東方輝針城 ～ Double Dealing Character.
โทวโฮวคิชินโจว (ปราสาทเข็มทอประกายแห่งตะวันออก) ～ สองบุคลิกสัมพันธ์
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อของตัวละครเพื่อแสดงข้อความ*
Reimu A's Story
ไม้ปัดรังควานเริ่มอาละวาดขึ้นมาเองอย่างกะทันหัน
พอเจอโยวไคก็จะเข้าไปทำการกำราบด้วยตัวเองทันที
แต่มิโกะเห็นว่าสะดวกดี เลยปล่อยเอาไว้อย่างนั้น
กระทั่งวันหนึ่ง โยวไคที่อาศัยในทะเลสาบสายหมอกเริ่มอาละวาดขึ้น
ทั้งที่ปกติแล้วน่าจะเป็นโยวไคที่สงบเสงี่ยมเรียบร้อยแท้ๆ......
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของเหตุวิปลาสอย่างไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ
ใช้อาวุธภูต 「ไม้ปัดรังควาน」
รูปแบบเน้นหลบหลีกพลางปั่นป่วนศัตรู
เคลื่อนที่เร็ว : Homing Amulet
กระสุนที่เล็งศัตรูโดยอัตโนมัติ
เคลื่อนที่ช้า : โอโอนุสะโลภมาก
เมื่อไม้ปัดรังควานโดนศัตรูแล้วจะล็อคเป้าโจมตีไปเรื่อยๆ
สเปลการ์ด : อาวุธภูต「ไม้ปัดรังควานไร้ปรานี」
การสวดภาวนาสุดอำมหิตที่สร้างความเสียหายอย่างร้ายแรงในระยะใกล้
Stage 1
ชื่อด่าน : หยาดน้ำตาไข่มุกน้ำจืด Water Nymph
สถานที่ : ทะเลสาบสายหมอก
(เปิดเพลง BGM : Mist Lake)
(ชิลโน่ เข้ามาในหน้าจอ)
(ชิลโน่ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : มีโยวไคมาอาละวาดในทะเลสาบแบบนี้ด้วยแฮะ
??? : คุณคือ !
(วาคาซากิฮิเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
วาคาซากิฮิเมะ : มิโกะผู้มีชื่อเสียงไม่ใช่เหรอคะ
เรย์มุ : โอ๊ะ เงือก ?
เรย์มุ : อะไรกัน---
เรย์มุ : แค่ปลาซิวปลาสร้อยนี่นา
วาคาซากิฮิเมะ : ทุกคนคิดแบบนั้นและไม่ยอมเป็นคู่มือให้ เลยฝึกฝนมานานปีแล้ว
วาคาซากิฮิเมะ : ถึงเวลาที่พวกเราเหล่าโยวไคจะมีบทบาทบ้างล่ะ !
(เปิดเพลง BGM : Mermaid แห่งแดนลับแล)
(วาคาซากิฮิเมะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : จำได้ว่าเงือกเป็นโยวไคที่นิสัยเรียบร้อยอยู่น้า
เรย์มุ : นึกแล้วเชียวว่าต้องเกิดอะไรบางอย่างขึ้นแน่ๆ
เรย์มุ : เรื่องของไม้ปัดรังควานอันนี้ก็น่าเป็นห่วงอยู่เหมือนกันซะด้วยสิ
Stage 2
ชื่อด่าน : ศีรษะสดๆใต้ต้นหลิว Flying Head
สถานที่ : คลองต้นหลิว
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ภูตผู้สัญจรอยู่ริมคลอง)
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
(เซคิบันคิ ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : โยวไคอาละวาดใกล้กับหมู่บ้านมนุษย์ขนาดนี้เนี่ยนะ !?
เรย์มุ : แสดงกว่าเกิดเหตุวิปลาสแบบเต็มรูปแบบขึ้นแล้วสิ
??? : โผล่มาไวจริงนะ
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เซคิบันคิ : จะมากำราบฉันรึไง ?
เรย์มุ : เสียเวลาตามหาอยู่พอดี
เรย์มุ : อุตส่าห์ออกมาหาเองแบบนี้
เรย์มุ : ต้องรีบเก็บกวาดสักหน่อยแล้ว !
เซคิบันคิ : ......เป็นเรื่องจริงสินะ
เซคิบันคิ : ที่ว่าพอพวกเราทำตัวเรียบร้อยแล้วมนุษย์จะเหิมเกริมขึ้น
เรย์มุ : พวกกระจอกน่ะไม่ต้องทำเป็นอวดเก่งหรอกน่า
เซคิบันคิ : ......เป็นแค่มนุษย์ที่ไร้พลังแท้ๆ
(เปิดเพลง BGM : Dullahan ใต้ต้นหลิว)
เซคิบันคิ : จงฝันร้ายทุกครั้งที่เห็นศีรษะเสียเถอะ !
(เซคิบันคิ แพ้พ่าย)
เซคิบันคิ : อะ.. อะไรกันเนี่ย เธอแข็งแกร่งไม่ใช่เล่นเลยนี่นา
เรย์มุ : ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคนะ
เซคิบันคิ : หรือว่า
เซคิบันคิ : คุณคือ......
เรย์มุ : ก็ใช่น่ะสิ !
เรย์มุ : ไม่เห็นไม้ปัดรังควานนี่รึไง !
เซคิบันคิ : อะฮ้า---
เซคิบันคิ : ต้องขอประทานอภัยด้วยค่า---
Stage 3
ชื่อด่าน : สัตว์ภูตวันขึ้นสิบห้าค่ำ Metamorphose
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
(เปิดเพลง BGM : ป่าไผ่แห่งจันทร์เพ็ญ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว ออกไปจากหน้าจอ)
??? : มากำราบฉันสินะ ?
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
เรย์มุ : จะว่ายังไงดีล่ะ......
เรย์มุ : พวกโยวไคที่กำราบไปวันนี้
เรย์มุ : รู้สึกเหมือนทุกคนอยากโดนกำราบชอบกล
ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
คาเงะโรว : เห็นเป็นแบบนั้นเหรอ ?
คาเงะโรว : ฉันคิดว่าทุกคนแค่รู้สึกดีใจนิดหน่อยเท่านั้นเอง
เรย์มุ : ดีใจงั้นเหรอ !?
คาเงะโรว : ถึงเธอจะแสดงตัวว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคก็เถอะ
คาเงะโรว : แต่ไม่เคยเข้ามาประมือกับโยวไคที่ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวอย่างพวกฉันเลยนี่นา
เรย์มุ : ก็แหม......
เรย์มุ : กำราบไปเท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมดนี่นา
เรย์มุ : ฉันไม่ลงมือกระทั่งกับคนที่ไม่ได้อาละวาดก่อเรื่องอะไรหรอก
เรย์มุ : แต่จริงๆแล้วก็แค่อยากเข้าไปโจมตีโดยไม่ต้องถามไถ่หาเหตุผลเท่านั้นแหละ
คาเงะโรว : ฮุฮุฮุ
คาเงะโรว : ถ้างั้นช่วยเป็นคู่มือให้หน่อยก็แล้วกัน
(เปิดเพลง BGM : Werewolf ผู้โดดเดี่ยว)
คาเงะโรว : ต้องอาละวาดเท่านั้นสินะ
เรย์มุ : ฉันไม่ยกโทษให้โยวไคที่ออกอาละวาดหรอก !
คาเงะโรว : น่าสงสารจังเลยน้า
คาเงะโรว : ดันเป็นคืนวันเพ็ญแบบนี้พอดีเสียด้วย......
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว แพ้พ่าย)
เรย์มุ : นึกว่าเป็นโยวไคอะไร ที่แท้ก็มนุษย์หมาป่าสาวนี่เอง
คาเงะโรว : เฮ้อ--- ทั้งที่เป็นวันเพ็ญแต่กลับแพ้ซะได้
เรย์มุ : สุดท้ายก็เป็นสัตว์อยู่ดีนั่นล่ะนะ
เรย์มุ : ดันมาคุไม่ใช่แค่เรื่องของ Power แต่ต้องใช้สมองด้วย
เรย์มุ : เฮ้อ--- แต่ไม้ปัดรังควานของฉันเริ่มเหมือนสัตว์ป่าเข้าไปทุกทีแล้วสิ
คาเงะโรว : ใจร้ายจังเลยน้า---
คาเงะโรว : อุตส่าห์ออกมาสู้ในวันที่ไม่อยากออกมาแบบนี้แท้ๆ
เรย์มุ : วันที่ไม่อยากออกมา ?
เรย์มุ : วันเพ็ญเนี่ยนะ ? เธอเป็นมนุษย์หมาป่าสาวไม่ใช่เหรอ ?
คาเงะโรว : เพราะขนมันหนาขึ้นเยอะน่ะ......
เรย์มุ : อ้อ นั่นสินะ
Stage 4
ชื่อด่าน : เสียงที่ไม่สอดประสานท่ามกลางพายุ Stormy Discord
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(เปิดเพลง BGM : Magical Storm)
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : พายุที่น่าขยะแขยงนี่มันอะไรกัน......
เรย์มุ : ที่แบบนี้ต้องมีอะไรบางอย่างที่เป็นศัตรูอยู่แน่ๆ !
เรย์มุ : ถ้าว่ากันตามประสบการณ์ของฉัน !
??? : เจอ---ตัวแล้ว
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
เบนเบน : คนที่น่าจะยอมเป็นคู่มือให้กับฉัน
เรย์มุ : นั่นไง มีโยวไคอยู่จริงๆด้วย
เรย์มุ : ลองเป็นแบบนี้แล้ว ไม่ว่าใครฉันก็เป็นคู่มือให้ทั้งหมดแหละ
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
ยัทสึฮาชิ : เดี๋ยวก่อนสิ
ยัทสึฮาชิ : ฉันเจอยัยนั่นก่อนนะ
ยัทสึฮาชิ : มาทีหลังแล้วชุบมือเปิบแบบนี้ขี้โกงนี่นา
ยัทสึฮาชิ : พี่อ่ะ
เบนเบน : ไม่เห็นเป็นไรเลย
เบนเบน : แถมฉันเห็นการต่อสู้เมื่อกี้แล้ว
เบนเบน : เพลงที่หย่อนยานของเธอน่ะสู้ไม่ไหวหรอก
เบนเบน : ถ้าคิดจะโค่นผู้ใช้ภูตสถิตสิ่งของคนนี้ให้ได้น่ะ
เรย์มุ : ผู้ใช้ภูตสถิตสิ่งของ !?
เรย์มุ : อย่าพูดเหมือนคนอื่นเป็นโยวไคแบบนั้นสิ
เรย์มุ : ฉันเป็นคนที่คอยกำราบโยวไคอย่างพวกเธอนะ
เบนเบน : หืม---......
เบนเบน : หลงนึกว่าเป็นพวกเดียวกันเสียอีกน้า
ยัทสึฮาชิ : เฮ้อ ช่างเถอะ
ยัทสึฮาชิ : ยกยัยนี่ให้พี่จัดการก็แล้วกัน
ยัทสึฮาชิ : ไปก่อนน้า---
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : อ๊ะ เดี๋ยว......
เบนเบน : เอ้า อย่ามัวแต่เหม่อสิ
(เปิดเพลง BGM : โจวรุริมายา)
เบนเบน : โลกที่ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่เพราะไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมดใบนี้
เบนเบน : ใครจะเป็นอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดกันแน่
เบนเบน : มาตัดสินกันที่นี่เลย !
(ทสึคุโมะ เบนเบน แพ้พ่าย)
เบนเบน : อูย---
เบนเบน : ไม่ไหวไม่ไหว
เบนเบน : ยอมแพ้แล้วจ้า---
เรย์มุ : เดี๋ยวเดี๋ยว
เรย์มุ : โลกของผู้อ่อนแอที่พูดถึงเมื่อกี้
เรย์มุ : หมายความว่าไง ?
เบนเบน : เอ๋ ?
เบนเบน : ก็......
เบนเบน : อุปกรณ์อย่างพวกฉันต่างก็ได้รับพลังมามากขนาดนี้
เบนเบน : ถึงจะทำตัวเรียบร้อยมาจนถึงตอนนี้ แต่จากนี้ไปจะถึงยุคของพวกเราแล้วล่ะ
เรย์มุ : อะ.. อืม---
เบนเบน : เธอเองก็กำลังมุ่งหน้าไปยังที่นั่นซึ่งอยู่กลางพายุใช่มั้ยล่ะ ?
เรย์มุ : ที่นั่น ?
เบนเบน : ปราสาทกลับหัวที่ลอยอยู่กลางอากาศ......
เบนเบน : พลังกำลังแผ่ซ่านออกมาจากที่นั่นล่ะ
Stage 5
ชื่อด่าน : โลกที่ไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมด Reverse Ideology
สถานที่ : ภายในปราสาทกลับหัวกลางเวหา
(เปิดเพลง BGM : ปราสาทเข็มทอประกายที่จมอยู่กลางอากาศ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อะไรของเธอน่ะ ?
??? : ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์อย่างพวกเธอนะ
??? : รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย !
เรย์มุ : ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ......
เรย์มุ : คิดว่าพูดแบบนี้แล้วใครจะยอมออกไปงั้นเรอะ ?
เรย์มุ : สร้างปราสาทพรรค์นี้ขึ้นมากลางอากาศ
เรย์มุ : คิดอะไรอยู่น่ะ
อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เซย์จา : ......โฮ่
เซย์จา : งั้นเหรอ เจ้าไม้ปัดรังควานนั่น
เซย์จา : ท่าทางจะมีความคิดเป็นของตัวเองสินะ
เซย์จา : แปลว่าถูกเจ้าไม้นั่น นำทางมาล่ะสิ
เรย์มุ : ว่าไงนะ ?
เซย์จา : แย่ชะมัดเลยแฮะ
เซย์จา : ค่าตอบแทนของสิ่งนั้นมันเยอะเกินไปรึนี่
เซย์จา : แบบนี้ฉันคงพลิกสังคมโลกทั้งหมดไม่ได้แหงๆ
เรย์มุ : เธอ
เรย์มุ : หรือว่า......
เรย์มุ : วางแผนจะทำให้ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่จริงๆ......
เซย์จา : ฮุฮุฮุ
เซย์จา : ถูกต้องแล้ว
เซย์จา : จากนี้ไปผู้แข็งแกร่งจะสูญเสียพลัง แล้วผู้อ่อนแอจะปกครองโลกนี้ไงล่ะ !
เรย์มุ : น่าเอือมระอาจริงๆเลยนะ
เรย์มุ : ที่มีโยวไคคิดจะก่อเรื่องที่ไม่มีใครได้ประโยชน์แบบนั้น
(BGM หยุดเล่น)
เซย์จา : บอกว่าไม่มีใครได้ประโยชน์
เซย์จา : ......งั้นเหรอ ?
เซย์จา : ผู้อ่อนแออย่างพวกเราถูกกดขี่ข่มเหงมาเท่าไหร่
เซย์จา : พวกเธอไม่มีทางเข้าใจหรอก
เซย์จา : ......ถ้าอย่างนั้น
(เปิดเพลง BGM : Reverse Ideology)
เซย์จา : จงลิ้มรสความท้อแท้สิ้นกำลังใจด้วยปราสาทกลับหัวที่พลิกอะไรก็ได้หลังนี้เสียเถอะ !
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : อะไรกันเนี่ย
เซย์จา : มันยังเร็วเกินไปงั้นเหรอ
เรย์มุ : คิดจะขึ้นเป็นใหญ่ด้วยพลังแค่นั้นเนี่ยนะ ?
เรย์มุ : ฉันกำราบโยวไคที่แข็งแกร่งกว่านี้มานักต่อนักแล้วล่ะ
เซย์จา : ยังหรอก
เซย์จา : ยังไม่ยอมแพ้หรอก !
เซย์จา : ตราบเท่าที่สมบัติลับยังอยู่ในมือของพวกเรา
เซย์จา : ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหร่ก็ได้
เซย์จา : ......ถ้าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องค่าตอบแทนสักหน่อยน่ะนะ
เรย์มุ : อ๊ะ เดี๋ยวสิ !
เรย์มุ : ......สุดท้ายก็คิดจะหนีท่าเดียว
เรย์มุ : พวกโยวไคที่เก่งแต่ปากก็อย่างนี้ล่ะนะ
เรย์มุ : แต่รู้สึกเหมือนเธอกำลังนำทางฉันอยู่มากกว่าแฮะ
Stage 6
ชื่อด่าน : ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก Little Princess
สถานที่ : ป้อมปราการของปราสาทเข็มทอประกาย
(เปิดเพลง BGM : ป้อมปราการขี้โม้)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เรย์มุ : ดูเหมือนจะฟ้าสางแล้วสินะ
เรย์มุ : เตรียมพร้อมสำหรับต่อสู้เสร็จแล้วล่ะสิ
เรย์มุ : เอ้า ออกมาได้แล้ว !
เรย์มุ : ผู้ทำลายความสงบสุขของเกนโซวเคียวเอ๋ย !
??? : ใคร---น่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง มิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์นี่นา
??? : อ้าว......ไม้ปัดรังควานนั่น ดูเหมือนจะได้รับพลังจากสมบัติลับสินะ
??? : แปลว่าจะมาเป็นพวกเดียวกับฉันงั้นเหรอ ?
เรย์มุ : หา ?
เรย์มุ : ใครบอกว่าจะเป็นพวกเดียวกับเธอ ?
??? : ดีใจจังเลย--- !
??? : ถ้ามิโกะยอมเป็นผู้หนุนหลังให้ล่ะก็
??? : การพลิกเกนโซวเคียวก็ง่ายนิดเดียว
เรย์มุ : สรุปว่าวางแผนโค่นอำนาจอยู่จริงๆสินะ ?
เรย์มุ : เธอคิดว่าฉันจะยอมให้มันเป็นแบบนั้นรึไง ?
ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
ชินเมียวมารุ : อุปกรณ์ที่พูดไม่ได้ต้องถูกใช้งานจนผุพัง
ชินเมียวมารุ : ไม่ได้รับอนุญาตให้เคลื่อนไหวหรือคิดการใด......
ชินเมียวมารุ : ขอบคุณที่มีให้ใช้งานทุกวัน
ชินเมียวมารุ : สวดส่งวิญญาณเมื่อพังทลาย
ชินเมียวมารุ : คนที่พูดแบบนั้นแล้วพึงพอใจน่ะ มีแค่คนที่ใช้อุปกรณ์เท่านั้นแหละ !
เรย์มุ : อื๋อ--- ?
ชินเมียวมารุ : ว่าไงล่ะ ? ตอนนี้อุปกรณ์ของเธอท่าทางเหมือนดีใจอยู่ใช่มั้ยล่ะ ?
ชินเมียวมารุ : ไม่จำเป็นต้องถามตัวเธอที่ใช้งานมันอย่างมีความสุขด้วยซ้ำ
เรย์มุ : เรื่องนั้นมันก็......
เรย์มุ : เอ่อ---
ชินเมียวมารุ : เอาล่ะ มาสร้างโลกที่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันกับอุปกรณ์ได้อย่างยิ้มแย้มกันเถอะ !
เรย์มุ : แต่ว่า !
เรย์มุ : ฉันไม่มีทางยอมเป็นพวกเดียวกับคนที่คิดจะโค่นอำนาจหรอกนะ !
(เปิดเพลง BGM : เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย ～ Little Princess (องค์หญิงตัวน้อย))
ชินเมียวมารุ : ผู้ที่แข็งแกร่งมาแต่เกิดอย่างเธอคงไม่รู้จักความดีใจที่ได้รับพลังสินะ
ชินเมียวมารุ : แต่ถ้ามองไม้ปัดรังควานนั่นแล้ว ต้องรู้สึกถึงความลังเลในจิตใจแน่ๆ
ชินเมียวมารุ : พลังแห่งความเพ้อฝันอยู่ในกำมือของฉัน
ชินเมียวมารุ : นั่นคือสมบัติลับ [ค้อนนำโชค] ไงล่ะ !
เรย์มุ : ค้อน......ค้อนนำโชคงั้นเหรอ !?
เรย์มุ : หรือว่าไอ้ที่อยู่ในมือนั่นคือ......
ชินเมียวมารุ : ฉันมองเห็นอนาคตที่เธอเข้าใจผู้อ่อนแอแล้วกลายเป็นพันธมิตรของฉัน
ชินเมียวมารุ : เอ้า สมบัติลับเอ๋ย !
ชินเมียวมารุ : จงมอบพลังแห่งความเพ้อฝันให้แก่เหล่าอุปกรณ์ที่พูดไม่ได้ ณ บัดนี้ !
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ถ้าผู้เล่นมิได้ใช้คอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.01 (Good Ending)
ถ้าผู้เล่นทำการคอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.07 (Bad Ending)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Reimu B's Story
ไม้ปัดรังควานเริ่มอาละวาดขึ้นมาเองอย่างกะทันหัน
พอเจอโยวไคก็จะเข้าไปทำการกำราบด้วยตัวเองทันที
แต่มิโกะเห็นว่าสะดวกดี เลยปล่อยเอาไว้อย่างนั้น
กระทั่งวันหนึ่ง โยวไคที่อาศัยในทะเลสาบสายหมอกเริ่มอาละวาดขึ้น
ทั้งที่ปกติแล้วน่าจะเป็นโยวไคที่สงบเสงี่ยมเรียบร้อยแท้ๆ......
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของเหตุวิปลาสอย่างไม่ต้องสงสัยเลยล่ะ
ไม่ใช้อาวุธภูต
รูปแบบสมดุลที่สืบทอดกันมาช้านาน
เคลื่อนที่เร็ว : Homing Amulet
กระสุนที่เล็งศัตรูโดยอัตโนมัติ
เคลื่อนที่ช้า : Persuasion Needle
อาวุธโจมตีแนวตรงความเร็วสูงแบบไร้ลูกเล่นใดๆ พลังทำลายจัดว่าอยู่ในระดับสูงสุด
สเปลการ์ด : ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ」
กำราบโยวไคด้วยกระสุนโฮมมิ่งแบบใหญ่พิเศษ
Stage 1
ชื่อด่าน : หยาดน้ำตาไข่มุกน้ำจืด Water Nymph
สถานที่ : ทะเลสาบสายหมอก
(เปิดเพลง BGM : Mist Lake)
(ชิลโน่ เข้ามาในหน้าจอ)
(ชิลโน่ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : มีโยวไคมาอาละวาดในทะเลสาบแบบนี้ด้วยแฮะ
??? : คุณคือ !
(วาคาซากิฮิเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
วาคาซากิฮิเมะ : มิโกะผู้มีชื่อเสียงไม่ใช่เหรอคะ
วาคาซากิฮิเมะ : อ้าว ?
วาคาซากิฮิเมะ : ไม่ได้พกอาวุธมาแบบนี้ก็แปลว่าไม่ได้มากำราบฉันสินะ ?
เรย์มุ : ก็มากำราบนั่นแหละ
เรย์มุ : แต่ไม้ปัดรังควานมัน......นิดหน่อยน่ะ
วาคาซากิฮิเมะ : ดูถูกกันได้นะ !
วาคาซากิฮิเมะ : แบบนี้ต้องทำให้สำนึกถึงความน่าสะพรึงกลัวของพวกเราเหล่าโยวไคอีกครั้งเสียแล้ว !
(เปิดเพลง BGM : Mermaid แห่งแดนลับแล)
(วาคาซากิฮิเมะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : จำได้ว่าเงือกเป็นโยวไคที่นิสัยเรียบร้อยอยู่น้า
เรย์มุ : นึกแล้วเชียวว่าต้องเกิดอะไรบางอย่างขึ้นแน่ๆ
Stage 2
ชื่อด่าน : ศีรษะสดๆใต้ต้นหลิว Flying Head
สถานที่ : คลองต้นหลิว
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ภูตผู้สัญจรอยู่ริมคลอง)
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
(เซคิบันคิ ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : โยวไคอาละวาดใกล้กับหมู่บ้านมนุษย์ขนาดนี้เนี่ยนะ !?
เรย์มุ : แสดงกว่าเกิดเหตุวิปลาสแบบเต็มรูปแบบขึ้นแล้วสิ
??? : โผล่มาไวจริงนะ
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เซคิบันคิ : จะมากำราบฉันรึไง ?
เรย์มุ : เสียเวลาตามหาอยู่พอดี
เรย์มุ : อุตส่าห์ออกมาหาเองแบบนี้
เรย์มุ : ต้องรีบเก็บกวาดสักหน่อยแล้ว !
เซคิบันคิ : ......เป็นเรื่องจริงสินะ
เซคิบันคิ : ที่ว่าพอพวกเราทำตัวเรียบร้อยแล้วมนุษย์จะเหิมเกริมขึ้น
เรย์มุ : อ้าว เธอ......
เรย์มุ : เป็นโรคุโรคุบิสินะ ?
(เปิดเพลง BGM : Dullahan ใต้ต้นหลิว)
เซคิบันคิ : ใช่แล้ว
เซคิบันคิ : มนุษย์หน้าไหนก็ต้องกลัวฉันทั้งนั้นล่ะ !
(เซคิบันคิ แพ้พ่าย)
เซคิบันคิ : อะ.. อะไรกันเนี่ย เธอแข็งแกร่งไม่ใช่เล่นเลยนี่นา
เรย์มุ : ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคนะ
เซคิบันคิ : หรือว่า
เซคิบันคิ : คุณคือ......
เรย์มุ : ป่านนี้เพิ่งรู้ตัวเรอะ ?
เซคิบันคิ : ตายจริงตายจริง
เซคิบันคิ : มิโกะแห่งศาลเจ้าไม่ใช่เหรอคะ
เซคิบันคิ : ศาลเจ้าที่มีชื่อเสียงเรื่องโดนโยวไคยึดครอง
Stage 3
ชื่อด่าน : สัตว์ภูตวันขึ้นสิบห้าค่ำ Metamorphose
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
(เปิดเพลง BGM : ป่าไผ่แห่งจันทร์เพ็ญ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว ออกไปจากหน้าจอ)
??? : มากำราบฉันสินะ ?
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
เรย์มุ : จะว่ายังไงดีล่ะ......
เรย์มุ : พวกโยวไคที่กำราบไปวันนี้
เรย์มุ : รู้สึกเหมือนทุกคนอยากโดนกำราบชอบกล
ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
คาเงะโรว : เห็นเป็นแบบนั้นเหรอ ?
คาเงะโรว : ฉันคิดว่าทุกคนแค่รู้สึกดีใจนิดหน่อยเท่านั้นเอง
เรย์มุ : ดีใจงั้นเหรอ !?
คาเงะโรว : ถึงเธอจะแสดงตัวว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคก็เถอะ
คาเงะโรว : แต่ไม่เคยเข้ามาประมือกับโยวไคที่ทำอะไรด้วยตัวคนเดียวอย่างพวกฉันเลยนี่นา
เรย์มุ : ฉันเองก็ไม่ได้ว่างตลอดนะ
เรย์มุ : ไม่อยากให้พวกเธออาละวาดเพียงเพราะต้องการความสนใจเลยน้า
(เปิดเพลง BGM : Werewolf ผู้โดดเดี่ยว)
คาเงะโรว : ถ้าได้ใจเกินไปจะเจ็บตัวนะ ?
คาเงะโรว : ที่สำคัญ
คาเงะโรว : ดันเป็นคืนวันเพ็ญแบบนี้พอดีเลยนะ
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว แพ้พ่าย)
เรย์มุ : นึกว่าเป็นโยวไคอะไร ที่แท้ก็มนุษย์หมาป่าสาวนี่เอง
คาเงะโรว : เฮ้อ--- ทั้งที่เป็นวันเพ็ญแต่กลับแพ้ซะได้
เรย์มุ : ดูเหมือนช่วงนี้พวกโยวไคที่น่าจะทำตัวเรียบร้อยกลับเริ่มอาละวาดขึ้นมา
เรย์มุ : สาเหตุเกิดจากอะไรเหรอ ?
คาเงะโรว : ไม่รู้สิ
คาเงะโรว : แค่บังเอิญรึเปล่า ?
คาเงะโรว : อย่างน้อยฉันก็ทำไปด้วยความตั้งใจของตัวเองนะ ?
คาเงะโรว : ......ล่ะมั้ง
เรย์มุ : อืมมม
เรย์มุ : มีเรื่องแปลกๆแบบนี้ด้วยน้า
คาเงะโรว : อันที่จริงฉันไม่เคยนึกอยากปรากฏตัวในวันเพ็ญเลยน้า
เรย์มุ : ทำไมล่ะ ?
เรย์มุ : เห็นทำท่าดีอกดีใจจนถึงเมื่อกี้เลยนี่นา
คาเงะโรว : นี่ไง......
คาเงะโรว : การเก็บกวาดขนร่วงมันน่ารำคาญน่ะ
เรย์มุ : อ้อ--- อืม
Stage 4
ชื่อด่าน : เสียงที่ไม่สอดประสานท่ามกลางพายุ Stormy Discord
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(เปิดเพลง BGM : Magical Storm)
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
(ทสึคุโมะ เบนเบน ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : พายุที่น่าขยะแขยงนี่มันอะไรกัน......
เรย์มุ : ที่แบบนี้ต้องมีอะไรบางอย่างที่เป็นศัตรูอยู่แน่ๆ !
เรย์มุ : ถ้าว่ากันตามประสบการณ์ของฉัน !
??? : รอเดี๋ยวสิ
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
ยัทสึฮาชิ : ช่วยเป็นคู่มือให้ฉันหน่อยได้มั้ย ?
เรย์มุ : นั่นไง มีโยวไคอยู่จริงๆด้วย
เรย์มุ : ลองเป็นแบบนี้แล้ว ไม่ว่าใครฉันก็เป็นคู่มือให้ทั้งหมดแหละ
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
เบนเบน : เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวเถอะ ยัยนั่นเป็นเหยื่อของฉันนะ ?
เบนเบน : ชุบมือเปิบแบบนี้ไม่น่าชื่นชมเลยน้า
ยัทสึฮาชิ : ฮึ
ยัทสึฮาชิ : คนที่หนีไปเองต่างหากที่ผิด
ยัทสึฮาชิ : แถมฉันเห็นการต่อสู้เมื่อกี้แล้ว
ยัทสึฮาชิ : เพลงที่เป็นเส้นตรงของพี่น่ะสู้ยัยนี่ไม่ไหวหรอก
เรย์มุ : เอ่อ---
เรย์มุ : จะใครก็ช่างเถอะ เริ่มกันได้รึยัง ?
ยัทสึฮาชิ : นั่นสินะ
ยัทสึฮาชิ : ลุยกันเลยมั้ยล่ะ--- ?
ยัทสึฮาชิ : การได้ต่อสู้และโค่นล้มมนุษย์คือความฝันของฉันเลยนะ
เบนเบน : เฮ้อ ช่างเถอะ
เบนเบน : ฉันไปหาคู่ต่อสู้คนอื่นดีกว่า
เบนเบน : งั้นไว้เจอกันทีหลังนะ
(ทสึคุโมะ เบนเบน ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : อ๊ะ เดี๋ยว......
ยัทสึฮาชิ : มัวมองไปทางไหนกัน คู่ต่อสู้ของเธอคือฉันนะ
(เปิดเพลง BGM : โจวรุริมายา)
ยัทสึฮาชิ : โลกที่ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่และมอบพลังให้แก่สิ่งที่อยู่อย่างว่านอนสอนง่ายใบนี้
ยัทสึฮาชิ : อุปกรณ์เองก็สามารถปกครองโลกได้เหมือนกัน !
ยัทสึฮาชิ : เธอจะกลายเป็นรากฐานของโลกใบนี้ไงล่ะ !
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ แพ้พ่าย)
ยัทสึฮาชิ : อะหวาหวา
ยัทสึฮาชิ : แข็งแกร่งจังเลยน้า---
เรย์มุ : เดี๋ยวเดี๋ยว
เรย์มุ : โลกของผู้อ่อนแอที่พูดถึงเมื่อกี้
เรย์มุ : หมายความว่าไง ?
ยัทสึฮาชิ : เอ๋ ?
ยัทสึฮาชิ : ก็......
ยัทสึฮาชิ : แม้แต่อุปกรณ์อย่างฉันยังได้รับพลังเลย
ยัทสึฮาชิ : สุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ
ยัทสึฮาชิ : ไม่ใช่เวลามามัวทำตัวเรียบร้อยแล้วนะ
เรย์มุ : อุปกรณ์ได้พลัง......งั้นเหรอ ?
ยัทสึฮาชิ : แถมยังมอบพลังอันแข็งแกร่งซึ่งเทียบเท่ากับพวกโยวไคที่เคยทำตัวเรียบร้อยมาจนถึงตอนนี้ด้วยนะ ?
ยัทสึฮาชิ : นี่ล่ะคือกระแสแห่งการโค่นอำนาจล่ะ !
เรย์มุ : เอ๋ ?
เรย์มุ : มอบพลัง ?
เรย์มุ : พูดอะไรของเธอน่ะ......
ยัทสึฮาชิ : ปราสาทกลับหัวที่ลอยอยู่กลางอากาศ......
ยัทสึฮาชิ : พลังกำลังเอ่อล้นออกมาจากที่นั่นล่ะ
Stage 5
ชื่อด่าน : โลกที่ไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมด Reverse Ideology
สถานที่ : ภายในปราสาทกลับหัวกลางเวหา
(เปิดเพลง BGM : ปราสาทเข็มทอประกายที่จมอยู่กลางอากาศ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อะไรของเธอน่ะ ?
??? : ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์อย่างพวกเธอนะ
??? : รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย !
เรย์มุ : ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ......
เรย์มุ : คิดว่าพูดแบบนี้แล้วใครจะยอมออกไปงั้นเรอะ ?
เรย์มุ : สร้างปราสาทพรรค์นี้ขึ้นมากลางอากาศ
เรย์มุ : คิดอะไรอยู่น่ะ
อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เซย์จา : อยากฟังเหรอ ?
เซย์จา : อยากฟังล่ะสิ ?
เซย์จา : พวกเราที่พยายามปิดบังอะไรบางอย่างกำลังวางแผนโค่นอำนาจไงล่ะ !
เซย์จา : แต่เอาเถอะ ยังไงก็เป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ที่ต้องกลายเป็นผู้ถูกปกครองอยู่แล้ว
เรย์มุ : มีคนที่คิดจะโค่นอำนาจอย่างจริงจังอยู่ด้วยแฮะ
เซย์จา : อะไรกัน ?
เซย์จา : ไม่ตกใจเลยเหรอ
เรย์มุ : เมื่อกี้ภูตสถิตโคโตะเล่าให้ฟังแล้วน่ะ
เซย์จา : ว่าไงนะ ?
เซย์จา : ภูตสถิตโคโตะงั้นเหรอ...... ?
เซย์จา : อย่างนี้นี่เอง
เซย์จา : นั่นก็เป็นหนึ่งในค่าตอบแทนสินะ
เรย์มุ : ...... ?
เซย์จา : ช่างเถอะ
เซย์จา : เดี๋ยวพวกนั้นก็มาเป็นพันธมิตรเองล่ะ !
เซย์จา : จากนี้ไปผู้แข็งแกร่งจะสูญเสียพลัง แล้วผู้อ่อนแอจะปกครองโลกนี้ไงล่ะ !
เรย์มุ : น่าเอือมระอาจริงๆเลยนะ
เรย์มุ : ที่มีโยวไคคิดจะก่อเรื่องที่ไม่มีใครได้ประโยชน์แบบนั้น
(BGM หยุดเล่น)
เซย์จา : บอกว่าไม่มีใครได้ประโยชน์
เซย์จา : ......งั้นเหรอ ?
เซย์จา : ผู้อ่อนแออย่างพวกเราถูกกดขี่ข่มเหงมาเท่าไหร่
เซย์จา : พวกเธอไม่มีทางเข้าใจหรอก
เซย์จา : ......ถ้าอย่างนั้น
(เปิดเพลง BGM : Reverse Ideology)
เซย์จา : จงลิ้มรสความท้อแท้สิ้นกำลังใจด้วยปราสาทกลับหัวที่พลิกอะไรก็ได้หลังนี้เสียเถอะ !
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : อะไรกันเนี่ย
เซย์จา : มันยังเร็วเกินไปงั้นเหรอ
เรย์มุ : การโค่นอำนาจงั้นเหรอ......
เรย์มุ : ฉันไม่ยกโทษให้กับการกระทำที่ก่อให้เกิดความวุ่นวายในเกนโซวเคียวหรอกนะ !
เซย์จา : ความวุ่นวายงั้นเหรอ ?
เซย์จา : เพราะอย่างนี้แหละมนุษย์ถึงไม่เข้าใจอะไรเลย
เซย์จา : แค่เพราะฉันไม่มีพลังก็เลยยัดเยียดชื่อเสียให้แก่ประวัติศาสตร์ของฉันผู้ถูกกดขี่ข่มเหงเรื่อยมา
เซย์จา : ตอนนี้แหละคือเวลาแห่งการล้างแค้น !
เรย์มุ : อ๊ะ เดี๋ยว !
เรย์มุ : ช่างเถอะ แค่ตามไปก็พอใช่มั้ย ?
เรย์มุ : งั้นตามโลด
Stage 6
ชื่อด่าน : ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก Little Princess
สถานที่ : ป้อมปราการของปราสาทเข็มทอประกาย
(เปิดเพลง BGM : ป้อมปราการขี้โม้)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เรย์มุ : ดูเหมือนจะฟ้าสางแล้วสินะ
เรย์มุ : เตรียมพร้อมสำหรับต่อสู้เสร็จแล้วล่ะสิ
เรย์มุ : เอ้า ออกมาได้แล้ว !
เรย์มุ : ผู้ทำลายความสงบสุขของเกนโซวเคียวเอ๋ย !
??? : ใคร---น่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง มิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์นี่นา
??? : เวลาที่เหมาะสมได้มาถึงแล้วสินะ
เรย์มุ : ไม่รู้หรอกนะว่าเธอเป็นใคร
เรย์มุ : แต่วางแผนโค่นอำนาจอยู่ใช่มั้ย ?
เรย์มุ : โทษทีนะ
เรย์มุ : แต่แผนการนั่นต้องจบลงที่นี่แล้วล่ะ !
??? : ในที่สุดมิโกะก็รู้ตัวแล้วเหรอ---
??? : แต่ว่าฉันไม่ยอมแพ้หรอก !
ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
ชินเมียวมารุ : เผ่าคนแคระต้องเจอกับการดูถูกมาขนาดไหน
ชินเมียวมารุ : ฉันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าพวกเธอจะได้รับรู้ !
เรย์มุ : คนแคระ !?
เรย์มุ : มีเผ่าแบบนั้นอยู่ด้วยแฮะ
ชินเมียวมารุ : นั่นไง เห็นมั้ยล่ะ !
ชินเมียวมารุ : คนแคระถูกมองข้ามไปตลอดเลย
ชินเมียวมารุ : พวกเธอไม่เข้าใจความรู้สึกของผู้อ่อนแอหรอก
ชินเมียวมารุ : เพราะงั้นเลยต้องโค่นอำนาจไงล่ะ !
เรย์มุ : ถ้ารู้ตัวว่าอ่อนแอก็ต้องทำตัวให้เรียบร้อยว่านอนสอนง่ายสิ
เรย์มุ : นั่นล่ะคือกฎของเกนโซวเคียว
เรย์มุ : ที่สำคัญ คนอ่อนแอคิดจะเอาชนะฉันยังไงล่ะ ?
ชินเมียวมารุ : อะฮะฮะฮะฮะ
ชินเมียวมารุ : นึกแล้วเชียวว่าผู้แข็งแกร่งต้องเข้ากับผู้อ่อนแอไม่ได้......งั้นเหรอ
(เปิดเพลง BGM : เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย ～ Little Princess (องค์หญิงตัวน้อย))
ชินเมียวมารุ : แต่พลังแห่งความเพ้อฝันอยู่ในกำมือของฉัน
ชินเมียวมารุ : นั่นคือสมบัติลับ [ค้อนนำโชค] ไงล่ะ !
เรย์มุ : ค้อน......ค้อนนำโชคงั้นเหรอ !?
เรย์มุ : หรือว่าไอ้ที่อยู่ในมือนั่นคือ......
ชินเมียวมารุ : จงแตกตื่นเสียเถอะ
ชินเมียวมารุ : ฉันจะคอยเฝ้ามองผู้แข็งแกร่งตั้งท่าเตรียมหนีเอง
ชินเมียวมารุ : เอ้า สมบัติลับเอ๋ย !
ชินเมียวมารุ : จงมอบพลังแห่งความเพ้อฝันให้แก่ผู้มีร่างกายเล็กจิ๋ว ณ บัดนี้ !
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ถ้าผู้เล่นมิได้ใช้คอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.02 (Good Ending)
ถ้าผู้เล่นทำการคอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.08 (Bad Ending)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa A's Story
ดูเหมือนพวกโยวไคจะอาละวาดอยู่ที่ทะเลสาบสายหมอก
เธอจึงรีบออกไปกำราบเพื่อให้ตัวเองแซงหน้ามิโกะได้ทัน
ทั้งที่เป็นเวลาสำคัญแบบนี้ แต่ 「เตาแปดวิถี Mini」 ดันมีท่าทีแปลกประหลาด
มันตอบสนองต่อปราณภูตแล้วพ่นไฟออกไปเอง
แถมพลังไฟยังร้อนแรงกว่าปกติด้วย แบบนี้ก็มีเสน่ห์ดีเหมือนกัน
ใช้อาวุธภูต 「เตาแปดวิถี Mini」
รูปแบบปล่อยความร้อนเน้นพลังทำลาย
เคลื่อนที่เร็ว : Illusion Laser
เลเซอร์ที่สามารถโจมตีไปข้างหน้าได้อย่างไร้สิ้นสุด
เคลื่อนที่ช้า : แปดวิถี Fire
พ่นเปลวไฟออกมา แม้ระยะโจมตีสั้น แต่ยิ่งใกล้ พลังทำลายยิ่งสูง
สเปลการ์ด : อาวุธภูต「Dark Spark」
ปลดปล่อยพลังทำลายขั้นสูงสุดจากเตาแปดวิถี Mini เพื่อยิงเลเซอร์ที่จะส่งทุกสิ่งกลับสู่ความว่างเปล่า
Stage 1
ชื่อด่าน : หยาดน้ำตาไข่มุกน้ำจืด Water Nymph
สถานที่ : ทะเลสาบสายหมอก
(เปิดเพลง BGM : Mist Lake)
(ชิลโน่ เข้ามาในหน้าจอ)
(ชิลโน่ แพ้พ่าย)
มาริสะ : หนาวนิดหน่อยแฮะ
??? : คุณ !
(วาคาซากิฮิเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
วาคาซากิฮิเมะ : มากำราบฉันสินะคะ ?
มาริสะ : อื๋อ ?
มาริสะ : อ่า ก็ประมาณนั้นมั้ง
มาริสะ : ว่าแต่ว่า เงือกงั้นเหรอ
มาริสะ : ซาชิมิ(ปลาดิบแล่สด)......
วาคาซากิฮิเมะ : ดีล่ะ !
วาคาซากิฮิเมะ : ฉันจะโค่นยัยนี่แล้วยกระดับตัวเองขึ้น !
วาคาซากิฮิเมะ : ถึงเวลาที่พวกเราเหล่าโยวไคจะปกครองใต้หล้าแล้ว !
(เปิดเพลง BGM : Mermaid แห่งแดนลับแล)
(วาคาซากิฮิเมะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : เฮ้อ สุดท้ายก็แค่คนครึ่งปลาล่ะนะ
มาริสะ : ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย
มาริสะ : ซาชิมิ......
มาริสะ : เทมปุระ......
มาริสะ : ไม่ไม่
มาริสะ : ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก
Stage 2
ชื่อด่าน : ศีรษะสดๆใต้ต้นหลิว Flying Head
สถานที่ : คลองต้นหลิว
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ภูตผู้สัญจรอยู่ริมคลอง)
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
(เซคิบันคิ ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : กระทั่งที่แบบนี้ยังมีโยวไคโผล่มางั้นเหรอ
มาริสะ : แต่รู้สึกว่าใต้ต้นหลิวนี่เป็นที่ประจำของพวกยูเรย์(ผี)อยู่แล้วนี่นะ
??? : มีมากมายเกินคาดเลยล่ะ
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เซคิบันคิ : รวมถึงโยวไคที่อาศัยอยู่ใกล้หมู่บ้านมนุษย์ด้วย
มาริสะ : โอ๊ะ คนที่เจอเมื่อกี้นี่นา
เซคิบันคิ : เห็นฉันแล้วยังไม่ยอมกลัวแบบนี้ อภัยให้ไม่ได้
มาริสะ : โยวไคระดับเธอน่ะ ฉันโค่นมาจนเบื่อแล้วล่ะ
เซคิบันคิ : ความลำพองใจนั่นจะก่อให้เกิดการต่อต้านของพวกโยวไคนะ
(เปิดเพลง BGM : Dullahan ใต้ต้นหลิว)
เซคิบันคิ : ฉันจะทำให้หวาดกลัวจนไม่กล้าออกมาเดินทั้งตอนกลางวันและกลางคืนเลย !
(เซคิบันคิ แพ้พ่าย)
เซคิบันคิ : อะ.. อะไรกันเนี่ย เธอแข็งแกร่งไม่ใช่เล่นเลยนี่นา
มาริสะ : แหงอยู่แล้วล่ะ
มาริสะ : ถ้าไม่เก่งจริงฉันคงเข้านอนไปแล้ว
มาริสะ : เอาล่ะ......ต้องให้บทลงโทษแห่งความตายแก่เด็กไม่ดีสินะ
เซคิบันคิ : อ๊า--- เดี๋ยว
เซคิบันคิ : อืม
เซคิบันคิ : มนุษย์สมัยนี้หยาบคายชะมัดเลยนะ--- !
มาริสะ : หนีไปแล้วเรอะ......
มาริสะ : กะว่าจะเผาด้วยเตาแปดวิถีสักหน่อย
Stage 3
ชื่อด่าน : สัตว์ภูตวันขึ้นสิบห้าค่ำ Metamorphose
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
(เปิดเพลง BGM : ป่าไผ่แห่งจันทร์เพ็ญ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว ออกไปจากหน้าจอ)
??? : มากำราบฉันสินะ ?
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
มาริสะ : อ่า---
มาริสะ : ท่าทางจะอยากโดนกำราบสินะ
ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
คาเงะโรว : เธอจะโค่นฉันได้เหรอ ?
มาริสะ : อืม---
มาริสะ : นั่นสินะ
มาริสะ : ผมยาวสลวยนั่นน่าจะติดไฟง่ายนะ
คาเงะโรว : เอ๊ะ ?
คาเงะโรว : ติดไฟ ?
มาริสะ : ฉันจะเผาไม่ให้เหลือซากเลยว้อย
มาริสะ : ด้วยเตาแปดวิถีอันนี้ !
(เปิดเพลง BGM : Werewolf ผู้โดดเดี่ยว)
คาเงะโรว : ฮุฮุฮุ
คาเงะโรว : ถ้าคิดว่าจะยิงโดนก็ลองยิงมาได้เลย !
คาเงะโรว : จงสำนึกเสียใจในความโชคร้ายที่มาต่อสู้ในดินแดนที่ได้รับการอวยพรจากพระจันทร์แห่งนี้เสียเถอะ !
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว แพ้พ่าย)
มาริสะ : มนุษย์หมาป่าสาวงั้นเหรอ......
มาริสะ : ทำไมถึงไม่เอาจริงล่ะ ?
คาเงะโรว : เอ๋ ?
คาเงะโรว : ฉันว่าฉันเอาจริงแล้วนะ......
มาริสะ : ถ้าถอดเสื้อผ้าที่ทำให้เคลื่อนไหวยากแบบนั้นออกไป
มาริสะ : เธอน่าจะแข็งแกร่งได้มากกว่านี้นะ
คาเงะโรว : ก็แหม......
คาเงะโรว : พอถึงคืนวันเพ็ญแล้วขนมันหนาขึ้นเยอะนี่นา......
มาริสะ : เธอเป็นหมาป่านะ ?
มาริสะ : ขนหนาก็เรื่องปกตินี่นา ?
มาริสะ : เอ้อ ช่างเถอะ
มาริสะ : ถ้าเป็นครึ่งสัตว์ ฉันก็เผาได้ตามใจชอบล่ะ
คาเงะโรว : อึ๋ย---
คาเงะโรว : Cuticle(ผิวชั้นนอก)ของฉัน...
มาริสะ : เดี๋ยวได้กลายเป็นทรง Afro ทั้งตัวแน่ว้อย
มาริสะ : เอ๊ะ
มาริสะ : (ไม่จำเป็นต้องทำถึงขั้นนั้นงั้นเหรอ......)
มาริสะ : (ไม่หรอก......มั้ง ?)
Stage 4
ชื่อด่าน : เสียงที่ไม่สอดประสานท่ามกลางพายุ Stormy Discord
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(เปิดเพลง BGM : Magical Storm)
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : จู่ๆก็มีเมฆโผล่มากะทันหัน
มาริสะ : แบบนี้มันสุดยอดไปเลยแฮะ
มาริสะ : ต้องมีพวกคนชั่วอยู่ในนี้แน่ๆ
??? : เจอ---ตัวแล้ว
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
เบนเบน : คนที่น่าจะยอมเป็นคู่มือให้กับฉัน
มาริสะ : เจอตัวอย่างไวเลยว้อย
มาริสะ : แค่ออกมาตามหาในสถานที่ซึ่งน่าจะมีโยวไคผู้ชื่นชอบการต่อสู้อยู่ก็พอแล้ว
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
ยัทสึฮาชิ : เดี๋ยวก่อนสิ
ยัทสึฮาชิ : ฉันเจอยัยนั่นก่อนนะ
ยัทสึฮาชิ : มาทีหลังแล้วชุบมือเปิบแบบนี้ขี้โกงนี่นา
ยัทสึฮาชิ : พี่อ่ะ
เบนเบน : ไม่เห็นเป็นไรเลย
เบนเบน : แถมฉันเห็นการต่อสู้เมื่อกี้แล้ว
เบนเบน : เพลงที่หย่อนยานของเธอน่ะสู้ไม่ไหวหรอก
เบนเบน : ถ้าคิดจะโค่นผู้ใช้ภูตสถิตสิ่งของคนนี้ให้ได้น่ะ
มาริสะ : โอ๊ะ
มาริสะ : อะไรเนี่ย ? ภูตสถิตสิ่งของ 2 ตนงั้นเหรอ ?
มาริสะ : เจ๋งเป้ง
มาริสะ : เข้ามาพร้อมๆกันเลย !
เบนเบน : ภูตสถิตสิ่งของที่แข็งแกร่งที่สุดน่ะไม่ต้องมีถึง 2 ตนหรอก
เบนเบน : เธอถอยไปเถอะ
ยัทสึฮาชิ : หืม--- งั้นช่างเถอะ
ยัทสึฮาชิ : ยกยัยนี่ให้พี่จัดการก็แล้วกัน
ยัทสึฮาชิ : ไปก่อนน้า---
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : กรอด คิดหนีเรอะ !
เบนเบน : หยุดนะ !
เบนเบน : คู่ต่อสู้ของเธอคือฉันต่างหากล่ะ
(เปิดเพลง BGM : โจวรุริมายา)
เบนเบน : โลกที่ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่เพราะไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมดใบนี้
เบนเบน : ใครจะเป็นอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดกันแน่
เบนเบน : มาตัดสินกันที่นี่เลย !
(ทสึคุโมะ เบนเบน แพ้พ่าย)
เบนเบน : อูย---
เบนเบน : ไม่ไหวไม่ไหว
เบนเบน : ยอมแพ้แล้วจ้า---
มาริสะ : ปากเก่งแต่ฝีมืออ่อนน่าดูแฮะ
มาริสะ : อุปกรณ์กระจอกแบบนั้นคิดว่าจะต่อกรกับเตาแปดวิถี Mini ของฉันได้เหรอ
เบนเบน : น่าเสียดาย แต่ก็ช่วยไม่ได้
เบนเบน : ตำแหน่งภูตสถิตสิ่งของที่แข็งแกร่งที่สุดขอยกให้เธอไปละกัน
มาริสะ : ภูตสถิตสิ่งของ......
มาริสะ : เคยเป็นซะที่ไหนล่ะ ?
มาริสะ : ฉันเนี่ยนะ
เบนเบน : เอ้า จงมุ่งหน้าต่อไปเถอะ
เบนเบน : ไปยังที่แห่งนั้น
มาริสะ : ที่แห่งนั้น ?
มาริสะ : หมายถึงที่ไหนกันล่ะหว่า......
เบนเบน : เอ๋ ?
เบนเบน : ต้องหมายถึงปราสาทกลับหัวอยู่แล้วนี่นา
เบนเบน : เพราะว่าพลังของพวกฉันคือพลังที่เอ่อล้นออกมาจากที่นั่น
Stage 5
ชื่อด่าน : โลกที่ไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมด Reverse Ideology
สถานที่ : ภายในปราสาทกลับหัวกลางเวหา
(เปิดเพลง BGM : ปราสาทเข็มทอประกายที่จมอยู่กลางอากาศ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อะไรของเธอน่ะ ?
??? : ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์อย่างพวกเธอนะ
??? : รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย !
มาริสะ : ไม่ล่ะ
มาริสะ : อุตส่าห์เจอของน่าสนใจแบบนี้ทั้งที
มาริสะ : จะให้ฉันกลับไปมือเปล่าได้ไง
อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เซย์จา : ......โฮ่
เซย์จา : อุปกรณ์ที่อยู่ในมือนั่น
เซย์จา : ท่าทางจะมีความคิดเป็นของตัวเองสินะ
เซย์จา : เธอเองก็จะมาเป็นพวกเดียวกับพวกเรางั้นเหรอ ?
มาริสะ : พวกเดียวกัน......งั้นเหรอ ?
มาริสะ : กำลังวางแผนอะไรอยู่ล่ะ ?
เซย์จา : พวกเราคือผู้พลิกกลับ (Resistance)
เซย์จา : พวกเราจะใช้สมบัติลับขององค์หญิงในการพลิกเกนโซวเคียวน่ะ
มาริสะ : โอะ.. โอ้
มาริสะ : งั้นเหรอ เรื่องใหญ่เลยนะนั่น
เซย์จา : เธอเองก็เป็นโยวไคไร้พลังที่เพิ่งเกิดมาได้ไม่นานใช่มั้ยล่ะ ?
มาริสะ : ยะ.. โยวไคงั้นเหรอ ?
มาริสะ : อย่ามาล้อเล่นน่า
มาริสะ : ฉันเป็นมนุษย์นะ
(BGM หยุดเล่น)
เซย์จา : ช่างเถอะ
เซย์จา : ถ้ายอมเป็นพวกเดียวกัน ต่อให้เป็นมนุษย์ก็รับได้เสมอ
มาริสะ : ฉันไม่มีทางเห็นดีเห็นงามกับการพลิกเกนโซวเคียวหรอกน่า
เซย์จา : งั้นเหรอ น่าเสียดายแฮะ......
เซย์จา : เตาแปดวิถี(ภูตสถิตสิ่งของ)นั่นกำลังร้องไห้อยู่นะ ?
(เปิดเพลง BGM : Reverse Ideology)
เซย์จา : เพราะสิ่งสุดท้ายที่มันจะได้เห็นคือภาพเจ้าของร่วงหล่นจากท้องฟ้าไงล่ะ !
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : อะไรกันเนี่ย
เซย์จา : มันยังเร็วเกินไปงั้นเหรอ
มาริสะ : อะไรกัน
มาริสะ : น่าผิดหวังชะมัดเลยว่ะ
มาริสะ : นึกว่าจะต่อสู้ได้เร้าใจกว่านี้เสียอีก
เซย์จา : แบบนี้ยิ่งอยากได้พลังของเธอมาเป็นพวกเดียวกันมากเข้าไปใหญ่
เซย์จา : ตราบเท่าที่สมบัติลับยังอยู่ในมือของพวกเรา
เซย์จา : เธอเองก็จะแข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหร่ก็ได้นะ
มาริสะ : สมบัติลับ......งั้นเหรอ ?
เซย์จา : การอ้อนวอนครั้งต่อไปจะทำให้เธอเปลี่ยนใจได้มั้ยนะ
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : อ๊ะ รอก่อน !
มาริสะ : (สมบัติลับ......งั้นเหรอ)
มาริสะ : จะว่าไปแล้ว เป้าหมายของฉันก็คือการค้นหาสมบัติลับนี่นะ
มาริสะ : ใช่แล้ว
มาริสะ : ตั้งเป้าไว้แบบนั้นแล้วไล่ตามไปดีกว่าว่ะ
Stage 6
ชื่อด่าน : ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก Little Princess
สถานที่ : ป้อมปราการของปราสาทเข็มทอประกาย
(เปิดเพลง BGM : ป้อมปราการขี้โม้)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
มาริสะ : ข้างนอกสว่างเต็มที่แล้วแฮะ
มาริสะ : สดชื่นจังเลยโว้ย
มาริสะ : ......รู้สึกฮึกเหิมขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกแฮะ
มาริสะ : ถ้าเป็นตอนนี้คงสามารถปกครองเกนโซวเคียวได้แน่ๆ
??? : ใคร---น่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง คุณจอมเวทที่มีชื่อเสียงไปทั่วนี่นา
??? : หรือว่าจะมาพลิกโลกร่วมกับฉัน ?
มาริสะ : เปล่าหรอก เอ่อ---
มาริสะ : จริงสิ นึกออกแล้ว
มาริสะ : ฉะ.. ฉันมาหาสมบัติลับนะ
??? : อะฮะฮะฮะฮะ
??? : นึกแล้วเชียว !
??? : ฉันมองเห็นว่าจิตใจของเธอกำลังไขว่คว้าหาพลังอยู่
มาริสะ : ว่า......ไงนะ ?
??? : มีพันธมิตรเป็นมนุษย์แบบนี้ รู้สึกอุ่นใจขึ้นเป็นกองเลย
ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
ชินเมียวมารุ : เผ่าคนแคระอย่างพวกเรามีลักษณะพิเศษทางร่างกาย
ชินเมียวมารุ : เพราะงั้นไม่ว่าจะทำยังไงก็อ่อนแออยู่ดี
ชินเมียวมารุ : คนที่ยอมเป็นพันธมิตรด้วยก็ไม่ค่อยจะมี
ชินเมียวมารุ : ส่วนใหญ่แค่หลอกใช้ประโยชน์แล้วทิ้งเท่านั้นเอง
มาริสะ : เธอเป็นคนแคระงั้นเหรอ......
มาริสะ : ไม่เห็นจะตัวเล็กตรงไหนเลย
ชินเมียวมารุ : ตอนนี้ที่ได้รับพลังให้ตัวใหญ่ขึ้นนี่ล่ะ คือโอกาสที่จะพลิกโลกล่ะ !
ชินเมียวมารุ : แน่นอนว่าเธอเองก็เห็นชอบด้วยสินะ ?
มาริสะ : อืม--- พลิก......งั้นเหรอ
มาริสะ : น่าสนใจดีนะ
มาริสะ : แต่ข้าวของในบ้านคงกระจัดกระจายไปหมด
มาริสะ : เลยไม่ค่อยอยากร่วมมือเท่าไหร่ว่ะ
(เปิดเพลง BGM : เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย ～ Little Princess (องค์หญิงตัวน้อย))
ชินเมียวมารุ : งั้นทำไมถึงต้องการพลังของสมบัติลับล่ะ ?
มาริสะ : อันที่จริงฉันยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสมบัติลับที่ว่านั่นมันคืออะไร......
ชินเมียวมารุ : พูดได้น่าสนใจดีนะ
ชินเมียวมารุ : เธออยากให้อุปกรณ์นั่นมีพลังมากขึ้นใช่มั้ยล่ะ ?
ชินเมียวมารุ : สิ่งที่ทำแบบนั้นได้ก็คือ
ชินเมียวมารุ : สมบัติลับ [ค้อนนำโชค] อันนี้ไงล่ะ !
มาริสะ : ค้อน......ค้อนนำโชคงั้นเหรอ !?
มาริสะ : ไอ้ที่ว่าขอพรอะไรก็สมปรารถนานั่นน่ะนะ...... !?
ชินเมียวมารุ : ใช่แล้ว !
ชินเมียวมารุ : สมบัติลับที่จะมอบพลังแห่งความเพ้อฝันให้แก่ผู้ไร้พลังทุกคน !
ชินเมียวมารุ : เอ้า สมบัติลับเอ๋ย !
ชินเมียวมารุ : จงสั่นคลอนจิตใจของมนุษย์นาม คิริซาเมะ มาริสะ ณ บัดนี้ !
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ถ้าผู้เล่นมิได้ใช้คอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.03 (Good Ending)
ถ้าผู้เล่นทำการคอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.09 (Bad Ending)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa B's Story
ดูเหมือนพวกโยวไคจะอาละวาดอยู่ที่ทะเลสาบสายหมอก
เธอจึงรีบออกไปกำราบเพื่อให้ตัวเองแซงหน้ามิโกะได้ทัน
ทั้งที่เป็นเวลาสำคัญแบบนี้ แต่ 「เตาแปดวิถี Mini」 ดันมีท่าทีแปลกประหลาด
มันตอบสนองต่อปราณภูตแล้วพ่นไฟออกไปเอง
แถมพลังไฟยังร้อนแรงกว่าปกติด้วย แบบนี้ก็มีเสน่ห์ดีเหมือนกัน
ไม่ใช้อาวุธภูต
รูปแบบดูดพลังวิญญาณเพื่อพึ่งพาตนเอง
เคลื่อนที่เร็ว : Illusion Laser
เลเซอร์ที่สามารถโจมตีไปข้างหน้าได้อย่างไร้สิ้นสุด
เคลื่อนที่ช้า : Magic Drain Missile
มิซไซล์ที่มีความเร็วต้นค่อนข้างช้าแล้วพุ่งกระจายออกไป บางครั้งสามารถดึงไอเทม P ออกมาจากศัตรูได้
สเปลการ์ด : Magic Absorber
วงเวทที่เปลี่ยนกระสุนของศัตรูเป็นไอเทม P แต่มีพลังทำลาย ระยะ และช่วงเวลาอมตะค่อนข้างน้อย
Stage 1
ชื่อด่าน : หยาดน้ำตาไข่มุกน้ำจืด Water Nymph
สถานที่ : ทะเลสาบสายหมอก
(เปิดเพลง BGM : Mist Lake)
(ชิลโน่ เข้ามาในหน้าจอ)
(ชิลโน่ แพ้พ่าย)
มาริสะ : หนาวนิดหน่อยแฮะ
??? : คุณ !
(วาคาซากิฮิเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
วาคาซากิฮิเมะ : มากำราบฉันสินะคะ ?
มาริสะ : อื๋อ ?
มาริสะ : อ่า ก็ประมาณนั้นมั้ง
มาริสะ : ว่าแต่ว่า เงือกงั้นเหรอ
มาริสะ : มีอยู่ในทะเลสาบด้วยแฮะ
วาคาซากิฮิเมะ : ก็เธอมองข้ามไปตลอดเลยนี่นา
วาคาซากิฮิเมะ : น่าจะถึงเวลาที่พวกเราเหล่าโยวไคจะมีบทบาทกับเขาบ้างได้แล้วมั้ง ?
(เปิดเพลง BGM : Mermaid แห่งแดนลับแล)
(วาคาซากิฮิเมะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : เฮ้อ สุดท้ายก็แค่คนครึ่งปลาล่ะนะ
มาริสะ : ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย
มาริสะ : ถ้าเป็นปลาไปทั้งตัวเลยจะแข็งแกร่งกว่านี้รึเปล่านะ ?
Stage 2
ชื่อด่าน : ศีรษะสดๆใต้ต้นหลิว Flying Head
สถานที่ : คลองต้นหลิว
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ภูตผู้สัญจรอยู่ริมคลอง)
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
(เซคิบันคิ ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : กระทั่งที่แบบนี้ยังมีโยวไคโผล่มางั้นเหรอ
มาริสะ : แต่รู้สึกว่าใต้ต้นหลิวนี่เป็นที่ประจำของพวกยูเรย์(ผี)อยู่แล้วนี่นะ
??? : มีมากมายเกินคาดเลยล่ะ
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เซคิบันคิ : รวมถึงโยวไคที่อาศัยอยู่ใกล้หมู่บ้านมนุษย์ด้วย
มาริสะ : โอ๊ะ คนที่เจอเมื่อกี้นี่นา
เซคิบันคิ : เห็นฉันแล้วยังไม่ยอมกลัวแบบนี้ อภัยให้ไม่ได้
มาริสะ : ไม่หรอก ฉันตกใจแทบแย่เลยนะโว้ย
มาริสะ : เมื่อกี้ได้เห็นศีรษะสดๆอีกต่างหาก
เซคิบันคิ : ศีรษะสดๆนั่น
(เปิดเพลง BGM : Dullahan ใต้ต้นหลิว)
เซคิบันคิ : อยากเห็นอีกครั้งมั้ยล่ะ ?
(เซคิบันคิ แพ้พ่าย)
เซคิบันคิ : กลัวรึเปล่า ?
มาริสะ : ไม่ล่ะ แบบว่า
มาริสะ : ไม่รู้สึกแบบนั้นแฮะ
มาริสะ : ขยะแขยงมากกว่า
เซคิบันคิ : orz
เซคิบันคิ : มนุษย์สมัยนี้ใจแข็งชะมัดเลยนะ
มาริสะ : เอาน่า ฉันมันกรณีพิเศษน่ะ
มาริสะ : ห้ามอาละวาดในหมู่บ้านนะ เข้าใจมั้ย ?
มาริสะ : เดี๋ยวเด็กๆจะร้องไห้นะโว้ย
Tips :
- กัคคุชิ ... หมายถึงสัญลักษณ์ orz (หรือ OTL) ที่มีท่าทางคล้ายมนุษย์คุกเข่าเอามือสองข้างยันพื้นเหมือนคนสิ้นหวังท้อแท้ ในที่นี้จึงใส่ orz ลงไปเลย
Stage 3
ชื่อด่าน : สัตว์ภูตวันขึ้นสิบห้าค่ำ Metamorphose
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
(เปิดเพลง BGM : ป่าไผ่แห่งจันทร์เพ็ญ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว ออกไปจากหน้าจอ)
??? : มากำราบฉันสินะ ?
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
มาริสะ : อ่า---
มาริสะ : ท่าทางจะอยากโดนกำราบสินะ
ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
คาเงะโรว : เธอจะโค่นฉันได้เหรอ ?
มาริสะ : มั่นใจเต็มเปี่ยมเลยว่ะ
มาริสะ : หรือเธอวางกับดักอะไรเอาไว้รึไงล่ะ ?
คาเงะโรว : ฮุฮุฮุ
คาเงะโรว : เพราะวันนี้เป็นวันเพ็ญต่างหาก......
มาริสะ : พูดอะไรของเธอ ?
มาริสะ : อ๊ะ
มาริสะ : จันทร์เพ็ญในป่าไผ่งั้นเหรอ ?
มาริสะ : สังหรณ์ใจไม่ดีเลยแฮะ
(เปิดเพลง BGM : Werewolf ผู้โดดเดี่ยว)
คาเงะโรว : ใช่แล้ว ตอนนี้ป่าไผ่คือดินแดนที่ได้รับการอวยพรจากพระจันทร์
คาเงะโรว : น่าสงสารจังเลยนะที่ต้องมาสู้กับฉันที่นี่......
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว แพ้พ่าย)
มาริสะ : มนุษย์หมาป่าสาวงั้นเหรอ......
มาริสะ : เงือกที่ทะเลสาบก็ด้วย
มาริสะ : วันนี้เป็นวันพบคนครึ่งสัตว์รึไงนะ
มาริสะ : ไม่แน่ใจว่าโรคุโรคุบิจะจัดว่ายังไงดี......
มาริสะ : แต่ตั้งแต่คอลงมาคงถือว่าเป็นมนุษย์ได้อยู่มั้ง ?
คาเงะโรว : เงือกที่ทะเลสาบ......
คาเงะโรว : หมายถึงวาคาซากิฮิเมะงั้นเหรอ ?
มาริสะ : ใช่แล้ว
มาริสะ : รู้จักกันด้วยเหรอ ?
คาเงะโรว : ประมาณนั้นน่ะ
คาเงะโรว : ด้วยเนทเวิร์คของโยวไครากหญ้า
คาเงะโรว : ถึงจะเคยเข้าใจผิดจนเกือบจับมากินก็เถอะ
มาริสะ : หืม--- งั้นเหรอ
มาริสะ : แปลว่าวางแผนอะไรอยู่จริงๆสินะ ?
มาริสะ : พวกโยวไคที่ปกติจะทำตัวเรียบร้อยกำลังแอบทำอะไรกันอยู่น่ะ......
คาเงะโรว : เด็กคนนั้นอาละวาดงั้นเหรอ
คาเงะโรว : เข้าใจผิดอะไรรึเปล่า ?
คาเงะโรว : เธอใจเสาะจนไม่ฆ่าแมลงสักตัวด้วยซ้ำนะ ?
มาริสะ : หา--- ?
คาเงะโรว : อย่างน้อยฉันเองก็แค่อยากลองอาละวาดด้วยความตั้งใจของตัวเองเท่านั้นเอง
มาริสะ : อืม---
มาริสะ : ท่าทางจะไม่ได้โกหกแฮะ
มาริสะ : จริงสิ......
มาริสะ : ทุกคนดูท่าทางจะหงุดหงิดชอบกลแฮะ
Stage 4
ชื่อด่าน : เสียงที่ไม่สอดประสานท่ามกลางพายุ Stormy Discord
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(เปิดเพลง BGM : Magical Storm)
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
(ทสึคุโมะ เบนเบน ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : จู่ๆก็มีเมฆโผล่มากะทันหัน
มาริสะ : แบบนี้มันสุดยอดไปเลยแฮะ
มาริสะ : ต้องมีพวกคนชั่วอยู่ในนี้แน่ๆ
??? : รอเดี๋ยวสิ
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
ยัทสึฮาชิ : ช่วยเป็นคู่มือให้ฉันหน่อยได้มั้ย ?
มาริสะ : ภูตสถิตสิ่งของ ?
มาริสะ : มาได้จังหวะเหมาะเลย
มาริสะ : ถ้าตามโยวไคอย่างพวกเธอไปล่ะก็ ต้องรู้เหตุผลที่ทำให้เตาแปดวิถีเป็นแบบนั้นแน่ๆ
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
เบนเบน : เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวเถอะ ยัยนั่นเป็นเหยื่อของฉันนะ ?
เบนเบน : ชุบมือเปิบแบบนี้ไม่น่าชื่นชมเลยน้า
ยัทสึฮาชิ : ฮึ
ยัทสึฮาชิ : คนที่หนีไปเองต่างหากที่ผิด
ยัทสึฮาชิ : แถมฉันเห็นการต่อสู้เมื่อกี้แล้ว
ยัทสึฮาชิ : เพลงที่เป็นเส้นตรงของพี่น่ะสู้ยัยนี่ไม่ไหวหรอก
มาริสะ : อะ.. โอ้
มาริสะ : สู้พร้อมกันสองคนฉันก็ไม่ขัดหรอกนะ ?
ยัทสึฮาชิ : อืม---
ยัทสึฮาชิ : แต่การต่อสู้และโค่นมนุษย์ด้วยตัวคนเดียวคือความฝันของฉันนะ
เบนเบน : อ้อเหรอ งั้นช่างเถอะ
เบนเบน : ฉันไปหาคู่ต่อสู้คนอื่นดีกว่า
เบนเบน : งั้นไว้เจอกันทีหลังนะ
(ทสึคุโมะ เบนเบน ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : อะไรกัน
มาริสะ : สุดท้ายก็แค่เธอคนเดียวเหรอ
(เปิดเพลง BGM : โจวรุริมายา)
ยัทสึฮาชิ : อย่าดูถูกกันเพราะเห็นว่าเป็นแค่อุปกรณ์ดีกว่านะ
ยัทสึฮาชิ : โลกที่ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่และมอบพลังให้แก่สิ่งที่อยู่อย่างว่านอนสอนง่ายใบนี้
ยัทสึฮาชิ : อุปกรณ์เองก็สามารถปกครองโลกได้เหมือนกัน !
ยัทสึฮาชิ : เธอจะกลายเป็นรากฐานของโลกใบนี้ไงล่ะ !
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ แพ้พ่าย)
ยัทสึฮาชิ : ว้าว---
ยัทสึฮาชิ : แบบนี้ไม่ไหวแฮะ---
มาริสะ : เมื่อกี้เธอพูดอะไรแปลกๆออกมารึเปล่า ?
มาริสะ : อย่างเรื่องโลกของผู้อ่อนแอ......อะไรเทือกนั้น
ยัทสึฮาชิ : ก็......
ยัทสึฮาชิ : แม้แต่อุปกรณ์อย่างฉันยังได้รับพลังเลย
ยัทสึฮาชิ : สุดยอดไปเลยไม่ใช่เหรอ
ยัทสึฮาชิ : ไม่ใช่เวลามามัวทำตัวเรียบร้อยแล้วนะ
มาริสะ : ก็เลยจะต่อต้านมนุษย์ ?
ยัทสึฮาชิ : ไม่ใช่แค่มนุษย์หรอก
ยัทสึฮาชิ : ตั้งใจว่าจะยึดครองโลกเลยต่างหากล่ะ
มาริสะ : หา !
มาริสะ : เป็นแค่อุปกรณ์แต่จะยึดครองโลกเนี่ยนะ...... ?
มาริสะ : (ไม่สิ เดี๋ยวก่อน......)
มาริสะ : (จริงสิ......)
มาริสะ : (เกี่ยวกับเรื่องที่เตาแปดวิถีเคลื่อนไหวตามอำเภอใจด้วยนี่นา...... ?)
มาริสะ : เรื่องที่เธอว่ามา
มาริสะ : ช่วยเล่าให้ฟังแบบละเอียดหน่อยได้มั้ย ?
ยัทสึฮาชิ : มอบพลังอันแข็งแกร่งซึ่งเทียบเท่ากับพวกโยวไคที่เคยทำตัวเรียบร้อยมาจนถึงตอนนี้
ยัทสึฮาชิ : พวกเราจะสร้างโลกแบบนั้นกันล่ะ
ยัทสึฮาชิ : ปราสาทกลับหัวที่ลอยอยู่กลางอากาศ......
ยัทสึฮาชิ : ทุกอย่างขึ้นอยู่กับพลังที่แผ่ออกมาจากที่นั่นล่ะ
Stage 5
ชื่อด่าน : โลกที่ไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมด Reverse Ideology
สถานที่ : ภายในปราสาทกลับหัวกลางเวหา
(เปิดเพลง BGM : ปราสาทเข็มทอประกายที่จมอยู่กลางอากาศ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อะไรของเธอน่ะ ?
??? : ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์อย่างพวกเธอนะ
??? : รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย !
มาริสะ : ไม่ล่ะ
มาริสะ : ที่นี่น่าจะมีต้นเหตุที่ทำให้เตาแปดวิถีของฉันเปลี่ยนไปอยู่น่ะ
อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เซย์จา : พูดอะไรของเธอน่ะ ?
มาริสะ : เธอกำลังวางแผนอะไรอยู่ถึงได้ควบคุมภูตสถิตสิ่งของเหล่านั้นน่ะ ?
มาริสะ : เมื่อกี้ฉันถามมาแล้วนะโว้ย
มาริสะ : จากภูตสถิตโคโตะ
เซย์จา : ภูตสถิตสิ่งของ...... ?
เซย์จา : อะฮ้า
เซย์จา : งั้นเหรอ นั่นคือผลกระทบจากค่าตอบแทนสินะ
มาริสะ : หือ ?
เซย์จา : ภูตสถิตสิ่งของเป็นแค่ของแถมเท่านั้นแหละ
เซย์จา : ความปรารถนาของฉันมีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น
เซย์จา : การโค่นอำนาจ !
เซย์จา : ฉันต้องการให้ผู้แข็งแกร่งสูญเสียพลัง
เซย์จา : แล้วกลายเป็นโลกที่ปกครองโดยผู้อ่อนแอไงล่ะ !
เซย์จา : แต่ยังไงก็เป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องกับมนุษย์ที่ต้องกลายเป็นผู้ถูกปกครองอยู่แล้วล่ะนะ
มาริสะ : โค่นอำนาจงั้นเหรอ ?
มาริสะ : แบบนั้นก็แย่น่ะสิ
เซย์จา : อะไรกัน มันเป็นโลกที่มนุษย์อาศัยอยู่ได้สบายกว่าตอนนี้อีกนะ
มาริสะ : ผิดแล้ว ผิดแล้ว
มาริสะ : เพราะฉันอยู่ฝ่ายผู้แข็งแกร่งไงล่ะโว้ย
มาริสะ : การโค่นอำนาจเลยถือว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อฉัน
เซย์จา : โฮ่......
เซย์จา : เธอเองก็ไม่เข้าใจงั้นเหรอ
เซย์จา : ว่าผู้อ่อนแออย่างพวกเราถูกกดขี่ข่มเหงมาเท่าไหร่
เซย์จา : ถ้าไม่คิดจะใส่ใจกันล่ะก็
(เปิดเพลง BGM : Reverse Ideology)
เซย์จา : จงลิ้มรสความท้อแท้เป็นครั้งแรกด้วยปราสาทกลับหัวที่พลิกอะไรก็ได้หลังนี้เสียเถอะ !
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : อะไรกันเนี่ย
เซย์จา : มันยังเร็วเกินไปงั้นเหรอ
มาริสะ : เป็นไง แข็งแกร่งใช่มั้ยล่ะ ?
มาริสะ : น่าทึ่งนะที่คิดจะพลิกสังคมโลกด้วยพลังแค่นั้น
เซย์จา : ยังหรอก
เซย์จา : ยังไม่ยอมแพ้หรอก !
เซย์จา : ตราบเท่าที่สมบัติลับยังอยู่ในมือของพวกเรา
เซย์จา : ฉันจะแข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหร่ก็ได้
เซย์จา : ......ถ้าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องค่าตอบแทนสักหน่อยน่ะนะ
มาริสะ : อ๊ะ เดี๋ยว !
มาริสะ : แข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหร่ก็ได้......งั้นเหรอ ?
มาริสะ : น่าสนใจดีนี่หว่า
มาริสะ : ลองตามไปดูหน่อยละกัน
Stage 6
ชื่อด่าน : ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก Little Princess
สถานที่ : ป้อมปราการของปราสาทเข็มทอประกาย
(เปิดเพลง BGM : ป้อมปราการขี้โม้)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
มาริสะ : ข้างนอกสว่างเต็มที่แล้วแฮะ
มาริสะ : สดชื่นจังเลยโว้ย
มาริสะ : คนที่อยู่ในที่แบบนี้คงไม่แปลกที่จะคิดอยากโค่นอำนาจล่ะมั้งนะ
??? : ใคร---น่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง คุณจอมเวทที่มีชื่อเสียงไปทั่วนี่นา
??? : เวลาที่เหมาะสมได้มาถึงแล้วสินะ
มาริสะ : เธอกำลังวางแผนโค่นอำนาจอยู่งั้นเหรอ
มาริสะ : ฉันไม่ยอมให้ทำแบบนั้นหรอก !
??? : อุปสรรคชิ้นแรกสุดคือผู้ที่ผ่านศึกมาอย่างโชกโชนอย่างเธอสินะ
??? : แต่ฉันไม่ยอมแพ้หรอก !
ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
ชินเมียวมารุ : เผ่าคนแคระต้องเจอกับการดูถูกมาขนาดไหน
ชินเมียวมารุ : ฉันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าพวกเธอจะได้รับรู้ !
มาริสะ : เธอเป็นคนแคระงั้นเหรอ......
มาริสะ : ไม่เห็นจะตัวเล็กตรงไหนเลย
ชินเมียวมารุ : ตอนนี้ที่ได้รับพลังให้ตัวใหญ่ขึ้นนี่ล่ะ คือโอกาสที่จะพลิกโลกล่ะ !
มาริสะ : ฮึ ฉันไม่มีทางแพ้ให้กับคนแคระหรอก
มาริสะ : ที่สำคัญ รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองอ่อนแอแล้วยังมีหน้ามาพูดว่าจะโค่นอำนาจอีกนะ
มาริสะ : เข้ามาเลย !
มาริสะ : ฉันไม่มีทางแพ้ให้กับผู้อ่อนแออย่างแน่นอนอยู่แล้วว้อย !
(เปิดเพลง BGM : เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย ～ Little Princess (องค์หญิงตัวน้อย))
ชินเมียวมารุ : อะฮะฮะฮะฮะ
ชินเมียวมารุ : นึกแล้วเชียวว่าผู้แข็งแกร่งต้องเข้ากับผู้อ่อนแอไม่ได้......งั้นเหรอ
ชินเมียวมารุ : แต่พลังแห่งความเพ้อฝันอยู่ในกำมือของฉัน
ชินเมียวมารุ : นั่นคือสมบัติลับ [ค้อนนำโชค] ไงล่ะ !
มาริสะ : ค้อน......ค้อนนำโชคงั้นเหรอ !?
มาริสะ : ไอ้ที่ว่าขอพรอะไรก็สมปรารถนานั่นน่ะนะ...... !?
ชินเมียวมารุ : จงแตกตื่นเสียเถอะ
ชินเมียวมารุ : ฉันจะคอยเฝ้ามองผู้แข็งแกร่งตั้งท่าเตรียมหนีเอง
ชินเมียวมารุ : เอ้า สมบัติลับเอ๋ย !
ชินเมียวมารุ : จงมอบพลังแห่งความเพ้อฝันให้แก่ผู้อ่อนแอที่น่าสงสาร ณ บัดนี้ !
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ถ้าผู้เล่นมิได้ใช้คอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.04 (Good Ending)
ถ้าผู้เล่นทำการคอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.010 (Bad Ending)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sakuya A's Story
ทะเลสาบสายหมอกที่เงียบสงบอยู่เสมอกลับเอะอะวุ่นวายขึ้นมา
ความวุ่นวายนี้มองเห็นได้จากคฤหาสน์มารแดงซึ่งตั้งอยู่ริมทะเลสาบเช่นกัน
เคยคิดว่าเดี๋ยวก็จบลงไปเอง แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น
ดูเหมือนการเริ่มอาละวาดของเหล่าโยวไคจะไม่ได้มีแต่ที่ทะเลสาบแห่งนี้
เธอจึงออกไปตรวจสอบพร้อมกับมีดภูตที่เพิ่งได้มาเมื่อเร็วๆนี้
แม้ว่าเธอเองจะไม่รู้ว่าเหมือนกันว่าเธอได้มันมาจากไหนก็เถอะ......
ใช้อาวุธภูต 「Silver Blade」
รูปแบบโจมตีสกัดกั้นด้วยสีเงินทอประกาย
เคลื่อนที่เร็ว : Throwing Knife
ซัดมีดออกไปโจมตีเป็นวงกว้าง
เคลื่อนที่ช้า : มีดภูต Silver Blade
มีดที่ปักศัตรูแล้วจะทำให้เวลารอบศัตรูเดินช้าลง
หากมีดปักอยู่จำนวนหนึ่งแล้วสลับไปเคลื่อนที่เร็ว มีดเหล่านั้นจะระเบิด (มีดนี้ไม่ก่อให้เกิดความเสียหายจนกว่าจะระเบิด)
สเปลการ์ด : อาวุธภูต「Another Dimension สีเงิน」
กางบาเรียที่ป้องกันกระสุนศัตรูได้ 1 ครั้งขึ้นมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง หากเวลาหมดโดยไม่โดนกระสุน จะได้บอมบ์คืนมา
Stage 1
ชื่อด่าน : หยาดน้ำตาไข่มุกน้ำจืด Water Nymph
สถานที่ : ทะเลสาบสายหมอก
(เปิดเพลง BGM : Mist Lake)
(ชิลโน่ เข้ามาในหน้าจอ)
(ชิลโน่ แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : การทำความสะอาดทะเลสาบก็คงจะประมาณนี้สินะ
??? : คุณ !
(วาคาซากิฮิเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
วาคาซากิฮิเมะ : คนที่อยู่ในคฤหาสน์ริมทะเลสาบ......
ซาคุยะ : เงือก !?
ซาคุยะ : นอกจากพวกภูตแล้วยังมีสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่ในทะเลสาบแห่งความตายนี่ด้วยเหรอเนี่ย......
วาคาซากิฮิเมะ : นั่นแหละ อารมณ์ประมาณนั้นเลย
วาคาซากิฮิเมะ : หลงลืมตัวตนของพวกเราเหล่าโยวไคไปนานเลยนะ !
(เปิดเพลง BGM : Mermaid แห่งแดนลับแล)
(วาคาซากิฮิเมะ แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : ละแวกนี้ก็มีสิ่งมีชีวิตหลากหลายน่าดูเลยนะ
ซาคุยะ : อืม--- น่าสนใจ
ซาคุยะ : ลองตระเวนดูสักหน่อย
ซาคุยะ : แล้วเอามาทำเป็นสนิมบนมีดเล่มนี้ละกัน
Stage 2
ชื่อด่าน : ศีรษะสดๆใต้ต้นหลิว Flying Head
สถานที่ : คลองต้นหลิว
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ภูตผู้สัญจรอยู่ริมคลอง)
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
(เซคิบันคิ ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : ใกล้หมู่บ้านขนาดนี้ยังมีโยวไคมาอาละวาด......
ซาคุยะ : ความสงบสุขของเกนโซวเคียวนี่ไม่ต่างจากหอคอยบาเบลบนผืนทรายเลยแฮะ
??? : โผล่มาไวจริงนะ
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เซคิบันคิ : จะมากำราบฉันรึไง ?
ซาคุยะ : เอ่อ มั้งนะ
ซาคุยะ : เกิดนึกอยากลองเชือดอะไรสักอย่างขึ้นมาน่ะค่ะ
ซาคุยะ : อย่างเช่น คอ......
เซคิบันคิ : มนุษย์ที่ห้าวหาญอย่างนี้ก็มีด้วยแฮะ
(เปิดเพลง BGM : Dullahan ใต้ต้นหลิว)
เซคิบันคิ : แต่สิ่งชดเชยคือประสบการณ์อันน่าสะพรึงกลัวนะ !
(เซคิบันคิ แพ้พ่าย)
เซคิบันคิ : อะ.. อะไรกันเนี่ย เธอแข็งแกร่งไม่ใช่เล่นเลยนี่นา
ซาคุยะ : ไม่ได้บอกสักคำว่าอ่อนแอนี่คะ ?
ซาคุยะ : แต่ว่า......พลาดจากที่หวังจนได้
เซคิบันคิ : อะ.. อะไรเหรอ ?
ซาคุยะ : ไม่จำเป็นต้องเชือดเลยนะคะ......
ซาคุยะ : คอของคุณ
เซคิบันคิ : กรี๊ด--- !
Stage 3
ชื่อด่าน : สัตว์ภูตวันขึ้นสิบห้าค่ำ Metamorphose
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
(เปิดเพลง BGM : ป่าไผ่แห่งจันทร์เพ็ญ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว ออกไปจากหน้าจอ)
??? : มากำราบฉันสินะ ?
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
ซาคุยะ : ......จะว่ายังไงดีล่ะ
ซาคุยะ : ทุกคนกำลังอยากโดนกำราบรึไงกันนะ
ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
คาเงะโรว : เธอจะโค่นฉันได้เหรอ ?
ซาคุยะ : ค่ะ
ซาคุยะ : ฉันคิดว่าโค่นได้
คาเงะโรว : งะ.. งั้นเหรอ
คาเงะโรว : ชัดถ้อยชัดคำดีนะ
ซาคุยะ : วันนี้ฉันควบคุมมีดเล่มนี้ไม่ค่อยอยู่น่ะ......
(เปิดเพลง BGM : Werewolf ผู้โดดเดี่ยว)
คาเงะโรว : แต่น่าเสียดายนะ
คาเงะโรว : ดันมาต่อสู้กับฉันในคืนวันเพ็ญแบบนี้......
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : อะไรกัน มนุษย์หมาป่า(หนุ่ม)(狼男)นี่นา
คาเงะโรว : มนุษย์หมาป่าสาว(狼女)ค่ะ !
ซาคุยะ : ช่างเถอะ แบบไหนก็ไม่ต่างกันหรอก......
ซาคุยะ : ช่วยมาเป็นสนิมบนมีดเล่มนี้ทีนะคะ
คาเงะโรว : อึ๋ย---
ซาคุยะ : อ๋า--- ไม่สิ
ซาคุยะ : ถ้าเป็นสนิมขึ้นมาก็แย่น่ะสิ
ซาคุยะ : จะเบามือให้ด้วยการใช้สันมีดละกันค่ะ
คาเงะโรว : สันมีดงั้นเหรอ......
คาเงะโรว : มีดเล่มนั้น
คาเงะโรว : มันเป็นมีดสองคมไม่ใช่เหรอ
ซาคุยะ : ฮุฮุฮุ
ซาคุยะ : ช่างเถอะ แบบไหนก็ไม่ต่างกันหรอก.....
คาเงะโรว : น่ากลัว---
คาเงะโรว : มนุษย์น่ากลัว---
ซาคุยะ : (อืม---)
ซาคุยะ : (มารังแกโยวไคแบบนี้)
ซาคุยะ : (ฉันอยากทำอะไรกันแน่นะ ?)
Stage 4
ชื่อด่าน : เสียงที่ไม่สอดประสานท่ามกลางพายุ Stormy Discord
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(เปิดเพลง BGM : Magical Storm)
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : จู่ๆก็มีเมฆน่าขยะแขยงโผล่มาแบบนี้
ซาคุยะ : คงไม่ใช่เมฆที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติสินะ
??? : เจอ---ตัวแล้ว
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
เบนเบน : คนที่น่าจะยอมเป็นคู่มือให้กับฉัน
ซาคุยะ : เยี่ยม
ซาคุยะ : เจอศัตรูแล้ว !
ซาคุยะ : มีดเล่มนี้ใกล้จะแห้งพอดีเลย
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
ยัทสึฮาชิ : เดี๋ยวก่อนสิ
ยัทสึฮาชิ : ฉันเจอยัยนั่นก่อนนะ
ยัทสึฮาชิ : มาทีหลังแล้วชุบมือเปิบแบบนี้ขี้โกงนี่นา
ยัทสึฮาชิ : พี่อ่ะ
เบนเบน : ไม่เห็นเป็นไรเลย
เบนเบน : แถมฉันเห็นการต่อสู้เมื่อกี้แล้ว
เบนเบน : เพลงที่หย่อนยานของเธอน่ะสู้ไม่ไหวหรอก
เบนเบน : ถ้าคิดจะโค่นผู้ใช้ภูตสถิตสิ่งของคนนี้ให้ได้น่ะ
ซาคุยะ : ผู้ใช้ภูตสถิตสิ่งของ...... ?
ซาคุยะ : นั่นสินะ......มีดภูตเล่มนี้
ซาคุยะ : เป็นเหมือนภูตสถิตสิ่งของเลย
เบนเบน : พูดอะไรของเธอน่ะ ?
เบนเบน : ไม่ใช่แค่เหมือนสักหน่อย......
เบนเบน : ดูยังไงก็เป็นภูตสถิตสิ่งของชัดๆ
ยัทสึฮาชิ : หืม--- ช่างเถอะ
ยัทสึฮาชิ : ยกยัยนี่ให้พี่จัดการก็แล้วกัน
ยัทสึฮาชิ : ไปก่อนน้า---
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : ฉันไม่ปล่อยให้หนีหรอกค่ะ !
เบนเบน : ช้าก่อน !
เบนเบน : คู่ต่อสู้ของเธอคือฉันคนนี้ต่างหากล่ะ
(เปิดเพลง BGM : โจวรุริมายา)
เบนเบน : โลกที่ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่เพราะไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมดใบนี้
เบนเบน : ใครจะเป็นอุปกรณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดกันแน่
เบนเบน : มาตัดสินกันที่นี่เลย !
(ทสึคุโมะ เบนเบน แพ้พ่าย)
เบนเบน : อูย---
เบนเบน : ไม่ไหวไม่ไหว
เบนเบน : ยอมแพ้แล้วจ้า---
ซาคุยะ : ไม่ว่าจะฟาดฟันไปเท่าไหร่ก็ไม่ทื่อลงเลยน้า---
เบนเบน : แหงอยู่แล้วล่ะ
เบนเบน : ก็ตอนนี้เป็นยุคอุปกรณ์ครองโลกนี่นา
ซาคุยะ : ยุคอุปกรณ์ครองโลก ?
ซาคุยะ : หมายความว่ายังไงเหรอ ?
เบนเบน : ตอนนี้เป็นโลกที่สามารถมีพลังเทียบเท่ากับโยวไคที่ปกติแล้วจะมีนิสัยเรียบร้อยไง ?
เบนเบน : ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็
เบนเบน : อุปกรณ์ต้องแข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้วล่ะ
ซาคุยะ : โลกอะไรพรรค์นั้น
ซาคุยะ : เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกนี่ล่ะ
เบนเบน : เธอเองก็อยากได้พรนั่นด้วยใช่มั้ยล่ะ ?
เบนเบน : ถ้างั้นจงมุ่งหน้าต่อไปเถอะ
ซาคุยะ : มุ่งหน้าไปไหนล่ะ ?
เบนเบน : ก็ต้องเป็นปราสาทกลับหัวอยู่แล้ว
เบนเบน : เพราะว่าต้นกำเนิดของพลังของพวกเรามาจากที่นั่นไงล่ะ
Stage 5
ชื่อด่าน : โลกที่ไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมด Reverse Ideology
สถานที่ : ภายในปราสาทกลับหัวกลางเวหา
(เปิดเพลง BGM : ปราสาทเข็มทอประกายที่จมอยู่กลางอากาศ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อะไรของเธอน่ะ ?
??? : ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์อย่างพวกเธอนะ
??? : รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย !
ซาคุยะ : ได้ยินว่าถ้ามาที่นี่แล้วอุปกรณ์จะได้รับพลัง
ซาคุยะ : เลยอยากถามรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนั้นสักหน่อยน่ะค่ะ......
อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เซย์จา : ......โฮ่
เซย์จา : มีดที่อยู่ในมือเล่มนั้น
เซย์จา : ท่าทางจะมีความคิดเป็นของตัวเองสินะ
เซย์จา : ค่าตอบแทนของสิ่งนั้นมันมากเกินไปงั้นเหรอ......
เซย์จา : ถึงได้ก่อให้เกิดผลกระทบแม้แต่กับของพรรค์นั้นด้วย
ซาคุยะ : คะ ?
เซย์จา : เอ้อ ช่างเถอะ
เซย์จา : เธออยากแข็งแกร่งยิ่งขึ้นงั้นเหรอ ?
ซาคุยะ : แบบว่า......ใช่ค่ะ
เซย์จา : ถ้างั้นจงมาเป็นพวกเดียวกับฉันสิ
เซย์จา : พวกเราคือผู้พลิกกลับ (Resistance)
เซย์จา : ผู้หมายมั่นจะเปลี่ยนแปลงขั้วอำนาจในเกนโซวเคียว
ซาคุยะ : Resistance !?
ซาคุยะ : แย่แล้วแย่แล้ว......
ซาคุยะ : ดันได้ยินเรื่องใหญ่เข้าเสียแล้วสิ
เซย์จา : ว่าไง ?
เซย์จา : ตกลงมั้ย ?
ซาคุยะ : น่าเสียดายนะ แต่ว่าฉันเข้ากับขั้วอำนาจอื่นไปแล้วค่ะ
ซาคุยะ : เพราะงั้นการเป็น Resistance จึงเท่ากับว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อพวกฉัน
ซาคุยะ : ไม่มีตัวเลือกให้เป็นพวกเดียวกับคุณมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ
(BGM หยุดเล่น)
เซย์จา : งั้นเหรอ......
เซย์จา : น่าเสียดายแฮะ
เซย์จา : ผู้อ่อนแออย่างพวกเราถูกกดขี่ข่มเหงมาเท่าไหร่
เซย์จา : พวกเธอไม่อาจจินตนาการได้เลยเหรอ
เซย์จา : ......ถ้าอย่างนั้น
(เปิดเพลง BGM : Reverse Ideology)
เซย์จา : จงลิ้มรสความอัปยศของผู้อ่อนแอด้วยปราสาทกลับหัวที่พลิกอะไรก็ได้หลังนี้เสียเถอะ !
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : อะไรกันเนี่ย
เซย์จา : มันยังเร็วเกินไปงั้นเหรอ
ซาคุยะ : ไม่เห็นเก่งอย่างปากว่าเลยนะคะ
ซาคุยะ : น่าจะโค่นได้ด้วยมีดนี้เล่มเดียวด้วยซ้ำ......
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : พลังของมีดนั่นก็เป็นผลกระทบจากค่าตอบแทน
เซย์จา : หมองูต้องมาตายเพราะงูเนี่ยนะ
เซย์จา : เอาเถอะ
เซย์จา : ตราบเท่าที่สมบัติลับยังอยู่ในมือของพวกเรา
เซย์จา : ฉันคงจะแข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหร่ก็ได้
เซย์จา : ลาล่ะ
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : อ๊ะ......
ซาคุยะ : แต่เท่านี้ก็ชัดเจนแล้ว
ซาคุยะ : การที่อุปกรณ์เริ่มเคลื่อนไหวและโยวไคนิสัยเรียบร้อยออกมาอาละวาด
ซาคุยะ : เป็นฝีมือของอามาโนะจาคุ(Resistance)นี่เอง
ซาคุยะ : ถึงจะยังไม่รู้ว่าใช้วิธีอะไรก็เถอะ
Stage 6
ชื่อด่าน : ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก Little Princess
สถานที่ : ป้อมปราการของปราสาทเข็มทอประกาย
(เปิดเพลง BGM : ป้อมปราการขี้โม้)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : โค่นอามาโนะจาคุได้แล้ว แต่.....
ซาคุยะ : มันยังไงกันนะ
ซาคุยะ : ความว้าวุ่นในใจนี้......
ซาคุยะ : มีอะไรบางอย่างอยู่สินะ
??? : ใคร---น่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง มนุษย์ ?
??? : มีธุระอะไรเหรอ ?
ซาคุยะ : เอ่อ---
ซาคุยะ : มีเรื่องอยากจะถามสักหน่อยน่ะค่ะ
??? : อ้าว ?
??? : มีดเล่มนั้น......
??? : ไม่ผิดแน่
??? : ภูตสถิตสิ่งของที่เกิดจากการทดลองของฉันนี่นา---
ซาคุยะ : เอ๋ ?
ซาคุยะ : ว่าไงนะคะ ?
??? : อุตส่าห์พาเจ้านั่นมาส่งถึงนี่งั้นเหรอ ?
??? : มนุษย์เองก็ยังมีคนที่คาดหวังได้อยู่สินะ
ซาคุยะ : เปล่าค่ะ คือแบบว่า
ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
ชินเมียวมารุ : เผ่าคนแคระอย่างพวกเรามีลักษณะพิเศษทางร่างกาย
ชินเมียวมารุ : เพราะงั้นไม่ว่าจะทำยังไงก็อ่อนแออยู่ดี
ชินเมียวมารุ : คนที่ยอมเป็นพันธมิตรด้วยก็ไม่ค่อยจะมี
ชินเมียวมารุ : ส่วนใหญ่แค่หลอกใช้ประโยชน์แล้วทิ้งเท่านั้นเอง
ชินเมียวมารุ : อุตส่าห์ลงทุนมาพบคนอย่างฉันถึงที่นี่......
ซาคุยะ : เอ่อ--- ขออภัยที่ขัดจังหวะตอนกำลังคึกคักนะคะ
ซาคุยะ : แต่ฉันแค่บังเอิญเดินทางจนมาถึงที่นี่เท่านั้นเองค่ะ
ชินเมียวมารุ : นั่นสินะ
ชินเมียวมารุ : คงถูกอุปกรณ์ชักนำมาล่ะสิ
ชินเมียวมารุ : เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นมาพลิกโลกร่วมกับฉันมั้ย ?
ซาคุยะ : ......สรุปว่าเธอเองก็เป็นพวกเดียวกับอามาโนะจาคุ(Resistance)จริงๆสินะ
ซาคุยะ : ฉันยอมสยบอยู่ใต้ผู้ทรงอำนาจท่านหนึ่งไปแล้ว
ซาคุยะ : น่าเสียดายนะ แต่ฉันไม่คิดจะเข้าร่วมกับกบฏหรอก
(เปิดเพลง BGM : เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย ～ Little Princess (องค์หญิงตัวน้อย))
ชินเมียวมารุ : ถ้างั้นทำไมถึงยอมโดนมีดเล่มนั้นชักนำจนมาถึงที่นี่ล่ะ ?
ซาคุยะ : ระ......เรื่องนั้น
ซาคุยะ : ฉันแค่อยากลองเชือดโยวไคขึ้นมาเท่านั้นเอง
ชินเมียวมารุ : ทำให้เจ้าของเคลื่อนไหวไปตามความต้องการของอุปกรณ์
ชินเมียวมารุ : สิ่งที่ทำให้เรื่องนั้นเป็นจริงขึ้นมาได้ก็คือ
ชินเมียวมารุ : พลังของสมบัติลับ [ค้อนนำโชค] อันนี้ไงล่ะ !
ซาคุยะ : ค้อนนำโชคงั้นเหรอคะ......
ซาคุยะ : ......เอ๋ !? ว่าไงนะคะ ?
ชินเมียวมารุ : ใช่แล้ว ! สมบัติลับที่มอบพลังแห่งความเพ้อฝันให้แก่อุปกรณ์ที่ไม่อาจพูดได้ !
ชินเมียวมารุ : เอ้า สมบัติลับเอ๋ย !
ชินเมียวมารุ : จงชี้นำลูกแกะหลงทางให้มาสยบแทบเท้านักปฏิวัติ(Resistance) ณ บัดนี้ !
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ถ้าผู้เล่นมิได้ใช้คอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.05 (Good Ending)
ถ้าผู้เล่นทำการคอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.11 (Bad Ending)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sakuya B's Story
ทะเลสาบสายหมอกที่เงียบสงบอยู่เสมอกลับเอะอะวุ่นวายขึ้นมา
ความวุ่นวายนี้มองเห็นได้จากคฤหาสน์มารแดงซึ่งตั้งอยู่ริมทะเลสาบเช่นกัน
เคยคิดว่าเดี๋ยวก็จบลงไปเอง แต่มันกลับไม่เป็นเช่นนั้น
ดูเหมือนการเริ่มอาละวาดของเหล่าโยวไคจะไม่ได้มีแต่ที่ทะเลสาบแห่งนี้
เธอจึงออกไปตรวจสอบพร้อมกับมีดภูตที่เพิ่งได้มาเมื่อเร็วๆนี้
แม้ว่าเธอเองจะไม่รู้ว่าเหมือนกันว่าเธอได้มันมาจากไหนก็เถอะ......
ไม่ใช้อาวุธภูต
รูปแบบเพิ่มไอเทมของคนขยัน
เคลื่อนที่เร็ว : Throwing Knife
ซัดมีดออกไปโจมตีเป็นวงกว้าง
เคลื่อนที่ช้า : Smart Robber
การโจมตีที่ช่วงชิงไอเทมแต้ม(เขียว)จากศัตรูได้อย่างมาก ยิ่งเข้าใกล้ยิ่งชิงมาได้มาก
สเปลการ์ด : ยันต์เวลา「Dual Vanish」
ควบคุมกาลเวลาเพื่อลบกระสุนศัตรูทั้งในปัจจุบันและอนาคต พร้อมช่วงชิงไอเทมแต้ม(เขียว)อย่างมหาศาล
Stage 1
ชื่อด่าน : หยาดน้ำตาไข่มุกน้ำจืด Water Nymph
สถานที่ : ทะเลสาบสายหมอก
(เปิดเพลง BGM : Mist Lake)
(ชิลโน่ เข้ามาในหน้าจอ)
(ชิลโน่ แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : การทำความสะอาดทะเลสาบก็คงจะประมาณนี้สินะ
??? : คุณ !
(วาคาซากิฮิเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
วาคาซากิฮิเมะ : คนที่อยู่ในคฤหาสน์ริมทะเลสาบ......
ซาคุยะ : เงือก !?
ซาคุยะ : นอกจากพวกภูตแล้วยังมีสิ่งมีชีวิตอื่นอยู่ในทะเลสาบแห่งความตายนี่ด้วยเหรอเนี่ย......
วาคาซากิฮิเมะ : นั่นแหละ อารมณ์ประมาณนั้นเลย
วาคาซากิฮิเมะ : หลงลืมตัวตนของพวกเราเหล่าโยวไคไปนานเลยนะ !
(เปิดเพลง BGM : Mermaid แห่งแดนลับแล)
(วาคาซากิฮิเมะ แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : ละแวกนี้ก็มีสิ่งมีชีวิตหลากหลายน่าดูเลยนะ
ซาคุยะ : จากนี้ไปต้องระมัดระวังสักหน่อยแล้ว
ซาคุยะ : ลองออกไปตรวจตราดูดีกว่า
Stage 2
ชื่อด่าน : ศีรษะสดๆใต้ต้นหลิว Flying Head
สถานที่ : คลองต้นหลิว
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ภูตผู้สัญจรอยู่ริมคลอง)
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
(เซคิบันคิ ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : ใกล้หมู่บ้านขนาดนี้ยังมีโยวไคมาอาละวาด......
ซาคุยะ : ความสงบสุขของเกนโซวเคียวนี่ไม่ต่างจากหอคอยบาเบลบนผืนทรายเลยแฮะ
??? : โผล่มาไวจริงนะ
(เซคิบันคิ เข้ามาในหน้าจอ)
เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เซคิบันคิ : จะมากำราบฉันรึไง ?
ซาคุยะ : เอ่อ มั้งนะ
ซาคุยะ : เพราะฉันได้รับคำสั่งมาว่า ทำให้พวกโยวไคที่ออกอาละวาดมันสงบลงหน่อยซิ
เซคิบันคิ : เปล่าประโยชน์เปล่าประโยชน์
เซคิบันคิ : เพิ่งมาเอาป่านนี้เนี่ยนะ
(เปิดเพลง BGM : Dullahan ใต้ต้นหลิว)
เซคิบันคิ : การโต้ตอบกลับของพวกเรามันเริ่มต้นไปแล้ว !
(เซคิบันคิ แพ้พ่าย)
เซคิบันคิ : อะ.. อะไรกันเนี่ย เธอแข็งแกร่งไม่ใช่เล่นเลยนี่นา
ซาคุยะ : ไม่ได้บอกสักคำว่าอ่อนแอนี่คะ ?
เซคิบันคิ : กรอด เจ็บใจนัก
เซคิบันคิ : แต่คงต้องยอมถอยแต่โดยดี......
ซาคุยะ : ใช่แล้ว......ถ้ายอมทำตัวเรียบร้อยก็ไม่น่าจะมีใครมาทำอันตรายให้เธอ
ซาคุยะ : ......ยกเว้นมิโกะ
Stage 3
ชื่อด่าน : สัตว์ภูตวันขึ้นสิบห้าค่ำ Metamorphose
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
(เปิดเพลง BGM : ป่าไผ่แห่งจันทร์เพ็ญ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว ออกไปจากหน้าจอ)
??? : มากำราบฉันสินะ ?
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว เข้ามาในหน้าจอ)
ซาคุยะ : ......จะว่ายังไงดีล่ะ
ซาคุยะ : ทุกคนกำลังอยากโดนกำราบรึไงกันนะ
ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
คาเงะโรว : เธอจะโค่นฉันได้เหรอ ?
ซาคุยะ : เพราะฉันโดนสั่งมาอย่างนั้นค่ะ......
คาเงะโรว : ในที่สุดเวลาที่โยวไคอย่างพวกเราจะได้รับบทเด่นก็มาถึงแล้ว
ซาคุยะ : บทเด่น ?
(เปิดเพลง BGM : Werewolf ผู้โดดเดี่ยว)
คาเงะโรว : ถูกสั่งว่าให้ทำตัวเรียบร้อยมากี่ปีแล้วกันนะ
คาเงะโรว : แต่ฉันทนไม่ไหวแล้ว
คาเงะโรว : จากนี้ไปจะเป็นยุคของพวกเราล่ะ !
(อิมาอิซึมิ คาเงะโรว แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : อะไรกัน มนุษย์หมาป่า(หนุ่ม)(狼男)นี่นา
คาเงะโรว : มนุษย์หมาป่าสาว(狼女)ค่ะ !
ซาคุยะ : อ้อ ขออภัยค่ะ
ซาคุยะ : พอดีว่าที่คฤหาสน์มักจะเล่นมนุษย์หมาป่า(การเล่นซ่อนหาชนิดหนึ่ง)กันบ่อยๆน่ะ
คาเงะโรว : ตายจริง พอสังเกตดูดีๆ
คาเงะโรว : คุณคือ......เมดของผีดูดเลือดสินะ ?
ซาคุยะ : ฉันเลียนแบบได้เหมือนมากเลยล่ะ
ซาคุยะ : [พอชั้นเห็นจันทร์เพ็ญแล้วจะแปลงร่างล่ะ กรร] (ล้อบทพูดของมนุษย์หมาป่าในการ์ตูนเรื่อง ไคบุทสึคุง)
ซาคุยะ : .........
คาเงะโรว : .........
คาเงะโรว : เอาเป็นว่าฉันแพ้แล้ว
คาเงะโรว : คงต้องยอมจำนนโดยไม่มีเงื่อนไขใช่มั้ย---
ซาคุยะ : แต่ก่อนอื่น......
ซาคุยะ : พอจะทราบมั้ยคะว่ามีโยวไคตนอื่นที่กำลังอาละวาดอยู่รึเปล่า ?
คาเงะโรว : คนอื่นเหรอ......
คาเงะโรว : แต่ฉันฉายเดี่ยวนะ
ซาคุยะ : เอ๋ ?
ซาคุยะ : ไม่ได้สมคบกับพวกเงือกและกระสือหรอกเหรอ ?
คาเงะโรว : สมคบอะไรกัน......
คาเงะโรว : ไม่ได้ทำแบบนั้นสักหน่อย
ซาคุยะ : อื๋อ--- ?
ซาคุยะ : อาละวาดอย่างต่อเนื่องขึ้นมาพร้อมๆกันโดยบังเอิญงั้นเหรอ ?
ซาคุยะ : ฉันว่าเรื่องแบบนั้นมันไม่น่าจะเป็นไปได้นะ......
Stage 4
ชื่อด่าน : เสียงที่ไม่สอดประสานท่ามกลางพายุ Stormy Discord
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(เปิดเพลง BGM : Magical Storm)
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
(ทสึคุโมะ เบนเบน ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : จู่ๆก็มีเมฆน่าขยะแขยงโผล่มาแบบนี้
ซาคุยะ : คงไม่ใช่เมฆที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติสินะ
??? : รอเดี๋ยวสิ
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
ยัทสึฮาชิ : ช่วยเป็นคู่มือให้ฉันหน่อยได้มั้ย ?
ซาคุยะ : ภูตสถิตสิ่งของบนท้องฟ้าแบบนี้...... ?
ซาคุยะ : ดีเลย
ซาคุยะ : น่าสงสัยยังไงชอบกล ถ้างั้นฉันจะเป็นคู่มือให้เอง
(ทสึคุโมะ เบนเบน เข้ามาในหน้าจอ)
ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
เบนเบน : เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวเถอะ ยัยนั่นเป็นเหยื่อของฉันนะ ?
เบนเบน : ชุบมือเปิบแบบนี้ไม่น่าชื่นชมเลยน้า
ยัทสึฮาชิ : ฮึ
ยัทสึฮาชิ : คนที่หนีไปเองต่างหากที่ผิด
ยัทสึฮาชิ : แถมฉันเห็นการต่อสู้เมื่อกี้แล้ว
ยัทสึฮาชิ : เพลงที่เป็นเส้นตรงของพี่น่ะสู้ยัยนี่ไม่ไหวหรอก
ซาคุยะ : นี่นี่
ซาคุยะ : เลิกทะเลาะกันเองดีกว่านะ ?
ซาคุยะ : สู้พร้อมกันสองคนฉันก็ไม่ขัดหรอก
ยัทสึฮาชิ : อืม---
ยัทสึฮาชิ : แต่การต่อสู้และโค่นมนุษย์ด้วยตัวคนเดียวคือความฝันของฉันนะ
เบนเบน : อ้อเหรอ งั้นช่างเถอะ
เบนเบน : ฉันไปหาคู่ต่อสู้คนอื่นดีกว่า
เบนเบน : งั้นไว้เจอกันทีหลังนะ
(ทสึคุโมะ เบนเบน ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : ว่าง่ายจังเลยนะ
ยัทสึฮาชิ : เพราะว่าเป้าหมายสุดท้ายของพวกเราไม่ใช่การโค่นเธอไงล่ะ
(เปิดเพลง BGM : โจวรุริมายา)
ยัทสึฮาชิ : โลกที่ผู้อ่อนแอขึ้นเป็นใหญ่และมอบพลังให้แก่สิ่งที่อยู่อย่างว่านอนสอนง่ายใบนี้
ยัทสึฮาชิ : อุปกรณ์เองก็สามารถปกครองโลกได้เหมือนกัน !
ยัทสึฮาชิ : เธอจะกลายเป็นรากฐานของโลกใบนี้ไงล่ะ !
(ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ แพ้พ่าย)
ยัทสึฮาชิ : อ๋อย---
ยัทสึฮาชิ : คนคนนี้
ยัทสึฮาชิ : แข็งแกร่งชะมัดเลย---
ซาคุยะ : เป้าหมายสุดท้ายคือการยึดครองโลก...... ?
ยัทสึฮาชิ : ใช่แล้ว
ยัทสึฮาชิ : พวกเรากำลังเตรียมการอยู่ล่ะ
ซาคุยะ : เห...... ?
ยัทสึฮาชิ : ฉันไม่รู้หรอกนะว่าทำไม
ยัทสึฮาชิ : แต่ฉันได้รับพลังอันแข็งแกร่งซึ่งเทียบเท่ากับพวกโยวไคที่เคยทำตัวเรียบร้อยมาจนถึงตอนนี้
ยัทสึฮาชิ : โลกกำลังเป็นแบบนั้นอยู่
ยัทสึฮาชิ : เพราะงั้นอุปกรณ์ที่แสนเรียบร้อยต้องแข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้ว
ซาคุยะ : อุปกรณ์...... ?
ซาคุยะ : กำลังทำอะไรอยู่กันแน่นะ ?
ซาคุยะ : ช่วยเล่าเรื่องนั้นให้ฟังแบบละเอียดได้มั้ย ?
ยัทสึฮาชิ : ปราสาทกลับหัวที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า......
ยัทสึฮาชิ : ต้นกำเนิดของพลังของพวกเรามาจากที่นั่นไงล่ะ
Stage 5
ชื่อด่าน : โลกที่ไม่ว่าอะไรก็กลับตาลปัตรไปหมด Reverse Ideology
สถานที่ : ภายในปราสาทกลับหัวกลางเวหา
(เปิดเพลง BGM : ปราสาทเข็มทอประกายที่จมอยู่กลางอากาศ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อะไรของเธอน่ะ ?
??? : ที่นี่ไม่ใช่สถานที่สำหรับมนุษย์อย่างพวกเธอนะ
??? : รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย !
ซาคุยะ : ได้ยินว่าถ้ามาที่นี่แล้วอุปกรณ์จะได้รับพลัง
ซาคุยะ : เลยอยากถามรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนั้นสักหน่อยน่ะค่ะ......
อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เซย์จา : ใครน่ะ ?
เซย์จา : คนที่แพร่ข่าวลือพรรค์นั้นออกไป
เซย์จา : มันก็ไม่ถูกไม่ผิดหรอกนะ......
เซย์จา : แต่ว่า
เซย์จา : นั่นเป็นแค่ผลลัพธ์จากค่าตอบแทนเท่านั้นเอง
ซาคุยะ : ฉันได้ยินมาว่าจะมอบพลังให้กับโยวไคที่ทำตัวเรียบร้อยมาจนถึงตอนนี้
ซาคุยะ : มอบให้แม้กระทั่งกับอุปกรณ์
เซย์จา : งั้นเหรอ......แม้แต่บนพื้นพิภพก็เกิดความเปลี่ยนแปลงแบบนั้นขึ้นเหรอเนี่ย
เซย์จา : จำเป็นต้องตรวจสอบให้มากกว่านี้สินะ
เซย์จา : เรื่องค่าตอบแทน
ซาคุยะ : โว้ย น่ารำคาญชะมัด !
ซาคุยะ : บอกมาเดี๋ยวนี้นะว่ากำลังวางแผนทำอะไรอยู่กันแน่ !
เซย์จา : เอาเถอะ เล่าให้มนุษย์ฟังก็ได้มั้ง
เซย์จา : พวกเราคือผู้พลิกกลับ (Resistance)
เซย์จา : ผู้หมายมั่นจะเปลี่ยนแปลงขั้วอำนาจในเกนโซวเคียว
เซย์จา : ถึงแม้ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน มนุษย์ก็ต้องเป็นผู้ถูกปกครองก็เถอะ
ซาคุยะ : Resistance !?
ซาคุยะ : งั้นการยึดครองโลกที่โคโตะตัวเมื่อกี้เล่าให้ฟังก็เป็นเรื่องจริงน่ะสิ
เซย์จา : ว่าไง ?
เซย์จา : ถ้าเข้าใจแล้วก็ไปจากที่นี่เสียเถอะ
เซย์จา : ฉันจะสร้างโลกที่มนุษย์อาศัยอยู่ได้สบายกว่าตอนนี้ให้เอง
ซาคุยะ : น่าเสียดายนะ
ซาคุยะ : แต่ว่าฉันเข้ากับขั้วอำนาจอื่นไปแล้วค่ะ
ซาคุยะ : เพราะงั้นการเป็น Resistance จึงเท่ากับว่าเป็นปฏิปักษ์ต่อพวกฉัน
(BGM หยุดเล่น)
เซย์จา : งั้นเหรอ......
เซย์จา : น่าทึ่งนะ
เซย์จา : ผู้อ่อนแออย่างพวกเราถูกกดขี่ข่มเหงมาเท่าไหร่
เซย์จา : พวกเธอคงไม่รู้หรอก
เซย์จา : ......ถ้าอย่างนั้น
(เปิดเพลง BGM : Reverse Ideology)
เซย์จา : จงลิ้มรสความอัปยศของผู้อ่อนแอด้วยปราสาทกลับหัวที่พลิกอะไรก็ได้หลังนี้เสียเถอะ !
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
เซย์จา : กรอด
เซย์จา : อะไรกันเนี่ย
เซย์จา : มันยังเร็วเกินไปงั้นเหรอ
ซาคุยะ : ถ้าคิดจะก่อความวุ่นวายในเกนโซวเคียว ฉันไม่ยกโทษให้หรอกนะ
ซาคุยะ : แต่เอาเถอะ ฝีมือแค่นั้นคงทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว
เซย์จา : ยังหรอก
เซย์จา : ยังเพิ่งจะเริ่มต้นขึ้นเท่านั้น
เซย์จา : ตราบเท่าที่สมบัติลับยังอยู่ในมือของพวกเรา
เซย์จา : ฉันคงจะแข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าไหร่ก็ได้
เซย์จา : ......ถ้าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่องค่าตอบแทนสักหน่อยน่ะนะ
(คิจิน เซย์จา ออกไปจากหน้าจอ)
ซาคุยะ : อ๊ะ......
ซาคุยะ : แต่ปล่อยให้หนีไปสักอึดใจนี่เป็นแผนที่ดีนะ
ซาคุยะ : เพราะเมื่อกี้เธอพูดว่า พวกเรา จึงชัดเจนว่านี่ไม่ใช่ฝีมือของเธอคนเดียวนั่นเอง
Stage 6
ชื่อด่าน : ความทะเยอทะยานอันยิ่งใหญ่ของคนตัวเล็ก Little Princess
สถานที่ : ป้อมปราการของปราสาทเข็มทอประกาย
(เปิดเพลง BGM : ป้อมปราการขี้โม้)
(คิจิน เซย์จา เข้ามาในหน้าจอ)
(คิจิน เซย์จา แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : ฟ้าสางตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ
ซาคุยะ : ดูเหมือนพายุจะผ่านไปแล้วด้วย
ซาคุยะ : ถ้ามองจากตรงนี้คงมองเกนโซวเคียวอย่างดูแคลนได้สินะ......
??? : ใคร---น่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง มนุษย์ ?
??? : มีธุระอะไรเหรอ ?
ซาคุยะ : ได้ยินว่าแถวนี้มีผู้พลิกกลับ(Resistance)อยู่น่ะค่ะ
??? : ตายจริง......แปลว่าเธอคือผู้ร่วมอุดมการณ์เหรอ ?
??? : เธอที่เป็นมนุษย์เนี่ยนะ ?
??? : ดีใจจังเลย !
ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
ชินเมียวมารุ : เผ่าคนแคระอย่างพวกเรามีลักษณะพิเศษทางร่างกาย
ชินเมียวมารุ : เพราะงั้นไม่ว่าจะทำยังไงก็อ่อนแออยู่ดี
ชินเมียวมารุ : คนที่ยอมเป็นพันธมิตรด้วยก็ไม่ค่อยจะมี
ชินเมียวมารุ : ส่วนใหญ่แค่หลอกใช้ประโยชน์แล้วทิ้งเท่านั้นเอง
ชินเมียวมารุ : การที่มีทั้งมนุษย์และโยวไคเป็นพวกมันน่าดีใจอย่างนี้นี่เอง
ซาคุยะ : เปล่าค่ะ เอ่อ---
ซาคุยะ : แบบว่า
ซาคุยะ : ฉันพยายามจะยับยั้งแผนการนั่น.....
ชินเมียวมารุ : ก่อนอื่นต้องมอบพลังให้เธอก่อนสินะ
ชินเมียวมารุ : เพิ่มให้ตัวเองดีมั้ย ?
ชินเมียวมารุ : หรือเพิ่มให้มีด ?
ซาคุยะ : เอ๋ ?
ซาคุยะ : หรือว่าพลังนั่น......
ซาคุยะ : คือพลังที่ทำให้อุปกรณ์กลายเป็นภูตสถิตสิ่งของเหรอคะ ?
ชินเมียวมารุ : ใช่แล้ว
ชินเมียวมารุ : เธอมาที่นี่เพราะอยากได้พลังนั่นใช่มั้ยล่ะ ?
ซาคุยะ : หืม---
ชินเมียวมารุ : แต่ไม่ว่าจะเพิ่มพลังให้กับอะไร มันคงทำให้เธอกลับไปอยู่กับมนุษย์ไม่ได้แล้วล่ะนะ
ซาคุยะ : พูดให้ชัดๆไปเลยดีกว่าสินะ
ซาคุยะ : ฉันเป็นมนุษย์ที่อยู่ฝ่ายเดียวกับผู้ทรงอำนาจ
ซาคุยะ : การเป็น Resistance เท่ากับว่าเป็นกบฏต่อพวกฉัน
ซาคุยะ : ฉันจึงไม่สามารถร่วมมือกับพวกคุณได้ค่ะ
ซาคุยะ : และจะต้องโดนปราบปรามให้สิ้น ณ ที่นี้ค่ะ !
(เปิดเพลง BGM : เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย ～ Little Princess (องค์หญิงตัวน้อย))
ชินเมียวมารุ : อะฮะฮะฮะฮะ
ชินเมียวมารุ : งั้นเหรอ อยู่ฝ่ายผู้ทรงอำนาจ......งั้นเหรอ น่าเสียดายนะ
ชินเมียวมารุ : แต่พลังแห่งความเพ้อฝันอยู่ในกำมือของฉัน
ชินเมียวมารุ : นั่นคือสมบัติลับ [ค้อนนำโชค] ไงล่ะ !
ซาคุยะ : ค้อนนำโชคงั้นเหรอคะ......
ซาคุยะ : ......เอ๋ !? ว่าไงนะคะ ?
ชินเมียวมารุ : ฉันมองเห็น
ชินเมียวมารุ : อนาคตที่การปกครองกลับตาลปัตร !
ชินเมียวมารุ : เอ้า สมบัติลับเอ๋ย !
ชินเมียวมารุ : จงมอบพลังแห่งความเพ้อฝันแก่ผู้อ่อนแอทางสังคม ณ บัดนี้ !
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ถ้าผู้เล่นมิได้ใช้คอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.06 (Good Ending)
ถ้าผู้เล่นทำการคอนทินิวระหว่างเล่น >> Ending No.12 (Bad Ending)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อของ Ending เพื่อแสดงข้อความ*
Ending No.01 Good End Reimu A
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
เรย์มุ 「ในที่สุดไม้ปัดรังควานก็กลับมาสงบเรียบร้อยแล้ว」
มาริสะ 「อันที่จริงเตาแปดวิถี Mini ของฉันก็อาละวาดเหมือนกัน
แต่ไม่นึกเลยนะว่าเธอเองก็กำลังกลุ้มใจเรื่องเดียวกัน
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นเพราะพลังของค้อนนำโชค......」
เรย์มุ 「ดูเหมือนว่าที่จริงแล้ววางแผนไว้ว่าจะทำให้พวกตัวเองแข็งแกร่งขึ้นฝ่ายเดียวแล้วทำการโค่นอำนาจน่ะ
แต่ค่าตอบแทนของสิ่งนั้นคือการปลดปล่อยพลังเวทที่คลุ้มคลั่งไปทั่วเลย」
มาริสะ 「โยวไคนิสัยเรียบร้อยออกมาอาละวาด อุปกรณ์เคลื่อนไหวตามอำเภอใจ
ทั้งหมดเป็นเพราะพลังเวทของค้อนงั้นเหรอ......พอจะเข้าใจแล้ว」
เรย์มุ 「เข้าใจ ?」
มาริสะ 「พอถือเตาแปดวิถี Mini แล้วรู้สึกจิตใจดำทะมึนขึ้นมายังไงก็ไม่รู้น่ะ
ประมาณว่าอยากเผาทุกอย่างให้สิ้นซาก อะไรจะเป็นยังไงก็ช่างแม่ง
ต้องเป็นผลกระทบจากพลังนั่นแน่ๆเลย」
เรย์มุ 「หืม--- แต่ฉันถือไม้ปัดรังควานแล้วไม่รู้สึกอะไรเลยนะ」
มาริสะ 「จริงเหรอ ? งั้น......หรอกเหรอ
แล้วโยวไคพวกนั้นเป็นยังไงบ้างล่ะ ?
ชื่อว่า อิซซุนโบวชิ กับ อามาโนะจาคุ ใช่มะ ?」
เรย์มุ 「เรื่องนั้นน่ะน้า---
ไม่รู้ว่าอามาโนะจาคุหายไปไหนแล้ว แต่ว่า......」
ชินเมียวมารุ 「เหวอออ สั่นไหวใหญ่เลย เกิดแผ่นดินไหวงั้นเหรอ--- ?」
เรย์มุ 「หลับอยู่ล่ะสิ」
มาริสะ 「เอ๋ !? อย่าบอกนะว่านี่คือคนที่ก่อเหตุวิปลาสในครั้งนี้ ?」
เรย์มุ 「เธอบอกว่าใช้พลังของค้อนนำโชคมากเกินไปเลยขยายร่างไม่ได้ไปสักพักหนึ่งน่ะ」
ชินเมียวมารุ 「เป็นอย่างนั้นแหละค่า---
ค่าตอบแทนมันรุนแรงกว่าที่เคยคิดเอาไว้น่ะน้า」
มาริสะ 「งั้นเหรอ......
ว่าแต่ ทำอย่างกับเป็นแมลงแบบนี้มันไม่โหดร้ายไปหน่อยเหรอ ?」
เรย์มุ 「ไม่หรอก
ฉันใส่ไว้ในกล่องเลี้ยงแมลงแบบนี้เพื่อปกป้องเธอจากแมลงและสัตว์อื่นไงล่ะ」
ชินเมียวมารุ 「แหม--- ขอบคุณที่เป็นห่วงค่า---」
อิซซุนโบวชิปลดปล่อยพลังที่เก็บสะสมเอาไว้ทั้งหมดออกมา ทำให้กลับไปตัวเล็กตามเดิมอีกครั้ง และต้องอยู่ในร่างนี้ไปสักระยะ
พอค้อนนำโชคปลดปล่อยพลังออกมาจนหมด คราวนี้มันก็เริ่มดูดพลังกลับมา
เชื่อกันว่าพลังจะถูกดึงจากเหล่าอุปกรณ์และเหล่าโยวไคที่อ่อนแอออกมาเรื่อยๆ
จนกว่าจะถึงตอนนั้น ชินเมียวมารุคงต้องเป็นอิซซุนโบวชิ(สงฆ์หนึ่งซุน)สมดังฉายาของเธอไปก่อน (1 ซุน = 3.03 cm)
การที่เรย์มุคอยปกป้องเธอคงเป็นเพราะรู้สึกผิดต่อผู้อ่อนแอทั้งหลายล่ะมั้ง
แต่ถึงยังไงก็ไม่เคยเห็นโยวไคตัวจิ๋วที่เพี้ยนถึงขนาดวางแผนโค่นอำนาจมาก่อนเลยแฮะ
Ending No.01 อิซซุนโบวชิในกล่องเลี้ยงแมลง
ยินดีด้วยที่ All Clear ! Cool มากเลยนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.02 Good End Reimu B
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
เรย์มุ 「จงตัวใหญ่ขึ้น !」
มาริสะ 「......」
เรย์มุ 「ไม่เกิดอะไรขึ้นเลยจริงด้วย---」
มาริสะ 「ไม่ใช่ว่าเป็นของปลอมหรอกเรอะ ?」
เรย์มุ 「แต่ก่อนหน้านี้ฉันตัวใหญ่ขึ้นแน่ๆนะ」
มาริสะ 「ตัวใหญ่ขึ้นแล้วยังไงล่ะ ?」
เรย์มุ 「หลบกระสุนยากขึ้นน่ะ
ถ้าไม่ตัวใหญ่จนเกินไปก็จะดีกว่า」
มาริสะ 「......มั้งนะ」
ชินเมียวมารุ 「มนุษย์อย่างพวกเธอจะกวัดแกว่งค้อนสักกี่ครั้งก็ไม่มีประโยชน์หรอก---」
เรย์มุ 「หา--- เมื่อกี้ว่าไงนะ ?」
ชินเมียวมารุ 「ค้อนนำโชคนั่นมีแต่พวกเราเผ่าคนแคระเท่านั้นที่ใช้งานได้น่ะ
ถึงแม้ว่าค่าตอบแทนคือการเป็นคนแคระก็เถอะ......」
เรย์มุ 「หืม--- งั้นเหรอ น่าเบื่อชะมัด
ว่าแต่ที่ร่ำลือกันว่าขออะไรก็เป็นจริงได้นั่น เป็นเรื่องจริงเหรอ ?」
ชินเมียวมารุ 「มั้งนะ--- แต่ฉันก็ได้ยินมาแบบนั้นแหละ」
มาริสะ 「เคยได้ยิน แล้วไม่เคยทดลองเหรอ ?」
ชินเมียวมารุ 「ถ้าบอกว่าขออะไรก็ได้......แล้วจะทดสอบยังไงล่ะ ?
อีกอย่าง ฉันใช้ค้อนเพราะอามาโนะจาคุบอกมาว่าอย่างนั้นเท่านั้นเอง」
มาริสะ 「อามาโนะจาคุบอก......แล้วเชื่อด้วยเหรอ ?」
เรย์มุ 「อาจจะทำให้คำขอเป็นจริงได้จริงๆก็ได้น้า」
ชินเมียวมารุ 「นี่ มือฉันเริ่มชาแล้วนะ---」
อิซซุนโบวชิปลดปล่อยพลังที่เก็บสะสมเอาไว้ทั้งหมดออกมา ทำให้กลับไปตัวเล็กตามเดิมอีกครั้ง และต้องอยู่ในร่างนี้ไปสักระยะ
เธอเพิ่งเคยขออย่างอื่นนอกจากการขอให้ตัวเองตัวใหญ่ขึ้นจากค้อนนำโชคเป็นครั้งแรกนี่ล่ะ
นอกจากพรที่ขอไปแล้ว พลังยังรั่วไหลออกมาจนทำให้โยวไคนิสัยเรียบร้อยออกมาอาละวาด และอุปกรณ์ต่างๆเริ่มเคลื่อนไหว
ซึ่งเป็นเรื่องที่อยู่เหนือความคาดหมายของเธอ
อามาโนะจาคุที่เป็นคนหลอกเธอจะรู้รึเปล่านะว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ?
Ending No.02 (จุดกระทบ) จงเล็กลง !
ยินดีด้วยที่ All Clear ! Cool มากเลยนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.03 Good End Marisa A
ป่าเวทมนตร์ที่อบอวลไปด้วยหมอกพิษ
บ้านของมาริสะตั้งอยู่ที่นั่น
มาริสะ 「หึหึหึ งั้นเหรอ พลิกโลกงั้นเหรอ」
เตาแปดวิถี Mini กำลังส่องแสงสีดำ
มาริสะ 「แบบนั้นก็ไม่เลวนะ......」
มาริสะ 「ยุคสมัยที่มนุษย์ต้องอาศัยอยู่กับการหวาดกลัวโยวไคมันจบลงแล้วโว้ย
จากนี้ไปมนุษย์จะเป็นฝ่ายครองอำนาจล่ะ
ตราบเท่าที่มีเตาแปดวิถี Mini อันนี้ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรทั้งนั้น !」
เซย์จา 「เอาล่ะ มนุษย์เอ๋ย จงแสดงพลังออกมาเท่าที่ใจต้องการเลย !」
มาริสะ 「ไม่ต้องบอกก็รู้ !
แต่ว่าอัตราการเผาผลาญเชื้อเพลิงมันไม่ดีเท่าที่ใจต้องการเลยน้า......」
เซย์จา 「อย่าไปคิดมากน่า
เตาแปดวิถี Mini ของเธอได้รับการคุ้มครองจากสมบัติลับอยู่
มันน่าจะได้รับพลังแห่งความเพ้อฝันแล้วนะ」
มาริสะ 「งั้นเหรอ ถ้างั้นขอทดสอบสักหน่อยละกัน」
เซย์จา 「หึหึหึ ได้พันธมิตรที่วางใจได้มาแล้ว
ถ้าเป็นอย่างนี้ ปัญหาในการพลิกโลกก็เหลือแค่เรื่องของเวลาแล้ว」
เตาแปดวิถี Mini กลายเป็นภูตสถิตสิ่งของด้วยพลังเวทของค้อนนำโชค
พลังเวทดังกล่าวมีความคลุ้มคลั่งแฝงอยู่ มาริสะที่ได้สัมผัสมันเป็นเวลานานจึงสูญเสียการตัดสินใจตามปกติไป
เซย์จาฉวยโอกาสนี้แสวงหาพันธมิตรไปทั่ว ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์อย่างมาริสะ โยวไค และภูตสถิตสิ่งของจำนวนมาก
แต่พลังเวทของค้อนนำโชคมิได้ไร้ขีดจำกัด
หากพลังเวทหมดลงเมื่อใด ต้องเกิดแรงสะท้อนกลับมาถึงตัวเป็นแน่
แต่เซย์จาไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย
Ending No.03 มาริสะจะก่อกบฏเนี่ยนะ จะไปก่อกับใครล่ะ ?
ยินดีด้วยที่ All Clear ! Cool มากเลยนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.04 Good End Marisa B
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
มาริสะ 「งั้นเหรอ เธอเองก็กำลังกลุ้มใจอยู่สินะ」
เรย์มุ 「จะเรียกว่ากลุ้มใจหรืออะไรดีล่ะ......
แค่คิดว่ามันแปลกพิลึกเท่านั้นเอง」
มาริสะ 「แหม่ ถ้าอุปกรณ์มันเคลื่อนไหวเองได้ก็ต้องจัดว่าแปลกพิลึกอยู่แล้วล่ะน้า
ว่าแต่ เธอไม่ได้เอาไม้ปัดรังควานมาใช้ใช่มะ ?」
เรย์มุ 「นะ.. นั่นสินะ แน่นอนอยู่แล้วล่ะ
ฉันจะเอาอุปกรณ์ที่กลายเป็นภูตสถิตสิ่งของไปแล้วมาใช้ได้ยังไงกันล่ะ」
มาริสะ 「ฉันค้นพบวิธีที่จะทำให้อุปกรณ์นั่นกลับเป็นเหมือนเดิมแล้วว่ะ」
เรย์มุ 「จริงเหรอ ?」
เรย์มุ 「นั่นคือ ?」
มาริสะ 「ค้อนนำโชคน่ะ
ค้อนที่เล่ากันว่าไม่ว่าจะขอพรอะไรก็จะสมปรารถนา」
เรย์มุ 「ถามถึงมืออีกข้างต่างหาก」
มาริสะ 「อ๋อ เจ้าของเดิมของค้อนนี่น่ะ」
ชินเมียวมารุ (อื้อ--- อื้อ---)
เรย์มุ 「ช่างเถอะ แล้วทำไมเธอถึงมีของพรรค์นั้นล่ะ......」
มาริสะ 「เจ้านี่คือต้นเหตุไงล่ะ
ถึงมันจะมีชื่อเลิศเลอว่าค้อนนำโชค......
แต่ว่าเดิมทีมันเป็นหนึ่งในอุปกรณ์ของยักษ์นะโว้ย
มันจึงเป็นอุปกรณ์ต้องคำสาปไงล่ะ」
การที่อุปกรณ์เคลื่อนไหวได้เองตามอำเภอใจนั้นเป็นเพราะพลังเวทของค้อนนำโชค
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ทำให้พรของมาริสะเป็นจริง แต่ก็สามารถทำให้อุปกรณ์ที่เคลื่อนไหวเหล่านั้นกลับมาเป็นปกติดังเดิมได้
พลังเวทต้องคำสาปจะแทรกซึมลงไปในช่องว่างของจิตใจอย่างแน่นอน
จอมเวทอย่างมาริสะรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี
หากปล่อยเอาไว้ บางทีอาจจะพลิกโลกได้เหมือนกับที่อิซซุนโบวชิกล่าวไว้ก็เป็นได้
มาริสะจึงตระเวนตามดูดพลังเวทของค้อนกลับคืนมา
Ending No.04 อุปกรณ์ของยักษ์น่ะมีอยู่มากมายก่ายกองเลยนะ
ยินดีด้วยที่ All Clear ! Cool มากเลยนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.05 Good End Sakuya A
คฤหาสน์มารแดง
อาคารแบบตะวันตกที่ตั้งอยู่ริมทะเลสาบและเป็นที่อาศัยของผีดูดเลือด
ซาคุยะ 「......มีดภูตเล่มนี้เคยเป็นของอิซซุนโบวชิงั้นสิน้า」
มีดภูตเปล่งแสงที่น่าพิศวงออกมา
ซาคุยะ 「ไม่ได้ไม่ได้ อะไรบางอย่างที่ไม่ค่อยดีเริ่มผุดขึ้นมาในใจอีกแล้ว」
ซาคุยะ 「......
ไม่มีอะไรให้ลองเชือดดูเลยรึไงน้อ ?
อย่างพวกโยวเซย์(ภูต)นี่เหมาะกำลังดีเลยนะ」
เรมิเลีย 「ตายจริง กำลังทำอะไรอยู่น่ะ ?」
ซาคุยะ 「มีดภูตเล่มนี้กำลังอยากได้เลือดนิดหน่อย
เลยคิดว่าจะลองหาอะไรมาเชือดเล่นอยู่น่ะค่ะ......」
เรมิเลีย 「เห---
จะว่าไปแล้ว พวกที่อาละวาดในทะเลสาบเป็นยังไงบ้างล่ะ ?」
ซาคุยะ 「พวกนั้นฉันกำราบไปแล้วล่ะค่ะ
ศัตรูอื่นนอกจากนั้นก็เก็บเรียบไปหมดแล้ว」
เรมิเลีย 「หืม--- งั้นเหรอ」
ซาคุยะ 「ว่าไงคะ ?
ลองทดสอบความคมของมีดภูตเล่มนี้ดูสักหน่อยมั้ยคะ ?」
เรมิเลีย 「จะสนุกเหรอ ?」
ซาคุยะ 「คงงั้นมั้งคะ มีดเล่มนี้ต้องยินดีแน่ๆเลยค่ะ」
เรมิเลีย 「ตายจริง ซาคุยะใจเด็ดขึ้นมาเสียแล้ว...... น่าดีใจจริงๆ」
มีดภูตที่ไล่เชือดทุกอย่างตามอำเภอใจ เดิมทีเคยเป็นของอิซซุนโบวชิมาก่อน
ซาคุยะไม่ได้คืนให้เจ้าของ แต่นำติดตัวกลับมาอีกครั้ง
ซาคุยะรู้ว่ามีพลังเวทที่น่าพิศวงแผ่ซ่านออกมาจากมีดเล่มนี้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ปล่อยมือจากมันไม่ลง
มีดภูตเล่มนี้คงไล่เชือดโยวไคตามอำเภอใจไปสักระยะหนึ่ง
แต่ดูเหมือนจ้าวแห่งคฤหาสน์มารแดงจะถูกอกถูกใจความป่าเถื่อนของซาคุยะในช่วงนี้อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
Ending No.05 ความวิกลจริตที่สง่างามอย่างสุภาพ
ยินดีด้วยที่ All Clear ! Cool มากเลยนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.06 Good End Sakuya B
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
ซาคุยะ 「......น่ะค่ะ」
เรย์มุ 「มอบพลังให้อุปกรณ์เพื่อทำการโค่นอำนาจเนี่ยนะ......」
มาริสะ 「ยะ..อย่างนี้นี่เอง มิน่าล่ะ」
ซาคุยะ 「ตายจริง มีะไรสะกิดใจเหรอคะ ?」
เรย์มุ 「มะ.. ไม่มีอะไรหรอก」
มาริสะ 「มะ.. ไม่มีอะไรว้อย」
ซาคุยะ 「ระวังไม่ให้ถูกดึงเข้าไปพัวพันไว้ก่อนน่าจะดีกว่านะ
เพราะว่าอีกฝ่ายมีค้อนนำโชคอยู่ในครอบครองน่ะ」
เรย์มุ 「ค้อนนำโชค......」
มาริสะ 「ค้อนนำโชคงั้นเหรอ ?」
ซาคุยะ 「เห็นแค่แวบเดียวแต่ต้องเป็นแมจิคไอเทมที่ทรงพลังแน่ๆเลยล่ะ」
มาริสะ 「ถ้าพูดถึงค้อนนำโชค มันเป็นหนึ่งในอุปกรณ์ของยักษ์นี่นา
ไม่รู้ว่าถ้าเอาของพรรค์นั้นมาใช้แล้วจะเกิดอะไรขึ้นบ้างแฮะ」
ซาคุยะ 「เพราะงั้นเลยเฝ้าระวังเอาไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ」
เรย์มุ 「เดี๋ยวก่อนสิ แล้วทำไมต้องเอาเรื่องแบบนี้มาบอกพวกฉันด้วยล่ะ」
ซาคุยะ 「แบบว่า......
เพื่อไม่ให้พวกคุณไปเข้ากับฝ่าย Resistance น่ะค่ะ
หรือไม่ก็ถูกชักนำด้วยพลังเวทของอุปกรณ์」
เรย์มุ 「มะ..ไม่มีทางเป็นอย่างนั้นหรอกน่า」
มาริสะ 「นะ..นั่นสิเนอะ」
พอซาคุยะได้ยินคำว่า Resistance ปุ๊บ สิ่งที่ผุดขึ้นมาในหัวเป็นอย่างแรกก็คือ เรย์มุกับมาริสะ นั่นเอง
ซาคุยะคิดว่าถ้าพวกเธอแปรพักตร์ล่ะก็ จุดยืนของตัวเองต้องตกอยู่ในอันตรายแน่
เพราะงั้นจึงแวะมาดูท่าทีของทั้งสอง
เกนโซวเคียวรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อยด้วยตรรกะของผู้แข็งแกร่ง
ผู้อ่อนแอมีแต่จะถูกรังแกเท่านั้น แต่มนุษย์มิได้ถูกเหมารวมอยู่ในกลุ่มอ่อนแอดังกล่าว
ต่อไปมนุษย์จะเป็นอยู่อย่างไรกันนะ......
Ending No.06 แต่พลังเวทของค้อนนำโชคคงหมดลงก่อนจะถึงตอนนั้นอยู่ดี
ยินดีด้วยที่ All Clear ! Cool มากเลยนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.07 Bad End Reimu A
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
จิตใจของเรย์มุกำลังสั่นไหว
เรย์มุ 「อูย--- ยากจังเลย---
ไปเข้ากับฝ่ายโค่นอำนาจดีมั้ยน้า」
เรย์มุโดนทุบด้วยค้อนนำโชคที่ทรงพลัง
อยากไปเข้ากับฝ่ายโค่นอำนาจงั้นเหรอ......
ต้องกลายเป็นศัตรูกับมนุษย์และโยวไคทั้งหมดนะ แบบนั้นมันจะดีเหรอ ? เรย์มุ
Ending No.07 อย่าเพิ่งยอมแพ้ !
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.08 Bad End Reimu B
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
จิตใจของเรย์มุกำลังสั่นไหว
เรย์มุ 「แย่แล้ว !
พอไม่ใช้ไม้ปัดรังควานแล้วยากขนาดนี้เลยเหรอ......」
เรย์มุโดนทุบด้วยค้อนนำโชคที่ทรงพลัง
ไม้ปัดรังควานก็พึ่งพาไม่ได้ งั้นต้องฝึกฝนแล้วไปลุยใหม่อีกรอบ !
Ending No.08 ต้องฝึกฝนเท่านั้น !
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.09 Bad End Marisa A
บ้านของมาริสะ
จิตใจของมาริสะกำลังสั่นไหว
มาริสะ 「โฮ่ ไม่เลวเลยน้า
ถ้าอย่างนั้นไปเป็นพันธมิตรด้วยดีมั้ยนะ」
มาริสะโดนทุบด้วยค้อนนำโชคที่ทรงพลัง
พลันนั้นการก่อกบฏของมาริสะก็ได้เริ่มต้นขึ้น !?
Ending No.09 ใช้ประโยชน์จากความสามารถของบอมบ์สิ !
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.10 Bad End Marisa B
บ้านของมาริสะ
จิตใจของมาริสะกำลังสั่นไหว
มาริสะ 「ไม่ไหวไม่ไหว
พอไม่มีเตาแปดวิถี Mini แล้วทาบไม่ติดเลยว่ะ」
มาริสะโดนทุบด้วยค้อนนำโชคที่ทรงพลัง
แต่ตอนนี้เธอไม่อยากยืมพลังของเตาแปดวิถี Mini เลย......มั้ง
Ending No.10 รีบเพิ่มจำนวนชีวิตตั้งแต่ต้นเกมกันเถอะ !
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.11 Bad End Sakuya A
คฤหาสน์มารแดง
จิตใจของซาคุยะกำลังสั่นไหว
ซาคุยะ 「อืม--- อยากลองเชือดอีกเยอะๆจังเลยน้า
พลังของค้อนนำโชคจะทำให้พรเป็นจริงได้มั้ย......นะ ?」
ซาคุยะถูกชักนำด้วยพลังเวทของมีดภูตไปเรียบร้อยแล้ว
วันที่เธอจะทอดทิ้งเจ้านายคนปัจจุบันแล้วไปเข้าพวกกับอิซซุนโบวชินั้นใกล้จะมาถึงแล้วงั้นรึ !?
Ending No.11 ตาสว่างเสียทีสิ หัวหน้าเมด !
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.12 Bad End Sakuya B
คฤหาสน์มารแดง
จิตใจของซาคุยะกำลังสั่นไหว
ซาคุยะ 「พลังของค้อนนำโชคมันเกินกว่าที่จินตนาการเอาไว้อีกแฮะ
ควรจะรีบแจ้งให้คุณหนูทราบโดยเร็วรึเปล่านะ......หรือว่าจะ......」
ซาคุยะคำนึงถึงความเป็นไปได้แล้วล้มเลิกความคิดที่จะรายงานให้คุณหนูทราบ
เพราะไม่ว่ายังไง ค้อนนำโชคก็สามารถทำให้พรอะไรเป็นจริงขึ้นมาก็ได้......
Ending No.12 บางทีลองดูการเล่นของคนอื่นบ้างก็ดีนะ......
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................................................
