東方紺珠伝 ～ Legacy of Lunatic Kingdom.
โทวโฮวคันจุเดน(ตำนานมณีครามแห่งตะวันออก) ～ มรดกจากอาณาจักรวิกลจริต
.........................................................................................................................................................................................
Extra Stage's Back Story (คลิกเพื่ออ่าน)
นครจันทราถูกแช่แข็งเพื่อปกป้องนครจากการโจมตีของจุนโกะ ส่วนชาวจันทราถูกอพยพไปยังโลกแห่งความฝัน
แต่ชาวจันทราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าโลกแห่งความฝันได้ถูกสลับกับความเป็นจริงไปแล้ว
และด้วยแผนการอันชาญฉลาดของเอย์ริน เหล่ามนุษย์ได้กอบกู้วิกฤติแห่งดวงจันทร์เอาไว้ได้
หากสามารถกอบกู้นครจันทราได้ ชาวจันทราก็จะกลับมายังนคร และน่าจะเลิกรุกรานเกนโซวเคียว
แต่การรุกรานเกนโซวเคียวไม่ได้ลดหลั่นลงเลยแม้แต่น้อย
นี่มันหมายความว่ายังไงกันแน่ ? ชาวจันทราโกหกงั้นเหรอ ?
เหล่ากระต่ายจันทราเริ่มรู้สึกระแคะระคายถึงความผิดปกติ
「นครจันทราที่พวกเราอาศัยอยู่เป็นของปลอมไม่ใช่เหรอ」
「นครที่แท้จริงถูกทำลายไปแล้วไม่ใช่เหรอ」
ข่าวลือเหล่านี้เริ่มแพร่กระจายไปทั่ว
หากปล่อยไว้แบบนี้จนความจริงถูกเปิดเผยก็จะวุ่นวายใหญ่โต
ซากุเมะคิดแบบนั้นจึงตัดสินใจลงมาที่พื้นพิภพ(โลก)
แล้วไหว้วานให้เหล่ามนุษย์ที่เคยเจอกันไปช่วยตรวจสอบให้
「หากให้ฉันพูดเอง สถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับชาวจันทราก็จะเริ่มดำเนินไปในทางตรงข้าม ฉันเลยมาติดต่อโดยตรงน่ะ
ดูเหมือนพลังอันแข็งแกร่งที่กักขังเหล่าชาวจันทราเอาไว้ในความฝันนั้นกำลังเคลื่อนไหวอยู่
ต้องเป็นไพ่ตายของจุนโกะผู้แสนน่ารำคาญคนนั้นแน่ๆ
แต่ชาวจันทราไม่อาจยื่นมือเข้าไปยุ่งได้ เลยอยากขอร้องให้ช่วยตรวจสอบให้หน่อยน่ะ」
สำหรับเหล่ามนุษย์ การปล่อยให้เกนโซวเคียวโดนรุกรานอยู่อย่างนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่สามารถทานทนได้เช่นกัน
ด้วยเหตุนี้จึงต้องทะยานเข้าสู่โลกแห่งความฝันอีกครั้ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
*กดที่ชื่อตัวละครเพื่อแสดงข้อความ*
Reimu's Extra Story
มิโกะปริศนาที่บินไปบนท้องฟ้า
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
เหล่าชาวจันทราที่หนีเข้าไปในโลกแห่งความฝันยังไม่กลับออกมาเลย
เกิดอะไรขึ้นในโลกแห่งความฝันกันแน่ ?
กระสุนกระจาย : Homing Amulet
กระสุนรวมศูนย์ : Persuasion Needle
สเปลการ์ด : ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ」
ความสามารถของตัวละคร
โดดเด่นด้วยกระสุนโฮมมิ่งที่ติดตามศัตรู จุดกระทบมีขนาดค่อนข้างเล็ก
ชื่อด่าน : ไม่ว่าเมื่อไหร่ ไพ่ตายก็คือการเดินหมากที่ผิดพลาด (Evel Trinity)
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
(คาดว่าผู้สร้างเกมพิมพ์ผิด ชื่อด่านน่าจะเป็น Evil Trinity เสียมากกว่า)
(เปิดเพลง BGM : โลกแห่งฝันร้ายที่ไม่เคยเห็น)
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
โดเรมี : มาอีกแล้วสินะจ๊ะ......
โดเรมี : เตรียมใจมาพร้อมแล้วใช่มั้ย ?
โดเรมี : ฝันวิปริตของเธอจะไม่มีวันจบสิ้นแล้ว
โดเรมี : จงรับรู้ความเป็นจริงที่จะติดตัวไปชั่วนิรันดร์ !
(โดเรมี สวีท ออกไปจากหน้าจอ)
(จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
จุนโกะ : ใช้เวลานานกว่าที่คิดนะ
จุนโกะ : กว่าจะมาถึงคำตอบนี้ได้
จุนโกะ : เห็นว่าใช้แผนที่ฉลาดอย่างการส่งมนุษย์มา
จุนโกะ : เลยนึกว่าจะรู้ตัวได้ในทันทีเสียอีก......
เรย์มุ : หือ โผล่มาอีกแล้ว !
เรย์มุ : นึกแล้วเชียวว่านี่ก็ต้องเป็นฝีมือของเธอ !
จุนโกะ : ชาวจันทราหนีเข้าไปในโลกแห่งความฝัน
จุนโกะ : ฉันคาดการณ์ไว้แล้วว่า
จุนโกะ : ถ้าชาวจันทราอาศัยอยู่ในนครจันทราไม่ได้ก็จะทำแบบนั้น
จุนโกะ : แน่นอนว่าฉันชิงลงมือก่อนไปแล้ว
จุนโกะ : ด้วยการส่งมือสังหารเข้าไปในโลกแห่งความฝันไงล่ะจ๊ะ
จุนโกะ : เอ้า ออกมาเถิด !
จุนโกะ : นางฟ้าแห่งขุมนรก เฮคาเทียเอ๋ย !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าแห่งขุมนรก
เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ
Hecatia Lapislazuli
เฮคาเทีย : โธ่
เฮคาเทีย : รอจนเมื่อยแล้วนะ
เรย์มุ : นะ.. นางฟ้า ?
เรย์มุ : เธอเนี่ยนะ ?
เฮคาเทีย : ในที่สุดก็จะได้แก้แค้นยัยฉางเอ๋อแล้วสินะ ?
เฮคาเทีย : คันไม้คันมือไปหมดแล้ว―
จุนโกะ : เปล่าหรอก ศัตรูไม่ใช่ชาวจันทรา
จุนโกะ : แต่เป็นมนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าจ้ะ
เฮคาเทีย : มนุษย์ ?
เฮคาเทีย : เอ่อ มนุษย์เหรอ ? ตัวเป็นๆ ?
เฮคาเทีย : หืม―......
เฮคาเทีย :ไหนดูซิ
เรย์มุ : แบบว่า ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
เรย์มุ : แต่การที่ชาวจันทรากลับไปยังนครไม่ได้
เรย์มุ : เป็นเพราะเธอสินะ ?
เรย์มุ : ถ้าเจ้าพวกนั้นยังอยู่ในโลกแห่งความฝัน
เรย์มุ : มนุษย์อย่างพวกฉันก็เดือดร้อนน่ะสิ !
เฮคาเทีย : สอบ―ผ่าน―นะ
เฮคาเทีย : โอเค โอเค ฉันจะเป็นคู่มือให้
เฮคาเทีย : เจอวัตถุดิบชั้นดีจนได้นะ
เฮคาเทีย : จุนโกะ
จุนโกะ : คนที่เจอคือชาวจันทราน่ะ......
จุนโกะ : แต่เอาเถอะ เพราะเหตุนี้เลยทำให้
จุนโกะ : ชีวิตบนพื้นพิภพที่แสนห่อเหี่ยวมันน่าสนุกขึ้นมา
เฮคาเทีย : เอาไง ? ลุยพร้อมกันสองคนเหรอ ?
เฮคาเทีย : หรือจะให้ฉันใช้ทั้ง 3 ร่าง รวมเป็น 4 รุม 1 ?
จุนโกะ : ไม่ล่ะ......ทำแบบนั้นมันน่าเสียดาย
จุนโกะ : ประลองทีละคนอย่างตรงไปตรงมาเถอะจ้ะ
เฮคาเทีย : รู้สึกเหมือนกันเลยนะว่าน่าเสียดาย
เฮคาเทีย : ใจตรงกันสุด―สุดไปเลยนะ พวกเราเนี่ย
เรย์มุ : คิดจะให้รอไปถึงเมื่อไหร่ !
เรย์มุ : ฉันพร้อมรบเสมอนะ !
เฮคาเทีย : โทษทีโทษที
เฮคาเทีย : ขอโทษที่ให้รอนะ
เฮคาเทีย : ขอตอบคำถามเมื่อกี้ละกัน
เฮคาเทีย : แน่นอนว่าคนที่ผูกมัดชาวจันทราเอาไว้ในโลกแห่งความฝันก็คือฉันเอง
เฮคาเทีย : เจ้าพวกนั้นอยู่ในความฝันโดยไร้ซึ่งการป้องกัน เลยง่ายนิดเดียว
เรย์มุ : ปลดปล่อยชาวจันทราเดี๋ยวนี้เลยนะ !
เรย์มุ : ไม่งั้นฉันจะถล่มพวกเธอให้ราบเลย !
(เปิดเพลง BGM : Pandemonic Planet)
เฮคาเทีย : ดีล่ะ― เห็นแก่ความน่ารัก
เฮคาเทีย : ฉันจะเล่นด้วยสักหน่อยละกัน
เฮคาเทีย : ปกติแล้วฉันไม่เป็นคู่มือให้มนุษย์หรอกนะ แต่ว่า
เฮคาเทีย : [เธอพูดไม่สุภาพกับฉัน]
เฮคาเทีย : เหตุผลแค่นั้นก็เพียงพอต่อการส่งเธอลงนรกแล้ว
เฮคาเทีย : ด้วยเหตุผลแค่นั้นนั่นแหละ !
เฮคาเทีย : จงสำนึกเสียใจแม้ในยามที่ตายไปแล้ว !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : เข้ามาพร้อมกันสองคนเลยนี่นา !
เรย์มุ : ขี้โกง !
เฮคาเทีย : โทษทีโทษที แค่อยากลองเล่นด้วยนิดหน่อยน่ะ
เฮคาเทีย : ฉันแพ้ในการประลองนี้สินะ
เฮคาเทีย : พวกชาวจันทราคิดอะไรของเขาน่ะ
เฮคาเทีย : ถึงได้บุกโจมตีเกนโซวเคียวที่มีมนุษย์สุดวิเศษแบบนี้อยู่
เรย์มุ : รีบปลดปล่อยชาวจันทราเร็วๆสิ
เฮคาเทีย : นี่ จุนโกะ ?
เฮคาเทีย : ได้มั้ย ?
จุนโกะ : ......ได้สิ
จุนโกะ : ปล่อยชาวจันทรากลับไปยังนครก็ได้
จุนโกะ : ยังไงฉันก็หมดไฟในการต่อสู้ไปแล้ว
จุนโกะ : เพราะได้พบกับมนุษย์คนนี้
เฮคาเทีย : โอเค โอเค
เฮคาเทีย : ถ้างั้นก็ปลดปล่อยชาวจันทราเถอะ
เฮคาเทีย : เพียงเท่านี้เจ้าพวกนั้นก็คงยอมวางมือจากเกนโซวเคียวล่ะนะ
เรย์มุ : ......สุดท้ายก็กลายเป็นการช่วยชาวจันทรา
เรย์มุ : รู้สึกข้องใจยังไงชอบกลแฮะ
เฮคาเทีย : เรื่องนั้นก็น้า......
จุนโกะ : ชาวจันทราเป็นพวกอำมหิตที่เจ้าเล่ห์น่ะ
เรย์มุ : หา ?
จุนโกะ : จะคิดว่าเกนโซวเคียวถูกจับเป็นตัวประกันก็ได้นะ ?
จุนโกะ : แผนการไร้มนุษยธรรมที่ว่า
จุนโกะ : ถ้าอยากช่วยเกนโซวเคียวก็จงวางมือจากนครจันทราซะ
เรย์มุ : อ๊ะ เรื่องแบบนั้น
เรย์มุ : พอคิดแบบนั้นแล้ว ชักหงุดหงิดขึ้นมาแล้วสิ
เรย์มุ : ไว้เจอพวกเอย์รินแล้ว ต้องชกสักทีถึงจะสาแก่ใจ
จุนโกะ : เอย์ริน ?
จุนโกะ : นั่นคือชื่อของนักปราชญ์แห่งดวงจันทร์ที่อยู่บนพื้นพิภพ ?
เรย์มุ : เอ๋ อ่า ใช่
จุนโกะ : คราวหน้าช่วยนำทางให้หน่อยได้มั้ย
จุนโกะ : ไปที่บ้านหลังนั้น
เรย์มุ : อะ เอ่อ
เรย์มุ : จะดีเหรอ ? พาเธอไปพบเนี่ย
จุนโกะ : ไม่ได้คิดจะไปทำศึกหรอก
จุนโกะ : สำหรับตอนนี้น่ะนะ
เฮคาเทีย : ดีจัง พาฉันไปด้วยสิ
เฮคาเทีย : เป็นเพราะนักปราชญ์คนนั้นถึงได้พบกับมนุษย์อย่างเธอนี่นะ
เรย์มุ : เอ่อ เข้าใจแล้ว
เรย์มุ : แต่เฉพาะเรื่องนี้เท่านั้นที่ต้องจำให้ขึ้นใจเลยนะ
เรย์มุ : ถ้าก่อปัญหาขึ้นในเกนโซวเคียวล่ะก็
เรย์มุ : ฉันจะกำราบพวกเธอทันที !
เฮคาเทีย : จ้า―
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa's Extra Story
จอมเวทธรรมดาสามัญ
คิริซาเมะ มาริสะ
เหล่าชาวจันทราที่หนีเข้าไปในโลกแห่งความฝันยังไม่กลับออกมาเลย
เกิดอะไรขึ้นในโลกแห่งความฝันกันแน่ ?
กระสุนกระจาย : Illusion Laser
กระสุนรวมศูนย์ : Magic Missile
สเปลการ์ด : ยันต์รัก「Master Spark」
ความสามารถของตัวละคร
ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ช้าหรือเร็วก็มีพลังทำลายสูงอย่างโดดเด่น ความเร็วในการเคลื่อนที่สูง เก็บไอเทมง่ายกว่าคนอื่น
ชื่อด่าน : ไม่ว่าเมื่อไหร่ ไพ่ตายก็คือการเดินหมากที่ผิดพลาด (Evel Trinity)
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
(คาดว่าผู้สร้างเกมพิมพ์ผิด ชื่อด่านน่าจะเป็น Evil Trinity เสียมากกว่า)
(เปิดเพลง BGM : โลกแห่งฝันร้ายที่ไม่เคยเห็น)
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
โดเรมี : มาอีกแล้วสินะจ๊ะ......
โดเรมี : เคยบอกแล้วใช่มั้ย ?
โดเรมี : ว่าความฝันรุกรานจิตใจยิ่งกว่าความเป็นจริง
โดเรมี : ฝันวิปริตของเธอจะไม่มีวันจบสิ้นแล้ว !
(โดเรมี สวีท ออกไปจากหน้าจอ)
(จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
จุนโกะ : ใช้เวลานานกว่าที่คิดนะ
จุนโกะ : กว่าจะมาถึงคำตอบนี้ได้
จุนโกะ : เห็นว่าใช้แผนที่ฉลาดอย่างการส่งมนุษย์มา
จุนโกะ : เลยนึกว่าจะรู้ตัวได้ในทันทีเสียอีก......
มาริสะ : โอ๊ะ นึกแล้วเชียว เป็นเธอเองเรอะ
มาริสะ : ชาวจันทราไม่ยอมวางมือจากเกนโซวเคียวน่ะ
มาริสะ : เธอยังทำอะไรอยู่ล่ะสิ ?
จุนโกะ : ชาวจันทราหนีเข้าไปในโลกแห่งความฝัน
จุนโกะ : ฉันคาดการณ์ไว้แล้วว่า
จุนโกะ : ถ้าชาวจันทราอาศัยอยู่ในนครจันทราไม่ได้ก็จะทำแบบนั้น
จุนโกะ : แน่นอนว่าฉันชิงลงมือก่อนไปแล้ว
จุนโกะ : ด้วยการส่งมือสังหารเข้าไปในโลกแห่งความฝันไงล่ะจ๊ะ
จุนโกะ : เอ้า ออกมาเถิด !
จุนโกะ : นางฟ้าแห่งขุมนรก เฮคาเทียเอ๋ย !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าแห่งขุมนรก
เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ
Hecatia Lapislazuli
เฮคาเทีย : โธ่
เฮคาเทีย : รอจนเมื่อยแล้วนะ
มาริสะ : อะ.. อะไรน่ะ ?
มาริสะ : ไม่ได้มีแค่คนเดียวเหรอ ?
เฮคาเทีย : ในที่สุดก็จะได้แก้แค้นยัยฉางเอ๋อแล้วสินะ ?
เฮคาเทีย : คันไม้คันมือไปหมดแล้ว―
จุนโกะ : เปล่าหรอก ศัตรูไม่ใช่ชาวจันทรา
จุนโกะ : แต่เป็นมนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าจ้ะ
เฮคาเทีย : มนุษย์ ?
เฮคาเทีย : เอ่อ มนุษย์เหรอ ? ตัวเป็นๆ ?
เฮคาเทีย : หืม―......
เฮคาเทีย :ไหนดูซิ
มาริสะ : อะ.. อะไรเล่า
มาริสะ : อย่าจ้องแบบนั้นสิ
เฮคาเทีย : อืม เอางั้นก็ได้
เฮคาเทีย : มนุษย์คนนี้ทำให้จุนโกะลำบากเหรอ ?
จุนโกะ : ไม่ได้ทำให้ลำบากอะไรหรอก
จุนโกะ : แต่มนุษย์คนนี้ทำให้พวกเราพ่ายแพ้ไปครึ่งทางน่ะ
เฮคาเทีย : เอ๋เอ๋เอ๋เอ๋ ?
เฮคาเทีย : ขนาดนั้นเชียว......
จุนโกะ : ชาวจันทรามันเจ้าเล่ห์น่ะ
จุนโกะ : เล่นส่งมนุษย์แบบนี้มาเสียได้
เฮคาเทีย : หืม― น่าสนุก
เฮคาเทีย : ถ้าจุนโกะพูดถึงขนาดนี้ก็แสดงว่าของจริงสินะ
มาริสะ : เอ่อ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
มาริสะ : แต่ของจริงเฟ้ย !
มาริสะ : ถ้าปล่อยให้ชาวจันทราโดนขังไว้ในโลกแห่งความฝันอย่างนี้ต่อไป
มาริสะ : เกนโซวเคียวจะตกอยู่ในอันตราย
มาริสะ : ต้องเป็นฝีมือของพวกเธอแน่ๆ !
มาริสะ : เพราะงั้นฉันจะโค่นพวกเธอ !
เฮคาเทีย : แน่นอนว่าคนที่ผูกมัดชาวจันทราเอาไว้ในโลกแห่งความฝันก็คือฉันเอง
เฮคาเทีย : เจ้าพวกนั้นอยู่ในความฝันโดยไร้ซึ่งการป้องกัน เลยง่ายนิดเดียว
(เปิดเพลง BGM : Pandemonic Planet)
เฮคาเทีย : ดีล่ะ ตัดสินใจแล้ว !
เฮคาเทีย : ปกติแล้วฉันไม่เป็นคู่มือให้มนุษย์หรอกนะ แต่ว่า
เฮคาเทีย : [เธอต่อปากต่อคำกับเพื่อนของฉัน]
เฮคาเทีย : เหตุผลแค่นั้นก็เพียงพอต่อการส่งเธอลงนรกแล้ว
เฮคาเทีย : ด้วยเหตุผลแค่นั้นนั่นแหละ !
เฮคาเทีย : จงสำนึกเสียใจแม้ในยามที่ตายไปแล้ว !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ แพ้พ่าย)
มาริสะ : เข้ามาพร้อมกันสองคนแบบนี้มันขี้โกงนี่นา !
เฮคาเทีย : อะฮะฮะ แค่อยากลองเล่นด้วยนิดหน่อยน่ะ
เฮคาเทีย : ฉันแพ้ในการประลองนี้สินะ
เฮคาเทีย : เป็นมนุษย์ที่วิเศษสมกับที่จุนโกะกล่าวไว้เลย
เฮคาเทีย : พวกชาวจันทราคิดอะไรของเขาน่ะ
เฮคาเทีย : ถึงได้บุกโจมตีเกนโซวเคียวที่มีมนุษย์สุดวิเศษแบบนี้อยู่
เฮคาเทีย : ไม่อยากยกโทษให้พวกชาวจันทราเลยแฮะ
มาริสะ : รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกันแหละ......
มาริสะ : แต่ตอนนี้อยากให้ปลดปล่อยชาวจันทรามากกว่า
มาริสะ : ไม่งั้นเกนโซวเคียวจะตกอยู่ในอันตรายน่ะ
เฮคาเทีย : นี่ จุนโกะ ?
เฮคาเทีย : ได้มั้ย ?
จุนโกะ : ......ได้สิ
จุนโกะ : ปล่อยชาวจันทรากลับไปยังนครก็ได้
จุนโกะ : ยังไงฉันก็หมดไฟในการต่อสู้ไปแล้ว
จุนโกะ : เพราะได้พบกับมนุษย์คนนี้
เฮคาเทีย : โอเค โอเค
เฮคาเทีย : ถ้างั้นก็ปลดปล่อยชาวจันทราเถอะ
เฮคาเทีย : เพียงเท่านี้เจ้าพวกนั้นก็คงยอมวางมือจากเกนโซวเคียวล่ะนะ
มาริสะ : ว่าแต่พวกเธอเป็นใครกันน่ะ ?
มาริสะ : ถ้าเห็นชาวจันทราเป็นศัตรูก็น่าจะมีผลประโยชน์ตรงกันกับพวกเราในตอนนี้นะ
จุนโกะ : ศัตรูของพวกฉันคือ ฉางเอ๋อ
จุนโกะ : ผู้นำของกระต่ายจันทราน่ะ
จุนโกะ : เธอเป็นภรรยาของคนที่คร่าชีวิตลูกชายของฉันไป
เฮคาเทีย : และเป็นภรรยาของคนที่สังหารดวงดาวของฉันด้วย
มาริสะ : โฮ่......เรื่องความความแค้นฝังลึกงั้นเหรอ
มาริสะ : (ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจตรงที่บอกว่าสังหารดวงดาวก็เถอะ)
มาริสะ : แต่เอาเป็นว่าไม่ยุ่งละกัน
มาริสะ : เอ่อ ยังไงดีล่ะ
มาริสะ : ขอโทษทีนะ
มาริสะ : ที่ต้องให้หยุดการล้างแค้นเพราะพวกฉัน
จุนโกะ : ไม่เป็นไรหรอก โอกาสของพวกฉันยังมีอยู่นับอนันต์
จุนโกะ : ใช่แล้ว บทละครล้างแค้นนี้จะเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าไปชั่วนิรันดร์
มาริสะ : งั้นก็ดีแล้ว
มาริสะ : อะไรที่เกี่ยวข้องกับดวงจันทร์นี่มันชั่วนิรันดร์ไปหมดเลยแฮะ
เฮคาเทีย : นี่ คราวหน้าไปเล่นในที่ของเธอได้รึเปล่า ?
เฮคาเทีย : มนุษย์ที่มีพลังขนาดนี้ติดตัวจัดว่าน่าสนใจมากเลยล่ะ
มาริสะ : เธอเป็นนางฟ้าแห่งขุมนรกไม่ใช่เหรอ ?
มาริสะ : คงไม่ทำอะไรน่ากลัวอย่างการนำนรกขึ้นมาหรอกนะ
เฮคาเทีย : ไม่ต้องห่วง ตอนอยู่บนพื้นพิภพ ฉันก็คือนางฟ้าแห่งพื้นพิภพ
มาริสะ : งั้นหรอกเหรอ......
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sanae's Extra Story
สมมติเทพแห่งปาฏิหาริย์ผู้อาศัยอยู่บนภูเขา
โคจิยะ ซานาเอะ
เหล่าชาวจันทราที่หนีเข้าไปในโลกแห่งความฝันยังไม่กลับออกมาเลย
เกิดอะไรขึ้นในโลกแห่งความฝันกันแน่ ?
กระสุนกระจาย : Cobalt Spread
กระสุนรวมศูนย์ : Sky Serpent
สเปลการ์ด : ยันต์กบ「คางคกเจ้าเล่ห์」
ความสามารถของตัวละคร
ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ช้าหรือเร็วก็สามารถโจมตีเป็นวงกว้างได้ กระสุนรวมศูนย์เป็นแบบโฮมมิ่ง จึงตั้งสมาธิกับการหลบได้
ชื่อด่าน : ไม่ว่าเมื่อไหร่ ไพ่ตายก็คือการเดินหมากที่ผิดพลาด (Evel Trinity)
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
(คาดว่าผู้สร้างเกมพิมพ์ผิด ชื่อด่านน่าจะเป็น Evil Trinity เสียมากกว่า)
(เปิดเพลง BGM : โลกแห่งฝันร้ายที่ไม่เคยเห็น)
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
โดเรมี : มาอีกแล้วสินะจ๊ะ......
โดเรมี : เคยบอกแล้วใช่มั้ย ?
โดเรมี : ถ้าตอนนั้นทำให้มันเป็นแค่ความฝัน
โดเรมี : ก็ไม่ต้องมาเห็นฝันวิปริตแบบนี้แล้วแท้ๆ......
(โดเรมี สวีท ออกไปจากหน้าจอ)
(จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
จุนโกะ : ใช้เวลานานกว่าที่คิดนะ
จุนโกะ : กว่าจะมาถึงคำตอบนี้ได้
จุนโกะ : เห็นว่าใช้แผนที่ฉลาดอย่างการส่งมนุษย์มา
จุนโกะ : เลยนึกว่าจะรู้ตัวได้ในทันทีเสียอีก......
ซานาเอะ : เจอกันอีกแล้วนะ― !
ซานาเอะ : คราวนี้แหละคือเวลาแห่งการตัดสิน !
จุนโกะ : ......ชาวจันทราหนีเข้าไปในโลกแห่งความฝัน
จุนโกะ : ฉันคาดการณ์ไว้แล้วว่า
จุนโกะ : ถ้าชาวจันทราอาศัยอยู่ในนครจันทราไม่ได้ก็จะทำแบบนั้น
จุนโกะ : แน่นอนว่าฉันชิงลงมือก่อนไปแล้ว
จุนโกะ : ด้วยการส่งมือสังหารเข้าไปในโลกแห่งความฝันไงล่ะจ๊ะ
จุนโกะ : เอ้า ออกมาเถิด !
จุนโกะ : นางฟ้าแห่งขุมนรก เฮคาเทียเอ๋ย !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าแห่งขุมนรก
เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ
Hecatia Lapislazuli
เฮคาเทีย : โธ่
เฮคาเทีย : รอจนเมื่อยแล้วนะ
เฮคาเทีย : ในที่สุดก็จะได้แก้แค้นยัยฉางเอ๋อแล้วสินะ ?
เฮคาเทีย : คันไม้คันมือไปหมดแล้ว―
จุนโกะ : เปล่าหรอก ศัตรูไม่ใช่ชาวจันทรา
จุนโกะ : แต่เป็นมนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าจ้ะ
เฮคาเทีย : มนุษย์ ?
เฮคาเทีย : เอ่อ มนุษย์เหรอ ? ตัวเป็นๆ ?
เฮคาเทีย : หืม―......
เฮคาเทีย :ไหนดูซิ
ซานาเอะ : หืม ศัตรู 2 คน ?
เฮคาเทีย : เห็นเป็น 2 คนเหรอ ?
เฮคาเทีย : ฮุฮุฮุ
เฮคาเทีย : อืม เอางั้นก็ได้
เฮคาเทีย : มนุษย์คนนี้ทำให้จุนโกะลำบากเหรอ ?
จุนโกะ : ไม่ได้ทำให้ลำบากอะไรหรอก
จุนโกะ : แต่มนุษย์คนนี้ทำให้พวกเราพ่ายแพ้ไปครึ่งทางน่ะ
เฮคาเทีย : เอ๋เอ๋เอ๋เอ๋ ?
เฮคาเทีย : ขนาดนั้นเชียว......
จุนโกะ : ชาวจันทรามันเจ้าเล่ห์น่ะ
จุนโกะ : เล่นส่งมนุษย์แบบนี้มาเสียได้
เฮคาเทีย : หืม― น่าสนุก
เฮคาเทีย : ถ้าจุนโกะพูดถึงขนาดนี้ก็แสดงว่าของจริงสินะ
ซานาเอะ : บรรยากาศไม่เข้าท่าชอบกล......
ซานาเอะ : ถอนกำลังแล้วไปเรียกพวกมาก่อนดีกว่ามั้ง
เฮคาเทีย : ไม่―ต้องกลัวขนาดนั้นนะ ?
เฮคาเทีย : ยังไงก็ไม่ต่อสู้แบบเอาจริงอยู่แล้วน่า
เฮคาเทีย : ดูเหมือนจุนโกะเองก็เตรียมใจพร้อมรับความพ่ายแพ้แล้วด้วย......
เฮคาเทีย : ท่าทางการแพ้ชนะคงไม่สำคัญแล้วล่ะนะ
เฮคาเทีย : เพราะงั้นพวกฉันเองก็จะสู้ทีละคนอย่างตรงไปตรงมา
เฮคาเทีย : เหมือนเป็นการละเล่นน่ะนะ
ซานาเอะ : งั้นเหรอคะ
ซานาเอะ : ค่อยยังชั่ว
ซานาเอะ : ถ้างั้นขอเริ่มใหม่......
ซานาเอะ : รีบมาประลองกันได้แล้ว ! ยัยเสื้อทีเชิ้ตพิลึกนี่ !
(เปิดเพลง BGM : Pandemonic Planet)
เฮคาเทีย : ดีล่ะ― เห็นแก่ความน่ารัก
เฮคาเทีย : ฉันจะเล่นด้วยสักหน่อยละกัน
เฮคาเทีย : ปกติแล้วฉันไม่เป็นคู่มือให้มนุษย์หรอกนะ แต่ว่า
เฮคาเทีย : [เธอพูดจาก้าวร้าวใส่ฉัน]
เฮคาเทีย : เหตุผลแค่นั้นก็เพียงพอต่อการส่งเธอลงนรกแล้ว
เฮคาเทีย : ด้วยเหตุผลแค่นั้นนั่นแหละ !
เฮคาเทีย : จงสำนึกเสียใจแม้ในยามที่ตายไปแล้ว !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ แพ้พ่าย)
ซานาเอะ : ผิดสัญญานี่นา― !
ซานาเอะ : เข้ามาพร้อมกันสองคนได้ไง !
เฮคาเทีย : ตายจริง ขอโทษนะ
เฮคาเทีย : รู้ผลแล้วล่ะ ฉันแพ้สินะ
เฮคาเทีย : เป็นมนุษย์ที่วิเศษสมกับที่จุนโกะกล่าวไว้เลย
เฮคาเทีย : พวกชาวจันทราคิดอะไรของเขาน่ะ
เฮคาเทีย : ถึงได้บุกโจมตีเกนโซวเคียวที่มีมนุษย์สุดวิเศษแบบนี้อยู่
เฮคาเทีย : ไม่อยากยกโทษให้พวกชาวจันทราเลยแฮะ
ซานาเอะ : ตอนนี้อยากให้ปลดปล่อยชาวจันทราที่ไม่อยากยกโทษให้พวกนั้นมากกว่าน่ะ
เฮคาเทีย : นี่ จุนโกะ ?
เฮคาเทีย : ได้มั้ย ?
จุนโกะ : ......ได้สิ
จุนโกะ : ปล่อยชาวจันทรากลับไปยังนครก็ได้
จุนโกะ : ยังไงฉันก็หมดไฟในการต่อสู้ไปแล้ว
จุนโกะ : เพราะได้พบกับมนุษย์คนนี้
เฮคาเทีย : โอเค โอเค
เฮคาเทีย : ถ้างั้นก็ปลดปล่อยชาวจันทราเถอะ
เฮคาเทีย : เพียงเท่านี้เจ้าพวกนั้นก็คงยอมวางมือจากเกนโซวเคียวล่ะนะ
ซานาเอะ : จริงเหรอ ?
ซานาเอะ : แต่โดนคนคนนั้นหลอกไปครั้งหนึ่งจนเชื่อใจไม่ลงแล้วน่ะ
จุนโกะ : ไม่หลอกหรอกน่า
จุนโกะ : เพราะไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าชาวจันทราจะจับเกนโซวเคียวทั้งหมดเป็นตัวประกัน
จุนโกะ : ผลลัพธ์เลยกลายเป็นการโจมตีเกนโซวเคียวทางอ้อมเท่านั้นเอง
จุนโกะ : ศัตรูของพวกเรามีแค่ชาวจันทราเท่านั้นจ้ะ
ซานาเอะ : ถ้างั้นก็......แล้วไป
ซานาเอะ : อ๊ะ จะว่าไปแล้ว มีชาวจันทราอาศัยอยู่ในเกนโซวเคียวด้วยนะคะ
เฮคาเทีย : รู้อยู่แล้วล่ะ
เฮคาเทีย : มีอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นเหรอ ?
ซานาเอะ : ลองไปประท้วงกับคนพวกนั้นดูมั้ยล่ะคะ ?
ซานาเอะ : ให้พวกเขาเป็นตัวแทนชาวจันทรา
จุนโกะ : เรื่องนั้นคงเป็นไปได้ล่ะมั้ง
ซานาเอะ : แน่นอนว่าต้องคุยกันเท่านั้นนะคะ ?
ซานาเอะ : ห้ามใช้กำลังเด็ดขาดค่ะ !
เฮคาเทีย : อืม― แล้วถ้าอีกฝ่ายใช้กำลังล่ะ ?
ซานาเอะ : ถึงตอนนั้น กรุณาสู้เลยค่ะ
ซานาเอะ : เหมือนเมื่อกี้นี้ !
เฮคาเทีย : อะฮะฮะฮะ
เฮคาเทีย : น่าสนุกชะมัด―
จุนโกะ : ฮุฮุฮุ ตอนนี้หมดแรงล้างแค้นแล้วล่ะ
จุนโกะ : คงอีกนานกว่าจะถึงละครล้างแค้นครั้งต่อไปล่ะนะ
จุนโกะ : เป็นเพราะเธอนั่นล่ะ
เฮคาเทีย : ถ้าอย่างนั้น
เฮคาเทีย : พวกเราเองก็กลับกันเถอะ
ซานาเอะ : กลับที่ว่านั่น กลับไปไหนเหรอ ?
เฮคาเทีย : โลกน่ะจ้ะ
เฮคาเทีย : เพราะพวกเราไม่ใช่ชาวจันทราน่ะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Udonge's Extra Story
กระต่ายจันทราแห่งโลกา
เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
เหล่าชาวจันทราที่หนีเข้าไปในโลกแห่งความฝันยังไม่กลับออกมาเลย
เกิดอะไรขึ้นในโลกแห่งความฝันกันแน่ ?
กระสุนกระจาย : Lunatic Gun
กระสุนรวมศูนย์ : Mind Wave
สเปลการ์ด : 「ระลอกคลื่นขวางกั้น (Evil Undulation)」
ความสามารถของตัวละคร
กระสุนรวมศูนย์เป็นกระสุนทะลุทะลวง สเปลการ์ดประสิทธิภาพสูงใช้รับกระสุนศัตรูได้ถึง 3 ครั้ง แต่จุดกระทบจะใหญ่ขึ้น
ชื่อด่าน : ไม่ว่าเมื่อไหร่ ไพ่ตายก็คือการเดินหมากที่ผิดพลาด (Evel Trinity)
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
(คาดว่าผู้สร้างเกมพิมพ์ผิด ชื่อด่านน่าจะเป็น Evil Trinity เสียมากกว่า)
(เปิดเพลง BGM : โลกแห่งฝันร้ายที่ไม่เคยเห็น)
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
โดเรมี : มาอีกแล้วสินะจ๊ะ......
โดเรมี : ถอยหลังกลับไปไม่ได้แล้วนะ
โดเรมี : ความวิกลจริตของชาวจันทรา
โดเรมี : กลายเป็นเพียงพิษร้ายสำหรับเธอไปแล้วจ้ะ !
(โดเรมี สวีท ออกไปจากหน้าจอ)
(จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
จุนโกะ : ใช้เวลานานกว่าที่คิดนะ
จุนโกะ : กว่าจะมาถึงคำตอบนี้ได้
จุนโกะ : เห็นว่าใช้แผนที่ฉลาดอย่างการส่งกระต่ายไปยังพื้นพิภพ
จุนโกะ : เลยนึกว่าจะรู้ตัวได้ในทันทีเสียอีก......
อุดองเกะ : ฉันได้ฟังมาแล้วค่ะ !
อุดองเกะ : สาเหตุที่คุณเกลียดชังชาวจันทรา
อุดองเกะ : ฉันเห็นใจสภาวการณ์ของคุณนะคะ......
อุดองเกะ : แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เกี่ยวข้องกับชาวจันทราส่วนใหญ่ !
อุดองเกะ : ไม่ใช่ว่ารู้ผลไปในการต่อสู้ครั้งก่อนแล้วเหรอ ?
อุดองเกะ : ทำไมชาวจันทราถึงยังอยู่ที่นี่อีกล่ะ !
จุนโกะ : ......ชาวจันทราหนีเข้าไปในโลกแห่งความฝัน
จุนโกะ : ฉันคาดการณ์ไว้แล้วว่า
จุนโกะ : ถ้าชาวจันทราอาศัยอยู่ในนครจันทราไม่ได้ก็จะทำแบบนั้น
จุนโกะ : แน่นอนว่าฉันชิงลงมือก่อนไปแล้ว
จุนโกะ : ด้วยการส่งมือสังหารเข้าไปในโลกแห่งความฝันไงล่ะจ๊ะ
จุนโกะ : เอ้า ออกมาเถิด !
จุนโกะ : นางฟ้าแห่งขุมนรก เฮคาเทียเอ๋ย !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าแห่งขุมนรก
เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ
Hecatia Lapislazuli
เฮคาเทีย : โธ่
เฮคาเทีย : รอจนเมื่อยแล้วนะ
เฮคาเทีย : ในที่สุดก็จะได้แก้แค้นยัยฉางเอ๋อแล้วสินะ ?
เฮคาเทีย : คันไม้คันมือไปหมดแล้ว―
จุนโกะ : เปล่าหรอก ศัตรูไม่ใช่ฉางเอ๋อ
จุนโกะ : แต่เป็นกระต่ายที่อยู่ตรงหน้าจ้ะ
เฮคาเทีย : กระต่าย ?
เฮคาเทีย : หรือว่าจะเป็นกระต่ายจันทรา ? สมุนของฉางเอ๋อ
เฮคาเทีย : ถ้างั้นคงมองข้ามไปไม่ได้ล่ะนะ
อุดองเกะ : คะ.. ใครน่ะ ?
เฮคาเทีย : ฉันคือนางฟ้าแห่งขุมนรกผู้มี 3 ร่างกายอยู่ในดวงจันทร์ โลก และต่างโลก
เฮคาเทีย : และเป็นคนที่วางกับดักเอาไว้ในโลกแห่งความฝันตามแผนของจุนโกะน่ะ
อุดองเกะ : งั้นเหรอ นายหญิงของพวกภูตที่เจอบนดวงจันทร์
อุดองเกะ : คือคุณเองสินะ
อุดองเกะ : แต่งตัวพิลึกจนรู้ได้ในทันทีเลยล่ะ
เฮคาเทีย : ว่าแต่ จุนโกะ ?
เฮคาเทีย : ทำไมถึงลงทุนเรียกฉันออกมาเพื่อกระต่ายจันทราตัวเดียวล่ะ ?
จุนโกะ : ไม่ใช่กระต่ายจันทราธรรมดาน่ะสิ
จุนโกะ : กระต่ายตัวนี้นี่แหละคือไพ่ตายของชาวจันทรา
จุนโกะ : กระต่ายตัวนี้ทำให้พวกเราพ่ายแพ้ไปครึ่งทางน่ะ
เฮคาเทีย : เอ๋เอ๋เอ๋เอ๋ ?
เฮคาเทีย : ไหงเป็นงั้น......
เฮคาเทีย : ไม่นึกเลยว่าแผนการของพวกเราจะล้มเหลวเพราะกระต่ายแค่ตัวเดียวแบบนี้
เฮคาเทีย : ช่วยไม่ได้
เฮคาเทีย : ต้องกำจัดเท่านั้นงั้นสิ
อุดองเกะ : นึกแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้
อุดองเกะ : ทั้งที่ฉันไม่ใช่กระต่ายจันทราแล้วแท้ๆ......
(เปิดเพลง BGM : Pandemonic Planet)
เฮคาเทีย : กระต่ายจันทราคือสมุนของศัตรูเก่าแก่นาม ฉางเอ๋อ
เฮคาเทีย : ไม่มีทางปล่อยให้กระต่ายตัวนี้มีชีวิตรอดกลับไปได้หรอก
เฮคาเทีย : จะมอบตัวเลือกที่แสนน่าสนุกให้แก่เธอละกัน !
เฮคาเทีย : ดวงจันทร์ โลก ต่างโลก......
เฮคาเทีย : จงเลือกร่างกายที่อยากโดนฆ่าด้วยตัวเอง !
(เฮคาเทีย ลาพิสลาซูลิ แพ้พ่าย)
อุดองเกะ : สองรุมหนึ่งแบบนี้ หน้าไม่อายเลยนะ
เฮคาเทีย : เปล่าน้า แค่ล้อเล่นนิดหน่อยเอง
เฮคาเทีย : ฉันแพ้ในการประลองนี้สินะ
เฮคาเทีย : ......เธอ
เฮคาเทีย : ฉันรู้ตัวตั้งแต่ระหว่างต่อสู้แล้วล่ะ
เฮคาเทีย : เธอไม่ใช่กระต่ายจันทราสินะ ?
อุดองเกะ : ถูกต้องแล้ว
อุดองเกะ : ฉันกลายเป็นกระต่ายเกนโซวเคียวแล้ว
อุดองเกะ : ไม่สามารถกลับไปเป็นกระต่ายจันทราได้อีกแล้ว
เฮคาเทีย : เป็นคนที่น่าสนใจดีนะ
เฮคาเทีย : อย่างนี้นี่เอง―
เฮคาเทีย : นี่คือแผนลับของนักปราชญ์แห่งดวงจันทร์ที่อยู่บนพื้นพิภพ......
เฮคาเทีย : นี่ ฉันอยากพบนักปราชญ์คนนั้นจังเลยน้า―
อุดองเกะ : ......ฉันเองก็มาที่นี่เพื่อบอกให้ทราบว่าอยากพบพวกคุณเช่นกันค่ะ
อุดองเกะ : แต่มีเงื่อนไขอย่างหนึ่ง
อุดองเกะ : คือต้องปลดปล่อยชาวจันทราที่อยู่ในโลกแห่งความฝัน
อุดองเกะ : และต้องสัญญาว่าจะไม่โจมตีนครจันทราอีกเป็นครั้งที่สองค่ะ
เฮคาเทีย : นี่ จุนโกะ ?
เฮคาเทีย : ได้มั้ย ?
จุนโกะ : ......ได้สิ
จุนโกะ : ปล่อยชาวจันทรากลับไปยังนครก็ได้
จุนโกะ : แต่ฉันรับเงื่อนไขแค่ครึ่งทางนะจ๊ะ
จุนโกะ : ไม่ใช่ว่าจะไม่โจมตีนครจันทราอีกเป็นครั้งที่สอง
จุนโกะ : แต่จะไม่โจมตีนครจันทราไปสักระยะ ถ้าเป็นแบบนั้นฉันตกลง
อุดองเกะ : ......เข้าใจแล้ว
อุดองเกะ : เอาแบบนั้นก็ได้
เฮคาเทีย : โอเค โอเค
เฮคาเทีย : ถ้างั้นก็ปลดปล่อยชาวจันทราเถอะ
อุดองเกะ : (เหมือนที่ท่านเอย์รินกล่าวไว้เลยแฮะ)
อุดองเกะ : (จงเสนอเงื่อนไขออกไป เพราะยังไงก็ต้องอยากพบแน่นอน)
อุดองเกะ : (แต่เงื่อนไขจะถูกปรับเปลี่ยนไป 1 ข้อ)
อุดองเกะ : (จงรับข้อเสนอนั่น......ท่านว่าอย่างนั้น)
อุดองเกะ : บางทียัยพวกนี้อาจรู้จักพวกท่านเอย์รินเป็นอย่างดีจนรู้ใจกันก็ได้
เฮคาเทีย : อื๋อ ?
เฮคาเทีย : พูดอะไรรึเปล่า ?
อุดองเกะ : เสร็จกัน ดันส่งเสียงออกมาซะได้
อุดองเกะ : ไม่มีอะไรหรอก
จุนโกะ : ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลหรอก
จุนโกะ : ตอนนี้หมดแรงล้างแค้นแล้วล่ะ
จุนโกะ : ชาวจันทราที่อยู่ในเกนโซวเคียวนั่นก็ไม่ใช่ศัตรูมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว
จุนโกะ : แน่นอนว่าเธอเองก็ด้วย
จุนโกะ : อีกอย่าง......
เฮคาเทีย : ดีจังเลยน้า
อุดองเกะ : อะไรเหรอ ?
เฮคาเทีย : ดูเหมือนจุนโกะจะถูกใจเธอเข้าให้แล้ว
เฮคาเทีย : เป็นเพราะเธอแท้ๆเลยหยุดการล้างแค้นได้ชั่วคราวนะเนี่ย
อุดองเกะ : งะ.. งั้นเหรอคะ
อุดองเกะ : เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ......
เฮคาเทีย : ถ้าไม่ใช่กระต่ายจันทราก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ต้องเกลียดชังแล้วล่ะนะ
เฮคาเทีย : ฉันเองก็อยากลองค้นหาคนที่น่าสนใจในเกนโซวเคียวเหมือนกันน้า
เฮคาเทีย : ถ้านึกออกว่ามีใครที่น่าสนใจก็ช่วยแนะนำหน่อยนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
