東方心綺楼 ～ Hopeless Masquerade.
โทวโฮวชินคิโรว (ตำหนักตระการใจแห่งตะวันออก) ～ งานเต้นรำสวมหน้ากากที่ไร้ซึ่งความหวัง
.........................................................................................................................................................................................
Main Page
Pre Story (Web)
สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องบ่อยครั้ง และความหวาดกลัวต่อภัยธรรมชาติที่ไม่อาจต้านทาน
สิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้คนในหมู่บ้านมนุษย์มองโลกในแง่ร้าย
บรรยากาศชวนอึดอัดได้ปกคลุมไปทั่วหมู่บ้าน
หากแต่นั่นไม่ใช่ความสิ้นหวัง
เพียงแค่ใกล้เคียงกับความรู้สึกปิดตายที่คิดว่าไม่ว่าจะทำอะไร อนาคตของมนุษย์ก็ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เท่านั้น
『ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่นา !』
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนพูด แต่รู้สึกว่าได้ยินเสียงนั้นแว่วมา
ใช่แล้ว ถ้าทำอะไรไปก็ไม่เปลี่ยนแปลง งั้นก็แปลว่าจะทำอะไรก็ได้ไม่ใช่เหรอ ?
ใช่แล้ว แค่ใช้ชีวิตอันแสนสั้นให้มากกว่านี้ก็พอ
จิตใจของมนุษย์ในหมู่บ้านถูกปลดปล่อย และเริ่มเกิดความวุ่นวายอลหม่านขึ้นในเวลาเดียวกัน
แต่ก็มีคนกลุ่มหนึ่งที่เฝ้ามองเหตุการณ์จากต่างมุมอยู่ นั่นคือ พวกนักศาสนา
นักศาสนาต้องการควบคุมจิตใจของผู้คนซึ่งกำลังยุ่งเหยิง
เพราะนอกจากเป็นการช่วยนำความสงบเรียบร้อยกลับคืนสู่สังคมแล้ว
ยังเป็นโอกาสดีที่จะได้รวบรวมศรัทธามาสู่พวกตนในเวลาเดียวกัน
พระสงฆ์ผู้ก่อตั้งวัดในเกนโซวเคียว
นักพรตเต๋าผู้ต้องการปล่อยวางทางโลกและแสวงหาความไม่แก่ไม่ตาย
และมิโกะผู้ต้องการกอบกู้ชื่อเสียงของตน
พวกเธอล้วนตัดสินใจว่า นี่แหละคือ "เวลาออกโรงของฉัน"
เอาล่ะ จงติดอาวุธให้ความเชื่อ จงต่อสู้อย่างเปี่ยมเสน่ห์ และจงช่วงชิงความนิยมมาให้ได้ !
.........................................................................................
Pre Story (OP)
สภาพอากาศเปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่องบ่อยครั้ง โชคชะตาอันโหดร้ายไร้ปรานี
สิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้คนในหมู่บ้านมนุษย์มองโลกในแง่ร้ายมากขึ้นทุกที
หากสิ้นชีพเสียแล้วทุกคนก็ไม่แตกต่างกันมิใช่หรือ
แนวคิดสุญนิยมดังกล่าวกำลังกลบฝังจิตใจของผู้คนจนมืดมิด
『ไม่เห็นเป็นไรเลย ! ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่นา !』
สุดท้ายก็จบลงโดยได้ยินแม้กระทั่งเสียงร่ำร้องอย่างหมดอาลัยตายอยาก
แต่ทว่า เกนโซวเคียวยังมีเหล่านักศาสนาผู้ยึดถือการเติมเต็มจิตใจที่สูญเสียไปเป็นอาชีพ
พระสงฆ์ผู้สร้างวัดในเกนโซวเคียว
นักพรตเต๋าผู้ปล่อยวางทางโลกเพื่อความไม่แก่ไม่ตาย
และมิโกะผู้ต้องการฟื้นฟูกิจการ
เหล่าสาวน้อยล้วนตัดสินใจ
ว่านี่แหละคือ 「เวลาที่ฉันจะได้ออกโรง」
.........................................................................................
หน้าเวบ Official หลักของภาคนี้ คือ http://www.tasofro.net/touhou135/index.html
แพทช์ล่าสุดดาวน์โหลดได้ที่ 東方心綺楼 修正パッチ โดยเลือกที่ mirror อันไหนก็ได้
ผู้พัฒนา : เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน + Twilight Frontier (ทาโซกาเระ ฟรอนเทียร์) (Tasofro)
จัดจำหน่าย : Twilight Frontier
วางจำหน่าย : (Master) 26 พฤษภาคม 2013 (งาน RTS 10)
Minimum Requirement :
OS ; Windows XP, Windows Vista, Windows 7, Windows 8 ที่มีการอินสตอล DirectX9.0c ขึ้นไป
CPU ; Intel Core i7 หรือเทียบเท่า
Memory ; 2 GB ขึ้นไป
HDD ; 1 GB ขึ้นไป
VGA ; การ์ดจอความเร็วสูงที่ตอบสนองต่อ DirectGraphic ระดับ DirectX 9.0c กับ ShaderModel2.0 และมี VRAM 512 Mb ขึ้นไป
(ไม่รับประกันว่าการ์ดจอประเภท On-Board จะสามารถเล่นได้)
จอแสดงผล ; สามารถแสดงผลที่ความละเอียด 1280 x 720 ได้
เนื้อเรื่องโดยย่อ : (ตั้งแต่ปมต้นเหตุของเรื่อง จนถึงตอนจบ)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มกุฎราชกุมารี โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ได้สร้างหน้ากากขึ้นและมอบให้แก่ ฮาตะ โนะ คาวะคัทสึ
คาวะคัทสึซึ่งเป็นบรรพบุรุษของคณะตลกได้ดูแลและใช้งานหน้ากากใบนี้อย่างทะนุถนอมมาเป็นเวลานาน
เมื่อเวลาผ่านไป หน้ากากใบนี้ได้สะสมจิตของเจ้าของจนกลายเป็นโยวไคภูตสถิตสิ่งของจำพวกเมนเรย์คิ (ภูตหน้ากาก) ขึ้นมา
ชื่อของเธอคือ ฮาตะ โนะ โคโคโระ
หากแต่หน้ากากทั้ง 66 ใบในครอบครองของเธอนั้นก่อให้เกิดความสมดุลทางอารมณ์ความรู้สึกอย่างมาก
ทำให้เธออยู่ในสภาวะเสถียรจนไม่แสดงอารมณ์ความรู้สึกใดๆ เป็นเพียงแค่ภูตสถิตสิ่งของที่อยู่อย่างเงียบงันไปวันๆเท่านั้น
ล่วงเลยมาถึงยุคปัจจุบัน ณ เกนโซวเคียวอันแสนวุ่นวายเนื่องจากเกิดเหตุวิปลาสหลายครั้งต่อเนื่อง
โคโคโระเผลอทำ หน้ากากแห่งความหวัง หายสาบสูญไป ไม่รู้ว่าทำหายหรือถูกขโมยกันแน่
แต่มันทำให้สมดุลแห่งหน้ากากพังทลายลง อารมณ์ความรู้สึกของโคโคโระจึงเริ่มคลุ้มคลั่งขึ้นมา
ปัญหาคือปรากฏการณ์นี้ได้ส่งผลกระทบต่อผู้คนในเกนโซวเคียวด้วย !
จิตใจของผู้คนกำลังว้าวุ่นสับสน เหล่านักศาสนาจึงคิดฉวยโอกาสนี้ในการเผยแผ่ศาสนาเพื่อหาผู้ศรัทธามาเข้ารีตของตน
ฮิจิริ เบียคุเรน เจ้าอาวาสวัดเมียวเรนจิเริ่มเคลื่อนไหวเป็นคนแรก
เธอออกเดินทางเผยแผ่ศาสนาและรวบรวมความนิยมโดยมอบหมายให้ คุโมะอิ อิจิริน ลูกศิษย์ของเธออยู่เฝ้าวัด
ไม่นานนักมีคนมาท้าประลองเพื่อล้างแค้นที่โดนเบียคุเรนเล่นงาน อิจิรินรู้สึกสงสัยจึงออกเดินทางไปอีกคน
ปลายทางของการต่อสู้ อิจิรินได้พบกับโคโคโระ และนำเรื่องมารายงานให้เบียคุเรนทราบ เบียคุเรนจึงมาพบโคโคโระด้วยตัวเอง
เธอพาโคโคโระมารับฟังคำสอนที่วัด โคโคโระเริ่มมาฝึกตนที่วัด แต่อาการของเธอยังไม่ดีขึ้นมากนัก
กาลต่อมา ฮาคุเรย์ เรย์มุ เริ่มเคลื่อนไหวเพื่อรวบรวมความนิยมบ้าง
เธอได้พบกับโคโคโระและให้ความช่วยเหลือโดยการมอบความหวังที่มีอยู่ในตัวให้โคโคโระไปสร้างหน้ากากแห่งความหวังเป็นการชั่วคราว
ผู้ที่เคลื่อนไหวเป็นรายถัดมาคือ คิริซาเมะ มาริสะ เธออยากร่วมสนุกในความวุ่นวายครั้งนี้ด้วยจึงออกมารวบรวมความนิยมตามคนอื่นบ้าง
ที่สุดแล้วเธอก็ทำได้เพียงมอบความหวังที่มีอยู่กับตัวให้โคโคโระไปสร้างหน้ากากชั่วคราวขึ้นมา
ตัดมาอีกด้านหนึ่ง คาวาชิโระ นิโทริ กัปปะแห่งหนองน้ำเกมบุกำลังหาโอกาสสร้างรายได้จากความวุ่นวายครั้งนี้
เธอเปิดร้านแผงลอยในงานเทศกาลที่วัด จากนั้นไปขอเปิดสาขาอีกร้านที่ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ลูกค้ารายใหญ่ของร้านขายหน้ากากของเธอก็คือโคโคโระที่กำลังตามหาหน้ากากแห่งความหวังของจริงนั่นเอง
จากนั้นลัทธิเต๋าก็เริ่มเคลื่อนไหวบ้าง โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ออกเดินทางสร้างชื่อเสียงและรวบรวมความนิยม
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ เป็นกังวลว่าทุกคนจะไม่เข้าใจถึงจุดประสงค์ที่ทำแบบนี้ เธอจึงออกเดินทางตามมิโกะไปในภายหลัง
ในที่สุดก็ได้รู้ว่าต้นเหตุของเรื่องราวทั้งหมดมาจากหน้ากากที่มิโกะเคยสร้างขึ้นนั่นเอง
เธอจึงสั่งให้ฟุโตะไปรวบรวมวัตถุดิบเพื่อสร้างหน้ากากแห่งความหวังอันใหม่ขึ้น และมอบมันให้แก่โคโคโระ
แต่เรื่องยังไม่จบลงง่ายๆ อันที่จริงหลายวันก่อนหน้านี้หน้ากากแห่งความหวังของจริงได้ร่วงหล่นมาจากรอยแยกของแผ่นดิน
และผู้ที่เก็บมันได้ก็คือ โคเมย์จิ โคอิชิ โยวไคแห่งจิตใต้สำนึกผู้อาศัยอยู่ในโลกใต้พิภพ ผู้เป็นเหมือนก้อนกรวดริมทางที่ไม่มีใครรับรู้ตัวตน
ผลกระทบจากหน้ากากแห่งความหวังและการประลองตามที่ต่างๆทำให้โคอิชิสดใสร่าเริงขึ้นอย่างผิดปกติจนเธอนึกอยากต่อสู้กับผู้อื่นขึ้นมา
การประลองหลายครั้งทำให้เธอได้รับความนิยมและเริ่มมีตัวตนเด่นชัดมากขึ้น เธอปะทะกับโคโคโระและปฏิเสธที่จะคืนหน้ากากให้
อีกด้านหนึ่ง ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว โยวไคปิศาจทานุกิผู้สนิทสนมกับภูตสถิตสิ่งของได้ติดตามเรื่องราวของโคโคโระมาตลอด
เธอสงสัยว่าตอนนี้โคโคโระเป็นอย่างไรบ้างแล้ว จึงออกเดินทางสอบถามผู้คนและพบว่าเธอไม่ยอมใช้หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่
ภายหลังการประลอง โคโคโระบอกว่าหน้ากากอันใหม่สมบูรณ์เกินไปจนอาจทำให้เธอสูญเสียตัวตนในตอนนี้ได้
มามิโซวจึงให้คำแนะนำว่ายังไงก็ต้องใช้หน้ากากอันใหม่เพื่อระงับอาการคลุ้มคลั่ง และเรียนรู้การแสดงอารมณ์ความรู้สึกด้วยตัวเอง
สุดท้าย โคโคโระจึงออกเดินทางท้าประลองผู้คนไปทั่วและค้นพบว่า
สาเหตุที่ทำให้อารมณ์ความรู้สึกของผู้คนปั่นป่วนไม่ได้มาจากเธอคนเดียว แต่มาจากนักศาสนาทั้งหลายด้วยต่างหาก
โคโคโระจึงเข้าต่อสู้กับนักศาสนาเพื่อแก้ไขทุกอย่างให้กลับเป็นปกติ
ในที่สุดความหวังก็ซึมซับเข้าสู่หน้ากากแห่งความหวังอันใหม่จนสมบูรณ์ อารมณ์ความรู้สึกของโคโคโระก็กลับมาเสถียรดังเดิม
ในขณะที่หน้ากากแห่งความหวังอันเดิมค่อยๆสูญเสียพลังไปจนหมดสิ้น โคอิชิจึงกลับไปเป็นเหมือนก้อนกรวดริมทางตามเดิม
เอวัง.
*รายละเอียดสามารถติดตามได้ในส่วนของเนื้อเรื่อง ฉากจบ
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่ารู้
● ตามธรรมเนียมของโทโฮ ทุกภาคจะต้องมีอักษรคันจิจากชื่อของตัวการก่อเรื่อง อยู่ในอักษรสามตัวท้ายของชื่อภาค
สำหรับภาคนี้ คือ 心 อักษรนี้เมื่ออยู่โดดเดี่ยวอ่านว่า โคโคโระ
● เนื้อเรื่องในภาคนี้มีการเชื่อมโยงกันในแต่ละบท แต่ละฉากจบ
แม้มีบางจุดที่คลุมเครือว่าเกิดขึ้นตอนไหนกันแน่ แต่พอจะสรุปได้ดังเนื้อเรื่องย่อข้างต้น
รายละเอียดของ TimeLine ในภาคนี้ทั้งหมด สามารถอ่านได้ที่ [Link] นี้
*คำเตือน* TimeLine นี้เป็นเพียงการเรียบเรียงโดยแฟนๆชาวโทโฮเท่านั้น มิใช่การเรียบเรียงโดยผู้แต่ง (ZUN) แต่อย่างใด
● ภาคนี้ตัวละครแต่ละตัวมีสีให้เปลี่ยนเช่นเคย แต่ละสีก็ล้อเลียนเรื่องอื่นไม่ใช่น้อยเสียด้วย
ปัจจุบันยังมิได้รวบรวมเรียบเรียงเบ็ดเสร็จว่าแต่ละสีล้อมาจากอะไรบ้าง เมื่อได้ข้อมูลครบแล้วจะนำมาเพิ่มเติม ณ ที่นี้ในภายหลัง
● ไอเทมที่สาบสูญ ปัจจุบันมีการ์ดไอเทมอยู่ในเกมทั้งหมด 12 ชนิด แต่ถ้าแงะดูข้อมูลในเกมจะพบรูปของไอเทมที่แปลกตาอยู่ด้วย
นั่นคือ
ซึ่งคาดว่าน่าจะเป็นไอเทมของมามิโซวนั่นเอง แต่ไม่มีข้อมูลอื่นใดๆ ทั้งชื่อไอเทมและความสามารถของมัน.........................................................................................................................................................................................
