SWR - MainPage


東方緋想天 ~ Scarlet Weather Rhapsody.
โทวโฮวฮิโซวเทน (สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงแห่งตะวันออก) ~ บทเพลงแห่งภูมิอากาศสีแดงฉาน


.........................................................................................................................................................................................

Opening

――รุ่งสางของวันหนึ่งในฤดูร้อน
ได้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้สาวน้อยออกมาตรวจสอบเหตุวิปลาส

ป่าเวทมนตร์และคฤหาสน์ตะวันตกกลางหมอกหนาที่ฝนตกไม่หยุด
ศาลเจ้าที่ต้องเจอความแห้งแล้งและหิมะตกกลางฤดูร้อน......

สภาพอากาศผิดปกติเริ่มเล่นงานฤดูร้อนในปีนี้แล้ว

ทว่า นั่นไม่ใช่เหตุการณ์ที่ทำให้เธอออกมาเคลื่อนไหว

เพราะในสายตาของเธอ มันก็แค่ศาลเจ้าที่แห้งแล้งเท่านั้น

ในสายตาของเธอ มันก็แค่ป่าที่มีฝนตกเท่านั้น
ในสายตาของเธอ มันก็แค่ทะเลสาบที่มีเมฆมากเท่านั้น

รุ่งสางของวันนั้นในฤดูร้อน
ได้เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เธอออกมาตรวจสอบเหตุวิปลาส

――พลังแห่งปฐพีที่แคบ ลึก และเงียบงัน

พลังที่ทำให้มิโกะออกมาตามหาคนร้าย

มันคือแผ่นดินไหวครั้งใหญ่แบบเฉพาะจุด
ที่ทำลายเฉพาะศาลเจ้าเพียงอย่างเดียว



Pre Story

หลังจากที่มิโกะบุกขึ้นเขาไปก็ผ่านมาได้เกือบปีแล้ว
ศาลเจ้ารอดพ้นจากวิกฤตศรัทธา
ฤดูร้อนที่ไร้เรื่องวุ่นวายเหมือนทุกปีกำลังจะมาเยือน
ทว่า มิโกะกำลังเป็นกังวลเรื่องสภาพอากาศผิดปกติที่ทำให้เกิดความแห้งแล้งมาอย่างต่อเนื่องยาวนาน

ไม่รู้ว่าทำไมถึงแทบจะไม่มีฝนตกที่ศาลเจ้าเลยทั้งๆที่เป็นช่วงหน้าฝนแท้ๆ
ไม่เพียงเท่านั้น, ยังมีป่าซึ่งฝนตกอย่างต่อเนื่อง,
คฤหาสน์สไตล์ตะวันตกที่มองไม่เห็นเพราะถูกหมอกหนาบดบัง, หิมะหลงฤดู
สภาพอากาศผิดปกติที่ดำเนินมาจนถึงบัดนี้ได้ นับว่าเป็นเหตุวิปลาสที่แยบยลยิ่งนัก

ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่เข้าใจสภาพที่แท้จริงของสภาพอากาศผิดปกตินี้
แต่ทว่า, หากลองสังเกตในมุมกว้างโดยรวม ไม่ว่าใครก็คงดูออกได้
บางคนมีอากาศแจ่มใสอยู่รอบตัวเสมอ, บางคนมีฝนพรำอยู่รอบตัวเสมอ, บางคนมีหมอกหนาอยู่รอบตัวเสมอ
ใช่แล้ว ปรากฏการณ์สภาพอากาศนี้เกิดขึ้นรอบตัวของแต่ละคนเท่านั้น

และยามที่สภาพอากาศหลายชนิดเข้าใกล้มากระทบกัน, สภาพอากาศผิดปกติที่แท้จริงก็จะเริ่มเกิดขึ้น
แต่ทว่า ในตอนที่สังเกตเห็นตัวตนที่แท้จริงของสภาพอากาศผิดปกติได้แล้วนั้น
พลันบังเกิดเสียงปฐพีส่งสัญญาณครั้งใหญ่ให้รู้ถึง การเปิดศึกคลายเหตุวิปลาส
――เสียงนั้นคือเสียงของแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่รุนแรงจนทำให้ศาลเจ้าพังทลายลง
แม้จะไม่รู้ว่าทำไมจึงมีเพียงมิโกะที่อยู่ในศาลเจ้าคนเดียวเท่านั้นที่รู้สึกถึงแผ่นดินไหว
แต่มันก็เป็นเหตุผลเพียงพอที่จะทำให้เธอออกมาสืบหาสาเหตุและคลี่คลายเหตุวิปลาสแล้ว


หน้าเวบ Official หลักของภาคนี้ คือ http://www.tasofro.net/touhou105/index.html

ปัจจุบันแพทช์ล่าสุดอยู่ที่ 1.06a ดาวน์โหลดได้ที่ http://www.tasofro.net/touhou105/download.html
ตรงไฟล์ชื่อ 東方緋想天 Update File Ver1.06a โดยเลือกที่ mirror อันไหนก็ได้
ส่วนตัวเดโมสำหรับทดลองเล่น (体験版) นั้นสามารถดาวน์โหลดได้ที่ http://www.tasofro.net/touhou105/download.html
ตรงไฟล์ชื่อ 東方緋想天 体験版 โดยเลือกที่ mirror อันไหนก็ได้ โดยเดโมเวอร์ชั่นนี้จะมีเนื้อเรื่องด้วย
กรณีที่ท่านมีเดโมรุ่น C72 สามารถดาวน์โหลดแพทช์ 1.01 ได้ที่ http://www.tasofro.net/arc/th105_t_s101.exe



ผู้พัฒนา : เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน + Twilight Frontier (ทาโซกาเระ ฟรอนเทียร์) (Tasofro)

จัดจำหน่าย : Twilight Frontier

วางจำหน่าย : (Demo) 17 สิงหาคม 2007 (งาน Comike 72)
                  (Demo) 29 เมษายน 2008 (เวบไซต์)
                  (Master) 25 พฤษภาคม 2008 (งาน RTS 5)

Minimum Requirement :
OS ; Windows 2000/XP
CPU ; Intel Pentium (หรือเทียบเท่า) ที่มีความเร็ว 1.0 GHz ขึ้นไป
Memory ; 1 GB ขึ้นไป
VGA ; การ์ดจอความเร็วสูงที่ตอบสนองต่อ DirectGraphic ระดับ DirectX 9.0c รุ่น April 2007 ขึ้นไป และมี VRAM 128 Mb ขึ้นไป


เนื้อเรื่องโดยย่อ : (ตั้งแต่ปมต้นเหตุของเรื่อง จนถึงตอนจบ)
เทวดานิสัยไม่ดีผู้มีความสามารถในการควบคุมแผ่นดินไหว ฮินะนาอิ เทนชิ รู้สึกเบื่อหน่ายกับชีวิตอันสงบสุขบนสวรรค์
เมื่อมองลงมาก็พบว่าเกนโซวเคียวนั้นสนุกดี เธอจึงอยากจะก่อเหตุวิปลาสของตัวเองขึ้นมาบ้าง
คิดได้ดังนั้นแล้วจึงนำกระบี่มโนคติสีเพลิงซึ่งมีความสามารถในการแปลงลักษณะนิสัยของผู้คนให้กลายเป็นสภาพอากาศออกมาใช้
เทนชิทำให้สภาพอากาศแปรปรวนไปทั่วทั้งเกนโซวเคียว แต่มิโกะผู้เชี่ยวชาญการคลี่คลายเหตุวิปลาส ฮาคุเรย์ เรย์มุ ก็ยังไม่ยอมเคลื่อนไหวสักที
เธอจึงบันดาลแผ่นดินไหวขึ้นเฉพาะที่ศาลเจ้า ยังผลให้ศาลเจ้าพังทลายอย่างสิ้นเชิง เรย์มุจึงไม่อาจอยู่เฉยได้อีกต่อไป
เรย์มุออกเดินทางตามหาคนร้าย จนในที่สุดก็ได้ปะทะกับเทนชิบนสววรค์และกำราบเทนชิได้ในที่สุด จากนั้นเทนชิก็รับปากว่าจะช่วยซ่อมศาลเจ้าให้
แต่ปรากฏว่าศาลเจ้าที่ซ่อมใหม่นั้นมีจุดประสงค์แอบแฝง ซึ่ง ยาคุโมะ ยูคาริ ดูออกและไม่ชอบใจเอาเสียเลย
ยูคาริจึงปรากฏตัวขึ้นต่อสู้กับเทนชิที่หน้าศาลเจ้า และปะทะกันอย่างรุนแรงจนศาลเจ้าพังทลายลงอีกครั้ง
จากนั้นยูคาริก็ขอให้ อิบุคิ ซุยกะ มาช่วยซ่อมศาลเจ้าให้จนกลับมาเป็นศาลเจ้าฮาคุเรย์ดังเดิมอย่างแท้จริง
เสร็จแล้วซุยกะก็ประกาศจัดงานเลี้ยงรำลึกการเริ่มก่อสร้างศาลเจ้าขึ้นบนสวรรค์ ทำให้ชาวเกนโซวเคียวมากหน้าหลายตาทยอยกันเดินทางสู่สวรรค์
ซึ่งจุดประสงค์ที่แท้จริงก็คือ การให้ทุกคนได้โอกาสเอาคืนเทนชิอย่างหนำใจนั่นเอง เอวัง.


*รายละเอียดสามารถติดตามได้ในส่วนของเนื้อเรื่อง และฉากจบ



เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่ารู้

● ตามธรรมเนียมของโทโฮ ทุกภาคจะต้องมีอักษรคันจิจากชื่อของตัวการก่อเรื่อง อยู่ในอักษรสามตัวท้ายของชื่อภาค
สำหรับภาคนี้ คือ 緋想天 โดย 緋想 มาจากกระบี่มโนคติสีเพลิง และ 天 มาจากอักษรแรกของชื่อ เทนชิ

● ตอนแรกภาคนี้ถูกระบุให้มีเลขประจำว่าเป็น 9.8 แต่ในภายหลังได้เปลี่ยนเป็น 10.5 แทน
   จริงอยู่ว่าเนื้อเรื่องของภาคนี้เริ่มด้วยศาลเจ้าพัง แต่ก็จบลงโดยกลับมาเป็นปกติ จึงสามารถแทรกไว้ระหว่างภาคใดก็ได้
   แต่เชื่อกันว่าเป็นเพราะในเนื้อเรื่องของภาคนี้มีหลายตัวละครที่ปีนภูเขาโยวไค เพื่อขึ้นไปยังสวรรค์
   จึงจำเป็นต้องนำเสนอภูเขาโยวไค ผ่านทางภาค 10 เสียก่อน ทำให้ผู้แต่งเปลี่ยนช่วงเวลาเกิดเหตุมาไว้ที่ท้ายภาค 10 แทน
   แต่เท็จจริงเป็นอย่างไร ทำไมจึงเปลี่ยนเลขประจำภาคนั้น มีแต่ท่าน ZUN ที่ทราบ (ตามเคย)

● ภาคนี้เป็นภาคแรกของเกมตระกูลโทโฮ ที่เนื้อเรื่องและฉากจบของทุกตัวละครดำเนินไปตามเนื้อเรื่องเดียวกันอย่างสมบูรณ์

● สีตัวละครแบบ 2P มีการล้อเลียนตัวละครอื่นๆนิดหน่อย อาทิเช่น
     มาริสะ ล้อ สี 2P ของตัวเองในภาค 3
     ซาคุยะ ล้อ สีของรูโคโตะในฉากจบภาค 3
     เรมิเลีย ล้อ ฟลังดร์ น้องสาวของตัวเอง
     ซุยกะ ล้อ แตงโม ซึ่งอ่านว่า ซุยกะ พ้องเสียงกับชื่อของเธอ
     อุดองเกะ ล้อ ฮัทสึเนะ มิคุ
     อายะ ล้อ อินุบาชิริ โมมิจิ

● แต่ละตัวละครจะมีวงเวทประจำตัวปรากฏขึ้นที่ใต้เท้าเมื่อใช้สเปลการ์ด ดังนี้ (คลิกที่นี่เพื่อแสดงภาพ)


● คำโปรยบนกล่องบรรจุแผ่นเกม
เขียนไว้ว่า
     เกนโซวเคียวเคลื่อนไหว, เพื่อความสนุกในฐานะการละเล่น
     มาเดินเล่นยามแดดออก, ชมจันทร์ยามฝนตก และแหวกว่ายในหมู่เมฆกันเถอะ




.........................................................................................................................................................................................