BAiJR - Mokou


東方文花帖 ~ Bohemian Archive in Japanese Red.
โทวโฮวบุนคะโฉว (บันทึกอักขระบุปผาแห่งตะวันออก) ~ บทความแหกกฎในสมุดญี่ปุ่นปกแดง


.........................................................................................................................................................................................

ฤดูกาลที่ 119 เดือนจันทรคติที่ 8 วันที่ 4

เพลิงไหม้ปริศนาในป่าไผ่
เกือบจะเกิดไฟป่าแล้ว, สองสาวน้อยผู้ควบคุมเพลิงกล่าว

เดือน ◯ วันที่ ◯ เวลาประมาณ 19 นาฬิกา ได้เกิดเปลวเพลิงลุกโหมขึ้นในป่าไผ่ใกล้เรือนนิรันดร์
โชคดีที่เหตุเพลิงไหม้ครั้งนี้ถูกตรวจพบและควบคุมเอาไว้ได้ในขณะที่มันแผ่วงกว้างออกไปได้ประมาณ 10 เมตรเท่านั้น
และไม่มีผู้เสียหายจากเหตุเพลิงไหม้ครั้งนี้
การดับเพลิงเกิดขึ้นโดยฝีมือของสองสาวน้อยผู้บังเอิญอยู่ในที่เกิดเหตุพอดี และเหล่ากระต่ายอีกหลายตัว
จากการตรวจสอบพบว่า ไม่มีผู้ใดทราบรายละเอียดเกี่ยวกับต้นเพลิง และมีความเป็นไปได้ที่จะเป็นการวางเพลิง

ฟุจิวาระ โนะ โมโคว และ โฮวไรซัน คางุยะ (มนุษย์ทั้งคู่) ผู้ทำการดับเพลิง ได้กล่าวถึงเรื่องราวของต้นเพลิงและการดับเพลิงดังนี้

「ต้นเพลิง ? น.. นั่นสิน้า เรื่องนั้นฉันก็ไม่รู้หรอก, แค่บังเอิญมาอยู่ที่นี่พอดีก็เลยดับไฟเท่านั้นเอง
 ดีแล้วที่ไม่กลายเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ขึ้นมา」 (โมโคว)

「ใกล้ๆนี้มีบ้านของฉันอยู่
 ขืนปล่อยให้ไฟลามไปถึงที่นั่นได้ก็แย่น่ะสิ
 และไม่ว่าใครก็เถอะ ถ้าเห็นไฟไหม้อยู่ตรงหน้าก็ต้องรีบดับเป็นธรรมดา จริงมั้ย ?」 (คางุยะ)

ทั้งสองต่างกล่าวว่าบังเอิญมาอยู่ในจุดเกิดเหตุเพลิงไหม้เท่านั้น จึงไม่ทราบรายละเอียดเกี่ยวกับต้นเพลิง
บริเวณใกล้เคียงก็ไม่พบว่ามีวัตถุที่น่าจะติดไฟได้, จึงคาดว่าอาจเกิดจากสองสาเหตุคือ การวางเพลิง หรือปรากฏการณ์ติดไฟตามธรรมชาติ
ละแวกนี้นอกจากเรือนนิรันดร์แล้วก็ไม่ค่อยมีใครอื่นมาอยู่อาศัย จึงแทบไม่มีผู้ใดสัญจรผ่านไปมา
นี่ถ้ามาพบเหตุเพลิงไหม้ช้ากว่านี้คงได้กลายเป็นโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่แน่

「ค.. คงจะมีคนทิ้งบุหรี่ไม่เป็นที่เป็นทางล่ะมั้ง ? หนุ่มสาวสมัยนี้มันไม่มีจิตสำนึกเอาซะเลยน้า
 ชอบทำเรื่องที่คาดไม่ถึงโดยไม่รู้สึกทุกข์ร้อนอยู่เรื่อยเลย」 (โมโคว)

「อาจจะเป็นพวกที่ทิ้งนกย่างเรี่ยราดก็ได้นะ
 เพราะว่าแถวนี้เป็นเมกกะแห่งนกย่างน่ะนะ」 (คางุยะ)

ได้ยินว่าเมกกะแห่งนกย่างแล้ว เทนกุอีกาอย่างฉันรู้สึกอยากหนีไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด จึงเลิกสืบสาวเรื่องราวลงไปให้ลึกกว่านี้
วันต่อมา หลังจากที่ฉันได้ไตร่ตรองอย่างเยือกเย็นแล้วก็พบว่า
พอไม่ปักใจเชื่อว่านกย่างเป็นสาเหตุให้เกิดไฟป่า ก็จะเข้าใจได้ว่า นกที่ถูกกล่าวถึงว่าอยู่ใกล้สถานที่เกิดเหตุนั้นก็คือ กระต่าย นั่นเอง
บางทีนี่อาจเป็นการบ่งชี้ว่ากระต่ายเป็นคนจุดไฟก็เป็นได้
ลองคิดอย่างนั้นดูดีกว่า

ฉันไม่ทราบว่าเพลิงไหม้จะเกิดขึ้นที่ไหนเมื่อไหร่
จึงขอแนะนำให้ทุกท่านสำรวจตรวจสอบอีกครั้งว่าไม่มีวัตถุที่น่าจะติดไฟได้อยู่ใกล้ตัว
(ชาเมย์มารุ อายะ)
คุณฟุจิวาระซึ่งอยู่ที่ป่าไผ่

Tips :
- ปรากฏการณ์ติดไฟตามธรรมชาติ สำหรับป่าไม้ อาจเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ เช่น
การที่อากาศแห้งและต้นไม้เสียดสีกันจนเกิดไฟลุก, ฟ้าผ่า, ขวดน้ำทำตัวเหมือนเลนส์รวมแสง, ไม้ขีดไฟตากแดด เป็นต้น
- ยาคิโทริ หมายถึงสัตว์อาหารย่างเสียบไม้ที่ทำจากเนื้อสัตว์จำพวกนก
เนื่องจากไม่ทราบว่าในบทความนัยถึงไก่หรือนก จึงขอแปลรวมๆว่านก ตามรากศัพท์เดิม
- เมกกะ เป็นชื่อของเมืองที่ตั้งอยู่ในประเทศซาอุดิอาระเบีย เป็นสถานที่สำคัญของศาสนาอิสลาม ซึ่งใช้ในการประกอบพิธีฮัจญ์
อีกความหมายหนึ่งของเมกกะก็คือ การเป็นศูนย์รวมของสิ่งหนึ่งๆ ซึ่งในบทความนี้ก็คือ นกย่าง
- ในยุคของพระจักรพรรดิเทนมุเทนโนวได้ออกประกาศห้ามผู้ออกบวชทานเนื้อสัตว์ ทำให้ทานเนื้อ วัว ม้า ลิง สุนัข และไก่ ไม่ได้ (รวมถึงลูกปลาด้วย)
แต่เนื่องจากไม่ได้ห้ามทานนก จึงมีการจับนกต่างๆมากิน
และยังเกิดคำอ้างที่ว่า 「กระต่ายไม่ใช่สัตว์แต่เป็นนก」 โดยมั่วนิ่มอ้างว่าหูของมันเป็นปีกอีกด้วย
ซึ่งนี่คือสิ่งที่อายะตีความออกมาได้ในบทความ


ตามอ่านในฉบับ

หน้า 31 สามพี่น้องปริซึมริเวอร์จัดงานแสดงสดแบบกองโจรไปทุกหนทุกแห่งต่อเนื่องกันเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์

หน้า 32 เหยื่อของโจรขโมยเหล้าในคืนนี้คือคฤหาสน์มารแดงอย่างนั้นหรือ ?

หน้าแถม ฉบับพิเศษ ・ย้อนมองเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส (ตอนที่ 1)



.........................................................................................................................................................................................


โมโคว 「บทความพิลึก
    ตั้งแต่ตรงที่คำว่า นกย่าง โผล่มาก็เริ่มจะไม่ใช่หนังสือพิมพ์แล้วนี่นา」
อายะ 「เรื่องนั้นฉันก็สำนึกผิดอยู่ค่ะ」
โมโคว 「ฝึกฝนเรียนรู้มาไม่พอนะ
    แล้ววันนี้มีอะไรเหรอ ? คดีนี้น่าจะคลี่คลายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ?」
อายะ 「มีจุดที่น่าคิดอยู่นิดหน่อยน่ะค่ะ... ...จะว่าไปแล้ว.. อีกท่านหนึ่งล่ะคะ ?」
โมโคว 「คางุยะ ? รู้สึกว่าต้องพูด "ฉันมีงานยุ่งนิดหน่อย ไม่อยากไป" ออกมาแน่ ก็เลยไม่ได้เรียกมาน่ะ」
อายะ 「สรุปเอาเองตามใจอีกแล้วนะคะ」
โมโคว 「แต่ว่าฉันว่างอยู่นะ」
อายะ 「ที่จริงแล้วคนไหนก็ได้ค่ะ
    งั้นเริ่มคำถามหลักเลยนะคะ, อะไรกันแน่ที่เป็นสาเหตุที่แท้จริงของเหตุเพลิงไหม้ครั้งนี้คะ ?」
โมโคว 「การทิ้งบุหรี่ไม่เป็นที่เป็นทาง」
อายะ 「ตอนนั้นไม่มีใครอื่นนอกจากพวกคุณอยู่เลยสินะคะ
    แถมเพลิงไหม้ยังถูกดับในทันทีอีกด้วย」
โมโคว 「อยากพูดอะไรกันแน่」
อายะ 「ถ้าลองคิดอย่างเยือกเย็นดูล่ะก็ ไม่ว่าใครก็ต้องคิดว่าพวกคุณเป็นคนร้ายก่อเหตุเพลิงไหม้ค่ะ
    จากสภาพการณ์แล้วคิดได้อย่างเดียวเท่านั้น」
โมโคว 「บุหรี่ติดไฟที่ถูกทิ้งไม่เป็นที่ต่างหาก」
อายะ 「มีอะไรบางอย่างที่คุณต้องซ่อนไว้ตรงโน้นเหรอคะ ?」
โมโคว 「หึหึ
    สาวลึกเกินไปก็อาจจะเป็นภัยแก่ตัวเองได้นะ
    เพราะไม่ว่าใครจะพูดยังไง แถวนี้มันก็คือเมกกะแห่งนกย่างน่ะนะ」
อายะ 「นกย่าง ! จ.. จริงสิ นึกออกแล้วค่ะ สาเหตุที่แถวๆนี้ถูกเรียกว่าเมกกะแห่งนกย่างก็คือ... ...」
โมโคว 「ลัคกี้ไอเทมของวันนี้คือ ตับขาว รึเนี่ย~」 (ดูเหมือนเธอกำลังอ่านนิตยสารที่มีคอลัมน์ทำนายดวงชะตาอยู่)
อายะ 「... ...แถวๆนี้เป็นสถานที่ที่พบเห็น ฮิโนะโทริ ได้บ่อยๆนั่นเอง... ...」
โมโคว 「แต่คุณจะต้องระวังสักเล็กน้อย อย่าทานตับมากเกินไป... งั้นเหรอ」 (ยังคงอ่านและพูดคนเดียวโดยไม่สนใจอายะต่อไป)
อายะ 「จากนั้นก็เชื่อมโยงเรื่องของฮิโนะโทริ กับ คำว่านกย่างที่คุณคางุยะพูดไว้... ...」
โมโคว 「ตับแข็งๆก็ไม่อร่อยซะด้วยสิน้า」
อายะ 「... ...บอกทุกคนให้หมดเลยดีมั้ยคะ ?」
โมโคว 「โอ๊ะ
    ท่าทางวันนี้จะมีธุระด่วนแถวนี้รึยังไงเนี่ย ?」
อายะ 「ธุระด่วนเนี่ยมันโผล่มากะทันหันอย่างนี้เลยเหรอคะ !」
โมโคว 「มันก็ต้องโผล่มาอย่างกะทันหันสิ ? มันแปลกตรงไหนเหรอ」
อายะ 「อุ พลาดซะแล้ว
    เอ๊ะ ไม่ใช่อย่างนั้นสิ ตั้งแต่เมื่อกี้นี้ไม่ได้ตั้งใจฟังที่คนอื่นพูดเลยเหรอคะ」
โมโคว 「ตอนนั้นไม่มีเหตุเพลิงไหม้
    ป่าไผ่ไม่มีวี่แววของไฟแม้แต่น้อย, เธอไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
    วันนี้ก็สงบสุข ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
    อย่างนี้ดีมั้ย」
อายะ 「การบิดเบือนความจริงเนี่ยอภัยให้ไม่ได้นะคะ ? ที่สำคัญ หนังสือพิมพ์ก็ลงข่าวไปแล้วด้วยค่ะ」
โมโคว 「หนังสือพิมพ์กับข้อมูลผิดพลาดมันเป็นของคู่กัน
    ถ้าเธอใส่ตัวเลขข้ามไปด้วยความเต็มใจ, ไม่สนใจ ไม่รับรู้ ไม่ยอมรับว่าข้อผิดพลาดมันเป็นข้อผิดพลาด
    เพียงเท่านี้ คดีนี้ก็จะค่อยๆเลือนหายไปในอากาศธาตุ จริงมั้ย ?」
อายะ 「ฉันไม่ทำเรื่องแบบนั้นเด็ดขาดค่ะ」
โมโคว 「เป็นเทนกุที่ไม่มีความยืดหยุ่นเลยจริงๆน้า
    หัวแข็งสุดๆขนาดนี้ ลองเอาไปโยนลงกองไฟดูดีมั้ยนะ ? หรือว่าแข็งไปจนถึงตับเลยนะเนี่ย ?」
อายะ 「พยายามขู่ฉันถึงขนาดนี้ คุณเป็นมนุษย์แบบไหนกันแน่คะเนี่ย」
โมโคว 「อย่างน้อยฉันก็มีชีวิตอยู่มายาวนานกว่าเธออีกนะ
    โคตรรุ่นพี่เลยล่ะ
    แล้วไง, จะลองมั้ย ? เป็นอีกาที่กลายเป็นนกย่างด้วยไฟของฮิโนะโทริ」

Tips :
- สาวลึกเกินไปจะเป็นภัยแก่ตัวเอง (หรือ รู้มากเกินไปจะเป็นภัยแก่ตัวเอง) เป็นประโยคที่พบได้บ่อยๆในหนังหรือการ์ตูนนักสืบ
- ลัคกี้ไอเทมประจำวัน ... ในญี่ปุ่นนั้นนอกจากการทำนายทายทักประจำวันแล้ว สื่อต่างๆยังนำเสนอเรื่องของ วัตถุนำโชคประจำวัน ด้วย
- ตับขาว คือ ตับไก่ญี่ปุ่นที่ถูกลดกลิ่นตับลง ด้วยกรรมวิธีคล้ายกับการทำ ฟัวกรา (ตับห่านหรือเป็ด) ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นอาหารฝรั่งเศสที่ดีที่สุด
ตับไก่นั้นมีกำลังผลิตต่ำ (ต่างจากฟัวกราที่ทำกันเป็นล่ำเป็นสัน) จึงเป็นเมนูที่มีจำนวนจำกัดอย่างมาก
- ฮิโนะโทริ (วิหคเพลิง) เป็นสัตว์ในตำนานของญี่ปุ่น เชื่อกันว่ามันเป็นอมตะ


ฟุจิวาระ โนะ โมโคว

มนุษย์ผู้ไม่แก่ไม่ตาย เพราะได้ทานยาโฮวไรที่คางุยะเหลือทิ้งไว้
กับคางุยะแล้วก็เหมือนสุนัขกับลิง
(สำนวนภาษาญี่ปุ่น เทียบได้กับ หมากับแมว)

ผลงานการแสดง :
『東方永夜抄』



.........................................................................................................................................................................................

กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้