MUSIC - MA


大空魔術 ~ Magical Astronomy
โอโอโซระมาจุทสึ (เวทมนตร์แห่งท้องฟ้าอันกว้างใหญ่) ~ ดาราศาสตร์เวทมนตร์


.........................................................................................................................................................................................

ซีรี่ส์สองสาวจากโลกภายนอก แผ่นที่สี่

ZUN's Music Collection อัลบั้มที่ 5 ของเซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน และสำหรับซีรี่ส์สองสาวจากโลกภายนอกนั้นต้องจัดว่าเป็นแผ่นที่ 4
เป็นแผ่นเพลงพร้อมเรื่องสั้นที่บอกเล่าถึงการผจญภัยของสองสาวซึ่งอาศัยอยู่ภายนอกเกนโซวเคียว หรือที่เรียกกันว่า โลกภายนอก
มาเอริเบอร์รี่ เฮิร์น (เมอรี่) สาวน้อยผมบลอนด์ผู้มองเห็นเขตแดนและเข้าออกเกนโซวเคียวได้โดยนึกว่ามันเป็นเพียงโลกแห่งความฝัน
อุซามิ เรนโกะ สาวน้อยผมน้ำตาลผู้สามารถรู้พิกัดตำแหน่งได้ด้วยการมองพระจันทร์ และรู้เวลาได้ด้วยการมองดวงดาว


วางจำหน่าย : งาน Comic Market ครั้งที่ 70 (วันที่ 30 เดือน 12 ปี 2004)

คำโปรยโฆษณา :
การร่ายรำของหนังสือพิมพ์ฉบับพิเศษที่สดใส
นั่นคือข่าวเรื่องการจัดทัวร์ผิวจันทร์ที่มีประชาชนโดยสารไปด้วย
ความโรแมนติคชั่วนิรันดร์, อวกาศของเก้าอี้รถเข็น (เก้าอี้รถเข็น นัยถึง Stephen Hawking)
――เป้าหมายใหม่ของชมรมผนึกลับถือกำเนิดแล้ว

รวมบทเพลงอันเกรี้ยวกราดในแง่ของอวกาศชุดที่ 5 แห่งเซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน !
「大空魔術(おおぞらまじゅつ) ~ Magical Astronomy」
วิชาฟิสิกส์กับการทัวร์ผิวจันทร์แบบส่วนตัว จุดร่วมของปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ――
CD เพลงสบายๆในวันธรรมดาของชมรมผนึกลับ



คำโปรย :
ความโรแมนติคชั่วนิรันดร์, อวกาศของเก้าอี้รถเข็น
――จุดร่วมของปัญหาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างการทัวร์ผิวจันทร์แบบส่วนตัวกับวิชาฟิสิกส์คือ
รวมบทเพลงมืดมนอันแสนเกรี้ยวกราดชุดที่ 5 ซึ่งบรรเลงโดยวงดนตรีมายาเซี่ยงไฮ้อลิส





รายชื่อเพลง

   1. 月面ツアーへようこそ
      เกทสึเมนทัวร์เฮะโยโคโซะ (ยินดีต้อนรับสู่การทัวร์ผิวจันทร์)
      ต้นฉบับ : Original

   2. 天空のグリニッジ
      เทนคูวโนะกรีนิช (Greenwich แห่งท้องนภา)
      ต้นฉบับ : Original

   3. 東の国の眠らない夜
      ฮิกาชิโนะคุนิโนะเนมุราไนโยรุ (ราตรีที่ไม่หลับใหลของดินแดนแห่งตะวันออก)
      ต้นฉบับ : 東の国の眠らない夜 (ภาค 9.5)

   4. 車椅子の未来宇宙
      คุรุมะอิสึโนะมิไรอุฉูว (จักรวาลในอนาคตของเก้าอี้รถเข็น)
      ต้นฉบับ : Original

   5. Demystify Feast
      ดีมิสติฟาย ฟีสท์ (งานเลี้ยงไขปริศนา)
      ต้นฉบับ : Demystify Feast (ภาค 7.5)

   6. 衛星カフェテラス
      เอย์เซย์ คาเฟ่เทอเรส (ดาวเทียม Café Terrace)
      ต้นฉบับ : Original

   7. G Free
      จีฟรี (ไร้แรงดึงดูด)
      ต้นฉบับ : Original

   8. 大空魔術 ~ Magical Astronomy
      โอโอโซระมาจุทสึ (เวทมนตร์แห่งท้องฟ้าอันกว้างใหญ่) ~ ดาราศาสตร์เวทมนตร์
      ต้นฉบับ : Original

   9. ネクロファンタジア
      Necro-Fantasia (เนโคร-แฟนตาเซีย) (บทเพลงเพ้อฝันมรณะ)
      ต้นฉบับ : ネクロファンタジア (ภาค 7)

   10. 向こう側の月
      มุโควกาวะโนะทสึคิ (ดวงจันทร์อีกฟากหนึ่ง)
      ต้นฉบับ : Original



Tips :
- สำหรับท่านที่ไม่ทราบ Original ในที่นี้หมายถึง เพลงต้นฉบับที่ถูกแต่งขึ้นและเผยแพร่เป็นครั้งแรกในแผ่นนี้ มิได้ดัดแปลงมาจากเพลงใดเลย
- ภาพหน้าปกแผ่นมีรายละเอียดปลีกย่อยมากมาย ได้แก่
 แผนภูมิจำลองทฤษฎีการกำเนิดจักรวาล
 ณ เวลา 10-41 วินาที จักรวาลมีขนาดใหญ่เกินกว่าความยาวแพลงค์ แรงโน้มถ่วงกระจายตัว จักรวาลพองตัวด้วยอุณหภูมิต่ำ
 ณ เวลา 10-39 วินาที จักรวาลหยุดพองตัว อุณหภูมิเริ่มสูงขึ้นจนถึง 1033 องศา เริ่มเกิดบิ๊กแบง
 ณ เวลา 10-11 วินาที อนุภาคมูลฐานเกิดมวลภายใต้สนามฮิกส์ แม่เหล็กไฟฟ้ากระจายตัว อันตรกิริยาอย่างเข้มกระจายตัว อุณหภูมิ 1015 องศา
 ณ เวลา 10-4 วินาที  เกิดการจำกัดควาร์ก อันตรกิริยาอย่างอ่อนกระจายตัว อุณหภูมิ 1012 องศา
 
 ไม่แน่ชัดว่าสัญลักษณ์สีน้ำเงินนั่นคือเครื่องหมายอนันต์ หรือวงแหวนโมบิอุส
 เครื่องหมายอนันต์ นัยถึงทฤษฎีเรื่องการขยายตัวอย่างไร้สิ้นสุดของเอกภพ
 วงแหวนโมบิอุส นัยถึงทฤษฎีเรื่องการเกิดปฏิกิริยาเดิมซ้ำไปซ้ำมา
 เมอรี่ถูกระบุที่ชายกระโปรงว่า Magician (นักเวทมนตร์) (นักมายากล) ส่วนเรนโกะถูกระบุที่ชายกระโปรงว่า Physicist (นักฟิสิกส์)
 ที่ขอบของจักรวาล ณ เวลา 10-11 วินาที ระบุไว้ว่า Physicist is magician
 นัยถึงนักฟิสิกส์ผู้เข้าใจกฎของกลไกต่างๆ จึงสามารถใช้หลักฟิสิกส์ทำให้เกิดเรื่องน่าอัศจรรย์ประดุจดั่งนักมายากลหรือนักเวทมนตร์ได้
 หนังสือพิมพ์ เป็นข่าวเกี่ยวกับการปล่อยจรวดสู่ดวงจันทร์
 ด้านหลังเป็นรูปลำดับการแหว่งของพระจันทร์
 
- Greenwich คือชื่อหมู่บ้านในประเทศอังกฤษซึ่งตั้งอยู่ตรงเส้นลองติจูด 0° พอดี จึงถูกใช้เป็นจุดตั้งค่าเวลามาตรฐานโลก (GMT)
- เก้าอี้รถเข็น นัยถึง Stephen Hawking นักฟิสิกส์ทฤษฎีและนักจักรวาลวิทยา ผู้ถูกกล่าวขานว่าเก่งกาจเทียบเท่าไอน์สไตน์และนิวตัน
- Café Terrace ร้านกาแฟกลางแจ้ง เป็นร้านกาแฟที่ตั้งโต๊ะให้นั่งดื่มกาแฟตรงหน้าร้าน ระเบียง หรือพื้นที่กลางแจ้งของร้าน
- เพลง G Free บนแผ่น CD กลับระบุว่าชื่อเพลงคือ [อีกฟากของ G] ซึ่งคาดว่าเป็นชื่อแรกแล้วถูกแก้เป็น G Free ในภายหลัง
- อีกฟากหนึ่งของดวงจันทร์ ตามเนื้อหาโทโฮมันคือที่ตั้งของ นครจันทรา





Story

   1. 月面ツアーへようこそ
      คำโปรย : Welcome to Lunatic City.

「หนึ่งในความฝันของมนุษยชาติ ในที่สุดคนทั่วไปก็สามารถไปท่องเที่ยวผิวจันทร์ได้ !」
「บริษัทท่องเที่ยวทุกบริษัทในญี่ปุ่นพร้อมเปิดทัวร์ตั้งแต่เดือนหน้า」

หนังสือพิมพ์ฉบับพิเศษปลิวว่อนไปทั่วบริเวณหน้าสถานีรถไฟเอกชน เสียงฝีเท้าของผู้คนที่เดินผ่านไปมาก็หนักแน่น
นานๆทีจะมีข่าวอันสดใสที่ไม่ใช่ข่าวกีฬา ปกติฉบับพิเศษแบบนี้จะถูกทิ้งเกลื่อนในทันที แต่เฉพาะคราวนี้เท่านั้นที่ทุกคนพับเก็บใส่กระเป๋าอย่างดี
พูดได้เต็มปากว่าเนื้อหาของหนังสือพิมพ์ฉบับพิเศษนี้น่าสนใจ แต่ที่ยิ่งกว่านั้นก็คือ แทบทุกคนล้วนถูกดึงดูดโดยรูปภาพในบทความ

รูปอวกาศช่วยเยียวยาจิตใจของผู้คน
สาเหตุก็เพราะ มนุษย์ถูกทำให้รู้สึกตัวว่าตนเองเล็กจิ๋วเพียงใดอย่างไม่อาจต้านทานเมื่อได้เห็นรูปอวกาศ
อุปสรรคที่กำลังเผชิญอยู่ในขณะนั้นกลายเป็นแค่เรื่องจิ๊บจ๊อยไปเลยเมื่อเทียบกับอวกาศอันแสนกว้างใหญ่ มันคือการเยียวยาประมาณนั้นแหละ
อวกาศกว้างใหญ่ขนาดนี้ ความพยายามของตนเองเพียงคนเดียวจึงไม่ใช่เรื่องสำคัญใหญ่โตอะไรเลย
ทั้งเจ้านาย นักการเมือง จอมเผด็จการผู้วายชนม์ ล้วนเป็นแค่มนุษย์ตัวเล็กๆ
ตัวเองแค่พยายามจนถึงจุดที่ตนยอมรับได้ก็พอแล้ว
ทุกคนต่างรู้สึกแบบนั้นได้โดยสัญชาตญาณด้วยรูปอวกาศเพียงใบเดียว

อุซามิ เรนโกะ และ มาเอริเบอร์รี่ เฮิร์น (เมอรี่) กำลังสนทนากันด้วยความตื่นเต้นที่ร้านกาแฟกลางแจ้งภายในมหาวิทยาลัย


   2. 天空のグリニッジ
      คำโปรย : Royal Greenwich Observatory

「ข่าวมันเขียนว่า 『ยานสำรวจดาวอังคารแบบมีคนขับถูกส่งไปอีกครั้ง』 แน่ะ」

「หืม--- เอาน่า การสำรวจดาวอังคารน่ะช่างมันเถอะ
 เมอรี่ เรามาคุยเรื่อง 『การท่องเที่ยวดวงจันทร์』 ที่อยู่ในบทความของหนังสือพิมพ์ฉบับพิเศษนี่ก่อนดีกว่า」

「อื้ม ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าดวงตาของเรนโกะที่แค่มองพระจันทร์กับดวงดาวแล้วรู้เวลากับสถานที่น่ะ จะเห็นผิวจันทร์เป็นยังไง」

「ก็คงจะเห็นแค่ว่า 『ที่นี่คือผิวจันทร์ค่ะ』 ล่ะมั้ง」

「แล้วเรื่องเวลาล่ะ ?」

「ดวงตาของฉันมองเห็นแค่ JST (เวลามาตรฐานญี่ปุ่น) นะ UTC (เวลาสากลเชิงพิกัด) มันนอกเหนือความสามารถน่ะ
 แล้วจะให้ผิวจันทร์ใช้ระบบเวลาแบบเดียวกับโลกมันก็แปลกๆอยู่นะ」

「เดี๋ยวสิเดี๋ยวสิ นอกเหนือความสามารถที่ว่าน่ะ......มันก็แค่บวกลบเลขไม่ใช่เหรอ ?」

เวลาสากลเชิงพิกัดถูกนำมาใช้ในอวกาศในปัจจุบัน แต่เวลาสากลเชิงพิกัดนี้โดยพื้นฐานแล้วมันก็เหมือนกับ GMT (เวลามาตรฐานกรีนิช)

หอดูดาวกรีนิชถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ 17
พอคิดว่าระบบเวลาที่ใช้ในการสังเกตอวกาศกลับถูกนำมาใช้ในอวกาศอย่างจริงจังแล้วก็อดขำเล็กน้อยไม่ได้


   3. 東の国の眠らない夜
      คำโปรย : Vampirish Nightlife

「แล้วจะไปเมื่อไหร่ล่ะ ? ท่องเที่ยวผิวจันทร์น่ะ」

「เมอรี่ใจร้อนจังเลยนะ
 ท่าทางจะคนแน่นเสียด้วยสิ อยากรีบจองให้เสร็จโดยเร็วไว้ก่อนน่ะ」

「วันหยุดฤดูร้อนแบบนี้ท่าทางจะยิ่งแน่นเลยล่ะ คงจะร้อนน่าดู เลื่อนไปเป็นฤดูใบไม้ร่วงไม่ดีกว่าเหรอ ?」

「บนดวงจันทร์หรือในอวกาศคงไม่มีคำว่าร้อนหรอกมั้ง แต่ก็คิดเหมือนกันล่ะนะ
 เอาไว้ตอนฤดูใบไม้ร่วงดีกว่า ได้อารมณ์ญี่ปุ่นดี
 ถ้างั้นเราไปเที่ยวกันในช่วงวันเพ็ญเก็บเกี่ยวของปีนี้ละกัน」

「เอาขนมดังโกะไปด้วยนะ
 เอาตามนี้เลย เอาตามนี้เลย」

แม้แต่ตอนนี้ที่มีข้อมูลทั้งหลายทั้งปวงพร้อมสรรพ ก็ยังมีเพียงอวกาศเท่านั้นที่โรแมนติคตลอดกาล

และหนึ่งในความโรแมนติคนั้นก็คือการได้ลงไปเหยียบดวงจันทร์ซึ่งมีเสน่ห์มากที่สุด ไม่ว่าใครก็ต้องอยากลองไปอยู่แล้ว


แต่ว่าตอนนี้ทั้งสองยังไม่รู้เลยว่าการทัวร์ดังกล่าวมีค่าใช้จ่ายเท่าใด


   4. 車椅子の未来宇宙
      คำโปรย : History of Time

「แต่ว่าการสำรวจดาวอังคารแบบมีมนุษย์ไปด้วยเนี่ยยังทำได้ไม่ดีเลยน้า
 วันที่จะได้พิสูจน์อวกาศในหัวของ Hawking ด้วยตาคู่นี้จะมาถึงจริงๆรึเปล่านะ ?」

「สุดท้ายแล้วปัญหาก็คือการที่ไม่มีนักฟิสิกส์คนไหนเหนือล้ำกว่า Hawking สินะ」

「แหม แค่เรนโกะพยายามให้มากกว่านี้ก็พอแล้วนี่นา ?
 เพราะว่าเธอเป็นเจ้าของความสามารถที่หาได้ยากน่ะนะ」

「ไม่ใช่สาขาที่ฉันถนัดนะ แต่เอาเถอะ บางทีฉันอาจฉลาดระดับเดียวกับ Planck ก็ได้นะ
 อีกอย่าง ฉันคิดว่าคงไม่มีทางสังเกตพบการระเหยของแบล็คโฮลที่ Hawking เคยพูดเอาไว้หรอก
 แล้วก็ไม่คิดว่ามนุษยชาติจะได้ไปดาวอังคารด้วย」

「แหม มองโลกในแง่ร้ายจังนะ แต่พอเรนโกะพูดแล้วก็รู้สึกว่าน่าเชื่อถือ」

「พลังงานที่จำเป็นต่อการสังเกตมันมากมายเกินไปน่ะ
 ทางทฤษฎีก็ว่าไปอย่าง แต่ในทางปฏิบัติน่ะ วิชาฟิสิกส์สังเกตการณ์ได้มาถึงทางตันแล้วล่ะ
 ไหนๆก็ขอพูดเลยล่ะกัน การทัวร์ผิวจันทร์มันแพงเกินไปนะ」

วิชาฟิสิกส์กำลังพบกับทางตันในทางปฏิบัติ
วิชาฟิสิกส์ได้ข้ามผ่านยุคแห่งปรัชญาและการตีความไปแล้ว


   5. Demystify Feast
      คำโปรย : อีกฟากหนึ่งของม่านแห่งความลี้ลับ

「อืม ร้านนี้ตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัยก็จริง แต่ตกแต่งเก๋ไก๋ดีนะ แถมกาแฟอร่อยด้วย
 ว่าแต่ เรนโกะ ทำไมวิชาฟิสิกส์ถึงได้เจอกับทางตันล่ะ ?」

「อื้ม เอาแบบสั้นๆเลยก็คือ เป็นเพราะค่าใช้จ่ายในการสังเกตการณ์มันสูงเกินไปน่ะ」

「เหตุผลเดียวกับการที่พวกเราไม่สามารถไปทัวร์ผิวจันทร์ได้สินะ」

「ยิ่งวัตถุมีขนาดเล็กเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องใช้พลังงานสูงในการทำให้วัตถุนั้นแตกตัว
 โมเลกุลสู่อะตอม อะตอมสู่นิวเคลียส นิวเคลียสสู่ควาร์ก......ยิ่งเล็กลงไปเรื่อยๆแบบนี้ก็ยิ่งต้องใช้พลังงานอย่างไม่จบไม่สิ้นใช่มั้ยล่ะ ?
 พอทำไปจนถึงขีดสุดก็คงจะเจอกับวัตถุที่เล็กจนต่อให้ใช้พลังงานขั้นสูงสุดของจักรวาลก็ยังไม่สามารถทำให้มันแตกตัวได้
 และวัตถุนั้นก็อาจกล่าวได้ว่าเป็นสสารโครงสร้างที่เล็กที่สุดในโลก
 วิชาฟิสิกส์เดินทางไปถึงโลกที่เล็กที่สุดแล้ว และกำลังมุ่งหน้าต่อไป
 แต่จากนี้ไปจะไม่สามารถสังเกตการณ์ได้แล้ว ส่วนใหญ่จึงเป็นโลกแห่งปรัชญาน่ะ」

「อ๊ะ เค้กแบบใหม่ล่ะ น่าอร่อยจัง !
 หน่วยที่เล็กที่สุดของเค้กนี่คือไข่สังเคราะห์กับสตรอเบอร์รี่สังเคราะห์สินะ」

ว่ากันว่าพลังงานขั้นสุงสุดคือ 1019 GeV เพราะถ้าพลังงานใดมีค่าสูงเกินกว่านี้ มันจะหายไปจากห้วงเวลา
พลังงานค่านี้ถูกเรียกว่า พลังงานแพลงค์ มีค่ามากกว่าพลังงานจากปรมาณูประมาณ 1021 เท่า (1 พันล้านล้านล้านเท่า)


   6. 衛星カフェテラス
      คำโปรย : Satellite Cafe

「โธ่ ฉันไม่เคยโยงเรนโกะเข้าประเด็นเรื่องฟิสิกส์เลยนะ
 เพราะว่าเธอจะพูดคนเดียวอยู่เรื่อยเลย」

「โทษทีโทษที ก็ฉันเชี่ยวชาญเรื่องนี้นี่นา
 แต่ว่าเค้กนี่อร่อยดีนะ」

「อยากไปทัวร์ผิวจันทร์จังเลยน้า......
 แต่ยังไงเจ้าทัวร์นี่มันก็แพงเกินไปอยู่ดี」

「จะว่าไปแล้ว ดูเหมือนจะมีร้านกาแฟบนดาวเทียมสำหรับนักท่องเที่ยวอวกาศด้วยนะ ?
 เห็นว่ากาแฟที่ชงในสภาพไร้น้ำหนักน่ะเป็นอะไรที่วิเศษสุดเลย」

「แต่ยังไงก็เป็นร้านกาแฟในร่มใช่มั้ยล่ะ ?
 ฉันชอบร้านกาแฟกลางแจ้งที่เปิดโล่งมากกว่านะ」

เมื่อเอากาแฟออกไปสู่สภาพสุญญากาศเพียงเสี้ยววินาที
ความดันที่ต่ำมากจะทำให้มันเดือดภายในชั่วพริบตา และน้ำที่สุญเสียการกลายเป็นไอก็จะถูกแช่แข็งในพริบตาที่เดือด

จากนั้นก็เอากาแฟเดือดแช่แข็งนี้ใส่ลงไปใน Satellite Ice Coffee ซึ่งเป็นเมนูเด่นประจำร้านนั่นเอง


   7. G Free
      คำโปรย : Zero Gravity

「จะว่าไปแล้ว การชงกาแฟมันต้องใช้แรงดึงดูดไม่ใช่เหรอ
 ถ้าไม่มีแรงดึงดูดก็หยดน้ำไม่ได้นี่นา ?
 แล้วจะชงกาแฟในสภาพไร้แรงดึงดูดยังไงล่ะ ?」

「เพราะงั้นเครื่องชงกาแฟแบบสุญญากาศที่เคยเกือบเจ๊งไปแล้วถึงได้กลับมาไงล่ะ
 เพราะว่าแบบสุญญากาศจะใช้แรงดันไอน้ำในการไหลเวียนน้ำร้อนน่ะ」

「แบบสุญญากาศงั้นเหรอ......
 จะว่าไปก็เคยเห็นมันเป็นแค่เครื่องประดับในร้านกาแฟไปแล้วน่ะนะ แต่โดยทั่วไปเจ้านั่นก็เป็นเครื่องชงกาแฟเหมือนกันสินะ
 แต่ได้ยินมาว่ารสชาติมันไม่ดีเท่าแบบหยดนี่นา......」

「แบบสุญญากาศที่ได้รับการปรับปรุงสำหรับใช้ในอวกาศน่ะไม่เกิดการไหลย้อน ก็เลยทำกาแฟที่รสชาติเข้มข้นได้น่ะ」

「หืม--- ถึงไม่ดื่มของแบบนั้น อวกาศก็ยังชวนให้ตื่นตาตื่นใจอยู่ดีนะ
 ชักตื่นเต้นแล้วสิ」

มนุษย์ที่หลุดพ้นจากแรงดึงดูดได้ก่อสร้างวัฒนธรรมใหม่ๆขึ้น
แต่ในเวลาเดียวกันก็รู้สึกตัวขึ้นมาได้ว่าอุปกรณ์หลายๆอย่างสามารถทำงานได้ด้วยแรงดึงดูด

แรงดึงดูดได้รับการพิสูจน์ว่ามีจริงมาตั้งแต่ยุคแรกๆและทำให้นักฟิสิกส์ปวดหัวเรื่อยมาจนถึงตอนสุดท้าย
กว่าแรงดึงดูดจะกลายเป็นหนึ่งเดียวกับแรงชนิดอื่นได้ก็เพิ่งจะเมื่อเร็วๆนี้นี่เอง


   8. 大空魔術 ~ Magical Astronomy

「เฮ้อ... จักรวาลเนี่ยมีเสน่ห์จังเลยน้า......」

「เป็นอะไรเหรอ ? ทำไมถอนหายใจแบบนั้น
 จะบอกว่าบนโลกนี้ไม่มีเสน่ห์แล้วงั้นเหรอ ?」

「16 นาฬิกา 31 นาที มองเห็นดาวประกายพฤกษ์แล้วล่ะ
 ก็บนโลกแทบจะไม่มีอะไรให้มหัศจรรย์ใจแล้วนี่นา」

「พอมองกลไกทั้งหมดบนโลกด้วยสายตาแบบเรนโกะแล้ว...
 รู้สึกว่าความเป็นสุญนิยมในจิตใจมันเริ่มจะแสดงออกมาทางใบหน้ายังไงก็ไม่รู้สิ」

「เพราะงั้นแหละฉันถึงได้อิจฉานัยน์ตาของเมอรี่ไงล่ะ
 เธอมองเห็นโลกที่มหัศจรรย์เต็มไปหมดเลย
 ชักอยากให้เธอมองหารอยแยกของเขตแดนบนผิวจันทร์แล้วสิ」

「ถ้าค่าทัวร์ถูกลงล่ะก็นะ」

เขตแดนไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นจากโลก มันเป็นแค่เครื่องแสดงอาณาเขต ดังนั้นบนผิวจันทร์ก็ต้องมีอยู่อย่างแน่นอน

เขตแดนของผิวจันทร์ เขตแดนที่กั้นแบ่งนครจันทราอันแสนตระการตากับดวงดาวไร้สิ่งมีชีวิตที่รกร้างออกจากกัน
ตราบเท่าที่เขตแดนนี้ยังคงอยู่ ต่อให้ไปถึงผิวจันทร์ก็ไม่มีทางได้ครอบครองยาหรือโมจิที่กระต่ายจันทราตำเอาไว้
อย่างมากก็ได้ไปแค่หินจากดวงจันทร์เท่านั้น

「ดวงจันทร์เองก็น่าจะมีโลกที่ถูกลืมซุกซ่อนอยู่นะ
 นครจันทราซึ่งเป็นที่อาศัยของเหล่าผู้สูงศักดิ์และอารยธรรมอันสูงส่ง
 กระต่ายจันทราคงจะตำยาอมตะไปพลาง มองนกสามขาที่อาศัยอยู่ในดวงอาทิตย์ไปพลาง
 และกังวลกับเหล่ามนุษย์ที่ส่งเสียงดังตอนทัวร์ผิวจันทร์ไปพลาง
 คนที่มองเห็นโลกแบบนั้นได้ก็คือ เมอรี่ มีแค่เธอคนเดียวเท่านั้น」

「มันก็ใช่อ่ะนะ
 อยากไปก่อนที่มนุษย์จะรวมตัวกันบุกเบิกที่นั่นจัง」

「ถ้าตัดสินใจได้อย่างนั้นก็ต้องรีบเตรียมตัวแล้วล่ะ」
「ถ้าอยากเห็นนครจันทรา ก่อนอื่นก็ต้องศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับนครจันทราเพิ่มเติมก่อนล่ะน้า
 ดวงจันทร์โบราณที่ถูกหลงลืมมายาวนานตั้งแต่สมัยบรรพกาล
 นครจันทราอันแสนตระการตาที่อยู่ในนิทาน
 พระจันทร์ที่เป็นสัญลักษณ์แห่งความคลุ้มคลั่ง
 ใช่แล้ว เพราะว่าความรู้จะช่วยให้รอยแยกของเขตแดนชัดเจนขึ้นน่ะนะ」

「ถึงฉันจะพูดแบบนั้นไปก็เถอะนะ แต่พวกเราต้องเริ่มจากการทำงานพิเศษก่อนล่ะ
 เอาไว้จ่ายค่าทัวร์」


   9. ネクロファンタジア
      คำโปรย : Necrophantasia

ตะวันตกดินและเวลามื้อเย็นใกล้มาเยือน ในที่สุดทั้งสองก็ออกมาจากร้านกาแฟหลังจากที่จัดการกับเค้กแบบใหม่จนเรียบร้อยแล้ว

หากเป็นร้านค้าที่อยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งนี้ สามารถชำระเงินแก่ทุกร้านได้ด้วยบัตรประจำตัวนักศึกษา
แล้วทุกเดือนจะถูกรวบยอดไปคิดเป็นค่าเทอม

ลดต้นทุนในการบริหารจัดการเงิน ตอนคิดเงินก็ไม่วุ่นวาย
แถมนักศึกษาก็สามารถใช่จ่ายได้คล่องมือ(เพราะพ่อแม่เป็นคนจ่าย) ทำให้ยอดขายเพิ่มขึ้นมาก
แต่ก็มีไม่น้อยที่ใช้จ่ายมากเกินคาดเพราะความสะดวกสบายเหล่านี้

「ดูเหมือนจะมียาที่ทำให้ไม่แก่ไม่ตายอยู่บนดวงจันทร์นะ」

「ไม่แก่ไม่ตายงั้นสิน้า
 คงไม่จำเป็นสำหรับเรนโกะที่ถูกควบคุมด้วยความเป็นสุญนิยมเพราะฟิสิกส์มาถึงทางตันแล้วหรอกมั้ง ?」

「เธอว่าใครเป็นพวกสุญนิยมน่ะ
 ฉันมีพลังในการดำรงชีวิตเต็มเปี่ยมเลยนะ
 ตอนนี้ก็ตื่นเต้นเรื่องอวกาศจนหลับสนิทตลอดคืนเลยนะ」

「งั้นถ้าได้ยาอมตะมา เรนโกะจะใช้เหรอ ?」

โลกพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าประเทศไหนก็เคยอุดมสมบูรณ์ในระดับหนึ่ง แต่มนุษยชาติได้ก้าวไปยังเวทีต่อไปแล้ว
จำนวนประชากรที่เคยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆในยุคก่อน กลับกลายเป็นค่อยๆลดลงทีละน้อย

ระบบทุนนิยม ทำให้เกิดเศรษฐกิจแบบเรือโนอาห์และเกิดความแตกต่างทางฐานะของบริษัทต่างๆ
ด้วยเหตุนี้ทำให้ไม่ว่าประเทศไหนก็มีอัตราการเกิดลดลงกันถ้วนหน้า
แต่มันก็เป็นแค่บันไดก้าวไปสู่ 『การควบคุมจำนวนประชากร』 ซึ่งเป็นก้าวสุดท้ายของระบบทุนนิยมทั้งหมด

ประเทศญี่ปุ่นประสบกับภาวะอัตราการเกิดต่ำและประชากรลดจำนวนลงไวกว่าประเทศอื่น แต่ก็พลิกวิกฤตประชากรลดลงนี้ให้กลายเป็นโอกาส
และประสบความสำเร็จในการทำให้มนุษย์ที่ถูกเลือกกลับมามีความเป็นอารยชนชาวญี่ปุ่นผู้สมบูรณ์พร้อมด้านจิตใจและขยันขันแข็งดังเช่นในอดีต

「ยาอมตะ ?
 แน่นอน ต้องใช้สิ
 รู้มั้ยว่าทำไมในนิทานถึงชอบพูดว่าการไม่แก่ไม่ตายทำให้เป็นทุกข์ ?
 มันก็แค่การยับยั้งความโลภของทุกคนและลดการต่อต้านผู้มีอำนาจเท่านั้นเอง
 แต่ในทางกลับกัน นั่นแหละคือหลักฐานว่ายาอมตะมีตัวตนอยู่จริง
 การไม่แก่ไม่ตายน่ะ ไม่ใช่ว่าความตายหายไปนะ
 มันก็แค่การสูญเสียอาณาเขตระหว่างความเป็นและความตาย จนทำให้อยู่ในสภาพที่ไม่ใช่ทั้งคนเป็นและคนตายเท่านั้นแหละ
 กล่าวคือมันเป็นการถือกำเนิดของ [โลกที่เป็นทั้งโลกมนุษย์และปรโลก (Necrofantasia)] ในเวลาเดียวกันไงล่ะ」


   10. 向こう側の月
      คำโปรย : Megalopolis of Moon

ทั้งสองนั่งลงตรงบริเวณสระน้ำพุซึ่งตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัย

พระจันทร์โผล่หน้าออกมาแล้ว พระจันทร์เรียบๆที่ไม่มีรอยหลุมปรากฏโฉมขึ้นในทะเลสาบ


นักเวทมนตร์ เมอรี่ กำลังมองมันอยู่

กระต่ายตำยา

นางฟ้าคลุมกายด้วยเสื้อผ้าที่ตระการตา

และร่ายรำไปบนท้องฟ้าอย่างวิจิตร

เธอเห็นรูปลักษณ์ ณ อีกฟากหนึ่งของเขตแดนบนพระจันทร์ที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำ
เมอรี่เห็นแบบนั้นแล้วบังเกิดความคิดขึ้นมาในหัว

「นี่ เรนโกะ
 ถ้าทัวร์ผิวจันทร์มันแพงเกินไป
 เธอไม่คิดว่าจะมีวิธีอื่นในการเดินทางไปดวงจันทร์เลยเหรอ ?」



Tips :
- เป็นแผ่นแรกของซีรี่ส์สองสาวที่มีจำนวนเพลงลดลงจาก 11 เพลงเหลือ 10 เพลง
- Welcome to Lunatic City = ยินดีต้อนรับสู่นครวิกลจริต ......ปล.ไม่สามารถแปลว่านครจันทรา(Lunar City)ได้ แต่อาจนัยถึงนครจันทราก็เป็นได้
- Royal Greenwich Observatory ชื่อหอดูดาวซึ่งตั้งอยู่ที่เมืองกรีนิช
- ได้ข้อมูลเพิ่มเติมว่าเรนโกะมองเห็นเวลาตามระบบ Japanese Standard Time (JST)
- มันก็แค่บวกลบเลขไม่ใช่เหรอ ? ... สาเหตุที่พูดแบบนี้ก็เพราะ JST มีค่าเท่ากับ UTC+9 อย่างแน่นอนนั่นเอง (ของไทยคือ UTC+7)
 ดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยหากต้องการจะบอกเวลาเป็น UTC แต่เรนโกะคงแค่ต้องการจะบอกว่า เธอมองไม่เห็น UTC โดยตรงเฉยๆ
- Vampirish Nightlife = เที่ยวกลางคืนดั่งแวมไพร์
- History of Time ล้อชื่อหนังสือ A Brief History Of Time ของ Stephen Hawking
- นัยถึง Max Planck นักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน ผู้บุกเบิกการศึกษาทฤษฎีควอนตัม เจ้าของรางวัลโนเบล สาขาฟิสิกส์ ประจำปี พ.ศ. 2461
- ยุคของสองสาวเป็นยุคที่แม้แต่ ไข่ กับ สตรอเบอร์รี่ ยังต้องสังเคราะห์ขึ้นมาเพื่อใช้ประกอบอาหาร แล้วการเกษตรแบบดั้งเดิมล่ะ ?
- ลัทธิสุญนิยม (สุน-ยะ-นิ-ยม) เป็นลัทธิที่ถือว่าคนและสัตว์เกิดหนเดียว ตายแล้ว สูญ บุญบาป พระเจ้า ปิศาจ นรก สวรรค์ ล้วนไม่มี
- เริ่มพูดถึง อีกายาตะ วิหคสามขาผู้อาศัยในดวงอาทิตย์ ซึ่งได้ออกมามีบทบาทร่วมกับโอคูวในภาค 11
- กระต่ายแก้ว (กระต่ายจันทรา) เป็นสัญลักษณ์ของพระจันทร์ ในขณะที่วิหคทอง (อีกายาตะ) เป็นสัญลักษณ์แห่งพระอาทิตย์ จึงมักถูกวาดเปรียบกัน
- ได้ข้อมูลเพิ่มว่า ความรู้จะช่วยให้รอยแยกของเขตแดนชัดเจนขึ้น ......คงจะคล้ายกับการปรับจิตสำนึกให้เป็นแบบเกนโซวเคียวล่ะมั้ง
- คำโปรยระบุว่า Necrophantasia ซึ่งต่างจากที่เคยระบุในภาคเกม
- แอบแซวระบบบัตรเครดิท บัตรเงินสด และอื่นๆที่คล้ายกัน ซึ่งทำให้ประชาชนมากมายใช้จ่ายเกินตัวจนเป็นหนี้
- เศรษฐกิจแบบเรือโนอาห์ หมายถึงมีคนที่ร่ำรวยและอยู่รอดเพียงหยิบมือเดียว
 ที่เหลือมีแต่คนยากจนที่ต้องดิ้นรนจนไม่อยากสร้างครอบครัวให้เป็นภาระ
- สุดท้ายเมอรี่ก็ค้นพบเส้นทางที่เชื่อมต่อระหว่างนครจันทรากับพื้นพิภพ(โลก) ซึ่งก็คือจันทร์เพ็ญที่สะท้อนลักษณ์อยู่บนท้องฟ้าหรือผิวน้ำ
 ซึ่งเป็นเรื่องที่ถูกพูดถึงมาตั้งแต่ภาค 8 แล้ว และในภาค SSiB ก็มีการนำมาใช้เป็นประเด็นสำคัญอีกครั้งเช่นกัน





ปัจฉิมลิขิต


ยกตัวอย่างเช่น... ยินดีที่ได้รู้จัก ข้าพเจ้าชื่อ ZUN ครับ

แหม ถ้าเทียบกับขนาดของจักรวาลแล้วตัวผมนี่ก็แค่ของชิ้นเล็กๆเองนะครับ ต่อให้ทำอะไรผิดพลาดไปแค่ไหนก็เป็นแค่เรื่องเล็กน้อยไปเลย
ต่อให้สอบเข้าและร่ำเรียนอยู่หลายปีจนจบแล้วหางานทำไม่ได้ เมื่อเทียบกับขนาดของจักรวาลแล้วก็เป็นแค่เรื่องจิ๊บจ๊อยเท่านั้น
ส่วนพวกที่มัวแต่ปวดท้องจนจวนเจียนใกล้ถึงวันหมดเขตรับสมัครแล้วยังสามารถฮัมเพลงพลางหางานทำได้สบายๆนี่ก็......

ด้วยประการละฉะนี้ มนุษย์จึงต้องสู้ตาย วันหมดเขตก็คือเส้นตาย ส่วนเรื่องปวดท้องก็......

ทีนี้ก็เรื่องการท่องเที่ยวอวกาศ อยากไปสินะคร้าบ ไม่อยากไปเหรอ ?
แหมแหมแหม ไม่ต้องโกหกก็ได้ครับ ถ้าไม่อยากไปอวกาศก็บอกมาสิครับว่าอยากไปที่ไหน

อันที่จริงการทัวร์ชมผิวจันทร์ของเอกชน (แต่ดูเหมือนจะไม่ลงจอดที่ผิวจันทร์) เพิ่งจะเกิดขึ้นจริงเมื่อเร็วๆนี้เอง
ค่าใช้จ่ายประมาณ 100 ล้านเหรียญ (ประมาณ 12,000 ล้านเยน) ต่อให้ไม่ใช่เรนโกะก็ต้องพูดว่า

「การทัวร์ชมผิวจันทร์มันแพงเกินไปนะ」

แหม ราคาระดับนี้มันเป็นการทัวร์สำหรับคนธรรมดาตรงไหนกัน
มันเป็นเรือโนอาห์ที่ระบบทุนนิยมแสดงให้เห็นรึไง คิดจะทิ้งชาวโลกที่เหลือให้จมน้ำไปกับข้อมูลงั้นเหรอ
ยุคสมัยที่ชาวมายาบนพื้นพิภพผู้ทำงานอย่างขยันขันแข็งโดยไม่มีวันหยุดเลยแม้แต่น้อยจะสามารถเดินทางไปดวงจันทร์ได้อย่างสบายๆนั้น
จะมาถึงเมื่อไรนะ

                  เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน ZUN (P*3 ก็เป็นเรือ ?)
                 (นัยถึงเครื่องเกม PS3 ซึ่งใช้งบประมาณในการพัฒนาเกินพันล้านเยน)



.........................................................................................................................................................................................


PS. ท่านสามารถหาซื้อหรือสั่งซื้อแผ่นเพลงนี้ได้ทั่วไปตามร้านโดจินชอปในญี่ปุ่น
หรือดาวน์โหลดได้ที่ ลิงค์นี้
PS. ตัวอักษรสีเขียวที่มักอยู่ในวงเล็บนั้น เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมจากผู้แปล (เซเบอร์คุง) เอง จึงเรียนไว้ให้ทราบโดยทั่วกัน
PS. ข้อความทั้งหลายทั้งมวลที่อยู่ภายใต้หัวข้อ Tips นั้น เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมจากผู้แปล (เซเบอร์คุง) เอง จึงเรียนไว้ให้ทราบโดยทั่วกัน


.........................................................................................................................................................................................