東方輝針城 ～ Double Dealing Character.
โทวโฮวคิชินโจว (ปราสาทเข็มทอประกายแห่งตะวันออก) ～ สองบุคลิกสัมพันธ์
.........................................................................................................................................................................................
Extra Stage's Back Story (คลิกเพื่ออ่าน)
อุปกรณ์เคลื่อนไหวตามอำเภอใจ โยวไคนิสัยเรียบร้อยออกอาละวาด ทั้งหมดล้วนเป็นผลกระทบจากค้อนนำโชค
อามาโนะจาคุที่หลอกลวงคนแคระให้ลงมือก็แอบหนีไปแล้ว
แต่คนที่สามารถใช้ค้อนนำโชคได้คือคนแคระ เรย์มุจึงจับตาดูทางฝ่ายคนแคระ เพื่อไม่ให้วางแผนก่อเรื่องใหญ่โตได้อีก
แต่ในตอนนั้นเอง หมู่เมฆที่น่าขยะแขยงได้ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้าอีกครั้ง
พายุพลังเวท เหมือนกับตอนที่ปราสาทกลับหัวปรากฏตัวออกมา
ลองสอบถามคนแคระแล้วได้ความว่า
ค้อนนำโชคกำลังอยู่ในระหว่างดูดพลังเวทกลับคืน นั่นไม่ใช่ฝีมือของฉันหรอก
ช่วยไม่ได้ ถ้าไม่รู้ว่าต้นเหตุคืออะไร แค่ออกตามหามันให้เจอก็พอ
เอาล่ะ หยิบอาวุธติดมือ แล้วบินฝ่าเข้าไปในพายุพลังเวทกันเลย !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
*กดที่ชื่อตัวละครเพื่อแสดงข้อความ*
Reimu A's Extra Story
การอาละวาดของไม้ปัดรังควานเกิดจากพลังเวทของค้อนนำโชค
ค่าตอบแทนของพลังเวททำให้ชินเมียวมารุตัวเล็กลงไปแล้ว
เพราะงั้นตอนนี้การอาละวาดของอุปกรณ์น่าจะสงบลงแล้ว
แต่ทว่า มีผู้ที่ต่อต้านการกลับเป็นเหมือนเดิม
ฉากสุดท้ายแล้ว เรย์มุ จงปราบปรามคนหยาบช้าเหล่านั้นให้สิ้นซาก !
ชื่อด่าน : จังหวะที่ดังก้องอยู่ ณ ตัวตนในโลก Drum up resistance
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(ตัวตนในโลก (In-der-Welt-sein) ศัพท์จากหลักปรัชญาของนักปรัชญาชาวเยอรมันนาม ไฮเดกเกอร์)
(สรรพสิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกตลอดเวลา อารมณ์ความรู้สึกคอยก่อกวนเรา)
(แต่อารมณ์ความรู้สึกไม่ได้เกิดจากภายในหรือภายนอกของตัวเรา มันผุดมาจาก "ตัวตนในโลก" ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง)
(เปิดเพลง BGM : เมฆสายฟ้าแห่งพลังเวท)
(สองพี่น้องทสึคุโมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เบนเบน : โทษทีนะ แต่คงต้องขอให้หยุดอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ
ยัทสึฮาชิ : การแสดงสดเพื่อส่งวิญญาณจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว--- !
(สองพี่น้องทสึคุโมะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : ภูตสถิตเครื่องดนตรีเมื่อกี้เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแฮะ
เรย์มุ : ตกลงว่าเป็นภูตสถิตสิ่งของจริงๆสินะ ?
เรย์มุ : หรือเป็นแค่เครื่องดนตรีกันนะ ?
??? : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
??? : มิโกะแห่งฮาคุเรย์เอ๋ย
(โฮริคาวะ ไรโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : แต่มาเอาป่านนี้ก็สายไปแล้วล่ะ
เรย์มุ : สรุปว่าเป็นภูตสถิตเครื่องดนตรีงั้นสิน้า---
เรย์มุ : ในที่สุดลางสังหรณ์ก็กลับมาเฉียบคมตามเดิมเสียที
เรย์มุ : แต่ว่าน่าเสียดายนะ
เรย์มุ : ค้อนนำโชคเริ่มดูดพลังเวทกลับคืนแล้ว
เรย์มุ : เพราะงั้นอีกไม่นานเธอก็จะกลับไปเป็นอุปกรณ์ธรรมดาแล้วล่ะ
Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
ไรโกะ : ตายจริง ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นมิโกะกลับมีลางสังหรณ์อ่อนด้อยอะไรอย่างนี้......
ไรโกะ : ต่อให้สูญเสียพลังเวทของค้อนนำโชคไป ฉันก็จะไม่กลับไปเป็นอุปกรณ์ธรรมดาแล้วล่ะ
เรย์มุ : เอ๋
ไรโกะ : ฉันรู้ตัวตั้งแต่แรกแล้วว่าต้นกำเนิดของพลังนั้นมาจากพลังเวทของค้อนนำโชค
ไรโกะ : แต่หากเป็นฝ่ายรับอย่างเดียวแบบนั้นคงไม่อาจพูดได้ว่ามีตัวตนเป็นของตัวเองอย่างแท้จริง
ไรโกะ : ดังนั้นฉันจึงคิดขึ้นมา
ไรโกะ : ศาสตร์ลับในการทิ้งพลังเวทจากค้อนนำโชคแล้วเอาพลังเวทอื่นมาใช้......
ไรโกะ : และฉันได้สอนศาสตร์นี้ไปทั่วแล้ว
ไรโกะ : สอนให้ภูตสถิตสิ่งของทุกตนเลย
เรย์มุ : ศาสตร์ลับในการเอาพลังเวทอื่นมาใช้งั้นเหรอ ?
เรย์มุ : เป็นแค่อุปกรณ์แต่กลับมีภูมิปัญญาแบบนั้น......
(เปิดเพลง BGM : Beat แห่งจุดเริ่มต้น ～ Pristine Beat)
ไรโกะ : แหมแหม
ไรโกะ : อุปกรณ์ต่างหากที่รู้ดียิ่งกว่า
ไรโกะ : เพราะว่าอุปกรณ์เคลื่อนไหวได้ด้วยพลังเวทของผู้ใช้ทุกคนไงล่ะ
ไรโกะ : เอ้า จะลองทดสอบดูมั้ยล่ะ
ไรโกะ : พลังเวทใหม่ของฉัน
ไรโกะ : เอาล่ะ ผู้ใช้งาน(Drummer)(นักตีกลอง)แห่งโลกภายนอกเอ๋ย !
ไรโกะ : จงทำให้ Beat แห่งจุดเริ่มต้น ก้องกังวาลไปทั่วเกนโซวเคียว !
(โฮริคาวะ ไรโกะ แพ้พ่าย)
ไรโกะ : อ๋าาาา
ไรโกะ : ยอมแพ้แล้วจ้า---
เรย์มุ : ถือว่าไม่เลวเลยนะสำหรับอุปกรณ์
เรย์มุ : แต่ยังไม่เทียบเท่ากับโยวไคเต็มตัวน่ะ
ไรโกะ : แค่พลังเวทของโลกภายนอกอย่างเดียวยังสู้ไม่ได้งั้นเหรอ......
ไรโกะ : แต่ว่าช่างเถอะ
ไรโกะ : อย่างน้อยก็รู้แล้วว่าสู้ได้ถึงขนาดนี้
เรย์มุ : ว่าแต่ว่า ศาสตร์ลับในการเอาพลังเวทอื่นมาใช้......งั้นสิน้า
เรย์มุ : ไม่เคยคิดเลยนะว่าภูตสถิตสิ่งของจะเคลื่อนไหวได้ด้วยความรู้ชั่วร้ายแบบนั้น
ไรโกะ : ไม่ว่าใครก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ตัวเองมีชีวิตรอดใช่มั้ยล่ะ ?
ไรโกะ : เพราะงั้นมันจึงไม่ใช่ทั้งความรู้ชั่วร้ายหรืออะไรทั้งนั้น
เรย์มุ : ว่าแต่มันเป็นยังไงเหรอ ?
เรย์มุ : เจ้าศาสตร์ลับนั่น
ไรโกะ : การเข้ามาเองตามอำเภอใจแบบค้อนนำโชคถือว่าเป็นข้อยกเว้น แต่ว่า......
ไรโกะ : ตามปกติแล้วพลังเวทของอุปกรณ์ก็คือพลังเวทของผู้ใช้
ไรโกะ : ยิ่งมีคนใช้ก็ยิ่งเปลี่ยนเป็นพลังเวท
ไรโกะ : เพราะงั้นฉันเลยเอากลองที่ไหลมาจากโลกภายนอกมาใช้ไงล่ะ
ไรโกะ : พลังเวทของเหล่าจอมเวท(Drummer)ที่โลกภายนอกได้เติมเต็มจิตใจของฉัน
ไรโกะ : นั่นแหละคือศาสตร์ลับล่ะ
เรย์มุ : หืม--- ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ท่าทางจะสะดวกดีนะ
เรย์มุ : เอาเป็นว่าถ้าทำตัวให้เรียบร้อย ฉันน่ะ......ไม่เคยโจมตีใส่อุปกรณ์หรอกนะ
ไรโกะ : ตายจริง ขอบพระคุณมากค่ะ
ไรโกะ : ฉันเองก็จะไม่ต่อต้านคุณค่ะ
เรย์มุ : แต่ฉันให้สัญญาไม่ได้หรอกนะว่าโยวไคตนอื่นจะทำอะไรบ้าง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Reimu B's Extra Story
การอาละวาดของไม้ปัดรังควานเกิดจากพลังเวทของค้อนนำโชค
ค่าตอบแทนของพลังเวททำให้ชินเมียวมารุตัวเล็กลงไปแล้ว
เพราะงั้นตอนนี้การอาละวาดของอุปกรณ์น่าจะสงบลงแล้ว
แต่ทว่า มีผู้ที่ต่อต้านการกลับเป็นเหมือนเดิม
ฉากสุดท้ายแล้ว เรย์มุ จงปราบปรามคนหยาบช้าเหล่านั้นให้สิ้นซาก !
ชื่อด่าน : จังหวะที่ดังก้องอยู่ ณ ตัวตนในโลก Drum up resistance
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(ตัวตนในโลก (In-der-Welt-sein) ศัพท์จากหลักปรัชญาของนักปรัชญาชาวเยอรมันนาม ไฮเดกเกอร์)
(สรรพสิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกตลอดเวลา อารมณ์ความรู้สึกคอยก่อกวนเรา)
(แต่อารมณ์ความรู้สึกไม่ได้เกิดจากภายในหรือภายนอกของตัวเรา มันผุดมาจาก "ตัวตนในโลก" ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง)
(เปิดเพลง BGM : เมฆสายฟ้าแห่งพลังเวท)
(สองพี่น้องทสึคุโมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เบนเบน : โทษทีนะ แต่คงต้องขอให้หยุดอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ
ยัทสึฮาชิ : การแสดงสดเพื่อส่งวิญญาณจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว--- !
(สองพี่น้องทสึคุโมะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : ภูตสถิตเครื่องดนตรีเมื่อกี้เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแฮะ
เรย์มุ : พายุที่น่าพิศวงนี่ก็เป็นผลกระทบจากค้อนนำโชคสินะ ?
เรย์มุ : ช่างเป็นพลังเวทน่ารังเกียจอะไรอย่างนี้
??? : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
??? : มิโกะแห่งฮาคุเรย์เอ๋ย
(โฮริคาวะ ไรโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : แต่มาเอาป่านนี้ก็สายไปแล้วล่ะ
เรย์มุ : สายไปงั้นเหรอ......หมายถึงอะไรล่ะ ?
Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
ไรโกะ : ฉันได้พลังเวทที่ทำให้มีตัวตนเป็นของตัวเองมาแล้วไงล่ะ
ไรโกะ : ไม่จำเป็นต้องใช้พลังเวทของค้อนนำโชคอีกต่อไปแล้ว
เรย์มุ : ว่าไงนะ ?
ไรโกะ : เพราะงั้นจึงไม่ต้องยึดติดกับผู้ใด
ไรโกะ : พวกเราเป็นอิสระแล้ว !
เรย์มุ : ยังสงสัยเรื่องพลังนั่นอยู่ก็จริง
เรย์มุ : แต่มันจะเป็นอะไรก็ช่างมันเถอะ
เรย์มุ : ถ้าหากเธออาละวาดก็ต้องโดนกำราบให้สิ้นซากซะที่นี่ล่ะ !
ไรโกะ : ข่าวลือเป็นเรื่องจริงสินะ
(เปิดเพลง BGM : Beat แห่งจุดเริ่มต้น ～ Pristine Beat)
ไรโกะ : ที่ว่ามิโกะจะเล่นงานโยวไคทุกตนโดยไม่ไต่สวนอะไรสักคำ
ไรโกะ : แต่นั่นก็เป็นหลักฐานว่าอุปกรณ์ได้รับการยอมรับว่าเป็นโยวไคแล้ว
ไรโกะ : เอาล่ะ ผู้ใช้งาน(Drummer)(นักตีกลอง)แห่งโลกภายนอกเอ๋ย !
ไรโกะ : ตอนนี้แหละคือเวลาของ Beat แห่งการต่อสู้ !
(โฮริคาวะ ไรโกะ แพ้พ่าย)
ไรโกะ : อ๋าาาา
ไรโกะ : ยอมแพ้แล้วจ้า---
เรย์มุ : ถือว่าไม่เลวเลยนะสำหรับอุปกรณ์
เรย์มุ : จะว่าไปแล้ว ไม้ปัดรังควานก็เหมือนกัน
เรย์มุ : โลกที่อุปกรณ์อาละวาดได้เนี่ยมันวุ่นวายชะมัดเลยนะ
ไรโกะ : วุ่นวาย......งั้นเหรอ ?
เรย์มุ : ต้องวุ่นวายอยู่แล้วล่ะ
เรย์มุ : พอไม่มีไม้ปัดรังควานแล้วฉันลำบากมากเลยนะ
เรย์มุ : อุปกรณ์น่ะมีอยู่เพื่อถูกใช้งานก็พอแล้ว
เรย์มุ : ถ้าใช้งานไม่ได้ก็เป็นแค่ขยะเท่านั้นแหละ
ไรโกะ : ......งั้นเหรอ
ไรโกะ : การเป็นอุปกรณ์นี่ช่างน่าเศร้าจริงๆเลยน้า---
เรย์มุ : เธอเองก็เป็นอุปกรณ์ใช่มั้ยล่ะ ?
ไรโกะ : ใช่แล้วค่ะ
เรย์มุ : ตามปกติแล้วอุปกรณ์ที่กลายเป็นภูตสถิตสิ่งของจะต้องได้รับการสวดส่งวิญญาณ แต่ว่า......
เรย์มุ : ยังมีเรื่องของไม้ปัดรังควานอยู่อีก---
เรย์มุ : แถมเรื่องคราวนี้ก็มีต้นเหตุที่พิเศษสุดๆอีก---
เรย์มุ : ......เอาเถอะ ถ้ายอมทำตัวให้เรียบร้อย ฉันจะทำเป็นมองไม่เห็นให้ละกัน
ไรโกะ : ตายจริง ดีใจจังเลย
ไรโกะ : ฉันจะไม่อาละวาดต่อหน้ามิโกะอย่างแน่นอนค่ะ
เรย์มุ : ......ต่อหน้าคนอื่นก็ด้วย
ไรโกะ : อ๊ะ แต่ว่า
เรย์มุ : อะไร ?
ไรโกะ : เฉพาะตอนจัดคอนเสิร์ทเท่านั้น
ไรโกะ : กรุณาอนุญาตให้ฉันได้อาละวาดด้วยเถอะค่ะ
ไรโกะ : พลังเวทจากโลกภายนอกกระซิบผ่านมาแบบนี้ค่ะ
ไรโกะ : แบบว่า ไม่ต้องใช้สมองในการตีกลอง จงปลุกจิตวิญญาณยุคมนุษย์ลิงให้ตื่นขึ้น ! น่ะค่ะ
เรย์มุ : เห---
เรย์มุ : ......โลกภายนอกนี่ป่าเถื่อนน่าดูเลยน้า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa A's Extra Story
การอาละวาดของเตาแปดวิถี Mini เกิดจากพลังเวทของค้อนนำโชค
พลังเวทดังกล่าวแทรกซึมลงไปในส่วนลึกของจิตใจและทำให้คลุ้มคลั่งอาละวาด
ทั้งมนุษย์และโยวไค รวมไปถึงอุปกรณ์ด้วย
ตอนนี้มีโยวไคที่ถูกชักนำด้วยพลังเวทนั่นปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
ฉากสุดท้ายแล้ว มาริสะ จงปราบปรามคนหยาบช้าเหล่านั้นให้สิ้นซาก !
ชื่อด่าน : จังหวะที่ดังก้องอยู่ ณ ตัวตนในโลก Drum up resistance
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(ตัวตนในโลก (In-der-Welt-sein) ศัพท์จากหลักปรัชญาของนักปรัชญาชาวเยอรมันนาม ไฮเดกเกอร์)
(สรรพสิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกตลอดเวลา อารมณ์ความรู้สึกคอยก่อกวนเรา)
(แต่อารมณ์ความรู้สึกไม่ได้เกิดจากภายในหรือภายนอกของตัวเรา มันผุดมาจาก "ตัวตนในโลก" ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง)
(เปิดเพลง BGM : เมฆสายฟ้าแห่งพลังเวท)
(สองพี่น้องทสึคุโมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เบนเบน : โทษทีนะ แต่คงต้องขอให้หยุดอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ
ยัทสึฮาชิ : การแสดงสดเพื่อส่งวิญญาณจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว--- !
(สองพี่น้องทสึคุโมะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : แหม---
มาริสะ : ในที่สุดพลังเวทก็เริ่มถอนตัวออกไปจนได้แฮะ
มาริสะ : คราวนี้เกือบแย่เลยว่ะ ไม่นึกเลยว่าคนอย่างฉันจะได้รับผลกระทบจากเตาแปดวิถี Mini แบบนี้
??? : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
??? : จอมเวทมนุษย์เอ๋ย
(โฮริคาวะ ไรโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ถ้าคิดจะมาผนึกฉันล่ะก็
??? : มันสายไปแล้วล่ะ
มาริสะ : สายไปแล้วงั้นเหรอ ?
Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
ไรโกะ : ฉันได้พลังเวทที่ทำให้มีตัวตนเป็นของตัวเองมาแล้วไงล่ะ
ไรโกะ : ไม่จำเป็นต้องใช้พลังเวทของค้อนนำโชคอีกต่อไปแล้ว
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
มาริสะ : แต่จะว่าไป......
มาริสะ : พลังเวทที่ฉันรู้สึกได้จากตัวเธอมันต่างกับพลังเวทจากเตาแปดวิถี Mini แฮะ
ไรโกะ : ฉันสับเปลี่ยนแหล่งพลังเวทเรียบร้อยแล้วน่ะ
ไรโกะ : ถอนพลังเวทของค้อนต้องคำสาปออกไปแล้ว
มาริสะ : สับเปลี่ยน......งั้นเหรอ ?
มาริสะ : เป็นแค่ภูตสถิตสิ่งของแต่กลับมีวิชาขั้นสูงแบบนั้น......
(เปิดเพลง BGM : Beat แห่งจุดเริ่มต้น ～ Pristine Beat)
ไรโกะ : แหมแหม
ไรโกะ : เพราะว่าเป็นภูตสถิตสิ่งของจึงทำได้ง่ายๆต่างหากล่ะ ?
ไรโกะ : เพราะแค่อุปกรณ์เปลี่ยนผู้ใช้งานก็เท่ากับว่าเปลี่ยนแหล่งพลังเวทแล้ว
ไรโกะ : เอ้า จะลองทดสอบดูมั้ยล่ะ
ไรโกะ : พลังเวทใหม่ของฉัน
ไรโกะ : เอาล่ะ ผู้ใช้งาน(Drummer)(นักตีกลอง)แห่งโลกภายนอกเอ๋ย !
ไรโกะ : จงทำให้ Beat แห่งความแปลกใหม่ที่ไม่น่าเป็นไปได้ก้องกังวาล !
(โฮริคาวะ ไรโกะ แพ้พ่าย)
ไรโกะ : อ๋าาาา
ไรโกะ : ยอมแพ้แล้วจ้า---
มาริสะ : หึ ไม่เลวเลยว่ะ
มาริสะ : เป็นพลังเวทที่น่ากลัวจริงๆ
มาริสะ : แต่มันคืออะไรน่ะ
มาริสะ : พลังเวทนั่น......พลังเวทของโลกภายนอกงั้นเหรอ
ไรโกะ : โลกภายนอกมีนักตีกลองที่เก่งกาจอยู่มากมายเลยล่ะ
ไรโกะ : ผู้ใช้อุปกรณ์เหล่านั้นถูกขนานนามว่าจ้าวแห่งกลองเลยทีเดียว
มาริสะ : โฮ่ โลกภายนอกเองก็มีเวทมนตร์อยู่หลากหลายเลยสิน้า
มาริสะ : เอาเป็นว่าฉันชักจะถูกใจแล้วว่ะ
มาริสะ : Beat ของเธอ
มาริสะ : ถ้าสัญญาว่าจะไม่ก่อความเสียหายให้กับมนุษย์
มาริสะ : ฉันจะไม่กำราบเธอที่นี่
ไรโกะ : จริงเหรอ ?
ไรโกะ : เอาสิเอาสิ ฉันสัญญาค่า---
มาริสะ : ......ง่ายดีแฮะ
ไรโกะ : แหม......ก็ฉันไม่อยากกลับไปเป็นอุปกรณ์ธรรมดานี่นา---
ไรโกะ : แค่ได้เคลื่อนไหวด้วยตัวเองก็พอแล้วล่ะ
ไรโกะ : แถมการอาละวาดก็ไม่ใช่จุดประสงค์ที่แท้จริงด้วย
มาริสะ : แค่ได้เคลื่อนไหวด้วยตัวเองก็พอ......งั้นเหรอ
มาริสะ : เตาแปดวิถี Mini ของฉันเองก็คงกำลังคิดแบบนั้นอยู่ล่ะมั้ง ?
มาริสะ : แย่แล้วแย่แล้ว
มาริสะ : รีบถอนพลังเวทออกให้หมดเลยดีกว่า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa B's Extra Story
การอาละวาดของเตาแปดวิถี Mini เกิดจากพลังเวทของค้อนนำโชค
พลังเวทดังกล่าวแทรกซึมลงไปในส่วนลึกของจิตใจและทำให้คลุ้มคลั่งอาละวาด
ทั้งมนุษย์และโยวไค รวมไปถึงอุปกรณ์ด้วย
ตอนนี้มีโยวไคที่ถูกชักนำด้วยพลังเวทนั่นปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
ฉากสุดท้ายแล้ว มาริสะ จงปราบปรามคนหยาบช้าเหล่านั้นให้สิ้นซาก !
ชื่อด่าน : จังหวะที่ดังก้องอยู่ ณ ตัวตนในโลก Drum up resistance
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(ตัวตนในโลก (In-der-Welt-sein) ศัพท์จากหลักปรัชญาของนักปรัชญาชาวเยอรมันนาม ไฮเดกเกอร์)
(สรรพสิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกตลอดเวลา อารมณ์ความรู้สึกคอยก่อกวนเรา)
(แต่อารมณ์ความรู้สึกไม่ได้เกิดจากภายในหรือภายนอกของตัวเรา มันผุดมาจาก "ตัวตนในโลก" ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง)
(เปิดเพลง BGM : เมฆสายฟ้าแห่งพลังเวท)
(สองพี่น้องทสึคุโมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เบนเบน : โทษทีนะ แต่คงต้องขอให้หยุดอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ
ยัทสึฮาชิ : การแสดงสดเพื่อส่งวิญญาณจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว--- !
(สองพี่น้องทสึคุโมะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : เป็นพายุที่น่ารังเกียจชะมัดเลยแฮะ
มาริสะ : แถมรู้สึกถึงพลังเวทที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าก่อนหน้านี้ด้วยว่ะ
??? : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
??? : จอมเวทมนุษย์เอ๋ย
(โฮริคาวะ ไรโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ถ้าคิดจะมาผนึกฉันล่ะก็
??? : มันสายไปแล้วล่ะ
มาริสะ : สายไปแล้วงั้นเหรอ ?
มาริสะ : พลังเวทจากค้อนนำโชคกำลังจะหมดไปแล้วนะโว้ย
Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
ไรโกะ : ฮุฮุฮุ ฉันได้พลังเวทที่ทำให้มีตัวตนเป็นของตัวเองมาแล้วไงล่ะ
ไรโกะ : ไม่จำเป็นต้องใช้พลังเวทของค้อนนำโชคอีกต่อไปแล้ว
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
มาริสะ : กำลังเคลื่อนไหวด้วยพลังเวทอื่นงั้นเหรอ ?
มาริสะ : งั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นยิ่งปล่อยเอาไว้ไม่ได้ใหญ่เลย
ไรโกะ : งั้นหรอกเหรอ ?
มาริสะ : เป็นเพราะเตาแปดวิถี Mini ทำให้คราวนี้ฉันได้เรียนรู้เรื่องสำคัญอย่างหนึ่ง
มาริสะ : พออุปกรณ์เคลื่อนไหวได้เองแล้วมันวุ่นวายชิบเผงเลยว้อย !
มาริสะ : กล่าวคือแค่พวกเธอเคลื่อนไหวกันตามอำเภอใจก็สร้างความเดือดร้อนแล้วไงล่ะ !
(เปิดเพลง BGM : Beat แห่งจุดเริ่มต้น ～ Pristine Beat)
ไรโกะ : แล้วไงล่ะ ?
ไรโกะ : เมื่อกี้ฉันพูดไปแล้วนี่ ?
ไรโกะ : ว่าถึงอยากผนึกฉัน มันก็สายไปแล้ว
มาริสะ : ฉันไม่รู้หรอกว่าเธอกำลังเคลื่อนไหวด้วยพลังเวทอะไร
มาริสะ : แต่ไม่มีคำว่าสายสำหรับการกำราบโยวไคโว้ย !
ไรโกะ : ถ้าได้ฟัง Beat ของฉันแล้วจะยังพูดแบบนั้นได้อยู่รึเปล่านะ ?
ไรโกะ : เอาล่ะ ผู้ใช้งาน(Drummer)(นักตีกลอง)แห่งโลกภายนอกเอ๋ย !
ไรโกะ : คืนนี้จงขับไล่(Beat It)ศัตรูด้วยจังหวะที่ยังไม่มีใครรู้จัก !
(โฮริคาวะ ไรโกะ แพ้พ่าย)
ไรโกะ : อ๋าาาา
ไรโกะ : ยอมแพ้แล้วจ้า---
มาริสะ : แข็งแกร่งน่าดูเลยนะ
มาริสะ : พอคิดว่าโยวไคแบบนี้เกิดขึ้นมาจากอุปกรณ์แล้วชักรู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วสิ
ไรโกะ : ยังใช้ไม่คล่องเลยน้า
ไรโกะ : พลังเวทจากโลกภายนอกแบบนี้
มาริสะ : ......พลังเวทจากโลกภายนอก งั้นเหรอ
มาริสะ : ฉันเองก็คงใช้ไม่คล่องหรอก
มาริสะ : แต่เอาเป็นว่าฉันจะไม่กำราบเธอละกัน
มาริสะ : ......ไม่ใช่เพราะหวังอยากได้พลังเวทจากโลกภายนอกหรอกนะ ?
ไรโกะ : อ้อ เหรอ ?
ไรโกะ : ถ้างั้นขอใช้ชีวิตอย่างอิสระล่ะนะ
ไรโกะ : แต่เดิมภูตสถิตสิ่งของอย่างพวกเราก็ไม่ได้คงอยู่เพื่ออาละวาดอยู่แล้ว
ไรโกะ : ถึงจะอาละวาดบ้างเพราะมีความแค้นกับผู้ใช้งานก็เถอะ......
ไรโกะ : แต่จำไม่ได้ว่าเคยถูกคุณใช้งานเสียด้วยสิ---
มาริสะ : มีความแค้นกับผู้ใช้งาน......งั้นเหรอ
ไรโกะ : เป็นอะไรไป ?
ไรโกะ : มีอะไรสะกิดใจงั้นเหรอ ?
มาริสะ : อ๊ะ เปล่าหรอก
มาริสะ : ไม่หรอกมั้ง......
มาริสะ : (ต้องใช้เตาแปดวิถี Mini อย่างทะนุถนอมซะแล้ว)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sakuya A's Extra Story
มีดภูตที่ได้มาเล่มนี้เคยเป็นของชินเมียวมารุ
แม้กลุ่ม Resistance จะล่มสลายไปแล้ว แต่พลังเวทของค้อนนำโชคยังปกคลุมอยู่ทั่วเกนโซวเคียว
และตอนนี้มีโยวไคที่ถูกชักนำด้วยพลังเวทนั่นปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
ฉากสุดท้ายแล้ว ซาคุยะ จงปราบปรามคนหยาบช้าเหล่านั้นให้สิ้นซาก !
ชื่อด่าน : จังหวะที่ดังก้องอยู่ ณ ตัวตนในโลก Drum up resistance
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(ตัวตนในโลก (In-der-Welt-sein) ศัพท์จากหลักปรัชญาของนักปรัชญาชาวเยอรมันนาม ไฮเดกเกอร์)
(สรรพสิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกตลอดเวลา อารมณ์ความรู้สึกคอยก่อกวนเรา)
(แต่อารมณ์ความรู้สึกไม่ได้เกิดจากภายในหรือภายนอกของตัวเรา มันผุดมาจาก "ตัวตนในโลก" ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง)
(เปิดเพลง BGM : เมฆสายฟ้าแห่งพลังเวท)
(สองพี่น้องทสึคุโมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เบนเบน : โทษทีนะ แต่คงต้องขอให้หยุดอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ
ยัทสึฮาชิ : การแสดงสดเพื่อส่งวิญญาณจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว--- !
(สองพี่น้องทสึคุโมะ แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : ตัดสินใจไปแล้วว่าจะไม่ใช้มีดภูตเล่มนี้อีก แต่ว่า......
ซาคุยะ : ถ้าจุดประสงค์คือการกำราบโยวไคที่ได้รับพลังเวทของค้อนก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ
??? : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
??? : เมดมนุษย์เอ๋ย
(โฮริคาวะ ไรโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : เรื่องของค้อนนำโชคน่ะ
??? : ฉันเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน
ซาคุยะ : อ้อ เหรอคะ
ซาคุยะ : ถ้างั้นคงทราบสินะคะว่าฉันมาทำอะไร ?
Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
ไรโกะ : จะมาตามเก็บกวาดพลังเวทของค้อนใช่มั้ยล่ะ ?
ไรโกะ : แต่ว่ามันสายไปแล้วล่ะ
ซาคุยะ : สายไป ?
ไรโกะ : ไม่จำเป็นต้องใช้พลังเวทของค้อนนำโชคอีกต่อไปแล้ว
ไรโกะ : ฉันถอนพลังเวทของค้อนต้องคำสาปออกไป
ไรโกะ : และสับเปลี่ยนแหล่งพลังเวทเรียบร้อยแล้วล่ะ
ซาคุยะ : สับเปลี่ยน......งั้นเหรอคะ ?
ซาคุยะ : ภูตสถิตสิ่งของทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ...... ?
(เปิดเพลง BGM : Beat แห่งจุดเริ่มต้น ～ Pristine Beat)
ไรโกะ : แหมแหม
ไรโกะ : เพราะว่าเป็นภูตสถิตสิ่งของจึงทำได้ง่ายๆต่างหากล่ะ ?
ไรโกะ : เพราะแค่อุปกรณ์เปลี่ยนผู้ใช้งานก็เท่ากับว่าเปลี่ยนแหล่งพลังเวทแล้ว
ไรโกะ : เอ้า จะลองทดสอบดูมั้ยล่ะ
ไรโกะ : พลังเวทใหม่ของฉัน
ไรโกะ : เอาล่ะ ผู้ใช้งาน(Drummer)(นักตีกลอง)แห่งโลกภายนอกเอ๋ย !
ไรโกะ : จงปลุกอารมณ์ความรู้สึกแห่งจุดเริ่มต้นขึ้นมาด้วย Beat แห่งจิตวิญญาณ !
(โฮริคาวะ ไรโกะ แพ้พ่าย)
ไรโกะ : อ๋าาาา
ไรโกะ : ยอมแพ้แล้วจ้า---
ซาคุยะ : ฟู่
ซาคุยะ : แข็งแกร่งดีนะ
ซาคุยะ : ไม่ใช่ระดับที่จะกำราบได้อย่างสบายใจเลยล่ะ
ไรโกะ : คงเพราะยังใช้พลังเวทใหม่ไม่คล่องล่ะมั้ง
ซาคุยะ : ว่าแต่ เมื่อกี้
ซาคุยะ : บอกว่าสับเปลี่ยนแหล่งพลังเวทสินะคะ
ไรโกะ : ใช่แล้ว แต่ที่จริงก็แค่การเปลี่ยนผู้ใช้งานอุปกรณ์เท่านั้นแหละ
ซาคุยะ : ยกตัวอย่างเฉยๆนะคะ
ซาคุยะ : สมมติว่ามีมีดที่อาละวาดตามอำเภอใจเพราะถูกชักนำด้วยพลังเวทของค้อน
ซาคุยะ : ถ้าเปลี่ยนผู้ใช้งานมีดเล่มนั้นแล้วจะถือว่าเป็นการสับเปลี่ยนแหล่งพลังเวท......รึเปล่า ?
ไรโกะ : อืม--- นั่นสิน้า
ไรโกะ : ถ้ามีจิตใจกล้าแข็งก็น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ
ไรโกะ : เพียงแต่ว่า ถ้าสับเปลี่ยนกันแล้ว
ไรโกะ : พลังเวทของค้อนจะตกมาอยู่ที่ผู้ใช้งาน(ตัวคุณ)แทนนะ
ซาคุยะ : คะ.. ใครบอกว่าสมมติถึงตัวฉันกันล่ะ
ไรโกะ : ถึงซ่อนไปก็รู้อยู่ดีแหละ
ไรโกะ : มีดในมือนั่น......กำลังทรมานอยู่นะ
ไรโกะ : ......วิธีปลดปล่อยพลังเวท
ไรโกะ : จะฟังรายละเอียดมากกว่านี้มั้ย ?
ซาคุยะ : อืม---
ซาคุยะ : เอาไงดีน้า
ซาคุยะ : เอาไว้ก่อนดีกว่า
ไรโกะ : อ้าว ทำไมล่ะ ?
ซาคุยะ : ถ้ามันกลายเป็นภูตสถิตสิ่งของด้วยพลังเวทของฉัน มันจะแข็งแกร่งเกินไปน่ะสิ......
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sakuya B's Extra Story
มีดภูตที่ได้มาเล่มนี้เคยเป็นของชินเมียวมารุ
แม้กลุ่ม Resistance จะล่มสลายไปแล้ว แต่พลังเวทของค้อนนำโชคยังปกคลุมอยู่ทั่วเกนโซวเคียว
และตอนนี้มีโยวไคที่ถูกชักนำด้วยพลังเวทนั่นปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง
ฉากสุดท้ายแล้ว ซาคุยะ จงปราบปรามคนหยาบช้าเหล่านั้นให้สิ้นซาก !
ชื่อด่าน : จังหวะที่ดังก้องอยู่ ณ ตัวตนในโลก Drum up resistance
สถานที่ : เหนือน่านฟ้าเกนโซวเคียว (พายุ)
(ตัวตนในโลก (In-der-Welt-sein) ศัพท์จากหลักปรัชญาของนักปรัชญาชาวเยอรมันนาม ไฮเดกเกอร์)
(สรรพสิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกตลอดเวลา อารมณ์ความรู้สึกคอยก่อกวนเรา)
(แต่อารมณ์ความรู้สึกไม่ได้เกิดจากภายในหรือภายนอกของตัวเรา มันผุดมาจาก "ตัวตนในโลก" ซึ่งมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง)
(เปิดเพลง BGM : เมฆสายฟ้าแห่งพลังเวท)
(สองพี่น้องทสึคุโมะ เข้ามาในหน้าจอ)
เบนเบน : โทษทีนะ แต่คงต้องขอให้หยุดอยู่แค่ตรงนี้ล่ะ
ยัทสึฮาชิ : การแสดงสดเพื่อส่งวิญญาณจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว--- !
(สองพี่น้องทสึคุโมะ แพ้พ่าย)
ซาคุยะ : พายุนี่ไม่ได้เกิดขึ้นตามธรรมชาติสินะ
ซาคุยะ : พายุพลังเวท (Magic Storm) ที่เกิดจากพลังเวทอันแข็งแกร่งเข้าแทรกแซงชั้นบรรยากาศ...... !
??? : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
??? : เมดมนุษย์เอ๋ย
(โฮริคาวะ ไรโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : เรื่องของค้อนนำโชคน่ะ
??? : ฉันเองก็ได้ยินมาเหมือนกัน
ซาคุยะ : อ้อ เหรอคะ
ซาคุยะ : ท่ามกลางพายุพลังเวทที่ผิดปกติแบบนี้
ซาคุยะ : เธอเองก็กำลังทรมานอยู่สินะ
ซาคุยะ : เดี๋ยวฉันจะดูดพลังเวทของค้อนออกมาแล้วทำให้กลับเป็นอุปกรณ์ธรรมดาตามเดิมเองค่ะ
Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
ไรโกะ : น่า---เสียดายนะ
ไรโกะ : ฉันไม่คิดจะกลับไปเป็นอุปกรณ์ธรรมดาเลยสักนิดเดียว
ไรโกะ : อีกอย่าง มันสายไปแล้วล่ะ
ซาคุยะ : สายไป ?
ไรโกะ : ฉันถอนพลังเวทของค้อนต้องคำสาปออกไป
ไรโกะ : และสับเปลี่ยนแหล่งพลังเวทเรียบร้อยแล้ว
ไรโกะ : ไม่จำเป็นต้องใช้พลังเวทของค้อนนำโชคอีกต่อไปแล้วล่ะ
ซาคุยะ : สับเปลี่ยน......งั้นเหรอคะ ?
ซาคุยะ : ภูตสถิตสิ่งของทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ...... ?
(เปิดเพลง BGM : Beat แห่งจุดเริ่มต้น ～ Pristine Beat)
ไรโกะ : แหมแหม
ไรโกะ : เพราะว่าเป็นภูตสถิตสิ่งของจึงทำได้ง่ายๆต่างหากล่ะ ?
ไรโกะ : เพราะแค่อุปกรณ์เปลี่ยนผู้ใช้งานก็เท่ากับว่าเปลี่ยนแหล่งพลังเวทแล้ว
ไรโกะ : เอ้า จะลองทดสอบดูมั้ยล่ะ
ไรโกะ : พลังเวทใหม่ของฉัน
ไรโกะ : เอาล่ะ ผู้ใช้งาน(Drummer)(นักตีกลอง)แห่งโลกภายนอกเอ๋ย !
ไรโกะ : จงทำให้ Beat แห่งความเพ้อฝัน ก้องกังวาลไปทั่วเกนโซวเคียว !
(โฮริคาวะ ไรโกะ แพ้พ่าย)
ไรโกะ : อ๋าาาา
ไรโกะ : ยอมแพ้แล้วจ้า---
ซาคุยะ : ฟู่
ซาคุยะ : แข็งแกร่งดีนะ
ซาคุยะ : ไม่ใช่ระดับที่จะกำราบได้อย่างสบายใจเลยล่ะ
ไรโกะ : คงเพราะยังใช้พลังเวทใหม่ไม่คล่องล่ะมั้ง
ซาคุยะ : ว่าแต่พลังเวทใหม่ที่พูดถึงนั่น......
ซาคุยะ : อย่าบอกนะว่า
ไรโกะ : พลังเวทจากโลกภายนอกน่ะ
ไรโกะ : พลังที่ไม่รู้จักไหลเข้ามาเรื่อยเลยล่ะ
ซาคุยะ : ตายจริง เป็นความคิดที่อันตรายนะ
ซาคุยะ : เข้าไปแทรกแซงโลกภายนอกแบบนั้น......
ไรโกะ : งั้นเหรอ ?
ไรโกะ : แต่อุปกรณ์อย่างพวกเราไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขตแดนนะ
ไรโกะ : ไปมาหาสู่ได้อย่างอิสระเลยล่ะ
ไรโกะ : พวกที่ไหลเข้ามาตามอำเภอใจก็ยังมีเลยใช่มั้ยล่ะ ?
ไรโกะ : อุปกรณ์จากภายนอกน่ะ
ซาคุยะ : หืม--- แต่พอกลายเป็นภูตสถิตสิ่งของแล้ว
ซาคุยะ : ไม่น่าจะทำแบบนั้นได้นี่นา ?
ไรโกะ : อ๊ะ
ไรโกะ : คงงั้นมั้ง
ซาคุยะ : แล้วจะเอาไงล่ะ ?
ซาคุยะ : ถ้าอยากกลับเป็นอุปกรณ์ธรรมดา ฉันจะช่วยอีกแรง
ไรโกะ : ......ม่ายล่ะ---
ไรโกะ : เฉพาะเรื่องนั้นน่ะขอเถอะ
ไรโกะ : ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่เพียงเพื่อถูกเหยียบย่ำตบตีอีกต่อไปแล้ว
ซาคุยะ : ไม่อยากถูกตี......เนี่ยนะ
ซาคุยะ : เธอเป็นกลองไม่ใช่เหรอ ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
