東方心綺楼 ～ Hopeless Masquerade.
โทวโฮวชินคิโรว (ตำหนักตระการใจแห่งตะวันออก) ～ งานเต้นรำสวมหน้ากากที่ไร้ซึ่งความหวัง
.........................................................................................................................................................................................
Story & Ending
*กดที่หัวข้อเพื่อแสดงข้อความ*
หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
Timeline (สรุปลำดับเหตุการณ์ทั้งหมด)
จากบทพูดและฉากจบของแต่ละตัวละครในภาค 13.5 นั้น
หลายๆท่านคงจะสังเกตเห็นได้ว่า เหตุการณ์ของบางคนนั้นเกิดขึ้นก่อนเหตุการณ์ของอีกคนหนึ่งอย่างชัดเจน
ด้วยเหตุนี้จึงเชื่อกันว่า เนื้อหาในภาคนี้สามารถนำมาเรียบเรียงเป็น Timeline ได้
แม้มีบางจุดที่คลุมเครือว่าเกิดขึ้นตอนไหนกันแน่ แต่พอจะสรุปได้ดังเนื้อเรื่องย่อในหน้าหลัก [Link]
รายละเอียดของ TimeLine ในภาคนี้ทั้งหมด สามารถอ่านได้ที่ [Link] นี้
ปล.เนื่องจากความยาวของช่องใน Excel ไม่เพียงพอ จึงทำการย่อชื่อสถานที่บางแห่ง
คำเตือน
Timeline นี้เป็นเพียงการเรียบเรียงโดยแฟนๆชาวโทโฮเท่านั้น
มิใช่การเรียบเรียงโดยผู้แต่ง (ZUN) แต่อย่างใด
แม้บางจุดจะสามารถใช้อ้างอิงได้ เนื่องจากเนื้อหาในเกมบ่งชี้เด่นชัด
แต่ก็มีบางจุดที่เนื้อหาในเกมยังคลุมเครือ ทำให้การระบุเวลาเป็นเรื่องที่ทำได้ยาก
หากต้องการใช้อ้างอิง ควรอ่านบทพูด เนื้อหา และฉากจบในเกมประกอบการตัดสินใจด้วย
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เรย์มุ
Reimu's Story
ผู้กล่าวแทนเทพแปดล้าน
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
Hakurei Reimu
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
ศึกตัดสินจุดสูงสุดของการกำราบโยวไค
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : ดี---ล่ะ
มาริสะ : เคยนึกอยากประลองกันแบบนี้มานานแล้วว้อย
มาริสะ : เตรียมตัวพร้อมรึยัง ?
เรย์มุ : ประลอง......
เรย์มุ : เธอคิดว่าจะเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ ?
เรย์มุ : เอาสิ
เรย์มุ : ฉันจะทำให้เธอขายหน้าต่อหน้าผู้ชมเอง
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะแห่งฮาคุเรย์ดูไม่จืดในการประลอง)
มาริสะ : เป็นอะไรไป ? โดนอะไรสาปส่งมารึไง ?
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะแห่งฮาคุเรย์เอาชนะอย่างเปี่ยมเสน่ห์ !)
มาริสะ : อึก เจ็บใจนัก
มาริสะ : แบบนี้ความนิยมตกแหงเลย......
เรย์มุ : สรุปว่าคนที่จะกำราบโยวไคนับจากนี้ไปคือฉันนะ !
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
สงครามชินโตพุทธกลางเวหา
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เรย์มุ : บนท้องฟ้าก็มีผู้ชมอยู่สินะ
เรย์มุ : แบบนี้ออมมือไม่ได้แล้ว
เรย์มุ : ถึงจะเหนื่อยแต่ก็ต้องเอาจริงเพื่อให้ดูดีไว้ก่อน
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : มาแล้วสินะ
อิจิริน : มิโกะจอมอาละวาด
อิจิริน : ได้ยินว่าเธอพยายามกุมบังเหียนของเกนโซวเคียวโดยอ้างว่าเป็นการกำราบโยวไค
อิจิริน : ฉันจะลงโทษเธอด้วยจิตใจแห่งพุทธเอง !
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : สิ่งที่ร่วงลงมาจากท้องฟ้าคือมิโกะ)
อิจิริน : เยี่ยม ! แบบนี้ต้องมีผู้มาสักการบูชาวัดเมียวเรนจิเพิ่มขึ้นอีกแน่ๆ
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มหาเทศกาลดอกไม้ไฟยามเที่ยงงั้นรึ !)
อิจิริน : เจ็บใจนัก......แต่แพ้ราบคาบเลย
อิจิริน : ความแค้นนี้จะต้อง......
เรย์มุ : ชนะสบาย ชนะสบาย !
เรย์มุ : ถ้าโค่นพวกคู่แข่งได้อย่างนี้ล่ะก็
เรย์มุ : จิตศรัทธาทั้งหมดในเกนโซวเคียวก็จะมาอยู่ที่ฉัน......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
ฮวงจุ้ย ปะทะ Animism
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เรย์มุ : อื้ม---
เรย์มุ : ครึกครื้น ครึกครื้น
เรย์มุ : นึกแล้วว่าต้องคล้ายงานเทศกาลแบบนี้ถึงจะดี
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : คู่ต่อสู้คนต่อไปคือมิโกะงั้นเรอะ
ฟุโตะ : คราวนี้ไม่แพ้แน่เฟ้ย !
เรย์มุ : เจอเธอกี่ทีก็ไม่รู้สึกว่าจะแพ้เลยแฮะ
ฟุโตะ : จะพูดจาสบายใจเฉิบแบบนั้นไปได้ถึงเมื่อไหร่กันน้า ?
ฟุโตะ : ลืมตาตื่นจากการหลับใหลที่ยาวนานถึงหนึ่งพันกับอีกหลายร้อยปี
ฟุโตะ : เสริมด้วยแก่นสารแบบอนาคตของยุคปัจจุบัน
ฟุโตะ : จงลิ้มรสวิชาเต๋าที่ถือกำเนิดใหม่แล้วของข้าเข้าไปเสีย !
(BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : จิตใจที่ออกห่างจากศาลเจ้าฮาคุเรย์)
ฟุโตะ : นกกระจอกยังไม่ทันกินน้ำเลย
ฟุโตะ : นึกแล้วเชียวว่าศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดสำหรับวิชาเต๋าก็คือ...ยัยนั่น (คาดว่านัยถึงฮิจิริ เบียคุเรน)
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะไร้เทียมทาน รุกไล่สนุกสนานไม่ยอมหยุด)
(ชื่อพาดหัวข่าว ล้อชื่อรายการวาไรตี้ของญี่ปุ่น)
ฟุโตะ : ยอดเยี่ยมมาก
ฟุโตะ : ความนิยมของผู้ชมกำลังอธิบายทุกสิ่ง
เรย์มุ : พอมีผู้ชมเยอะๆแล้วรู้สึกคึกคักจังเลยน้า~
เรย์มุ : ถึงจะไม่อยากอาละวาดโครมครามแบบนี้ก็เถอะ......
เรย์มุ : อ้าว ?
เรย์มุ : ทำไมฉันรวบรวมความนิยมได้มากขนาดนี้ล่ะเนี่ย ?
ฟุโตะ : จะไปรู้เรอะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
สงครามศาสนาทางกายภาพ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เรย์มุ : อึก......
เรย์มุ : ถึงจะเจ็บใจก็เถอะ แต่ที่นี่ให้ความรู้สึกว่าเป็นงานเทศกาลมากกว่าศาลเจ้าของฉันอีกนะเนี่ย
เรย์มุ : แต่เอาเถอะ
เรย์มุ : ต่อให้เป็นฝ่ายเยือน ถ้าชนะแบบเท่ๆได้ ทุกสายตาก็จะต้องจดจ้องมาที่ฉัน !
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : รออยู่นานแล้วค่ะ
เบียคุเรน : ฉันเอาชนะการต่อสู้กับคู่ปรับส่วนใหญ่ไปเรียบร้อยแล้วค่ะ
เบียคุเรน : ในที่สุดศึกชิงความนิยมก็มาถึงจุดสำคัญ (Climax) แล้วสินะคะ ?
เรย์มุ : ฉันเองก็โค่นมาหมดแล้วเหมือนกัน !
เรย์มุ : ไม่มีทางมาแพ้เธอที่นี่หรอก
เบียคุเรน : การต่อสู้ครั้งนี้หากจะว่าไปแล้วก็คือสงครามตัวแทนระหว่างศาสนาพุทธกับชินโต
เบียคุเรน : แค่ขับไล่คู่ต่อสู้คงไม่อาจพูดได้ว่าเป็นชัยชนะที่แท้จริงนะคะ
เรย์มุ : รู้แล้วน่า
เรย์มุ : จะดึงผู้ชมมาเป็นพวกยังไง
เรย์มุ : จะรวบรวมความนิยมยังไง
เรย์มุ : วิธีชนะที่ก่อให้เกิดความเกลียดชังน่ะไม่มีความหมายหรอก
เบียคุเรน : ตัวคุณที่ไม่เคยชินกับการต่อสู้ต่อหน้าผู้คนจะสามารถต่อสู้อย่างเปี่ยมเสน่ห์ได้รึเปล่านะ ?
(BGM : ตึกระฟ้าแห่งอารมณ์ความรู้สึก ～ Cosmic Mind)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : นักศาสนาที่แข็งแกร่งที่สุดคือเจ้าอาวาสเบียคุเรน)
เบียคุเรน : ใช้ห่ากระสุนมันก็ดีอยู่หรอก แต่ต้องฝึกฝนร่างกายให้มากกว่านี้ด้วยนะ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : หมู่บ้านเต็มไปด้วยผู้ศรัทธาในศาลเจ้าฮาคุเรย์)
เรย์มุ : สำเร็จ !
เรย์มุ : ชนะแล้ว !
เรย์มุ : ถึงจะเป็นถิ่นศัตรู แต่พอชนะแล้วก็ตกเป็นเป้าสายตาในอึดใจเดียวเลยแฮะ !
เบียคุเรน : แพ้จนได้......งั้นเหรอ
เบียคุเรน : แบบนี้คงทำให้ธุรกิจซบเซาลงล่ะนะ
เรย์มุ : ว่าแต่
เรย์มุ : ผู้ชมจริงจังเลยเผลอคึกคะนองจนต่อสู้ไปแบบนั้น......
เรย์มุ : แต่ฉันว่าการที่ทุกคนชื่นชอบการต่อสู้ขึ้นมาแบบนี้มันผิดปกติไปหน่อยน้า---
เรย์มุ : ว่าไปนั่น
เบียคุเรน : เหรอคะ ?
เบียคุเรน : ฉันนึกว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยๆสำหรับที่นี่เสียอีก
เรย์มุ : อันที่จริงก็ไม่ใช่แบบนั้นหรอก---
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
Gallery (ผู้ชม) ที่ผิดปกติ
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : มาจนได้นะ
มิโกะ : เป็นไง
มิโกะ : ได้ยินรึเปล่า ?
มิโกะ : เสียงของผู้ชมที่มอบให้แก่ฉัน
เรย์มุ : อะไรกันเนี่ย......
เรย์มุ : การเป็นฝ่ายเยือนที่กดดันแบบนี้
เรย์มุ : เอ๊ะ
เรย์มุ : ทั้งที่ทุกคนสนับสนุนฉันมาจนถึงเมื่อกี้แท้ๆ
เรย์มุ : เธอทำอะไรลงไปกันแน่ ?
มิโกะ : คึคึคึ
มิโกะ : สิ่งที่แปรเปลี่ยนได้ง่ายอย่างแท้จริงก็คือจิตใจของมนุษย์
มิโกะ : สิ่งที่เคยเชื่อมาจนถึงเมื่อกี้กลับล่มสลายลงในพริบตา
มิโกะ : ราวกับภาพลวงตา (蜃気楼 :ชินคิโรว)......
มิโกะ : เธอคงไม่คิดอย่างนั้นสินะ
เรย์มุ : อะไรจะขนาดนั้น
เรย์มุ : ผู้ชมทุกคนมองฉันเป็นศัตรูหมดเลย......
เรย์มุ : ถ้าแค่ไม่มีพันธมิตรยังพอว่า
เรย์มุ : การเผชิญหน้ากันท่ามกลางพันธมิตรมากมายของคู่ต่อสู้เป็นเรื่องที่ยากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
มิโกะ : โฮะโฮะโฮะ
มิโกะ : เอ้า มาเริ่มกันเถอะ
มิโกะ : การต่อสู้เพื่อตัดสินว่าใครเป็นนักศาสนาที่แข็งแกร่งที่สุด
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะแห่งฮาคุเรย์ถูกคัดออก)
มิโกะ : อ่อนแอจริง ฉันยังไม่ได้เผยร่างจริงเลยนะ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : อะไรน่ะ ?
เรย์มุ : การตอบสนองแปลกๆนี่มัน
มิโกะ : โฮะโฮะโฮะ
มิโกะ : ถูกหลอกเต็มเปาเลยนะ
(ผู้ชมหายตัวไป)
เรย์มุ : หา !
เรย์มุ : ทุกคนเป็นทานุกิ !
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : อะฮะฮะ
มามิโซว : ข้าเอง ข้าเอง
เรย์มุ : อะไรกัน มิโกะคนเมื่อกี้นี้คือร่างแปลงของเธองั้นเหรอ
เรย์มุ : อย่างนี้นี่เอง
เรย์มุ : ถึงว่าทำไมพูดจาห้าวๆชอบกล
มามิโซว : เป็นเกียรติอย่างยิ่ง
มามิโซว : ว่าไง
มามิโซว : สู้กับข้าอีกสักตั้งมั้ย ?
เรย์มุ : ไม่ล่ะ
เรย์มุ : สู้กับเธอไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมานี่นา
มามิโซว : งั้นถ้าเป็นแบบนี้ล่ะ ?
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
เรย์มุ : อึก
เรย์มุ : ถ้ามีผู้ชมคอยให้กำลังใจแบบนี้คงหนีไม่ได้แล้วล่ะนะ
เรย์มุ : ถึงจะเป็นทานุกิก็เถอะ
มามิโซว : ใช่มั้ยล่า ใช่มั้ยล่า
มามิโซว : เอาล่ะ คราวนี้จะเริ่มจริงๆล่ะนะ
มามิโซว : นี่คือจุดเริ่มต้นของงานเลี้ยงทานุกิครั้งยิ่งใหญ่ไงล่ะ
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : ประเมินสูงเกินไปเหรอเนี่ย
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
เรย์มุ : เยี่ยม---
เรย์มุ : ชนะขาดลอย !
เรย์มุ : เท่านี้ความนิยมทั่วเกนโซวเคียวก็ตกเป็นของฉันล่ะ
มามิโซว : ......
มามิโซว : เธอรู้ตัวรึเปล่า ?
มามิโซว : เกี่ยวกับเบื้องหลังของเทศกาลอันแสนวุ่นวายครั้งนี้น่ะ
เรย์มุ : เอ๋ ?
เรย์มุ : เรื่องอะไรเหรอ ?
มามิโซว : ไม่รู้ต้นเหตุงั้นเรอะ......
มามิโซว : อารมณ์ความรู้สึกถูกช่วงชิงไปจากมนุษย์ทั่วเกนโซวเคียวเลยนะ
มามิโซว : สิ่งที่ถูกช่วงชิงไปไม่ใช่อารมณ์ความรู้สึกทั้งหมด
มามิโซว : แต่เป็นอารมณ์ความรู้สึกเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น !
เรย์มุ : เอ่อ---......
เรย์มุ : นั่นสินะ
เรย์มุ : ตอนแรกฉันเองก็......
เรย์มุ : พยายามจะใช้ความน่าเกรงขามของเทพในการช่วยโลกที่เสื่อมโทรมลงเพราะการมองโลกในแง่ร้าย
มามิโซว : การมองโลกในแง่ร้าย
มามิโซว : ใช่แล้ว
มามิโซว : อารมณ์ความรู้สึกที่ถูกช่วงชิงไปก็คือ จิตใจแห่งความหวัง นั่นเอง
มามิโซว : และคนที่กำลังรวบรวมความหวังของมนุษย์ในตอนนี้
มามิโซว : ก็คือพวกเธอ
มามิโซว : เหล่านักศาสนาไงล่ะ
เรย์มุ : คิดไว้แล้วไม่ผิด !
เรย์มุ : ฝีมือของฉันล้วนๆเลยนะเนี่ย !
มามิโซว : ......เธออาจจะไม่รู้ก็ได้นะ
มามิโซว : แต่หมู่บ้านมนุษย์ในตอนนี้ หากผ่านยามฉลูที่สามไป
มามิโซว : จะกลายเป็นสถานที่สุดเลวร้ายที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆล่ะ
เรย์มุ : ว่าไงนะ ?
มามิโซว : แถมระยะเวลายังนานขึ้นเรื่อยๆด้วย
มามิโซว : ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ต่อไป
มามิโซว : อารมณ์ความรู้สึกจะสูญหายไปตลอดกาลก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
เรย์มุ : หมู่บ้านมนุษย์ตอนยามฉลูที่สามสินะ ?
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
เรย์มุ : นะ.. นี่มัน
เรย์มุ : เสียงเจี๊ยวจ๊าวเมื่อตอนกลางวันเหมือนเป็นเรื่องโกหกเลย
เรย์มุ : ทุกคนไม่มีชีวิตชีวาจนน่าขนลุกยังไงก็ไม่รู้......
เรย์มุ : มีใครบางคนอยู่ที่นี่......
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : ใครน่ะ ?
เรย์มุ : ไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ
โคโคโระ 
เรย์มุ : อะไรของเธอ
เรย์มุ : เมินกันงั้นเหรอ
โคโคโระ
เรย์มุ : ?
โคโคโระ 
โคโคโระ 
โคโคโระ
เรย์มุ : เอ๊ะ เอ่อ---
เรย์มุ : เรื่องนั้นมันของตายอยู่แล้ว
โคโคโระ
เรย์มุ : เฮ้ย
เรย์มุ : ตกลงเธอเป็นอะไรกันแน่เนี่ย
โคโคโระ 
โคโคโระ 
เรย์มุ : โยวไคพิลึกๆโผล่ออกมาอีกแล้วแฮะ
โคโคโระ
โคโคโระ
เรย์มุ : ถ้างั้น
เรย์มุ : เกิดอะไรขึ้นกับสถานที่นี้ในตอนนี้ล่ะ
เรย์มุ : ทุกคนไร้อารมณ์จนน่าขนลุกเลย
โคโคโระ 
โคโคโระ
โคโคโระ 
โคโคโระ
โคโคโระ
เรย์มุ : ฉัน ?
เรย์มุ : ความหวังล้นเหลือ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
(BGM หยุดเล่น)
โคโคโระ 
เรย์มุ : เดี๋ยวสิ
เรย์มุ : เผยธาตุแท้ออกมาแล้วสินะ นังโยวไคตัวนี้
เรย์มุ : สุดท้ายแล้วก็มีเป้าหมายอยู่ที่การทำร้ายมนุษย์ล่ะสิ ?
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบมิโกะในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทเรย์มุ)
ศาลเจ้าฮาคุเรย์ในฤดูร้อน
เทศกาลอันแสนวุ่นวายที่เกิดจากอารมณ์ความรู้สึกชั่วแล่นได้สงบลงแล้ว
แต่กลับถูกแทนที่ด้วยเสียงเจี๊ยวจ๊าวของแมลงที่มีอายุขัยชั่วพลันแทน
สงครามความนิยมของเหล่านักศาสนาคงเป็นเพียงภาพมายาที่ก่อให้เกิดความสิ้นหวังแก่มนุษย์กระมัง
เรย์มุ : เฮ้อ--- ว่างเปล่า ไม่มีอะไรเลย
เรย์มุ : ทั้งๆที่ผู้มาสักการบูชาเพิ่มขึ้นจนมีผู้ศรัทธาเยอะขึ้นจนถึงเมื่อเร็วๆนี้แท้ๆเชียวน้า
เรย์มุ : แค่ต่อสู้อย่างงดงามอย่างเดียว ไม่นานความนิยมก็จะตกลงสินะ
เรย์มุ : ทำยังไงถึงจะรวบรวมผู้ศรัทธาอย่างแท้จริงได้ล่ะเนี่ย......
เรย์มุ : อ้าว ? ยินดีต้อนรับ
โคโคโระ : นี่ หาเจอรึยัง ?
เรย์มุ : อืม--- ไม่มีเบาะแสเลยสักนิดน่ะ
โคโคโระ : เหรอ ปริมาณความหวังที่มีอยู่ตอนนี้คงทนอยู่ได้ไม่นานนะ
เรย์มุ : รู้แล้วน่า
หน้ากากของโคโคโระสร้างขึ้นจากอารมณ์ความรู้สึก
จำนวนหน้ากากทั้งหมดคือ 66
ในจำนวนนั้น หากสูญเสียไปแม้แต่แบบเดียว อารมณ์ความรู้สึกก็จะคลุ้มคลั่ง
อารมณ์ความรู้สึกที่คลุ้มคลั่งจะติดต่อไปยังคนรอบข้าง
หากอารมณ์ความรู้สึกรั่วไหลออกมาไม่สิ้นสุด ไม่นานก็จะหมดสิ้นลง
หมู่บ้านมนุษย์ปั่นป่วนด้วยความสิ้นหวัง
ผลจากการสูญเสียหน้ากากแห่งความหวังไปจนอารมณ์ความรู้สึกคลุ้มคลั่ง ทำให้อารมณ์ความรู้สึกเริ่มหมดไป
เรย์มุ : ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ไม่มีเบาะแสอะไรบ้างเลยเหรอ ? อย่างเช่นที่อยู่ของหน้ากากแห่งความหวังน่ะ
โคโคโระ : อืม--- ไม่รู้สิ
เรย์มุ : Time Limit ล่ะ ?
โคโคโระ : ด้วยปริมาณความหวังที่คุณมีอยู่ คงทนได้ประมาณ 10 วันล่ะมั้งนะ
โคโคโระ : ต้องรีบหาหน้ากากแห่งความหวังของจริงก่อนที่จะถึงตอนนั้นนะ เนอะ คุณเรย์มุ
เรย์มุ : พูดจาวางก้ามเชียวนะ ทำไมต้องเป็นฉันด้วยล่ะ......
หลังจากวันนั้น โคโคโระได้สร้างหน้ากากชั่วคราวขึ้นมาจากความหวังที่เรย์มุมีอยู่
มันช่วยสะกดความคลุ้มคลั่งของอารมณ์ความรู้สึกและนำความหวังกลับมาสู่ผู้คน
แม้ว่าจะทำให้จำนวนผู้คนที่หวังพึ่งพาศาสนาลดน้อยลงก็เถอะ......
แต่ยังไงหน้ากากแห่งความหวังในตอนนี้ก็เป็นแค่หน้ากากชั่วคราว
ผลลัพธ์จึงคงอยู่เพียงชั่วคราวเท่านั้น
ยังไงหน้ากากแห่งความหวังของจริงก็ยังหายสาบสูญไปอยู่เหมือนเดิม
ใครเป็นคนช่วงชิงหน้ากากแห่งความหวังไป และเพื่ออะไรกันแน่นะ
เรย์มุรู้สึกได้ว่าเธอจำเป็นต้องตรวจสอบต่อไป
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มาริสะ
Marisa's Story
จอมเวทผู้เป็นตัวแทนมนุษย์
คิริซาเมะ มาริสะ
Kirisame Marisa
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
จงมีชีวิตอย่างเฉิดฉาย
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เรย์มุ : ว่าไงนะ ?
เรย์มุ : เธอก็อยากได้ผู้ศรัทธางั้นเหรอ ?
มาริสะ : เอ้อ ตามนั้นแหละ
มาริสะ : ไม่งั้นก็มีแต่พวกเธอที่สนุกกันนี่นา
เรย์มุ : ถ้างั้นเธอก็เป็นคู่แข่งสินะ
เรย์มุ : จงแพ้ที่นี่แล้วอับอายขายหน้าไปซะ !
(BGM : ทางเดินสีใบไม้ผลิ ～ Colorful Path)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ดูเหมือนจะเกิดอะไรบางอย่างขึ้นที่ศาลเจ้าฮาคุเรย์)
เรย์มุ : อ่อนแอเกินไปหน่อยแล้วน้า
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : คุณมาริสะพิชิตมิโกะ !)
มาริสะ : ชนะแล้ว !
มาริสะ : คอยดูให้ดีนะ ?
มาริสะ : เดี๋ยวฉันจะแสดงการเผยแผ่ศาสนาให้ดู
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
การเผยแผ่ศาสนาระดับรากหญ้า
สถานที่ : หนองน้ำเกมบุ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มาริสะ : ยังไงซะ พวกเรย์มุก็คงจะไปแต่ที่ที่มีมนุษย์รวมตัวกัน
มาริสะ : คงไม่มายุ่งกับสถานที่ห่างไกลแบบนี้หรอกม้าง---
(คาวาชิโระ นิโทริ ปรากฏตัว)
นิโทริ : มาทำอะไร !
มาริสะ : กะว่าจะมาจัดงานแสดงแถวนี้สักหน่อยน่ะ
นิโทริ : โฮะโฮ่
นิโทริ : งานแสดงที่ว่าน่ะ หมายถึงแบบนี้สินะ
(BGM : กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ ～ Candid Friend)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณมาริสะจมแม่น้ำไปแล้ว)
นิโทริ : อะฮะฮะ เห่ยเป็นบ้าเลยนะ---
(คาวาชิโระ นิโทริ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : การบูมขนาดย่อมที่ตีนเขา !)
มาริสะ : เป็นไงล่ะ
มาริสะ : ชื่อเสียงของฉันเพิ่มขึ้นมานิดนึงแล้วนี่ ?
นิโทริ : อูยยย
นิโทริ : แพ้ซะแล้ว
มาริสะ : การกุมหัวใจของผู้คนน่ะน้า
มาริสะ : มันต้องเริ่มทำให้มั่นคงจากคนใกล้ตัวแบบนี้ไงล่ะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
จากอรุณสวัสดิ์สู่ก้นบึ้งของขุมนรก
สถานที่ : วังวิญญาณพิภพ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(โคเมย์จิ โคอิชิ อยู่มาตั้งแต่แรกแล้ว......)
มาริสะ : นึกแล้วเชียวว่าใต้พิภพแบบนี้คงไม่มีคู่แข่ง
มาริสะ : แปลว่าเผยแผ่ศาสนาได้สบายๆเลยสินะ
มาริสะ : เอ๊ะ
มาริสะ : ถ้าไม่มีศัตรูแล้วจะเผยแผ่ศาสนายังไงดีล่ะหว่า......
(โคเมย์จิ โคอิชิ เริ่มทักทาย)
โคอิชิ : ศัตรูก็อยู่ตรงนี้ไงล่ะ
มาริสะ : โอ๋ ?
มาริสะ : รู้สึกเหมือนได้ยินอะไรบางอย่าง
มาริสะ : คิดไปเองล่ะมั้ง
โคอิชิ : ฮุฮุฮุฮุ
โคอิชิ : มีช่องโหว่ !
(BGM : สาวน้อยโยวไคแห่ง Hartmann)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : จอมเวทตกนรก)
โคอิชิ : ไปเที่ยวบนพื้นพิภพอีกรอบดีมั้ยน้า---
(โคเมย์จิ โคอิชิ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : จอมเวทเป็นที่นิยมแม้แต่ในใต้พิภพ !)
โคอิชิ : ตายจริง ตายจริง
โคอิชิ : แพ้ซะแล้ว
มาริสะ : ตกใจหมดเลยโว้ย
มาริสะ : อย่าเข้ามาใกล้โดยไม่มีเค้าลางสักนิดแบบนี้สิ
มาริสะ : ไม่รู้สึกถึงเค้าลางเลย......
มาริสะ : เอ๊ะ เธอน่ะ
มาริสะ : มาต่อสู้ล่าความนิยมแบบนี้ไปแล้วจะมีความหมายอะไรเรอะ
มาริสะ : ยังไงก็ดึงดูดความสนใจจากผู้ชมไม่ได้นี่นา ?
โคอิชิ : เอะเฮะเฮะ---
มาริสะ : งั้นเหรอ
มาริสะ : ดีจังเลยนะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
ศัตรูที่แข็งแกร่งที่สุด
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มาริสะ : ได้ใจเกินไปจนเผลอมาถึงนี่ซะแล้ว...
มาริสะ : ที่นี่เร่าร้อนสุดยอดเลยแฮะ
มาริสะ : แถมยังมีแต่เสียงเชียร์ของฝ่ายศัตรู
มิโกะ : โอ๊ะโอ๋
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : เธอเองก็เข้าร่วมสงครามศาสนาครั้งนี้ด้วยเหรอ
มาริสะ : แบบว่าตามกระแสน่ะ
มิโกะ : ขอต้อนรับ !
มิโกะ : แด่การปรากฏตัวของคู่แข่งรายใหม่
มาริสะ : รู้สึกว่าฉันจะเป็นฝ่ายเยือนที่โดนกดดันเต็มที่เลยแฮะ
มิโกะ : ถ้าเธอเป็นนักศาสนาก็คงจะเข้าใจใช่มั้ย ?
มิโกะ : ถึงความหมายของการต่อสู้ครั้งนี้
มาริสะ : เปล่าหรอก แบบว่า จะเรียกว่านักศาสนาหรืออะไรดีล่ะ
มิโกะ : กล้าๆกลัวๆแบบนั้นไม่มีทางกุมหัวใจของผู้คนเอาไว้ได้หรอกนะ !
มิโกะ : เอ้า จงต่อสู้อย่างงดงาม !
มิโกะ : ต่อหน้าทุกคนที่กำลังดูอยู่ !
(BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มนุษย์จำนวนมากมาเยือนวัดเต๋า !)
มิโกะ : ใครก็ได้ ช่วยคร่ำครวญให้แก่ความพ่ายแพ้ของเธอทีซิ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : กลับตาลปัตรอย่างไม่น่าเชื่อ !? คุณมาริสะชนะสบายบรื๋อ)
มาริสะ : เยี่ยม
มาริสะ : ชนะแล้วเฟ้ย !
มิโกะ : ฉันแพ้แล้ว
มิโกะ : เป็นห่ากระสุนที่ยอดเยี่ยมมาก
มิโกะ : ได้ยินมั้ย ?
มิโกะ : เสียงยกย่องชมเชยที่ทุกคนมอบให้แก่เธอ
มาริสะ : โอ้------
มาริสะ : ช่างสะใจอะไรอย่างนี้ !
มิโกะ : อันที่จริงฉันมีแผนว่าจะเป็นความหวังให้แก่โลกใบนี้
มิโกะ : แต่ขอยกให้เธอละกัน
มาริสะ : แหม---
มาริสะ : การได้รับคำชมมันรู้สึกดีอย่างนี้นี่เอง
มาริสะ : จะให้เป็นความหวังของทุกคนหรืออะไรก็ยอมล่ะเฟ้ย
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
ความนิยมที่เสียไปอย่างกะทันหัน
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : รออยู่นานแล้ว
มาริสะ : คู่ต่อสู้คราวนี้เป็นเธอเองเรอะ
มาริสะ : ตอนนี้ทั่วเกนโซวเคียวเป็นพันธมิตรของฉันแล้ว
มาริสะ : ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะเป็นใครก็ไม่รู้สึกว่าจะแพ้เลยเฟ้ย !
เบียคุเรน : เรื่องนั้นจะเป็นยังไงกันนะ......
เบียคุเรน : ไม่ได้ยินเสียงที่อยู่รอบตัวเธอรึไง ?
มาริสะ : อ๋า ?
มาริสะ : ทำไมล่ะ ?
มาริสะ : ไหงมีแต่เสียงเชียร์เธอฝ่ายเดียวเลย
เบียคุเรน : โฮะโฮะโฮะ
เบียคุเรน : เป็นไงล่ะ
เบียคุเรน : ความรู้สึกที่สูญเสียผู้สนับสนุนไปอย่างกะทันหันน่ะ
มาริสะ : นี่มันบ้าอะไรกันเนี่ย
มาริสะ : ต้องมารวบรวมความนิยมใหม่อีกครั้งเนี่ยนะ
มาริสะ : มันช่าง......
มาริสะ : เร้าใจเกินคาดเลยว้อย
เบียคุเรน : ช่างเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ
เบียคุเรน : เอาเถอะ แบบนี้ก็ไม่เลว
มาริสะ : ความนิยมน่ะ
มาริสะ : แค่ชนะให้ได้ครั้งนึงก็ทวงคืนมาได้สบายๆแล้วว้อย
เบียคุเรน : มันจะง่ายอย่างนั้นเชียวรึ
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณมาริสะซึ่งเคยได้รับความนิยมถึงขีดสุดกลับตกรอบ)
เบียคุเรน : น่าผิดหวังอะไรอย่างนี้
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
มาริสะ : เดี๋ยวก่อน !
มาริสะ : เธอ......เป็นใครน่ะ ?
มาริสะ : ไม่ใช่ฮิจิรินี่นา
เบียคุเรน : โฮ่
เบียคุเรน : รู้สึกตัวแล้วสินะ
เบียคุเรน : ถ้างั้นก็ไม่จำเป็นต้องใช้ร่างนี้อีกต่อไป
(ผู้ชมหายตัวไป)
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
มาริสะ : หรือว่า Gallery (ผู้ชม) ทุกคนก็เป็นตัวปลอมงั้นเหรอ...... !
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : อะฮะฮะ
มามิโซว : ข้าเอง ข้าเอง
มาริสะ : อะไรกัน
มาริสะ : ฝีมือของปิศาจทานุกิเองเหรอ
มาริสะ : โดนหลอกเต็มเปาเลยแฮะ
มาริสะ : งั้นก็แปลว่า
มาริสะ : เรื่องที่ฉันสูญเสียความนิยมนั่นก็......
มาริสะ : เป็นเรื่อง Fake สินะ
มาริสะ : ค่อยโล่งอกหน่อยวุ้ย
มามิโซว : ใช่แล้ว
มามิโซว : พวกข้าชอบการปลอมเป็นมนุษย์ที่สุดเลยล่ะ......
มามิโซว : เลยเผลอหลอกไปซะได้
มาริสะ : ถ้างั้น
มาริสะ : แปลว่าจากนี้ไปจะเป็นศึกจริงแล้วสินะ ?
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
มามิโซว : โอ้ ตามน้ำคล่องแคล่วดีนี่
มามิโซว : พวกผู้ชมเองก็กลับมาพร้อมหน้าแล้ว
มาริสะ : ไหนๆก็ไหนๆแล้ว
มาริสะ : ขอความนิยมจากพวกทานุกิไปด้วยเลยละกัน
มามิโซว : มันจะง่ายอย่างนั้นรึเปล่านะ ?
มามิโซว : คราวนี้อาจได้เสียความนิยมไปจริงๆก็ได้นา
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : อ่อนแอ อ่อนแอ
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มาริสะ : รู้ผลล่ะ !
มาริสะ : ทีนี้ก็จะได้รับเสียงสนับสนุนจากพวกทานุกิแล้วสินะ !
มามิโซว : ......
มามิโซว : ไม่รู้สินะ
มามิโซว : เธอไม่คิดว่ามันแปลกๆบ้างรึ ?
มาริสะ : ......เรื่องอะไรล่ะ ?
มามิโซว : หากต่อสู้ชนะแล้วจะได้รับความนิยม
มามิโซว : พูดให้ชัดก็คือ แค่ชกให้สวยงามก็ได้ผู้สนับสนุนเพิ่มขึ้นแล้ว
มามิโซว : ที่ผ่านมาเคยเป็นอย่างนี้ด้วยเหรอ ?
มามิโซว : พวกมนุษย์น่ะ
มาริสะ : อ่า---
มาริสะ : อืม---
มาริสะ : มันก็เป็นเรื่องที่มีอยู่บ่อยๆในเกนโซวเคียวนะ
มาริสะ : แต่ตอนนี้มันผิดปกติไปหน่อย
มามิโซว : สาเหตุที่เป็นอย่างนั้นมีเพียงหนึ่งเดียว
มามิโซว : คือความหวังได้สูญหายไปจากเกนโซวเคียวไงล่ะ
มามิโซว : พอสูญเสียความหวังไป ผู้คนต่างก็หันมาสนับสนุนความบันเทิงที่ไม่ยั่งยืนแบบนี้
มามิโซว : เธอเองก็ได้ยินมาเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ ?
มามิโซว : เสียงที่บอกว่า ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่นา
มามิโซว : นั่นคือก้าวแรกสู่ความหายนะไงล่ะ
มาริสะ : อย่างนี้นี่เอง......
มาริสะ : เพราะงั้นพวกนักศาสนาเลยลุกฮือขึ้นมา
มาริสะ : โดยเชื่อว่าคำสอนของตนนี่แหละที่จะกลายเป็นความหวัง
มามิโซว : ใช่แล้ว
มามิโซว : และความหวังก็น่าจะเป็นกุญแจสำคัญในการช่วยเหลือผู้คนจากหายนะ
มาริสะ : โอ๊ะ งั้นถ้าฉันชนะแล้วรวบรวมเสียงสนับสนุนไปเรื่อยๆ ฉันจะกลายเป็นอะไรล่ะ
มามิโซว : ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว เธอแค่มอบความหวังให้แก่มนุษย์ก็พอ
มามิโซว : เธออาจจะไม่รู้ก็ได้นะ
มามิโซว : แต่หมู่บ้านมนุษย์ในตอนนี้ หากผ่านยามฉลูที่สามไป
มามิโซว : จะกลายเป็นสถานที่สุดเลวร้ายที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆล่ะ
มามิโซว : รีบไปดูที่นั่นก่อนจะสายเกินไปดีกว่านะ
มาริสะ : ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆ......งั้นเหรอ ?
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
มาริสะ : อะไรกัน......
มาริสะ : นีมัน
มาริสะ : จะว่าหลับกันหมดก็ไม่ใช่
มาริสะ : รู้สึกเหมือนไร้ชีวิตจิตใจกันอย่างสมบูรณ์เลยแฮะ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
มาริสะ : !
มาริสะ : ใครน่ะ ?
โคโคโระ
มาริสะ : เธอเองก็ไร้อารมณ์ความรู้สึกงั้นเหรอ
มาริสะ : นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่น่ะ ?
โคโคโระ
มาริสะ : อ๋า--- ?
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มาริสะ : อะไรของเธอ ?
มาริสะ : จู่ๆก็มาชวนคุยสนิทสนม
มาริสะ : ขยะแขยงว่ะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มาริสะ : นึกว่าเป็นพวกไร้อารมณ์ แต่เปลี่ยนนิสัยไปมาโคตรเร็วเลยเลยแฮะ
มาริสะ : สรุปว่าเรื่องมันเป็นอย่างนี้สินะ ?
มาริสะ : สภาพของหมู่บ้านในตอนนี้เกิดขึ้นเพราะเธอดูดซับอารมณ์ความรู้สึกไป
มาริสะ : แบบนั้นใช่ปะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มาริสะ : อืม---
มาริสะ : ถ้างั้นเรื่องมันเป็นยังไงล่ะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(BGM หยุดเล่น)
มาริสะ : หา ?
มาริสะ : จะเอาเรอะ ?
มาริสะ : คิดจะชิงความหวังไปจากฉันเนี่ยนะ ?
มาริสะ : พูดได้สวย
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบคุณมาริสะในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทมาริสะ)
หมู่บ้านมนุษย์
แม้ไม่เห็นว่ามีงานเทศกาลอันแสนวุ่นวาย แต่ทุกคนก็ก้มหน้าก้มตาทำงานอย่างเงียบงัน
แม้จะดูเหมือนงานยุ่ง แต่ก็รู้สึกได้ถึงความมีชีวิตชีวา
มาริสะ : ทั้งที่มีแต่พวกดื่มเหล้าเฮฮาตั้งแต่กลางวันแสกๆจนถึงเมื่อเร็วๆนี้แท้ๆเชียวน้า
มาริสะ : สงบลงจนเงียบเหงาไปแล้วงั้นเหรอ......
มาริสะ : หรือว่าเต็มเปี่ยมไปด้วยความมีชีวิตชีวาสำหรับการใช้ชีวิตอย่างมั่นคงแล้วกันนะ
มาริสะ : ถึงยังไงคนที่ไม่ใช่นักศาสนาอย่างฉันก็คงไม่รู้อยู่ดีว่าอะไรจะเป็นยังไงต่อไปล่ะนะ
??? : ขอนั่งข้างๆได้มั้ย ?
มาริสะ : อ๋า--- ? ใครหว่า ?
มาริสะ : ......เธอ !
มาริสะ : ทำไมมาอยู่ในที่แบบนี้...... !
ยูกิ : ผู้ชมน้อยจังนะ วันนี้พักรบกันเหรอ ?
มาริสะ : พักรบ ?
ยูกิ : อืม ฉันมาดูทุกวันเลยล่ะ
ยูกิ : เพราะได้ยินมาว่ามีการจัดงานประลองยุทธกันบนพื้นพิภพน่ะ
มาริสะ : อ้อ มาดูหรอกเรอะ
มาริสะ : แต่ชาวบ้านคงเลิกเจี๊ยวจ๊าวกันแล้วล่ะ
ยูกิ : ในงานเทศกาลอันแสนวุ่นวาย ไม่สำคัญหรอกว่าจะเป็นมนุษย์หรือโยวไค
ยูกิ : ถูกมั้ย ?
มาริสะ : แหม่......มันก็ใช่อ่ะนะ
ยูกิ : แล้ววันนี้ไม่มีการต่อสู้เหรอ ?
ยูกิ : เงียบๆแบบนี้ไม่ชอบเลยแฮะ......
มาริสะ : เออ ก็คงจะเป็นอย่างนั้นแหละ
มาริสะ : กลับสู่ความสงบสุขแล้วล่ะ
หน้ากากของโคโคโระสร้างขึ้นจากอารมณ์ความรู้สึก
จำนวนหน้ากากทั้งหมดคือ 66
ในจำนวนนั้น หากสูญเสียไปแม้แต่แบบเดียว อารมณ์ความรู้สึกก็จะคลุ้มคลั่ง
อารมณ์ความรู้สึกที่คลุ้มคลั่งจะติดต่อไปยังคนรอบข้าง
หากอารมณ์ความรู้สึกรั่วไหลออกมาไม่สิ้นสุด ไม่นานก็จะหมดสิ้นลง
หมู่บ้านมนุษย์ปั่นป่วนด้วยความสิ้นหวัง
ผลจากการสูญเสียหน้ากากแห่งความหวังไปจนอารมณ์ความรู้สึกคลุ้มคลั่ง ทำให้อารมณ์ความรู้สึกเริ่มหมดไป
หลังจากวันนั้น โคโคโระได้สร้างหน้ากากชั่วคราวขึ้นมาจากความหวังที่มาริสะมีอยู่
มันช่วยให้รักษาสมดุลของอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้ได้
มนุษย์จึงรู้สึกถึงความหวังและอนาคตอีกครั้ง
แล้วกลับมาตั้งใจทำงานกันตามปกติดังเดิม
แต่มาริสะแอบคิดแบบนี้อยู่เหมือนกัน
คิดว่า......โลกที่ไม่มีความหวังมันสนุกสดใสกว่าไม่ใช่เหรอ......
คิดว่า......พอมีความหวังแล้วมนุษย์ก็เลิกผจญภัยไปเลยไม่ใช่เหรอ......
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
อิจิริน & อุนซัน
Ichirin's Story
นักบวชโยวไคผู้ทรงพลัง
คุโมะอิ อิจิริน & อุนซัน
Kumoi Ichirin & Unzan
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
แขกขาจรมาเยือนวัดเมียวเรนจิ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
อิจิริน : ฉันต้องปกป้องวัดในช่วงที่ท่านฮิจิริไม่อยู่สินะ
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : ว่าไง ว่าไง
มาริสะ : มีใครอยู่บ้างรึเปล่า !
อิจิริน : มีอะไรเหรอ ?
มาริสะ : เมื่อกี้บังอาจทำกันได้นะ !
มาริสะ : คราวนี้ฉันไม่แพ้แน่เฟ้ย !
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณมาริสะตามไปเอาคืน !)
มาริสะ : เฮ้อ ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : วัดเมียวเรนจิเป็นฝ่ายชนะอีกครา)
อิจิริน : ตกลงว่าคราวนี้เป็นเรื่องอะไรเหรอคะ
มาริสะ : โดนเจ้าอาวาสของพวกเธอเล่นงานเอาน่ะสิ
มาริสะ : เลยกะว่าจะมาเอาคืนสักหน่อย
อิจิริน : ท่านฮิจิริกำลังทำอะไรอยู่กันแน่นะ......
อิจิริน : ขอออกไปตรวจสอบสักหน่อยคงได้นะคะ ?
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
นักพรตลงมาเยือนศาลเจ้า
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
อิจิริน : ขอรบกวนด้วย !
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : อ้าว
เรย์มุ : ตาลุงหัวรั้นนี่นา (มองข้ามหัวอิจิรินไปที่อุนซันซะงั้น แต่ก็เป็นการล้อมุขที่แฟนโทโฮชอบล้ออิจิริน)
อิจิริน : ท่านฮิจิริมาที่นี่รึเปล่าคะ
เรย์มุ : ฮิจิริ~ ?
เรย์มุ : อ๋อ มาสิ เมื่อกี้นี้เอง
อิจิริน : เป็นอย่างที่คิดเลยเหรอเนี่ย
เรย์มุ : อ๊า แค่คิดก็หงุดหงิดแล้ว
เรย์มุ : จริงสิ
เรย์มุ : โค่นเธอเพื่อฟื้นฟูความนิยมสักหน่อยดีกว่า !
(BGM : ทางเดินสีใบไม้ผลิ ～ Colorful Path)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : นักบวชโยวไคทำวัดเมียวเรนจิขายหน้า)
เรย์มุ : ฟู่ ค่อยโล่งหน่อย
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะแห่งฮาคุเรย์ พ่ายสองศึกรวด !)
อิจิริน : งั้นเหรอ
อิจิริน : ท่านฮิจิริมาต่อสู้ที่นี่......
เรย์มุ : ถึงจะบอกว่าต่อสู้แต่ก็เป็นแค่ศึกจำลองน่ะ
เรย์มุ : เพราะว่าสถานการณ์ในตอนนี้มีความสำคัญต่อนักศาสนานั่นล่ะนะ
เรย์มุ : นี่ถ้าชนะเธอได้ก็คงจะล้างอายที่พ่ายไปคราวก่อนได้แล้วแท้ๆ......
อิจิริน : อย่างนี้นี่เอง
อิจิริน : แปลว่าถ้าฉันแพ้ก็จะสูญสิ้นทุกอย่างเลยสินะ
อิจิริน : ถึงฉันจะอ่อนด้อยแต่ก็อยากช่วยเหลือท่านฮิจิริ......ในขอบเขตที่ไม่เป็นการรบกวนท่านน่ะนะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
คำสอนแห่งพุทธ ณ ดินแดนห่างไกล
สถานที่ : หนองน้ำเกมบุ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
นิโทริ : อะไรหว่า ?
นิโทริ : พระสงฆ์มีธุระอะไรที่นี่ ?
อิจิริน : ได้ยินมาว่าโยวไคที่อาศัยในบึงแห่งนี้ยังขาดคุณธรรมในจิตใจ
อิจิริน : ขอให้ฉันได้เผยแผ่คำสอนแห่งพุทธไว้ ณ ที่นี้สักบทเถิด
นิโทริ : ขอปฏิเสธการเผยแผ่ศาสนา
นิโทริ : ยุคนี้เรื่องศาสนาพุทธหรือคุณธรรมน่ะ มันเป็นแค่เรื่องบ้าบอคอแตกเท่านั้นแหละ
อิจิริน : ช่วยไม่ได้นะ
อิจิริน : ต้องเทศนาให้ฟังด้วยกำลังเท่านั้นรึนี่
(BGM : กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ ～ Candid Friend)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : โยวไคมีอำนาจเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ?)
นิโทริ : ฉันไม่สนใจศาสนาที่ต้องมาชวนคนอื่นให้เข้ารีตหรอก
(คาวาชิโระ นิโทริ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : เหล่ากัปปะเข้ารีต)
อิจิริน : วัดเมียวเรนจิยินดีต้อนรับโยวไคเสมอ
อิจิริน : เชิญได้ทุกเมื่อเลยนะคะ
อิจิริน : พรรคพวกก็มีอยู่เพียบเลยค่ะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
ดอกไม้หนึ่งดอกในขุมนรก
สถานที่ : วังวิญญาณพิภพ
(คำว่า หนึ่งดอก ที่ใช้นับดอกไม้ในภาษาญี่ปุ่น เขียนและอ่านเหมือนชื่อของอิจิริน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(โคเมย์จิ โคอิชิ อยู่มาตั้งแต่แรกแล้ว......)
อิจิริน : กลับมาจนได้
อิจิริน : ใต้พิภพคือดินแดนแห่งความอัปยศสำหรับพวกเรา
โคอิชิ : โอ๋
โคอิชิ : ใครน่ะ ?
อิจิริน : แต่หากเอาแต่หันหลังให้ก็จะไม่สามารถช่วยเหลือเหล่าโยวไคใต้พิภพได้
โคอิชิ : อ๊ะ
โคอิชิ : คุณลุงมิโคชินิวโดวนี่นา
อิจิริน : เอาล่ะ คู่ต่อสู้ที่เหมาะแก่การเผยแผ่ศาสนาในใต้พิภพนี้คือใครกันนะ
โคอิชิ : ทุกคนเมินฉันงั้นเหรอ ?
อิจิริน : เอ๋ ?
อิจิริน : อุนซัน เมื่อกี้ว่าไงนะ ?
อิจิริน : มีใครบางคนอยู่ตรงหน้างั้นเหรอ ?
อิจิริน : พูดอะไรโง่ๆน่า
โคอิชิ : ยัยโง่เอ๊ย
(BGM : สาวน้อยโยวไคแห่ง Hartmann)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : อิจิรินร่วงลงสู่อดีตขุมนรกอีกครั้ง)
โคอิชิ : ไม่คณามือเลยน้า
(โคเมย์จิ โคอิชิ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ศาสนาพุทธบูมแม้แต่ในอดีตขุมนรก ?)
อิจิริน : ไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด
อิจิริน : หรือว่านี่คือการเข้าถึงอนัตตา......
โคอิชิ : ตายจริง
โคอิชิ : คุณลุงนักพรตแข็งแกร่งจังเลย
โคอิชิ : นึกว่าออกไปอยู่ในเมืองใหญ่แล้วจะกลายเป็นพวกไม่ได้เรื่องเสียอีก
อิจิริน : บนพื้นพิภพก็ไม่ใช่เมืองใหญ่อะไรหรอก
อิจิริน : ไม่เลยสักนิดส์---เดียว
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
อิจิรินสำนึกผิดอย่างแรง ?
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
อิจิริน : การเผยแผ่ศาสนาในวันนี้จบลงแล้ว
อิจิริน : แถมยังสามารถเผยแผ่ไปถึงสถานที่ซึ่งท่านฮิจิริยังไม่ได้ไปด้วย
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : นี่
เบียคุเรน : ทำอะไรอยู่น่ะ
อิจิริน : อ๊ะ ท่านฮิจิริ
เบียคุเรน : บอกให้เฝ้าวัดเมียวเรนจิเอาไว้ไม่ใช่เหรอ
เบียคุเรน : ทำไมถึงออกมาข้างนอกตามอำเภอใจ
อิจิริน : ขออภัยค่ะ
อิจิริน : มีแขกพิลึกๆโผล่มา ฉันก็เลย...
เบียคุเรน : พอได้แล้ว ข้าไม่ยกโทษให้
เบียคุเรน : ไม่ยกโทษให้เด็ดขาด !
เบียคุเรน : เพราะเจ้าแท้ๆ วัดเมียวเรนจิเลยพังพินาศไปหมดแล้ว
อิจิริน : ว่าไงนะคะ ?
เบียคุเรน : ใช่แล้ว
เบียคุเรน : เป็นเพราะเจ้าไม่อยู่วัด มันจึงพังพินาศ พินาศสิ้นเลยล่ะ
อิจิริน : ต้องรีบกลับไปเดี๋ยวนี้แล้ว !
เบียคุเรน : ไม่ปล่อยให้หนีไปได้หรอก !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณอิจิรินพ่ายให้กับศัตรูปริศนา)
เบียคุเรน : โฮะโฮะโฮะ พังพินาศ พังพินาศ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
อิจิริน : เดี๋ยวก่อน !
อิจิริน : ศาสนาพุทธของฉันไม่มีใครใช้วิชาชั่วร้ายแบบนั้น !
อิจิริน : เธอเป็นใครน่ะ ?
(ผู้ชมหายตัวไป)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : ความ---แตก---แล้ว---เหรอ---
อิจิริน : หนอยแน่
อิจิริน : มาหลอกกันได้นะ
อิจิริน : ที่สำคัญเหนืออื่นใด
อิจิริน : ดันมาปลอมตัวเป็นท่านฮิจิริ
อิจิริน : อภัยให้ไม่ได้ !
อิจิริน : เตรียมตัวเตรียมใจให้ดี !
มามิโซว : โฮะโฮะโฮะ
มามิโซว : ขืนสู้กันต่อไปทั้งอย่างนี้ก็ไม่มีอะไรน่าสนุกหรอก
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
มามิโซว : เอ้า รวบรวม Gallery (ผู้ชม) มาเรียบร้อยแล้ว
มามิโซว : จะลุยล่ะนะ !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : เอ้า ดื่มเข้าไป ดื่มเข้าไป ไอ้พระศีลแตกเอ๊ย
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มามิโซว : ยอมแล้ว ยอมแล้ว
มามิโซว : ยอมแพ้แล้วจ้า
อิจิริน : ไม่มีทางแพ้ให้กับปิศาจทานุกิหรอก
มามิโซว : เห็นเป็นคืนวันเพ็ญเลยอยากแกล้งให้ตกใจนิดหน่อยเท่านั้นเอง
อิจิริน : ตกใจแทบแย่เลยล่ะ
อิจิริน : เป็นพลังแปลงร่างที่ยอดเยี่ยมไปเลยนะ
มามิโซว : ไหนๆก็ตกใจแล้ว......
มามิโซว : หลังจากนี้เธอลองไปที่หมู่บ้านมนุษย์ดูสิ
มามิโซว : แล้วจะตกใจยิ่งกว่านี้อีกนะ
อิจิริน : ?
อิจิริน : แต่ฉันเป็นโยวไค
อิจิริน : เลยได้รับคำแนะนำมาว่าไม่ควรเข้าไปในหมู่บ้านนะ......
มามิโซว : อะไรกัน
มามิโซว : ไม่ต้องไปใส่ใจหรอกน่า
มามิโซว : ไม่มีใครเห็นหรอก
มามิโซว : เวลาป่านนี้แล้ว
อิจิริน : เฮ้อ......
มามิโซว : เอาล่ะ ได้เวลาคนแก่แยกย้ายสลายโต๋แล้ว
มามิโซว : คราวหน้าอยากไปประลองแปลงร่างกับเจ้าตัวน้อยของพวกเธอจัง (นัยถึง โฮวจูว นุเอะ)
อิจิริน : เจ้าตัวน้อยนั่นหมายถึงอุนซันเหรอ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
อิจิริน : นี่มันอะไรกัน ?
อิจิริน : ไม่รู้สึกถึงความมีชีวิตชีวาจากมนุษย์เลย......
อิจิริน : นี่คือสิ่งที่ปิศาจทานุกิอยากให้ฉันเห็นงั้นหรือ ?
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
อิจิริน : ใครน่ะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
อิจิริน : คนแปลกหน้าสินะ !
โคโคโระ
อิจิริน : ฮุฮุ เข้าใจแล้ว
อิจิริน : สิ่งที่ปิศาจทานุกิอยากให้ฉันเห็นก็คือการแสดงหน้ากากนี่สินะ !
โคโคโระ
โคโคโระ
อิจิริน : ดูสิ ดูสิ
อิจิริน : แต่จะให้เพิกเฉยต่อความผิดปกติในบริเวณนี้ก็คงทำไม่ได้แฮะ
อิจิริน : หรือว่าท่านฮิจิริกำลังพยายามแก้ไขความผิดปกตินี้อยู่......
(BGM หยุดเล่น)
โคโคโระ
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
อิจิริน : ต้องนำจิตใจของผู้คนกลับมาก่อนน่ะ
โคโคโระ
โคโคโระ
อิจิริน : ระเบิดอารมณ์ความรู้สึกงั้นเหรอ ?
อิจิริน : ผู้ผ่านการฝึกตนอย่างฉันต้องไม่สูญเสียความเยือกเย็นนะ !
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบพระสงฆ์ในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทอิจิริน & อุนซัน)
วัดเมียวเรนจิ
วันนี้งานเทศกาลก็ยังคงวุ่นวายไม่จบสิ้น
ผู้ท้าชิงปรากฏตัวขึ้นเฉกเช่นทุกวัน
ผู้มาสักการบูชาที่หมายจะท้าประลองก็มีอยู่ไม่น้อย
อิจิรินรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ให้ฮิจิริทราบ
แต่แน่นอนว่าเธอไม่ได้เล่าเรื่องที่ปิศาจทานุกิปลอมตัวเป็นฮิจิริออกไป
ฮิจิริ : นักแสดงละครโนทมิฬ...... ?
อิจิริน : ดูเหมือนเจ้านั่นจะปรากฏตัวขึ้นเมื่อถึงเวลากลางคืนค่ะ
อิจิริน : หน้ากากละครโนพวกนั้นต่างแสดงอารมณ์ออกมาอย่างสุดโต่ง
อิจิริน : อาจกล่าวได้ว่ามันก่อให้เกิดผลกระทบจนเป็นเหตุให้จิตใจของมนุษย์ปั่นป่วนค่ะ
ฮิจิริ : งั้นเหรอ ตรวจสอบมาได้ดีมาก คราวหน้าฉันจะลองไปดูละครโนทมิฬนั่นสักหน่อย
อิจิริน : ค่ะ
ฮิจิริ : ว่าแต่ ละครโนทมิฬนั่นมันเป็นอย่างไรหรือ ?
อิจิริน : เรื่องนั้น...
อิจิริน : ......ด้วยประการละฉะนี้ค่ะ
อิจิริน : งดงามมากจริงๆ ฉันเองก็พลาดท่าต้องมนต์เสน่ห์ไปนิดหน่อยเหมือนกันค่ะ
ฮิจิริ : ระ.. เหรอ ขอบใจที่อธิบายให้ฟังเสียยืดยาวนะ ลำบากแย่เลยสิ
อิจิริน : แหม แต่มันงดงามจริงๆนะคะ ฉันเองยังอยากดูอีกครั้งเลยล่ะค่ะ โดยเฉพาะห่ากระสุนที่อลังการนั่น......
ฮิจิริ : อ๊ะ ฉัน... ต้องไปเผยแผ่ศาสนานิดหน่อยน่ะ......
อิจิริน : ท่านฮิจิริกรุณาไปดูให้ได้นะคะ---
ฮิจิริ : อ๊ะ อื้ม
ฮิจิริ : แต่นักแสดงละครโนนั่นค่อนข้างน่าสงสัยนะ
ยังไม่มีใครค้นพบหน้ากากแห่งความหวังของโคโคโระ
ด้วยเหตุนี้ อารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์จึงคลุ้มคลั่งอยู่อย่างนั้น
อิจิริน(และอุนซัน)เองก็ได้รับผลกระทบมาไม่น้อย
ละครโนทมิฬคืออะไรงั้นเหรอ
มันคือด้านมืดของหน้ากากที่แสดงออกมาให้เห็น
หากไม่ระวังให้ดีก็จะถูกควบคุมอารมณ์ความรู้สึกเอาได้
บางที โคโคโระเองก็อาจจะเป็นผู้เสียหายจากละครโนทมิฬนี้ด้วยก็เป็นได้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เบียคุเรน
Byakuren's Story
พระอาจารย์ผู้อยู่เหนือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมจำพวกลิง
ฮิจิริ เบียคุเรน
Hijiri Byakuren
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
ผู้ท้าชิงปรากฏกาย !
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : ขอรบกวนด้วย !
ฟุโตะ : มาประลองกันอย่างยุติธรรมโดยเดิมพันป้ายวัดกัน !
เบียคุเรน : เอาสิคะ
เบียคุเรน : แต่ไม่เดิมพันป้ายนะ
ฟุโตะ : คิดจะหนีรึ ?
เบียคุเรน : เพราะฉันไม่อยากได้ป้ายของคุณต่างหากค่ะ
(BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ไฟไหม้วัดเมียวเรนจิงั้นรึ !?)
ฟุโตะ : ถ้าไม่เดิมพันป้ายก็เผาทิ้งให้หมดซะเลย
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : เจ้าอาวาสวัดเมียวเรนจิเริ่มเคลื่อนไหว !)
เบียคุเรน : หืม
เบียคุเรน : จิตใจของทุกคนกำลังปั่นป่วนสินะ
เบียคุเรน : ฉันจะนำคุณธรรมของทุกคนกลับมาเองค่ะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
ศึกบิณฑบาตร
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
มาริสะ : อยากประลองกับคนเก่งที่ผ่านศึกมานับร้อยอย่างฉันงั้นเหรอ ?
เบียคุเรน : ค่ะ
เบียคุเรน : ไม่ได้มีความแค้นอะไรกับคุณโดยตรงก็จริง......
เบียคุเรน : แต่ฉันอยากถ่ายทอดความสำคัญของคำสอนของศาสนาพุทธให้แก่ทุกคนที่อยู่ที่นี่ค่ะ
เบียคุเรน : โชคดีที่มีคนที่เหมาะกับบทโดนเล่นงานแต่ไม่ยอมถูกโค่นง่ายๆอยู่พอดี
มาริสะ : หา
มาริสะ : บทโดนเล่นงาน ?
มาริสะ : ดูถูกกันได้นะ
มาริสะ : ถ้างั้นฉันจะเป็นฝ่ายยำเธอให้เละแบบง่ายๆเอง !
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณฮิจิริปากดีแต่โดนยำเละอย่างง่ายดาย)
มาริสะ : เชอะ เอาไปโม้ในวงเหล้ายังไม่ได้เลย
มาริสะ : อ้อ แต่เธอคงไม่ดื่มสินะ
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : คำสอนอันทรงคุณค่าของวัดเมียวเรนจิขจรขจายไกล)
เบียคุเรน : ต้องเริ่มจากการกุมหัวใจของผู้คนก่อนค่ะ
มาริสะ : โธ่เว้ย
มาริสะ : ขายหน้าต่อหน้าผู้คนจนได้
เบียคุเรน : ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
เบียคุเรน : การพ่ายแพ้แก่ฉันไม่ใช่เรื่องน่าอายเลยค่ะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
สงครามที่ยังไม่เป็นระบบ
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เรย์มุ : ลูกพี่ใหญ่เข้ามาในถิ่นศัตรูด้วยตัวเองแบบนี้
เรย์มุ : ช่างมั่นใจเหลือเกินนะ
เรย์มุ : หรือว่าโง่
เบียคุเรน : ศาสนาพุทธที่เป็นระบบระเบียบแล้วของฉันไม่คิดว่าจะแพ้ให้กับศาสนาแบบดั้งเดิมอยู่แล้วค่ะ
เบียคุเรน : ดูเหมือนผู้ที่รวบรวมศรัทธาเอาไว้มากที่สุดในเกนโซวเคียวจะเป็นชินโตแบบดั้งเดิมนี้
เบียคุเรน : เพราะงั้นไม่ว่ายังไงก็ต้องโค่นเอาไว้ก่อน
เบียคุเรน : ถึงจะเป็นแค่ผลพลอยได้......ก็เถอะค่ะ
เรย์มุ : ถ้าดูถูกพลังของเทพ จะถูกสาปเอานะ !
(BGM : ทางเดินสีใบไม้ผลิ ～ Colorful Path)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : วัดเมียวเรนจิถูกสาป ?)
เรย์มุ : โดนสาปสักแปดล้านรอบเสียเถอะ !
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : แม้แต่ศาลเจ้ายังถูกความนิยมของศาสนาพุทธกลบมิด)
เบียคุเรน : พลังของเทพงั้นเหรอ
เบียคุเรน : แต่คุณไม่ใช่เทพนะคะ
เรย์มุ : วันนี้แค่ไม่ได้ยินเสียงของเทพเท่านั้นแหละ
เบียคุเรน : เท่านี้ศาลเจ้าไม่ได้เรื่องคงจะเงียบสงบลงหน่อยล่ะนะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
Legend (ตำนาน) การแข่งความสง่างาม
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มิโกะ : มาจนได้นะ
มิโกะ : คิดจะมาตัดสินว่าใครคือผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งที่สุดในถิ่นของฉันอย่างนั้นรึ
เบียคุเรน : ค่ะ
เบียคุเรน : ต่อให้ไม่ใช่สถานการณ์แบบนี้ ฉันก็คิดว่าจำเป็นต้องตัดสินกันอย่างนี้ในสักวันอยู่แล้ว
เบียคุเรน : กับผู้ใช้วิชาชั่วร้ายอย่างคุณค่ะ
มิโกะ : ช่างน่าขันยิ่งนัก !
มิโกะ : จากมุมมองของฉัน ศาสนาที่เอาแต่สั่งให้มนุษย์ทำนู่นทำนี่ของเธอต่างหากที่ชั่วร้ายยิ่งกว่า !
(BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มนุษย์จำนวนมากมาเยือนวัดเต๋า !)
มิโกะ : ถ้าไม่ใช่ฉันก็ไม่มีใครช่วยเหลือมนุษย์ในตอนนี้ได้หรอก
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ตอนนี้การเข้ารีตกำลังเป็นที่นิยม !)
เบียคุเรน : ไม่ว่าสิ่งใดล้วนเป็นความฝันชั่วข้ามคืนค่ะ
เบียคุเรน : นามุซันโบว นามุซันโบว
เบียคุเรน : ความไม่แก่ไม่ตายอาจล้วนเป็นเพียงภาพมายาก็ได้นะ
(นามุซันโบว แปลว่า พระรัตนตรัย คนญี่ปุ่นมักกล่าวสั้นๆแค่ นามุซัน ซึ่งเป็นภาษาพูด ใช้แสดงความรู้สึก เช่น ตกใจ เสียใจ เป็นต้น)
(โดยทั่วไปมักพบแปลไทยว่า แย่แล้ว, ให้ตายสิ, เสร็จกัน, พระเจ้าช่วย และอื่นๆตามแต่สถานการณ์ว่าควรใช้คำใด)
มิโกะ : ฉันแพ้แล้ว
มิโกะ : เป็นวิชาที่งดงามมาก
มิโกะ : เธอรู้สึกตัวแล้วสินะ ?
มิโกะ : ถึงหัวใจของผู้คนที่เสื่อมโทรม
เบียคุเรน : ค่ะ แน่นอน
เบียคุเรน : เพราะฉันออกมาต่อสู้เพื่อช่วยเหลือทุกคนค่ะ
มิโกะ : น่าเจ็บใจนัก......
มิโกะ : แต่หน้าที่นี้ขอยกให้เธอละกัน
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
ศึกล้างตาที่น่าสะพรึงกลัว
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : อ้าว
เบียคุเรน : มีอะไรเหรอ ?
เรย์มุ : ขอประมืออีกสักครั้งได้รึเปล่า
เบียคุเรน : อีกครั้งงั้นเหรอ
เบียคุเรน : การประลองตัดสินความนิยมเป็นที่รู้ผลแล้วนี่นา
เบียคุเรน : คุณเองก็คงไม่อยากขายหน้ามากไปกว่านี้ใช่มั้ย ?
เรย์มุ : เรื่องนั้นจะเป็นยังไงกันนะ ?
เรย์มุ : เอ้า
เรย์มุ : จงดูผู้ชมเสียสิ
เบียคุเรน : ?!
เบียคุเรน : หมายความว่ายังไงกัน
เบียคุเรน : ทุกคนกำลังให้กำลังใจคุณอยู่
เรย์มุ : ใช่แล้ว
เรย์มุ : พันธมิตรของเธอไม่มีอีกต่อไปแล้ว
เบียคุเรน : ต้องถามให้แน่ชัดว่านี่มันหมายความว่ายังไงสินะ
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เจ้าอาวาสสลบไสลกลางทุ่งหญ้า)
เรย์มุ : ปัดรังควานสักหน่อยละกัน
เรย์มุ : นี่แน่ะ นี่แน่ะ
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
เบียคุเรน : ฮุฮุฮุ
เบียคุเรน : ก็นึกอยู่ว่าแปลกๆ
เบียคุเรน : เป็นอย่างนี้เองเหรอ
เรย์มุ : โฮ่
เรย์มุ : รู้ตัวแล้วสินะ
เรย์มุ : ถ้างั้นก็ไม่จำเป็นต้องใช้ร่างนี้อีกต่อไป
(ผู้ชมหายตัวไป)
เบียคุเรน : ปลอมตัวได้ยอดเยี่ยมมากเลยนะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : อะฮะฮะ
มามิโซว : โดนหลอกเต็มเปาเลยนะ
เบียคุเรน : ไม่มีความแตกต่างจากตัวจริงเลยแม้แต่นิดเดียว
เบียคุเรน : ช่างเป็นความสามารถในการแปลงร่างที่น่าสะพรึงกลัวจริงๆ...
มามิโซว : ขอบใจขอบใจ
เบียคุเรน : ถึงจะรู้สึกว่าคุณเรย์มุทำตัวเหมือนคนแก่นิดหน่อยก็เถอะ
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
มามิโซว : เอ้า จะลุยอีกรอบแล้วนะ
เบียคุเรน : นึกว่ารวบรวมความนิยมในเกนโซวเคียวมาได้ครบถ้วนแล้วเสียอีก
เบียคุเรน : แต่ยังมีทานุกินอกรีตอยู่มากมายขนาดนี้เลยนะ !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : เดี๋ยวข้าจะเป็นเจ้าอาวาสให้เอง
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มามิโซว : ยอมแพ้แล้วจ้า !
มามิโซว : ถ้าเจ็บหนักมากไปกว่านี้ เดี๋ยวได้นอนไม่หลับยันเช้าแน่
เบียคุเรน : ไม่อยากฆ่าสัตว์ตัดชีวิตโดยสูญเปล่าเลยนะ
เบียคุเรน : ฉันแค่ต้องการช่วยเหลือจิตใจของผู้คน เท่านั้นก็พอแล้วล่ะค่ะ
มามิโซว : ......
มามิโซว : จิตใจของผู้คน......งั้นเหรอ
มามิโซว : เธอจะช่วยไหวรึเปล่านะ
เบียคุเรน : ......หมายความว่ายังไงคะ ?
มามิโซว : รู้รึเปล่า ?
มามิโซว : หมู่บ้านมนุษย์ในตอนนี้ หากผ่านยามฉลูที่สามไป
มามิโซว : จะกลายเป็นสถานที่สุดเลวร้ายที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆล่ะ
มามิโซว : อย่าว่าแต่ความหวังเลย ที่นั่นมีมนุษย์ที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆอยู่ด้วยนะ
เบียคุเรน : ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆ ?
เบียคุเรน : ต่อให้สูญเสียความหวังไปแค่ไหน ก็ไม่น่าจะสูญเสียอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดไปนะ
เบียคุเรน : หรือว่า......
เบียคุเรน : มีผู้อยู่เบื้องหลังที่ทำให้จิตใจของผู้คนคลุ้มคลั่ง...... ?
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
เบียคุเรน : นี่มัน......
เบียคุเรน : ความมีชีวิตชีวาเมื่อตอนกลางวันเหมือนเป็นเรื่องโกหกเลย
เบียคุเรน : ราวกับว่าไม่อาจรู้สึกได้ถึงจิตใจ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : ใครน่ะ ?
โคโคโระ
เบียคุเรน : ไม่ใช่มนุษย์สินะ
โคโคโระ
เบียคุเรน : ?
โคโคโระ
เบียคุเรน : นะ.. หน้ากากแห่งความหวัง ?
เบียคุเรน : เอ่อ--- ฉันไม่ทราบเหมือนกันค่ะ......
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : ฉันชื่อฮิจิริ เบียคุเรน
เบียคุเรน : นักบวชแห่งวัดเมียวเรนจิค่ะ......
เบียคุเรน : คุณล่ะคะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : อารมณ์ความรู้สึก......เหรอคะ
เบียคุเรน : แปลว่าสภาพของหมู่บ้านในตอนนี้......
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : หน้ากาก ?
เบียคุเรน : หน้ากากของคุณไม่ใช่แค่เครื่องประดับสินะคะ ?
เบียคุเรน : แปลว่าหน้ากากที่ควบคุมความหวังสูญหายไปเลยทำให้จิตใจของมนุษย์ปั่นป่วน......สินะ
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : เรื่องนั้นฉันไม่รู้หรอกค่ะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : ศาสนาพุทธมีศีลที่ว่า อทินนาทาน (ไม่ลักขโมย) อยู่ค่ะ
เบียคุเรน : โดนใส่ร้ายว่าเป็นขโมยแบบนี้
เบียคุเรน : ฉันคงไม่อาจนิ่งเฉยได้ค่ะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(BGM หยุดเล่น)
เบียคุเรน : ......
เบียคุเรน : ฉันไม่ได้เป็นคนขโมยไปอย่างแน่นอนค่ะ
เบียคุเรน : แต่เมื่อเห็นโยวไคที่กำลังเดือดร้อนก็ไม่อาจนิ่งดูดายได้เช่นกัน
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : ก่อนจะทำการช่วยเหลือก็ต้องทำให้คุณสงบเสงี่ยมก่อนสินะคะ !
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบเจ้าอาวาสในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทเบียคุเรน)
วัดเมียวเรนจิ
บรรยากาศป่าเถื่อนสลายหายไป
บรรยากาศคล้ายงานวัดเองก็หายไปด้วย แต่ดูเหมือนผู้สนับสนุนอย่างเหนียวแน่นจะมีจำนวนเพิ่มขึ้น
(ชิลโน่ เธอมาฟังธรรมด้วยเรอะ ?)
ฮิจิริ : ------ด้วยเหตุนี้ส่วนใหญ่จึงเชื่อกันว่าอารมณ์ความรู้สึกเป็นสิ่งกีดขวางเส้นทางสู่การรู้แจ้งค่ะ
ฮิจิริ : แต่ว่านั่นเป็นความเข้าใจผิดค่ะ
ฮิจิริ : จริงอยู่ว่าการแสดงอารมณ์รุนแรงจนมองข้ามศีลธรรมไปนั้นเป็นสิ่งไม่ดี
ฮิจิริ : แต่ถ้าอย่างนั้นจะบอกว่าก้อนหินริมทางหรือตุ๊กตาที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกเป็นสิ่งที่รู้แจ้งแล้วงั้นเหรอคะ ?
ฮิจิริ : สิ่งสำคัญไม่ใช่ปฏิเสธอารมณ์ความรู้สึก แต่เป็นการยอมรับและควบคุมมันต่างหาก จริงมั้ยคะ ?
โคโคโระ : การควบคุมอารมณ์ความรู้สึก สามารถทำได้จริงๆเหรอคะ ?
ฮิจิริ : เอ่อ---......
ฮิจิริ : คุณเป็นโยวไคที่สามารถทำแบบนั้นได้ค่ะ......
โคโคโระ : จริงด้วย จริงด้วย
โคโคโระ : เอ๊ะ อย่างนี้แปลว่าฉันเป็นโยวไคที่ใกล้จะรู้แจ้งแล้วงั้นเหรอคะ ?
ฮิจิริ : นั่นสินะค้า......
ฮิจิริ : ถ้าสามารถควบคุมได้เป็นอย่างดี คุณเองก็อาจจะรู้แจ้งได้ค่ะ
โคโคโระ : ตายแล้ว ความหวังล้นปรี่เลยค่ะ !
หน้ากากแห่งความหวังของจริงยังไม่รู้แน่ชัดว่าอยู่ที่ใด
แต่ฮิจิริได้แนะนำให้ฮาตะ โนะ โคโคโระมาปฏิบัติธรรมที่วัดเมียวเรนจิ
เป้าหมายคือการทำให้เธอควบคุมความคลุ้มคลั่งของอารมณ์ความรู้สึกด้วยพลังของตนเอง
ดูเหมือนผลลัพธ์ที่ได้คือ ความหวังเอ่อล้นขึ้นมาจากภายใน
โคโคโระจึงสร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ขึ้นจากความหวังของตนเอง
ส่วนฮิจิริคิดว่ามันเป็นปริศนา
อารมณ์ความรู้สึกของเธอแสดงออกมาเองงั้นเหรอ
หรือว่าถูกหน้ากากบงการอยู่กันแน่
หรือว่า......
หน้ากากที่มีอารมณ์ความรู้สึกเหล่านั้นคือร่างจริงของเธอ
ฮิจิริรู้สึกสนใจสีหน้าของเธอขึ้นมาอย่างไม่รู้จบเลยทีเดียว
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ฟุโตะ
Futo's Story
ซินแสฮวงจุ้ยผู้ควบคุมชีพจรมังกร
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
Mononobe no Futo
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
ภายหลังมหาสงครามลี้ลับ
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
ฟุโตะ : มิโกะอยู่มั้ย ?
ฟุโตะ : เมื่อครู่น่าจะต่อสู้กับท่านมกุฎราชกุมารีไปแล้ว
ฟุโตะ : ข้าคิดว่าจำเป็นต้องอธิบายเกี่ยวกับเรื่องนั้น
ฟุโตะ : จึงมาที่นี่
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : ถ้าหมายถึงเรย์มุล่ะก็ ยัยนั่นเน่าหนอนไปแล้วว่ะ
ฟุโตะ : อ้าว
ฟุโตะ : ไหงเป็นงั้น ?
มาริสะ : เพราะแพ้ลูกพี่ของเธอไงล่ะ
มาริสะ : และฉันกำลังจะไปเปิดศึกล้างตาอยู่พอดี
มาริสะ : ต้องรีบไปไล่ตามยัยมิโกะแล้ว
ฟุโตะ : โฮ่
ฟุโตะ : ได้ยินอย่างนั้นแล้วคงปล่อยไปเฉยๆไม่ได้หรอก
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณมาริสะล้างอายให้มิโกะ !)
มาริสะ : เอาล่ะ ต่อไปก็ยัยมิโกะล่ะโว้ย
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ความแข็งแกร่งอันล้นเหลือของวิชาเต๋าถูกแสดงให้เป็นที่ประจักษ์)
มาริสะ : กรอด
มาริสะ : ต่อให้โดนยัยนี่เล่นงาน แต่ถ้าโค่นคนที่เป็นลูกพี่ได้ล่ะก็......
ฟุโตะ : คนที่เอาชนะข้าไม่ได้ ไม่น่าจะเอาชนะท่านมกุฎราชกุมารีได้นะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
ภายหลังมหาสงครามมนุษย์เวท
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(โคเมย์จิ โคอิชิ อยู่มาตั้งแต่แรกแล้ว......)
ฟุโตะ : ได้ยินว่าท่านมกุฎราชกุมารีมาต่อสู้ที่นี่
ฟุโตะ : แต่ว่าต่อสู้กับใครล่ะ ?
ฟุโตะ : ขอเวลาสักเดี๋ยวได้มั้ย ?
ฟุโตะ : อยากถามเกี่ยวกับการต่อสู้เมื่อครู่หน่อยน่ะ (ฟุโตะเป็นฝ่ายทักโคอิชิก่อน !)
โคอิชิ : คุยกับฉันเหรอ ? (แม้แต่โคอิชิยังตกใจ)
ฟุโตะ : แหงสิ
ฟุโตะ : ยังมีใครอื่นอีกรึ
โคอิชิ : นั่นสิน้า
โคอิชิ : แหงๆเลยด้วยน้า
ฟุโตะ : เกี่ยวกับการต่อสู้เมื่อครู่น่ะ
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีต่อสู้กับใครเหรอ ?
โคอิชิ : ที่สำคัญกว่าเรื่องนั้น
โคอิชิ : พวกเราเองก็มาต่อสู้กันเถอะ---
ฟุโตะ : เสร็จกัน
ฟุโตะ : เลือกคุยผิดคนซะแล้ว
(BGM : สาวน้อยโยวไคแห่ง Hartmann)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ไอร้อนที่ไม่ทราบตัวตนแน่ชัดในหมู่บ้าน)
โคอิชิ : ทำอย่างนี้เพื่อรวบรวมปราณของผู้คนสินะ
(โคเมย์จิ โคอิชิ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ร่องรอยหลังการเปิดศึกครั้งที่สอง)
ฟุโตะ : งั้นรึ
ฟุโตะ : ท่านมาริสะมาเปิดศึกอีกครั้งสินะ
ฟุโตะ : ช่างเป็นคนที่รวดเร็วอะไรอย่างนี้
ฟุโตะ : ถ้าอย่างนั้นคงไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไร
โคอิชิ : ไม่มีใครสนใจมองเลยนะ
โคอิชิ : การประลองครั้งนี้
ฟุโตะ : ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก ?
ฟุโตะ : ทุกคนเขาให้กำลังใจในขอบเขตของจิตใต้สำนึกไม่ใช่รึ
(น่าทึ่งมาก นอกจากมองเห็นโคอิชิแล้ว ยังรู้เรื่องความสามารถเกี่ยวกับจิตใต้สำนึกของโคอิชิด้วย !)
(คำว่า ท่าน (-โดโนะ) นี้ใช้ในการให้เกียรติกันในหมู่ขุนนาง-ซามูไร และเป็นคนละคำกับ ท่าน (-ซามะ) ซึ่งใช้ในการยกย่อง)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
ภายหลังมหาสงครามกลางเวหา
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
อิจิริน : มาอีกแล้วเรอะ
อิจิริน : ลัทธิเต๋านี่ดื้อด้านเอาเรื่องเลยนะ
ฟุโตะ : ช้าก่อน
ฟุโตะ : ข้ามาอธิบายต่างหาก
ฟุโตะ : เจ้าเองก็น่าจะรู้แล้วนี่นา
ฟุโตะ : เสียงกรีดร้องจากจิตใจของผู้คนน่ะ
ฟุโตะ : ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะปล่อยให้ศรัทธาเป็นอิสระนะ
ฟุโตะ : แม้เพียงชั่วคราวก็ต้องทำให้รวมตัวกันที่ศาสนา
ฟุโตะ : เพื่อทำการฟื้นฟูจิตใจของผู้คน
อิจิริน : ท่านฮิจิริกำลังดำเนินการเกี่ยวกับเรื่องนั้นอยู่
อิจิริน : ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของศาสนาของพวกเราเถอะ
อิจิริน : ผู้นับถือศาสนายุคดั้งเดิมเอ๋ย
ฟุโตะ : ร่วมมือกันไม่ได้จริงๆรึนี่......
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : วัดเมียวเรนจิเริ่มกลับมาเป็นฝ่ายรุก)
อิจิริน : อะไรกัน
อิจิริน : อ่อนแอจังเลยน้า---
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ความนิยมในวิชาเต๋าพุ่งถึงขีดสุด !)
ฟุโตะ : เป็นวิชายุทธที่ยอดเยี่ยมทีเดียวนะ
ฟุโตะ : แต่วิชาที่น่าสงสัยนั่นคงพูดได้ยากว่าเหมาะกับศาสนาพุทธ
ฟุโตะ : ว่าไง
ฟุโตะ : ไม่คิดจะเปลี่ยนศาสนาบ้างรึ ?
อิจิริน : ฉันจะไม่ทรยศศาสนาพุทธอีกต่อไปแล้ว
ฟุโตะ : เต๋าอนุญาตให้ดื่มเหล้าได้ด้วยนะ ?
(อิจิรินพูดเหมือนเคยทรยศต่อศาสนาพุทธมาก่อน บางทีอาจหมายถึงตอนที่ปล่อยให้เบียคุเรนโดนผนึกก็ได้)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
ภายหลังมหาสงครามเซียน-พุทธ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
ฟุโตะ : การประลองของท่านมกุฎราชกุมารีรู้ผลแล้วสินะ
ฟุโตะ : หากไม่นับเรื่องหลักคำสอน
ฟุโตะ : ศาสนาพุทธจัดว่าเป็นศาสนาที่มีความผูกพันกับตัวข้า
ฟุโตะ : บางสิ่งมันค้างคาอยู่ในใจลึกๆ
ฟุโตะ : ......เผาซะเลยดีกว่า
นิโทริ : หลบไปหลบไป !
(คาวาชิโระ นิโทริ ปรากฏตัว)
นิโทริ : อยู่ตรงนั้นมันเกะกะนะ !
นิโทริ : เดี๋ยวจะตั้งร้านแผงลอยแล้ว
ฟุโตะ : โอ้ ขออภัย
ฟุโตะ : ว่าแต่การประลองระหว่างท่านมกุฎราชกุมารีกับเจ้าอาวาสเมื่อครู่นี้
ฟุโตะ : ผลการประลองเป็นอย่างไรบ้างรึ
ฟุโตะ : ช่วยเล่าให้ข้าฟังหน่อยได้หรือไม่ ?
นิโทริ : หา ?
นิโทริ : สำหรับฉันน่ะ การประลองจะเป็นยังไงก็ช่างมันเหอะ
นิโทริ : กะอีแค่สงครามชิงอำนาจระหว่างศาสนา
นิโทริ : สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือการตั้งร้านต่างหาก
นิโทริ : เพราะฉันเก็บค่าเช่าอุปกรณ์ด้วยไงล่ะ !
ฟุโตะ : อะไรกัน
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีไม่สามารถกุมหัวใจของผู้คนไว้ได้อย่างสมบูรณ์งั้นหรือ ?
ฟุโตะ : แม้จะมีกำลังน้อยนิดแต่ข้าคงต้องช่วยเผยแผ่ศาสนาสักหน่อยแล้ว
(BGM : กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ ～ Candid Friend)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : นักพรตเต๋าดูไม่จืด ทำขายหน้าในการต่อสู้ที่ไม่จำเป็น)
นิโทริ : วัตถุคล้ายบาร์ของฉันจะติดไฟแล้วนะเฟ้ย !
(ล้อวัตถุคล้ายบาร์ที่ยากแก่การพรรณนาจากเรื่องเนียลโกะ)
(คาวาชิโระ นิโทริ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : นักพรตเต๋าเข้าร่วมอย่างกะทันหันและตอบรับเสียงเรียกร้องให้ Encore อย่างงดงาม)
ฟุโตะ : เป็นไง ?
ฟุโตะ : ยุทธการที่งดงามเช่นนี้
นิโทริ : โอ
นิโทริ : นี่คือพลังของศาสนา......
ฟุโตะ : ศาสนาของข้า ต่อให้เป็นโยวไคก็ไม่กีดกันนะ
นิโทริ : อย่างนี้นี่เอง วิธีการคิดที่ยืดหยุ่นคือสิ่งจำเป็นสำหรับการก่อกำเนิดความคิดที่น่าสนใจงั้นสิน้า
ฟุโตะ : ใช่แล้ว ใช่แล้ว
นิโทริ : แต่ถ้าจะเข้ารีตก็คงไม่พ้นชินโตล่ะนะ---
นิโทริ : คราวหน้าลองไปที่ศาลเจ้าดูดีกว่า
ฟุโตะ : ไหงเป็นงั้นล่ะ !
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
มหาสงครามศาสนาในตอนจบ ?
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
ฟุโตะ : โอ๊ะ
ฟุโตะ : เวลาป่านนี้แล้วรึนี่
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีคงกลับแล้วล่ะมั้ง
ฟุโตะ : ของจริงเอาไว้พรุ่งนี้ละกัน
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : นี่เจ้า
มิโกะ : ทำอะไรอยู่ ?
ฟุโตะ : อ๊ะ ท่านมกุฎราชกุมารี
มิโกะ : มาทำอะไรอยู่ในที่แบบนี้รึ ?
ฟุโตะ : เอ๊ะ ?
ฟุโตะ : เอ่อ บอกเล่าให้ทุกคนทราบถึงสาเหตุที่ต้องต่อสู้น่ะค่ะ
มิโกะ : โฮ่
มิโกะ : ข้าเคยไหว้วานให้เจ้าทำอย่างนั้นด้วยรึ
ฟุโตะ : เอ่อ
ฟุโตะ : แต่ต้องบอกเหตุผลก่อนต่อสู้เพื่อให้สู้กันอย่างจริงจังนี่คะ
มิโกะ : งั้นรึ งั้นรึ
มิโกะ : ต้องบอกเหตุผลก่อนต่อสู้งั้นรึ......
มิโกะ : เรื่องง่ายๆเองนี่ !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณฟุโตะพ่ายให้กับศัตรูปริศนา)
มิโกะ : อะไรกัน เจ้าคนขี้ขลาดนี่
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
ฟุโตะ : ช้าก่อน
ฟุโตะ : อะไรบางอย่างมันแปลกๆนะ ?
มิโกะ : เป็นอะไรไป ?
มิโกะ : ยอมแพ้แล้วรึ ?
มิโกะ : อาจารย์ของเธอเคยแข็งแกร่งกว่านี้ไม่ใช่เรอะ ?
ฟุโตะ : อะไรนะ ?
ฟุโตะ : หมายความว่าไง ?
มิโกะ : โฮะโฮะโฮะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : กะ.. แก
ฟุโตะ : นั่นเป็นฝีมือของปิศาจทานุกิงั้นรึ !
มามิโซว : ถูกหลอกอย่างง่ายดายเลยนะ
มามิโซว : แบบนี้ต่อให้มีความนิยมสักเท่าไรก็ไม่ต่างจากไร้พลังใดๆเลยนะ ?
ฟุโตะ : แก... หรือว่า......
มามิโซว : ใช่แล้ว
มามิโซว : ความนิยมที่สั่งสมมาได้หายไปเพราะเจตนาร้ายของตัวปลอม
มามิโซว : ศาสนาเนี่ยเป็นยิ่งกว่าภาพมายาอีกนะ
ฟุโตะ : ไม่อภัยให้เด็ดขาด
ฟุโตะ : เจตนาร้ายของตัวปลอมอะไรกัน
ฟุโตะ : อีกอย่าง
ฟุโตะ : ตัวเจ้าที่ปลอมตัวด้วยเจตนาร้ายต่างหากที่ชั่วร้ายอยู่ฝ่ายเดียวไม่ใช่รึ
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
มามิโซว : โฮะโฮะโฮะ
มามิโซว : ทุกคนต่างก็ได้กลิ่นการต่อสู้เลยตามมากันหมดแล้ว
ฟุโตะ : ข้าจะเล่นงานให้เจ้าไม่สามารถแปลงร่างด้วยเจตนาร้ายอีกเป็นครั้งที่สองเลย !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : ถ้าทำได้แค่นี้ ข้าไม่คิดจะแปลงร่างหรอกนะ
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มามิโซว : ยอมแล้ว ยอมแล้ว
มามิโซว : ยอมแพ้แล้วจ้า
มามิโซว : ขออภัยที่ยั่วยุ
มามิโซว : ไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไรหรอก
ฟุโตะ : จะว่าไปแล้ว เจ้าพูดเอาไว้สินะ
ฟุโตะ : [อาจารย์ของเธอเคยแข็งแกร่งกว่านี้ไม่ใช่เรอะ ?]
ฟุโตะ : แปลว่าเจ้าเคยสู้กับท่านมกุฎราชกุมารีด้วยเหรอ ?
มามิโซว : เลียนแบบอะไรของเธอ ไม่คล้ายเลยสักนิด
ฟุโตะ : เลียนแบบเพื่อตบมุขเท่านั้นแหละ
ฟุโตะ : แล้วตกลงว่าได้สู้กันรึเปล่า ?
มามิโซว : ใช่แล้ว
มามิโซว : ถูกต้องตามนั้น
ฟุโตะ : ทำไมล่ะ ?
ฟุโตะ : เจ้าวางแผนอะไรอยู่งั้นรึ ?
มามิโซว : ข้ากังวลเรื่องจิตใจของผู้คนที่เสื่อมโทรมลงน่ะ
มามิโซว : ดูแล้วเหมือนจะมีอะไรบางอย่างอยู่เบื้องหลัง
มามิโซว : เจ้าเองก็ไล่ตามยัยนั่นไปเถอะ
มามิโซว : แต่บางทีเรื่องราวอาจคลี่คลายแล้วก็เป็นได้นะ
ฟุโตะ : เอ๋ ?
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
ฟุโตะ : สภาพนี้มันอะไรกัน......
ฟุโตะ : เกิดอะไรขึ้นในขณะที่ข้าไม่รู้เรื่องงั้นเหรอ ?
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : ใครน่ะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
ฟุโตะ : ขอเวลาสักครู่ได้มั้ย ?
ฟุโตะ : เจ้าเห็นท่านมกุฎราชกุมารีอยู่แถวๆนี้บ้างรึเปล่า ?
โคโคโระ
โคโคโระ
ฟุโตะ : เฮ้---
ฟุโตะ : ได้ยินรึเปล่า---
ฟุโตะ : เลือกคุยผิดคนอีกแล้วรึนี่
โคโคโระ
ฟุโตะ : เทพเจ้า--- ?
ฟุโตะ : เอาเถอะ ถ้าหมายถึงท่านมกุฎราชกุมารี เธอจะเข้าใจผิดแบบนั้นก็ไม่แปลก
โคโคโระ
โคโคโระ
ฟุโตะ : เฮ้อ---
ฟุโตะ : เลือกคุยผิดคนนี่มันวุ่นวายชะมัดเลยน้า---
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบนักพรตเต๋าในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทฟุโตะ)
ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
วัดเต๋าที่มิโกะสร้างขึ้นเพื่อใช้ฝึกตน
ตั้งอยู่ในห้วงมิติที่สร้างขึ้นด้วยวิชาเต๋า จึงไม่อาจบอกแน่ชัดได้ว่าอยู่ในเกนโซวเคียวหรือไม่
เหล่าคนเพี้ยนส่วนหนึ่งกำลังฝึกตนเพราะต้องการเป็นเซียน
แต่มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่มีคุณสมบัติในการเป็นเซียน
ฟุโตะ : ------อย่างนี้นี่เอง โยวไคหน้ากากนั่นมีความเป็นมาอย่างนั้นเองเหรอคะ
มิโกะ : จะหยุดการอาละวาดของอารมณ์ความรู้สึกได้ จำเป็นต้องสร้างหน้ากากแห่งความหวังเท่านั้น
มิโกะ : รีบไปรวบรวมวัตถุดิบกันเถอะจ้ะ
ฟุโตะ : กรุณาให้ข้าได้ร่วมมือด้วยเถิด
มิโกะ : ถ้างั้นช่วยไปรวบรวมผลึกแห่งความหวังของผู้ที่เลื่อมใสศรัทธาอย่างเหนียวแน่นมาทีสิ
ฟุโตะ : ค่ะ
มิโกะ : ......นี่อะไร ?
ฟุโตะ : ของที่ดูเหมือนจะมีความหวังผุดขึ้นมาของทุกคนค่ะ
มิโกะ : ไม่ใช่สิ เอ่อ แบบว่า
มิโกะ : ผลึกแห่งความหวังมันเป็นนามธรรมมากกว่านี้น่ะ......
ฟุโตะ : เช่น พวกภาพวาดเหมือนจริงเหรอคะ ?
มิโกะ : ออกแนวชินเรย์(วิญญาณเทพ)มากกว่านั้นน่ะ
ฟุโตะ : ค่ะ ข้าจะไปรวบรวมมาใหม่ค่ะ !
ฟุโตะ : ......ว่าแต่ หน้ากากแห่งความหวังของจริงมันไปอยู่ที่ไหนแล้วเหรอคะ ?
มิโกะ : ไม่รู้สินะ แต่แทนที่จะตามหาของเก่า สู้สร้างใหม่ขึ้นมาเลยจะได้ผลแน่นอนกว่านะ จริงมั้ย ?
ฟุโตะ : มันก็จริงค่ะ......
ฟุโตะ : ขอประทานอภัยนะคะ แต่เราเอาของผิดแผกแค่ชิ้นเดียวใส่เข้าไปในหมู่หน้ากากจำนวนมากเหล่านั้นแล้วจะไม่เป็นอะไรเหรอคะ......
มิโกะ : ไม่เป็นไรหรอก เพราะคนที่สร้างหน้ากากแห่งความหวังอันเดิมนั่นก็คือฉันเองแหละ
ฟุโตะ : เอ๋ ?
มิโกะ : ช่างเป็นของที่น่าคิดถึงจริงๆเลยนะ
ฟุโตะ : งะ.. งั้นเหรอคะ
หน้ากากแห่งความหวังของมิโกะสร้างเสร็จสมบูรณ์ในเวลาไม่นานนัก
แต่แรกเริ่มเดิมที พวกเธอก็รวบรวมความนิยมเพื่อนำความหวังกลับคืนมาอยู่แล้ว
โคโคโระที่ได้หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ไปจะเป็นอย่างไรบ้างนะ
เรื่องนี้ทั้งมิโกะและฟุโตะเองก็ไม่ทราบเช่นกัน
ใครจะไปนึกล่ะว่าจะกลายเป็นเรื่องแบบนั้นไปได้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มิโกะ
Miko's Story
นักพรตเต๋าไร้ที่ติผู้ควบคุมจักรวาล
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
Toyosatomimi no Miko
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
มหาสงครามลี้ลับ
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เรย์มุ : ขอรับคำท้า !
เรย์มุ : มาตัดสินกันว่าศาสนาใดจะเป็นที่ชื่นชอบมากกว่ากัน !
มิโกะ : ผู้แข็งแกร่งคือผู้ถูกต้อง
มิโกะ : หากนั่นคือธรรมเนียมของเกนโซวเคียว
มิโกะ : เรื่องนี้ก็ง่ายนิดเดียวค่ะ !
(BGM : ทางเดินสีใบไม้ผลิ ～ Colorful Path)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะปราบมิโกะ)
(ล้อมุขคำพ้องเสียงที่ตัวเองคิดขึ้นมาเองซะงั้น)
เรย์มุ : ไม่มีศาสนาใดที่เอาชนะชินโตได้หรอก
(ล้อบทพูดหลังใช้ท่าไม้ตายของเซนเกอร์ ซอนโบลท์จากเรื่อง SRW)
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มิโกะผู้เป็นคลื่นลูกใหม่ชนะสบาย)
มิโกะ : ดีล่ะ
มิโกะ : ฉันจะแพ้ไม่ได้ เพื่อผู้คนที่เคารพรักในตัวฉัน
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
มหาสงครามมนุษย์เวท
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มาริสะ : โค่นเรย์มุมาแล้วสินะ
มาริสะ : งั้นมาสู้กับฉันด้วย !
มิโกะ : หากมั่นใจว่าจะไม่ถูกมองเป็นการรังแกคนอ่อนแอกว่า
มิโกะ : ฉันก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปฏิเสธ
มาริสะ : สำเร็จแล้วว้อย
มาริสะ : ถ้าโค่นยัยนี่ได้ก็เหมือนกับฉันโค่นเรย์มุได้ไปในตัวเลย
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มหาสงครามศาสนา กลับตาลปัตรอย่างไม่น่าเชื่อ)
มาริสะ : หรือว่าฉันควรจะตั้งศาสนาใหม่ขึ้นมากันนะ ?
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : เซียนผู้มี Charisma ปรากฏตัวที่หมู่บ้าน !)
มิโกะ : เอ้า
มิโกะ : จงเคารพบูชาข้า !
มาริสะ : เฮ้อ
มาริสะ : ฉันแค่ถูกใช้ประโยชน์เท่านั้นเองเรอะ
มิโกะ : ความแข็งแกร่งของจิตศรัทธามันผิดกันน่ะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
มหาสงครามกลางเวหา
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
อิจิริน : ยินดีที่ได้รู้จัก
อิจิริน : รึเปล่า ?
อิจิริน : ช่วยแสดงให้ดูหน่อยสิว่าพลังของยุคโบราณมันเป็นยังไง
มิโกะ : เคยได้ยินมาว่าศาสนาพุทธไม่ชอบการฆ่าสัตว์ตัดชีวิตไม่ใช่เหรอ ?
อิจิริน : การต่อสู้กับลัทธิชั่วน่ะ ได้รับอนุญาตให้กระทำได้ทุกเมื่อ !
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ผู้ชนะศึกกลางเวหาคือนักพรต !?)
อิจิริน : ศาสนาที่เอาความไม่แก่ไม่ตายมาใช้เป็นคำสอนน่ะ
อิจิริน : เป็นอะไรไปไม่ได้นอกจากลัทธิชั่วเท่านั้นแหละ
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มนุษย์ที่หลงใหลเซียนมีมากขึ้นเรื่อยๆ !?)
มิโกะ : จะสวดมนต์หรือทำอะไรให้คนตายก็ทำไปเถอะ
มิโกะ : ศาสนาที่เห็นแค่ผู้แพ้มาตั้งแต่แรกน่ะ ไม่จำเป็นต้องมีหรอก
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
มหาสงครามเซียน-พุทธ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
เบียคุเรน : ในที่สุดก็มาจนได้นะ
เบียคุเรน : ดูเหมือนเมื่อครู่จะช่วยดูแลลูกศิษย์ของฉันเสียด้วย
มิโกะ : ศาสนาพุทธกลายเป็นศาสนาที่มีสองด้านเหมือนกับที่คาดการณ์เอาไว้เลยนะ
มิโกะ : ในขณะที่ด้านหนึ่งกำลังละกิเลสและถือศีลอย่างเคร่งครัด
มิโกะ : แต่จริงๆแล้ว
มิโกะ : อีกด้านหนึ่งกำลังพยายามยึดอำนาจทางการเมือง !
เบียคุเรน : ฮึ
เบียคุเรน : เจ็บใจล่ะสิ ?
เบียคุเรน : ที่คุณค่าของนักบวชแตกต่างกับนักพรตอย่างมาก
(BGM : ตึกระฟ้าแห่งอารมณ์ความรู้สึก ～ Cosmic Mind)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มหาสงครามศาสนา พุทธเป็นฝ่ายชนะ)
เบียคุเรน : นะโมอมิตาพุทธ นะโมอมิตาพุทธ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มหาสงครามศาสนา เต๋าเป็นฝ่ายชนะ)
มิโกะ : แค่สวดมนต์ไม่ช่วยให้มนุษย์แข็งแกร่งขึ้นหรอก
มิโกะ : สาเหตุที่แพ้ก็คือฝึกฝนไม่เพียงพอไงล่ะ !
เบียคุเรน : แบบนี้......
เบียคุเรน : จิตใจของเกนโซวเคียวก็เป็นของคุณแล้วนะคะ
มิโกะ : ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉันเถอะ
มิโกะ : จิตใจของทุกคนจะกลับคืนมาในเวลาไม่นานนี้แหละ !
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
มหาสงครามปริศนา
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
มิโกะ : เก็บกวาดศาสนาที่ขวางทางหมดแล้ว
มิโกะ : เท่านี้ก็เตรียมพร้อมเสร็จสมบูรณ์
มิโกะ : ที่เหลือแค่มอบความหวังให้แก่หมู่บ้านด้วยมือของฉันก็พอ
มิโกะ : รู้สึกว่าง่ายเกินไปหน่อยเลยแฮะ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : อะไรน่ะ !?
มิโกะ : ภาพหลอนอะไรกัน ?
มิโกะ : โฮะโฮะโฮะ
มิโกะ : มีศาสนาที่ยังไม่ได้สู้อยู่นะ
มิโกะ : ......ช่างน่าพิศวงอะไรอย่างนี้
มิโกะ : ช่วยประมือกับข้าหน่อยได้มั้ย
มิโกะ : ไม่รู้หรอกนะคะว่าเป็นภาพหลอนแบบไหน
มิโกะ : แต่ไม่มีทางเลียนแบบได้ถึงฝีมือการใช้วิชาเต๋าหรอก !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณมิโกะหมดสติอย่างเป็นปริศนา)
มิโกะ : น่าเสียดายนะที่ฝ่ายข้ามีฝีมือดีกว่า
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
มิโกะ : รู้ผลแล้ว !
มิโกะ : ฉันไม่ใช้วิชาชั่วร้ายแบบนั้นหรอกนะ !
มิโกะ : เผยตัวออกมาซะ
มิโกะ : ไอ้ตัวปลอม !
(ผู้ชมหายตัวไป)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : เป็นไง
มามิโซว : นี่แหละวิชาโยวไคล่ะ
มิโกะ : อย่างนี้นี่เอง
มิโกะ : ฝีมือของโยวไคจำพวกจิ้งจอกทานุกิงั้นรึ
มามิโซว : เป็นไงล่ะ ?
มามิโซว : ถ้าข้าออกอาละวาดด้วยรูปลักษณ์ของเจ้าแล้วจะเป็นยังไง ?
มามิโซว : ความไว้เนื้อเชื่อใจที่อุตส่าห์รวบรวมมาคงกลายเป็นของไร้ค่าในพริบตาเลยล่ะมั้ง
มิโกะ : แก...... !
มามิโซว : ศาสนาน่ะเป็นแค่หอคอยสูงบนผืนทรายเท่านั้นแหละ
มามิโซว : ไม่ได้ต่างจากภาพมายาเลย
มิโกะ : โฮะโฮ่
มิโกะ : อยากทำให้ฉันโกรธสินะ ?
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
มามิโซว : ได้กลิ่นการต่อสู้เลยมารวมตัวกันอย่างไวแล้ว
มิโกะ : ฉันจะเล่นงานให้เจ้าไม่สามารถปลอมตัวเป็นฉันได้อีกเป็นครั้งที่สองเลย !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : เอาล่ะ--- พรุ่งนี้จะปลอมตัวเป็นใครดีน้า
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มามิโซว : ยอมแพ้แล้วจ้า !
มามิโซว : ถ้าเจ็บหนักมากไปกว่านี้ เดี๋ยวได้นอนไม่หลับยันเช้าแน่
มิโกะ : ฮึ อย่าทำเรื่องงี่เง่าอย่างการปลอมตัวเป็นฉันอีกล่ะ
มามิโซว : อะไรกัน---
มามิโซว : แค่อยากทดสอบความตั้งใจของเธอเท่านั้นเอง
มามิโซว : อย่าโกรธแบบนั้นสิ
มิโกะ : ว่าไงนะ ?
มามิโซว : รู้รึเปล่า ?
มามิโซว : หมู่บ้านมนุษย์ในตอนนี้ หากผ่านยามฉลูที่สามไป
มามิโซว : จะกลายเป็นสถานที่สุดเลวร้ายที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆล่ะ
มามิโซว : อย่าว่าแต่ความหวังเลย ที่นั่นมีมนุษย์ที่ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆอยู่ด้วยนะ
มิโกะ : ไม่มีอารมณ์ความรู้สึกใดๆ......งั้นเหรอ
มามิโซว : อยากบอกตัวเจ้าที่เคยเห็นแต่ตอนกลางวันเอาไว้น่ะ
มิโกะ : งั้นรึ
มิโกะ : ถ้ามีข้อมูลอื่นที่ฉันไม่รู้ก็ช่วยบอกทีสิ
มิโกะ : แล้วก็ขออภัยที่เสียมารยาทเมื่อครู่
มิโกะ : ให้มันแล้วไปแล้วเถอะนะ
มามิโซว : ตามนั้นแหละ......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
มิโกะ : อย่างนี้นี่เอง
มิโกะ : เป็นอย่างที่ปิศาจทานุกิตนนั้นบอกเลย
มิโกะ : ไม่อยากเชื่อเลยว่าเป็นสถานที่เดียวกับหมู่บ้านตอนกลางวันที่ชมการต่อสู้แล้วเฮฮากันแบบนั้น
มิโกะ : ท่าทางจะไม่ง่ายอย่างที่ฉันคาดการณ์เอาไว้เสียแล้ว...... ?
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
มิโกะ : ใครน่ะ ?
โคโคโระ
มิโกะ : เธอคือ......
โคโคโระ
มิโกะ : หน้ากากนั่น......เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแฮะ
โคโคโระ
มิโกะ : หน้ากากของฮาตะ โนะ คาวะคัทสึไม่ใช่เหรอ
มิโกะ : ผ่านเวลามายาวนานจนกลายเป็นทสึคุโมะงามิ(ภูตสถิตสิ่งของ)ไปแล้วเหรอ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มิโกะ : หน้ากากแห่งความหวัง ?
มิโกะ : ฉันไม่รู้จักของแบบนั้นหรอก
มิโกะ : ......งั้นรึ
มิโกะ : เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ?
มิโกะ : อุปกรณ์ที่ยอดเยี่ยม ไม่เพียงแค่ดึงดูดมนุษย์ แต่ยังดึงดูดวิญญาณด้วย
มิโกะ : หน้ากากของคาวะคัทสึถูกปล่อยเอาไว้นานปีจนกลายเป็นโยวไคที่ควบคุมจิตใจของผู้คนสินะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มิโกะ : อุปกรณ์ที่น่าสังเวช
มิโกะ : ไม่มีแม้กระทั่งอารมณ์ความรู้สึกเป็นของตัวเอง
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มิโกะ : หน้ากากที่หายไป
มิโกะ : นั่นคือหน้ากากแห่งความหวังงั้นรึ
มิโกะ : ......
มิโกะ : เอาอย่างนี้ละกัน
มิโกะ : ฉันจะสร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ให้
(BGM หยุดเล่น)
โคโคโระ
มิโกะ : เพราะหากตรวจสอบย้อนกลับไป แต่เดิมหน้ากากของคาวะคัทสึก็คือของที่ฉันสร้างขึ้นนั่นล่ะนะ
โคโคโระ
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
มิโกะ : แต่ก่อนหน้านั้นต้องโค่นเธอที่สวมหน้ากากเสียก่อน
มิโกะ : ขืนปล่อยให้อารมณ์ความรู้สึกคลุ้มคลั่งแบบนี้ เธอเองก็ทุกข์ทรมานใช่มั้ยล่ะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบนักพรตเต๋าในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
(ล้อบทพูดของ Kamen Rider Accel ในเรื่อง Kamen Rider W)
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทมิโกะ)
หมู่บ้านมนุษย์
การต่อสู้แสนตระการตาไม่มีให้เห็นอีกแล้ว
ทุกคนกำลังคิดว่าจะพยายามใช้ชีวิตอย่างแข็งขัน
สุดท้ายแล้วสภาพที่เหมือนงานเทศกาลก็เป็นแค่วันไม่ธรรมดาเท่านั้น
วันธรรมดาต้องเงียบสงบและสงบสุขอย่างนี้แหละถึงจะดี
เรย์มุ : หน้ากากแห่งความหวัง ?
มิโกะ : ใช่แล้ว นั่นคือสิ่งที่หายไปและเป็นต้นเหตุให้จิตใจของมนุษย์ปั่นป่วนค่ะ
มิโกะ : หน้ากากที่เลิศล้ำจะแสดงอารมณ์ความรู้สึกออกมาอย่างยอดเยี่ยม
มิโกะ : และเมื่อมันเลิศล้ำเกินไป เพียงแค่สวมใส่ก็สามารถควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ค่ะ
เรย์มุ : อ๋อ--- อย่างนี้นี่เอง---
เรย์มุ : มันก็จริงนะ แค่ใส่หน้ากากหัวเราะก็หัวเราะออกมาเฉยเลย
เรย์มุ : แล้ว... เธอก็เลยสร้างหน้ากากแห่งความหวังขึ้นมาเพื่อรักษาจิตใจที่ปั่นป่วนงั้นสินะ
มิโกะ : ใช่แล้ว ถูกต้องตามนั้นค่ะ
เรย์มุ : ว่าแต่หน้ากากแห่งความหวังเนี่ย หน้าตาเป็นยังไงเหรอ ?
เรย์มุ : หา ? หน้าของเธอ ?
มิโกะ : ใช่แล้ว สิ่งนี้แหละที่จะกลายเป็นความหวัง
เรย์มุ : มั่นใจน่าดูเลยนะ
มิโกะ : แถมยังช่วยเพิ่มชื่อเสียงของฉันได้ด้วย เป็นหน้ากากที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวค่ะ เหมือนกับพวกรูปหล่อทองแดงนั่นล่ะค่ะ
เรย์มุ : ถ้าไม่ใจกล้าหน้าด้านขนาดนั้นคงเอาชนะสงครามศาสนาไม่ได้......สินะ
มิโกะสร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ขึ้นมา
ความหวังไม่ได้มาสิงสถิตในทันที แต่ก็ช่วยสะกดความคลุ้มคลั่งของฮาตะ โนะ โคโคโระเอาไว้ได้
ความสงบสุขจึงมาเยือนยังจิตใจของมนุษย์ด้วยสิ่งนี้
กาลเวลาจะเป็นตัวช่วยแก้ปัญหาเรื่องการเติมเต็มความหวังให้แก่หมู่บ้านเอง
แต่ว่ามิโกะเองก็ตกใจที่หน้ากากซึ่งตนเคยสร้างไว้ในอดีตได้กลายร่างเป็นโยวไคเมนเรย์คิ(ภูตหน้ากาก)
เธอไม่ได้สำนึกผิด แค่ตกใจในความสามารถของตัวเองและยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้นเท่านั้นเอง......
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
นิโทริ
Nitori's Story
คุณนักสารพัดรับจ้างแห่งแม่น้ำ
คาวาชิโระ นิโทริ
Kawasiro Nitori
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
แผงลอยงานวัดส่งกลิ่นอันตราย
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
นิโทริ : วันนี้ก็กำไรอีกแล้ว
นิโทริ : งานเทศกาลนี่ทำเงินได้ดีชะมัดเลยน้า
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : เอ่อ---
นิโทริ : อะไร ?
เบียคุเรน : เกี่ยวกับแผงลอยที่คุณเปิดน่ะค่ะ
เบียคุเรน : มีรายงานเข้ามาเป็นระยะๆว่าโดนหลอกโดยร้านขี้โกง......
นิโทริ : คนที่โดนแผงลอยงานวัดหลอกเอาต่างหากที่ผิด
เบียคุเรน : ถ้าอย่างนั้นฉันคงทำเป็นมองไม่เห็นไม่ได้นะคะ
(BGM : ตึกระฟ้าแห่งอารมณ์ความรู้สึก ～ Cosmic Mind)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ร้านแผงลอยหายไปจากวัดเมียวเรนจิ)
เบียคุเรน : เงียบเหงานิดหน่อยนะคะเนี่ย
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ตักเตือนร้านผิดกฎหมาย !)
นิโทริ : น่ารำคาญชะมัด
นิโทริ : ค่าเช่าก็จ่ายให้แล้ว อย่าบ่นนักเลยน่า
เบียคุเรน : แหม งั้นจะทำเป็นไม่เห็นสักนิดเพื่อรวบรวมผู้ชมละกันค่ะ......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
กัปปะแหวกว่ายในอากาศงั้นหรือ
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
นิโทริ : เอาล่ะ
นิโทริ : ไปเก็บแตงกวาดีกว่า
อิจิริน : ช้าก่อน !
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : ทำไมถึงก่อเรื่องใช้กำลังในวัดล่ะ
นิโทริ : ก็ฝ่ายโน้นลงมือก่อนนี่นา
อิจิริน : ทำชั่วอะไรอีกแล้วล่ะสิ
อิจิริน : นังโยวไคแห่งน้ำที่สูญเสียคุณธรรมไป
อิจิริน : ฉันจะลงโทษเธอ
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : กัปปะร้านแผงลอยถูกแยกส่วนกลางอากาศ !)
อิจิริน : รู้ผลแล้ว !
อิจิริน : ชักติดใจการลงโทษแล้วสิน้า
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : เรือสมบัติลอยอยู่ในน้ำ !?)
นิโทริ : ไม่ว่าหน้าไหนก็เอาแต่พูดเรื่องงี่เง่าไร้สาระอยู่ได้
นิโทริ : เลิกใช้ประโยชน์จากความคลั่งไคล้ การต่อสู้ และศาสนาสักทีเถอะน่า
อิจิริน : คุณกำลังเข้าใจศาสนาผิดไปนะ
นิโทริ : ฮึ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
ศรัทธาโยกย้ายง่ายดาย
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
นิโทริ : ปลามักจะขายดีในงานเทศกาล
นิโทริ : ถ้าแย่งสิทธิในการตกปลาจากมนุษย์มาเป็นเอกสิทธิ์ของตัวเองต้องทำกำไรได้มโหฬารแน่นอน !
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : เธอเองสินะ ?
มาริสะ : กัปปะพิลึกที่กำลังรวบรวมความนิยมในช่วงนี้
นิโทริ : หา ?
นิโทริ : ความนิยม ?
มาริสะ : มาประลองเดิมพันความนิยมกับฉันดีกว่าน่า
นิโทริ : ทำไมคนที่ไม่ใช่นักศาสนาอย่างพวกเราต้องทำเรื่องงี่เง่าพรรค์นั้นด้วยล่ะ
มาริสะ : ช่างไม่เข้าใจอะไรซะเลยน้า
มาริสะ : ให้ตายสิ
มาริสะ : ถูกดึงเข้ามาพัวพันแล้วไงล่ะ
มาริสะ : ทั้งฉัน......และเธอ
(BGM : กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ ～ Candid Friend)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : สงครามศาสนาเริ่มมั่วซั่วมากขึ้นเรื่อยๆ)
มาริสะ : แล้วอีกอย่าง อย่าเอาสิทธิในการตกปลาไปเป็นเอกสิทธิ์ของตัวเองสิ
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : มนุษย์ที่ไม่สังกัดศาสนาใดกำลังเพิ่มจำนวนขึ้น)
นิโทริ : ยุ่งยากจริงน้า
นิโทริ : ฉันไม่ได้ต่อสู้เพราะอยากรวบรวมความนิยมสักหน่อย
มาริสะ : เธอเอาแต่พึ่งพาอุปกรณ์อยู่ตลอดเลยนี่นะ ?
มาริสะ : วิชายุทธที่ใช้อุปกรณ์คือคำสอน อุปกรณ์เลยกลายเป็นศาสนาขึ้นมาไงล่ะ
มาริสะ : กล่าวคือถ้ามองจากมุมของคนอื่น
มาริสะ : เธอแทบไม่แตกต่างจากนักศาสนาเลยนะ
นิโทริ : ถ้าจะพูดแบบนั้นล่ะก็
นิโทริ : แปลว่าทุกคนต้องเป็นผู้ศรัทธาในอะไรสักอย่างแน่ๆไม่ใช่เหรอ
มาริสะ : มาเถียงอะไรเอาป่านนี้
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
ศาลเจ้าโบราณมีแต่โยวไค
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
นิโทริ : เอาล่ะ
นิโทริ : ขยายสาขาเลยดีกว่า
นิโทริ : ต้องรีบทำอะไรหลายๆอย่างในช่วงที่งานเทศกาลอันแสนวุ่นวายยังคงอยู่
นิโทริ : นี่--- คุณเรย์มุ---
นิโทริ : ขอตั้งร้านค้าหารายได้ในเขตศาลเจ้าหน่อยได้มั้ยคะ---
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : ขอปฏิเสธ
นิโทริ : เอ๋---ทำไมล่ะ--- ?
เรย์มุ : ตอนนี้อยู่ระหว่างทำศึกชิงความนิยมไงล่ะ
เรย์มุ : ขืนปล่อยให้แผงลอยโยวไคอย่างพวกเธอมาตั้งร้าน ฉันก็เจ๊งน่ะสิ
นิโทริ : ความนิยมย่ำแย่จนต้องห่วงเรื่องเสียความนิยมถึงขนาดนั้นเลยสิน้า
นิโทริ : ศาสนาพรรค์นั้นเลิกทำไปเลยก็ได้นี่นา
เรย์มุ : จิตใจของผู้คนเป็นสิ่งที่โยกย้ายได้ง่ายน่ะ
เรย์มุ : แต่เธอคงจะไม่เข้าใจล่ะมั้ง
นิโทริ : ถ้ามันโยกย้ายได้ง่ายก็ยอมเสียมันไปเถอะ
นิโทริ : ไอ้ความนิยมพรรค์นั้นน่ะ !
(BGM : ทางเดินสีใบไม้ผลิ ～ Colorful Path)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ศาลเจ้าฮาคุเรย์แสดงความภูมิฐานให้เห็น)
เรย์มุ : ขอบพระคุณที่ช่วยมีส่วนร่วมในการเผยแผ่ศาสนาค่ะ
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ความไว้เนื้อเชื่อใจที่มีต่อศาสนายิ่งตกต่ำ)
นิโทริ : อ้าว
นิโทริ : เสียงให้กำลังใจพวกนี้ หรือว่า
เรย์มุ : หรือว่าอะไรของเธอ
เรย์มุ : ก็เสียงให้กำลังใจเธอไงล่ะ
นิโทริ : อะไรกันเนี่ย
นิโทริ : ทั้งที่ไม่เคยตั้งใจให้เป็นอย่างนี้แท้ๆ
นิโทริ : นี่ฉันถูกดึงเข้ามาพัวพันแล้วจริงๆสินะ
นิโทริ : ศึกชิงความนิยมครั้งนี้
เรย์มุ : เธอคิดจะรวบรวมความนิยมไปทำอะไรล่ะ ?
นิโทริ : เอ่อ
นิโทริ : ใช้เป็นประโยชน์ในการค้า
นิโทริ : เอาแบบนั้นละกัน
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
คิดยังไงกับทุ่งราบของโยวไคจำพวกจิ้งจอกและทานุกิ
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
นิโทริ : กำไรจากวัดเมียวเรนจิลดลงแล้ว
นิโทริ : Gallery (ผู้ชม) กำลังลดลงงั้นเหรอ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : นี่
มิโกะ : กัปปะตัวน้อยตรงนั้นน่ะ
มิโกะ : รวบรวมความนิยมขนาดนั้นไปเพื่ออะไรเรอะ ?
นิโทริ : น่าเสียดายนะ แต่ดูเหมือนความนิยมจากการต่อสู้กำลังลดลงแล้วล่ะน้า
นิโทริ : ......เอ๊ะ
นิโทริ : ใครน่ะ ?
มิโกะ : ข้าคือนักศาสนาที่แข็งแกร่งที่สุด
มิโกะ : อย่าคิดว่าจะครอบครองงานเทศกาลครั้งนี้ได้โดยไม่โค่นข้าก่อนนะ
นิโทริ : ฉันไม่รู้จักหรอก
นิโทริ : นักศาสนาที่แข็งแกร่งที่สุดอะไรกัน
นิโทริ : กลิ่นหึ่งเลยว้อย
นิโทริ : กลิ่นสัตว์เฉพาะทานุกิจากตัวเธอ !
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณนิโทริพ่ายให้กับศัตรูปริศนา)
มิโกะ : ไม่มีอะไรอื่นนอกจากทานุกิหรอก
มิโกะ : ไม่มีเลย
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
มิโกะ : โฮะโฮะโฮะ
มิโกะ : ไม่เลวเลยนี่
มิโกะ : เป็นแค่เด็กน้อยแท้ๆ
นิโทริ : อย่ามาเรียกว่าเด็กน้อยนะ
มิโกะ : แบบนี้คงต้องเอาจริงแล้วสินะ
(ผู้ชมหายตัวไป)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
นิโทริ : อะไรกัน ฝีมือทานุกิเองเรอะ
นิโทริ : ทำไมถึงปลอมตัวเป็นนักศาสนาล่ะ ?
มามิโซว : ข้าต่างหากที่ต้องถามโยวไคธรรมดาตนหนึ่งอย่างเธอ
มามิโซว : ว่านึกยังไงถึงออกมารวบรวมความนิยม
นิโทริ : บางครั้งบางคราวน่ะ
นิโทริ : บางครั้งบางคราว
มามิโซว : งั้นรึ ชิริโคะดามะนั่นเอง
มามิโซว : ทำเพื่อรวบรวมชิริโคะดามะสินะ
(บางครั้งบางคราว ภาษาญี่ปุ่น=ทามะทามะ (たまたま) ซึ่งพ้องเสียงกับ 玉 และคำว่า 玉 (ทามะ) เมื่อเชื่อมกับคำอื่นจะอ่านว่า ดามะ)
(ชิริโคะดามะ หมายถึง ลูกแก้วที่เชื่อกันว่าเป็นอวัยวะภายในอยู่ตรงทวารหนักของมนุษย์)
(พวกกัปปะชอบดึงออกไปจากตัวมนุษย์ และนั่นทำให้มนุษย์ตายได้ จากนั้นก็นำไปกินหรือมอบเป็นบรรณาการแก่ราชามังกร)
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
นิโทริ : อะไรนะ ?
มามิโซว : ถ้าโยวไคที่ไม่ใช่นักศาสนาก็สามารถทำได้ล่ะก็
มามิโซว : แปลว่าข้าเองก็มีโอกาสสินะ
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : บางครั้งบางคราวไงล่ะ บางครั้งบางคราว
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มามิโซว : แพ้แล้ว แพ้แล้ว
มามิโซว : แข็งแกร่งน่าดูเลยนะ
มามิโซว : นี่ก็เป็นผลจากความนิยมงั้นรึ
นิโทริ : ความนิยมเกี่ยวข้องกับความแข็งแกร่งด้วยเหรอ ?
มามิโซว : อย่างมากเลยล่ะ
มามิโซว : โดยเฉพาะช่วงนี้น่ะนะ
นิโทริ : ?
มามิโซว : ไม่ใช่ว่าจริงๆแล้วเธออยากให้ใครบางคนเสียสละเพื่อสร้างสถานการณ์แบบนี้หรอกรึ
มามิโซว : ที่ยิ่งไปกว่านั้น
มามิโซว : ดันเป็นกัปปะที่ไม่มีจิตศรัทธาซะนี่
มามิโซว : เอาเป็นว่ามีเรื่องสนุกๆอยู่ล่ะ
นิโทริ : เรื่องอะไร ?
มามิโซว : ลองไปที่หมู่บ้านตอนกลางคืนดูละกัน
มามิโซว : เพราะว่าตอนนี้เธอเป็นนักศาสนาที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
นิโทริ : อะไรกันเนี่ย
นิโทริ : แบบนี้เก็บชิริโคะดามะได้เท่าที่ต้องการเลยนะ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
นิโทริ : อะไรน่ะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
นิโทริ : ฉันจะไปรู้เรอะ
โคโคโระ
นิโทริ : หน้ากากแห่งความหวัง ?
นิโทริ : อ้อ--- จะว่าไปแล้ว สินค้าแผงลอยก็มีหน้ากากอยู่เต็มไปหมดเลยนะ
นิโทริ : อาจจะอยู่ในบรรดานั้นก็ได้
นิโทริ : ว่าไง ?
โคโคโระ
โคโคโระ
นิโทริ : ลองดูมั้ย ?
โคโคโระ
นิโทริ : งั้นจ่ายตังค์มา
โคโคโระ
นิโทริ : แหงสิ ?
นิโทริ : ไม่ได้เล่นขายของนะ
โคโคโระ
โคโคโระ
นิโทริ : เอ้า จะจ่ายหรือไม่จ่าย ?
โคโคโระ
(BGM หยุดเล่น)
โคโคโระ
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบกัปปะในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทนิโทริ)
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
งานเทศกาลอันแสนวุ่นวายยังคงดำเนินต่อไป
ผู้มาสักการบูชามิได้มาดูการต่อสู้อย่างเดียว มีไม่น้อยเลยที่เล็งร้านแผงลอยเอาไว้
เรย์มุแพ้แรงตื๊อของกัปปะเลยยอมให้กัปปะมาตั้งร้านแผงลอยในศาลเจ้าโดยไม่เต็มใจนัก
คำร่ำลือก็ไม่ได้เลวร้ายเหมือนที่กังวลไว้
นิโทริ : ยอดขายวันนี้เป็นไงบ้าง ?
สามภูต (เด็กขายของ) : อ่า นิดๆหน่อยๆค่า
นิโทริ : ถ้าไม่พยายามให้มากกว่านี้ ฉันไม่มีส่วนแบ่งให้พวกเธอนะ ?
สามภูต : อึ๋ย
นิโทริ : ลูกค้ากำลังเบื่อการต่อสู้ระหว่างนักศาสนาแล้วมาทางนี้นะ ?
นิโทริ : สงสัยฉันคงต้องออกไปลุยเองแล้วล่ะมั้ง เรื่องยอดขายก็ด้วย
สามภูต : ค่า เชิญค่า
โคโคโระ : นี่ก็ไม่ใช่ นี่ก็ไม่ใช่
นิโทริ : เธอคนที่เจอก่อนหน้านี้นี่นา
โคโคโระ : อ๊ะ อันนี้มีความหวังอยู่นิดหน่อย
นิโทริ : ตาถึงจริงนะ อันนั้นระดับสูงกว่าหน้ากากใบอื่นเลยล่ะ
โคโคโระ : เอาอันนี้ค่ะ
สามภูต : ขอบคุณค่ะ !
โคโคโระ : ถ้ามีความหวังแม้เพียงนิดล่ะก็......
สามภูต : คุณนิโทริ รู้จักลูกค้าท่านนี้เหรอคะ ? ยอดขายส่วนใหญ่ของร้านเรามาจากเธอนะคะ
นิโทริ : นั่นสินะ เธอเป็นนักสะสมหน้ากากชื่อดังน่ะ อย่าทำเสียมารยาทกับเธอเชียวล่ะ
โคโคโระกำลังตามหาหน้ากากแห่งความหวังในร้านแผงลอย
ว่ากันว่าหน้ากากแนวฮีโร่หรือแนวไอดอลเป็นความหวังสำหรับเด็กๆ
โคโคโระที่มีความหวังอยู่น้อยนิดจึงเริ่มมีความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยกันกับกัปปะที่ขายหน้ากากอย่างสบายอารมณ์
พวกมนุษย์จะเป็นยังไงก็ไม่ทำอะไร และทำอะไรไม่ได้
งานเทศกาลอันแสนวุ่นวายเองก็เป็นเมล็ดพันธุ์แห่งการค้าขาย
นี่ล่ะคือวิถีชีวิตของกัปปะผู้ไม่นับถือศาสนาใดๆ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โคอิชิ
Koishi's Story
ผู้ปกปักษ์บุคลิกเหนือความเพ้อฝัน
โคเมย์จิ โคอิชิ
Komeiji Koishi
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
ทะยานสู่โลกแห่งการต่อสู้
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคอิชิ : หืม---
โคอิชิ : ทุกคนเท่จังเลยน้า
โคอิชิ : ฉันเองก็อยากสู้บ้างจังเลยน้า
มิโกะ : โอ๋
มิโกะ : เธอไม่ใช่มนุษย์นี่นา
มิโกะ : การลบร่องรอยแบบนั้น......ไม่ธรรมดาเลยนะ
โคอิชิ : นี่---
โคอิชิ : ฉันเองก็อยากสู้บ้าง---
มิโกะ : เพิ่งจบศึกไปหมาดๆเอง......
มิโกะ : แต่เอาเถอะ
มิโกะ : ไม่ว่ากัน
โคอิชิ : ว้าย---
(BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มาเป็นเซียนที่น่าหลงใหลกันเถอะ !)
มิโกะ : จงเคารพบูชาข้า !
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : นักพรตเต๋าพ่ายแพ้อย่างเป็นปริศนา !?)
โคอิชิ : ฉันเท่ขึ้นรึยังนะ ?
มิโกะ : อ่านใจเธอไม่ได้เลย......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
จุดจบของฝันร้าย
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีพ่ายแพ้ให้กับใครบางคนงั้นเหรอ ?
ฟุโตะ : แถมยังไม่รู้แน่ชัดว่าคู่ต่อสู้เป็นใครเนี่ยนะ......
ฟุโตะ : หมายความว่ายังไงกัน ?
โคอิชิ : ฮัลโหล---
โคอิชิ : ประลองกับฉันมั้ยคะ---
ฟุโตะ : หือ เสียงมาจากที่ไหนน่ะ ?
โคอิชิ : มองไม่เห็นล่ะมั้ง
โคอิชิ : เอานี่ไปกินซะ !
(BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ชั่วโมงเรียนของคุณฟุโตะดูคล้ายกับการต่อสู้)
ฟุโตะ : ตกใจหมดเลย เมื่อกี้นี้มันอะไรน่ะ ?
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : โยวไคปริศนากำลังต่อสู้อยู่ !?)
โคอิชิ : ว้าย---
โคอิชิ : สนุกจังเลย---
ฟุโตะ : ไม่รู้สึกว่าสัมผัสโดนอะไรเลย......
ฟุโตะ : ทำไมฝ่ายข้าถึงได้แพ้ล่ะ
โคอิชิ : ชักติดใจแล้วสิ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
จุดเริ่มต้นของความหวัง
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคอิชิ : เอาล่ะ---
โคอิชิ : ต่อไปจะสู้กับใครดีน้า
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : เธอคนนั้นน่ะ !
มาริสะ : มาประลองกับฉันซะดีๆ
โคอิชิ : เอ๋ ?
โคอิชิ : เห็นฉันด้วยเหรอ ?
มาริสะ : หมายความว่าไง ?
โคอิชิ : ที่ผ่านมาแทบไม่เคยมีใครเป็นฝ่ายทักฉันก่อนเลยน่ะ
มาริสะ : งั้นเหรอ
มาริสะ : แต่ว่าตอนนี้เธอถล่มลัทธิเต๋าจนมีชื่อเสียงเลื่องลือในฐานะกำลังรบหน้าใหม่แล้ว
มาริสะ : แต่อันที่จริงเจ้าพวกนั้นก็มีกำหนดการที่จะต้องถูกฉันถล่มอยู่แล้วล่ะนะ
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คุณมาริสะได้ความนิยมอย่างมากจนชนะสบาย !)
มาริสะ : เป็นคู่ต่อสู้ที่สู้ยากชะมัดเลยว่ะ
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : โยวไคปริศนาได้รับความนิยมพุ่งพรวด !?)
โคอิชิ : ชนะอีกแล้ว
โคอิชิ : อะไรน่ะ
โคอิชิ : ความรู้สึกขัดแย้งนี่
โคอิชิ : ทุกคนกำลังมองฉันอยู่เหรอ ?
มาริสะ : แหงอยู่แล้วล่ะ
มาริสะ : ฝ่ายที่ชนะการต่อสู้จะได้รับการจับตามองไงล่ะ
โคอิชิ : ว้าย---
โคอิชิ : ดีใจจังเลย---
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
ความหวังก่อกำเนิดอิสระ
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคอิชิ : ไม่มีคู่ต่อสู้คนต่อไปแล้วรึไงน้า---
โคอิชิ : พอเคลื่อนไหวตอนเป็นที่จับตามองแล้วเขินจังเลย
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : เธอเองเหรอ
อิจิริน : โยวไคที่กำลังเป็นที่จับตามองในช่วงนี้
โคอิชิ : ใช่แล้วค่า---
อิจิริน : ได้ยินว่าไต่เต้าขึ้นมาโดยที่ไม่มีใครรู้สึกตัว
อิจิริน : การลบล้างร่องรอยอย่างงดงามนั่นยอดเยี่ยมมากเลยนะ
อิจิริน : แต่ได้ยินมาว่าช่วงนี้มีจิตชั่วร้ายแทรกแซงขึ้นมา
อิจิริน : น่าเสียดายนะคะ
โคอิชิ : จิตชั่วร้าย--- ?
โคอิชิ : ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
โคอิชิ : แต่คุณคือคู่ต่อสู้คนต่อไปสินะ !
โคอิชิ : ฉันอยากชนะแล้วเป็นที่จับตามองมากกว่านี้ !
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ดอกกุหลาบจากท้องฟ้า)
อิจิริน : สุดท้ายแล้วการเข้าถึงอนัตตาก็เป็นไปได้ยาก......งั้นรึ
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ร้อนแรงไปกับโยวไคผู้งดงาม)
โคอิชิ : ว้าย---
โคอิชิ : ชนะอีกแล้ว---
โคอิชิ : ถ้าลุยได้แบบนี้ต่อไป ทุกคนคงยอมคุยกับฉันสินะ
อิจิริน : อย่าว่าแต่ชวนคุยเลย......
อิจิริน : ทุกคนจะได้รับผลกระทบจากคุณน่ะสิ
โคอิชิ : ไม่ว่าเรื่องอะไรก็จะยอมทำงานตามที่สั่งสินะ---
โคอิชิ : ร่างของฉันก็คงจะได้รับอิสระล่ะมั้งนะ ?
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
โยวไคที่ปลอมตัวไปก็เสียเวลาเปล่า
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
โคอิชิ : คู่ต่อสู้คนต่อไปเอาเป็นใครดีน้า---
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : โฮะโฮะโฮะ
เรย์มุ : เป็นข้าได้มั้ย ?
โคอิชิ : ดีจังเลย ดีจังเลย
โคอิชิ : มีคู่ต่อสู้มาเรื่อยๆแบบนี้
เรย์มุ : ช่วยประมือกับข้าหน่อยได้มั้ย
โคอิชิ : โฮะโฮะโฮะ
โคอิชิ : แน่ ・นอน ・อยู่ ・แล้ว
เรย์มุ : ละ.. เลียนแบบข้างั้นเหรอ !?
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : คดีเศษกุหลาบกระจายในทุ่งราบ)
เรย์มุ : ทำตัวเด่นจะเป็นภัยนะ
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : ไม่เลวนี่ ?
เรย์มุ : ข้าเองก็ต้องเอาจริงแล้วสินะ
โคอิชิ : จบแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : แน่ใจรึ ?
(ผู้ชมหายตัวไป)
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
Moonside Festival
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
โคอิชิ : ดีล่ะ---
โคอิชิ : ต่อจากมิโกะก็คือคุณสินะ !
มามิโซว : อะ.. โอ้
โคอิชิ : คราวนี้ก็จะชนะให้ดู !
มามิโซว : คนอะไรกันนี่ ข้าปลอมตัวไปให้เสียเวลาเปล่าแท้ๆ
มามิโซว : แววตาของยัยนี่กำลังมองเห็นอะไรอยู่กันแน่นะ
โคอิชิ : เป็นอะไรไป ?
โคอิชิ : รู้สึกกลัวขึ้นมาแล้วเหรอ ?
มามิโซว : ไม่มีทาง ไม่มีทาง
(ฝูงทานุกิปรากฏตัว)
มามิโซว : เอ้า เอาจริงล่ะ
มามิโซว : ไม่เหมือนกับมิโกะเมื่อกี้แล้วนะ ?
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : เมาเละเทะหัวราน้ำในงานเลี้ยงทานุกิ)
มามิโซว : ไม่แพ้ให้กับโยวไคปริศนาหรอกน่า
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
มามิโซว : รู้ผลแล้ว !
มามิโซว : พรุ่งนี้ยังมี
มามิโซว : วันนี้พอแค่นี้เหอะ
โคอิชิ : ว้าย---
โคอิชิ : ชนะอีกแล้ว---
โคอิชิ : คู่ต่อสู้คนต่อไปจะเป็นใครกันน้า---
มามิโซว : อึดจังเลยนะ
มามิโซว : เธอไม่รู้จักคำว่าเหนื่อยล้ารึไง
โคอิชิ : เหนื่อยล้า ?
โคอิชิ : ไม่มีอยู่ในสามัญสำนึกเลยน้า---
มามิโซว : ช่างเป็นคนที่มหัศจรรย์จริงๆ
มามิโซว : สัมผัสได้แต่อารมณ์ความรู้สึกที่แสดงออกเบื้องหน้าจากตัวเธอเลยแฮะ
โคอิชิ : เอะเฮะเฮะ---
โคอิชิ : แต่ว่าสนุกดีออก
มามิโซว : เอาจริงรึนั่น
มามิโซว : แต่ว่า
มามิโซว : แตกต่างกับพวกไร้อารมณ์เหมือนมนุษย์ที่อยู่ในหมู่บ้าน
มามิโซว : ราวกับว่าความหวังกำลังเติมเต็มอย่างน่าอัศจรรย์......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
ต้นกำเนิดแห่งสุขโกรธเศร้าสนุก
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
โคอิชิ : ไม่มีคู่ต่อสู้คนต่อไปแล้วรึไงน้า---
โคอิชิ : อ้าว ?
โคอิชิ : เงียบจังเลยนะ---
โคอิชิ : หรือว่านี่คือยามฉลูที่สามที่เขาร่ำลือกัน--- ?
(ชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าเมื่อถึงยามฉลูที่สามแล้ว สิ่งมีชีวิตทุกชนิด แม้แต่ต้นไม้ใบหญ้าก็ยังหลับใหล)
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคอิชิ : ว้าย---
โคอิชิ : คู่ต่อสู้คนต่อไป---
โคโคโระ
โคอิชิ : หน้ากากแห่งความหวัง ?
โคอิชิ : อ๊า---
โคอิชิ : ฉันเคยเห็นของที่เหมือนกับหน้ากากของคุณด้วยล่ะ---
โคโคโระ
โคอิชิ : หน้ากากสีขาวจั๊วะตกลงมาจากรอยแยกของแผ่นดินน่ะ---
โคอิชิ : เห็นแล้วรู้สึกน่ากลัวเลยจำได้ดีเลยล่ะ---
โคโคโระ
โคโคโระ
โคอิชิ : หน้าเหมือนเด็กผิวขาวจั๊วะน่ะ
โคอิชิ : ทำให้นึกถึงรูปปั้นพระริมทางที่เคยเจอที่ไหนสักแห่งเลย......
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคอิชิ : ความลับ
โคอิชิ : ก็มันเป็นสมบัติของฉันแล้วนี่นา
โคอิชิ : เอ๊ะ อ้าว
โคอิชิ : ปกติแล้วฉันจะลืมทุกเรื่อง
โคอิชิ : ทำไมถึงจำได้เฉพาะเรื่องนี้นะ
โคโคโระ
(BGM หยุดเล่น)
โคโคโระ
โคอิชิ : อื้ม
โคอิชิ : ไม่คิดจะคืนให้เลยล่ะ
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคอิชิ : ฉันไม่สนหรอก
โคอิชิ : เพราะฉันไม่มีอารมณ์ความรู้สึกมาตั้งแต่แรกแล้ว
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบโยวไคในสภาพดูไม่จืดตอนรุ่งเช้าวันที่○)
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทโคอิชิ)
หมู่บ้านมนุษย์
มนุษย์ที่สูญเสียอารมณ์ความรู้สึกไปกำลังเพิ่มจำนวนมากขึ้น
ภาพความครึกครื้นชั่วครั้งคราวกลับกลายเป็นความซึมเซาไปในชั่วพริบตา
แต่ในสังคมมนุษย์ที่ซึมเซาแบบนั้นก็ยังมีความหวังอยู่ดวงหนึ่ง
นั่นคือ โคเมย์จิ โคอิชิ
มาริสะ : เสร็จกัน ! แพ้แล้ว !
โคอิชิ : อ่อนแอจังเลยนะ---
มาริสะ : อ่านการโจมตีของเธอไม่ออกเลย แถม Gallery (ผู้ชม) ก็อยู่ข้างเธอหมดเลยด้วย
โคอิชิ : ว้าย--- ถูกชมด้วยล่ะ--- คู่ต่อสู้คนต่อไปจะเป็นใครน้า---
โคโคโระ : คราวนี้แหละ ฉันจะโค่นเธอให้ได้ !
ผู้ชม : อะไรน่ะ ? ใคร ? ผู้ท้าชิงคนใหม่นี่นา !
โคอิชิ : ว้าย--- ไม่ว่าใครก็ Welcome จ้า !
มาริสะ : หา ยัยนั่นมาได้ไง !?
โคโคโระ : หึหึหึ ข้าลับฝีมือมาแล้ว ไม่เหมือนกับเมื่อเร็วๆนี้หรอกนะ !
โคอิชิ : ฉันมีความหวังอยู่นะ ! ไม่มีทางแพ้หรอก !
การประลองของพวกเธอร้อนแรงถึงขีดสุด
มหาสงครามสองมหาโยวไคถูกเล่าลือกันไปในหมู่ผู้คน
โคโคโระได้หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่มาแล้ว
หน่อแห่งความหวังยังเล็กอยู่ก็จริง แต่จากนี้ไปมันคงเติบใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆ
ในขณะเดียวกัน หน้ากากแห่งความหวังอันเดิมก็ค่อยๆสูญเสียพลังไป
หากความหวังหมดลง ทุกคนก็คงกลับไปมองไม่เห็นโคอิชิอีกครั้งตามเดิม
เป็นเหมือนก้อนกรวดริมทาง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มามิโซว
Mamizou's Story
ปิศาจทานุกิผู้มอบความตกใจให้เสมอ
ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว
Hutatsuiwa Mamizou
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
สิ่งค้างคาจากสงครามศาสนา
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มามิโซว : ไง
มามิโซว : ท่าทีเป็นยังไงบ้าง ?
อิจิริน : ท่าที ?
มามิโซว : เอ้า เรื่องภูตหน้ากากไงล่ะ
อิจิริน : ภูตหน้ากาก......
อิจิริน : อ๋อ--- หมายถึงคุณโคโคโระเหรอ
อิจิริน : ถ้าเรื่องนั้น......
มามิโซว : เดี๋ยวก่อน
มามิโซว : ไว้คุยต่อหลังการต่อสู้เถอะ
อิจิริน : อะไรของเธอเนี่ย
(อะไรของเธอ/นายเนี่ย (นันเดะยาเนง) เป็นภาษาโอซาก้า ใช้ตบมุขของฝ่ายยิงมุข โดยมักจะใช้หลังมือฟาดไปที่หน้าอกของฝ่ายยิงมุขด้วย)
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ปิศาจทานุกิร่วงลงมาจากท้องฟ้า)
อิจิริน : แล้วทำไมถึงแพ้ล่ะเนี่ย
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ขุมอำนาจใหม่ที่เป็นที่จับตามองคือปิศาจทานุกิ ?)
มามิโซว : เป็นเพราะ Gallery (ผู้ชม) ให้ความคาดหวังเอาไว้นั่นล่ะนะ
มามิโซว : จะไม่สู้กันก็คงไม่ได้
อิจิริน : แหม ติดใจการต่อสู้ขึ้นมาแล้วสินะคะ
อิจิริน : ว่าแต่
อิจิริน : เรื่องคุณโคโคโระล่ะคะ......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
ฟุโตะ : อ้าว เจ้าคือ......
มามิโซว : อยากรู้ว่าหลังจากนั้นเป็นอย่างไรบ้างน่ะ
ฟุโตะ : อย่างไร......งั้นเหรอ
มามิโซว : เรื่องภูตหน้ากากน่ะ
ฟุโตะ : หือ
ฟุโตะ : เรื่องนั้นน่ะเอง
ฟุโตะ : แต่ว่าก่อนหน้านั้นมีเรื่องที่ต้องทำอยู่ไม่ใช่รึ ?
มามิโซว : ยินดีเสมอ
(BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ลัทธิเต๋าความนิยมท่วมท้นจนไร้จุดบอด ?)
ฟุโตะ : แล้วเรื่องภูตหน้ากากล่ะ......
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : นักแสดงตัวสุดท้ายมาออกโรงที่นี่งั้นรึ !?)
ฟุโตะ : แข็งแกร่งน่าดูเลยนะ
มามิโซว : อะไรกัน นี่ออมมือแล้วนะ
ฟุโตะ : ส่วนเรื่องภูตหน้ากาก......
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีมอบหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ให้เธอไปแล้วล่ะ
ฟุโตะ : ป่านนี้ทสึคุโมะงามิ(ภูตสถิตสิ่งของ)น่าจะถอดร่างไปแล้วและกลับเป็นอุปกรณ์ธรรมดาตามเดิมแล้วล่ะ
มามิโซว : โฮ่...... ?
มามิโซว : เอาล่ะสิ
มามิโซว : เล่าไม่ตรงกับนักบวชเมื่อกี้เลยแฮะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
งานเลี้ยงทานุกิแห่งวัดเมียวเรนจิ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มามิโซว : เอาล่ะ เอาล่ะ
มามิโซว : เจ้าอาวาสจะพูดว่ายังไงกันนะ
เบียคุเรน : อ้าว
เบียคุเรน : คุณนั่นเอง
มามิโซว : ช่วงนี้เป็นไงบ้าง ?
เบียคุเรน : ผู้ศรัทธาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเลยค่ะ
มามิโซว : เปล่า ไม่ใช่เรื่องนั้น
มามิโซว : หมายถึงภูตหน้ากากน่ะ......
เบียคุเรน : ใช่ค่ะ อย่างที่บอกไป
เบียคุเรน : เธอ(โคโคโระ)เองก็ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นด้วยค่ะ......
เบียคุเรน : ตายจริง ผู้ชมส่งเสียง [รีบเริ่มสักทีสิ] มาแล้วค่ะ ?
มามิโซว : เป็นคนดังนี่ลำบากจริงน้อ
(BGM : ตึกระฟ้าแห่งอารมณ์ความรู้สึก ～ Cosmic Mind)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : วัวลากเข้าวัดเมียวเรนจิ)
(ล้อตำนานวัวลากเข้าวัดเซนโควจิของจังหวัดนากาโนะ รายละเอียดตาม link )
เบียคุเรน : แหม พูดได้น่าฟังจังเลยนะคะ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ปิศาจทานุกิกำลังมาแรง !)
เบียคุเรน : ยังมีแฟนๆที่คาดหวังกับการต่อสู้อยู่มากมายแบบนี้ลำบากแย่เลยนะคะ
มามิโซว : ข้าไม่คิดมากหรอก
เบียคุเรน : คุณโคโคโระสินะคะ
เบียคุเรน : ช่วงนี้เธอกำลังฝึกตนอยู่ในวัดเมียวเรนจิค่ะ
มามิโซว : ฝึกตน ?
เบียคุเรน : งานเทศกาลอันแสนวุ่นวายนี้คงใกล้ถึงเวลาสงบลงแล้วล่ะค่ะ
มามิโซว : อืม---
มามิโซว : ไม่เข้าใจเลยแฮะ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
งานเลี้ยงทานุกิแห่งฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มามิโซว : อยู่ที่นี่ใช่มั้ย
มามิโซว : คนที่สร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่น่ะ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : โอ้ ยายแก่ที่เคยเจอกันก่อนหน้านี้นี่นา
มามิโซว : ยะ.. ยายแก่งั้นเหรอ ?
มิโกะ : มาท้าประลองงั้นรึ
มามิโซว : มาถามเรื่องเกี่ยวกับภูตหน้ากากน่ะ......
มามิโซว : แต่บรรยากาศเร่าร้อนแบบนี้......
มามิโซว : จะไม่ต่อสู้ก็คงไม่ได้สินะ
มิโกะ : ใช่แล้ว
มิโกะ : เข้าใจอะไรง่ายดีนี่ !
(BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : นักพรตเต๋าขึ้นสูงสุดผู้ไม่แพ้ให้ใครหน้าไหนทั้งนั้น)
มิโกะ : งานเทศกาลอันแสนวุ่นวายนี้ก็ใกล้จะถึงเวลาสิ้นสุดแล้วล่ะ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : สินค้าทานุกิ(ผลิตโดยกัปปะ)กำลังบูมสุดขีด !)
มิโกะ : เรื่องของภูตหน้ากากงั้นรึ
มิโกะ : ฉันสร้างหน้ากากแห่งความหวังให้แล้ว คงไม่เป็นไรแล้วล่ะ
มามิโซว : แน่ใจเหรอ
มิโกะ : มีเรื่องอะไรสะกิดใจอยู่งั้นรึ ?
มิโกะ : ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็เล่ามาเถิด
มามิโซว : ภูตหน้ากากนั่น
มามิโซว : กำลังฝึกตนอยู่ที่วัดน่ะ
มิโกะ : อะไรนะ ?
มิโกะ : วัด ?
มามิโซว : ไม่ใช่ว่าต้องใช้เวลาสักระยะถึงจะฟื้นฟูความหวังให้แก่หน้ากากได้หรอกเหรอ ?
มิโกะ : ก็......คงงั้นมั้ง
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
เหมือนโดนทานุกิจับทางได้
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มามิโซว : ลองถามยัยนี่ดูด้วยดีกว่า
มามิโซว : ยังไงก็เป็นนักศาสนาคนหนึ่งล่ะนะ
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : อะไรนะ ?
เรย์มุ : เรื่องภูตหน้ากาก ?
เรย์มุ : ถ้าหมายถึงโคโคโระล่ะก็ เธอมาที่ศาลเจ้าบ่อยๆล่ะ
มามิโซว : โฮ่
มามิโซว : มาทำอะไรเหรอ ?
เรย์มุ : อ๊า ให้ตายสิ
เรย์มุ : รอบๆนี้มันหนวกหูจังเลยน้า
เรย์มุ : รอเดี๋ยวนะ ฉันจะไปทำให้เงียบก่อน
เรย์มุ : วันนี้ยิ่งไม่ค่อยมีอารมณ์จะต่อสู้อยู่--- !
มามิโซว : ช้าก่อน
เรย์มุ : อะไร ?
เรย์มุ : ห้ามทำไม ?
มามิโซว : โฮะโฮะโฮะ
มามิโซว : ไม่ต้องถึงกับเรียกทุกคนมาหรอก
มามิโซว : เธอคิดจะต่อสู้เต็มที่เลยใช่มั้ยล่ะ ?
(BGM : ทางเดินสีใบไม้ผลิ ～ Colorful Path)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ศาสนาที่แข็งแกร่งที่สุดคือชินโตจริงๆรึนี่)
เรย์มุ : ถ้าหมายถึงโคโคโระล่ะก็ นั่นไง อยู่ตรงโน้นแน่ะ......
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
มามิโซว : ไม่ออมมือกันบ้างเลยน้า
มามิโซว : คนอื่นเขาแค่ต่อสู้พอเป็นพิธีในฐานะศึกจำลองเองนะ ?
เรย์มุ : เหรอ ?
เรย์มุ : ฉันตั้งใจว่าจะออมมือแล้วนะ
มามิโซว : แล้ว
มามิโซว : เรื่องที่ภูตหน้ากากมาศาลเจ้าล่ะว่าไง
เรย์มุ : อ้อใช่
เรย์มุ : มาบ่อยเลยล่ะ
เรย์มุ : มาหาหน้ากากแห่งความหวังน่ะ
มามิโซว : ว่าไงนะ ?
มามิโซว : หาหน้ากากงั้นเหรอ ?
มามิโซว : หมายความว่าไงน่ะ ?
เรย์มุ : อ๊ะ นั่นไง วันนี้ก็มา
เรย์มุ : เธอมาหาว่ามีหน้ากากปนอยู่ตามร้านแผงลอยรึเปล่าน่ะ......
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
การกำเนิดใหม่ของโยวไคงั้นหรือ ?
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
มามิโซว : มาพอดีเลย
มามิโซว : เพิ่งเคยเห็นภูตหน้ากากเป็นครั้งแรกเลยนะเนี่ย
โคโคโระ
มามิโซว : ฟุทัทสึอิวะแห่งซาโดะจ้า
มามิโซว : จากนี้ไปขอฝากตัวด้วยเน่อ
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : เท่าที่ฟังมา น่าจะมีคนสร้างหน้ากากแห่งความหวังให้เธอแล้วไม่ใช่เหรอ
โคโคโระ
มามิโซว : ทั้งที่เป็นอย่างนั้น แล้วเธอกำลังทำอะไรอยู่น่ะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : เธอนี่พูดอะไรแปลกๆนะ
มามิโซว : เข้ากับหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ไม่ได้รึไง
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : ดูเหมือนจะกลุ้มใจอะไรอยู่สินะ
มามิโซว : เล่าให้ฟังทีสิ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : อย่างนี้นี่เอง
มามิโซว : อุตส่าห์ลืมตาตื่นขึ้นมามีตัวตนในฐานะโยวไคแล้วทั้งที
มามิโซว : แต่กลับต้องนิ่งดูดายปล่อยให้ตัวตนของตนเองค่อยๆสูญหายไป
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(BGM หยุดเล่น)
มามิโซว : พวกฉัน......งั้นเหรอ
มามิโซว : เข้าใจแล้ว
มามิโซว : วางใจได้เลย
มามิโซว : ข้าคือพันธมิตรของเธอ
มามิโซว : แถมยังรู้เรื่องเกี่ยวกับภูตสถิตสิ่งของเป็นอย่างดีด้วยนะ
โคโคโระ
มามิโซว : เพราะงั้นทำใจให้สบายแล้วเข้ามาสู้กับข้าก็พอ
โคโคโระ
มามิโซว : ลองดูรอบๆสิ ?
โคโคโระ
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
มามิโซว : เธอจะเพิกเฉยต่อผู้ชมที่ตื่นเต้นดีใจขนาดนี้ได้เหรอ ?
โคโคโระ
มามิโซว : เพื่อตัวตนของเธอ
มามิโซว : มาประลองกันอย่างตระการตาเถอะ !
โคโคโระ
โคโคโระ
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : ความอ่อนหัดของปิศาจทานุกิเป็นที่โดดเด่นในตอนจบ)
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทมามิโซว)
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
เสียงปรบมือที่มีให้แก่ปิศาจทานุกิผู้ชนะภูตหน้ากากยังคงดังสนั่นไม่ยอมหยุด
ดูเหมือนผู้ชมส่วนใหญ่จะเดิมพันว่าปิศาจทานุกิเป็นฝ่ายชนะ เลยได้ส่วนแบ่งกันไปคนละนิดเดียวเท่านั้น
มามิโซว : หนทางที่ดีที่สุดสำหรับเธอก็คือการรวมหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่มาเป็นตัวตนของตนเองไงล่ะ
โคโคโระ : จะบอกว่า จงใช้หน้ากากแห่งความหวังอันนั้นต่อไปซะ งั้นเหรอ
มามิโซว : ใช่แล้ว ส่วนเรื่องที่ต้องรวบรวมความหวังเป็นระยะเวลาหนึ่งนั่นน่ะไม่ใช่ปัญหาเลย
มามิโซว : ไม่มีวิธีอื่นที่ไม่ต้องใช้หน้ากากแห่งความหวังที่สมบูรณ์แบบใช่มั้ยล่ะ ?
โคโคโระ : แต่ว่าแบบนั้นมัน...... !
มามิโซว : นี่ เธอคิดจะอยู่อย่างไร้อารมณ์แบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่กัน ?
มามิโซว : คิดว่าทำแบบนั้นแล้วจะรักษาตัวตนเอาไว้ได้งั้นเหรอ ?
โคโคโระ : อึก
มามิโซว : ก่อนอื่นต้องใช้หน้ากากแห่งความหวังเพื่อยับยั้งการคลุ้มคลั่งของอารมณ์ความรู้สึกเสียก่อน
มามิโซว : จากนั้นก็ทำการประลอง มองการแสดงความรู้สึกของผู้คนหลากหลาย แล้วเรียนรู้วิธีการแสดงสีหน้า
มามิโซว : เท่านี้โยวไค [ภูตหน้ากาก] ก็จะถือกำเนิดขึ้นเป็นครั้งแรกล่ะ
ตัวเธอที่ไม่มีการแสดงออกทางสีหน้าเป็นคนชี้ให้เห็นว่าภูตหน้ากากไม่สามารถหลุดพ้นจากคำสาปของหน้ากากได้
โคโคโระคิดว่าสำหรับตัวเธอแล้ว หน้ากากนี่แหละคือใบหน้าของตนเอง และเป็นการแสดงอารมณ์ความรู้สึกด้วย
แต่ร่างจริงของโยวไคไม่สามารถนำมาใช้สร้างเป็นสามัญสำนึกได้
โคโคโระจะเข้าใจคำสอนของมามิโซวแล้วเอาชนะความไร้อารมณ์ของตัวเองได้รึเปล่านะ
ตอนที่เอาชนะได้แล้ว เธอคงทำหน้าเหมือนกับหน้ากากสินะ
เหล่าผู้ชมเองต่างก็กลืนน้ำลายพลางเฝ้ามองเธอ
ภูตสถิตสิ่งของ คือ โยวไคที่มาสิงสู่ในอุปกรณ์ที่ถูกใช้งานอย่างทะนุถนอมเป็นเวลานาน ทำให้อุปกรณ์มีชีวิตขึ้นมา
สิ่งของที่ถูกใช้งานอย่างทะนุถนอมมายาวนานจะมี "จิต" ของเจ้าของหลงเหลืออยู่ในสิ่งของ ภูตสถิตสิ่งของจำเป็นต้องใช้จิตเหล่านี้ในการเข้าสิง
แต่หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่สมบูรณ์แบบเกินไป"ในฐานะอุปกรณ์" ทำให้ไม่มีจิตอยู่ในนั้นเลย
แทนที่จะสร้างมาให้เป็นแค่ 1 ในหน้ากากทั้ง 66 แต่มิโกะกลับสร้างมันขึ้นมาเป็น "อุปกรณ์ชิ้นใหม่อย่างสมบูรณ์แบบ" หรือ "หน้ากาก 1 อัน"
ซึ่งแทบจะเรียกได้ว่าเป็นคนละวัตถุกับ "หน้ากากทั้ง 65" ทำให้โคโคโระมีปัญหาในการรักษาตัวตน
ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่อยากใช้หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ และพยายามตามหาหน้ากากอันเก่าซึ่งเป็น "1 ในหน้ากากทั้ง 66"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โคโคโระ
Kokoro's Story
Poker Face ผู้มีสีหน้ามากมาย
ฮาตะ โนะ โคโคโระ
Hata no Kokoro
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 1-
ระบำเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์บวงสรวงเทพ
สถานที่ : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคโคโระ
โคโคโระ
อิจิริน : ในการต่อสู้ ไม่จำเป็นต้องเกริ่นนำแบบนั้นหรอกนะ
อิจิริน : จงสู้กับฉันโดยเดิมพันด้วยตำแหน่งผู้แข็งแกร่งที่สุดซะ !
อิจิริน : อารมณ์ประมาณนี้ก็พอจ้ะ
โคโคโระ
(BGM : ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : หน้ากากกระจัดกระจาย)
อิจิริน : ความอ่อนแอไม่ใช่ปัญหา
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ลางแห่งการบูมเล็กน้อยของละครโน ?)
โคโคโระ
อิจิริน : ตอนสนุกก็ต้องยิ้มสิ
โคโคโระ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 2-
ระบำกลางน้ำบวงสรวงเทพ
สถานที่ : หนองน้ำเกมบุ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
นิโทริ : โอ๊ะโอ๋
นิโทริ : คุณโคโคโระไม่ใช่เหรอคะ---
นิโทริ : ขอบพระคุณที่ช่วยอุดหนุนเป็นประจำค่ะ
โคโคโระ
นิโทริ : เอ๋ ?
นิโทริ : แข็งแกร่งที่สุด ?
นิโทริ : ทำไมล่ะ ?
โคโคโระ
(BGM : กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ ～ Candid Friend)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : พบหน้ากากลอยมาตามแม่น้ำ)
นิโทริ : ฉันแข็งแกร่งที่สุดตั้งแต่เมื่อไหร่กันล่ะเนี่ย
(คาวาชิโระ นิโทริ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ต้องรีบตามไปชมการแสดงสดแล้ว)
โคโคโระ
โคโคโระ
นิโทริ : โดนชิงตำแหน่งแข็งแกร่งที่สุดไปซะแล้ว---
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 3-
ระบำสาวพรหมจรรย์บวงสรวงเทพ
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคโคโระ
โคอิชิ : ใครน่ะ--- ?
โคอิชิ : อ๊ะ คุณคือ !
โคโคโระ
โคอิชิ : ว้าย---
โคอิชิ : ไม่ว่าใครก็ Welcome จ้า !
โคโคโระ
โคโคโระ
โคอิชิ : ฉันมีความหวังอยู่นะ !
โคอิชิ : ไม่มีทางแพ้หรอก !
(BGM : สาวน้อยโยวไคแห่ง Hartmann)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : หน้ากากกระจายเกลื่อนกลาดดูไม่จืดท่ามกลางญี่ปุ่นมุง)
โคอิชิ : ยินดีรับคำท้าเสมอจ้า !
(โคเมย์จิ โคอิชิ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ละครโนกำลังบูมแม้แต่ในหมู่มนุษย์)
โคโคโระ
โคโคโระ
โคอิชิ : แง้---
โคอิชิ : หน้ากากแห่งความหวังของฉัน---
โคโคโระ
โคโคโระ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 4-
ระบำบวงสรวงเทพแห่งความเพ้อฝัน
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคโคโระ
โคโคโระ
ฟุโตะ : ภูตหน้ากากไม่ใช่เหรอ
ฟุโตะ : ได้ยินว่าตอนนี้กำลังถือกำเนิดใหม่นี่นา ?
โคโคโระ
โคโคโระ
ฟุโตะ : ร่าเริงขึ้นเยอะเลยนะ
ฟุโตะ : ......ถึงจะรู้สึกว่าความฉลาดลดลงนิดหน่อยก็เถอะ
โคโคโระ
ฟุโตะ : ได้เลย !
ฟุโตะ : จงเรียนรู้ความรู้สึกเจ็บใจเอาไว้ให้ดี !
(BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : มีผู้ร้องทุกข์ว่าพบหน้ากากจำนวนมากที่สุสาน ?)
ฟุโตะ : นั่นแหละคือความเจ็บใจล่ะ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ระบำบวงสรวงเทพเจ้ากำลังบูมโดยไม่จำเป็นต้องอธิบาย !)
โคโคโระ
โคโคโระ
ฟุโตะ : หากชีวิตมีสุขย่อมต้องมีทุกข์คู่กันนะ
โคโคโระ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 5-
ระบำบวงสรวงเทพแห่งละอองดาว
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์
(BGM : สถานที่ซึ่งไร้ความนิยม)
โคโคโระ
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : เจอแล้วเจอแล้ว
มาริสะ : ช่วงนี้สุดยอดไปเลยนะ
มาริสะ : อิทธิพลของเธอเนี่ย
โคโคโระ
มาริสะ : ความนิยมไงล่ะ
มาริสะ : ความนิยมในตัวเธอ
โคโคโระ
มาริสะ : ว่าไง
มาริสะ : จะไม่ประลองกับฉันหน่อยเหรอ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
มาริสะ : ......เปลี่ยนไปเยอะเลยนะ
มาริสะ : เธอเนี่ย
(BGM : Magus Night)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : หน้ากากถูกเหยียบย่ำ)
มาริสะ : ฉันนี่แหละแข็งแกร่งทีสุด !
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ละครโนที่แม้แต่ลิงยังเข้าใจ แบบนี้ต้องสื่อถึงคุณได้แน่นอน !)
โคโคโระ
มาริสะ : แพ้แล้วเหรอเนี่ย......
มาริสะ : พยายามมากกว่าทุกทีนะเธอน่ะ
โคโคโระ
มาริสะ : มีอะไรเหรอ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
มาริสะ : ศึกที่ 5 แล้วใช่มั้ยล่ะ ?
มาริสะ : ก็แค่เหนื่อยธรรมดาแหละ
โคโคโระ
มาริสะ : ไม่ใช่เฟ้ย !
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 6-
ละครโนทมิฬกำเนิดใหม่
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (กลางคืน)
(BGM : สถานที่ซึ่งได้รับความนิยม)
โคโคโระ
โคโคโระ
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : เป็นไงบ้าง
มามิโซว : ได้เจอกับผู้คนแล้วเติบโตขึ้นบ้างรึยัง
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : ชะอ้าว ?
มามิโซว : เติบโตผิดไปจากที่คาดซะงั้น
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : เอาเถอะ แบบนี้ก็สมกับเป็นโยวไคดีเหมือนกัน
(BGM : ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
(ถ้าเล่นแพ้)
(พาดหัวข่าว : หน้ากากกระจายเกลื่อนทุ่งราบ)
มามิโซว : ยังไม่ถึงขั้นนะ
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
(BGM : ข่าวหน้าหนึ่งประจำวันนี้)
(พาดหัวข่าว : ในที่สุดก็สมบูรณ์แบบ ! ระบำบวงสรวงเทพเจ้าขั้นสูงสุด)
โคโคโระ
มามิโซว : สีหน้าเหน็ดเหนื่อยก็จำได้แล้วรึ
มามิโซว : ถึงจะรู้สึกว่าไม่เข้ากันเท่าไหร่ก็เถอะ
มามิโซว : แต่เรื่องกลุ้มใจคงหายไปแล้วสินะ
โคโคโระ
มามิโซว : จากนี้ไปถึงไม่ทำอะไร ตัวตนของเธอคงลืมตาตื่นขึ้นด้วยความหวังที่อยู่ภายในล่ะนะ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
มามิโซว : หือ ? จู่ๆเป็นอะไรขึ้นมาน่ะ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
-Stage 7-
โศกนาฏกรรมของ Fata Morgana
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (กลางคืน)
(ฟาต้า มอร์กาน่า หรืออีกชื่อว่า มอร์แกน เลอ เฟย์ (Morgan le Fay) พี่สาวต่างบิดาของกษัตริย์อาเธอร์ในตำนานอัศวินโต๊ะกลม)
(BGM : หมู่บ้าน ณ ยามฉลูที่สาม)
เรย์มุ : หา !
เรย์มุ : หมู่บ้านมีสภาพแบบนี้อีกแล้ว ?
เรย์มุ : นึกว่ายับยั้งความคลุ้มคลั่งของอารมณ์ความรู้สึกเอาไว้ได้แล้วเสียอีก......
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
เรย์มุ : รู้แล้วล่ะน่า
เรย์มุ : ที่สำคัญกว่านั้นคือ ฉันได้ยินว่าเธอถือกำเนิดใหม่ในทิศทางแปลกๆไปเมื่อเร็วๆนี้แล้วนี่นา
เรย์มุ : แล้วนี่มันหมายความว่ายังไงกัน ?
เรย์มุ : เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
เรย์มุ : ใช่แล้ว
เรย์มุ : ก็มันเป็นงานนี่นา
โคโคโระ
เรย์มุ : อยากมีเรื่องสินะ !
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : คลุ้มคลั่งอีกแล้วเหรอคะ
เบียคุเรน : อารมณ์ความรู้สึกยังไม่เสถียรสินะคะ ภูตหน้ากากเอ๋ย
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : ได้ยินเรื่องทั้งหมดแล้ว !
มิโกะ : การจัดการยัยนี่ให้กลับเป็นปกติเรียบร้อยคือความรับผิดชอบของฉัน
มิโกะ : เพราะงั้นฉันจะทำให้กลับเป็นอุปกรณ์ธรรมดาดังเดิมเดี๋ยวนี้แหละ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
โคโคโระ
เรย์มุ : เอ่อ---
เรย์มุ : ตามหลัก Sportmanship (น้ำใจนักกีฬา) แล้ว
เรย์มุ : ตรงนี้ปล่อยให้ฉันจัดการ......
โคโคโระ
โคโคโระ
เบียคุเรน : เอ้า อีกฝ่ายพูดแบบนั้นเองนะคะ
มิโกะ : ใช่แล้ว ถ้าไม่ทำจะยิ่งเสียมารยาทมากกว่านะ
(BGM หยุดเล่น)
เรย์มุ : นะ.. นั่นสินะ
เรย์มุ : เอาแบบนั้นก็ได้
เรย์มุ : ดีล่ะ !
เรย์มุ : งั้นลุยกันเลย !
(BGM : Emotion ที่สาบสูญ)
โคโคโระ
เรย์มุ : เป้าหมายหลักของศาสนาคือการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกให้สงบนิ่ง !
เรย์มุ : เพราะฉะนั้น ภูตหน้ากากเอ๋ย !
เรย์มุ : จงฟังให้ดี !
เรย์มุ : การทำให้เธอทำตัวเรียบร้อยคืองานของพวกเราไงล่ะ !
เรย์มุ : อย่าแค้นเคืองกันเลยนะ !
(ถ้าเล่นแพ้)
เรย์มุ : คะ.. ความมีน้ำใจนักกีฬาล่ะ......
(เหล่านักศาสนา แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทโคโคโระ)
หมู่บ้านมนุษย์
แว่วเสียงตะโกนเรียกลูกค้าเหมือนทุกคราที่ผ่านมา
แทบไม่มีใครตื่นเต้นเมื่อได้เห็นการประลองแล้ว
ภูตหน้ากากไม่ได้อยู่ที่นี่
วัดเมียวเรนจิ
ร้านแผงลอยลดจำนวนลง แว่วเสียงสวดมนต์เหมือนทุกคราที่ผ่านมา
วิญญาณบรรพชนคงกลับมาได้ง่ายขึ้นกระมัง จึงได้ยินเสียงของเหล่าวิญญาณ
ภูตหน้ากากก็ไม่ได้อยู่ที่นี่เช่นกัน
ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
แว่วเสียงตะโกนของเหล่านักพรตเต๋า คงกำลังฝึกวิชาอยู่กระมัง
มนุษย์ที่ชื่นชอบของแปลกหดหายไป จนแทบไม่มีผู้ใดมาเยือนที่นี่
ภูตหน้ากากก็ไม่ได้อยู่ที่นี่เช่นกัน
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าที่มีผู้มาสักการบูชาน้อยมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
หลังกระแสการประลองผ่านพ้นไปก็แทบไม่มีใครมาเยี่ยมเยือนตามเคย
แต่วันนี้แตกต่างออกไป
โคโคโระ : ขอบพระคุณมากค่ะ---
ผู้ชม (แปะแปะแปะ)
เรย์มุ : วิเศษไปเลย ! มีแขกมาเยอะขนาดนี้แน่ะ
โคโคโระ : ได้แสดงละครโนในศาลเจ้าแบบนี้ฉันดีใจมากเลยค่ะ
เรย์มุ : ไม่หรอกไม่หรอก ระบำบวงสรวงเทพเจ้า(คางุระ)น่ะมีไว้รำถวายแด่เทพเจ้านะ เพราะงั้นมารำที่ศาลเจ้าแบบนี้แหละถูกต้องแล้ว
เรย์มุ : ไม่นึกเลยนะว่าของแบบนี้จะใช้เป็นเครื่องมือล่อผู้สักการบูชาให้มาเข้าศาลเจ้าได้
ฮิจิริ : แถมยังเสถียรแล้วอีกด้วย ดีจังเลยนะคะ
มิโกะ : อ๋อ เป็นเพราะฉันซ่อมแซมหน้ากากให้น่ะ
ฮิจิริ : เป็นเพราะคำสอนของพุทธได้ผลกับตัวภูตหน้ากากเป็นอย่างดีต่างหากล่ะคะ
โคโคโระ : วันนี้มีการแสดงใหม่ค่ะ
โคโคโระ : นามว่า [ ตำหนักตระการใจ (ชินคิโรว) ]
โคโคโระ : แสดงถึงความสนุกอย่างน่าประหลาดของมหาสงครามศาสนาในฤดูร้อนนี้ค่ะ
เธอได้เรียนรู้ความยินดีจากชัยชนะ ความเจ็บใจจากการพ่ายแพ้ ความเศร้าจากความโดดเดี่ยว
และความโกรธจากนักศาสนาที่เป็นศัตรูเก่า
โคโคโระได้ต่อสู้และเรียนรู้อารมณ์ความรู้สึกจากเหล่านักศาสนามากหน้าหลายตา
เทียบกับตอนที่ใช้หน้ากากเป็นอารมณ์ความรู้สึกโดยตรงแล้วจัดว่าเสถียรกว่าอย่างเห็นได้ชัด
จากนี้ไปเธอคงไม่คลุ้มคลั่งอีกแล้ว
การระบำบวงสรวงเทพเจ้า ณ ศาลเจ้าดำเนินไปตลอดช่วงฤดูร้อน
คงดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนกว่าทุกคนจะเบื่อนั่นล่ะนะ
ระหว่างนั้นศาลเจ้าน่าจะได้กำไรมหาศาล
แต่มันจะยาวนานไปถึงเมื่อไหร่นั้น......ไม่มีใครทราบแน่ชัด
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
