東方香霖堂 ～ Curiosities of Lotus Asia.
โทวโฮวโควรินโดว (ร้านโควรินโดวแห่งตะวันออก) ～ ความอยากรู้อยากเห็นของดอกบัวเอเชีย
.........................................................................................................................................................................................
ปัจฉิมลิขิต
ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมชื่อ ZUN ครับ
『โทวโฮวโควรินโดว』 นิยายแปลกประหลาดที่หยุดเขียนไปหลายครั้ง ย้ายจากนิตยสารไปลงใน Web แล้วกลับมาลงในนิตยสาร
แถมยังมีการเปลี่ยนสำนักพิมพ์อีกต่างหาก แต่ก็ยังได้ตีพิมพ์อย่างต่อเนื่องจนในที่สุดก็ได้ออกรวมเล่มมาจนได้
ภายในเล่มมีเนื้อหาที่ผมเอาไปลงไว้ในโดจินชิรวมอยู่ในเล่มด้วยนะครับ
และที่สำคัญคือ 『โควรินโดว』 นี้คือนิยายเรื่องแรกของผมครับ
เนื่องจากดำเนินเนื้อหาไปพร้อมกับตัวเกมซึ่งเป็นเนื้อหาหลัก จึงอาจจะมีบางส่วนที่อ่านแล้วเข้าใจยากไปสักหน่อย
แต่หากท่านเพลิดเพลินและสนุกสนานไปกับการจินตนาการ ผมก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ
พอได้ลองกลับมาอ่านอีกครั้งก็พบว่า 『โควรินโดว』 นี้มีการปล่อยคำใบ้และข้อมูลต่างๆออกมาเยอะทีเดียว
การเรียบเรียงไอเดียเล็กๆน้อยๆของผมคงจะเหมาะกับการเขียนออกมาเป็นนิยายล่ะมั้งนะ
เนื้อหาในแต่ละตอนไม่ได้มีเรื่องราวใหญ่โตเป็นพิเศษ แม้แต่ตอนสุดท้ายก็ยังไม่รู้สึกเลยว่านี่จบแล้วเหรอ
การปฏิสัมพันธ์ระหว่างเหล่ามนุษย์ในเกนโซวเคียวโดยมีร้านโควรินโดวเป็นจุดศูนย์กลางนั้น ตอนนี้ก็ยังคงดำเนินต่อไปอยู่เช่นเดิม
ถ้านึกอยากเขียนขึ้นมาเมื่อใดก็สามารถเขียนต่อได้ทันที ดังนั้นหากมีโอกาสก็อยากลองเขียนอีกครับ
ไม่ชำนาญการต่อสู้ (หรือพูดให้ถูกก็คือการขยับเขยื้อนร่างกาย) ก็เลยไม่อยากออกไปนอกบ้าน
แถมยังรู้สึกยุ่งยากที่จะต้องโผล่หน้าไปยังสถานที่ซึ่งมีผู้คนมากมาย
เป็นพวกบ้าทฤษฎีที่ชอบแกล้งหยอกคนอื่น จึงเป็นพวกที่ถูกเกลียดได้ง่าย แต่รินโนะสุเกะก็ยังได้รับความใกล้ชิดสนิทสนมจากผู้อื่น
การดำเนินเรื่องจากมุมมองของเขาเป็นอะไรที่สนุกมาก เพราะการไม่คำนึงถึงผู้อื่นเลยนั่นล่ะ คือนิสัยของรินโนะสุเกะ
รินโนะสุเกะเริ่มเขียนหนังสือขึ้นตั้งแต่ตอนที่ 17 「ราคากระดาษแห่งลั่วหยาง」 ซึ่งตอนช่วงนั้นมีแผนว่าจะออกหนังสือรวมเล่มฉบับที่ 1
ผู้อ่านที่มีลางสังหรณ์เฉียบคมคงพอเดาได้ว่าหนังสือรวมเล่มนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับหนังสือของรินโนะสุเกะแน่ๆ
แต่สำนักพิมพ์กลับล้มละลายก่อนที่หนังสือรวมเล่มจะได้แจ้งเกิด โชคดีที่ ASCII Media Works มารับช่วงจนได้ตีพิมพ์ต่อ
ในตอนนั้นเองที่แผนการทำหนังสือรวมเล่มได้ถูก Reset อย่างสมบูรณ์ และต้องกลับไปเริ่มนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง ทำให้วางขายล่าช้ามาจนถึงบัดนี้
อันที่จริงการเจอกับความเปลี่ยนแปลงมากมายแต่ยังได้ตีพิมพ์ต่อเนื่องนี่ก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์แล้ว ยิ่งพอได้ออกหนังสือรวมเล่มแล้วก็ค่อยหายห่วงหน่อย
จะว่าไปแล้ว ความรู้ที่รินโนะสุเกะเล่าออกมาในแต่ละตอนนั้นมาจากจินตนาการของเขาเอง
ส่วนใหญ่จะห่างไกลความจริงจนรับไม่ได้ และถ้าลองอ่านดูก็จะพบว่าเป็นจินตนาการที่ปั้นแต่งขึ้นมาเองทั้งนั้น คิดซะว่ามันเป็นมุขตลกละกันครับ
เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน ZUN (รู้สึกว่าโควรินโดวจะมีภาพวาดฉากหิมะเยอะโดยไม่ทราบสาเหตุ)
จดหมายเหตุเซี่ยงไฮ้อลิส ver 2.7
แผ่นพับที่ท่าน ZUN แจกแก่ผู้ที่แวะเวียนมายังเซอร์เคิลเซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดันในงาน Comike ครั้งที่ 65
ในแผ่นพับนี้ได้โฆษณาถึงตัวเกมภาคใหม่ (8) ที่ยังไม่มีกระทั่งเดโมออกมาให้เห็นด้วยซ้ำ
และในแผ่นพับเดียวกันนี้ได้มีบทบรรยายโดยรินโนะสุเกะแถมมาด้วย เพื่อเป็นการโฆษณาโทวโฮวโควรินโดวที่กำลังจะเริ่มตอนที่ 1 ในสัปดาห์ต่อมา
ฉะนี้แล้วจึงขอนำมาแปลให้ได้อ่านโดยทั่วกัน
『ทั้งคำว่าฆ่า (Murder) และมิโกะ (Miko) ล้วนขึ้นต้นด้วยตัว M เหมือนกัน』
บางทีอาจจะไม่รู้สึกตัวก็ได้ เพราะมนุษย์ธรรมดาย่อมรู้สึกถึงเหตุวิปลาสครั้งนี้ได้ยาก... ... /\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/
โอ้ ดูเหมือนจะเริ่มเคลื่อนไหวแล้วสินะ
พอมองดูดีๆก็พบว่าครั้งนี้มีอะไรบางอย่างแตกต่างออกไปจากทุกที /\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/
จะว่าไปแล้ว มนุษย์คนอื่นเรียกรุ่นก่อนว่า 『มิโกะแห่งฮาคุเรย์』 แต่ไม่ค่อยเรียกเรย์มุว่ามิโกะเลยแฮะ |
สาระน่ารู้น่าสังเกต...
- รินโนะสุเกะรู้สึกได้ถึงเหตุวิปลาสของภาค 8
- แม้แต่รินโนะสุเกะก็จำชื่อของมิโกะรุ่นที่แล้วไม่ได้
- แกอยากตายเหรอ ? รินโนะสุเกะ
- ช่วงท้ายของแผ่นพับเป็นการโฆษณาภาค 8 ซึ่งไฟล์สแกนที่ดีที่สุดเท่าที่หาได้คือไฟล์นี้ แต่ก็ยังเล็กเกินไปจนแปลแทบไม่ได้ จึงขอละเอาไว้
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
