東方求聞口授 ～ Symposium of Post-mysticism.
โทวโฮวกุมอนคุจุ (ใคร่รู้คำสอนแห่งตะวันออก) ～ งานประชุมสัมมนาแห่งยุคหลังความเชื่อทางศาสนา
.........................................................................................................................................................................................
ลูกศิษย์ของบิชามอนเทน
{โทระมารุ โชว Toramaru Syou }
ความสามารถ : รวบรวมสมบัติ
ความอันตราย : ต่ำ
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ปานกลาง
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : วัดเมียวเรนจิ
นักบวชแห่งวัดเมียวเรนจิที่มีศักดิ์เป็นรองเพียง ฮิจิริ เบียคุเรน
เธอมักจะทำหน้าที่เฝ้าวัดเมียวเรนจิแทนเบียคุเรนที่ติดธุระในบางครั้ง
สิ่งที่เห็นในปัจจุบันคือเธอเป็นลูกศิษย์ของเบียคุเรน แต่ความจริงมันซับซ้อนกว่านั้น
เธอเป็นอวตารของบิชามอนเทน ในขณะที่เบียคุเรนศรัทธาในบิชามอนเทน และวัดเมียวเรนจิก็เป็นที่บวงสรวงบิชามอนเทน
สรุปคือเบียคุเรนบวงสรวงและศรัทธาลูกศิษย์ของตัวเอง
แม้ว่าความสัมพันธ์ในตอนนี้จะซับซ้อนดังที่กล่าวไปข้างต้น แต่หากพิจารณาดีๆแล้วจะพบว่าเธอเป็นเพียงโยวจูว(สัตว์ภูต)เท่านั้น
ดูเหมือนเธอจะเป็นโยวไคที่เคยมีรูปลักษณ์เป็นเสือ แต่ไม่มีใครจำรูปลักษณ์ในอดีตของเธอได้
ตัวเธอเองก็คงกลับไปมีรูปลักษณ์เหมือนในอดีตที่เคยกินคนไม่ได้แล้วเช่นกัน
ต้นกำเนิดของเธอคือโยวไคที่เป็นมงคลอย่างยิ่งและนำมาซึ่งความมั่งคั่ง
การที่วัดเมียวเรนจิเป็นที่นิยมในหมู่มนุษย์ทั้งที่ในวัดเต็มไปด้วยโยวไคก็เพราะเธอนั่นเอง
มนุษย์มาเยือนด้วยหวังว่าจะดวงดีขึ้นแม้เพียงเล็กน้อย เบียคุเรนจึงคอยต้อนรับด้วยการเล่าเรื่องที่ทรงคุณค่า นั่นล่ะคือหนึ่งในกิจวัตรของวัดเมียวเรนจิ
รูปลักษณ์ของเธอเลียนแบบมาจากรูปปั้นของบิชามอนเทน
แม้ว่าจะต่างกับรูปลักษณ์ที่แท้จริงของบิชามอนเทนอย่างมาก แต่ก็คล้ายกับรูปปั้นของบิชามอนเทนอย่างมาก
เธอพยายามรักษาความน่าเกรงขามด้วยการทำตัวสุภาพและสงบนิ่ง
แต่ในหมู่พวกเดียวกันจะเคยเห็นเธอแสดงความเจ้าอารมณ์และการเดือดดาลเป็นบางครั้ง
และแม้ว่าจะอยู่ในวัด แต่เธอก็เป็นพญางู(พวกดื่มเหล้าหนัก)ที่มักจะกลายเป็นพญาเสือ(พวกเมาเละเทะ)อยู่บ่อยครั้ง
{รอบกายเธอ}
โทระมารุ โชว มีอสูรรับใช้เป็นหนูที่มีชื่อว่า นาซูริน แต่อสูรรับใช้ตัวนี้แหละที่เป็นลูกศิษย์ของบิชามอนเทนโดยตรง
บิชามอนเทนส่งนาซูรินมาคอยสังเกตการณ์ว่าโชวทำหน้าที่แทนบิชามอนเทนได้เป็นอย่างดีหรือไม่
ด้วยเหตุผลข้างต้น นาซูรินจึงมีท่าทีหยิ่งยโสยิ่งกว่าโชวเป็นบางครั้ง
วัตถุปริศนาที่อยู่ในมือของเธอคือเจดีย์แห่งบิชามอนเทน (มีอีกชื่อหนึ่งว่า เจดีย์เลเซอร์) อาวุธที่ปล่อยแสงออกมาแผดเผาสรรพสิ่ง
มันรวบรวมสมบัติเอาไว้และเปลี่ยนประกายแสงของสมบัติให้กลายเป็นเลเซอร์แล้วยิงออกมา
เมื่อเลเซอร์พลังงานสูงกระทบกับผิวดิน บริเวณนั้นก็จะกลายเป็นอัญมณีขึ้นมาอีกครั้ง(*1)
ลำแสงแห่งสมบัติที่ก่อให้เกิดสมบัติชิ้นใหม่(*2) นี่ล่ะคือจุดที่ทำให้เธอถูกเรียกว่าเป็นหนึ่งในเจ็ดเทพแห่งโชคลาภ
*1 [ยาโกะโคโระ เอย์ริน แห่งเรือนนิรันดร์อธิบายว่าเป็นเพราะรังสีแกมม่าจากเลเซอร์ทำการเปลี่ยนแปลงคุณลักษณะของดิน]
*2 [เป็นการกระจายความมั่งคั่งอีกครั้ง]
ตัวเธอเป็นโยวไคแห่งสมบัติที่ไม่ค่อยชำนาญด้านวิทยายุทธสักเท่าไหร่
ความแข็งแกร่งของเธอราว 8 ส่วนล้วนมาจากเจดีย์เลเซอร์อันนี้
(วิธีคิดสัดส่วนแบบจีน 1 ส่วน = 10%)
นอกจากนี้เธอยังถือทวนยาวเอาไว้ด้วย แต่นั่นเป็นเพียงเครื่องประดับเสริมความน่าเกรงขามเท่านั้น
โดยทั่วไปเธอเอาไว้ใช้แทนไม้เท้ามากกว่า
{วิธีรับมือ}
ตราบเท่าที่เธออยู่ในวัดเมียวเรนจิก็คงไม่ค่อยมีอันตรายอะไร
แต่ถ้าทำให้เธอโกรธก็ไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าจะปลอดภัย
โดยเฉพาะอันตรายจากเจดีย์ ถ้าเข้าไปในระยะยิงก็คงจะถูกเผาจนสิ้นเป็นแน่
หากศรัทธาเธอในฐานะหนึ่งในเจ็ดเทพแห่งโชคลาภก็คงจะได้ความมั่งคั่งกลับมาล่ะมั้ง
นอกจากนี้ ว่ากันว่าถ้าเอาภาพวาดตัวเธอไปใส่ไว้ใต้หมอนแล้วจะช่วยให้นอนหลับฝันดีด้วย(*3)
*3 [เป็นการแสดงความศรัทธาที่มีต่อเธอ ว่ากันว่าเป็นสัญลักษณ์ที่ทำให้นาซูรินไม่มาขโมยสมบัติด้วย]
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
