東方求聞口授 ～ Symposium of Post-mysticism.
โทวโฮวกุมอนคุจุ (ใคร่รู้คำสอนแห่งตะวันออก) ～ งานประชุมสัมมนาแห่งยุคหลังความเชื่อทางศาสนา
.........................................................................................................................................................................................
ยามะบิโกะท่องบทสวด
{คาโซะดานิ เคียวโกะ Kasodani Kyouko }
ความสามารถ : ทำให้เสียงสะท้อนกลับ
ความอันตราย : ต่ำ
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : สูงมาก
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : ภูเขาโยวไค วัดเมียวเรนจิ
โยวไคยามะบิโกะที่จะคอยส่งเสียงตอบรับราวกับเป็นหน้าที่เมื่อมีใครบางคนหันหน้าเข้าหาภูเขาแล้วตะโกนเสียงดัง
โยวไคแสนธรรมดาที่มีอยู่ในภูเขาทุกหนทุกแห่งมาแต่โบราณ
โยวไคที่คอยส่งเสียงสดใสให้แก่ผู้ที่ตะโกนอย่างสดใส และส่งเสียงโกรธเกรี้ยวกลับใส่ผู้ที่ตะโกนด้วยความโกรธ
แต่หลายปีมานี้มีจำนวนลดลงอย่างต่อเนื่อง
สาเหตุคือเริ่มมีข่าวลือในหมู่ชาวบ้านว่าตัวตนที่แท้จริงของยามะบิโกะคือการสะท้อนของเสียง
ทำให้จำนวนของมนุษย์ที่ขึ้นไปส่งเสียงดังบนภูเขาลดน้อยลง
ยามะบิโกะสูญเสียความหมายในการมีตัวตน จึงลดจำนวนลงไปเองตามธรรมชาติ
เธอคิดว่าโลกนี้ล้วนอนิจจังจึงเข้าสู่ทางธรรม
ปัจจุบันกำลังฝึกตนอยู่ในวัดเมียวเรนจิ
รูปแบบการฝึกตนคือการทำความสะอาดหน้าประตูวัดทุกวัน
เสียงสวดมนต์จากวัดดังมาถึงเธอ ทำให้เธอท่องจำบทสวดส่วนใหญ่ได้(*1) แน่นอนว่าเธอไม่เข้าใจความหมายหรอก
*1 [โยวไคที่หน้าประตู ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน]
(ล้อชื่อด่านของเธอในเกมภาค 13)
เธอมีหูขนาดใหญ่และหางขนาดเล็กทำให้ดูออกได้ง่ายว่าแต่เดิมเป็นโยวไคสัตว์
แต่ก็ไม่ได้มีความป่าเถื่อนแบบพวกสัตว์กินเนื้อ
เทียบกับนิสัยชอบส่งเสียงดังแล้วจัดว่าเธอขี้ขลาดมาก หากพบเจอกับผู้ที่ไปปีนเขาก็จะหนีหายไปทันที
จากนั้นก็จะส่งเสียงดังมาจากที่ไกลๆว่า 「เป็นไงล่ะ ตกใจรึเปล่า !」
คนที่ส่งเสียงดังจากที่ไกลๆนั้นโดยพื้นฐานแล้วก็คือคนขี้ขลาดนั่นล่ะนะ
จะว่าไปแล้วช่วงนี้เธอเริ่มสวดมนต์ด้วยตัวคนเดียวแล้ว ทั้งที่น่าจะเป็นโยวไคนิสัยเรียบร้อยในยามที่อยู่ตนเดียว
อาจจะมีความเครียดสะสมอยู่เล็กน้อยก็เป็นได้
{รวมคำตอบจากยามะบิโกะ}
ยามะบิโกะจะส่งเสียงตอบเมื่อมีคนส่งเสียงดังบนภูเขา
โดยพื้นฐานแล้วน่าจะส่งคำพูดเดิมกลับมา แต่หากตะโกนคำพิเศษบางคำออกไป จะได้รับคำตอบที่เปลี่ยนไปกลับมา
ข้าพเจ้าขอบันทึกไว้เท่าที่ทราบ
「ยะโฮ่ !」→「ยะฮู้ !」
รูปแบบพื้นฐาน ตอบกลับมาด้วยคำที่คุ้นเคย
「ไอ้โง่ !」→「แกว่าไงนะ !」
แนววัยรุ่น บ้างก็เรียกว่าแบบแยงกี้
「ขอโทษค่า !」→「ทางนี้ก็เช่นกัน !」
ผู้ใหญ่มีมารยาทดี
「ยามะ !」→「คาวะ !」
จำกัดเฉพาะคุณยามาคาวะ
(ล้อรหัสลับที่พวกนินจาใช้ตอนเข้าออกฐานทัพลับ)
「ตอนนี้กี่โมง !」→「นั่นสินะ โดยคร่าวๆก็ !」
รูปแบบนาฬิกา ทำให้รู้เวลาคร่าวๆได้
(ล้อเนื้อเพลง ซินแบดผู้เอาแต่ใจ ของวง Southern All Stars)
「หนึ่งบวกหนึ่งเท่ากับ ?」→「......」
รูปแบบไม่เก่งคำนวณ
{วิธีรับมือ}
ตราบเท่าที่ไม่เข้าไปทำร้ายเธอด้วยตัวเองก็จะไม่มีอันตรายใดๆเป็นพิเศษเลย เพราะว่าเธอเป็นโยวไคที่สุภาพเรียบร้อยอย่างมาก
ลองสนุกกับการหันหน้าเข้าหาภูเขาแล้วตะโกนเสียงดังในวันที่อากาศแจ่มใสบ้างก็ไม่เลว
ช่วงนี้เธอมักจะอยู่ที่วัดเมียวเรนจิ แต่ขอให้หลีกเลี่ยงการส่งเสียงดังในวัดเพราะจะทำให้ทางวัดเดือดร้อน
แต่ถ้าทำเสียงดังจนน่ารำคาญเกินไป อาจมีโยวไคภูเขาชนิดอื่นโผล่ออกมาได้ จึงควรเล่นแต่พอประมาณ
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
