BAiJR - PoFV


東方文花帖 ~ Bohemian Archive in Japanese Red.
โทวโฮวบุนคะโฉว (บันทึกอักขระบุปผาแห่งตะวันออก) ~ บทความแหกกฎในสมุดญี่ปุ่นปกแดง


.........................................................................................................................................................................................

ปีฤดูกาลที่ 120

ประเภท : บันทึกช่วยจำบทความพิเศษ
ผู้รับผิดชอบ : ชาเมย์มารุ อายะ

 

บุปผาเกนโซวเคียว, ช่วงเวลาชมดอกไม้ที่ยังไม่สิ้นสุด

 

ไม่รู้สึกว่าเป็นฤดูของทานตะวัน, ไอริส, และซากุระเลยแฮะ

ปัจจุบันเป็นที่ทราบกันดีแล้วว่าดอกไม้ในเกนโซวเคียวกำลังบานอยู่
แต่เพียงไม่นานก็รู้สึกตัวได้ว่ามันเป็นฤดูที่แปลกประหลาดเพราะดอกไม้ทั้งหลายทั้งมวลล้วนเบ่งบานขึ้นพร้อมๆกัน


แม้ปัจจุบันจะยังไม่ทราบสาเหตุแน่ชัด แต่เพียงได้เห็นดอกไม้ก็รู้สึกสดชื่นจนไม่รู้สึกว่าจะมีอันตรายแต่อย่างใด
ไม่รู้กระทั่งว่า เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาติ หรือเป็นการกลั่นแกล้งของผู้ใด
ทว่า, ปรากฏการณ์นี้เป็นเหมือนของขวัญสำหรับมนุษย์และโยวไคในเกนโซวเคียวที่ชื่นชอบเรื่องแปลกๆ
พวกเขาจึงสนุกสนานเพลิดเพลินกับดอกไม้และทิวทัศน์อันแปลกตานี้


ปรากฏการณ์นี้มีลักษณะประหลาดที่แตกต่างจากพวกเหตุวิปลาสที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปีมานี้
อย่างแรกคือ จับหลักวิธีการก่อให้เกิดปรากฏการณ์นี้ไม่ได้เลย
ทั้งๆที่ดอกไม้ทั้งสี่ฤดูกำลังบานอยู่
แต่อุณหภูมิ, มุมของดวงอาทิตย์, เวลาพระอาทิตย์ตกดิน และปริมาณน้ำฝน ล้วนเป็นเหมือนฤดูใบไม้ผลิของทุกปีที่ผ่านมา
ตรงจุดนี้ทำให้เข้าใจได้ว่า มิได้กระทำการยุ่มย่ามกับฤดูกาลเพื่อให้ดอกไม้บานแต่อย่างใด
และการที่จะมอบพลังให้แก่ดอกไม้ทั้งหมดเพื่อให้ดอกไม้บานนั้น ก็ไม่น่าจะเป็นจริงได้เพราะจำนวนดอกไม้มากมายเกินไป

ลักษณะประหลาดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ทั้งๆที่ใช้พลังถึงขนาดนี้เพื่อให้ดอกไม้บาน แต่กลับไม่ทำให้รู้สึกถึงอันตรายใดๆเลย
ในทางตรงกันข้าม, กลับรู้สึกได้ถึงความจืดจางจากที่ไหนสักแห่งแทนที่จะเป็นพลังอันแข็งแกร่ง
แม้แต่ในตอนนี้ สิ่งที่รู้สึกได้จากดอกไม้ ก็คือ พลังที่เจือจางราวกับจะอันตรธานหายไป
พลังที่เจือจางขนาดนั้น ทำไมจึงก่อให้เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ


ปรากฏการณ์ครั้งนี้ไม่เพียงแต่โยวไคเท่านั้น พวกมนุษย์เองก็สนุกสนานเพลิดเพลินกับดอกไม้
มิโกะเองก็บินว่อนไปทั่วเกนโซวเคียว แต่ก็ไม่รู้ว่าตั้งใจจะแก้ไขปรากฏการณ์นี้ให้กลับเป็นปกติจริงๆหรือเปล่า
จะว่าไปแล้ว, หากเป็นทุกทีล่ะก็มิโกะจะมุ่งหน้าไปยังจุดหมายด้วยความเร็วสูงสุด แต่ครั้งนี้กลับบินไปนั่นทีบินไปโน่นทีอย่างไร้จุดหมาย
บางทีคงกำลังสนุกกับการชมดอกไม้และทิวทัศน์อันแปลกตาอยู่กระมัง
ไม่เพียงแต่มิโกะเท่านั้น, เหล่ามนุษย์และโยวไคผู้ร่าเริงต่างก็บินไปตามที่ต่างๆเช่นกัน
ดูเหมือนทุกคนกำลังคึกคักเพราะดอกไม้, จึงมีบ้างที่พบกันโดยบังเอิญแล้วเริ่มเกิดความวุ่นวายบ้าๆขึ้นเล็กน้อย
ระมัดระวังเอาไว้หน่อยก็ดี


ทว่า, ในขณะที่ฉันกำลังเพลิดเพลินกับปรากฏการณ์นี้อยู่ก็ได้พบกับสิ่งผิดปกติอีกอย่างหนึ่งที่ซ่อนอยู่ในดอกไม้
เป็นสิ่งที่เหมาะสมพอจะเรียกได้ว่าเป็น เหตุวิปลาส
ฉันเห็นว่าสิ่งนี้เกี่ยวข้องกับต้นเหตุที่ทำให้ดอกไม้ที่บานผิดปกติ แต่จะยังไม่เขียนบทความจนกว่าจะหาหลักฐานได้
ขณะนี้กำลังอยู่ในระหว่างการตรวจสอบ
ตั้งใจว่าจะรายงานให้ทราบในภายหลัง
(ชาเมย์มารุ อายะ)

東方花映塚 ~ Phantasmagoria of Flower View.
โทวโฮวคะเอย์ซึกะ (เนินบุปผาสะท้อนลักษณ์แห่งตะวันออก) ~ ภาพมายาแห่งทัศนียบุปผา

ฤดูใบไม้ผลิ, ฤดูของการแตกหน่อแห่งชีวิตและปลดปล่อยพลังแห่งสีสันที่อัดอั้นมาตลอดฤดูหนาว
ดอกไม้บานสะพรั่ง, เหล่าโยวเซย์ส่งเสียงอึกทึกวุ่นวาย
――แต่ดอกไม้ทุกชนิดที่พบได้ตลอดทั้งปี กลับบานขึ้นมาทั้งๆที่ยังเป็นฤดูใบไม้ผลิ
นี่คงเป็นอะไรอื่นไปมิได้นอกจากเหตุวิปลาส
เรย์มุจึงบินออกไปจากศาลเจ้าโดยไร้ซึ่งจุดหมายเหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา




.........................................................................................................................................................................................

กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้