東方求聞口授 ～ Symposium of Post-mysticism.
โทวโฮวกุมอนคุจุ (ใคร่รู้คำสอนแห่งตะวันออก) ～ งานประชุมสัมมนาแห่งยุคหลังความเชื่อทางศาสนา
.........................................................................................................................................................................................
ปัจฉิมลิขิต
อ่า สวัสดีครับ ZUN ครับ
ในโอกาสนี้ต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่ช่วยอุดหนุนหนังสือเล่มนี้ครับ
ผมเริ่มเขียนหนังสือเล่มนี้เพื่อชดเชยในส่วนที่เกนโซวเคียวเอนกิ (นิมิตแห่งดินแดนมายา) ขาดหายไป
แต่ถ้ามีแค่รายละเอียดของตัวละครก็จะทำให้หนังสือกลวงโบ๋จนไม่น่าสนใจ เลยสอดแทรกการเสวนาในหมู่ตัวละครเพิ่มเข้าไป
ด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นหนังสือที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวค่อนข้างมากขึ้นมาครับ
ในผลงานแต่ละภาคที่ผ่านมามีการปะทะคารมในหมู่ตัวละครอยู่บ่อยครั้ง
แต่การเสวนาระหว่างตัวละครระดับท็อปนั้นไม่ใช่สิ่งที่พบเจอได้บ่อยนัก
เพราะผู้แข็งแกร่งในเกนโซวเคียวพยายามหลีกเลี่ยงการปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันอยู่เสมอ
ซึ่งท่านผู้อ่านน่าจะเข้าใจเหตุผลที่เป็นอย่างนั้นได้จากบทสุดท้ายของการเสวนาแล้วสินะครับ
พอได้เขียนเกนโซวเคียวเอนกิจึงรู้สึกตัวว่าตัวละครแต่ละตัวมีแนวคิดที่หลากหลายเกินคาด (เพิ่งจะรู้ตัวเรอะ)
เพราะตอนอยู่ในเกม พวกเธอเป็นแค่สิ่งกีดขวางที่ปล่อยห่ากระสุนได้เท่านั้น
รายละเอียดของตัวละครก็แค่เตรียมไว้เพื่อให้คิดรูปแบบกระสุนที่เหมาะสมกันได้ง่ายเท่านั้นเอง
พอได้มาเรียบเรียงเป็นหนังสือแบบนี้แล้ว รู้สึกเหมือนตัวละครกระโดดออกมาจากเกมแล้วมีชีวิตขึ้นมาเลยครับ
ถึงแม้ว่าในบรรดานั้นจะมีตัวละครเจ้าปัญหาที่ชอบอยู่อย่างสันโดษจนควบคุมไม่ได้ก็เถอะ......
ครั้งนี้มีประเด็นเกี่ยวกับตัวละครจากภาค 11 น้อยไปหน่อย
แต่ก็เพราะเป็นผู้ถูกรังเกียจที่อาศัยอยู่ใต้พิภพซึ่งติดต่อหากันได้ยากนั่นล่ะนะ
แต่เอาเถอะ ถ้าให้ซาโทริโผล่ออกมาคุยก็มีแต่จะทำให้ประเด็นผิดเพี้ยนไปหมด ให้โอคูวโผล่มาก็คงไม่ได้คุยกันเป็นแน่
เอ่อ--- คราวนี้มีตัวละครหลายตัวที่ไม่ได้ปรากฏตัว และบางตัวก็ได้โผล่มาแค่ในหนังสือพิมพ์เท่านั้น
ตอนแรกตั้งใจว่าจะให้ทุกคนได้มีบทบาท แต่เนื่องจากตัวละครบางตัวไม่มีจุดเชื่อมโยงกับอาคิว คานาโกะ เบียคุเรน และมิโกะเลยแม้แต่น้อย
จึงไม่สามารถทำให้ตัวละครเหล่านั้นออกมามีบทบาทได้ครับ
แต่ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนั้นก็ไม่ดี จึงมีการเสริมบทสัมภาษณ์ซึ่งอธิบายเพิ่มเติมโดยข้าพเจ้าเอาไว้ที่ท้ายเล่มครับ
และต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่ช่วยวาดภาพอิลลัสท์ให้
ไม่ว่าจะเป็นคุณมาซาคิฉิ, คุณอาซาคุระ, คุณอาซึมะอายะ, คุณคิทสึเนะ, และคุณ TOKIAME
รวมถึงคุณโอโคโนกิที่ช่วยยืดหยุ่นให้จนถึงวินาทีสุดท้ายครับ
ถ้าเช่นนั้นก็เอาไว้พบกันอีกครั้ง ณ ที่ไหนสักแห่งละกันนะครับ
ถ้าเป็นไปได้ก็ขอเป็นที่บาร์เก๋ๆสักแห่งละกัน
เจ้าอาวาสฮาคุเรย์ ZUN
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
