東方輝針城 ～ Double Dealing Character.
โทวโฮวคิชินโจว (ปราสาทเข็มทอประกายแห่งตะวันออก) ～ สองบุคลิกสัมพันธ์
.........................................................................................................................................................................................
แนะนำตัวละครทั้งหมด
| ฝ่ายผู้เล่น |
○ มิโกะแห่งสรวงสวรรค์
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
Hakurei Reimu
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ความสามารถ : บินไปบนท้องฟ้า
คุณมิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์ที่คุ้นเคยกันดี
ถึงจะอ่านว่าไม้ปัดรังควาน แต่ก็มีชื่อเล่นอย่างเป็นทางการว่า โอโอนุสะ (大幣) (โคตรชั่ว/จอมโฉด)
มันชอบเข้าไปปัดรังควานพวกศัตรูเอาเองตามใจชอบ แต่มีความเร็วในการไล่ตามศัตรูนิดหน่อย
เพราะงั้นแค่ถือเข้าไปใกล้แล้วขว้างใส่ศัตรูก็พอ
แต่รู้สึกเหมือนโดนไม้ปัดรังควานใช้งานชอบกล เลยไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่......
○ จอมเวทธรรมดาสามัญ
คิริซาเมะ มาริสะ
Kirisame Marisa
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ความสามารถ : ใช้เวทมนตร์
จอมเวทธรรมดาสามัญที่อาศัยอยู่ในเกนโซวเคียวและมีนิสัยรักการสะสม
เตาแปดวิถี Mini ปล่อยไฟออกมาอย่างรุนแรง
ปัจจุบันเธอไม่วางมันเอาไว้ในบ้านเพราะกลัวว่ามันจะพ่นไฟออกมาตามอำเภอใจ
ถึงแม้ว่าป่าเวทมนตร์จะมีความชื้นสูงจนไม่น่าจะเกิดอันตรายจากไฟป่าก็เถอะ......
○ เมดของปิศาจ
อิซาโยอิ ซาคุยะ
Sakuya Izayoi
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ความสามารถ : ควบคุมเวลา
มนุษย์ซึ่งเป็นหัวหน้าเมดและอาศัยอยู่ในคฤหาสน์มารแดง
เมื่อเร็วๆนี้เธอได้มีดที่พุ่งเข้าหาศัตรูเองตามใจชอบมา
เธอรู้สึกดีกับมัน เพราะง่ายดายกว่าการขว้างเองเป็นอย่างมาก
ในตอนนั้นเอง มีข่าวลือว่าโยวไคกำลังอาละวาดที่ทะเลสาบสายหมอกซึ่งอยู่ใกล้คฤหาสน์มารแดง
ซาคุยะจึงออกไปต่อสู้เพื่อทดสอบมีดเล่มนี้
| ฝ่ายศัตรู |
○ บอสกลางด่าน 1 ภูตแห่งทะเลสาบ
ชิลโน่
Cirno
เผ่าพันธุ์ : โยวเซย์(ภูต)
ความสามารถ : ควบคุมน้ำแข็ง
ภูตที่อาศัยอยู่ในทะเลสาบสายหมอก
ไม่แตกต่างจากพวกลูกกะจ๊อกมากนัก
○ บอสด่าน 1 เงือกที่อาศัยในน้ำจืด
วาคาซากิฮิเมะ
Wakasagihime
เผ่าพันธุ์ : เงือก
ความสามารถ : แข็งแกร่งขึ้นเมื่ออยู่ในน้ำ
(เวอร์ชั่นเดโม)
เงือกน้ำจืดที่รักสงบ
โยวไคเรียบร้อยที่ปกติแล้วจะเอาแต่ร้องเพลงหรือขว้างก้อนหิน
และไม่มีความคิดเป็นปฏิปักษ์ต่อมนุษย์
ทำไมโยวไคอย่างเธอถึงวางแผนชิงอำนาจ
จิตใจเปลี่ยนแปลงไปหรืออย่างไรกันนะ ?
(เวอร์ชั่นตัวเกมสมบูรณ์)
เงือกน้ำจืดที่รักสงบ
โยวไคเรียบร้อยที่ปกติแล้วจะเอาแต่ร้องเพลงหรือขว้างก้อนหิน
และไม่มีความคิดเป็นปฏิปักษ์ต่อมนุษย์
เธอถูกปลุกเร้าโดยพลังเวทของค้อนนำโชค แล้วพ่ายแพ้ให้กับพวกเรย์มุที่กำลังคึกคะนอง
ตอนนี้กลับมาสงบเสงี่ยมตามเดิมแล้ว
Tips :
- วาคาซากิเป็นชื่อปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง
○ บอสด่าน 2 เรื่องลี้ลับของโรคุโรคุบิ
เซคิบันคิ
Sekibanki
เผ่าพันธุ์ : โรคุโรคุบิ (กระสือญี่ปุ่น)
ความสามารถ : ทำให้หัวบินไปมาได้
(เวอร์ชั่นเดโม)
โยวไคที่ใช้ชีวิตปะปนอยู่กับมนุษย์ในหมู่บ้าน
การที่เธอสามารถถอดหัวให้บินไปไหนมาไหนได้นั้นมีประโยชน์หลายอย่าง
เธอมีความภาคภูมิใจในตนเองค่อนข้างสูง ไม่ยอมเปิดใจให้แก่มนุษย์และโยวไคตนใด
เธอจึงดูเหมือนคอยระวังตัวอยู่ตลอดเวลา
ฤดูร้อนปีนี้ แม้แต่ในหมู่บ้านมนุษย์ก็ยังเกิดงานเทศกาลที่แสนวุ่นวายขึ้นเพราะพวกนักศาสนา
แต่ในขณะที่พวกมนุษย์และโยวไคกำลังครึกครื้นกัน
เธอกลับมองด้วยสายตาที่ปฏิเสธกระแสเหล่านั้นแล้วใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบอยู่ตัวคนเดียว
แต่ไม่รู้ว่าทำไมคราวนี้ถึงได้ออกมาอาละวาด
(เวอร์ชั่นตัวเกมสมบูรณ์)
โยวไคที่ใช้ชีวิตปะปนอยู่กับมนุษย์ในหมู่บ้าน
การที่เธอสามารถถอดหัวให้บินไปไหนมาไหนได้นั้นมีประโยชน์หลายอย่าง
เธอมีความภาคภูมิใจในตนเองค่อนข้างสูง ไม่ยอมเปิดใจให้แก่มนุษย์และโยวไคตนใด
เธอจึงดูเหมือนคอยระวังตัวอยู่ตลอดเวลา
ฤดูร้อนปีนี้ แม้แต่ในหมู่บ้านมนุษย์ก็ยังเกิดงานเทศกาลที่แสนวุ่นวายขึ้นเพราะพวกนักศาสนา
แต่ในขณะที่พวกมนุษย์และโยวไคกำลังครึกครื้นกัน
เธอกลับมองด้วยสายตาที่ปฏิเสธกระแสเหล่านั้นแล้วใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบอยู่ตัวคนเดียว
เธอถูกปลุกเร้าโดยพลังเวทของค้อนนำโชค แล้วพ่ายแพ้ให้กับพวกเรย์มุที่กำลังผ่านทางมาพอดี
ตอนนี้กลับมาสงบเสงี่ยมตามเดิมแล้ว
Tips :
- โรคุโรคุบิ แบ่งได้สองชนิดคือ ผีสาวคอยาว (โรคุโรคุบิ) กับผีสาวถอดหัว (นุเคะคุบิ) แต่ส่วนมากจะเรียกเหมารวมว่า โรคุโรคุบิ
○ บอสด่าน 3 ลู-การูแห่งป่าไผ่
อิมาอิซึมิ คาเงะโรว
Imaizumi Kagerou
เผ่าพันธุ์ : สาวหมาป่า
ความสามารถ : แปลงร่างเป็นหมาป่าในคืนวันเพ็ญ
(เวอร์ชั่นเดโม)
ผู้มีนิสัยชอบอยู่อย่างสงบ
และถึงแปลงร่างเป็นหมาป่าก็ไม่เคยสูญเสียความเยือกเย็น
คงเป็นเพราะมีเรือนของผู้อาศัยแห่งดวงจันทร์อยู่ในป่าไผ่หลงทาง
โยวไคที่เกี่ยวข้องกับพระจันทร์มากมายจึงมาอาศัยอยู่ทีป่าไผ่หลงทาง
และเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
อันที่จริง ร่างสัตว์ของเธอคือ หมาป่าญี่ปุ่น ซึ่งสูญพันธุ์ไปจากโลกภายนอกแล้ว
เธอรู้สึกกังวลที่มีขนหนาในวันจันทร์เพ็ญ
จึงใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบเพื่อซ่อนเร้นร่างกายของตน
เรื่องการออกมาอาละวาดโดยไม่ทราบสาเหตุของเธอในครั้งนี้แว่วไปถึงหูเรย์มุเข้า
เธอจึงถูกกำราบ
(เวอร์ชั่นตัวเกมสมบูรณ์)
ผู้มีนิสัยชอบอยู่อย่างสงบ
และถึงแปลงร่างเป็นหมาป่าก็ไม่เคยสูญเสียความเยือกเย็น
คงเป็นเพราะมีเรือนของผู้อาศัยแห่งดวงจันทร์อยู่ในป่าไผ่หลงทาง
โยวไคที่เกี่ยวข้องกับพระจันทร์มากมายจึงมาอาศัยอยู่ทีป่าไผ่หลงทาง
และเธอเองก็เป็นหนึ่งในนั้น
อันที่จริง ร่างสัตว์ของเธอคือ หมาป่าญี่ปุ่น ซึ่งสูญพันธุ์ไปจากโลกภายนอกแล้ว
เธอรู้สึกกังวลที่มีขนหนาในวันจันทร์เพ็ญ
จึงใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบเพื่อซ่อนเร้นร่างกายของตน
เธอถูกปลุกเร้าโดยพลังเวทของค้อนนำโชค แล้วพ่ายแพ้ให้กับพวกเรย์มุที่กำลังบ้าเลือดได้ที่
ตอนนี้กลับมาสงบเสงี่ยมตามเดิมแล้ว
Tips :
- Loup-Garou (ลู-การู) ชื่อเรียกมนุษย์หมาป่าในภาษาฝรั่งเศส
○ บอสด่าน 4 ภูตสถิตบิวะเก่าแก่
ทสึคุโมะ เบนเบน
Tsukumo Benben
○ บอสด่าน 4 ภูตสถิตโคโตะเก่าแก่
ทสึคุโมะ ยัทสึฮาชิ
Tsukumo Yatsuhashi
เผ่าพันธุ์ : ทสึคุโมะงามิ (ภูตสถิตสิ่งของ)
ความสามารถ : เปล่งเสียงของตนให้กลายเป็นเพลงได้
ทั้งสองต่างเป็นทสึคุโมะงามิ(ภูตสถิตสิ่งของ)ของเครื่องดนตรีตามวัฒนธรรมที่สืบทอดมาแต่โบราณ
เบนเบนผู้เป็นพี่สาวซึ่งสงบเยือกเย็นและมีความเป็นผู้ใหญ่ กับยัทสึฮาชิผู้เป็นน้องสาวซึ่งชอบเอาชนะและทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลัง
ถึงจะเรียกว่าเป็นพี่น้อง แต่พวกเธอเป็นแค่กลายเป็นภูตสถิตสิ่งของในช่วงเวลาเดียวกันเท่านั้น มิได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดแต่อย่างใด
พวกเธอรู้สึกตัวว่าต้นกำเนิดพลังของตนมาจากปราสาทกลับหัวที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า พวกเธอจึงหมายตาปราสาทหลังนั้น
จุดประสงค์ของพวกเธอคือการพิชิตโลกให้ตกเป็นของอุปกรณ์ พูดง่ายๆคือการโค่นอำนาจ
อุปกรณ์ได้เคลื่อนไหวอย่างอิสระเสรีและแสดงความสามารถพิเศษเฉพาะตัวออกมาได้โดยไม่ต้องเกรงใจผู้ใด
พวกเธอฝันอยากให้โลกในอุดมคติดังกล่าวเป็นจริง
แต่ความฝันนั้นถูกขยี้จนย่อยยับด้วยฝีมือของพวกเรย์มุ
หากแต่พวกเธอยังคงไม่ยอมแพ้
พอรู้ว่าความคิดนี้เกิดขึ้นเพราะผลกระทบจากค้อนนำโชค
พวกเธอจึงลองใช้อาคมเปลี่ยนพลังของตัวเองให้กลายเป็นพลังเวทดู
Tips :
- นามสกุลของเธอ ทสึคุโมะ (九十九 แปลว่า 99) พ้องเสียงกับคำว่า 付喪 (สถิตสิ่งของ)
- บิวะ เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของญี่ปุ่น
- โคโตะ เป็นเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งของญี่ปุ่น
○ บอสด่าน 5 อามาโนะจาคุโต้ตอบกลับ
คิจิน เซย์จา
Kijin Seija
เผ่าพันธุ์ : อามาโนะจาคุ
ความสามารถ : พลิกอะไรก็ได้
อามาโนะจาคุผู้วางแผนโค่นอำนาจ
อามาโนะจาคุไม่ใช่ยักษ์ เป็นแค่โยวไคที่มีนิสัยไม่ซื่อตรงเท่านั้น
เธอมักจะคิดตรงข้ามกับผู้คนอยู่เสมอ
ชื่นชอบเรื่องที่ผู้คนรังเกียจ เกลียดตัวเองเมื่อทำให้ผู้อื่นมีความสุข
ไม่ฟังคำสั่งใดๆทั้งนั้น ต่อให้ตัวเองได้ประโยชน์ก็ไม่คิดเปลี่ยนใจ
จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะถูกมนุษย์และโยวไครังเกียจ แต่เธอกลับมีความสุขที่โดนเกลียดชัง
ความทะเยอทะยานของเธอคือการพลิกเกนโซวเคียว
เธอต้องการทำลายเกนโซวเคียวที่แสนมั่นคงและปกครองโดยผู้แข็งแกร่งในตอนนี้ แล้วเปลี่ยนให้กลายเป็นโลกของผู้อ่อนแอ
แต่ว่าตัวเธอไม่มีพลังมากขนาดนั้น
ในตอนนั้นเอง สิ่งที่เธอสนใจเป็นอย่างมากก็คือสมบัติของคนแคระ 『ค้อนนำโชค』 นั่นเอง
Tips :
- อามาโนะจาคุ เป็นโยวไคชนิดหนึ่ง ว่ากันว่ามีรูปร่างคล้ายยักษ์ แต่ตัวเล็กมาก
ชอบมองทะลุเข้าไปในจิตใจของผู้คนแล้วทำให้คนคนนั้นแสดงออกตรงกันข้ามกับจิตใจของตน
- ฉายาของเธอล้อเลียนชื่อภาค Char's Counterattack ของเรื่องกันดั้ม
○ บอสด่าน 6 ผู้สืบเชื้อสายคนแคระ
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
Sukuna Shinmyoumaru
เผ่าพันธุ์ : คนแคระ
ความสามารถ : ใช้ค้อนนำโชค
ทายาทของอิซซุนโบวชิ
สามารถใช้ค้อนนำโชคได้
อิซซุนโบวชิรุ่นแรกทำการกำราบยักษ์และได้สมบัติยักษ์ 『ค้อนนำโชค』 มาไว้ในครอบครอง
ว่ากันว่ารุ่นแรกใช้มันจนมีร่างกายใหญ่โตและได้เจ้าหญิงมาครอบครอง
และนับแต่นั้นเป็นต้นมาก็ไม่เคยใช้ค้อนนำโชคอีกเลย
ค้อนนำโชคเป็นอุปกรณ์ของยักษ์ ต่อให้สร้างปาฏิหาริย์ขึ้นมาได้ มันก็เป็นพลังเวทของยักษ์อยู่ดี
เขาจึงเชื่อว่าถ้านำมาใช้อย่างไม่รอบคอบ จะต้องนำความพินาศมาสู่ตัวเองอย่างแน่นอน
แต่ยิ่งลูกหลานผ่านรุ่นมากขึ้น จิตใจอันแข็งกล้าเยี่ยงอิซซุนโบวชิยิ่งสูญหายไป
และแล้วก็เกิดเรื่องขึ้นจนได้
ทั้งที่สามารถใช้ค้อนนำโชคเพื่อขอพรอะไรให้เป็นจริงก็ได้ ทำไมถึงไม่ใช้มันล่ะ
ในที่สุดหนึ่งในทายาทที่คิดอย่างนั้นก็ละเมิดข้อห้าม
หลังจากบันดาลความสุขสบายด้วยพลังเวทของค้อนจนพอใจแล้ว ในที่สุดเธอก็เอ่ยความปรารถนาสุดท้ายออกมา
「อยากสร้างปราสาทสุดตระการตาแล้วปกครองประชาชน」
ทันใดนั้น ปราสาทที่มีนามว่า คิชินโจว (ปราสาทเข็มทอประกาย) ได้ปรากฏขึ้น แล้วพลังเวทของค้อนนำโชคก็หมดลง
และเกิดโศกนาฏกรรมขึ้น
ปราสาทเข็มทอประกายพลิกกลับหัวกลับหาง แล้วถูกผนึกไว้ในโลกของยักษ์พร้อมกับเผ่าคนแคระ
สู่โลกที่ไม่มีประชาชนให้ปกครอง......
นับแต่นั้นเป็นต้นมา ไม่มีมนุษย์คนใดรู้จักตัวตนของเผ่าคนแคระอีกเลย
ค้อนนำโชคคืออุปกรณ์ของยักษ์
การขอพรแต่ละครั้ง ต้องแลกด้วยค่าตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อ
พรที่ยิ่งใหญ่เกินไป บางครั้งจำเป็นต้องจ่ายค่าตอบแทนก่อนที่พรจะสัมฤทธิ์ผล
ในที่สุดเผ่าคนแคระก็เข้าใจถึงเรื่องนี้
และปิดผนึกค้อนนำโชคอีกครั้ง
เดือนปีผ่านไปเนิ่นนานจนถึงยุคปัจจุบัน
ไม่มีเผ่าคนแคระคนใดพูดถึงเรื่องในอดีตอีกแล้ว
ด้วยเหตุนี้ ชินเมียวมารุจึงไม่รู้จักค้อนนำโชค
ในตอนนั้นเอง ผู้ที่ปรากฏตัวขึ้นคืออามาโนะจาคุนามว่า เซย์จา
เธอคิดจะใช้ประโยชน์จากค้อนนำโชคเพื่อให้ความทะเยอทะยานของเธอบรรลุผล
แต่มีเพียงคนแคระเท่านั้นที่ใช้ค้อนนำโชคได้ เธอจึงหลอกใช้ชินเมียวมารุที่ไม่รู้เรื่องอะไร
การดูหมิ่นเผ่าคนแคระ เหล่าโยวไคในเกนโซวเคียวที่ดูหมิ่นคนแคระ และพลังอันยิ่งใหญ่ของค้อนนำโชค
แต่เดิมอามาโนะจาคุก็มีฝีปากเป็นเลิศอยู่แล้ว ชินเมียวมารุจึงหลงเชื่อประวัติศาสตร์จอมปลอมที่เซย์จาเล่าให้ฟัง
และสาบานว่าจะล้างแค้น
『เอ้า จงสร้างสวนสวรรค์ที่ผู้อ่อนแอจะไม่ถูกทอดทิ้งขึ้นมาเดี๋ยวนี้ !』
หากแต่ชินเมียวมารุยังไม่รู้เรื่องค่าตอบแทนของการใช้ค้อนนำโชคเลย
Tips :
- อิซซุนโบวชิ หนึ่งในเรื่องเล่าขานเก่าแก่ของญี่ปุ่น
ตายายไร้ลูกหลานคู่หนึ่งได้ขอพรต่อเทพเจ้าเพื่อให้มีบุตร ในที่สุดยายก็ตั้งครรภ์ แต่เด็กที่เกิดมามีความสูงเพียง 1 ซุน (3.03 cm) เท่านั้น
และไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ไม่โตขึ้นเลย จึงตั้งชื่อเด็กคนนี้ว่า อิซซุนโบวชิ (สงฆ์หนึ่งซุน)
วันหนึ่งอิซซุนโบวชิอยากไปเป็นซามูไรที่เมืองหลวง จึงออกเดินทางโดยใช้ตะเกียบแทนไม้พาย ใช้เข็มแทนดาบ
เมื่อมาถึงเมืองก็เข้าทำงานที่บ้านหลังหนึ่ง แต่แล้ววันหนึ่งพวกยักษ์ได้ลักพาตัวลูกสาวเจ้าของบ้านไป อิซซุนโบวชิจึงบุกไปช่วย
ยักษ์ได้กลืนอิซซุนโบวชิลงไป แต่เขาตอบโต้ด้วยการใช้เข็มแทงจากข้างในจนยักษ์ยอมแพ้และสำรอกเขาออกมา จากนั้นก็หนีขึ้นภูเขาไป
สิ่งที่ยักษ์ทำตกไว้คือค้อนนำโชค เขาใช้มันทำให้ตัวเองสูง 6 ชาคุ (182 cm) และแต่งงานกับลูกสาวเจ้าของบ้าน เอวัง
อีกตำนานเล่าว่าตายายสงสัยว่าอิซซุนโบวชิจะเป็นโยวไค จึงไล่ออกจากบ้าน อิซซุนโบวชิจึงไปทำงานที่เมือง
จากนั้นอิซซุนโบวชิหลอกเจ้าของบ้านว่าลูกสาวของเขาขโมยเครื่องเซ่นเทพเจ้า เจ้าของบ้านจึงพยายามฆ่าลูกสาว
อิซซุนโบวชิเข้ามาปกป้องนางไว้ เจ้าของบ้านจึงไล่ทั้งคู่ออกจากบ้าน จากนั้นจึงพบกับยักษ์และกำราบมันจนมีชื่อเสียงและแต่งงาน
อนึ่ง ตำนานแบบหลังนี้เป็นที่ยอมรับนับถือมากกว่า ส่วนแบบแรกนิยมเอาไว้ใช้เล่านิทานให้เด็กฟัง
○ บอสกลางด่าน EX สองพี่น้องทสึคุโมะ
ทั้งสองคนล่วงรู้ว่าต้นกำเนิดพลังของตนคือพลังเวทจากค้อนนำโชค
ทำยังไงดี ถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไปมีหวังได้กลับไปเป็นอุปกรณ์ธรรมดาๆแน่
มือแห่งการช่วยเหลือถูกยื่นมายังสองสาวที่กำลังร้อนรน
นั่นคือทสึคุโมะงามิ (ภูตสถิตสิ่งของ) ของเครื่องดนตรีจำพวกเครื่องเคาะที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
○ บอสด่าน EX Percussionist แห่งความเพ้อฝัน
โฮริคาวะ ไรโกะ
Horikawa Raiko
เผ่าพันธุ์ : ทสึคุโมะงามิ (ภูตสถิตสิ่งของ)
ความสามารถ : ไม่ว่าอะไรก็ทำให้เป็นท่วงทำนองได้
เธอคือทสึคุโมะงามิ (ภูตสถิตสิ่งของ) ของกลองญี่ปุ่น
เธอกำเนิดขึ้นจากการรู้สึกมีความสุขที่โดนมนุษย์ทุบตี
แต่แล้ววันหนึ่ง เธอเริ่มรู้สึกถึงพลังเวทอันแข็งแกร่งที่อยู่ในตัว
รวมถึงจิตใจป่าเถื่อนที่ปะทุขึ้นในเวลาเดียวกัน
ตอนนี้แหละคือเวลาแห่งการล้างแค้นของเหล่าอุปกรณ์ทั้งหลาย
แต่ตัวเธอผู้ชาญฉลาดนั้นดูออกทันทีว่านี่คือพลังของยักษ์(พลังเวทของค้อนนำโชค)
หากปล่อยเอาไว้อย่างนี้คงถูกพลังยักษ์ยึดครองเป็นแน่ เธอรู้สึกอย่างนั้น
เธอจึงทำการเสี่ยงครั้งใหญ่
โดยทอดทิ้งกลองญี่ปุ่นซึ่งเป็นร่างของเธอ และนักบรรเลงกลองญี่ปุ่นซึ่งเป็นแหล่งพลังเวท
แล้วไปแสวงหาพลังเวทแหล่งใหม่ ณ โลกภายนอกซึ่งเป็นที่หวงห้าม
ในที่สุดเธอก็ได้ดรัมชุดใหม่และนักบรรเลงคนใหม่มา
นี่ล่ะคือพลังเวทของโลกภายนอกอย่างไม่ต้องสงสัย
พลังเวทของยักษ์ไม่หลงเหลืออยู่ในตัวแล้ว
เพียงเท่านี้ ต่อให้ค้อนนำโชคดูดพลังเวทกลับคืนไป ตัวเธอก็คงไม่กลับไปเป็นอุปกรณ์ธรรมดาๆตามเดิมแล้ว
จากนั้นเธอได้ตระเวนสอนวิธีนี้แก่ภูตสถิตสิ่งของที่อยู่ใกล้เคียง
อุปกรณ์เองก็อยากจะสนุกด้วยความคิดของตัวเองเหมือนกัน !
ใช่แล้ว มาสร้างสวนสวรรค์ของอุปกรณ์กันเถอะ !
Tips :
- ทสึคุโมะงามิ (ภูตสถิตสิ่งของ) เกิดจากอุปกรณ์ที่ถูกใช้งานมายาวนาน ได้รับจิต(พลังเวท)ของเจ้าของจนเกิดตัวตนเป็นภูตสถิตสิ่งของขึ้น
จึงอาจกล่าวได้ว่า เจ้าของอุปกรณ์เป็นแหล่งพลังเวทของอุปกรณ์ชิ้นนั้นนั่นเอง
และจากบทแนะนำตัวละครนี้ ทำให้เป็นที่ชัดเจนแล้วว่า ภูตสถิตสิ่งของสามารถถอดจิตของตัวเองออกจากอุปกรณ์ได้
- Percussionist = นักเล่นดนตรีจำพวกเครื่องเคาะเครื่องตี เช่น กลอง
.........................................................................................................................................................................................
