東方求聞口授 ～ Symposium of Post-mysticism.
โทวโฮวกุมอนคุจุ (ใคร่รู้คำสอนแห่งตะวันออก) ～ งานประชุมสัมมนาแห่งยุคหลังความเชื่อทางศาสนา
.........................................................................................................................................................................................
เจ้าอาวาสจอมเวทแห่งวัดโยวไค
{ฮิจิริ เบียคุเรน Hijiri Byakuren }
ความสามารถ : ใช้เวทมนตร์ (เชี่ยวชาญเวทมนตร์ที่ใช้เสริมสมรรถนะของร่างกาย)
ความอันตราย : ไม่แน่ชัด
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ปานกลาง
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : วัดเมียวเรนจิ
เจ้าอาวาสแห่งวัดเมียวเรนจิ
เดิมเคยเป็นมนุษย์มาก่อน แต่การฝึกวิชาอย่างยาวนานทำให้เธอก้าวข้ามความเป็นมนุษย์ไปแล้ว
เธอจึงถูกจัดให้เป็นเผ่า จอมเวท
ไม่รู้ว่าทำไมเธอจึงเป็นที่เคารพรักของพวกโยวไค ทั้งที่เธอเป็นนักบวชของศาสนาพุทธ
การร่ายอาคมเพื่อขับไล่มารแบบในนิทานก็ไม่ทำ
แม้ว่าเธอจะทำตัวเป็นนักบุญแต่พลังที่ใช้กลับเป็นสิ่งชั่วร้าย
ถึงจะไม่แสดงความเป็นศัตรูกับมนุษย์ให้เห็น แต่ก็เป็นพันธมิตรของโยวไคอย่างแน่นอน
ก่อนย้ายเข้ามาสู่เกนโซวเคียว เธอถูกผนึกไว้ในโลกปิศาจด้วยน้ำมือของมนุษย์
สาเหตุคงเป็นเพราะหวาดกลัวตัวเธอที่มีพลังอำนาจพิเศษแตกต่างจากพวกตนกระมัง
ผู้ที่ปลดผนึกให้เธอก็คือเหล่าโยวไคที่เคารพรักในตัวเธอนั่นเอง
ลองมีประวัติแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะคิดว่าเธอมีความแค้นต่อมนุษย์
(จริงๆแล้วคนที่รวบรวมไอเทมและเดินทางไปโลกปิศาจจนทำให้ผนึกถูกคลายออกคือ เรย์มุ)
เธอใช้ชีวิตประจำวันโดยเคร่งครัดในศีลต่างๆเป็นอย่างมาก เช่น ไม่ดื่มเหล้า ไม่ชอบการฆ่า (ไม่ทานเนื้อสัตว์)
แต่ก็ทำให้เธอเข้าสังคมกับมนุษย์คนอื่นได้ยากเช่นกัน(*1)
*1 [ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้กันดีว่าการปฏิสัมพันธ์ในเกนโซวเคียวมักเกิดขึ้นในวงเหล้า]
งานของเธอคือ การจัดพิธีเผาศพหรือพิธีฝังศพ เผยแผ่พระธรรมคำสอนให้ทุกคนแม้ไม่ใช่ลูกศิษย์ และการนอนเร็วตื่นเช้า
ในบรรดางานเหล่านั้น 「งานแสดงสดสวดมนต์ข้ามคืน」 ซึ่งเคาะไม้เป็นจังหวะพลางขับร้องโดยไม่มีการเล่นเสียงสูงต่ำ
จะถูกจัดขึ้นเดือนละครั้งโดยทุกคนสามารถร่วมฟังได้โดยไม่เกี่ยงว่าเป็นมนุษย์หรือโยวไค(*2)
*2 [ไม่ได้เป็นที่นิยมแต่อย่างใด และได้รับการยอมรับแล้วว่าผลลัพธ์ตรงข้ามกัน คือมนุษย์จะหลับปุ๋ย ส่วนโยวไคจะตื่นตัว]
เธอเป็นคนสงบเยือกเย็นและใจกว้างจนดูเหมือนพึ่งพาไม่ได้ชอบกล แต่ก็เป็นที่เคารพรักของเหล่าโยวไคผู้ไม่นิยมการต่อสู้
ให้ความรู้สึกเหมือนคุณยายใจดีที่ใกล้ชิดสนิทสนมและไม่แสดงอาการโกรธให้ใครเห็น
แต่เพราะโยวไคส่วนใหญ่เป็นสายโจมตี เลยทำให้รู้สึกขยะแขยงขึ้นมาแทน
{ความสามารถ}
ผลลัพธ์จากการฝึกวิชาทำให้ได้ความสามารถติดตัวมา
ความสามารถพิเศษที่ติดตัวมนุษย์นั้นนิยมเรียกขานว่า 「เวทมนตร์」 แต่จริงๆแล้วมีความหลากหลายมาก
เวทมนตร์ของเธอคือสิ่งติดตัวที่ได้มาจากการบรรลุพระธรรม
แต่เธอตีตัวออกจากวิถีแห่งศาสนาพุทธนิกายมหายาน(*3) แล้วลุ่มหลงในทางสายมารจนได้พลังมาครอบครอง
บางทีเธอคงจะนิพพานไม่ได้แล้ว
*3 [แนวคิดน่าสงสัยที่ว่า คนเราสามารถหนีจากความทุกข์ได้ด้วยการช่วยเหลือผู้อื่น]
เวทมนตร์ของเธอเป็นสายเสริมความแข็งแกร่งให้แก่กล้ามเนื้อ
หากร่ายอาคม จะทำให้กำปั้นแข็งยิ่งกว่าเหล็กกล้า ประสาทสัมผัสทั้งห้าเฉียบคม ต่อให้ถูกขังในเตาแปดวิถีก็ไม่มีปัญหาเรื่องร่างเนื้อ
แต่ในเวลาปกติก็ไม่ต่างจากมนุษย์ธรรมดาที่ไร้ซึ่งพลังใดๆเลย
ทั้งอายุขัยที่ยืนยาวและร่างเนื้อที่ไม่โรยราไปตามกาลเวลา ล้วนเป็นผลมาจากเวทมนตร์ทั้งสิ้น
ถ้าคิดจะเป็นศัตรูกับเธอก็คงต้องเล่นงานทีเผลอล่ะนะ
(ล้อเหตุการณ์ในเรื่องไซอิ๋วที่ซุนหงอคงถูกขังไว้ในเตาแปดวิถีของไท่ซั่งเหล่าจวินเป็นเวลา 49 วัน)
{มาจินเคียวคัน (ม้วนคัมภีร์จอมมาร)}
บทสวดสำหรับใช้ความสามารถถูกเขียนไว้ในม้วนคัมภีร์ที่เธอพกติดตัว (ถูกเรียกขานว่า ม้วนคัมภีร์จอมมาร (魔人経巻))
ถึงจะพูดว่า เขียน แต่ตัวม้วนคัมภีร์ไม่ได้สร้างขึ้นด้วยกระดาษ มันคืออาคมบริสุทธิ์ที่ม้วนตัวอยู่ต่างหาก(*4)
*4 [ม้วนคัมภีร์ที่ทำจากกระดาษคงตกยุคไปแล้วล่ะมั้ง]
(คำว่า มาจิน (魔人) หมายถึง ผู้มีพลังเหนือมนุษย์ธรรมดา แต่ไม่ถึงขั้นเทพมาร (魔神) เพราะใกล้เคียงมนุษย์มากกว่าเทพ)
(จริงอยู่ว่าคำแปลจะซ้ำซ้อนกับ จอมมาร/ราชามาร (魔王) แต่ก็ใช้คำว่า ยอดมนุษย์ (超人) ไม่ได้)
(ใช้คำว่า -เหนือมนุษย์ ก็ไม่สื่อถึง มาร เลยเลือกแปลว่า จอมมาร)
ด้วยเหตุนี้จึงเบากว่าม้วนกระดาษและบรรจุปริมาณเนื้อหาได้อย่างไร้ขีดจำกัด
ที่ยิ่งกว่านั้นคือ การไม่เสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ทำให้มันเป็นที่รู้จักไปทั่ว
และดูเหมือนจะถูกติดตั้งโหมดสวดมนต์อัตโนมัติเอาไว้ด้วย เพียงแค่สะบัดขึ้นเหนือศีรษะก็จะใช้อาคมที่เคยร่ายไปแล้วได้ทันที
ดูเหมือนเธอจะสร้างมันขึ้นในช่วงที่ถูกผนึกไว้ในโลกปิศาจเพราะมีเวลาว่าง
สสารส่วนใหญ่ในโลกปิศาจมีความนึกคิดเป็นของตัวเอง ม้วนคัมภีร์จอมมารเองก็มีความนึกคิดเป็นของตัวเองจึงไม่มีใครอื่นที่สามารถใช้มันได้
เกนโซวเคียวเรียกไอเทมลักษณะนี้ว่า 「ต้องคำสาป」 กล่าวคือม้วนคัมภีร์จอมมารเป็นไอเทมต้องคำสาป(*5)
*5 [ดูเหมือนที่โลกภายนอกจะเรียกว่า ติดไวรัส]
{มาตรการรับมือ}
ไม่เป็นที่ทราบแน่ชัดว่าเธอมีความเป็นศัตรูต่อมนุษย์หรือไม่
แต่เจ้าตัวประกาศว่าจะไม่ฆ่าสัตว์เพราะผิดศีล จึงไม่น่าจะถูกเธอโจมตีใส่อย่างกะทันหัน
ที่สำคัญกว่านั้นก็คือ ควรจะระมัดระวังเหล่าโยวไคที่เป็นสมุนของเธอให้ดี
เพราะในบรรดาโยวไคที่อาศัยอยู่ในวัดนั้น มีบางตนที่เห็นได้ชัดว่าจะไม่รักษาศีลแน่นอน
โยวไคที่หมายปองในพลังของฮิจิริก็มี โยวไคที่จ้องเล่นงานมนุษย์ที่มาเยี่ยมสุสานก็มี
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
