東方永夜抄 ～ Imperishable Night.
โทวโฮวเอย์ยะโชว (บทสรุปราตรีนิรันดร์แห่งตะวันออก) ～ ราตรีที่ไม่สิ้นสุด
.........................................................................................................................................................................................
Main Page
| ช่างเป็นราตรีที่แสนสงบสุข ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย... อย่างน้อยมนุษย์ก็เห็นเป็นเช่นนั้น โยวไคปรากฏตัวขึ้นต่อหน้ามนุษย์ดังกล่าว และกล่าวว่า ...ตามปกติแล้วการกำราบโยวไคเป็นหน้าที่ของมนุษย์ แต่มนุษย์กลับไม่ยอมเคลื่อนไหวเลยแม้แต่นิดเดียว ทั้งที่ 『เหตุวิปลาส』 แบบนี้เกิดขึ้นแล้วแท้ๆ จึงไม่อาจนิ่งเฉยได้อีกต่อไป... หากแต่มนุษย์นั้น, เพิ่งรู้สึกตัวถึง 『เหตุวิปลาส』 เอาก็ตอนนี้นั่นเอง มนุษย์ผู้มีหน้าที่กำราบโยวไคจึงถามว่า ...จะสามารถคลี่คลาย 『เหตุวิปลาสนี้』 ได้ก่อนฟ้าสางอย่างนั้นหรือ... แต่โยวไคตอบว่า ...ต่อให้ต้องหยุดราตรีเอาไว้ก็จะคลี่คลาย 『เหตุวิปลาสพรรค์นี้』 ให้ได้ภายในคืนนี้ โยวไคออกทะยานไปในเกนโซวเคียวยามราตรีเพื่อตามหาเสี้ยวเศษของพระจันทร์ มนุษย์ก็ออกบินตามหลังมาเช่นกัน มนุษย์ผู้รับรู้ถึงมาร, และทำลายมายา โยวไคผู้ใช้มาร, และลบล้างมายา ------ทั้งสองได้ทำการหยุดราตรี 東方永夜抄 ～ Imperishable Night. |
หน้าเวบ Official หลักของภาคนี้ คือ http://www16.big.or.jp/~zun/html/th08top.html
Online Manual อยู่ที่หน้า http://www16.big.or.jp/~zun/html/th08man/th08manindex.html
โดยท่านสามารถดาวน์โหลด Demo และ Patch ของเกมนี้ได้ที่หน้า http://www16.big.or.jp/~zun/html/th08dl.html
ปัจจุบันแพทช์ล่าสุดอยู่ที่ 1.00d ซึ่งควรจะติดตั้ง 1.00a (ขนาด 1.7 MB) ก่อน จากนั้นจึงตามด้วย 1.00d (ขนาด 3.2 MB)
ส่วนตัวเดโมสำหรับทดลองเล่น (体験版) อยู่ที่ [ver0.03 フルパッケージ(19.0MB)] มีหลาย Mirror ให้เลือกโหลดได้ตามใจชอบ
และมีแพทช์อัพเดทเป็น 0.03a ขนาด 71 KB ด้วย
บทเกริ่นจากผู้สร้าง :
Concept :
โทโฮ Project กระสุนที่แปด 「東方永夜抄 ～ Imperishable Night.」 เป็นเกมสาวน้อยดันมาคุชูตติ้ง
ผลงานในครั้งนี้มีเป้าหมายอยู่ที่การค้นหาคุณค่าของตัวตนใหม่ๆ, ในห่ากระสุนที่ชวนให้เหน็ดเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก (โกหกเล็กน้อย)
ในครั้งนี้, มนุษย์และโยวไคได้จับคู่กัน, แล้วหยุดราตรีเอาไว้เพื่อคลี่คลาย 『เหตุวิปลาสหนึ่ง』
มนุษย์ผู้ไม่ร้อนใจที่คุ้นเคยกันดี, กับโยวไคผู้ไม่ร้อนใจที่มาหว่านล้อมมนุษย์
สืบเนื่องจากเหตุวิปลาส,
「ทีมเขตแดน เรย์มุ+ยูคาริ」 「ทีมจอมเวท มาริสะ+อลิส」 「ทีมมารแดง ซาคุยะ+เรมิเลีย」 「ทีมโลกวิญญาณ โยวมุ+ยูยูโกะ」
เหล่ามนุษย์และโยวไคผู้ไม่ร้อนใจทั้งสี่กลุ่มจึงลุกขึ้นสู้เพื่อต่อกรกับศัตรูที่คาดว่าจะแข็งแกร่งอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน !
สืบจากอดีตพบลักษณะนิสัยที่ต่างกันของทั้งสองโดย การเคลื่อนที่แบบเร็ว (=มนุษย์ผู้ไม่ร้อนใจ) และการเคลื่อนที่แบบช้า (=โยวไคผู้ไม่ร้อนใจ),
มาเก็บรวบรวม 『ยันต์ชั่วยาม』 ในขณะที่ดูออกหรือมองผ่านมายา, ทำลายหรือใช้มาร, หลบเลี่ยงหรือท้าทายห่ากระสุน กันเถอะ
มันมีอยู่อย่างมหาศาลเลยล่ะ
『ยันต์ชั่วยาม』 มีพลังที่จะเปลี่ยนแปลงการไหลของเวลา(ชั่วยาม)
จะสามารถคลี่คลายเหตุวิปลาสก่อนถึงฟ้าสางโดยหยุดราตรีด้วยสิ่งนี้ได้หรือไม่นะ ?
ชะตากรรมของราตรีแห่งเกนโซวเคียวที่แสนสั้น, อยู่ในกำมือของพวกเธอผู้ไม่ร้อนใจแล้ว... ...ว่าแต่แบบนี้มันดีแล้วจริงๆเหรอเนี่ย
＊ เกมนี้มีฉากห่ากระสุนที่รุนแรง
คุณหนูตัวน้อยหรือท่านที่มีอาการแพ้ห่ากระสุน ควรปรึกษาแพทย์
ผู้พัฒนา : เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน
จัดจำหน่าย : เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน
วางจำหน่าย : (Demo+) 18 เมษายน 2004 (งาน มหาเทศกาลแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์ ครั้งที่ 1)
(Demo) 14 พฤษภาคม 2004
(Master) 15 สิงหาคม 2004 (งาน Comike 66)
Minimum Requirement :
OS ; Windows 98/SE/ME/2000/XP ที่ได้รับการ install DirectX 8.0 ขึ้นไปแล้ว
CPU ; Pentium (หรือเทียบเท่า) ที่มีความเร็ว 500 MHz ขึ้นไป
Main Memory ; 64 MB ขึ้นไป
VGA ; การ์ดจอความเร็วสูงที่ตอบสนองต่อ DirectGraphic และ DirectX 8.0 ขึ้นไป (และมี VRAM มากกว่า 16 MB)
Sound ; Sound Card ที่ตอบสนองต่อ DirectSound และมีระบบเสียง MIDI ที่รองรับ SC-88Pro(Roland)
Recommend Requirement :
จอยแพด
ภูมิต้านทานต่อห่ากระสุนในระดับหนึ่ง
ความสามารถในการเห็นภาพมายา
เนื้อเรื่องโดยย่อ : (ตั้งแต่ปมต้นเหตุของเรื่อง จนถึงจบ Extra)
เจ้าหญิงแห่งดวงจันทร์ โฮวไรซัน คางุยะ ได้ให้ ยาโกะโคโระ เอย์ริน สร้างยาโฮวไร และเธอก็ทานมันลงไป
ซึ่งถือเป็นความผิดอันใหญ่หลวง จึงถูกเนรเทศมายังโลกมนุษย์
ครั้นเมื่อถึงเวลากลับ เอย์รินซึ่งเป็นหนึ่งในคณะทูต กลับทรยศเหล่าทูต และพาคางุยะหนีการตามล่า
จนเข้ามาถึงเกนโซวเคียว และซ่อนตัวอยู่ในป่าไผ่มาเป็นเวลาช้านาน
ต่อมาได้เกิดสงครามขึ้นบนดวงจันทร์ REISEN เห็นว่าสู้ไม่ได้จึงหนีเอาตัวรอดจนมาถึงเกนโซวเคียว
และพวกคางุยะตัดสินใจรับเลี้ยงเอาไว้ และเปลี่ยนชื่อเป็น เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
กระทั่งวันหนึ่ง, เรย์เซนได้รับการติดต่อจากกระต่ายจันทราว่าจะมารับ แต่พวกคางุยะไม่ต้องการพบทูตจากดวงจันทร์
เอย์รินจึงเสนอแผนการหนึ่ง คือการซ่อนพระจันทร์เต็มดวง อันเป็นเส้นทางเชื่อมต่อระหว่างโลกกับดวงจันทร์
จากนั้นจึงเอาพระจันทร์ปลอมไปประดับไว้บนท้องฟ้า เพื่อรอให้ค่ำคืนนี้ผ่านไป
หากแต่เหล่าโยวไคในเกนโซวเคียวได้เฝ้ารอจันทร์เพ็ญคืนนี้มาแสนนาน และไม่ต้องการที่จะปล่อยให้เป็นเช่นนี้
เหล่าโยวไคจึงเดินทางไปหามนุษย์ที่ตนรู้จัก และชักชวนให้ไปค้นหาสาเหตุด้วยกัน
แต่การค้นหาอาจไม่ง่ายนัก และไม่ทันรุ่งสาง
ทั้งสองจึงหยุดราตรีเอาไว้ เพื่อให้มั่นใจว่าจะสามารถกอบกู้จันทร์เพ็ญกลับมาได้ภายในคืนนี้
ระหว่างเดินทางได้พบกับ ริกเกิ้ล ไนท์บั๊ก และ มิสเทีย โลเรไล โดยบังเอิญ และเกิดการต่อสู้ขึ้น
ซึ่งแน่นอนว่าพวกเธอไม่มีทางขัดขวางเหล่าตัวเอกที่มาเป็นคู่ได้
ครั้นเมื่อมาถึงหมู่บ้านมนุษย์ ก็พบว่าหมู่บ้านได้หายไปอย่างไร้ร่องรอย และมีแวร์ฮาคุตาคุ คามิชิราซาวะ เคย์เนะ คอยปกป้องอยู่อย่างแข็งขัน
เธอเข้าใจว่าเราเป็นคนร้ายจึงเข้าต่อสู้ แต่เมื่อชนะได้ก็ยอมคุยกันจนรู้เรื่อง และเธอรู้ดีว่าเหตุวิปลาสนี้เป็นฝีมือของใคร จึงบอกทางให้แก่เรา
เมื่อมาถึงป่าไผ่ ก็จะพบกับตัวเอกของเรื่อง คือ เรย์มุ (หรือ มาริสะ)
เธอไม่รู้สึกถึงพระจันทร์ที่ผิดปกติ แต่รู้ดีว่าราตรีนี้ยาวนานผิดปกติ จึงออกมาตามหาคนที่ทำให้เป็นเช่นนี้ ซึ่งก็คือพวกเรานั่นเอง
การต่อสู้อันยาวนานเริ่มต้นขึ้น และเมื่อจบการต่อสู้ ก็พบว่ามีเรือนหลังหนึ่งอยู่กลางป่าไผ่ จึงเข้าสำรวจทันที
ภายในเรือนเต็มไปด้วยโยวไคกระต่าย และสักพักหัวหน้าของพวกมัน อินาบะ เทวิ ก็ออกมาขัดขวางเรา แต่ก็ไร้ผล
ต่อมาก็ได้พบกับเรย์เซน ซึ่งเธอเข้าใจผิดว่าเราเป็นทูตจากดวงจันทร์ที่จะมารับ
จึงอ้างว่าได้ทำการปิดผนึกประตูทั้งหมดแล้ว และจะไม่ยอมให้พาคางุยะไป
แต่เมื่อได้คุยกันจึงทราบว่าพวกเราต้องการจันทร์เพ็ญคืน ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องที่ทำไม่ได้อีกนั่นแหละ เธอจึงทำการต่อสู้กับเรา
เมื่อเอาชนะเธอได้ ก็พบว่ามีประตูอยู่บานหนึ่งที่ยังไม่ถูกปิดผนึก แต่นั่นเป็นประตูลวงไปสู่กับดักของเอย์รินที่ใช้ถ่วงเวลาเรา
หากไปที่ประตูอีกบานหนึ่ง ก็จะตรงไปพบกับคางุยะได้สำเร็จ โดยเอย์รินก็ปรากฏตัวมาขัดขวางเล็กน้อย ก่อนที่จะโดนสอยร่วงไป
ปรากฏว่าคางุยะกำลังเบื่อเต็มที่เพราะถูกขังไว้ในห้องลับนี้มาเป็นเวลานาน จึงไม่พ้นต้องต่อสู้กันในที่สุด
อนึ่ง, พวกคางุยะเองก็กำลังร้อนใจอยู่เหมือนกัน เพราะไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าใด ก็ไม่ถึงรุ่งสางเสียที ซึ่งทั้งนี้ทั้งนั้นก็เป็นเพราะพวกตัวเอกนั่นเอง
ภาคนี้จึงเรียกได้ว่า ก่อเรื่องกันไปมา จนเดือดร้อนไปทุกฝ่ายเลยทีเดียว
หลังจบการต่อสู้, พวกคางุยะจึงได้ทราบว่า แท้จริงแล้วเกนโซวเคียวได้ถูกปิดผนึกด้วยมหาเขตแดนฮาคุเรย์แล้ว
จึงไม่ต้องกังวลว่าจะมีทูตจากดวงจันทร์มารับแต่อย่างใด และสามารถใช้ชีวิตอย่างเปิดเผยได้แล้ว
การกระทำที่ผ่านมาจึงเปล่าประโยชน์สิ้นดีจริงๆ
กระนั้นแล้ว, คางุยะก็ยังไม่หายแค้นที่โดนเล่นงาน รวมถึงเรื่องที่เหล่าตัวเอกหยุดราตรีด้วย
ในคืนวันเพ็ญต่อมา คางุยะจึงเดินทางมาที่ศาลเจ้า ซึ่งเหล่าสาวน้อยชาวมนุษย์กำลังรวมตัวกันอยู่
เธอหลอกให้พวกตัวเอกออกเดินทางเป็นคู่กับโยวไคเหมือนเมื่อเดือนก่อน ไปยังป่าไผ่เพื่อ "ทดสอบความกล้า"
แม้พวกตัวเอกจะรู้ดีว่าคางุยะต้องการหลอก แต่ก็เพราะว่างจัด เลยอยากรู้เหมือนกันว่าจะหลอกอะไร
สุดท้ายจึงออกเดินทางเข้าไปในป่าไผ่ พร้อมโยวไคคู่หูของตน
ระหว่างทางได้พบกับเคย์เนะในร่างฮาคุตาคุที่มาขัดขวาง และที่ปลายทางนั้นก็ได้พบกับ ฟุจิวาระ โนะ โมโคว สาวน้อยผู้ไม่แก่ไม่ตาย
เธอเป็นคู่ปรับกับคางุยะมาช้านาน และเคยต่อสู้กันอยู่หลายครั้ง
จุดประสงค์ของคางุยะในครั้งนี้ก็คือ ต้องการให้โมโควโดนเหล่าตัวเอกยำใหญ่ซะบ้าง นั่นเอง
อาจเพราะต้องการทดสอบความกล้าให้จบ หรืออาจเป็นเพราะฝีปากของโมโคว หรือจะเพราะอะไรก็ตาม
สุดท้ายแล้วโมโควก็โดนยำใหญ่, สมใจคางุยะในที่สุด
*รายละเอียดสามารถติดตามได้ในส่วนของเนื้อเรื่อง ฉากจบ และฉากพิเศษ
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่ารู้
● ตามธรรมเนียมของโทโฮ ทุกภาคจะต้องมีอักษรคันจิจากชื่อของตัวการก่อเรื่อง อยู่ในอักษรสามตัวท้ายของชื่อภาค
สำหรับภาคนี้ คือ 永夜抄
โดยตัวแรกนั้นมาจากชื่อของเอย์ริน
ส่วนตัวกลางนั้นมาจากชื่อของคางุยะ
● แน่นอนว่าธีมของภาคนี้ก็คือ นิทานคนตัดไผ่
● ธีมเบื้องหลังคือ ความทรงจำเก่าแก่ที่ได้ชื่อว่าเป็นมายา
ซึ่งก็คือการได้ต่อสู้กับเรย์มุ-มาริสะอีกครั้ง พร้อมนำเพลงเก่าของพวกเธอมา Arrange ใหม่นั่นเอง
● ด่านแรกเริ่มต้นที่ยามชวด ซึ่งในนิทานคนตัดไผ่นั้น คางุยะก็ถูกพบอยู่ในปล้องไผ่ส่องแสงตอนยามชวดเช่นกัน
● เขตแดนเป็นตาย (Border of Life)
มาจากชื่อเพลงและเนื้อหาของยูยูโกะ
ในตัวเกมเวอร์ชั่นเดโมแบบแรกสุดนั้น จะเป็นการ Auto Last Spell โดยเสียบอมบ์ใน Stock ทั้งหมดไป
แต่ในเวอร์ชั่น 0.02 ที่ออกมาในวันที่ 14 เดือน 5 ปี 2004 ได้ถูกแก้ไขให้ต้องกดเอาเอง เทียบกับภาคเก่าก็คือระบบ บอมบ์เขมือบ นั่นเอง
ZUN ได้ให้ความเห็นเอาไว้ว่า
"พริบตาที่โดนกระสุนนี่แหละ คืออาณาเขตระหว่างความเป็นกับความตาย"
"ในการจะทำลายเขตแดนนี้ จำเป็นต้องมีพลังที่แข็งแกร่งอย่าง Last Spell กับพลังที่สามารถเปลี่ยนแปลงการไหลของเวลาได้"
● คำบรรยายของระดับความยากในแต่ละระดับ
○ Easy Level : ขึ้นหนึ่งค่ำ : สำหรับท่านที่ไม่ค่อยได้เล่นโทโฮ
○ Normal Level : ขึ้นสามค่ำ : สำหรับท่านที่เล่นโทโฮบ่อยๆ
○ Hard Level : ขึ้นเจ็ดค่ำ : สำหรับท่านที่เล่น Shooting บนเครื่อง Arcade บ่อยๆ
○ Lunatic Level : ขึ้นสิบสี่ค่ำ : ไม่เหมาะสำหรับผู้ใด
○ Extra Level : ขึ้นสิบห้าค่ำ : พระจันทร์ทำให้คนคลุ้มคลั่ง
● ข้อความที่ปรากฏเมื่อปลดล็อคระดับความยาก Extra ได้
"สามารถเล่น Extra Start ได้แล้ว, บทต่อของมายาอีกเพียงนิดเท่านั้น... ..."
● ข้อความที่ปรากฏเมื่อปลดล็อคโหมด Spell Practice ได้
"สามารถเล่น Spell Practice ได้แล้ว, เพียงเท่านี้ก็จัดการยัยคนดื้อด้านนั่นได้อย่างรอบคอบ... ..."
● ข้อความที่ปรากฏเมื่อปลดล็อคตัวละครได้
"เพิ่มตัวละครให้ใช้ได้อีก 8 แบบ, เพียงเท่านี้ก็ไม่มี Partner ที่แสนเกะกะกวนใจแล้ว"
● เนื้อหาของเกมภาคนี้เกิดขึ้นในวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 8 ซึ่งเป็นวันเพ็ญเก็บเกี่ยวที่ได้ชื่อว่าเป็นวันที่พระจันทร์สวยงามที่สุด
และบังเอิญว่าเกมโทโฮภาคนี้ก็วางขายในวันนี้พอดีเสียด้วย
โดย ZUN เองก็ให้สัมภาษณ์ว่ามันเป็นเรื่องบังเอิญเท่านั้น เพราะตัวเขาไม่สามารถกำหนดวันจัดงาน Comike ได้หรอก
● ในภาพโหลดก่อนเข้าเกม
คาดว่าเป็นภาพหลังคาศาลเจ้า โดยมีอะไรบางอย่างอยู่บนศาลเจ้า ซึ่งคาดว่า ได้แก่ (ไล่จากซ้ายไปขวา)
ไก่ (เรย์มุ) สุนัข (มาริสะ) สุนัข (ซาคุยะ) ตัวกินมด (โยวมุ)
ซึ่งเป็นสัตว์ที่เป็น Image ของตัวละครแต่ละตัวนั่นเอง
โดยในส่วนของโยวมุนั้น อาจมีที่มาจาก คาวาสุมิ ไม ในเรื่อง KANON ของค่าย KEY
ซึ่งเป็นนักดาบสาวน้อยในชุดนักเรียน ที่มีตุ๊กตาตัวกินมดเป็นของรักของหวง
......................................................................................................................................................................................
