東方文花帖 ～ Bohemian Archive in Japanese Red.
โทวโฮวบุนคะโฉว (บันทึกอักขระบุปผาแห่งตะวันออก) ～ บทความแหกกฎในสมุดญี่ปุ่นปกแดง
.........................................................................................................................................................................................
ฤดูกาลที่ 119 เดือนจันทรคติที่ 5 วันที่ 1
พิธีขอฤดูใบไม้ผลิท่ามกลางคลื่นความหนาวเย็นรุนแรงที่ยืดเยื้อยาวนาน
อาคมที่คล้ายกับการขับไล่คลื่นความหนาวเย็น
ขณะนี้เดือน ◯ อุณหภูมิต่ำลงกว่าทุกปีอย่างมาก และวันอันหนาวเย็นก็ยังคงดำเนินต่อไป
ท่ามกลางพายุหิมะนั้น มีการค้นพบร่องรอยที่คาดกันว่าเป็นของพิธีกรรมอะไรบางอย่าง
ผู้เชี่ยวชาญด้านอาคมกล่าวว่า นี่คือพิธีขอฤดูใบไม้ผลิ
พิธีขอฤดูใบไม้ผลินั้นความจริงแล้วเป็นพิธีกรรมอาคมต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ โดยทำกิจกรรมต่างๆให้คล้ายกับว่าฤดูใบไม้ผลิจะมาเยือน
แม้จะไม่ทราบวิธีการที่เป็นรูปธรรม แต่ก็มีการพบร่องรอยการยำผู้ที่เกี่ยวข้องกับคลื่นความหนาวเย็นแห่งฤดูหนาว
บางทีนี่อาจจะเป็นอาคมที่ใช้ความคล้ายคลึงกับการกำจัดคลื่นความหนาวเย็น แทนการต้อนรับฤดูใบไม้ผลิ
ผู้ที่ถูกยำคือ โยวไคเหมันต์ เลตตี้ ไวท์รอค (โยวไค)
เมื่อมองที่ด้านหนึ่งของร่องรอยการต่อสู้โดยรอบ ก็เห็นเธอนอนล้มไม่เป็นท่าอยู่
น่ากลัวว่าจะเป็นการต่อสู้อย่างจริงจังกับสิ่งที่มีตัวตนแน่นอน มากกว่าการทำพิธีขอฤดูใบไม้ผลิซะแล้ว
หลังจากที่เธอถูกหิมะฝังอยู่สักพักหนึ่ง ก็ยอมเปิดปากแข็งๆออกมาเล่าถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ให้ฟัง
「ขอฤดูใบไม้ผลิ ? ไม่ค่อยเข้าใจนักหรอกนะ แต่ที่มาโจมตีฉันน่ะเป็นมนุษย์
มนุษย์เป็นฝ่ายจู่โจมเข้ามาอย่างไม่ทันตั้งตัวเลยล่ะ
เจ้าพวกมนุษย์นี่ชักจะได้ใจเกินไปแล้วนะ
ทั้งๆที่บอกไปแล้วว่า, ฉันแค่กำลังบินอย่างสบายใจในฤดูหนาวอันยาวนานเท่านั้นเอง
อุตส่าห์มีพายุหิมะทั้งที ฉันย่อมต้องอยากสนุกกับมันให้มากกว่านี้อยู่แล้ว」
โยวไคผู้ถูกโจมตีแทนคลื่นความหนาวเย็นอย่างไม่สมเหตุสมผลนั้นไม่ได้เห็นพ้องกับพิธีขอฤดูใบไม้ผลิสักเท่าไหร่
บางทีนี่คงเป็นพิธีสำหรับมนุษย์แต่เพียงฝ่ายเดียว
ไม่แน่ว่าอาจเป็นเพราะเห็นโยวไคลอยมากับพายุหิมะ ซึ่งผ่านไปตามสถานที่ที่เดือดร้อนเพราะความหนาวเย็นพอดี ก็เลยทำพิธีนี้ขึ้นมาอย่างกะทันหัน
นอกจากนี้ยังอาจกล่าวได้ว่า การทำพิธีขอใบไม้ผลิโดยทำการขับไล่ฤดูหนาวเพียงอย่างเดียวนั้นทำให้อาคมไม่สมบูรณ์
ผู้เชี่ยวชาญให้ความเห็นว่า หลังจากทำการขับไล่ฤดูหนาวแล้ว น่าจะทำพิธีต้อนรับฤดูใบไม้ผลิด้วย
พิธีต้อนรับฤดูใบไม้ผลินั้นก็อย่างเช่น การสร้างของที่คล้ายกับกลีบดอกซากุระ แล้วนำมาโปรยปรายตามสายลม
และเป็นไปได้ว่าจะต้องทำพิธีขอฤดูใบไม้ผลิไปเรื่อยๆ จนกว่าฤดูใบไม้ผลิจะมาเยือน
(ชาเมย์มารุ อายะ)
Tips :
- ยำ เป็นศัพท์แสลงภาษาไทย หมายถึง การใช้จำนวนคนหรือกำลังที่มากกว่า เล่นงานฝ่ายที่อ่อนแอกว่าหรือมีจำนวนคนน้อยกว่า(หรือมีแค่คนเดียว)
 |
ตามอ่านในฉบับ |
.........................................................................................................................................................................................
อายะ 「ฤดูใบไม้ผลิ ยังไม่มาเยือนเลยนะคะ」
เลตตี้ 「ปีนี้ดีอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ～」
อายะ 「เพราะฤดูหนาวยาวนานเหรอคะ ?」
เลตตี้ 「ใช่แล้ว
ถ้าเป็นฤดูหนาวอย่างนี้ตลอดทั้งปีก็คงดียิ่งกว่านี้
ทั้งๆที่ฤดูใบไม้ผลิไม่เห็นมีข้อดีอะไร แถมมีแต่ละอองเกสรดอกไม้เต็มไปหมดแท้ๆ」
อายะ 「จะว่าไปแล้ว ทำไมฤดูหนาวมันถึงได้ยาวนานอย่างนี้น้า～」
เลตตี้ 「อ๊ะ กำลังสงสัยฉันอยู่เหรอ ? ฉันน่ะทำแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ ?」
อายะ 「มันอยู่ในขอบเขตของการจินตนาการน่ะค่ะ
แต่ว่าพิธีขอฤดูใบไม้ผลิก็ทำไปแล้ว แล้วจะใกล้เข้าฤดูใบไม้ผลิแล้วนะคะ」
เลตตี้ 「อะไรกันน่ะ พูดแต่ขอฤดูใบไม้ผลิขอฤดูใบไม้ผลิอยู่ได้
คิดถึงฝ่ายฉันที่แค่บินอารมณ์ดีอยู่ดีๆก็ถูกโจมตีอย่างไม่มีเหตุผลบ้างสิ」
อายะ 「มนุษย์เองก็ได้รับความเดือดร้อนอย่างสาสมแล้วนี่คะ
หนาวก็หนาว พายุหิมะก็ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด
หรือถ้าจะไม่พูดถึงเรื่องนั้น การที่มนุษย์เป็นฝ่ายออกมาทำร้ายโยวไคเนี่ยก็แทบไม่เคยเห็นเลยนะคะ」
เลตตี้ 「นั่นสิน้า...」
อายะ 「... ...ไม่สิ ฉันว่าฉันรู้จักมนุษย์กลุ่มนึงที่น่าจะออกมาทำร้ายโยวไคโดยไม่มีเหตุผลนะ」
เลตตี้ 「มนุษย์กลุ่มนึง... หรือว่า... ...」
อายะ 「ขอฤดูใบไม้ผลิ... ไม่สิ... มนุษย์ที่โจมตีเธอน่ะ เป็นมนุษย์ที่มาพร้อมกับสีแดงๆขาวๆใช่มั้ยล่ะ ไม่น่าจะผิดตัวนะ」
เลตตี้ 「ซิกซิก...」
อายะ 「ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้นะคะ
คงทำได้แค่คิดเสียว่าไม่มีดวงนั่นล่ะค่ะ」
เลตตี้ 「มีเรื่องไม่สมเหตุสมผลอย่างนั้นด้วยเหรอคะ ?
ฉันอุตส่าห์คิดว่าจะแกล้งเฉพาะมนุษย์ที่ออกมาข้างนอกตอนที่ฉันกำลังเที่ยวเล่นสนุกสนานไปกับพายุหิมะแท้ๆ～」
อายะ 「จริงสิ ฤดูอื่นที่ไม่ใช่ฤดูหนาว เธอจะทำอย่างไรล่ะ ?」
เลตตี้ 「ฤดูใบไม้ผลิก็หลับยาว ฤดูร้อนก็นอนขี้เกียจ ฤดูใบไม้ร่วงก็เป็นเวลางีบหลับสัปหงก
ซ่อนตัวแล้วนอนพักผ่อนตลอดทั้งวันในสถานที่ที่ไม่สิ่งรบกวนน่ะ
ไม่ค่อยจะเคลื่อนไหวหรือหายใจสักเท่าไหร่」
อายะ 「ยุ่งยากน่าดูนะคะ」
เลตตี้ 「เพราะงั้นเลยต้องหาความสนุกชดเชยในฤดูหนาวนี่ล่ะ」
อายะ 「พอถึงฤดูหนาวก็ถูกปฏิบัติอย่างโหดร้ายแล้วใช้เป็นเครื่องบูชายัญขอฤดูใบไม้ผลิ
ฤดูใบไม้ผลิถูกต้อนรับอย่างดีเป็นที่ยอมรับ
อะไรแบบนี้เนี่ย สนุกเหรอคะ ?」
เลตตี้ 「แหม-----
ฤดูหนาวมันก็ต้องอากาศหนาวเป็นเรื่องธรรมดานี่นา～
การที่มาลงมือกับฉันอย่างโหดร้ายต่างหากที่แปลก !」
อายะ 「ถ้าเธอพยายามใช้ชีวิตในฤดูร้อนแล้วลดความร้อนของฤดูนั้นลง ทุกคนก็คงจะยินดีไม่ใช่เหรอคะ」
เลตตี้ 「อ๊ะ ความคิดดีนี่ ? ... ก็อยากจะพูดแบบนั้นหรอกนะ... แต่ฉันเป็นผู้ควบคุมความหนาวนะ
เอาไปเหมารวมกับโยวเซย์ที่ไหนสักแห่งที่ควบคุมความเย็นได้แบบนั้นฉันก็แย่สิ」
อายะ 「รู้สึกว่ามันคล้ายๆกันน่ะค่ะ」
เลตตี้ 「โยวเซย์ตัวนั้นน่ะ เป็นความผิดเพี้ยนอันเล็กน้อยของธรรมชาติ
กรณีของฉันน่ะ เป็นท่านโยวไคที่ถือกำเนิดจากธรรมชาติเชียวนะ
เวลาที่หนาวๆแล้วทำอะไรที่หนาวยิ่งกว่าน่ะ สนุกที่สุดเลยล่ะ」
อายะ 「โยวไคที่ทำแต่เรื่องที่ทำให้ตัวเองพอใจก็เป็นตัวปัญหาเหมือนกันนะ
ทำร้ายมนุษย์ก็ถือว่าเป็นงานของโยวไคนะคะ」
เลตตี้ 「เพราะอย่างนั้นถึงได้เคยคิดจะเข้าไปทำร้ายไงล่ะ
เจ้ามนุษย์เมื่อตอนนั้น～」
อายะ 「บ่นเรื่องที่แพ้หมดรูปตอนถูกใช้เป็นตัวแทนในพิธีขอฤดูใบไม้ผลิไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกค่ะ
นี่ก็เริ่มหนาวขึ้นมาแล้ว กลับกันสักทีดีกว่ามั้ยคะ ?」
เลตตี้ 「เย็นชาจังเลยน้า～
ทั้งๆที่เพิ่งพูดไปว่าฤดูใบไม้ผลิใกล้เข้ามาแล้วแท้ๆเชียวน้า...」
Tips :
- จากบทพูดของเลตตี้ แสดงว่าที่จริงแล้วเธอไม่ได้สนิทกับชิลโน่อย่างที่แฟนๆเข้าใจเลย เธอจำชื่อไม่ได้ด้วยซ้ำ
 |
เลตตี้ ไวท์รอค โยวไคที่โผล่มาจากที่ไหนสักแห่งเมื่อย่างเข้าฤดูหนาว ควบคุมความหนาว ผลงานการแสดง : 『東方妖々夢』 |
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
