東方憑依華 ～ Antinomy of Common Flowers.
โทวโฮวเฮียวอิบานะ(บุปผาสิงสถิตแห่งตะวันออก) ～ ความขัดแย้งของเหล่าบุปผาสามัญ.
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อหัวข้อเพื่อแสดงข้อความ*
หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
Main Page
หน้าเวบ Official หลักของภาคนี้ link
Online Manual link
ผู้พัฒนา : เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน + Twilight Frontier (ทาโซกาเระ ฟรอนเทียร์) (Tasofro)
จัดจำหน่าย : Twilight Frontier
วางจำหน่าย : (Demo) 7 พฤษภาคม 2017 (งาน RTS 14)
(Demo) 15 ตุลาคม 2017 (งาน RTS-SP 4)
(Master) 29 ธันวาคม 2017 (งาน Comike 93)
(Steam) 5 มกราคม 2018 (Link)
Minimum Requirement :
OS ; Windows 7/8/8.1/10
CPU ; Intel Core i5, 2.0 GHz
HDD ; 1 GB ขึ้นไป
RAM ; 2 GB ขึ้นไป
VGA ; NVIDIA® GeForce® GTS 450 ขึ้นไป
DirectX ; DirectX11 ขึ้นไป
Display ; สามารถแสดงผลแบบ 1280*720 ได้
Sound ; Sound Card ที่ตอบสนองต่อ DirectSound ได้
Controller ; Keyboard หรือ GamePad
เนื้อเรื่องโดยย่อ : (ตั้งแต่ปมต้นเหตุของเรื่อง จนถึงตอนจบ)
โยริงามิ ชิอง เทพยาจก แฝดผู้พี่ กับ โยริงามิ โจะอง เทพแห่งโรคระบาด แฝดผู้น้อง
หากชิองเข้าสิงผู้ใด คนผู้นั้นจะดวงตกในทุกด้าน รวมถึงด้านการต่อสู้
หากโจะองเข้าสิงผู้ใด คนผู้นั้นจะยอมถวายเงินให้แก่โจะองด้วยตนเอง
อีกทั้งเหตุตำนานเมืองวิปลาสยังไม่คลี่คลาย ทำให้ข่าวลือใดๆล้วนกลายเป็นเรื่องจริงได้
ทั้งสองจึงวางแผนหาเงินครั้งใหญ่ โดยเริ่มจากการปล่อยข่าวลือเรื่อง "สิงสถิตสัมบูรณ์" เพื่อให้การเข้าสิงเป็นไปได้อย่างง่ายดายยิ่งขึ้น
จากนั้นก็เล็งช่วงที่ผู้คนมารวมตัวกันในงานแสดงสดของวง Prismriver with H เพื่อช่วงชิงเงินจากคนจำนวนมากในคราวเดียว
หากผู้ใดมาขัดขวางก็จะเอาชนะด้วยสเปลการ์ด Slave Robber ซึ่งเป็นการสลับคู่สิงสถิตระหว่างกันและกัน
ชิองจะไปสิงที่คู่ต่อสู้ ทำให้คู่ต่อสู้ดวงตกจนทำอะไรไม่ได้
ส่วนคู่หูของคู่ต่อสู้จะไปสิงอยู่กับโจะอง แล้วโดนโจะองกดดันเอาไว้จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
การต่อสู้จึงไม่ต่างจาก 2 รุม 1 (แถมดวงตกอีกต่างหาก) นี่ล่ะคือ "แผนการที่ไม่มีวันแพ้" ของพวกเธอ
ยาคุโมะ ยูคาริ สังเกตเห็นการกระทำของฝาแฝดก่อนใคร
ฮาคุเรย์ เรย์มุ และ อิบาราคิ คาเซน ออกสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์จนมาเจอยูคาริที่งานแสดงสด
ทำให้ทั้งสองรู้ว่าพวกตนไม่สามารถเอาชนะฝาแฝดได้ และกลับมาฝึกฝนกันใหม่อีกครั้ง
คิริซาเมะ มาริสะ และ โคเมย์จิ โคอิชิ ตระเวนทดสอบฝีมือแล้วโดนเรย์มุใบ้ให้ไปที่งานแสดงสด
ในที่สุดก็พ่ายแพ้ให้แก่ "แผนการที่ไม่มีวันแพ้" ของฝาแฝด
คาวาชิโระ นิโทริ พยายามวิเคราะห์กลไกการทำงานของการสิงสถิตสัมบูรณ์
เธอตั้งสมมติฐานว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับ อารมณ์ความรู้สึก และสังเกตเห็นความสามารถเฉพาะตัวของ ฮาตะ โนะ โคโคโระ พอดี
จึงชวนมาร่วมงานวิจัยเพื่อสร้าง สิงสถิตสัมบูรณ์เทียม ขึ้น และใช้มันในการออกร้านที่ตลาดนัด
ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว และ ฟุจิวาระ โนะ โมโคว ตระเวนต่อสู้เพื่อทดสอบฝีมือและพ่ายให้แก่ฝาแฝดไป
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ และ ฮิจิริ เบียคุเรน ออกสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์
พลางทดสอบกลไกต่างๆของการสิงสถิตสัมบูรณ์ไปด้วย แต่สุดท้ายก็ไปพ่ายให้แก่ฝาแฝดเช่นกัน
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ และ คุโมะอิ อิจิริน ได้รับคำสั่งจากเจ้านายให้ไปตรวจสอบกลไกเพิ่มเติม
ทั้งสองได้ข้อมูลเพิ่มขึ้นจนใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ได้ดีขึ้น ถึงขั้นเอาชนะเจ้านายของตนได้ แต่ไม่วายไปแพ้ให้ฝาแฝดอยู่ดี
ทว่า การสิงสถิตสัมบูรณ์มีผลข้างเคียงอยู่อย่างหนึ่ง คือการแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
ในขณะที่เข้าสิงผู้อื่น ผู้สิงจะไปเก็บตัวอยู่ในโลกแห่งความฝัน โดยกดขี่ตัวตนของตนเองในโลกแห่งความฝันไม่ให้เคลื่อนไหว
เมื่อโดนกดขี่ไปนานๆเข้า ตัวเองในโลกแห่งความฝันก็จะทนไม่ไหวแล้วออกมาอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริง
เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ จากโลกแห่งความฝัน เป็นรายแรกที่ออกมาอาละวาด
โดยมี โดเรมี สวีท ผู้ปกครองความฝัน ตามมาสังเกตการณ์ด้วย
เมื่ออาละวาดจนพอใจ เธอก็กลับไปยังโลกแห่งความฝัน โดยทิ้งความซวยจากการอาละวาดไว้ให้เรย์เซนตัวจริง
เวลาต่อมา อุซามิ สุมิเระโกะ เข้ามาสู่เกนโซวเคียวผ่านทางความฝันเหมือนเคย
แต่ครั้งนี้เธอมาไม่ถึงเกนโซวเคียว แล้วติดอยู่ในโลกแห่งความฝันแทน ทำให้ต้องต่อสู้กับผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันหลายคน
กระทั่งยูคาริช่วยดึงเธอออกมาจากโลกแห่งความฝัน แต่นั่นเพียงเพื่อส่งเธอกลับไปยังโลกภายนอกเท่านั้น
และนั่นทำให้สุมิเระโกะต้องไปพบกับการต่อสู้ที่คาดไม่ถึง
หลังจบศึก เธอกลับเข้าไปในเกนโซวเคียวอีกครั้งแล้วเริ่มสนุกกับการสิงสถิตสัมบูรณ์
ฮินะนาอิ เทนชิ เทวดานิสัยไม่ดี เธอก่อเรื่องบนสวรรค์จนโดนขับไล่ลงมาชั่วคราว
เธอพบว่ากำลังเกิดเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสขึ้น จึงมองหาคู่หูที่เหมาะสมกับตน จนได้พบกับ สุคุนะ ชินเมียวมารุ เผ่าคนแคระที่สูงศักดิ์
ทั้งสองเดินทางอาละวาดไปทั่วเกนโซวเคียว จนมาถึงงานแสดงสดที่กำลังจะเริ่มขึ้น แล้วบังเอิญได้พบกับยูคาริและเรย์มุเข้า
ยูคาริและเรย์มุทำการรวบรวมข้อมูลและฝึกฝนกันมานาน เพื่อกำราบฝาแฝด แต่พวกเทนชิดันโผล่มาเสียก่อน
สุดท้ายยูคาริและเรย์มุก็ขับไล่พวกเทนชิไป แถมยังโชคดีได้ข้อมูลสุดท้ายที่จำเป็นต่อการโค่นฝาแฝดมาจากชินเมียวมารุด้วย
เมื่อถึงเวลา ฝาแฝดก็ปรากฏตัวตามคาด หลังจากต่อสู้กันไปสักระยะ โจะองก็ใช้สเปลการ์ด Slave Robber ออกมา
แต่ในจังหวะเดียวกัน ยูคาริทำการบิดเบือนอาณาเขตจน Master กับ Slave สลับฐานะกัน
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นคือ ชิองไม่ได้สิงใคร และโดนยูคาริสิงอยู่ โดยชิองควบคุมการเคลื่อนไหวของยูคาริเอาไว้
ส่วนโจะองไปสิงอยู่ที่เรย์มุ ทำให้โดนเรย์มุควบคุมการเคลื่อนไหวของตนเอาไว้
"แผนการที่ไม่มีวันแพ้" จึงพินาศในบัดดล กลายเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัวระหว่างเรย์มุกับชิอง
แม้ชิองจะเผยพลังที่แท้จริงออกมา แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้แก่มิโกะอย่างเรย์มุอยู่ดี
หลังจบศึก ฝาแฝดโดนสั่งให้ไปตามไล่จับเหล่าผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันที่ออกมาอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริง
เมื่อตามจับได้ครบ ยูคาริก็ยอมยกโทษให้และปล่อยตัวพวกเธอเป็นอิสระ ไม่ต้องโดนกักบริเวณที่วัดและศาลเจ้าอีกต่อไป
เอวัง.
*รายละเอียดสามารถติดตามได้ในส่วนของเนื้อเรื่อง ฉากจบ
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่ารู้
● ตามธรรมเนียมของโทโฮ ทุกภาคจะต้องมีอักษรคันจิจากชื่อของตัวการก่อเรื่อง อยู่ในอักษรสามตัวท้ายของชื่อภาค
สำหรับภาคนี้ คือ 憑依
โดย 依 มาจากนามสกุล 依神 ของเทพสาวฝาแฝด
และ 憑依 มาจากคำว่า 完全憑依 (สิงสถิตสัมบูรณ์) ซึ่งเป็นกลไกสำคัญของเรื่องในภาคนี้
● ภาคนี้เป็นปัญหาสืบเนื่องจากภาคก่อนๆ และยังไม่มีทีท่าว่าจะจบ
● ภาคนี้ตัวละครแต่ละตัวมีสีให้เปลี่ยนเช่นเคย แต่ละสีก็ล้อเลียนเรื่องอื่นไม่ใช่น้อยเสียด้วย
ปัจจุบันยังมิได้รวบรวมเรียบเรียงเบ็ดเสร็จว่าแต่ละสีล้อมาจากอะไรบ้าง เมื่อได้ข้อมูลครบแล้วจะนำมาเพิ่มเติม ณ ที่นี้ในภายหลัง
● ผู้วาดภาพอิลลัสต์ตัวละครในภาคนี้คือ อ.ฮารุคาวะ โมเอะ ผู้ทำหน้าที่วาดมังกะโทโฮภาค 東方鈴奈庵 ～ Forbidden Scrollery
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................Online Manual link
ผู้พัฒนา : เซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน + Twilight Frontier (ทาโซกาเระ ฟรอนเทียร์) (Tasofro)
จัดจำหน่าย : Twilight Frontier
วางจำหน่าย : (Demo) 7 พฤษภาคม 2017 (งาน RTS 14)
(Demo) 15 ตุลาคม 2017 (งาน RTS-SP 4)
(Master) 29 ธันวาคม 2017 (งาน Comike 93)
(Steam) 5 มกราคม 2018 (Link)
Minimum Requirement :
OS ; Windows 7/8/8.1/10
CPU ; Intel Core i5, 2.0 GHz
HDD ; 1 GB ขึ้นไป
RAM ; 2 GB ขึ้นไป
VGA ; NVIDIA® GeForce® GTS 450 ขึ้นไป
DirectX ; DirectX11 ขึ้นไป
Display ; สามารถแสดงผลแบบ 1280*720 ได้
Sound ; Sound Card ที่ตอบสนองต่อ DirectSound ได้
Controller ; Keyboard หรือ GamePad
เนื้อเรื่องโดยย่อ : (ตั้งแต่ปมต้นเหตุของเรื่อง จนถึงตอนจบ)
โยริงามิ ชิอง เทพยาจก แฝดผู้พี่ กับ โยริงามิ โจะอง เทพแห่งโรคระบาด แฝดผู้น้อง
หากชิองเข้าสิงผู้ใด คนผู้นั้นจะดวงตกในทุกด้าน รวมถึงด้านการต่อสู้
หากโจะองเข้าสิงผู้ใด คนผู้นั้นจะยอมถวายเงินให้แก่โจะองด้วยตนเอง
อีกทั้งเหตุตำนานเมืองวิปลาสยังไม่คลี่คลาย ทำให้ข่าวลือใดๆล้วนกลายเป็นเรื่องจริงได้
ทั้งสองจึงวางแผนหาเงินครั้งใหญ่ โดยเริ่มจากการปล่อยข่าวลือเรื่อง "สิงสถิตสัมบูรณ์" เพื่อให้การเข้าสิงเป็นไปได้อย่างง่ายดายยิ่งขึ้น
จากนั้นก็เล็งช่วงที่ผู้คนมารวมตัวกันในงานแสดงสดของวง Prismriver with H เพื่อช่วงชิงเงินจากคนจำนวนมากในคราวเดียว
หากผู้ใดมาขัดขวางก็จะเอาชนะด้วยสเปลการ์ด Slave Robber ซึ่งเป็นการสลับคู่สิงสถิตระหว่างกันและกัน
ชิองจะไปสิงที่คู่ต่อสู้ ทำให้คู่ต่อสู้ดวงตกจนทำอะไรไม่ได้
ส่วนคู่หูของคู่ต่อสู้จะไปสิงอยู่กับโจะอง แล้วโดนโจะองกดดันเอาไว้จนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ
การต่อสู้จึงไม่ต่างจาก 2 รุม 1 (แถมดวงตกอีกต่างหาก) นี่ล่ะคือ "แผนการที่ไม่มีวันแพ้" ของพวกเธอ
ยาคุโมะ ยูคาริ สังเกตเห็นการกระทำของฝาแฝดก่อนใคร
ฮาคุเรย์ เรย์มุ และ อิบาราคิ คาเซน ออกสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์จนมาเจอยูคาริที่งานแสดงสด
ทำให้ทั้งสองรู้ว่าพวกตนไม่สามารถเอาชนะฝาแฝดได้ และกลับมาฝึกฝนกันใหม่อีกครั้ง
คิริซาเมะ มาริสะ และ โคเมย์จิ โคอิชิ ตระเวนทดสอบฝีมือแล้วโดนเรย์มุใบ้ให้ไปที่งานแสดงสด
ในที่สุดก็พ่ายแพ้ให้แก่ "แผนการที่ไม่มีวันแพ้" ของฝาแฝด
คาวาชิโระ นิโทริ พยายามวิเคราะห์กลไกการทำงานของการสิงสถิตสัมบูรณ์
เธอตั้งสมมติฐานว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับ อารมณ์ความรู้สึก และสังเกตเห็นความสามารถเฉพาะตัวของ ฮาตะ โนะ โคโคโระ พอดี
จึงชวนมาร่วมงานวิจัยเพื่อสร้าง สิงสถิตสัมบูรณ์เทียม ขึ้น และใช้มันในการออกร้านที่ตลาดนัด
ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว และ ฟุจิวาระ โนะ โมโคว ตระเวนต่อสู้เพื่อทดสอบฝีมือและพ่ายให้แก่ฝาแฝดไป
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ และ ฮิจิริ เบียคุเรน ออกสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์
พลางทดสอบกลไกต่างๆของการสิงสถิตสัมบูรณ์ไปด้วย แต่สุดท้ายก็ไปพ่ายให้แก่ฝาแฝดเช่นกัน
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ และ คุโมะอิ อิจิริน ได้รับคำสั่งจากเจ้านายให้ไปตรวจสอบกลไกเพิ่มเติม
ทั้งสองได้ข้อมูลเพิ่มขึ้นจนใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ได้ดีขึ้น ถึงขั้นเอาชนะเจ้านายของตนได้ แต่ไม่วายไปแพ้ให้ฝาแฝดอยู่ดี
ทว่า การสิงสถิตสัมบูรณ์มีผลข้างเคียงอยู่อย่างหนึ่ง คือการแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
ในขณะที่เข้าสิงผู้อื่น ผู้สิงจะไปเก็บตัวอยู่ในโลกแห่งความฝัน โดยกดขี่ตัวตนของตนเองในโลกแห่งความฝันไม่ให้เคลื่อนไหว
เมื่อโดนกดขี่ไปนานๆเข้า ตัวเองในโลกแห่งความฝันก็จะทนไม่ไหวแล้วออกมาอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริง
เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ จากโลกแห่งความฝัน เป็นรายแรกที่ออกมาอาละวาด
โดยมี โดเรมี สวีท ผู้ปกครองความฝัน ตามมาสังเกตการณ์ด้วย
เมื่ออาละวาดจนพอใจ เธอก็กลับไปยังโลกแห่งความฝัน โดยทิ้งความซวยจากการอาละวาดไว้ให้เรย์เซนตัวจริง
เวลาต่อมา อุซามิ สุมิเระโกะ เข้ามาสู่เกนโซวเคียวผ่านทางความฝันเหมือนเคย
แต่ครั้งนี้เธอมาไม่ถึงเกนโซวเคียว แล้วติดอยู่ในโลกแห่งความฝันแทน ทำให้ต้องต่อสู้กับผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันหลายคน
กระทั่งยูคาริช่วยดึงเธอออกมาจากโลกแห่งความฝัน แต่นั่นเพียงเพื่อส่งเธอกลับไปยังโลกภายนอกเท่านั้น
และนั่นทำให้สุมิเระโกะต้องไปพบกับการต่อสู้ที่คาดไม่ถึง
หลังจบศึก เธอกลับเข้าไปในเกนโซวเคียวอีกครั้งแล้วเริ่มสนุกกับการสิงสถิตสัมบูรณ์
ฮินะนาอิ เทนชิ เทวดานิสัยไม่ดี เธอก่อเรื่องบนสวรรค์จนโดนขับไล่ลงมาชั่วคราว
เธอพบว่ากำลังเกิดเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสขึ้น จึงมองหาคู่หูที่เหมาะสมกับตน จนได้พบกับ สุคุนะ ชินเมียวมารุ เผ่าคนแคระที่สูงศักดิ์
ทั้งสองเดินทางอาละวาดไปทั่วเกนโซวเคียว จนมาถึงงานแสดงสดที่กำลังจะเริ่มขึ้น แล้วบังเอิญได้พบกับยูคาริและเรย์มุเข้า
ยูคาริและเรย์มุทำการรวบรวมข้อมูลและฝึกฝนกันมานาน เพื่อกำราบฝาแฝด แต่พวกเทนชิดันโผล่มาเสียก่อน
สุดท้ายยูคาริและเรย์มุก็ขับไล่พวกเทนชิไป แถมยังโชคดีได้ข้อมูลสุดท้ายที่จำเป็นต่อการโค่นฝาแฝดมาจากชินเมียวมารุด้วย
เมื่อถึงเวลา ฝาแฝดก็ปรากฏตัวตามคาด หลังจากต่อสู้กันไปสักระยะ โจะองก็ใช้สเปลการ์ด Slave Robber ออกมา
แต่ในจังหวะเดียวกัน ยูคาริทำการบิดเบือนอาณาเขตจน Master กับ Slave สลับฐานะกัน
ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นคือ ชิองไม่ได้สิงใคร และโดนยูคาริสิงอยู่ โดยชิองควบคุมการเคลื่อนไหวของยูคาริเอาไว้
ส่วนโจะองไปสิงอยู่ที่เรย์มุ ทำให้โดนเรย์มุควบคุมการเคลื่อนไหวของตนเอาไว้
"แผนการที่ไม่มีวันแพ้" จึงพินาศในบัดดล กลายเป็นการต่อสู้ตัวต่อตัวระหว่างเรย์มุกับชิอง
แม้ชิองจะเผยพลังที่แท้จริงออกมา แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้แก่มิโกะอย่างเรย์มุอยู่ดี
หลังจบศึก ฝาแฝดโดนสั่งให้ไปตามไล่จับเหล่าผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันที่ออกมาอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริง
เมื่อตามจับได้ครบ ยูคาริก็ยอมยกโทษให้และปล่อยตัวพวกเธอเป็นอิสระ ไม่ต้องโดนกักบริเวณที่วัดและศาลเจ้าอีกต่อไป
เอวัง.
*รายละเอียดสามารถติดตามได้ในส่วนของเนื้อเรื่อง ฉากจบ
เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยที่น่ารู้
● ตามธรรมเนียมของโทโฮ ทุกภาคจะต้องมีอักษรคันจิจากชื่อของตัวการก่อเรื่อง อยู่ในอักษรสามตัวท้ายของชื่อภาค
สำหรับภาคนี้ คือ 憑依
โดย 依 มาจากนามสกุล 依神 ของเทพสาวฝาแฝด
และ 憑依 มาจากคำว่า 完全憑依 (สิงสถิตสัมบูรณ์) ซึ่งเป็นกลไกสำคัญของเรื่องในภาคนี้
● ภาคนี้เป็นปัญหาสืบเนื่องจากภาคก่อนๆ และยังไม่มีทีท่าว่าจะจบ
● ภาคนี้ตัวละครแต่ละตัวมีสีให้เปลี่ยนเช่นเคย แต่ละสีก็ล้อเลียนเรื่องอื่นไม่ใช่น้อยเสียด้วย
ปัจจุบันยังมิได้รวบรวมเรียบเรียงเบ็ดเสร็จว่าแต่ละสีล้อมาจากอะไรบ้าง เมื่อได้ข้อมูลครบแล้วจะนำมาเพิ่มเติม ณ ที่นี้ในภายหลัง
● ผู้วาดภาพอิลลัสต์ตัวละครในภาคนี้คือ อ.ฮารุคาวะ โมเอะ ผู้ทำหน้าที่วาดมังกะโทโฮภาค 東方鈴奈庵 ～ Forbidden Scrollery
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ระบบของเกม
เหตุวิปลาสในครั้งนี้ต้องใช้ 1 คนที่มาจาก 2 คน ?
ตำนานเมืองยังส่งผลต่อเนื่องจนเกิดเหตุวิปลาสใหม่ขึ้น
และเหตุวิปลาสในครั้งนี้ทำให้สองคนกลายเป็นหนึ่งเดียว !?
ถ้าอย่างนั้นทั้งสองก็ต้องคลี่คลายเหตุวิปลาสด้วยกันเท่านั้น !
จงสร้างคู่หูสุดโฉดด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์ !
ความพิศวงที่เรียกว่า [สิงสถิตสัมบูรณ์] ทำให้บุคคลหนึ่งสลับเปลี่ยนเป็นใครอีกคนอย่างกะทันหัน
เหล่าตัวละครในครั้งนี้ต่างจับคู่กันเป็น [Master] กับ [Slave] แล้วควบคุมปรากฏการณ์นี้อย่างอิสระ
ผู้เล่นต้องเลือก [Master] กับ [Slave] เพื่อจับคู่
แล้วออกไปต่อสู้ไปในดันมาคุ แท็ก แบทเทิลที่ต้องสลับตัวกันให้เข้ากับสถานการณ์
Master จะคอยยืมพลังของ Slave มาใช้ในการต่อสู้
บ้างก็ให้มาช่วยในยามยากลำบาก บ้างก็ใช้แล้วทิ้งในยามฉุกเฉิน
แล้วต่อสู้ไปในการประลองที่เต็มไปด้วยความรัก มิตรภาพ ความดำมืด
1. การควบคุมพื้นฐาน
<การควบคุมเมนู>
ปุ่ม 1 (Z) = ตกลง
ปุ่ม 2 (X) = ยกเลิก
ปุ่ม 3 (C) = เรียกเมนูพิเศษ (เช่น ตอนเลือกด่าน ตอนเลือกเพลง รีเซตการตั้งค่าใน Practice)
<การควบคุมบทสนทนา>
ปุ่ม 1 (Z) = ไปยังบทสนทนาถัดไป
ปุ่ม 3 (C) = ข้ามบทสนทนา
<การควบคุมในฉากต่อสู้>
ปุ่ม 1 (Z) = โจมตีประชิด สามารถเปลี่ยนท่าโจมตีได้ด้วยตำแหน่งที่โจมตี และการกดร่วมกับปุ่มทิศทาง
ปุ่ม 2 (X) = โจมตีด้วยการยิง ใช้พลังวิญญาณ สามารถเปลี่ยนท่าโจมตีได้ด้วยตำแหน่งที่โจมตี และการกดร่วมกับปุ่มทิศทาง
ปุ่ม 3 (C) = โจมตีด้วยท่าไม้ตาย ใช้พลังวิญญาณ สามารถเปลี่ยนท่าโจมตีได้ด้วยตำแหน่งที่โจมตี และการกดร่วมกับปุ่มทิศทาง
ปุ่ม 4 (A) = สลับตัวละครด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์
ปุ่ม 5 (S) = ใช้สำหรับการพุ่งขึ้น ดิ่งลง แดช และกางเขตแดน
ปุ่ม 6 (ESC) = Pause หยุดเกมชั่วคราว เข้าสู่หน้าเมนู กดค้างเพื่อยกเลิกการเล่นทำศึกออนไลน์
= เคลื่อนที่ไปข้างหน้า ตราบเท่าที่ยังกดค้างไว้
= เคลื่อนที่ไปข้างหลัง ตราบเท่าที่ยังกดค้างไว้
= เคลื่อนที่สู่ด้านบนชั่วคราว
= เคลื่อนที่สู่ด้านล่างชั่วคราว
<การควบคุมแบบพิเศษในฉากต่อสู้>
แดชหน้า
กด + หรือ + เคลื่อนที่ไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง สามารถกดค้างเพื่อพุ่งยาวได้
แดชหลัง
กด + หรือ + เคลื่อนที่ไปข้างหลังด้วยความเร็วสูง สามารถกดค้างเพื่อพุ่งยาวได้
พุ่งขึ้น
กด + เคลื่อนที่สู่ด้านบนด้วยความเร็วสูง
ดิ่งลง
กด + เคลื่อนที่สู่ด้านล่างด้วยความเร็วสูง
ป้องกัน
กด ป้องกันการโจมตีบางรูปแบบ การโจมตีบางอย่างยังคงสามารถทำให้เกิดความเสียหายได้
เขตแดนป้องกัน
กด + (ในระหว่างป้องกัน) ผลักคู่ต่อสู้ออกไปโดยใช้พลังวิญญาณ
กางเขตแดน
กด (เมื่ออยู่ที่แนวกลาง) ใช้เขตแดนป้องกันการโจมตีรอบทิศทางโดยใช้พลังวิญญาณ
โจมตีต่อเนื่อง
กด หลายครั้ง สามารถเปลี่ยนท่าโจมตีได้ด้วยตำแหน่งที่โจมตี และการกดร่วมกับปุ่มทิศทาง
ท่าจับ
กด + (เมื่ออยู่ที่แนวกลาง ระยะประชิด) การโจมตีที่ไม่สามารถป้องกันได้
สลัดการจับ
กด + (พริบตาที่โดนใช้ท่าจับ) หลบเลี่ยงจากท่าจับของคู่ต่อสู้
ชาร์จยิง
กด ค้างไว้ ยิงอย่างรุนแรงโดยใช้พลังวิญญาณ
กางห่ากระสุน
กด หลายครั้ง (ในระหว่างทำการยิง) ยิงอย่างมากมายโดยใช้พลังวิญญาณ ยิงไปเรื่อยๆตราบเท่าที่ยังกด
ประกาศใช้สเปลการ์ด
กด + ทำให้อยู่ในสภาพพร้อมใช้สเปลการ์ด (กดได้เมื่อมาสเตอร์มี 1 สเปลเกจขึ้นไป)
ใช้สเปลการ์ด
กด + (หลังประกาศใช้สเปลการ์ด) โจมตีอย่างรุนแรงด้วยสเปลการ์ด (มาสเตอร์เป็นผู้ใช้)
กลับตัว
กดปุ่มใดๆในระหว่างที่กระเด็น กลับตัวสู่ท่าพร้อมสู้ สามารถเลือกทิศทางได้ด้วยการกดปุ่มทิศทาง
เลี่ยงการล้ม
กด + ปุ่มใดๆ กลับตัวไปข้างหลังในพริบตาก่อนล้มตรงแนวกลาง
เปลี่ยนที่ลุก
กด หรือ (ในระหว่างที่ล้ม) เลือกทิศทางที่จะลุกขึ้นจากการล้ม
ท่าไม้ตายออคคัลท์
กด + โจมตีแบบพิเศษโดยใช้พลังวิญญาณ (หลังใช้ท่านี้ ไม่สามารถใช้เกจพิศวงได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง)
ลาสท์เวิร์ดพิศวง
กด + (เมื่ออยู่ที่แนวกลาง) ท่าใหญ่ที่แลกกับการใช้สเปลเกจและเกจพิศวงทั้งหมด
(สามารถใช้ได้เมื่อมาสเตอร์มี 2 สเปลเกจ และมีเกจพิศวงเต็มแท่ง หลังใช้ท่านี้ ไม่สามารถใช้เกจพิศวงได้)
2. สิงสถิตสัมบูรณ์
การใช้ สิงสถิตสัมบูรณ์ จำเป็นต้องมี "เกจพิศวง"
หากปริมาณเกจไม่เพียงพอ หรืออยู่ในสภาพที่ไม่อาจกดปุ่มได้ จะไม่สามารถใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ได้
ในระหว่างที่ควบคุมมาสเตอร์ เกจพิศวงจะฟื้นฟูจนถึง 50% เท่านั้น
เกจพิศวงสามารถฟื้นฟูได้มากกว่านั้นด้วยการเก็บไอเทมสิงสถิต(H)
เปิดใช้/คลายการสิงสถิตสัมบูรณ์
กด สลับตัวระหว่างมาสเตอร์กับสเลฟ หากกดใช้ที่แนวบน/แนวล่าง จะเคลื่อนที่ไปพร้อมกับการสลับตัว
กลับตัว(สิงสถิต)
กด กลับตัวพร้อมกับการสลับตัว (แต่จะใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ไม่ได้ไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง)
เลี่ยงการล้ม(สิงสถิต)
กด เลี่ยงการล้มพร้อมกับการสลับตัว (แต่จะใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ไม่ได้ไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง)
เปลี่ยนที่ลุก(สิงสถิต)
กด เปลี่ยนที่ลุกพร้อมกับการสลับตัว (แต่จะใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ไม่ได้ไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง)
(มาสเตอร์สามารถกดใช้ได้เมื่อมีเกจพิศวง 50% ขึ้นไป ใช้แล้วจะเสียเกจพิศวง 25%)
สิงสถิตเรย์เกคิ(พลังวิญญาณพิฆาต)
กด + แทรกแซงการป้องกันด้วยการสลับตัว แล้วซัดคู่ต่อสู้ที่อยู่ใกล้ให้กระเด็นออกไป
(มาสเตอร์สามารถกดใช้ได้เมื่อมีเกจพิศวง 50% ขึ้นไป ใช้แล้วจะเสียเกจพิศวงทั้งหมดไป)
(และทำให้ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ไม่ได้ไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง ระยะเวลาขึ้นอยู่กับเกจพิศวงที่เสียไป)
สิงสถิตหลบหลีก
กด + แทรกแซงการป้องกันด้วยการสลับตัวแล้วสร้างระยะห่าง (แต่จะใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ไม่ได้ไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง)
สิงสถิตจู่โจม(ตี)
กด + แทรกแซงการโจมตีด้วยการสลับตัว แล้วโผล่มาโจมตีไปข้างหน้า
(มาสเตอร์สามารถกดใช้ได้เมื่อมีเกจพิศวง 50% ขึ้นไป ใช้แล้วจะเสียเกจพิศวง 50%)
สิงสถิตจู่โจม(ยิง)
กด + แทรกแซงการโจมตีด้วยการสลับตัว แล้วโผล่มาโจมตีด้วยการยิง
(มาสเตอร์สามารถกดใช้ได้เมื่อมีเกจพิศวง 50% ขึ้นไป ใช้แล้วจะเสียเกจพิศวง 25%)
สิงสถิตจู่โจม(ไม้ตาย)
กดปุ่มทิศทาง + (ระหว่างใช้ท่าไม้ตาย) แทรกแซงการใช้ท่าไม้ตายด้วยการสลับตัว แล้วโผล่มาโจมตีด้วยท่าไม้ตายตามปุ่มทิศทางที่กดพร้อมกัน
(มาสเตอร์สามารถกดใช้ได้เมื่อมีเกจพิศวง 50% ขึ้นไป ใช้แล้วจะเสียเกจพิศวง 50%)
สิงสถิตจู่โจม(สเปล)
กด + (ระหว่างใช้สเปลการ์ด) แทรกแซงการใช้สเปลการ์ดด้วยการสลับตัว แล้วโผล่มาโจมตีด้วยสเปลการ์ด
(มาสเตอร์ต้องมีสเปลเกจเต็มแท่ง ประกาศใช้สเปลการ์ดแล้ว และมีเกจพิศวง 50% ขึ้นไป ท่านี้ใช้เกจพิศวงที่มีจนหมด)
3. ระบบพื้นฐาน
การเลือกตัวละคร
สามารถเลือกได้ทั้งตัวละครมาสเตอร์ ตัวละครสเลฟ สีตัวละคร และสเปลการ์ด
โดยมาสเตอร์กับสเลฟต้องไม่ซ้ำตัวละครกัน
การเลือกด่านเนื้อเรื่อง
เมื่อชนะด่านเนื้อเรื่อง สามารถเลือกเล่นเนื้อเรื่องต่อไปได้
และในภายหลัง สามารถเลือกด่านที่เคยเล่นชนะไปแล้วได้
ป้องกัน vs ยิง
หากมาสเตอร์ป้องกันการยิง จะเสียพลังชีวิต
หากสเลฟป้องกันการยิง จะเสียเกจพิศวง
เมื่อเกจพิศวงเหลือ 0 จะหลุดจากสภาพสิงสถิตสัมบูรณ์ ทำให้เกิดช่องโหว่
เกรซ
ในระหว่างที่แดช พุ่งขึ้น ดิ่งลง สามารถทะลุกระสุนของคู่ต่อสู้ได้ เรียกว่าการเกรซ (Graze)
ค่าสตัน
ค่าสตันจะสะสมมากขึ้นเมื่อทำการโจมตีใส่คู่ต่อสู้อย่างต่อเนื่อง
เมื่อค่าสตันเต็ม 100% จะไม่สามารถโจมตีไปมากกว่านั้นได้
แต่คู่ต่อสู้เองก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ชั่วระยะเวลาหนึ่ง
แดช พุ่ง ดิ่ง
สามารถแดชต่อเนื่องได้ 2 ครั้ง ส่วนการพุ่งและดิ่งสามารถใช้ได้ 1 ครั้ง
รีเซตจำนวนครั้งเมื่อกลับมาที่แนวกลาง
การยิงหักล้าง
การยิงแต่ละแบบ มีค่าพลังโจมตีและค่าความทนทานของมันเอง
กรณีที่พลังโจมตีต่างกัน ฝ่ายที่อ่อนแอกว่าจะหายไป
กรณีที่พลังโจมตีเท่ากัน ความทนทานจะลดลง ฝ่ายที่ความทนทานหมดก่อนจะหายไป
รอบรู้เรื่องกางเขตแดน
การกางเขตแดน สามารถสร้างระยะห่างจากคู่ต่อสู้เป็นอย่างมากได้ เมื่อใช้ออกมาตอนถูกโจมตี
ในระหว่างกางเขตแดน ไม่สามารถสลัดการจับได้
หากโดนท่าจับของคู่ต่อสู้ในระหว่างกางเขตแดน ผู้เล่นจะสูญเสียพลังชีวิตส่วนที่เป็นสีขาวทั้งหมดไป
4. หน้าจอในฉากต่อสู้
①แท่งพลังชีวิต : ผู้เล่นจะแพ้ 1 ยกเมื่อเสียพลังนี้จนหมดแท่ง
②พลังชีวิตที่สามารถฟื้นฟูได้ : ปริมาณที่ฟื้นฟูได้ตามระยะเวลาในระหว่างที่สลับตัว ถ้าสเลฟได้รับบาดเจ็บจะหักจากจุดนี้ก่อน
③จำนวนยกที่ชนะ : ในโหมดเนื้อเรื่อง ตรงนี้คือจำนวนชีวิตที่เหลืออยู่
④เวลาที่เหลืออยู่ : เมื่อหมดเวลา ฝ่ายที่มีพลังชีวิตมากกว่าจะชนะ 1 ยก
⑤เกจพิศวง : แท่งพลังสำหรับใช้ในการสิงสถิตสัมบูรณ์
⑥ข้อมูลการต่อสู้ : Hits (จำนวนฮิต) Damage (ความเสียหายรวม) Rate (ความแรงของความเสียหาย) Stun (สตัน)
⑦เกจเฉพาะตัว : แท่งพลังเฉพาะตัวของตัวละครบางตัว
⑧สเปลเกจ : ความยาวของแท่ง แตกต่างไปตามสเปลการ์ดและสเลฟที่เลือกใช้
⑨พลังวิญญาณ : ใช้ในการยิงและออกท่าไม้ตาย ฟื้นฟูอัตโนมัติตามระยะเวลา
⑩ไอเทมสิงสถิต : ปรากฏออกมาเมื่อโจมตีเข้าเป้า ช่วยฟื้นฟูเกจพิศวงจนเกิน 50% ได้
5. Practice
เมื่อกด Pause ในโหมดฝึกซ้อมจะพบกับเมนูปรับแต่งตัวเราและคู่ซ้อม ดังนี้
(กดซ้ายขวาเพื่อเปลี่ยนว่าจะตั้งค่าให้ใคร)
リセット : รีเซตการตั้งค่าทั้งหมด (สามารถกด 4 ปุ่ม(ขึ้นไป)พร้อมกันเพื่อรีเซตการตั้งค่า)
位置 : ปรับตำแหน่งยืนในหน้าจอ
体力 : ตั้งค่าพลังชีวิต (ตั้งค่าพลังชีวิตสีแดง >> ตั้งค่าพลังชีวิตสีขาว >> ตอบตกลง)
霊力 : ตั้งค่าพลังวิญญาณ
怪奇 : ตั้งค่าเกจพิศวง
スペル : ตั้งค่าสเปลเกจ
２Ｐ動作 : ตั้งค่าการเคลื่อนที่ของ 2P (ปกติ / ขึ้นบน / ลงล่าง / COM / 2Pบังคับ)
ＣＯＭ難易度 : ปรับระดับความยากของ AI ให้แก่ 2P
カウンターヒット : ตั้งค่าให้ 2P โจมตีสวนหรือไม่ (ไม่มี / มี / สุ่ม)
ガード : ตั้งค่าให้ 2P ทำการป้องกันหรือไม่ (ไม่มี / มี / สุ่ม / ครั้งเดียวเท่านั้น)
結界ガード : ตั้งค่าให้ 2P ทำเขตแดนป้องกันหรือไม่ (ไม่มี / มี)
復帰 : ตั้งค่าให้ 2P เคลื่อนไหวอย่างไรหลังโดนซัดจนกระเด็น (ไม่มี / เดินหน้า / ถอยหลัง / สุ่ม)
待機キャラクター : ตั้งค่าให้ 2P อยู่ในสภาพใด (ไม่กำหนด / Master / Slave)
กลับไปที่ฉากเลือกตัวละคร
กลับไปที่ฉากไตเติ้ล
ไม่แสดงหน้าเมนูนี้
Config
6. Config
ＳＥ音量 : ตั้งค่าระดับเสียง Sound Effect
ＢＧＭ音量 : ตั้งค่าระดับเสียง Background Music
画面表示 : เลือกแสดงผลระหว่าง Window หรือ Fullscreen
垂直同期 : ตั้งค่าการใช้ Vertical Synchronize
背景 : ใช้พื้นหลังแบบเรียบง่ายหรือไม่
ＦＰＳの表示 : แสดงค่า FPS หรือไม่
１Ｐキーコンフィグ : ตั้งค่าปุ่มของ 1P
２Ｐキーコンフィグ : ตั้งค่าปุ่มของ 2P
リプレイの保存 : ตั้งค่าการบันทึกรีเพลย์ (ไม่บันทึก / เลือกหลังจบศึก / บันทึกเสมอ)
リプレイの保存（オンライン） : ตั้งค่าการบันทึกรีเพลย์เมื่อเล่นออนไลน์ (ไม่บันทึก / เลือกหลังจบศึก / บันทึกเสมอ)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ตัวละครและท่าต่างๆ
*กดที่ชื่อหัวข้อเพื่อแสดงข้อความ*
หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
เรย์มุ
มิโกะไร้แผนการผู้เป็นอิสระไร้กฎเกณฑ์
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
ชื่อ Occult : สาวช่องว่าง
(เหมือนถูกใครจ้องมองในห้องที่มีแค่ตนคนเดียว พอตามหาดูก็เจอแววตาของหญิงสาวตรงซอกระหว่างตู้กับกำแพง)
คุณมิโกะแดงขาวแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์
เธอมุ่งหน้าไปสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสพร้อมกับเซียน
เพียงไม่นานก็ล่วงรู้ว่านี่ไม่ใช่เหตุวิปลาสธรรมดา
ตัวละครสายสมดุลผู้ทำการประลองโดยมีอาวุธเป็นวิชายุทธ์และห่ากระสุนอันแข็งแกร่งที่ปรับให้เข้ากับสถานการณ์ได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
滞空三角飛び เหินสามเหลี่ยมกลางอากาศ
妖怪バスター โยวไคบัสเตอร์
即妙神域札 ยันต์เขตศาลเจ้าพลิกแพลง
空中昇天脚 ลูกเตะทะยานฟ้ากลางเวหา
亜空点穴 สกัดจุดต่างมิติ (เลือกตำแหน่งปรากฏตัวได้ด้วยปุ่มทิศทาง)
ท่าไม้ตาย Occult
「博麗大結界の隙間」 「ช่องว่างของมหาเขตแดนฮาคุเรย์」 (ควบคุมได้ด้วยปุ่มทิศทาง)
Spell Card
霊符「夢想封印」 ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ」
神技「八方龍殺陣」 ท่าเทพ「ค่ายกลพิฆาตมังกรแปดทิศ」
宝具「陰陽飛鳥井」 สมบัติ「อาสึคะอิหยินหยาง」 (กดปุ่มอีกครั้งเพื่อยิง)
Last Word พิศวง
＊あんな隙間に巫女がいるなんて！＊ ＊มีมิโกะอยู่ในช่องว่างแบบนั้นด้วย !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
霊鷹符「鷹による夢想封印ハンティング」 ยันต์เหยี่ยววิญญาณ「Hunting ผนึกจินตนาการด้วยเหยี่ยว」 (+คาเซน)
風霊符「磐舟かわらけ封印」 ยันต์วิญญาณวายุ「ผนึกเครื่องปั้นดินเผาเรือศิลา」 (+ฟุโตะ)
星霊符「スプリンクルスター封印」 ยันต์วิญญาณดาว「ผนึก Sprinkle Star」 (+มาริสะ)
雷霊符「務光の雷弾夢想封印」 ยันต์วิญญาณอัสนี「ผนึกจินตนาการกระสุนสายฟ้ามุโคว」 (+คาเซน)
龍蹴符「ドラゴンズ飛鳥井キック」 ยันต์ลูกเตะมังกร「Dragon's อาสึคะอิ Kick」 (+คาเซน)
針星符「月卿を封じる針スパーク」 ยันต์ดาวเข็ม「เข็มผนึกทูตจันทรา Spark」 (+มาริสะ)
霊符「夢想封印 夢限」 ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ จำกัดฝัน」
「この何度目かの命、夢想封印されるまで」 「ขอใช้ชีวิตครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้นี้จนกว่าจะถูกผนึกจินตนาการ」 (+โมโคว)
「完全憑依と夢想封印」 「สิงสถิตสัมบูรณ์กับผนึกจินตนาการ」 (+ยูคาริ)
「憑坐と神霊の境界」 「อาณาเขตระหว่างการเข้าทรงกับชินเรย์」 (+ยูคาริ)
「最強最良の異変解決巫女」 「มิโกะนักคลี่คลายเหตุวิปลาสผู้ประเสริฐและแข็งแกร่งเป็นที่สุด」
Tips :
- 点穴 หมายถึง จุดต่างๆบนร่างกายในนิยายกำลังภายในของจีน
- อาสึคะอิ เป็นตระกูลเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงเรื่องการเตะตะกร้อผ้า (ลูกบอลญี่ปุ่นโบราณ) ในสมัยก่อน
- มุโคว ชื่อสัตว์เลี้ยงของคาเซน ล้อมาจากชื่อของคนดังในตำนานจีน
- 夢限 จำกัดฝัน ญี่ปุ่นอ่านว่า มุเกน พ้องเสียงกับคำว่า 無限 ที่แปลว่า ไร้ขีดจำกัด
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
มาริสะ
จอมเวทพลังทำลายสูงผู้ชื่นชอบดาว
คิริซาเมะ มาริสะ
ชื่อ Occult : เจ็ดสิ่งลี้ลับในโรงเรียน
(ตำนานเมืองที่พบเห็นได้ในโรงเรียนแทบทุกแห่งของญี่ปุ่น เจ็ดสิ่งนี้จะเป็นอะไรก็ขึ้นอยู่กับโรงเรียนแต่ละโรง)
จอมเวทขาวดำที่ทำงานวิจัยอยู่ในป่าเวทมนตร์
เธอรู้เรื่องเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส แล้วสนุกสนานไปกับการต่อสู้สิงสถิตร่วมกับสเลฟผู้แปลกประหลาด
แล้วมาริสะก็รู้ตัวว่า ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์กำลังแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วมาก
เธอเอาแต่วิจัยเรื่องพลังทำลายกับความเร็ว
แม้จะเรียบง่ายในการประลอง แต่ก็ปั่นหัวศัตรูได้ด้วยความเร็วกับพลังทำลายสูง
Skill (ท่าไม้ตาย)
パワフルドラッグ Powerful Drug
ウィッチレイライン Witch Ley Line
スウィープアサイド Sweep Aside
ストラトフラクション Strato Fraction
ライジングスウィープ Rising Sweep
ท่าไม้ตาย Occult
「実際にあった学校の恐怖」 「ความน่าสะพรึงกลัวของโรงเรียนที่เคยมีอยู่จริง」 (เปลี่ยนรูปแบบทุกครั้งที่ใช้)
Spell Card
恋符「マスタースパーク」 ยันต์รัก「Master Spark」
彗星「ブレイジングスター」 ดาวหาง「Blazing Star」
星符「サテライトイリュージョン」 ยันต์ดาว「Satellite Illusion」
Last Word พิศวง
＊ステキ！厠の花子さん！＊ ＊วิเศษไปเลย ! คุณฮานาโกะในห้องน้ำ !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
星恋符「スプリンクルスター＆ハート」 ยันต์รักดาว「Sprinkle Star & Heart」 (+โคอิชิ)
拳星符「入道叢雲スレイブスパーク」 ยันต์ดาวหมัด「หมู่เมฆนักพรต Slave Spark」(+อิจิริน)
星霊符「スプリンクルスター封印」 ยันต์วิญญาณดาว「ผนึก Sprinkle Star」 (+เรย์มุ)
針星符「月卿を封じる針スパーク」 ยันต์ดาวเข็ม「เข็มผนึกทูตจันทรา Spark」(+เรย์มุ)
星符「アステロイドベルトナイトメア」 ยันต์ดาว「Asteroid Belt Nightmare」
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
อิจิริน & อุนซัน
ผู้ใช้นักพรตทรงพลังร่างยักษ์ที่หัวรั้น
คุโมะอิ อิจิริน & อุนซัน
ชื่อ Occult : ท่านแปดศอก
(สาวชุดขาวหมวกขาวสูงแปดศอก (2.65 เมตร) โผล่มาหว่านเสน่ห์ผู้ชาย แล้วฆ่าทิ้งในไม่กี่วันถัดไป)
พระโยวไคจากวัด ผู้มีนักพรตเป็นข้ารับใช้
เธอทำศึกสิงสถิตโดยมีจุดประสงค์หลักคือการสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
แต่ลงเอยด้วยการทะเลาะแย่งสิทธิในการเป็นมาสเตอร์กับคู่ของตน
ต่อสู้ด้วยระยะโจมตีและพลังทำลายอันมากล้นของนักพรตอุนซันที่คอยรับใช้ตน
ขอแค่กลบข้อเสียเรื่องความเร็วได้ คู่ต่อสู้ย่อมมิอาจทำอะไรได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
怒りの走雲 เมฆแล่นโกรธา (กดรัวได้)
慈悲の北颪 ลมภูเขาเมตตา
嶺雲のご来光 แสงอาทิตย์อุทัยแห่งยอดเมฆ (หลังใช้ จะใช้งานอุนซันไม่ได้เป็นเวลานาน)
一握りの浮雲 ปุยเมฆหนึ่งกำมือ
滑空宝輪 ยอดปรางค์ถลาลม (ใช้เมื่ออยู่ที่แนวบนของจอ)
垂雲の鉄槌 ค้อนเหล็กเมฆหยด (หลังใช้ จะใช้งานอุนซันไม่ได้เป็นเวลาสั้น)
ท่าไม้ตาย Occult
「真夏の夜の軟禁」 「กักบริเวณยามราตรีกลางฤดูร้อน」
Spell Card
嵐符「仏罰の野分雲」 ยันต์พายุ「เมฆพายุเดือนเก้าแห่งกิเลส」
積乱「見越し入道雲」 เมฆก้อน「เมฆมิโคชินิวโดว」 (เคลื่อนที่ด้วยปุ่มทิศทาง)
拳固「懺悔の殺風」 กำปั้น「วายุสังหารสำนึกผิด」
Last Word พิศวง
＊265センチの魔人現る！＊ ＊จอมมารสูง 265 เซนติเมตรปรากฏตัว !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
拳風符「入道叢雲風水拳」 ยันต์ฮวงหมัด「หมัดฮวงจุ้ยหมู่เมฆนักพรต」 (+ฟุโตะ)
拳星符「入道叢雲スレイブスパーク」 ยันต์ดาวหมัด「หมู่เมฆนักพรต Slave Spark」(+มาริสะ)
恋拳符「ローズカプリチオ怪雲拳」 ยันต์หมัดรัก「หมัดเมฆพิศวง Rose Capriccio」 (+โคอิชิ)
撃拳符「スカンダの怪雲拳」 ยันต์หมัดพิฆาต「หมัดเมฆพิศวงของพระขันทกุมาร」 (+เบียคุเรน)
光拳符「インドラのヴァジュラ怪雲拳」 ยันต์หมัดแสง「หมัดเมฆพิศวงวัชระพระอินทร์」(+เบียคุเรน)
拳水符「入道叢雲ミズバク拳」 ยันต์น้ำหมัด「หมัดลูกโป่งน้ำหมู่เมฆนักพรต」(+นิโทริ)
Tips :
- 北颪 สายลมเย็นจากทางเหนือที่พัดลงมาจากภูเขา
- 嶺雲 เป็นอีกชื่อหนึ่งของก้อนเมฆแบบ Cumulonimbus ที่พบในฤดูร้อน
- มิโคชินิวโดว (นักพรตผู้คาดการณ์ล่วงหน้า) คือโยวไคนักบวชที่ตอนแรกจะมองเห็นแค่เท้าเท่านั้น
แต่ยิ่งเงยศีรษะเพื่อมองหน้าก็จะพบว่ามันยิ่งตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
เบียคุเรน
มหาเถราจารย์ผู้รู้แจ้งอย่างยอดมนุษย์
ฮิจิริ เบียคุเรน
ชื่อ Occult : อีป้าเทอร์โบ
(ขณะขับรถอยู่ในอุโมงค์ด้วยความเร็วสูง จู่ๆก็มีคนเคาะหน้าต่างรถ เมื่อหันไปมองก็จะพบคุณป้าที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ)
เจ้าของวัดเมียวเรนจิ วัดที่ยอมรับแม้แต่โยวไค
เธอสังเกตเห็นอันตรายของเหตุวิปลาส จึงออกมาสืบสวนเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
แม้แต่ลูกน้องของเธอก็ยืมพลังของการสิงสถิตสัมบูรณ์มาใช้ จึงพยายามค้นหาว่ามันคืออะไรกันแน่ ทว่า...
Skill (ท่าไม้ตาย)
詠唱 สวดมนต์ (เมื่อไม่มีบทสวด กดค้างได้)
ハヌマーンの舞 การร่ายรำของหนุมาน (ใช้ 1 บทสวด กดซ้ำได้ 2 ครั้ง)
ガルーダの爪 กรงเล็บของครุฑ (ใช้ 1 บทสวด) (แนวบน/แนวล่าง)
スカンダの脚 ขาของพระขันทกุมาร (ใช้ 1 บทสวด แรงขึ้นเมื่อกดค้าง)
ドゥルガーの魂 จิตวิญญาณของพระแม่ทุรคา (ใช้บทสวดทั้งหมด)
ガンガーの一滴 หนึ่งหยดของคงคา (ใช้ 1 บทสวด) (แนวบน/แนวล่าง)
ヴィルーパークシャの目 นัยน์ตาของวิรูปักษา (ใช้ 1 บทสวด)
インドラの雷 สายฟ้าของพระอินทร์ (ใช้ 1 บทสวด)
ท่าไม้ตาย Occult
「シルバースカイウェイ」 「Silver Sky Way」 (ใช้พลังวิญญาณจนกว่าจะเลิก)
(กดปุ่มถอยหลัง เพื่อเปลี่ยนทิศทาง)
(กดขึ้น เพื่อลงจากรถ)
Spell Card
天符「三千大千世界の主」 ยันต์สวรรค์「จ้าวแห่งสามพันมหพันโลก」
天符「大日如来の輝き」 ยันต์สวรรค์「ประกายแสงของพระมหาไวโรจนะ」 (ท่าเคาเตอร์)
天符「釈迦牟尼の五行山」 ยันต์สวรรค์「ภูเขาห้านิ้วของพระศรีศากยมุนี」
Last Word พิศวง
＊100キロで空を駆けろ！＊ ＊ซิ่งไปในท้องฟ้าด้วยความเร็ว 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
光撃符「君を導く王道のヴァジュラシュート」 ยันต์พิฆาตแสง「วัชระ Shoot แห่งวิถีราชันย์ซึ่งจักชี้นำเจ้า」 (+มิโกะ)
撃拳符「スカンダの怪雲拳」 ยันต์หมัดพิฆาต「หมัดเมฆพิศวงของพระขันทกุมาร」 (+อิจิริน)
撃光符「スカンダの王道の威光」 ยันต์แสงพิฆาต「อิทธิพลจากวิถีราชันย์ของพระขันทกุมาร」 (+มิโกะ)
蹴斬符「ガルーダの聖徳斬」 ยันต์ฟันเตะ「ราชธรรมแห่งครุฑฟาดฟัน」 (+มิโกะ)
光仙符「日出ずる国の僧侶と道士」 ยันต์เซียนแสง「นักพรตเต๋ากับพระสงฆ์แห่งแดนอาทิตย์อุทัย」 (+มิโกะ)(OVERDRIVE)
光拳符「インドラのヴァジュラ怪雲拳」 ยันต์หมัดแสง「หมัดเมฆพิศวงวัชระพระอินทร์」(+อิจิริน)
撃符「スカンダに追われる正夢」 ยันต์พิฆาต「ฝันที่เป็นจริงของพระขันทกุมาร」
Tips :
- คาดว่าล้อชื่อด่าน Silver Mountain Sky Way จากเกม Ridge Racer 3D
- สามพันมหพันโลก มาจากความเชื่อของศาสนาพุทธนิกายมหายาน
หมายถึง พุทธเกษตร (อาณาจักรแห่งพระพุทธเจ้า) หรือ วิสุทธิภูมิ (ดินแดนบริสุทธิ์)
ซึ่งเป็นดินแดนที่พระพุทธเจ้าทรงสร้างขึ้นด้วยปณิธานของแต่ละพระองค์
แดนพุทธเกษตรไม่ใช่นิพพาน แต่มีลักษณะคล้ายสวรรค์
เป็นภูมิที่สาวกของพระพุทธเจ้าใช้ปฏิบัติธรรมต่อหลังจากสิ้นชีวิตบนโลกเพื่อบรรลุนิพพานต่อไป
ประกอบด้วย 1,000 มหาโลก ซึ่งใน 1 มหาโลกประกอบด้วย 1,000 โลก
และใน 1 โลกประกอบด้วย 1,000 จุลโลก (พรหมโลก) รวมแล้วได้ 1,000 ล้านพรหมโลก
จ้าวแห่งสามพันมหพันโลกจึงหมายถึง พระพุทธเจ้า
โดยพระพุทธเจ้าแต่ละองค์มีพุทธเกษตรเป็นของตนเองและมีชื่อเรียกแตกต่างกันไป
ซึ่งในสเปลการ์ดใบนี้ไม่ได้ระบุชื่อใดๆไว้ แต่โดยทั่วไปนิยมอ้างอิงถึง พระมหาไวโรจนพุทธเจ้า
- พระศรีศากยมุนี เป็นอีกนามหนึ่งของ พระโคตมพุทธเจ้า ซึ่งมีนามเดิมว่า เจ้าชายสิทธัตถะ โคตมะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
ฟุโตะ
เซียนถอดวิญญาณผู้ทำจานแตกด้วยฮวงจุ้ย
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
ชื่อ Occult : เรือนจานแห่งบันโจ
(โอคิคุเผลอทำจานล้ำค่าแตก 1 ใบ(จากชุด 10 ใบ)จึงโดนเจ้านายสังหารโดยโยนลงบ่อน้ำ เธอเลยกลายเป็นผีที่ออกมานับจานอย่างโหยหวนทุกคืน)
เซียนตามแบบฉบับเก่าแก่ผู้ควบคุมฮวงจุ้ย
จุดประสงค์หลักคือการสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส เพื่อค้นหาหลักการของมัน
ศึกชิงสิทธิ์มาสเตอร์กับคู่ของตนเข้าสู่สภาวะพักรบแล้ว แต่กลับได้ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึง
ตัวละครสายความเร็วผู้ทำการประลองโดยต่อสู้ด้วยกำลังการขับเคลื่อนอันรวดเร็ว
และท่าไม้ตายที่ใช้ประโยชน์จากจานที่วางเอาไว้
Skill (ท่าไม้ตาย)
六壬神火 เพลิงเทพลิ่วเริ่น
天の磐舟 เรือศิลาสวรรค์
抱水皿 จานฟองน้ำ
貴竜の矢 ศรมังกรหลวง
風の凶穴 หลุมเคราะห์วายุ
立向坐山 ตะวันยืนภูผานั่ง
ท่าไม้ตาย Occult
「お菊アッパー」 「โอคิคุ อัปเปอร์」 (ใช้จานทั้งหมด ความแรงเพิ่มตามจำนวนจาน)
Spell Card
風符「三輪の皿嵐」 ยันต์ลม「พายุจานแห่งมิวะ」
炎符「太乙真火」 ยันต์เพลิง「เพลิงแท้แห่งไท่อี้」
運気「破局の開門」 โชคชะตา「เปิดประตูสู่หายนะ」 (ความแรงเพิ่มตามจำนวนจานใกล้เคียง)
Last Word พิศวง
＊死んでも一枚足りない！＊ ＊แม้นสิ้นชีพก็ยังขาดไปหนึ่งใบ !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
拳風符「入道叢雲風水拳」 ยันต์ฮวงหมัด「หมัดฮวงจุ้ยหมู่เมฆนักพรต」 (+อิจิริน)
風霊符「磐舟かわらけ封印」 ยันต์วิญญาณวายุ「ผนึกเครื่องปั้นดินเผาเรือศิลา」 (+เรย์มุ)
面風符「喜怒哀楽風水術」 ยันต์ฮวงหน้ากาก「วิชาฮวงจุ้ยสุขโกรธเศร้าสนุก」 (+โคโคโระ)
光風符「レイディアント風水マント」 ยันต์ฮวงแสง「ผ้าคลุมฮวงจุ้ย Radiant」 (+มิโกะ)
Tips :
- โอคิคุเผลอทำจานล้ำค่าแตก 1 ใบ(จากชุด 10 ใบ)จึงโดนเจ้านายสังหารโดยโยนลงบ่อน้ำ
เธอเลยกลายเป็นผีที่ออกมานับจานอย่างโหยหวนทุกคืน
- ล้อชื่อ ลิ่วเริ่นเสินเค่อ ซึ่งเป็นวิชาจับยามแบบหนึ่งที่เราใช้การคำนวนเวลาที่ต้องการถามแล้วคำนวนออกมาเป็นคำพยากรณ์
- เรือศิลาสวรรค์ เป็นหินรูปร่างคล้ายเรือที่พาดข้ามแม่น้ำอามาโนะในเมืองโอซาก้า
มีการตั้งศาลเจ้าอิวะฟุเนะ (เรือศิลา) ขึ้นเพื่อบูชาเทพ นิกิฮายามิ ซึ่งเป็นเทพประจำเครือตระกูลโมโนโนเบะ
- 抱水 จุดที่ใช้บ่งชี้ว่ามีน้ำไหลอยู่รอบๆ 穴 ตามหลักฮวงจุ้ย ซึ่งจะนำทรัพย์สินมาให้ผู้อาศัยมากขึ้นเรื่อยๆ
- 貴竜 ที่ดิน ภูเขา สันเขาที่เป็นลางดีตามหลักฮวงจุ้ย
- 凶穴 จุดที่ก่อให้เกิดเภทภัยแก่ผู้อยู่อาศัยตามหลักฮวงจุ้ย
- มาจากศาสตร์การทำนายด้วยฮวงจุ้ยที่เรียกว่า ฉีเหมินตุ้นเจี่ย แต่เป็นแบบฉบับญี่ปุ่น
ซึ่งต้องใช้แผนผังตะวันยืนและแผนผังภูผานั่งในการคำนวณคำทำนาย
- ภูเขามิวะ เป็นกายทิพย์ของเทพประจำศาลเจ้าโอโอมิวะ ศาลเจ้าที่เก่าแก่ที่สุดในญี่ปุ่น
ซึ่งว่ากันว่าสร้างขึ้นโดยบรรพบุรุษของตระกูลโมโนโนเบะ
- ไท่อี้เจิ้นเหริน (太乙真人) เซียนในตำนาน ผู้ครอบครองโคมไฟเก้าเทพมังกร
เป็นผู้คิดค้นศาสตร์ฮวงจุ้ยแบบไท่อี้ และเป็นอาจารย์ของ นาจา
เพลิงแท้ ศัพท์ทางเซียน หมายถึงเพลิงที่สามารถแผดเผาและหลอมรวมสรรพสิ่งได้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
มิโกะ
นักพรตเต๋าไร้ที่ติผู้เคลื่อนไหวเพื่อผู้คน
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
ชื่อ Occult : ผ้าคลุมแดงผ้าคลุมน้ำเงิน
(ต้นกำเนิดของตำนานเมือง "ผ้าคลุมแดง" ซึ่งชอบถามเด็กๆว่าอยากได้กระดาษแดงหรือกระดาษน้ำเงิน)
(หากตอบ แดง เลือดจะพุ่งทะลักออกมาจนร่างกายเป็นสีแดงฉาน หากตอบ น้ำเงิน เลือดจะหายไปจนหมดจนตัวซีดเป็นสีน้ำเงิน)
นักพรตเต๋าคนใหญ่คนโตที่คืนชีพขึ้นมาในยุคปัจจุบัน
ร่วมมือกับคู่แข่งทางธุรกิจเพื่อไล่ล่าเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
เป้าหมายคือการคลี่คลายปริศนาของ "การสิงสถิตสัมบูรณ์อีกอย่างหนึ่ง"
เปลี่ยนสไตล์การต่อสู้ได้โดยการเสริมพลังโจมตีประชิดหรือเสริมพลังการยิงด้วยท่าไม้ตาย Occult
แต่คู่ต่อสู้เป็นผู้เลือก ดังนั้นอีกฝ่ายต้องการแบบใดก็จงมอบความน่าสะพรึงกลัวแบบนั้นไป
Skill (ท่าไม้ตาย)
縮地のマント ผ้าคลุมร่นปฐพี
救世太陽拳 หมัดตะวันไถ่บาป (แนวบน/แนวล่าง)
十七条のレーザー Laser สิบเจ็ดประการ
黄金の剣ジパング ดาบทองคำ Zipangu
東方のインフルーエンス Influence แห่งตะวันออก
輝く者の慈雨 สายฝนทรงคุณแห่งผู้เจิดจรัส (เปลี่ยนจุดดิ่งด้วยการกดเดินหน้าไปด้วย)
ท่าไม้ตาย Occult
「赤が欲しいか青が欲しいか」 「อยากได้สีแดงหรืออยากได้สีน้ำเงิน」
(คู่ต่อสู้สามารถเลือกสีได้) (สีแดงเสริมพลังการโจมตีประชิด สีน้ำเงินเสริมพลังการยิง)
Spell Card
仙符「日出ずる処の道士」 ยันต์เซียน 「นักพรตเต๋าแห่งแดนอาทิตย์อุทัย」
道符「掌の上の天道」 ยันต์เต๋า「วิถีธรรมบนฝ่ามือ」
人符「勧善懲悪は古の良き典なり」 ยันต์มนุษย์「การตอบแทนความดีลงทัณฑ์ความชั่วคือกฎหมายอันดีที่มีมาแต่โบราณ」
(ประสิทธิภาพสูงขึ้นโดยแลกกับการยกเลิกการเสริมพลังจากท่าไม้ตาย Occult)
Last Word พิศวง
＊特別に両方選ばせてやろう！＊ ＊จะให้เลือกทั้งสองสีเป็นกรณีพิเศษละกัน !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
光撃符「君を導く王道のヴァジュラシュート」 ยันต์พิฆาตแสง「วัชระ Shoot แห่งวิถีราชันย์ซึ่งจักชี้นำเจ้า」 (+เบียคุเรน)
撃光符「スカンダの王道の威光」 ยันต์แสงพิฆาต「อิทธิพลจากวิถีราชันย์ของพระขันทกุมาร」 (+เบียคุเรน)
蹴斬符「ガルーダの聖徳斬」 ยันต์ฟันเตะ「ราชธรรมแห่งครุฑฟาดฟัน」 (+เบียคุเรน)
光仙符「日出ずる国の僧侶と道士」 ยันต์เซียนแสง「นักพรตเต๋ากับพระสงฆ์แห่งแดนอาทิตย์อุทัย」 (+เบียคุเรน)(OVERDRIVE)
光風符「レイディアント風水マント」 ยันต์ฮวงแสง「ผ้าคลุมฮวงจุ้ย Radiant」 (+ฟุโตะ)
光符「君を導く夢王道の威光」 ยันต์แสง「อิทธิพลจากวิถีราชันย์ในฝันที่ชี้นำเธอ」
Tips :
- ตำนานเมือง "ผ้าคลุมแดง" ซึ่งชอบถามเด็กๆว่าอยากได้กระดาษแดงหรือกระดาษน้ำเงิน
หากตอบ แดง เลือดจะพุ่งทะลักออกมาจนร่างกายเป็นสีแดงฉาน หากตอบ น้ำเงิน เลือดจะหายไปจนหมดจนตัวซีดเป็นสีน้ำเงิน
- 縮地 หนึ่งในวิชาเซียน ใช้เดินทางไกลด้วยระยะเวลาสั้นๆ(หรือชั่วพริบตา)โดยการร่นระยะทาง
- ประเทศทองคำ Zipangu คือชื่อที่มาร์โคโปโลใช้เรียกเกาะญี่ปุ่น ตอนที่เขามาค้นพบเป็นครั้งแรก
ต่อมาชื่อนี้เพี้ยนไปจนกลายเป็น Japan
- แดนอาทิตย์อุทัย หมายถึง ประเทศญี่ปุ่น
- วิถีธรรมบนฝ่ามือ นัยถึงเหตุการณ์ที่ซุนหงอคงบินหนีไม่พ้นฝ่ามือของพระโพธิสัตว์
- การตอบแทนความดีลงทัณฑ์ความชั่วคือกฎหมายอันดีที่มีมาแต่โบราณ
ทั้งประโยคนี้คือหนึ่งในรัฐธรรมนูญ 17 ประการที่มกุฎราชกุมารโชวโทะคุบัญญัติไว้
โดยข้อนี้คือหนึ่งในข้อย่อยรัฐธรรมนูญประการที่ 6
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
นิโทริ
กัปปะขี้เหนียวผู้ค้าขายเก่ง
คาวาชิโระ นิโทริ
ชื่อ Occult : สัตว์ประหลาดเนสซี่แห่งทะเลสาบเนสส์
(ว่ากันว่ามีไดโนเสาร์ที่รอดตายจากยุคไทรแอสซิกกำลังใช้ชีวิตอยู่ในทะเลสาบเนสส์)
ผู้อาศัยในแม่น้ำที่เลื่อมใสในวิทยาการและการเงิน
กัปปะมองเห็นโอกาสทางการค้าในเหตุวิปลาส จึงค้นหาปริศนาของการสิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยการต่อสู้สิงสถิต
โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือการไล่ตามไปยังแกนกลางของเหตุวิปลาส
จุดเด่นคือการยิงอันหลากหลายด้วยอาวุธนานาชนิด
เหมาะสำหรับคนที่กังวลเรื่องความบางของห่ากระสุน
Skill (ท่าไม้ตาย)
ミズバク大回転 ลูกโป่งน้ำสุดเหวี่ยง (กดรัวได้)
ミズドリラー สว่านน้ำ (กดค้างได้)
さよならラバーリング Rubber Ring สั่งลา (แนวบน/แนวล่าง)
光子トゥーピド โฟตอน ตอร์ปิโด
空中ブラスター Blaster กลางเวหา
菊一文字コンプレッサー คิคุอิชิมอนจิ Compressor
ท่าไม้ตาย Occult
「ネッシー号出陣」 「เนสซี่ออกศึก」
(หลังจากเรียกเนสซี่ สามารถกดหน้า/หลัง/ล่าง พร้อมกับปุ่มตี+ยิง เพื่อสั่งการเนสซี่ เดินหน้า/ถอยหลัง/ถอนตัว ตามลำดับ)
Spell Card
豪雨「河底大戦争」 ห่าฝน「มหาสงครามก้นแม่น้ำ」
泡符「撃て！バブルドラゴン」 ยันต์ฟอง「ยิง ! Bubble Dragon」
戦機「飛べ！三平ファイト」 ยันต์「บินไปเลย ! ซันเปย์ Fight」 (กดบน/ล่างเพื่อปรับวิถีได้)
Last Word พิศวง
＊ネス湖は今ここにある！＊ ＊ทะเลสาบเนสส์อยู่ที่นี่แล้ว !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
水面符「ミズバクマスカレード」 ยันต์หน้ากากน้ำ「ลูกโป่งน้ำ Masquerade」 (+โคโคโระ)
拳水符「入道叢雲ミズバク拳」 ยันต์น้ำหมัด「หมัดลูกโป่งน้ำหมู่เมฆนักพรต」(+อิจิริน)
Tips :
- ลูกโป่งน้ำสุดเหวี่ยง ล้อชื่อเกม ลูกโป่งน้ำผจญภัย ของค่าย Taito
- Rubber Ring สั่งลา ล้อชื่อเกม อุมิฮาระคาวาเสะสั่งลา
โดยอุปกรณ์ของนางเอก(อุมิฮาระ คาวาเสะ)คือ เชือกยางติดตะขอ ใช้ในการเคลื่อนที่พลิกแพลงและเสริมความเร็ว
- โฟตอน ตอร์ปิโด ล้ออาวุธชื่อเดียวกันจากเกม Gradius 2 ของค่าย Konami
- Blaster กลางเวหา ล้ออาวุธบลาสเตอร์ของเกม Xevious ของค่าย Namco
และล้อคำโปรยโฆษณา "กลไกอันน่าสะพรึงกลัวของซีออน" ที่บันไดใช้โฆษณากันพลา
- คิคุอิชิมอนจิ Compressor ล้อชื่ออาวุธเลเซอร์แนวตั้งในเกม Parodius ของค่าย Konami
นอกจากนี้ คิคุอิชิมอนจิ ยังเป็นดาบชื่อดังเล่มหนึ่งในญี่ปุ่น
- มหาสงครามก้นแม่น้ำ ล้อชื่อเกม มหาสงครามก้นสมุทร ของค่าย IREM (ไอเรม)
- Bubble Dragon ล้อตัวเอกที่เป็น อาวะฮาคิดราก้อน (มังกรพ่นฟอง) จากเกม บับเบิ้ลบอบเบิ้ล ของค่าย Taito
- ซันเปย์ ล้อการ์ตูนชื่อดัง กัปปะนามซันเปย์
ซึ่งต่อกลายเป็นเกมชื่อ โอโอเอโดะ ไฟต์ ของค่าย Kaneko ซึ่งซันเปย์มีท่าไม้ตายชื่อ Jet Shoot
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
โคอิชิ
ผู้ซาโทริผู้หลับตาโดยไม่ได้เจตนา
โคเมย์จิ โคอิชิ
ชื่อ Occult : โทรศัพท์จากคุณเมอรี่
(ตุ๊กตาชื่อเมอรี่ที่ทิ้งไปแล้วจะคอยโทรมาบอกว่าเธอชื่อเมอรี่ ตอนนี้อยู่ตรงไหนแล้ว ซึ่งจะค่อยๆใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงข้างหลัง)
ซาโทริผู้อ่านใจไม่ได้เพราะหลับตาไปแล้ว
สิงสถิตสัมบูรณ์คือการเข้าสิงแล้วแย่งชิงคนอื่น
วันนี้ผู้มีจิตใจว่างเปล่าอย่างเธอก็ยังคงเข้าสิงใครสักคนไปเรื่อยเปื่อย
ตัวละครสายทำให้ตกใจด้วยการควบคุมของผู้เล่นและการกระทำอย่างอื่น
จะกลายเป็นการตอบสนองขั้นสุดยอดจนเหนือขีดจำกัดของมนุษย์ หรือระเบิดตัวเองอย่างกะทันหัน ก็ขึ้นอยู่กับผู้เล่นแล้ว
Skill (ท่าไม้ตาย)
アンアンサードラブ Unanswered Love (ทำงานอัตโนมัติจนกว่าจะเข้าเป้า)
キャッチアンドローズ Catch and Rose (ตอบสนองต่อการโดนโจมตีของคู่ต่อสู้)
リフレクスレーダー Reflex Radar
フィゲッティスナッチャー Fidgety Snatcher
スティンギングマインド Stinging Mind (มีระยะเวลาจำกัด กดอีกครั้งเพื่อสั่งทำงาน)
ท่าไม้ตาย Occult
「今から貴方の所に行くね」 「เดี๋ยวจะไปหาคุณนะ」 (ยิ่งผ่านไปนาน ระยะยิ่งไกล)
Spell Card
抑制「スーパーエゴ」 อดกลั้น「Super-Ego」
本能「イドの解放」 สัญชาตญาณ「การปลดปล่อย Id」
夢符「ご先祖様が見ているぞ」 ยันต์ฝัน「ท่านบรรพบุรุษกำลังดูอยู่นะ」
Last Word พิศวง
＊今から電話をするから出てね＊ ＊เดี๋ยวจะโทรไป รอรับด้วยนะ＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
星恋符「スプリンクルスター＆ハート」 ยันต์รักดาว「Sprinkle Star & Heart」 (+มาริสะ)
恋拳符「ローズカプリチオ怪雲拳」 ยันต์หมัดรัก「หมัดเมฆพิศวง Rose Capriccio」 (+อิจิริน)
槌恋符「大判小判ザックザクハート」 ยันต์รักค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Heart」 (+ชินเมียวมารุ)
Tips :
- Catch and Rose ล้อคำว่า Catch and Release
ซึ่งหมายถึงการจับสัตว์ (เช่น ตกปลา) เพื่อความบันเทิง เกียรติยศ ชื่อเสียง ฯลฯ
แล้วปล่อยกลับสู่ธรรมชาติไปหลังจากที่ได้บันทึกเหตุการณ์แล้ว
- ตามโครงสร้างทางจิตวิทยาของ Sigmund Freud นั้น
Super-Ego เป็นตัวควบคุมบุคลิกส่วนที่ขัดเกลาแล้ว ครอบคลุมจิตใต้สำนึกส่วนใหญ่ แต่ไม่ทั้งหมด
ครอบคลุมทั้งส่วนของอุดมคติ เป้าหมายทางจิตวิญญาณ และคอยยับยั้งไม่ให้ทำอะไรตามอารมณ์
ทั้งยังมีส่วนร่วมในการละอายต่อบาปและความผิด
- Id (อิด) เป็นภาษาลาติน หมายถึง สัญชาตญาณ
ตามโครงสร้างทางจิตวิทยาของ Sigmund Freud นั้น Id เป็นตัวควบคุมบุคลิกส่วนที่ไม่ได้ขัดเกลา
และดำเนินการตามความพอใจเป็นหลัก และหลีกหนีความเจ็บปวดกับความไม่สบายใจ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
มามิโซว
ปิศาจทานุกิจอมเจ้าเล่ห์ผู้จำแลงกายได้อย่างอิสระ
ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว
ชื่อ Occult : M.I.B
(ล้อชื่อภาพยนตร์เรื่อง Men In Black หน่วยงานลับของมนุษย์ที่คอยควบคุมจัดการเหล่ามนุษย์ต่างดาวบนโลก)
จอมทัพโยวไคทานุกิผู้มาจากโลกภายนอก
ผู้ใดควบคุมศึกสิงสถิตได้ ย่อมควบคุมเหตุวิปลาสได้
ตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นผู้ใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดไปพร้อมกับคู่ของตนซึ่งมีผลประโยชน์ร่วมกัน
ผู้เชี่ยวชาญการทำศีกตะลุมบอนโดยใช้งานโยวไคทานุกิ
แต่ถ้าใช้งานลูกน้องแบบทิ้งๆขว้างๆก็จะโดดเดี่ยวแล้วโดนเล่นงานเอาได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
怪奇送り提灯 โคมไฟนำทางพิศวง
妖怪つるべぇ変化 จำแลงโยวไคทสึรุเบ้
うつせみ地蔵変化 จำแลงพระพุทธรูปลอกคราบ
ポンポコ太鼓の達人 ผู้เชี่ยวชาญกลองพุงทานุกิ (แนวบน/แนวล่าง)
妖怪アミキリ変化 จำแลงโยวไคอามิคิริ
妖怪カラカッサ変化 จำแลงโยวไคคาราคัสสะ
ท่าไม้ตาย Occult
「エイリアンカプセル」 「Alian Capsule」 (กดปุ่มทิศทางเพื่อปรับวิถีได้)
Spell Card
変化「分福熱湯風呂」 แปลงร่าง「อ่างอาบน้ำเดือดปันสุข」
変化「百鬼妖界の門」 แปลงร่าง「ประตูโลกภูตร้อยมาร」
変化「二ッ岩家の裁き」 แปลงร่าง「ตระกูลฟุทัทสึอิวะลงทัณฑ์」
Last Word พิศวง
＊宇宙機密漏洩！直ちに処置せよ＊ ＊ความลับเกี่ยวกับอวกาศรั่วไหล ! ดำเนินการแก้ปัญหาทันที＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
化火符「妖怪弾幕変化 葉っぱ発破」 ยันต์ไฟแปลง「ห่ากระสุนแปลงจำแลงโยวไค ใบไม้ระเบิด」 (+โมโคว)
槌化符「大判小判弾幕変化」 ยันต์แปลงค้อน「ห่ากระสุนแปลงจำแลงเหรียญใหญ่เหรียญเล็ก」 (+ชินเมียวมารุ)
雷化符「務光と葉っぱの弾幕変化」 ยันต์แปลงอัสนี「ห่ากระสุนแปลงจำแลงใบไม้กับมุโคว」 (+คาเซน)
龍化符「ドラゴンズエイリアンカプセル」 ยันต์แปลงมังกร「Dragon's Alien Capsule」 (+คาเซน)
夢符「妖怪弾幕変化 夢見心地」 ยันต์ฝัน「ห่ากระสุนแปลงจำแลงโยวไค เคลิบเคลิ้มดุจหลับฝัน」
Tips :
- โคมไฟนำทาง เป็นหนึ่งในเรื่องเล่าลี้ลับของญี่ปุ่น ว่ากันว่าเป็นฝีมือของผีโคมกระดาษ
- うつせみ หมายถึง จักจั่น คราบของจักจั่น มนุษย์ที่ยังมีชีวิตในโลกใบนี้
และเป็นชื่อวิชา จักจั่นลอกคราบ ของพวกนินจา นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในชื่อของบทละครโนด้วย
- นัยถึง โยวไคชื่อ ทสึรุเบะโอโตชิ(ผีถังตก) อามิคิริ(ตัดตาข่าย) และ คาราคาสะ(ผีร่มตาเดียว)
- ล้อเรื่องเล่าเก่าแก่ของญี่ปุ่น หม้อน้ำชาปันสุข
เป็นเรื่องของทานุกิที่ปลอมตัวเป็นหม้อน้ำชาเพื่อทดแทนบุญคุณมนุษย์ที่ช่วยชีวิตมันจากกับดัก
- ล้อชื่อท่าไม้ตาย ราชวงศ์ลงทัณฑ์ ของตัวละครในเกมต่อสู้ตระกูล Vampire
แต่ละคนโดนจับแปลงร่างต่างๆกันไป ได้แก่
เรย์มุ กลายเป็น จิ้งจอกขาว (ภูตรับใช้ของเทพอินาริซึ่งบ่งบอกถึงฝันที่เป็นลางดี และชื่อ เรย์มุ แปลว่าฝันบอกเหตุ)
มาริสะ กลายเป็น อีกา (เชื่อกันว่าเป็นภูตรับใช้ของแม่มด แถมมีนิสัยชอบขโมยของสะท้อนแสงได้มาสะสมในรัง)
อิจิริน กลายเป็น ลิงขี่เมฆ (อิจิรินโดนล้อเป็นซุนหงอคงที่เป็นลิงขี่เมฆ ส่วนอุนซันคือ ปู่เมฆ ในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง)
เบียคุเรน กลายเป็น หนู (นัยถึงโยวไคเทซโซะ(หนูเหล็ก) โยวไคที่เกี่ยวข้องกับวิญญาณอาฆาตของพระ)
ฟุโตะ กลายเป็น ไก่ (คงเพราะในเขตวิหารของเครือตระกูลโมโนโนเบะ มีการเลี้ยงไก่เอาไว้สักการบูชาจำนวนหลายสิบตัว)
มิโกะ กลายเป็น นกฮูก (เพราะทรงผมของเธอ)
นิโทริ กลายเป็น เต่า (ล้อกระเป๋าเป็นกระดองเต่าจากเกมซูเปอร์มาริโอ้)
โคอิชิ กลายเป็น แมวดำ (ชาวญี่ปุ่นสมัยเอโดะเชื่อว่าการเลี้ยงแมวดำช่วยรักษาพิษรักและวัณโรคได้)
มามิโซว กลายเป็น ทานุกิ (เพราะเธอคือโยวไคปิศาจทานุกิ)
โคโคโระ กลายเป็น หน้ากากเทนกุ (ล้อเนื้อเรื่องเกม เทนกุอาละวาด ที่บอกว่าหน้ากากเทนกุบินไปช่วยกอบกู้อเมริกาให้พ้นวิกฤติ)
คาเซน กลายเป็น งูพันลูกแก้ว (เพราะเลี้ยงมังกร)
โมโคว กลายเป็น หนูไฟ (เพราะเธอชอบใช้วิชาเกี่ยวกับไฟ และล้อสิ่งเรียกร้องที่เป็นไปไม่ได้ของคางุยะ)
ชินเมียวมารุ กลายเป็น หอยในถ้วยซุป (เพราะเธอต่อสู้โดยนั่งอยู่ในชาม บ้างก็ปิดเปิดฝาเหมือนหอย)
สุมิเระโกะ กลายเป็น โอบาเคะ(ผี) (ล้อศัตรูตามฉากในโทโฮภาค 1-5 ซึ่งคนญี่ปุ่นสมัยนั้นนิยมวาดผีออกมาหน้าตาแบบนี้กัน)
อุดองเกะ กลายเป็น กระต่าย (เพราะเป็นกระต่ายจันทรา)
โดเรมี กลายเป็น สมเสร็จ (เพราะเธอเป็นโยวไค บาคุ ซึ่งมีหน้าตาคล้ายสมเสร็จ)
เทนชิ กลายเป็น ปลาดุกบนแก่นหิน (เพราะคนญี่ปุ่นเชื่อว่าแผ่นดินไหวเกิดจากการพลิกตัวของปลาดุกยักษ์ และล้อภาค 10.5)
ยูคาริ กลายเป็น แอกโซลอเติล (เพราะเป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำที่ไม่มีวันโตเต็มวัย = อาณาเขตระหว่างบกกับน้ำ และระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่)
โจะอง & ชิอง กลายเป็น ผีเสื้อโยนะกุนิซัน & ผีเสื้อโอโอมุราซากิ (เพราะชื่อของทั้งสองมีที่มาจากดอกไม้ฮิเมะโจะองกับดอกฮารุจิอง)
- มุโคว ชื่อสัตว์เลี้ยงของคาเซน ล้อมาจากชื่อของคนดังในตำนานจีน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
โคโคโระ
ภูตหน้ากากหลากอารมณ์ด้วยหน้ากากละครโน
ฮาตะ โนะ โคโคโระ
ชื่อ Occult : สาวปากฉีก
(สาวงามที่ปากฉีกถึงใบหูจะสวมหน้ากากอนามัยมาถามว่าเธอสวยมั้ย และไม่ว่าจะตอบยังไงก็ต้องลงเอยด้วยการโดนเธอกรีดปากจนถึงใบหูอยู่ดี)
ภูตหน้ากากผู้ควบคุมอารมณ์ทั้งหลายทั้งปวง
พลังในการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของเธอมีความเกี่ยวข้องกับเหตุวิปลาสครั้งนี้ในจุดที่คาดไม่ถึง
ทำให้เธอถูกคาดหวังและทาบทามจนมาหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้สิงสถิต
ตัวละครสายเทคนิคที่สามารถเปลี่ยนสไตล์ได้ด้วยการเปลี่ยนอารมณ์ของตัวเอง
ผู้ใดควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ ย่อมควบคุมการต่อสู้ได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
憂心の鬼婆面 หน้ากากนางยักษ์เฒ่าเศร้าระทม (เปลี่ยนแปลงผลตามระยะห่างจากหน้าหากที่วางไว้)
吼怒の妖狐面 หน้ากากภูตจิ้งจอกพิโรธคำราม
怒声の大蜘蛛面 หน้ากากแมงมุมยักษ์แผดเสียงพิโรธ (เปลี่ยนแปลงผลตามระยะห่างใยที่ติดคู่ต่อสู้)
狂喜の火男面 หน้ากากคนเป่าไฟสุขล้น
歓喜の獅子面 หน้ากากสิงโตเริงร่า
ท่าไม้ตาย Occult
「美的カウンター」 「Counter ด้านความงาม」 (ท่าเคาเตอร์ เปลี่ยนแปลงผลเมื่อทำสำเร็จ)
Spell Card
怒面「怒れる忌狼の面」 หน้ากากพิโรธ「หน้ากากหมาป่าพิโรธโกรธเคือง」 (กดบน/ล่างเพื่อปรับวิถีได้)
憑依「喜怒哀楽ポゼッション」 สิงสถิต「สุขโกรธเศร้าขำ Possession」 (ก่อสถานะผิดปกติตามอารมณ์)
憂面「杞人地を憂う」 หน้ากากเศร้า「ชาวฉี่กังวลปฐพี」
Last Word พิศวง
＊これでもアタシ、キレイよね？＊ ＊ต่อให้เป็นแบบนี้ฉันก็ยังสวยสินะ ?＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
水面符「ミズバクマスカレード」 ยันต์หน้ากากน้ำ「ลูกโป่งน้ำ Masquerade」 (+นิโทริ)
面風符「喜怒哀楽風水術」 ยันต์ฮวงหน้ากาก「วิชาฮวงจุ้ยสุขโกรธเศร้าสนุก」 (+ฟุโตะ)
面符「喜怒哀楽発狂マスカレード」 ยันต์หน้ากาก「สุขโกรธเศร้าสนุก Masquerade คลั่ง」
Tips :
- ชาวฉี่กังวลปฐพี ล้อสำนวน 杞人天憂 (คิจินเทนยูว)
หมายถึง การที่กังวลในเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องกังวล กังวลเกินเหตุ วิตกจริต
โดยมีที่มาจากการที่ชาวแคว้นฉี่ในประเทศจีนโบราณเกิดกลัวขึ้นมาว่าสักวันท้องนภาจะถล่มลงมา
ทำให้กังวลโดยใช่เหตุมากเกินไปจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่สเปลการ์ดใบนี้เปลี่ยนเป็นกังวลปฐพีแทน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
คาเซน
เซียนผู้รักสัตว์ด้วยแนวคิดแบบเซียนเทพ
อิบาราคิ คาเซน
ชื่อ Occult : มือลิง
(ว่ากันว่ามือลิงจะให้พร 3 ข้อ แลกกับสิ่งตอบแทนอันสาสม มาจากนิยายของ W. W. Jacobs)
เซียนจอมจุ้นผู้เป็นที่รักของสรรพสัตว์
เธอตอบสนองต่อเหตุสิงสถิตวิปลาสอย่างรวดเร็วแล้วร่วมมือกับเรย์มุ
เธอตัดสินว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดา จึงเริ่มฝึกพิเศษให้แก่เรย์มุ
จุดเด่นคือการโจมตีอันหลากหลายด้วยสัตว์เลี้ยงและการโจมตีประชิดแบบแหกกฎด้วย "แขน"
Skill (ท่าไม้ตาย)
万歳楽 มันไซราคุ (เปลี่ยนจุดโผล่ตามระยะห่างของบอล)
彭祖 โฮวโซะ
黄帝 โควเทย์
竿打 คันดะ (กดปุ่ม ตี/ยิง/ล่าง ระหว่างจับได้)
務光 มุโคว (กดค้างได้)
ท่าไม้ตาย Occult
「逃れられない猿の手」 「มือลิงที่ไม่มีทางหนีพ้น」 (กดค้างได้ กดบน/ล่างได้)
Spell Card
龍符「ドラゴンズグロウル」 ยันต์มังกร「Dragon's Growl」
包符「義腕プロテウス」 ยันต์ห่อ「แขนเทียม Proteus」
鷹符「ホークビーコン」 ยันต์เหยี่ยว「ฮอว์ค บีคอน」
Last Word พิศวง
＊猿の手よ！敵を握りつぶせ！＊ ＊มือลิงเอ๋ย ! จงบดขยี้ศัตรู !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
霊鷹符「鷹による夢想封印ハンティング」 ยันต์เหยี่ยววิญญาณ「Hunting ผนึกจินตนาการด้วยเหยี่ยว」 (+เรย์มุ)
雷霊符「務光の雷弾夢想封印」 ยันต์วิญญาณอัสนี「ผนึกจินตนาการกระสุนสายฟ้ามุโคว」 (+เรย์มุ)
龍蹴符「ドラゴンズ飛鳥井キック」 ยันต์ลูกเตะมังกร「Dragon's อาสึคะอิ Kick」 (+เรย์มุ)
雷化符「務光と葉っぱの弾幕変化」 ยันต์แปลงอัสนี「ห่ากระสุนแปลงจำแลงใบไม้กับมุโคว」 (+มามิโซว)
龍化符「ドラゴンズエイリアンカプセル」 ยันต์แปลงมังกร「Dragon's Alien Capsule」 (+มามิโซว)
雷符「務光の雷霆閃光夢幻弾」 ยันต์อัสนี「กระสุนเพ้อฝันแสงวาบอสุนีบาตมุโคว」
龍符「ドラゴンズオプティカルドリーム」 ยันต์มังกร「Dragon's Optical Dream」
Tips :
- มันไซราคุ โฮวโซะ โควเทย์ คันดะ มุโคว ...ชื่อของสัตว์ที่คาเซนเรียกมาใช้ ซึ่งล้อชื่อหลายชื่อที่โด่งดังในตำนานของจีน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
โมโคว
มนุษย์อมตะผู้หมดอาลัยตายอยาก
ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
ชื่อ Occult : ปรากฏการณ์มนุษย์เผาไหม้ขึ้นมาเอง
(Spontaneous Human Combustion ปรากฏการณ์ที่ก่อให้เกิดไฟลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของมนุษย์โดยไม่ทราบสาเหตุ)
มนุษย์อมตะที่ไม่รู้ตัวตนแน่ชัด และอาศัยอยู่ในป่าไผ่
แม้แต่เธอที่มีชีวิตมาช้านานก็ตื่นเต้นไปกับการต่อสู้ด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์
เธอสนุกสนานไปกับโอกาสที่จะได้อาละวาดอย่างเต็มที่ และจับคู่กับผู้ที่มีผลประโยชน์ร่วมกัน
บุกจู่โจมด้วยการโจมตีพลีชีพที่แลกกับการยอมสละพลังชีวิตของตน
อินไฟเตอร์(Infighter)ผู้ต่อสู้ด้วยการเผาผลาญชีวิตของตนอย่างแท้จริง
Skill (ท่าไม้ตาย)
リザレクション Resurrection (แรงขึ้นตามแท่งพลังชีวิตส่วนสีขาว)
自傷の火爪 กรงเล็บไฟทำร้ายตน (กดซ้ำได้ 2 ครั้ง)
火焔竹筒 กระบอกไม้ไผ่เพลิง
火焔鳥 วิหคเพลิง
火焔脚 ลูกเตะเพลิง (ระหว่างใช้ท่าวิหคเพลิง)
自傷の火脚 ลูกถีบไฟทำร้ายตน
ท่าไม้ตาย Occult
「人体自然発火」 「มนุษย์เผาไหม้ขึ้นมาเอง」 (ลดพลังชีวิต เพิ่มพลังโจมตี กดอีกครั้งเพื่อยกเลิก)
Spell Card
焔符「自滅火焔大旋風」 ยันต์เพลิง「พายุเพลิงยักษ์ทำลายตน」 (แรงขึ้นตามแท่งพลังชีวิตส่วนสีขาว)
不死「凱風快晴飛翔蹴」 อมตะ「ลูกถีบทะยานลมโชยฟ้าแจ่มใส」
呪札「無差別発火の符」 ป้ายสาป「ยันต์จุดไฟไม่แบ่งแยก」
Last Word พิศวง
＊こんな世は燃え尽きてしまえ！＊ ＊โลกพรรค์นี้จงมอดไหม้ไปซะ !＊ (พลังชีวิตส่วนสีขาวฟื้นฟูจนเต็ม)
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
化火符「妖怪弾幕変化 葉っぱ発破」 ยันต์ไฟแปลง「ห่ากระสุนแปลงจำแลงโยวไค ใบไม้ระเบิด」 (+มามิโซว)
火狂符「人体発火秘匿弾幕（バーニングヒドゥンバレット）」ยันต์คลั่งไฟ「ห่ากระสุนซ่อนเร้นมนุษย์เผาไหม้(Burning Hidden Bullet)」 (+อุดองเกะ)
「この何度目かの命、夢想封印されるまで」 「ขอใช้ชีวิตครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้นี้จนกว่าจะถูกผนึกจินตนาการ」 (+เรย์มุ)
Tips :
- ลมโชยฟ้าแจ่มใส ...ชื่อภาพ 1 ใน 46 ภาพของชุด "36 ทิวทัศน์แห่งภูเขาไฟฟูจิ"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
ชินเมียวมารุ
คนแคระนั่งชามในนิทาน
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
ชื่อ Occult : Little Green Man
(ล้อชื่อเรียกมนุษย์ต่างดาวในสมัยก่อน ตัวเล็ก หัวโต ตาโตสีดำ ร่างกายเป็นสีเขียว)
เผ่าคนแคระผู้ใช้ค้อนนำโชค
เธอตระเวนทดสอบจับคู่หาคนที่แข็งแกร่งที่สุด เพื่อพิชิตการต่อสู้สิงสถิต
สุดท้าย คนที่เธอเลือกคือคนร้ายกาจอย่างไม่น่าเชื่อ
ตัวละครสายความเร็วที่ก่อกวนไปทั่วด้วยความเร็วและร่างกายขนาดเล็ก
การโจมตีประชิดด้วยชามและดาบเข็มของเธอนั้นไม่อาจประมาทได้เลย
Skill (ท่าไม้ตาย)
天衣百縫 อาภรณ์สวรรค์ร้อยตะเข็บ (กดรัวได้)
絵羽縫直し แก้ตะเข็บลวดลายชุดคลุม
小槌大回転 เหวี่ยงค้อนหมุนวน (แนวบน/ล่าง)
親椀フーピング Hooping ชามคู่ใจ
海老一大回転 พลิกกุ้งเต็มกำลัง
小人の一本釣り เบ็ดเดี่ยวของคนแคระ
ท่าไม้ตาย Occult
「緑の小人さんが転んだ」 「คุณคนแคระตัวเขียวล้มแล้ว」 (โจมตีเมื่อคู่ต่อสู้เผยให้เห็นด้านหลัง)
Spell Card
小槌「伝説の椀飯振舞」 ค้อน「การเลี้ยงฉลองไม่อั้นในตำนาน」
小人「一寸法師にも五分の魂」 คนแคระ「อิซซุนโบวชิเองก็มีวิญญาณอยู่ห้าส่วน」 (โจมตีเมื่อสัมผัสคู่ต่อสู้)
釣符「可愛い太公望」 ยันต์เบ็ด「นักตกปลาผู้น่ารัก」
Last Word พิศวง
＊緑の巨人よ、おおきくなれよ！＊ ＊ยักษ์เขียวเอ๋ย จงตัวใหญ่ขึ้น !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
狂槌符「狂視幻像（ディスオーダーアイ）も大きくなあれ」ยันต์ค้อนคลั่ง「ภาพหลอนคลั่ง(Disorder Eye)เองก็จงใหญ่ขึ้น」 (+อุดองเกะ)
昇槌符「僕らの夢を載せて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนทะยาน「จงบันดาลความฝันของพวกเราแล้วใหญ่ขึ้น」 (+เทนชิ)
墜槌符「夢は大気圏に落ちて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนร่วง「ความฝันคือชั้นบรรยากาศโลกจงร่วงลงมาแล้วใหญ่ขึ้น」 (+เทนชิ)
「全小人族の緋想天」 「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของเผ่าคนแคระทั้งมวล」 (+เทนชิ)(OVERDRIVE)
槌化符「大判小判弾幕変化」 ยันต์แปลงค้อน「ห่ากระสุนแปลงจำแลงเหรียญใหญ่เหรียญเล็ก」 (+มามิโซว)
槌恋符「大判小判ザックザクハート」 ยันต์รักค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Heart」 (+โคอิชิ)
槌礫符「大判小判ザックザクサイコキネシス」 ยันต์กรวดค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Psychokinesis」 (+สุมิเระโกะ)
Tips :
- ล้อสำนวนที่ว่า"แมลงหนึ่งหุนก็ยังมีวิญญาณอยู่ห้าส่วน(50%)"
ซึ่งหมายถึง แม้แต่แมลงเล็กๆก็ยังมีวิญญาณ(ชีวิต) ดังนั้นจงปรานีต่อมัน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
สุมิเระโกะ
นักเรียนสาวผู้เชื่อเรื่องลี้ลับจนรับมือยาก
อุซามิ สุมิเระโกะ
ชื่อ Occult : Doppelgänger
(การพบเห็นบุคคลหนึ่งในเวลาเดียวกันแต่ต่างสถานที่กัน ว่ากันว่าถ้ามาเจอกัน จะมีคนหนึ่งที่ต้องตาย)
จอมพลังจิตสาวมัธยมปลายแห่งยุคปัจจุบัน
เธอสามารถเข้ามาเยือนเกนโซวเคียวได้ในความฝัน
ทว่า เกนโซวเคียวในวันนี้มีทิวทัศน์แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากทุกที
ตัวละครสายตั้งป้อมผู้ต่อสู้โดยใช้พลังจิตที่สามารถเล่นงานจากทางไหนก็ได้โดยไม่ต้องเคลื่อนไหว
มาทับถมคู่ต่อสู้ด้วยก้อนอิฐจำนวนมากที่จู่โจมจากซ้ายขวาหน้าหลังกันเถอะ
Skill (ท่าไม้ตาย)
アーバンサイコキネシス Urban Psychokinesis (กดค้างได้)
テレポーテーション Teleportation (กดค้าง + ซ้าย/ขวาได้)
テレキネシス 電柱 Telekinesis เสาไฟฟ้า
テレキネシス 鉄骨 Telekinesis โครงเหล็ก (กดซ้ำได้)
ハイドロキネシス マンホール Hydrokinesis Manhole
チェインメール Chain Mail (จดหมายลูกโซ่) (ใช้เมื่ออยู่ที่แนวบนของจอ)
ท่าไม้ตาย Occult
「サモンドッペルゲンガー」 「Summoned Doppelgänger」
(หาก Doppelgänger ได้รับความเสียหาย เมื่อ Doppelgänger」 สลายไป ร่างต้นจะได้รับความเสียหายนั้น)
Spell Card
銃符「３Ｄプリンターガン」 ยันต์ปืน「3D Printer Gun」
念力「サイコキネシスアプリ」 พลังจิต「Psychokinesis App」 (กดปุ่มทิศทางได้)
念力「テレキネシス 電波塔」 พลังจิต「Telekinesis หอส่งสัญญาณ」
Last Word พิศวง
＊幻視せよ！異世界の狂気を＊ ＊จงหลอนลวงตา ! ความวิกลจริตของต่างโลก＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
超能力「サイコキネシスエンドレス」 พลังจิต「Psychokinesis Endless」
夢礫符「羊毛色のサイコキネシス」 ยันต์กรวดฝัน「Psychokinesis สีขนแกะ」 (+โดเรมี)
Ｗ超能力「サイコキネシステレポーテーション」 Wพลังจิต「Psychokinesis Teleportation」 (+สุมิเระโกะ)
Ｗ超能力「絶体絶命メトロポリタン」 Wพลังจิต「Metropolitan เข้าตาจน」 (+สุมิเระโกะ)
「世紀のダブルエスパー 宇佐見菫子」 「Double ESPer แห่งศตวรรษ อุซามิ สุมิเระโกะ」 (+สุมิเระโกะ)(OVERDRIVE)
槌礫符「大判小判ザックザクサイコキネシス」 ยันต์กรวดค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Psychokinesis」 (+ชินเมียวมารุ)
Tips :
- ล้อชื่อเกม "เมืองหลวงเข้าตาจน" (絶体絶命都市)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
อุดองเกะ
โยวไคกระต่ายผู้มีแนวคิดแบบผิวจันทร์จนความยาวคลื่นไม่สอดคล้อง
เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
ชื่อ Occult : คุเนะคุเนะ
(เรื่องเล่าสยองขวัญในอินเตอร์เนท ช่วงปี 2003 สิ่งยึกยือสีขาวที่จะทำให้เสียสติเมื่อมองเห็นมันในระยะใกล้)
กระต่ายจันทราผู้ควบคุมความวิกลจริต
คืนนี้อย่าว่าแต่ตัวเธอเองเลย
ไม่ว่าใครในเกนโซวเคียวต่างก็ทำให้เธอตกใจกันทั้งนั้น
เอกลักษณ์ขั้นสูงสุดคือ "คุเนะคุเนะ" ออคคัลท์ที่ควบคุมความวิกลจริตได้
หากคู่ต่อสู้มองเห็นคุเนะคุเนะแล้วเสียสติ นั่นคือโอกาสใหญ่ของเรย์เซน
Skill (ท่าไม้ตาย)
ディスオーダーアイ Disorder Eye (กดซ้าย/ขวาได้)
ルナティックガン Lunatic Gun
ディスビリーフアスペクト Disbelief Aspect
メディスンチェスト Medicine Chest (กดซ้ำได้)
ルナティッククランプ Lunatic Clamp
ท่าไม้ตาย Occult
「見たら狂うぞ！」 「ถ้ามองเห็นแล้วจะคลั่งนะ !」
(เกจวิกลจริตจะเพิ่มขึ้นเมื่อคู่ต่อสู้มองเห็นคุเนะคุเนะ ทำให้เกิดสภาวะคลั่ง ซึ่งเพิ่มพลังโจมตีให้แก่อุดองเกะ)
Spell Card
「月面跳弾（ルナティックダブル）」 「กระสุนสะท้อนผิวจันทร์(Lunatic Double)」
「幻朧月睨（ルナティックレッドアイズ）」 จับจ้องจันทร์หมองมายา(Lunatic Red Eyes)
「地上跳弾（ルナティックエコー）」 「กระสุนสะท้อนพื้นพิภพ(Lunatic Echo)」 (กดบน/ล่างได้)
Last Word พิศวง
＊もうお前は狂っている！＊ ＊บัดนี้เจ้าได้คลั่งไปแล้ว !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
狂槌符「狂視幻像（ディスオーダーアイ）も大きくなあれ」 ยันต์ค้อนคลั่ง「ภาพหลอนคลั่ง(Disorder Eye)เองก็จงใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
火狂符「人体発火秘匿弾幕（バーニングヒドゥンバレット）」ยันต์คลั่งไฟ「ห่ากระสุนซ่อนเร้นมนุษย์เผาไหม้(Burning Hidden Bullet)」 (+โมโคว)
Tips :
- ล้อคำพูดของเคนชิโร่ "บัดนี้เจ้าได้ตายไปแล้ว"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
โดเรมี
โยวไคผู้ทำให้เห็นความฝัน
โดเรมี สวีท
ชื่อ Occult : ???
โยวไคผู้ปกครองโลกแห่งความฝัน
ปกติแล้วเธอจะเอาแต่เก็บตัวอยู่ในโลกแห่งความฝัน แต่กลับมีผู้พบเห็นเธอในเกนโซวเคียว
เรื่องนี้มีความหมายว่าอย่างไรกันแน่นะ
เอกลักษณ์คือ "ก้อนฝัน" ที่สามารถแย่งชิงมาจากศัตรูได้ด้วยการโจมตี
ยิ่งแย่งชิงได้มาก ออคคัลท์ของเธอยิ่งแข็งแกร่ง
Skill (ท่าไม้ตาย)
ドリームキャッチャー Dream Catcher (กดค้างได้ โจมตีด้วยวัตถุระหว่างดูดได้)
入眠シュート เข้านอน Shoot
ドレミーポッピング Doremy Hopping
夢風船フライト ลูกโป่งฝัน Flight
ビーズクラッシュ Beads Crash
ท่าไม้ตาย Occult
「干渉するドリームランド」 「Dreamland แทรกแซง」
Spell Card
夢符「留紺色の逃走夢」 ยันต์ฝัน「ฝันวิ่งหนีสีน้ำเงินเข้ม」
夢符「漆黒の宇宙夢」 ยันต์ฝัน「ฝันอวกาศสีดำสนิท」
羊符「ナイトメア・オブ・キメラ」 ยันต์แกะ「Nightmare of Chimera」
Last Word พิศวง
＊もう目覚めなくて良いのよ＊ ＊ไม่ต้องตื่นอีกเลยก็ได้นะ＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
狂槌符「狂視幻像（ディスオーダーアイ）も大きくなあれ」ยันต์ค้อนคลั่ง「ภาพหลอนคลั่ง(Disorder Eye)เองก็จงใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
夢礫符「羊毛色のサイコキネシス」 ยันต์กรวดฝัน「Psychokinesis สีขนแกะ」 (+สุมิเระโกะ)
夢要符「羊毛色の乾坤一擲」 ยันต์แก่นฝัน「เดิมพันด้วยชีวิตสีขนแกะ」 (+เทนชิ)
Tips :
- Nightmare of Chimera ล้อซูเปอร์โรบอท ไกคิง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
เทนชิ
เทวดาผู้ละทางโลกด้วยมโนคติสีเพลิง
ฮินะนาอิ เทนชิ
ชื่อ Occult : HAARP
(High Frequency Active Auroral Research Program โครงการสร้างอาวุธเพื่อควบคุมลมฟ้าอากาศ)
เทวดานิสัยไม่ดีผู้อยู่เหนือสามัญสำนึก
เธอไม่ได้ลงมาที่เกนโซวเคียวตั้งนาน ปรากฏว่าการสิงสถิตสัมบูรณ์กำลังบูมอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนพอดี
เธอค้นพบคู่หูที่เหมาะสมกับผู้สูงศักดิ์อย่างตน ทำให้ไร้คู่ต่อกรบนพื้นพิภพ
ต่อสู้แบบอเนกประสงค์ด้วยกระบี่มโนคติสีเพลิงที่สามารถเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ได้ตามสถานการณ์
โจมตีแบบ All Range ด้วยแก่นหินที่เคลื่อนไหวตามใจนึก
และเรียกพายุด้วย "HAARP" ออคคัลท์ที่บงการชั้นบรรยากาศโลกได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
要石独楽 ลูกข่างแก่นหิน
非想の威光 อิทธิพลไร้คนึง
天地プレス ฟ้าดิน Press
天人の飛翔 เทวดาทะยาน
高空の剣 ดาบฟ้าสูง (กดค้างได้)
ท่าไม้ตาย Occult
「ＨＡＡＲＰ的超常気象」 「ลมฟ้าอากาศผิดปกติแบบ HAARP」 (ปรับมุมตามตำแหน่งของคู่ต่อสู้)
Spell Card
要石「カナメファンネル」 แก่นหิน「Funnel แก่นหิน」
地符「一撃震乾坤」 ยันต์ปฐพี「หนึ่งรุกสะเทือนปฐพีสะท้านสภา」
桃符「堅牢堅固の仙桃」 ยันต์ลูกท้อ「ลูกท้อทนทานหนักแน่น」
Last Word พิศวง
＊大気圏は我が手中にあり＊ ＊ชั้นบรรยากาศโลกอยู่ในกำมือข้า＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
昇槌符「僕らの夢を載せて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนทะยาน「จงบันดาลความฝันของพวกเราแล้วใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
墜槌符「夢は大気圏に落ちて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนร่วง「ความฝันคือชั้นบรรยากาศโลกจงร่วงลงมาแล้วใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
「全小人族の緋想天」 「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของเผ่าคนแคระทั้งมวล」 (+ชินเมียวมารุ)(OVERDRIVE)
夢要符「羊毛色の乾坤一擲」 ยันต์แก่นฝัน「เดิมพันด้วยชีวิตสีขนแกะ」 (+โดเรมี)
昇符「遥か宙まで飛べ！ 僕らの夢を載せて」 ยันต์ทะยาน「จงบินไปให้ถึงอวกาศอันแสนไกล ! จงบันดาลความฝันของพวกเรา」
墜符「大気圏に落ちて、夢は地表に降り注ぐ」 ยันต์ร่วง「จงร่วงสู่ชั้นบรรยากาศโลก ความฝันร่วงโรยสู่ผิวโลก」
「大地を造り直そう、夢のある世界へ！」 「มาสร้างปฐพีขึ้นมาใหม่กันเถอะ สู่โลกที่มีความฝัน !」
「ヒュージバトルシップ 無双ナマズ見参」 「Huge Battleship ปลาดุกไร้เทียมทาน ออกโรง」(OVERDRIVE)
「全スペースピープルの緋想天」 「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของ Space People ทั้งมวล」(OVERDRIVE)
Tips :
- ล้อบทพูดของกิลกาเมชในเกม Fate/Grand Order "สรรพสิ่งอยู่ในกำมือข้า"
- ล้อวลีเด็ดจากเกม Darius ที่ว่า Warning! A huge battleship [ชื่อบอส] is approaching fast !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
ยูคาริ
โยวไคผู้มีลับลมคมในด้วยเทพลักซ่อน
ยาคุโมะ ยูคาริ
ชื่อ Occult : เทเคะเทเคะ
(ผู้หญิงโดนรถไฟทับตัวขาดครึ่ง กลายเป็นวิญญาณอาฆาตที่คอยแย่งชิงขาจากคนเป็น)
โยวไคแห่งช่องว่างผู้ควบคุมอาณาเขตของตัวตนทั้งหลายทั้งปวง
โยวไคตนนี้เริ่มเคลื่อนไหวพร้อมกับการเกิดเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
แปลว่าเธอคือผู้อยู่เบื้องหลังเหตุวิปลาสครั้งนี้อย่างนั้นหรือ ?
ควบคุมอาณาเขตเพื่อใช้ท่าแหกกฎมากมายหลายแบบ
ไม่อาจคาดเดาว่าสิ่งที่โจมตีออกมาจากอีกฟากของช่องว่างคืออะไร
มีตั้งแต่วัตถุหลุดหลงปริศนา ไปจนถึงตัวยูคาริที่แทรกอยู่ในมิติ
Skill (ท่าไม้ตาย)
時空の綻び ห้วงมิติปริแตก
幻想狂想穴 หลุมไร้สามัญสำนึกมายา
幻想卍傘 ร่มสวัสดิกะมายา
円月傘 ร่มทรงกลด
魅惑のエサ เหยื่อที่แสนเย้ายวน
ท่าไม้ตาย Occult
「世界一機敏な上半身」 「ร่างครึ่งบนที่ไหวพริบดีที่สุดในโลก」
(กดตีเพื่อตี กดยิงเพื่อพุ่ง กดท่าไม้ตายพร้อมปุ่มซ้าย/ขวาเพื่อยกเลิก)
Spell Card
「無人廃線車両爆弾」 「ระเบิดตู้รถไฟร้างไร้ผู้คน」
式神「八雲藍＆橙」 ภูตรับใช้「ยาคุโมะ รัน & เชน」
境界「溢れ出る漂流物」 อาณาเขต「สิ่งหลุดหลงเอ่อล้น」
Last Word พิศวง
＊その綺麗な足をくれ！＊ ＊เอาขาที่สวยงามนั่นมา !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
「憑坐の憂鬱」 「ความหดหู่ของการเข้าทรง」
「完全憑依と夢想封印」 「สิงสถิตสัมบูรณ์กับผนึกจินตนาการ」 (+เรย์มุ)
「憑坐と神霊の境界」 「อาณาเขตระหว่างการเข้าทรงกับชินเรย์」 (+เรย์มุ)
Tips :
- ในภาค 12.3 ยูคาริมีท่าชื่อ อาณาเขตระหว่างปัญญากับขา ซึ่งอาจนัยถึงร่างครึ่งบนกับร่างครึ่งล่าง ก็ว่าได้
- ล้อรถไฟติดระเบิดในเรื่อง Shin Godzilla
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
โจะอง
น้องสาวฝาแฝดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โยริงามิ โจะอง
Yorigami Jyoon
เผ่าพันธุ์ : เทพแห่งโรคระบาด (คำว่าเทพแห่งโรคระบาดนี้แปลได้อีกอย่างว่า ตัวซวย)
ความสามารถ : ทำให้ทรัพย์สินลดลง
ชื่อ Occult : ???
เทพแห่งโรคระบาดผู้เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนอย่างน่าประหลาด แต่สุดท้ายก็จะทำให้คนรอบข้างเกิดความทุกข์ เลยถูกเกลียดชัง
ฝักใฝ่ในอำนาจ หยิ่งยโส ไม่รู้จักควบคุมตัวเอง
ใช้วาจาแยบคายเพื่อเข้าสิงเป้าหมาย แล้วทำให้เป้าหมายยอมนำทรัพย์สินมาถวายให้แก่เธอด้วยความตั้งใจของตัวเป้าหมายเอง
เมื่อสูญเสียทรัพย์สินก็จะดวงตก สุดท้ายก็หมดตัว
เมื่อทรัพย์สินที่สูบมาถูกใช้ไปจนหมดสิ้น เธอก็จะออกตระเวนตามหามนุษย์คนอื่นอีกครั้ง
เข้าสิงมนุษย์ผู้มีทรัพย์แล้วทำให้เกิดความทุกข์ ในแง่นี้จึงอาจเรียกได้อีกอย่างว่า เทพผู้ควบคุมทุกขลาภ
คราวนี้เธอใช้พี่สาวเป็นเครื่องมือตาม [แผนการที่ไม่มีวันแพ้] ที่เธอคิดขึ้น
นั่นคือการให้พี่สาวทำการสิงสถิตสัมบูรณ์เชิงบังคับ แล้วสลายดวงในการชนะของคู่ต่อสู้ไปให้หมด
Skill (ท่าไม้ตาย)
黄金のトルネード ทอร์นาโดทองคำ
チャネルのバッグ กระเป๋าชาเนล
セレブリティバーン Celebrity Burn
散財アッパー อัปเปอร์ผลาญทรัพย์
ジュリ扇ブーメラン บูมเมอแรงพัดจูลิ
ท่าไม้ตาย Occult
「完全憑依姉妹」 「พี่น้องสิงสถิตสัมบูรณ์」
(เปลี่ยนรูปแบบหลังจากชาร์จยิงเข้าเป้าหรือใช้ท่านี้ในระหว่างโจมตี)
Spell Card
憑依剥奪「スレイブロバー」 แย่งชิงสิงสถิต「Slave Robber」
貧符「超貧乏玉」 ยันต์ยาจก「ลูกแก้วโคตรยาจก」
「クイーンオブバブル」 「Queen of Bubble」
Last Word พิศวง
「80'sのエクストーショナー」 「Extortioner ยุค 80's」
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
不運「ようこそ極貧の世界へ」 ซวย「ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความยากจนข้นแค้น」 (+ชิอง)
財禍「プラックピジョン」 สูญทรัพย์「Pluck Pigeon」 (+ชิอง)
憑依交換「アブソリュートルーザー」 แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser」 (+ชิอง)
Tips :
- พัดจูลิ นัยถึงพัดที่ใช้ในร้านดิสโก้ชื่อ จูเลียน่าโตเกียว
- ภาพสาวสวยเต้นรำโบกพัดจูลิบนเวที ได้ชื่อว่าเป็น สัญลักษณ์แห่งยุคฟองสบู่
- Pluck Pigeon ศัพท์แสลงภาษาอังกฤษ หมายถึง การหลอกเอาเงินจากคนโง่
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
ชิอง
พี่สาวฝาแฝดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โยริงามิ ชิอง
Yorigami Shion
เผ่าพันธุ์ : เทพยาจก
ความสามารถ : ทำให้ตัวเองและคนอื่นซวย
ชื่อ Occult : ???
เทพยาจกผู้โดนทุกคนรังเกียจเพราะหากโดนเธอสิงแล้วจะดวงตกจนยากไร้
มืดมน ตำหนิตัวเอง หวังพึ่งพาคนอื่น
เจ้าตัวเป็นคนไม่กระตือรือร้น เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหน สุดท้ายตัวเองก็ยากจนอยู่อย่างนั้น เลยไม่พยายามจะทำอะไรทั้งนั้น
หากถามว่าดวงกับทรัพย์สินสูญหายไปอยู่ที่ใด
อันที่จริง ทรัพย์สินทั้งหมดถูกแปลงเป็นหนี้ ดวงทั้งหมดถูกแปลงเป็นความซวย แล้วสะสมอยู่ในภายในร่างกายของเธอเรื่อยมา
พอสะสมไปเรื่อยๆก็จะระเบิดออกมาเป็นครั้งคราว ทำให้เธอเปลี่ยนไปเป็น ซูเปอร์เทพยาจก แล้วแพร่กระจายความซวยไปทั่ว
แต่จริงๆแล้วเธอเป็นเทพพิทักษ์ผู้คอยปกป้องอีกฝ่ายจากทุกขลาภด้วยการทำให้อีกฝ่ายยากจน
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังโดนรังเกียจอยู่ดี......
เพื่อหลีกหนีจากความยากจน เธอจึงเข้าสิงน้องสาวที่กำลังใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่ายในครั้งนี้
สุดท้ายแล้วน้องสาวเองก็ไม่สามารถเก็บสะสมเงินเอาไว้กับตัวได้ จึงต้องยากจนต่อไป
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
不運「ようこそ極貧の世界へ」 ซวย「ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความยากจนข้นแค้น」 (+โจะอง)
財禍「プラックピジョン」 สูญทรัพย์「Pluck Pigeon」 (+โจะอง)
憑依交換「アブソリュートルーザー」 แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser」 (+โจะอง)
貧符「ミスチャンススキャッター」 ยันต์ยาจก「Mischance Scatter」
「最凶最悪の極貧不幸神」 「เทพผู้ยากจนข้นแค้นแสนทุกข์ทนที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด」
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
เรย์มุ
มิโกะไร้แผนการผู้เป็นอิสระไร้กฎเกณฑ์
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
ชื่อ Occult : สาวช่องว่าง
(เหมือนถูกใครจ้องมองในห้องที่มีแค่ตนคนเดียว พอตามหาดูก็เจอแววตาของหญิงสาวตรงซอกระหว่างตู้กับกำแพง)
คุณมิโกะแดงขาวแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์
เธอมุ่งหน้าไปสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสพร้อมกับเซียน
เพียงไม่นานก็ล่วงรู้ว่านี่ไม่ใช่เหตุวิปลาสธรรมดา
ตัวละครสายสมดุลผู้ทำการประลองโดยมีอาวุธเป็นวิชายุทธ์และห่ากระสุนอันแข็งแกร่งที่ปรับให้เข้ากับสถานการณ์ได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
滞空三角飛び เหินสามเหลี่ยมกลางอากาศ
妖怪バスター โยวไคบัสเตอร์
即妙神域札 ยันต์เขตศาลเจ้าพลิกแพลง
空中昇天脚 ลูกเตะทะยานฟ้ากลางเวหา
亜空点穴 สกัดจุดต่างมิติ (เลือกตำแหน่งปรากฏตัวได้ด้วยปุ่มทิศทาง)
ท่าไม้ตาย Occult
「博麗大結界の隙間」 「ช่องว่างของมหาเขตแดนฮาคุเรย์」 (ควบคุมได้ด้วยปุ่มทิศทาง)
Spell Card
霊符「夢想封印」 ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ」
神技「八方龍殺陣」 ท่าเทพ「ค่ายกลพิฆาตมังกรแปดทิศ」
宝具「陰陽飛鳥井」 สมบัติ「อาสึคะอิหยินหยาง」 (กดปุ่มอีกครั้งเพื่อยิง)
Last Word พิศวง
＊あんな隙間に巫女がいるなんて！＊ ＊มีมิโกะอยู่ในช่องว่างแบบนั้นด้วย !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
霊鷹符「鷹による夢想封印ハンティング」 ยันต์เหยี่ยววิญญาณ「Hunting ผนึกจินตนาการด้วยเหยี่ยว」 (+คาเซน)
風霊符「磐舟かわらけ封印」 ยันต์วิญญาณวายุ「ผนึกเครื่องปั้นดินเผาเรือศิลา」 (+ฟุโตะ)
星霊符「スプリンクルスター封印」 ยันต์วิญญาณดาว「ผนึก Sprinkle Star」 (+มาริสะ)
雷霊符「務光の雷弾夢想封印」 ยันต์วิญญาณอัสนี「ผนึกจินตนาการกระสุนสายฟ้ามุโคว」 (+คาเซน)
龍蹴符「ドラゴンズ飛鳥井キック」 ยันต์ลูกเตะมังกร「Dragon's อาสึคะอิ Kick」 (+คาเซน)
針星符「月卿を封じる針スパーク」 ยันต์ดาวเข็ม「เข็มผนึกทูตจันทรา Spark」 (+มาริสะ)
霊符「夢想封印 夢限」 ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ จำกัดฝัน」
「この何度目かの命、夢想封印されるまで」 「ขอใช้ชีวิตครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้นี้จนกว่าจะถูกผนึกจินตนาการ」 (+โมโคว)
「完全憑依と夢想封印」 「สิงสถิตสัมบูรณ์กับผนึกจินตนาการ」 (+ยูคาริ)
「憑坐と神霊の境界」 「อาณาเขตระหว่างการเข้าทรงกับชินเรย์」 (+ยูคาริ)
「最強最良の異変解決巫女」 「มิโกะนักคลี่คลายเหตุวิปลาสผู้ประเสริฐและแข็งแกร่งเป็นที่สุด」
Tips :
- 点穴 หมายถึง จุดต่างๆบนร่างกายในนิยายกำลังภายในของจีน
- อาสึคะอิ เป็นตระกูลเก่าแก่ที่มีชื่อเสียงเรื่องการเตะตะกร้อผ้า (ลูกบอลญี่ปุ่นโบราณ) ในสมัยก่อน
- มุโคว ชื่อสัตว์เลี้ยงของคาเซน ล้อมาจากชื่อของคนดังในตำนานจีน
- 夢限 จำกัดฝัน ญี่ปุ่นอ่านว่า มุเกน พ้องเสียงกับคำว่า 無限 ที่แปลว่า ไร้ขีดจำกัด
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มาริสะ
จอมเวทพลังทำลายสูงผู้ชื่นชอบดาว
คิริซาเมะ มาริสะ
ชื่อ Occult : เจ็ดสิ่งลี้ลับในโรงเรียน
(ตำนานเมืองที่พบเห็นได้ในโรงเรียนแทบทุกแห่งของญี่ปุ่น เจ็ดสิ่งนี้จะเป็นอะไรก็ขึ้นอยู่กับโรงเรียนแต่ละโรง)
จอมเวทขาวดำที่ทำงานวิจัยอยู่ในป่าเวทมนตร์
เธอรู้เรื่องเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส แล้วสนุกสนานไปกับการต่อสู้สิงสถิตร่วมกับสเลฟผู้แปลกประหลาด
แล้วมาริสะก็รู้ตัวว่า ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์กำลังแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วมาก
เธอเอาแต่วิจัยเรื่องพลังทำลายกับความเร็ว
แม้จะเรียบง่ายในการประลอง แต่ก็ปั่นหัวศัตรูได้ด้วยความเร็วกับพลังทำลายสูง
Skill (ท่าไม้ตาย)
パワフルドラッグ Powerful Drug
ウィッチレイライン Witch Ley Line
スウィープアサイド Sweep Aside
ストラトフラクション Strato Fraction
ライジングスウィープ Rising Sweep
ท่าไม้ตาย Occult
「実際にあった学校の恐怖」 「ความน่าสะพรึงกลัวของโรงเรียนที่เคยมีอยู่จริง」 (เปลี่ยนรูปแบบทุกครั้งที่ใช้)
Spell Card
恋符「マスタースパーク」 ยันต์รัก「Master Spark」
彗星「ブレイジングスター」 ดาวหาง「Blazing Star」
星符「サテライトイリュージョン」 ยันต์ดาว「Satellite Illusion」
Last Word พิศวง
＊ステキ！厠の花子さん！＊ ＊วิเศษไปเลย ! คุณฮานาโกะในห้องน้ำ !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
星恋符「スプリンクルスター＆ハート」 ยันต์รักดาว「Sprinkle Star & Heart」 (+โคอิชิ)
拳星符「入道叢雲スレイブスパーク」 ยันต์ดาวหมัด「หมู่เมฆนักพรต Slave Spark」(+อิจิริน)
星霊符「スプリンクルスター封印」 ยันต์วิญญาณดาว「ผนึก Sprinkle Star」 (+เรย์มุ)
針星符「月卿を封じる針スパーク」 ยันต์ดาวเข็ม「เข็มผนึกทูตจันทรา Spark」(+เรย์มุ)
星符「アステロイドベルトナイトメア」 ยันต์ดาว「Asteroid Belt Nightmare」
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
อิจิริน & อุนซัน
ผู้ใช้นักพรตทรงพลังร่างยักษ์ที่หัวรั้น
คุโมะอิ อิจิริน & อุนซัน
ชื่อ Occult : ท่านแปดศอก
(สาวชุดขาวหมวกขาวสูงแปดศอก (2.65 เมตร) โผล่มาหว่านเสน่ห์ผู้ชาย แล้วฆ่าทิ้งในไม่กี่วันถัดไป)
พระโยวไคจากวัด ผู้มีนักพรตเป็นข้ารับใช้
เธอทำศึกสิงสถิตโดยมีจุดประสงค์หลักคือการสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
แต่ลงเอยด้วยการทะเลาะแย่งสิทธิในการเป็นมาสเตอร์กับคู่ของตน
ต่อสู้ด้วยระยะโจมตีและพลังทำลายอันมากล้นของนักพรตอุนซันที่คอยรับใช้ตน
ขอแค่กลบข้อเสียเรื่องความเร็วได้ คู่ต่อสู้ย่อมมิอาจทำอะไรได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
怒りの走雲 เมฆแล่นโกรธา (กดรัวได้)
慈悲の北颪 ลมภูเขาเมตตา
嶺雲のご来光 แสงอาทิตย์อุทัยแห่งยอดเมฆ (หลังใช้ จะใช้งานอุนซันไม่ได้เป็นเวลานาน)
一握りの浮雲 ปุยเมฆหนึ่งกำมือ
滑空宝輪 ยอดปรางค์ถลาลม (ใช้เมื่ออยู่ที่แนวบนของจอ)
垂雲の鉄槌 ค้อนเหล็กเมฆหยด (หลังใช้ จะใช้งานอุนซันไม่ได้เป็นเวลาสั้น)
ท่าไม้ตาย Occult
「真夏の夜の軟禁」 「กักบริเวณยามราตรีกลางฤดูร้อน」
Spell Card
嵐符「仏罰の野分雲」 ยันต์พายุ「เมฆพายุเดือนเก้าแห่งกิเลส」
積乱「見越し入道雲」 เมฆก้อน「เมฆมิโคชินิวโดว」 (เคลื่อนที่ด้วยปุ่มทิศทาง)
拳固「懺悔の殺風」 กำปั้น「วายุสังหารสำนึกผิด」
Last Word พิศวง
＊265センチの魔人現る！＊ ＊จอมมารสูง 265 เซนติเมตรปรากฏตัว !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
拳風符「入道叢雲風水拳」 ยันต์ฮวงหมัด「หมัดฮวงจุ้ยหมู่เมฆนักพรต」 (+ฟุโตะ)
拳星符「入道叢雲スレイブスパーク」 ยันต์ดาวหมัด「หมู่เมฆนักพรต Slave Spark」(+มาริสะ)
恋拳符「ローズカプリチオ怪雲拳」 ยันต์หมัดรัก「หมัดเมฆพิศวง Rose Capriccio」 (+โคอิชิ)
撃拳符「スカンダの怪雲拳」 ยันต์หมัดพิฆาต「หมัดเมฆพิศวงของพระขันทกุมาร」 (+เบียคุเรน)
光拳符「インドラのヴァジュラ怪雲拳」 ยันต์หมัดแสง「หมัดเมฆพิศวงวัชระพระอินทร์」(+เบียคุเรน)
拳水符「入道叢雲ミズバク拳」 ยันต์น้ำหมัด「หมัดลูกโป่งน้ำหมู่เมฆนักพรต」(+นิโทริ)
Tips :
- 北颪 สายลมเย็นจากทางเหนือที่พัดลงมาจากภูเขา
- 嶺雲 เป็นอีกชื่อหนึ่งของก้อนเมฆแบบ Cumulonimbus ที่พบในฤดูร้อน
- มิโคชินิวโดว (นักพรตผู้คาดการณ์ล่วงหน้า) คือโยวไคนักบวชที่ตอนแรกจะมองเห็นแค่เท้าเท่านั้น
แต่ยิ่งเงยศีรษะเพื่อมองหน้าก็จะพบว่ามันยิ่งตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เบียคุเรน
มหาเถราจารย์ผู้รู้แจ้งอย่างยอดมนุษย์
ฮิจิริ เบียคุเรน
ชื่อ Occult : อีป้าเทอร์โบ
(ขณะขับรถอยู่ในอุโมงค์ด้วยความเร็วสูง จู่ๆก็มีคนเคาะหน้าต่างรถ เมื่อหันไปมองก็จะพบคุณป้าที่กำลังวิ่งด้วยความเร็วที่ไม่น่าเชื่อ)
เจ้าของวัดเมียวเรนจิ วัดที่ยอมรับแม้แต่โยวไค
เธอสังเกตเห็นอันตรายของเหตุวิปลาส จึงออกมาสืบสวนเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
แม้แต่ลูกน้องของเธอก็ยืมพลังของการสิงสถิตสัมบูรณ์มาใช้ จึงพยายามค้นหาว่ามันคืออะไรกันแน่ ทว่า...
Skill (ท่าไม้ตาย)
詠唱 สวดมนต์ (เมื่อไม่มีบทสวด กดค้างได้)
ハヌマーンの舞 การร่ายรำของหนุมาน (ใช้ 1 บทสวด กดซ้ำได้ 2 ครั้ง)
ガルーダの爪 กรงเล็บของครุฑ (ใช้ 1 บทสวด) (แนวบน/แนวล่าง)
スカンダの脚 ขาของพระขันทกุมาร (ใช้ 1 บทสวด แรงขึ้นเมื่อกดค้าง)
ドゥルガーの魂 จิตวิญญาณของพระแม่ทุรคา (ใช้บทสวดทั้งหมด)
ガンガーの一滴 หนึ่งหยดของคงคา (ใช้ 1 บทสวด) (แนวบน/แนวล่าง)
ヴィルーパークシャの目 นัยน์ตาของวิรูปักษา (ใช้ 1 บทสวด)
インドラの雷 สายฟ้าของพระอินทร์ (ใช้ 1 บทสวด)
ท่าไม้ตาย Occult
「シルバースカイウェイ」 「Silver Sky Way」 (ใช้พลังวิญญาณจนกว่าจะเลิก)
(กดปุ่มถอยหลัง เพื่อเปลี่ยนทิศทาง)
(กดขึ้น เพื่อลงจากรถ)
Spell Card
天符「三千大千世界の主」 ยันต์สวรรค์「จ้าวแห่งสามพันมหพันโลก」
天符「大日如来の輝き」 ยันต์สวรรค์「ประกายแสงของพระมหาไวโรจนะ」 (ท่าเคาเตอร์)
天符「釈迦牟尼の五行山」 ยันต์สวรรค์「ภูเขาห้านิ้วของพระศรีศากยมุนี」
Last Word พิศวง
＊100キロで空を駆けろ！＊ ＊ซิ่งไปในท้องฟ้าด้วยความเร็ว 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
光撃符「君を導く王道のヴァジュラシュート」 ยันต์พิฆาตแสง「วัชระ Shoot แห่งวิถีราชันย์ซึ่งจักชี้นำเจ้า」 (+มิโกะ)
撃拳符「スカンダの怪雲拳」 ยันต์หมัดพิฆาต「หมัดเมฆพิศวงของพระขันทกุมาร」 (+อิจิริน)
撃光符「スカンダの王道の威光」 ยันต์แสงพิฆาต「อิทธิพลจากวิถีราชันย์ของพระขันทกุมาร」 (+มิโกะ)
蹴斬符「ガルーダの聖徳斬」 ยันต์ฟันเตะ「ราชธรรมแห่งครุฑฟาดฟัน」 (+มิโกะ)
光仙符「日出ずる国の僧侶と道士」 ยันต์เซียนแสง「นักพรตเต๋ากับพระสงฆ์แห่งแดนอาทิตย์อุทัย」 (+มิโกะ)(OVERDRIVE)
光拳符「インドラのヴァジュラ怪雲拳」 ยันต์หมัดแสง「หมัดเมฆพิศวงวัชระพระอินทร์」(+อิจิริน)
撃符「スカンダに追われる正夢」 ยันต์พิฆาต「ฝันที่เป็นจริงของพระขันทกุมาร」
Tips :
- คาดว่าล้อชื่อด่าน Silver Mountain Sky Way จากเกม Ridge Racer 3D
- สามพันมหพันโลก มาจากความเชื่อของศาสนาพุทธนิกายมหายาน
หมายถึง พุทธเกษตร (อาณาจักรแห่งพระพุทธเจ้า) หรือ วิสุทธิภูมิ (ดินแดนบริสุทธิ์)
ซึ่งเป็นดินแดนที่พระพุทธเจ้าทรงสร้างขึ้นด้วยปณิธานของแต่ละพระองค์
แดนพุทธเกษตรไม่ใช่นิพพาน แต่มีลักษณะคล้ายสวรรค์
เป็นภูมิที่สาวกของพระพุทธเจ้าใช้ปฏิบัติธรรมต่อหลังจากสิ้นชีวิตบนโลกเพื่อบรรลุนิพพานต่อไป
ประกอบด้วย 1,000 มหาโลก ซึ่งใน 1 มหาโลกประกอบด้วย 1,000 โลก
และใน 1 โลกประกอบด้วย 1,000 จุลโลก (พรหมโลก) รวมแล้วได้ 1,000 ล้านพรหมโลก
จ้าวแห่งสามพันมหพันโลกจึงหมายถึง พระพุทธเจ้า
โดยพระพุทธเจ้าแต่ละองค์มีพุทธเกษตรเป็นของตนเองและมีชื่อเรียกแตกต่างกันไป
ซึ่งในสเปลการ์ดใบนี้ไม่ได้ระบุชื่อใดๆไว้ แต่โดยทั่วไปนิยมอ้างอิงถึง พระมหาไวโรจนพุทธเจ้า
- พระศรีศากยมุนี เป็นอีกนามหนึ่งของ พระโคตมพุทธเจ้า ซึ่งมีนามเดิมว่า เจ้าชายสิทธัตถะ โคตมะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ฟุโตะ
เซียนถอดวิญญาณผู้ทำจานแตกด้วยฮวงจุ้ย
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
ชื่อ Occult : เรือนจานแห่งบันโจ
(โอคิคุเผลอทำจานล้ำค่าแตก 1 ใบ(จากชุด 10 ใบ)จึงโดนเจ้านายสังหารโดยโยนลงบ่อน้ำ เธอเลยกลายเป็นผีที่ออกมานับจานอย่างโหยหวนทุกคืน)
เซียนตามแบบฉบับเก่าแก่ผู้ควบคุมฮวงจุ้ย
จุดประสงค์หลักคือการสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส เพื่อค้นหาหลักการของมัน
ศึกชิงสิทธิ์มาสเตอร์กับคู่ของตนเข้าสู่สภาวะพักรบแล้ว แต่กลับได้ผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึง
ตัวละครสายความเร็วผู้ทำการประลองโดยต่อสู้ด้วยกำลังการขับเคลื่อนอันรวดเร็ว
และท่าไม้ตายที่ใช้ประโยชน์จากจานที่วางเอาไว้
Skill (ท่าไม้ตาย)
六壬神火 เพลิงเทพลิ่วเริ่น
天の磐舟 เรือศิลาสวรรค์
抱水皿 จานฟองน้ำ
貴竜の矢 ศรมังกรหลวง
風の凶穴 หลุมเคราะห์วายุ
立向坐山 ตะวันยืนภูผานั่ง
ท่าไม้ตาย Occult
「お菊アッパー」 「โอคิคุ อัปเปอร์」 (ใช้จานทั้งหมด ความแรงเพิ่มตามจำนวนจาน)
Spell Card
風符「三輪の皿嵐」 ยันต์ลม「พายุจานแห่งมิวะ」
炎符「太乙真火」 ยันต์เพลิง「เพลิงแท้แห่งไท่อี้」
運気「破局の開門」 โชคชะตา「เปิดประตูสู่หายนะ」 (ความแรงเพิ่มตามจำนวนจานใกล้เคียง)
Last Word พิศวง
＊死んでも一枚足りない！＊ ＊แม้นสิ้นชีพก็ยังขาดไปหนึ่งใบ !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
拳風符「入道叢雲風水拳」 ยันต์ฮวงหมัด「หมัดฮวงจุ้ยหมู่เมฆนักพรต」 (+อิจิริน)
風霊符「磐舟かわらけ封印」 ยันต์วิญญาณวายุ「ผนึกเครื่องปั้นดินเผาเรือศิลา」 (+เรย์มุ)
面風符「喜怒哀楽風水術」 ยันต์ฮวงหน้ากาก「วิชาฮวงจุ้ยสุขโกรธเศร้าสนุก」 (+โคโคโระ)
光風符「レイディアント風水マント」 ยันต์ฮวงแสง「ผ้าคลุมฮวงจุ้ย Radiant」 (+มิโกะ)
Tips :
- โอคิคุเผลอทำจานล้ำค่าแตก 1 ใบ(จากชุด 10 ใบ)จึงโดนเจ้านายสังหารโดยโยนลงบ่อน้ำ
เธอเลยกลายเป็นผีที่ออกมานับจานอย่างโหยหวนทุกคืน
- ล้อชื่อ ลิ่วเริ่นเสินเค่อ ซึ่งเป็นวิชาจับยามแบบหนึ่งที่เราใช้การคำนวนเวลาที่ต้องการถามแล้วคำนวนออกมาเป็นคำพยากรณ์
- เรือศิลาสวรรค์ เป็นหินรูปร่างคล้ายเรือที่พาดข้ามแม่น้ำอามาโนะในเมืองโอซาก้า
มีการตั้งศาลเจ้าอิวะฟุเนะ (เรือศิลา) ขึ้นเพื่อบูชาเทพ นิกิฮายามิ ซึ่งเป็นเทพประจำเครือตระกูลโมโนโนเบะ
- 抱水 จุดที่ใช้บ่งชี้ว่ามีน้ำไหลอยู่รอบๆ 穴 ตามหลักฮวงจุ้ย ซึ่งจะนำทรัพย์สินมาให้ผู้อาศัยมากขึ้นเรื่อยๆ
- 貴竜 ที่ดิน ภูเขา สันเขาที่เป็นลางดีตามหลักฮวงจุ้ย
- 凶穴 จุดที่ก่อให้เกิดเภทภัยแก่ผู้อยู่อาศัยตามหลักฮวงจุ้ย
- มาจากศาสตร์การทำนายด้วยฮวงจุ้ยที่เรียกว่า ฉีเหมินตุ้นเจี่ย แต่เป็นแบบฉบับญี่ปุ่น
ซึ่งต้องใช้แผนผังตะวันยืนและแผนผังภูผานั่งในการคำนวณคำทำนาย
- ภูเขามิวะ เป็นกายทิพย์ของเทพประจำศาลเจ้าโอโอมิวะ ศาลเจ้าที่เก่าแก่ที่สุดในญี่ปุ่น
ซึ่งว่ากันว่าสร้างขึ้นโดยบรรพบุรุษของตระกูลโมโนโนเบะ
- ไท่อี้เจิ้นเหริน (太乙真人) เซียนในตำนาน ผู้ครอบครองโคมไฟเก้าเทพมังกร
เป็นผู้คิดค้นศาสตร์ฮวงจุ้ยแบบไท่อี้ และเป็นอาจารย์ของ นาจา
เพลิงแท้ ศัพท์ทางเซียน หมายถึงเพลิงที่สามารถแผดเผาและหลอมรวมสรรพสิ่งได้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มิโกะ
นักพรตเต๋าไร้ที่ติผู้เคลื่อนไหวเพื่อผู้คน
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
ชื่อ Occult : ผ้าคลุมแดงผ้าคลุมน้ำเงิน
(ต้นกำเนิดของตำนานเมือง "ผ้าคลุมแดง" ซึ่งชอบถามเด็กๆว่าอยากได้กระดาษแดงหรือกระดาษน้ำเงิน)
(หากตอบ แดง เลือดจะพุ่งทะลักออกมาจนร่างกายเป็นสีแดงฉาน หากตอบ น้ำเงิน เลือดจะหายไปจนหมดจนตัวซีดเป็นสีน้ำเงิน)
นักพรตเต๋าคนใหญ่คนโตที่คืนชีพขึ้นมาในยุคปัจจุบัน
ร่วมมือกับคู่แข่งทางธุรกิจเพื่อไล่ล่าเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
เป้าหมายคือการคลี่คลายปริศนาของ "การสิงสถิตสัมบูรณ์อีกอย่างหนึ่ง"
เปลี่ยนสไตล์การต่อสู้ได้โดยการเสริมพลังโจมตีประชิดหรือเสริมพลังการยิงด้วยท่าไม้ตาย Occult
แต่คู่ต่อสู้เป็นผู้เลือก ดังนั้นอีกฝ่ายต้องการแบบใดก็จงมอบความน่าสะพรึงกลัวแบบนั้นไป
Skill (ท่าไม้ตาย)
縮地のマント ผ้าคลุมร่นปฐพี
救世太陽拳 หมัดตะวันไถ่บาป (แนวบน/แนวล่าง)
十七条のレーザー Laser สิบเจ็ดประการ
黄金の剣ジパング ดาบทองคำ Zipangu
東方のインフルーエンス Influence แห่งตะวันออก
輝く者の慈雨 สายฝนทรงคุณแห่งผู้เจิดจรัส (เปลี่ยนจุดดิ่งด้วยการกดเดินหน้าไปด้วย)
ท่าไม้ตาย Occult
「赤が欲しいか青が欲しいか」 「อยากได้สีแดงหรืออยากได้สีน้ำเงิน」
(คู่ต่อสู้สามารถเลือกสีได้) (สีแดงเสริมพลังการโจมตีประชิด สีน้ำเงินเสริมพลังการยิง)
Spell Card
仙符「日出ずる処の道士」 ยันต์เซียน 「นักพรตเต๋าแห่งแดนอาทิตย์อุทัย」
道符「掌の上の天道」 ยันต์เต๋า「วิถีธรรมบนฝ่ามือ」
人符「勧善懲悪は古の良き典なり」 ยันต์มนุษย์「การตอบแทนความดีลงทัณฑ์ความชั่วคือกฎหมายอันดีที่มีมาแต่โบราณ」
(ประสิทธิภาพสูงขึ้นโดยแลกกับการยกเลิกการเสริมพลังจากท่าไม้ตาย Occult)
Last Word พิศวง
＊特別に両方選ばせてやろう！＊ ＊จะให้เลือกทั้งสองสีเป็นกรณีพิเศษละกัน !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
光撃符「君を導く王道のヴァジュラシュート」 ยันต์พิฆาตแสง「วัชระ Shoot แห่งวิถีราชันย์ซึ่งจักชี้นำเจ้า」 (+เบียคุเรน)
撃光符「スカンダの王道の威光」 ยันต์แสงพิฆาต「อิทธิพลจากวิถีราชันย์ของพระขันทกุมาร」 (+เบียคุเรน)
蹴斬符「ガルーダの聖徳斬」 ยันต์ฟันเตะ「ราชธรรมแห่งครุฑฟาดฟัน」 (+เบียคุเรน)
光仙符「日出ずる国の僧侶と道士」 ยันต์เซียนแสง「นักพรตเต๋ากับพระสงฆ์แห่งแดนอาทิตย์อุทัย」 (+เบียคุเรน)(OVERDRIVE)
光風符「レイディアント風水マント」 ยันต์ฮวงแสง「ผ้าคลุมฮวงจุ้ย Radiant」 (+ฟุโตะ)
光符「君を導く夢王道の威光」 ยันต์แสง「อิทธิพลจากวิถีราชันย์ในฝันที่ชี้นำเธอ」
Tips :
- ตำนานเมือง "ผ้าคลุมแดง" ซึ่งชอบถามเด็กๆว่าอยากได้กระดาษแดงหรือกระดาษน้ำเงิน
หากตอบ แดง เลือดจะพุ่งทะลักออกมาจนร่างกายเป็นสีแดงฉาน หากตอบ น้ำเงิน เลือดจะหายไปจนหมดจนตัวซีดเป็นสีน้ำเงิน
- 縮地 หนึ่งในวิชาเซียน ใช้เดินทางไกลด้วยระยะเวลาสั้นๆ(หรือชั่วพริบตา)โดยการร่นระยะทาง
- ประเทศทองคำ Zipangu คือชื่อที่มาร์โคโปโลใช้เรียกเกาะญี่ปุ่น ตอนที่เขามาค้นพบเป็นครั้งแรก
ต่อมาชื่อนี้เพี้ยนไปจนกลายเป็น Japan
- แดนอาทิตย์อุทัย หมายถึง ประเทศญี่ปุ่น
- วิถีธรรมบนฝ่ามือ นัยถึงเหตุการณ์ที่ซุนหงอคงบินหนีไม่พ้นฝ่ามือของพระโพธิสัตว์
- การตอบแทนความดีลงทัณฑ์ความชั่วคือกฎหมายอันดีที่มีมาแต่โบราณ
ทั้งประโยคนี้คือหนึ่งในรัฐธรรมนูญ 17 ประการที่มกุฎราชกุมารโชวโทะคุบัญญัติไว้
โดยข้อนี้คือหนึ่งในข้อย่อยรัฐธรรมนูญประการที่ 6
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
นิโทริ
กัปปะขี้เหนียวผู้ค้าขายเก่ง
คาวาชิโระ นิโทริ
ชื่อ Occult : สัตว์ประหลาดเนสซี่แห่งทะเลสาบเนสส์
(ว่ากันว่ามีไดโนเสาร์ที่รอดตายจากยุคไทรแอสซิกกำลังใช้ชีวิตอยู่ในทะเลสาบเนสส์)
ผู้อาศัยในแม่น้ำที่เลื่อมใสในวิทยาการและการเงิน
กัปปะมองเห็นโอกาสทางการค้าในเหตุวิปลาส จึงค้นหาปริศนาของการสิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยการต่อสู้สิงสถิต
โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือการไล่ตามไปยังแกนกลางของเหตุวิปลาส
จุดเด่นคือการยิงอันหลากหลายด้วยอาวุธนานาชนิด
เหมาะสำหรับคนที่กังวลเรื่องความบางของห่ากระสุน
Skill (ท่าไม้ตาย)
ミズバク大回転 ลูกโป่งน้ำสุดเหวี่ยง (กดรัวได้)
ミズドリラー สว่านน้ำ (กดค้างได้)
さよならラバーリング Rubber Ring สั่งลา (แนวบน/แนวล่าง)
光子トゥーピド โฟตอน ตอร์ปิโด
空中ブラスター Blaster กลางเวหา
菊一文字コンプレッサー คิคุอิชิมอนจิ Compressor
ท่าไม้ตาย Occult
「ネッシー号出陣」 「เนสซี่ออกศึก」
(หลังจากเรียกเนสซี่ สามารถกดหน้า/หลัง/ล่าง พร้อมกับปุ่มตี+ยิง เพื่อสั่งการเนสซี่ เดินหน้า/ถอยหลัง/ถอนตัว ตามลำดับ)
Spell Card
豪雨「河底大戦争」 ห่าฝน「มหาสงครามก้นแม่น้ำ」
泡符「撃て！バブルドラゴン」 ยันต์ฟอง「ยิง ! Bubble Dragon」
戦機「飛べ！三平ファイト」 ยันต์「บินไปเลย ! ซันเปย์ Fight」 (กดบน/ล่างเพื่อปรับวิถีได้)
Last Word พิศวง
＊ネス湖は今ここにある！＊ ＊ทะเลสาบเนสส์อยู่ที่นี่แล้ว !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
水面符「ミズバクマスカレード」 ยันต์หน้ากากน้ำ「ลูกโป่งน้ำ Masquerade」 (+โคโคโระ)
拳水符「入道叢雲ミズバク拳」 ยันต์น้ำหมัด「หมัดลูกโป่งน้ำหมู่เมฆนักพรต」(+อิจิริน)
Tips :
- ลูกโป่งน้ำสุดเหวี่ยง ล้อชื่อเกม ลูกโป่งน้ำผจญภัย ของค่าย Taito
- Rubber Ring สั่งลา ล้อชื่อเกม อุมิฮาระคาวาเสะสั่งลา
โดยอุปกรณ์ของนางเอก(อุมิฮาระ คาวาเสะ)คือ เชือกยางติดตะขอ ใช้ในการเคลื่อนที่พลิกแพลงและเสริมความเร็ว
- โฟตอน ตอร์ปิโด ล้ออาวุธชื่อเดียวกันจากเกม Gradius 2 ของค่าย Konami
- Blaster กลางเวหา ล้ออาวุธบลาสเตอร์ของเกม Xevious ของค่าย Namco
และล้อคำโปรยโฆษณา "กลไกอันน่าสะพรึงกลัวของซีออน" ที่บันไดใช้โฆษณากันพลา
- คิคุอิชิมอนจิ Compressor ล้อชื่ออาวุธเลเซอร์แนวตั้งในเกม Parodius ของค่าย Konami
นอกจากนี้ คิคุอิชิมอนจิ ยังเป็นดาบชื่อดังเล่มหนึ่งในญี่ปุ่น
- มหาสงครามก้นแม่น้ำ ล้อชื่อเกม มหาสงครามก้นสมุทร ของค่าย IREM (ไอเรม)
- Bubble Dragon ล้อตัวเอกที่เป็น อาวะฮาคิดราก้อน (มังกรพ่นฟอง) จากเกม บับเบิ้ลบอบเบิ้ล ของค่าย Taito
- ซันเปย์ ล้อการ์ตูนชื่อดัง กัปปะนามซันเปย์
ซึ่งต่อกลายเป็นเกมชื่อ โอโอเอโดะ ไฟต์ ของค่าย Kaneko ซึ่งซันเปย์มีท่าไม้ตายชื่อ Jet Shoot
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โคอิชิ
ผู้ซาโทริผู้หลับตาโดยไม่ได้เจตนา
โคเมย์จิ โคอิชิ
ชื่อ Occult : โทรศัพท์จากคุณเมอรี่
(ตุ๊กตาชื่อเมอรี่ที่ทิ้งไปแล้วจะคอยโทรมาบอกว่าเธอชื่อเมอรี่ ตอนนี้อยู่ตรงไหนแล้ว ซึ่งจะค่อยๆใกล้ขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงข้างหลัง)
ซาโทริผู้อ่านใจไม่ได้เพราะหลับตาไปแล้ว
สิงสถิตสัมบูรณ์คือการเข้าสิงแล้วแย่งชิงคนอื่น
วันนี้ผู้มีจิตใจว่างเปล่าอย่างเธอก็ยังคงเข้าสิงใครสักคนไปเรื่อยเปื่อย
ตัวละครสายทำให้ตกใจด้วยการควบคุมของผู้เล่นและการกระทำอย่างอื่น
จะกลายเป็นการตอบสนองขั้นสุดยอดจนเหนือขีดจำกัดของมนุษย์ หรือระเบิดตัวเองอย่างกะทันหัน ก็ขึ้นอยู่กับผู้เล่นแล้ว
Skill (ท่าไม้ตาย)
アンアンサードラブ Unanswered Love (ทำงานอัตโนมัติจนกว่าจะเข้าเป้า)
キャッチアンドローズ Catch and Rose (ตอบสนองต่อการโดนโจมตีของคู่ต่อสู้)
リフレクスレーダー Reflex Radar
フィゲッティスナッチャー Fidgety Snatcher
スティンギングマインド Stinging Mind (มีระยะเวลาจำกัด กดอีกครั้งเพื่อสั่งทำงาน)
ท่าไม้ตาย Occult
「今から貴方の所に行くね」 「เดี๋ยวจะไปหาคุณนะ」 (ยิ่งผ่านไปนาน ระยะยิ่งไกล)
Spell Card
抑制「スーパーエゴ」 อดกลั้น「Super-Ego」
本能「イドの解放」 สัญชาตญาณ「การปลดปล่อย Id」
夢符「ご先祖様が見ているぞ」 ยันต์ฝัน「ท่านบรรพบุรุษกำลังดูอยู่นะ」
Last Word พิศวง
＊今から電話をするから出てね＊ ＊เดี๋ยวจะโทรไป รอรับด้วยนะ＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
星恋符「スプリンクルスター＆ハート」 ยันต์รักดาว「Sprinkle Star & Heart」 (+มาริสะ)
恋拳符「ローズカプリチオ怪雲拳」 ยันต์หมัดรัก「หมัดเมฆพิศวง Rose Capriccio」 (+อิจิริน)
槌恋符「大判小判ザックザクハート」 ยันต์รักค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Heart」 (+ชินเมียวมารุ)
Tips :
- Catch and Rose ล้อคำว่า Catch and Release
ซึ่งหมายถึงการจับสัตว์ (เช่น ตกปลา) เพื่อความบันเทิง เกียรติยศ ชื่อเสียง ฯลฯ
แล้วปล่อยกลับสู่ธรรมชาติไปหลังจากที่ได้บันทึกเหตุการณ์แล้ว
- ตามโครงสร้างทางจิตวิทยาของ Sigmund Freud นั้น
Super-Ego เป็นตัวควบคุมบุคลิกส่วนที่ขัดเกลาแล้ว ครอบคลุมจิตใต้สำนึกส่วนใหญ่ แต่ไม่ทั้งหมด
ครอบคลุมทั้งส่วนของอุดมคติ เป้าหมายทางจิตวิญญาณ และคอยยับยั้งไม่ให้ทำอะไรตามอารมณ์
ทั้งยังมีส่วนร่วมในการละอายต่อบาปและความผิด
- Id (อิด) เป็นภาษาลาติน หมายถึง สัญชาตญาณ
ตามโครงสร้างทางจิตวิทยาของ Sigmund Freud นั้น Id เป็นตัวควบคุมบุคลิกส่วนที่ไม่ได้ขัดเกลา
และดำเนินการตามความพอใจเป็นหลัก และหลีกหนีความเจ็บปวดกับความไม่สบายใจ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มามิโซว
ปิศาจทานุกิจอมเจ้าเล่ห์ผู้จำแลงกายได้อย่างอิสระ
ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว
ชื่อ Occult : M.I.B
(ล้อชื่อภาพยนตร์เรื่อง Men In Black หน่วยงานลับของมนุษย์ที่คอยควบคุมจัดการเหล่ามนุษย์ต่างดาวบนโลก)
จอมทัพโยวไคทานุกิผู้มาจากโลกภายนอก
ผู้ใดควบคุมศึกสิงสถิตได้ ย่อมควบคุมเหตุวิปลาสได้
ตั้งเป้าไว้ว่าจะเป็นผู้ใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดไปพร้อมกับคู่ของตนซึ่งมีผลประโยชน์ร่วมกัน
ผู้เชี่ยวชาญการทำศีกตะลุมบอนโดยใช้งานโยวไคทานุกิ
แต่ถ้าใช้งานลูกน้องแบบทิ้งๆขว้างๆก็จะโดดเดี่ยวแล้วโดนเล่นงานเอาได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
怪奇送り提灯 โคมไฟนำทางพิศวง
妖怪つるべぇ変化 จำแลงโยวไคทสึรุเบ้
うつせみ地蔵変化 จำแลงพระพุทธรูปลอกคราบ
ポンポコ太鼓の達人 ผู้เชี่ยวชาญกลองพุงทานุกิ (แนวบน/แนวล่าง)
妖怪アミキリ変化 จำแลงโยวไคอามิคิริ
妖怪カラカッサ変化 จำแลงโยวไคคาราคัสสะ
ท่าไม้ตาย Occult
「エイリアンカプセル」 「Alian Capsule」 (กดปุ่มทิศทางเพื่อปรับวิถีได้)
Spell Card
変化「分福熱湯風呂」 แปลงร่าง「อ่างอาบน้ำเดือดปันสุข」
変化「百鬼妖界の門」 แปลงร่าง「ประตูโลกภูตร้อยมาร」
変化「二ッ岩家の裁き」 แปลงร่าง「ตระกูลฟุทัทสึอิวะลงทัณฑ์」
Last Word พิศวง
＊宇宙機密漏洩！直ちに処置せよ＊ ＊ความลับเกี่ยวกับอวกาศรั่วไหล ! ดำเนินการแก้ปัญหาทันที＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
化火符「妖怪弾幕変化 葉っぱ発破」 ยันต์ไฟแปลง「ห่ากระสุนแปลงจำแลงโยวไค ใบไม้ระเบิด」 (+โมโคว)
槌化符「大判小判弾幕変化」 ยันต์แปลงค้อน「ห่ากระสุนแปลงจำแลงเหรียญใหญ่เหรียญเล็ก」 (+ชินเมียวมารุ)
雷化符「務光と葉っぱの弾幕変化」 ยันต์แปลงอัสนี「ห่ากระสุนแปลงจำแลงใบไม้กับมุโคว」 (+คาเซน)
龍化符「ドラゴンズエイリアンカプセル」 ยันต์แปลงมังกร「Dragon's Alien Capsule」 (+คาเซน)
夢符「妖怪弾幕変化 夢見心地」 ยันต์ฝัน「ห่ากระสุนแปลงจำแลงโยวไค เคลิบเคลิ้มดุจหลับฝัน」
Tips :
- โคมไฟนำทาง เป็นหนึ่งในเรื่องเล่าลี้ลับของญี่ปุ่น ว่ากันว่าเป็นฝีมือของผีโคมกระดาษ
- うつせみ หมายถึง จักจั่น คราบของจักจั่น มนุษย์ที่ยังมีชีวิตในโลกใบนี้
และเป็นชื่อวิชา จักจั่นลอกคราบ ของพวกนินจา นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในชื่อของบทละครโนด้วย
- นัยถึง โยวไคชื่อ ทสึรุเบะโอโตชิ(ผีถังตก) อามิคิริ(ตัดตาข่าย) และ คาราคาสะ(ผีร่มตาเดียว)
- ล้อเรื่องเล่าเก่าแก่ของญี่ปุ่น หม้อน้ำชาปันสุข
เป็นเรื่องของทานุกิที่ปลอมตัวเป็นหม้อน้ำชาเพื่อทดแทนบุญคุณมนุษย์ที่ช่วยชีวิตมันจากกับดัก
- ล้อชื่อท่าไม้ตาย ราชวงศ์ลงทัณฑ์ ของตัวละครในเกมต่อสู้ตระกูล Vampire
แต่ละคนโดนจับแปลงร่างต่างๆกันไป ได้แก่
เรย์มุ กลายเป็น จิ้งจอกขาว (ภูตรับใช้ของเทพอินาริซึ่งบ่งบอกถึงฝันที่เป็นลางดี และชื่อ เรย์มุ แปลว่าฝันบอกเหตุ)
มาริสะ กลายเป็น อีกา (เชื่อกันว่าเป็นภูตรับใช้ของแม่มด แถมมีนิสัยชอบขโมยของสะท้อนแสงได้มาสะสมในรัง)
อิจิริน กลายเป็น ลิงขี่เมฆ (อิจิรินโดนล้อเป็นซุนหงอคงที่เป็นลิงขี่เมฆ ส่วนอุนซันคือ ปู่เมฆ ในการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง)
เบียคุเรน กลายเป็น หนู (นัยถึงโยวไคเทซโซะ(หนูเหล็ก) โยวไคที่เกี่ยวข้องกับวิญญาณอาฆาตของพระ)
ฟุโตะ กลายเป็น ไก่ (คงเพราะในเขตวิหารของเครือตระกูลโมโนโนเบะ มีการเลี้ยงไก่เอาไว้สักการบูชาจำนวนหลายสิบตัว)
มิโกะ กลายเป็น นกฮูก (เพราะทรงผมของเธอ)
นิโทริ กลายเป็น เต่า (ล้อกระเป๋าเป็นกระดองเต่าจากเกมซูเปอร์มาริโอ้)
โคอิชิ กลายเป็น แมวดำ (ชาวญี่ปุ่นสมัยเอโดะเชื่อว่าการเลี้ยงแมวดำช่วยรักษาพิษรักและวัณโรคได้)
มามิโซว กลายเป็น ทานุกิ (เพราะเธอคือโยวไคปิศาจทานุกิ)
โคโคโระ กลายเป็น หน้ากากเทนกุ (ล้อเนื้อเรื่องเกม เทนกุอาละวาด ที่บอกว่าหน้ากากเทนกุบินไปช่วยกอบกู้อเมริกาให้พ้นวิกฤติ)
คาเซน กลายเป็น งูพันลูกแก้ว (เพราะเลี้ยงมังกร)
โมโคว กลายเป็น หนูไฟ (เพราะเธอชอบใช้วิชาเกี่ยวกับไฟ และล้อสิ่งเรียกร้องที่เป็นไปไม่ได้ของคางุยะ)
ชินเมียวมารุ กลายเป็น หอยในถ้วยซุป (เพราะเธอต่อสู้โดยนั่งอยู่ในชาม บ้างก็ปิดเปิดฝาเหมือนหอย)
สุมิเระโกะ กลายเป็น โอบาเคะ(ผี) (ล้อศัตรูตามฉากในโทโฮภาค 1-5 ซึ่งคนญี่ปุ่นสมัยนั้นนิยมวาดผีออกมาหน้าตาแบบนี้กัน)
อุดองเกะ กลายเป็น กระต่าย (เพราะเป็นกระต่ายจันทรา)
โดเรมี กลายเป็น สมเสร็จ (เพราะเธอเป็นโยวไค บาคุ ซึ่งมีหน้าตาคล้ายสมเสร็จ)
เทนชิ กลายเป็น ปลาดุกบนแก่นหิน (เพราะคนญี่ปุ่นเชื่อว่าแผ่นดินไหวเกิดจากการพลิกตัวของปลาดุกยักษ์ และล้อภาค 10.5)
ยูคาริ กลายเป็น แอกโซลอเติล (เพราะเป็นสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำที่ไม่มีวันโตเต็มวัย = อาณาเขตระหว่างบกกับน้ำ และระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่)
โจะอง & ชิอง กลายเป็น ผีเสื้อโยนะกุนิซัน & ผีเสื้อโอโอมุราซากิ (เพราะชื่อของทั้งสองมีที่มาจากดอกไม้ฮิเมะโจะองกับดอกฮารุจิอง)
- มุโคว ชื่อสัตว์เลี้ยงของคาเซน ล้อมาจากชื่อของคนดังในตำนานจีน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โคโคโระ
ภูตหน้ากากหลากอารมณ์ด้วยหน้ากากละครโน
ฮาตะ โนะ โคโคโระ
ชื่อ Occult : สาวปากฉีก
(สาวงามที่ปากฉีกถึงใบหูจะสวมหน้ากากอนามัยมาถามว่าเธอสวยมั้ย และไม่ว่าจะตอบยังไงก็ต้องลงเอยด้วยการโดนเธอกรีดปากจนถึงใบหูอยู่ดี)
ภูตหน้ากากผู้ควบคุมอารมณ์ทั้งหลายทั้งปวง
พลังในการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของเธอมีความเกี่ยวข้องกับเหตุวิปลาสครั้งนี้ในจุดที่คาดไม่ถึง
ทำให้เธอถูกคาดหวังและทาบทามจนมาหมกมุ่นอยู่กับการต่อสู้สิงสถิต
ตัวละครสายเทคนิคที่สามารถเปลี่ยนสไตล์ได้ด้วยการเปลี่ยนอารมณ์ของตัวเอง
ผู้ใดควบคุมอารมณ์ความรู้สึกได้ ย่อมควบคุมการต่อสู้ได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
憂心の鬼婆面 หน้ากากนางยักษ์เฒ่าเศร้าระทม (เปลี่ยนแปลงผลตามระยะห่างจากหน้าหากที่วางไว้)
吼怒の妖狐面 หน้ากากภูตจิ้งจอกพิโรธคำราม
怒声の大蜘蛛面 หน้ากากแมงมุมยักษ์แผดเสียงพิโรธ (เปลี่ยนแปลงผลตามระยะห่างใยที่ติดคู่ต่อสู้)
狂喜の火男面 หน้ากากคนเป่าไฟสุขล้น
歓喜の獅子面 หน้ากากสิงโตเริงร่า
ท่าไม้ตาย Occult
「美的カウンター」 「Counter ด้านความงาม」 (ท่าเคาเตอร์ เปลี่ยนแปลงผลเมื่อทำสำเร็จ)
Spell Card
怒面「怒れる忌狼の面」 หน้ากากพิโรธ「หน้ากากหมาป่าพิโรธโกรธเคือง」 (กดบน/ล่างเพื่อปรับวิถีได้)
憑依「喜怒哀楽ポゼッション」 สิงสถิต「สุขโกรธเศร้าขำ Possession」 (ก่อสถานะผิดปกติตามอารมณ์)
憂面「杞人地を憂う」 หน้ากากเศร้า「ชาวฉี่กังวลปฐพี」
Last Word พิศวง
＊これでもアタシ、キレイよね？＊ ＊ต่อให้เป็นแบบนี้ฉันก็ยังสวยสินะ ?＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
水面符「ミズバクマスカレード」 ยันต์หน้ากากน้ำ「ลูกโป่งน้ำ Masquerade」 (+นิโทริ)
面風符「喜怒哀楽風水術」 ยันต์ฮวงหน้ากาก「วิชาฮวงจุ้ยสุขโกรธเศร้าสนุก」 (+ฟุโตะ)
面符「喜怒哀楽発狂マスカレード」 ยันต์หน้ากาก「สุขโกรธเศร้าสนุก Masquerade คลั่ง」
Tips :
- ชาวฉี่กังวลปฐพี ล้อสำนวน 杞人天憂 (คิจินเทนยูว)
หมายถึง การที่กังวลในเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องกังวล กังวลเกินเหตุ วิตกจริต
โดยมีที่มาจากการที่ชาวแคว้นฉี่ในประเทศจีนโบราณเกิดกลัวขึ้นมาว่าสักวันท้องนภาจะถล่มลงมา
ทำให้กังวลโดยใช่เหตุมากเกินไปจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่สเปลการ์ดใบนี้เปลี่ยนเป็นกังวลปฐพีแทน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
คาเซน
เซียนผู้รักสัตว์ด้วยแนวคิดแบบเซียนเทพ
อิบาราคิ คาเซน
ชื่อ Occult : มือลิง
(ว่ากันว่ามือลิงจะให้พร 3 ข้อ แลกกับสิ่งตอบแทนอันสาสม มาจากนิยายของ W. W. Jacobs)
เซียนจอมจุ้นผู้เป็นที่รักของสรรพสัตว์
เธอตอบสนองต่อเหตุสิงสถิตวิปลาสอย่างรวดเร็วแล้วร่วมมือกับเรย์มุ
เธอตัดสินว่าเรื่องนี้ไม่ธรรมดา จึงเริ่มฝึกพิเศษให้แก่เรย์มุ
จุดเด่นคือการโจมตีอันหลากหลายด้วยสัตว์เลี้ยงและการโจมตีประชิดแบบแหกกฎด้วย "แขน"
Skill (ท่าไม้ตาย)
万歳楽 มันไซราคุ (เปลี่ยนจุดโผล่ตามระยะห่างของบอล)
彭祖 โฮวโซะ
黄帝 โควเทย์
竿打 คันดะ (กดปุ่ม ตี/ยิง/ล่าง ระหว่างจับได้)
務光 มุโคว (กดค้างได้)
ท่าไม้ตาย Occult
「逃れられない猿の手」 「มือลิงที่ไม่มีทางหนีพ้น」 (กดค้างได้ กดบน/ล่างได้)
Spell Card
龍符「ドラゴンズグロウル」 ยันต์มังกร「Dragon's Growl」
包符「義腕プロテウス」 ยันต์ห่อ「แขนเทียม Proteus」
鷹符「ホークビーコン」 ยันต์เหยี่ยว「ฮอว์ค บีคอน」
Last Word พิศวง
＊猿の手よ！敵を握りつぶせ！＊ ＊มือลิงเอ๋ย ! จงบดขยี้ศัตรู !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
霊鷹符「鷹による夢想封印ハンティング」 ยันต์เหยี่ยววิญญาณ「Hunting ผนึกจินตนาการด้วยเหยี่ยว」 (+เรย์มุ)
雷霊符「務光の雷弾夢想封印」 ยันต์วิญญาณอัสนี「ผนึกจินตนาการกระสุนสายฟ้ามุโคว」 (+เรย์มุ)
龍蹴符「ドラゴンズ飛鳥井キック」 ยันต์ลูกเตะมังกร「Dragon's อาสึคะอิ Kick」 (+เรย์มุ)
雷化符「務光と葉っぱの弾幕変化」 ยันต์แปลงอัสนี「ห่ากระสุนแปลงจำแลงใบไม้กับมุโคว」 (+มามิโซว)
龍化符「ドラゴンズエイリアンカプセル」 ยันต์แปลงมังกร「Dragon's Alien Capsule」 (+มามิโซว)
雷符「務光の雷霆閃光夢幻弾」 ยันต์อัสนี「กระสุนเพ้อฝันแสงวาบอสุนีบาตมุโคว」
龍符「ドラゴンズオプティカルドリーム」 ยันต์มังกร「Dragon's Optical Dream」
Tips :
- มันไซราคุ โฮวโซะ โควเทย์ คันดะ มุโคว ...ชื่อของสัตว์ที่คาเซนเรียกมาใช้ ซึ่งล้อชื่อหลายชื่อที่โด่งดังในตำนานของจีน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โมโคว
มนุษย์อมตะผู้หมดอาลัยตายอยาก
ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
ชื่อ Occult : ปรากฏการณ์มนุษย์เผาไหม้ขึ้นมาเอง
(Spontaneous Human Combustion ปรากฏการณ์ที่ก่อให้เกิดไฟลุกไหม้ขึ้นบนร่างกายของมนุษย์โดยไม่ทราบสาเหตุ)
มนุษย์อมตะที่ไม่รู้ตัวตนแน่ชัด และอาศัยอยู่ในป่าไผ่
แม้แต่เธอที่มีชีวิตมาช้านานก็ตื่นเต้นไปกับการต่อสู้ด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์
เธอสนุกสนานไปกับโอกาสที่จะได้อาละวาดอย่างเต็มที่ และจับคู่กับผู้ที่มีผลประโยชน์ร่วมกัน
บุกจู่โจมด้วยการโจมตีพลีชีพที่แลกกับการยอมสละพลังชีวิตของตน
อินไฟเตอร์(Infighter)ผู้ต่อสู้ด้วยการเผาผลาญชีวิตของตนอย่างแท้จริง
Skill (ท่าไม้ตาย)
リザレクション Resurrection (แรงขึ้นตามแท่งพลังชีวิตส่วนสีขาว)
自傷の火爪 กรงเล็บไฟทำร้ายตน (กดซ้ำได้ 2 ครั้ง)
火焔竹筒 กระบอกไม้ไผ่เพลิง
火焔鳥 วิหคเพลิง
火焔脚 ลูกเตะเพลิง (ระหว่างใช้ท่าวิหคเพลิง)
自傷の火脚 ลูกถีบไฟทำร้ายตน
ท่าไม้ตาย Occult
「人体自然発火」 「มนุษย์เผาไหม้ขึ้นมาเอง」 (ลดพลังชีวิต เพิ่มพลังโจมตี กดอีกครั้งเพื่อยกเลิก)
Spell Card
焔符「自滅火焔大旋風」 ยันต์เพลิง「พายุเพลิงยักษ์ทำลายตน」 (แรงขึ้นตามแท่งพลังชีวิตส่วนสีขาว)
不死「凱風快晴飛翔蹴」 อมตะ「ลูกถีบทะยานลมโชยฟ้าแจ่มใส」
呪札「無差別発火の符」 ป้ายสาป「ยันต์จุดไฟไม่แบ่งแยก」
Last Word พิศวง
＊こんな世は燃え尽きてしまえ！＊ ＊โลกพรรค์นี้จงมอดไหม้ไปซะ !＊ (พลังชีวิตส่วนสีขาวฟื้นฟูจนเต็ม)
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
化火符「妖怪弾幕変化 葉っぱ発破」 ยันต์ไฟแปลง「ห่ากระสุนแปลงจำแลงโยวไค ใบไม้ระเบิด」 (+มามิโซว)
火狂符「人体発火秘匿弾幕（バーニングヒドゥンバレット）」ยันต์คลั่งไฟ「ห่ากระสุนซ่อนเร้นมนุษย์เผาไหม้(Burning Hidden Bullet)」 (+อุดองเกะ)
「この何度目かの命、夢想封印されるまで」 「ขอใช้ชีวิตครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้นี้จนกว่าจะถูกผนึกจินตนาการ」 (+เรย์มุ)
Tips :
- ลมโชยฟ้าแจ่มใส ...ชื่อภาพ 1 ใน 46 ภาพของชุด "36 ทิวทัศน์แห่งภูเขาไฟฟูจิ"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ชินเมียวมารุ
คนแคระนั่งชามในนิทาน
สุคุนะ ชินเมียวมารุ
ชื่อ Occult : Little Green Man
(ล้อชื่อเรียกมนุษย์ต่างดาวในสมัยก่อน ตัวเล็ก หัวโต ตาโตสีดำ ร่างกายเป็นสีเขียว)
เผ่าคนแคระผู้ใช้ค้อนนำโชค
เธอตระเวนทดสอบจับคู่หาคนที่แข็งแกร่งที่สุด เพื่อพิชิตการต่อสู้สิงสถิต
สุดท้าย คนที่เธอเลือกคือคนร้ายกาจอย่างไม่น่าเชื่อ
ตัวละครสายความเร็วที่ก่อกวนไปทั่วด้วยความเร็วและร่างกายขนาดเล็ก
การโจมตีประชิดด้วยชามและดาบเข็มของเธอนั้นไม่อาจประมาทได้เลย
Skill (ท่าไม้ตาย)
天衣百縫 อาภรณ์สวรรค์ร้อยตะเข็บ (กดรัวได้)
絵羽縫直し แก้ตะเข็บลวดลายชุดคลุม
小槌大回転 เหวี่ยงค้อนหมุนวน (แนวบน/ล่าง)
親椀フーピング Hooping ชามคู่ใจ
海老一大回転 พลิกกุ้งเต็มกำลัง
小人の一本釣り เบ็ดเดี่ยวของคนแคระ
ท่าไม้ตาย Occult
「緑の小人さんが転んだ」 「คุณคนแคระตัวเขียวล้มแล้ว」 (โจมตีเมื่อคู่ต่อสู้เผยให้เห็นด้านหลัง)
Spell Card
小槌「伝説の椀飯振舞」 ค้อน「การเลี้ยงฉลองไม่อั้นในตำนาน」
小人「一寸法師にも五分の魂」 คนแคระ「อิซซุนโบวชิเองก็มีวิญญาณอยู่ห้าส่วน」 (โจมตีเมื่อสัมผัสคู่ต่อสู้)
釣符「可愛い太公望」 ยันต์เบ็ด「นักตกปลาผู้น่ารัก」
Last Word พิศวง
＊緑の巨人よ、おおきくなれよ！＊ ＊ยักษ์เขียวเอ๋ย จงตัวใหญ่ขึ้น !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
狂槌符「狂視幻像（ディスオーダーアイ）も大きくなあれ」ยันต์ค้อนคลั่ง「ภาพหลอนคลั่ง(Disorder Eye)เองก็จงใหญ่ขึ้น」 (+อุดองเกะ)
昇槌符「僕らの夢を載せて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนทะยาน「จงบันดาลความฝันของพวกเราแล้วใหญ่ขึ้น」 (+เทนชิ)
墜槌符「夢は大気圏に落ちて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนร่วง「ความฝันคือชั้นบรรยากาศโลกจงร่วงลงมาแล้วใหญ่ขึ้น」 (+เทนชิ)
「全小人族の緋想天」 「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของเผ่าคนแคระทั้งมวล」 (+เทนชิ)(OVERDRIVE)
槌化符「大判小判弾幕変化」 ยันต์แปลงค้อน「ห่ากระสุนแปลงจำแลงเหรียญใหญ่เหรียญเล็ก」 (+มามิโซว)
槌恋符「大判小判ザックザクハート」 ยันต์รักค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Heart」 (+โคอิชิ)
槌礫符「大判小判ザックザクサイコキネシス」 ยันต์กรวดค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Psychokinesis」 (+สุมิเระโกะ)
Tips :
- ล้อสำนวนที่ว่า"แมลงหนึ่งหุนก็ยังมีวิญญาณอยู่ห้าส่วน(50%)"
ซึ่งหมายถึง แม้แต่แมลงเล็กๆก็ยังมีวิญญาณ(ชีวิต) ดังนั้นจงปรานีต่อมัน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
สุมิเระโกะ
นักเรียนสาวผู้เชื่อเรื่องลี้ลับจนรับมือยาก
อุซามิ สุมิเระโกะ
ชื่อ Occult : Doppelgänger
(การพบเห็นบุคคลหนึ่งในเวลาเดียวกันแต่ต่างสถานที่กัน ว่ากันว่าถ้ามาเจอกัน จะมีคนหนึ่งที่ต้องตาย)
จอมพลังจิตสาวมัธยมปลายแห่งยุคปัจจุบัน
เธอสามารถเข้ามาเยือนเกนโซวเคียวได้ในความฝัน
ทว่า เกนโซวเคียวในวันนี้มีทิวทัศน์แตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากทุกที
ตัวละครสายตั้งป้อมผู้ต่อสู้โดยใช้พลังจิตที่สามารถเล่นงานจากทางไหนก็ได้โดยไม่ต้องเคลื่อนไหว
มาทับถมคู่ต่อสู้ด้วยก้อนอิฐจำนวนมากที่จู่โจมจากซ้ายขวาหน้าหลังกันเถอะ
Skill (ท่าไม้ตาย)
アーバンサイコキネシス Urban Psychokinesis (กดค้างได้)
テレポーテーション Teleportation (กดค้าง + ซ้าย/ขวาได้)
テレキネシス 電柱 Telekinesis เสาไฟฟ้า
テレキネシス 鉄骨 Telekinesis โครงเหล็ก (กดซ้ำได้)
ハイドロキネシス マンホール Hydrokinesis Manhole
チェインメール Chain Mail (จดหมายลูกโซ่) (ใช้เมื่ออยู่ที่แนวบนของจอ)
ท่าไม้ตาย Occult
「サモンドッペルゲンガー」 「Summoned Doppelgänger」
(หาก Doppelgänger ได้รับความเสียหาย เมื่อ Doppelgänger」 สลายไป ร่างต้นจะได้รับความเสียหายนั้น)
Spell Card
銃符「３Ｄプリンターガン」 ยันต์ปืน「3D Printer Gun」
念力「サイコキネシスアプリ」 พลังจิต「Psychokinesis App」 (กดปุ่มทิศทางได้)
念力「テレキネシス 電波塔」 พลังจิต「Telekinesis หอส่งสัญญาณ」
Last Word พิศวง
＊幻視せよ！異世界の狂気を＊ ＊จงหลอนลวงตา ! ความวิกลจริตของต่างโลก＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
超能力「サイコキネシスエンドレス」 พลังจิต「Psychokinesis Endless」
夢礫符「羊毛色のサイコキネシス」 ยันต์กรวดฝัน「Psychokinesis สีขนแกะ」 (+โดเรมี)
Ｗ超能力「サイコキネシステレポーテーション」 Wพลังจิต「Psychokinesis Teleportation」 (+สุมิเระโกะ)
Ｗ超能力「絶体絶命メトロポリタン」 Wพลังจิต「Metropolitan เข้าตาจน」 (+สุมิเระโกะ)
「世紀のダブルエスパー 宇佐見菫子」 「Double ESPer แห่งศตวรรษ อุซามิ สุมิเระโกะ」 (+สุมิเระโกะ)(OVERDRIVE)
槌礫符「大判小判ザックザクサイコキネシス」 ยันต์กรวดค้อน「เหรียญใหญ่เหรียญเล็กกรุ๊งกริ๊ง Psychokinesis」 (+ชินเมียวมารุ)
Tips :
- ล้อชื่อเกม "เมืองหลวงเข้าตาจน" (絶体絶命都市)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
อุดองเกะ
โยวไคกระต่ายผู้มีแนวคิดแบบผิวจันทร์จนความยาวคลื่นไม่สอดคล้อง
เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
ชื่อ Occult : คุเนะคุเนะ
(เรื่องเล่าสยองขวัญในอินเตอร์เนท ช่วงปี 2003 สิ่งยึกยือสีขาวที่จะทำให้เสียสติเมื่อมองเห็นมันในระยะใกล้)
กระต่ายจันทราผู้ควบคุมความวิกลจริต
คืนนี้อย่าว่าแต่ตัวเธอเองเลย
ไม่ว่าใครในเกนโซวเคียวต่างก็ทำให้เธอตกใจกันทั้งนั้น
เอกลักษณ์ขั้นสูงสุดคือ "คุเนะคุเนะ" ออคคัลท์ที่ควบคุมความวิกลจริตได้
หากคู่ต่อสู้มองเห็นคุเนะคุเนะแล้วเสียสติ นั่นคือโอกาสใหญ่ของเรย์เซน
Skill (ท่าไม้ตาย)
ディスオーダーアイ Disorder Eye (กดซ้าย/ขวาได้)
ルナティックガン Lunatic Gun
ディスビリーフアスペクト Disbelief Aspect
メディスンチェスト Medicine Chest (กดซ้ำได้)
ルナティッククランプ Lunatic Clamp
ท่าไม้ตาย Occult
「見たら狂うぞ！」 「ถ้ามองเห็นแล้วจะคลั่งนะ !」
(เกจวิกลจริตจะเพิ่มขึ้นเมื่อคู่ต่อสู้มองเห็นคุเนะคุเนะ ทำให้เกิดสภาวะคลั่ง ซึ่งเพิ่มพลังโจมตีให้แก่อุดองเกะ)
Spell Card
「月面跳弾（ルナティックダブル）」 「กระสุนสะท้อนผิวจันทร์(Lunatic Double)」
「幻朧月睨（ルナティックレッドアイズ）」 จับจ้องจันทร์หมองมายา(Lunatic Red Eyes)
「地上跳弾（ルナティックエコー）」 「กระสุนสะท้อนพื้นพิภพ(Lunatic Echo)」 (กดบน/ล่างได้)
Last Word พิศวง
＊もうお前は狂っている！＊ ＊บัดนี้เจ้าได้คลั่งไปแล้ว !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
狂槌符「狂視幻像（ディスオーダーアイ）も大きくなあれ」 ยันต์ค้อนคลั่ง「ภาพหลอนคลั่ง(Disorder Eye)เองก็จงใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
火狂符「人体発火秘匿弾幕（バーニングヒドゥンバレット）」ยันต์คลั่งไฟ「ห่ากระสุนซ่อนเร้นมนุษย์เผาไหม้(Burning Hidden Bullet)」 (+โมโคว)
Tips :
- ล้อคำพูดของเคนชิโร่ "บัดนี้เจ้าได้ตายไปแล้ว"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โดเรมี
โยวไคผู้ทำให้เห็นความฝัน
โดเรมี สวีท
ชื่อ Occult : ???
โยวไคผู้ปกครองโลกแห่งความฝัน
ปกติแล้วเธอจะเอาแต่เก็บตัวอยู่ในโลกแห่งความฝัน แต่กลับมีผู้พบเห็นเธอในเกนโซวเคียว
เรื่องนี้มีความหมายว่าอย่างไรกันแน่นะ
เอกลักษณ์คือ "ก้อนฝัน" ที่สามารถแย่งชิงมาจากศัตรูได้ด้วยการโจมตี
ยิ่งแย่งชิงได้มาก ออคคัลท์ของเธอยิ่งแข็งแกร่ง
Skill (ท่าไม้ตาย)
ドリームキャッチャー Dream Catcher (กดค้างได้ โจมตีด้วยวัตถุระหว่างดูดได้)
入眠シュート เข้านอน Shoot
ドレミーポッピング Doremy Hopping
夢風船フライト ลูกโป่งฝัน Flight
ビーズクラッシュ Beads Crash
ท่าไม้ตาย Occult
「干渉するドリームランド」 「Dreamland แทรกแซง」
Spell Card
夢符「留紺色の逃走夢」 ยันต์ฝัน「ฝันวิ่งหนีสีน้ำเงินเข้ม」
夢符「漆黒の宇宙夢」 ยันต์ฝัน「ฝันอวกาศสีดำสนิท」
羊符「ナイトメア・オブ・キメラ」 ยันต์แกะ「Nightmare of Chimera」
Last Word พิศวง
＊もう目覚めなくて良いのよ＊ ＊ไม่ต้องตื่นอีกเลยก็ได้นะ＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
狂槌符「狂視幻像（ディスオーダーアイ）も大きくなあれ」ยันต์ค้อนคลั่ง「ภาพหลอนคลั่ง(Disorder Eye)เองก็จงใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
夢礫符「羊毛色のサイコキネシス」 ยันต์กรวดฝัน「Psychokinesis สีขนแกะ」 (+สุมิเระโกะ)
夢要符「羊毛色の乾坤一擲」 ยันต์แก่นฝัน「เดิมพันด้วยชีวิตสีขนแกะ」 (+เทนชิ)
Tips :
- Nightmare of Chimera ล้อซูเปอร์โรบอท ไกคิง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เทนชิ
เทวดาผู้ละทางโลกด้วยมโนคติสีเพลิง
ฮินะนาอิ เทนชิ
ชื่อ Occult : HAARP
(High Frequency Active Auroral Research Program โครงการสร้างอาวุธเพื่อควบคุมลมฟ้าอากาศ)
เทวดานิสัยไม่ดีผู้อยู่เหนือสามัญสำนึก
เธอไม่ได้ลงมาที่เกนโซวเคียวตั้งนาน ปรากฏว่าการสิงสถิตสัมบูรณ์กำลังบูมอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนพอดี
เธอค้นพบคู่หูที่เหมาะสมกับผู้สูงศักดิ์อย่างตน ทำให้ไร้คู่ต่อกรบนพื้นพิภพ
ต่อสู้แบบอเนกประสงค์ด้วยกระบี่มโนคติสีเพลิงที่สามารถเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ได้ตามสถานการณ์
โจมตีแบบ All Range ด้วยแก่นหินที่เคลื่อนไหวตามใจนึก
และเรียกพายุด้วย "HAARP" ออคคัลท์ที่บงการชั้นบรรยากาศโลกได้
Skill (ท่าไม้ตาย)
要石独楽 ลูกข่างแก่นหิน
非想の威光 อิทธิพลไร้คนึง
天地プレス ฟ้าดิน Press
天人の飛翔 เทวดาทะยาน
高空の剣 ดาบฟ้าสูง (กดค้างได้)
ท่าไม้ตาย Occult
「ＨＡＡＲＰ的超常気象」 「ลมฟ้าอากาศผิดปกติแบบ HAARP」 (ปรับมุมตามตำแหน่งของคู่ต่อสู้)
Spell Card
要石「カナメファンネル」 แก่นหิน「Funnel แก่นหิน」
地符「一撃震乾坤」 ยันต์ปฐพี「หนึ่งรุกสะเทือนปฐพีสะท้านสภา」
桃符「堅牢堅固の仙桃」 ยันต์ลูกท้อ「ลูกท้อทนทานหนักแน่น」
Last Word พิศวง
＊大気圏は我が手中にあり＊ ＊ชั้นบรรยากาศโลกอยู่ในกำมือข้า＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
昇槌符「僕らの夢を載せて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนทะยาน「จงบันดาลความฝันของพวกเราแล้วใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
墜槌符「夢は大気圏に落ちて大きくなあれ」 ยันต์ค้อนร่วง「ความฝันคือชั้นบรรยากาศโลกจงร่วงลงมาแล้วใหญ่ขึ้น」 (+ชินเมียวมารุ)
「全小人族の緋想天」 「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของเผ่าคนแคระทั้งมวล」 (+ชินเมียวมารุ)(OVERDRIVE)
夢要符「羊毛色の乾坤一擲」 ยันต์แก่นฝัน「เดิมพันด้วยชีวิตสีขนแกะ」 (+โดเรมี)
昇符「遥か宙まで飛べ！ 僕らの夢を載せて」 ยันต์ทะยาน「จงบินไปให้ถึงอวกาศอันแสนไกล ! จงบันดาลความฝันของพวกเรา」
墜符「大気圏に落ちて、夢は地表に降り注ぐ」 ยันต์ร่วง「จงร่วงสู่ชั้นบรรยากาศโลก ความฝันร่วงโรยสู่ผิวโลก」
「大地を造り直そう、夢のある世界へ！」 「มาสร้างปฐพีขึ้นมาใหม่กันเถอะ สู่โลกที่มีความฝัน !」
「ヒュージバトルシップ 無双ナマズ見参」 「Huge Battleship ปลาดุกไร้เทียมทาน ออกโรง」(OVERDRIVE)
「全スペースピープルの緋想天」 「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของ Space People ทั้งมวล」(OVERDRIVE)
Tips :
- ล้อบทพูดของกิลกาเมชในเกม Fate/Grand Order "สรรพสิ่งอยู่ในกำมือข้า"
- ล้อวลีเด็ดจากเกม Darius ที่ว่า Warning! A huge battleship [ชื่อบอส] is approaching fast !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ยูคาริ
โยวไคผู้มีลับลมคมในด้วยเทพลักซ่อน
ยาคุโมะ ยูคาริ
ชื่อ Occult : เทเคะเทเคะ
(ผู้หญิงโดนรถไฟทับตัวขาดครึ่ง กลายเป็นวิญญาณอาฆาตที่คอยแย่งชิงขาจากคนเป็น)
โยวไคแห่งช่องว่างผู้ควบคุมอาณาเขตของตัวตนทั้งหลายทั้งปวง
โยวไคตนนี้เริ่มเคลื่อนไหวพร้อมกับการเกิดเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
แปลว่าเธอคือผู้อยู่เบื้องหลังเหตุวิปลาสครั้งนี้อย่างนั้นหรือ ?
ควบคุมอาณาเขตเพื่อใช้ท่าแหกกฎมากมายหลายแบบ
ไม่อาจคาดเดาว่าสิ่งที่โจมตีออกมาจากอีกฟากของช่องว่างคืออะไร
มีตั้งแต่วัตถุหลุดหลงปริศนา ไปจนถึงตัวยูคาริที่แทรกอยู่ในมิติ
Skill (ท่าไม้ตาย)
時空の綻び ห้วงมิติปริแตก
幻想狂想穴 หลุมไร้สามัญสำนึกมายา
幻想卍傘 ร่มสวัสดิกะมายา
円月傘 ร่มทรงกลด
魅惑のエサ เหยื่อที่แสนเย้ายวน
ท่าไม้ตาย Occult
「世界一機敏な上半身」 「ร่างครึ่งบนที่ไหวพริบดีที่สุดในโลก」
(กดตีเพื่อตี กดยิงเพื่อพุ่ง กดท่าไม้ตายพร้อมปุ่มซ้าย/ขวาเพื่อยกเลิก)
Spell Card
「無人廃線車両爆弾」 「ระเบิดตู้รถไฟร้างไร้ผู้คน」
式神「八雲藍＆橙」 ภูตรับใช้「ยาคุโมะ รัน & เชน」
境界「溢れ出る漂流物」 อาณาเขต「สิ่งหลุดหลงเอ่อล้น」
Last Word พิศวง
＊その綺麗な足をくれ！＊ ＊เอาขาที่สวยงามนั่นมา !＊
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
「憑坐の憂鬱」 「ความหดหู่ของการเข้าทรง」
「完全憑依と夢想封印」 「สิงสถิตสัมบูรณ์กับผนึกจินตนาการ」 (+เรย์มุ)
「憑坐と神霊の境界」 「อาณาเขตระหว่างการเข้าทรงกับชินเรย์」 (+เรย์มุ)
Tips :
- ในภาค 12.3 ยูคาริมีท่าชื่อ อาณาเขตระหว่างปัญญากับขา ซึ่งอาจนัยถึงร่างครึ่งบนกับร่างครึ่งล่าง ก็ว่าได้
- ล้อรถไฟติดระเบิดในเรื่อง Shin Godzilla
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โจะอง
น้องสาวฝาแฝดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โยริงามิ โจะอง
Yorigami Jyoon
เผ่าพันธุ์ : เทพแห่งโรคระบาด (คำว่าเทพแห่งโรคระบาดนี้แปลได้อีกอย่างว่า ตัวซวย)
ความสามารถ : ทำให้ทรัพย์สินลดลง
ชื่อ Occult : ???
เทพแห่งโรคระบาดผู้เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนอย่างน่าประหลาด แต่สุดท้ายก็จะทำให้คนรอบข้างเกิดความทุกข์ เลยถูกเกลียดชัง
ฝักใฝ่ในอำนาจ หยิ่งยโส ไม่รู้จักควบคุมตัวเอง
ใช้วาจาแยบคายเพื่อเข้าสิงเป้าหมาย แล้วทำให้เป้าหมายยอมนำทรัพย์สินมาถวายให้แก่เธอด้วยความตั้งใจของตัวเป้าหมายเอง
เมื่อสูญเสียทรัพย์สินก็จะดวงตก สุดท้ายก็หมดตัว
เมื่อทรัพย์สินที่สูบมาถูกใช้ไปจนหมดสิ้น เธอก็จะออกตระเวนตามหามนุษย์คนอื่นอีกครั้ง
เข้าสิงมนุษย์ผู้มีทรัพย์แล้วทำให้เกิดความทุกข์ ในแง่นี้จึงอาจเรียกได้อีกอย่างว่า เทพผู้ควบคุมทุกขลาภ
คราวนี้เธอใช้พี่สาวเป็นเครื่องมือตาม [แผนการที่ไม่มีวันแพ้] ที่เธอคิดขึ้น
นั่นคือการให้พี่สาวทำการสิงสถิตสัมบูรณ์เชิงบังคับ แล้วสลายดวงในการชนะของคู่ต่อสู้ไปให้หมด
Skill (ท่าไม้ตาย)
黄金のトルネード ทอร์นาโดทองคำ
チャネルのバッグ กระเป๋าชาเนล
セレブリティバーン Celebrity Burn
散財アッパー อัปเปอร์ผลาญทรัพย์
ジュリ扇ブーメラン บูมเมอแรงพัดจูลิ
ท่าไม้ตาย Occult
「完全憑依姉妹」 「พี่น้องสิงสถิตสัมบูรณ์」
(เปลี่ยนรูปแบบหลังจากชาร์จยิงเข้าเป้าหรือใช้ท่านี้ในระหว่างโจมตี)
Spell Card
憑依剥奪「スレイブロバー」 แย่งชิงสิงสถิต「Slave Robber」
貧符「超貧乏玉」 ยันต์ยาจก「ลูกแก้วโคตรยาจก」
「クイーンオブバブル」 「Queen of Bubble」
Last Word พิศวง
「80'sのエクストーショナー」 「Extortioner ยุค 80's」
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
不運「ようこそ極貧の世界へ」 ซวย「ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความยากจนข้นแค้น」 (+ชิอง)
財禍「プラックピジョン」 สูญทรัพย์「Pluck Pigeon」 (+ชิอง)
憑依交換「アブソリュートルーザー」 แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser」 (+ชิอง)
Tips :
- พัดจูลิ นัยถึงพัดที่ใช้ในร้านดิสโก้ชื่อ จูเลียน่าโตเกียว
- ภาพสาวสวยเต้นรำโบกพัดจูลิบนเวที ได้ชื่อว่าเป็น สัญลักษณ์แห่งยุคฟองสบู่
- Pluck Pigeon ศัพท์แสลงภาษาอังกฤษ หมายถึง การหลอกเอาเงินจากคนโง่
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ชิอง
พี่สาวฝาแฝดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โยริงามิ ชิอง
Yorigami Shion
เผ่าพันธุ์ : เทพยาจก
ความสามารถ : ทำให้ตัวเองและคนอื่นซวย
ชื่อ Occult : ???
เทพยาจกผู้โดนทุกคนรังเกียจเพราะหากโดนเธอสิงแล้วจะดวงตกจนยากไร้
มืดมน ตำหนิตัวเอง หวังพึ่งพาคนอื่น
เจ้าตัวเป็นคนไม่กระตือรือร้น เพราะไม่ว่าจะไปที่ไหน สุดท้ายตัวเองก็ยากจนอยู่อย่างนั้น เลยไม่พยายามจะทำอะไรทั้งนั้น
หากถามว่าดวงกับทรัพย์สินสูญหายไปอยู่ที่ใด
อันที่จริง ทรัพย์สินทั้งหมดถูกแปลงเป็นหนี้ ดวงทั้งหมดถูกแปลงเป็นความซวย แล้วสะสมอยู่ในภายในร่างกายของเธอเรื่อยมา
พอสะสมไปเรื่อยๆก็จะระเบิดออกมาเป็นครั้งคราว ทำให้เธอเปลี่ยนไปเป็น ซูเปอร์เทพยาจก แล้วแพร่กระจายความซวยไปทั่ว
แต่จริงๆแล้วเธอเป็นเทพพิทักษ์ผู้คอยปกป้องอีกฝ่ายจากทุกขลาภด้วยการทำให้อีกฝ่ายยากจน
แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังโดนรังเกียจอยู่ดี......
เพื่อหลีกหนีจากความยากจน เธอจึงเข้าสิงน้องสาวที่กำลังใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่ายในครั้งนี้
สุดท้ายแล้วน้องสาวเองก็ไม่สามารถเก็บสะสมเงินเอาไว้กับตัวได้ จึงต้องยากจนต่อไป
Spell Card เมื่อเป็นบอสใน Story Mode
不運「ようこそ極貧の世界へ」 ซวย「ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความยากจนข้นแค้น」 (+โจะอง)
財禍「プラックピジョン」 สูญทรัพย์「Pluck Pigeon」 (+โจะอง)
憑依交換「アブソリュートルーザー」 แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser」 (+โจะอง)
貧符「ミスチャンススキャッター」 ยันต์ยาจก「Mischance Scatter」
「最凶最悪の極貧不幸神」 「เทพผู้ยากจนข้นแค้นแสนทุกข์ทนที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด」
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
รายชื่อเพลง
二色蓮花蝶 ～ Red and White
นิอิรุเรนคะโฉว (ผีเสื้อดอกบัวสองสี) ～ เรด แอนด์ ไวท์ (แดงขาว)
เพลงประจำตัวเรย์มุ
恋色マスタースパーク
โคอิอิโระ มาสเตอร์สปาร์ค (Master Spark สีรัก)
เพลงประจำตัวมาริสะ
時代親父とハイカラ少女
จิไดโอยาจิโตะไฮคาระโชวโจ (ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
เพลงประจำตัวอิจิริน
感情の摩天楼 ～ Cosmic Mind
คันโจวโนะมะเทนโรว (ตึกระฟ้าแห่งอารมณ์ความรู้สึก) ～ คอสมิคไมนด์ (จิตใจอันกว้างใหญ่ไพศาล)
เพลงประจำตัวเบียคุเรน
大神神話伝
โอโอมิวะชินวะเดน (เทวตำนานโอโอมิวะ)
เพลงประจำตัวฟุโตะ
聖徳伝説 ～ True Administrator
โชวโทะคุเดนเซทสึ (ตำนานโชวโทะคุ) ～ ทรู แอดมินิสเทรเตอร์ (นักปกครองที่แท้จริง)
เพลงประจำตัวมิโกะ
芥川龍之介の河童 ～ Candid Friend
อาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ โนะคัปปะ (กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ) ～ แคนดิด เฟรนด์ (เพื่อนผู้ซื่อตรง)
เพลงประจำตัวนิโทริ
ハルトマンの妖怪少女
ฮาร์ทแมนน์ โนะโยวไคโชวโจ (สาวน้อยโยวไคแห่ง Hartmann)
เพลงประจำตัวโคอิชิ
幻想郷の二ッ岩
เกนโซวเคียวโนะฟุทัทสึอิวะ (ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
เพลงประจำตัวมามิโซว
亡失のエモーション
โบวชิทสึโนะอีโมชั่น (Emotion ที่สาบสูญ)
เพลงประจำตัวโคโคโระ
月まで届け、不死の煙
ทสึคิมาเดะโทโดเคะ, ฟุชิโนะเคะมุริ (จงไปให้ถึงดวงจันทร์, ควันอมตะเอ๋ย)
เพลงประจำตัวโมโคว
輝く針の小人族 ～ Little Princess
คางายาคุฮาริโนะโคบิโตะโสะคุ (เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย) ～ ลิตเติ้ล ปรินเซส (องค์หญิงตัวน้อย)
เพลงประจำตัวชินเมียวมารุ
華狭間のバトルフィールド
ฮานะซามะโนะ แบทเทิลฟิลด์ (Battlefield แกะสลักลายดอกไม้)
เพลงประจำตัวคาเซน
ラストオカルティズム ～ 現し世の秘術師
ลาสท์ ออคคัลทิซึม (Last Occultism) ～ อุทสึชิโยะโนะฮิจุทสึชิ (จอมศาสตร์ลับแห่งภพปัจจุบัน)
เพลงประจำตัวสุมิเระโกะ
狂気の瞳 ～ Invisible Full Moon
เคียวคิโนะฮิโตมิ (ม่านตาแห่งความวิกลจริต) ～ อินวิสิเบิ้ล ฟูล มูน (จันทร์เพ็ญล่องหน)
เพลงประจำตัวอุดองเกะ
永遠の春夢
เอย์เอนโนะชุนมุ (ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์)
เพลงประจำตัวโดเรมี
有頂天変 ～ Wonderful Heaven
อุโฉวเทนเฮน (เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิผิดเพี้ยน) ～ วันเดอร์ฟูล เฮฟเว่น (สวรรค์พิศวง)
เพลงประจำตัวเทนชิ
夜が降りてくる ～ Evening Star
โยรุงะฟุริเตะคุรุ (ราตรีร่วงโรยลงมา) ～ อีเวนนิ่ง สตาร์ (ดาวประจำเมือง)
เพลงประจำตัวยูคาริ
地の色は黄色 ～ Primrose
ฉิโนะอิโระวะคิอิโระ (สีของปฐพีคือสีเหลือง) ～ พริมโรส (ดอกพริมโรส)
เพลงประจำฉากศาลเจ้าฮาคุเรย์
(เพลง Arrange จากภาค 10.5)
マッシュルーム・ワルツ
มัชรูม วอลท์ซ (Mushroom Waltz)
เพลงประจำฉากร้านโควรินโดว
聖輦船空を往く
เซย์เรนเซนโซระโอะยุคุ (เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์ทะยานฟ้า)
เพลงประจำฉากเรือสมบัติเหนือหมู่เมฆ
法力の下の平等
โฮวริคิโนะชิตะโนะเบียวโดว (ความเท่าเทียมภายใต้พุทธบารมี)
เพลงประจำฉากวัดเมียวเรนจิ
恒常不変の参廟祀
โควโจวฟุเฮนโนะซันเบียวชิ (บวงสรวงฮวงซุ้ยมั่นคงไม่แปรเปลี่ยน)
เพลงประจำฉากมหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
光輝く天球儀
ฮิคาริคางายาคุเทนคิวกิ (ลูกโลกดาราส่องประกายแสง)
เพลงประจำฉากฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
沢の河童の技術力
ซาวะโนะคัปปะโนะกิจุทสึเรียคุ (อำนาจด้านวิทยาการของกัปปะแห่งหนองน้ำ)
เพลงประจำฉากหนองน้ำเกมบุ
地底に咲く薔薇
ฉิเทย์นิซาคุบาระ (กุหลาบบานใต้พิภพ)
เพลงประจำฉากวังวิญญาณพิภพ
深緑の狸森にて
ชินเรียคุโนะมุจินะโมรินิเตะ (ณ ป่าทานุกิสีเขียวเข้ม)
เพลงประจำฉากป่าโยวไคทานุกิ
(อนึ่ง 狸森 มุจินะโมริ เป็นชื่อของพื้นที่หนึ่งในเมืองคามิโนะยามะ จังหวัดยามากาตะ)
心綺楼演舞
ชินคิโรวเอนบุ (การแสดงร่ายรำตำหนักตระการใจ)
เพลงประจำฉากหมู่บ้านมนุษย์
(เพลง Arrange จากภาค 13.5)
不滅のレッドソウル
ฟุเมทสึโนะ เรด โซล (Red Soul ไร้แตกดับ)
เพลงประจำฉากป่าไผ่หลงทาง
落日に映える逆さ城
ราคุจิทสึนิฮาเอรุซาคาซะชิโระ (ประสาทกลับหัวต้องแสงอาทิตย์อัสดง)
เพลงประจำฉากปราสาทเข็มทอประกาย
千の試練を超えて
เซนโนะชิเรนโอะโคเอเตะ (ข้ามผ่านการฝึกนับพัน)
เพลงประจำฉากโลกเซียนคาเซน
夢世界フォークロア
มุเซะไค โฟล์คลอร์ (Folklore โลกฝัน)
เพลงประจำฉากโลกภายนอก
(เพลง Arrange จากภาค 14.5)
永遠に続く回廊
เอย์เอนนิทสึซึคุไคโรว (ทางเดินต่อเนื่องนิรันดร์)
เพลงประจำฉากเรือนนิรันดร์
スリープシープパレード
สลีป ชีป พาเหรด (Sleep Sheep Parade)
เพลงประจำฉากโลกแห่งความฝัน
至る有頂天
อิตารุอุโฉวเทน (เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิมาเยือน)
เพลงประจำฉากสวรรค์
憑坐は夢と現の間に ～ Necro-Fantasia
โยริมาชิวะยุเมะโตะอุทสึทสึโนะไอดะนิ (การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง) ～ เนโคร-แฟนตาเซีย (บทเพลงเพ้อฝันมรณะ)
เพลงประจำฉากศาลเจ้าวิปลาส
(เพลง Arrange จากภาค 7)
今宵は飄逸なエゴイスト(Live ver) ～ Egoistic Flowers.
โคโยอิวะเฮียวอิทสึนะ อีโกอิสท์ (ค่ำนี้เป็น Egoist จอมเสเพล)(Live ver) ～ อีโกอิสติค ฟลาวเวอร์ (เหล่าบุปผาเห็นแก่ตัว)
เพลงประจำฉากเวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
オカルトアトラクト
ออคคัลท์ แอทแทรคท์ (Occult Attract)
เพลงประจำฉากต่อสู้
ネオ竹林インフレイム
เนโอ ฉิคุริน อิน เฟลม (Neo ป่าไผ่ in Flame)
เพลงประจำฉากต่อสู้
億万劫の鐘
โอคุมันโกว (ระฆังนิรันดร์)
เพลงประจำฉากต่อสู้
アンノウンＸ ～ Occultly Madness
อันโนว์น เอกซ์ (Unknown X) ～ ออคคัลท์ลี่ แมดเนส (ความวิกลจริตอย่างลี้ลับ)
เพลงประจำฉากลาสท์บอส
憑依投合
เฮียวอิโทวโกว (เห็นพ้องสิงสถิต)
เพลงประจำฉากสนทนา
連帯責人
เรนไทเซคินิน (ผู้รับผิดชอบร่วมกัน)
เพลงประจำฉากสนทนา
合縁奇縁
ไอเอนคิเอน (พรหมลิขิตวิปริต)
เพลงประจำฉากสนทนา
異心同体
อิชินโดวไท (หนึ่งร่างต่างใจ)
เพลงประจำฉากสนทนา
壮言大語
โซวเกนไดโกะ (คุยโม้เกินตัว)
เพลงประจำฉากสนทนา
知略縦横
ฉิเรียคุจูวโอว (แผนสูงพาฝ่าฟัน)
เพลงประจำฉากสนทนา
意気揚々
อิคิโยวโยว (ฮึกเหิมเปี่ยมล้น)
เพลงประจำฉากสนทนา
開演間近
ไคเทนมาจิคะ (ใกล้เปิดม่าน)
เพลงประจำฉากสนทนา
天衣無縫 ～ Yellow Lily
เทนอิมุโฮว (อาภรณ์สวรรค์ไร้มลทิน) ～ เยลโล่ ลิลลี่ (ดอกลิลลี่เหลือง)
เพลงประจำฉากสนทนา
(เพลง Arrange จากภาค 10.5)
行雲流水
โควอุนริวซุย (เมฆเคลื่อนน้ำไหล)
เพลงประจำฉากจบ
(คติพจน์ของเรย์มุในภาค 9)
異変の種子
อิเฮนโนะชุชิ (เมล็ดพันธุ์วิปลาส)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 1
疑惑の芽生え
กิวาคุโนะเมบาเอะ (ความแคลงใจแตกหน่อ)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 2
未だ蕾む憑依華
อิมาดะทสึโบมุเฮียวอิบานะ (บุปผาสิงสถิตยังไม่ผลิดอก)
เพลงประจำฉากแสดงรายชื่อสตาฟฟ์ 1
真相へ繋がる枝葉
ชินโซวเอะทสึนาการุเอดาฮะ (กิ่งก้านเชื่อมโยงไปยังความจริง)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 3
咲き誇る憑依華
ซาคิโฮโครุเฮียวอิบานะ (บุปผาสิงสถิตบานสะพรั่ง)
เพลงประจำฉากแสดงรายชื่อสตาฟฟ์ 2
舞い散る憑依華吹雪
ไมโอริรุเฮียวอิบานะฟุบุคิ (พายุบุปผาสิงสถิตร่วงโรย)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 4
悠久の蒸気機関
ยูวคิวโนะโจวคิคิคัน (เครื่องจักรไอน้ำชั่วกาลปาวสาน)
เพลงประจำฉากแสดงรายชื่อสตาฟฟ์ 3
(เพลง Arrange จากภาค 12.3)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................นิอิรุเรนคะโฉว (ผีเสื้อดอกบัวสองสี) ～ เรด แอนด์ ไวท์ (แดงขาว)
เพลงประจำตัวเรย์มุ
恋色マスタースパーク
โคอิอิโระ มาสเตอร์สปาร์ค (Master Spark สีรัก)
เพลงประจำตัวมาริสะ
時代親父とハイカラ少女
จิไดโอยาจิโตะไฮคาระโชวโจ (ตาลุงย้อนยุคกับสาวน้อย High Collar)
เพลงประจำตัวอิจิริน
感情の摩天楼 ～ Cosmic Mind
คันโจวโนะมะเทนโรว (ตึกระฟ้าแห่งอารมณ์ความรู้สึก) ～ คอสมิคไมนด์ (จิตใจอันกว้างใหญ่ไพศาล)
เพลงประจำตัวเบียคุเรน
大神神話伝
โอโอมิวะชินวะเดน (เทวตำนานโอโอมิวะ)
เพลงประจำตัวฟุโตะ
聖徳伝説 ～ True Administrator
โชวโทะคุเดนเซทสึ (ตำนานโชวโทะคุ) ～ ทรู แอดมินิสเทรเตอร์ (นักปกครองที่แท้จริง)
เพลงประจำตัวมิโกะ
芥川龍之介の河童 ～ Candid Friend
อาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ โนะคัปปะ (กัปปะของอาคุตะงาวะ ริวโนะสุเกะ) ～ แคนดิด เฟรนด์ (เพื่อนผู้ซื่อตรง)
เพลงประจำตัวนิโทริ
ハルトマンの妖怪少女
ฮาร์ทแมนน์ โนะโยวไคโชวโจ (สาวน้อยโยวไคแห่ง Hartmann)
เพลงประจำตัวโคอิชิ
幻想郷の二ッ岩
เกนโซวเคียวโนะฟุทัทสึอิวะ (ฟุทัทสึอิวะแห่งเกนโซวเคียว)
เพลงประจำตัวมามิโซว
亡失のエモーション
โบวชิทสึโนะอีโมชั่น (Emotion ที่สาบสูญ)
เพลงประจำตัวโคโคโระ
月まで届け、不死の煙
ทสึคิมาเดะโทโดเคะ, ฟุชิโนะเคะมุริ (จงไปให้ถึงดวงจันทร์, ควันอมตะเอ๋ย)
เพลงประจำตัวโมโคว
輝く針の小人族 ～ Little Princess
คางายาคุฮาริโนะโคบิโตะโสะคุ (เผ่าคนแคระแห่งเข็มทอประกาย) ～ ลิตเติ้ล ปรินเซส (องค์หญิงตัวน้อย)
เพลงประจำตัวชินเมียวมารุ
華狭間のバトルフィールド
ฮานะซามะโนะ แบทเทิลฟิลด์ (Battlefield แกะสลักลายดอกไม้)
เพลงประจำตัวคาเซน
ラストオカルティズム ～ 現し世の秘術師
ลาสท์ ออคคัลทิซึม (Last Occultism) ～ อุทสึชิโยะโนะฮิจุทสึชิ (จอมศาสตร์ลับแห่งภพปัจจุบัน)
เพลงประจำตัวสุมิเระโกะ
狂気の瞳 ～ Invisible Full Moon
เคียวคิโนะฮิโตมิ (ม่านตาแห่งความวิกลจริต) ～ อินวิสิเบิ้ล ฟูล มูน (จันทร์เพ็ญล่องหน)
เพลงประจำตัวอุดองเกะ
永遠の春夢
เอย์เอนโนะชุนมุ (ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์)
เพลงประจำตัวโดเรมี
有頂天変 ～ Wonderful Heaven
อุโฉวเทนเฮน (เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิผิดเพี้ยน) ～ วันเดอร์ฟูล เฮฟเว่น (สวรรค์พิศวง)
เพลงประจำตัวเทนชิ
夜が降りてくる ～ Evening Star
โยรุงะฟุริเตะคุรุ (ราตรีร่วงโรยลงมา) ～ อีเวนนิ่ง สตาร์ (ดาวประจำเมือง)
เพลงประจำตัวยูคาริ
地の色は黄色 ～ Primrose
ฉิโนะอิโระวะคิอิโระ (สีของปฐพีคือสีเหลือง) ～ พริมโรส (ดอกพริมโรส)
เพลงประจำฉากศาลเจ้าฮาคุเรย์
(เพลง Arrange จากภาค 10.5)
マッシュルーム・ワルツ
มัชรูม วอลท์ซ (Mushroom Waltz)
เพลงประจำฉากร้านโควรินโดว
聖輦船空を往く
เซย์เรนเซนโซระโอะยุคุ (เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์ทะยานฟ้า)
เพลงประจำฉากเรือสมบัติเหนือหมู่เมฆ
法力の下の平等
โฮวริคิโนะชิตะโนะเบียวโดว (ความเท่าเทียมภายใต้พุทธบารมี)
เพลงประจำฉากวัดเมียวเรนจิ
恒常不変の参廟祀
โควโจวฟุเฮนโนะซันเบียวชิ (บวงสรวงฮวงซุ้ยมั่นคงไม่แปรเปลี่ยน)
เพลงประจำฉากมหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
光輝く天球儀
ฮิคาริคางายาคุเทนคิวกิ (ลูกโลกดาราส่องประกายแสง)
เพลงประจำฉากฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
沢の河童の技術力
ซาวะโนะคัปปะโนะกิจุทสึเรียคุ (อำนาจด้านวิทยาการของกัปปะแห่งหนองน้ำ)
เพลงประจำฉากหนองน้ำเกมบุ
地底に咲く薔薇
ฉิเทย์นิซาคุบาระ (กุหลาบบานใต้พิภพ)
เพลงประจำฉากวังวิญญาณพิภพ
深緑の狸森にて
ชินเรียคุโนะมุจินะโมรินิเตะ (ณ ป่าทานุกิสีเขียวเข้ม)
เพลงประจำฉากป่าโยวไคทานุกิ
(อนึ่ง 狸森 มุจินะโมริ เป็นชื่อของพื้นที่หนึ่งในเมืองคามิโนะยามะ จังหวัดยามากาตะ)
心綺楼演舞
ชินคิโรวเอนบุ (การแสดงร่ายรำตำหนักตระการใจ)
เพลงประจำฉากหมู่บ้านมนุษย์
(เพลง Arrange จากภาค 13.5)
不滅のレッドソウル
ฟุเมทสึโนะ เรด โซล (Red Soul ไร้แตกดับ)
เพลงประจำฉากป่าไผ่หลงทาง
落日に映える逆さ城
ราคุจิทสึนิฮาเอรุซาคาซะชิโระ (ประสาทกลับหัวต้องแสงอาทิตย์อัสดง)
เพลงประจำฉากปราสาทเข็มทอประกาย
千の試練を超えて
เซนโนะชิเรนโอะโคเอเตะ (ข้ามผ่านการฝึกนับพัน)
เพลงประจำฉากโลกเซียนคาเซน
夢世界フォークロア
มุเซะไค โฟล์คลอร์ (Folklore โลกฝัน)
เพลงประจำฉากโลกภายนอก
(เพลง Arrange จากภาค 14.5)
永遠に続く回廊
เอย์เอนนิทสึซึคุไคโรว (ทางเดินต่อเนื่องนิรันดร์)
เพลงประจำฉากเรือนนิรันดร์
スリープシープパレード
สลีป ชีป พาเหรด (Sleep Sheep Parade)
เพลงประจำฉากโลกแห่งความฝัน
至る有頂天
อิตารุอุโฉวเทน (เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิมาเยือน)
เพลงประจำฉากสวรรค์
憑坐は夢と現の間に ～ Necro-Fantasia
โยริมาชิวะยุเมะโตะอุทสึทสึโนะไอดะนิ (การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง) ～ เนโคร-แฟนตาเซีย (บทเพลงเพ้อฝันมรณะ)
เพลงประจำฉากศาลเจ้าวิปลาส
(เพลง Arrange จากภาค 7)
今宵は飄逸なエゴイスト(Live ver) ～ Egoistic Flowers.
โคโยอิวะเฮียวอิทสึนะ อีโกอิสท์ (ค่ำนี้เป็น Egoist จอมเสเพล)(Live ver) ～ อีโกอิสติค ฟลาวเวอร์ (เหล่าบุปผาเห็นแก่ตัว)
เพลงประจำฉากเวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
オカルトアトラクト
ออคคัลท์ แอทแทรคท์ (Occult Attract)
เพลงประจำฉากต่อสู้
ネオ竹林インフレイム
เนโอ ฉิคุริน อิน เฟลม (Neo ป่าไผ่ in Flame)
เพลงประจำฉากต่อสู้
億万劫の鐘
โอคุมันโกว (ระฆังนิรันดร์)
เพลงประจำฉากต่อสู้
アンノウンＸ ～ Occultly Madness
อันโนว์น เอกซ์ (Unknown X) ～ ออคคัลท์ลี่ แมดเนส (ความวิกลจริตอย่างลี้ลับ)
เพลงประจำฉากลาสท์บอส
憑依投合
เฮียวอิโทวโกว (เห็นพ้องสิงสถิต)
เพลงประจำฉากสนทนา
連帯責人
เรนไทเซคินิน (ผู้รับผิดชอบร่วมกัน)
เพลงประจำฉากสนทนา
合縁奇縁
ไอเอนคิเอน (พรหมลิขิตวิปริต)
เพลงประจำฉากสนทนา
異心同体
อิชินโดวไท (หนึ่งร่างต่างใจ)
เพลงประจำฉากสนทนา
壮言大語
โซวเกนไดโกะ (คุยโม้เกินตัว)
เพลงประจำฉากสนทนา
知略縦横
ฉิเรียคุจูวโอว (แผนสูงพาฝ่าฟัน)
เพลงประจำฉากสนทนา
意気揚々
อิคิโยวโยว (ฮึกเหิมเปี่ยมล้น)
เพลงประจำฉากสนทนา
開演間近
ไคเทนมาจิคะ (ใกล้เปิดม่าน)
เพลงประจำฉากสนทนา
天衣無縫 ～ Yellow Lily
เทนอิมุโฮว (อาภรณ์สวรรค์ไร้มลทิน) ～ เยลโล่ ลิลลี่ (ดอกลิลลี่เหลือง)
เพลงประจำฉากสนทนา
(เพลง Arrange จากภาค 10.5)
行雲流水
โควอุนริวซุย (เมฆเคลื่อนน้ำไหล)
เพลงประจำฉากจบ
(คติพจน์ของเรย์มุในภาค 9)
異変の種子
อิเฮนโนะชุชิ (เมล็ดพันธุ์วิปลาส)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 1
疑惑の芽生え
กิวาคุโนะเมบาเอะ (ความแคลงใจแตกหน่อ)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 2
未だ蕾む憑依華
อิมาดะทสึโบมุเฮียวอิบานะ (บุปผาสิงสถิตยังไม่ผลิดอก)
เพลงประจำฉากแสดงรายชื่อสตาฟฟ์ 1
真相へ繋がる枝葉
ชินโซวเอะทสึนาการุเอดาฮะ (กิ่งก้านเชื่อมโยงไปยังความจริง)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 3
咲き誇る憑依華
ซาคิโฮโครุเฮียวอิบานะ (บุปผาสิงสถิตบานสะพรั่ง)
เพลงประจำฉากแสดงรายชื่อสตาฟฟ์ 2
舞い散る憑依華吹雪
ไมโอริรุเฮียวอิบานะฟุบุคิ (พายุบุปผาสิงสถิตร่วงโรย)
เพลงประจำฉากไตเติ้ล 4
悠久の蒸気機関
ยูวคิวโนะโจวคิคิคัน (เครื่องจักรไอน้ำชั่วกาลปาวสาน)
เพลงประจำฉากแสดงรายชื่อสตาฟฟ์ 3
(เพลง Arrange จากภาค 12.3)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เนื้อเรื่องและฉากจบ
*กดที่ชื่อหัวข้อเพื่อแสดงข้อความ*
หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
บทเกริ่น
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
เรย์มุ & คาเซน ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์แพร่กระจาย
เรย์มุ : เริ่มสืบสวนจากที่ไหนดี
คาเซน : การค้นหาว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวลือแบบนี้
คาเซน : คงต้องเข้าไปคลุกวงใน
คาเซน : เท่านั้นล่ะนะ
คาเซน : พูดแบบรูปธรรมก็คือ
คาเซน : พวกเราต้องต่อสู้ด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์
เรย์มุ : ในเมื่อไม่มีเงื่อนงำอะไรก็ต้องทำแบบนั้นเท่านั้นล่ะนะ
เรย์มุ : แล้วพอทำแบบนั้น คนแรกที่ต้องเจอก็คือ......
มาริสะ : ฉันไม่มีอะไรทำ เลยมาชวนสู้กันสักตั้งน่ะ─ !
เรย์มุ : มาได้จังหวะดีทีเดียวนะ
เรย์มุ : เธอเหมาะจะเป็นตัวอย่างทดลองคนแรก
เรย์มุ : ของการสืบสวนการสิงสถิตสัมบูรณ์
มาริสะ : ตัวอย่างทดลอง ?
มาริสะ : พูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ ?
คาเซน : โทษทีนะ
คาเซน : แต่วันนี้ขอลุยแบบ 2 รุม 1 ละกัน
มาริสะ : ว้าว สลับตัวกันแล้ว !
มาริสะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์สินะ ?
เรย์มุ : ลองเอามาใช้งานจริง
เรย์มุ : เพื่อค้นหาความจริงน่ะ !
คาเซน : เดี๋ยว เดี๋ยว
คาเซน : มาริสะเองก็......
เรย์มุ : เธอเองก็
เรย์มุ : โดนสิงสถิตสัมบูรณ์ไปแล้วเหรอ─ !?
มาริสะ : เหมือนฉันสลับตัวกับคนอื่นเลย
เรย์มุ : เธอไม่รู้สึกตัว
เรย์มุ : เลยสินะ
เรย์มุ : สลับหมดทั้งร่างกายและจิตใจ
เรย์มุ : นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า สิงสถิตสัมบูรณ์ ไงล่ะ
มาริสะ : ได้ยินข่าวลือเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์มาก็จริง
มาริสะ : แต่มันสลับกันได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
มาริสะ : นี่มันน่าสนุ......
มาริสะ : เอ๊ย น่าประหลาดชะมัดเลยแฮะ
คาเซน : ทำให้รู้ตัวเรื่องหนึ่งล่ะ
เรย์มุ : อะไรเหรอ ?
คาเซน : นอกจากการสิงสถิตสัมบูรณ์
คาเซน : ด้วยการตกลงร่วมกัน
คาเซน : เหมือนที่พวกเราทำ
คาเซน : ยังมีกรณีที่
คาเซน : สามารถทำการสิงสถิตสัมบูรณ์
คาเซน : โดยที่มาสเตอร์ไม่รู้ตัวได้ด้วย
เรย์มุ : นั่นสินะ
เรย์มุ : ตอนที่ฉันโดนสิงสถิตสัมบูรณ์ครั้งแรก
เรย์มุ : ก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน
คาเซน : แปลว่าถ้าเอาไปใช้ในทางที่ผิด
คาเซน : ก็สามารถเชื่อมโยงกับ
คาเซน : การแย่งยึดร่างแต่เพียงฝ่ายเดียวได้......
เรย์มุ : นั่นเป็น......การคาดการณ์ที่ไม่น่าฟังเลยน้า
มามิโซว : การที่เธอออกมาแบบนี้
มามิโซว : แปลว่าเริ่มการสืบสวนแล้วสินะ
โมโคว : ให้นานกว่านี้ก็ได้นี่นา ?
โมโคว : ถ้าเริ่มคล่องแล้ว
โมโคว : สามารถอาละวาดได้อย่างไร้ขีดจำกัดเลยนะเฟ้ย
เรย์มุ : จมูกไวจริงนะ
เรย์มุ : มีคนที่เริ่มใช้ประโยชน์
เรย์มุ : จากการสิงสถิตสัมบูรณ์แล้วสิเนี่ย
มามิโซว : แต่แหม เพิ่งจะมาตรวจสอบพวกเรา
มามิโซว : เอาป่านนี้เนี่ย
มามิโซว : แสดงว่าไม่ได้รู้อะไร
มามิโซว : เกี่ยวกับเหตุวิปลาสครั้งนี้เลยสินะ
โมโคว : ขอสนุกกับเหตุวิปลาสครั้งนี้
โมโคว : ให้มากกว่านี้หน่อยละกัน !
เรย์มุ : ถูกนำไปใช้ในทางที่ผิด
เรย์มุ : แล้วรึนี่
มามิโซว : พูดอะไรของเธอน่ะ
มามิโซว : มันแพร่ไปถึงทุกคนแล้วนะ
มามิโซว : ขอแค่ทำตามขั้นตอน
มามิโซว : ก็สามารถเข้าสิงได้ง่ายๆเลย
คาเซน : ขั้นตอน......
คาเซน : มันคือการทำสมาธิสินะ
มามิโซว : อันนั้นมันก็ใช่อยู่หรอก......
มามิโซว : ถ้าฝ่ายมาสเตอร์เห็นพ้อง
มามิโซว : หรือว่ากำลังประมาท
มามิโซว : เพียงแค่ทำสมาธิ
มามิโซว : ก็สามารถเข้าสิงได้เลย
มามิโซว : ง่ายเหลือเชื่อเลยเนอะ ?
เรย์มุ : ตอนนี้
เรย์มุ : ยังไม่มีจุดหมายแน่ชัดเลย
เรย์มุ : แต่เอาเถอะ ในระหว่างนั้น
เรย์มุ : เดี๋ยวก็เจออะไรสักอย่างเลยนี่เนอะ ?
มิโกะ : พวกเราเองก็เริ่มเคลื่อนไหว
มิโกะ : เพื่อสืบสวนเหตุวิปลาสครั้งนี้แล้ว
มิโกะ : พวกเราจับคู่กันเพื่อการนี้
มิโกะ : อย่ามาเกะกะพวกเราได้รึเปล่า
เรย์มุ : ใครจะไปยอมให้ทำแบบนั้นล่ะ
เรย์มุ : ต่อให้ต้องสืบสวนตามมีตามเกิด
เรย์มุ : ฉันก็จะเป็นคนคลี่คลายเหตุวิปลาสเอง !
มิโกะ : ดูเหมือนจะมีเคล็ดลับ
มิโกะ : ในการใช้สิงสถิตสัมบูรณ์อยู่สินะ
เรย์มุ : พวกเธอสองคนแข็งแกร่งเกินไป
เรย์มุ : เลยปรับตัวเข้าหากันไม่ได้ล่ะมั้ง ?
มิโกะ : เรื่องนั้นก็มีส่วน
มิโกะ : ที่จริงฉันลุยคนเดียวก็ได้
มิโกะ : แต่ก็รู้สึกว่าการสืบสวนเหตุวิปลาสนี้จะเป็นไปได้ยาก
มิโกะ : หากไม่ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : เลยต้องร่วมมือกันอย่างเลี่ยงเสียมิได้น่ะ
มิโกะ : ไม่จำเป็นต้องปรับตัวเข้าหากันหรอก
คาเซน : ไม่ใช่ว่าชอบพูดเป็นประจำว่า
คาเซน : จงเทิดทูนความสงบ หรอกเหรอ ?
มิโกะ : คำนั้นมันมีความหมายว่า
มิโกะ : อย่าขัดขืนข้า ต่างหากล่ะ
คาเซน : อ้อ อย่างนี้นี่เอง......
คาเซน : เรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์กันหมดเลย
เรย์มุ : การสืบสวนในวันนี้ก็
เรย์มุ : ไม่ช่วยให้รู้อะไรสักเท่าไหร่เลย
เรย์มุ : ท่าทางจะเป็นการสืบสวนที่กินเวลาน่าดูแฮะ
คาเซน : ไม่หรอก......
คาเซน : ดูเหมือนวันนี้จะยังไม่จบนะ
ยูคาริ : นั่นเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่เลวร้ายที่สุด
ยูคาริ : ที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเจตนาร้ายเลยนะ
เรย์มุ : ยูคาริ(เธอ)...... !
เรย์มุ : โผล่มาในเวลาแบบนี้
เรย์มุ : แปลว่า
เรย์มุ : เธอมีส่วนเกี่ยวข้องอีกแล้วสินะ !
ยูคาริ : การบังคับแย่งยึดร่างกาย
ยูคาริ : เป็นการกระทำของปิศาจ......
ยูคาริ : ไม่สิ ที่สุดของความนอกรีตเลยต่างหาก
ยูคาริ : เธอเห็นฉันเป็นคนที่จะทำเรื่องแบบนั้น
ยูคาริ : ได้ลงคอเชียวหรือ
เรย์มุ : เห็นสิ !
เรย์มุ : เห็นสุดๆเลยล่ะ !
เรย์มุ : คิดได้อย่างเดียวเลยว่า
เรย์มุ : เธอต้องเกี่ยวข้องกับเหตุวิปลาสแน่ๆ !
ยูคาริ : โง่จริงนะ......พวกเธอไม่ได้เข้าใจ
ยูคาริ : ถึงความอันตรายของการสิงสถิตสัมบูรณ์เลย
ยูคาริ : ถ้าอย่างนั้น ผู้ใกล้เคียงเทพก็ต้องเรียนรู้ด้วยเจตนาร้าย(ห่ากระสุน) !
ยูคาริ : เจ้าพวกเขลาห่ากระสุน!
ปรากฏการณ์ที่ยึดครองทั้งจิตใจและร่างกายจนเปลี่ยนเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง
เรื่องราวที่จะเริ่มขึ้นหลังจากนี้ คือเรื่องราวหวานอมขมกลืนของผู้ที่คอยสังเกตการ "สิงสถิตสัมบูรณ์"
รวมไปถึงผู้ที่ใช้ประโยชน์ ผู้ที่เข้ามาพัวพันโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ผู้ที่พยายามเปิดเผยภัยคุกคามที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง......
และเหล่าผู้คนที่เข้าใจผิดว่า "สองคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือพวกเราไงล่ะ"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
มาริสะ & โคอิชิ สองผู้สนุกสนานอย่างบริสุทธิ์ใจ
มาริสะ : มาสู้กันสักตั้งเหอะ─ !
มาริสะ : หึหึหึ
มาริสะ : อาจจะขี้โกงไปสักหน่อย
มาริสะ : แต่ฉันได้พลังที่น่าสนใจมาว่ะ
มาริสะ : ขอทดสอบกับเธอ
มาริสะ : จนกว่าจะใช้คล่องเลยละกัน
อิจิริน : ตายจริง บังเอิญจัง
อิจิริน : ฉันเองก็
อิจิริน : อยากทดสอบพลังใหม่อยู่พอดี
มาริสะ : ......หมายความว่า ?
ฟุโตะ : แต่ขอลุยแบบสองคนละกันนะ
โคอิชิ : อ๊า─ อะไรกัน─
โคอิชิ : พวกคุณเองก็ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่เหรอ─
โคอิชิ : ทั้งที่อยากรุมกระทืบ
โคอิชิ : แบบ 2 ต่อ 1 แท้ๆ─
อิจิริน : แพ้ซะแล้ว
มาริสะ : ถึงจะยังไม่คุ้นกับการจับคู่
มาริสะ : แต่ก็พอจะเอาชนะได้ล่ะนะ
มาริสะ : ว่าแต่ พวกเธอเองก็
มาริสะ : ใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยสิน้า
ฟุโตะ : ดีล่ะ─
ฟุโตะ : คราวนี้ตาข้าเป็นมาสเตอร์บ้างล่ะ
อิจิริน : เอ๋─ แต่แหม ช่วยไม่ได้น้า
อิจิริน : สัญญากันไว้แล้วนี่นะ
มาริสะ : เห
มาริสะ : ผลัดกันเป็นมาสเตอร์
มาริสะ : ได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ
มาริสะ : ทำได้ง่ายกว่าที่คิดแฮะ
มาริสะ : หลงนึกว่าเกี่ยวข้อง
มาริสะ : กับความสามารถของยัยนั่นซะอีก
โคอิชิ : ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน─
โคอิชิ : ทั้งที่อุตส่าห์คิดว่า แข็งแกร่งขึ้นแล้วน้า
โคอิชิ : แท้ๆเชียว
มาริสะ : ถ้าจับคู่กับใครก็ได้ง่ายๆล่ะก็
มาริสะ : เปลี่ยนจากคนที่ใช้งานยากแบบนี้
มาริสะ : ไปจับคู่กับคนอื่นจะดีกว่าล่ะมั้ง
นิโทริ : ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่ล่ะสิ ?
มาริสะ : โอ้ เธอเองก็รู้สินะ
มาริสะ : ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
นิโทริ : ฉันกำลังทดสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์เพื่อทำการวิเคราะห์ด้วยตัวเองน่ะ
นิโทริ : เธอเองก็มาช่วยทดสอบด้วยสิ
โคโคโระ : การสิงสถิตก็สนุก !
มาริสะ : ......
มาริสะ : ไม่อยากจับคู่
มาริสะ : กับสองคนนี้เลยน้า
มาริสะ : เอาเป็นว่า
มาริสะ : พักเรื่องการเปลี่ยนคู่เอาไว้ก่อนละกัน
นิโทริ : แต่ก็ได้ผลการทดลองที่ดีล่ะนะ
มาริสะ : การทดลองอะไรเหรอ ?
นิโทริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์นี่
นิโทริ : ชัดเจนว่าเป็นผลกระทบจาก
นิโทริ : เหตุตำนานเมืองวิปลาสน่ะ
นิโทริ : สรุปคือ
นิโทริ : ถ้าสยบเหตุตำนานเมืองวิปลาสได้
นิโทริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์ก็จะสิ้นสุดลง
มาริสะ : หรือว่า เธอ......
นิโทริ : หึหึหึ
นิโทริ : ก่อนที่เหตุวิปลาสจะคลี่คลายไป
นิโทริ : ต้องทำให้การสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมเสร็จสมบูรณ์ให้ได้ !
มาริสะ : เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในเวลาเดียวกันไปทั่วเลย
มาริสะ : แบบนี้จะประมาทไม่ได้แล้ว
มาริสะ : สืบสวนเรื่องเหตุวิปลาส
มาริสะ : ไปถึงขั้นไหนแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : อ๋อ─ เรื่องนั้นสิน้า
เรย์มุ : มันเกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อยน่ะน้า
มาริสะ : ปัญหาอะไรเหรอ ?
เรย์มุ : ตอนนี้กำลังวางแผนเอาชนะอยู่น่ะ
มาริสะ : เอาชนะ......งั้นก็หมายความว่า
มาริสะ : รู้ตัวผู้อยู่เบื้องหลังแล้วเหรอ เร็วดีแฮะ
เรย์มุ : แหม─......จะว่ายังไงดีล่ะ
เรย์มุ : การคลี่คลายเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
เรย์มุ : มันอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆก็ได้
มาริสะ : อ้ำๆอึ้งๆน่าดูเลยนะ
มาริสะ : ดูออกหมดเลยว่ากำลังปิดบังอะไรเอาไว้
คาเซน : โดยใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์ใช่มั้ยล่ะ ?
คาเซน : ถ้างั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ให้ก็ได้
มาริสะ : อ๊ะ อะ อื้ม
มาริสะ : อิบาระคาเซน(เธอ)กระตือรือร้นขนาดนี้
มาริสะ : มันแปลกๆชอบกลน้า
คาเซน : บุกเข้ามาให้เต็มที่เลย !
มาริสะ : คนที่แข็งแกร่งที่สุดคือฉัน !
โคอิชิ : พวกฉัน ต่างหาก !
เรย์มุ : แพ้ซะแล้ว─
เรย์มุ : ช่วยไม่ได้นะ
เรย์มุ : จะบอกความจริงให้ละกัน
โคอิชิ : ว้าย─
โคอิชิ : หลังจากนี้ต้องเกิด
โคอิชิ : เรื่องน่าสนุกขึ้นแน่ๆเลย─ !
มาริสะ : การเดินเรื่องมันแปลกๆยังไงชอบกลน้า
เรย์มุ : รีบมุ่งหน้าไปที่
เรย์มุ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน จะดีกว่านะ
เรย์มุ : ที่นั่นอาจจะ
เรย์มุ : กำลังเกิดอะไรบางอย่างขึ้น
เรย์มุ : ก็เป็นได้
มาริสะ : ได้ยินมาว่าคืนนี้จะมี
มาริสะ : งานแสดงสดของปริซึมริเวอร์นี่นา......
มาริสะ : หรือว่าผู้อยู่เบื้องหลังคือ...... !
โคอิชิ : หรือว่า ?
มาริสะ : ไม่หรอก คงไม่ใช่
มาริสะ : มันไม่น่าจะเป็นแบบนั้นไปได้......
มาริสะ : ยูคาริ(เธอ)งั้นเหรอ......
มาริสะ : รู้สึกเหมือนกำลังเข้าใกล้
มาริสะ : ความจริงของเหตุวิปลาสแล้วว่ะ
ยูคาริ : การที่เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่
ยูคาริ : แปลว่ากำลังสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์สินะ
ยูคาริ : ว่าแต่ เธอคิดว่าเผ่าพันธุ์อะไร
ยูคาริ : ที่จะเชี่ยวชาญเรื่องการสิงสถิตล่ะ ?
มาริสะ : ไม่มีร่างเนื้อ
มาริสะ : คงต้องเป็นเผ่าพันธุ์อย่างวิญญาณ......
มาริสะ : อ๊ะ ! ไม่จริงน่า !
มาริสะ : แต่สามพี่น้องวงมโหรีเป็นวิญญาณหลอน !
ยูคาริ : อุฮุฮุ ถ้าเป็นแบบนั้น
ยูคาริ : คงคลี่คลายได้ในพริบตาเลยล่ะน้า
ยูคาริ : แต่แน่นอนว่านั่นเป็นคำตอบที่ผิดจ้ะ
มาริสะ : คงงั้นล่ะนะ─
มาริสะ : ฟู่ ไม่รู้ว่าทำไมถึงโล่งอกแฮะ
ยูคาริ : เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน
ยูคาริ : ตอนนี้เธอ
ยูคาริ : กำลังถูกบีบให้เลือกตัวเลือกที่สำคัญจ้ะ
มาริสะ : หา ? ตัวเลือก ?
ยูคาริ : จะยอมถอยกลับไปตอนนี้
ยูคาริ : หรือจะลิ้มรสความจริงด้วยตัวเอง
มาริสะ : เป็นตัวเลือกที่ไร้ความหมายเหมือนเคยเลยนะ
มาริสะ : มาถึงนี่แล้ว ใครจะไปยอมถอยกันล่ะโว้ย
ยูคาริ : แล้วทำเป็นไม่ได้ยินเรื่องเมื่อกี้ไป
ยูคาริ : เอ้า ทั้งสองคนจงตัดสินใจด้วยกัน !
มาริสะ : ทุกคนเขาใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์กันหมดแล้ว
มาริสะ : มีแค่เธอนี่แหละที่ยังสู้คนเดียวอยู่
ยูคาริ : รู้รึเปล่าว่าทำไม ?
โคอิชิ : รู้สิรู้สิ─
โคอิชิ : เพราะไม่มีเพื่อนใช่มั้ยล่ะ ?
โคอิชิ : น่าเศร้าจัง─
ยูคาริ : เดี๋ยวก็จะได้รู้เหตุผลเอง
ยูคาริ : พวกปริซึมริเวอร์ใกล้จะ
ยูคาริ : เริ่มการแสดงสดแล้ว
ยูคาริ : สองผู้เลวทรามที่สุด
ยูคาริ : จะปรากฏตัวเพราะเล็งผู้ชมเอาไว้
ยูคาริ : พวกเธอเองก็ลองลิ้มรสดูซะนะ ?
โคอิชิ : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โคอิชิ : จะเล่นเพลงอะไรน้า
มาริสะ : เฮ้ย เฮ้ย
มาริสะ : มันใช่เวลาทำแบบนั้นเรอะ
มาริสะ : ต้องจับตาดูให้ดี
มาริสะ : ว่าจะมีอะไรโผล่มาที่นี่นะ
โคอิชิ : อะไรที่จะโผล่มาที่นี่ก็ต้องเป็น
โคอิชิ : Prismriver with H อยู่แล้วนี่นา ?
โคอิชิ : ต้องสนุกกับงานแสดงสดสิเจี๊ยก ! (ล้อเผ่าพันธุ์ตัวเอง เพราะซาโทริเป็นโยวไคที่มีรูปร่างคล้ายลิง)
มาริสะ : พลาดจริงๆที่จับคู่กับยัยนี่
โจะอง : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โจะอง : ใกล้จะเริ่มการแสดงแล้วสินะ─ !
โคอิชิ : เนอะ─ น่าสนุกจังเลยเนอะ─ !
โจะอง : แล้วชั่วพริบตาที่ผู้ชม
โจะอง : ต่างไม่คิดอะไรในใจก็จะมาเยือน─
โคอิชิ : ไม่คิดอะไรเนี่ยสนุกดีเนอะ─
มาริสะ : อะ เฮ้ย
มาริสะ : เธอเป็นใครน่ะ ?
โจะอง : อ๋า ? จะเป็นใครก็ช่างเถอะน่า ?
โจะอง : พวกกากอย่ามาเกะกะน่า
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
โจะอง : เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่
โจะอง : เพื่อสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์ล่ะสิ
โจะอง : ฉันขอชื่นชมตรงจุดนั้น
มาริสะ : งั้นก็หมายความว่า
มาริสะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์เป็นฝีมือของเธอสินะ !
โจะอง : ถูกต้องแล้ว
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะอง เทพธิดาผู้นำมาซึ่งความมั่งคั่ง
มาริสะ : นำมาซึ่งความมั่งคั่ง งั้นเหรอ ?
โคอิชิ : อ้าว ?
โคอิชิ : เหมือนจะเป็นคนดีเลย
โจะอง : เอาล่ะ─ เดี๋ยวฉันจะดึงความมั่งคั่ง
โจะอง : ออกมาจากผู้ชมเหล่านี้
โจะอง : อย่ามาเกะกะล่ะ
มาริสะ : อย่าบอกนะว่า นำมาซึ่งความมั่งคั่ง ที่ว่านั่น
มาริสะ : หมายถึง นำมาให้ตัวเอง งั้นเหรอ ?
โจะอง : มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว
โจะอง : เพราะว่าฉันชำนาญการรวบรวมเงิน
โจะอง : ฉันไม่เหมือนกับพี่สาวของฉันนะ
มาริสะ : พี่สาว ?
ชิอง : ทั้งๆที่ฉันเองก็
ชิอง : ไม่ได้อยากจะยากจนแท้ๆ
โคอิชิ : หวา มีคนท่าทางยากไร้โผล่มาด้วย
ชิอง : ทั้งๆที่ถ้าไม่มีฉันอยู่
ชิอง : กับดักสิงสถิตสัมบูรณ์
ชิอง : ก็ไม่มีวันทำได้แท้ๆ─
โจะอง : อย่าเข้ามาใกล้กว่านั้นนะ !
โจะอง : อยู่กับพี่แล้วเดี๋ยวจะติดเชื้อยากจนเข้า
มาริสะ : ยัยพวกนี้......
มาริสะ : มีจุดประสงค์อะไรกันแน่ ?
โจะอง : บังคับให้เกิดการสิงสถิตสัมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ
โจะอง : แล้วช่วงชิงความมั่งคั่งจากผู้ชมจำนวนมากไงล่ะ
โจะอง : โดยเฉพาะพวกผู้ชมในงานแสดงสด
โจะอง : จิตใจไร้การป้องกันแบบนั้น หวานหมูเลยล่ะ
มาริสะ : หา ก่อเหตุวิปลาสพรรค์นี้ขึ้นมา
มาริสะ : เพื่อลักทรัพย์เนี่ยนะ
โจะอง : ไม่ได้ลักทรัพย์สักหน่อย
โจะอง : ความมั่งคั่งมันมารวมตัวที่ฉัน
โจะอง : โดยอัตโนมัติต่างหากล่ะ
ชิอง : เพราะว่าโจะองเป็น เทพแห่งโรคระบาด นั่นล่ะนะ
ชิอง : มนุษย์ที่โดนน้องสาวของฉันเข้าสิง
ชิอง : เลยถวายเงินให้ด้วยความตั้งใจของตัวเอง
ชิอง : ส่วนฉันคือเทพยาจกชื่อ ชิอง
ชิอง : ฉันสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่น้องสาว
ชิอง : เพื่อรับอานิสงส์จากเธอ
มาริสะ : พี่น้องเทพยาจกกับเทพแห่งโรคระบาด !?
มาริสะ : หวา─ ไม่อยากเข้าใกล้เลยแฮะ─
โคอิชิ : แบบนี้ต้องเรียกว่าเป็น
โคอิชิ : สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด อย่างแท้จริงเลยน้า
มาริสะ : ฉันจะบดขยี้ความทะเยอทะยาน
มาริสะ : ของพวกเธอให้สิ้นที่นี่แหละ
โจะอง : ฉันไม่อยากปล่อยให้
โจะอง : โอกาสใหญ่แบบนี้หลุดมือไปเลย
ชิอง : จัดการให้เสร็จ
ชิอง : ก่อนที่เพลงจะจบละกัน
ชิอง : ชนะสบายอยู่แล้วล่ะ พวกไร้แผนการพรรค์นี้
โจะอง : นั่นสิเนอะ !
โจะอง : เทพแห่งโรคระบาดอย่างฉัน กับ
ชิอง : เทพยาจกอย่างฉัน
โจะอง & ชิอง : สาเหตุที่พวกเราเป็นพี่น้องที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง & ชิอง : จงรับรู้ด้วยร่างกายซะ !
โจะอง : แต่ว่า......
มาริสะ : ฉันไม่รู้สึกว่าจะแพ้ให้กับ
มาริสะ : คนที่กำลังปล่อยออร่าด้านลบออกมาอย่างพวกเธอเลยว่ะ !
โจะอง : อะฮะฮะฮะฮะ การล้อเล่นจบลงแล้ว !
โจะอง : ตอนนี้แหละ !
โจะอง : ความพ่ายแพ้ของพวกเธอเป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
มาริสะ : อ้าว ? ทำไมฉันถึงต่อสู้กับเธออยู่ล่ะ ?
โคอิชิ : ร่างกายไม่ขยับตามที่ต้องการเลย─
โคอิชิ : แถมจับคู่กับศัตรูตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
มาริสะ : จับคู่กับศัตรู ?
มาริสะ : ถ้างั้นคนที่ฉันกำลังจับคู่อยู่ล่ะ......
ชิอง : หึหึหึ รู้ตัวช้าไปนะ
มาริสะลองสลับตัวกับสเลฟของตน
ปรากฏว่าเป็นเทพยาจก ชิอง
มาริสะ : กรี๊ด─ โดนเทพยาจกเข้าสิงแล้ว─
มาริสะ : ไม่ไหวแล้ว─ จะซวยแล้ว─
ชิอง : เทพีแห่งชัยชนะไม่ยิ้มให้เธอแล้วล่ะ
มาริสะโดนเทพยาจกเข้าสิงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ดวงถูกลดลงจนถึงขีดสุด แล้วสลบไป
โจะอง : ไปได้สวยเลยเนอะ
โจะอง : สมกับที่เป็นตัวละครมืดมนระดับตำนานเลยน้า
โจะอง : พี่สาวของฉันเนี่ย
โจะอง : มนุษย์ที่โดนพี่เข้าสิง
โจะอง : ไม่มีทางชนะได้หรอก
ชิอง : เฮ้อ แต่นั่นก็แปลว่า
ชิอง : ฉันไม่มีวันชนะเหมือนกันน้า
โจะอง : ไม่เห็นเป็นไรเลย แค่ฉันชนะก็พอแล้ว
ชิอง : ฉันเองก็อยากชนะบ้างเหมือนกันน้า
โจะอง : เข้าสิงแล้วสูบดวงของมนุษย์อย่างฉัน กับ
ชิอง : เข้าสิงแล้วสลายดวงด้านการศึกของมนุษย์อย่างฉัน
โจะอง : คู่หูไร้เทียมทานที่เลวทรามที่สุดอย่างแท้จริงเลยเนอะ
โจะอง : เอาล่ะ ไปชิงดวงด้านทรัพย์จากพวกผู้ชมกันเถอะ─
ชิอง : สำเร็จแล้วเนอะ เท่านี้ก็พ้นความยากไร้สักที !
สเลฟถูกสลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
กลายเป็นว่ามาริสะกับโคอิชิต่อสู้กันเอง
พวกเธอไม่มีความหวังที่จะชนะเลย
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
นิโทริ & โคโคโระ จงวิเคราะห์การสิงสถิตสัมบูรณ์ !
เรย์มุ : ไม่ช่วยให้ฝึกอะไรได้มากเลยนะ
นิโทริ : โฮะโฮ่ เป็นการจับคู่ที่แปลกตาดีแฮะ
นิโทริ : ช่างเถอะ ลุยล่ะนะ !
นิโทริ : ได้ตัวอย่างดีๆมาแล้ว
ฟุโตะ : เจ็บใจนัก
ฟุโตะ : อยากท้าประลองอีกครั้งด้วยสเลฟอื่นจัง
เรย์มุ : อย่างที่คิดเลย ไม่ถนัดที่จะเป็นสเลฟเลยน้า
เรย์มุ : คงต้องฝึกฝนกับคนอื่นให้หลากหลายกว่านี้
นิโทริ : เป็นไง ?
นิโทริ : รู้อะไรบ้างรึเปล่า ?
โคโคโระ : รู้ค่ะ
โคโคโระ : ความรู้สึกเจ็บใจของทั้งสองคน
โคโคโระ : กำลังซิงโครกัน
อิจิริน : ได้เลย !
นิโทริ : ทุกคนตามน้ำกันดีแบบนี้ ช่วยได้เยอะเลยว่ะ
มาริสะ : เรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมอยู่นะโว้ย
มาริสะ : ระวังตัวเอาไว้จะดีกว่านะ
อิจิริน : เทียม ?
อิจิริน : ทั้งที่เป็นกัปปะ ? ((คำว่า เทียม ในภาษาญี่ปุ่น แปลตรงตัวได้ว่า สร้างโดยมนุษย์))
นิโทริ : ใช่แล้ว
นิโทริ : อีกไม่นานก็จะอธิบายได้อย่างกระจ่างแจ้ง
นิโทริ : ด้วยเทคโนโลยี
นิโทริ : พวกเธอเองก็จงมาเป็นหนึ่งในตัวอย่างซะ !
มาริสะ : พอจับคู่กับอิจิรินแล้ว
มาริสะ : รวมนักพรตไปด้วยก็กลายเป็น 3 คน
มาริสะ : ทั้งๆที่ความผิดปกตินี่
มาริสะ : น่าจะเปิดทางไปสู่อะไรสักอย่างได้
มาริสะ : แต่ถ้าไม่ชนะก็ไม่มีความหมายล่ะนะ
อิจิริน : หรือว่าเธอกำลัง
อิจิริน : พูดถึงเรื่องสองผู้เลวทรามที่สุดนั่น ?
อิจิริน : ฉันเองก็กำลังพยายาม
อิจิริน : เพื่อเอาชนะอยู่เหมือนกัน
มาริสะ : ว่าไงนะ เธอด้วยเรอะ
มาริสะ : อยากให้แบ่งปันข้อมูลชะมัด
นิโทริ : เป็นไง ?
โคโคโระ : ทั้งที่แพ้ในการประลอง
โคโคโระ : แต่กลับเกิดความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันขึ้นค่ะ
นิโทริ : อารมณ์ความรู้สึกส่วนหนึ่งจะถูกแบ่งปันกัน
นิโทริ : คาดว่าสิ่งนี้ทำให้เกิดการแบ่งปัน
นิโทริ : ส่วนหนึ่งของอารมณ์ความรู้สึก
นิโทริ : ตัวฉันนี่สุดยอดจริงๆที่สังเกตเห็น
นิโทริ : ว่าเธอมองเห็นอารมณ์ความรู้สึกได้
โคโคโระ : ผลจากการเรียนรู้อารมณ์ความรู้สึก
โคโคโระ : ตามหลักของเหตุและผล
โคโคโระ : ทำให้อ่านอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่นได้น่ะ
นิโทริ : พลังในการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของเธอ
นิโทริ : คือหัวใจของการวิเคราะห์การสิงสถิตสัมบูรณ์เลยล่ะ
ชินเมียวมารุ : มาสู้กันด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์กันเถอะ─
นิโทริ : ทุกคนอยากใช้พลังใหม่
นิโทริ : จนเนื้อเต้นเลยแฮะ
นิโทริ : ทำการทดลองได้ง่ายเกินไป
นิโทริ : จนอดหัวเราะไม่ได้เลย
โคโคโระ : อะฮะฮะฮะฮะ
ชินเมียวมารุ : หลงนึกว่าชนะแล้วงั้นเหรอ ?
ชินเมียวมารุ : วันนี้ได้ผู้ช่วยสุดแกร่ง
ชินเมียวมารุ : มาเป็นสเลฟด้วยนะ !
ชินเมียวมารุ : ฉันไม่รู้สึกว่าจะแพ้เลยล่ะ
ชินเมียวมารุ : แต่ทำได้ไม่ดีเกินคาดเลยน้า
มามิโซว : น่าจะแข็งแกร่งได้มากกว่านี้แท้ๆ
มามิโซว : ผิดคาดล่ะนะ
มามิโซว : แบบนี้ไม่มีทางเอาชนะ
มามิโซว : สองผู้เลวทรามที่สุดได้แน่ๆ
ชินเมียวมารุ : น่าจะมีคู่หูที่สามารถช่วยให้
ชินเมียวมารุ : ตัวฉันโดดเด่นได้มากกว่านี้ !
ชินเมียวมารุ : ถ้าแค่ 1 + 1 = 2 มันน่าเสียดายออก
โคโคโระ : ทั้งสองกำลังเชื่อมโยงกันด้วยความโลภค่ะ
โคโคโระ : กรณีนี้ การแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึก
โคโคโระ : ทำให้การสิงสถิตสัมบูรณ์เปราะบางค่ะ
นิโทริ : อย่างนี้นี่เอง มีกรณีที่
นิโทริ : การแบ่งปันกลายเป็นเรื่องสูญเปล่าด้วยสินะ
นิโทริ : อ้อ มนุษย์โลกภายนอกเรอะ ?
นิโทริ : ชั่วดียังไง
นิโทริ : ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์ก็คง
นิโทริ : ไม่แพร่กระจายไปถึงโลกภายนอกล่ะนะ
สุมิเระโกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์คืออะไรเหรอ ?
โคโคโระ : ทำแบบนี้ไง
นิโทริ : การละเล่นแบบนี้น่ะ
สุมิเระโกะ : ว้าว กลายเป็นอีกคนในพริบตา !
สุมิเระโกะ : ความสามารถในการแปลงร่างเหรอ ?
นิโทริ : ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า สิงสถิตสัมบูรณ์ น่ะ
นิโทริ : การเข้าสิงปกติจะเป็นแค่เรื่องของจิตใจ
นิโทริ : แต่สิงสถิตสัมบูรณ์จะเข้าสิงร่างกายไปด้วย
สุมิเระโกะ : เข้าสิงร่างกายไปด้วยงั้นเหรอ
สุมิเระโกะ : หมายถึง Teleportation รึเปล่านะ
สุมิเระโกะ : ทำให้ดูอีกครั้งทีสิ─
โคโคโระ : ค่า─
นิโทริ : อารมณ์ประมาณนี้แหละ
นิโทริ : ถ้าสนใจ เธอเองก็......
นิโทริ : อ้าว เธอโดนสิงสถิตสัมบูรณ์
นิโทริ : โดยอะไรบางอย่างไปแล้วนี่นา ?
สุมิเระโกะ : รู้สึกถึงเหตุวิปลาสแล้วงั้นเรอะ......
สุมิเระโกะ : แต่ว่านี่ไม่ใช่สิงสถิตสัมบูรณ์หรอก
สุมิเระโกะ : ข้าคือสุมิเระโกะอีกคนหนึ่งที่ถูกขับไล่ออกมา
สุมิเระโกะ : จากโลกแห่งความฝันเพราะการสิงสถิตสัมบูรณ์
สุมิเระโกะ : ดรีมสุมิเระโกะ !
นิโทริ : พูดอะไรของเธอน่ะ ?
โดเรมี : การสิงสถิตสัมบูรณ์กำลัง
โดเรมี : ปกครองโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : หากการสิงสถิตสัมบูรณ์ต่อไป
โดเรมี : ตัวเองอีกคนหนึ่งที่ถูกกดขี่เอาไว้
โดเรมี : ตัวเองในโลกแห่งความฝันจึงทำได้เพียงอาละวาดเท่านั้น
โคโคโระ : แย่แล้วค่ะ
โคโคโระ : อ่านอารมณ์ความรู้สึกของคนคนนี้ไม่ได้เลยค่ะ
โคโคโระ : มีความเป็นไปได้ที่จะไม่มี
โคโคโระ : การซิงโครของอารมณ์ความรู้สึกค่ะ
นิโทริ : เธอเป็นใครกันแน่ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
โดเรมี : หากมองจากมุมของโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : การเลิกใช้สิงสถิตสัมบูรณ์อย่างมั่วซั่ว
โดเรมี : มันจะดีกว่านะจ๊ะ
นิโทริ : ปกครองโลกแห่งความฝัน งั้นเหรอ
นิโทริ : อย่างนี้นี่เอง ตอนที่สลับตัวกัน
นิโทริ : ไม่เคยมีใครรู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
นิโทริ : ถ้าคิดว่าอยู่ที่โลกแห่งความฝัน
นิโทริ : ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกใจเลย
โคโคโระ : การแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกเองก็
โคโคโระ : น่าจะมีความลับอยู่ที่นั่นค่ะ
โคโคโระ : หากรู้สึกหวาดกลัวในความฝัน
โคโคโระ : พอตื่นขึ้นมาก็จะกลัวค่ะ
นิโทริ : โฮะโฮ่ เชื่อมโยงกันหมดจริงๆด้วยแฮะ
นิโทริ : เท่านี้อุปสรรคในการสร้าง
นิโทริ : สิงสถิตสัมบูรณ์เทียมก็หายไปแล้ว
โคโคโระ : ไม่สนใจคำเตือน
โคโคโระ : ของผู้ปกครองความฝัน จะดีเหรอคะ ?
นิโทริ : ไม่เสียสละก็ไม่มีวันก้าวหน้า !
นิโทริ : ต้องเดินหน้าอย่างเดียวเท่านั้น !
นิโทริ : ใครจะไปสนเรื่องโลกแห่งความฝันล่ะ
ชินเมียวมารุ : ถ้าเป็นยัยพวกนี้ล่ะก็
ชินเมียวมารุ : เหมาะจะเป็นคู่ซ้อมพอดีเลย
เทนชิ : ช่างเป็นถิ่นอาศัย
เทนชิ : ที่น่าสังเวชจริงๆเลยน้า
เทนชิ : ดีล่ะ─ รีบจัดการให้จบกันเถอะ
นิโทริ : อะไรของพวกเธอน่ะ
ชินเมียวมารุ : หลังจากสู้กับพวกเธอ
ชินเมียวมารุ : ฉันไปเจอคู่หูที่แข็งแกร่งที่สุดเข้าล่ะ !
เทนชิ : เทวดาผู้สูงศักดิ์เสียยิ่งกว่าสูงศักดิ์
เทนชิ : เจ้ากัปปะผู้ต่ำต้อยเอ๋ย
เทนชิ : จงภูมิใจที่ได้เป็นคู่ซ้อมต่อสู้ของฉัน─
นิโทริ : หา─ เทวดางั้นเหรอ ?
นิโทริ : ไม่สบอารมณ์เลยแฮะ
โคโคโระ : เข้าใจแล้วค่ะ
โคโคโระ : สองคนนี้
โคโคโระ : กำลังเชื่อมโยงกันด้วยอารมณ์ความรู้สึก
โคโคโระ : แบบสมองกลวงโบ๋จนรู้สึกดี~~ค่ะ
เทนชิ : ถึงฉันจะเป็นอัจฉริยะมาตั้งแต่เกิด
เทนชิ : แต่ก็หมั่นฝึกฝนไม่เคยขาด
เทนชิ : แถมยังมีความอ่อนน้อมถ่อมตนด้วย
เทนชิ : ไม่มีใครต่อกรกับฉันคนนี้ได้ !
เทนชิ : เอ้า รีบมาเป็นคู่ซ้อมได้แล้ว !
นิโทริ : อย่ามาพูดให้ขำหน่อยเลย
นิโทริ : อ่อนน้อมถ่อมตนตรงไหนวะ
นิโทริ : ช่างเหอะ รีบชนะให้จบๆ
นิโทริ : แล้วส่งเทวดากลับสวรรค์กันเหอะ !
เทนชิ : อย่างนี้นี่เอง สนุกดีแฮะ─ !
นิโทริ : บ้าน่า......
นิโทริ : ห่ากระสุน(พลังงาน)พวกนี้
นิโทริ : มันผุดมาจากไหนน่ะ ?
เทนชิ : นี่คือพลังที่มีอยู่ใน
เทนชิ : สรรพชีวิตทั้งหลายทั้งมวล !
เทนชิ : จงกราบฉันซะ ! เจ้าโยวไคชั้นต่ำเอ๋ย !
──ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าที่ตั้งอยู่ ณ สุดขอบตะวันออกของเกนโซวเคียว
วันนี้มีงานวัด
นิโทริ : เชิญแวะเชิญชม
นิโทริ : ไม่ว่าใครก็สามารถสิงสถิตสัมบูรณ์ได้จ้า─
มาริสะ : อะไรน่ะ อะไร ?
นิโทริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์
นิโทริ : จำเป็นต้องใช้สมาธิระดับสูง
นิโทริ : จึงเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก
นิโทริ : สำหรับคนทั่วไปที่ไม่เคยฝึกฝนค่ะ
นิโทริ : พวกเราเหล่ากัปปะจึงสร้างหน้ากาก
นิโทริ : ที่ทำให้ไม่ว่าใครก็สามารถสิงสถิตสัมบูรณ์ได้
นิโทริ : แล้วนำมาให้ทดลองกันที่นี่ค่ะ
มาริสะ : สิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยหน้ากากงั้นเหรอ...... ?
มาริสะ : วิเคราะห์กลไกของการสิงสถิตสัมบูรณ์
มาริสะ : เสร็จแล้วเหรอเนี่ย
มาริสะ : วิทยาการของกัปปะนี่น่ากลัวชะมัดเลยแฮะ
โคโคโระ : ค่ะ เชิญคนต่อไป─
มาริสะ : อ้าว เธอมาช่วยด้วยเหรอ
โคโคโระ : จะเรียกว่าช่วยก็ไม่ถูก เพราะถ้าไม่มีฉันอยู่
โคโคโระ : ก็ไม่สามารถทดลองการสิงสถิตสัมบูรณ์ได้นะ─
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
โคโคโระ : การสิงสถิตสัมบูรณ์เทียม จำเป็นต้องใช้
โคโคโระ : พลังในการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกน่ะ
โคโคโระ : ดูเหมือนวิทยาการยังทำแบบนั้นไม่ได้
มาริสะ : จำเป็นต้องควบคุมอารมณ์ความรู้สึกงั้นเหรอ
มาริสะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์กับอารมณ์ความรู้สึก
มาริสะ : มันเกี่ยวข้องกันยังไงหว่า
การทดลองสิงสถิตสัมบูรณ์ของกัปปะได้รับความนิยมมาก
แม้จะเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์สำหรับ
มนุษย์ที่ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับการต่อสู้
แต่เพียงกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนได้ก็เกินพอแล้ว
มนุษย์ส่วนใหญ่แค่ได้ทดลองก็พอใจแล้ว
จึงมีโครงการที่จะผลิตหน้ากากแบบจำนวนมาก
แต่ดูเหมือนจะทำกำไรได้แค่ระดับหนึ่ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
มามิโซว & โมโคว สองผู้ใฝ่หาความแข็งแกร่ง
มามิโซว : ช่วยเป็นคู่ซ้อมในการต่อสู้
มามิโซว : ด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์ได้รึเปล่า
มาริสะ : ช่วงนี้มีบ่อยนะ
มาริสะ : ทุกคนเอาแต่คิดอยู่เรื่องเดียว
มาริสะ : คือการแสวงหาความแข็งแกร่ง
มาริสะ : แต่เอาเถอะ ฉันไม่ถือสา
มามิโซว : แหม เข้าใจง่ายแบบนี้ช่วยได้เยอะเลย
มามิโซว : งั้นมาเริ่มกันเถอะ
มาริสะ : โอยยยย......
มาริสะ : ตั้งใจซ้อมขนาดนั้น
มาริสะ : คิดจะทำอะไรน่ะ ?
มามิโซว : ไม่ว่าจะทำอะไร
มามิโซว : ก็จำเป็นต้องมีความแข็งแกร่งใช่มั้ยล่ะ
โมโคว : อยากได้แรงกระตุ้นใหม่ๆน่ะ
มาริสะ : ดูเหมือนความเห็นของทั้งสองคน
มาริสะ : จะไม่เหมือนกันนะ
มาริสะ : จะไม่เป็นไรแน่เหรอ
เบียคุเรน : ประลองฝึกซ้อมสินะคะ
มามิโซว : ทุกคนเข้าใจง่ายดีน้า
มามิโซว : แต่ว่าถ้ามีแค่ฝ่ายนี้ที่มี 2 คน
มามิโซว : มันก็ไม่ยุติธรรมเท่าไหร่
มามิโซว : ฝ่ายนั้นเองก็ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยเถอะ
มามิโซว : ข้าสอนวิธีใช้ให้เอามั้ย ?
อิจิริน : พวกเรารู้วิธีใช้ดีอยู่แล้ว
อิจิริน : ขอแค่มาสเตอร์เห็นพ้อง
อิจิริน : ย่อมทำได้โดยไม่มีปัญหา
อิจิริน : หรือถ้ามาสเตอร์กำลังประมาท
อิจิริน : ก็สามารถสิงสถิตเชิงบังคับได้แม้ไม่ได้รับความเห็นชอบ
มามิโซว : โฮ่ สิงสถิตสัมบูรณ์อยู่แล้วหรอกรึ
มามิโซว : แถมยังรู้ดีกว่าข้าเสียด้วยน้า
เบียคุเรน : คนที่กำลังวิจัยเรื่องนี้
เบียคุเรน : ไม่ได้มีแต่คุณหรอกค่ะ
เบียคุเรน : เอ้า มาเลย !
โมโคว : สัมผัสในการสิงสถิตก็ดีทีเดียว
โมโคว : อย่างที่คิดเลย
โมโคว : เธอไม่ใช่ทานุกิธรรมดาสินะ
มามิโซว : พูดอะไรอย่างนั้น
มามิโซว : พลังและการแลกชีวิตของเธอ
มามิโซว : ทำให้ได้ชัยชนะมาต่างหากล่ะ
เบียคุเรน : ใช้คล่องน่าดูเลยนะคะ
เบียคุเรน : ฉันเองก็จะยอมแพ้ไม่ได้
เบียคุเรน : ต้องจับคู่กับคนที่
เบียคุเรน : แข็งแกร่งกว่านี้สินะ !
อิจิริน : เอ๋ ?
อุดองเกะ : ก็ได้อยู่หรอก แต่หายากนะที่
อุดองเกะ : หมาป่าเดียวดายอย่างคุณจะจับคู่กับคนอื่น
โมโคว : ถึงจะใช้ชีวิตมายาวนาน
โมโคว : แต่ก็เจอแบบนี้เป็นครั้งแรก สนุกดีทีเดียว
โมโคว : การเข้าสิงคนอื่นมันน่าสนใจดีนะ
อุดองเกะ : เอ๊ะ คุณเป็นสเลฟเหรอ ?
อุดองเกะ : มาสเตอร์เป็นใครน่ะ ?
มามิโซว : ข้าเป็นมาสเตอร์น่ะ
มามิโซว : มีผลประโยชน์ร่วมกันเลยเป็นแบบนี้น่ะ
ชินเมียวมารุ : เหมือนพวกเราสินะ─ !
โมโคว : โฮ่
โมโคว : จับคู่กับยัยตัวจิ๋วนี่งั้นเหรอ
อุดองเกะ : ไม่ได้มีผลประโยชน์ร่วมกันสักหน่อย !
อุดองเกะ : เด็กคนนี้แค่เข้ามาสิงสถิต
อุดองเกะ : แกมบังคับเท่านั้นเอง
อุดองเกะ : ทั้งที่ฉันอยากจับคู่กับคนที่
อุดองเกะ : น่าจะพึ่งพาได้มากกว่านี้แท้ๆ
ชินเมียวมารุ : อย่าทำเหมือนฉันเป็นเด็กสิ !
ชินเมียวมารุ : มีฉันสิงอยู่ก็เหมือนมีคนร้อยคนนะ !
ชินเมียวมารุ : เจอกระต่ายที่กำลังเผลอ
ชินเมียวมารุ : เลยเข้ามาสิงสถิตซะเลย
ชินเมียวมารุ : จงดีใจให้มากกว่านี้สิ !
ชินเมียวมารุ : เอ้า จะเริ่มการประลองล่ะนะ─ !
ชินเมียวมารุ : กระต่ายตัวนี้อ่อนแอ !
ชินเมียวมารุ : ไปค้นหาคนที่แข็งแกร่งกว่านี้แล้วเข้าสิงดีกว่า
อุดองเกะ : ใครกันแน่ที่อ่อนแอ !
อุดองเกะ : โธ่......
มามิโซว : เป็นไปตามข่าวลือเลยแฮะ
มามิโซว : ถ้ามาสเตอร์ประมาทก็จะโดนเข้าสิงได้
มามิโซว : แต่ว่า สิทธิในการชี้เป็นชี้ตาย
มามิโซว : ยังอยู่ที่มาสเตอร์อยู่ดี
มามิโซว : พวกที่เลือกสเลฟด้วยความชื่นชอบ
มามิโซว : มีอยู่ไม่มากเท่าไหร่ แต่ว่า......
มามิโซว : ทำไมกลไกแบบนี้
มามิโซว : ถึงเกิดขึ้นตามข่าวลือกันนะ
มามิโซว : ......นี่ กระต่ายเอ๋ย
มามิโซว : พอจะรู้มั้ยว่าช่วงนี้
มามิโซว : มีอีเวนท์อะไรที่คนไปรวมตัวกันรึเปล่า ?
อุดองเกะ : เอ๊ะ ? อีเวนท์ ?
อุดองเกะ : นั่นสิน้า ถ้าจำไม่ผิด......
มามิโซว : ที่นี่สินะ
มามิโซว : ในระหว่างงานแสดงสด
มามิโซว : ผู้คนจะมารวมตัวกันเป็นจำนวนมาก
โมโคว : มีอะไรเหรอ ?
โมโคว : คิดจะสู้กับใครเป็นรายต่อไปล่ะ ?
มามิโซว : ยังไม่แน่ชัดว่าจะเป็นใคร
มามิโซว : แต่บางทีอาจมีคนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
มามิโซว : โผล่ตัวออกมาก็ได้
มามิโซว : หมายถึงในกรณีที่ข่าวลือเรื่องการ
มามิโซว : สิงสถิตสัมบูรณ์เป็นสิ่งที่ถูกกุขึ้นน่ะนะ
ยูคาริ : การแสดงสดของวงปริซึมริเวอร์
ยูคาริ : น่าสนุกจังเลย─
ยูคาริ : อ้าว พวกเธอเองก็
ยูคาริ : มาดูงานแสดงสดสินะ
มามิโซว : ไม่ได้สนใจขนาดนั้นหรอก
ยูคาริ : งั้นก็แปลว่าเรื่องนั้นสินะ
ยูคาริ : เท่าที่เห็นก็เรื่องนั้นนั่นล่ะน้า
มามิโซว : เรื่องนั้น ? นึกแล้วเชียว
มามิโซว : ยังนึกอยู่ว่ามันแปลกๆ
มามิโซว : ที่เธอสนใจงานแสดงสด
มามิโซว : คนที่ปล่อยข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
มามิโซว : อาจจะปรากฏตัวขึ้นที่นี่ก็เป็นได้
มามิโซว : อย่างนั้นสินะ......
ยูคาริ : สิงสถิตสัมบูรณ์ ?
ยูคาริ : ไม่ใช่สักหน่อย เรื่องนั้นน่ะคือเรื่องนั้นต่างหาก
มามิโซว : อะไรล่ะ ?
ยูคาริ : พวกขายตั๋วโก่งราคาน่ะ
ยูคาริ : ไม่ว่าจะดูยังไง
ยูคาริ : เธอก็เป็นพวกชอบขายตั๋วโก่งราคานี่นา
มามิโซว : คะ... คนขายตั๋วโก่งราคา !?
มามิโซว : อย่ามาเฉไฉออกนอกเรื่องน่า
โมโคว : เฮ้ ลูกพี่ทานุกิ (คำว่า ลูกพี่ (ดันนะ) ในที่นี้ ปกติจะใช้กับผู้ชาย)
โมโคว : ยัยนี่เป็นบุคคลที่ต้องระวังที่สุด
โมโคว : ในเกนโซวเคียวเลยนะ
โมโคว : การที่ยัยนี่โผล่มาก็แปลว่า
โมโคว : ต้องเกิดเรื่องแย่ๆขึ้นแน่ๆ
มามิโซว : เคยได้ยินอยู่
มามิโซว : ฟังนะ ท่านโมโคว (คำว่า ท่าน (โดะโนะ) ในที่นี้ ความหมายเบากว่า ท่าน (ซะมะ)(ที่ใช้เรียกผู้สูงศักดิ์กว่า))
มามิโซว : จากนี้ไปจะไม่ใช่การประลองฝึกซ้อมแล้ว
มามิโซว : จุดเริ่มต้นของการใช้งานจริงในศึกสิงสถิตสัมบูรณ์ล่ะ
มามิโซว : อย่าประมาทเชียว
โมโคว : รอมานานแล้ว !
โมโคว : ชีพนี้พร้อมพลีไม่อั้น !
มามิโซว : เธอคง
มามิโซว : ไม่ได้แค่มาดู
มามิโซว : งานแสดงสดอย่างเดียวล่ะสิ
ยูคาริ : นั่นสิน้า
ยูคาริ : ถ้าเป็นพวกเธอคงไม่มีปัญหา
มามิโซว : ปัญหา ?
ยูคาริ : จะเล่าเรื่องผู้อยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสให้ฟังละกัน
ยูคาริ : เป้าหมายของพวกเธอคือเรื่องนี้ใช่มั้ยล่ะ ?
โมโคว : แสดงว่าเกี่ยวข้องจริงๆด้วยเรอะ
ยูคาริ : ไม่ได้เกี่ยวข้องหรอก
ยูคาริ : แถมยังต้องแกล้งทำเป็นไม่สนใจ
ยูคาริ : จนเดือดเนื้อร้อนใจไปหมดเลยล่ะ
โมโคว : การที่ทำให้เธอพูดถึงขนาดนั้นออกมาได้
โมโคว : ช่างน่าสนุกจริงๆ !
ยูคาริ : เจ้าพวกนั้นจะปรากฏตัวที่ลานจัดงานแสดงสดแห่งนี้
ยูคาริ : แล้วพยายามเข้าสิงผู้ชมทุกคน
ยูคาริ : ที่สนุกสนานจนลืมตัว
มามิโซว : วะ... ว่าไงนะ
มามิโซว : เข้าสิงทุกคนงั้นเหรอ ?
มามิโซว : อย่างนี้นี่เอง
มามิโซว : เธอก็เลยมาเฝ้าที่นี่
มามิโซว : เพื่อยับยั้งเรื่องนั้นสินะ
ยูคาริ : ถ้าเป็นแบบนั้น
ยูคาริ : มันก็ดีอยู่หรอกน้า
มามิโซว : ?
มามิโซว : เอาเถอะ วางใจได้เลย หน้าที่นั่น
มามิโซว : คู่หูที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างพวกข้าจะจัดการเอง
โมโคว : อีกเดี๋ยวพวกผู้ชมก็จะมากันแล้วนะ
โมโคว : คันไม้คันมือไปหมดแล้ว
มามิโซว : วงปริซึมริเวอร์เนี่ย
มามิโซว : ดังขนาดนี้เลยเหรอ
โมโคว : จุดเด่นคือ
โมโคว : เพลงเร่งจังหวะที่มีแนวคิดเกี่ยวกับ
โมโคว : ความเป็นความตายอันว่างเปล่าน่ะ
มามิโซว : รู้ดีจังเลยนะ
มามิโซว : เป็นแฟนคลับเหรอ ?
โมโคว : ระ... เรื่องนั้นช่างมันเถอะ
โมโคว : การแสดงใกล้จะเริ่มแล้วนะ......
โจะอง : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โจะอง : ใกล้จะเริ่มการแสดงแล้วสินะ─ !
โจะอง : แล้วชั่วพริบตาที่ผู้ชม
โจะอง : ต่างไม่คิดอะไรในใจก็จะมาเยือน─
มามิโซว : รออยู่นานแล้ว
โจะอง : ใครน่ะ ?
โจะอง : มาเกะกะการแสดงสดแสนสนุกซะได้
มามิโซว : ข้าคือปิศาจทานุกิชื่อ ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว
มามิโซว : พวกข้าคือผู้ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์
มามิโซว : ที่แข็งแกร่งที่สุด
โจะอง : ผู้ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์
โจะอง : อะฮ้า─ โฮะโฮ่─
มามิโซว : คนที่ก่อเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
มามิโซว : จะมาปรากฏตัวที่นี่
มามิโซว : นั่นคือเธอสินะ ?
โจะอง : ใช่แล้ว
โจะอง : อุตส่าห์ดั้นด้นมาถึงที่นี่ได้นะ
มามิโซว : ปล่อยข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
มามิโซว : เพื่อเข้าสิงผู้ชมที่กำลัง
มามิโซว : ชมงานแสดงสดจนลืมตัว
มามิโซว : แผนการไม่เลว
มามิโซว : แต่ทำโจ่งแจ้งเกินไปหน่อยนะ
มามิโซว : พวกข้าแค่ใช้ประโยชน์จากมัน
มามิโซว : เพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นเอง
มามิโซว : เอาล่ะ มาตัดสินกัน !
โจะอง : ฮะฮะฮะ─ พวกเธอโง่จริงเชียว
โจะอง : จริงอยู่ว่าเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
โจะอง : มีแรงจูงใจอย่างที่ว่าไป
โจะอง : นั่นคือการเข้าสิงผู้ชม
โจะอง : แต่ว่าน้า
โจะอง : การแพร่ข่าวลืออย่างโจ่งแจ้งแบบนี้น่ะ
โจะอง : มันต้องเป็นการจงใจทำอยู่แล้ว !
โจะอง : เทพแห่งโรคระบาดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง : และ
ชิอง : เทพยาจกผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
มามิโซว : เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกงั้นเหรอ !?
โมโคว : อีกฝ่ายมี 2 คนเหมือนกันงั้นเหรอ
โมโคว : งั้นก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องออมมือสินะ !
โจะอง & ชิอง : สาเหตุที่พวกเราเป็นพี่น้องที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง & ชิอง : จงรับรู้ด้วยร่างกายซะ !
โมโคว : ทำได้แค่นี้เองเหรอ ?
โจะอง : อะฮะฮะฮะฮะ
มามิโซว : ยัยนี่......
มามิโซว : ทำไมยังหัวเราะได้อีก ?
โจะอง : เพราะการใช้กำลังที่เรียบง่ายแบบนั้น
โจะอง : มันไม่มีความหมายอะไรเลย
โจะอง : เมื่ออยู่ต่อหน้าการใช้กำลังที่แท้จริงไงล่ะ !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
──ป่าไผ่หลงทาง
ป่าไผ่ที่เปลี่ยนรูปลักษณ์ทุกครั้งที่มาเยือน
จนเรียกได้ว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งพลังชีวิต
มามิโซว : ทำไมเธอถึงมาหักหลังกันตอนสุดท้ายล่ะ
มามิโซว : ศัตรูเลยหนีรอดไปได้เลย
โมโคว : คนที่หักหลังคือลูกพี่ไม่ใช่เหรอ ?
โมโคว : พอรู้ตัวอีกทีก็ไปจับคู่กับศัตรูแล้ว
มามิโซว : ว่าไงนะ ? ข้าไปจับคู่กับศัตรู ?
มามิโซว : นั่นมันเธอต่างหากล่ะ
โมโคว : ไม่สิ ลูกพี่เองก็จับคู่เหมือนกัน
โมโคว : กับเจ้าคนที่บอกว่าเป็นเทพยาจกนั่น
มามิโซว : ข้าถูกจับคู่กับเทพยาจก......งั้นเหรอ ?
มามิโซว : จริงเหรอ ?
โมโคว : จริงสิ แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไม
โมโคว : ฉันถึงได้ถูกจับคู่กับเทพแห่งโรคระบาดนั่น
โมโคว : ควบคุมร่างกายไม่ได้ดั่งใจ
โมโคว : เหมือนกับโดนเทพแห่งโรคระบาดควบคุมเลย
มามิโซว : อะไรกันนี่
มามิโซว : ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง
มามิโซว : ข้าโดนเทพยาจกเข้าสิงย่อมไม่มีโอกาสชนะ
มามิโซว : เธอโดนควบคุมร่างกายก็ไม่มีโอกาสชนะ
มามิโซว : แพ้ราบคาบเลย
มามิโซว : สิงสถิตสัมบูรณ์ถูกเอามาใช้ประโยชน์
มามิโซว : ในการบังคับให้พ่ายแพ้......
มามิโซว : แบบนี้มัน......
มามิโซว : สนุกชะมัด !
มามิโซว : แผนการไม่เลวเลยนี่หว่า
โมโคว : ถึงจะน่าเสียดายที่ไม่ใช่การซัดกันโดยตรง
โมโคว : แต่ก็ไม่ได้รู้สึกโกรธแบบนี้มานานแล้วว่ะ
มามิโซว : ว่าแต่ การจับคู่
มามิโซว : โดนสลับได้ยังไงกันหนอ
มามิโซว : การสิงสถิตสัมบูรณ์อาจยังมี
มามิโซว : เงื่อนไขที่พวกเราไม่รู้อยู่ก็ได้
มามิโซว : ยังมีเรื่องที่ต้องศึกษาอีกเยอะเลยสินะ !
โมโคว : นั่นสินะ
โมโคว : เรื่องศึกษาขอยกให้ลูกพี่ไปละกัน
โมโคว : ท่าทางจะมีอะไรให้สนุกอีกเยอะเลยแฮะ
มามิโซว : ให้ข้าจัดการเอง
มามิโซว : ส่วนเรื่องวิธีต่อสู้
มามิโซว : ขอยกให้ผู้เป็นอมตะอย่างเธอละกัน
มามิโซว : สองผู้แข็งแกร่งที่สุดที่เติบโตขึ้นอีกขั้นคือพวกเรา !
ทั้งสองไม่รู้ว่าถูกทำให้สู้กันเองตั้งแต่เมื่อใด
จนในที่สุดก็ถูกบังคับให้พ่ายแพ้ไป
แต่กลายเป็นว่าจิตต่อสู้ยิ่งลุกโชนมากขึ้น
ทานุกิเจ้าปัญญากับมนุษย์อมตะจอมพลีชีพ
วันที่จะพิชิตพี่น้องผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
แล้วได้ฉายา สองผู้แข็งแกร่งและชั่วร้ายที่สุด ใกล้จะมาถึงแล้ว
มั้งนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
มิโกะ & เบียคุเรน สองยอดมนุษย์ผู้แข็งแกร่งที่สุด
มิโกะ : แต่ขอใช้เป็นตัวอย่างทดลองหน่อยละกัน
เบียคุเรน : อิจิริน เอาเลยจ้ะ
อิจิริน : เท่านี้ก็เรียบร้อยล่ะมั้ง ?
เบียคุเรน : ดีมากจ้ะ
เบียคุเรน : การบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์ สำเร็จแล้ว
มิโกะ : ง่ายมากเลยแฮะ
มิโกะ : นี่เป็นเพราะเด็กคนนี้
มิโกะ : ไม่ได้คิดอะไรเลยสินะ
โคอิชิ : อ้าว เมื่อกี้เหมือนโดน
โคอิชิ : ใครบางคนสิงสถิตสัมบูรณ์เลย ?
มิโกะ : โฮ่ รู้จักการสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : อยู่แล้วสินะ
มิโกะ : ถ้างั้นก็คุยง่ายหน่อย
มิโกะ : ขอตรวจสอบอะไรหลายๆอย่าง
มิโกะ : เกี่ยวกับการสิงสถิตสัมบูรณ์หน่อยนะ !
มิโกะ : กับกรณีที่บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญงั้นรึ
โคอิชิ : อ้าว─
โคอิชิ : โดนสิงสถิตตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
โคอิชิ : นี่เป็นการทดลองอะไรเหรอ ?
เบียคุเรน : ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะจ๊ะ
เบียคุเรน : การตรวจสอบการบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
เบียคุเรน : ทำได้ด้วยการเซอร์ไพรส์เท่านั้นน่ะจ้ะ
มิโกะ : หากทั้งสองฝ่ายเห็นพ้องกัน
มิโกะ : ก็สามารถสถิตสัมบูรณ์ได้อย่างง่ายดาย
มิโกะ : แต่ถ้าอีกฝ่ายกำลังประมาทในแง่ของจิตใจ
มิโกะ : ก็สามารถบังคับสถิตสัมบูรณ์ได้
มิโกะ : ผู้อยู่เบื้องหลังเผยแพร่เงื่อนไขแบบหลัง
มิโกะ : เพื่ออะไรกันแน่นะ......
โคอิชิ : อ๊ะ─ เพราะอย่างนั้น
โคอิชิ : ฉันเลยโดนสิงสถิตไปทั่ว
โคอิชิ : ในระหว่างที่อยู่ในจิตใต้สำนึกสินะ
มิโกะ : เคยโดนบังคับสิงสถิตด้วยเหรอ
มิโกะ : ช่วยเล่ารายละเอียดให้ฟังหน่อยสิ
มิโกะ : เจอตัวแล้ว
มิโกะ : เอ้า จัดการเลย !
โคโคโระ : จู่ๆทำอะไรน่ะ ?
ฟุโตะ : สิงสถิตได้อย่างสมบูรณ์แบบค่ะ
มิโกะ : ทำได้ดีมาก
มิโกะ : ถ้างั้นฝากตรวจสอบเรื่องที่ว่าด้วยนะ
โคโคโระ : เอ๋ ?
โคโคโระ : เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?
เบียคุเรน : ตอนนี้คุณกำลังโดนวิญญาณร้ายเข้าสิงอยู่ !
เบียคุเรน : ถ้าไม่ขัดขืนจะถึงตายเลยนะ
โคโคโระ : เอ๋ ? เอ๋ ?
โคโคโระ : ไม่เข้าใจเลยว่าพูดอะไรกันอยู่
มิโกะ : แล้วพวกเราจะขับไล่วิญญาณร้ายให้ดู !
ฟุโตะ : สบายมากค่ะ
โคโคโระ : ทางนี้ไม่สบายเลยนะ !
โคโคโระ : ทำไมถึงเข้ามาสิงสถิตสัมบูรณ์ตามอำเภอใจล่ะ
โคโคโระ : ออกไปเลยนะ !
ฟุโตะ : ต่อให้ถูกปฏิเสธจนพูดแบบนี้
ฟุโตะ : ก็ไม่มีความเปลี่ยนแปลงค่ะ
มิโกะ : อย่างนี้นี่เอง
มิโกะ : เข้าใจแล้ว
มิโกะ : ขอบคุณท่านโคโคโระสำหรับความร่วมมือ (คำว่า ท่าน (โดะโนะ) ในที่นี้ ความหมายเบากว่า ท่าน (ซะมะ)(ที่ใช้เรียกผู้สูงศักดิ์กว่า))
โคโคโระ : จะไม่อธิบายกันหน่อยเหรอ─ ?
มิโกะ : ระหว่างการสิงสถิตสัมบูรณ์แบบเห็นพ้อง
มิโกะ : กับการสิงสถิตสัมบูรณ์แบบบังคับ
มิโกะ : ถ้าได้ทดลองอีกสักคน
มิโกะ : คงพิสูจน์ชี้ชัดได้
เบียคุเรน : เจ้าของปราสาทหลังนี้
เบียคุเรน : คงไม่ได้คิดอะไรมากมาย
เบียคุเรน : เหมาะจะเป็นตัวอย่างทดลองพอดีเลยล่ะ
มิโกะ : คนแคระเหรอ
มิโกะ : น่าจะมีสมองน้อยจริงๆนั่นล่ะ
ชินเมียวมารุ : ตัวเองยิ่งใหญ่ที่สุดในเกนโซวเคียว
ชินเมียวมารุ : เป็นคนที่ยุ่งยากน่ารำคาญน่ะ
เทนชิ : หืม─
เทนชิ : พวกที่ได้แต่หมอบคลานอยู่บนพื้นพิภพน่ะ
เทนชิ : จะยิ่งใหญ่หรือเป็นศพก็ไม่เห็นต่างกันสักหน่อย
ชินเมียวมารุ : ใช่ !
ชินเมียวมารุ : สมกับที่เป็นท่านเทวดา พึ่งพาได้จริงๆ─
อิจิริน : คนแคระใช้ไม่ได้นะคะ !
อิจิริน : คนที่เคยกลายเป็นสเลฟไปแล้ว
อิจิริน : ไม่สามารถบังคับสิงสถิตได้ค่ะ
ฟุโตะ : มาสเตอร์ปริศนานั่นก็
ฟุโตะ : ไม่มีช่องโหว่ให้แทรกเข้าไปในจิตใจได้เลยค่ะ !
มิโกะ : ......ทราบแล้ว
มิโกะ : ถ้างั้นยกเลิกการทดลองบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : แล้วเข้าสู่โหมดต่อสู้ปกติ
เทนชิ : โอ๊ะ จะเอาเรอะ ?
เทนชิ : การต่อสู้ที่ทำให้เนื้อเต้นเลือดพล่าน
เทนชิ : ไม่ได้เจอมานานเลยนะ !
เทนชิ : อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ !
มิโกะ : น่าผิดหวังจริงๆ
เทนชิ : แค่ยังไม่คุ้นเคยกับ
เทนชิ : การสิงสถิตสัมบูรณ์เท่านั้นแหละ
เทนชิ : ถ้าได้ฝึกฝนสักหน่อย ฉันไม่มีทางแพ้
เทนชิ : ให้กับพวกชาวพื้นพิภพหรอก !
มิโกะ : ถ้างั้นก็จงฝึกฝนเถิด
มิโกะ : ว่าแต่
มิโกะ : เมื่อกี้บอกว่าเป็นเทวดา
มิโกะ : นั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ ?
เทนชิ : ใช่แล้ว
มิโกะ : งั้นเหรอ ถึงจะไม่ค่อยอยากเชื่อ
มิโกะ : แต่ถ้าเป็นท่านเทวดาก็น่าจะแข็งแกร่งกว่านี้
มิโกะ : ไม่อยากเห็นตอนสภาพน่าสมเพชเลย
เทนชิ : ถึงได้บอกไงล่ะว่า─ ถ้าได้ฝึกสักหน่อย
เทนชิ : ฉันก็จะแข็งแกร่งที่สุด
เทนชิ : อุตส่าห์เจอคนแคระ
เทนชิ : ที่เข้ากับฉันได้ดีทั้งที
เทนชิ : เดี๋ยวก็จะเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุดแล้วล่ะ !
เทนชิ : คอยดูให้ดีเถอะ ! ไอ้พวกหนอนแมลง !
มิโกะ : ลานจัดงานแสดงสดน่ะ
มิโกะ : อีกเดี๋ยววงปริซึมริเวอร์
มิโกะ : จะจัดงานแสดงสดที่นี่
เบียคุเรน : จะมีใครมาปรากฏตัวที่นี่เหรอ
มิโกะ : เปล่าหรอก แวะที่นี่เพราะเป็นธุรกิจน่ะ
มิโกะ : ว่าจะมากล่าวปราศรัยต่อหน้าเหล่าผู้ชมที่นี่
เบียคุเรน : เอ๋ ? ธุรกิจ ? เอ๋─ ?
เบียคุเรน : ไม่เห็นบอกกันก่อนเลย─
มิโกะ : การรวบรวมผู้สนับสนุน
มิโกะ : เริ่มต้นจากการทำกิจกรรมที่สม่ำเสมอ
มิโกะ : แบบนี้ล่ะนะ
มิโกะ : คุณคือ......ถ้าจำไม่ผิด
มิโกะ : คนที่กำลังชี้นำเกนโซวเคียวอยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : ตายจริง มาตรวจสอบเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์เหรอ ?
ยูคาริ : ทั้งที่ไม่มีใครไหว้วานแท้ๆ
ยูคาริ : ขยันจังเลยนะ
มิโกะ : โผล่มาทำอะไร ?
มิโกะ : อย่าบอกนะว่า
มิโกะ : แค่มาชมงานแสดงสดน่ะ
ยูคาริ : จับคู่กับคู่แข่งทางธุรกิจเนี่ย......
ยูคาริ : สุดท้ายแล้วก็จะเป็นการต่อสู้กัน 2 คน
ยูคาริ : แล้วต้องพบกับผลลัพธ์ที่น่าผิดหวังนะ
มิโกะ : ตอบคำถามมา
มิโกะ : คุณมาทำอะไรที่นี่กันแน่ ?
ยูคาริ : นี่ การตรวจสอบของพวกคุณน่ะ
ยูคาริ : ยกให้ฉันทำต่อเองได้รึเปล่า
มิโกะ : โผล่มาทีหลัง
มิโกะ : แล้วจะให้ยกข้อมูลให้งั้นเหรอ !
มิโกะ : ไร้สาระ ไร้สาระเกินไปแล้ว !
มิโกะ : น่าผิดหวังจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ !
มิโกะ : ถึงจะเป็นการสู้แบบ 2 ต่อ 1
มิโกะ : ฉันก็จะไม่ออมมือให้หรอกนะ
มิโกะ : มาสู้กันแบบเต็มกำลังเลย !
มิโกะ : แบบนี้ไม่สนุกเลย
ยูคาริ : เพียงพอแล้วล่ะ
ยูคาริ : ผลการตรวจสอบของพวกคุณ
ยูคาริ : ฉันรับรู้ได้จากวิธีการต่อสู้แล้ว
ยูคาริ : ถ้างั้นฉันจะเป็นฝ่ายให้ข้อมูลละกัน......
มิโกะ : ข้อมูล ?
ยูคาริ : ฉันรู้ตัวผู้อยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสแล้ว
มิโกะ : ว่าไงนะ ?
ยูคาริ : แต่ว่านะ ฉันยังไม่รู้วิธี
ยูคาริ : ที่จะบดขยี้ยัยนั่น
ยูคาริ : เพราะงั้นที่บอกว่าอยากได้ข้อมูล
ยูคาริ : อันนั้นฉันพูดจริงนะ
มิโกะ : เรื่องแบบนั้น ใครมันจะไปเชื่อ......
มิโกะ : ความเป็นไปได้ที่เธอจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเสียเอง
มิโกะ : ก็มีอยู่เยอะเกินพอเลยไม่ใช่เหรอ !
เบียคุเรน : ......ข้อมูลที่พวกเราได้มา
เบียคุเรน : และยังไม่เป็นข่าวลือออกไป คือ
เบียคุเรน : กรณีที่สิงสถิตสัมบูรณ์แบบเห็นพ้อง
เบียคุเรน : ฝ่ายมาสเตอร์คือผู้ถือสิทธิ
เบียคุเรน : ในการยกเลิกสิงสถิต
เบียคุเรน : และกรณีที่สิงสถิตสัมบูรณ์แบบบังคับ
เบียคุเรน : ฝ่ายสเลฟคือผู้ถือสิทธิ
เบียคุเรน : ในการยกเลิกสิงสถิต
มิโกะ : เฮ้ย
เบียคุเรน : ฉันเคยเห็นมนุษย์มากมายหลายหลาก
เบียคุเรน : ที่เปิดเผยความกลัดกลุ้มกังวลใจออกมา
เบียคุเรน : อีกฝ่ายกำลังโกหกหรือไม่
เบียคุเรน : ฉันสามารถดูออกได้ในทันที
เบียคุเรน : ถึงยัยนี่จะโกหกอยู่ครึ่งหนึ่ง
เบียคุเรน : แต่ก็ไม่ได้โกหกในเรื่องที่ว่า
เบียคุเรน : เธอรู้ว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
เบียคุเรน : ถ้าแบ่งปันข้อมูลให้แค่พอเป็นนัย
เบียคุเรน : คงยอมบอกว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
เบียคุเรน : ที่พวกเรากำลังตามหาตัวอยู่
เบียคุเรน : เธอกำลังบอกเป็นนัยว่าอย่างนี้
เบียคุเรน : ให้ฝ่ายเราเป็นคนอธิบาย
เบียคุเรน : จะไวกว่าใช่มั้ยล่ะ ?
ยูคาริ : ฮุฮุฮุ
ยูคาริ : ดูเหมือนพระรูปนี้
ยูคาริ : จะใช้ชีวิตเก่งกว่านะ
ยูคาริ : เป็นข้อมูลที่ดีจริงๆ
ยูคาริ : ถ้าอย่างนั้นฝ่ายนี้จะยอมบอก
ยูคาริ : ข้อมูลชั้นสุดยอดให้ละกัน
มิโกะ : ในงานแสดงสดงั้นเหรอ ?
เบียคุเรน : ดูเหมือนว่าใกล้จะเริ่มแล้วด้วย
เบียคุเรน : จังหวะเหมาะเหม็งเลย
มิโกะ : แต่ว่า แบบนี้แย่แน่
มิโกะ : เข้าใจจุดประสงค์ของผู้อยู่เบื้องหลังแล้ว !
โจะอง : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โจะอง : แล้วชั่วพริบตาที่ผู้ชม
โจะอง : ต่างไม่คิดอะไรในใจก็จะมาเยือน─
มิโกะ : พอแค่นั้นแหละ
มิโกะ : ต้นตอของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส !
โจะอง : อื๋อ ใครน่ะ ?
โจะอง : เธอคือนักบุญพูดมาก
โจะอง : ที่พบเห็นได้บ่อยๆในช่วงนี้นี่นา
โจะอง : แถมยังมีกระทั่งพระที่วางท่าเป็นคนดีด้วย
มิโกะ : เธอเป็นใคร
มิโกะ : จงประกาศชื่อมา
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะอง
โจะอง : เทพธิดาผู้นำมาซึ่งความมั่งคั่งน่ะ
เบียคุเรน : นำมาซึ่งความมั่งคั่งงั้นเหรอ ?
เบียคุเรน : โกหกทั้งเพ ฉันสัมผัสได้แต่
เบียคุเรน : ออร่าด้านลบอย่างรุนแรงจากตัวคุณ
มิโกะ : ฉันเข้าใจจุดประสงค์ของเธอแล้ว
มิโกะ : คิดจะบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เหล่าผู้ชม
มิโกะ : ที่กำลังเพลินกับงานแสดงสดล่ะสิ
มิโกะ : หลังจากนั้นคิดจะทำอะไร......แต่ว่า
มิโกะ : ดูจากการแต่งตัวโก้หรูของเธอแล้ว
มิโกะ : คงคิดจะช่วงชิงทรัพย์สินใช่มั้ยล่ะ ?
โจะอง : เห─ เข้าใจไปถึงขั้นนั้นเลยแฮะ
โจะอง : ถูกต้องตามนั้น
โจะอง : ถ้าผู้ชมกำลังเพลินก็เข้าสิงได้ตามใจชอบเลยล่ะ
มิโกะ : การขโมยสิ่งของของผู้อื่น
มิโกะ : เป็นเรื่องที่นอกรีตเสียยิ่งกว่านอกรีต !
เบียคุเรน : อทินนาทานาเวรมณี
เบียคุเรน : ก่อเหตุวิปลาสเพื่อลักทรัพย์อย่างไร้ยางอายเช่นนี้
เบียคุเรน : ช่างบาปมหันต์ยิ่งนัก
มิโกะ : ถูกต้องตามนั้น
มิโกะ : การกระทำนอกรีตไร้สาระเยี่ยงนี้
มิโกะ : มาทำให้หายไปจากโลกนี้กันเถอะ
โจะอง : อะฮะฮะ
โจะอง : คนที่ไร้สาระคือพวกเธอต่างหากล่ะ !
โจะอง : คิดว่าจะเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ ?
โจะอง : นอกรีต ? ไร้ยางอาย ? เอาเลยเอาเลย
โจะอง : ถือว่าเป็นคำชมสำหรับฉันล่ะนะ─
ชิอง : ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างกับยัยพวกนี้
ชิอง : การแสดงสดจะเริ่มเสียก่อนนะ
มิโกะ : อะไรกัน พวกนอกรีตก็มาเป็นคู่งั้นรึ
โจะอง : และ
ชิอง : ฉันเป็นพี่สาวชื่อ โยริงามิ ชิอง
ชิอง : เทพยาจกผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
ชิอง : แม้ว่าโดยส่วนตัวจะไม่เต็มใจนัก
ชิอง : แต่ไม่มีหนทางใดที่จะเอาชนะพวกเราได้หรอกนะ
โจะอง & ชิอง : สาเหตุที่พวกเราเป็นพี่น้องที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง & ชิอง : จงรับรู้ด้วยร่างกายซะ !
มิโกะ : รีบไสหัวไปได้แล้ว
ชิอง : อ๊า แสบตา แสบตาจังเลยน้า
ชิอง : พวกเธอดีใจเสียจน
ชิอง : ส่องประกายเจิดจ้าออกมาเลยนะ─
มิโกะ : ว่าไงนะ ?
ชิอง : เป็นเพราะเดี๋ยวจะโดนเห็นสภาพที่น่าเจ็บใจ
ชิอง : จนต้องส่องแสงทอประกายออกมานั่นล่ะนะ !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
──ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
โรงฝึกสำหรับฝึกสอนเหล่ามนุษย์ผู้อยากเป็นเซียน
ฟุโตะ : ......แพ้จนได้สินะคะ
มิโกะ : เป็นเพราะฉันโดนเทพยาจกเข้าสิงน่ะ
มิโกะ : หากโดนเทพยาจกเข้าสิงย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะ
มิโกะ : แต่ว่า ทั้งที่เคยคิดว่า
มิโกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์ได้เพียง 1 คนต่อ 1 คนเท่านั้น
มิโกะ : มันหมายความว่ายังไงกันแน่นะ ?
ฟุโตะ : ไม่ใช่ว่าโดนพระรูปนั้น
ฟุโตะ : หักหลังเอาเหรอคะ ?
ฟุโตะ : แบบว่าหน้ามืดตามัวเพราะเงินที่เจิดจ้าของศัตรู
มิโกะ : อย่าพูดอย่างนั้น
มิโกะ : แม้จะต่างศาสนากัน
มิโกะ : แต่ยัยนั่นไม่ใช่คนที่จะทำแบบนั้นหรอก
มิโกะ : การบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : คงทำงานด้วยหลักการอื่นที่เราไม่รู้น่ะ
มิโกะ : หากไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่
มิโกะ : ย่อมไม่มีโอกาสชนะ
มิโกะ : แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ไม่นึกเลยว่า
มิโกะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์จะมีอยู่ 2 เป้าหมาย
มิโกะ : คือการเข้าสิงผู้ชมงานแสดงสด
มิโกะ : และการยัดเยียดเทพยาจกให้แก่ศัตรู
มิโกะ : หึหึหึ ไม่เลวเลยทีเดียว
มิโกะ : เจ้าพวกนั้นไม่ใช่พวกนอกรีตธรรมดา
มิโกะ : แต่เป็นเทพนอกรีตเลยล่ะ
──วัดเมียวเรนจิ
วัดที่ไม่แบ่งแยกว่าเป็นมนุษย์หรือโยวไค
และไม่ทราบนิกายแน่ชัด
อิจิริน : สุดท้ายแล้วเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ
เบียคุเรน : พอรู้ตัวอีกที
เบียคุเรน : ก็กลายเป็นสเลฟของเทพแห่งโรคระบาดไปแล้วจ้ะ
เบียคุเรน : ทำให้ไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างอิสระ
เบียคุเรน : แต่ว่า ในข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
เบียคุเรน : ไม่มีเรื่องขั้นตอนการบังคับให้เป็นสเลฟเลย
เบียคุเรน : บางทีอาจยังมีความลับซุกซ่อนอยู่
เบียคุเรน : ในเงื่อนไขของการสิงสถิตสัมบูรณ์ก็เป็นได้จ้ะ
อิจิริน : ความลับเหรอคะ หรือว่าบางที
อิจิริน : ถ้าเป็นคนคนนั้น อาจจะรู้ก็ได้......
เบียคุเรน : คุณยูคาริสินะ
เบียคุเรน : บางทีเธออาจรู้เรื่องกับดักอันนี้
เบียคุเรน : และกำลังคิดหาวิธีพิชิตสองคนนั้นอยู่ก็ได้
เบียคุเรน : การร่วมมือกับเธออาจเป็นแผนการที่ดี......
เบียคุเรน : หรือว่าจะจับคู่กับมิโกะแล้วไปท้าสู้อีกครั้งดีนะ
เบียคุเรนมีคำตอบที่ชัดเจนอยู่ในใจแล้ว
เพราะพวกตนโดนส่งเข้าไปหาศัตรู
โดยไม่ได้รับการแจ้งให้รู้ถึงความลับที่สำคัญที่สุด
ยาคุโมะ ยูคาริ จึงไว้ใจไม่ได้
ตอนที่คิดแบบนั้น ขุนพลเจ้าปัญญาที่ไว้ใจได้ก็มาเยือนที่วัดพอดี
"ฮิจิริ เบียคุเรนเอ๋ย ! คราวนี้มาคิดแผนการที่ทำให้ไม่แพ้กันเถอะ !"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
ฟุโตะ & อิจิริน สองผู้ไม่ยอมกันและกัน
ชินเมียวมารุ : ถ้างั้นขอไปหาคนสิงสักหน่อย
ชินเมียวมารุ : รอเดี๋ยวนะ─
ฟุโตะ : ไม่ต้องหรอก เพราะเจ้าน่ะ
ฟุโตะ : โดนสิงไปแล้วไม่ใช่เหรอ
ชินเมียวมารุ : เอ๋ ?
โคอิชิ : การสิงสถิตตามมีตามเกิด
โคอิชิ : ประสบ・ความ・สำเร็จ !
ฟุโตะ : บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์งั้นรึ
ฟุโตะ : เอาเถอะ มาสู้กัน !
ชินเมียวมารุ : โดนใครก็ไม่รู้มาสิงสถิตสัมบูรณ์
ชินเมียวมารุ : แถมยังแพ้อีก น่าขายหน้าจริงๆ
ฟุโตะ : คอมบิเนชั่นเลวร้ายที่สุดเลยล่ะ
ฟุโตะ : ไปฝึกฝนเพิ่มเติมซะนะ
ชินเมียวมารุ : โดนจับคู่กับคนที่ไม่อยากจับ
ชินเมียวมารุ : แล้วยังมาโดนเทศนาอีก
ชินเมียวมารุ : น่าขายหน้าที่สุดเลย
อิจิริน : เฮ้─ ถึงเวลาเปลี่ยนกันตามสัญญาแล้วนะ─
ฟุโตะ : โอ๊ะ งั้นรึ
ฟุโตะ : โทษที
อิจิริน : เธอที่อยู่ตรงนั้น !
อิจิริน : มาประลองกันด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์เถอะ !
โมโคว : ฉันเองก็อยากฝึกฝน
โมโคว : ในการเป็นมาสเตอร์อยู่เหมือนกัน
อุดองเกะ : นึกว่าเป็นคู่แข่งกันเสียอีก
อุดองเกะ : มาจับคู่กันแบบนี้ ผิดคาดเลยแฮะ
อิจิริน : แผนของท่านฮิจิริค่ะ
อิจิริน : บอกให้ไปตรวจสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์กัน 2 คนซะ
โมโคว : จะอะไรก็ช่างเถอะ
โมโคว : ขอแค่ไม่อ่อนแอก็พอ !
โมโคว : โดยส่วนตัวแล้วชอบเป็นสเลฟมากกว่าแฮะ
โมโคว : แค่ได้อาละวาดเมื่อถึงตาของตัวเองก็พอ
อิจิริน : เป็นแบบนั้นเองสินะค้า
อิจิริน : นึกว่าทุกคนจะชอบเป็นมาสเตอร์
อิจิริน : เพราะได้เป็นผู้ถือสิทธิเสียอีก
โมโคว : ปล่อยให้คนอื่นกะจังหวะสลับตัว
โมโคว : มันสบายกว่าน่ะ
โมโคว : จะได้ตั้งสมาธิกับการต่อสู้อย่างเดียวไงล่ะ ?
อิจิริน : ถ้าชอบเป็นสเลฟ
อิจิริน : ก็ยังมีวิธีที่เรียกว่า
อิจิริน : บังคับสิงสถิตอยู่นะคะ
โมโคว : หมายถึงการตั้งสมาธิอย่างแรงกล้า
โมโคว : แล้วเข้าสิงมนุษย์ที่กำลังประมาท
โมโคว : แบบนั้นสินะ
อิจิริน : ใช่ค่ะ
อิจิริน : โอ๊ะ ถึงเวลาที่ต้อง
อิจิริน : เปลี่ยนมาสเตอร์แล้ว......
อิจิริน : ไม่มีการติดต่อมาจากฟุโตะเลยน้า
อิจิริน : เป็นอะไรไปน่ะ ?
โมโคว : ผลัดกันเป็นมาสเตอร์เหรอ
โมโคว : พวกเธอน่าสนใจดีแฮะ
อิจิริน : เคยทะเลาะกันว่า
อิจิริน : ใครจะเป็นมาสเตอร์น่ะค่ะ......
อิจิริน : จริงสิ ในเมื่อฟุโตะไม่ติดต่อมา
อิจิริน : ฉวยโอกาสทดลอง
อิจิริน : บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์ดูดีกว่า
อิจิริน : ดูเหมือนว่าจะ
อิจิริน : บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์สำเร็จด้วยดี......
อิจิริน : ว่าแต่ ที่นี่ที่ไหนเหรอ
ฟุโตะ : ไม่รู้เหมือนกัน
ฟุโตะ : พอรู้ตัวก็มาอยู่ที่นี่แล้ว
โดเรมี : ทำการสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ใส่ผู้ที่อยู่ในโลกแห่งความฝันสินะ
ฟุโตะ : โลกแห่งความฝัน งั้นเหรอ ?
โดเรมี : ปกติแล้วจะไม่สามารถทำการ
โดเรมี : สถิตสัมบูรณ์ใส่มนุษย์ที่อยู่ในโลกแห่งความฝันได้
โดเรมี : แต่ว่าพวกเธอ
โดเรมี : ทำการสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ด้วยความเห็นพ้องของมาสเตอร์
โดเรมี : มาสเตอร์กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น
โดเรมี : แล้วตอบตกลงรับการสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : จัดว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากเลยล่ะ
อิจิริน : แปลว่า เธอหลับอยู่งั้นเหรอ ?
ฟุโตะ : เอ๊ะ เปล่านะ
ฟุโตะ : ไม่รู้สิ
ฟุโตะ : ที่สำคัญกว่านั้น ตรวจสอบต่อกันเถอะ
ฟุโตะ : ดูสิ ยัยคนที่อยู่ตรงหน้านี่
ฟุโตะ : กำลังสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่นะ
ฟุโตะ : ตรวจสอบการสู้จริงด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์เถอะ
โดเรมี : ต่อสู้สินะจ๊ะ
โดเรมี : แต่ว่า ฉันไม่ได้ทำการ
โดเรมี : สิงสถิตสัมบูรณ์อยู่หรอกนะ
โดเรมี : ฉันแค่กำลังคุ้มครองก้อนฝัน
โดเรมี : ที่เตร็ดเตร่ไปมาเท่านั้นเอง
โดเรมี : แต่ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็
ฟุโตะ : แต่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยนะ
ฟุโตะ : มีแต่การโจมตีแปลกประหลาดทั้งนั้นเลย
ฟุโตะ : เจ้าเป็นใครน่ะ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
โดเรมี : การสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : เกิดขึ้นโดยการแย่งยึดร่าง
โดเรมี : ของตัวเองในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : จงจำเอาไว้ว่ามันเป็นการกระทำ
โดเรมี : ของปิศาจที่จะช่วงชิงแดนฝัน
ฟุโตะ : หมายความว่ายังไง ?
โดเรมี : เมื่อถูกสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ก็จะไม่สามารถฝันได้จ้ะ
โดเรมี : ความฝันในระหว่างนั้น
โดเรมี : มันหายไปอยู่ที่ไหนกันแน่
ฟุโตะ : งืม ไม่เข้าใจเลยว่ากำลังพูดอะไรอยู่
ฟุโตะ : สติมันเริ่มเลือน......
โดเรมี : หากเป็นแบบนี้ต่อไป
โดเรมี : เหล่าชาวโลกแห่งความฝันที่ถูกขับไล่จากร่างเนื้อ
โดเรมี : ต้องออกมาอาละวาดแน่
โดเรมี : ก่อนที่จะเกิดเรื่องน่ากลัวขึ้น
โดเรมี : อยากให้มีใครสักคนช่วยคลี่คลาย
โดเรมี : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสจังเลยน้า
ฟุโตะ : หัวมันเบลอยังไงชอบกลแฮะ
ฟุโตะ : เหมือนฝันเห็นอะไรแปลกๆเลย
อิจิริน : อ้าว ?
อิจิริน : เธอเองก็เหมือนกันสินะ
อิจิริน : ถึงจะลืมเรื่องราวไปแล้วก็เถอะ......
อิจิริน : เอ้า ช่างเถอะ
อิจิริน : เริ่มตรวจสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์ต่อกันเถอะ
เรย์มุ : ยังไงก็ไม่คุ้นอยู่ดีน้า
เรย์มุ : การไม่ได้ถือสิทธิเนี่ย
เรย์มุ : ไม่เข้ากับตัวฉันเลย
คาเซน : เธอยังขาดสิ่งที่เรียกว่า
คาเซน : การปรับตัวเข้าหาคนอื่นนะ
คาเซน : อ้าว แขกเหรอ ?
อิจิริน : สวัสดีค่ะ─
อิจิริน : มาตรวจสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์ค่ะ
อิจิริน : ดูเหมือนว่าทางนั้นเองก็
อิจิริน : กำลังตรวจสอบอยู่สินะคะ
คาเซน : ได้ยินมาแล้วล่ะ
คาเซน : เจ้านายของพวกคุณเองก็
คาเซน : กำลังพยายามตรวจสอบอยู่สินะ
คาเซน : คงถือว่าไม่บรรลุเป้าหมาย
คาเซน : จนกว่าจะคลี่คลายเหตุวิปลาสได้ล่ะสิ
อิจิริน : จะคลี่คลายได้เมื่อไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาแล้ว
อิจิริน : พวกเรากำลังพยายามตรวจสอบค่ะ
อิจิริน : เพื่อลดระยะเวลาให้สั้นลงสักนิดก็ยังดี
คาเซน : แหม งั้นก็เหมาะเหม็งเลย
คาเซน : ผู้คลี่คลายเหตุวิปลาสของทางนี้ก็กำลังฝึกพิเศษอยู่พอดี
คาเซน : เพื่อให้คุ้นเคยกับการเป็นสเลฟมากขึ้น
คาเซน : มาสู้กันสักตั้งเถอะ ! แบบเอาจริงเลยนะ
อิจิริน : หรือบางทีพวกเราคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว !
ฟุโตะ : แบบนั้นก็ไม่เลวนะ
ฟุโตะ : เซียนกับมิโกะจับคู่กัน
ฟุโตะ : ก็ยังเอาชนะได้
ฟุโตะ : ชักรู้สึกขึ้นมาแล้วสิว่า
ฟุโตะ : ต่อให้เจอใครก็จะไม่แพ้
คาเซน : แค่แข็งแกร่งอย่างเดียว
คาเซน : ไม่สามารถเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุดได้หรอก
คาเซน : เจ้านายของพวกคุณ
คาเซน : ต้องพูดแบบนี้แน่ๆ
อิจิริน : ว้ายว้าย─ แพ้แล้วพาล─
ฟุโตะ : แพ้แล้วพาล─
เรย์มุ : ขอบอกไว้ก่อนนะว่า
เรย์มุ : สุดท้ายแล้วคนที่จะชนะ
เรย์มุ : ยังไงก็เป็นฉันอยู่ดี
เบียคุเรน : ได้ข้อมูลอะไรใหม่ๆบ้างรึเปล่าจ๊ะ ?
ฟุโตะ : เป็นการตรวจสอบที่เกิดประโยชน์อย่างมากเลยล่ะ
เบียคุเรน : งั้นก็ดีแล้วจ้ะ
เบียคุเรน : มันคงมีส่วนช่วยในการพิชิต
เบียคุเรน : คู่หูเทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกได้
ฟุโตะ : เรื่องนั้น......
ฟุโตะ : พวกเราจะรับหน้าที่โค่นศัตรูผู้เลวทรามที่สุดเอง
ฟุโตะ : ไม่สิ ขอรับหน้าที่นั้นได้รึเปล่า
เบียคุเรน : หา ?
ฟุโตะ : พอได้ทำศึกสิงสถิตสัมบูรณ์มากๆเข้า
ฟุโตะ : ก็เข้าใจขึ้นมาจนได้
ฟุโตะ : มันยากเป็นอย่างยิ่งที่จะบอกว่า
ฟุโตะ : คอมบิเนชั่นของพวกท่าน
ฟุโตะ : มีปัญหาอยู่
ฟุโตะ : แต่ว่าถ้าเป็นพวกเราล่ะก็
ฟุโตะ : พวกเราสามารถต่อสู้ได้โดย
ฟุโตะ : ไม่ยึดติดกับคำว่ามาสเตอร์สเลฟ !
มิโกะ : พูดได้น่าสนใจดีนี่นา
มิโกะ : สรุปคือ เธอจะบอกว่า
มิโกะ : พวกเธอแข็งแกร่งกว่าพวกเราสินะ
ฟุโตะ : อ๊ะ เปล่าค่ะ คือว่า
มิโกะ : วะฮะฮะ
มิโกะ : ไม่เป็นไรหรอก ดีแล้วล่ะ
เบียคุเรน : อิจิรินล่ะ
เบียคุเรน : เธอเองก็คิดแบบนั้นเหรอ
อิจิริน : ค่ะ ฉันคิดว่าชนะได้ค่ะ !
อิจิริน : อ๊ะ แน่นอนว่าหมายถึง
อิจิริน : คู่หูเทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกนะคะ
มิโกะ : ถ้าจะคุยโวขนาดนั้น
มิโกะ : ลองแสดงให้พวกเราเห็นสิ
มิโกะ : ดีมั้ย ? ฮิจิริ เบียคุเรนเอ๋ย
มิโกะ : งานรื่นเริงแบบนี้ก็ไม่เลวนะ
เบียคุเรน : ช่วยไม่ได้น้า
เบียคุเรน : ดูเหมือนจะได้ต่อสู้จริง
เบียคุเรน : จนมั่นใจในตัวเองเกินไปสินะ
เบียคุเรน : ถ้างั้น ผลการตรวจสอบของพวกเธอ
เบียคุเรน : จงแสดงให้พวกเราเห็นเป็นขวัญตา !
ฟุโตะ : นี่ยังแค่อุ่นเครื่องนะ !
เบียคุเรน : แต่อย่าลืมซะล่ะ !
เบียคุเรน : ความอวดดีเกี่ยวพันถึงความพ่ายแพ้......
เบียคุเรน : เหมือนที่พวกเราได้รู้ซึ้งมานั่นล่ะนะ !
──วัดเมียวเรนจิ
สอง ไม่สิ สามผู้แข็งแกร่งที่สุดได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว ณ ที่แห่งนี้
อิจิริน : เอาล่ะ─ มาขัดเกลากระบวนท่าจนกว่าจะถึงศึกตัดสินเถอะ
ฟุโตะ : นั่นสินะ
ฟุโตะ : นักพรตตรงนั้นเองก็พยายามเข้าล่ะ
อิจิริน : อุนซันพยายามตลอดเวลาอยู่แล้วล่ะ─
อุนซัน : ......
อิจิริน : อย่างนี้นี่เอง พอสลับกับฟุโตะ(เธอ)ในระหว่างต่อสู้
อิจิริน : สติของอุนซันเองก็ขาดหายไปด้วย
ฟุโตะ : ว่าไงนะ ?
อิจิริน : บางทีอาจเป็นเพราะฉันไม่อยู่
อิจิริน : เลยประคองอัตตาของตัวเองเอาไว้ไม่ได้ล่ะมั้ง
ฟุโตะ : ยุ่งยากจังเลยน้า
อิจิริน : ว่าแต่ ตอนนั้นน่ะ
อิจิริน : จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆเหรอ ?
ฟุโตะ : เรื่องโลกแห่งความฝันน่ะเหรอ
ฟุโตะ : พอตื่นขึ้นมาก็ลืมไปเกือบหมดเลยล่ะ
อิจิริน : ฝันเห็นเรื่องเดียวกันในระหว่างสิงสถิตสัมบูรณ์
อิจิริน : ฉันว่าต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆเลย......
ฟุโตะ : จำได้แค่อย่างเดียวว่า
ฟุโตะ : เป็นฝันที่น่ากลัวอย่างบอกไม่ถูกเลย
อิจิริน : โลกแห่งความฝัน กับ สิงสถิตสัมบูรณ์
อิจิริน : อาจมีความเกี่ยวข้องกันก็ได้......
อิจิริน : เอาเถอะ พักเรื่องยากๆไปก่อน
อิจิริน : ขั้นแรก พวกเราไปลองสู้
อิจิริน : กับสองผู้เลวทรามที่สุดนั่นกันเถอะ
ฟุโตะ : นั่นสินะ
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีอุตส่าห์
ฟุโตะ : ยอมรับว่าแข็งแกร่งขึ้นแล้วทั้งที
สองผู้อ้างตัวว่าแข็งแกร่งที่สุด
ไปท้าทายคู่หูเทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจก
ผลลัพธ์คือ ทั้งสองถูกทำให้สู้กันเอง
จนความสัมพันธ์ร้าวฉานอย่างง่ายดาย
สุดท้ายแล้วทั้งสองก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย
มิโกะและเบียคุเรนต่างผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
อุดองเกะ & โดเรมี กระต่ายวิกลจริต
อุดองเกะ : พระจันทร์ในคืนนี้กำลังส่องแสง
อุดองเกะ : แห่งความวิกลจริตมากขึ้นไปอีกขั้น
อุดองเกะ : วันแบบนี้
อุดองเกะ : ต้องเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นแน่ๆเลยน้า
เรย์มุ : ฉันได้ยินมาว่ามีกระต่ายวิกลจริต
เรย์มุ : กำลังอาละวาดอยู่ในป่าไผ่น่ะ
อุดองเกะ : แหงะ─
อุดองเกะ : สังหรณ์ใจไม่ผิดเลย
เรย์มุ : ถ้าพูดถึงความวิกลจริตก็ต้องนึกถึงเธอนี่ล่ะ
อุดองเกะ : ค่าค่า
อุดองเกะ : แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะอาละวาดหรอกนะ
เรย์มุ : อ้าว─ ?
เรย์มุ : แลดูเธอผิดไปจากทุกทีชอบกลนะ ?
อุดองเกะ : ฉันคือเรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
อุดองเกะ : จากโลกแห่งความฝัน
อุดองเกะ : เป็นเรย์เซนอีกคนหนึ่ง
อุดองเกะ : ไม่เหมือนกับเรย์เซนที่คุณรู้จักหรอกนะ !
เรย์มุ : ล้อเล่นไร้สาระอะไรแบบนั้น......
เรย์มุ : อาจจะเป็นเรย์เซนเหมือนทุกทีก็ได้
อุดองเกะ : ล้อเล่นรึเปล่า ลองประลองกันดูมั้ยล่ะ ?
เรย์มุ : ผู้ปกครองความฝันเนี่ยนะ
เรย์มุ : ทำไม......
โดเรมี : เรย์เซนที่อยู่ตรงนี้
โดเรมี : ไม่ใช่เรย์เซน
โดเรมี : ที่เธอรู้จักจ้ะ
โดเรมี : เป็นเรย์เซนที่ออกมา
โดเรมี : จากโลกแห่งความฝันจริงๆจ้ะ
เรย์มุ : หืม─
เรย์มุ : ไม่เข้าใจเลยสักนิด
เรย์มุ : การที่เธอออกมา
เรย์มุ : มันไม่ดีตรงไหนเหรอ
โดเรมี : แปลว่าการสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : มีผลข้างเคียงไงล่ะจ๊ะ
โดเรมี : เธอเองก็ต้องระวังเอาไว้ให้ดีนะ
อุดองเกะ : หึหึหึ ครั้งแรกในโลกแห่งความเป็นจริง
อุดองเกะ : จะมีอะไรรอฉันอยู่นะ น่าสนุกจริงๆ
เบียคุเรน : หลังจากนั้นก็ตรวจสอบเหตุตำนานเมืองวิปลาส
เบียคุเรน : จนได้ผลลัพธ์ออกมาแล้วล่ะจ้ะ
เบียคุเรน : ได้ยินข่าวลือว่ามีคนพบเห็น
เบียคุเรน : คนที่น่าจะเป็นผู้ก่อเหตุวิปลาสด้วย
เบียคุเรน : นั่นคือชาวจันทราสินะ
เบียคุเรน : เท่านี้ก็ชัดเจนแล้วว่ามีความเกี่ยวข้องกับ
เบียคุเรน : เรือนนิรันดร์และเหตุตำนานเมืองวิปลาสจ้ะ
เบียคุเรน : แล้วเธอคิดยังไงกับเรื่องนั้นเหรอจ๊ะ ?
อุดองเกะ : เรื่องแบบนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะ
เบียคุเรน : จ๊ะ ?
อุดองเกะ : ดูเหมือนจิตใต้สำนึกของฉัน
อุดองเกะ : กำลังหงุดหงิดเกี่ยวกับตัวคุณอยู่
อุดองเกะ : ถ้าไม่ได้สู้กันสักตั้ง
อุดองเกะ : คงไม่หายหงุดหงิดแน่
เบียคุเรน : เป็นอะไรไป ?
เบียคุเรน : อยากทำศึกสิงสถิตสัมบูรณ์เหรอ ?
อุดองเกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์
อุดองเกะ : ต้องขอบใจมันจริงๆ
อุดองเกะ : ถ้าไม่มีมัน ฉันคงไม่มีวันออกมา
อุดองเกะ : ยังโลกแห่งความเป็นจริงได้ล่ะนะ
เบียคุเรน : คุยกันไม่รู้เรื่องเลย
เบียคุเรน : เหมือนกำลังพูดคุยกับ
เบียคุเรน : คนที่มาจากต่างโลกเลย
โดเรมี : ถูกต้อง
โดเรมี : ผู้ที่อยู่ตรงนี้คือเรย์เซนจากโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ไม่ใช่เรย์เซนที่เธอรู้จักหรอก
เบียคุเรน : ตายจริง สิงสถิตสัมบูรณ์มาแล้วสินะ
เบียคุเรน : คุณเป็นใครเหรอ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : จากนี้ไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย
อุดองเกะ : อุตส่าห์มาถึงโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว
อุดองเกะ : ขอพูดเรื่องที่ปกติไม่สามารถพูดได้หน่อยเถอะ !
อุดองเกะ : ไอ้พระลวงโลกจอมซิ่ง !
อุดองเกะ : โผล่มาทีหลังแท้ๆ
อุดองเกะ : แต่ดันทำเป็นมองจากที่สูง !
อุดองเกะ : ใบหน้าที่เยือกเย็นอยู่เสมอนั่น
อุดองเกะ : ฉันจะทำให้บิดเบี้ยวเอง !
อุดองเกะ : สนุกชะมัดเลย─
เบียคุเรน : ชักไม่สบอารมณ์แล้วสิ─
เบียคุเรน : เหมือนจะโดนพูดแปลกๆก่อนเริ่มสู้
โดเรมี : ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันน่ะ
โดเรมี : มีความอ่อนไหวเป็นอย่างยิ่งจ้ะ
โดเรมี : สิ่งที่คิดตามปกติจะถูกแสดงออกมา
โดเรมี : โดยเพิ่มความรู้สึกเข้าไปอีกหลายเท่าจ้ะ
เบียคุเรน : สิ่งที่คิดตามปกติ สินะ
อุดองเกะ : ดีล่ะ─ ต่อไปก็ยัยนั่นล่ะนะ !
มิโกะ : มาท้าประลองซึ่งหน้าแบบนี้
มิโกะ : ดูแคลนไม่ได้เลยนะ
อุดองเกะ : สายตาเหมือนมองจากข้างบนนั่น
อุดองเกะ : เห็นแล้วไม่สบอารมณ์เลย
อุดองเกะ : ทำเป็นวางท่าใหญ่โต
อุดองเกะ : ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ
มิโกะ : วะ... ว่าไงนะ
มิโกะ : ช่างกล้าพูดนะ
มิโกะ : กระต่ายจันทราผู้ใจเสาะเอ๋ย
อุดองเกะ : แค่พูดความจริงเท่านั้นเอง
มิโกะ : เคยนึกว่าทำเป็นแค่ตัวสั่นงันงกอย่างเดียว
มิโกะ : แต่ดูเหมือนจะเผยตัวจริงออกมาแล้วสินะ
มิโกะ : ถ้างั้นฉันเองก็ขอพูดความจริงบ้างละกัน
มิโกะ : ผลการตรวจสอบ ทำให้รู้แล้วว่าใคร
มิโกะ : คือตัวการก่อเหตุตำนานเมืองวิปลาส
มิโกะ : เกนโซวเคียวถูกดึงเข้าไปพัวพันกับ
มิโกะ : ความวุ่นวายไร้สาระของนครจันทรา
มิโกะ : แต่ว่า ตอนนี้เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
มิโกะ : ซึ่งเกิดจากการเอาเหตุตำนานเมืองวิปลาส
มิโกะ : มาใช้ในทางที่ผิด กลับน่ากลัวยิ่งกว่า
มิโกะ : สิ่งที่เป็นปัญหามากกว่าสงครามที่ห่างไกล
มิโกะ : คือการทะเลาะเบาะแว้งที่อยู่ใกล้ตัว
มิโกะ : กระต่ายจันทราอย่างเธอ
มิโกะ : ฟังแล้วอาจเจ็บใจก็ได้
อุดองเกะ : เรื่องแบบนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะ !
อุดองเกะ : ฉันแค่อยากอัดคุณ
อุดองเกะ : ให้น่วมเท่านั้นแหละ
อุดองเกะ : เพื่อคลายความหงุดหงิดน่ะนะ !
โดเรมี : กรุณาอย่าบ้าจี้ตามที่เธอพูดนะ
มิโกะ : อื๋อ ?
มิโกะ : เธอเป็นใครน่ะ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : จากนี้ไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย
โดเรมี : เรย์เซนที่อยู่ตรงนี้
โดเรมี : คือเรย์เซนจากโลกแห่งความฝันจ้ะ
มิโกะ : เรย์เซนจากโลกแห่งความฝัน ?
มิโกะ : พูดอะไรของเธอน่ะ
โดเรมี : ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : เป็นคนอ่อนไหวที่ซื่อตรงน่ะจ้ะ
อุดองเกะ : เซียนชั่วจอมพูดมากเอ๋ย
อุดองเกะ : รีบมาสู้กันได้แล้ว !
อุดองเกะ : ขอแค่เธอหายไปจากเกนโซวเคียวแห่งนี้
อุดองเกะ : ต้องมีแต่คนดีใจแน่ๆเลยล่ะ
อุดองเกะ : ฉันนี่แหละคือฮีโร่แห่งความเที่ยงธรรม !
มิโกะ : ดูเหมือนจะโดนสิงสถิต
มิโกะ : โดยผู้ที่สั่นคลอนจิตใจผู้คนสินะ
มิโกะ : ได้สิ ฉันจะทำให้เธอตื่นเอง !
อุดองเกะ : เท่านี้ก็ตื่นเต็มตาล่ะ
มิโกะ : ที่บอกว่าเป็นเรย์เซนจากโลกแห่งความฝัน
มิโกะ : เป็นเรื่องจริงเหรอ ?
อุดองเกะ : ใช่แล้ว
อุดองเกะ : ได้ทำอะไรเต็มที่ในโลกแห่งความเป็นจริง
อุดองเกะ : รู้สึกดีชะมัดเลย─
มิโกะ : ทางนี้กำลังยุ่งอยู่กับการไล่ตาม
มิโกะ : ความจริงของสิงสถิตสัมบูรณ์นะ
มิโกะ : ไม่ว่างมาเล่นกับคำพูดไร้สาระของเธอหรอก
โดเรมี : การสิงสถิตสัมบูรณ์นั่นแหละ......
โดเรมี : ที่กำลังก่อให้เกิดผลกระทบ
โดเรมี : กับโลกแห่งความฝันจ้ะ
มิโกะ : โฮะโฮ่
มิโกะ : เล่ามาสิ
โดเรมี : ในระหว่างที่โดนสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : พาร์ทเนอร์จะไปซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : ผู้อาศัยในความฝันจะได้รับผลกระทบ
โดเรมี : จนถูกไล่ออกมาจากที่อาศัยของตนจ้ะ
โดเรมี : เรย์เซนที่อยู่ตรงหน้านี้คือ 1 ในนั้น
มิโกะ : อะไรกัน โลกแห่งความฝันเองก็
มิโกะ : ได้รับผลกระทบด้วยงั้นเหรอ......
มิโกะ : ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง
มิโกะ : ยิ่งต้องรีบคลี่คลาย
มิโกะ : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสให้เร็วยิ่งขึ้นแล้ว
โดเรมี : ถึงเวลากลับโลกแห่งความฝันแล้วจ้ะ
อุดองเกะ : เอ๋─ ยังอาละวาดไม่หนำใจเลย
โดเรมี : เพื่อป้องกันการอาละวาด
โดเรมี : การได้ปลดปล่อยในความเป็นจริงบ้างก็สำคัญ
โดเรมี : แต่ถ้าอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงไป
โดเรมี : นานเกิน
โดเรมี : จะเสียสมดุลได้จ้ะ
อุดองเกะ : ขออีกแค่ศึกเดียวได้รึเปล่า ?
อุดองเกะ : อุตส่าห์มาถึงความเป็นจริงแล้วทั้งที
โดเรมี : อืม─
โดเรมี : มันอันตรายก็จริง......
โดเรมี : แต่พอได้เห็นเธอแล้ว
โดเรมี : ก็พอจะรู้ว่าเหนื่อยมามาก.....
โดเรมี : เข้าใจแล้วจ้ะ
โดเรมี : ต่อไปเป็นศึกสุดท้ายแล้วนะ
อุดองเกะ : ไชโย !
อุดองเกะ : คุยง่ายดีจัง─
โมโคว : เธอคือเรย์เซนพิลึกที่เขาลือกันสินะ
อุดองเกะ : มาพอดีเลย
อุดองเกะ : คู่ต่อสู้คนสุดท้ายคือคุณ
อุดองเกะ : มนุษย์อมตะ !
อุดองเกะ : เอ้า มาสู้กัน !
โมโคว : ดีใจจัง
โมโคว : เรย์เซนจังเป็นฝ่าย
โมโคว : ท้าสู้เองแบบนี้
อุดองเกะ : ฮุฮุฮุ
อุดองเกะ : สะสมความไม่พอใจมานานแล้ว
อุดองเกะ : การที่ปัจจัยความไม่สงบอย่างคุณ
อุดองเกะ : ถูกปล่อยทิ้งเอาไว้ในป่าไผ่แบบนี้ !
โมโคว : แล้วได้สู้กับเธอ นั่นคือจุดเริ่มต้น
โมโคว : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสสินะ
โมโคว : เธอเติบโตขึ้นเยอะ
โมโคว : จนดูผิดไปจากตอนนั้นเลยนะ
โมโคว : ฉันใช้สิงสถิตสัมบูรณ์จนคล่องแคล่ว
โมโคว : แล้วแข็งแกร่งขึ้นกว่าตอนนั้นหลายเท่า
โมโคว : แล้วเธอล่ะ ?
โมโคว : ลองแสดงให้ดูหน่อยซิ
โมโคว : ว่าความฮึกเหิมนั่นไม่ใช่แค่ลมปาก !
โมโคว : จะไม่ได้มีดีแค่ปากสินะ
อุดองเกะ : ไม่มีเวลาแล้ว !
อุดองเกะ : ลุยเข้ามาแบบเอาจริงเลย !
โมโคว : ได้สิ !
โมโคว : ตัดสินกันในทีเดียวไปเลย !
โมโคว : จงมอดไหม้อย่างไร้สิ้นสุด !
โมโคว : ด้วยเพลิงแห่งชีวิต !
──เรือนนิรันดร์
เรือนสุดวิจิตรที่ตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
ฐานที่มั่นบนพื้นพิภพของเหล่าชาวจันทรา
อุดองเกะ : ──ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะค่ะ......
คางุยะ : มีคนร้องเรียนเข้ามาน่ะจ้ะ
คางุยะ : ไปอาละวาดที่วัด ไปขัดขวางการฝึกที่โรงฝึกเต๋า
คางุยะ : ทำลายข้าวของในศาลเจ้า และอื่นๆ......
อุดองเกะ : ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ !
คางุยะ : แต่เขาอ้างตัวว่าชื่อเรย์เซนนะจ๊ะ
อุดองเกะ : งั้นก็คิดได้อย่างเดียวว่าเป็นตัวปลอมค่ะ
คางุยะ : ถ้างั้นนี่คืออะไรจ๊ะ
คางุยะ : ได้ลงหนังสือพิมพ์ของเทนกุด้วยนะ
คางุยะ : ดูยังไงก็คือเธอไม่ใช่เหรอ ?
อุดองเกะ : เอ๊ะ เอ๋─ ?
อุดองเกะ : เหมือนจริงๆด้วย แต่ไม่ได้ทำนะคะ─
คางุยะ : เอาเป็นว่าฉันขอสั่งคุมประพฤติจ้ะ
คางุยะ : ถ้าเธอคิดว่าเป็นตัวปลอมก็เอาหลักฐานออกมาสิ
──ป่าไผ่หลงทาง
เรย์เซนโดนสั่งควบคุมความประพฤติอย่างไม่สมเหตุสมผล
จึงต้องออกมาตรวจสอบด้วยตัวเองอย่างเลี่ยงเสียมิได้
โมโคว : โอ้ วันนี้ไม่สู้เหรอ ?
อุดองเกะ : เอ๋ ?
โมโคว : เมื่อเร็วๆนี้เธอฮึกเหิมน่าดูเลยนะ
อุดองเกะ : พูดเรื่องอะไรเหรอคะ ?
อุดองเกะ : ......หรือว่า คุณเคยต่อสู้กับตัวปลอมของฉัน !?
โมโคว : ตัวปลอม ?
โมโคว : นั่นสินะ ท่าทีแปลกไปจริงๆนั่นล่ะ
อุดองเกะ : กรุณาเล่าเรื่องนั้นแบบละเอียดๆด้วยค่ะ !
โมโคว : ?
โมโคว : ก็ได้อยู่หรอก
เรย์เซนที่เคยต่อสู้กับโมโควนั้น
ทั้งกระบวนท่าที่ใช้ และความสามารถที่มี
ทุกอย่างล้วนชี้ชัดว่าเป็นตัวเธอเอง
ทว่า เธอสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่กับคนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
สเลฟผู้สวมเสื้อผ้าขาวดำลายจุด หมวกยาว
และมีหางที่น่าสยดสยอง
เรย์เซนพอจะนึกออกว่ารูปลักษณ์ประหลาดแบบนั้นเป็นใคร
ผู้ปกครองความฝัน โดเรมี สวีท
หากเธอมาที่เกนโซวเคียว
สังหรณ์ใจได้เลยว่าไม่จบแค่เรื่องตัวปลอมธรรมดาแน่ๆ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
สุมิเระโกะ & โดเรมี เกนโซวเคียวคือความฝันหรือความจริง
สุมิเระโกะ : ทั้งที่สัปหงกหลับไปเหมือนทุกที
สุมิเระโกะ : ที่นี่คือที่ไหนกันแน่ ?
เรย์มุ : แปลกนะที่ได้มาเจอกันในที่แบบนี้
สุมิเระโกะ : อ้าว เรย์มุจจิ
สุมิเระโกะ : การที่เธออยู่นี่ก็แปลว่า
สุมิเระโกะ : ที่นี่คือเกนโซวเคียวสินะ
สุมิเระโกะ : ?
เรย์มุ : เธอไม่ใช่มนุษย์ที่ควรมาอยู่ที่นี่
เรย์มุ : จงตื่นซะ !
เรย์มุ : กลายเป็นเด็กหลงทางแล้วสินะ
สุมิเระโกะ : เป็นเรย์มุที่แปลก
สุมิเระโกะ : วันนี้อยากไป
สุมิเระโกะ : ที่ร้านโควรินโดวจัง─
เรย์มุ : จะออกไปจากที่นี่ได้
เรย์มุ : ต้องหาสุมิเระโกะอีกคนให้เจอนะ
สุมิเระโกะ : ไปยังสถานที่ที่รู้จักได้
สุมิเระโกะ : ทำยังไงก็ออกไปจาก
สุมิเระโกะ : โลกที่น่าสยดสยองใบนี้ไม่ได้
สุมิเระโกะ : อ๊า มาริสัจจิ─ !
สุมิเระโกะ : รอดไปที
สุมิเระโกะ : ฉันออกไปจากที่นี่ไม่ได้น่ะ─
สุมิเระโกะ : เอ๋ ?
สุมิเระโกะ : จะทำอะไรน่ะ─ !
สุมิเระโกะ : เธอไม่ใช่มาริสะ !
มาริสะ : อะฮะฮะ
มาริสะ : ฉันคือมาริสะ ไม่ผิดหรอก
สุมิเระโกะ : เรย์มุคนเมื่อกี้ก็แปลกๆ
สุมิเระโกะ : ทั้งที่รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนเดิม
สุมิเระโกะ : แต่เหมือนกับโดนสลับจิตใจไปเลย
สุมิเระโกะ : หรือว่าฉันพลัดหลง
สุมิเระโกะ : เข้ามาในโลกพิลึกๆ ?
สุมิเระโกะ : หรือจะเป็น Parallel World !
มาริสะ : จะเรียกว่าลางสังหรณ์ดีหรือแย่ดีล่ะ
มาริสะ : ที่นี่คือโลกแห่งความฝันน่ะ
มาริสะ : แปลว่าเธอกำลังหลับอยู่ไงล่ะ
สุมิเระโกะ : โลกแห่งความฝันของฉัน
สุมิเระโกะ : ก็คือเกนโซวเคียวไม่ใช่เหรอ─ ?
สุมิเระโกะ : หวา ตัวอะไรโผล่มาก็ไม่รู้
สุมิเระโกะ : อ๊ะ อ้าว ?
สุมิเระโกะ : เหมือนเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อนแฮะ
โดเรมี : ฉันสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เธอ
โดเรมี : มาตลอดตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว
โดเรมี : เมื่อมนุษย์จากความเป็นจริงพลัดหลงเข้ามา
โดเรมี : ในโลกแห่งความฝัน ทุกคนมักสูญเสียอัตตาไป
โดเรมี : เช่นเดียวกับหลูเชิงและจวงจื่อ
โดเรมี : ฉันเลยทำการสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : เพื่อคอยเฝ้าดูไม่ให้เธอเป็นแบบนั้นจ้ะ
สุมิเระโกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์...... ?
สุมิเระโกะ : มันคืออะไรเหรอ
โดเรมี : สิงสถิตสัมบูรณ์คือการเข้ายึดทุกสิ่ง
โดเรมี : ทั้งจิตใจและร่างกายจ้ะ
สุมิเระโกะ : แปลว่าฉันกำลังโดนสิงอยู่เหรอ ?
สุมิเระโกะ : โดยเธอ ?
โดเรมี : ใช่จ้ะ
สุมิเระโกะ : ไม่นะไม่นะไม่นะ !
สุมิเระโกะ : ออกไปจากร่างกายของฉันเดี๋ยวนี้นะ !
โดเรมี : ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกจ้ะ
สุมิเระโกะ : เธอเป็นใครกันแน่น่ะ
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
สุมิเระโกะ : ผู้ปกครองความฝันงั้นเหรอคะ...... ?
สุมิเระโกะ : โลกแห่งความฝันมีอยู่จริงงั้นเหรอ
โดเรมี : เธอจะไปเยือนเกนโซวเคียว
โดเรมี : ทุกครั้งที่เธอฝัน
โดเรมี : ปกติแล้วนั่นคือการที่ตัวเธอในความเป็นจริง
โดเรมี : ขับไล่ตัวเธอในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : แล้วเข้าไปยึดตำแหน่งนั้นน่ะจ้ะ
โดเรมี : แต่สำหรับโลกแห่งความฝันนั้น
โดเรมี : เธอเป็นตัวตนที่ผิดปกติจ้ะ
สุมิเระโกะ : อืม─
สุมิเระโกะ : ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
สุมิเระโกะ : สรุปว่าตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงเหรอ
โดเรมี : ตัวเธอในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : กำลังอาละวาดเพราะถูกกดขี่มานาน
โดเรมี : เธอคนนั้นไปที่โลกแห่งความเป็นจริง
โดเรมี : และกำลังอาละวาดแทนตัวเธอจ้ะ
โดเรมี : กำลังอาละวาดอย่างอลังการ
โดเรมี : ชดเชยในส่วนที่ถูกกดขี่มาจนถึงตอนนี้เลยล่ะนะ
โดเรมี : ในระหว่างนั้น เธอคงไม่สามารถ
โดเรมี : ออกไปจากโลกแห่งความฝันได้จ้ะ
สุมิเระโกะ : ออกไปจากโลกแห่งความฝันไม่ได้
สุมิเระโกะ : แบบนั้นก็แย่น่ะสิ─
สุมิเระโกะ : ไม่มีวิธีอะไรบ้างเลยเหรอ ?
โดเรมี : ถ้าย้อนนึกถึงสิ่งที่เธอทำ
โดเรมี : กับตัวเธอในโลกแห่งความฝันแล้ว
โดเรมี : แค่นี้เธอควรจะอดทนเอาไว้นะ
โดเรมี : และแน่นอนว่าไม่มีวิธีอะไรเลยจ้ะ
โดเรมี : แปลกจังเลยน้า
โดเรมี : เกิดอะไรขึ้นกับตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
โดเรมี : เอาเถอะ ขอใช้สิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ที่ยังเชื่อมต่อกับร่างแยก
โดเรมี : ในการแกะรอยตามไปละกัน
สุมิเระโกะ : เหมือนโดนใครจับตัวเอาไว้เลย
โดเรมี : ที่นี่คือ โลกแห่งความเป็นจริงสินะ
โดเรมี : ดูเหมือนจะโดนใช้กำลังดึงออกมา
โดเรมี : จากความฝันน่ะ
สุมิเระโกะ : เอ๋ ? เกนโซวเคียวเหมือนทุกทีเหรอ ?
สุมิเระโกะ : ไชโย
สุมิเระโกะ : สายัณห์สวัสดิ์ค่ะ
สุมิเระโกะ : คุณคือ ?
ยูคาริ : ฉันชื่อ ยาคุโมะ ยูคาริ
ยูคาริ : ฉันมาที่นี่เพื่อ
ยูคาริ : ให้ความช่วยเหลือแก่เธอน่ะ
สุมิเระโกะ : คุณช่วยพาฉันออกมา
สุมิเระโกะ : จากโลกที่แปลกพิลึกนั่นสินะ
สุมิเระโกะ : ค่อยยังชั่วหน่อย─ ขอบคุณนะคะ─
โดเรมี : อย่างนี้ก็แย่น่ะสิ
โดเรมี : แทรกแซงโลกแห่งความฝันโดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้
โดเรมี : มันผิดกฎนะจ๊ะ
ยูคาริ : แหม การที่ผู้อาศัยในความฝัน
ยูคาริ : มาอาละวาดในเกนโซวเคียว ก็ผิดกฎไม่ใช่เหรอ ?
ยูคาริ : ทั้งๆที่สุมิเระโกะในโลกแห่งความฝัน
ยูคาริ : กำลังอาละวาดยกใหญ่อยู่ทางนี้แท้ๆเชียวน้า
ยูคาริ : ฉันเลยพาจอมอาละวาดคนนี้
ยูคาริ : ออกมาจากโลกแห่งความฝัน
ยูคาริ : เพื่อส่งกลับไปยังโลกภายนอกน่ะ
สุมิเระโกะ : เอ๋ ? ไปที่โลกภายนอก ?
สุมิเระโกะ : อุตส่าห์กลับมาที่เกนโซวเคียวได้แล้วแท้ๆ─
ยูคาริ : จงรีบหายไปเสียเถอะ !
โดเรมี : การแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ก็เป็นเรื่องที่ไม่ดีนะ
โดเรมี : การอาละวาดของสุมิเระโกะแห่งความฝัน
โดเรมี : ก็มีต้นเหตุมาจากผู้อาศัยในความเป็นจริง
โดเรมี : ตามหลักแล้วควรจะต้อง
โดเรมี : จัดการทางโน้นก่อนไม่ใช่เหรอ
ยูคาริ : เอ๋ ? เรื่องนั้น
ยูคาริ : หมายความว่ายังไง ?
โดเรมี : การอาละวาดของผู้อาศัยในความฝัน
โดเรมี : มีต้นเหตุมาจากการสิงสถิตสัมบูรณ์จ้ะ
โดเรมี : ตราบเท่าที่ยังคลี่คลายเรื่องนั้นไม่ได้
โดเรมี : โลกแห่งความฝันก็จะส่งผลกระทบ
โดเรมี : ไปยังโลกแห่งความเป็นจริงไปเรื่อยๆ
ยูคาริ : กรุณาเล่าเรื่องนั้นให้ฟังแบบละเอียดด้วย
โดเรมี : ในระหว่างที่กำลังสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : สเลฟจะขับไล่ความฝันของมาสเตอร์
โดเรมี : แล้วไปเก็บตัวอยู่ในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ผู้อาศัยในความฝันที่โดนขับไล่ออกมา
โดเรมี : เลยอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริงจ้ะ
ยูคาริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์มีผลข้างเคียงแบบนั้นด้วย......
ยูคาริ : ได้เรียนรู้อะไรเยอะเลย
โดเรมี : แต่ว่าสถานการณ์ของสุมิเระโกะ(เด็กคนนี้)
โดเรมี : มีความซับซ้อนเป็นพิเศษ
โดเรมี : ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่สิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : แต่ได้รับผลกระทบ
โดเรมี : จากตำนานเมืองด้วยจ้ะ
โดเรมี : จะว่าไปก็เหมาะพอดีเลย
โดเรมี : เธอรู้รึเปล่าว่าสุมิเระโกะจากโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ตอนนี้อยู่ที่ไหน ?
ยูคาริ : ถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็......
สุมิเระโกะ : โลกแห่งความเป็นจริงซะแล้ว
สุมิเระโกะ : ตอนนี้ร่างเนื้อของฉัน
สุมิเระโกะ : น่าจะกำลังหลับอยู่ที่บ้าน
สุมิเระโกะ : แล้วแบบนี้มันจะเป็นยังไงล่ะ ?
โดเรมี : ดูเหมือนตัวเธอจากโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : และตัวเธอในโลกแห่งความเป็นจริง
โดเรมี : ต่างก็อยู่ที่นี่ด้วยฝีมือของโยวไคแห่งอาณาเขต(ตนเมื่อกี้)
โดเรมี : โดนเล่นงานเข้าจนได้
โดเรมี : ขืนเป็นแบบนี้ ช่องว่างระหว่างความฝันกับความจริง
โดเรมี : จะคลุมเครือเอาได้
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) อ๊ะ ตัวฉันนี่นา !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) หมายความว่ายังไงกัน ?
สุมิเระโกะ : (จริง) เอ๋ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) ตัวปลอมนี่นา─ !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) เอ๋ ?
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ฉันคือสุมิเระโกะนะ
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ตัวปลอมคือเธอไม่ใช่เหรอ ?
โดเรมี : น่าจะเป็นผู้อาศัยในฝัน......
โดเรมี : แต่ว่า ทำไม......
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) ทั้งเธอและมาสเตอร์
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) ต่างก็เป็นตัวปลอมทั้งคู่นั่นแหละ !
โดเรมี : อยู่กับสุมิเระโกะล่ะ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) เอ๋─ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) มีตัวปลอมของฉันอยู่ 2 คน ?
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) พวกตัวปลอมมัวแต่พูดมากน่ารำคาญอยู่ได้ !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) ถ้าเป็นตัวจริงก็ต้องเป็นผู้ใช้พลังจิตที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้ว
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) พวกตัวปลอมน่ะไม่ต้องส่งเสียงดังเลย !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ใครสู้ชนะก็คนนั้นแหละที่เป็นตัวจริง !
สุมิเระโกะ : (จริง) ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะ
สุมิเระโกะ : (จริง) แต่ตัวจริงไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว !
สุมิเระโกะ : (จริง) เข้ามาพร้อมๆกันเลย !
สุมิเระโกะ : (จริง) เวียนหัวไปหมดเลย !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ไม่เลวเลยนี่นา !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) แต่ยังไงก็ยกโทษให้ตัวปลอมไม่ได้อยู่ดี !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ฉันจะกำจัดตัวปลอมไปทีละคน !
สุมิเระโกะ : (จริง) ว่าไงนะ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) งั้นมาลองพิสูจน์ดูสิว่าใช่ตัวปลอมรึเปล่า !
สุมิเระโกะ : (ทุกคน) พวกฉันนี่แหละคือเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งที่สุด !
สุมิเระโกะ : (ทุกคน) ตัวปลอมจงหายไปซะ !
──ณ ที่แห่งหนึ่งในเขตคันโต
สมาร์ทโฟนกำลังส่งเสียงปลุกอย่างไร้ปรานี
สุมิเระโกะ : หะ !
สุมิเระโกะ : ค่อยยังชั่ว ความฝันงั้นเหรอ......
สุมิเระโกะ : ความฝันที่น่าจะเป็นการไปเกนโซวเคียวเหมือนทุกที
สุมิเระโกะ : ดันกลายเป็นเรื่องพิลึกไปเสียได้
สุมิเระโกะ : ฝันว่าสู้กับตัวเองอีก 2 คนเนี่ยนะ......
สุมิเระโกะ : หรือว่านั่นจะไม่ใช่ความฝันกันนะ
สุมิเระโกะ : หรือบางทีอาจกำลังเกิดอะไรบางอย่างขึ้นในเกนโซวเคียว
สุมิเระโกะ : แต่เรื่องที่ตัวฉันได้ไปเกนโซวเคียวนั่น
สุมิเระโกะ : ก็มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นแค่ความฝันเหมือนกัน......
สุมิเระโกะ : เดิมทีมันก็เป็นแค่ความฝันอยู่แล้วนี่นะ
??? : ถ้ามัวแต่ยึดติดกับความฝัน
??? : จะโดนช่วงชิงจิตใจไปนะจ๊ะ
สุมิเระโกะ : หวา !
สุมิเระโกะ : ออกมาแล้ว โยวไคแห่งความฝัน─ !
สุมิเระโกะ : แปลว่าตอนนี้ก็ยังอยู่ในความฝันงั้นเหรอ !?
โดเรมี : ไม่ต้องห่วง ที่นี่คือความเป็นจริงจ้ะ
สุมิเระโกะ : การต่อสู้กับตัวปลอมเมื่อกี้
สุมิเระโกะ : สรุปว่ามันคือความเป็นจริงสินะ
โดเรมี : ใช้คำว่าความเป็นจริง อาจฟังแล้วสับสนได้
โดเรมี : เอาเป็นว่าสิ่งที่เธอเจอคือเรื่องจริงจ้ะ
สุมิเระโกะ : สับสนไปหมดแล้ว
สุมิเระโกะ : ช่วยอธิบายให้ละเอียดกว่านี้หน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น
สุมิเระโกะจากโลกแห่งความฝันที่มีอยู่ 2 คน
ดูเหมือนจะมีคนหนึ่งที่เป็นดอปเปลเกงเกอร์
แต่โดเรมีเองก็ไม่รู้ว่าเป็นคนไหนเหมือนกัน
ไม่ใช่แค่นั้น ในระหว่างต่อสู้กัน
สุมิเระโกะทั้ง 3 คนปนกันมั่วไปหมด
ใครเป็นสุมิเระโกะแห่งความฝัน ใครคือสุมิเระโกะแห่งความจริง
เธอตื่นจากความฝันขึ้นมาโดยที่ยังไม่สามารถระบุได้
สุดท้ายแล้ว สุมิเระโกะที่อยู่ที่นี่ในตอนนี้
คือความฝันหรือความจริง
หรือว่าเป็นดอปเปลเกงเกอร์กันแน่
แต่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล
เพราะไม่ว่ายังไง เธอก็คือสุมิเระโกะอย่างแน่นอน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
เทนชิ & ชินเมียวมารุ จอมอวดดีผู้มาจากสวรรค์
ชินเมียวมารุ : พระที่ฝึกตนในวัดน่ะ
ชินเมียวมารุ : พระโยวไคที่สนิทกับนักพรต
เทนชิ : นักพรต ?
เทนชิ : อ๋อ หมายถึงแมลงเมฆนั่นล่ะสิ
ชินเมียวมารุ : แมลงเมฆ ?
เทนชิ : สำหรับบนสวรรค์ นักพรตพรรค์นั้น
เทนชิ : มันก็เหมือนกับหนอนแมลงนั่นแหละ
เทนชิ : อื๋อ ?
เทนชิ : เคยเจอกันด้วยเหรอ ?
อิจิริน : เคยเห็นตอนสู้กับท่านฮิจิริค่ะ
อิจิริน : ท่านเทวดาสินะคะ
เทนชิ : ถูกต้องแล้ว !
เทนชิ : มนุษย์ที่สูงศักดิ์เสียจน
เทนชิ : คนอย่างพวกเธอไม่คู่ควรไงล่ะ !
อิจิริน : ท่านฮิจิริและท่านมิโกะต่างก็พูดไว้ค่ะ
อิจิริน : ว่าเทวดาเกเรคนนั้นเป็นพวกไม่สมประกอบ
เทนชิ : หา─ ?
อิจิริน : และบอกว่า เทวดาตัวจริง
อิจิริน : เป็นผู้มีน้ำใจ
อิจิริน : และเก่งกาจด้านการต่อสู้ด้วย
เทนชิ : โฮะโฮ่ ช่างกล้าพูดน้า
เทนชิ : ไอ้พวกที่ทำได้แค่
เทนชิ : หมอบคลานไปบนผืนดิน
เทนชิ : เหมาะเลย
เทนชิ : ฉันจะแสดงการต่อสู้ของเทวดาที่ว่าให้ดูเอง !
เทนชิ : นักพรตจับคู่กับกัปปะเนี่ยนะ
เทนชิ : ยังไงก็ชนะอยู่แล้ว
ชินเมียวมารุ : คุ้นเคยขึ้นมาเยอะเลยนะ─
ชินเมียวมารุ : พวกเราต้องเป็นคู่หู
ชินเมียวมารุ : ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอนเลย !
เทนชิ : หึหึหึ
เทนชิ : หากพูดถึงคนแคระก็ต้องนึกถึง
เทนชิ : เผ่าพันธุ์ที่เป็นเลิศด้านปัญญาและความสูงศักดิ์
เทนชิ : น่าดีใจจริงๆที่ได้พบกับ
เทนชิ : พาร์ทเนอร์ดีๆที่เหมาะสมกับฉัน
ชินเมียวมารุ : โยวไคหน้ากากน่ะ
ชินเมียวมารุ : ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่
ชินเมียวมารุ : แต่เป็นภูตสถิตสิ่งของชนิดหนึ่งน่ะ
เทนชิ : ภูตสถิตสิ่งของงั้นเหรอ
เทนชิ : ช่างต่ำต้อยเสียเหลือเกิน
โดเรมี : เมื่อเร็วๆนี้เธอโดนคุมประพฤติและขับไล่
โดเรมี : ออกมาจากสวรรค์ด้วยเหตุผลที่ไร้สาระน่ะ
เทนชิ : หา ?
เทนชิ : ทำไมถึงรู้เรื่องนั้นได้ล่ะ ?
โดเรมี : ตัวเธอในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : บ่นหยุมหยิมให้ได้ยินน่ะจ้ะ
เทนชิ : โลกแห่งความฝันงั้นเหรอ ?
เทนชิ : เธอเป็นใครกันแน่......
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
โดเรมี : ส่วนทางนี้คือ
โดเรมี : ฮาตะ โนะ โคโคโระ จากโลกแห่งความฝัน
โคโคโระ : คนคนนี้ มีแต่อารมณ์ความรู้สึกที่น่ารังเกียจค่ะ
โคโคโระ : ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นเทวดา
โคโคโระ : คนที่มีอารมณ์ความรู้สึกน่ารังเกียจแบบนี้
โคโคโระ : ไม่คุยด้วยค่ะ !
เทนชิ : ยิ่งอ่อนแอก็ยิ่งเห่าเก่งนะ
ชินเมียวมารุ : เพิ่งเคยเจอยัยนี่เป็นครั้งแรก─
ชินเมียวมารุ : ผู้ปกครองความฝัน ตัวจริงเหรอ ?
โดเรมี : ใช่จ้ะ แน่นอน
ชินเมียวมารุ : ถ้างั้นที่เมื่อกี้บอกว่าโดนขับไล่จากสวรรค์
ชินเมียวมารุ : นั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ ?
โดเรมี : เจ้าตัวก็อยู่ตรงนั้นแล้วนี่
โดเรมี : ลองถามเจ้าตัวดูมั้ย ?
เทนชิ : แหม่ เรื่องขับไล่น่ะเรื่องจริง
เทนชิ : แต่ก็ด้วยเหตุผลที่ไม่สมเหตุสมผลล่ะนะ─
เทนชิ : ฉันเป็นเทวดาของแท้
เทนชิ : ที่สูงศักดิ์มาตั้งแต่เกิด
เทนชิ : เลยไม่ต้องทำงานอะไรก็ได้น่ะ─
เทนชิ : ฉันก็แค่อยู่ว่างๆเลยไปฉกกินยาลูกกลอนรสชาติไม่ได้เรื่อง
เทนชิ : ที่ต้องเอาไว้ใช้ในงานพิธีเท่านั้นเอง
เทนชิ : แล้วทุกคนก็โวยวายกันใหญ่เลย
เทนชิ : บอกว่าขัดขวางการเตรียมงานพิธี
เทนชิ : เลยโดนขับไล่ลงมาที่พื้นพิภพ
เทนชิ : ไม่สมเหตุสมผลเลยเนอะ ?
ชินเมียวมารุ : อะ... อื้ม
ชินเมียวมารุ : มะ... ไม่สมเหตุสมผล ล่ะมั้งนะ ?
โคโคโระ : ไม่เข้าใจเหตุผลที่ทำให้คิดว่าไม่สมเหตุสมผลเลย
เทนชิ : ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมาโกรธฉันได้
ชินเมียวมารุ : เอ่อ─ เอาเถอะ
ชินเมียวมารุ : ฉันเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไม
ชินเมียวมารุ : ถึงโดนเรียกว่า เทวดาเกเร
เทนชิ : อ้าว ?
เทนชิ : ดูนั่นสิ นั่นอะไรน่ะ ?
สุมิเระโกะ : จับคู่กันแบบนี้
สุมิเระโกะ : แล้วไปพิชิตทุกคนให้หมดกันเถอะ─
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) หึหึหึ ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่า
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ความเข้ากันได้กับมนุษย์โลกภายนอก
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) จะดีถึงขนาดนี้─ !
ชินเมียวมารุ : ว่าไงนะ ?
ชินเมียวมารุ : เธอเป็นใครน่ะ !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เอ๋ ?
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เธอนั่นแหละเป็นใคร !
เทนชิ : มีคนแคระอีกคน !?
สุมิเระโกะ : อ้าว ? คนแคระมี 2 คน......
สุมิเระโกะ : หรือว่าจะเป็นดอปเปลเกงเกอร์ ?
ชินเมียวมารุ : ตัวปลอมโผล่มาแล้ว─
ชินเมียวมารุ : จัดการมันเลย !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ทางนั้นต่างหากที่เป็นตัวปลอม─ !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ใครจะไปยอมแพ้ล่ะ
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ฉันนี่แหละคือสุคุนะ ชินเมียวมารุ !
ชินเมียวมารุ : แปลกจัง ไม่น่าจะเป็นแบบนี้นี่นา......
เทนชิ : ทำไมถึงมีชินเมียวมารุ 2 คนล่ะ......
สุมิเระโกะ : ใครสักคนเป็นดอปเปลเกงเกอร์
สุมิเระโกะ : หรือไม่ก็ชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝันล่ะมั้ง
สุมิเระโกะ : ฉันเองก็เคยเจอแบบเดียวกันนี้มาแล้ว
สุมิเระโกะ : เลยเข้าใจเป็นอย่างดี
สุมิเระโกะ : แม้แต่เจ้าตัวก็ยังสับสนเลย
ชินเมียวมารุ : ฉันเป็นตัวจริงนะ─
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ตัวปลอมอย่ามาพูดเลย
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ฉันต่างหากที่เป็นตัวจริง !
เทนชิ : เอาน่า จะคนไหนก็ช่างเถอะ
เทนชิ : ลุยต่อกันเถอะ ! คู่หู !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) Aye aye, sir !
ชินเมียวมารุ : อ้าว─ ?
ชินเมียวมารุ : เหมือนฉันเป็นคนรับบทนั่น
ชินเมียวมารุ : มาจนถึงเมื่อกี้นี่นา......
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เอะเฮะเฮะ
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงล่ะ คุณตัวปลอม
เทนชิ : ใช่แล้ว !
เทนชิ : จงกราบซะสิ
ชินเมียวมารุ : ยัยนี่เป็นเซียนที่อาศัยอยู่บนภูเขาน่ะ
ชินเมียวมารุ : คงเหงาล่ะมั้ง เลยไปที่ศาลเจ้าบ่อยๆ
เทนชิ : เซียนเหรอ ปฏิบัติธรรมทุกวันรึเปล่า
คาเซน : ค่ะ
คาเซน : ถึงไม่บอกก็ทำอยู่แล้วค่ะ
มามิโซว : พวกที่เหมือนจะตัวเล็ก
มามิโซว : จับคู่กับพวกที่ตัวเล็กแฮะ
คาเซน : ถึงอย่างนั้น
คาเซน : ก็ยังเป็นเทวดานะ
คาเซน : เป็นตำแหน่งที่ฉันจะชิงมาให้ได้
คาเซน : ในสักวันหนึ่ง
เทนชิ : ปฏิบัติธรรมทุกวันอะไรกัน
เทนชิ : ความอวดดีเอ่อล้นออกมาจากทั่วร่างเชียวนะ
เทนชิ : ฉันขอเตือนในฐานะเทวดา !
เทนชิ : จงหรี่แสงลง แล้วเห็นพ้องกับธุลีดิน !
(มาจากคำสอนของเล่าจื๊อที่ว่า จงเพลาความแหลมคม คลายโทสะ หรี่แสงลง แล้วเห็นพ้องกันธุลีดิน)
คาเซน : อะฮะฮะ
คาเซน : ฟังไม่ขึ้นเลยนะ
คาเซน : นับเป็นคำเตือนของเทวดาไม่ได้หรอก !
คาเซน : คำพูดนั่น
คาเซน : ขอยกคืนให้คุณละกัน !
คาเซน : จงละทิ้งแสงแห่งสวรรค์ แล้วกลับไปเป็นเถ้าธุลีซะ !
เทนชิ : ทำได้แค่นั้น
เทนชิ : อย่าคิดว่าจะได้ขึ้นสวรรค์นะ !
คาเซน : ต่อให้เสื่อมทรามยังไงก็ยังเป็นเทวดา......งั้นรึ
คาเซน : การปฏิบัติธรรมของฉัน
คาเซน : ยังไม่เพียงพอจริงๆสินะ
ชินเมียวมารุ : เอะเฮะเฮะ ไปได้สวยเลย
ชินเมียวมารุ : เซียนกับปิศาจทานุกิพวกนี้เป็นผู้แข็งแกร่ง
ชินเมียวมารุ : ที่หาได้ยากแม้แต่ในเกนโซวเคียวเลยล่ะ
ชินเมียวมารุ : จะบอกว่าพวกเราแข็งแกร่งที่สุดแล้ว
ชินเมียวมารุ : ก็ไม่ใช่การพูดเกินเลยล่ะนะ
เทนชิ : รู้สึกว่าเธอ......
เทนชิ : วิธีพูดแตกต่างจากตอนที่เพิ่งเจอกันรึเปล่า ?
ชินเมียวมารุ : อื๋อ ?
ชินเมียวมารุ : เรื่องนั้นน่ะ─
ชินเมียวมารุ : คงไม่หรอกมั้ง
เทนชิ : เอ้า ช่างเถอะ
เทนชิ : แต่จะแข็งแกร่งที่สุดบนพื้นพิภพ
เทนชิ : ก็ไม่แปลกล่ะน้า
เทนชิ : ดีล่ะ─ งั้นปกครองพื้นพิภพ
เทนชิ : จนกว่าจะกลับสวรรค์ได้ก็แล้วกัน !
ชินเมียวมารุ : เยี่ยมไปเลยน้า
ชินเมียวมารุ : สมกับที่เป็นท่านเทวดา
ชินเมียวมารุ : สเกลของเรื่องที่คิด
ชินเมียวมารุ : ไม่เหมือนคนอื่นเลยน้า
ยูคาริ : ชะตากรรมของศึกพิชิตคู่หูโรคระบาดยาจก
ยูคาริ : ขึ้นอยู่กับระดับการฝึกฝนของเธอนะ
ยูคาริ : แต่ว่า......
เรย์มุ : แต่ว่า ?
ยูคาริ : รู้สึกเหมือนกับว่า
ยูคาริ : ยังขาดอะไรไปอีกสักอย่าง
ยูคาริ : ในการทำให้มันสมบูรณ์แบบ
เทนชิ : ยัยนี่คือโยวไคเมื่อตอนนั้น !
ยูคาริ : อ้าว ?
ยูคาริ : ทำไมเธอถึงมาอยู่บนพื้นพิภพล่ะ ?
เทนชิ : จะว่าไปก็จริง
เทนชิ : ยังมียัยนี่อยู่บนพื้นพิภพนี่นา
เทนชิ : ถ้าไม่โค่นยัยนี่
เทนชิ : ก็ไม่สามารถปกครองพื้นพิภพได้ !
ยูคาริ : ทำไมถึงโผล่มา
ยูคาริ : ในเวลาแบบนี้ล่ะ
ยูคาริ : ฉันไม่สนใจเธอหรอก
ยูคาริ : รีบไสหัวไปซะ
ชินเมียวมารุ : ยัยนี่เป็นโยวไคชื่อดัง
ชินเมียวมารุ : ที่มีแต่กระบวนท่าแหกกฎ
ชินเมียวมารุ : อย่าประมาทล่ะ─
ยูคาริ : อ้าว ?
ยูคาริ : คนแคระตรงนั้น......
ยูคาริ : ไม่ใช่คนแคระเหมือนทุกทีนี่นา
ชินเมียวมารุ : อุเฮะเฮะ─ อุตส่าห์ดูออกน้า
ชินเมียวมารุ : ใช่แล้ว ฉันคือ
ชินเมียวมารุ : ชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝัน !
ชินเมียวมารุ : อาศัยช่วงชุลมุน
ชินเมียวมารุ : แล้วบังคับสิงสถิตมาน่ะ
เทนชิ : ว่าไงนะ ?
เทนชิ : เธอไม่ใช่ชินเมียวมารุเหรอ ?
ชินเมียวมารุ : ชินเมียวมารุก็คือชินเมียวมารุนั่นล่ะ
ชินเมียวมารุ : แต่เป็นชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝันนะ
ชินเมียวมารุ : ทางนี้ดูเหมือนจะน่าสนุกกว่า
ชินเมียวมารุ : เลยสลับตำแหน่งกัน
ชินเมียวมารุ : ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้น่ะ
เทนชิ : เห─ ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ !
เทนชิ : เอาเถอะ สำหรับฉันน่ะ
เทนชิ : ขอแค่แข็งแกร่งก็พอแล้ว จะเป็นใครก็ได้
ยูคาริ : สลับตัวสเลฟ
ยูคาริ : ในระหว่างการต่อสู้ ?
ยูคาริ : เหมือนกับความสามารถของเทพแห่งโรคระบาดเลย......
ยูคาริ : อย่างนี้นี่เอง เป็นอย่างนั้นเองหรอกเหรอ !
ยูคาริ : เข้าใจกลไกของความสามารถของเทพแห่งโรคระบาด(ยัยนั่น)แล้ว !
เทนชิ : อย่ามัวแต่พูดมากเลยน่า
เทนชิ : รีบมาสู้กันได้แล้ว !
เทนชิ : ฉันจะเป็นผู้ปกครองเกนโซวเคียวเอง !
เทนชิ : เธอกำลังสู้กับใครอยู่เหรอ ?
ยูคาริ : เป็นเพราะพวกเธอแท้ๆ
ยูคาริ : แบบนี้คงพิชิตสองคนนั่นได้แล้วล่ะ
ยูคาริ : ฉันมองการสิงสถิตสัมบูรณ์ออกหมดแล้ว !
ยูคาริ : สเลฟเป็นอิสระแล้ว !
──ปราสาทเข็มทอประกาย
ปราสาทกลับหัวที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
แหล่งชมวิวชั้นเลิศที่สุดของเกนโซวเคียว
เทนชิ : ถึงจะไม่เท่ากับบนสวรรค์
เทนชิ : แต่วิวของปราสาทหลังนี้ก็สุดยอดไปเลยแฮะ
เทนชิ : ตั้งตัวเป็นเจ้าของปราสาทหลังนี้ดีมั้ยนะ
ชินเมียวมารุ : ล้อเล่นกันอีกแล้ว
ชินเมียวมารุ : นี่ปราสาทของฉันนะคะ
ชินเมียวมารุ : ฉันยกให้ไม่ได้หรอกค่ะ
เทนชิ : ล้อเล่นน่า ล้อเล่น
เทนชิ : เดิมทีพื้นพิภพทั้งหมดก็อยู่ภายใต้การปกครองของเทวดาอยู่แล้ว
เทนชิ : ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของปราสาทหรอก
เทนชิ : ว่าแต่ เธอน่ะ
เทนชิ : เป็นชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝันจริงๆเหรอ ?
ชินเมียวมารุ : แหม─ ไม่รู้เหมือนกันน้า
ชินเมียวมารุ : บอกตามตรง ฉันเองก็ไม่รู้แล้วล่ะ
ชินเมียวมารุ : ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่
ชินเมียวมารุ : พอมาลองคิดดูดีๆ จะเป็นโลกแห่งความฝัน
ชินเมียวมารุ : หรือโลกแห่งความเป็นจริง ก็ใช้จิตสำนึกร่วมกันอยู่ดี
ชินเมียวมารุ : หากอยู่ในความเป็นจริงนานๆ ที่นั่นก็คือความเป็นจริง
ชินเมียวมารุ : หากอยู่ในความฝันนานๆ ที่นั่นก็คือความฝัน
ชินเมียวมารุ : เรื่องที่มีชินเมียวมารุอยู่ในทั้งสองแห่ง
ชินเมียวมารุ : ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเดิม
เทนชิ : อืม─ น่าขยะแขยงยังไงชอบกลน้า
เทนชิ : พวกคนบนพื้นพิภพก็ยังอุตส่าห์ประคองอัตตาเอาไว้ได้
เทนชิ : ท่ามกลางตัวตนที่คลุมเครือแบบนั้นแฮะ
ชินเมียวมารุ : ท่านเทวดาไม่ฝันเหรอคะ ?
เทนชิ : ถ้าแค่ฝันก็มีอยู่แล้วล่ะ ทั้งตอนนอนและตอนตื่น
ชินเมียวมารุ : ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรแตกต่าง
ชินเมียวมารุ : จากคนบนพื้นพิภพเลยนี่คะ
ชินเมียวมารุ : ท่านเทวดาแห่งความฝันก็ต้องมีตัวตนอยู่แน่ๆเลยค่ะ
เทนชิ : เอ─ จะเป็นแบบนั้นรึเปล่าน้า─
เทนชิ : ฉันคิดว่าความฝันน่ะ
เทนชิ : มันมีตัวตนอยู่แค่ในจิตสำนึกเท่านั้นน้า
เทวดาถูกขับไล่จากสวรรค์เป็นการชั่วคราวด้วยเหตุผลที่ไร้สาระ
และกำลังสนุกสนานกับการใช้ชีวิตบนพื้นพิภพ
สุดท้ายแล้วคู่ของเทนชิกับชินเมียวมารุ
ก็ถูกร่ำลือว่าเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุด
เทนชิถูกขับไล่ลงมายังพื้นพิภพ
แต่เธอกลับไม่รู้สึกว่านี่เป็นการลงโทษเลย
ส่วนทางสวรรค์เองก็ได้มีคืนวันอันแสนสงบสุขไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
ยูคาริ & เรย์มุ สองบุปผาที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง : จะช่วงชิงความมั่งคั่งจากพวกผู้ชมให้เต็มที่เลย─
ชิอง : แบ่งเงินให้ฉันสักทีสิ─
โจะอง : เอ๋─ แบ่งให้พี่ไป
โจะอง : เดี๋ยวเดียวก็หายไปหมดอยู่ดีนี่นา
โจะอง : ให้ฉันเป็นคนบริหารเงินเองเถอะน่า─
ชิอง : เดี๋ยวเดียวโจะองก็ใช้หมดแล้วนี่นา
ชิอง : ไม่เห็นจะเหลือมาถึงฉันบ้างเลยสักนิด
โจะอง : ถ้างั้นแค่ช่วงชิง
โจะอง : ให้มากจนใช้ไม่หมดก็พอแล้วล่ะ
โจะอง : มีแหล่งเงินทุนอยู่ตั้งเยอะขนาดนี้เชียวนะ
ชิอง : นั่นสินะ
ชิอง : มาหาเงินให้เต็มที่กันเถอะ
โจะอง : อ๊ะ มีใครมาล่ะ
ยูคาริ : พอแค่นั้นแหละ
ยูคาริ : เทพยาจก ชิอง เทพแห่งโรคระบาด โจะอง
ยูคาริ : พวกเธอทำเกินไปหน่อยแล้ว
โจะอง : อะไรของเธอน่ะ ?
โจะอง : งานแสดงสดใกล้จะเริ่มแล้วนะ
โจะอง : อย่ามาเกะกะสิ
ยูคาริ : อุฮุฮุ ดีใจจัง
ยูคาริ : ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะ
ยูคาริ : ได้ลงโทษพวกเธอให้เข็ดหลาบแล้ว
โจะอง : อ๊า─ โธ่ อะไรอีกล่ะ
โจะอง : จ้าจ้า พวกเราเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
โจะอง : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสเองจ้า
โจะอง : ไม่ได้ยินข่าวลือบ้างเลยเหรอ
โจะอง : ว่าไม่มีทางเอาชนะพวกเราได้น่ะ ?
ยูคาริ : เรื่องนั้นถ้าไม่ลอง
ยูคาริ : ก็ไม่รู้ใช่มั้ยล่ะ ?
ยูคาริ : ถึงอยู่ตัวคนเดียว ฉันก็แข็งแกร่งอยู่แล้ว
ยูคาริ : แต่ฉันพาผู้ช่วยที่แข็งแกร่งที่สุดมาด้วยน่ะ
ยูคาริ : ถ้ายัยนั่นออกโรง
ยูคาริ : จะต้องคลี่คลายเหตุวิปลาสได้อย่างแน่นอน
ชิอง : นี่ โจะอง
ชิอง : ยัยกากนี่พูดอะไรอยู่ได้น่ะ
ชิอง : ปวดใจจังเลยน้า ทุกข์จังเลยน้า
โจะอง : น่าสมเพชเกินไปจนทนดูไม่ได้เลยแฮะ
โจะอง : แม้กระทั่งดวงที่จะให้ฉันสูบ
โจะอง : ก็ไม่น่าจะมีเลยล่ะ
โจะอง : อาจจะมีความสุขมากกว่าก็ได้นะ
ยูคาริ : คนที่ถูกรังเกียจอย่างแท้จริงแบบพวกเธอน่ะ
ยูคาริ : ไม่รู้จักความสุขที่แท้จริงหรอก
ยูคาริ : คนที่ไม่รู้จักความสุข
ยูคาริ : ย่อมมีนิสัยที่บิดเบี้ยว
ยูคาริ : แต่จงดีใจเถอะ !
ยูคาริ : ฉันจะมอบความสุขที่เรียกว่า
ยูคาริ : ความพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ ให้แก่พวกเธอเอง
ยูคาริ : จงยินดีเถิด !
ยูคาริ : งานแสดงสดรอบพิเศษที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตคน
ยูคาริ : ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว !
โจะอง : ฝีมือดีอย่างปากว่าเลยน้า
โจะอง : แต่มันถึงเวลาแล้ว
โจะอง : เลิกเล่นกันเสียทีดีกว่า !
ยูคาริ : ไอ้นั่นจะมาแล้ว......
ยูคาริ : เรย์มุ พร้อมมั้ย ?
เรย์มุ : ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ให้ฉันจัดการเอง !
โจะอง : ตอนนี้แหละ !
โจะอง : ความพ่ายแพ้ของพวกเธอเป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
ชิอง : เท่านี้ชัยชนะของโจะองก็เป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว !
ชิอง : ......อ้าว โจะอง ?
ชิอง : ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ ?
เรย์มุ : ฟังยูคาริอธิบายแล้ว
เรย์มุ : ไม่ค่อยเข้าใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ชิอง : หืม เธอ
ชิอง : ทำไมยังเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระอยู่ล่ะ ?
ชิอง : เธอน่าจะกลายเป็นสเลฟของโจะอง
ชิอง : จนเคลื่อนไหวตามอำเภอใจไม่ได้แล้วนี่นา......
เรย์มุ : เธอมีความสามารถ
เรย์มุ : ในการเข้าสิงใครสักคน
เรย์มุ : แล้วทำให้แพ้อย่างแน่นอนอยู่สินะ
เรย์มุ : ส่วนน้องสาวที่เป็นเทพแห่งโรคระบาด
เรย์มุ : สามารถบังคับให้เธอไปสิงสถิตคนอื่น
เรย์มุ : ด้วยการสลับตัวสเลฟได้
เรย์มุ : สรุปคือ พวกเธอสามารถบังคับ
เรย์มุ : ให้คู่ต่อสู้พ่ายแพ้ได้นั่นเอง
เรย์มุ : เป็นสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดอย่างแท้จริงเลยน้า
เรย์มุ : แต่ว่าก็ยังเทียบไม่ได้กับ
เรย์มุ : สองผู้แข็งแกร่งที่สุดที่แท้จริงหรอกนะ
ชิอง : เธอน่าจะสิงโจะอง
ชิอง : จนเคลื่อนไหวตามใจชอบไม่ได้แล้วนี่นา......
ชิอง : ทำไมยังเคลื่อนไหวได้อีกล่ะ ?
เรย์มุ : ดูให้ดีสิ
เรย์มุ : เธอเป็นมาสเตอร์นะ
ชิอง : เอ๋ ?
เรย์มุ : และฉันเองก็เป็นมาสเตอร์เหมือนกัน
เรย์มุ : ยูคาริช่วยสลับอาณาเขต
เรย์มุ : ระหว่างมาสเตอร์กับสเลฟให้น่ะ
เรย์มุ : เพราะงั้นสเลฟที่โดนสลับตัว
เรย์มุ : คือยูคาริกับน้องสาวของเธอไงล่ะ
โจะอง : เสร็จกัน !
โจะอง : โดนเล่นงานเข้าจนได้ !
โจะอง : ฉันกลายเป็น
โจะอง : สเลฟของศัตรูไปซะแล้ว !
ชิอง : หมายความว่ายังไงกัน !?
ชิอง : ฉันไม่ได้เข้าสิงยูคาริอยู่งั้นเหรอ ?
ชิอง : ถ้างั้นก็แปลว่า
ชิอง : ไม่จริงน่า สเลฟของฉันคือ !
ยูคาริ : ถูกต้อง
ยูคาริ : เท่านี้ทั้งความสามารถของเทพแห่งโรคระบาด
ยูคาริ : และความสามารถของเทพยาจกก็ไร้ความหมาย
ยูคาริ : เอ้า เรย์มุ
ยูคาริ : ฉันไม่สามารถช่วยเหลืออะไรไปมากกว่านี้ได้แล้ว
ยูคาริ : ช่วยจัดการเทพยาจกคนนี้ให้ทีนะ
ชิอง : สลับตัวกันระหว่าง
ชิอง : มาสเตอร์กับสเลฟเนี่ยนะ
ชิอง : มีคนที่สามารถทำแบบนั้นได้อยู่ด้วยเหรอ !
โจะอง : อ๋า ไม่ไหวแล้ว─
โจะอง : พี่คนเดียวไม่น่าจะเอาชนะได้แฮะ
โจะอง : ไม่มีประโยชน์ในการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย
โจะอง : มืดมน ยากจน ตัวเหม็น ขี้งก
โจะอง : ไม่พยายามทำอะไรด้วยตัวเองสักอย่าง
โจะอง : เอาแต่บ่นอย่างเดียว
โจะอง : ไม่มีข้อดีแม้แต่อย่างเดียว
โจะอง : แล้วจะให้พี่สู้คนเดียวเนี่ยนะ─
โจะอง : ที่สำคัญน่ะน้า
โจะอง : เทพยาจกที่ไม่เคยชนะเลยสักครั้ง
โจะอง : ต้องมาสู้ตัวต่อตัวกับใครไม่สู้ ดันต้องสู้กับ
โจะอง : มิโกะจอมคลี่คลายเหตุวิปลาสเนี่ยนะ─
โจะอง : สิ้นหวังแล้ว─
โจะอง : พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว─ !
เรย์มุ : เลิกบอกลาอย่างแสบสันได้แล้ว
เรย์มุ : เอาล่ะ รีบคลี่คลายเหตุวิปลาสด้วยการ
เรย์มุ : โค่นเทพยาจกสุดกากที่ไร้สมรรถภาพอย่างสมบูรณ์แบบ
เรย์มุ : และมีดีแค่ความสามารถในการทำให้คนอื่นแพ้ดีกว่า
ชิอง : โจะอง พวกเธอ......
ชิอง : ทุกคนเอาแต่ดูถูกฉันอยู่ได้
ชิอง : ไม่เห็นต้องพูดถึงขนาดนั้นเลยนี่นา !
ชิอง : เทพยาจกที่แม้แต่เด็กร้องไห้ก็กล้าทำให้เป็นทุกข์ได้!
เรย์มุ : อะ... ออร่าด้านลบสุดยอดเลย !
ชิอง : ฉันมีเหตุผลที่ทำให้
ชิอง : ที่ผ่านมาไม่เคยเอาจริงเลย
ชิอง : เพราะถ้าฉันเอาจริง
ชิอง : ทุกคนรวมถึงตัวฉันเอง
ชิอง : จะเป็นทุกข์ไปด้วยกันหมดทุกคน !
ชิอง : แต่พอแล้ว
ชิอง : แพ้ชนะอะไรฉันไม่สนใจแล้ว
ชิอง : ในเมื่อฉันเอาจริงแล้ว
ชิอง : ฉันก็จะทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต้องพ่ายแพ้
ชิอง : ทั้งมิโกะ ทั้งฉัน ทั้งโจะอง และเธอด้วย !
เรย์มุ : ออร่าด้านลบที่แข็งแกร่งแบบนี้
เรย์มุ : เทพแห่งโรคระบาดเทียบไม่ติดเลย !
เรย์มุ : แผนการดึงเทพยาจกออกมาที่ฉากหน้า
เรย์มุ : กลายเป็นแผนที่ผิดพลาดซะล่ะมั้ง ?
ชิอง : จะไม่มีใครได้อะไร
ชิอง : จะไม่มีใครมีความสุข
ชิอง : ฉันจะแสดงให้ทุกคนได้เห็น
ชิอง : โลกแห่งความทุกข์อย่างเท่าเทียมกัน !
เรย์มุ : ถ้าโดนดูดกลืนเข้าไป
เรย์มุ : ต้องแพ้โดยไม่มีเหตุผลแน่ !
เรย์มุ : ต้องตั้งสติให้ดี !
เรย์มุ : ฉันคือมิโกะผู้คลี่คลายเหตุวิปลาส !
ชิอง : เทพยาจกกับเทพแห่งโรคระบาด
ชิอง : เป็นสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดงั้นเหรอ ?
ชิอง : อย่าพูดให้ขำหน่อยเลย !
ชิอง : ผู้ที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด มีแค่คนเดียวก็พอแล้ว
ชิอง : นั่นแหละคือ ฉัน
ชิอง : เทพยาจก โยริงามิ ชิอง !
ชิอง : จงหวาดกลัวต่อความยากจนแล้วตายไปซะ !
เรย์มุ : นี่อะไรน่ะ !
เรย์มุ : จู่ๆบรรยากาศก็เปลี่ยนไปเลย !
ชิอง : ......ออร่าที่ฉันสะสมเอาไว้
ชิอง : มันจะแพร่ไปสู่ทุกคนแล้ว !
เรย์มุ : เธอซ่อนออร่าที่แสบตาแบบนี้เอาไว้
เรย์มุ : โดยปะปนไปกับอาร่าด้านลบ
เรย์มุ : มาตลอดเลยสินะ !
ชิอง : ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ต้องแตกหักกันไปข้างล่ะ !
ชิอง : ออร่าทั้งหมดเท่าที่มีอยู่
ชิอง : ฉันจะใช้ออกมาให้หมดเลย !
เรย์มุ : เป็นเพราะเธอแท้ๆ
เรย์มุ : พลังเลยผุดขึ้นมาอย่างไร้ขีดจำกัดเลย !
เรย์มุ : ไม่รู้สึกว่าจะแพ้อีกต่อไปแล้ว !
เรย์มุ : อย่างที่เคยคิดไว้นั่นล่ะ
เรย์มุ : เธอจะแพ้เพราะความสามารถของตัวเอง !
──ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าห่างไกลหมู่บ้านมนุษย์ที่ตั้งอยู่ ณ ทิศตะวันออกของเกนโซวเคียว
และไร้ซึ่งวี่แววของผู้มาสักการบูชาเหมือนเคย
มาริสะ : เป็นอะไรไป ?
มาริสะ : ไม่ค่อยร่าเริงเลยนะ
เรย์มุ : โธ่ ก็ไม่มีผู้มาสักการบูชาน่ะสิ
เรย์มุ : หาเงินไม่ได้เลยน้า
มาริสะ : มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่ใช่เหรอ
เรย์มุ : คลี่คลายเหตุวิปลาสได้แล้วแท้ๆ
เรย์มุ : แต่ไม่ก่อให้เกิดรายได้เลย......
มาริสะ : จะว่าไปแล้ว เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสน่ะ
มาริสะ : คลี่คลายไปแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : งืม─ มั้งนะ
มาริสะ : สุดยอดเลยนี่นา
มาริสะ : ทำยังไงถึงจัดการ
มาริสะ : สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดนั่นได้ล่ะ ?
เรย์มุอธิบายเรื่องราวทั้งหมด
ว่าป้องกันการบังคับสิงสถิตของเทพยาจก
ด้วยการแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
เพื่อเปลี่ยนเทพยาจกเป็นมาสเตอร์
มาริสะ : บิดเบือนอาณาเขตระหว่างมาสเตอร์กับสเลฟ
มาริสะ : งั้นเหรอ ?
มาริสะ : คนที่จะทำแบบนั้นได้ก็มีแค่ยูคาริคนเดียวนี่นา
มาริสะ : แปลว่าจับคู่กันงั้นสิ
เรย์มุ : น่าเจ็บใจก็จริง แต่ถ้าไม่มียูคาริ
เรย์มุ : ไม่มีทางเอาชนะสองคนนั่นได้หรอก
มาริสะ : เอาน่า ผลลัพธ์คือชนะแล้วก็ดีแล้วนี่นา
มาริสะ : แล้วสองคนที่เป็นต้นเรื่องนั่น ตอนนี้ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ ?
เรย์มุ : เรื่องนั้นน่ะ......
──วัดเมียวเรนจิ
วัดที่เปิดโดยฮิจิริ เบียคุเรน
และเป็นที่ชื่นชอบทั้งจากมนุษย์และโยวไค
เบียคุเรน : เดี๋ยวเถอะ ยังสกปรกอยู่นะ
โจะอง : ทำไมฉัน
โจะอง : ต้องมาทำความสะอาดด้วยล่ะ─
เบียคุเรน : แค่ทำความสะอาดยังทำไม่ได้ แล้วจะทำอะไรได้ล่ะ
เบียคุเรน : การใช้ชีวิตประจำวันทุกอย่างคือการฝึกนะ
โจะอง : โธ่เว้ย─
โจะอง : ใจร้ายชะมัด─
โจะอง : ดันมาเจอวัดที่สมถะแบบนี้
โจะอง : ความสามารถในการช่วงชิงความมั่งคั่งของฉันก็ไม่มีประโยชน์เลยน่ะสิ
เบียคุเรน : เดี๋ยวทำความสะอาดสวนเสร็จแล้ว ต้องไปตักน้ำ นั่งสมาธิ ทำอาหาร
เบียคุเรน : ไม่มีเวลาว่างให้อู้งานหรอกนะ
โจะอง : ต้องรีบทำให้เสร็จแล้วเผ่นโดยด่วนเลย
เบียคุเรน : ถ้าคิดว่าจะหนีไปจากวัดได้ล่ะก็ คิดผิดมหันต์แล้วล่ะ
เบียคุเรน : ฉันจะสั่งสอนเรื่องความสำคัญ
เบียคุเรน : ของการใช้ชีวิตสมถะอย่างเข้มข้นเลย !
............
มาริสะ : ──อย่างนี้นี่เอง คนฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่ายแบบนั้น
มาริสะ : โดนจับไปดัดนิสัยที่วัดงั้นเหรอ
มาริสะ : แบบนั้นอาจจะได้ผลก็ได้น้า
เรย์มุ : อันที่จริงก็อยากคุมขังหรือเนรเทศออกไปอยู่หรอก
เรย์มุ : แต่เบียคุเรนบอกว่า เทพแห่งโรคระบาดยังสามารถกลับตัวกลับใจได้
เรย์มุ : ถึงฉันจะไม่เต็มใจเท่าไหร่
เรย์มุ : แต่ก็ยกให้ทางนั้นจัดการไปน่ะ
มาริสะ : แค่เทพแห่งโรคระบาดเหรอ
มาริสะ : แล้วอีกคนที่เป็นเทพยาจก(ยัยนั่น)ล่ะ ?
เรย์มุ : เทพยาจกน่ะน้า......
เรย์มุ : รายนั้นยุ่งยากยิ่งกว่าเทพแห่งโรคระบาดที่รวบรวม
เรย์มุ : ความมั่งคั่งมาที่ตัวเองแล้วเอามาใช้อย่างฟุ่มเฟือยเสียอีก
มาริสะ : ความสามารถในการเปลี่ยนดวงด้านทรัพย์ให้เป็นความซวย
มาริสะ : ความสามารถชวนสิ้นหวังจนไม่น่าจะช่วยเหลือได้เลยแฮะ
เรย์มุ : ไม่ใช่แค่นั้นหรอก ดูเหมือนว่าความซวย
เรย์มุ : จะสะสมอยู่ในร่างกายไปเรื่อยๆด้วยล่ะ
เรย์มุ : ดูเหมือนความซวยจะปลดปล่อยออกมาเหมือนระเบิดเป็นครั้งคราว
เรย์มุ : ระหว่างต่อสู้ก็เกิดการระเบิดแบบนั้นด้วย─
เรย์มุ : ปริมาณของออร่านั่นไม่ธรรมดาเลย
มาริสะ : หวา ไม่อยากเข้าใกล้เลยแฮะ─
เรย์มุ : ทีนี้เลยไม่มีใครรับตัวไปน่ะน้า
เรย์มุ : ......เพราะงั้นก็เลยช่วยไม่ได้น่ะ
มาริสะ : งั้นเหรอ เรื่องนั้นมันก็ช่วยไม่ได้นี่นะ......
มาริสะ : ตัวหายนะแบบนั้น
ชิอง : ทำความสะอาดเสร็จแล้วจ้ะ─
ชิอง : ต่อไปทำอะไรดีเหรอจ๊ะ─
เรย์มุ : เสร็จแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : ถ้างั้นฝากตักน้ำด้วยดีมั้ยนะ
มาริสะ : เอ๋ !? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ ?
เรย์มุ : เพราะไม่มีใครรับตัวไป
เรย์มุ : เลยต้องมาสังเกตการณ์ที่นี่ไงล่ะ
เรย์มุ : แต่ก็ช่วยงานเป็นอย่างดี เลยช่วยฉันได้เยอะเลย
ชิอง : ศาลเจ้าน่าอยู่ดีน้า
ชิอง : ต่อให้ยากจนก็ยังใช้ชีวิตได้อย่างสนุกสนานด้วย─
เรย์มุ : เดิมทีก็ไม่มีความมั่งคั่งให้เสียอยู่แล้วด้วยล่ะนะ
เรย์มุ : โว้ย พูดแล้วก็เจ็บใจ !
มาริสะ : อะไรกัน ฉันก็หลงนึกว่า
มาริสะ : กำจัดหรือเนรเทศไปแล้วซะอีก
เรย์มุ : ถ้าสามารถกำจัดได้ง่ายๆ
เรย์มุ : ก็ไม่ต้องกลุ้มใจแบบนี้หรอก
เรย์มุ : สุดท้ายแล้ว
เรย์มุ : ฉันก็จั่วโดนสลากยาจกเข้าจนได้
ชิอง : สมกับเป็นเทพยาจก(ตัวฉัน)เลยนะ แหม พูดแล้วก็เจ็บใจ
เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจก สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
ผู้ฉกฉวยเอาความมั่งคั่งมาจากผู้ชมในลานจัดงานแสดงสด
แผนการของยูคาริกับเรย์มุ ทำให้พวกเธอพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ
เทพแห่งโรคระบาดต้องไปกลับตัวกลับใจที่วัด
ส่วนเทพยาจกต้องไปกลับตัวกลับใจที่ศาลเจ้า
ภัยคุกคามจากสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดจึงหายไป
มาริสะ : แต่จะว่ายังไงดีล่ะ
มาริสะ : เกลี้ยกล่อมผู้อยู่เบื้องหลังได้แล้วนี่นา
มาริสะ : เท่านี้เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสก็คลี่คลายแล้วนะ !
เรย์มุ : ถ้าเป็นแบบนั้นได้มันก็ดีอยู่หรอกน้า
มาริสะ : ยังมีอะไรอยู่อีกเหรอ ?
เรย์มุ : มีเหตุผลที่ต้องมาเฝ้าสังเกตการณ์
เรย์มุ : เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกน่ะสิ
เรย์มุ : เพราะว่าต้องให้สองคนนี้
เรย์มุ : ไปสะสางเหตุวิปลาสให้จบน่ะ
การสิงสถิตสัมบูรณ์มีผลข้างเคียง
นั่นคือการแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
ภัยคุกคามจากสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดในโลกแห่งความเป็นจริงได้หายไปแล้ว
แต่ภัยคุกคามที่แท้จริงจากเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
กำลังแอบเริ่มสั่นคลอนเกนโซวเคียวแล้ว
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
โจะอง & ชิอง ผลข้างเคียงของการสิงสถิตสัมบูรณ์
โจะอง : ไปแทรกแซงโลกแห่งความฝันเนี่ยนะ
โจะอง : พี่รู้เรื่องนี้รึเปล่า ?
ชิอง : รู้ตัวมานานแล้วล่ะ
ชิอง : ปกติแล้วฉันก็เข้าสิง
ชิอง : ผ่านทางโลกแห่งความฝันนั่นล่ะ
ชิอง : การสิงสถิตสัมบูรณ์เองก็
ชิอง : ดูเหมือนจะใช้วิธีเดียวกันน่ะน้า
โจะอง : งั้นก็รีบบอกกันหน่อยสิ─
โจะอง : เป็นเพราะเรื่องนั้น
โจะอง : เลยกลายเป็นเรื่องยุ่งยากแบบนี้เนี่ย
มาริสะ : พวกเธอ !
มาริสะ : บังอาจมาทำกันได้นะ !
โจะอง : จอมเวทมนุษย์......
โจะอง : เธอเป็นคนของโลกไหนน่ะ ?
ชิอง : อืม─
ชิอง : ยังไม่รู้ตัวว่าเป็นคนของโลกไหนสินะ
มาริสะ : โลกไหน เนี่ยหมายถึงอะไรล่ะ
โจะอง : หมายถึง เธอเป็นผู้อาศัยในความเป็นจริง
โจะอง : หรือว่าเป็นผู้อาศัยในความฝัน ไงล่ะ
โจะอง : พวกเราโดนสั่งมาว่า
โจะอง : จงไปตามจับตัวผู้อาศัยในโลกแห่งความฝัน
โจะอง : ที่ออกมาอาละวาดซะ
โจะอง : ว่ากันว่า รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนกันทุกอย่าง
โจะอง : แต่ผู้อาศัยในความฝันจะมีอารมณ์ไม่มั่นคง
โจะอง : เลยเผยใจจริงออกมาจนหมดเปลือกน่ะ......
มาริสะ : โฮะโฮ่ มาตามจับผู้อาศัยในความฝันงั้นเหรอ
มาริสะ : หุ่นเชิดของเรย์มุหรือยูคาริงั้นสิ ?
มาริสะ : ยัยพวกนั้นชอบทำเหมือนเป็นตัวเอกมากกว่าฉันทุกที
มาริสะ : เห็นแล้วรำคาญตาเป็นบ้า
มาริสะ : อุตส่าห์ได้มาอาละวาด
มาริสะ : ในโลกแห่งความเป็นจริงทั้งที
มาริสะ : ใครจะไปยอมโดนพวกเธอจับตัวกันล่ะ !
มาริสะ : ขอทดสอบเวทมนตร์คลุ้มคลั่ง
มาริสะ : ให้หนำใจหน่อยละกันโว้ย─ !
โจะอง : เจอตัวแล้ว ! ฆ่ามันเลย─ !
โจะอง : ยัยนี่เป็นมาริสะจากโลกแห่งความฝัน─ !
โจะอง : แค่เอายัยนี่ไปส่งให้ยูคาริ
โจะอง : ก็พอสินะ
มาริสะ : โธ่เว้ย─ อยากอาละวาดให้มากกว่านี้โว้ย─
ชิอง : ค้นหาผู้อาศัยในความฝันที่ออกอาละวาด
ชิอง : ตามรูปแบบนี้ก็ละกันนะ─
โจะอง : มีข่าวลือแว่วมาน่ะ
โจะอง : ว่าขุนพลทานุกิมีท่าทีแปลกไป
มามิโซว : อุตส่าห์ดูออกได้นะ
มามิโซว : ถูกต้องแล้ว ข้าคือผู้อาศัยในความฝัน
มามิโซว : แต่ว่า
มามิโซว : มันแปลกตรงไหนเหรอ
มามิโซว : ตัวข้าในความเป็นจริง
มามิโซว : แค่เอาใจใส่ทุกคนมากเกินไปเท่านั้นเอง
มามิโซว : คนที่แปลกคือตัวข้าในความเป็นจริงต่างหาก
มามิโซว : ที่สำคัญ ไม่เห็นมีความจำเป็นที่จะต้อง
มามิโซว : คอยเกรงใจเจ้าพวกที่อยู่ในโลกอันคับแคบนี่เลย
มามิโซว : ข้าก็แค่บอกว่า
มามิโซว : จะเหลือไว้แต่คนที่เชื่อฟังข้า
มามิโซว : แล้วสร้างเกนโซวเคียวในอุดมคติเท่านั้นเอง
ชิอง : ถูกต้องแล้ว
ชิอง : พูดได้สมกับเป็นผู้อาศัยในความฝันเลย
ชิอง : ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่า
ชิอง : ทำไมผู้อาศัยในความฝัน
ชิอง : ถึงได้มีความมั่นใจในตัวเองล้นเอ่อขนาดนี้
ชิอง : โดยไม่มีมูลฐานอะไรรองรับเลยนะ
มามิโซว : โฮะโฮะโฮะ
มามิโซว : ไม่มีมูลฐานงั้นเหรอ
มามิโซว : ข้าจะแสดงให้ดูเองว่ามีมูลฐานหรือไม่
มามิโซว : ลูกพี่ใหญ่ของเหล่าปิศาจทานุกิ
มามิโซว : จะจำแลงกายแล้วสังหารเจ้าด้วยตัวเอง !
โจะอง : ถ้ามีฝีมือแค่นั้น
โจะอง : อย่างมากก็เป็นได้แค่บอสของภูเขาล่ะนะ
มามิโซว : อึก
มามิโซว : วันนี้แค่นอนไม่พอเท่านั้นแหละ
ชิอง : จะอะไรก็ช่างเถอะ ได้ตัวผู้อาศัยในความฝันแล้ว !
ชิอง : ราบรื่น ราบรื่น !
โจะอง : ทั้งที่จับคู่อยู่กับพี่แท้ๆ
โจะอง : ไม่รู้ว่าทำไมถึงราบรื่นเนอะ
โจะอง : อย่างกับฝันไปเลย─
ชิอง : ฉันไม่อยากได้น้องสาว
ชิอง : ที่ปากร้ายแบบนั้นหรอกนะ
มิโกะ : มาหาที่ตายสินะ
มิโกะ : รับรองว่าไม่ได้ตายอย่างสงบแน่
โจะอง : มาถึงก็ใช้กำลังกันเลยน้า
ชิอง : แต่แค่นี้ยังไม่รู้แน่ชัด
ชิอง : ว่าเป็นผู้อาศัยในความฝันรึเปล่าน้า
ชิอง : อาจจะเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้
มิโกะ : ยิ่งยากจนยิ่งทื่อ
มิโกะ : ตัวตนของพวกเธอ
มิโกะ : เป็นผลร้ายต่อโลกนี้
มิโกะ : ขอกำจัดให้หายไป ณ บัดนี้เลยละกัน
โจะอง : เป็นคนชอบกีดกันผู้อื่นสินะ─
โจะอง : ไม่ใช่ว่า ความสงบเป็นสิ่งล้ำค่า
โจะอง : หรอกเหรอ
ชิอง : จะเป็นผู้อาศัยในความฝันหรือไม่ก็ช่าง
ชิอง : คนแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้หรอก
ชิอง : จัดการมันเลย !
มิโกะ : ไม่มีความสงบใดที่ยอมรับ
มิโกะ : พวกที่ยากไร้ไปจนถึงก้นบึ้ง
มิโกะ : ของหัวใจอย่างพวกเธอหรอก
มิโกะ : จงหายไปจากโลกเดี๋ยวนี้ !
โจะอง : ดีล่ะ─ ได้ตัวแล้ว─
มิโกะ : น่าเจ็บใจนัก
มิโกะ : ถ้าเป็นตัวฉันในความเป็นจริง
มิโกะ : คงพยายามใช้ประโยชน์จากพวกเธอ
มิโกะ : การที่ไม่สามารถกำจัดความชั่วร้ายไปจากโลกได้ ณ ที่นี้
มิโกะ : มันช่างน่าเจ็บใจจริงๆ
มิโกะ : น่าเจ็บใจเหลือเกิน
ชิอง : จ้าจ้า
ชิอง : เธอเกลียดพวกเรา
ชิอง : อย่างจริงจังเลยนะ
ชิอง : แต่ชินแล้วล่ะ
มิโกะ : ไม่ใช่ความเกลียดชัง
มิโกะ : แต่เป็นเพราะถูกผลักดันด้วยหน้าที่
มิโกะ : ที่จะต้องกำจัดไปจากโลกต่างหาก
มิโกะ : นั่นแหละคือความสงบของเกนโซวเคียว
เบียคุเรน : ทำความสะอาดสวนเสร็จแล้วเหรอ
โจะอง : แบร่─ !
โจะอง : เรื่องใจร้ายอย่างการทำความสะอาดวัด
โจะอง : ใครมันจะทนทำได้ตลอดไปล่ะ !
เบียคุเรน : จะหนีเหรอ ?
เบียคุเรน : งั้นคงต้องกำจัดล่ะนะ
โจะอง : หา ? กำจัด ?
โจะอง : ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดูสิ
เบียคุเรน : ไม่รู้ตัวเลยเหรอ ?
เบียคุเรน : ว่ามีระเบิดสังหาร
เบียคุเรน : ฝังอยู่ในหัวของเธอน่ะ
โจะอง : หือ ? ระเบิดสังหาร ?
โจะอง : อะไรล่ะนั่น
เบียคุเรน : มันจะทำงานด้วยคาถาของฉันน่ะ
เบียคุเรน : ถ้าเธอขัดขืน ฉันจะร่ายล่ะนะ
โจะอง : เอ๋ เรื่องล้อเล่นแบบนั้น─
ชิอง : ไม่รู้ว่าโกหกรึเปล่า
ชิอง : เอาไงดี ?
โจะอง : ของมันแน่อยู่แล้ว !
โจะอง : ต้องโจมตีเข้าไปเรื่อยๆ
โจะอง : ไม่ให้ร่ายคาถาได้ไงล่ะ !
โจะอง : ยัยนี่เป็นผู้อาศัยในความฝันนี่นา
โจะอง : ระเบิดสังหารนั่นเป็นเรื่องโกหกล่ะสิ ?
โจะอง : ไม่น่าเสียแรงกลัวเลย─
เบียคุเรน : ความแตกซะแล้ว
เบียคุเรน : เคยนึกอยู่ว่า ไม่มีคาถาที่สามารถ
เบียคุเรน : กำจัดคนที่น่ารังเกียจได้ง่ายๆบ้างเลยรึไงน้า─
โจะอง : ทั้งที่ชอบบังคับให้คนอื่นลำบาก
โจะอง : แต่กลับมีความคิดที่ขี้เกียจสุดๆแบบนั้นเนี่ยน้า
เบียคุเรน : การอยู่สบายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่นา
เบียคุเรน : จะมีอะไรดีเลิศไปกว่า
เบียคุเรน : การไม่ต้องฝึกฝนอะไรแล้วรู้แจ้งได้ล่ะ
เบียคุเรน : ว่าแต่ เธอน่ะ อย่าหนีล่ะ
เบียคุเรน : เพราะฉันอ้างกับพวกลูกศิษย์ว่าเป็นการฝึก
เบียคุเรน : แล้วหลอกให้ทำความสะอาด ทำอาหาร ซักผ้า
เบียคุเรน : เพื่อความสบายของฉันเอง
โจะอง : นี่คือเสียงจากใจจริงของพระจอมเฉื่อยชางั้นเหรอ
โจะอง : ......แปลกแฮะ
โจะอง : จู่ๆก็รู้สึกใกล้ชิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
โจะอง : ลองอาศัยอยู่ที่วัดต่อไป
โจะอง : อีกสักหน่อยดีมั้ยนะ
ชิอง : โจะ... โจะอง !?
คาเซน : หลังจากถูกเปิดโปงก็มีชื่อเสียงโด่งดัง
คาเซน : ต่อให้บอกว่าเป็นผู้ที่ถูกรังเกียจมากที่สุดในเกนโซวเคียว
คาเซน : ก็ไม่ใช่การพูดเกินเลยนะ
โจะอง : จ้าจ้า ขอบคุณมาก
โจะอง : พวกเราเป็นเอาซะแบบนี้
โจะอง : เลยชินกับการโดนรังเกียจแล้วล่ะ
คาเซน : คำสั่งของยูคาริล่ะสิ ?
คาเซน : พวกเธอถึงได้มาที่นี่
โจะอง : ใช่แล้ว ยูคาริบอกว่า
โจะอง : มีผู้อาศัยในความฝันอยู่ทั่วเกนโซวเคียว
โจะอง : ถ้าจับเจ้าพวกนั้นได้ทั้งหมด
โจะอง : จะไม่ถือโทษ
โจะอง : เรื่องเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส น่ะ
คาเซน : โดนยูคาริหลอกใช้แล้วล่ะ
คาเซน : ยัยนั่นทำเป็นอวดดีเหมือนคนใหญ่คนโต
คาเซน : แต่จริงๆแล้วเป็นคนขี้ขลาดอย่างแรง
คาเซน : ในใจไม่เคยหาความสงบนิ่งได้เลย
คาเซน : จะปล่อยปัจจัยความไม่สงบทิ้งไว้ก็ทำไม่ได้
คาเซน : จะเคลื่อนไหวเองก็กลัวจนทำไม่ได้
คาเซน : ยัยนั่นเป็นคนแบบนั้นแหละ
คาเซน : ไม่อยากสู้กับผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : ไม่อยากสู้กับพวกเธอ
คาเซน : ทำให้สู้กันเองดีกว่ามั้ยน้า─
คาเซน : คงคิดแบบนั้น
คาเซน : แล้วไหว้วานพวกเธอแน่ๆ
โจะอง : เรื่องนั้น
โจะอง : มันก็มีความเป็นไปได้จริงๆนั่นแหละ
คาเซน : แล้วปกครองเกนโซวเคียวดูล่ะ ?
โจะอง : ร่วมมืองั้นเหรอ !?
คาเซน : ถ้ามีเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
คาเซน : พวกเธอก็จะแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้
คาเซน : การยุติเหตุวิปลาสมันน่าเสียดายนะ
คาเซน : เพื่อไม่ให้เหตุวิปลาสสิ้นสุดลง
คาเซน : พวกเรา เหล่าผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : จะสนับสนุนพวกเธออย่างสุดกำลังเอง
ชิอง : อย่าโดนหลอกนะ
ชิอง : ยัยนี่แค่พูดแบบนั้น
ชิอง : เพราะอยากออกมาที่โลกแห่งความเป็นจริงเท่านั้นแหละ
ชิอง : อย่าให้คำล่อลวงของผู้อาศัยในความฝัน
ชิอง : มาระคายหูได้เชียวล่ะ !
โจะอง : ต่อให้พี่ไม่พูด
โจะอง : ฉันก็รู้อยู่แล้วล่ะน่า !
โจะอง : แต่ว่า......
คาเซน : ขอแค่มีการสิงสถิตสัมบูรณ์
คาเซน : พวกเธอจะต้องแข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน
คาเซน : มัวกลุ้มใจอะไรอยู่ล่ะ
โจะอง : จริงอยู่ว่า
โจะอง : การสิงสถิตสัมบูรณ์
โจะอง : เป็นสิ่งที่มีอยู่เพื่อพวกเรา......
โจะอง : ไม่สิ พวกเราทิ้งตัวเองในอดีตไปแล้ว !
โจะอง : ฉันอยากทิ้งชีวิตที่หรูหรา
โจะอง : ด้วยทรัพย์ของคนอื่น
โจะอง : แล้วใช้ชีวิตที่มากทรัพย์ทางใจ !
ชิอง : เอ่อ─ โจะองเป็นอะไรไป ?
ชิอง : ต่อให้เป็นทรัพย์ของคนอื่น
ชิอง : ฉันก็อยากใช้ชีวิตหรูหรานะ......
โจะอง : พี่เงียบไปเลย
โจะอง : ไม่ว่าจะเป็นเงินหรืออัญมณี
โจะอง : ของพรรค์นั้นไม่ได้ชักนำ
โจะอง : ไปหาความสุขอะไรเลยสักอย่าง
โจะอง : เพื่อไขว่คว้าความสุขที่แท้จริง
โจะอง : ต้องตัดขาดจากตัวเองในอดีต !
โจะอง : คนที่กำลังพยายามหลอกลวงฉัน
โจะอง : คือเธอนั่นแหละ─ !
คาเซน : ชิ !
คาเซน : ได้ยินมาว่า
คาเซน : ถูกจับฝึกตนที่วัด
คาเซน : นี่คือเป้าหมายสินะ
คาเซน : ถ้างั้นพวกเธอก็ไม่จำเป็นแล้ว
คาเซน : ต้องเนรเทศไปจากเกนโซวเคียวชั่วกาลนาน !
โจะอง : ได้ตัวผู้อาศัยในความฝันมาแล้วโว้ย─ !
ชิอง : นี่ โจะอง
ชิอง : เมื่อกี้เธอพูดจากใจจริงเหรอ ?
โจะอง : ไม่รู้สิ
โจะอง : คงเป็นเพราะฝึกตนที่วัดมาล่ะมั้ง
โจะอง : รู้สึกเหมือนเห็นความเป็นประกาย
โจะอง : ของเงินและอัญมณีน้อยลงน่ะ
คาเซน : พวกเธอคิดจะไล่จับ
คาเซน : ผู้อาศัยในความฝันให้หมดเลยงั้นเหรอ ?
โจะอง : ตั้งใจไว้อย่างนั้นแหละ
โจะอง : แต่ว่า เรื่องนั้นคงจบแล้วล่ะมั้ง
โจะอง : ได้ยินมาจากยูคาริว่า
โจะอง : เธออาจเป็นผู้อาศัยในความฝันคนสุดท้ายแล้วก็ได้
โจะอง : ในที่สุดก็จะได้รับการปลดปล่อย
โจะอง : จากการบำเพ็ญทุกรกิริยานี่เสียที─
คาเซน : ฉันเป็นคนสุดท้ายงั้นเหรอ ?
คาเซน : ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก
คาเซน : ยังมีจอมอาละวาดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
คาเซน : จากโลกแห่งความฝันหลงเหลืออยู่นะ
โจะอง : ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด ?
โจะอง : เอาฉายาไปใช้
โจะอง : โดยข้ามหัวพวกเราแบบนี้
โจะอง : ไม่สบอารมณ์เลยน้า
คาเซน : อยากไปหาผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : ที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดคนนั้นเหรอ ?
โจะอง : แน่นอน !
โจะอง : ถ้ามีคนแบบนั้นอยู่
โจะอง : ฉันก็อยากจะแสดงให้เห็น
โจะอง : ว่าสิ่งที่ฉันกลัวคืออะไร !
คาเซน : ใจกล้าดีนี่ !
คาเซน : ชักถูกใจแล้วสิ เข้าใจเหตุผล
คาเซน : ที่ตัวฉันในความเป็นจริงยอมรับพวกเธอแล้วล่ะ
ชิอง : ผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดในโลกแห่งความฝัน
ชิอง : อยู่ที่ไหนเหรอ ?
คาเซน : ผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดอยู่บนท้องฟ้า !
คาเซน : ถ้าอยากจับตัวก็จงบินขึ้นไป !
คาเซน : สู่ความสูงของสวรรค์อันไร้ที่สิ้นสุด !
เทนชิ : ไอ้พวกโง่
เทนชิ : ที่ขับไล่ฉัน
เทนชิ : ไม่มีอะไรต้องหวาดกลัวแล้ว !
เทนชิ : สวรรค์โง่เง่าที่น่าเบื่อพรรค์นี้
เทนชิ : ฉันจะทำลายให้หมดเลย !
เทนชิ : ใครน่ะ ?
โจะอง : เธอเองเหรอ
โจะอง : จอมอาละวาดในฝันผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
เทนชิ : หือ ?
เทนชิ : อะไรของพวกเธอน่ะ
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะอง
โจะอง : เทพแห่งโรคระบาดที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องเงียบ
ชิอง : ฉันชื่อ โยริงามิ ชิอง
ชิอง : เทพยาจกที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องหมดตัว
ชิอง : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
ชิอง : พวกเราเป็นคนก่อขึ้นมาเอง
ชิอง : เธอเป็นผู้อาศัยในความฝันใช่มั้ย ?
เทนชิ : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส งั้นเหรอ ?
เทนชิ : อย่างนี้นี่เอง
เทนชิ : พวกเธอเป็นคนที่มอบอิสระให้แก่ฉันสินะ
เทนชิ : ฉันขอขอบใจ !
เทนชิ : ฉันชื่อ ฮินะนาอิ เทนชิ
เทนชิ : เทวดาที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องขึ้นสวรรค์ !
เทนชิ : จงกราบฉันซะ !
โจะอง : ยัยนี่ อันตรายเกินไปแล้ว
โจะอง : พลังบ้าบอคอแตก
โจะอง : จนสวรรค์สะเทือนแบบนี้
โจะอง : ไม่เคยสัมผัสได้มาก่อนเลย
ชิอง : ใจเย็น โจะอง
ชิอง : พลังแห่งความฝันที่โดนกดขี่
ชิอง : กำลังอาละวาดอยู่เท่านั้นเอง
ชิอง : คงใช้ออกมาได้ไม่นานหรอก
เทนชิ : ฮึ ไอ้พวกโง่
เทนชิ : ฉันสามารถใช้ประโยชน์จากลักษณะนิสัยของมนุษยชาติทั้งมวลได้
เทนชิ : พลังของฉันจึงไม่มีวันหมด !
โจะอง : ไม่มีวันหมดเลยเหรอ !
โจะอง : เอาไงดีล่ะ ?
ชิอง : ไม่นึกเลยว่า
ชิอง : เวลาที่ฉันต้องเอาจริงอีกครั้งจะมาถึง
ชิอง : ฉันคือเทพยาจก
ชิอง : ผู้แบกรับความทุกข์ของมนุษยชาติทั้งมวลเอาไว้ในตัว
ชิอง : ออร่าด้านลบนี่ก็ไม่มีวันหมดเช่นกัน !!
เทนชิ : ออร่าด้านลบ ?
เทนชิ : หืม โหดร้ายจริงๆนั่นล่ะ
เทนชิ : โหดร้ายเกินไปแล้ว......
โจะอง : ใช่แล้ว เป็นพี่สาวที่น่าสงสารมากเลยล่ะ
โจะอง : แต่ก็พึ่งพาได้นะ─ !
โจะอง : ผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดน่ะ
โจะอง : ต้องเป็นพี่คนเดียวอยู่แล้ว─ !
โจะอง : เทวดาจอมอาละวาดตรงนั้น !
โจะอง : อย่าคิดว่าจะต่อกรกับความซวยของพี่ได้นะ !
เทนชิ : ถ้าเผลอเข้าไปใกล้
เทนชิ : อาจจะโดนความซวย
เทนชิ : ดูดกลืนเข้าไปก็ได้
เทนชิ : ฮึ ถ้าอย่างนั้น
เทนชิ : ก็ต้องชนะโดยไม่เข้าไปใกล้ล่ะนะ !
เทนชิ : ของเทวดาผู้อาศัยบนท้องนภาให้ดู !
เทนชิ : พอโค่นพวกเธอได้แล้ว ฉันจะ
เทนชิ : ทำลายสวรรค์
เทนชิ : ทำลายพิภพ
เทนชิ : ทำลายมนุษยชาติ
เทนชิ : กวาดล้างปฐพี
เทนชิ : สร้างสี่ฤดูอันแสนงดงาม
เทนชิ : สร้างชีวิตใหม่
เทนชิ : สร้างจิตใจที่ไร้ซึ่งความเศร้า
เทนชิ : สร้างสังคมที่ไร้ความยากจน
เทนชิ : ฉันจะสร้างโลกนี้ทั้งใบ
เทนชิ : ขึ้นมาใหม่เอง !
เทนชิ : จงตายแล้วเน่าไปซะ ! เหล่าเทพนอกรีตเอ๋ย !
ชิอง : เท่านี้ก็จัดการผู้อาศัยในความฝัน
ชิอง : ได้ครบทุกคนแล้วสินะ !
โจะอง : ถึงจะเป็นคนที่พิลึกไปหน่อย......
โจะอง : แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าที่คิดน้า
เทนชิ : หึหึหึ
เทนชิ : อย่าคิดว่าจบแค่นี้นะ !
เทนชิ : ฉันจะแสดงวิธีการต่อสู้
เทนชิ : อันเป็นเอกลักษณ์ของเทวดาให้ดู !
เทนชิ : จงละทิ้งสามัญสำนึกของพื้นพิภพไปซะ !
เทนชิ : ฉันจะแสดงการต่อสู้กลางเวหาที่แท้จริงให้ดูเอง !
เทนชิ : จงถูกปลดปล่อยจากโซ่ตรวนแห่งดาวโลก
เทนชิ : จงกลายเป็นขยะอวกาศที่ออกนอกวิถี !
เทนชิ : สองเทพนอกรีตเอ๋ย !
──ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าที่ยากจนอยู่เสมอ
แต่อุดมสมบูรณ์แบบด้วยจิตใจของผู้มาเยือน
โจะอง : ผู้อาศัยในความฝันที่ออกมาอาละวาด
โจะอง : จับกลับมาได้หมดแล้ว─ !
ยูคาริ : เหนื่อยหน่อยนะ พยายามได้ดีมาก
โจะอง : ลำบากน่าดูเลยล่ะ
โจะอง : มันอะไรกันน่ะ เทวดาจอมอาละวาดขั้นสูงสุดนั่นน่ะ─
ยูคาริ : เทวดา ?
ยูคาริ : อย่าบอกนะว่า ไปเจอเทวดามาด้วย ?
โจะอง : เจอไปแล้วน่ะสิ
โจะอง : ยัยนั่นทำลายข้าวของมากที่สุดเลยล่ะ
โจะอง : ขนาดอยู่บนท้องฟ้ายังทำทุกอย่างพินาศป่นปี้ไปหมดเลย
โจะอง : แต่ที่เจอนั่นเป็นผู้อาศัยในความฝันนะ
ยูคาริ : หืม─ การที่ยัยนั่นโผล่มาคงเป็นเรื่องบังเอิญสินะ
ยูคาริ : ตัวหายนะชัดๆเลยน้า
ยูคาริ : แต่ในเมื่อผู้อาศัยในความฝันที่ออกมาอาละวาด
ยูคาริ : ถูกจับตัวได้หมดแล้ว เธอก็เป็นอิสระแล้วล่ะ
โจะอง : ......ว่าแต่
โจะอง : ไปฝึกตนที่วัดต่ออีกหน่อยดีมั้ยนะ
ยูคาริ : ตายจริง ลมอะไรพัดมาล่ะนั่น ?
ยูคาริ : เคยอยากหนีแทบแย่เลยไม่ใช่เหรอ
โจะอง : แบบว่า การใช้ชีวิตแบบละกิเลส(Stoic)
โจะอง : มันก็แปลกใหม่และสนุกดีเหมือนกัน
ยูคาริ : แหมแหม พระที่วัดเมียวเรนจิต้องดีใจแน่ๆเลยล่ะ
ยูคาริ : อ้าว ? มีแขกมาเหรอ ?
โจะอง : พี่ !?
โจะอง : แล้วเธอคือ !
เทนชิ : อ๋า─ ? เธอเคยเจอกับฉันด้วยเหรอ ?
โจะอง : งั้นเหรอ คนที่เจอก่อนหน้านี้คือผู้อาศัยในความฝันนี่นะ
ชิอง : ขอแนะนำให้รู้จัก
ชิอง : ยัยนี่คือน้องสาวของฉัน โจะอง เทพแห่งโรคระบาดน่ะ
เทนชิ : เห─ เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกเป็นพี่น้องกันเนี่ยนะ
เทนชิ : บ้าบอชะมัดเลยน้า เป็นพี่น้องผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดของจริงเลยล่ะ
ชิอง : ใช่มั้ยล่ะ─ ? ถึงจะไม่ใช่เรื่องน่าขำก็เถอะ
เทนชิ : ดีจังเลยน้า ชักถูกใจแล้วสิ
เทนชิ : ความสามารถในการทำให้คนอื่นเป็นทุกข์นั่น
เทนชิ : อยากทดสอบจังเลยว่าจะใช้ได้ผลกับเทวดาอย่างฉันรึเปล่า
ชิอง : สบายใจจังเลยน้า
ชิอง : นี่ก็คงเป็นสิ่งที่เทวดาสามารถทำได้สินะ
โจะอง : พวกพี่ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ
ชิอง : ก็แหม ท่านเทวดาคนนี้สุดยอดไปเลยนะ
ชิอง : ต่อให้ฉันเข้าไปใกล้ก็ไม่รังเกียจ
ชิอง : ต่อให้อยู่ด้วยกัน ดวงดีที่ฟ้าประทานให้ก็ไม่มีวันหมดด้วย
ชิอง : ถ้าจับคู่กับคนคนนี้ ดวงดีอาจมาเยือนฉันบ้างก็เป็นได้
โจะอง : หา......
โจะอง : ตัวเลือกของพี่มักจะผิดพลาดอยู่เสมอเลยไม่ใช่เหรอ
ชิอง : คราวนี้ต้องไม่พลาดแน่ !
ชิอง : นี่ท่านเทวดาเลยนะ ได้สู้กันก็เข้าใจแล้ว
ชิอง : ว่าพลังของคนคนนี้น่าเหลือเชื่อมาก !
ชิอง : ว่าดวงดีของท่านผู้นี้ไม่มีวันหมด !
เทนชิ : ถูกต้องตามนั้น
เทนชิ : ถ้าอยากทำเมื่อไหร่ก็สามารถยึดครองพื้นพิภพได้ในทันที
เทนชิ : มาจับคู่กับฉัน แล้วมอบความทุกข์ให้แก่มนุษย์บนพื้นพิภพทุกคน
เทนชิ : ในฐานะมลทินชิ้นแรกสุดกันเถอะ !
ชิองหลงใหลในการทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดได้ของเทนชิ
จะว่าผิดคาดก็ผิดคาด เพราะต่อให้เทนชิโดนชิองเข้าสิง
ก็ไม่ปรากฏว่าเกิดความทุกข์ขึ้นเลย
ราวกับว่าความสามารถของเทพยาจกใช้ได้ผลกับผู้มีสามัญสำนึกเท่านั้น
ภัยคุกคามจากทั้งสองเข้าเล่นงานเกนโซวเคียวอยู่พักหนึ่ง
จนทำให้เกิดความเข้าใจผิดว่าสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
ที่ก่อให้เกิดเหตุวิปลาสขึ้น คือเทวดากับเทพยาจก
ผลลัพธ์คือ โดนรังเกียจจากผู้คนทั่วเกนโซวเคียวและกลายเป็นแกะดำ
แต่ด้วยความที่ไร้สามัญสำนึก
พวกเธออาจแค่ไม่ได้คิดว่านั่นคือความทุกข์ก็เป็นได้
ในขณะเดียวกัน โจะองกลับไปฝึกตนต่อที่วัด
ตอนแรกวิถีชีวิตแบบละกิเลสมันก็แปลกใหม่ดีอยู่หรอก
แต่พอเวลาผ่านไปก็เบื่อ แล้วกลับไปนิสัยเสียเหมือนเคย
การฝึกฝนทางจิตใจไม่สามารถเติมเต็มความพอใจ
สุดท้ายก็หนีออกมาจนได้
ตอนนี้กำลังใช้ชีวิตในแต่ละวันไปกับการแสร้งตนเป็นมนุษย์
แล้วเข้าไปใกล้ผู้อื่นเพื่อฉกชิงความมั่งคั่งมาเป็นของตน
ถึงอย่างนั้นก็ยังเติบโตขึ้นเล็กน้อย
โดยเธอพยายามเล็งเป้าไปยังมนุษย์
ที่แม้เสียความมั่งคั่งไปก็ไม่รู้สึกว่านั่นเป็นความทุกข์
ความทุกข์ คือเทพมารที่จิตใจสร้างขึ้น
ความมั่งคั่ง คืออาวุธที่ใช้กำจัดเทพมารตนนั้น
ความฝัน คือเครื่องป้องกันตัวจากเทพมาร
ทั้งเทพแห่งโรคระบาดและเทพยาจก
ต่างอาจอยู่ใกล้คุณเพียงเอื้อมก็เป็นได้
แต่ไม่ต้องกังวลไป
เพราะคุณเอาชนะการอาละวาดของความฝันได้แล้ว
จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องเป็นทุกข์
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
บทเกริ่น
หลังจากเกิดเหตุตำนานเมืองวิปลาส...
ได้เกิดปรากฏการณ์แปลกประหลาดที่เรียกว่า [สิงสถิตสัมบูรณ์] ขึ้น
ปรากฏการณ์ที่ยึดครองทั้งจิตใจและร่างกายจนเปลี่ยนเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง
แต่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล เพราะเรย์มุเริ่มดำเนินการตรวจสอบปรากฏการณ์นี้แล้ว
"สองคนที่แข็งแกร่งที่สุดได้จับมือกันแล้ว"
"อาจเกิดเรื่องที่ไม่ดีต่อมนุษย์ขึ้นมาก็ได้"
"ศัตรูที่ไม่อาจรับมือได้ด้วยตัวคนเดียวปรากฏตัวขึ้นมาแล้วงั้นเหรอ"
มนุษย์ในหมู่บ้านกล่าวแบบนั้นด้วยความหวาดกลัว แล้วปล่อยข่าวลือไร้สาระออกมา
เหตุวิปลาสที่เรียกว่า [เหตุตำนานเมืองวิปลาส] ยังไม่คลี่คลาย
ข่าวลือที่ไม่รู้ความจริงแน่ชัดจึงมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นรูปธรรมขึ้นมา
จึงเป็นที่แน่ชัดว่าการ [สิงสถิตสัมบูรณ์] ในครั้งนี้เองก็เป็นหนึ่งใน [เหตุตำนานเมืองวิปลาส]
เรื่องราวต่อไปนี้จึงเป็นเรื่องราวหวานอมขมกลืนของผู้ที่คอยสังเกตการ [สิงสถิตสัมบูรณ์]
รวมไปถึงผู้ที่ใช้ประโยชน์ ผู้ที่เข้ามาพัวพันโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ผู้ที่พยายามเปิดเผยภัยคุกคามที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง......
และเหล่าผู้คนที่เข้าใจผิดว่า "สองคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือพวกเราไงล่ะ"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เรย์มุ & คาเซน ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์แพร่กระจาย
- Stage 1 -
สองผู้สนุกสนานอย่างบริสุทธิ์ใจ
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์ (ยามเช้า)
เรย์มุ : เริ่มสืบสวนจากที่ไหนดี
คาเซน : การค้นหาว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวลือแบบนี้
คาเซน : คงต้องเข้าไปคลุกวงใน
คาเซน : เท่านั้นล่ะนะ
คาเซน : พูดแบบรูปธรรมก็คือ
คาเซน : พวกเราต้องต่อสู้ด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์
เรย์มุ : ในเมื่อไม่มีเงื่อนงำอะไรก็ต้องทำแบบนั้นเท่านั้นล่ะนะ
เรย์มุ : แล้วพอทำแบบนั้น คนแรกที่ต้องเจอก็คือ......
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : โย่มาริสะ : ฉันไม่มีอะไรทำ เลยมาชวนสู้กันสักตั้งน่ะ─ !
เรย์มุ : มาได้จังหวะดีทีเดียวนะ
เรย์มุ : เธอเหมาะจะเป็นตัวอย่างทดลองคนแรก
เรย์มุ : ของการสืบสวนการสิงสถิตสัมบูรณ์
มาริสะ : ตัวอย่างทดลอง ?
มาริสะ : พูดเรื่องอะไรอยู่น่ะ ?
คาเซน : โทษทีนะ
คาเซน : แต่วันนี้ขอลุยแบบ 2 รุม 1 ละกัน
มาริสะ : ว้าว สลับตัวกันแล้ว !
มาริสะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์สินะ ?
เรย์มุ : ลองเอามาใช้งานจริง
เรย์มุ : เพื่อค้นหาความจริงน่ะ !
คาเซน : เดี๋ยว เดี๋ยว
คาเซน : มาริสะเองก็......
(โคเมย์จิ โคอิชิ ปรากฏตัว)
โคอิชิ : อ้าว ที่นี่ที่ไหนเหรอ ?เรย์มุ : เธอเองก็
เรย์มุ : โดนสิงสถิตสัมบูรณ์ไปแล้วเหรอ─ !?
(BGM : สีของปฐพีคือสีเหลือง ～ Primrose)
(ถ้าเล่นแพ้)
มาริสะ : ทำไมฉันถึงโดนสิงสถิตสัมบูรณ์ล่ะ ?
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : เฮ้ย นี่มันอะไรกันแน่เนี่ย ?มาริสะ : เหมือนฉันสลับตัวกับคนอื่นเลย
เรย์มุ : เธอไม่รู้สึกตัว
เรย์มุ : เลยสินะ
เรย์มุ : สลับหมดทั้งร่างกายและจิตใจ
เรย์มุ : นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า สิงสถิตสัมบูรณ์ ไงล่ะ
มาริสะ : ได้ยินข่าวลือเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์มาก็จริง
มาริสะ : แต่มันสลับกันได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย
มาริสะ : นี่มันน่าสนุ......
มาริสะ : เอ๊ย น่าประหลาดชะมัดเลยแฮะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
สองผู้ใฝ่หาความแข็งแกร่ง
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
คาเซน : ทำให้รู้ตัวเรื่องหนึ่งล่ะ
เรย์มุ : อะไรเหรอ ?
คาเซน : นอกจากการสิงสถิตสัมบูรณ์
คาเซน : ด้วยการตกลงร่วมกัน
คาเซน : เหมือนที่พวกเราทำ
คาเซน : ยังมีกรณีที่
คาเซน : สามารถทำการสิงสถิตสัมบูรณ์
คาเซน : โดยที่มาสเตอร์ไม่รู้ตัวได้ด้วย
เรย์มุ : นั่นสินะ
เรย์มุ : ตอนที่ฉันโดนสิงสถิตสัมบูรณ์ครั้งแรก
เรย์มุ : ก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน
คาเซน : แปลว่าถ้าเอาไปใช้ในทางที่ผิด
คาเซน : ก็สามารถเชื่อมโยงกับ
คาเซน : การแย่งยึดร่างแต่เพียงฝ่ายเดียวได้......
เรย์มุ : นั่นเป็น......การคาดการณ์ที่ไม่น่าฟังเลยน้า
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : อ้าวมามิโซว : การที่เธอออกมาแบบนี้
มามิโซว : แปลว่าเริ่มการสืบสวนแล้วสินะ
(ฟุจิวาระ โนะ โมโคว ปรากฏตัว)
โมโคว : สนุกกับเหตุวิปลาสนี้โมโคว : ให้นานกว่านี้ก็ได้นี่นา ?
โมโคว : ถ้าเริ่มคล่องแล้ว
โมโคว : สามารถอาละวาดได้อย่างไร้ขีดจำกัดเลยนะเฟ้ย
เรย์มุ : จมูกไวจริงนะ
เรย์มุ : มีคนที่เริ่มใช้ประโยชน์
เรย์มุ : จากการสิงสถิตสัมบูรณ์แล้วสิเนี่ย
มามิโซว : แต่แหม เพิ่งจะมาตรวจสอบพวกเรา
มามิโซว : เอาป่านนี้เนี่ย
มามิโซว : แสดงว่าไม่ได้รู้อะไร
มามิโซว : เกี่ยวกับเหตุวิปลาสครั้งนี้เลยสินะ
โมโคว : ขอสนุกกับเหตุวิปลาสครั้งนี้
โมโคว : ให้มากกว่านี้หน่อยละกัน !
(BGM : Red Soul ไร้แตกดับ)
(ถ้าเล่นแพ้)
มามิโซว : การสิงสถิตสัมบูรณ์นี่
มามิโซว : มันมีเคล็ดลับในการ
มามิโซว : ใช้ให้คล่องแคล่วอยู่นะ
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
เรย์มุ : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสเรย์มุ : ถูกนำไปใช้ในทางที่ผิด
เรย์มุ : แล้วรึนี่
มามิโซว : พูดอะไรของเธอน่ะ
มามิโซว : มันแพร่ไปถึงทุกคนแล้วนะ
มามิโซว : ขอแค่ทำตามขั้นตอน
มามิโซว : ก็สามารถเข้าสิงได้ง่ายๆเลย
คาเซน : ขั้นตอน......
คาเซน : มันคือการทำสมาธิสินะ
มามิโซว : อันนั้นมันก็ใช่อยู่หรอก......
มามิโซว : ถ้าฝ่ายมาสเตอร์เห็นพ้อง
มามิโซว : หรือว่ากำลังประมาท
มามิโซว : เพียงแค่ทำสมาธิ
มามิโซว : ก็สามารถเข้าสิงได้เลย
มามิโซว : ง่ายเหลือเชื่อเลยเนอะ ?
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
สองยอดมนุษย์ผู้แข็งแกร่งที่สุด
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ (ยามเช้า)
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : อย่างนี้นี่เอง เธอเองก็เริ่มเคลื่อนไหวแล้วรึเรย์มุ : ตอนนี้
เรย์มุ : ยังไม่มีจุดหมายแน่ชัดเลย
เรย์มุ : แต่เอาเถอะ ในระหว่างนั้น
เรย์มุ : เดี๋ยวก็เจออะไรสักอย่างเลยนี่เนอะ ?
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : เป็นมิโกะที่พึ่งพาไม่ได้เลยน้ามิโกะ : พวกเราเองก็เริ่มเคลื่อนไหว
มิโกะ : เพื่อสืบสวนเหตุวิปลาสครั้งนี้แล้ว
มิโกะ : พวกเราจับคู่กันเพื่อการนี้
มิโกะ : อย่ามาเกะกะพวกเราได้รึเปล่า
เรย์มุ : ใครจะไปยอมให้ทำแบบนั้นล่ะ
เรย์มุ : ต่อให้ต้องสืบสวนตามมีตามเกิด
เรย์มุ : ฉันก็จะเป็นคนคลี่คลายเหตุวิปลาสเอง !
(BGM : ลูกโลกดาราส่องประกายแสง)
(ถ้าเล่นแพ้)
มิโกะ : เอาล่ะ ถึงเวลาแล้ว
มิโกะ : หน่วยสืบสวนเหตุวิปลาสที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเรา เริ่มดำเนินการได้
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
มิโกะ : อย่างนี้นี่เองมิโกะ : ดูเหมือนจะมีเคล็ดลับ
มิโกะ : ในการใช้สิงสถิตสัมบูรณ์อยู่สินะ
เรย์มุ : พวกเธอสองคนแข็งแกร่งเกินไป
เรย์มุ : เลยปรับตัวเข้าหากันไม่ได้ล่ะมั้ง ?
มิโกะ : เรื่องนั้นก็มีส่วน
มิโกะ : ที่จริงฉันลุยคนเดียวก็ได้
มิโกะ : แต่ก็รู้สึกว่าการสืบสวนเหตุวิปลาสนี้จะเป็นไปได้ยาก
มิโกะ : หากไม่ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : เลยต้องร่วมมือกันอย่างเลี่ยงเสียมิได้น่ะ
มิโกะ : ไม่จำเป็นต้องปรับตัวเข้าหากันหรอก
คาเซน : ไม่ใช่ว่าชอบพูดเป็นประจำว่า
คาเซน : จงเทิดทูนความสงบ หรอกเหรอ ?
มิโกะ : คำนั้นมันมีความหมายว่า
มิโกะ : อย่าขัดขืนข้า ต่างหากล่ะ
คาเซน : อ้อ อย่างนี้นี่เอง......
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
หมาป่าเดียวดายเป็นมิตรหรือศัตรู
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์ (ยามค่ำ)
คาเซน : เรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์กันหมดเลย
เรย์มุ : การสืบสวนในวันนี้ก็
เรย์มุ : ไม่ช่วยให้รู้อะไรสักเท่าไหร่เลย
เรย์มุ : ท่าทางจะเป็นการสืบสวนที่กินเวลาน่าดูแฮะ
คาเซน : ไม่หรอก......
คาเซน : ดูเหมือนวันนี้จะยังไม่จบนะ
(ยาคุโมะ ยูคาริ ปรากฏตัว)
ยูคาริ : สืบสวนโดยใช้ประโยชน์จากการสิงสถิตสัมบูรณ์......ยูคาริ : นั่นเป็นหนึ่งในตัวเลือกที่เลวร้ายที่สุด
ยูคาริ : ที่ถูกสร้างขึ้นด้วยเจตนาร้ายเลยนะ
เรย์มุ : ยูคาริ(เธอ)...... !
เรย์มุ : โผล่มาในเวลาแบบนี้
เรย์มุ : แปลว่า
เรย์มุ : เธอมีส่วนเกี่ยวข้องอีกแล้วสินะ !
ยูคาริ : การบังคับแย่งยึดร่างกาย
ยูคาริ : เป็นการกระทำของปิศาจ......
ยูคาริ : ไม่สิ ที่สุดของความนอกรีตเลยต่างหาก
ยูคาริ : เธอเห็นฉันเป็นคนที่จะทำเรื่องแบบนั้น
ยูคาริ : ได้ลงคอเชียวหรือ
เรย์มุ : เห็นสิ !
เรย์มุ : เห็นสุดๆเลยล่ะ !
เรย์มุ : คิดได้อย่างเดียวเลยว่า
เรย์มุ : เธอต้องเกี่ยวข้องกับเหตุวิปลาสแน่ๆ !
(BGM : การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง ～ Necro-Fantasia)
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
เรย์มุ : เหมือนโจมตีไม่โดนอะไรเลยแฮะ......ยูคาริ : โง่จริงนะ......พวกเธอไม่ได้เข้าใจ
ยูคาริ : ถึงความอันตรายของการสิงสถิตสัมบูรณ์เลย
ยูคาริ : ถ้าอย่างนั้น ผู้ใกล้เคียงเทพก็ต้องเรียนรู้ด้วยเจตนาร้าย(ห่ากระสุน) !
ยูคาริ : เจ้าพวกเขลาห่ากระสุน!
(ถ้าเล่นแพ้)
ยูคาริ : ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
ยูคาริ : คงไม่มีทางเห็นวิธีเอาชนะผู้อยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : สถานการณ์เลวร้ายที่สุดเลยนะ
(ยาคุโมะ ยูคาริ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทเรย์มุ & คาเซน)
ปรากฏการณ์พิศวงที่เรียกว่า "สิงสถิตสัมบูรณ์" กำลังเกิดขึ้นทั่วเกนโซวเคียวปรากฏการณ์ที่ยึดครองทั้งจิตใจและร่างกายจนเปลี่ยนเป็นคนละคนอย่างสิ้นเชิง
เรื่องราวที่จะเริ่มขึ้นหลังจากนี้ คือเรื่องราวหวานอมขมกลืนของผู้ที่คอยสังเกตการ "สิงสถิตสัมบูรณ์"
รวมไปถึงผู้ที่ใช้ประโยชน์ ผู้ที่เข้ามาพัวพันโดยไม่รู้อิโหน่อิเหน่ ผู้ที่พยายามเปิดเผยภัยคุกคามที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง......
และเหล่าผู้คนที่เข้าใจผิดว่า "สองคนที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือพวกเราไงล่ะ"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มาริสะ & โคอิชิ สองผู้สนุกสนานอย่างบริสุทธิ์ใจ
- Stage 1 -
ศึกสิงสถิตสัมบูรณ์แสนสนุก
สถานที่ : เรือสมบัติเหนือหมู่เมฆ (ยามเช้า)
มาริสะ : มาสู้กันสักตั้งเหอะ─ !
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : ฮุฮุฮุ ได้สิ─มาริสะ : หึหึหึ
มาริสะ : อาจจะขี้โกงไปสักหน่อย
มาริสะ : แต่ฉันได้พลังที่น่าสนใจมาว่ะ
มาริสะ : ขอทดสอบกับเธอ
มาริสะ : จนกว่าจะใช้คล่องเลยละกัน
อิจิริน : ตายจริง บังเอิญจัง
อิจิริน : ฉันเองก็
อิจิริน : อยากทดสอบพลังใหม่อยู่พอดี
มาริสะ : ......หมายความว่า ?
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : อาจจะขี้โกงไปสักหน่อย......ฟุโตะ : แต่ขอลุยแบบสองคนละกันนะ
โคอิชิ : อ๊า─ อะไรกัน─
โคอิชิ : พวกคุณเองก็ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่เหรอ─
โคอิชิ : ทั้งที่อยากรุมกระทืบ
โคอิชิ : แบบ 2 ต่อ 1 แท้ๆ─
(BGM : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์ทะยานฟ้า)
(ถ้าเล่นแพ้)
อิจิริน : จิตใจของทั้งสองคนไม่เข้ากันเลย
อิจิริน : ทำไมถึงจับคู่แบบนั้นล่ะ ?
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
อิจิริน : ตายจริงตายจริง─อิจิริน : แพ้ซะแล้ว
มาริสะ : ถึงจะยังไม่คุ้นกับการจับคู่
มาริสะ : แต่ก็พอจะเอาชนะได้ล่ะนะ
มาริสะ : ว่าแต่ พวกเธอเองก็
มาริสะ : ใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยสิน้า
ฟุโตะ : ดีล่ะ─
ฟุโตะ : คราวนี้ตาข้าเป็นมาสเตอร์บ้างล่ะ
อิจิริน : เอ๋─ แต่แหม ช่วยไม่ได้น้า
อิจิริน : สัญญากันไว้แล้วนี่นะ
มาริสะ : เห
มาริสะ : ผลัดกันเป็นมาสเตอร์
มาริสะ : ได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
ความทะเยอทะยานของกัปปะ
สถานที่ : หนองน้ำเกมบุ (ยามเช้า)
มาริสะ : ทำได้ง่ายกว่าที่คิดแฮะ
มาริสะ : หลงนึกว่าเกี่ยวข้อง
มาริสะ : กับความสามารถของยัยนั่นซะอีก
โคอิชิ : ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน─
โคอิชิ : ทั้งที่อุตส่าห์คิดว่า แข็งแกร่งขึ้นแล้วน้า
โคอิชิ : แท้ๆเชียว
มาริสะ : ถ้าจับคู่กับใครก็ได้ง่ายๆล่ะก็
มาริสะ : เปลี่ยนจากคนที่ใช้งานยากแบบนี้
มาริสะ : ไปจับคู่กับคนอื่นจะดีกว่าล่ะมั้ง
(คาวาชิโระ นิโทริ ปรากฏตัว)
นิโทริ : เฮ้ย เธอที่อยู่ตรงนั้นน่ะนิโทริ : ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่ล่ะสิ ?
มาริสะ : โอ้ เธอเองก็รู้สินะ
มาริสะ : ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
นิโทริ : ฉันกำลังทดสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์เพื่อทำการวิเคราะห์ด้วยตัวเองน่ะ
นิโทริ : เธอเองก็มาช่วยทดสอบด้วยสิ
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
โคโคโระ : การทดสอบสนุกนะ !โคโคโระ : การสิงสถิตก็สนุก !
มาริสะ : ......
มาริสะ : ไม่อยากจับคู่
มาริสะ : กับสองคนนี้เลยน้า
มาริสะ : เอาเป็นว่า
มาริสะ : พักเรื่องการเปลี่ยนคู่เอาไว้ก่อนละกัน
(BGM : อำนาจด้านวิทยาการของกัปปะแห่งหนองน้ำ)
(ถ้าเล่นแพ้)
นิโทริ : การวิเคราะห์ราบรื่น !
นิโทริ : เงื่อนไขการสิงสถิตสัมบูรณ์เป็นไปตามข่าวลือเลย
(คาวาชิโระ นิโทริ แพ้พ่าย)
นิโทริ : แพ้ซะแล้วนิโทริ : แต่ก็ได้ผลการทดลองที่ดีล่ะนะ
มาริสะ : การทดลองอะไรเหรอ ?
นิโทริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์นี่
นิโทริ : ชัดเจนว่าเป็นผลกระทบจาก
นิโทริ : เหตุตำนานเมืองวิปลาสน่ะ
นิโทริ : สรุปคือ
นิโทริ : ถ้าสยบเหตุตำนานเมืองวิปลาสได้
นิโทริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์ก็จะสิ้นสุดลง
มาริสะ : หรือว่า เธอ......
นิโทริ : หึหึหึ
นิโทริ : ก่อนที่เหตุวิปลาสจะคลี่คลายไป
นิโทริ : ต้องทำให้การสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมเสร็จสมบูรณ์ให้ได้ !
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
สองผู้วางแผนอะไรสักอย่าง
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์ (ยามเช้า)
มาริสะ : เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในเวลาเดียวกันไปทั่วเลย
มาริสะ : แบบนี้จะประมาทไม่ได้แล้ว
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : อ้าว มาอีกแล้วเหรอมาริสะ : สืบสวนเรื่องเหตุวิปลาส
มาริสะ : ไปถึงขั้นไหนแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : อ๋อ─ เรื่องนั้นสิน้า
เรย์มุ : มันเกิดปัญหาขึ้นนิดหน่อยน่ะน้า
มาริสะ : ปัญหาอะไรเหรอ ?
เรย์มุ : ตอนนี้กำลังวางแผนเอาชนะอยู่น่ะ
มาริสะ : เอาชนะ......งั้นก็หมายความว่า
มาริสะ : รู้ตัวผู้อยู่เบื้องหลังแล้วเหรอ เร็วดีแฮะ
เรย์มุ : แหม─......จะว่ายังไงดีล่ะ
เรย์มุ : การคลี่คลายเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
เรย์มุ : มันอาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายๆก็ได้
มาริสะ : อ้ำๆอึ้งๆน่าดูเลยนะ
มาริสะ : ดูออกหมดเลยว่ากำลังปิดบังอะไรเอาไว้
(อิบาราคิ คาเซน ปรากฏตัว)
คาเซน : ธุระของเธอคือ สนุกกับการประลองคาเซน : โดยใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์ใช่มั้ยล่ะ ?
คาเซน : ถ้างั้นจะเป็นคู่ต่อสู้ให้ก็ได้
มาริสะ : อ๊ะ อะ อื้ม
มาริสะ : อิบาระคาเซน(เธอ)กระตือรือร้นขนาดนี้
มาริสะ : มันแปลกๆชอบกลน้า
คาเซน : บุกเข้ามาให้เต็มที่เลย !
(BGM : สีของปฐพีคือสีเหลือง ～ Primrose)
(ถ้าเล่นแพ้)
เรย์มุ : ถ้าอยากชนะอย่างสมบูรณ์แบบ
เรย์มุ : มาริสะต้องยอมพลีชีพเท่านั้นล่ะนะ
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
มาริสะ : ไชโย ชนะแล้ว !มาริสะ : คนที่แข็งแกร่งที่สุดคือฉัน !
โคอิชิ : พวกฉัน ต่างหาก !
เรย์มุ : แพ้ซะแล้ว─
เรย์มุ : ช่วยไม่ได้นะ
เรย์มุ : จะบอกความจริงให้ละกัน
โคอิชิ : ว้าย─
โคอิชิ : หลังจากนี้ต้องเกิด
โคอิชิ : เรื่องน่าสนุกขึ้นแน่ๆเลย─ !
มาริสะ : การเดินเรื่องมันแปลกๆยังไงชอบกลน้า
เรย์มุ : รีบมุ่งหน้าไปที่
เรย์มุ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน จะดีกว่านะ
เรย์มุ : ที่นั่นอาจจะ
เรย์มุ : กำลังเกิดอะไรบางอย่างขึ้น
เรย์มุ : ก็เป็นได้
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
แข็งแกร่งเกินไปสำหรับการโหมโรง
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
มาริสะ : ได้ยินมาว่าคืนนี้จะมี
มาริสะ : งานแสดงสดของปริซึมริเวอร์นี่นา......
มาริสะ : หรือว่าผู้อยู่เบื้องหลังคือ...... !
โคอิชิ : หรือว่า ?
มาริสะ : ไม่หรอก คงไม่ใช่
มาริสะ : มันไม่น่าจะเป็นแบบนั้นไปได้......
(ยาคุโมะ ยูคาริ ปรากฏตัว)
ยูคาริ : ตายจริง มาอยู่ในที่แบบนี้มาริสะ : ยูคาริ(เธอ)งั้นเหรอ......
มาริสะ : รู้สึกเหมือนกำลังเข้าใกล้
มาริสะ : ความจริงของเหตุวิปลาสแล้วว่ะ
ยูคาริ : การที่เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่
ยูคาริ : แปลว่ากำลังสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์สินะ
ยูคาริ : ว่าแต่ เธอคิดว่าเผ่าพันธุ์อะไร
ยูคาริ : ที่จะเชี่ยวชาญเรื่องการสิงสถิตล่ะ ?
มาริสะ : ไม่มีร่างเนื้อ
มาริสะ : คงต้องเป็นเผ่าพันธุ์อย่างวิญญาณ......
มาริสะ : อ๊ะ ! ไม่จริงน่า !
มาริสะ : แต่สามพี่น้องวงมโหรีเป็นวิญญาณหลอน !
ยูคาริ : อุฮุฮุ ถ้าเป็นแบบนั้น
ยูคาริ : คงคลี่คลายได้ในพริบตาเลยล่ะน้า
ยูคาริ : แต่แน่นอนว่านั่นเป็นคำตอบที่ผิดจ้ะ
มาริสะ : คงงั้นล่ะนะ─
มาริสะ : ฟู่ ไม่รู้ว่าทำไมถึงโล่งอกแฮะ
ยูคาริ : เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน
ยูคาริ : ตอนนี้เธอ
ยูคาริ : กำลังถูกบีบให้เลือกตัวเลือกที่สำคัญจ้ะ
มาริสะ : หา ? ตัวเลือก ?
ยูคาริ : จะยอมถอยกลับไปตอนนี้
ยูคาริ : หรือจะลิ้มรสความจริงด้วยตัวเอง
มาริสะ : เป็นตัวเลือกที่ไร้ความหมายเหมือนเคยเลยนะ
มาริสะ : มาถึงนี่แล้ว ใครจะไปยอมถอยกันล่ะโว้ย
(BGM : การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง ～ Necro-Fantasia)
ยูคาริ : อีกตัวเลือกคือ พ่ายแพ้แก่ฉันที่นี่ยูคาริ : แล้วทำเป็นไม่ได้ยินเรื่องเมื่อกี้ไป
ยูคาริ : เอ้า ทั้งสองคนจงตัดสินใจด้วยกัน !
(ถ้าเล่นแพ้)
ยูคาริ : อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะแพ้แท้ๆ
ยูคาริ : แผนการผิดพลาดหมดเลย
(ยาคุโมะ ยูคาริ แพ้พ่าย)
ยูคาริ : ตายจริง แพ้ซะแล้วมาริสะ : ทุกคนเขาใช้การสิงสถิตสัมบูรณ์กันหมดแล้ว
มาริสะ : มีแค่เธอนี่แหละที่ยังสู้คนเดียวอยู่
ยูคาริ : รู้รึเปล่าว่าทำไม ?
โคอิชิ : รู้สิรู้สิ─
โคอิชิ : เพราะไม่มีเพื่อนใช่มั้ยล่ะ ?
โคอิชิ : น่าเศร้าจัง─
ยูคาริ : เดี๋ยวก็จะได้รู้เหตุผลเอง
ยูคาริ : พวกปริซึมริเวอร์ใกล้จะ
ยูคาริ : เริ่มการแสดงสดแล้ว
ยูคาริ : สองผู้เลวทรามที่สุด
ยูคาริ : จะปรากฏตัวเพราะเล็งผู้ชมเอาไว้
ยูคาริ : พวกเธอเองก็ลองลิ้มรสดูซะนะ ?
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
บุปผาที่เลวทรามที่สุดจักเบ่งบานในใจที่ว่างเปล่า
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
โคอิชิ : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โคอิชิ : จะเล่นเพลงอะไรน้า
มาริสะ : เฮ้ย เฮ้ย
มาริสะ : มันใช่เวลาทำแบบนั้นเรอะ
มาริสะ : ต้องจับตาดูให้ดี
มาริสะ : ว่าจะมีอะไรโผล่มาที่นี่นะ
โคอิชิ : อะไรที่จะโผล่มาที่นี่ก็ต้องเป็น
โคอิชิ : Prismriver with H อยู่แล้วนี่นา ?
โคอิชิ : ต้องสนุกกับงานแสดงสดสิเจี๊ยก ! (ล้อเผ่าพันธุ์ตัวเอง เพราะซาโทริเป็นโยวไคที่มีรูปร่างคล้ายลิง)
มาริสะ : พลาดจริงๆที่จับคู่กับยัยนี่
(โยริงามิ โจะอง ปรากฏตัว)
โจะอง : ไชโย─ !โจะอง : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โจะอง : ใกล้จะเริ่มการแสดงแล้วสินะ─ !
โคอิชิ : เนอะ─ น่าสนุกจังเลยเนอะ─ !
โจะอง : แล้วชั่วพริบตาที่ผู้ชม
โจะอง : ต่างไม่คิดอะไรในใจก็จะมาเยือน─
โคอิชิ : ไม่คิดอะไรเนี่ยสนุกดีเนอะ─
มาริสะ : อะ เฮ้ย
มาริสะ : เธอเป็นใครน่ะ ?
โจะอง : อ๋า ? จะเป็นใครก็ช่างเถอะน่า ?
โจะอง : พวกกากอย่ามาเกะกะน่า
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
โจะอง : เธอดั้นด้นมาถึงที่นี่
โจะอง : เพื่อสืบสวนเรื่องการสิงสถิตสัมบูรณ์ล่ะสิ
โจะอง : ฉันขอชื่นชมตรงจุดนั้น
มาริสะ : งั้นก็หมายความว่า
มาริสะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์เป็นฝีมือของเธอสินะ !
โจะอง : ถูกต้องแล้ว
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะอง เทพธิดาผู้นำมาซึ่งความมั่งคั่ง
มาริสะ : นำมาซึ่งความมั่งคั่ง งั้นเหรอ ?
โคอิชิ : อ้าว ?
โคอิชิ : เหมือนจะเป็นคนดีเลย
โจะอง : เอาล่ะ─ เดี๋ยวฉันจะดึงความมั่งคั่ง
โจะอง : ออกมาจากผู้ชมเหล่านี้
โจะอง : อย่ามาเกะกะล่ะ
มาริสะ : อย่าบอกนะว่า นำมาซึ่งความมั่งคั่ง ที่ว่านั่น
มาริสะ : หมายถึง นำมาให้ตัวเอง งั้นเหรอ ?
โจะอง : มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว
โจะอง : เพราะว่าฉันชำนาญการรวบรวมเงิน
โจะอง : ฉันไม่เหมือนกับพี่สาวของฉันนะ
มาริสะ : พี่สาว ?
(โยริงามิ ชิอง ปรากฏตัว)
ชิอง : โจะอง─ พูดจาแบบนั้นมันโหดร้ายนะ─ชิอง : ทั้งๆที่ฉันเองก็
ชิอง : ไม่ได้อยากจะยากจนแท้ๆ
โคอิชิ : หวา มีคนท่าทางยากไร้โผล่มาด้วย
ชิอง : ทั้งๆที่ถ้าไม่มีฉันอยู่
ชิอง : กับดักสิงสถิตสัมบูรณ์
ชิอง : ก็ไม่มีวันทำได้แท้ๆ─
โจะอง : อย่าเข้ามาใกล้กว่านั้นนะ !
โจะอง : อยู่กับพี่แล้วเดี๋ยวจะติดเชื้อยากจนเข้า
มาริสะ : ยัยพวกนี้......
มาริสะ : มีจุดประสงค์อะไรกันแน่ ?
โจะอง : บังคับให้เกิดการสิงสถิตสัมบูรณ์มากขึ้นเรื่อยๆ
โจะอง : แล้วช่วงชิงความมั่งคั่งจากผู้ชมจำนวนมากไงล่ะ
โจะอง : โดยเฉพาะพวกผู้ชมในงานแสดงสด
โจะอง : จิตใจไร้การป้องกันแบบนั้น หวานหมูเลยล่ะ
มาริสะ : หา ก่อเหตุวิปลาสพรรค์นี้ขึ้นมา
มาริสะ : เพื่อลักทรัพย์เนี่ยนะ
โจะอง : ไม่ได้ลักทรัพย์สักหน่อย
โจะอง : ความมั่งคั่งมันมารวมตัวที่ฉัน
โจะอง : โดยอัตโนมัติต่างหากล่ะ
ชิอง : เพราะว่าโจะองเป็น เทพแห่งโรคระบาด นั่นล่ะนะ
ชิอง : มนุษย์ที่โดนน้องสาวของฉันเข้าสิง
ชิอง : เลยถวายเงินให้ด้วยความตั้งใจของตัวเอง
ชิอง : ส่วนฉันคือเทพยาจกชื่อ ชิอง
ชิอง : ฉันสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่น้องสาว
ชิอง : เพื่อรับอานิสงส์จากเธอ
มาริสะ : พี่น้องเทพยาจกกับเทพแห่งโรคระบาด !?
มาริสะ : หวา─ ไม่อยากเข้าใกล้เลยแฮะ─
โคอิชิ : แบบนี้ต้องเรียกว่าเป็น
โคอิชิ : สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด อย่างแท้จริงเลยน้า
(BGM หยุดเล่น)
มาริสะ : ขึ้นหลังเสือก็ลงไม่ได้แล้วล่ะนะมาริสะ : ฉันจะบดขยี้ความทะเยอทะยาน
มาริสะ : ของพวกเธอให้สิ้นที่นี่แหละ
(เริ่มการแสดงสด)
โจะอง : การแสดงเริ่มแล้วโจะอง : ฉันไม่อยากปล่อยให้
โจะอง : โอกาสใหญ่แบบนี้หลุดมือไปเลย
ชิอง : จัดการให้เสร็จ
ชิอง : ก่อนที่เพลงจะจบละกัน
ชิอง : ชนะสบายอยู่แล้วล่ะ พวกไร้แผนการพรรค์นี้
โจะอง : นั่นสิเนอะ !
โจะอง : เทพแห่งโรคระบาดอย่างฉัน กับ
ชิอง : เทพยาจกอย่างฉัน
โจะอง & ชิอง : สาเหตุที่พวกเราเป็นพี่น้องที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง & ชิอง : จงรับรู้ด้วยร่างกายซะ !
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
โจะอง : ฝีมือไม่เลวเลยน้าโจะอง : แต่ว่า......
มาริสะ : ฉันไม่รู้สึกว่าจะแพ้ให้กับ
มาริสะ : คนที่กำลังปล่อยออร่าด้านลบออกมาอย่างพวกเธอเลยว่ะ !
โจะอง : อะฮะฮะฮะฮะ การล้อเล่นจบลงแล้ว !
โจะอง : ตอนนี้แหละ !
โจะอง : ความพ่ายแพ้ของพวกเธอเป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
(โยริงามิ โจะอง แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทมาริสะ & โคอิชิ)
มาริสะ : อ้าว ? ทำไมฉันถึงต่อสู้กับเธออยู่ล่ะ ?
โคอิชิ : ร่างกายไม่ขยับตามที่ต้องการเลย─
โคอิชิ : แถมจับคู่กับศัตรูตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
มาริสะ : จับคู่กับศัตรู ?
มาริสะ : ถ้างั้นคนที่ฉันกำลังจับคู่อยู่ล่ะ......
ชิอง : หึหึหึ รู้ตัวช้าไปนะ
มาริสะลองสลับตัวกับสเลฟของตน
ปรากฏว่าเป็นเทพยาจก ชิอง
มาริสะ : กรี๊ด─ โดนเทพยาจกเข้าสิงแล้ว─
มาริสะ : ไม่ไหวแล้ว─ จะซวยแล้ว─
ชิอง : เทพีแห่งชัยชนะไม่ยิ้มให้เธอแล้วล่ะ
มาริสะโดนเทพยาจกเข้าสิงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ดวงถูกลดลงจนถึงขีดสุด แล้วสลบไป
โจะอง : ไปได้สวยเลยเนอะ
โจะอง : สมกับที่เป็นตัวละครมืดมนระดับตำนานเลยน้า
โจะอง : พี่สาวของฉันเนี่ย
โจะอง : มนุษย์ที่โดนพี่เข้าสิง
โจะอง : ไม่มีทางชนะได้หรอก
ชิอง : เฮ้อ แต่นั่นก็แปลว่า
ชิอง : ฉันไม่มีวันชนะเหมือนกันน้า
โจะอง : ไม่เห็นเป็นไรเลย แค่ฉันชนะก็พอแล้ว
ชิอง : ฉันเองก็อยากชนะบ้างเหมือนกันน้า
โจะอง : เข้าสิงแล้วสูบดวงของมนุษย์อย่างฉัน กับ
ชิอง : เข้าสิงแล้วสลายดวงด้านการศึกของมนุษย์อย่างฉัน
โจะอง : คู่หูไร้เทียมทานที่เลวทรามที่สุดอย่างแท้จริงเลยเนอะ
โจะอง : เอาล่ะ ไปชิงดวงด้านทรัพย์จากพวกผู้ชมกันเถอะ─
ชิอง : สำเร็จแล้วเนอะ เท่านี้ก็พ้นความยากไร้สักที !
สเลฟถูกสลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
กลายเป็นว่ามาริสะกับโคอิชิต่อสู้กันเอง
พวกเธอไม่มีความหวังที่จะชนะเลย
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
นิโทริ & โคโคโระ จงวิเคราะห์การสิงสถิตสัมบูรณ์ !
- Stage 1 -
จงรวบรวมตัวอย่างทดลอง !
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ (ยามเช้า)
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : ได้สิ เตรียมตัวเสร็จแล้ว(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : อะไรกัน คู่ต่อสู้เป็นกัปปะเหรอ─เรย์มุ : ไม่ช่วยให้ฝึกอะไรได้มากเลยนะ
นิโทริ : โฮะโฮ่ เป็นการจับคู่ที่แปลกตาดีแฮะ
นิโทริ : ช่างเถอะ ลุยล่ะนะ !
(BGM : บวงสรวงฮวงซุ้ยมั่นคงไม่แปรเปลี่ยน)
(ถ้าเล่นแพ้)
ฟุโตะ : เอาล่ะ จะสืบสวนการสิงสถิตสัมบูรณ์ต่อล่ะนะ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
นิโทริ : เยี่ยม─นิโทริ : ได้ตัวอย่างดีๆมาแล้ว
ฟุโตะ : เจ็บใจนัก
ฟุโตะ : อยากท้าประลองอีกครั้งด้วยสเลฟอื่นจัง
เรย์มุ : อย่างที่คิดเลย ไม่ถนัดที่จะเป็นสเลฟเลยน้า
เรย์มุ : คงต้องฝึกฝนกับคนอื่นให้หลากหลายกว่านี้
นิโทริ : เป็นไง ?
นิโทริ : รู้อะไรบ้างรึเปล่า ?
โคโคโระ : รู้ค่ะ
โคโคโระ : ความรู้สึกเจ็บใจของทั้งสองคน
โคโคโระ : กำลังซิงโครกัน
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
วิทยาศาสตร์คือความพยายามอย่างสม่ำเสมอ
สถานที่ : เรือสมบัติเหนือหมู่เมฆ (ยามเช้า)
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : ฝึกฝนการต่อสู้สิงสถิตสัมบูรณ์สินะอิจิริน : ได้เลย !
นิโทริ : ทุกคนตามน้ำกันดีแบบนี้ ช่วยได้เยอะเลยว่ะ
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : ยัยนี่เป็นพวกนอกรีตที่กำลังวิจัยมาริสะ : เรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมอยู่นะโว้ย
มาริสะ : ระวังตัวเอาไว้จะดีกว่านะ
อิจิริน : เทียม ?
อิจิริน : ทั้งที่เป็นกัปปะ ? ((คำว่า เทียม ในภาษาญี่ปุ่น แปลตรงตัวได้ว่า สร้างโดยมนุษย์))
นิโทริ : ใช่แล้ว
นิโทริ : อีกไม่นานก็จะอธิบายได้อย่างกระจ่างแจ้ง
นิโทริ : ด้วยเทคโนโลยี
นิโทริ : พวกเธอเองก็จงมาเป็นหนึ่งในตัวอย่างซะ !
(BGM : เรือเกี้ยวศักดิ์สิทธิ์ทะยานฟ้า)
(ถ้าเล่นแพ้)
อิจิริน : ต้องฝึกฝนเพื่อท่านฮิจิริด้วยล่ะนะ
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
มาริสะ : อืม─ ไม่ค่อยลงตัวเลยว่ะมาริสะ : พอจับคู่กับอิจิรินแล้ว
มาริสะ : รวมนักพรตไปด้วยก็กลายเป็น 3 คน
มาริสะ : ทั้งๆที่ความผิดปกตินี่
มาริสะ : น่าจะเปิดทางไปสู่อะไรสักอย่างได้
มาริสะ : แต่ถ้าไม่ชนะก็ไม่มีความหมายล่ะนะ
อิจิริน : หรือว่าเธอกำลัง
อิจิริน : พูดถึงเรื่องสองผู้เลวทรามที่สุดนั่น ?
อิจิริน : ฉันเองก็กำลังพยายาม
อิจิริน : เพื่อเอาชนะอยู่เหมือนกัน
มาริสะ : ว่าไงนะ เธอด้วยเรอะ
มาริสะ : อยากให้แบ่งปันข้อมูลชะมัด
นิโทริ : เป็นไง ?
โคโคโระ : ทั้งที่แพ้ในการประลอง
โคโคโระ : แต่กลับเกิดความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันขึ้นค่ะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
ความยโสกับความยโส
สถานที่ : ปราสาทเข็มทอประกาย (ยามเย็น)
นิโทริ : อารมณ์ความรู้สึกส่วนหนึ่งจะถูกแบ่งปันกัน
นิโทริ : คาดว่าสิ่งนี้ทำให้เกิดการแบ่งปัน
นิโทริ : ส่วนหนึ่งของอารมณ์ความรู้สึก
นิโทริ : ตัวฉันนี่สุดยอดจริงๆที่สังเกตเห็น
นิโทริ : ว่าเธอมองเห็นอารมณ์ความรู้สึกได้
โคโคโระ : ผลจากการเรียนรู้อารมณ์ความรู้สึก
โคโคโระ : ตามหลักของเหตุและผล
โคโคโระ : ทำให้อ่านอารมณ์ความรู้สึกของคนอื่นได้น่ะ
นิโทริ : พลังในการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกของเธอ
นิโทริ : คือหัวใจของการวิเคราะห์การสิงสถิตสัมบูรณ์เลยล่ะ
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ ปรากฏตัว)
ชินเมียวมารุ : เจอคู่ซ้อมพอดีเลยชินเมียวมารุ : มาสู้กันด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์กันเถอะ─
นิโทริ : ทุกคนอยากใช้พลังใหม่
นิโทริ : จนเนื้อเต้นเลยแฮะ
นิโทริ : ทำการทดลองได้ง่ายเกินไป
นิโทริ : จนอดหัวเราะไม่ได้เลย
โคโคโระ : อะฮะฮะฮะฮะ
ชินเมียวมารุ : หลงนึกว่าชนะแล้วงั้นเหรอ ?
ชินเมียวมารุ : วันนี้ได้ผู้ช่วยสุดแกร่ง
ชินเมียวมารุ : มาเป็นสเลฟด้วยนะ !
ชินเมียวมารุ : ฉันไม่รู้สึกว่าจะแพ้เลยล่ะ
(BGM : ประสาทกลับหัวต้องแสงอาทิตย์อัสดง)
(ถ้าเล่นแพ้)
ชินเมียวมารุ : ชนะได้แล้วก็จริง
ชินเมียวมารุ : แต่เหมือนจะทำได้ไม่ดีเท่าไหร่เลยน้า
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ชินเมียวมารุ : ท่าทางจะเข้ากันได้ดีกับทานุกิก็จริงชินเมียวมารุ : แต่ทำได้ไม่ดีเกินคาดเลยน้า
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : นั่นสิน้ามามิโซว : น่าจะแข็งแกร่งได้มากกว่านี้แท้ๆ
มามิโซว : ผิดคาดล่ะนะ
มามิโซว : แบบนี้ไม่มีทางเอาชนะ
มามิโซว : สองผู้เลวทรามที่สุดได้แน่ๆ
ชินเมียวมารุ : น่าจะมีคู่หูที่สามารถช่วยให้
ชินเมียวมารุ : ตัวฉันโดดเด่นได้มากกว่านี้ !
ชินเมียวมารุ : ถ้าแค่ 1 + 1 = 2 มันน่าเสียดายออก
โคโคโระ : ทั้งสองกำลังเชื่อมโยงกันด้วยความโลภค่ะ
โคโคโระ : กรณีนี้ การแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึก
โคโคโระ : ทำให้การสิงสถิตสัมบูรณ์เปราะบางค่ะ
นิโทริ : อย่างนี้นี่เอง มีกรณีที่
นิโทริ : การแบ่งปันกลายเป็นเรื่องสูญเปล่าด้วยสินะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
เงาของสิงสถิตสัมบูรณ์
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์ (ยามเย็น)
(อุซามิ สุมิเระโกะ ปรากฏตัว)
สุมิเระโกะ : คุณคือกัปปะเหรอ ?นิโทริ : อ้อ มนุษย์โลกภายนอกเรอะ ?
นิโทริ : ชั่วดียังไง
นิโทริ : ข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์ก็คง
นิโทริ : ไม่แพร่กระจายไปถึงโลกภายนอกล่ะนะ
สุมิเระโกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์คืออะไรเหรอ ?
โคโคโระ : ทำแบบนี้ไง
นิโทริ : การละเล่นแบบนี้น่ะ
สุมิเระโกะ : ว้าว กลายเป็นอีกคนในพริบตา !
สุมิเระโกะ : ความสามารถในการแปลงร่างเหรอ ?
นิโทริ : ปรากฏการณ์ที่เรียกว่า สิงสถิตสัมบูรณ์ น่ะ
นิโทริ : การเข้าสิงปกติจะเป็นแค่เรื่องของจิตใจ
นิโทริ : แต่สิงสถิตสัมบูรณ์จะเข้าสิงร่างกายไปด้วย
สุมิเระโกะ : เข้าสิงร่างกายไปด้วยงั้นเหรอ
สุมิเระโกะ : หมายถึง Teleportation รึเปล่านะ
สุมิเระโกะ : ทำให้ดูอีกครั้งทีสิ─
โคโคโระ : ค่า─
นิโทริ : อารมณ์ประมาณนี้แหละ
นิโทริ : ถ้าสนใจ เธอเองก็......
นิโทริ : อ้าว เธอโดนสิงสถิตสัมบูรณ์
นิโทริ : โดยอะไรบางอย่างไปแล้วนี่นา ?
(BGM : Folklore โลกฝัน)
สุมิเระโกะ : หึหึหึสุมิเระโกะ : รู้สึกถึงเหตุวิปลาสแล้วงั้นเรอะ......
สุมิเระโกะ : แต่ว่านี่ไม่ใช่สิงสถิตสัมบูรณ์หรอก
สุมิเระโกะ : ข้าคือสุมิเระโกะอีกคนหนึ่งที่ถูกขับไล่ออกมา
สุมิเระโกะ : จากโลกแห่งความฝันเพราะการสิงสถิตสัมบูรณ์
สุมิเระโกะ : ดรีมสุมิเระโกะ !
(ถ้าเล่นแพ้)
สุมิเระโกะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์จะควบคุมโลกแห่งความฝัน
(อุซามิ สุมิเระโกะ แพ้พ่าย)
นิโทริ : สุมิเระโกะจากโลกแห่งความฝัน ?นิโทริ : พูดอะไรของเธอน่ะ ?
(โดเรมี สวีท ปรากฏตัว)
โดเรมี : ความหมายตามนั้นแหละโดเรมี : การสิงสถิตสัมบูรณ์กำลัง
โดเรมี : ปกครองโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : หากการสิงสถิตสัมบูรณ์ต่อไป
โดเรมี : ตัวเองอีกคนหนึ่งที่ถูกกดขี่เอาไว้
โดเรมี : ตัวเองในโลกแห่งความฝันจึงทำได้เพียงอาละวาดเท่านั้น
โคโคโระ : แย่แล้วค่ะ
โคโคโระ : อ่านอารมณ์ความรู้สึกของคนคนนี้ไม่ได้เลยค่ะ
โคโคโระ : มีความเป็นไปได้ที่จะไม่มี
โคโคโระ : การซิงโครของอารมณ์ความรู้สึกค่ะ
นิโทริ : เธอเป็นใครกันแน่ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
โดเรมี : หากมองจากมุมของโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : การเลิกใช้สิงสถิตสัมบูรณ์อย่างมั่วซั่ว
โดเรมี : มันจะดีกว่านะจ๊ะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
การสิงสถิตสัมบูรณ์จะควบคุมโลกแห่งความฝัน
สถานที่ : หนองน้ำเกมบุ (ยามค่ำ)
นิโทริ : ปกครองโลกแห่งความฝัน งั้นเหรอ
นิโทริ : อย่างนี้นี่เอง ตอนที่สลับตัวกัน
นิโทริ : ไม่เคยมีใครรู้ว่าไปอยู่ที่ไหน
นิโทริ : ถ้าคิดว่าอยู่ที่โลกแห่งความฝัน
นิโทริ : ก็ไม่มีอะไรน่าแปลกใจเลย
โคโคโระ : การแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกเองก็
โคโคโระ : น่าจะมีความลับอยู่ที่นั่นค่ะ
โคโคโระ : หากรู้สึกหวาดกลัวในความฝัน
โคโคโระ : พอตื่นขึ้นมาก็จะกลัวค่ะ
นิโทริ : โฮะโฮ่ เชื่อมโยงกันหมดจริงๆด้วยแฮะ
นิโทริ : เท่านี้อุปสรรคในการสร้าง
นิโทริ : สิงสถิตสัมบูรณ์เทียมก็หายไปแล้ว
โคโคโระ : ไม่สนใจคำเตือน
โคโคโระ : ของผู้ปกครองความฝัน จะดีเหรอคะ ?
นิโทริ : ไม่เสียสละก็ไม่มีวันก้าวหน้า !
นิโทริ : ต้องเดินหน้าอย่างเดียวเท่านั้น !
นิโทริ : ใครจะไปสนเรื่องโลกแห่งความฝันล่ะ
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ ปรากฏตัว)
ชินเมียวมารุ : โอ๊ะ เจอแล้ว เจอแล้วชินเมียวมารุ : ถ้าเป็นยัยพวกนี้ล่ะก็
ชินเมียวมารุ : เหมาะจะเป็นคู่ซ้อมพอดีเลย
(ฮินะนาอิ เทนชิ ปรากฏตัว)
เทนชิ : มาอยู่ใต้หน้าผาแบบนี้เทนชิ : ช่างเป็นถิ่นอาศัย
เทนชิ : ที่น่าสังเวชจริงๆเลยน้า
เทนชิ : ดีล่ะ─ รีบจัดการให้จบกันเถอะ
นิโทริ : อะไรของพวกเธอน่ะ
ชินเมียวมารุ : หลังจากสู้กับพวกเธอ
ชินเมียวมารุ : ฉันไปเจอคู่หูที่แข็งแกร่งที่สุดเข้าล่ะ !
(BGM : อาภรณ์สวรรค์ไร้มลทิน ～ Yellow Lily)
เทนชิ : ฉันชื่อ ฮินะนาอิ เทนชิเทนชิ : เทวดาผู้สูงศักดิ์เสียยิ่งกว่าสูงศักดิ์
เทนชิ : เจ้ากัปปะผู้ต่ำต้อยเอ๋ย
เทนชิ : จงภูมิใจที่ได้เป็นคู่ซ้อมต่อสู้ของฉัน─
นิโทริ : หา─ เทวดางั้นเหรอ ?
นิโทริ : ไม่สบอารมณ์เลยแฮะ
โคโคโระ : เข้าใจแล้วค่ะ
โคโคโระ : สองคนนี้
โคโคโระ : กำลังเชื่อมโยงกันด้วยอารมณ์ความรู้สึก
โคโคโระ : แบบสมองกลวงโบ๋จนรู้สึกดี~~ค่ะ
เทนชิ : ถึงฉันจะเป็นอัจฉริยะมาตั้งแต่เกิด
เทนชิ : แต่ก็หมั่นฝึกฝนไม่เคยขาด
เทนชิ : แถมยังมีความอ่อนน้อมถ่อมตนด้วย
เทนชิ : ไม่มีใครต่อกรกับฉันคนนี้ได้ !
เทนชิ : เอ้า รีบมาเป็นคู่ซ้อมได้แล้ว !
นิโทริ : อย่ามาพูดให้ขำหน่อยเลย
นิโทริ : อ่อนน้อมถ่อมตนตรงไหนวะ
นิโทริ : ช่างเหอะ รีบชนะให้จบๆ
นิโทริ : แล้วส่งเทวดากลับสวรรค์กันเหอะ !
(BGM : Unknown X ～ Occultly Madness)
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
(Overdrive Mode Only)
เทนชิ : นี่คือการสิงสถิตสัมบูรณ์ !เทนชิ : อย่างนี้นี่เอง สนุกดีแฮะ─ !
นิโทริ : บ้าน่า......
นิโทริ : ห่ากระสุน(พลังงาน)พวกนี้
นิโทริ : มันผุดมาจากไหนน่ะ ?
เทนชิ : นี่คือพลังที่มีอยู่ใน
เทนชิ : สรรพชีวิตทั้งหลายทั้งมวล !
เทนชิ : จงกราบฉันซะ ! เจ้าโยวไคชั้นต่ำเอ๋ย !
(ฮินะนาอิ เทนชิ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทนิโทริ & โคโคโระ)
──ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าที่ตั้งอยู่ ณ สุดขอบตะวันออกของเกนโซวเคียว
วันนี้มีงานวัด
นิโทริ : เชิญแวะเชิญชม
นิโทริ : ไม่ว่าใครก็สามารถสิงสถิตสัมบูรณ์ได้จ้า─
มาริสะ : อะไรน่ะ อะไร ?
นิโทริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์
นิโทริ : จำเป็นต้องใช้สมาธิระดับสูง
นิโทริ : จึงเป็นสิ่งที่ทำได้ยาก
นิโทริ : สำหรับคนทั่วไปที่ไม่เคยฝึกฝนค่ะ
นิโทริ : พวกเราเหล่ากัปปะจึงสร้างหน้ากาก
นิโทริ : ที่ทำให้ไม่ว่าใครก็สามารถสิงสถิตสัมบูรณ์ได้
นิโทริ : แล้วนำมาให้ทดลองกันที่นี่ค่ะ
มาริสะ : สิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยหน้ากากงั้นเหรอ...... ?
มาริสะ : วิเคราะห์กลไกของการสิงสถิตสัมบูรณ์
มาริสะ : เสร็จแล้วเหรอเนี่ย
มาริสะ : วิทยาการของกัปปะนี่น่ากลัวชะมัดเลยแฮะ
โคโคโระ : ค่ะ เชิญคนต่อไป─
มาริสะ : อ้าว เธอมาช่วยด้วยเหรอ
โคโคโระ : จะเรียกว่าช่วยก็ไม่ถูก เพราะถ้าไม่มีฉันอยู่
โคโคโระ : ก็ไม่สามารถทดลองการสิงสถิตสัมบูรณ์ได้นะ─
มาริสะ : ว่าไงนะ ?
โคโคโระ : การสิงสถิตสัมบูรณ์เทียม จำเป็นต้องใช้
โคโคโระ : พลังในการควบคุมอารมณ์ความรู้สึกน่ะ
โคโคโระ : ดูเหมือนวิทยาการยังทำแบบนั้นไม่ได้
มาริสะ : จำเป็นต้องควบคุมอารมณ์ความรู้สึกงั้นเหรอ
มาริสะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์กับอารมณ์ความรู้สึก
มาริสะ : มันเกี่ยวข้องกันยังไงหว่า
การทดลองสิงสถิตสัมบูรณ์ของกัปปะได้รับความนิยมมาก
แม้จะเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์สำหรับ
มนุษย์ที่ไม่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับการต่อสู้
แต่เพียงกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของผู้คนได้ก็เกินพอแล้ว
มนุษย์ส่วนใหญ่แค่ได้ทดลองก็พอใจแล้ว
จึงมีโครงการที่จะผลิตหน้ากากแบบจำนวนมาก
แต่ดูเหมือนจะทำกำไรได้แค่ระดับหนึ่ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มามิโซว & โมโคว สองผู้ใฝ่หาความแข็งแกร่ง
- Stage 1 -
คู่ซ้อมที่เหมาะมือ
สถานที่ : ร้านโควรินโดว (ยามเช้า)
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : มีธุระอะไรเหรอ ?มามิโซว : ช่วยเป็นคู่ซ้อมในการต่อสู้
มามิโซว : ด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์ได้รึเปล่า
มาริสะ : ช่วงนี้มีบ่อยนะ
มาริสะ : ทุกคนเอาแต่คิดอยู่เรื่องเดียว
มาริสะ : คือการแสวงหาความแข็งแกร่ง
มาริสะ : แต่เอาเถอะ ฉันไม่ถือสา
มามิโซว : แหม เข้าใจง่ายแบบนี้ช่วยได้เยอะเลย
มามิโซว : งั้นมาเริ่มกันเถอะ
(BGM : Mushroom Waltz)
(ถ้าเล่นแพ้)
มาริสะ : ใช้คล่องขึ้นเยอะเลยว่ะ
มาริสะ : ผู้ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดคือฉันสินะ
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
มามิโซว : ขอบใจที่ช่วยเป็นคู่ซ้อมนะมาริสะ : โอยยยย......
มาริสะ : ตั้งใจซ้อมขนาดนั้น
มาริสะ : คิดจะทำอะไรน่ะ ?
มามิโซว : ไม่ว่าจะทำอะไร
มามิโซว : ก็จำเป็นต้องมีความแข็งแกร่งใช่มั้ยล่ะ
โมโคว : อยากได้แรงกระตุ้นใหม่ๆน่ะ
มาริสะ : ดูเหมือนความเห็นของทั้งสองคน
มาริสะ : จะไม่เหมือนกันนะ
มาริสะ : จะไม่เป็นไรแน่เหรอ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
คู่ซ้อมที่เชี่ยวชาญ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ (ยามเช้า)
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : ได้สิเบียคุเรน : ประลองฝึกซ้อมสินะคะ
มามิโซว : ทุกคนเข้าใจง่ายดีน้า
มามิโซว : แต่ว่าถ้ามีแค่ฝ่ายนี้ที่มี 2 คน
มามิโซว : มันก็ไม่ยุติธรรมเท่าไหร่
มามิโซว : ฝ่ายนั้นเองก็ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยเถอะ
มามิโซว : ข้าสอนวิธีใช้ให้เอามั้ย ?
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : ไม่จำเป็นหรอกอิจิริน : พวกเรารู้วิธีใช้ดีอยู่แล้ว
อิจิริน : ขอแค่มาสเตอร์เห็นพ้อง
อิจิริน : ย่อมทำได้โดยไม่มีปัญหา
อิจิริน : หรือถ้ามาสเตอร์กำลังประมาท
อิจิริน : ก็สามารถสิงสถิตเชิงบังคับได้แม้ไม่ได้รับความเห็นชอบ
มามิโซว : โฮ่ สิงสถิตสัมบูรณ์อยู่แล้วหรอกรึ
มามิโซว : แถมยังรู้ดีกว่าข้าเสียด้วยน้า
เบียคุเรน : คนที่กำลังวิจัยเรื่องนี้
เบียคุเรน : ไม่ได้มีแต่คุณหรอกค่ะ
เบียคุเรน : เอ้า มาเลย !
(BGM : ความเท่าเทียมภายใต้พุทธบารมี)
(ถ้าเล่นแพ้)
เบียคุเรน : ฉันไม่คิดว่าจะแพ้ให้กับ
เบียคุเรน : คู่หูที่เพิ่งร่วมมือกันหรอกนะ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
มามิโซว : คุ้นเคยมากขึ้นเยอะเลยน้าโมโคว : สัมผัสในการสิงสถิตก็ดีทีเดียว
โมโคว : อย่างที่คิดเลย
โมโคว : เธอไม่ใช่ทานุกิธรรมดาสินะ
มามิโซว : พูดอะไรอย่างนั้น
มามิโซว : พลังและการแลกชีวิตของเธอ
มามิโซว : ทำให้ได้ชัยชนะมาต่างหากล่ะ
เบียคุเรน : ใช้คล่องน่าดูเลยนะคะ
เบียคุเรน : ฉันเองก็จะยอมแพ้ไม่ได้
เบียคุเรน : ต้องจับคู่กับคนที่
เบียคุเรน : แข็งแกร่งกว่านี้สินะ !
อิจิริน : เอ๋ ?
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
สถานที่ : เรือนนิรันดร์ (ยามเช้า)
(เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ ปรากฏตัว)
อุดองเกะ : ประลองฝึกซ้อมสิงสถิตสัมบูรณ์ ?อุดองเกะ : ก็ได้อยู่หรอก แต่หายากนะที่
อุดองเกะ : หมาป่าเดียวดายอย่างคุณจะจับคู่กับคนอื่น
โมโคว : ถึงจะใช้ชีวิตมายาวนาน
โมโคว : แต่ก็เจอแบบนี้เป็นครั้งแรก สนุกดีทีเดียว
โมโคว : การเข้าสิงคนอื่นมันน่าสนใจดีนะ
อุดองเกะ : เอ๊ะ คุณเป็นสเลฟเหรอ ?
อุดองเกะ : มาสเตอร์เป็นใครน่ะ ?
มามิโซว : ข้าเป็นมาสเตอร์น่ะ
มามิโซว : มีผลประโยชน์ร่วมกันเลยเป็นแบบนี้น่ะ
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ ปรากฏตัว)
ชินเมียวมารุ : ผลประโยชน์ร่วมกัน !ชินเมียวมารุ : เหมือนพวกเราสินะ─ !
โมโคว : โฮ่
โมโคว : จับคู่กับยัยตัวจิ๋วนี่งั้นเหรอ
อุดองเกะ : ไม่ได้มีผลประโยชน์ร่วมกันสักหน่อย !
อุดองเกะ : เด็กคนนี้แค่เข้ามาสิงสถิต
อุดองเกะ : แกมบังคับเท่านั้นเอง
อุดองเกะ : ทั้งที่ฉันอยากจับคู่กับคนที่
อุดองเกะ : น่าจะพึ่งพาได้มากกว่านี้แท้ๆ
ชินเมียวมารุ : อย่าทำเหมือนฉันเป็นเด็กสิ !
ชินเมียวมารุ : มีฉันสิงอยู่ก็เหมือนมีคนร้อยคนนะ !
ชินเมียวมารุ : เจอกระต่ายที่กำลังเผลอ
ชินเมียวมารุ : เลยเข้ามาสิงสถิตซะเลย
ชินเมียวมารุ : จงดีใจให้มากกว่านี้สิ !
ชินเมียวมารุ : เอ้า จะเริ่มการประลองล่ะนะ─ !
(BGM : ทางเดินต่อเนื่องนิรันดร์)
(ถ้าเล่นแพ้)
อุดองเกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์งั้นสิน้า
อุดองเกะ : ถ้าใช้คล่องแล้วคงสนุกดีเนอะ
(เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ แพ้พ่าย)
อุดองเกะ : หวา─ แพ้แล้ว─ชินเมียวมารุ : กระต่ายตัวนี้อ่อนแอ !
ชินเมียวมารุ : ไปค้นหาคนที่แข็งแกร่งกว่านี้แล้วเข้าสิงดีกว่า
อุดองเกะ : ใครกันแน่ที่อ่อนแอ !
อุดองเกะ : โธ่......
มามิโซว : เป็นไปตามข่าวลือเลยแฮะ
มามิโซว : ถ้ามาสเตอร์ประมาทก็จะโดนเข้าสิงได้
มามิโซว : แต่ว่า สิทธิในการชี้เป็นชี้ตาย
มามิโซว : ยังอยู่ที่มาสเตอร์อยู่ดี
มามิโซว : พวกที่เลือกสเลฟด้วยความชื่นชอบ
มามิโซว : มีอยู่ไม่มากเท่าไหร่ แต่ว่า......
มามิโซว : ทำไมกลไกแบบนี้
มามิโซว : ถึงเกิดขึ้นตามข่าวลือกันนะ
มามิโซว : ......นี่ กระต่ายเอ๋ย
มามิโซว : พอจะรู้มั้ยว่าช่วงนี้
มามิโซว : มีอีเวนท์อะไรที่คนไปรวมตัวกันรึเปล่า ?
อุดองเกะ : เอ๊ะ ? อีเวนท์ ?
อุดองเกะ : นั่นสิน้า ถ้าจำไม่ผิด......
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
แข็งแกร่งเกินไปสำหรับการโหมโรง
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
มามิโซว : ที่นี่สินะ
มามิโซว : ในระหว่างงานแสดงสด
มามิโซว : ผู้คนจะมารวมตัวกันเป็นจำนวนมาก
โมโคว : มีอะไรเหรอ ?
โมโคว : คิดจะสู้กับใครเป็นรายต่อไปล่ะ ?
มามิโซว : ยังไม่แน่ชัดว่าจะเป็นใคร
มามิโซว : แต่บางทีอาจมีคนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
มามิโซว : โผล่ตัวออกมาก็ได้
มามิโซว : หมายถึงในกรณีที่ข่าวลือเรื่องการ
มามิโซว : สิงสถิตสัมบูรณ์เป็นสิ่งที่ถูกกุขึ้นน่ะนะ
(ยาคุโมะ ยูคาริ ปรากฏตัว)
ยูคาริ : ว้าว─ยูคาริ : การแสดงสดของวงปริซึมริเวอร์
ยูคาริ : น่าสนุกจังเลย─
ยูคาริ : อ้าว พวกเธอเองก็
ยูคาริ : มาดูงานแสดงสดสินะ
มามิโซว : ไม่ได้สนใจขนาดนั้นหรอก
ยูคาริ : งั้นก็แปลว่าเรื่องนั้นสินะ
ยูคาริ : เท่าที่เห็นก็เรื่องนั้นนั่นล่ะน้า
มามิโซว : เรื่องนั้น ? นึกแล้วเชียว
มามิโซว : ยังนึกอยู่ว่ามันแปลกๆ
มามิโซว : ที่เธอสนใจงานแสดงสด
มามิโซว : คนที่ปล่อยข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
มามิโซว : อาจจะปรากฏตัวขึ้นที่นี่ก็เป็นได้
มามิโซว : อย่างนั้นสินะ......
ยูคาริ : สิงสถิตสัมบูรณ์ ?
ยูคาริ : ไม่ใช่สักหน่อย เรื่องนั้นน่ะคือเรื่องนั้นต่างหาก
มามิโซว : อะไรล่ะ ?
ยูคาริ : พวกขายตั๋วโก่งราคาน่ะ
ยูคาริ : ไม่ว่าจะดูยังไง
ยูคาริ : เธอก็เป็นพวกชอบขายตั๋วโก่งราคานี่นา
มามิโซว : คะ... คนขายตั๋วโก่งราคา !?
มามิโซว : อย่ามาเฉไฉออกนอกเรื่องน่า
โมโคว : เฮ้ ลูกพี่ทานุกิ (คำว่า ลูกพี่ (ดันนะ) ในที่นี้ ปกติจะใช้กับผู้ชาย)
โมโคว : ยัยนี่เป็นบุคคลที่ต้องระวังที่สุด
โมโคว : ในเกนโซวเคียวเลยนะ
โมโคว : การที่ยัยนี่โผล่มาก็แปลว่า
โมโคว : ต้องเกิดเรื่องแย่ๆขึ้นแน่ๆ
มามิโซว : เคยได้ยินอยู่
มามิโซว : ฟังนะ ท่านโมโคว (คำว่า ท่าน (โดะโนะ) ในที่นี้ ความหมายเบากว่า ท่าน (ซะมะ)(ที่ใช้เรียกผู้สูงศักดิ์กว่า))
มามิโซว : จากนี้ไปจะไม่ใช่การประลองฝึกซ้อมแล้ว
มามิโซว : จุดเริ่มต้นของการใช้งานจริงในศึกสิงสถิตสัมบูรณ์ล่ะ
มามิโซว : อย่าประมาทเชียว
โมโคว : รอมานานแล้ว !
โมโคว : ชีพนี้พร้อมพลีไม่อั้น !
(BGM : การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง ～ Necro-Fantasia)
(ถ้าเล่นแพ้)
ยูคาริ : ต่างคนต่างสู้คนเดียว
ยูคาริ : จะแข็งแกร่งกว่านี้รึเปล่า ?
(ยาคุโมะ ยูคาริ แพ้พ่าย)
ยูคาริ : 2 รุม 1 แบบนี้ขี้โกงนี่นา─มามิโซว : เธอคง
มามิโซว : ไม่ได้แค่มาดู
มามิโซว : งานแสดงสดอย่างเดียวล่ะสิ
ยูคาริ : นั่นสิน้า
ยูคาริ : ถ้าเป็นพวกเธอคงไม่มีปัญหา
มามิโซว : ปัญหา ?
ยูคาริ : จะเล่าเรื่องผู้อยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสให้ฟังละกัน
ยูคาริ : เป้าหมายของพวกเธอคือเรื่องนี้ใช่มั้ยล่ะ ?
โมโคว : แสดงว่าเกี่ยวข้องจริงๆด้วยเรอะ
ยูคาริ : ไม่ได้เกี่ยวข้องหรอก
ยูคาริ : แถมยังต้องแกล้งทำเป็นไม่สนใจ
ยูคาริ : จนเดือดเนื้อร้อนใจไปหมดเลยล่ะ
โมโคว : การที่ทำให้เธอพูดถึงขนาดนั้นออกมาได้
โมโคว : ช่างน่าสนุกจริงๆ !
ยูคาริ : เจ้าพวกนั้นจะปรากฏตัวที่ลานจัดงานแสดงสดแห่งนี้
ยูคาริ : แล้วพยายามเข้าสิงผู้ชมทุกคน
ยูคาริ : ที่สนุกสนานจนลืมตัว
มามิโซว : วะ... ว่าไงนะ
มามิโซว : เข้าสิงทุกคนงั้นเหรอ ?
มามิโซว : อย่างนี้นี่เอง
มามิโซว : เธอก็เลยมาเฝ้าที่นี่
มามิโซว : เพื่อยับยั้งเรื่องนั้นสินะ
ยูคาริ : ถ้าเป็นแบบนั้น
ยูคาริ : มันก็ดีอยู่หรอกน้า
มามิโซว : ?
มามิโซว : เอาเถอะ วางใจได้เลย หน้าที่นั่น
มามิโซว : คู่หูที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างพวกข้าจะจัดการเอง
โมโคว : อีกเดี๋ยวพวกผู้ชมก็จะมากันแล้วนะ
โมโคว : คันไม้คันมือไปหมดแล้ว
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
บุปผาที่เลวทรามที่สุดจักเบ่งบานในใจที่ว่างเปล่า
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
มามิโซว : วงปริซึมริเวอร์เนี่ย
มามิโซว : ดังขนาดนี้เลยเหรอ
โมโคว : จุดเด่นคือ
โมโคว : เพลงเร่งจังหวะที่มีแนวคิดเกี่ยวกับ
โมโคว : ความเป็นความตายอันว่างเปล่าน่ะ
มามิโซว : รู้ดีจังเลยนะ
มามิโซว : เป็นแฟนคลับเหรอ ?
โมโคว : ระ... เรื่องนั้นช่างมันเถอะ
โมโคว : การแสดงใกล้จะเริ่มแล้วนะ......
(โยริงามิ โจะอง ปรากฏตัว)
โจะอง : ไชโย─ !โจะอง : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โจะอง : ใกล้จะเริ่มการแสดงแล้วสินะ─ !
โจะอง : แล้วชั่วพริบตาที่ผู้ชม
โจะอง : ต่างไม่คิดอะไรในใจก็จะมาเยือน─
มามิโซว : รออยู่นานแล้ว
โจะอง : ใครน่ะ ?
โจะอง : มาเกะกะการแสดงสดแสนสนุกซะได้
มามิโซว : ข้าคือปิศาจทานุกิชื่อ ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว
มามิโซว : พวกข้าคือผู้ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์
มามิโซว : ที่แข็งแกร่งที่สุด
โจะอง : ผู้ใช้สิงสถิตสัมบูรณ์
โจะอง : อะฮ้า─ โฮะโฮ่─
มามิโซว : คนที่ก่อเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
มามิโซว : จะมาปรากฏตัวที่นี่
มามิโซว : นั่นคือเธอสินะ ?
โจะอง : ใช่แล้ว
โจะอง : อุตส่าห์ดั้นด้นมาถึงที่นี่ได้นะ
มามิโซว : ปล่อยข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
มามิโซว : เพื่อเข้าสิงผู้ชมที่กำลัง
มามิโซว : ชมงานแสดงสดจนลืมตัว
มามิโซว : แผนการไม่เลว
มามิโซว : แต่ทำโจ่งแจ้งเกินไปหน่อยนะ
มามิโซว : พวกข้าแค่ใช้ประโยชน์จากมัน
มามิโซว : เพื่อให้แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้นเอง
มามิโซว : เอาล่ะ มาตัดสินกัน !
โจะอง : ฮะฮะฮะ─ พวกเธอโง่จริงเชียว
โจะอง : จริงอยู่ว่าเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
โจะอง : มีแรงจูงใจอย่างที่ว่าไป
โจะอง : นั่นคือการเข้าสิงผู้ชม
โจะอง : แต่ว่าน้า
โจะอง : การแพร่ข่าวลืออย่างโจ่งแจ้งแบบนี้น่ะ
โจะอง : มันต้องเป็นการจงใจทำอยู่แล้ว !
(BGM หยุดเล่น)
มามิโซว : ว่าไงนะ ?(เริ่มการแสดงสด)
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะองโจะอง : เทพแห่งโรคระบาดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง : และ
(โยริงามิ ชิอง ปรากฏตัว)
ชิอง : ฉันชื่อ โยริงามิ ชิองชิอง : เทพยาจกผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
มามิโซว : เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกงั้นเหรอ !?
โมโคว : อีกฝ่ายมี 2 คนเหมือนกันงั้นเหรอ
โมโคว : งั้นก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องออมมือสินะ !
โจะอง & ชิอง : สาเหตุที่พวกเราเป็นพี่น้องที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง & ชิอง : จงรับรู้ด้วยร่างกายซะ !
(BGM : ค่ำนี้เป็น Egoist จอมเสเพล(Live ver) ～ Egoistic Flowers.)
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
โมโคว : ยังไม่หนำใจเลย !โมโคว : ทำได้แค่นี้เองเหรอ ?
โจะอง : อะฮะฮะฮะฮะ
มามิโซว : ยัยนี่......
มามิโซว : ทำไมยังหัวเราะได้อีก ?
โจะอง : เพราะการใช้กำลังที่เรียบง่ายแบบนั้น
โจะอง : มันไม่มีความหมายอะไรเลย
โจะอง : เมื่ออยู่ต่อหน้าการใช้กำลังที่แท้จริงไงล่ะ !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
(โยริงามิ โจะอง แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทมามิโซว & โมโคว)
──ป่าไผ่หลงทาง
ป่าไผ่ที่เปลี่ยนรูปลักษณ์ทุกครั้งที่มาเยือน
จนเรียกได้ว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งพลังชีวิต
มามิโซว : ทำไมเธอถึงมาหักหลังกันตอนสุดท้ายล่ะ
มามิโซว : ศัตรูเลยหนีรอดไปได้เลย
โมโคว : คนที่หักหลังคือลูกพี่ไม่ใช่เหรอ ?
โมโคว : พอรู้ตัวอีกทีก็ไปจับคู่กับศัตรูแล้ว
มามิโซว : ว่าไงนะ ? ข้าไปจับคู่กับศัตรู ?
มามิโซว : นั่นมันเธอต่างหากล่ะ
โมโคว : ไม่สิ ลูกพี่เองก็จับคู่เหมือนกัน
โมโคว : กับเจ้าคนที่บอกว่าเป็นเทพยาจกนั่น
มามิโซว : ข้าถูกจับคู่กับเทพยาจก......งั้นเหรอ ?
มามิโซว : จริงเหรอ ?
โมโคว : จริงสิ แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไม
โมโคว : ฉันถึงได้ถูกจับคู่กับเทพแห่งโรคระบาดนั่น
โมโคว : ควบคุมร่างกายไม่ได้ดั่งใจ
โมโคว : เหมือนกับโดนเทพแห่งโรคระบาดควบคุมเลย
มามิโซว : อะไรกันนี่
มามิโซว : ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง
มามิโซว : ข้าโดนเทพยาจกเข้าสิงย่อมไม่มีโอกาสชนะ
มามิโซว : เธอโดนควบคุมร่างกายก็ไม่มีโอกาสชนะ
มามิโซว : แพ้ราบคาบเลย
มามิโซว : สิงสถิตสัมบูรณ์ถูกเอามาใช้ประโยชน์
มามิโซว : ในการบังคับให้พ่ายแพ้......
มามิโซว : แบบนี้มัน......
มามิโซว : สนุกชะมัด !
มามิโซว : แผนการไม่เลวเลยนี่หว่า
โมโคว : ถึงจะน่าเสียดายที่ไม่ใช่การซัดกันโดยตรง
โมโคว : แต่ก็ไม่ได้รู้สึกโกรธแบบนี้มานานแล้วว่ะ
มามิโซว : ว่าแต่ การจับคู่
มามิโซว : โดนสลับได้ยังไงกันหนอ
มามิโซว : การสิงสถิตสัมบูรณ์อาจยังมี
มามิโซว : เงื่อนไขที่พวกเราไม่รู้อยู่ก็ได้
มามิโซว : ยังมีเรื่องที่ต้องศึกษาอีกเยอะเลยสินะ !
โมโคว : นั่นสินะ
โมโคว : เรื่องศึกษาขอยกให้ลูกพี่ไปละกัน
โมโคว : ท่าทางจะมีอะไรให้สนุกอีกเยอะเลยแฮะ
มามิโซว : ให้ข้าจัดการเอง
มามิโซว : ส่วนเรื่องวิธีต่อสู้
มามิโซว : ขอยกให้ผู้เป็นอมตะอย่างเธอละกัน
มามิโซว : สองผู้แข็งแกร่งที่สุดที่เติบโตขึ้นอีกขั้นคือพวกเรา !
ทั้งสองไม่รู้ว่าถูกทำให้สู้กันเองตั้งแต่เมื่อใด
จนในที่สุดก็ถูกบังคับให้พ่ายแพ้ไป
แต่กลายเป็นว่าจิตต่อสู้ยิ่งลุกโชนมากขึ้น
ทานุกิเจ้าปัญญากับมนุษย์อมตะจอมพลีชีพ
วันที่จะพิชิตพี่น้องผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
แล้วได้ฉายา สองผู้แข็งแกร่งและชั่วร้ายที่สุด ใกล้จะมาถึงแล้ว
มั้งนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มิโกะ & เบียคุเรน สองยอดมนุษย์ผู้แข็งแกร่งที่สุด
- Stage 1 -
ผู้มีจิตใจว่างเปล่า
สถานที่ : วังวิญญาณพิภพ (ยามเช้า)
มิโกะ : แต่ขอใช้เป็นตัวอย่างทดลองหน่อยละกัน
(โคเมย์จิ โคอิชิ ปรากฏตัว)
โคอิชิ : ตัวอย่างทดลอง ?เบียคุเรน : อิจิริน เอาเลยจ้ะ
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : รับทราบค่ะ !อิจิริน : เท่านี้ก็เรียบร้อยล่ะมั้ง ?
เบียคุเรน : ดีมากจ้ะ
เบียคุเรน : การบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์ สำเร็จแล้ว
มิโกะ : ง่ายมากเลยแฮะ
มิโกะ : นี่เป็นเพราะเด็กคนนี้
มิโกะ : ไม่ได้คิดอะไรเลยสินะ
โคอิชิ : อ้าว เมื่อกี้เหมือนโดน
โคอิชิ : ใครบางคนสิงสถิตสัมบูรณ์เลย ?
มิโกะ : โฮ่ รู้จักการสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : อยู่แล้วสินะ
มิโกะ : ถ้างั้นก็คุยง่ายหน่อย
มิโกะ : ขอตรวจสอบอะไรหลายๆอย่าง
มิโกะ : เกี่ยวกับการสิงสถิตสัมบูรณ์หน่อยนะ !
(BGM : กุหลาบบานใต้พิภพ)
(ถ้าเล่นแพ้)
โคอิชิ : ไชโย─ ชนะแล้ว
อิจิริน : ขอโทษค่ะ
อิจิริน : ได้ใจเกินไปหน่อย
(โคเมย์จิ โคอิชิ แพ้พ่าย)
มิโกะ : กรณีที่เห็นพ้องทั้งสองฝ่ายมิโกะ : กับกรณีที่บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญงั้นรึ
โคอิชิ : อ้าว─
โคอิชิ : โดนสิงสถิตตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
โคอิชิ : นี่เป็นการทดลองอะไรเหรอ ?
เบียคุเรน : ขอโทษที่ทำให้ตกใจนะจ๊ะ
เบียคุเรน : การตรวจสอบการบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
เบียคุเรน : ทำได้ด้วยการเซอร์ไพรส์เท่านั้นน่ะจ้ะ
มิโกะ : หากทั้งสองฝ่ายเห็นพ้องกัน
มิโกะ : ก็สามารถสถิตสัมบูรณ์ได้อย่างง่ายดาย
มิโกะ : แต่ถ้าอีกฝ่ายกำลังประมาทในแง่ของจิตใจ
มิโกะ : ก็สามารถบังคับสถิตสัมบูรณ์ได้
มิโกะ : ผู้อยู่เบื้องหลังเผยแพร่เงื่อนไขแบบหลัง
มิโกะ : เพื่ออะไรกันแน่นะ......
โคอิชิ : อ๊ะ─ เพราะอย่างนั้น
โคอิชิ : ฉันเลยโดนสิงสถิตไปทั่ว
โคอิชิ : ในระหว่างที่อยู่ในจิตใต้สำนึกสินะ
มิโกะ : เคยโดนบังคับสิงสถิตด้วยเหรอ
มิโกะ : ช่วยเล่ารายละเอียดให้ฟังหน่อยสิ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
ผู้มีอารมณ์ความรู้สึกว่างเปล่า
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (ยามเช้า)
มิโกะ : เจอตัวแล้ว
มิโกะ : เอ้า จัดการเลย !
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
โคโคโระ : เอ๋ ?โคโคโระ : จู่ๆทำอะไรน่ะ ?
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ปรากฏตัว)
ฟุโตะ : ทำได้แล้วค่ะฟุโตะ : สิงสถิตได้อย่างสมบูรณ์แบบค่ะ
มิโกะ : ทำได้ดีมาก
มิโกะ : ถ้างั้นฝากตรวจสอบเรื่องที่ว่าด้วยนะ
โคโคโระ : เอ๋ ?
โคโคโระ : เกิดอะไรขึ้นเหรอ ?
เบียคุเรน : ตอนนี้คุณกำลังโดนวิญญาณร้ายเข้าสิงอยู่ !
เบียคุเรน : ถ้าไม่ขัดขืนจะถึงตายเลยนะ
โคโคโระ : เอ๋ ? เอ๋ ?
โคโคโระ : ไม่เข้าใจเลยว่าพูดอะไรกันอยู่
(BGM : การแสดงร่ายรำตำหนักตระการใจ)
มิโกะ : จงอาละวาดใส่พวกเราให้เต็มที่มิโกะ : แล้วพวกเราจะขับไล่วิญญาณร้ายให้ดู !
(ถ้าเล่นแพ้)
โคโคโระ : ชนะซะแล้ว
โคโคโระ : ดับเบิ้ลนักศาสนาทำงานด้วยกัน
โคโคโระ : ความหมายไม่แน่ชัดเกินไปจนน่ากลัวเลย
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
มิโกะ : สภาพเป็นยังไงบ้าง ?ฟุโตะ : สบายมากค่ะ
โคโคโระ : ทางนี้ไม่สบายเลยนะ !
โคโคโระ : ทำไมถึงเข้ามาสิงสถิตสัมบูรณ์ตามอำเภอใจล่ะ
โคโคโระ : ออกไปเลยนะ !
ฟุโตะ : ต่อให้ถูกปฏิเสธจนพูดแบบนี้
ฟุโตะ : ก็ไม่มีความเปลี่ยนแปลงค่ะ
มิโกะ : อย่างนี้นี่เอง
มิโกะ : เข้าใจแล้ว
มิโกะ : ขอบคุณท่านโคโคโระสำหรับความร่วมมือ (คำว่า ท่าน (โดะโนะ) ในที่นี้ ความหมายเบากว่า ท่าน (ซะมะ)(ที่ใช้เรียกผู้สูงศักดิ์กว่า))
โคโคโระ : จะไม่อธิบายกันหน่อยเหรอ─ ?
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
ผู้มาเยือนที่ไม่ปกติ
สถานที่ : ปราสาทเข็มทอประกาย (ยามเย็น)
มิโกะ : ระหว่างการสิงสถิตสัมบูรณ์แบบเห็นพ้อง
มิโกะ : กับการสิงสถิตสัมบูรณ์แบบบังคับ
มิโกะ : ถ้าได้ทดลองอีกสักคน
มิโกะ : คงพิสูจน์ชี้ชัดได้
เบียคุเรน : เจ้าของปราสาทหลังนี้
เบียคุเรน : คงไม่ได้คิดอะไรมากมาย
เบียคุเรน : เหมาะจะเป็นตัวอย่างทดลองพอดีเลยล่ะ
มิโกะ : คนแคระเหรอ
มิโกะ : น่าจะมีสมองน้อยจริงๆนั่นล่ะ
(ฮินะนาอิ เทนชิ ปรากฏตัว)
เทนชิ : นี่─ ยัยนี่เป็นใครเหรอ─ ?(สุคุนะ ชินเมียวมารุ ปรากฏตัว)
ชินเมียวมารุ : แหงะ ยัยนี่เป็นคนที่ชอบคิดว่าชินเมียวมารุ : ตัวเองยิ่งใหญ่ที่สุดในเกนโซวเคียว
ชินเมียวมารุ : เป็นคนที่ยุ่งยากน่ารำคาญน่ะ
เทนชิ : หืม─
เทนชิ : พวกที่ได้แต่หมอบคลานอยู่บนพื้นพิภพน่ะ
เทนชิ : จะยิ่งใหญ่หรือเป็นศพก็ไม่เห็นต่างกันสักหน่อย
ชินเมียวมารุ : ใช่ !
ชินเมียวมารุ : สมกับที่เป็นท่านเทวดา พึ่งพาได้จริงๆ─
อิจิริน : คนแคระใช้ไม่ได้นะคะ !
อิจิริน : คนที่เคยกลายเป็นสเลฟไปแล้ว
อิจิริน : ไม่สามารถบังคับสิงสถิตได้ค่ะ
ฟุโตะ : มาสเตอร์ปริศนานั่นก็
ฟุโตะ : ไม่มีช่องโหว่ให้แทรกเข้าไปในจิตใจได้เลยค่ะ !
มิโกะ : ......ทราบแล้ว
มิโกะ : ถ้างั้นยกเลิกการทดลองบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : แล้วเข้าสู่โหมดต่อสู้ปกติ
เทนชิ : โอ๊ะ จะเอาเรอะ ?
เทนชิ : การต่อสู้ที่ทำให้เนื้อเต้นเลือดพล่าน
เทนชิ : ไม่ได้เจอมานานเลยนะ !
(BGM : ประสาทกลับหัวต้องแสงอาทิตย์อัสดง)
เทนชิ : หนอนแมลงที่หมอบคลานอยู่บนพื้นพิภพเอ๋ย !เทนชิ : อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ !
(ถ้าเล่นแพ้)
เทนชิ : สิงสถิตสัมบูรณ์งั้นเหรอ
เทนชิ : มีเรื่องน่าสนใจบนพื้นพิภพด้วยสิน้า
(ฮินะนาอิ เทนชิ แพ้พ่าย)
มิโกะ : อ่อนแอเกินไปเมื่อเทียบกับที่คุยโวเอาไว้มิโกะ : น่าผิดหวังจริงๆ
เทนชิ : แค่ยังไม่คุ้นเคยกับ
เทนชิ : การสิงสถิตสัมบูรณ์เท่านั้นแหละ
เทนชิ : ถ้าได้ฝึกฝนสักหน่อย ฉันไม่มีทางแพ้
เทนชิ : ให้กับพวกชาวพื้นพิภพหรอก !
มิโกะ : ถ้างั้นก็จงฝึกฝนเถิด
มิโกะ : ว่าแต่
มิโกะ : เมื่อกี้บอกว่าเป็นเทวดา
มิโกะ : นั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ ?
เทนชิ : ใช่แล้ว
มิโกะ : งั้นเหรอ ถึงจะไม่ค่อยอยากเชื่อ
มิโกะ : แต่ถ้าเป็นท่านเทวดาก็น่าจะแข็งแกร่งกว่านี้
มิโกะ : ไม่อยากเห็นตอนสภาพน่าสมเพชเลย
เทนชิ : ถึงได้บอกไงล่ะว่า─ ถ้าได้ฝึกสักหน่อย
เทนชิ : ฉันก็จะแข็งแกร่งที่สุด
เทนชิ : อุตส่าห์เจอคนแคระ
เทนชิ : ที่เข้ากับฉันได้ดีทั้งที
เทนชิ : เดี๋ยวก็จะเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุดแล้วล่ะ !
เทนชิ : คอยดูให้ดีเถอะ ! ไอ้พวกหนอนแมลง !
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
แข็งแกร่งเกินไปสำหรับการโหมโรง
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
มิโกะ : ลานจัดงานแสดงสดน่ะ
มิโกะ : อีกเดี๋ยววงปริซึมริเวอร์
มิโกะ : จะจัดงานแสดงสดที่นี่
เบียคุเรน : จะมีใครมาปรากฏตัวที่นี่เหรอ
มิโกะ : เปล่าหรอก แวะที่นี่เพราะเป็นธุรกิจน่ะ
มิโกะ : ว่าจะมากล่าวปราศรัยต่อหน้าเหล่าผู้ชมที่นี่
เบียคุเรน : เอ๋ ? ธุรกิจ ? เอ๋─ ?
เบียคุเรน : ไม่เห็นบอกกันก่อนเลย─
มิโกะ : การรวบรวมผู้สนับสนุน
มิโกะ : เริ่มต้นจากการทำกิจกรรมที่สม่ำเสมอ
มิโกะ : แบบนี้ล่ะนะ
(ยาคุโมะ ยูคาริ ปรากฏตัว)
ยูคาริ : งานแสดงสด น่าสนุกจังเลยน้ามิโกะ : คุณคือ......ถ้าจำไม่ผิด
มิโกะ : คนที่กำลังชี้นำเกนโซวเคียวอยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : ตายจริง มาตรวจสอบเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์เหรอ ?
ยูคาริ : ทั้งที่ไม่มีใครไหว้วานแท้ๆ
ยูคาริ : ขยันจังเลยนะ
มิโกะ : โผล่มาทำอะไร ?
มิโกะ : อย่าบอกนะว่า
มิโกะ : แค่มาชมงานแสดงสดน่ะ
ยูคาริ : จับคู่กับคู่แข่งทางธุรกิจเนี่ย......
ยูคาริ : สุดท้ายแล้วก็จะเป็นการต่อสู้กัน 2 คน
ยูคาริ : แล้วต้องพบกับผลลัพธ์ที่น่าผิดหวังนะ
มิโกะ : ตอบคำถามมา
มิโกะ : คุณมาทำอะไรที่นี่กันแน่ ?
ยูคาริ : นี่ การตรวจสอบของพวกคุณน่ะ
ยูคาริ : ยกให้ฉันทำต่อเองได้รึเปล่า
มิโกะ : โผล่มาทีหลัง
มิโกะ : แล้วจะให้ยกข้อมูลให้งั้นเหรอ !
มิโกะ : ไร้สาระ ไร้สาระเกินไปแล้ว !
มิโกะ : น่าผิดหวังจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ !
มิโกะ : ถึงจะเป็นการสู้แบบ 2 ต่อ 1
มิโกะ : ฉันก็จะไม่ออมมือให้หรอกนะ
มิโกะ : มาสู้กันแบบเต็มกำลังเลย !
(BGM : การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง ～ Necro-Fantasia)
(ถ้าเล่นแพ้)
ยูคาริ : เอ้า บอกผลการตรวจสอบมาสิ ?
ยูคาริ : ฉันไม่อยากแพ้เลยจริงๆนะ
(ยาคุโมะ ยูคาริ แพ้พ่าย)
มิโกะ : เธอไม่เอาจริงนี่นามิโกะ : แบบนี้ไม่สนุกเลย
ยูคาริ : เพียงพอแล้วล่ะ
ยูคาริ : ผลการตรวจสอบของพวกคุณ
ยูคาริ : ฉันรับรู้ได้จากวิธีการต่อสู้แล้ว
ยูคาริ : ถ้างั้นฉันจะเป็นฝ่ายให้ข้อมูลละกัน......
มิโกะ : ข้อมูล ?
ยูคาริ : ฉันรู้ตัวผู้อยู่เบื้องหลัง
ยูคาริ : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสแล้ว
มิโกะ : ว่าไงนะ ?
ยูคาริ : แต่ว่านะ ฉันยังไม่รู้วิธี
ยูคาริ : ที่จะบดขยี้ยัยนั่น
ยูคาริ : เพราะงั้นที่บอกว่าอยากได้ข้อมูล
ยูคาริ : อันนั้นฉันพูดจริงนะ
มิโกะ : เรื่องแบบนั้น ใครมันจะไปเชื่อ......
มิโกะ : ความเป็นไปได้ที่เธอจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเสียเอง
มิโกะ : ก็มีอยู่เยอะเกินพอเลยไม่ใช่เหรอ !
เบียคุเรน : ......ข้อมูลที่พวกเราได้มา
เบียคุเรน : และยังไม่เป็นข่าวลือออกไป คือ
เบียคุเรน : กรณีที่สิงสถิตสัมบูรณ์แบบเห็นพ้อง
เบียคุเรน : ฝ่ายมาสเตอร์คือผู้ถือสิทธิ
เบียคุเรน : ในการยกเลิกสิงสถิต
เบียคุเรน : และกรณีที่สิงสถิตสัมบูรณ์แบบบังคับ
เบียคุเรน : ฝ่ายสเลฟคือผู้ถือสิทธิ
เบียคุเรน : ในการยกเลิกสิงสถิต
มิโกะ : เฮ้ย
เบียคุเรน : ฉันเคยเห็นมนุษย์มากมายหลายหลาก
เบียคุเรน : ที่เปิดเผยความกลัดกลุ้มกังวลใจออกมา
เบียคุเรน : อีกฝ่ายกำลังโกหกหรือไม่
เบียคุเรน : ฉันสามารถดูออกได้ในทันที
เบียคุเรน : ถึงยัยนี่จะโกหกอยู่ครึ่งหนึ่ง
เบียคุเรน : แต่ก็ไม่ได้โกหกในเรื่องที่ว่า
เบียคุเรน : เธอรู้ว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
เบียคุเรน : ถ้าแบ่งปันข้อมูลให้แค่พอเป็นนัย
เบียคุเรน : คงยอมบอกว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
เบียคุเรน : ที่พวกเรากำลังตามหาตัวอยู่
เบียคุเรน : เธอกำลังบอกเป็นนัยว่าอย่างนี้
เบียคุเรน : ให้ฝ่ายเราเป็นคนอธิบาย
เบียคุเรน : จะไวกว่าใช่มั้ยล่ะ ?
ยูคาริ : ฮุฮุฮุ
ยูคาริ : ดูเหมือนพระรูปนี้
ยูคาริ : จะใช้ชีวิตเก่งกว่านะ
ยูคาริ : เป็นข้อมูลที่ดีจริงๆ
ยูคาริ : ถ้าอย่างนั้นฝ่ายนี้จะยอมบอก
ยูคาริ : ข้อมูลชั้นสุดยอดให้ละกัน
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
บุปผาที่เลวทรามที่สุดจักเบ่งบานในใจที่ว่างเปล่า
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
มิโกะ : ในงานแสดงสดงั้นเหรอ ?
เบียคุเรน : ดูเหมือนว่าใกล้จะเริ่มแล้วด้วย
เบียคุเรน : จังหวะเหมาะเหม็งเลย
มิโกะ : แต่ว่า แบบนี้แย่แน่
มิโกะ : เข้าใจจุดประสงค์ของผู้อยู่เบื้องหลังแล้ว !
(โยริงามิ โจะอง ปรากฏตัว)
โจะอง : ไชโย─ !โจะอง : ตั้งตารองานแสดงสดมานานแล้ว─ !
โจะอง : แล้วชั่วพริบตาที่ผู้ชม
โจะอง : ต่างไม่คิดอะไรในใจก็จะมาเยือน─
มิโกะ : พอแค่นั้นแหละ
มิโกะ : ต้นตอของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส !
โจะอง : อื๋อ ใครน่ะ ?
โจะอง : เธอคือนักบุญพูดมาก
โจะอง : ที่พบเห็นได้บ่อยๆในช่วงนี้นี่นา
โจะอง : แถมยังมีกระทั่งพระที่วางท่าเป็นคนดีด้วย
มิโกะ : เธอเป็นใคร
มิโกะ : จงประกาศชื่อมา
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะอง
โจะอง : เทพธิดาผู้นำมาซึ่งความมั่งคั่งน่ะ
เบียคุเรน : นำมาซึ่งความมั่งคั่งงั้นเหรอ ?
เบียคุเรน : โกหกทั้งเพ ฉันสัมผัสได้แต่
เบียคุเรน : ออร่าด้านลบอย่างรุนแรงจากตัวคุณ
มิโกะ : ฉันเข้าใจจุดประสงค์ของเธอแล้ว
มิโกะ : คิดจะบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เหล่าผู้ชม
มิโกะ : ที่กำลังเพลินกับงานแสดงสดล่ะสิ
มิโกะ : หลังจากนั้นคิดจะทำอะไร......แต่ว่า
มิโกะ : ดูจากการแต่งตัวโก้หรูของเธอแล้ว
มิโกะ : คงคิดจะช่วงชิงทรัพย์สินใช่มั้ยล่ะ ?
โจะอง : เห─ เข้าใจไปถึงขั้นนั้นเลยแฮะ
โจะอง : ถูกต้องตามนั้น
โจะอง : ถ้าผู้ชมกำลังเพลินก็เข้าสิงได้ตามใจชอบเลยล่ะ
มิโกะ : การขโมยสิ่งของของผู้อื่น
มิโกะ : เป็นเรื่องที่นอกรีตเสียยิ่งกว่านอกรีต !
เบียคุเรน : อทินนาทานาเวรมณี
เบียคุเรน : ก่อเหตุวิปลาสเพื่อลักทรัพย์อย่างไร้ยางอายเช่นนี้
เบียคุเรน : ช่างบาปมหันต์ยิ่งนัก
มิโกะ : ถูกต้องตามนั้น
มิโกะ : การกระทำนอกรีตไร้สาระเยี่ยงนี้
มิโกะ : มาทำให้หายไปจากโลกนี้กันเถอะ
โจะอง : อะฮะฮะ
โจะอง : คนที่ไร้สาระคือพวกเธอต่างหากล่ะ !
โจะอง : คิดว่าจะเอาชนะฉันได้งั้นเหรอ ?
โจะอง : นอกรีต ? ไร้ยางอาย ? เอาเลยเอาเลย
โจะอง : ถือว่าเป็นคำชมสำหรับฉันล่ะนะ─
(โยริงามิ ชิอง ปรากฏตัว)
ชิอง : นี่ โจะองชิอง : ถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างกับยัยพวกนี้
ชิอง : การแสดงสดจะเริ่มเสียก่อนนะ
มิโกะ : อะไรกัน พวกนอกรีตก็มาเป็นคู่งั้นรึ
(เริ่มการแสดงสด)
(BGM : ค่ำนี้เป็น Egoist จอมเสเพล(Live ver) ～ Egoistic Flowers.)
โจะอง : ฉันคือเทพแห่งโรคระบาดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดโจะอง : และ
ชิอง : ฉันเป็นพี่สาวชื่อ โยริงามิ ชิอง
ชิอง : เทพยาจกผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
ชิอง : แม้ว่าโดยส่วนตัวจะไม่เต็มใจนัก
ชิอง : แต่ไม่มีหนทางใดที่จะเอาชนะพวกเราได้หรอกนะ
โจะอง & ชิอง : สาเหตุที่พวกเราเป็นพี่น้องที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
โจะอง & ชิอง : จงรับรู้ด้วยร่างกายซะ !
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
มิโกะ : จารีตย่อมไร้เหตุให้พ่ายแก่พวกนอกรีตมิโกะ : รีบไสหัวไปได้แล้ว
ชิอง : อ๊า แสบตา แสบตาจังเลยน้า
ชิอง : พวกเธอดีใจเสียจน
ชิอง : ส่องประกายเจิดจ้าออกมาเลยนะ─
มิโกะ : ว่าไงนะ ?
ชิอง : เป็นเพราะเดี๋ยวจะโดนเห็นสภาพที่น่าเจ็บใจ
ชิอง : จนต้องส่องแสงทอประกายออกมานั่นล่ะนะ !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
(โยริงามิ โจะอง แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทมิโกะ & เบียคุเรน)
──ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
โรงฝึกสำหรับฝึกสอนเหล่ามนุษย์ผู้อยากเป็นเซียน
ฟุโตะ : ......แพ้จนได้สินะคะ
มิโกะ : เป็นเพราะฉันโดนเทพยาจกเข้าสิงน่ะ
มิโกะ : หากโดนเทพยาจกเข้าสิงย่อมเป็นไปไม่ได้ที่จะชนะ
มิโกะ : แต่ว่า ทั้งที่เคยคิดว่า
มิโกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์ได้เพียง 1 คนต่อ 1 คนเท่านั้น
มิโกะ : มันหมายความว่ายังไงกันแน่นะ ?
ฟุโตะ : ไม่ใช่ว่าโดนพระรูปนั้น
ฟุโตะ : หักหลังเอาเหรอคะ ?
ฟุโตะ : แบบว่าหน้ามืดตามัวเพราะเงินที่เจิดจ้าของศัตรู
มิโกะ : อย่าพูดอย่างนั้น
มิโกะ : แม้จะต่างศาสนากัน
มิโกะ : แต่ยัยนั่นไม่ใช่คนที่จะทำแบบนั้นหรอก
มิโกะ : การบังคับสิงสถิตสัมบูรณ์
มิโกะ : คงทำงานด้วยหลักการอื่นที่เราไม่รู้น่ะ
มิโกะ : หากไม่รู้ว่ามันคืออะไรกันแน่
มิโกะ : ย่อมไม่มีโอกาสชนะ
มิโกะ : แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ไม่นึกเลยว่า
มิโกะ : การสิงสถิตสัมบูรณ์จะมีอยู่ 2 เป้าหมาย
มิโกะ : คือการเข้าสิงผู้ชมงานแสดงสด
มิโกะ : และการยัดเยียดเทพยาจกให้แก่ศัตรู
มิโกะ : หึหึหึ ไม่เลวเลยทีเดียว
มิโกะ : เจ้าพวกนั้นไม่ใช่พวกนอกรีตธรรมดา
มิโกะ : แต่เป็นเทพนอกรีตเลยล่ะ
──วัดเมียวเรนจิ
วัดที่ไม่แบ่งแยกว่าเป็นมนุษย์หรือโยวไค
และไม่ทราบนิกายแน่ชัด
อิจิริน : สุดท้ายแล้วเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ
เบียคุเรน : พอรู้ตัวอีกที
เบียคุเรน : ก็กลายเป็นสเลฟของเทพแห่งโรคระบาดไปแล้วจ้ะ
เบียคุเรน : ทำให้ไม่สามารถต่อสู้ได้อย่างอิสระ
เบียคุเรน : แต่ว่า ในข่าวลือเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์
เบียคุเรน : ไม่มีเรื่องขั้นตอนการบังคับให้เป็นสเลฟเลย
เบียคุเรน : บางทีอาจยังมีความลับซุกซ่อนอยู่
เบียคุเรน : ในเงื่อนไขของการสิงสถิตสัมบูรณ์ก็เป็นได้จ้ะ
อิจิริน : ความลับเหรอคะ หรือว่าบางที
อิจิริน : ถ้าเป็นคนคนนั้น อาจจะรู้ก็ได้......
เบียคุเรน : คุณยูคาริสินะ
เบียคุเรน : บางทีเธออาจรู้เรื่องกับดักอันนี้
เบียคุเรน : และกำลังคิดหาวิธีพิชิตสองคนนั้นอยู่ก็ได้
เบียคุเรน : การร่วมมือกับเธออาจเป็นแผนการที่ดี......
เบียคุเรน : หรือว่าจะจับคู่กับมิโกะแล้วไปท้าสู้อีกครั้งดีนะ
เบียคุเรนมีคำตอบที่ชัดเจนอยู่ในใจแล้ว
เพราะพวกตนโดนส่งเข้าไปหาศัตรู
โดยไม่ได้รับการแจ้งให้รู้ถึงความลับที่สำคัญที่สุด
ยาคุโมะ ยูคาริ จึงไว้ใจไม่ได้
ตอนที่คิดแบบนั้น ขุนพลเจ้าปัญญาที่ไว้ใจได้ก็มาเยือนที่วัดพอดี
"ฮิจิริ เบียคุเรนเอ๋ย ! คราวนี้มาคิดแผนการที่ทำให้ไม่แพ้กันเถอะ !"
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ฟุโตะ & อิจิริน สองผู้ไม่ยอมกันและกัน
- Stage 1 -
การตรวจสอบของฟุโตะ
สถานที่ : ปราสาทเข็มทอประกาย (ยามเย็น)
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ ปรากฏตัว)
ชินเมียวมารุ : ได้สิ─ชินเมียวมารุ : ถ้างั้นขอไปหาคนสิงสักหน่อย
ชินเมียวมารุ : รอเดี๋ยวนะ─
ฟุโตะ : ไม่ต้องหรอก เพราะเจ้าน่ะ
ฟุโตะ : โดนสิงไปแล้วไม่ใช่เหรอ
ชินเมียวมารุ : เอ๋ ?
(โคเมย์จิ โคอิชิ ปรากฏตัว)
โคอิชิ : แต๊น─โคอิชิ : การสิงสถิตตามมีตามเกิด
โคอิชิ : ประสบ・ความ・สำเร็จ !
ฟุโตะ : บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์งั้นรึ
ฟุโตะ : เอาเถอะ มาสู้กัน !
(BGM : ประสาทกลับหัวต้องแสงอาทิตย์อัสดง)
(ถ้าเล่นแพ้)
ชินเมียวมารุ : น่ากลัว !
ชินเมียวมารุ : โดนสิงสถิตตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ชินเมียวมารุ : แพ้─จน─ได้─ชินเมียวมารุ : โดนใครก็ไม่รู้มาสิงสถิตสัมบูรณ์
ชินเมียวมารุ : แถมยังแพ้อีก น่าขายหน้าจริงๆ
ฟุโตะ : คอมบิเนชั่นเลวร้ายที่สุดเลยล่ะ
ฟุโตะ : ไปฝึกฝนเพิ่มเติมซะนะ
ชินเมียวมารุ : โดนจับคู่กับคนที่ไม่อยากจับ
ชินเมียวมารุ : แล้วยังมาโดนเทศนาอีก
ชินเมียวมารุ : น่าขายหน้าที่สุดเลย
อิจิริน : เฮ้─ ถึงเวลาเปลี่ยนกันตามสัญญาแล้วนะ─
ฟุโตะ : โอ๊ะ งั้นรึ
ฟุโตะ : โทษที
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
การตรวจสอบของอิจิริน
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
อิจิริน : เธอที่อยู่ตรงนั้น !
อิจิริน : มาประลองกันด้วยการสิงสถิตสัมบูรณ์เถอะ !
(ฟุจิวาระ โนะ โมโคว ปรากฏตัว)
โมโคว : มาได้จังหวะเหมาะพอดีโมโคว : ฉันเองก็อยากฝึกฝน
โมโคว : ในการเป็นมาสเตอร์อยู่เหมือนกัน
(เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ ปรากฏตัว)
อุดองเกะ : พระกับเซียนมาเป็นคู่......อุดองเกะ : นึกว่าเป็นคู่แข่งกันเสียอีก
อุดองเกะ : มาจับคู่กันแบบนี้ ผิดคาดเลยแฮะ
อิจิริน : แผนของท่านฮิจิริค่ะ
อิจิริน : บอกให้ไปตรวจสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์กัน 2 คนซะ
โมโคว : จะอะไรก็ช่างเถอะ
โมโคว : ขอแค่ไม่อ่อนแอก็พอ !
(BGM : Red Soul ไร้แตกดับ)
(ถ้าเล่นแพ้)
โมโคว : อย่างที่คิดเลย
โมโคว : ไม่คุ้นกับการเป็นมาสเตอร์เลยแฮะ
(ฟุจิวาระ โนะ โมโคว แพ้พ่าย)
อิจิริน : เห็นชัดเลยนะว่ายังไม่คล่องน่ะโมโคว : โดยส่วนตัวแล้วชอบเป็นสเลฟมากกว่าแฮะ
โมโคว : แค่ได้อาละวาดเมื่อถึงตาของตัวเองก็พอ
อิจิริน : เป็นแบบนั้นเองสินะค้า
อิจิริน : นึกว่าทุกคนจะชอบเป็นมาสเตอร์
อิจิริน : เพราะได้เป็นผู้ถือสิทธิเสียอีก
โมโคว : ปล่อยให้คนอื่นกะจังหวะสลับตัว
โมโคว : มันสบายกว่าน่ะ
โมโคว : จะได้ตั้งสมาธิกับการต่อสู้อย่างเดียวไงล่ะ ?
อิจิริน : ถ้าชอบเป็นสเลฟ
อิจิริน : ก็ยังมีวิธีที่เรียกว่า
อิจิริน : บังคับสิงสถิตอยู่นะคะ
โมโคว : หมายถึงการตั้งสมาธิอย่างแรงกล้า
โมโคว : แล้วเข้าสิงมนุษย์ที่กำลังประมาท
โมโคว : แบบนั้นสินะ
อิจิริน : ใช่ค่ะ
อิจิริน : โอ๊ะ ถึงเวลาที่ต้อง
อิจิริน : เปลี่ยนมาสเตอร์แล้ว......
อิจิริน : ไม่มีการติดต่อมาจากฟุโตะเลยน้า
อิจิริน : เป็นอะไรไปน่ะ ?
โมโคว : ผลัดกันเป็นมาสเตอร์เหรอ
โมโคว : พวกเธอน่าสนใจดีแฮะ
อิจิริน : เคยทะเลาะกันว่า
อิจิริน : ใครจะเป็นมาสเตอร์น่ะค่ะ......
อิจิริน : จริงสิ ในเมื่อฟุโตะไม่ติดต่อมา
อิจิริน : ฉวยโอกาสทดลอง
อิจิริน : บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์ดูดีกว่า
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
การสิงสถิตสัมบูรณ์ที่ผิดปกติ
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
อิจิริน : ดูเหมือนว่าจะ
อิจิริน : บังคับสิงสถิตสัมบูรณ์สำเร็จด้วยดี......
อิจิริน : ว่าแต่ ที่นี่ที่ไหนเหรอ
ฟุโตะ : ไม่รู้เหมือนกัน
ฟุโตะ : พอรู้ตัวก็มาอยู่ที่นี่แล้ว
(โดเรมี สวีท ปรากฏตัว)
โดเรมี : น่าตกใจจริงๆโดเรมี : ทำการสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ใส่ผู้ที่อยู่ในโลกแห่งความฝันสินะ
ฟุโตะ : โลกแห่งความฝัน งั้นเหรอ ?
โดเรมี : ปกติแล้วจะไม่สามารถทำการ
โดเรมี : สถิตสัมบูรณ์ใส่มนุษย์ที่อยู่ในโลกแห่งความฝันได้
โดเรมี : แต่ว่าพวกเธอ
โดเรมี : ทำการสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ด้วยความเห็นพ้องของมาสเตอร์
โดเรมี : มาสเตอร์กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น
โดเรมี : แล้วตอบตกลงรับการสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : จัดว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากเลยล่ะ
อิจิริน : แปลว่า เธอหลับอยู่งั้นเหรอ ?
ฟุโตะ : เอ๊ะ เปล่านะ
ฟุโตะ : ไม่รู้สิ
ฟุโตะ : ที่สำคัญกว่านั้น ตรวจสอบต่อกันเถอะ
ฟุโตะ : ดูสิ ยัยคนที่อยู่ตรงหน้านี่
ฟุโตะ : กำลังสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่นะ
ฟุโตะ : ตรวจสอบการสู้จริงด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์เถอะ
โดเรมี : ต่อสู้สินะจ๊ะ
โดเรมี : แต่ว่า ฉันไม่ได้ทำการ
โดเรมี : สิงสถิตสัมบูรณ์อยู่หรอกนะ
โดเรมี : ฉันแค่กำลังคุ้มครองก้อนฝัน
โดเรมี : ที่เตร็ดเตร่ไปมาเท่านั้นเอง
โดเรมี : แต่ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็
(BGM : Sleep Sheep Parade)
(ถ้าเล่นแพ้)
โดเรมี : การพ่ายแพ้ในความฝัน
โดเรมี : มันแย่ตรงที่ไม่สามารถล้างแค้นได้นะ
(โดเรมี สวีท แพ้พ่าย)
ฟุโตะ : ชนะแล้ว !ฟุโตะ : แต่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยนะ
ฟุโตะ : มีแต่การโจมตีแปลกประหลาดทั้งนั้นเลย
ฟุโตะ : เจ้าเป็นใครน่ะ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
โดเรมี : การสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : เกิดขึ้นโดยการแย่งยึดร่าง
โดเรมี : ของตัวเองในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : จงจำเอาไว้ว่ามันเป็นการกระทำ
โดเรมี : ของปิศาจที่จะช่วงชิงแดนฝัน
ฟุโตะ : หมายความว่ายังไง ?
โดเรมี : เมื่อถูกสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ก็จะไม่สามารถฝันได้จ้ะ
โดเรมี : ความฝันในระหว่างนั้น
โดเรมี : มันหายไปอยู่ที่ไหนกันแน่
ฟุโตะ : งืม ไม่เข้าใจเลยว่ากำลังพูดอะไรอยู่
ฟุโตะ : สติมันเริ่มเลือน......
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ออกไปจากหน้าจอ)
โดเรมี : มาสเตอร์ตื่นแล้วสินะโดเรมี : หากเป็นแบบนี้ต่อไป
โดเรมี : เหล่าชาวโลกแห่งความฝันที่ถูกขับไล่จากร่างเนื้อ
โดเรมี : ต้องออกมาอาละวาดแน่
โดเรมี : ก่อนที่จะเกิดเรื่องน่ากลัวขึ้น
โดเรมี : อยากให้มีใครสักคนช่วยคลี่คลาย
โดเรมี : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสจังเลยน้า
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
การฝึกพิเศษลับของมิโกะ
สถานที่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์ (ยามเย็น)
ฟุโตะ : หัวมันเบลอยังไงชอบกลแฮะ
ฟุโตะ : เหมือนฝันเห็นอะไรแปลกๆเลย
อิจิริน : อ้าว ?
อิจิริน : เธอเองก็เหมือนกันสินะ
อิจิริน : ถึงจะลืมเรื่องราวไปแล้วก็เถอะ......
อิจิริน : เอ้า ช่างเถอะ
อิจิริน : เริ่มตรวจสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์ต่อกันเถอะ
(อิบาราคิ คาเซน ปรากฏตัว)
คาเซน : เป็นไง คุ้นกับการเป็นสเลฟรึยัง ?(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : อืม─เรย์มุ : ยังไงก็ไม่คุ้นอยู่ดีน้า
เรย์มุ : การไม่ได้ถือสิทธิเนี่ย
เรย์มุ : ไม่เข้ากับตัวฉันเลย
คาเซน : เธอยังขาดสิ่งที่เรียกว่า
คาเซน : การปรับตัวเข้าหาคนอื่นนะ
คาเซน : อ้าว แขกเหรอ ?
อิจิริน : สวัสดีค่ะ─
อิจิริน : มาตรวจสอบการสิงสถิตสัมบูรณ์ค่ะ
อิจิริน : ดูเหมือนว่าทางนั้นเองก็
อิจิริน : กำลังตรวจสอบอยู่สินะคะ
คาเซน : ได้ยินมาแล้วล่ะ
คาเซน : เจ้านายของพวกคุณเองก็
คาเซน : กำลังพยายามตรวจสอบอยู่สินะ
คาเซน : คงถือว่าไม่บรรลุเป้าหมาย
คาเซน : จนกว่าจะคลี่คลายเหตุวิปลาสได้ล่ะสิ
อิจิริน : จะคลี่คลายได้เมื่อไหร่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาแล้ว
อิจิริน : พวกเรากำลังพยายามตรวจสอบค่ะ
อิจิริน : เพื่อลดระยะเวลาให้สั้นลงสักนิดก็ยังดี
คาเซน : แหม งั้นก็เหมาะเหม็งเลย
คาเซน : ผู้คลี่คลายเหตุวิปลาสของทางนี้ก็กำลังฝึกพิเศษอยู่พอดี
คาเซน : เพื่อให้คุ้นเคยกับการเป็นสเลฟมากขึ้น
คาเซน : มาสู้กันสักตั้งเถอะ ! แบบเอาจริงเลยนะ
(BGM : สีของปฐพีคือสีเหลือง ～ Primrose)
(ถ้าเล่นแพ้)
คาเซน : อีกฝ่ายอ่อนแอเกินไป
คาเซน : นับเป็นการฝึกไม่ได้เลยนะ
(อิบาราคิ คาเซน แพ้พ่าย)
อิจิริน : เยี่ยม ชนะแล้ว !อิจิริน : หรือบางทีพวกเราคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดแล้ว !
ฟุโตะ : แบบนั้นก็ไม่เลวนะ
ฟุโตะ : เซียนกับมิโกะจับคู่กัน
ฟุโตะ : ก็ยังเอาชนะได้
ฟุโตะ : ชักรู้สึกขึ้นมาแล้วสิว่า
ฟุโตะ : ต่อให้เจอใครก็จะไม่แพ้
คาเซน : แค่แข็งแกร่งอย่างเดียว
คาเซน : ไม่สามารถเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุดได้หรอก
คาเซน : เจ้านายของพวกคุณ
คาเซน : ต้องพูดแบบนี้แน่ๆ
อิจิริน : ว้ายว้าย─ แพ้แล้วพาล─
ฟุโตะ : แพ้แล้วพาล─
เรย์มุ : ขอบอกไว้ก่อนนะว่า
เรย์มุ : สุดท้ายแล้วคนที่จะชนะ
เรย์มุ : ยังไงก็เป็นฉันอยู่ดี
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
จงรายงานผลการตรวจสอบ !
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ (ยามเย็น)
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : ขอบใจสำหรับการตรวจสอบนะเบียคุเรน : ได้ข้อมูลอะไรใหม่ๆบ้างรึเปล่าจ๊ะ ?
ฟุโตะ : เป็นการตรวจสอบที่เกิดประโยชน์อย่างมากเลยล่ะ
เบียคุเรน : งั้นก็ดีแล้วจ้ะ
เบียคุเรน : มันคงมีส่วนช่วยในการพิชิต
เบียคุเรน : คู่หูเทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกได้
ฟุโตะ : เรื่องนั้น......
ฟุโตะ : พวกเราจะรับหน้าที่โค่นศัตรูผู้เลวทรามที่สุดเอง
ฟุโตะ : ไม่สิ ขอรับหน้าที่นั้นได้รึเปล่า
เบียคุเรน : หา ?
ฟุโตะ : พอได้ทำศึกสิงสถิตสัมบูรณ์มากๆเข้า
ฟุโตะ : ก็เข้าใจขึ้นมาจนได้
ฟุโตะ : มันยากเป็นอย่างยิ่งที่จะบอกว่า
ฟุโตะ : คอมบิเนชั่นของพวกท่าน
ฟุโตะ : มีปัญหาอยู่
ฟุโตะ : แต่ว่าถ้าเป็นพวกเราล่ะก็
ฟุโตะ : พวกเราสามารถต่อสู้ได้โดย
ฟุโตะ : ไม่ยึดติดกับคำว่ามาสเตอร์สเลฟ !
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : โฮะโฮ่มิโกะ : พูดได้น่าสนใจดีนี่นา
มิโกะ : สรุปคือ เธอจะบอกว่า
มิโกะ : พวกเธอแข็งแกร่งกว่าพวกเราสินะ
ฟุโตะ : อ๊ะ เปล่าค่ะ คือว่า
มิโกะ : วะฮะฮะ
มิโกะ : ไม่เป็นไรหรอก ดีแล้วล่ะ
เบียคุเรน : อิจิรินล่ะ
เบียคุเรน : เธอเองก็คิดแบบนั้นเหรอ
อิจิริน : ค่ะ ฉันคิดว่าชนะได้ค่ะ !
อิจิริน : อ๊ะ แน่นอนว่าหมายถึง
อิจิริน : คู่หูเทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกนะคะ
มิโกะ : ถ้าจะคุยโวขนาดนั้น
มิโกะ : ลองแสดงให้พวกเราเห็นสิ
มิโกะ : ดีมั้ย ? ฮิจิริ เบียคุเรนเอ๋ย
มิโกะ : งานรื่นเริงแบบนี้ก็ไม่เลวนะ
เบียคุเรน : ช่วยไม่ได้น้า
เบียคุเรน : ดูเหมือนจะได้ต่อสู้จริง
เบียคุเรน : จนมั่นใจในตัวเองเกินไปสินะ
เบียคุเรน : ถ้างั้น ผลการตรวจสอบของพวกเธอ
เบียคุเรน : จงแสดงให้พวกเราเห็นเป็นขวัญตา !
(BGM : Unknown X ～ Occultly Madness)
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
(Overdrive Mode Only)
เบียคุเรน : พวกเธอทำได้ไม่เลวเลยนี่นาฟุโตะ : นี่ยังแค่อุ่นเครื่องนะ !
เบียคุเรน : แต่อย่าลืมซะล่ะ !
เบียคุเรน : ความอวดดีเกี่ยวพันถึงความพ่ายแพ้......
เบียคุเรน : เหมือนที่พวกเราได้รู้ซึ้งมานั่นล่ะนะ !
(ถ้าเล่นแพ้)
เบียคุเรน : โธ่ เป็นเพราะได้ใจเกินไปนั่นล่ะนะ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทฟุโตะ & อิจิริน)
──วัดเมียวเรนจิ
สอง ไม่สิ สามผู้แข็งแกร่งที่สุดได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว ณ ที่แห่งนี้
อิจิริน : เอาล่ะ─ มาขัดเกลากระบวนท่าจนกว่าจะถึงศึกตัดสินเถอะ
ฟุโตะ : นั่นสินะ
ฟุโตะ : นักพรตตรงนั้นเองก็พยายามเข้าล่ะ
อิจิริน : อุนซันพยายามตลอดเวลาอยู่แล้วล่ะ─
อุนซัน : ......
อิจิริน : อย่างนี้นี่เอง พอสลับกับฟุโตะ(เธอ)ในระหว่างต่อสู้
อิจิริน : สติของอุนซันเองก็ขาดหายไปด้วย
ฟุโตะ : ว่าไงนะ ?
อิจิริน : บางทีอาจเป็นเพราะฉันไม่อยู่
อิจิริน : เลยประคองอัตตาของตัวเองเอาไว้ไม่ได้ล่ะมั้ง
ฟุโตะ : ยุ่งยากจังเลยน้า
อิจิริน : ว่าแต่ ตอนนั้นน่ะ
อิจิริน : จำอะไรไม่ได้เลยจริงๆเหรอ ?
ฟุโตะ : เรื่องโลกแห่งความฝันน่ะเหรอ
ฟุโตะ : พอตื่นขึ้นมาก็ลืมไปเกือบหมดเลยล่ะ
อิจิริน : ฝันเห็นเรื่องเดียวกันในระหว่างสิงสถิตสัมบูรณ์
อิจิริน : ฉันว่าต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆเลย......
ฟุโตะ : จำได้แค่อย่างเดียวว่า
ฟุโตะ : เป็นฝันที่น่ากลัวอย่างบอกไม่ถูกเลย
อิจิริน : โลกแห่งความฝัน กับ สิงสถิตสัมบูรณ์
อิจิริน : อาจมีความเกี่ยวข้องกันก็ได้......
อิจิริน : เอาเถอะ พักเรื่องยากๆไปก่อน
อิจิริน : ขั้นแรก พวกเราไปลองสู้
อิจิริน : กับสองผู้เลวทรามที่สุดนั่นกันเถอะ
ฟุโตะ : นั่นสินะ
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีอุตส่าห์
ฟุโตะ : ยอมรับว่าแข็งแกร่งขึ้นแล้วทั้งที
สองผู้อ้างตัวว่าแข็งแกร่งที่สุด
ไปท้าทายคู่หูเทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจก
ผลลัพธ์คือ ทั้งสองถูกทำให้สู้กันเอง
จนความสัมพันธ์ร้าวฉานอย่างง่ายดาย
สุดท้ายแล้วทั้งสองก็ไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย
มิโกะและเบียคุเรนต่างผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
อุดองเกะ & โดเรมี กระต่ายวิกลจริต
- Stage 1 -
ความฝันกลายเป็นความจริง
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
อุดองเกะ : พระจันทร์ในคืนนี้กำลังส่องแสง
อุดองเกะ : แห่งความวิกลจริตมากขึ้นไปอีกขั้น
อุดองเกะ : วันแบบนี้
อุดองเกะ : ต้องเกิดเรื่องเลวร้ายขึ้นแน่ๆเลยน้า
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : นึกแล้วเชียว เธอเองสินะเรย์มุ : ฉันได้ยินมาว่ามีกระต่ายวิกลจริต
เรย์มุ : กำลังอาละวาดอยู่ในป่าไผ่น่ะ
อุดองเกะ : แหงะ─
อุดองเกะ : สังหรณ์ใจไม่ผิดเลย
เรย์มุ : ถ้าพูดถึงความวิกลจริตก็ต้องนึกถึงเธอนี่ล่ะ
อุดองเกะ : ค่าค่า
อุดองเกะ : แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะอาละวาดหรอกนะ
เรย์มุ : อ้าว─ ?
เรย์มุ : แลดูเธอผิดไปจากทุกทีชอบกลนะ ?
(BGM หยุดเล่น)
อุดองเกะ : โฮะโฮ่(BGM : Neo ป่าไผ่ in Flame)
อุดองเกะ : สมกับที่เป็นมิโกะ ดูออกเร็วดีน้าอุดองเกะ : ฉันคือเรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
อุดองเกะ : จากโลกแห่งความฝัน
อุดองเกะ : เป็นเรย์เซนอีกคนหนึ่ง
อุดองเกะ : ไม่เหมือนกับเรย์เซนที่คุณรู้จักหรอกนะ !
เรย์มุ : ล้อเล่นไร้สาระอะไรแบบนั้น......
เรย์มุ : อาจจะเป็นเรย์เซนเหมือนทุกทีก็ได้
อุดองเกะ : ล้อเล่นรึเปล่า ลองประลองกันดูมั้ยล่ะ ?
(ถ้าเล่นแพ้)
เรย์มุ : เป็นเรย์เซนที่แปลกพิลึกชอบกลน้า
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : จับคู่กับเรย์มุ : ผู้ปกครองความฝันเนี่ยนะ
เรย์มุ : ทำไม......
โดเรมี : เรย์เซนที่อยู่ตรงนี้
โดเรมี : ไม่ใช่เรย์เซน
โดเรมี : ที่เธอรู้จักจ้ะ
โดเรมี : เป็นเรย์เซนที่ออกมา
โดเรมี : จากโลกแห่งความฝันจริงๆจ้ะ
เรย์มุ : หืม─
เรย์มุ : ไม่เข้าใจเลยสักนิด
เรย์มุ : การที่เธอออกมา
เรย์มุ : มันไม่ดีตรงไหนเหรอ
โดเรมี : แปลว่าการสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : มีผลข้างเคียงไงล่ะจ๊ะ
โดเรมี : เธอเองก็ต้องระวังเอาไว้ให้ดีนะ
อุดองเกะ : หึหึหึ ครั้งแรกในโลกแห่งความเป็นจริง
อุดองเกะ : จะมีอะไรรอฉันอยู่นะ น่าสนุกจริงๆ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
ทั้งหมดคือใจจริงค่ะ
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ (ยามเช้า)
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : อ้าว กระต่ายจันทรานี่นาเบียคุเรน : หลังจากนั้นก็ตรวจสอบเหตุตำนานเมืองวิปลาส
เบียคุเรน : จนได้ผลลัพธ์ออกมาแล้วล่ะจ้ะ
เบียคุเรน : ได้ยินข่าวลือว่ามีคนพบเห็น
เบียคุเรน : คนที่น่าจะเป็นผู้ก่อเหตุวิปลาสด้วย
เบียคุเรน : นั่นคือชาวจันทราสินะ
เบียคุเรน : เท่านี้ก็ชัดเจนแล้วว่ามีความเกี่ยวข้องกับ
เบียคุเรน : เรือนนิรันดร์และเหตุตำนานเมืองวิปลาสจ้ะ
เบียคุเรน : แล้วเธอคิดยังไงกับเรื่องนั้นเหรอจ๊ะ ?
อุดองเกะ : เรื่องแบบนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะ
เบียคุเรน : จ๊ะ ?
อุดองเกะ : ดูเหมือนจิตใต้สำนึกของฉัน
อุดองเกะ : กำลังหงุดหงิดเกี่ยวกับตัวคุณอยู่
อุดองเกะ : ถ้าไม่ได้สู้กันสักตั้ง
อุดองเกะ : คงไม่หายหงุดหงิดแน่
เบียคุเรน : เป็นอะไรไป ?
เบียคุเรน : อยากทำศึกสิงสถิตสัมบูรณ์เหรอ ?
อุดองเกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์
อุดองเกะ : ต้องขอบใจมันจริงๆ
อุดองเกะ : ถ้าไม่มีมัน ฉันคงไม่มีวันออกมา
อุดองเกะ : ยังโลกแห่งความเป็นจริงได้ล่ะนะ
เบียคุเรน : คุยกันไม่รู้เรื่องเลย
เบียคุเรน : เหมือนกำลังพูดคุยกับ
เบียคุเรน : คนที่มาจากต่างโลกเลย
โดเรมี : ถูกต้อง
โดเรมี : ผู้ที่อยู่ตรงนี้คือเรย์เซนจากโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ไม่ใช่เรย์เซนที่เธอรู้จักหรอก
เบียคุเรน : ตายจริง สิงสถิตสัมบูรณ์มาแล้วสินะ
เบียคุเรน : คุณเป็นใครเหรอ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : จากนี้ไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย
(BGM : ระฆังนิรันดร์)
อุดองเกะ : เอ้า พอได้แล้วอุดองเกะ : อุตส่าห์มาถึงโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว
อุดองเกะ : ขอพูดเรื่องที่ปกติไม่สามารถพูดได้หน่อยเถอะ !
อุดองเกะ : ไอ้พระลวงโลกจอมซิ่ง !
อุดองเกะ : โผล่มาทีหลังแท้ๆ
อุดองเกะ : แต่ดันทำเป็นมองจากที่สูง !
อุดองเกะ : ใบหน้าที่เยือกเย็นอยู่เสมอนั่น
อุดองเกะ : ฉันจะทำให้บิดเบี้ยวเอง !
(ถ้าเล่นแพ้)
เบียคุเรน : เรื่องมันเป็นยังไงกันแน่นะ......
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
อุดองเกะ : เยี่ยม ค่อยโล่งหน่อยอุดองเกะ : สนุกชะมัดเลย─
เบียคุเรน : ชักไม่สบอารมณ์แล้วสิ─
เบียคุเรน : เหมือนจะโดนพูดแปลกๆก่อนเริ่มสู้
โดเรมี : ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันน่ะ
โดเรมี : มีความอ่อนไหวเป็นอย่างยิ่งจ้ะ
โดเรมี : สิ่งที่คิดตามปกติจะถูกแสดงออกมา
โดเรมี : โดยเพิ่มความรู้สึกเข้าไปอีกหลายเท่าจ้ะ
เบียคุเรน : สิ่งที่คิดตามปกติ สินะ
อุดองเกะ : ดีล่ะ─ ต่อไปก็ยัยนั่นล่ะนะ !
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
จงเผยใจจริงออกมาซะ !
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ (ยามเช้า)
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : โฮะโฮ่มิโกะ : มาท้าประลองซึ่งหน้าแบบนี้
มิโกะ : ดูแคลนไม่ได้เลยนะ
อุดองเกะ : สายตาเหมือนมองจากข้างบนนั่น
อุดองเกะ : เห็นแล้วไม่สบอารมณ์เลย
อุดองเกะ : ทำเป็นวางท่าใหญ่โต
อุดองเกะ : ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแท้ๆ
มิโกะ : วะ... ว่าไงนะ
มิโกะ : ช่างกล้าพูดนะ
มิโกะ : กระต่ายจันทราผู้ใจเสาะเอ๋ย
อุดองเกะ : แค่พูดความจริงเท่านั้นเอง
มิโกะ : เคยนึกว่าทำเป็นแค่ตัวสั่นงันงกอย่างเดียว
มิโกะ : แต่ดูเหมือนจะเผยตัวจริงออกมาแล้วสินะ
มิโกะ : ถ้างั้นฉันเองก็ขอพูดความจริงบ้างละกัน
มิโกะ : ผลการตรวจสอบ ทำให้รู้แล้วว่าใคร
มิโกะ : คือตัวการก่อเหตุตำนานเมืองวิปลาส
มิโกะ : เกนโซวเคียวถูกดึงเข้าไปพัวพันกับ
มิโกะ : ความวุ่นวายไร้สาระของนครจันทรา
มิโกะ : แต่ว่า ตอนนี้เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
มิโกะ : ซึ่งเกิดจากการเอาเหตุตำนานเมืองวิปลาส
มิโกะ : มาใช้ในทางที่ผิด กลับน่ากลัวยิ่งกว่า
มิโกะ : สิ่งที่เป็นปัญหามากกว่าสงครามที่ห่างไกล
มิโกะ : คือการทะเลาะเบาะแว้งที่อยู่ใกล้ตัว
มิโกะ : กระต่ายจันทราอย่างเธอ
มิโกะ : ฟังแล้วอาจเจ็บใจก็ได้
อุดองเกะ : เรื่องแบบนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเถอะ !
อุดองเกะ : ฉันแค่อยากอัดคุณ
อุดองเกะ : ให้น่วมเท่านั้นแหละ
อุดองเกะ : เพื่อคลายความหงุดหงิดน่ะนะ !
โดเรมี : กรุณาอย่าบ้าจี้ตามที่เธอพูดนะ
มิโกะ : อื๋อ ?
มิโกะ : เธอเป็นใครน่ะ ?
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : จากนี้ไปขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย
โดเรมี : เรย์เซนที่อยู่ตรงนี้
โดเรมี : คือเรย์เซนจากโลกแห่งความฝันจ้ะ
มิโกะ : เรย์เซนจากโลกแห่งความฝัน ?
มิโกะ : พูดอะไรของเธอน่ะ
โดเรมี : ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : เป็นคนอ่อนไหวที่ซื่อตรงน่ะจ้ะ
(BGM : Occult Attract)
อุดองเกะ : พูดมากอยู่ได้ น่ารำคาญอุดองเกะ : เซียนชั่วจอมพูดมากเอ๋ย
อุดองเกะ : รีบมาสู้กันได้แล้ว !
อุดองเกะ : ขอแค่เธอหายไปจากเกนโซวเคียวแห่งนี้
อุดองเกะ : ต้องมีแต่คนดีใจแน่ๆเลยล่ะ
อุดองเกะ : ฉันนี่แหละคือฮีโร่แห่งความเที่ยงธรรม !
มิโกะ : ดูเหมือนจะโดนสิงสถิต
มิโกะ : โดยผู้ที่สั่นคลอนจิตใจผู้คนสินะ
มิโกะ : ได้สิ ฉันจะทำให้เธอตื่นเอง !
(ถ้าเล่นแพ้)
มิโกะ : กระต่ายแห่งความวิกลจริตดันคลุ้มคลั่งเสียเองซะงั้น
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
อุดองเกะ : อ๊า─ ค่อยโล่งหน่อยอุดองเกะ : เท่านี้ก็ตื่นเต็มตาล่ะ
มิโกะ : ที่บอกว่าเป็นเรย์เซนจากโลกแห่งความฝัน
มิโกะ : เป็นเรื่องจริงเหรอ ?
อุดองเกะ : ใช่แล้ว
อุดองเกะ : ได้ทำอะไรเต็มที่ในโลกแห่งความเป็นจริง
อุดองเกะ : รู้สึกดีชะมัดเลย─
มิโกะ : ทางนี้กำลังยุ่งอยู่กับการไล่ตาม
มิโกะ : ความจริงของสิงสถิตสัมบูรณ์นะ
มิโกะ : ไม่ว่างมาเล่นกับคำพูดไร้สาระของเธอหรอก
โดเรมี : การสิงสถิตสัมบูรณ์นั่นแหละ......
โดเรมี : ที่กำลังก่อให้เกิดผลกระทบ
โดเรมี : กับโลกแห่งความฝันจ้ะ
มิโกะ : โฮะโฮ่
มิโกะ : เล่ามาสิ
โดเรมี : ในระหว่างที่โดนสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : พาร์ทเนอร์จะไปซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : ผู้อาศัยในความฝันจะได้รับผลกระทบ
โดเรมี : จนถูกไล่ออกมาจากที่อาศัยของตนจ้ะ
โดเรมี : เรย์เซนที่อยู่ตรงหน้านี้คือ 1 ในนั้น
มิโกะ : อะไรกัน โลกแห่งความฝันเองก็
มิโกะ : ได้รับผลกระทบด้วยงั้นเหรอ......
มิโกะ : ถ้านั่นเป็นเรื่องจริง
มิโกะ : ยิ่งต้องรีบคลี่คลาย
มิโกะ : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสให้เร็วยิ่งขึ้นแล้ว
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
เวลาแห่งความฝันใกล้จบแล้ว
สถานที่ : ป่าไผ่หลงทาง
โดเรมี : ถึงเวลากลับโลกแห่งความฝันแล้วจ้ะ
อุดองเกะ : เอ๋─ ยังอาละวาดไม่หนำใจเลย
โดเรมี : เพื่อป้องกันการอาละวาด
โดเรมี : การได้ปลดปล่อยในความเป็นจริงบ้างก็สำคัญ
โดเรมี : แต่ถ้าอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงไป
โดเรมี : นานเกิน
โดเรมี : จะเสียสมดุลได้จ้ะ
อุดองเกะ : ขออีกแค่ศึกเดียวได้รึเปล่า ?
อุดองเกะ : อุตส่าห์มาถึงความเป็นจริงแล้วทั้งที
โดเรมี : อืม─
โดเรมี : มันอันตรายก็จริง......
โดเรมี : แต่พอได้เห็นเธอแล้ว
โดเรมี : ก็พอจะรู้ว่าเหนื่อยมามาก.....
โดเรมี : เข้าใจแล้วจ้ะ
โดเรมี : ต่อไปเป็นศึกสุดท้ายแล้วนะ
อุดองเกะ : ไชโย !
อุดองเกะ : คุยง่ายดีจัง─
(ฟุจิวาระ โนะ โมโคว ปรากฏตัว)
โมโคว : เจอตัวแล้วโมโคว : เธอคือเรย์เซนพิลึกที่เขาลือกันสินะ
อุดองเกะ : มาพอดีเลย
อุดองเกะ : คู่ต่อสู้คนสุดท้ายคือคุณ
อุดองเกะ : มนุษย์อมตะ !
อุดองเกะ : เอ้า มาสู้กัน !
โมโคว : ดีใจจัง
โมโคว : เรย์เซนจังเป็นฝ่าย
โมโคว : ท้าสู้เองแบบนี้
อุดองเกะ : ฮุฮุฮุ
อุดองเกะ : สะสมความไม่พอใจมานานแล้ว
อุดองเกะ : การที่ปัจจัยความไม่สงบอย่างคุณ
อุดองเกะ : ถูกปล่อยทิ้งเอาไว้ในป่าไผ่แบบนี้ !
(BGM : Unknown X ～ Occultly Madness)
โมโคว : พอมานึกดูแล้ว ตอนที่สลับตัวกับเรย์มุโมโคว : แล้วได้สู้กับเธอ นั่นคือจุดเริ่มต้น
โมโคว : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสสินะ
โมโคว : เธอเติบโตขึ้นเยอะ
โมโคว : จนดูผิดไปจากตอนนั้นเลยนะ
โมโคว : ฉันใช้สิงสถิตสัมบูรณ์จนคล่องแคล่ว
โมโคว : แล้วแข็งแกร่งขึ้นกว่าตอนนั้นหลายเท่า
โมโคว : แล้วเธอล่ะ ?
โมโคว : ลองแสดงให้ดูหน่อยซิ
โมโคว : ว่าความฮึกเหิมนั่นไม่ใช่แค่ลมปาก !
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
โมโคว : อย่างนี้นี่เอง ดูเหมือนว่าโมโคว : จะไม่ได้มีดีแค่ปากสินะ
อุดองเกะ : ไม่มีเวลาแล้ว !
อุดองเกะ : ลุยเข้ามาแบบเอาจริงเลย !
โมโคว : ได้สิ !
โมโคว : ตัดสินกันในทีเดียวไปเลย !
โมโคว : จงมอดไหม้อย่างไร้สิ้นสุด !
โมโคว : ด้วยเพลิงแห่งชีวิต !
(ถ้าเล่นแพ้)
โมโคว : แค่ลมปากงั้นเหรอ
(ฟุจิวาระ โนะ โมโคว แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทอุดองเกะ & โดเรมี)
──เรือนนิรันดร์
เรือนสุดวิจิตรที่ตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
ฐานที่มั่นบนพื้นพิภพของเหล่าชาวจันทรา
อุดองเกะ : ──ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะค่ะ......
คางุยะ : มีคนร้องเรียนเข้ามาน่ะจ้ะ
คางุยะ : ไปอาละวาดที่วัด ไปขัดขวางการฝึกที่โรงฝึกเต๋า
คางุยะ : ทำลายข้าวของในศาลเจ้า และอื่นๆ......
อุดองเกะ : ฉันไม่ได้ทำแบบนั้นนะคะ !
คางุยะ : แต่เขาอ้างตัวว่าชื่อเรย์เซนนะจ๊ะ
อุดองเกะ : งั้นก็คิดได้อย่างเดียวว่าเป็นตัวปลอมค่ะ
คางุยะ : ถ้างั้นนี่คืออะไรจ๊ะ
คางุยะ : ได้ลงหนังสือพิมพ์ของเทนกุด้วยนะ
คางุยะ : ดูยังไงก็คือเธอไม่ใช่เหรอ ?
อุดองเกะ : เอ๊ะ เอ๋─ ?
อุดองเกะ : เหมือนจริงๆด้วย แต่ไม่ได้ทำนะคะ─
คางุยะ : เอาเป็นว่าฉันขอสั่งคุมประพฤติจ้ะ
คางุยะ : ถ้าเธอคิดว่าเป็นตัวปลอมก็เอาหลักฐานออกมาสิ
──ป่าไผ่หลงทาง
เรย์เซนโดนสั่งควบคุมความประพฤติอย่างไม่สมเหตุสมผล
จึงต้องออกมาตรวจสอบด้วยตัวเองอย่างเลี่ยงเสียมิได้
โมโคว : โอ้ วันนี้ไม่สู้เหรอ ?
อุดองเกะ : เอ๋ ?
โมโคว : เมื่อเร็วๆนี้เธอฮึกเหิมน่าดูเลยนะ
อุดองเกะ : พูดเรื่องอะไรเหรอคะ ?
อุดองเกะ : ......หรือว่า คุณเคยต่อสู้กับตัวปลอมของฉัน !?
โมโคว : ตัวปลอม ?
โมโคว : นั่นสินะ ท่าทีแปลกไปจริงๆนั่นล่ะ
อุดองเกะ : กรุณาเล่าเรื่องนั้นแบบละเอียดๆด้วยค่ะ !
โมโคว : ?
โมโคว : ก็ได้อยู่หรอก
เรย์เซนที่เคยต่อสู้กับโมโควนั้น
ทั้งกระบวนท่าที่ใช้ และความสามารถที่มี
ทุกอย่างล้วนชี้ชัดว่าเป็นตัวเธอเอง
ทว่า เธอสิงสถิตสัมบูรณ์อยู่กับคนที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
สเลฟผู้สวมเสื้อผ้าขาวดำลายจุด หมวกยาว
และมีหางที่น่าสยดสยอง
เรย์เซนพอจะนึกออกว่ารูปลักษณ์ประหลาดแบบนั้นเป็นใคร
ผู้ปกครองความฝัน โดเรมี สวีท
หากเธอมาที่เกนโซวเคียว
สังหรณ์ใจได้เลยว่าไม่จบแค่เรื่องตัวปลอมธรรมดาแน่ๆ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
สุมิเระโกะ & โดเรมี เกนโซวเคียวคือความฝันหรือความจริง
- Stage 1 -
เกนโซวเคียวที่แปลกตา
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
สุมิเระโกะ : ทั้งที่สัปหงกหลับไปเหมือนทุกที
สุมิเระโกะ : ที่นี่คือที่ไหนกันแน่ ?
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : สุมิเระโกะนี่นาเรย์มุ : แปลกนะที่ได้มาเจอกันในที่แบบนี้
สุมิเระโกะ : อ้าว เรย์มุจจิ
สุมิเระโกะ : การที่เธออยู่นี่ก็แปลว่า
สุมิเระโกะ : ที่นี่คือเกนโซวเคียวสินะ
(BGM หยุดเล่น)
เรย์มุ : เห็นเป็นเกนโซวเคียวเหรอ ?สุมิเระโกะ : ?
(BGM : Folklore โลกฝัน)
เรย์มุ : เธอคือสุมิเระโกะจากความเป็นจริงสินะเรย์มุ : เธอไม่ใช่มนุษย์ที่ควรมาอยู่ที่นี่
เรย์มุ : จงตื่นซะ !
(ถ้าเล่นแพ้)
เรย์มุ : ที่นี่ไม่ใช่ทั้งโลกภายนอกและเกนโซวเคียว
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : อะฮะฮะ ดูเหมือนเธอจะเรย์มุ : กลายเป็นเด็กหลงทางแล้วสินะ
สุมิเระโกะ : เป็นเรย์มุที่แปลก
สุมิเระโกะ : วันนี้อยากไป
สุมิเระโกะ : ที่ร้านโควรินโดวจัง─
เรย์มุ : จะออกไปจากที่นี่ได้
เรย์มุ : ต้องหาสุมิเระโกะอีกคนให้เจอนะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
เพื่อนที่ไม่รู้จัก
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
สุมิเระโกะ : ไปยังสถานที่ที่รู้จักได้
สุมิเระโกะ : ทำยังไงก็ออกไปจาก
สุมิเระโกะ : โลกที่น่าสยดสยองใบนี้ไม่ได้
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : กำลังหลงทางล่ะสิสุมิเระโกะ : อ๊า มาริสัจจิ─ !
สุมิเระโกะ : รอดไปที
สุมิเระโกะ : ฉันออกไปจากที่นี่ไม่ได้น่ะ─
(BGM หยุดเล่น)
มาริสะ : หึหึหึ ออกไปไม่ได้งั้นเหรอ(BGM : Occult Attract)
มาริสะ : ทั้งที่เป็นโลกแห่งอิสระแบบนี้เนี่ยนะ !สุมิเระโกะ : เอ๋ ?
สุมิเระโกะ : จะทำอะไรน่ะ─ !
(ถ้าเล่นแพ้)
มาริสะ : เวลาที่จะได้เป็นอิสระลดน้อยลง
มาริสะ : เพราะการสิงสถิตสัมบูรณ์
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
สุมิเระโกะ : ไม่ใช่ !สุมิเระโกะ : เธอไม่ใช่มาริสะ !
มาริสะ : อะฮะฮะ
มาริสะ : ฉันคือมาริสะ ไม่ผิดหรอก
สุมิเระโกะ : เรย์มุคนเมื่อกี้ก็แปลกๆ
สุมิเระโกะ : ทั้งที่รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนเดิม
สุมิเระโกะ : แต่เหมือนกับโดนสลับจิตใจไปเลย
สุมิเระโกะ : หรือว่าฉันพลัดหลง
สุมิเระโกะ : เข้ามาในโลกพิลึกๆ ?
สุมิเระโกะ : หรือจะเป็น Parallel World !
มาริสะ : จะเรียกว่าลางสังหรณ์ดีหรือแย่ดีล่ะ
มาริสะ : ที่นี่คือโลกแห่งความฝันน่ะ
มาริสะ : แปลว่าเธอกำลังหลับอยู่ไงล่ะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
ยินดีต้อนรับสู่ดรีมแลนด์
สถานที่ : โลกแห่งความฝัน
สุมิเระโกะ : โลกแห่งความฝันของฉัน
สุมิเระโกะ : ก็คือเกนโซวเคียวไม่ใช่เหรอ─ ?
(โดเรมี สวีท ปรากฏตัว)
โดเรมี : จะอธิบายให้ฟังละกันจ้ะสุมิเระโกะ : หวา ตัวอะไรโผล่มาก็ไม่รู้
สุมิเระโกะ : อ๊ะ อ้าว ?
สุมิเระโกะ : เหมือนเคยเห็นเธอที่ไหนมาก่อนแฮะ
โดเรมี : ฉันสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เธอ
โดเรมี : มาตลอดตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว
โดเรมี : เมื่อมนุษย์จากความเป็นจริงพลัดหลงเข้ามา
โดเรมี : ในโลกแห่งความฝัน ทุกคนมักสูญเสียอัตตาไป
โดเรมี : เช่นเดียวกับหลูเชิงและจวงจื่อ
โดเรมี : ฉันเลยทำการสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : เพื่อคอยเฝ้าดูไม่ให้เธอเป็นแบบนั้นจ้ะ
สุมิเระโกะ : สิงสถิตสัมบูรณ์...... ?
สุมิเระโกะ : มันคืออะไรเหรอ
โดเรมี : สิงสถิตสัมบูรณ์คือการเข้ายึดทุกสิ่ง
โดเรมี : ทั้งจิตใจและร่างกายจ้ะ
สุมิเระโกะ : แปลว่าฉันกำลังโดนสิงอยู่เหรอ ?
สุมิเระโกะ : โดยเธอ ?
โดเรมี : ใช่จ้ะ
สุมิเระโกะ : ไม่นะไม่นะไม่นะ !
สุมิเระโกะ : ออกไปจากร่างกายของฉันเดี๋ยวนี้นะ !
(BGM : Sleep Sheep Parade)
(ถ้าเล่นแพ้)
โดเรมี : เอาล่ะ ต้องยับยั้งการอาละวาด
โดเรมี : ของผู้อาศัยในความฝันล่ะนะ
(โดเรมี สวีท แพ้พ่าย)
โดเรมี : ต่อให้เอาชนะฉันได้โดเรมี : ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงหรอกจ้ะ
สุมิเระโกะ : เธอเป็นใครกันแน่น่ะ
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
สุมิเระโกะ : ผู้ปกครองความฝันงั้นเหรอคะ...... ?
สุมิเระโกะ : โลกแห่งความฝันมีอยู่จริงงั้นเหรอ
โดเรมี : เธอจะไปเยือนเกนโซวเคียว
โดเรมี : ทุกครั้งที่เธอฝัน
โดเรมี : ปกติแล้วนั่นคือการที่ตัวเธอในความเป็นจริง
โดเรมี : ขับไล่ตัวเธอในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : แล้วเข้าไปยึดตำแหน่งนั้นน่ะจ้ะ
โดเรมี : แต่สำหรับโลกแห่งความฝันนั้น
โดเรมี : เธอเป็นตัวตนที่ผิดปกติจ้ะ
สุมิเระโกะ : อืม─
สุมิเระโกะ : ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
สุมิเระโกะ : สรุปว่าตอนนี้สถานการณ์เป็นยังไงเหรอ
โดเรมี : ตัวเธอในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : กำลังอาละวาดเพราะถูกกดขี่มานาน
โดเรมี : เธอคนนั้นไปที่โลกแห่งความเป็นจริง
โดเรมี : และกำลังอาละวาดแทนตัวเธอจ้ะ
โดเรมี : กำลังอาละวาดอย่างอลังการ
โดเรมี : ชดเชยในส่วนที่ถูกกดขี่มาจนถึงตอนนี้เลยล่ะนะ
โดเรมี : ในระหว่างนั้น เธอคงไม่สามารถ
โดเรมี : ออกไปจากโลกแห่งความฝันได้จ้ะ
สุมิเระโกะ : ออกไปจากโลกแห่งความฝันไม่ได้
สุมิเระโกะ : แบบนั้นก็แย่น่ะสิ─
สุมิเระโกะ : ไม่มีวิธีอะไรบ้างเลยเหรอ ?
โดเรมี : ถ้าย้อนนึกถึงสิ่งที่เธอทำ
โดเรมี : กับตัวเธอในโลกแห่งความฝันแล้ว
โดเรมี : แค่นี้เธอควรจะอดทนเอาไว้นะ
โดเรมี : และแน่นอนว่าไม่มีวิธีอะไรเลยจ้ะ
(อุซามิ สุมิเระโกะ ออกไปจากหน้าจอ)
โดเรมี : เอ๋ ? หายไปแล้วโดเรมี : แปลกจังเลยน้า
โดเรมี : เกิดอะไรขึ้นกับตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
โดเรมี : เอาเถอะ ขอใช้สิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : ที่ยังเชื่อมต่อกับร่างแยก
โดเรมี : ในการแกะรอยตามไปละกัน
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
บังคับตื่นอย่างแรง
สถานที่ : ศาลเจ้าวิปลาส
สุมิเระโกะ : เหมือนโดนใครจับตัวเอาไว้เลย
โดเรมี : ที่นี่คือ โลกแห่งความเป็นจริงสินะ
โดเรมี : ดูเหมือนจะโดนใช้กำลังดึงออกมา
โดเรมี : จากความฝันน่ะ
สุมิเระโกะ : เอ๋ ? เกนโซวเคียวเหมือนทุกทีเหรอ ?
สุมิเระโกะ : ไชโย
(ยาคุโมะ ยูคาริ ปรากฏตัว)
ยูคาริ : สวัสดีจ้ะสุมิเระโกะ : สายัณห์สวัสดิ์ค่ะ
สุมิเระโกะ : คุณคือ ?
ยูคาริ : ฉันชื่อ ยาคุโมะ ยูคาริ
ยูคาริ : ฉันมาที่นี่เพื่อ
ยูคาริ : ให้ความช่วยเหลือแก่เธอน่ะ
สุมิเระโกะ : คุณช่วยพาฉันออกมา
สุมิเระโกะ : จากโลกที่แปลกพิลึกนั่นสินะ
สุมิเระโกะ : ค่อยยังชั่วหน่อย─ ขอบคุณนะคะ─
โดเรมี : อย่างนี้ก็แย่น่ะสิ
โดเรมี : แทรกแซงโลกแห่งความฝันโดยไม่ได้รับอนุญาตแบบนี้
โดเรมี : มันผิดกฎนะจ๊ะ
ยูคาริ : แหม การที่ผู้อาศัยในความฝัน
ยูคาริ : มาอาละวาดในเกนโซวเคียว ก็ผิดกฎไม่ใช่เหรอ ?
ยูคาริ : ทั้งๆที่สุมิเระโกะในโลกแห่งความฝัน
ยูคาริ : กำลังอาละวาดยกใหญ่อยู่ทางนี้แท้ๆเชียวน้า
ยูคาริ : ฉันเลยพาจอมอาละวาดคนนี้
ยูคาริ : ออกมาจากโลกแห่งความฝัน
ยูคาริ : เพื่อส่งกลับไปยังโลกภายนอกน่ะ
สุมิเระโกะ : เอ๋ ? ไปที่โลกภายนอก ?
สุมิเระโกะ : อุตส่าห์กลับมาที่เกนโซวเคียวได้แล้วแท้ๆ─
(BGM : การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง ～ Necro-Fantasia)
ยูคาริ : ไม่มีการต่อรอง !ยูคาริ : จงรีบหายไปเสียเถอะ !
(ยาคุโมะ ยูคาริ แพ้พ่าย)
โดเรมี : ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรโดเรมี : การแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ก็เป็นเรื่องที่ไม่ดีนะ
โดเรมี : การอาละวาดของสุมิเระโกะแห่งความฝัน
โดเรมี : ก็มีต้นเหตุมาจากผู้อาศัยในความเป็นจริง
โดเรมี : ตามหลักแล้วควรจะต้อง
โดเรมี : จัดการทางโน้นก่อนไม่ใช่เหรอ
ยูคาริ : เอ๋ ? เรื่องนั้น
ยูคาริ : หมายความว่ายังไง ?
โดเรมี : การอาละวาดของผู้อาศัยในความฝัน
โดเรมี : มีต้นเหตุมาจากการสิงสถิตสัมบูรณ์จ้ะ
โดเรมี : ตราบเท่าที่ยังคลี่คลายเรื่องนั้นไม่ได้
โดเรมี : โลกแห่งความฝันก็จะส่งผลกระทบ
โดเรมี : ไปยังโลกแห่งความเป็นจริงไปเรื่อยๆ
ยูคาริ : กรุณาเล่าเรื่องนั้นให้ฟังแบบละเอียดด้วย
โดเรมี : ในระหว่างที่กำลังสิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : สเลฟจะขับไล่ความฝันของมาสเตอร์
โดเรมี : แล้วไปเก็บตัวอยู่ในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ผู้อาศัยในความฝันที่โดนขับไล่ออกมา
โดเรมี : เลยอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริงจ้ะ
ยูคาริ : การสิงสถิตสัมบูรณ์มีผลข้างเคียงแบบนั้นด้วย......
ยูคาริ : ได้เรียนรู้อะไรเยอะเลย
โดเรมี : แต่ว่าสถานการณ์ของสุมิเระโกะ(เด็กคนนี้)
โดเรมี : มีความซับซ้อนเป็นพิเศษ
โดเรมี : ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่สิงสถิตสัมบูรณ์
โดเรมี : แต่ได้รับผลกระทบ
โดเรมี : จากตำนานเมืองด้วยจ้ะ
โดเรมี : จะว่าไปก็เหมาะพอดีเลย
โดเรมี : เธอรู้รึเปล่าว่าสุมิเระโกะจากโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : ตอนนี้อยู่ที่ไหน ?
ยูคาริ : ถ้าเป็นเรื่องนั้นล่ะก็......
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
อุซามิ สุมิเระโกะ มี 3 คน !
สถานที่ : โลกภายนอก
สุมิเระโกะ : โลกแห่งความเป็นจริงซะแล้ว
สุมิเระโกะ : ตอนนี้ร่างเนื้อของฉัน
สุมิเระโกะ : น่าจะกำลังหลับอยู่ที่บ้าน
สุมิเระโกะ : แล้วแบบนี้มันจะเป็นยังไงล่ะ ?
โดเรมี : ดูเหมือนตัวเธอจากโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : และตัวเธอในโลกแห่งความเป็นจริง
โดเรมี : ต่างก็อยู่ที่นี่ด้วยฝีมือของโยวไคแห่งอาณาเขต(ตนเมื่อกี้)
โดเรมี : โดนเล่นงานเข้าจนได้
โดเรมี : ขืนเป็นแบบนี้ ช่องว่างระหว่างความฝันกับความจริง
โดเรมี : จะคลุมเครือเอาได้
(อุซามิ สุมิเระโกะ (ฝัน ? มาสเตอร์) ปรากฏตัว)
สุมิเระโกะ : (จริง) อ๊ะ ตัวฉัน ?สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) อ๊ะ ตัวฉันนี่นา !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) หมายความว่ายังไงกัน ?
สุมิเระโกะ : (จริง) เอ๋ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) ตัวปลอมนี่นา─ !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) เอ๋ ?
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ฉันคือสุมิเระโกะนะ
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ตัวปลอมคือเธอไม่ใช่เหรอ ?
(BGM หยุดเล่น)
โดเรมี : สุมิเระโกะที่อยู่ตรงหน้านี้โดเรมี : น่าจะเป็นผู้อาศัยในฝัน......
โดเรมี : แต่ว่า ทำไม......
(อุซามิ สุมิเระโกะ (ฝัน ? สเลฟ) ปรากฏตัว)
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) อย่ามาล้อเล่นนะ !สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) ทั้งเธอและมาสเตอร์
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) ต่างก็เป็นตัวปลอมทั้งคู่นั่นแหละ !
(BGM : Unknown X ～ Occultly Madness)
โดเรมี : ทำไมสุมิเระโกะกำลังสิงสถิตสัมบูรณ์โดเรมี : อยู่กับสุมิเระโกะล่ะ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) เอ๋─ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) มีตัวปลอมของฉันอยู่ 2 คน ?
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) พวกตัวปลอมมัวแต่พูดมากน่ารำคาญอยู่ได้ !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? สเลฟ) ถ้าเป็นตัวจริงก็ต้องเป็นผู้ใช้พลังจิตที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้ว
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) พวกตัวปลอมน่ะไม่ต้องส่งเสียงดังเลย !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ใครสู้ชนะก็คนนั้นแหละที่เป็นตัวจริง !
สุมิเระโกะ : (จริง) ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะ
สุมิเระโกะ : (จริง) แต่ตัวจริงไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว !
สุมิเระโกะ : (จริง) เข้ามาพร้อมๆกันเลย !
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
(Overdrive Mode Only)
สุมิเระโกะ : (จริง) อ๋า─สุมิเระโกะ : (จริง) เวียนหัวไปหมดเลย !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ไม่เลวเลยนี่นา !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) แต่ยังไงก็ยกโทษให้ตัวปลอมไม่ได้อยู่ดี !
สุมิเระโกะ : (ฝัน ? มาสเตอร์) ฉันจะกำจัดตัวปลอมไปทีละคน !
สุมิเระโกะ : (จริง) ว่าไงนะ ?
สุมิเระโกะ : (จริง) งั้นมาลองพิสูจน์ดูสิว่าใช่ตัวปลอมรึเปล่า !
สุมิเระโกะ : (ทุกคน) พวกฉันนี่แหละคือเอสเปอร์ที่แข็งแกร่งที่สุด !
สุมิเระโกะ : (ทุกคน) ตัวปลอมจงหายไปซะ !
(อุซามิ สุมิเระโกะ (ฝัน & ดอปเปลเกงเกอร์) แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทสุมิเระโกะ & โดเรมี)
──ณ ที่แห่งหนึ่งในเขตคันโต
สมาร์ทโฟนกำลังส่งเสียงปลุกอย่างไร้ปรานี
สุมิเระโกะ : หะ !
สุมิเระโกะ : ค่อยยังชั่ว ความฝันงั้นเหรอ......
สุมิเระโกะ : ความฝันที่น่าจะเป็นการไปเกนโซวเคียวเหมือนทุกที
สุมิเระโกะ : ดันกลายเป็นเรื่องพิลึกไปเสียได้
สุมิเระโกะ : ฝันว่าสู้กับตัวเองอีก 2 คนเนี่ยนะ......
สุมิเระโกะ : หรือว่านั่นจะไม่ใช่ความฝันกันนะ
สุมิเระโกะ : หรือบางทีอาจกำลังเกิดอะไรบางอย่างขึ้นในเกนโซวเคียว
สุมิเระโกะ : แต่เรื่องที่ตัวฉันได้ไปเกนโซวเคียวนั่น
สุมิเระโกะ : ก็มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นแค่ความฝันเหมือนกัน......
สุมิเระโกะ : เดิมทีมันก็เป็นแค่ความฝันอยู่แล้วนี่นะ
??? : ถ้ามัวแต่ยึดติดกับความฝัน
??? : จะโดนช่วงชิงจิตใจไปนะจ๊ะ
สุมิเระโกะ : หวา !
สุมิเระโกะ : ออกมาแล้ว โยวไคแห่งความฝัน─ !
สุมิเระโกะ : แปลว่าตอนนี้ก็ยังอยู่ในความฝันงั้นเหรอ !?
โดเรมี : ไม่ต้องห่วง ที่นี่คือความเป็นจริงจ้ะ
สุมิเระโกะ : การต่อสู้กับตัวปลอมเมื่อกี้
สุมิเระโกะ : สรุปว่ามันคือความเป็นจริงสินะ
โดเรมี : ใช้คำว่าความเป็นจริง อาจฟังแล้วสับสนได้
โดเรมี : เอาเป็นว่าสิ่งที่เธอเจอคือเรื่องจริงจ้ะ
สุมิเระโกะ : สับสนไปหมดแล้ว
สุมิเระโกะ : ช่วยอธิบายให้ละเอียดกว่านี้หน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น
สุมิเระโกะจากโลกแห่งความฝันที่มีอยู่ 2 คน
ดูเหมือนจะมีคนหนึ่งที่เป็นดอปเปลเกงเกอร์
แต่โดเรมีเองก็ไม่รู้ว่าเป็นคนไหนเหมือนกัน
ไม่ใช่แค่นั้น ในระหว่างต่อสู้กัน
สุมิเระโกะทั้ง 3 คนปนกันมั่วไปหมด
ใครเป็นสุมิเระโกะแห่งความฝัน ใครคือสุมิเระโกะแห่งความจริง
เธอตื่นจากความฝันขึ้นมาโดยที่ยังไม่สามารถระบุได้
สุดท้ายแล้ว สุมิเระโกะที่อยู่ที่นี่ในตอนนี้
คือความฝันหรือความจริง
หรือว่าเป็นดอปเปลเกงเกอร์กันแน่
แต่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวล
เพราะไม่ว่ายังไง เธอก็คือสุมิเระโกะอย่างแน่นอน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เทนชิ & ชินเมียวมารุ จอมอวดดีผู้มาจากสวรรค์
- Stage 1 -
ผู้อยู่เหนือเมฆกับก้อนเมฆ
สถานที่ : เรือสมบัติเหนือหมู่เมฆ (ยามเช้า)
ชินเมียวมารุ : พระที่ฝึกตนในวัดน่ะ
ชินเมียวมารุ : พระโยวไคที่สนิทกับนักพรต
เทนชิ : นักพรต ?
เทนชิ : อ๋อ หมายถึงแมลงเมฆนั่นล่ะสิ
ชินเมียวมารุ : แมลงเมฆ ?
เทนชิ : สำหรับบนสวรรค์ นักพรตพรรค์นั้น
เทนชิ : มันก็เหมือนกับหนอนแมลงนั่นแหละ
(คุโมะอิ อิจิริน ปรากฏตัว)
อิจิริน : อ๊ะ เหมือนเคยเจอคุณที่ไหน......เทนชิ : อื๋อ ?
เทนชิ : เคยเจอกันด้วยเหรอ ?
อิจิริน : เคยเห็นตอนสู้กับท่านฮิจิริค่ะ
อิจิริน : ท่านเทวดาสินะคะ
เทนชิ : ถูกต้องแล้ว !
เทนชิ : มนุษย์ที่สูงศักดิ์เสียจน
เทนชิ : คนอย่างพวกเธอไม่คู่ควรไงล่ะ !
อิจิริน : ท่านฮิจิริและท่านมิโกะต่างก็พูดไว้ค่ะ
อิจิริน : ว่าเทวดาเกเรคนนั้นเป็นพวกไม่สมประกอบ
เทนชิ : หา─ ?
อิจิริน : และบอกว่า เทวดาตัวจริง
อิจิริน : เป็นผู้มีน้ำใจ
อิจิริน : และเก่งกาจด้านการต่อสู้ด้วย
เทนชิ : โฮะโฮ่ ช่างกล้าพูดน้า
เทนชิ : ไอ้พวกที่ทำได้แค่
เทนชิ : หมอบคลานไปบนผืนดิน
เทนชิ : เหมาะเลย
เทนชิ : ฉันจะแสดงการต่อสู้ของเทวดาที่ว่าให้ดูเอง !
(BGM : เนวสัญญานาสัญญายตนภูมิมาเยือน)
(ถ้าเล่นแพ้)
อิจิริน : อ่อนแอจริงน้า
อิจิริน : คนแบบนี้ได้อาศัยอยู่บนสวรรค์เนี่ยนะ
อิจิริน : น่าผิดหวังชะมัด
(คุโมะอิ อิจิริน แพ้พ่าย)
เทนชิ : ฮึเทนชิ : นักพรตจับคู่กับกัปปะเนี่ยนะ
เทนชิ : ยังไงก็ชนะอยู่แล้ว
ชินเมียวมารุ : คุ้นเคยขึ้นมาเยอะเลยนะ─
ชินเมียวมารุ : พวกเราต้องเป็นคู่หู
ชินเมียวมารุ : ที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอนเลย !
เทนชิ : หึหึหึ
เทนชิ : หากพูดถึงคนแคระก็ต้องนึกถึง
เทนชิ : เผ่าพันธุ์ที่เป็นเลิศด้านปัญญาและความสูงศักดิ์
เทนชิ : น่าดีใจจริงๆที่ได้พบกับ
เทนชิ : พาร์ทเนอร์ดีๆที่เหมาะสมกับฉัน
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
เทวดากับผู้อาศัยในความฝัน
สถานที่ : หมู่บ้านมนุษย์ (ยามเช้า)
ชินเมียวมารุ : โยวไคหน้ากากน่ะ
ชินเมียวมารุ : ฉันเองก็ไม่ค่อยรู้จักเท่าไหร่
ชินเมียวมารุ : แต่เป็นภูตสถิตสิ่งของชนิดหนึ่งน่ะ
เทนชิ : ภูตสถิตสิ่งของงั้นเหรอ
เทนชิ : ช่างต่ำต้อยเสียเหลือเกิน
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ ปรากฏตัว)
โคโคโระ : ใครน่ะ ?(โดเรมี สวีท ปรากฏตัว)
โดเรมี : เธอเป็นเทวดาจ้ะโดเรมี : เมื่อเร็วๆนี้เธอโดนคุมประพฤติและขับไล่
โดเรมี : ออกมาจากสวรรค์ด้วยเหตุผลที่ไร้สาระน่ะ
เทนชิ : หา ?
เทนชิ : ทำไมถึงรู้เรื่องนั้นได้ล่ะ ?
โดเรมี : ตัวเธอในโลกแห่งความฝัน
โดเรมี : บ่นหยุมหยิมให้ได้ยินน่ะจ้ะ
เทนชิ : โลกแห่งความฝันงั้นเหรอ ?
เทนชิ : เธอเป็นใครกันแน่......
โดเรมี : ฉันชื่อ โดเรมี สวีท
โดเรมี : ผู้ปกครองความฝันจ้ะ
โดเรมี : ส่วนทางนี้คือ
โดเรมี : ฮาตะ โนะ โคโคโระ จากโลกแห่งความฝัน
โคโคโระ : คนคนนี้ มีแต่อารมณ์ความรู้สึกที่น่ารังเกียจค่ะ
โคโคโระ : ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นเทวดา
โคโคโระ : คนที่มีอารมณ์ความรู้สึกน่ารังเกียจแบบนี้
โคโคโระ : ไม่คุยด้วยค่ะ !
(BGM : การแสดงร่ายรำตำหนักตระการใจ)
โคโคโระ : รีบไสหัวไปซะ !(ถ้าเล่นแพ้)
โคโคโระ : ถูกเลี้ยงมาแบบตามใจสินะ
โคโคโระ : ถึงได้ไม่สามารถควบคุม
โคโคโระ : อารมณ์ความรู้สึกได้
(ฮาตะ โนะ โคโคโระ แพ้พ่าย)
เทนชิ : คนของโลกแห่งความฝันงั้นเหรอ ?เทนชิ : ยิ่งอ่อนแอก็ยิ่งเห่าเก่งนะ
ชินเมียวมารุ : เพิ่งเคยเจอยัยนี่เป็นครั้งแรก─
ชินเมียวมารุ : ผู้ปกครองความฝัน ตัวจริงเหรอ ?
โดเรมี : ใช่จ้ะ แน่นอน
ชินเมียวมารุ : ถ้างั้นที่เมื่อกี้บอกว่าโดนขับไล่จากสวรรค์
ชินเมียวมารุ : นั่นเป็นเรื่องจริงเหรอ ?
โดเรมี : เจ้าตัวก็อยู่ตรงนั้นแล้วนี่
โดเรมี : ลองถามเจ้าตัวดูมั้ย ?
เทนชิ : แหม่ เรื่องขับไล่น่ะเรื่องจริง
เทนชิ : แต่ก็ด้วยเหตุผลที่ไม่สมเหตุสมผลล่ะนะ─
เทนชิ : ฉันเป็นเทวดาของแท้
เทนชิ : ที่สูงศักดิ์มาตั้งแต่เกิด
เทนชิ : เลยไม่ต้องทำงานอะไรก็ได้น่ะ─
เทนชิ : ฉันก็แค่อยู่ว่างๆเลยไปฉกกินยาลูกกลอนรสชาติไม่ได้เรื่อง
เทนชิ : ที่ต้องเอาไว้ใช้ในงานพิธีเท่านั้นเอง
เทนชิ : แล้วทุกคนก็โวยวายกันใหญ่เลย
เทนชิ : บอกว่าขัดขวางการเตรียมงานพิธี
เทนชิ : เลยโดนขับไล่ลงมาที่พื้นพิภพ
เทนชิ : ไม่สมเหตุสมผลเลยเนอะ ?
ชินเมียวมารุ : อะ... อื้ม
ชินเมียวมารุ : มะ... ไม่สมเหตุสมผล ล่ะมั้งนะ ?
โคโคโระ : ไม่เข้าใจเหตุผลที่ทำให้คิดว่าไม่สมเหตุสมผลเลย
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
เทวดากับคนแคระ
สถานที่ : ปราสาทเข็มทอประกาย (ยามเย็น)
เทนชิ : ไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมาโกรธฉันได้
ชินเมียวมารุ : เอ่อ─ เอาเถอะ
ชินเมียวมารุ : ฉันเข้าใจแล้วล่ะว่าทำไม
ชินเมียวมารุ : ถึงโดนเรียกว่า เทวดาเกเร
เทนชิ : อ้าว ?
เทนชิ : ดูนั่นสิ นั่นอะไรน่ะ ?
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ (ฝัน) ปรากฏตัว)
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) มุ่งสู่การเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุด─ !(อุซามิ สุมิเระโกะ ปรากฏตัว)
สุมิเระโกะ : จับตัวคนแคระที่อยากได้มานานได้แล้ว─สุมิเระโกะ : จับคู่กันแบบนี้
สุมิเระโกะ : แล้วไปพิชิตทุกคนให้หมดกันเถอะ─
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) หึหึหึ ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่า
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ความเข้ากันได้กับมนุษย์โลกภายนอก
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) จะดีถึงขนาดนี้─ !
ชินเมียวมารุ : ว่าไงนะ ?
ชินเมียวมารุ : เธอเป็นใครน่ะ !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เอ๋ ?
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เธอนั่นแหละเป็นใคร !
เทนชิ : มีคนแคระอีกคน !?
สุมิเระโกะ : อ้าว ? คนแคระมี 2 คน......
สุมิเระโกะ : หรือว่าจะเป็นดอปเปลเกงเกอร์ ?
ชินเมียวมารุ : ตัวปลอมโผล่มาแล้ว─
ชินเมียวมารุ : จัดการมันเลย !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ทางนั้นต่างหากที่เป็นตัวปลอม─ !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ใครจะไปยอมแพ้ล่ะ
(BGM : ประสาทกลับหัวต้องแสงอาทิตย์อัสดง)
(ถ้าเล่นแพ้)
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ฉันนี่แหละคือสุคุนะ ชินเมียวมารุ !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) มั้งนะ
(สุคุนะ ชินเมียวมารุ แพ้พ่าย)
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เยี่ยม ชนะแล้ว !ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ฉันนี่แหละคือสุคุนะ ชินเมียวมารุ !
ชินเมียวมารุ : แปลกจัง ไม่น่าจะเป็นแบบนี้นี่นา......
เทนชิ : ทำไมถึงมีชินเมียวมารุ 2 คนล่ะ......
สุมิเระโกะ : ใครสักคนเป็นดอปเปลเกงเกอร์
สุมิเระโกะ : หรือไม่ก็ชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝันล่ะมั้ง
สุมิเระโกะ : ฉันเองก็เคยเจอแบบเดียวกันนี้มาแล้ว
สุมิเระโกะ : เลยเข้าใจเป็นอย่างดี
สุมิเระโกะ : แม้แต่เจ้าตัวก็ยังสับสนเลย
ชินเมียวมารุ : ฉันเป็นตัวจริงนะ─
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ตัวปลอมอย่ามาพูดเลย
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) ฉันต่างหากที่เป็นตัวจริง !
เทนชิ : เอาน่า จะคนไหนก็ช่างเถอะ
เทนชิ : ลุยต่อกันเถอะ ! คู่หู !
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) Aye aye, sir !
ชินเมียวมารุ : อ้าว─ ?
ชินเมียวมารุ : เหมือนฉันเป็นคนรับบทนั่น
ชินเมียวมารุ : มาจนถึงเมื่อกี้นี่นา......
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) เอะเฮะเฮะ
ชินเมียวมารุ : (ฝัน) มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไงล่ะ คุณตัวปลอม
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
เทวดากับเซียน
สถานที่ : โลกเซียนคาเซน
(อิบาราคิ คาเซน ปรากฏตัว)
คาเซน : คุณคือท่านเทวดาที่เขาร่ำลือกันเหรอคะเทนชิ : ใช่แล้ว !
เทนชิ : จงกราบซะสิ
ชินเมียวมารุ : ยัยนี่เป็นเซียนที่อาศัยอยู่บนภูเขาน่ะ
ชินเมียวมารุ : คงเหงาล่ะมั้ง เลยไปที่ศาลเจ้าบ่อยๆ
เทนชิ : เซียนเหรอ ปฏิบัติธรรมทุกวันรึเปล่า
คาเซน : ค่ะ
คาเซน : ถึงไม่บอกก็ทำอยู่แล้วค่ะ
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : อะไรกัน นี่น่ะเหรอ เทวดา ?มามิโซว : พวกที่เหมือนจะตัวเล็ก
มามิโซว : จับคู่กับพวกที่ตัวเล็กแฮะ
คาเซน : ถึงอย่างนั้น
คาเซน : ก็ยังเป็นเทวดานะ
คาเซน : เป็นตำแหน่งที่ฉันจะชิงมาให้ได้
คาเซน : ในสักวันหนึ่ง
(BGM : ข้ามผ่านการฝึกนับพัน)
เทนชิ : ฮึเทนชิ : ปฏิบัติธรรมทุกวันอะไรกัน
เทนชิ : ความอวดดีเอ่อล้นออกมาจากทั่วร่างเชียวนะ
เทนชิ : ฉันขอเตือนในฐานะเทวดา !
เทนชิ : จงหรี่แสงลง แล้วเห็นพ้องกับธุลีดิน !
(มาจากคำสอนของเล่าจื๊อที่ว่า จงเพลาความแหลมคม คลายโทสะ หรี่แสงลง แล้วเห็นพ้องกันธุลีดิน)
คาเซน : อะฮะฮะ
คาเซน : ฟังไม่ขึ้นเลยนะ
คาเซน : นับเป็นคำเตือนของเทวดาไม่ได้หรอก !
คาเซน : คำพูดนั่น
คาเซน : ขอยกคืนให้คุณละกัน !
คาเซน : จงละทิ้งแสงแห่งสวรรค์ แล้วกลับไปเป็นเถ้าธุลีซะ !
(ถ้าเล่นแพ้)
คาเซน : เทวดาชั้นต่ำแบบนี้ก็มีด้วยแฮะ
(อิบาราคิ คาเซน แพ้พ่าย)
เทนชิ : อ่อนแอ ! อ่อนแอเกินไป !เทนชิ : ทำได้แค่นั้น
เทนชิ : อย่าคิดว่าจะได้ขึ้นสวรรค์นะ !
คาเซน : ต่อให้เสื่อมทรามยังไงก็ยังเป็นเทวดา......งั้นรึ
คาเซน : การปฏิบัติธรรมของฉัน
คาเซน : ยังไม่เพียงพอจริงๆสินะ
ชินเมียวมารุ : เอะเฮะเฮะ ไปได้สวยเลย
ชินเมียวมารุ : เซียนกับปิศาจทานุกิพวกนี้เป็นผู้แข็งแกร่ง
ชินเมียวมารุ : ที่หาได้ยากแม้แต่ในเกนโซวเคียวเลยล่ะ
ชินเมียวมารุ : จะบอกว่าพวกเราแข็งแกร่งที่สุดแล้ว
ชินเมียวมารุ : ก็ไม่ใช่การพูดเกินเลยล่ะนะ
เทนชิ : รู้สึกว่าเธอ......
เทนชิ : วิธีพูดแตกต่างจากตอนที่เพิ่งเจอกันรึเปล่า ?
ชินเมียวมารุ : อื๋อ ?
ชินเมียวมารุ : เรื่องนั้นน่ะ─
ชินเมียวมารุ : คงไม่หรอกมั้ง
เทนชิ : เอ้า ช่างเถอะ
เทนชิ : แต่จะแข็งแกร่งที่สุดบนพื้นพิภพ
เทนชิ : ก็ไม่แปลกล่ะน้า
เทนชิ : ดีล่ะ─ งั้นปกครองพื้นพิภพ
เทนชิ : จนกว่าจะกลับสวรรค์ได้ก็แล้วกัน !
ชินเมียวมารุ : เยี่ยมไปเลยน้า
ชินเมียวมารุ : สมกับที่เป็นท่านเทวดา
ชินเมียวมารุ : สเกลของเรื่องที่คิด
ชินเมียวมารุ : ไม่เหมือนคนอื่นเลยน้า
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
ศัตรูฟ้าประทานบนพื้นพิภพ
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
(ยาคุโมะ ยูคาริ ปรากฏตัว)
ยูคาริ : คุ้นเคยกับการเป็นสเลฟรึยัง ?(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : ก็พอไหวล่ะมั้งยูคาริ : ชะตากรรมของศึกพิชิตคู่หูโรคระบาดยาจก
ยูคาริ : ขึ้นอยู่กับระดับการฝึกฝนของเธอนะ
ยูคาริ : แต่ว่า......
เรย์มุ : แต่ว่า ?
ยูคาริ : รู้สึกเหมือนกับว่า
ยูคาริ : ยังขาดอะไรไปอีกสักอย่าง
ยูคาริ : ในการทำให้มันสมบูรณ์แบบ
(BGM : อาภรณ์สวรรค์ไร้มลทิน ～ Yellow Lily)
เทนชิ : อื๋อ ?เทนชิ : ยัยนี่คือโยวไคเมื่อตอนนั้น !
ยูคาริ : อ้าว ?
ยูคาริ : ทำไมเธอถึงมาอยู่บนพื้นพิภพล่ะ ?
เทนชิ : จะว่าไปก็จริง
เทนชิ : ยังมียัยนี่อยู่บนพื้นพิภพนี่นา
เทนชิ : ถ้าไม่โค่นยัยนี่
เทนชิ : ก็ไม่สามารถปกครองพื้นพิภพได้ !
ยูคาริ : ทำไมถึงโผล่มา
ยูคาริ : ในเวลาแบบนี้ล่ะ
ยูคาริ : ฉันไม่สนใจเธอหรอก
ยูคาริ : รีบไสหัวไปซะ
ชินเมียวมารุ : ยัยนี่เป็นโยวไคชื่อดัง
ชินเมียวมารุ : ที่มีแต่กระบวนท่าแหกกฎ
ชินเมียวมารุ : อย่าประมาทล่ะ─
ยูคาริ : อ้าว ?
ยูคาริ : คนแคระตรงนั้น......
ยูคาริ : ไม่ใช่คนแคระเหมือนทุกทีนี่นา
ชินเมียวมารุ : อุเฮะเฮะ─ อุตส่าห์ดูออกน้า
ชินเมียวมารุ : ใช่แล้ว ฉันคือ
ชินเมียวมารุ : ชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝัน !
ชินเมียวมารุ : อาศัยช่วงชุลมุน
ชินเมียวมารุ : แล้วบังคับสิงสถิตมาน่ะ
เทนชิ : ว่าไงนะ ?
เทนชิ : เธอไม่ใช่ชินเมียวมารุเหรอ ?
ชินเมียวมารุ : ชินเมียวมารุก็คือชินเมียวมารุนั่นล่ะ
ชินเมียวมารุ : แต่เป็นชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝันนะ
ชินเมียวมารุ : ทางนี้ดูเหมือนจะน่าสนุกกว่า
ชินเมียวมารุ : เลยสลับตำแหน่งกัน
ชินเมียวมารุ : ในการต่อสู้ก่อนหน้านี้น่ะ
เทนชิ : เห─ ทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ !
เทนชิ : เอาเถอะ สำหรับฉันน่ะ
เทนชิ : ขอแค่แข็งแกร่งก็พอแล้ว จะเป็นใครก็ได้
ยูคาริ : สลับตัวสเลฟ
ยูคาริ : ในระหว่างการต่อสู้ ?
ยูคาริ : เหมือนกับความสามารถของเทพแห่งโรคระบาดเลย......
ยูคาริ : อย่างนี้นี่เอง เป็นอย่างนั้นเองหรอกเหรอ !
ยูคาริ : เข้าใจกลไกของความสามารถของเทพแห่งโรคระบาด(ยัยนั่น)แล้ว !
เทนชิ : อย่ามัวแต่พูดมากเลยน่า
เทนชิ : รีบมาสู้กันได้แล้ว !
เทนชิ : ฉันจะเป็นผู้ปกครองเกนโซวเคียวเอง !
(BGM : การเข้าทรงอยู่ระหว่างความฝันกับความเป็นจริง ～ Necro-Fantasia)
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
เทนชิ : ไม่สนใจพวกเราเลยแฮะเทนชิ : เธอกำลังสู้กับใครอยู่เหรอ ?
ยูคาริ : เป็นเพราะพวกเธอแท้ๆ
ยูคาริ : แบบนี้คงพิชิตสองคนนั่นได้แล้วล่ะ
ยูคาริ : ฉันมองการสิงสถิตสัมบูรณ์ออกหมดแล้ว !
ยูคาริ : สเลฟเป็นอิสระแล้ว !
(ถ้าเล่นแพ้)
ยูคาริ : ได้ข้อมูลมาอย่างไม่คาดคิด
ยูคาริ : ทีนี้ก็เอาชนะได้แล้ว
(ยาคุโมะ ยูคาริ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทเทนชิ & ชินเมียวมารุ)
──ปราสาทเข็มทอประกาย
ปราสาทกลับหัวที่ลอยอยู่บนท้องฟ้า
แหล่งชมวิวชั้นเลิศที่สุดของเกนโซวเคียว
เทนชิ : ถึงจะไม่เท่ากับบนสวรรค์
เทนชิ : แต่วิวของปราสาทหลังนี้ก็สุดยอดไปเลยแฮะ
เทนชิ : ตั้งตัวเป็นเจ้าของปราสาทหลังนี้ดีมั้ยนะ
ชินเมียวมารุ : ล้อเล่นกันอีกแล้ว
ชินเมียวมารุ : นี่ปราสาทของฉันนะคะ
ชินเมียวมารุ : ฉันยกให้ไม่ได้หรอกค่ะ
เทนชิ : ล้อเล่นน่า ล้อเล่น
เทนชิ : เดิมทีพื้นพิภพทั้งหมดก็อยู่ภายใต้การปกครองของเทวดาอยู่แล้ว
เทนชิ : ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของปราสาทหรอก
เทนชิ : ว่าแต่ เธอน่ะ
เทนชิ : เป็นชินเมียวมารุจากโลกแห่งความฝันจริงๆเหรอ ?
ชินเมียวมารุ : แหม─ ไม่รู้เหมือนกันน้า
ชินเมียวมารุ : บอกตามตรง ฉันเองก็ไม่รู้แล้วล่ะ
ชินเมียวมารุ : ว่าตัวเองเป็นอะไรกันแน่
ชินเมียวมารุ : พอมาลองคิดดูดีๆ จะเป็นโลกแห่งความฝัน
ชินเมียวมารุ : หรือโลกแห่งความเป็นจริง ก็ใช้จิตสำนึกร่วมกันอยู่ดี
ชินเมียวมารุ : หากอยู่ในความเป็นจริงนานๆ ที่นั่นก็คือความเป็นจริง
ชินเมียวมารุ : หากอยู่ในความฝันนานๆ ที่นั่นก็คือความฝัน
ชินเมียวมารุ : เรื่องที่มีชินเมียวมารุอยู่ในทั้งสองแห่ง
ชินเมียวมารุ : ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเดิม
เทนชิ : อืม─ น่าขยะแขยงยังไงชอบกลน้า
เทนชิ : พวกคนบนพื้นพิภพก็ยังอุตส่าห์ประคองอัตตาเอาไว้ได้
เทนชิ : ท่ามกลางตัวตนที่คลุมเครือแบบนั้นแฮะ
ชินเมียวมารุ : ท่านเทวดาไม่ฝันเหรอคะ ?
เทนชิ : ถ้าแค่ฝันก็มีอยู่แล้วล่ะ ทั้งตอนนอนและตอนตื่น
ชินเมียวมารุ : ถ้าอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรแตกต่าง
ชินเมียวมารุ : จากคนบนพื้นพิภพเลยนี่คะ
ชินเมียวมารุ : ท่านเทวดาแห่งความฝันก็ต้องมีตัวตนอยู่แน่ๆเลยค่ะ
เทนชิ : เอ─ จะเป็นแบบนั้นรึเปล่าน้า─
เทนชิ : ฉันคิดว่าความฝันน่ะ
เทนชิ : มันมีตัวตนอยู่แค่ในจิตสำนึกเท่านั้นน้า
เทวดาถูกขับไล่จากสวรรค์เป็นการชั่วคราวด้วยเหตุผลที่ไร้สาระ
และกำลังสนุกสนานกับการใช้ชีวิตบนพื้นพิภพ
สุดท้ายแล้วคู่ของเทนชิกับชินเมียวมารุ
ก็ถูกร่ำลือว่าเป็นสองผู้แข็งแกร่งที่สุด
เทนชิถูกขับไล่ลงมายังพื้นพิภพ
แต่เธอกลับไม่รู้สึกว่านี่เป็นการลงโทษเลย
ส่วนทางสวรรค์เองก็ได้มีคืนวันอันแสนสงบสุขไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ยูคาริ & เรย์มุ สองบุปผาที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
- Stage 1 -
สองบุปผาที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
(โยริงามิ โจะอง ปรากฏตัว)
โจะอง : คืนนี้ก็มีงานแสดงสด น่าสนุกจังเลยนะ─โจะอง : จะช่วงชิงความมั่งคั่งจากพวกผู้ชมให้เต็มที่เลย─
(โยริงามิ ชิอง ปรากฏตัว)
ชิอง : นี่ โจะองชิอง : แบ่งเงินให้ฉันสักทีสิ─
โจะอง : เอ๋─ แบ่งให้พี่ไป
โจะอง : เดี๋ยวเดียวก็หายไปหมดอยู่ดีนี่นา
โจะอง : ให้ฉันเป็นคนบริหารเงินเองเถอะน่า─
ชิอง : เดี๋ยวเดียวโจะองก็ใช้หมดแล้วนี่นา
ชิอง : ไม่เห็นจะเหลือมาถึงฉันบ้างเลยสักนิด
โจะอง : ถ้างั้นแค่ช่วงชิง
โจะอง : ให้มากจนใช้ไม่หมดก็พอแล้วล่ะ
โจะอง : มีแหล่งเงินทุนอยู่ตั้งเยอะขนาดนี้เชียวนะ
ชิอง : นั่นสินะ
ชิอง : มาหาเงินให้เต็มที่กันเถอะ
โจะอง : อ๊ะ มีใครมาล่ะ
ยูคาริ : พอแค่นั้นแหละ
ยูคาริ : เทพยาจก ชิอง เทพแห่งโรคระบาด โจะอง
ยูคาริ : พวกเธอทำเกินไปหน่อยแล้ว
โจะอง : อะไรของเธอน่ะ ?
โจะอง : งานแสดงสดใกล้จะเริ่มแล้วนะ
โจะอง : อย่ามาเกะกะสิ
ยูคาริ : อุฮุฮุ ดีใจจัง
ยูคาริ : ในที่สุดก็ถึงเวลาที่จะ
ยูคาริ : ได้ลงโทษพวกเธอให้เข็ดหลาบแล้ว
โจะอง : อ๊า─ โธ่ อะไรอีกล่ะ
โจะอง : จ้าจ้า พวกเราเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
โจะอง : ของเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสเองจ้า
โจะอง : ไม่ได้ยินข่าวลือบ้างเลยเหรอ
โจะอง : ว่าไม่มีทางเอาชนะพวกเราได้น่ะ ?
ยูคาริ : เรื่องนั้นถ้าไม่ลอง
ยูคาริ : ก็ไม่รู้ใช่มั้ยล่ะ ?
ยูคาริ : ถึงอยู่ตัวคนเดียว ฉันก็แข็งแกร่งอยู่แล้ว
ยูคาริ : แต่ฉันพาผู้ช่วยที่แข็งแกร่งที่สุดมาด้วยน่ะ
ยูคาริ : ถ้ายัยนั่นออกโรง
ยูคาริ : จะต้องคลี่คลายเหตุวิปลาสได้อย่างแน่นอน
ชิอง : นี่ โจะอง
ชิอง : ยัยกากนี่พูดอะไรอยู่ได้น่ะ
ชิอง : ปวดใจจังเลยน้า ทุกข์จังเลยน้า
โจะอง : น่าสมเพชเกินไปจนทนดูไม่ได้เลยแฮะ
โจะอง : แม้กระทั่งดวงที่จะให้ฉันสูบ
โจะอง : ก็ไม่น่าจะมีเลยล่ะ
(BGM หยุดเล่น)
โจะอง : ถ้าตายไปในช่วงชุลมุนของงานแสดงสดโจะอง : อาจจะมีความสุขมากกว่าก็ได้นะ
(เริ่มการแสดงสด)
(BGM : ค่ำนี้เป็น Egoist จอมเสเพล(Live ver) ～ Egoistic Flowers.)
ยูคาริ : เฮอะยูคาริ : คนที่ถูกรังเกียจอย่างแท้จริงแบบพวกเธอน่ะ
ยูคาริ : ไม่รู้จักความสุขที่แท้จริงหรอก
ยูคาริ : คนที่ไม่รู้จักความสุข
ยูคาริ : ย่อมมีนิสัยที่บิดเบี้ยว
ยูคาริ : แต่จงดีใจเถอะ !
ยูคาริ : ฉันจะมอบความสุขที่เรียกว่า
ยูคาริ : ความพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ ให้แก่พวกเธอเอง
ยูคาริ : จงยินดีเถิด !
ยูคาริ : งานแสดงสดรอบพิเศษที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตคน
ยูคาริ : ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว !
(ถ้าเล่นแพ้)
โจะอง : น่าสมเพชเกินไปจนทนดูไม่ได้เลยแฮะ
(โยริงามิ โจะอง แพ้พ่าย)
โจะอง : ฮุฮุฮุโจะอง : ฝีมือดีอย่างปากว่าเลยน้า
โจะอง : แต่มันถึงเวลาแล้ว
โจะอง : เลิกเล่นกันเสียทีดีกว่า !
ยูคาริ : ไอ้นั่นจะมาแล้ว......
ยูคาริ : เรย์มุ พร้อมมั้ย ?
เรย์มุ : ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ให้ฉันจัดการเอง !
โจะอง : ตอนนี้แหละ !
โจะอง : ความพ่ายแพ้ของพวกเธอเป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว !
โจะอง & ชิอง : แลกเปลี่ยนสิงสถิต「Absolute Loser (ผู้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์)」
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
การคำนวณพลาดของสองผู้แข็งแกร่งที่สุด
สถานที่ : เวทีงานแสดงสดแห่งตะวัน
ชิอง : เท่านี้ชัยชนะของโจะองก็เป็นสิ่งที่แน่นอนแล้ว !
ชิอง : ......อ้าว โจะอง ?
ชิอง : ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ ?
(BGM : ค่ำนี้เป็น Egoist จอมเสเพล(Live ver) ～ Egoistic Flowers.)
เรย์มุ : เฮ้อ─ อย่างนี้เองสินะเรย์มุ : ฟังยูคาริอธิบายแล้ว
เรย์มุ : ไม่ค่อยเข้าใจว่าจะเกิดอะไรขึ้นกันแน่
ชิอง : หืม เธอ
ชิอง : ทำไมยังเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระอยู่ล่ะ ?
ชิอง : เธอน่าจะกลายเป็นสเลฟของโจะอง
ชิอง : จนเคลื่อนไหวตามอำเภอใจไม่ได้แล้วนี่นา......
เรย์มุ : เธอมีความสามารถ
เรย์มุ : ในการเข้าสิงใครสักคน
เรย์มุ : แล้วทำให้แพ้อย่างแน่นอนอยู่สินะ
เรย์มุ : ส่วนน้องสาวที่เป็นเทพแห่งโรคระบาด
เรย์มุ : สามารถบังคับให้เธอไปสิงสถิตคนอื่น
เรย์มุ : ด้วยการสลับตัวสเลฟได้
เรย์มุ : สรุปคือ พวกเธอสามารถบังคับ
เรย์มุ : ให้คู่ต่อสู้พ่ายแพ้ได้นั่นเอง
เรย์มุ : เป็นสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดอย่างแท้จริงเลยน้า
เรย์มุ : แต่ว่าก็ยังเทียบไม่ได้กับ
เรย์มุ : สองผู้แข็งแกร่งที่สุดที่แท้จริงหรอกนะ
ชิอง : เธอน่าจะสิงโจะอง
ชิอง : จนเคลื่อนไหวตามใจชอบไม่ได้แล้วนี่นา......
ชิอง : ทำไมยังเคลื่อนไหวได้อีกล่ะ ?
เรย์มุ : ดูให้ดีสิ
เรย์มุ : เธอเป็นมาสเตอร์นะ
ชิอง : เอ๋ ?
เรย์มุ : และฉันเองก็เป็นมาสเตอร์เหมือนกัน
เรย์มุ : ยูคาริช่วยสลับอาณาเขต
เรย์มุ : ระหว่างมาสเตอร์กับสเลฟให้น่ะ
เรย์มุ : เพราะงั้นสเลฟที่โดนสลับตัว
เรย์มุ : คือยูคาริกับน้องสาวของเธอไงล่ะ
โจะอง : เสร็จกัน !
โจะอง : โดนเล่นงานเข้าจนได้ !
โจะอง : ฉันกลายเป็น
โจะอง : สเลฟของศัตรูไปซะแล้ว !
ชิอง : หมายความว่ายังไงกัน !?
ชิอง : ฉันไม่ได้เข้าสิงยูคาริอยู่งั้นเหรอ ?
ชิอง : ถ้างั้นก็แปลว่า
ชิอง : ไม่จริงน่า สเลฟของฉันคือ !
ยูคาริ : ถูกต้อง
ยูคาริ : เท่านี้ทั้งความสามารถของเทพแห่งโรคระบาด
ยูคาริ : และความสามารถของเทพยาจกก็ไร้ความหมาย
ยูคาริ : เอ้า เรย์มุ
ยูคาริ : ฉันไม่สามารถช่วยเหลืออะไรไปมากกว่านี้ได้แล้ว
ยูคาริ : ช่วยจัดการเทพยาจกคนนี้ให้ทีนะ
ชิอง : สลับตัวกันระหว่าง
ชิอง : มาสเตอร์กับสเลฟเนี่ยนะ
ชิอง : มีคนที่สามารถทำแบบนั้นได้อยู่ด้วยเหรอ !
โจะอง : อ๋า ไม่ไหวแล้ว─
โจะอง : พี่คนเดียวไม่น่าจะเอาชนะได้แฮะ
โจะอง : ไม่มีประโยชน์ในการต่อสู้เลยแม้แต่น้อย
โจะอง : มืดมน ยากจน ตัวเหม็น ขี้งก
โจะอง : ไม่พยายามทำอะไรด้วยตัวเองสักอย่าง
โจะอง : เอาแต่บ่นอย่างเดียว
โจะอง : ไม่มีข้อดีแม้แต่อย่างเดียว
โจะอง : แล้วจะให้พี่สู้คนเดียวเนี่ยนะ─
โจะอง : ที่สำคัญน่ะน้า
โจะอง : เทพยาจกที่ไม่เคยชนะเลยสักครั้ง
โจะอง : ต้องมาสู้ตัวต่อตัวกับใครไม่สู้ ดันต้องสู้กับ
โจะอง : มิโกะจอมคลี่คลายเหตุวิปลาสเนี่ยนะ─
โจะอง : สิ้นหวังแล้ว─
โจะอง : พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว─ !
เรย์มุ : เลิกบอกลาอย่างแสบสันได้แล้ว
เรย์มุ : เอาล่ะ รีบคลี่คลายเหตุวิปลาสด้วยการ
เรย์มุ : โค่นเทพยาจกสุดกากที่ไร้สมรรถภาพอย่างสมบูรณ์แบบ
เรย์มุ : และมีดีแค่ความสามารถในการทำให้คนอื่นแพ้ดีกว่า
ชิอง : โจะอง พวกเธอ......
ชิอง : ทุกคนเอาแต่ดูถูกฉันอยู่ได้
ชิอง : ไม่เห็นต้องพูดถึงขนาดนั้นเลยนี่นา !
(โยริงามิ ชิอง เอาจริง)
ชิอง : ชื่อของฉันคือ โยริงามิ ชิองชิอง : เทพยาจกที่แม้แต่เด็กร้องไห้ก็กล้าทำให้เป็นทุกข์ได้!
เรย์มุ : อะ... ออร่าด้านลบสุดยอดเลย !
ชิอง : ฉันมีเหตุผลที่ทำให้
ชิอง : ที่ผ่านมาไม่เคยเอาจริงเลย
ชิอง : เพราะถ้าฉันเอาจริง
ชิอง : ทุกคนรวมถึงตัวฉันเอง
ชิอง : จะเป็นทุกข์ไปด้วยกันหมดทุกคน !
ชิอง : แต่พอแล้ว
ชิอง : แพ้ชนะอะไรฉันไม่สนใจแล้ว
ชิอง : ในเมื่อฉันเอาจริงแล้ว
ชิอง : ฉันก็จะทำให้ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต้องพ่ายแพ้
ชิอง : ทั้งมิโกะ ทั้งฉัน ทั้งโจะอง และเธอด้วย !
เรย์มุ : ออร่าด้านลบที่แข็งแกร่งแบบนี้
เรย์มุ : เทพแห่งโรคระบาดเทียบไม่ติดเลย !
เรย์มุ : แผนการดึงเทพยาจกออกมาที่ฉากหน้า
เรย์มุ : กลายเป็นแผนที่ผิดพลาดซะล่ะมั้ง ?
ชิอง : จะไม่มีใครได้อะไร
ชิอง : จะไม่มีใครมีความสุข
ชิอง : ฉันจะแสดงให้ทุกคนได้เห็น
ชิอง : โลกแห่งความทุกข์อย่างเท่าเทียมกัน !
เรย์มุ : ถ้าโดนดูดกลืนเข้าไป
เรย์มุ : ต้องแพ้โดยไม่มีเหตุผลแน่ !
เรย์มุ : ต้องตั้งสติให้ดี !
เรย์มุ : ฉันคือมิโกะผู้คลี่คลายเหตุวิปลาส !
ชิอง : เทพยาจกกับเทพแห่งโรคระบาด
ชิอง : เป็นสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดงั้นเหรอ ?
ชิอง : อย่าพูดให้ขำหน่อยเลย !
ชิอง : ผู้ที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด มีแค่คนเดียวก็พอแล้ว
ชิอง : นั่นแหละคือ ฉัน
ชิอง : เทพยาจก โยริงามิ ชิอง !
ชิอง : จงหวาดกลัวต่อความยากจนแล้วตายไปซะ !
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
ชิอง : หวา─ !เรย์มุ : นี่อะไรน่ะ !
เรย์มุ : จู่ๆบรรยากาศก็เปลี่ยนไปเลย !
ชิอง : ......ออร่าที่ฉันสะสมเอาไว้
ชิอง : มันจะแพร่ไปสู่ทุกคนแล้ว !
เรย์มุ : เธอซ่อนออร่าที่แสบตาแบบนี้เอาไว้
เรย์มุ : โดยปะปนไปกับอาร่าด้านลบ
เรย์มุ : มาตลอดเลยสินะ !
ชิอง : ในเมื่อเป็นแบบนี้ก็ต้องแตกหักกันไปข้างล่ะ !
ชิอง : ออร่าทั้งหมดเท่าที่มีอยู่
ชิอง : ฉันจะใช้ออกมาให้หมดเลย !
เรย์มุ : เป็นเพราะเธอแท้ๆ
เรย์มุ : พลังเลยผุดขึ้นมาอย่างไร้ขีดจำกัดเลย !
เรย์มุ : ไม่รู้สึกว่าจะแพ้อีกต่อไปแล้ว !
เรย์มุ : อย่างที่เคยคิดไว้นั่นล่ะ
เรย์มุ : เธอจะแพ้เพราะความสามารถของตัวเอง !
(โยริงามิ ชิอง แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทยูคาริ & เรย์มุ)
──ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าห่างไกลหมู่บ้านมนุษย์ที่ตั้งอยู่ ณ ทิศตะวันออกของเกนโซวเคียว
และไร้ซึ่งวี่แววของผู้มาสักการบูชาเหมือนเคย
มาริสะ : เป็นอะไรไป ?
มาริสะ : ไม่ค่อยร่าเริงเลยนะ
เรย์มุ : โธ่ ก็ไม่มีผู้มาสักการบูชาน่ะสิ
เรย์มุ : หาเงินไม่ได้เลยน้า
มาริสะ : มันก็ไม่ใช่เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นไม่ใช่เหรอ
เรย์มุ : คลี่คลายเหตุวิปลาสได้แล้วแท้ๆ
เรย์มุ : แต่ไม่ก่อให้เกิดรายได้เลย......
มาริสะ : จะว่าไปแล้ว เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสน่ะ
มาริสะ : คลี่คลายไปแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : งืม─ มั้งนะ
มาริสะ : สุดยอดเลยนี่นา
มาริสะ : ทำยังไงถึงจัดการ
มาริสะ : สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดนั่นได้ล่ะ ?
เรย์มุอธิบายเรื่องราวทั้งหมด
ว่าป้องกันการบังคับสิงสถิตของเทพยาจก
ด้วยการแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
เพื่อเปลี่ยนเทพยาจกเป็นมาสเตอร์
มาริสะ : บิดเบือนอาณาเขตระหว่างมาสเตอร์กับสเลฟ
มาริสะ : งั้นเหรอ ?
มาริสะ : คนที่จะทำแบบนั้นได้ก็มีแค่ยูคาริคนเดียวนี่นา
มาริสะ : แปลว่าจับคู่กันงั้นสิ
เรย์มุ : น่าเจ็บใจก็จริง แต่ถ้าไม่มียูคาริ
เรย์มุ : ไม่มีทางเอาชนะสองคนนั่นได้หรอก
มาริสะ : เอาน่า ผลลัพธ์คือชนะแล้วก็ดีแล้วนี่นา
มาริสะ : แล้วสองคนที่เป็นต้นเรื่องนั่น ตอนนี้ไปอยู่ไหนแล้วล่ะ ?
เรย์มุ : เรื่องนั้นน่ะ......
──วัดเมียวเรนจิ
วัดที่เปิดโดยฮิจิริ เบียคุเรน
และเป็นที่ชื่นชอบทั้งจากมนุษย์และโยวไค
เบียคุเรน : เดี๋ยวเถอะ ยังสกปรกอยู่นะ
โจะอง : ทำไมฉัน
โจะอง : ต้องมาทำความสะอาดด้วยล่ะ─
เบียคุเรน : แค่ทำความสะอาดยังทำไม่ได้ แล้วจะทำอะไรได้ล่ะ
เบียคุเรน : การใช้ชีวิตประจำวันทุกอย่างคือการฝึกนะ
โจะอง : โธ่เว้ย─
โจะอง : ใจร้ายชะมัด─
โจะอง : ดันมาเจอวัดที่สมถะแบบนี้
โจะอง : ความสามารถในการช่วงชิงความมั่งคั่งของฉันก็ไม่มีประโยชน์เลยน่ะสิ
เบียคุเรน : เดี๋ยวทำความสะอาดสวนเสร็จแล้ว ต้องไปตักน้ำ นั่งสมาธิ ทำอาหาร
เบียคุเรน : ไม่มีเวลาว่างให้อู้งานหรอกนะ
โจะอง : ต้องรีบทำให้เสร็จแล้วเผ่นโดยด่วนเลย
เบียคุเรน : ถ้าคิดว่าจะหนีไปจากวัดได้ล่ะก็ คิดผิดมหันต์แล้วล่ะ
เบียคุเรน : ฉันจะสั่งสอนเรื่องความสำคัญ
เบียคุเรน : ของการใช้ชีวิตสมถะอย่างเข้มข้นเลย !
............
มาริสะ : ──อย่างนี้นี่เอง คนฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่ายแบบนั้น
มาริสะ : โดนจับไปดัดนิสัยที่วัดงั้นเหรอ
มาริสะ : แบบนั้นอาจจะได้ผลก็ได้น้า
เรย์มุ : อันที่จริงก็อยากคุมขังหรือเนรเทศออกไปอยู่หรอก
เรย์มุ : แต่เบียคุเรนบอกว่า เทพแห่งโรคระบาดยังสามารถกลับตัวกลับใจได้
เรย์มุ : ถึงฉันจะไม่เต็มใจเท่าไหร่
เรย์มุ : แต่ก็ยกให้ทางนั้นจัดการไปน่ะ
มาริสะ : แค่เทพแห่งโรคระบาดเหรอ
มาริสะ : แล้วอีกคนที่เป็นเทพยาจก(ยัยนั่น)ล่ะ ?
เรย์มุ : เทพยาจกน่ะน้า......
เรย์มุ : รายนั้นยุ่งยากยิ่งกว่าเทพแห่งโรคระบาดที่รวบรวม
เรย์มุ : ความมั่งคั่งมาที่ตัวเองแล้วเอามาใช้อย่างฟุ่มเฟือยเสียอีก
มาริสะ : ความสามารถในการเปลี่ยนดวงด้านทรัพย์ให้เป็นความซวย
มาริสะ : ความสามารถชวนสิ้นหวังจนไม่น่าจะช่วยเหลือได้เลยแฮะ
เรย์มุ : ไม่ใช่แค่นั้นหรอก ดูเหมือนว่าความซวย
เรย์มุ : จะสะสมอยู่ในร่างกายไปเรื่อยๆด้วยล่ะ
เรย์มุ : ดูเหมือนความซวยจะปลดปล่อยออกมาเหมือนระเบิดเป็นครั้งคราว
เรย์มุ : ระหว่างต่อสู้ก็เกิดการระเบิดแบบนั้นด้วย─
เรย์มุ : ปริมาณของออร่านั่นไม่ธรรมดาเลย
มาริสะ : หวา ไม่อยากเข้าใกล้เลยแฮะ─
เรย์มุ : ทีนี้เลยไม่มีใครรับตัวไปน่ะน้า
เรย์มุ : ......เพราะงั้นก็เลยช่วยไม่ได้น่ะ
มาริสะ : งั้นเหรอ เรื่องนั้นมันก็ช่วยไม่ได้นี่นะ......
มาริสะ : ตัวหายนะแบบนั้น
ชิอง : ทำความสะอาดเสร็จแล้วจ้ะ─
ชิอง : ต่อไปทำอะไรดีเหรอจ๊ะ─
เรย์มุ : เสร็จแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : ถ้างั้นฝากตักน้ำด้วยดีมั้ยนะ
มาริสะ : เอ๋ !? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ ?
เรย์มุ : เพราะไม่มีใครรับตัวไป
เรย์มุ : เลยต้องมาสังเกตการณ์ที่นี่ไงล่ะ
เรย์มุ : แต่ก็ช่วยงานเป็นอย่างดี เลยช่วยฉันได้เยอะเลย
ชิอง : ศาลเจ้าน่าอยู่ดีน้า
ชิอง : ต่อให้ยากจนก็ยังใช้ชีวิตได้อย่างสนุกสนานด้วย─
เรย์มุ : เดิมทีก็ไม่มีความมั่งคั่งให้เสียอยู่แล้วด้วยล่ะนะ
เรย์มุ : โว้ย พูดแล้วก็เจ็บใจ !
มาริสะ : อะไรกัน ฉันก็หลงนึกว่า
มาริสะ : กำจัดหรือเนรเทศไปแล้วซะอีก
เรย์มุ : ถ้าสามารถกำจัดได้ง่ายๆ
เรย์มุ : ก็ไม่ต้องกลุ้มใจแบบนี้หรอก
เรย์มุ : สุดท้ายแล้ว
เรย์มุ : ฉันก็จั่วโดนสลากยาจกเข้าจนได้
ชิอง : สมกับเป็นเทพยาจก(ตัวฉัน)เลยนะ แหม พูดแล้วก็เจ็บใจ
เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจก สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
ผู้ฉกฉวยเอาความมั่งคั่งมาจากผู้ชมในลานจัดงานแสดงสด
แผนการของยูคาริกับเรย์มุ ทำให้พวกเธอพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ
เทพแห่งโรคระบาดต้องไปกลับตัวกลับใจที่วัด
ส่วนเทพยาจกต้องไปกลับตัวกลับใจที่ศาลเจ้า
ภัยคุกคามจากสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดจึงหายไป
มาริสะ : แต่จะว่ายังไงดีล่ะ
มาริสะ : เกลี้ยกล่อมผู้อยู่เบื้องหลังได้แล้วนี่นา
มาริสะ : เท่านี้เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสก็คลี่คลายแล้วนะ !
เรย์มุ : ถ้าเป็นแบบนั้นได้มันก็ดีอยู่หรอกน้า
มาริสะ : ยังมีอะไรอยู่อีกเหรอ ?
เรย์มุ : มีเหตุผลที่ต้องมาเฝ้าสังเกตการณ์
เรย์มุ : เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกน่ะสิ
เรย์มุ : เพราะว่าต้องให้สองคนนี้
เรย์มุ : ไปสะสางเหตุวิปลาสให้จบน่ะ
การสิงสถิตสัมบูรณ์มีผลข้างเคียง
นั่นคือการแทรกแซงโลกแห่งความฝัน
ภัยคุกคามจากสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดในโลกแห่งความเป็นจริงได้หายไปแล้ว
แต่ภัยคุกคามที่แท้จริงจากเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
กำลังแอบเริ่มสั่นคลอนเกนโซวเคียวแล้ว
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โจะอง & ชิอง ผลข้างเคียงของการสิงสถิตสัมบูรณ์
- Stage 1 -
คิริซาเมะ มาริสะจากโลกไหน ?
สถานที่ : ร้านโควรินโดว (ยามเช้า)
โจะอง : ไปแทรกแซงโลกแห่งความฝันเนี่ยนะ
โจะอง : พี่รู้เรื่องนี้รึเปล่า ?
ชิอง : รู้ตัวมานานแล้วล่ะ
ชิอง : ปกติแล้วฉันก็เข้าสิง
ชิอง : ผ่านทางโลกแห่งความฝันนั่นล่ะ
ชิอง : การสิงสถิตสัมบูรณ์เองก็
ชิอง : ดูเหมือนจะใช้วิธีเดียวกันน่ะน้า
โจะอง : งั้นก็รีบบอกกันหน่อยสิ─
โจะอง : เป็นเพราะเรื่องนั้น
โจะอง : เลยกลายเป็นเรื่องยุ่งยากแบบนี้เนี่ย
(คิริซาเมะ มาริสะ ปรากฏตัว)
มาริสะ : เจอตัวแล้วโว้ย !มาริสะ : พวกเธอ !
มาริสะ : บังอาจมาทำกันได้นะ !
โจะอง : จอมเวทมนุษย์......
โจะอง : เธอเป็นคนของโลกไหนน่ะ ?
ชิอง : อืม─
ชิอง : ยังไม่รู้ตัวว่าเป็นคนของโลกไหนสินะ
มาริสะ : โลกไหน เนี่ยหมายถึงอะไรล่ะ
โจะอง : หมายถึง เธอเป็นผู้อาศัยในความเป็นจริง
โจะอง : หรือว่าเป็นผู้อาศัยในความฝัน ไงล่ะ
โจะอง : พวกเราโดนสั่งมาว่า
โจะอง : จงไปตามจับตัวผู้อาศัยในโลกแห่งความฝัน
โจะอง : ที่ออกมาอาละวาดซะ
โจะอง : ว่ากันว่า รูปลักษณ์ภายนอกเหมือนกันทุกอย่าง
โจะอง : แต่ผู้อาศัยในความฝันจะมีอารมณ์ไม่มั่นคง
โจะอง : เลยเผยใจจริงออกมาจนหมดเปลือกน่ะ......
มาริสะ : โฮะโฮ่ มาตามจับผู้อาศัยในความฝันงั้นเหรอ
มาริสะ : หุ่นเชิดของเรย์มุหรือยูคาริงั้นสิ ?
มาริสะ : ยัยพวกนั้นชอบทำเหมือนเป็นตัวเอกมากกว่าฉันทุกที
มาริสะ : เห็นแล้วรำคาญตาเป็นบ้า
มาริสะ : อุตส่าห์ได้มาอาละวาด
มาริสะ : ในโลกแห่งความเป็นจริงทั้งที
มาริสะ : ใครจะไปยอมโดนพวกเธอจับตัวกันล่ะ !
มาริสะ : ขอทดสอบเวทมนตร์คลุ้มคลั่ง
มาริสะ : ให้หนำใจหน่อยละกันโว้ย─ !
โจะอง : เจอตัวแล้ว ! ฆ่ามันเลย─ !
โจะอง : ยัยนี่เป็นมาริสะจากโลกแห่งความฝัน─ !
(BGM : Mushroom Waltz)
(ถ้าเล่นแพ้)
มาริสะ : ไอ้พวกน่าสมเพชเอ๊ย
มาริสะ : ตัวฉันในความเป็นจริง
มาริสะ : ไม่มีปัญญาเอาชนะยัยพวกนี้งั้นเหรอ
(คิริซาเมะ มาริสะ แพ้พ่าย)
โจะอง : ได้มา 1 คนล่ะ !โจะอง : แค่เอายัยนี่ไปส่งให้ยูคาริ
โจะอง : ก็พอสินะ
มาริสะ : โธ่เว้ย─ อยากอาละวาดให้มากกว่านี้โว้ย─
ชิอง : ค้นหาผู้อาศัยในความฝันที่ออกอาละวาด
ชิอง : ตามรูปแบบนี้ก็ละกันนะ─
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 2 -
วางแผนขายหนังทานุกิที่ยังจับตัวไม่ได้
(สำนวนญี่ปุ่น หมายถึง การด่วนตัดสินใจทำอะไรล่วงหน้าทั้งที่ยังไม่มีอะไรรับประกันความแน่นอนแม้แต่น้อย)
สถานที่ : ป่าโยวไคทานุกิ (ยามเย็น)
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว ปรากฏตัว)
มามิโซว : โฮะโฮ่ จะบอกว่าข้าเป็นผู้อาศัยในความฝันงั้นรึโจะอง : มีข่าวลือแว่วมาน่ะ
โจะอง : ว่าขุนพลทานุกิมีท่าทีแปลกไป
มามิโซว : อุตส่าห์ดูออกได้นะ
มามิโซว : ถูกต้องแล้ว ข้าคือผู้อาศัยในความฝัน
มามิโซว : แต่ว่า
มามิโซว : มันแปลกตรงไหนเหรอ
มามิโซว : ตัวข้าในความเป็นจริง
มามิโซว : แค่เอาใจใส่ทุกคนมากเกินไปเท่านั้นเอง
มามิโซว : คนที่แปลกคือตัวข้าในความเป็นจริงต่างหาก
มามิโซว : ที่สำคัญ ไม่เห็นมีความจำเป็นที่จะต้อง
มามิโซว : คอยเกรงใจเจ้าพวกที่อยู่ในโลกอันคับแคบนี่เลย
มามิโซว : ข้าก็แค่บอกว่า
มามิโซว : จะเหลือไว้แต่คนที่เชื่อฟังข้า
มามิโซว : แล้วสร้างเกนโซวเคียวในอุดมคติเท่านั้นเอง
ชิอง : ถูกต้องแล้ว
ชิอง : พูดได้สมกับเป็นผู้อาศัยในความฝันเลย
ชิอง : ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่า
ชิอง : ทำไมผู้อาศัยในความฝัน
ชิอง : ถึงได้มีความมั่นใจในตัวเองล้นเอ่อขนาดนี้
ชิอง : โดยไม่มีมูลฐานอะไรรองรับเลยนะ
มามิโซว : โฮะโฮะโฮะ
มามิโซว : ไม่มีมูลฐานงั้นเหรอ
มามิโซว : ข้าจะแสดงให้ดูเองว่ามีมูลฐานหรือไม่
มามิโซว : ลูกพี่ใหญ่ของเหล่าปิศาจทานุกิ
มามิโซว : จะจำแลงกายแล้วสังหารเจ้าด้วยตัวเอง !
(BGM : ณ ป่าทานุกิสีเขียวเข้ม)
(ถ้าเล่นแพ้)
มามิโซว : เกนโซวเคียวจะต้องกลายเป็นบ้านพักตากอากาศของข้า
มามิโซว : หลังจากนั้นข้าก็จะไขว่คว้าแผ่นดินใหญ่
มามิโซว : ที่ข้าอยากได้อย่างแท้จริง
(ฟุทัทสึอิวะ มามิโซว แพ้พ่าย)
โจะอง : เฮอะ เกนโซวเคียวในอุดมคติอะไรกันโจะอง : ถ้ามีฝีมือแค่นั้น
โจะอง : อย่างมากก็เป็นได้แค่บอสของภูเขาล่ะนะ
มามิโซว : อึก
มามิโซว : วันนี้แค่นอนไม่พอเท่านั้นแหละ
ชิอง : จะอะไรก็ช่างเถอะ ได้ตัวผู้อาศัยในความฝันแล้ว !
ชิอง : ราบรื่น ราบรื่น !
โจะอง : ทั้งที่จับคู่อยู่กับพี่แท้ๆ
โจะอง : ไม่รู้ว่าทำไมถึงราบรื่นเนอะ
โจะอง : อย่างกับฝันไปเลย─
ชิอง : ฉันไม่อยากได้น้องสาว
ชิอง : ที่ปากร้ายแบบนั้นหรอกนะ
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 3 -
ความสงบคืออะไรกันแน่
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ (ยามเช้า)
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ ปรากฏตัว)
มิโกะ : โฮ่ พวกเธอมิโกะ : มาหาที่ตายสินะ
มิโกะ : รับรองว่าไม่ได้ตายอย่างสงบแน่
โจะอง : มาถึงก็ใช้กำลังกันเลยน้า
ชิอง : แต่แค่นี้ยังไม่รู้แน่ชัด
ชิอง : ว่าเป็นผู้อาศัยในความฝันรึเปล่าน้า
ชิอง : อาจจะเป็นคนแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้
มิโกะ : ยิ่งยากจนยิ่งทื่อ
มิโกะ : ตัวตนของพวกเธอ
มิโกะ : เป็นผลร้ายต่อโลกนี้
มิโกะ : ขอกำจัดให้หายไป ณ บัดนี้เลยละกัน
โจะอง : เป็นคนชอบกีดกันผู้อื่นสินะ─
โจะอง : ไม่ใช่ว่า ความสงบเป็นสิ่งล้ำค่า
โจะอง : หรอกเหรอ
ชิอง : จะเป็นผู้อาศัยในความฝันหรือไม่ก็ช่าง
ชิอง : คนแบบนี้ปล่อยไว้ไม่ได้หรอก
ชิอง : จัดการมันเลย !
มิโกะ : ไม่มีความสงบใดที่ยอมรับ
มิโกะ : พวกที่ยากไร้ไปจนถึงก้นบึ้ง
มิโกะ : ของหัวใจอย่างพวกเธอหรอก
มิโกะ : จงหายไปจากโลกเดี๋ยวนี้ !
(BGM : ลูกโลกดาราส่องประกายแสง)
(ถ้าเล่นแพ้)
มิโกะ : ตัวฉันในความเป็นจริงช่างใจอ่อนยิ่งนัก
มิโกะ : ทั้งๆที่แค่แสดงพลังให้เห็น
มิโกะ : มากกว่านี้ก็พอแล้วแท้ๆ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ แพ้พ่าย)
โจะอง : นึกแล้วเชียว เป็นผู้อาศัยในความฝันจริงด้วย─โจะอง : ดีล่ะ─ ได้ตัวแล้ว─
มิโกะ : น่าเจ็บใจนัก
มิโกะ : ถ้าเป็นตัวฉันในความเป็นจริง
มิโกะ : คงพยายามใช้ประโยชน์จากพวกเธอ
มิโกะ : การที่ไม่สามารถกำจัดความชั่วร้ายไปจากโลกได้ ณ ที่นี้
มิโกะ : มันช่างน่าเจ็บใจจริงๆ
มิโกะ : น่าเจ็บใจเหลือเกิน
ชิอง : จ้าจ้า
ชิอง : เธอเกลียดพวกเรา
ชิอง : อย่างจริงจังเลยนะ
ชิอง : แต่ชินแล้วล่ะ
มิโกะ : ไม่ใช่ความเกลียดชัง
มิโกะ : แต่เป็นเพราะถูกผลักดันด้วยหน้าที่
มิโกะ : ที่จะต้องกำจัดไปจากโลกต่างหาก
มิโกะ : นั่นแหละคือความสงบของเกนโซวเคียว
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 4 -
ระเบิดในหัว
สถานที่ : วัดเมียวเรนจิ (ยามเช้า)
(ฮิจิริ เบียคุเรน ปรากฏตัว)
เบียคุเรน : โจะองเบียคุเรน : ทำความสะอาดสวนเสร็จแล้วเหรอ
โจะอง : แบร่─ !
โจะอง : เรื่องใจร้ายอย่างการทำความสะอาดวัด
โจะอง : ใครมันจะทนทำได้ตลอดไปล่ะ !
เบียคุเรน : จะหนีเหรอ ?
เบียคุเรน : งั้นคงต้องกำจัดล่ะนะ
โจะอง : หา ? กำจัด ?
โจะอง : ถ้าคิดว่าทำได้ก็ลองดูสิ
เบียคุเรน : ไม่รู้ตัวเลยเหรอ ?
เบียคุเรน : ว่ามีระเบิดสังหาร
เบียคุเรน : ฝังอยู่ในหัวของเธอน่ะ
โจะอง : หือ ? ระเบิดสังหาร ?
โจะอง : อะไรล่ะนั่น
เบียคุเรน : มันจะทำงานด้วยคาถาของฉันน่ะ
เบียคุเรน : ถ้าเธอขัดขืน ฉันจะร่ายล่ะนะ
โจะอง : เอ๋ เรื่องล้อเล่นแบบนั้น─
ชิอง : ไม่รู้ว่าโกหกรึเปล่า
ชิอง : เอาไงดี ?
โจะอง : ของมันแน่อยู่แล้ว !
โจะอง : ต้องโจมตีเข้าไปเรื่อยๆ
โจะอง : ไม่ให้ร่ายคาถาได้ไงล่ะ !
(BGM : ความเท่าเทียมภายใต้พุทธบารมี)
(ถ้าเล่นแพ้)
เบียคุเรน : ซะเมื่อไหร่ล่ะ─
เบียคุเรน : ถ้ามีระเบิดสังหารแบบนั้น
เบียคุเรน : คงสบายไปแล้วล่ะนะ
(ฮิจิริ เบียคุเรน แพ้พ่าย)
โจะอง : อะไรกัน─โจะอง : ยัยนี่เป็นผู้อาศัยในความฝันนี่นา
โจะอง : ระเบิดสังหารนั่นเป็นเรื่องโกหกล่ะสิ ?
โจะอง : ไม่น่าเสียแรงกลัวเลย─
เบียคุเรน : ความแตกซะแล้ว
เบียคุเรน : เคยนึกอยู่ว่า ไม่มีคาถาที่สามารถ
เบียคุเรน : กำจัดคนที่น่ารังเกียจได้ง่ายๆบ้างเลยรึไงน้า─
โจะอง : ทั้งที่ชอบบังคับให้คนอื่นลำบาก
โจะอง : แต่กลับมีความคิดที่ขี้เกียจสุดๆแบบนั้นเนี่ยน้า
เบียคุเรน : การอยู่สบายก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่นา
เบียคุเรน : จะมีอะไรดีเลิศไปกว่า
เบียคุเรน : การไม่ต้องฝึกฝนอะไรแล้วรู้แจ้งได้ล่ะ
เบียคุเรน : ว่าแต่ เธอน่ะ อย่าหนีล่ะ
เบียคุเรน : เพราะฉันอ้างกับพวกลูกศิษย์ว่าเป็นการฝึก
เบียคุเรน : แล้วหลอกให้ทำความสะอาด ทำอาหาร ซักผ้า
เบียคุเรน : เพื่อความสบายของฉันเอง
โจะอง : นี่คือเสียงจากใจจริงของพระจอมเฉื่อยชางั้นเหรอ
โจะอง : ......แปลกแฮะ
โจะอง : จู่ๆก็รู้สึกใกล้ชิดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
โจะอง : ลองอาศัยอยู่ที่วัดต่อไป
โจะอง : อีกสักหน่อยดีมั้ยนะ
ชิอง : โจะ... โจะอง !?
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 5 -
คำล่อลวงของเซียนผู้ฉลาดแกมโกง
สถานที่ : โลกเซียนคาเซน
(อิบาราคิ คาเซน ปรากฏตัว)
คาเซน : สองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดงั้นเหรอคาเซน : หลังจากถูกเปิดโปงก็มีชื่อเสียงโด่งดัง
คาเซน : ต่อให้บอกว่าเป็นผู้ที่ถูกรังเกียจมากที่สุดในเกนโซวเคียว
คาเซน : ก็ไม่ใช่การพูดเกินเลยนะ
โจะอง : จ้าจ้า ขอบคุณมาก
โจะอง : พวกเราเป็นเอาซะแบบนี้
โจะอง : เลยชินกับการโดนรังเกียจแล้วล่ะ
คาเซน : คำสั่งของยูคาริล่ะสิ ?
คาเซน : พวกเธอถึงได้มาที่นี่
โจะอง : ใช่แล้ว ยูคาริบอกว่า
โจะอง : มีผู้อาศัยในความฝันอยู่ทั่วเกนโซวเคียว
โจะอง : ถ้าจับเจ้าพวกนั้นได้ทั้งหมด
โจะอง : จะไม่ถือโทษ
โจะอง : เรื่องเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส น่ะ
คาเซน : โดนยูคาริหลอกใช้แล้วล่ะ
คาเซน : ยัยนั่นทำเป็นอวดดีเหมือนคนใหญ่คนโต
คาเซน : แต่จริงๆแล้วเป็นคนขี้ขลาดอย่างแรง
คาเซน : ในใจไม่เคยหาความสงบนิ่งได้เลย
คาเซน : จะปล่อยปัจจัยความไม่สงบทิ้งไว้ก็ทำไม่ได้
คาเซน : จะเคลื่อนไหวเองก็กลัวจนทำไม่ได้
คาเซน : ยัยนั่นเป็นคนแบบนั้นแหละ
คาเซน : ไม่อยากสู้กับผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : ไม่อยากสู้กับพวกเธอ
คาเซน : ทำให้สู้กันเองดีกว่ามั้ยน้า─
คาเซน : คงคิดแบบนั้น
คาเซน : แล้วไหว้วานพวกเธอแน่ๆ
โจะอง : เรื่องนั้น
โจะอง : มันก็มีความเป็นไปได้จริงๆนั่นแหละ
(BGM หยุดเล่น)
คาเซน : นี่ มาปรึกษากันหน่อยดีมั้ย(BGM เริ่มเล่นอีกครั้ง)
คาเซน : ไม่ลองร่วมมือกับผู้อาศัยในความฝันคาเซน : แล้วปกครองเกนโซวเคียวดูล่ะ ?
โจะอง : ร่วมมืองั้นเหรอ !?
คาเซน : ถ้ามีเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
คาเซน : พวกเธอก็จะแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้
คาเซน : การยุติเหตุวิปลาสมันน่าเสียดายนะ
คาเซน : เพื่อไม่ให้เหตุวิปลาสสิ้นสุดลง
คาเซน : พวกเรา เหล่าผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : จะสนับสนุนพวกเธออย่างสุดกำลังเอง
ชิอง : อย่าโดนหลอกนะ
ชิอง : ยัยนี่แค่พูดแบบนั้น
ชิอง : เพราะอยากออกมาที่โลกแห่งความเป็นจริงเท่านั้นแหละ
ชิอง : อย่าให้คำล่อลวงของผู้อาศัยในความฝัน
ชิอง : มาระคายหูได้เชียวล่ะ !
โจะอง : ต่อให้พี่ไม่พูด
โจะอง : ฉันก็รู้อยู่แล้วล่ะน่า !
โจะอง : แต่ว่า......
คาเซน : ขอแค่มีการสิงสถิตสัมบูรณ์
คาเซน : พวกเธอจะต้องแข็งแกร่งที่สุดอย่างแน่นอน
คาเซน : มัวกลุ้มใจอะไรอยู่ล่ะ
โจะอง : จริงอยู่ว่า
โจะอง : การสิงสถิตสัมบูรณ์
โจะอง : เป็นสิ่งที่มีอยู่เพื่อพวกเรา......
โจะอง : ไม่สิ พวกเราทิ้งตัวเองในอดีตไปแล้ว !
โจะอง : ฉันอยากทิ้งชีวิตที่หรูหรา
โจะอง : ด้วยทรัพย์ของคนอื่น
โจะอง : แล้วใช้ชีวิตที่มากทรัพย์ทางใจ !
ชิอง : เอ่อ─ โจะองเป็นอะไรไป ?
ชิอง : ต่อให้เป็นทรัพย์ของคนอื่น
ชิอง : ฉันก็อยากใช้ชีวิตหรูหรานะ......
โจะอง : พี่เงียบไปเลย
โจะอง : ไม่ว่าจะเป็นเงินหรืออัญมณี
โจะอง : ของพรรค์นั้นไม่ได้ชักนำ
โจะอง : ไปหาความสุขอะไรเลยสักอย่าง
โจะอง : เพื่อไขว่คว้าความสุขที่แท้จริง
โจะอง : ต้องตัดขาดจากตัวเองในอดีต !
(BGM : ข้ามผ่านการฝึกนับพัน)
โจะอง : ไอ้ผู้อาศัยในความฝัน !โจะอง : คนที่กำลังพยายามหลอกลวงฉัน
โจะอง : คือเธอนั่นแหละ─ !
คาเซน : ชิ !
คาเซน : ได้ยินมาว่า
คาเซน : ถูกจับฝึกตนที่วัด
คาเซน : นี่คือเป้าหมายสินะ
คาเซน : ถ้างั้นพวกเธอก็ไม่จำเป็นแล้ว
คาเซน : ต้องเนรเทศไปจากเกนโซวเคียวชั่วกาลนาน !
(ถ้าเล่นแพ้)
คาเซน : ใกล้ถึงวันที่ผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : จะได้ปกครองเกนโซวเคียวแล้ว
(อิบาราคิ คาเซน แพ้พ่าย)
โจะอง : ชนะแล้ว !โจะอง : ได้ตัวผู้อาศัยในความฝันมาแล้วโว้ย─ !
ชิอง : นี่ โจะอง
ชิอง : เมื่อกี้เธอพูดจากใจจริงเหรอ ?
โจะอง : ไม่รู้สิ
โจะอง : คงเป็นเพราะฝึกตนที่วัดมาล่ะมั้ง
โจะอง : รู้สึกเหมือนเห็นความเป็นประกาย
โจะอง : ของเงินและอัญมณีน้อยลงน่ะ
คาเซน : พวกเธอคิดจะไล่จับ
คาเซน : ผู้อาศัยในความฝันให้หมดเลยงั้นเหรอ ?
โจะอง : ตั้งใจไว้อย่างนั้นแหละ
โจะอง : แต่ว่า เรื่องนั้นคงจบแล้วล่ะมั้ง
โจะอง : ได้ยินมาจากยูคาริว่า
โจะอง : เธออาจเป็นผู้อาศัยในความฝันคนสุดท้ายแล้วก็ได้
โจะอง : ในที่สุดก็จะได้รับการปลดปล่อย
โจะอง : จากการบำเพ็ญทุกรกิริยานี่เสียที─
คาเซน : ฉันเป็นคนสุดท้ายงั้นเหรอ ?
คาเซน : ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก
คาเซน : ยังมีจอมอาละวาดผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
คาเซน : จากโลกแห่งความฝันหลงเหลืออยู่นะ
โจะอง : ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด ?
โจะอง : เอาฉายาไปใช้
โจะอง : โดยข้ามหัวพวกเราแบบนี้
โจะอง : ไม่สบอารมณ์เลยน้า
คาเซน : อยากไปหาผู้อาศัยในความฝัน
คาเซน : ที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดคนนั้นเหรอ ?
โจะอง : แน่นอน !
โจะอง : ถ้ามีคนแบบนั้นอยู่
โจะอง : ฉันก็อยากจะแสดงให้เห็น
โจะอง : ว่าสิ่งที่ฉันกลัวคืออะไร !
คาเซน : ใจกล้าดีนี่ !
คาเซน : ชักถูกใจแล้วสิ เข้าใจเหตุผล
คาเซน : ที่ตัวฉันในความเป็นจริงยอมรับพวกเธอแล้วล่ะ
ชิอง : ผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดในโลกแห่งความฝัน
ชิอง : อยู่ที่ไหนเหรอ ?
คาเซน : ผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดอยู่บนท้องฟ้า !
คาเซน : ถ้าอยากจับตัวก็จงบินขึ้นไป !
คาเซน : สู่ความสูงของสวรรค์อันไร้ที่สิ้นสุด !
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
- Stage 6 -
Space Fight ที่ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
สถานที่ : สวรรค์
(ฮินะนาอิ เทนชิ ปรากฏตัว)
เทนชิ : อะฮะฮะฮะฮะ !เทนชิ : ไอ้พวกโง่
เทนชิ : ที่ขับไล่ฉัน
เทนชิ : ไม่มีอะไรต้องหวาดกลัวแล้ว !
เทนชิ : สวรรค์โง่เง่าที่น่าเบื่อพรรค์นี้
เทนชิ : ฉันจะทำลายให้หมดเลย !
เทนชิ : ใครน่ะ ?
โจะอง : เธอเองเหรอ
โจะอง : จอมอาละวาดในฝันผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
เทนชิ : หือ ?
เทนชิ : อะไรของพวกเธอน่ะ
โจะอง : ฉันชื่อ โยริงามิ โจะอง
โจะอง : เทพแห่งโรคระบาดที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องเงียบ
ชิอง : ฉันชื่อ โยริงามิ ชิอง
ชิอง : เทพยาจกที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องหมดตัว
ชิอง : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
ชิอง : พวกเราเป็นคนก่อขึ้นมาเอง
ชิอง : เธอเป็นผู้อาศัยในความฝันใช่มั้ย ?
เทนชิ : เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส งั้นเหรอ ?
เทนชิ : อย่างนี้นี่เอง
เทนชิ : พวกเธอเป็นคนที่มอบอิสระให้แก่ฉันสินะ
เทนชิ : ฉันขอขอบใจ !
เทนชิ : ฉันชื่อ ฮินะนาอิ เทนชิ
เทนชิ : เทวดาที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องขึ้นสวรรค์ !
เทนชิ : จงกราบฉันซะ !
โจะอง : ยัยนี่ อันตรายเกินไปแล้ว
โจะอง : พลังบ้าบอคอแตก
โจะอง : จนสวรรค์สะเทือนแบบนี้
โจะอง : ไม่เคยสัมผัสได้มาก่อนเลย
ชิอง : ใจเย็น โจะอง
ชิอง : พลังแห่งความฝันที่โดนกดขี่
ชิอง : กำลังอาละวาดอยู่เท่านั้นเอง
ชิอง : คงใช้ออกมาได้ไม่นานหรอก
เทนชิ : ฮึ ไอ้พวกโง่
เทนชิ : ฉันสามารถใช้ประโยชน์จากลักษณะนิสัยของมนุษยชาติทั้งมวลได้
เทนชิ : พลังของฉันจึงไม่มีวันหมด !
โจะอง : ไม่มีวันหมดเลยเหรอ !
โจะอง : เอาไงดีล่ะ ?
ชิอง : ไม่นึกเลยว่า
ชิอง : เวลาที่ฉันต้องเอาจริงอีกครั้งจะมาถึง
ชิอง : ฉันคือเทพยาจก
ชิอง : ผู้แบกรับความทุกข์ของมนุษยชาติทั้งมวลเอาไว้ในตัว
ชิอง : ออร่าด้านลบนี่ก็ไม่มีวันหมดเช่นกัน !!
เทนชิ : ออร่าด้านลบ ?
เทนชิ : หืม โหดร้ายจริงๆนั่นล่ะ
เทนชิ : โหดร้ายเกินไปแล้ว......
โจะอง : ใช่แล้ว เป็นพี่สาวที่น่าสงสารมากเลยล่ะ
โจะอง : แต่ก็พึ่งพาได้นะ─ !
โจะอง : ผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดน่ะ
โจะอง : ต้องเป็นพี่คนเดียวอยู่แล้ว─ !
โจะอง : เทวดาจอมอาละวาดตรงนั้น !
โจะอง : อย่าคิดว่าจะต่อกรกับความซวยของพี่ได้นะ !
เทนชิ : ถ้าเผลอเข้าไปใกล้
เทนชิ : อาจจะโดนความซวย
เทนชิ : ดูดกลืนเข้าไปก็ได้
เทนชิ : ฮึ ถ้าอย่างนั้น
เทนชิ : ก็ต้องชนะโดยไม่เข้าไปใกล้ล่ะนะ !
(BGM : Unknown X ～ Occultly Madness)
เทนชิ : ฉันจะแสดงวิธีการต่อสู้เทนชิ : ของเทวดาผู้อาศัยบนท้องนภาให้ดู !
เทนชิ : พอโค่นพวกเธอได้แล้ว ฉันจะ
เทนชิ : ทำลายสวรรค์
เทนชิ : ทำลายพิภพ
เทนชิ : ทำลายมนุษยชาติ
เทนชิ : กวาดล้างปฐพี
เทนชิ : สร้างสี่ฤดูอันแสนงดงาม
เทนชิ : สร้างชีวิตใหม่
เทนชิ : สร้างจิตใจที่ไร้ซึ่งความเศร้า
เทนชิ : สร้างสังคมที่ไร้ความยากจน
เทนชิ : ฉันจะสร้างโลกนี้ทั้งใบ
เทนชิ : ขึ้นมาใหม่เอง !
เทนชิ : จงตายแล้วเน่าไปซะ ! เหล่าเทพนอกรีตเอ๋ย !
(ตัดเข้าฉากสนทนา)
(Overdrive Mode Only)
โจะอง : สำเร็จแล้ว !ชิอง : เท่านี้ก็จัดการผู้อาศัยในความฝัน
ชิอง : ได้ครบทุกคนแล้วสินะ !
โจะอง : ถึงจะเป็นคนที่พิลึกไปหน่อย......
โจะอง : แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายเท่าที่คิดน้า
เทนชิ : หึหึหึ
เทนชิ : อย่าคิดว่าจบแค่นี้นะ !
เทนชิ : ฉันจะแสดงวิธีการต่อสู้
เทนชิ : อันเป็นเอกลักษณ์ของเทวดาให้ดู !
เทนชิ : จงละทิ้งสามัญสำนึกของพื้นพิภพไปซะ !
เทนชิ : ฉันจะแสดงการต่อสู้กลางเวหาที่แท้จริงให้ดูเอง !
เทนชิ : จงถูกปลดปล่อยจากโซ่ตรวนแห่งดาวโลก
เทนชิ : จงกลายเป็นขยะอวกาศที่ออกนอกวิถี !
เทนชิ : สองเทพนอกรีตเอ๋ย !
(ถ้าเล่นแพ้)
เทนชิ : อะฮะฮะ
เทนชิ : จะให้กำเนิดโลกใหม่ล่ะนะ─ !
(ฮินะนาอิ เทนชิ แพ้พ่าย)
(ฉากจบของบทโจะอง & ชิอง)
──ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าที่ยากจนอยู่เสมอ
แต่อุดมสมบูรณ์แบบด้วยจิตใจของผู้มาเยือน
โจะอง : ผู้อาศัยในความฝันที่ออกมาอาละวาด
โจะอง : จับกลับมาได้หมดแล้ว─ !
ยูคาริ : เหนื่อยหน่อยนะ พยายามได้ดีมาก
โจะอง : ลำบากน่าดูเลยล่ะ
โจะอง : มันอะไรกันน่ะ เทวดาจอมอาละวาดขั้นสูงสุดนั่นน่ะ─
ยูคาริ : เทวดา ?
ยูคาริ : อย่าบอกนะว่า ไปเจอเทวดามาด้วย ?
โจะอง : เจอไปแล้วน่ะสิ
โจะอง : ยัยนั่นทำลายข้าวของมากที่สุดเลยล่ะ
โจะอง : ขนาดอยู่บนท้องฟ้ายังทำทุกอย่างพินาศป่นปี้ไปหมดเลย
โจะอง : แต่ที่เจอนั่นเป็นผู้อาศัยในความฝันนะ
ยูคาริ : หืม─ การที่ยัยนั่นโผล่มาคงเป็นเรื่องบังเอิญสินะ
ยูคาริ : ตัวหายนะชัดๆเลยน้า
ยูคาริ : แต่ในเมื่อผู้อาศัยในความฝันที่ออกมาอาละวาด
ยูคาริ : ถูกจับตัวได้หมดแล้ว เธอก็เป็นอิสระแล้วล่ะ
โจะอง : ......ว่าแต่
โจะอง : ไปฝึกตนที่วัดต่ออีกหน่อยดีมั้ยนะ
ยูคาริ : ตายจริง ลมอะไรพัดมาล่ะนั่น ?
ยูคาริ : เคยอยากหนีแทบแย่เลยไม่ใช่เหรอ
โจะอง : แบบว่า การใช้ชีวิตแบบละกิเลส(Stoic)
โจะอง : มันก็แปลกใหม่และสนุกดีเหมือนกัน
ยูคาริ : แหมแหม พระที่วัดเมียวเรนจิต้องดีใจแน่ๆเลยล่ะ
ยูคาริ : อ้าว ? มีแขกมาเหรอ ?
โจะอง : พี่ !?
โจะอง : แล้วเธอคือ !
เทนชิ : อ๋า─ ? เธอเคยเจอกับฉันด้วยเหรอ ?
โจะอง : งั้นเหรอ คนที่เจอก่อนหน้านี้คือผู้อาศัยในความฝันนี่นะ
ชิอง : ขอแนะนำให้รู้จัก
ชิอง : ยัยนี่คือน้องสาวของฉัน โจะอง เทพแห่งโรคระบาดน่ะ
เทนชิ : เห─ เทพแห่งโรคระบาดกับเทพยาจกเป็นพี่น้องกันเนี่ยนะ
เทนชิ : บ้าบอชะมัดเลยน้า เป็นพี่น้องผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุดของจริงเลยล่ะ
ชิอง : ใช่มั้ยล่ะ─ ? ถึงจะไม่ใช่เรื่องน่าขำก็เถอะ
เทนชิ : ดีจังเลยน้า ชักถูกใจแล้วสิ
เทนชิ : ความสามารถในการทำให้คนอื่นเป็นทุกข์นั่น
เทนชิ : อยากทดสอบจังเลยว่าจะใช้ได้ผลกับเทวดาอย่างฉันรึเปล่า
ชิอง : สบายใจจังเลยน้า
ชิอง : นี่ก็คงเป็นสิ่งที่เทวดาสามารถทำได้สินะ
โจะอง : พวกพี่ไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ
ชิอง : ก็แหม ท่านเทวดาคนนี้สุดยอดไปเลยนะ
ชิอง : ต่อให้ฉันเข้าไปใกล้ก็ไม่รังเกียจ
ชิอง : ต่อให้อยู่ด้วยกัน ดวงดีที่ฟ้าประทานให้ก็ไม่มีวันหมดด้วย
ชิอง : ถ้าจับคู่กับคนคนนี้ ดวงดีอาจมาเยือนฉันบ้างก็เป็นได้
โจะอง : หา......
โจะอง : ตัวเลือกของพี่มักจะผิดพลาดอยู่เสมอเลยไม่ใช่เหรอ
ชิอง : คราวนี้ต้องไม่พลาดแน่ !
ชิอง : นี่ท่านเทวดาเลยนะ ได้สู้กันก็เข้าใจแล้ว
ชิอง : ว่าพลังของคนคนนี้น่าเหลือเชื่อมาก !
ชิอง : ว่าดวงดีของท่านผู้นี้ไม่มีวันหมด !
เทนชิ : ถูกต้องตามนั้น
เทนชิ : ถ้าอยากทำเมื่อไหร่ก็สามารถยึดครองพื้นพิภพได้ในทันที
เทนชิ : มาจับคู่กับฉัน แล้วมอบความทุกข์ให้แก่มนุษย์บนพื้นพิภพทุกคน
เทนชิ : ในฐานะมลทินชิ้นแรกสุดกันเถอะ !
ชิองหลงใหลในการทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดได้ของเทนชิ
จะว่าผิดคาดก็ผิดคาด เพราะต่อให้เทนชิโดนชิองเข้าสิง
ก็ไม่ปรากฏว่าเกิดความทุกข์ขึ้นเลย
ราวกับว่าความสามารถของเทพยาจกใช้ได้ผลกับผู้มีสามัญสำนึกเท่านั้น
ภัยคุกคามจากทั้งสองเข้าเล่นงานเกนโซวเคียวอยู่พักหนึ่ง
จนทำให้เกิดความเข้าใจผิดว่าสองผู้ชั่วร้ายเลวทรามที่สุด
ที่ก่อให้เกิดเหตุวิปลาสขึ้น คือเทวดากับเทพยาจก
ผลลัพธ์คือ โดนรังเกียจจากผู้คนทั่วเกนโซวเคียวและกลายเป็นแกะดำ
แต่ด้วยความที่ไร้สามัญสำนึก
พวกเธออาจแค่ไม่ได้คิดว่านั่นคือความทุกข์ก็เป็นได้
ในขณะเดียวกัน โจะองกลับไปฝึกตนต่อที่วัด
ตอนแรกวิถีชีวิตแบบละกิเลสมันก็แปลกใหม่ดีอยู่หรอก
แต่พอเวลาผ่านไปก็เบื่อ แล้วกลับไปนิสัยเสียเหมือนเคย
การฝึกฝนทางจิตใจไม่สามารถเติมเต็มความพอใจ
สุดท้ายก็หนีออกมาจนได้
ตอนนี้กำลังใช้ชีวิตในแต่ละวันไปกับการแสร้งตนเป็นมนุษย์
แล้วเข้าไปใกล้ผู้อื่นเพื่อฉกชิงความมั่งคั่งมาเป็นของตน
ถึงอย่างนั้นก็ยังเติบโตขึ้นเล็กน้อย
โดยเธอพยายามเล็งเป้าไปยังมนุษย์
ที่แม้เสียความมั่งคั่งไปก็ไม่รู้สึกว่านั่นเป็นความทุกข์
ความทุกข์ คือเทพมารที่จิตใจสร้างขึ้น
ความมั่งคั่ง คืออาวุธที่ใช้กำจัดเทพมารตนนั้น
ความฝัน คือเครื่องป้องกันตัวจากเทพมาร
ทั้งเทพแห่งโรคระบาดและเทพยาจก
ต่างอาจอยู่ใกล้คุณเพียงเอื้อมก็เป็นได้
แต่ไม่ต้องกังวลไป
เพราะคุณเอาชนะการอาละวาดของความฝันได้แล้ว
จึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องเป็นทุกข์
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
บทพูดโหมด VS
*กดที่ชื่อหัวข้อเพื่อแสดงข้อความ*
หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
เรย์มุ
มาริสะ
อิจิริน & อุนซัน
เบียคุเรน
ฟุโตะ
มิโกะ
นิโทริ
โคอิชิ
มามิโซว
โคโคโระ
คาเซน
โมโคว
ชินเมียวมารุ
สุมิเระโกะ
อุดองเกะ
โดเรมี
เทนชิ
ยูคาริ
โจะอง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด
เรย์มุ
ชนะ ????
บางที แค่ฉันคนเดียวก็ชนะได้นะ
ชนะ ????
แย่ล่ะ เหตุวิปลาสนี่สนุกชะมัด......
ไม่สิ ไม่ใช่ ต้องคลี่คลายให้ได้ล่ะนะ
ชนะ ????
ผิดคาดที่แทบไม่เคยต่อสู้
โดยจับคู่กับมาริสะ(เธอ)เลยแฮะ
(ถ้าฝึกให้ดีๆอาจกลายเป็น
สองผู้แข็งแกร่งที่สุดก็ได้นะ)
ชนะ เรย์มุ
สิงสถิตมากเกินไปล่ะมั้ง เลยเห็นตัวเองแบบนี้......
ชนะ มาริสะ
การคลี่คลายเหตุวิปลาส ยกให้เป็นหน้าที่ฉันเอง !
เธอแค่เป็นสเลฟอย่างว่าง่าย
ก็พอแล้ว
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
สเลฟของเธอ
ไม่ได้มีแค่นักพรตนั่นเหรอ ?
ชนะ เบียคุเรน
เธอเองก็กำลังสืบสวน
เรื่องเหตุวิปลาสเหรอ ?
มันเกะกะธุรกิจของฉันนะ
ชนะ ฟุโตะ
เหมือนเธอจะโง่
มากขึ้นเรื่อยๆรึเปล่า ?
ชนะ มิโกะ
นั่นสินะ เธอเองก็เป็นคู่แข่ง
ในการคลี่คลายเหตุวิปลาสนี่น้า
ชนะ นิโทริ
เหตุวิปลาสครั้งนี้คงไม่ได้เกิดขึ้น
โดยมีกลไกแบบเครื่องจักรหรอก
ชนะ โคอิชิ
เป็นเพราะการสิงสถิตสัมบูรณ์รึเปล่านะ
ฉันเลยรับรู้ถึงตัวเธอได้อย่างชัดเจนเลย
ชนะ มามิโซว
ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยเหรอ
นึกว่าแค่จำแลงกายธรรมดาเสียอีก
ชนะ โคโคโระ
นับจากตอนนั้นก็ผ่านมานานแล้ว
แต่ยังแสดงอารมณ์ไม่ได้มากเท่าไหร่เลยน้า
ชนะ คาเซน
แผลที่แขนของเธอ
ไม่หายเหรอ ?
ชนะ โมโคว
จะว่าไปแล้วก็เคยได้ยินข่าวลือ
ว่ามีคนเห็นปล้องไผ่เปล่งแสงอยู่นะ......
ชนะ ชินเมียวมารุ
นึกว่าคนที่สิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เธอ
จะเข้าไปอยู่ในชามนั่น
ทั้งอย่างนั้นเลยเสียอีก
ชนะ สุมิเระโกะ
พลังจิตนั่น มันต่างจากมายากลตรงไหนเหรอ ?
ชนะ อุดองเกะ
ดูเหมือนจะตกเป็นทาสจนเคยตัว
เลยใช้สเลฟได้ไม่คล่อง
เท่าไหร่นะ
ชนะ โดเรมี
เจ้าของนุ่มนิ่ม
ที่อยู่ในมือนั่น
มันคืออะไรน่ะ ?
ชนะ เทนชิ
ไม่ได้เจอกันนานนะ
อาละวาดบนสวรรค์อีกแล้วล่ะสิ
ชนะ เทนชิ
เอาแต่สิงสถิตสัมบูรณ์
จนลืมเรื่องตัวตนของ
ออคคัลท์ไปเลยแฮะ─
(แล้วออคคัลท์ของเธอ
คืออะไรกันแน่น่ะ ?)
ชนะ ยูคาริ
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสนี่มันยุ่งยากจริงๆเลยนะ
ชนะ โจะอง
ดูเหมือนจะรวยไม่ใช่เล่นนะ
ไม่คิดจะทำอะไรให้ฉันบ้างเหรอ ?
ชนะ โจะอง
ว่าแต่
(พวกเธอเป็นคู่สองอยู่แล้ว
ยังสิงสถิตสัมบูรณ์ได้อีก
ไม่แปลกไปหน่อยเหรอ ?)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................บางที แค่ฉันคนเดียวก็ชนะได้นะ
ชนะ ????
แย่ล่ะ เหตุวิปลาสนี่สนุกชะมัด......
ไม่สิ ไม่ใช่ ต้องคลี่คลายให้ได้ล่ะนะ
ชนะ ????
ผิดคาดที่แทบไม่เคยต่อสู้
โดยจับคู่กับมาริสะ(เธอ)เลยแฮะ
(ถ้าฝึกให้ดีๆอาจกลายเป็น
สองผู้แข็งแกร่งที่สุดก็ได้นะ)
ชนะ เรย์มุ
สิงสถิตมากเกินไปล่ะมั้ง เลยเห็นตัวเองแบบนี้......
ชนะ มาริสะ
การคลี่คลายเหตุวิปลาส ยกให้เป็นหน้าที่ฉันเอง !
เธอแค่เป็นสเลฟอย่างว่าง่าย
ก็พอแล้ว
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
สเลฟของเธอ
ไม่ได้มีแค่นักพรตนั่นเหรอ ?
ชนะ เบียคุเรน
เธอเองก็กำลังสืบสวน
เรื่องเหตุวิปลาสเหรอ ?
มันเกะกะธุรกิจของฉันนะ
ชนะ ฟุโตะ
เหมือนเธอจะโง่
มากขึ้นเรื่อยๆรึเปล่า ?
ชนะ มิโกะ
นั่นสินะ เธอเองก็เป็นคู่แข่ง
ในการคลี่คลายเหตุวิปลาสนี่น้า
ชนะ นิโทริ
เหตุวิปลาสครั้งนี้คงไม่ได้เกิดขึ้น
โดยมีกลไกแบบเครื่องจักรหรอก
ชนะ โคอิชิ
เป็นเพราะการสิงสถิตสัมบูรณ์รึเปล่านะ
ฉันเลยรับรู้ถึงตัวเธอได้อย่างชัดเจนเลย
ชนะ มามิโซว
ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์ด้วยเหรอ
นึกว่าแค่จำแลงกายธรรมดาเสียอีก
ชนะ โคโคโระ
นับจากตอนนั้นก็ผ่านมานานแล้ว
แต่ยังแสดงอารมณ์ไม่ได้มากเท่าไหร่เลยน้า
ชนะ คาเซน
แผลที่แขนของเธอ
ไม่หายเหรอ ?
ชนะ โมโคว
จะว่าไปแล้วก็เคยได้ยินข่าวลือ
ว่ามีคนเห็นปล้องไผ่เปล่งแสงอยู่นะ......
ชนะ ชินเมียวมารุ
นึกว่าคนที่สิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เธอ
จะเข้าไปอยู่ในชามนั่น
ทั้งอย่างนั้นเลยเสียอีก
ชนะ สุมิเระโกะ
พลังจิตนั่น มันต่างจากมายากลตรงไหนเหรอ ?
ชนะ อุดองเกะ
ดูเหมือนจะตกเป็นทาสจนเคยตัว
เลยใช้สเลฟได้ไม่คล่อง
เท่าไหร่นะ
ชนะ โดเรมี
เจ้าของนุ่มนิ่ม
ที่อยู่ในมือนั่น
มันคืออะไรน่ะ ?
ชนะ เทนชิ
ไม่ได้เจอกันนานนะ
อาละวาดบนสวรรค์อีกแล้วล่ะสิ
ชนะ เทนชิ
เอาแต่สิงสถิตสัมบูรณ์
จนลืมเรื่องตัวตนของ
ออคคัลท์ไปเลยแฮะ─
(แล้วออคคัลท์ของเธอ
คืออะไรกันแน่น่ะ ?)
ชนะ ยูคาริ
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสนี่มันยุ่งยากจริงๆเลยนะ
ชนะ โจะอง
ดูเหมือนจะรวยไม่ใช่เล่นนะ
ไม่คิดจะทำอะไรให้ฉันบ้างเหรอ ?
ชนะ โจะอง
ว่าแต่
(พวกเธอเป็นคู่สองอยู่แล้ว
ยังสิงสถิตสัมบูรณ์ได้อีก
ไม่แปลกไปหน่อยเหรอ ?)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มาริสะ
ชนะ ????
ถึงจะเรียกว่าสิงสถิต
แต่การโดนแย่งร่างกายไป
มันทำให้รู้สึกว่า ไม่ใช่ นิดหน่อยแฮะ
ชนะ ????
สำเร็จ ชนะแล้วโว้ย
(ถึงโคอิชิ(เธอ)จะใช้ยากไปหน่อย......
แต่ในฐานะสเลฟสายปั่นหัวคู่ต่อสู้
อาจจัดว่าเป็นเลิศเลยก็ได้)
ชนะ เรย์มุ
เหตุวิปลาสที่สนุกแบบนี้ก็หายากอยู่นะ
ฉันจะตรวจสอบเอง
ชนะ เรย์มุ
ว่าแต่
(การแสดงสดของปริซึมริเวอร์เนี่ย
ทำไมถึงมีชื่อเสียงขนาดนั้นหว่า ?)
ชนะ มาริสะ
ทะ... ทำไมตัวฉันอยู่ตรงนั้นล่ะ ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เธอมีคู่มาตั้งแต่แรกแล้วนี่นา
แบบนี้ก็ได้เปรียบน่ะสิ
ชนะ เบียคุเรน
มีผู้อุปถัมภ์วัดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
เทียบกับศาลเจ้าฮาคุเรย์แล้ว
วัดเมียวเรนจิทำธุรกิจเก่งกว่าเยอะเลย
ชนะ ฟุโตะ
เลิกทำงานพิเศษเป็นคนล้างจานแล้วเหรอ ?
ชนะ มิโกะ
เธอเป็นคนที่แข็งแกร่งนะ
ถ้าเธอสู้คนเดียว
จะแข็งแกร่งกว่ารึเปล่า ?
ชนะ นิโทริ
เป็นนักวิทยาศาสตร์แท้ๆ แต่ดันมาใช้ประโยชน์
จากเหตุวิปลาสที่ไม่มีความเป็นวิทยาศาสตร์เนี่ยนะ
ชนะ โคอิชิ
พอรู้ตัวอีกทีก็ชนะไปแล้วว่ะ
เธอนี่พิลึกคนไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ
ชนะ มามิโซว
น่าเป็นห่วงว่าไฟจากยาสูบ
จะไปติดที่หางเข้ารึเปล่า
ชนะ โคโคโระ
ฉันว่าเธอเหมาะกับการเป็น
สเลฟที่ไปสิงคนอื่นมากกว่านะ
ชนะ คาเซน
พวกสัตว์กำลังสับสนนะโว้ย
เจ้าของโดนสิงสถิตสัมบูรณ์แบบนั้นน่ะ
ชนะ โมโคว
ไม่ใช่ว่าเธอโดนฟินิกซ์สิงสถิต
มาตั้งแต่สมัยก่อนแล้วหรอกเหรอ ?
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะตัวเล็ก แต่ก็สามารถ
สิงสถิตสัมบูรณ์เต็มรูปแบบได้งั้นเหรอ
ชนะ สุมิเระโกะ
ไอ้ที่อยู่ในมือนั่น
เหมือนจะราคาแพงนะ
ถึงจะมีรอยร้าวแล้วก็เถอะ
ชนะ อุดองเกะ
คงไม่ใช่ว่าเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสนี่
เป็นวิทยาการของดวงจันทร์หรอกนะ
ชนะ โดเรมี
เธอเป็นพวกที่ตั้งมั่นว่าจะไม่ตัดผมงั้นเหรอ ?
ชนะ เทนชิ
ทำไมเธอถึงมาอยู่บนพื้นพิภพได้ล่ะ
ชนะ ยูคาริ
ทั้งๆที่ช่วงนี้สงบสุขดี
เพราะเธอไม่โผล่มาแท้ๆเชียวน้า
ชนะ โจะอง
ท่าทางจะใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายน่าดูเลยนะ─
ชนะ โจะอง
หวา─ เทพยาจกนี่นา─
หนีดีกว่า─
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ถึงจะเรียกว่าสิงสถิต
แต่การโดนแย่งร่างกายไป
มันทำให้รู้สึกว่า ไม่ใช่ นิดหน่อยแฮะ
ชนะ ????
สำเร็จ ชนะแล้วโว้ย
(ถึงโคอิชิ(เธอ)จะใช้ยากไปหน่อย......
แต่ในฐานะสเลฟสายปั่นหัวคู่ต่อสู้
อาจจัดว่าเป็นเลิศเลยก็ได้)
ชนะ เรย์มุ
เหตุวิปลาสที่สนุกแบบนี้ก็หายากอยู่นะ
ฉันจะตรวจสอบเอง
ชนะ เรย์มุ
ว่าแต่
(การแสดงสดของปริซึมริเวอร์เนี่ย
ทำไมถึงมีชื่อเสียงขนาดนั้นหว่า ?)
ชนะ มาริสะ
ทะ... ทำไมตัวฉันอยู่ตรงนั้นล่ะ ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เธอมีคู่มาตั้งแต่แรกแล้วนี่นา
แบบนี้ก็ได้เปรียบน่ะสิ
ชนะ เบียคุเรน
มีผู้อุปถัมภ์วัดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเลยนะ
เทียบกับศาลเจ้าฮาคุเรย์แล้ว
วัดเมียวเรนจิทำธุรกิจเก่งกว่าเยอะเลย
ชนะ ฟุโตะ
เลิกทำงานพิเศษเป็นคนล้างจานแล้วเหรอ ?
ชนะ มิโกะ
เธอเป็นคนที่แข็งแกร่งนะ
ถ้าเธอสู้คนเดียว
จะแข็งแกร่งกว่ารึเปล่า ?
ชนะ นิโทริ
เป็นนักวิทยาศาสตร์แท้ๆ แต่ดันมาใช้ประโยชน์
จากเหตุวิปลาสที่ไม่มีความเป็นวิทยาศาสตร์เนี่ยนะ
ชนะ โคอิชิ
พอรู้ตัวอีกทีก็ชนะไปแล้วว่ะ
เธอนี่พิลึกคนไม่เคยเปลี่ยนเลยนะ
ชนะ มามิโซว
น่าเป็นห่วงว่าไฟจากยาสูบ
จะไปติดที่หางเข้ารึเปล่า
ชนะ โคโคโระ
ฉันว่าเธอเหมาะกับการเป็น
สเลฟที่ไปสิงคนอื่นมากกว่านะ
ชนะ คาเซน
พวกสัตว์กำลังสับสนนะโว้ย
เจ้าของโดนสิงสถิตสัมบูรณ์แบบนั้นน่ะ
ชนะ โมโคว
ไม่ใช่ว่าเธอโดนฟินิกซ์สิงสถิต
มาตั้งแต่สมัยก่อนแล้วหรอกเหรอ ?
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะตัวเล็ก แต่ก็สามารถ
สิงสถิตสัมบูรณ์เต็มรูปแบบได้งั้นเหรอ
ชนะ สุมิเระโกะ
ไอ้ที่อยู่ในมือนั่น
เหมือนจะราคาแพงนะ
ถึงจะมีรอยร้าวแล้วก็เถอะ
ชนะ อุดองเกะ
คงไม่ใช่ว่าเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสนี่
เป็นวิทยาการของดวงจันทร์หรอกนะ
ชนะ โดเรมี
เธอเป็นพวกที่ตั้งมั่นว่าจะไม่ตัดผมงั้นเหรอ ?
ชนะ เทนชิ
ทำไมเธอถึงมาอยู่บนพื้นพิภพได้ล่ะ
ชนะ ยูคาริ
ทั้งๆที่ช่วงนี้สงบสุขดี
เพราะเธอไม่โผล่มาแท้ๆเชียวน้า
ชนะ โจะอง
ท่าทางจะใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายน่าดูเลยนะ─
ชนะ โจะอง
หวา─ เทพยาจกนี่นา─
หนีดีกว่า─
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
อิจิริน & อุนซัน
ชนะ ????
ถ้าอุนซันเคลื่อนไหวได้มากกว่านี้
ในระหว่างที่สลับตัวกัน
ก็ดีสิ
ชนะ ????
อา─ ค่อยโล่งหน่อย !
อย่างที่คิดนั่นล่ะ การประลองนี่มันสุดยอดไปเลย !
ชนะ ????
มีท่านฮิจิริเป็นสเลฟแบบนี้
รู้สึกเครียดไม่ใช่เล่นเลยน้า─
(แต่ก็รู้สึกดีนิดหน่อย ?)
ชนะ เรย์มุ
เหตุวิปลาสนี่สนุกดีแฮะ─
ไม่ลองเล่นไปอีกสักระยะเหรอ ?
ชนะ มาริสะ
ดูเหมือนจะแพ้ทาง
วิธีการต่อสู้ที่ Tricky สินะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
นึกแล้วเชียว
พอสลับตัวด้วยการสิงสถิตแล้ว
ส่งเสียงไปไม่ถึงอุนซันเลย
ชนะ เบียคุเรน
กรุณาอย่าแต่งตั้งฉัน
ให้เป็นสเลฟเลยนะคะ
(น่าจะหมายถึงตอนที่สั่งให้จับคู่กับฟุโตะไปสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส)
ชนะ ฟุโตะ
เห็นมั้ยล่ะ
ฉันใช้สเลฟได้คล่องกว่านะ
ชนะ มิโกะ
น่าประทับใจจริงๆที่ได้เห็นการมาเยือน
ของวันที่คุณไม่ทะเลาะกับท่านฮิจิริค่ะ
ชนะ มิโกะ
พูดไปก็เกรงว่าจะเสียมารยาท แต่ว่า
(วันนี้ผมยุ่งหลังตื่นนอนเยอะกว่าปกติสุดๆเลยนะคะ
ถ้าจัดผมสักหน่อยก็น่าจะดูดีขึ้นเยอะค่ะ)
ชนะ นิโทริ
คู่สิงสถิตสัมบูรณ์น่ะ
คงไม่ได้ควบคุมโดยการล้างสมอง
ด้วยเครื่องจักรนั่นใช่มั้ย ?
ชนะ โคอิชิ
ท่านฮิจิริเคยบอกว่า
ความไร้เดียงสา กับ การไม่คิดอะไร
มันเป็นคนละเรื่องกันนะ
ชนะ มามิโซว
กระทั่งตอนสู้ก็ยังพกเหล้ามาด้วย
แสดงว่าชอบมากเลยสิน้า
ชนะ โคโคโระ
ดูเหมือนจะแสดงอารมณ์ได้มากขึ้นแล้ว
แต่ยังแสดงสีหน้าด้วยหน้ากากเหมือนเดิมเลยน้า
ชนะ คาเซน
หมอกเนี่ยมันอร่อยเหรอคะ ?
(ว่ากันว่าพวกเซียนนั้นกินแค่เมฆหมอกก็พอแล้ว)
ชนะ โมโคว
เคยนึกว่าสู้เพราะอยากตาย
แต่ท่าทางสนุกน่าดูเลยน้า
ดีแล้วล่ะ ดีแล้ว
ชนะ ชินเมียวมารุ
คนแคระเนี่ย พอร่างกายเล็กแล้ว
จิตใจก็เล็กตามไปด้วยสินะ !
ชนะ สุมิเระโกะ
ในศาสนาพุทธน่ะ
การโอ้อวดว่ามีพลังจิต
เป็นการกระทำของมนุษย์ที่ด้อยคุณธรรมน่ะ
ชนะ อุดองเกะ
เป็นห่ากระสุนที่น่าขยะแขยงจัง
ไม่เข้าใจเลยว่าคนที่จับคู่กับเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ชนะ โดเรมี
พอเห็นคุณแล้วง่วงจัง......
ชนะ เทนชิ
เอ๋ ?
ลูกท้อบนหัวนั่นกินได้ด้วยเหรอ ?
ชนะ ยูคาริ
อาณาเขตระหว่างนักพรตกับพระทะเลคืออะไรงั้นเหรอ ?
ก็ต้องเป็นเส้นแนวชายฝั่งอยู่แล้วสิ ?
(อุมิโบวซึ แปลตรงตัวว่า พระทะเล แต่คำแปลหมายถึง ผีทะเล สัตว์ประหลาดในทะเล เป็นต้น)
ชนะ โจะอง
ท่านฮิจิริเคยบอกว่า
ไม่ควรใช้เงินไปกับ
ข้าวของกรุ๊งกริ๊งพวกนั้นค่ะ
ชนะ โจะอง
การแต่งตัวซอมซ่อแบบนั้น......
กำลังฝึกตนด้วยการบิณฑบาตรอยู่เหรอคะ ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ถ้าอุนซันเคลื่อนไหวได้มากกว่านี้
ในระหว่างที่สลับตัวกัน
ก็ดีสิ
ชนะ ????
อา─ ค่อยโล่งหน่อย !
อย่างที่คิดนั่นล่ะ การประลองนี่มันสุดยอดไปเลย !
ชนะ ????
มีท่านฮิจิริเป็นสเลฟแบบนี้
รู้สึกเครียดไม่ใช่เล่นเลยน้า─
(แต่ก็รู้สึกดีนิดหน่อย ?)
ชนะ เรย์มุ
เหตุวิปลาสนี่สนุกดีแฮะ─
ไม่ลองเล่นไปอีกสักระยะเหรอ ?
ชนะ มาริสะ
ดูเหมือนจะแพ้ทาง
วิธีการต่อสู้ที่ Tricky สินะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
นึกแล้วเชียว
พอสลับตัวด้วยการสิงสถิตแล้ว
ส่งเสียงไปไม่ถึงอุนซันเลย
ชนะ เบียคุเรน
กรุณาอย่าแต่งตั้งฉัน
ให้เป็นสเลฟเลยนะคะ
(น่าจะหมายถึงตอนที่สั่งให้จับคู่กับฟุโตะไปสืบสวนเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส)
ชนะ ฟุโตะ
เห็นมั้ยล่ะ
ฉันใช้สเลฟได้คล่องกว่านะ
ชนะ มิโกะ
น่าประทับใจจริงๆที่ได้เห็นการมาเยือน
ของวันที่คุณไม่ทะเลาะกับท่านฮิจิริค่ะ
ชนะ มิโกะ
พูดไปก็เกรงว่าจะเสียมารยาท แต่ว่า
(วันนี้ผมยุ่งหลังตื่นนอนเยอะกว่าปกติสุดๆเลยนะคะ
ถ้าจัดผมสักหน่อยก็น่าจะดูดีขึ้นเยอะค่ะ)
ชนะ นิโทริ
คู่สิงสถิตสัมบูรณ์น่ะ
คงไม่ได้ควบคุมโดยการล้างสมอง
ด้วยเครื่องจักรนั่นใช่มั้ย ?
ชนะ โคอิชิ
ท่านฮิจิริเคยบอกว่า
ความไร้เดียงสา กับ การไม่คิดอะไร
มันเป็นคนละเรื่องกันนะ
ชนะ มามิโซว
กระทั่งตอนสู้ก็ยังพกเหล้ามาด้วย
แสดงว่าชอบมากเลยสิน้า
ชนะ โคโคโระ
ดูเหมือนจะแสดงอารมณ์ได้มากขึ้นแล้ว
แต่ยังแสดงสีหน้าด้วยหน้ากากเหมือนเดิมเลยน้า
ชนะ คาเซน
หมอกเนี่ยมันอร่อยเหรอคะ ?
(ว่ากันว่าพวกเซียนนั้นกินแค่เมฆหมอกก็พอแล้ว)
ชนะ โมโคว
เคยนึกว่าสู้เพราะอยากตาย
แต่ท่าทางสนุกน่าดูเลยน้า
ดีแล้วล่ะ ดีแล้ว
ชนะ ชินเมียวมารุ
คนแคระเนี่ย พอร่างกายเล็กแล้ว
จิตใจก็เล็กตามไปด้วยสินะ !
ชนะ สุมิเระโกะ
ในศาสนาพุทธน่ะ
การโอ้อวดว่ามีพลังจิต
เป็นการกระทำของมนุษย์ที่ด้อยคุณธรรมน่ะ
ชนะ อุดองเกะ
เป็นห่ากระสุนที่น่าขยะแขยงจัง
ไม่เข้าใจเลยว่าคนที่จับคู่กับเธอกำลังคิดอะไรอยู่
ชนะ โดเรมี
พอเห็นคุณแล้วง่วงจัง......
ชนะ เทนชิ
เอ๋ ?
ลูกท้อบนหัวนั่นกินได้ด้วยเหรอ ?
ชนะ ยูคาริ
อาณาเขตระหว่างนักพรตกับพระทะเลคืออะไรงั้นเหรอ ?
ก็ต้องเป็นเส้นแนวชายฝั่งอยู่แล้วสิ ?
(อุมิโบวซึ แปลตรงตัวว่า พระทะเล แต่คำแปลหมายถึง ผีทะเล สัตว์ประหลาดในทะเล เป็นต้น)
ชนะ โจะอง
ท่านฮิจิริเคยบอกว่า
ไม่ควรใช้เงินไปกับ
ข้าวของกรุ๊งกริ๊งพวกนั้นค่ะ
ชนะ โจะอง
การแต่งตัวซอมซ่อแบบนั้น......
กำลังฝึกตนด้วยการบิณฑบาตรอยู่เหรอคะ ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เบียคุเรน
ชนะ ????
ยังฝึกฝนไม่พอนะ
ชนะ ????
ตายจริง ทั้งฉันและโมโคว(สเลฟ)เป็นสายเสริมพลังล่ะ
(การจับคู่กับโมโคว(เธอ)
อาจจะไปได้สวยไม่ใช่เล่นก็ได้)
ชนะ เรย์มุ
ครั้งนี้แหละ ฉันจะเป็นคนคลี่คลายเหตุวิปลาสเอง
ชนะ มาริสะ
ลองฝึกตนที่วัดมั้ยล่ะ ?
ต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่ๆเลยล่ะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เอาล่ะ การประลองวันนี้จบแล้ว
ฝากซักผ้าและทำอาหารด้วยนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ถ้าได้คู่ซ้อมที่แข็งแกร่งกว่านี้ก็จะดีกว่าล่ะนะ
(รู้รึเปล่าว่านุเอะอยู่ที่ไหน ?)
ชนะ เบียคุเรน
ตัวฉันอีกคนหนึ่ง...... ?
นี่ก็คงเป็นผลกระทบจากเหตุวิปลาสสินะ
ชนะ ฟุโตะ
ดูเหมือนว่าเธอ
จะเอาแต่เล่นกับอิจิรินของทางเราสินะ
ชนะ มิโกะ
ครั้งนี้เรามาพยายามคลี่คลาย
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสด้วยกันเถอะ
ชนะ นิโทริ
ทำขนมดังโงะ
ไว้ใช้แทนแก้วทวารแล้วจ้ะ
(แก้วทวาร หมายถึง ลูกแก้วที่เชื่อกันว่าเป็นอวัยวะภายในอยู่ตรงทวารหนักของมนุษย์ ว่ากันว่ากัปปะชอบล้วงออกไป ทำให้มนุษย์ตาย)
ชนะ โคอิชิ
บางครั้งพี่สาวของเธอ
ก็มาที่วัด
เพื่อตามหาเธอนะ
ชนะ มามิโซว
หม้อน้ำชาแห่งวัดโมรินจิ
ดูเหมือนจะวางขายที่ตลาดนัด
(เรื่องราวของทานุกิผู้มีพลังป้องกันสูงส่งที่อดทนแปลงร่างเป็นหม้อต้มน้ำชาได้เพียงครึ่งทาง)
ชนะ โคโคโระ
การแสดงสีหน้ายังแข็งอยู่เลยน้า
ชนะ คาเซน
ถึงจะเรียกว่าเซียน แต่ก็มีอยู่หลายแบบสิน้า
ชนะ โมโคว
แลดูมีชีวิตชีวาดีนี่นา
ถือว่าดีแล้วมั้งนะ ?
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตายจริง น่าเสียดาย
ชามแตกเสียแล้วสินะ
ชนะ สุมิเระโกะ
ผู้มาจากภายนอกเองก็ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์สินะค้า
ชนะ อุดองเกะ
ชื่อ คิชิน ซากุเมะ สินะ
คนร้ายของเหตุตำนานเมืองวิปลาสน่ะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝัน...... ?
หมายถึงโลกแห่งจิตใจรึเปล่า ?
ชนะ เทนชิ
ท่านเทวดาเหรอคะ
แลดูต่ำชั้นกว่าที่คิดนะคะ
ชนะ ยูคาริ
ไปทางโน้นที
มาทางนี้ที
วิธีต่อสู้อลังการดีนะคะ
ชนะ โจะอง
การใช้ชีวิตสมถะก็เป็นสิ่งที่ดีนะคะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ยังฝึกฝนไม่พอนะ
ชนะ ????
ตายจริง ทั้งฉันและโมโคว(สเลฟ)เป็นสายเสริมพลังล่ะ
(การจับคู่กับโมโคว(เธอ)
อาจจะไปได้สวยไม่ใช่เล่นก็ได้)
ชนะ เรย์มุ
ครั้งนี้แหละ ฉันจะเป็นคนคลี่คลายเหตุวิปลาสเอง
ชนะ มาริสะ
ลองฝึกตนที่วัดมั้ยล่ะ ?
ต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่ๆเลยล่ะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เอาล่ะ การประลองวันนี้จบแล้ว
ฝากซักผ้าและทำอาหารด้วยนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ถ้าได้คู่ซ้อมที่แข็งแกร่งกว่านี้ก็จะดีกว่าล่ะนะ
(รู้รึเปล่าว่านุเอะอยู่ที่ไหน ?)
ชนะ เบียคุเรน
ตัวฉันอีกคนหนึ่ง...... ?
นี่ก็คงเป็นผลกระทบจากเหตุวิปลาสสินะ
ชนะ ฟุโตะ
ดูเหมือนว่าเธอ
จะเอาแต่เล่นกับอิจิรินของทางเราสินะ
ชนะ มิโกะ
ครั้งนี้เรามาพยายามคลี่คลาย
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสด้วยกันเถอะ
ชนะ นิโทริ
ทำขนมดังโงะ
ไว้ใช้แทนแก้วทวารแล้วจ้ะ
(แก้วทวาร หมายถึง ลูกแก้วที่เชื่อกันว่าเป็นอวัยวะภายในอยู่ตรงทวารหนักของมนุษย์ ว่ากันว่ากัปปะชอบล้วงออกไป ทำให้มนุษย์ตาย)
ชนะ โคอิชิ
บางครั้งพี่สาวของเธอ
ก็มาที่วัด
เพื่อตามหาเธอนะ
ชนะ มามิโซว
หม้อน้ำชาแห่งวัดโมรินจิ
ดูเหมือนจะวางขายที่ตลาดนัด
(เรื่องราวของทานุกิผู้มีพลังป้องกันสูงส่งที่อดทนแปลงร่างเป็นหม้อต้มน้ำชาได้เพียงครึ่งทาง)
ชนะ โคโคโระ
การแสดงสีหน้ายังแข็งอยู่เลยน้า
ชนะ คาเซน
ถึงจะเรียกว่าเซียน แต่ก็มีอยู่หลายแบบสิน้า
ชนะ โมโคว
แลดูมีชีวิตชีวาดีนี่นา
ถือว่าดีแล้วมั้งนะ ?
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตายจริง น่าเสียดาย
ชามแตกเสียแล้วสินะ
ชนะ สุมิเระโกะ
ผู้มาจากภายนอกเองก็ทำการสิงสถิตสัมบูรณ์สินะค้า
ชนะ อุดองเกะ
ชื่อ คิชิน ซากุเมะ สินะ
คนร้ายของเหตุตำนานเมืองวิปลาสน่ะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝัน...... ?
หมายถึงโลกแห่งจิตใจรึเปล่า ?
ชนะ เทนชิ
ท่านเทวดาเหรอคะ
แลดูต่ำชั้นกว่าที่คิดนะคะ
ชนะ ยูคาริ
ไปทางโน้นที
มาทางนี้ที
วิธีต่อสู้อลังการดีนะคะ
ชนะ โจะอง
การใช้ชีวิตสมถะก็เป็นสิ่งที่ดีนะคะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ฟุโตะ
ชนะ ????
การต่อสู้แบบนี้มีแต่จะทำให้เสียดายจานแฮะ
ชนะ ????
จานของกัปปะ(สเลฟ)กับจานของข้า
พวกเราเป็นคู่หูจานนี่นา
อาจจะแข็งแกร่งเกินคาดก็ได้นะ
ชนะ เรย์มุ
สบายดีรึเปล่า ?
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ยินข่าวลือดีๆ
เกี่ยวกับศาลเจ้าเลยนะ
ชนะ มาริสะ
ต้องเพิ่มพลังทำลายให้มากขึ้นนะ
แต่คงเป็นเรื่องยากสำหรับคนธาตุน้ำอย่างเจ้า
(พลังทำลายในทีนี้คือ 火力 ซึ่งแปลตรงตัวได้ว่า พลังไฟ พลังความร้อน)
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ไว้มาเล่นกันอีกนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ว่าจะไปแล้ว
(เจ้าพวกที่เรียกว่า วงปริซึมริเวอร์ นั่น
ดูเหมือนกำลังจัดงานแสดงสดอยู่
ลองไปดูด้วยกันมั้ย ?)
ชนะ เบียคุเรน
ทั้งที่เจ้าคนเดียวก็แข็งแกร่งเกินพอแล้วแท้ๆ
ถ้าได้จับคู่กับท่านมกุฎราชกุมารี
ก็ต้องแข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้วล่ะ
ชนะ ฟุโตะ
อ้าว ?
คล้ายข้าเลย......
ชนะ มิโกะ
ขอบพระคุณสำหรับการฝึก
ต่อสู้ด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์ค่ะ
ชนะ นิโทริ
ไม่มาเปิดร้านแผงลอยที่ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพบ้างรึ ?
ชนะ โคอิชิ
ใต้พิภพนี่ดีแฮะ
มีออนเซนอยู่เพียบเลย
ชนะ มามิโซว
ทานุกิ(狸) กับ มามิ(狸) ต่างกันตรงไหนน่ะ ?
(ลายบนหน้าต่างกัน ทานุกิแขนขายาวกว่า บางพื้นที่เขียนด้วย 狸 เหมือนกัน แต่จริงๆมามิคือ 猯)
ชนะ โคโคโระ
หน้ากากนั่น ชักอยากลองใส่แล้วสิ......
ชนะ คาเซน
วิชาเซียนควบคุมสัตว์แบบนั้น
อยากเรียนรู้ขึ้นมานิดหน่อยแฮะ
ชนะ โมโคว
ไม่แก่ไม่ตายคือวิชาเซียนขั้นสูงสุด
น่าอิจฉาจัง
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะเป็นคนแคระที่แก่แดดไปหน่อย
แต่พอคุ้นตาแล้วก็น่ารักดีแฮะ
ชนะ สุมิเระโกะ
ถ่ายภาพลงอินสตาแกรม ?
เอาแต่มองจานที่แตก
แล้วคิดอะไรอยู่น่ะ ?
ชนะ อุดองเกะ
แตรพิลึกนั่น
มันมีประโยชน์อะไรเหรอ ?
ชนะ โดเรมี
ง่วงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย......
ชนะ เทนชิ
ลือกันว่าเทวดามีแต่พวกพิลึกคน
ตกลงว่าเป็นเรื่องจริงสินะ
ชนะ ยูคาริ
อีกฝั่งของรอยแยกนั่น
มีอะไรอยู่เหรอ ?
ชนะ โจะอง
ดูเหมือนจะเป็นคนสุรุ่ยสุร่ายนะ
ถ้างั้นก็น่าจะมีเงินเก็บน้อย
ชนะ โจะอง
ถ้าจะเพิ่มดวงด้านเงินทอง
จงแต่งกายด้วยสีเหลืองสิ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................การต่อสู้แบบนี้มีแต่จะทำให้เสียดายจานแฮะ
ชนะ ????
จานของกัปปะ(สเลฟ)กับจานของข้า
พวกเราเป็นคู่หูจานนี่นา
อาจจะแข็งแกร่งเกินคาดก็ได้นะ
ชนะ เรย์มุ
สบายดีรึเปล่า ?
ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ยินข่าวลือดีๆ
เกี่ยวกับศาลเจ้าเลยนะ
ชนะ มาริสะ
ต้องเพิ่มพลังทำลายให้มากขึ้นนะ
แต่คงเป็นเรื่องยากสำหรับคนธาตุน้ำอย่างเจ้า
(พลังทำลายในทีนี้คือ 火力 ซึ่งแปลตรงตัวได้ว่า พลังไฟ พลังความร้อน)
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ไว้มาเล่นกันอีกนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ว่าจะไปแล้ว
(เจ้าพวกที่เรียกว่า วงปริซึมริเวอร์ นั่น
ดูเหมือนกำลังจัดงานแสดงสดอยู่
ลองไปดูด้วยกันมั้ย ?)
ชนะ เบียคุเรน
ทั้งที่เจ้าคนเดียวก็แข็งแกร่งเกินพอแล้วแท้ๆ
ถ้าได้จับคู่กับท่านมกุฎราชกุมารี
ก็ต้องแข็งแกร่งที่สุดอยู่แล้วล่ะ
ชนะ ฟุโตะ
อ้าว ?
คล้ายข้าเลย......
ชนะ มิโกะ
ขอบพระคุณสำหรับการฝึก
ต่อสู้ด้วยสิงสถิตสัมบูรณ์ค่ะ
ชนะ นิโทริ
ไม่มาเปิดร้านแผงลอยที่ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพบ้างรึ ?
ชนะ โคอิชิ
ใต้พิภพนี่ดีแฮะ
มีออนเซนอยู่เพียบเลย
ชนะ มามิโซว
ทานุกิ(狸) กับ มามิ(狸) ต่างกันตรงไหนน่ะ ?
(ลายบนหน้าต่างกัน ทานุกิแขนขายาวกว่า บางพื้นที่เขียนด้วย 狸 เหมือนกัน แต่จริงๆมามิคือ 猯)
ชนะ โคโคโระ
หน้ากากนั่น ชักอยากลองใส่แล้วสิ......
ชนะ คาเซน
วิชาเซียนควบคุมสัตว์แบบนั้น
อยากเรียนรู้ขึ้นมานิดหน่อยแฮะ
ชนะ โมโคว
ไม่แก่ไม่ตายคือวิชาเซียนขั้นสูงสุด
น่าอิจฉาจัง
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะเป็นคนแคระที่แก่แดดไปหน่อย
แต่พอคุ้นตาแล้วก็น่ารักดีแฮะ
ชนะ สุมิเระโกะ
ถ่ายภาพลงอินสตาแกรม ?
เอาแต่มองจานที่แตก
แล้วคิดอะไรอยู่น่ะ ?
ชนะ อุดองเกะ
แตรพิลึกนั่น
มันมีประโยชน์อะไรเหรอ ?
ชนะ โดเรมี
ง่วงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเลย......
ชนะ เทนชิ
ลือกันว่าเทวดามีแต่พวกพิลึกคน
ตกลงว่าเป็นเรื่องจริงสินะ
ชนะ ยูคาริ
อีกฝั่งของรอยแยกนั่น
มีอะไรอยู่เหรอ ?
ชนะ โจะอง
ดูเหมือนจะเป็นคนสุรุ่ยสุร่ายนะ
ถ้างั้นก็น่าจะมีเงินเก็บน้อย
ชนะ โจะอง
ถ้าจะเพิ่มดวงด้านเงินทอง
จงแต่งกายด้วยสีเหลืองสิ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มิโกะ
ชนะ ????
ถ้าอยากเป็นสเลฟของข้า
ก็บอกได้ทุกเมื่อเลยนะ !
ชนะ ????
การจับคู่กับเซียนก็ไม่เลวเลย
(แม้รูปลักษณ์แตกต่างกัน
แต่วิชาเซียนพื้นฐานไม่ต่างกัน
เลยเข้ากันได้ดีทีเดียว)
ชนะ เรย์มุ
ฉันจะเป็นคนคลี่คลายเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสเอง !
ชนะ มาริสะ
ฉันคิดว่าเธอเป็นคนที่มีอนาคตไกล
มาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ว่าไง ?
ไม่ลองมาเป็นสเลฟของฉันเหรอ ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
พึ่งพานักพรตมากเกินไปนะ
ถ้ามาฝึกฝนกับฉัน เธอต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่
ว่าไง ?
ชนะ เบียคุเรน
บอกตามตรงนะ
การคลี่คลายเหตุวิปลาสนี้
ต้องยากถึงขีดสุดแน่
ชนะ ฟุโตะ
พักนี้ เธอ
แลดูต่ำชั้นลงเรื่อยๆเลยนะ
ชนะ มิโกะ
หืม ทำไมฉันกำลังสู้กับตัวเองอยู่ล่ะ ?
ชนะ มิโกะ
หรือว่ายัยนี่คือ......
(ตัวเองจากโลกแห่งความฝัน
ที่กำลังเป็นข่าวลือในช่วงนี้งั้นเหรอ)
ชนะ นิโทริ
สามารถวิเคราะห์การสิงสถิตสัมบูรณ์
ในเชิงเครื่องจักรได้แล้วเหรอ !?
ชนะ โคอิชิ
ถ้าเธอต้องการ ฉันจะช่วยเปิด
ตาที่สามนั่นให้เอามั้ย ?
ชนะ มามิโซว
เธอเองก็เป็นคนที่เชี่ยวชาญด้านการพูดนะ
แต่ต่างกันฉันตรงที่
ไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับฝีปาก
ชนะ โคโคโระ
เดี๋ยวหน้ากากจะพังเอานะ
ไม่นานหรอก
ชนะ คาเซน
เธอเป็นคนที่แปลกดีนะ
ทั้งที่เป็นเซียน แต่มีความจำเป็นอะไร
ถึงต้องปล่อยออร่าคล้ายคนธรรมดาออกมาน่ะ ?
ชนะ โมโคว
ถ้าหากไม่แก่ไม่ตาย
ฉันรู้สึกว่าน่าจะสามารถ
ใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาดได้มากกว่านั้นนะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ไม่ลองมาฝึกฝนใหม่ตั้งแต่ต้นกับฉันล่ะ ?
เธอมีความสามารถ
ที่เหนือล้ำกว่าร่างกายอยู่นะ
ชนะ สุมิเระโกะ
โฮ่ ยุคที่ฉันเคยมีชีวิตอยู่
ถูกเรียกว่า ยุคอาสึกะ งั้นรึ
ไพเราะไม่เบาเลย
ชนะ อุดองเกะ
สักวันจะต้อง
เปิดศึกชี้ขาดกับชาวจันทราสินะ
ชนะ อุดองเกะ
จริงสิ เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสนี่ก็
เป็นผลกระทบจากเหตุตำนานเมืองวิปลาสสินะ
(จงบอกเรื่องที่รู้เกี่ยวกับ
คนที่ชื่อ คิชิน ซากุเมะ มาซะดีๆ)
ชนะ โดเรมี
สิ่งที่เรียกว่าโลกแห่งความฝัน
มีตัวตนอยู่จริงเหรอเนี่ย
ชนะ เทนชิ
หากเป็นเทวดาก็อยากให้ตอบหน่อย
อะไรคือสิ่งจำเป็นสำหรับฉัน
ในการไปที่สวรรค์เหรอ ?
ชนะ ยูคาริ
ดูเหมือนจะมีข้อมูลอะไรบางอย่าง
เกี่ยวกับเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสสินะ
ชนะ โจะอง
ถึงจะน่าเจ็บใจ แต่ก็รู้ดีทีเดียวนะ
ว่ามนุษย์ชอบเผลอถวายเงิน
ให้แก่คนที่แลดูอลังการ
ชนะ โจะอง
ความยากจนทำให้การตัดสินใจผิดพลาด
ถึงจะแค่เล็กน้อย แต่ขอให้ทานแก่เธอละกัน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ถ้าอยากเป็นสเลฟของข้า
ก็บอกได้ทุกเมื่อเลยนะ !
ชนะ ????
การจับคู่กับเซียนก็ไม่เลวเลย
(แม้รูปลักษณ์แตกต่างกัน
แต่วิชาเซียนพื้นฐานไม่ต่างกัน
เลยเข้ากันได้ดีทีเดียว)
ชนะ เรย์มุ
ฉันจะเป็นคนคลี่คลายเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสเอง !
ชนะ มาริสะ
ฉันคิดว่าเธอเป็นคนที่มีอนาคตไกล
มาตั้งแต่ก่อนหน้านี้แล้ว ว่าไง ?
ไม่ลองมาเป็นสเลฟของฉันเหรอ ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
พึ่งพานักพรตมากเกินไปนะ
ถ้ามาฝึกฝนกับฉัน เธอต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่
ว่าไง ?
ชนะ เบียคุเรน
บอกตามตรงนะ
การคลี่คลายเหตุวิปลาสนี้
ต้องยากถึงขีดสุดแน่
ชนะ ฟุโตะ
พักนี้ เธอ
แลดูต่ำชั้นลงเรื่อยๆเลยนะ
ชนะ มิโกะ
หืม ทำไมฉันกำลังสู้กับตัวเองอยู่ล่ะ ?
ชนะ มิโกะ
หรือว่ายัยนี่คือ......
(ตัวเองจากโลกแห่งความฝัน
ที่กำลังเป็นข่าวลือในช่วงนี้งั้นเหรอ)
ชนะ นิโทริ
สามารถวิเคราะห์การสิงสถิตสัมบูรณ์
ในเชิงเครื่องจักรได้แล้วเหรอ !?
ชนะ โคอิชิ
ถ้าเธอต้องการ ฉันจะช่วยเปิด
ตาที่สามนั่นให้เอามั้ย ?
ชนะ มามิโซว
เธอเองก็เป็นคนที่เชี่ยวชาญด้านการพูดนะ
แต่ต่างกันฉันตรงที่
ไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับฝีปาก
ชนะ โคโคโระ
เดี๋ยวหน้ากากจะพังเอานะ
ไม่นานหรอก
ชนะ คาเซน
เธอเป็นคนที่แปลกดีนะ
ทั้งที่เป็นเซียน แต่มีความจำเป็นอะไร
ถึงต้องปล่อยออร่าคล้ายคนธรรมดาออกมาน่ะ ?
ชนะ โมโคว
ถ้าหากไม่แก่ไม่ตาย
ฉันรู้สึกว่าน่าจะสามารถ
ใช้ชีวิตอย่างชาญฉลาดได้มากกว่านั้นนะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ไม่ลองมาฝึกฝนใหม่ตั้งแต่ต้นกับฉันล่ะ ?
เธอมีความสามารถ
ที่เหนือล้ำกว่าร่างกายอยู่นะ
ชนะ สุมิเระโกะ
โฮ่ ยุคที่ฉันเคยมีชีวิตอยู่
ถูกเรียกว่า ยุคอาสึกะ งั้นรึ
ไพเราะไม่เบาเลย
ชนะ อุดองเกะ
สักวันจะต้อง
เปิดศึกชี้ขาดกับชาวจันทราสินะ
ชนะ อุดองเกะ
จริงสิ เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสนี่ก็
เป็นผลกระทบจากเหตุตำนานเมืองวิปลาสสินะ
(จงบอกเรื่องที่รู้เกี่ยวกับ
คนที่ชื่อ คิชิน ซากุเมะ มาซะดีๆ)
ชนะ โดเรมี
สิ่งที่เรียกว่าโลกแห่งความฝัน
มีตัวตนอยู่จริงเหรอเนี่ย
ชนะ เทนชิ
หากเป็นเทวดาก็อยากให้ตอบหน่อย
อะไรคือสิ่งจำเป็นสำหรับฉัน
ในการไปที่สวรรค์เหรอ ?
ชนะ ยูคาริ
ดูเหมือนจะมีข้อมูลอะไรบางอย่าง
เกี่ยวกับเหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสสินะ
ชนะ โจะอง
ถึงจะน่าเจ็บใจ แต่ก็รู้ดีทีเดียวนะ
ว่ามนุษย์ชอบเผลอถวายเงิน
ให้แก่คนที่แลดูอลังการ
ชนะ โจะอง
ความยากจนทำให้การตัดสินใจผิดพลาด
ถึงจะแค่เล็กน้อย แต่ขอให้ทานแก่เธอละกัน
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
นิโทริ
ชนะ ????
ดีล่ะ─ การตรวจสอบราบรื่น !
อีกแค่นิดเดียวก็จะวิเคราะห์
พลังงานของการสิงสถิตสัมบูรณ์เสร็จแล้ว !
ชนะ ????
การจับคู่ระหว่างไฟกับน้ำ
อาจเป็นการจับคู่ในอุดมคติเลยก็ได้
ถึงแม้ว่านิสัยไม่น่าจะเข้ากันได้เลยก็เถอะ......
ชนะ เรย์มุ
การคลี่คลายเหตุวิปลาส
ช่วยรออีกหน่อยได้รึเปล่า
ตอนนี้กำลังวิเคราะห์อยู่น่ะ
ชนะ มาริสะ
โฮะโฮ่ พลังทำลายของเธอ
เหมาะแก่การเป็นสเลฟของฉันเลยนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
จะว่าไปแล้วก็มีแต่เธอ
ที่มีคู่หูมาตั้งแต่สมัยก่อนนี่นา
ทำไมทุกคนถึงไม่ว่าอะไรเลยล่ะ ?
ชนะ เบียคุเรน
ไม่ใช่แค่มิโกะ
เธอเองก็กำลังสืบสวนเหตุวิปลาสด้วยงั้นเหรอ
อย่างนี้ต้องเร่งมือแล้ว
ชนะ ฟุโตะ
เสียดายจานแฮะ
ยุคนี้ต้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมนะ !
เจ้าคนเห็นแก่ตัว !
ชนะ มิโกะ
ไม่ใช่แค่มิโกะ
เธอเองก็กำลังสืบสวนเหตุวิปลาสด้วยงั้นเหรอ
อย่างนี้้ต้องเร่งมือแล้ว
ชนะ นิโทริ
ดีล่ะ การ Simulation เสร็จสิ้น !
การสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมใกล้สมบูรณ์แล้ว !
ชนะ โคอิชิ
คนที่ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ก็เป็นตัวอย่างที่ล้ำค่านะ
ชนะ มามิโซว
คอแห้งแล้วสิ
ไอ้ที่เธอห้อยอยู่ตรงเอวนั่น
ส่งมาซะ
ชนะ โคโคโระ
พลังของเธอเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
ในการอธิบายการสิงสถิตสัมบูรณ์
ฝากด้วยนะ
ชนะ โคโคโระ
สาเหตุที่ทำให้เกิดการแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกคือ......
(มีความเป็นไปได้ที่กำลังเกิด
ผลกระทบกับโลกแห่งความฝัน
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องเลิกล่ะนะ)
ชนะ คาเซน
ยาของกัปปะใช้ได้ผลดีนะโว้ย ?
ลองเอาไปทาที่แขนมั้ยล่ะ ?
ชนะ โมโคว
เครื่องจักรเป็นวัตถุไวไฟนะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ไม่มีชามใบไหนที่ชะแลงนี้หวดไม่แตก !
(ล้อบทพูดจากเกม SRW)
ชนะ สุมิเระโกะ
ไอ้ที่อยู่ในมือนั่น
เป็นเครื่องจักรที่ละเอียดอ่อนสุดยอดเลยแฮะ
ถึงจะใกล้แตกแล้วก็เถอะ
ชนะ อุดองเกะ
การที่มีท่าทีแบบนั้น
แปลว่านี่ไม่น่าจะเป็น
วิทยาการของดวงจันทร์สินะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันนี่ช่างน่าตกใจจริงๆ
โลกนี้ยังมีเรื่องมหัศจรรย์
อีกเยอะแยะเลยแฮะ
ชนะ เทนชิ
โอ้ ไม่ได้เห็นซะนานเลยนะ
มาอาละวาดอีกแล้วเหรอ
ชนะ ยูคาริ
เธอเองก็สนใจเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมเหรอ
ผิดคาดเลยแฮะ
ชนะ โจะอง
ชะแลงอันนี้
เป็นชะแลงของแบรนด์ชั้นหนึ่งเลยนะคะ
สนใจซื้อไปเป็นของสะสมมั้ยคะ ?
ชนะ โจะอง
เงินที่ช่วงชิงมาจากคนอื่นงั้นเหรอ
หวังว่าการขายสินค้าให้ยัยนี่
คงไม่ถือว่าเป็นการรับของโจรนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ดีล่ะ─ การตรวจสอบราบรื่น !
อีกแค่นิดเดียวก็จะวิเคราะห์
พลังงานของการสิงสถิตสัมบูรณ์เสร็จแล้ว !
ชนะ ????
การจับคู่ระหว่างไฟกับน้ำ
อาจเป็นการจับคู่ในอุดมคติเลยก็ได้
ถึงแม้ว่านิสัยไม่น่าจะเข้ากันได้เลยก็เถอะ......
ชนะ เรย์มุ
การคลี่คลายเหตุวิปลาส
ช่วยรออีกหน่อยได้รึเปล่า
ตอนนี้กำลังวิเคราะห์อยู่น่ะ
ชนะ มาริสะ
โฮะโฮ่ พลังทำลายของเธอ
เหมาะแก่การเป็นสเลฟของฉันเลยนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
จะว่าไปแล้วก็มีแต่เธอ
ที่มีคู่หูมาตั้งแต่สมัยก่อนนี่นา
ทำไมทุกคนถึงไม่ว่าอะไรเลยล่ะ ?
ชนะ เบียคุเรน
ไม่ใช่แค่มิโกะ
เธอเองก็กำลังสืบสวนเหตุวิปลาสด้วยงั้นเหรอ
อย่างนี้ต้องเร่งมือแล้ว
ชนะ ฟุโตะ
เสียดายจานแฮะ
ยุคนี้ต้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมนะ !
เจ้าคนเห็นแก่ตัว !
ชนะ มิโกะ
ไม่ใช่แค่มิโกะ
เธอเองก็กำลังสืบสวนเหตุวิปลาสด้วยงั้นเหรอ
อย่างนี้้ต้องเร่งมือแล้ว
ชนะ นิโทริ
ดีล่ะ การ Simulation เสร็จสิ้น !
การสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมใกล้สมบูรณ์แล้ว !
ชนะ โคอิชิ
คนที่ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ก็เป็นตัวอย่างที่ล้ำค่านะ
ชนะ มามิโซว
คอแห้งแล้วสิ
ไอ้ที่เธอห้อยอยู่ตรงเอวนั่น
ส่งมาซะ
ชนะ โคโคโระ
พลังของเธอเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้
ในการอธิบายการสิงสถิตสัมบูรณ์
ฝากด้วยนะ
ชนะ โคโคโระ
สาเหตุที่ทำให้เกิดการแบ่งปันอารมณ์ความรู้สึกคือ......
(มีความเป็นไปได้ที่กำลังเกิด
ผลกระทบกับโลกแห่งความฝัน
ถ้าเป็นแบบนั้นก็ต้องเลิกล่ะนะ)
ชนะ คาเซน
ยาของกัปปะใช้ได้ผลดีนะโว้ย ?
ลองเอาไปทาที่แขนมั้ยล่ะ ?
ชนะ โมโคว
เครื่องจักรเป็นวัตถุไวไฟนะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ไม่มีชามใบไหนที่ชะแลงนี้หวดไม่แตก !
(ล้อบทพูดจากเกม SRW)
ชนะ สุมิเระโกะ
ไอ้ที่อยู่ในมือนั่น
เป็นเครื่องจักรที่ละเอียดอ่อนสุดยอดเลยแฮะ
ถึงจะใกล้แตกแล้วก็เถอะ
ชนะ อุดองเกะ
การที่มีท่าทีแบบนั้น
แปลว่านี่ไม่น่าจะเป็น
วิทยาการของดวงจันทร์สินะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันนี่ช่างน่าตกใจจริงๆ
โลกนี้ยังมีเรื่องมหัศจรรย์
อีกเยอะแยะเลยแฮะ
ชนะ เทนชิ
โอ้ ไม่ได้เห็นซะนานเลยนะ
มาอาละวาดอีกแล้วเหรอ
ชนะ ยูคาริ
เธอเองก็สนใจเรื่องสิงสถิตสัมบูรณ์เทียมเหรอ
ผิดคาดเลยแฮะ
ชนะ โจะอง
ชะแลงอันนี้
เป็นชะแลงของแบรนด์ชั้นหนึ่งเลยนะคะ
สนใจซื้อไปเป็นของสะสมมั้ยคะ ?
ชนะ โจะอง
เงินที่ช่วงชิงมาจากคนอื่นงั้นเหรอ
หวังว่าการขายสินค้าให้ยัยนี่
คงไม่ถือว่าเป็นการรับของโจรนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โคอิชิ
ชนะ ????
คราวหน้าลองสิงสถิตเธอดีมั้ยน้า─
ชนะ ????
เรย์เซน(เธอ)เนี่ยผิดคาดเลยนะ
มีความสามารถ
ที่คล้ายกับฉันเลย
(อาจจะเข้าคู่กันได้ดีก็ได้นะ ?)
ชนะ เรย์มุ
การสิงสถิตสัมบูรณ์เนี่ย เป็นเหตุวิปลาสสินะ
แต่ในเมื่อมันสนุกแบบนี้
ไม่ต้องคลี่คลายก็ได้นี่นา ?
ชนะ มาริสะ
ฮัลโหล─ ใช้เวทมนตร์รึเปล่าค้า─
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เห็นเธอฝึกตนอยู่ตลอดเลย─
การนั่งดื่มน้ำชาพลางอาบแดดเนี่ย
เป็นการฝึกตนของวัดเมียวเรนจิสินะ
ชนะ เบียคุเรน
มีคำถามค่า─
พอรู้แจ้งตามที่พระสอนแล้ว
จะมีอะไรแตกต่างจากพี่ของฉันเหรอคะ ?
ชนะ ฟุโตะ
ในแง่ของฮวงจุ้ย
ใต้พิภพเป็นยังไงบ้างเหรอ
ชนะ มิโกะ
พี่ของฉันอยากเจอมานานแล้วล่ะ
เห็นบอกว่า อยากอ่านใจ
ของคนที่ชอบทำตัวสูงส่ง
ชนะ นิโทริ
กุญแจที่ห้อยอยู่ตรงหน้าอก มันคืออะไรเหรอ ?
ชนะ โคอิชิ
ดันชนะตัวฉันเองเข้าซะแล้ว─
ชนะ มามิโซว
ตอนที่ทิ้งขี้เถ้าของยาสูบนั่น
มันต้องโดนหางจนไหม้แน่ๆเลย
ใช่มั้ยล่ะ─
ชนะ โคโคโระ
ถ้าแพ้แล้วยังรู้สึกดีใจ
แค่หัวเราะก็พอแล้วแท้ๆ─
ชนะ คาเซน
พี่ของฉันก็มีแต่พวกสัตว์
ที่มาชื่นชอบเหมือนกัน
คุณเองก็รังเกียจมนุษย์เหมือนกันเหรอ ?
ชนะ โมโคว
ไม่ตายจริงๆเหรอ
อยากทดสอบจังเลย─ !
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตัวโตกว่า 1 ซุนรึเปล่า ?
อ๊ะ หมายถึงจิตใจขนาด 1 ซุนล่ะสิ
(1 ซุนมีขนาดประมาณ 3 เซนติเมตร)
ชนะ สุมิเระโกะ
งอช้อนได้งั้นเหรอ─ ?
เหมือนจะสุดยอด
แต่ก็เหมือนจะไม่แฮะ
ชนะ อุดองเกะ
กระต่ายเนี่ย
ถ้าเหงาแล้วจะตายใช่มั้ย ?
งั้นดีจังเลยนะ ที่มีการสิงสถิตสัมบูรณ์
ชนะ โดเรมี
ก่อนที่จะสั่งทำหมวกแบบพิเศษ
แค่ตัดผมออกบ้างก็พอนี่นา
ชนะ เทนชิ
มีสวรรค์อยู่ระหว่างพื้นพิภพกับดวงจันทร์สินะ
คราวหน้าลองไปดูดีกว่า─
ชนะ ยูคาริ
ขอโทษนะ─
ดันชนะโดยไม่มีปัญหาเลยซะได้
ชนะ ยูคาริ
พี่ของฉันเคยพูดเอาไว้น่ะ
(ว่าสังหรณ์ใจเหมือนหลังจากนี้
จะเกิดเรื่องวุ่นวายบนพื้นพิภพ
ศึกชิงอำนาจจะรุนแรงขึ้นรึไงนะ)
ชนะ โจะอง
อ๊า เผลอใช้เงินไปในระหว่าง
อยู่ในสภาพจิตใต้สำนึกจนได้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................คราวหน้าลองสิงสถิตเธอดีมั้ยน้า─
ชนะ ????
เรย์เซน(เธอ)เนี่ยผิดคาดเลยนะ
มีความสามารถ
ที่คล้ายกับฉันเลย
(อาจจะเข้าคู่กันได้ดีก็ได้นะ ?)
ชนะ เรย์มุ
การสิงสถิตสัมบูรณ์เนี่ย เป็นเหตุวิปลาสสินะ
แต่ในเมื่อมันสนุกแบบนี้
ไม่ต้องคลี่คลายก็ได้นี่นา ?
ชนะ มาริสะ
ฮัลโหล─ ใช้เวทมนตร์รึเปล่าค้า─
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เห็นเธอฝึกตนอยู่ตลอดเลย─
การนั่งดื่มน้ำชาพลางอาบแดดเนี่ย
เป็นการฝึกตนของวัดเมียวเรนจิสินะ
ชนะ เบียคุเรน
มีคำถามค่า─
พอรู้แจ้งตามที่พระสอนแล้ว
จะมีอะไรแตกต่างจากพี่ของฉันเหรอคะ ?
ชนะ ฟุโตะ
ในแง่ของฮวงจุ้ย
ใต้พิภพเป็นยังไงบ้างเหรอ
ชนะ มิโกะ
พี่ของฉันอยากเจอมานานแล้วล่ะ
เห็นบอกว่า อยากอ่านใจ
ของคนที่ชอบทำตัวสูงส่ง
ชนะ นิโทริ
กุญแจที่ห้อยอยู่ตรงหน้าอก มันคืออะไรเหรอ ?
ชนะ โคอิชิ
ดันชนะตัวฉันเองเข้าซะแล้ว─
ชนะ มามิโซว
ตอนที่ทิ้งขี้เถ้าของยาสูบนั่น
มันต้องโดนหางจนไหม้แน่ๆเลย
ใช่มั้ยล่ะ─
ชนะ โคโคโระ
ถ้าแพ้แล้วยังรู้สึกดีใจ
แค่หัวเราะก็พอแล้วแท้ๆ─
ชนะ คาเซน
พี่ของฉันก็มีแต่พวกสัตว์
ที่มาชื่นชอบเหมือนกัน
คุณเองก็รังเกียจมนุษย์เหมือนกันเหรอ ?
ชนะ โมโคว
ไม่ตายจริงๆเหรอ
อยากทดสอบจังเลย─ !
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตัวโตกว่า 1 ซุนรึเปล่า ?
อ๊ะ หมายถึงจิตใจขนาด 1 ซุนล่ะสิ
(1 ซุนมีขนาดประมาณ 3 เซนติเมตร)
ชนะ สุมิเระโกะ
งอช้อนได้งั้นเหรอ─ ?
เหมือนจะสุดยอด
แต่ก็เหมือนจะไม่แฮะ
ชนะ อุดองเกะ
กระต่ายเนี่ย
ถ้าเหงาแล้วจะตายใช่มั้ย ?
งั้นดีจังเลยนะ ที่มีการสิงสถิตสัมบูรณ์
ชนะ โดเรมี
ก่อนที่จะสั่งทำหมวกแบบพิเศษ
แค่ตัดผมออกบ้างก็พอนี่นา
ชนะ เทนชิ
มีสวรรค์อยู่ระหว่างพื้นพิภพกับดวงจันทร์สินะ
คราวหน้าลองไปดูดีกว่า─
ชนะ ยูคาริ
ขอโทษนะ─
ดันชนะโดยไม่มีปัญหาเลยซะได้
ชนะ ยูคาริ
พี่ของฉันเคยพูดเอาไว้น่ะ
(ว่าสังหรณ์ใจเหมือนหลังจากนี้
จะเกิดเรื่องวุ่นวายบนพื้นพิภพ
ศึกชิงอำนาจจะรุนแรงขึ้นรึไงนะ)
ชนะ โจะอง
อ๊า เผลอใช้เงินไปในระหว่าง
อยู่ในสภาพจิตใต้สำนึกจนได้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
มามิโซว
ชนะ ????
สิงสถิตสัมบูรณ์งั้นรึ
หากไม่ใช้อย่างระวัง
ต้องกลายเป็นดาบสองคมแน่
ชนะ ????
สเลฟของเธอคือทานุกิ(สปาย)ของข้าเอง
ชนะ ????
อย่างที่คิดเลย
ผู้ทรงพลังอย่างโมโคว(เธอ)นี่แหละ
ที่เหมาะจะเป็นสเลฟของข้าที่สุด
ชนะ เรย์มุ
เพราะเธอเป็นหมาป่าเดียวดายนั่นล่ะนะ
จะใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ได้ไม่คล่อง
ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
ชนะ มาริสะ
เวทมนตร์น่ะ เป็นสิ่งที่ชั่วร้าย
ถ้าอยากเป็นมนุษย์ต่อไปก็ระวังให้ดีล่ะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
นักพรตเป็นคนละส่วนกับการสิงสถิตสัมบูรณ์งั้นรึ
สะดวกเกินไปหน่อยรึเปล่า
ชนะ เบียคุเรน
ได้ยินมาว่า
ตลาดนัดของกัปปะ
เอาของดีเกี่ยวกับวัดมาขายด้วยนะ
ชนะ ฟุโตะ
เธอน่ะ คุ้นเคยกับสังคมยุคปัจจุบัน
ได้ดีไม่ใช่เล่นเลยน้า
ชนะ มิโกะ
เธอบอกว่าจะคลี่คลาย
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสไม่ใช่รึ
แต่ก็สนุกกับมันน่าดูเลยนะ
ชนะ นิโทริ
ครั้งนี้เป็นเหตุวิปลาส
ที่ไม่เหมาะต่อการค้าขายเลยนะ
(แต่สุดท้ายนิโทริก็หาทางจนเอามาใช้ค้าขายได้)
ชนะ โคอิชิ
สเลฟของเธอคือทานุกิ(สปาย)ของข้าเอง
เธอมักจะคลาดสายตาไปอย่างรวดเร็ว
เลยสั่งให้สิงเอาไว้เพื่อป้องกันเรื่องนั้นน่ะ
ชนะ มามิโซว
อะไรน่ะ ?
จำแลงกายเป็นข้าเนี่ยนะ ฝีมือของใครกัน
ชนะ โคโคโระ
ใส่หน้ากากโนไว้ใต้หน้ากากอีกทีเนี่ยไม่เข้าท่าเลยนะ
ไม่ลองฝึก
แสดงสีหน้าดูบ้างล่ะ ?
ชนะ คาเซน
เธอน่ะ
มาดื่มแข่งกันแบบเอาจริงดีกว่า
คราวนี้แข่งกันแบบตรงไปตรงมาเลยนะ
ชนะ โมโคว
ถ้าเป็นข้าล่ะก็
สามารถทำให้เธอมีชีวิตชีวาได้มากกว่านี้อีกนะ
อ๊ะ หมายถึงความแข็งแกร่งนะ ไม่ใช่อายุขัย
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตัวเล็กเกินไป
จนแทบจะกลืนได้ในคำเดียวเลยนะ
ชนะ สุมิเระโกะ
......โฮ่ ปัญญาประดิษฐ์งั้นรึ
ในที่สุดพวกมนุษย์ก็คิดจะ
เผด็จศึกเหล่าโยวไคแล้วรึ
ชนะ อุดองเกะ
ต่อให้กระต่ายพยายามไป
แม้แต่การจำแลงกายก็ไม่สามารถทำได้งั้นรึ
ชนะ โดเรมี
ผู้ปกครองความฝันงั้นรึ ?
กะทันหันจนไม่อยากเชื่อเลย
ชนะ เทนชิ
เคยได้ยินว่า
ถ้าได้กินเนื้อของเทวดา
แล้วจะไร้เทียมทานนะ
ชนะ ยูคาริ
มีแค่เปลือกนอกที่เป็นผู้ปกครองเกนโซวเคียวสินะ
ชนะ โจะอง
อัญมณีกับของแบรนด์เนมพวกนั้น
ทั้งหมดเป็นของเลียนแบบใช่มั้ยล่ะ ?
เฮ้ย ของจริงนี่นา !
ชนะ โจะอง
ความยากจนเป็นโรคติดต่อ
อย่าเข้ามาใกล้กว่านั้นนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................สิงสถิตสัมบูรณ์งั้นรึ
หากไม่ใช้อย่างระวัง
ต้องกลายเป็นดาบสองคมแน่
ชนะ ????
สเลฟของเธอคือทานุกิ(สปาย)ของข้าเอง
ชนะ ????
อย่างที่คิดเลย
ผู้ทรงพลังอย่างโมโคว(เธอ)นี่แหละ
ที่เหมาะจะเป็นสเลฟของข้าที่สุด
ชนะ เรย์มุ
เพราะเธอเป็นหมาป่าเดียวดายนั่นล่ะนะ
จะใช้สิงสถิตสัมบูรณ์ได้ไม่คล่อง
ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย
ชนะ มาริสะ
เวทมนตร์น่ะ เป็นสิ่งที่ชั่วร้าย
ถ้าอยากเป็นมนุษย์ต่อไปก็ระวังให้ดีล่ะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
นักพรตเป็นคนละส่วนกับการสิงสถิตสัมบูรณ์งั้นรึ
สะดวกเกินไปหน่อยรึเปล่า
ชนะ เบียคุเรน
ได้ยินมาว่า
ตลาดนัดของกัปปะ
เอาของดีเกี่ยวกับวัดมาขายด้วยนะ
ชนะ ฟุโตะ
เธอน่ะ คุ้นเคยกับสังคมยุคปัจจุบัน
ได้ดีไม่ใช่เล่นเลยน้า
ชนะ มิโกะ
เธอบอกว่าจะคลี่คลาย
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสไม่ใช่รึ
แต่ก็สนุกกับมันน่าดูเลยนะ
ชนะ นิโทริ
ครั้งนี้เป็นเหตุวิปลาส
ที่ไม่เหมาะต่อการค้าขายเลยนะ
(แต่สุดท้ายนิโทริก็หาทางจนเอามาใช้ค้าขายได้)
ชนะ โคอิชิ
สเลฟของเธอคือทานุกิ(สปาย)ของข้าเอง
เธอมักจะคลาดสายตาไปอย่างรวดเร็ว
เลยสั่งให้สิงเอาไว้เพื่อป้องกันเรื่องนั้นน่ะ
ชนะ มามิโซว
อะไรน่ะ ?
จำแลงกายเป็นข้าเนี่ยนะ ฝีมือของใครกัน
ชนะ โคโคโระ
ใส่หน้ากากโนไว้ใต้หน้ากากอีกทีเนี่ยไม่เข้าท่าเลยนะ
ไม่ลองฝึก
แสดงสีหน้าดูบ้างล่ะ ?
ชนะ คาเซน
เธอน่ะ
มาดื่มแข่งกันแบบเอาจริงดีกว่า
คราวนี้แข่งกันแบบตรงไปตรงมาเลยนะ
ชนะ โมโคว
ถ้าเป็นข้าล่ะก็
สามารถทำให้เธอมีชีวิตชีวาได้มากกว่านี้อีกนะ
อ๊ะ หมายถึงความแข็งแกร่งนะ ไม่ใช่อายุขัย
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตัวเล็กเกินไป
จนแทบจะกลืนได้ในคำเดียวเลยนะ
ชนะ สุมิเระโกะ
......โฮ่ ปัญญาประดิษฐ์งั้นรึ
ในที่สุดพวกมนุษย์ก็คิดจะ
เผด็จศึกเหล่าโยวไคแล้วรึ
ชนะ อุดองเกะ
ต่อให้กระต่ายพยายามไป
แม้แต่การจำแลงกายก็ไม่สามารถทำได้งั้นรึ
ชนะ โดเรมี
ผู้ปกครองความฝันงั้นรึ ?
กะทันหันจนไม่อยากเชื่อเลย
ชนะ เทนชิ
เคยได้ยินว่า
ถ้าได้กินเนื้อของเทวดา
แล้วจะไร้เทียมทานนะ
ชนะ ยูคาริ
มีแค่เปลือกนอกที่เป็นผู้ปกครองเกนโซวเคียวสินะ
ชนะ โจะอง
อัญมณีกับของแบรนด์เนมพวกนั้น
ทั้งหมดเป็นของเลียนแบบใช่มั้ยล่ะ ?
เฮ้ย ของจริงนี่นา !
ชนะ โจะอง
ความยากจนเป็นโรคติดต่อ
อย่าเข้ามาใกล้กว่านั้นนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โคโคโระ
ชนะ ????
ว้าย─
ได้ต่อสู้แล้ว สนุกจัง─เลย─ !
(ล้อบทพูดจากเรื่อง Kemono Friends)
ชนะ ????
ฉันคือฮาตะ โนะ โคโคโระจากโลกแห่งความฝัน
ได้มาอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริงแบบนี้
ช่างสนุกจริงๆ
ชนะ เรย์มุ
นี่นี่ อยากเล่นละครโนที่ศาลเจ้าจัง─
ไว้เรียกฉันอีกนะ─
ชนะ มาริสะ
พอลองมองอีกที
เวทดาวเต็มท้องฟ้าแบบนี้สวยจังเลย─ !
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
คุณนักพรต
ตัวใหญ่จังเลยน้า คาดการณ์ล่วงหน้าไม่ได้เลยน้า
(คาถาที่ใช้กำราบโยวไคแบบอุนซันคือ "ฉันคาดการณ์ล่วงหน้าไว้แล้วล่ะ")
ชนะ เบียคุเรน
สุดยอดเลยนะ
แข็งแกร่งขึ้นด้วยคาถาแบบนั้น
น่าหลงใหลจัง─
ชนะ ฟุโตะ
หนักหมวกเหรอค้า─ ?
ชนะ มิโกะ
ช่วงนี้อารมณ์ความรู้สึกมันเอ่อล้นออกมาล่ะ
เจออะไรนิดหน่อยก็อ่อนไหวแล้ว
สนุกทุกวันเลย─ !
ชนะ นิโทริ
ต่อสู้ยังไม่ถึงขั้น
แต่ค้าขายเก่งมากเลยนะคะ─ !
อยากฝึกงานจังเลยค่ะ
ชนะ โคอิชิ
ต่อให้แพ้ก็ยังยิ้มอย่างสนุกสนาน
วิเศษไปเลยค่ะ─ !
ชนะ มามิโซว
ดื่มเหล้าและสูบยาไปด้วย ต่อสู้ไปด้วยเหรอคะ
สมเป็นผู้ใหญ่เลยนะคะ─ !
ชนะ โคโคโระ
อื๋อ ? ตัวฉันอีกคนหนึ่ง ?
เวลาแบบนี้
จะแสดงสีหน้ายังไงดีนะ ?
ชนะ คาเซน
พวกสัตว์น่ารักมากเลยค่ะ !
ไม่พูดอะไร แถมไม่ค่อยเข้าใจสีหน้าด้วย
ชนะ โมโคว
การไม่มีวันตายนี่เป็นเรื่องที่สุดยอดไปเลยนะคะ !
ชนะ ชินเมียวมารุ
ฉันเองก็อยากลองเข้าไปในชามบ้าง !
อยากเป็นสเลฟจังเลย─
ชนะ สุมิเระโกะ
ลายใต้ผ้าคลุมนั่น อลังการน่าดูเลยนะคะ─ !
ชนะ อุดองเกะ
สิ่งที่อยู่ในมือนั่น
แตรขนาดใหญ่เหรอคะ ?
เสียงน่าจะไพเราะดีนะคะ─
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันเนี่ย
ทำไมอารมณ์ความรู้สึก
ถึงขยายตัวขึ้นหลายเท่ากันน้า
ชนะ โดเรมี
อ้าว ?
เหมือนจะเคยเจอคุณ
ที่ไหนสักแห่งเลย......
(อ๊า จริงสิ
ลืมไปเลยว่าฉันคือ
ฮาตะ โนะ โคโคโระจากโลกแห่งความฝัน)
ชนะ เทนชิ
มั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยมขนาดนั้น
ทางนี้เองก็พลอยรู้สึกดีไปด้วยเลยค่ะ─
ชนะ ยูคาริ
อีกฝั่งของรอยแยกบนมิตินั่น
ถึงจะน่ากลัวแต่ก็อยากดูจัง......
ชนะ โจะอง
หวา─ ท่าทางจะรวยแฮะ !
เลี้ยงข้าวฉันหน่อยสิ เลี้ยงหน่อย─
ชนะ โจะอง
หวา─ ท่าทางจะจนแฮะ !
ลองขอยืมเงินจากน้องสาว
ที่เหมือนจะรวยคนนั้นดีมั้ย ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ว้าย─
ได้ต่อสู้แล้ว สนุกจัง─เลย─ !
(ล้อบทพูดจากเรื่อง Kemono Friends)
ชนะ ????
ฉันคือฮาตะ โนะ โคโคโระจากโลกแห่งความฝัน
ได้มาอาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริงแบบนี้
ช่างสนุกจริงๆ
ชนะ เรย์มุ
นี่นี่ อยากเล่นละครโนที่ศาลเจ้าจัง─
ไว้เรียกฉันอีกนะ─
ชนะ มาริสะ
พอลองมองอีกที
เวทดาวเต็มท้องฟ้าแบบนี้สวยจังเลย─ !
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
คุณนักพรต
ตัวใหญ่จังเลยน้า คาดการณ์ล่วงหน้าไม่ได้เลยน้า
(คาถาที่ใช้กำราบโยวไคแบบอุนซันคือ "ฉันคาดการณ์ล่วงหน้าไว้แล้วล่ะ")
ชนะ เบียคุเรน
สุดยอดเลยนะ
แข็งแกร่งขึ้นด้วยคาถาแบบนั้น
น่าหลงใหลจัง─
ชนะ ฟุโตะ
หนักหมวกเหรอค้า─ ?
ชนะ มิโกะ
ช่วงนี้อารมณ์ความรู้สึกมันเอ่อล้นออกมาล่ะ
เจออะไรนิดหน่อยก็อ่อนไหวแล้ว
สนุกทุกวันเลย─ !
ชนะ นิโทริ
ต่อสู้ยังไม่ถึงขั้น
แต่ค้าขายเก่งมากเลยนะคะ─ !
อยากฝึกงานจังเลยค่ะ
ชนะ โคอิชิ
ต่อให้แพ้ก็ยังยิ้มอย่างสนุกสนาน
วิเศษไปเลยค่ะ─ !
ชนะ มามิโซว
ดื่มเหล้าและสูบยาไปด้วย ต่อสู้ไปด้วยเหรอคะ
สมเป็นผู้ใหญ่เลยนะคะ─ !
ชนะ โคโคโระ
อื๋อ ? ตัวฉันอีกคนหนึ่ง ?
เวลาแบบนี้
จะแสดงสีหน้ายังไงดีนะ ?
ชนะ คาเซน
พวกสัตว์น่ารักมากเลยค่ะ !
ไม่พูดอะไร แถมไม่ค่อยเข้าใจสีหน้าด้วย
ชนะ โมโคว
การไม่มีวันตายนี่เป็นเรื่องที่สุดยอดไปเลยนะคะ !
ชนะ ชินเมียวมารุ
ฉันเองก็อยากลองเข้าไปในชามบ้าง !
อยากเป็นสเลฟจังเลย─
ชนะ สุมิเระโกะ
ลายใต้ผ้าคลุมนั่น อลังการน่าดูเลยนะคะ─ !
ชนะ อุดองเกะ
สิ่งที่อยู่ในมือนั่น
แตรขนาดใหญ่เหรอคะ ?
เสียงน่าจะไพเราะดีนะคะ─
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันเนี่ย
ทำไมอารมณ์ความรู้สึก
ถึงขยายตัวขึ้นหลายเท่ากันน้า
ชนะ โดเรมี
อ้าว ?
เหมือนจะเคยเจอคุณ
ที่ไหนสักแห่งเลย......
(อ๊า จริงสิ
ลืมไปเลยว่าฉันคือ
ฮาตะ โนะ โคโคโระจากโลกแห่งความฝัน)
ชนะ เทนชิ
มั่นใจในตัวเองเต็มเปี่ยมขนาดนั้น
ทางนี้เองก็พลอยรู้สึกดีไปด้วยเลยค่ะ─
ชนะ ยูคาริ
อีกฝั่งของรอยแยกบนมิตินั่น
ถึงจะน่ากลัวแต่ก็อยากดูจัง......
ชนะ โจะอง
หวา─ ท่าทางจะรวยแฮะ !
เลี้ยงข้าวฉันหน่อยสิ เลี้ยงหน่อย─
ชนะ โจะอง
หวา─ ท่าทางจะจนแฮะ !
ลองขอยืมเงินจากน้องสาว
ที่เหมือนจะรวยคนนั้นดีมั้ย ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
คาเซน
ชนะ ????
ตัวทำให้เป็นธรรมชาติอยู่เสมอ
นั่นคือทางลัดสู่การแข็งแกร่งที่สุดไงล่ะ
ชนะ ????
อย่างนี้นี่เอง พอจับคู่กับเซียนด้วยกัน
แล้วจะใช้วิชาเซียนได้ง่ายขึ้นสินะ
แต่อาจจะคิดไปเองก็ได้
ชนะ เรย์มุ
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสมีปริศนามากเกินไป
กว่าจะคลี่คลายได้คงเหนื่อยน่าดูล่ะนะ
ชนะ เรย์มุ
เรื่องกระเช้า(Ropeway)ของศาลเจ้าโมริยะน่ะ
บางทีอาจเกิดจากการร่วมมือกับ
กัปปะและเทนกุก็ได้
(ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
ศาลเจ้าฮาคุเรย์อาจไม่มีโอกาสชนะ
ทางด้านธุรกิจเลยก็เป็นได้)
ชนะ มาริสะ
ช่วงนี้ทำตัวเรียบร้อยขึ้นนี่นา
สำหรับคนที่มีอาชีพหลักเป็นขโมยน่ะนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ทุกคนเอาแต่มองนักพรตที่อยู่ข้างหลัง
ไม่ได้มองเธอ
น่าสงสารจังเลยน้า
ชนะ เบียคุเรน
เธอเองก็เริ่มสืบสวน
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสแล้วสินะ
แต่เหตุวิปลาสนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ
ชนะ ฟุโตะ
วิธีการต่อสู้จัดว่าวิเศษมาก
เคลื่อนไหวให้ฉันไปอยู่ทางประตูผีตลอดเลย
แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ชนะจนได้ล่ะนะ
(ประตูผี หมายถึง ทิศอัปมงคล)
ชนะ มิโกะ
เธอเองก็เริ่มสืบสวน
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสแล้วสินะ
แต่เหตุวิปลาสนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ
ชนะ นิโทริ
สามารถจำลองการสิงสถิตสัมบูรณ์
ให้เกิดขึ้นแบบเทียมได้งั้นเหรอ ?
ชนะ โคอิชิ
พี่สาวของเธอสบายดีรึเปล่า ?
ขึ้นมาบนพื้นพิภพบ้างเป็นครั้งคราวก็ได้นี่นา
ชนะ มามิโซว
ขอยืมน้ำเต้าที่มีเหล้าผุดออกมาอย่างไร้สิ้นสุดมาแล้ว
มาดื่มแข่งกันมั้ย ?
ชนะ โคโคโระ
เหมือนจะมีอารมณ์ความรู้สึกมากขึ้นแล้ว
แต่รู้สึกเหมือนมันน้อยลงมากกว่าน้า
ชนะ คาเซน
หรือว่าจะเป็นตัวฉันจากโลกแห่งความฝัน ?
ชนะ โมโคว
เหมือนจะเอาแต่ใช้พลังอย่างไม่ยั้งคิด
แต่จริงๆแล้วเธอ
เคลื่อนไหวโดยไม่มีความสูญเปล่าเลยนะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะตัวเล็กแต่ก็
มีแค่ปราณเท่านั้นที่ยิ่งใหญ่สิน้า
ชนะ สุมิเระโกะ
งั้นเหรอ ดูเหมือนจะเกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ที่โลกภายนอกอีกแล้วสิน้า
ชนะ อุดองเกะ
ดูเหมือนว่าเหตุตำนานเมืองวิปลาส
จะเป็นฝีมือของชาวจันทราสินะ
คนของเรือนนิรันดร์ไม่เคลื่อนไหวเลยเหรอ ?
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝัน
ดูเหมือนจะมีตัวตนอยู่จริงๆสินะ
ชนะ เทนชิ
พอเห็นคุณแล้ว ยิ่งลังเลว่า
ควรมุ่งสู่การเป็นเทวดาหรือไม่......
ชนะ ยูคาริ
วิธีการของเธอน่ะ ใช้กำลังมากไปหน่อยนะ
นักปราชญ์ที่แท้จริงน่ะ
คือผู้ที่คนอื่นเห็นเป็นคนโง่นะ
ชนะ โจะอง
ไม่เข้าใจเหตุผลที่ถวายเงินให้ยัยนี่เลย
ชนะ โจะอง
ถ้ายากจนแล้วยังมีความเป็นผู้ดี
มันก็จะดีอยู่หรอกน้า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ตัวทำให้เป็นธรรมชาติอยู่เสมอ
นั่นคือทางลัดสู่การแข็งแกร่งที่สุดไงล่ะ
ชนะ ????
อย่างนี้นี่เอง พอจับคู่กับเซียนด้วยกัน
แล้วจะใช้วิชาเซียนได้ง่ายขึ้นสินะ
แต่อาจจะคิดไปเองก็ได้
ชนะ เรย์มุ
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสมีปริศนามากเกินไป
กว่าจะคลี่คลายได้คงเหนื่อยน่าดูล่ะนะ
ชนะ เรย์มุ
เรื่องกระเช้า(Ropeway)ของศาลเจ้าโมริยะน่ะ
บางทีอาจเกิดจากการร่วมมือกับ
กัปปะและเทนกุก็ได้
(ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป
ศาลเจ้าฮาคุเรย์อาจไม่มีโอกาสชนะ
ทางด้านธุรกิจเลยก็เป็นได้)
ชนะ มาริสะ
ช่วงนี้ทำตัวเรียบร้อยขึ้นนี่นา
สำหรับคนที่มีอาชีพหลักเป็นขโมยน่ะนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ทุกคนเอาแต่มองนักพรตที่อยู่ข้างหลัง
ไม่ได้มองเธอ
น่าสงสารจังเลยน้า
ชนะ เบียคุเรน
เธอเองก็เริ่มสืบสวน
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสแล้วสินะ
แต่เหตุวิปลาสนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ
ชนะ ฟุโตะ
วิธีการต่อสู้จัดว่าวิเศษมาก
เคลื่อนไหวให้ฉันไปอยู่ทางประตูผีตลอดเลย
แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ชนะจนได้ล่ะนะ
(ประตูผี หมายถึง ทิศอัปมงคล)
ชนะ มิโกะ
เธอเองก็เริ่มสืบสวน
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสแล้วสินะ
แต่เหตุวิปลาสนี้ไม่ธรรมดาเลยนะ
ชนะ นิโทริ
สามารถจำลองการสิงสถิตสัมบูรณ์
ให้เกิดขึ้นแบบเทียมได้งั้นเหรอ ?
ชนะ โคอิชิ
พี่สาวของเธอสบายดีรึเปล่า ?
ขึ้นมาบนพื้นพิภพบ้างเป็นครั้งคราวก็ได้นี่นา
ชนะ มามิโซว
ขอยืมน้ำเต้าที่มีเหล้าผุดออกมาอย่างไร้สิ้นสุดมาแล้ว
มาดื่มแข่งกันมั้ย ?
ชนะ โคโคโระ
เหมือนจะมีอารมณ์ความรู้สึกมากขึ้นแล้ว
แต่รู้สึกเหมือนมันน้อยลงมากกว่าน้า
ชนะ คาเซน
หรือว่าจะเป็นตัวฉันจากโลกแห่งความฝัน ?
ชนะ โมโคว
เหมือนจะเอาแต่ใช้พลังอย่างไม่ยั้งคิด
แต่จริงๆแล้วเธอ
เคลื่อนไหวโดยไม่มีความสูญเปล่าเลยนะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะตัวเล็กแต่ก็
มีแค่ปราณเท่านั้นที่ยิ่งใหญ่สิน้า
ชนะ สุมิเระโกะ
งั้นเหรอ ดูเหมือนจะเกิดความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
ที่โลกภายนอกอีกแล้วสิน้า
ชนะ อุดองเกะ
ดูเหมือนว่าเหตุตำนานเมืองวิปลาส
จะเป็นฝีมือของชาวจันทราสินะ
คนของเรือนนิรันดร์ไม่เคลื่อนไหวเลยเหรอ ?
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝัน
ดูเหมือนจะมีตัวตนอยู่จริงๆสินะ
ชนะ เทนชิ
พอเห็นคุณแล้ว ยิ่งลังเลว่า
ควรมุ่งสู่การเป็นเทวดาหรือไม่......
ชนะ ยูคาริ
วิธีการของเธอน่ะ ใช้กำลังมากไปหน่อยนะ
นักปราชญ์ที่แท้จริงน่ะ
คือผู้ที่คนอื่นเห็นเป็นคนโง่นะ
ชนะ โจะอง
ไม่เข้าใจเหตุผลที่ถวายเงินให้ยัยนี่เลย
ชนะ โจะอง
ถ้ายากจนแล้วยังมีความเป็นผู้ดี
มันก็จะดีอยู่หรอกน้า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โมโคว
ชนะ ????
ไม่ค่อยเข้าใจต้นเหตุ
ของการสิงสถิตสัมบูรณ์สักเท่าไหร่
แต่ทำให้มีโอกาสอาละวาดเป็น 2 เท่าสินะ
ชนะ ????
ไฟของฉันกับไฟของมาริสะ(เธอ)
ดูเหมือนจะเป็นไฟคนละแบบกันแฮะ
(จับคู่ไป พลังทำลายก็ไม่เพิ่มขึ้น
แบบนี้ก็ไม่มีความหมายน่ะสิ)
ชนะ เรย์มุ
ไม่ต้องคลี่คลายเหตุวิปลาสไปสักระยะหนึ่งก็ได้นะ
เพราะมันสนุกดีว่ะ
ชนะ มาริสะ
คราวหน้ามาจับคู่กับฉันสิ
แล้วไปเผาเจ้าพวกจืดชืดทั้งหลาย
ด้วยพลังทำลายที่แข็งแกร่งที่สุดกัน !
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
หัดท่องนโมตัสสะ
ให้สเลฟที่สิงเธออยู่ได้ฟังบ้างสิ
ชนะ เบียคุเรน
เคยนึกมานานแล้วว่า
ต้องเหมือนการประลองพลังแน่ๆ
ชนะ ฟุโตะ
ร่าเริงเข้าไว้น่า
เพราะชัยชนะของฉันมันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
ชนะ มิโกะ
ต่อให้เป็นผู้ยิ่งใหญ่แค่ไหน
ถ้าเลือกจับคู่ไม่ได้เรื่อง
ก็ดูไม่จืดเลยแฮะ
ชนะ นิโทริ
ปริมาณน้ำแค่นั้น
ดับเพลิงแค้นของฉันไม่ได้หรอกนะ
ชนะ โคอิชิ
ใต้พิภพน่าจะมีคนที่แข็งแกร่งกว่านี้นี่นา
ทำไมฉันถึงต้อง
มาสู้กับคนแบบนี้ด้วยนะ
ชนะ มามิโซว
วิธีการต่อสู้ที่บ้าบิ่นและล่องลอยแบบนั้น
เข้ากับฉันได้
อย่างพอดิบพอดีเลยนี่นา ?
ชนะ โคโคโระ
อ่านอารมณ์ความรู้สึกจากสีหน้าไม่ได้เลย
น่าขนลุกแฮะ
ชนะ คาเซน
เป็นเพราะมีชีวิตมานานกว่า
เซียนที่ไม่ได้เรื่องน่ะนะ
ชนะ โมโคว
ลูกพี่ทานุกิใช่รึเปล่า ?
จะล้อกันเล่นก็ให้มีขอบเขตหน่อยสิ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะตัวเล็ก แต่ก็มีจุดเด่นแฮะ
สนุกดีทีเดียวว่ะ
ชนะ สุมิเระโกะ
ถ้าสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เธอ
จะออกไปที่โลกภายนอกได้รึเปล่า ?
ชนะ อุดองเกะ
เหมือนเธอจะรู้อะไรบางอย่างสินะ
เหตุวิปลาสครั้งนี้เองก็
เป็นฝีมือของชาวจันทราเหรอ ?
ชนะ โดเรมี
ผู้ปกครองความฝันงั้นเหรอ ?
เรื่องหลอกเด็กแบบนั้น
ใครจะไปเชื่อกันล่ะ
ชนะ เทนชิ
ถึงจะเป็นคนงี่เง่า แต่พลังเป็นของจริงแฮะ
พรสวรรค์โดยกำเนิดงั้นเหรอ
พลังเยอะอย่างบ้าบอคอแตกเลย
ชนะ เทนชิ
เทวดาก็ไม่มีอายุขัยเหมือนกันเหรอ
(ที่สำคัญคือความคุยง่ายอันไร้ก้นบึ้งนั่น
อาจจะน่าเคารพนับถือก็เป็นได้)
ชนะ ยูคาริ
พอเธอโผล่ออกมาแบบนี้
รู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูกเลยแฮะ
ชนะ โจะอง
ไม่ชอบขี้หน้าเลยแฮะ
ชนะ โจะอง
ไอ้ที่แปะอยู่บนเสื้อผ้าของฉันน่ะ
ไม่ใช่ใบแจ้งหนี้นะ ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ไม่ค่อยเข้าใจต้นเหตุ
ของการสิงสถิตสัมบูรณ์สักเท่าไหร่
แต่ทำให้มีโอกาสอาละวาดเป็น 2 เท่าสินะ
ชนะ ????
ไฟของฉันกับไฟของมาริสะ(เธอ)
ดูเหมือนจะเป็นไฟคนละแบบกันแฮะ
(จับคู่ไป พลังทำลายก็ไม่เพิ่มขึ้น
แบบนี้ก็ไม่มีความหมายน่ะสิ)
ชนะ เรย์มุ
ไม่ต้องคลี่คลายเหตุวิปลาสไปสักระยะหนึ่งก็ได้นะ
เพราะมันสนุกดีว่ะ
ชนะ มาริสะ
คราวหน้ามาจับคู่กับฉันสิ
แล้วไปเผาเจ้าพวกจืดชืดทั้งหลาย
ด้วยพลังทำลายที่แข็งแกร่งที่สุดกัน !
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
หัดท่องนโมตัสสะ
ให้สเลฟที่สิงเธออยู่ได้ฟังบ้างสิ
ชนะ เบียคุเรน
เคยนึกมานานแล้วว่า
ต้องเหมือนการประลองพลังแน่ๆ
ชนะ ฟุโตะ
ร่าเริงเข้าไว้น่า
เพราะชัยชนะของฉันมันเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว
ชนะ มิโกะ
ต่อให้เป็นผู้ยิ่งใหญ่แค่ไหน
ถ้าเลือกจับคู่ไม่ได้เรื่อง
ก็ดูไม่จืดเลยแฮะ
ชนะ นิโทริ
ปริมาณน้ำแค่นั้น
ดับเพลิงแค้นของฉันไม่ได้หรอกนะ
ชนะ โคอิชิ
ใต้พิภพน่าจะมีคนที่แข็งแกร่งกว่านี้นี่นา
ทำไมฉันถึงต้อง
มาสู้กับคนแบบนี้ด้วยนะ
ชนะ มามิโซว
วิธีการต่อสู้ที่บ้าบิ่นและล่องลอยแบบนั้น
เข้ากับฉันได้
อย่างพอดิบพอดีเลยนี่นา ?
ชนะ โคโคโระ
อ่านอารมณ์ความรู้สึกจากสีหน้าไม่ได้เลย
น่าขนลุกแฮะ
ชนะ คาเซน
เป็นเพราะมีชีวิตมานานกว่า
เซียนที่ไม่ได้เรื่องน่ะนะ
ชนะ โมโคว
ลูกพี่ทานุกิใช่รึเปล่า ?
จะล้อกันเล่นก็ให้มีขอบเขตหน่อยสิ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ถึงจะตัวเล็ก แต่ก็มีจุดเด่นแฮะ
สนุกดีทีเดียวว่ะ
ชนะ สุมิเระโกะ
ถ้าสิงสถิตสัมบูรณ์ใส่เธอ
จะออกไปที่โลกภายนอกได้รึเปล่า ?
ชนะ อุดองเกะ
เหมือนเธอจะรู้อะไรบางอย่างสินะ
เหตุวิปลาสครั้งนี้เองก็
เป็นฝีมือของชาวจันทราเหรอ ?
ชนะ โดเรมี
ผู้ปกครองความฝันงั้นเหรอ ?
เรื่องหลอกเด็กแบบนั้น
ใครจะไปเชื่อกันล่ะ
ชนะ เทนชิ
ถึงจะเป็นคนงี่เง่า แต่พลังเป็นของจริงแฮะ
พรสวรรค์โดยกำเนิดงั้นเหรอ
พลังเยอะอย่างบ้าบอคอแตกเลย
ชนะ เทนชิ
เทวดาก็ไม่มีอายุขัยเหมือนกันเหรอ
(ที่สำคัญคือความคุยง่ายอันไร้ก้นบึ้งนั่น
อาจจะน่าเคารพนับถือก็เป็นได้)
ชนะ ยูคาริ
พอเธอโผล่ออกมาแบบนี้
รู้สึกไม่ดีอย่างบอกไม่ถูกเลยแฮะ
ชนะ โจะอง
ไม่ชอบขี้หน้าเลยแฮะ
ชนะ โจะอง
ไอ้ที่แปะอยู่บนเสื้อผ้าของฉันน่ะ
ไม่ใช่ใบแจ้งหนี้นะ ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ชินเมียวมารุ
ชนะ ????
ชนะได้แล้ว─
ตกลงว่าจับคู่แบบนี้ละกัน
ชนะ ????
ชนะได้แล้วก็จริง
แต่เหมือนตัวเองจะชำนาญ
ด้านการเป็นสเลฟมากกว่าล่ะมั้ง─
ชนะ เรย์มุ
ถ้าชนะมิโกะได้ก็ถือว่าแข็งแกร่งที่สุดแล้ว !
ชนะ มาริสะ
ของอย่างเลเซอร์น่ะ
ต้องป้องกันด้วยชาม !
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
กะอีแค่พระปลายแถวน่ะ
ไม่อยู่ในสายตาหรอก !
ชนะ เบียคุเรน
ชนะพระสายต่อสู้แล้ว !
เอามาเป็นตัวเลือกในการจับคู่ของฉันละกัน
ชนะ ฟุโตะ
ปวดหัวเหรอ ?
ฟาดมากไปล่ะมั้งนะ
ชนะ มิโกะ
ดีล่ะ─ ถ้าชนะยัยนี่ได้
แปลว่าฉันแข็งแกร่งที่สุดแล้วรึเปล่า ?
ชนะ นิโทริ
เป็นเพราะน้ำของยัยนี่
ในชามเลยเปียกไปหมดเลย !
ชนะ โคอิชิ
โยวไคใต้พิภพก็ชนะแล้ว─ !
ต่อให้เป็นใต้พิภพก็แข็งแกร่งที่สุด !
ชนะ มามิโซว
ขุนพลทานุกิ......ไม่ใช่มั้ง
ไม่ค่อยอยากจับคู่ด้วยเลยน้า─
ชนะ โคโคโระ
โยวไคที่น่าขยะแขยงแบบนี้
ไม่อยากจับคู่ด้วยเลยน้า
ชนะ คาเซน
ชนะเซียนแล้ว !
จงดูข้า !
(ล้อบทพูดจากเรื่อง Mad Max)
ชนะ โมโคว
น่ากลัวยังไงชอบกล
ไม่อยากจับคู่ด้วยเลยแฮะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตัวปลอมนี่นา─ ! ฆ่ามันเลย─ !
ชนะ สุมิเระโกะ
จับคู่กับยัยนี่ก็เข้าท่าดีล่ะมั้ง...... ?
แต่พอนึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้แล้ว
ไม่อยากจับคู่ด้วยเลยแฮะ
ชนะ อุดองเกะ
รู้สึกเหมือนจับคู่กับยัยนี่ไป
ก็ไม่ช่วยให้แข็งแกร่งขึ้นแฮะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝัน ?
หรือว่าจะเป็นโลกในฝันที่สามารถ
พบตัวเองที่ร่างกายใหญ่โตได้ !?
ชนะ เทนชิ
ออร่าบ้าบอคอแตกแบบนี้ !
คนคนนี้แหละ
ที่เหมาะแก่การจับคู่ของฉัน !
ชนะ ยูคาริ
ไม่นะ ไม่นะ
อยากหนีไปจากคนที่ขนลุกแบบนี้เร็วๆ
ชนะ โจะอง
สัญชาตญาณมันฟ้องว่า
ยัยนี่เป็นคนที่ไม่เข้าไปใกล้จะดีกว่า
ชนะ โจะอง
สัญชาตญาณมันฟ้องว่า
ยัยนี่เป็นคนที่ไม่ควรเข้าใกล้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ชนะได้แล้ว─
ตกลงว่าจับคู่แบบนี้ละกัน
ชนะ ????
ชนะได้แล้วก็จริง
แต่เหมือนตัวเองจะชำนาญ
ด้านการเป็นสเลฟมากกว่าล่ะมั้ง─
ชนะ เรย์มุ
ถ้าชนะมิโกะได้ก็ถือว่าแข็งแกร่งที่สุดแล้ว !
ชนะ มาริสะ
ของอย่างเลเซอร์น่ะ
ต้องป้องกันด้วยชาม !
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
กะอีแค่พระปลายแถวน่ะ
ไม่อยู่ในสายตาหรอก !
ชนะ เบียคุเรน
ชนะพระสายต่อสู้แล้ว !
เอามาเป็นตัวเลือกในการจับคู่ของฉันละกัน
ชนะ ฟุโตะ
ปวดหัวเหรอ ?
ฟาดมากไปล่ะมั้งนะ
ชนะ มิโกะ
ดีล่ะ─ ถ้าชนะยัยนี่ได้
แปลว่าฉันแข็งแกร่งที่สุดแล้วรึเปล่า ?
ชนะ นิโทริ
เป็นเพราะน้ำของยัยนี่
ในชามเลยเปียกไปหมดเลย !
ชนะ โคอิชิ
โยวไคใต้พิภพก็ชนะแล้ว─ !
ต่อให้เป็นใต้พิภพก็แข็งแกร่งที่สุด !
ชนะ มามิโซว
ขุนพลทานุกิ......ไม่ใช่มั้ง
ไม่ค่อยอยากจับคู่ด้วยเลยน้า─
ชนะ โคโคโระ
โยวไคที่น่าขยะแขยงแบบนี้
ไม่อยากจับคู่ด้วยเลยน้า
ชนะ คาเซน
ชนะเซียนแล้ว !
จงดูข้า !
(ล้อบทพูดจากเรื่อง Mad Max)
ชนะ โมโคว
น่ากลัวยังไงชอบกล
ไม่อยากจับคู่ด้วยเลยแฮะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
ตัวปลอมนี่นา─ ! ฆ่ามันเลย─ !
ชนะ สุมิเระโกะ
จับคู่กับยัยนี่ก็เข้าท่าดีล่ะมั้ง...... ?
แต่พอนึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้แล้ว
ไม่อยากจับคู่ด้วยเลยแฮะ
ชนะ อุดองเกะ
รู้สึกเหมือนจับคู่กับยัยนี่ไป
ก็ไม่ช่วยให้แข็งแกร่งขึ้นแฮะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝัน ?
หรือว่าจะเป็นโลกในฝันที่สามารถ
พบตัวเองที่ร่างกายใหญ่โตได้ !?
ชนะ เทนชิ
ออร่าบ้าบอคอแตกแบบนี้ !
คนคนนี้แหละ
ที่เหมาะแก่การจับคู่ของฉัน !
ชนะ ยูคาริ
ไม่นะ ไม่นะ
อยากหนีไปจากคนที่ขนลุกแบบนี้เร็วๆ
ชนะ โจะอง
สัญชาตญาณมันฟ้องว่า
ยัยนี่เป็นคนที่ไม่เข้าไปใกล้จะดีกว่า
ชนะ โจะอง
สัญชาตญาณมันฟ้องว่า
ยัยนี่เป็นคนที่ไม่ควรเข้าใกล้
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
สุมิเระโกะ
ชนะ ????
เกิดเรื่องพิลึกขึ้นในเกนโซวเคียวสินะ
แต่ก็สนุกดีอยู่หรอก
ชนะ เรย์มุ
เอ๋─ ? ไม่มีตราประทับเหรอ─ ?
แบบนั้นก็ไม่ดังน่ะสิ ?
(วัดและศาลเจ้าญี่ปุ่นบางแห่งจะมีตราประทับเพื่อรับรองว่าได้มาสักการบูชาที่นี่แล้ว)
ชนะ มาริสะ
นานๆทีลองกลับมาเล่นเป็น
จอมเวทขี่ไม้กวาดดูบ้าง ก็คงจะแปลกใหม่ดีนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เคยมีกระแสเกี่ยวกับโยวไคตัวจิ๋วอยู่เหมือนกัน
แต่นักพรตก็ไม่ดังอยู่ดีนะ
(นัยถึงเรื่อง Youkai Watch)
ชนะ เบียคุเรน
ยุคนี้แม้แต่เรื่องทำบุญอุทิศส่วนกุศล
ก็ยังทำผ่านเวบ Amazon ได้เลยนะ ?
ถ้าวัดไม่ปรับตัวก็จะเจ๊งเอาได้นะ
ชนะ ฟุโตะ
เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมี
คนหมุนจานเลยน้า
รู้สึกว่าเมื่อก่อนเคยเห็นบ่อยๆตอนวันปีใหม่นะ
ชนะ มิโกะ
เฮดโฟนนั่น
สินค้าของบริษัทไหนเหรอคะ ?
ชนะ นิโทริ
คิกคิก
ยุคนี้เขาไม่เชื่อเรื่องกัปปะกันแล้วนะ
อดขำไม่ได้เลยแฮะ
ชนะ โคอิชิ
เคยไปเที่ยวที่ใต้พิภพด้วยนะ
แหม่─ เกนโซวเคียวนี่ล้ำลึกจริงๆ
ชนะ มามิโซว
แม้แต่ในเขตเมือง
ก็ยังมีทานุกิเยอะเกินคาดเลยล่ะ
บ้างก็แปลงร่างมาจริงๆ
ชนะ โคโคโระ
ฮาตะ เครือตระกูลฮาตะ ฮาตะ......
อืม─ เหมือนเคยได้ยินในวิชาประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นเลย
จะออกสอบปลายภาครึเปล่าน้า
ชนะ คาเซน
ชนะคาเซนจังซะแล้วสิ
คราวหน้าขอให้
พาไปที่ไหนดีน้อ
ชนะ คาเซน
ชนะคาเซนจังซะแล้วสิ
(ตรงที่เรียกว่าป่าเวทมนตร์
ยังไม่เคยเข้าไปเลยน้า
คราวหน้านำทางให้หน่อยสิ)
ชนะ โมโคว
แข็งแกร่งเหมือนเคยเลยนะ !
แต่ว่าฉันเองก็ไม่ยอมแพ้หรอก !
ชนะ ชินเมียวมารุ
จับตัวได้แล้ว─ !
แต่ไม่ว่ายังไง
ก็พาออกไปที่โลกภายนอกไม่ได้เนี่ยสิน้า
ชนะ สุมิเระโกะ
ดอปเปลเกงเกอร์ ?
ไม่สิ มันแปลกๆอยู่น้า
ชนะ อุดองเกะ
มีสถานที่ที่เรียกว่า นครจันทรา อยู่ด้วยสินะ
ภูมิศาสตร์ของโลกฝั่งนี้
มันเป็นยังไงกันแน่นะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันของฉันงั้นเหรอ
หมายถึงเกนโซวเคียวสินะ ?
ชนะ เทนชิ
เหนือกว่าเซียนก็ยังมี
เทวดาอยู่ด้วยสินะ
ชนะ ยูคาริ
รอยแยกนั่นคืออะไรเหรอ ?
ตัดมิติได้เหรอ ?
ชนะ โจะอง
ความสามารถที่ทำให้เผลอใช้งาน
จนเกินกำลังทรัพย์ของตัวเอง ?
เทพแห่งโรคระบาดเป็นพวกที่ทำแบบนั้นเหรอ ?
ชนะ โจะอง
หวา เทพยาจกล่ะ─
ถ้ามีการ์ดไปทางโน้นซะ
ก็ดีสิน้า
(การ์ดไปทางโน้นซะ ล้อเกมรถไฟฟ้าโมโมทาโร่ ใช้ไล่เทพยาจกให้ไปหาบริษัทคู่แข่งได้)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................เกิดเรื่องพิลึกขึ้นในเกนโซวเคียวสินะ
แต่ก็สนุกดีอยู่หรอก
ชนะ เรย์มุ
เอ๋─ ? ไม่มีตราประทับเหรอ─ ?
แบบนั้นก็ไม่ดังน่ะสิ ?
(วัดและศาลเจ้าญี่ปุ่นบางแห่งจะมีตราประทับเพื่อรับรองว่าได้มาสักการบูชาที่นี่แล้ว)
ชนะ มาริสะ
นานๆทีลองกลับมาเล่นเป็น
จอมเวทขี่ไม้กวาดดูบ้าง ก็คงจะแปลกใหม่ดีนะ
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เคยมีกระแสเกี่ยวกับโยวไคตัวจิ๋วอยู่เหมือนกัน
แต่นักพรตก็ไม่ดังอยู่ดีนะ
(นัยถึงเรื่อง Youkai Watch)
ชนะ เบียคุเรน
ยุคนี้แม้แต่เรื่องทำบุญอุทิศส่วนกุศล
ก็ยังทำผ่านเวบ Amazon ได้เลยนะ ?
ถ้าวัดไม่ปรับตัวก็จะเจ๊งเอาได้นะ
ชนะ ฟุโตะ
เดี๋ยวนี้ไม่เห็นมี
คนหมุนจานเลยน้า
รู้สึกว่าเมื่อก่อนเคยเห็นบ่อยๆตอนวันปีใหม่นะ
ชนะ มิโกะ
เฮดโฟนนั่น
สินค้าของบริษัทไหนเหรอคะ ?
ชนะ นิโทริ
คิกคิก
ยุคนี้เขาไม่เชื่อเรื่องกัปปะกันแล้วนะ
อดขำไม่ได้เลยแฮะ
ชนะ โคอิชิ
เคยไปเที่ยวที่ใต้พิภพด้วยนะ
แหม่─ เกนโซวเคียวนี่ล้ำลึกจริงๆ
ชนะ มามิโซว
แม้แต่ในเขตเมือง
ก็ยังมีทานุกิเยอะเกินคาดเลยล่ะ
บ้างก็แปลงร่างมาจริงๆ
ชนะ โคโคโระ
ฮาตะ เครือตระกูลฮาตะ ฮาตะ......
อืม─ เหมือนเคยได้ยินในวิชาประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นเลย
จะออกสอบปลายภาครึเปล่าน้า
ชนะ คาเซน
ชนะคาเซนจังซะแล้วสิ
คราวหน้าขอให้
พาไปที่ไหนดีน้อ
ชนะ คาเซน
ชนะคาเซนจังซะแล้วสิ
(ตรงที่เรียกว่าป่าเวทมนตร์
ยังไม่เคยเข้าไปเลยน้า
คราวหน้านำทางให้หน่อยสิ)
ชนะ โมโคว
แข็งแกร่งเหมือนเคยเลยนะ !
แต่ว่าฉันเองก็ไม่ยอมแพ้หรอก !
ชนะ ชินเมียวมารุ
จับตัวได้แล้ว─ !
แต่ไม่ว่ายังไง
ก็พาออกไปที่โลกภายนอกไม่ได้เนี่ยสิน้า
ชนะ สุมิเระโกะ
ดอปเปลเกงเกอร์ ?
ไม่สิ มันแปลกๆอยู่น้า
ชนะ อุดองเกะ
มีสถานที่ที่เรียกว่า นครจันทรา อยู่ด้วยสินะ
ภูมิศาสตร์ของโลกฝั่งนี้
มันเป็นยังไงกันแน่นะ
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันของฉันงั้นเหรอ
หมายถึงเกนโซวเคียวสินะ ?
ชนะ เทนชิ
เหนือกว่าเซียนก็ยังมี
เทวดาอยู่ด้วยสินะ
ชนะ ยูคาริ
รอยแยกนั่นคืออะไรเหรอ ?
ตัดมิติได้เหรอ ?
ชนะ โจะอง
ความสามารถที่ทำให้เผลอใช้งาน
จนเกินกำลังทรัพย์ของตัวเอง ?
เทพแห่งโรคระบาดเป็นพวกที่ทำแบบนั้นเหรอ ?
ชนะ โจะอง
หวา เทพยาจกล่ะ─
ถ้ามีการ์ดไปทางโน้นซะ
ก็ดีสิน้า
(การ์ดไปทางโน้นซะ ล้อเกมรถไฟฟ้าโมโมทาโร่ ใช้ไล่เทพยาจกให้ไปหาบริษัทคู่แข่งได้)
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
อุดองเกะ
ชนะ ????
สิงสถิตสัมบูรณ์งั้นเหรอ─
นี่ก็เป็นผลกระทบ
จากเหตุตำนานเมืองวิปลาสสิน้า
ชนะ ????
หึหึหึ
ฉันคือเรย์เซนจากโลกแห่งความฝันไงล่ะ
(นานๆทีได้อาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริงบ้าง
ก็รู้สึกดีทีเดียวน้า)
ชนะ เรย์มุ
ฉันจะสืบสวนเหตุวิปลาสนี้เองค่ะ
เดิมทีก็ต้องชดใช้ความผิด
ในฐานะกระต่ายจันทราอยู่แล้ว
ชนะ มาริสะ
เธอเป็นมาสเตอร์เหรอ
ดูจากภายนอกแล้วนึกว่าเป็นสเลฟเสียอีก
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
นักพรตไม่ได้ทำการสิงสถิต
แต่เป็น Real Slave เลยสิน้า
ชนะ เบียคุเรน
เป็นพระเนี่ย
เอาพลังที่น่าสงสัยอย่าง
สิงสถิตสัมบูรณ์มาใช้มันจะดีเหรอ ?
ชนะ ฟุโตะ
เซียนถอดวิญญาณก็เหมือนกับซอมบี้
ท่านอาจารย์สอนมาอย่างนั้นค่ะ
ชนะ มิโกะ
คุณเองก็กำลังสืบสวน
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสสินะคะ
ชนะ มิโกะ
ท่านซากุเมะสินะค้า......
(เป็นบุคคลสำคัญทางการเมืองของนครจันทราค่ะ
ถึงจะพูดน้อยแต่ก็บ้าบิ่น แล้วก็......
ซุ่มซ่ามนิดหน่อยค่ะ)
ชนะ นิโทริ
คิดจะเอาชนะวิทยาการของดวงจันทร์
ด้วยของเล่นพรรค์นั้นเนี่ยนะ
ช่างน่าหัวเราะให้ท้องแข็ง !
ชนะ โคอิชิ
การเคลื่อนไหวด้วยจิตใต้สำนึกแบบนั้น
ถึงจะใช้ได้ผลกับทุกคน
แต่นัยน์ตาของฉันเห็นชัดแจ๋วเลยล่ะ
ชนะ มามิโซว
ยังไม่เลิกโวยวายเรื่อง
ภูเขาแก็กแก็กอีกเหรอคะ ?
(นิทานญี่ปุ่นเกี่ยวกับกระต่ายที่อาสาไปฆ่าทานุกิชั่ว โดยระหว่างเรื่องได้ใช้หินจุดไฟดัง แก็กแก็ก เพื่อแกล้งทานุกิตอนอยู่บนภูเขา)
ชนะ โคโคโระ
ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ยังสีหน้าแข็งทื่อเหมือนเดิม
เพราะเป็นโยวไคแห่งหน้ากากรึเปล่านะ ?
ชนะ คาเซน
ต่อให้ควบคุมสัตว์ได้
ก็ควบคุมฉันไม่ได้สินะ !
ชนะ โมโคว
ตอนที่เห็นการสิงสถิตสัมบูรณ์ครั้งแรก
คือตอนที่เธอสลับตัว
กับเรย์มุนั่นล่ะน้า
ชนะ ชินเมียวมารุ
ท่านอาจารย์เคยบอกว่า
อย่าเสียมารยาทกับเผ่าคนแคระ
แต่เอาน่ะ ช่างมันเถอะ
ชนะ สุมิเระโกะ
คาเฟ่กระต่าย ?
กระต่ายในโลกภายนอก
ถูกนำมาร้องรำทำเพลงเหรอคะ ?
ชนะ อุดองเกะ
เจอตัวแล้ว─ !
เจ้าตัวปลอม─ !
ชนะ อุดองเกะ
หึหึหึ
ฉันนี่แหละคือตัวจริง─ !
ชนะ โดเรมี
ทำไมคุณ(บาคุ)ถึงมาอยู่ในเกนโซวเคียวได้...... !?
ชนะ เทนชิ
ไม่ได้เจอกันนานนะ
ถึงจะไม่ค่อยอยากเจอสักเท่าไหร่ก็เถอะ
ชนะ ยูคาริ
การที่คุณโผล่มาแบบนี้ก็แปลว่า
เหตุวิปลาสครั้งนี้ก็เกี่ยวข้องกับคุณสินะ
ชนะ โจะอง
แต่ให้แต่งตัวโอ่อ่าสักแค่ไหน
ความต่ำชั้นมันก็ซึมออกมาอยู่ดี !
ชนะ โจะอง
ขอร้องล่ะ
อย่ามาที่เรือนนิรันดร์เลยนะ......
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................สิงสถิตสัมบูรณ์งั้นเหรอ─
นี่ก็เป็นผลกระทบ
จากเหตุตำนานเมืองวิปลาสสิน้า
ชนะ ????
หึหึหึ
ฉันคือเรย์เซนจากโลกแห่งความฝันไงล่ะ
(นานๆทีได้อาละวาดในโลกแห่งความเป็นจริงบ้าง
ก็รู้สึกดีทีเดียวน้า)
ชนะ เรย์มุ
ฉันจะสืบสวนเหตุวิปลาสนี้เองค่ะ
เดิมทีก็ต้องชดใช้ความผิด
ในฐานะกระต่ายจันทราอยู่แล้ว
ชนะ มาริสะ
เธอเป็นมาสเตอร์เหรอ
ดูจากภายนอกแล้วนึกว่าเป็นสเลฟเสียอีก
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
นักพรตไม่ได้ทำการสิงสถิต
แต่เป็น Real Slave เลยสิน้า
ชนะ เบียคุเรน
เป็นพระเนี่ย
เอาพลังที่น่าสงสัยอย่าง
สิงสถิตสัมบูรณ์มาใช้มันจะดีเหรอ ?
ชนะ ฟุโตะ
เซียนถอดวิญญาณก็เหมือนกับซอมบี้
ท่านอาจารย์สอนมาอย่างนั้นค่ะ
ชนะ มิโกะ
คุณเองก็กำลังสืบสวน
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาสสินะคะ
ชนะ มิโกะ
ท่านซากุเมะสินะค้า......
(เป็นบุคคลสำคัญทางการเมืองของนครจันทราค่ะ
ถึงจะพูดน้อยแต่ก็บ้าบิ่น แล้วก็......
ซุ่มซ่ามนิดหน่อยค่ะ)
ชนะ นิโทริ
คิดจะเอาชนะวิทยาการของดวงจันทร์
ด้วยของเล่นพรรค์นั้นเนี่ยนะ
ช่างน่าหัวเราะให้ท้องแข็ง !
ชนะ โคอิชิ
การเคลื่อนไหวด้วยจิตใต้สำนึกแบบนั้น
ถึงจะใช้ได้ผลกับทุกคน
แต่นัยน์ตาของฉันเห็นชัดแจ๋วเลยล่ะ
ชนะ มามิโซว
ยังไม่เลิกโวยวายเรื่อง
ภูเขาแก็กแก็กอีกเหรอคะ ?
(นิทานญี่ปุ่นเกี่ยวกับกระต่ายที่อาสาไปฆ่าทานุกิชั่ว โดยระหว่างเรื่องได้ใช้หินจุดไฟดัง แก็กแก็ก เพื่อแกล้งทานุกิตอนอยู่บนภูเขา)
ชนะ โคโคโระ
ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ยังสีหน้าแข็งทื่อเหมือนเดิม
เพราะเป็นโยวไคแห่งหน้ากากรึเปล่านะ ?
ชนะ คาเซน
ต่อให้ควบคุมสัตว์ได้
ก็ควบคุมฉันไม่ได้สินะ !
ชนะ โมโคว
ตอนที่เห็นการสิงสถิตสัมบูรณ์ครั้งแรก
คือตอนที่เธอสลับตัว
กับเรย์มุนั่นล่ะน้า
ชนะ ชินเมียวมารุ
ท่านอาจารย์เคยบอกว่า
อย่าเสียมารยาทกับเผ่าคนแคระ
แต่เอาน่ะ ช่างมันเถอะ
ชนะ สุมิเระโกะ
คาเฟ่กระต่าย ?
กระต่ายในโลกภายนอก
ถูกนำมาร้องรำทำเพลงเหรอคะ ?
ชนะ อุดองเกะ
เจอตัวแล้ว─ !
เจ้าตัวปลอม─ !
ชนะ อุดองเกะ
หึหึหึ
ฉันนี่แหละคือตัวจริง─ !
ชนะ โดเรมี
ทำไมคุณ(บาคุ)ถึงมาอยู่ในเกนโซวเคียวได้...... !?
ชนะ เทนชิ
ไม่ได้เจอกันนานนะ
ถึงจะไม่ค่อยอยากเจอสักเท่าไหร่ก็เถอะ
ชนะ ยูคาริ
การที่คุณโผล่มาแบบนี้ก็แปลว่า
เหตุวิปลาสครั้งนี้ก็เกี่ยวข้องกับคุณสินะ
ชนะ โจะอง
แต่ให้แต่งตัวโอ่อ่าสักแค่ไหน
ความต่ำชั้นมันก็ซึมออกมาอยู่ดี !
ชนะ โจะอง
ขอร้องล่ะ
อย่ามาที่เรือนนิรันดร์เลยนะ......
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โดเรมี
ชนะ ????
ในโลกแห่งความฝันน่ะ
ความโลภมักจะแสดงออกมาทั้งอย่างนั้น
อยู่บ่อยๆนะจ๊ะ
ชนะ ????
สมุดของฉันคือบันทึกความฝัน
ความฝันของทุกคนล้วนถูกบันทึกเอาไว้จ้ะ
ชนะ เรย์มุ
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
เอาแต่เอ้อระเหยลอยชายอยู่เสมอเลยนะ
พักผ่อนสักหน่อยดีมั้ย ?
ชนะ เรย์มุ
ขอบใจสำหรับเมื่อเร็วๆนี้นะ
(ชาวจันทราทุกคน
กลับไปแล้วล่ะจ้ะ)
ชนะ มาริสะ
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
ชอบพูดและทำตัวแบบยอดมนุษย์อยู่บ่อยๆจ้ะ
หรือว่าจะหลงใหลโยวไค ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ในโลกแห่งความฝันน่ะ
เธอกลายเป็นเถราจารย์ในวัดอยู่บ่อยๆนะ
เป็นคนที่เข้าใจง่ายจัง
ชนะ เบียคุเรน
ไม่ว่าจะในโลกแห่งความฝันหรือโลกแห่งความเป็นจริง
ก็แยกแยะตัวเธอออกจากกันแทบไม่ได้เลยล่ะจ้ะ
นี่ก็เป็นผลจากการปฏิบัติธรรมล่ะมั้ง ?
ชนะ ฟุโตะ
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
มักจะกลายเป็นผู้ชี้นำอยู่บ่อยๆ
มีคนที่หลงใหลอยู่สินะ
ชนะ มิโกะ
เธอมักจะฝันว่าได้เฝ้ามองและปกครองโลกอยู่บ่อยๆ
จริงๆแล้วเธออยากจะควบคุมเกนโซวเคียว
แต่เพียงผู้เดียวใช่มั้ยล่ะ ?
ชนะ นิโทริ
ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น
เธอก็เอาแต่เล่นเครื่องจักรนะ
คนที่เรียบง่ายแบบนี้ก็มีด้วย─
ชนะ โคอิชิ
อ้าว ?
เธอไม่ฝันเหรอ ?
จิตใจว่างเปล่าเลยนะจ๊ะ......
ชนะ มามิโซว
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
กำลังหวาดกลัวพวกมนุษย์นะ
เธอกลัวมนุษย์โลกภายนอกล่ะมั้ง
ชนะ โคโคโระ
เธอชอบอาละวาดในความฝัน
เป็นตัวปัญหาน่าดูเลยน้า
อารมณ์ความรู้สึกเกิดคลั่งขึ้นมาล่ะมั้ง
ชนะ คาเซน
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
กำลังใช้ชีวิตเอ้อระเหยลอยชาย
อยู่ในโลกแสนสวยงามที่สงบสุข ผิดคาดเลยนะ
ชนะ โมโคว
เธอเลิกฝันถึงเรื่องใหญ่ๆไปแล้วเหรอ ?
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
มักจะเงียบอยู่เสมอเลย
ชนะ ชินเมียวมารุ
ในโลกแห่งความฝันน่ะ
เธอกลายเป็นยักษ์อยู่บ่อยๆ
ปมด้อยรุนแรงเกินไปนะ
ชนะ สุมิเระโกะ
เธอเป็นมนุษย์ที่พิเศษจ้ะ
จิตใจของเธอกับผู้อาศัยในโลกแห่งความฝัน
ไปไหนมาไหนร่วมกันเสมอเลยจ้ะ
ชนะ อุดองเกะ
ไม่ได้เจอกันนานนะ
ขอบใจเรื่องเส้นทางในฝันเมื่อเร็วๆนี้
ดูเหมือนเธอจะสบายดีน้า
ชนะ โดเรมี
ต้องคอยจับตามอง
ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันที่ออกอาละวาดนะ
ชนะ เทนชิ
โผล่มาแล้วสินะ ไอ้ตัวปัญหาที่มีอิสระเกินไป
จิตใจบริสุทธิ์ระดับเด็กทารกเลยนะ
ชนะ ยูคาริ
ปกติเธอก็เข้ามาซ่อน
ในโลกแห่งความฝันบ่อยๆอยู่แล้วนี่นะ......
ชนะ โจะอง
จริงๆแล้วเธออยากใช้ชีวิต
แบบสมถะและสำรวมสินะ
ชนะ โจะอง
เอาแต่ฝันว่าได้กินอิ่ม
อยู่เสมอเลยน้า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ในโลกแห่งความฝันน่ะ
ความโลภมักจะแสดงออกมาทั้งอย่างนั้น
อยู่บ่อยๆนะจ๊ะ
ชนะ ????
สมุดของฉันคือบันทึกความฝัน
ความฝันของทุกคนล้วนถูกบันทึกเอาไว้จ้ะ
ชนะ เรย์มุ
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
เอาแต่เอ้อระเหยลอยชายอยู่เสมอเลยนะ
พักผ่อนสักหน่อยดีมั้ย ?
ชนะ เรย์มุ
ขอบใจสำหรับเมื่อเร็วๆนี้นะ
(ชาวจันทราทุกคน
กลับไปแล้วล่ะจ้ะ)
ชนะ มาริสะ
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
ชอบพูดและทำตัวแบบยอดมนุษย์อยู่บ่อยๆจ้ะ
หรือว่าจะหลงใหลโยวไค ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
ในโลกแห่งความฝันน่ะ
เธอกลายเป็นเถราจารย์ในวัดอยู่บ่อยๆนะ
เป็นคนที่เข้าใจง่ายจัง
ชนะ เบียคุเรน
ไม่ว่าจะในโลกแห่งความฝันหรือโลกแห่งความเป็นจริง
ก็แยกแยะตัวเธอออกจากกันแทบไม่ได้เลยล่ะจ้ะ
นี่ก็เป็นผลจากการปฏิบัติธรรมล่ะมั้ง ?
ชนะ ฟุโตะ
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
มักจะกลายเป็นผู้ชี้นำอยู่บ่อยๆ
มีคนที่หลงใหลอยู่สินะ
ชนะ มิโกะ
เธอมักจะฝันว่าได้เฝ้ามองและปกครองโลกอยู่บ่อยๆ
จริงๆแล้วเธออยากจะควบคุมเกนโซวเคียว
แต่เพียงผู้เดียวใช่มั้ยล่ะ ?
ชนะ นิโทริ
ไม่ว่าจะหลับหรือตื่น
เธอก็เอาแต่เล่นเครื่องจักรนะ
คนที่เรียบง่ายแบบนี้ก็มีด้วย─
ชนะ โคอิชิ
อ้าว ?
เธอไม่ฝันเหรอ ?
จิตใจว่างเปล่าเลยนะจ๊ะ......
ชนะ มามิโซว
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
กำลังหวาดกลัวพวกมนุษย์นะ
เธอกลัวมนุษย์โลกภายนอกล่ะมั้ง
ชนะ โคโคโระ
เธอชอบอาละวาดในความฝัน
เป็นตัวปัญหาน่าดูเลยน้า
อารมณ์ความรู้สึกเกิดคลั่งขึ้นมาล่ะมั้ง
ชนะ คาเซน
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
กำลังใช้ชีวิตเอ้อระเหยลอยชาย
อยู่ในโลกแสนสวยงามที่สงบสุข ผิดคาดเลยนะ
ชนะ โมโคว
เธอเลิกฝันถึงเรื่องใหญ่ๆไปแล้วเหรอ ?
ตัวเธอในโลกแห่งความฝันน่ะ
มักจะเงียบอยู่เสมอเลย
ชนะ ชินเมียวมารุ
ในโลกแห่งความฝันน่ะ
เธอกลายเป็นยักษ์อยู่บ่อยๆ
ปมด้อยรุนแรงเกินไปนะ
ชนะ สุมิเระโกะ
เธอเป็นมนุษย์ที่พิเศษจ้ะ
จิตใจของเธอกับผู้อาศัยในโลกแห่งความฝัน
ไปไหนมาไหนร่วมกันเสมอเลยจ้ะ
ชนะ อุดองเกะ
ไม่ได้เจอกันนานนะ
ขอบใจเรื่องเส้นทางในฝันเมื่อเร็วๆนี้
ดูเหมือนเธอจะสบายดีน้า
ชนะ โดเรมี
ต้องคอยจับตามอง
ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันที่ออกอาละวาดนะ
ชนะ เทนชิ
โผล่มาแล้วสินะ ไอ้ตัวปัญหาที่มีอิสระเกินไป
จิตใจบริสุทธิ์ระดับเด็กทารกเลยนะ
ชนะ ยูคาริ
ปกติเธอก็เข้ามาซ่อน
ในโลกแห่งความฝันบ่อยๆอยู่แล้วนี่นะ......
ชนะ โจะอง
จริงๆแล้วเธออยากใช้ชีวิต
แบบสมถะและสำรวมสินะ
ชนะ โจะอง
เอาแต่ฝันว่าได้กินอิ่ม
อยู่เสมอเลยน้า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
เทนชิ
ชนะ ????
ถ้าเข้ามาใกล้จะเจ็บตัวนะโว้ย !
ตอนนี้ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี !
ชนะ ????
จงกราบซะสิ !
ไอ้พวกหนอนแมลง
ที่หมอบคลานบนพื้นพิภพ !
ชนะ ????
หากสองคนใจตรงกัน
ผลลัพธ์นั้นคือการตัดเหล็ก
พวกเธอล่ะว่าไง ?
(สำนวนญี่ปุ่น หมายถึง ถ้าสองคนร่วมแรงร่วมใจกัน แม้แต่เหล็กก็สามารถตัดได้)
ชนะ เรย์มุ
ทำลายศาลเจ้าอีกรอบดีมั้ย ?
ชนะ มาริสะ
เวทมนตร์น่ะชั่วร้ายยิ่งกว่าชั่วร้าย
ไสหัวไปซะ ผู้ออกนอกรีตเอ๋ย
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
อย่าคิดว่าแมลงเมฆ
จะมาต่อกรกับเทวดาบนเมฆได้นะ
ชนะ เบียคุเรน
ต่อให้รู้แจ้งแล้ว
ก็ใช่ว่าจะได้ขึ้นสวรรค์นะ
ชนะ ฟุโตะ
เธอเป็นเซียนงั้นเหรอ
ถ้างั้นจงปฏิบัติธรรมซะ !
อย่ากลัวไร้ตำแหน่ง จงคิดหาเหตุผล !
(คำสอนของขงจื๊อ อย่ากลัวไร้ตำแหน่ง จงคิดหาเหตุผล อย่ากลัวไร้ผู้รู้จัก จงทำให้ผู้คนต้องรู้จัก)
(หมายถึง ให้คำนึงถึงความสามารถที่จำเป็นต่องานและการยอมรับของผู้คน แทนที่จะมัวแต่กังวลว่าหางานไม่ได้และไม่มีใครยอมรับ)
ชนะ มิโกะ
เซียนเหรอ วิธีคิดของเธอมันโบราณ !
ปัญญาเปรียบดั่งน้ำ
ยามไม่ถูกพัดพาก็จะเน่าในบัดดล !
(คำสอนของจางหย่ง หมายถึง หากไม่ใช้ปัญญาอย่างสม่ำเสมอก็จะทำให้ปัญญาอ่อนด้อยลง)
ชนะ นิโทริ
ผู้อาศัยอยู่ใต้หน้าผาเอ๋ย
ช่างน่าเวทนายิ่งนัก !
ชนะ โคอิชิ
โยวไคใต้พิภพ ?
พวกที่อาศัยอยู่ต่ำกว่าพื้นพิภพเนี่ย
มีแต่พวกที่ตกนรกไม่ใช่เหรอ ?
ชนะ มามิโซว
คิกคิก─ ทานุกิจำแลงกายเนี่ยนะ
โบราณเกินไปจนอดขำไม่ได้เลย─
ชนะ โคโคโระ
ช่วงชิงอารมณ์ความรู้สึกงั้นเหรอ......
คล้ายกับวิชาฮิโซว(มโนคติสีเพลิง)ของฉันเลยน้า
ชนะ คาเซน
เซียนเหรอ เธอน่ะ......
มีทางใกล้ กลับแสวงทางไกล
เธอไม่ได้ใช้ทางอ้อมอยู่ใช่มั้ย ?
(คำสอนของเมิ่งจื่อ หมายถึง อุดมคติเป็นสิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวัน แต่ไม่รู้ตัว แล้วมัวแต่มองหาสิ่งอื่น)
ชนะ โมโคว
เป็นไง ?
พอใจกับการไม่แก่ไม่ตายรึยัง─ ?
ชนะ ชินเมียวมารุ
เป็นคนแคระที่น่าตกใจจริงๆ
ผู้สูงศักดิ์เช่นนี้กลับมาเที่ยวเล่นบนพื้นพิภพ
ชนะ สุมิเระโกะ
มีมนุษย์ที่อาศัยอยู่
บนที่ซึ่งสูงยิ่งกว่าสวรรค์งั้นเหรอ ?
โฮะโฮ่ งั้นไปสอยให้ร่วงดีกว่า
ชนะ อุดองเกะ
ตัดสัมพันธ์กับนครจันทราไปแล้ว ?
ทำเรื่องน่าเสียดายแบบนั้นไปได้ยังไงกัน
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันเนี่ยนะ
ของแบบนั้นไม่น่าจะ
โผล่มาที่เบื้องหน้านี่นา
ชนะ เทนชิ
ใครน่ะ ?
มาแต่งตัวเลียนแบบฉันได้ไง
ชนะ ยูคาริ
ฮึ พื้นพิภพโทรมไปหมดเลยน้า
สมควรแล้ว !
ชนะ โจะอง
แสงแวววับจอมปลอมพรรค์นั้น
ฉันไม่อิจฉาหรอกนะ
ชนะ โจะอง
ยากไร้น่าดูเลยน้า
นี่แหละคือรูปลักษณ์ของชาวพื้นพิภพที่ฉันอยากให้เป็น
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ถ้าเข้ามาใกล้จะเจ็บตัวนะโว้ย !
ตอนนี้ฉันกำลังอารมณ์ไม่ดี !
ชนะ ????
จงกราบซะสิ !
ไอ้พวกหนอนแมลง
ที่หมอบคลานบนพื้นพิภพ !
ชนะ ????
หากสองคนใจตรงกัน
ผลลัพธ์นั้นคือการตัดเหล็ก
พวกเธอล่ะว่าไง ?
(สำนวนญี่ปุ่น หมายถึง ถ้าสองคนร่วมแรงร่วมใจกัน แม้แต่เหล็กก็สามารถตัดได้)
ชนะ เรย์มุ
ทำลายศาลเจ้าอีกรอบดีมั้ย ?
ชนะ มาริสะ
เวทมนตร์น่ะชั่วร้ายยิ่งกว่าชั่วร้าย
ไสหัวไปซะ ผู้ออกนอกรีตเอ๋ย
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
อย่าคิดว่าแมลงเมฆ
จะมาต่อกรกับเทวดาบนเมฆได้นะ
ชนะ เบียคุเรน
ต่อให้รู้แจ้งแล้ว
ก็ใช่ว่าจะได้ขึ้นสวรรค์นะ
ชนะ ฟุโตะ
เธอเป็นเซียนงั้นเหรอ
ถ้างั้นจงปฏิบัติธรรมซะ !
อย่ากลัวไร้ตำแหน่ง จงคิดหาเหตุผล !
(คำสอนของขงจื๊อ อย่ากลัวไร้ตำแหน่ง จงคิดหาเหตุผล อย่ากลัวไร้ผู้รู้จัก จงทำให้ผู้คนต้องรู้จัก)
(หมายถึง ให้คำนึงถึงความสามารถที่จำเป็นต่องานและการยอมรับของผู้คน แทนที่จะมัวแต่กังวลว่าหางานไม่ได้และไม่มีใครยอมรับ)
ชนะ มิโกะ
เซียนเหรอ วิธีคิดของเธอมันโบราณ !
ปัญญาเปรียบดั่งน้ำ
ยามไม่ถูกพัดพาก็จะเน่าในบัดดล !
(คำสอนของจางหย่ง หมายถึง หากไม่ใช้ปัญญาอย่างสม่ำเสมอก็จะทำให้ปัญญาอ่อนด้อยลง)
ชนะ นิโทริ
ผู้อาศัยอยู่ใต้หน้าผาเอ๋ย
ช่างน่าเวทนายิ่งนัก !
ชนะ โคอิชิ
โยวไคใต้พิภพ ?
พวกที่อาศัยอยู่ต่ำกว่าพื้นพิภพเนี่ย
มีแต่พวกที่ตกนรกไม่ใช่เหรอ ?
ชนะ มามิโซว
คิกคิก─ ทานุกิจำแลงกายเนี่ยนะ
โบราณเกินไปจนอดขำไม่ได้เลย─
ชนะ โคโคโระ
ช่วงชิงอารมณ์ความรู้สึกงั้นเหรอ......
คล้ายกับวิชาฮิโซว(มโนคติสีเพลิง)ของฉันเลยน้า
ชนะ คาเซน
เซียนเหรอ เธอน่ะ......
มีทางใกล้ กลับแสวงทางไกล
เธอไม่ได้ใช้ทางอ้อมอยู่ใช่มั้ย ?
(คำสอนของเมิ่งจื่อ หมายถึง อุดมคติเป็นสิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวัน แต่ไม่รู้ตัว แล้วมัวแต่มองหาสิ่งอื่น)
ชนะ โมโคว
เป็นไง ?
พอใจกับการไม่แก่ไม่ตายรึยัง─ ?
ชนะ ชินเมียวมารุ
เป็นคนแคระที่น่าตกใจจริงๆ
ผู้สูงศักดิ์เช่นนี้กลับมาเที่ยวเล่นบนพื้นพิภพ
ชนะ สุมิเระโกะ
มีมนุษย์ที่อาศัยอยู่
บนที่ซึ่งสูงยิ่งกว่าสวรรค์งั้นเหรอ ?
โฮะโฮ่ งั้นไปสอยให้ร่วงดีกว่า
ชนะ อุดองเกะ
ตัดสัมพันธ์กับนครจันทราไปแล้ว ?
ทำเรื่องน่าเสียดายแบบนั้นไปได้ยังไงกัน
ชนะ โดเรมี
โลกแห่งความฝันเนี่ยนะ
ของแบบนั้นไม่น่าจะ
โผล่มาที่เบื้องหน้านี่นา
ชนะ เทนชิ
ใครน่ะ ?
มาแต่งตัวเลียนแบบฉันได้ไง
ชนะ ยูคาริ
ฮึ พื้นพิภพโทรมไปหมดเลยน้า
สมควรแล้ว !
ชนะ โจะอง
แสงแวววับจอมปลอมพรรค์นั้น
ฉันไม่อิจฉาหรอกนะ
ชนะ โจะอง
ยากไร้น่าดูเลยน้า
นี่แหละคือรูปลักษณ์ของชาวพื้นพิภพที่ฉันอยากให้เป็น
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
ยูคาริ
ชนะ ????
เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
กลายเป็นเรื่องยุ่งยากขึ้นมาแล้วสิ
ชนะ เรย์มุ
เหตุวิปลาสนี้
เธอจะคลี่คลายได้มั้ยนะ
ชนะ มาริสะ
เธอไม่คิดอยากจะ
ก้าวข้ามมนุษย์บ้างเหรอ ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
อาณาเขตระหว่าง
โยวไคกับมนุษย์
ของเธอมันคลุมเครือนะ
ชนะ เบียคุเรน
วัดเมียวเรนจิ
กำลังเล็ง Position เดียวกับ
ศาลเจ้าฮาคุเรย์อยู่เหรอ ?
ชนะ ฟุโตะ
สีที่เพิ่มดวงด้านชัยชนะคือสีอะไรเหรอ ?
เอามาแต้มตามตัวสักหน่อยดีมั้ยน้า─
ชนะ มิโกะ
เหนื่อยหน่อยนะ
การรวบรวมผู้สนับสนุน
กำลังไปได้สวยล่ะสิ
(เหนื่อยหน่อยนะ สำนวนที่ใช้แสดงความขอบคุณต่อผู้ที่ทำงานอะไรบางอย่างอยู่)
ชนะ นิโทริ
สิงสถิตสัมบูรณ์เทียม ?
อยากให้บอกกลไกการทำงานจัง
ชนะ โคอิชิ
พี่สาวของเธอเป็นห่วงอยู่นะ ?
เพราะเธอทำตัวอิสระมากเกินไป
ชนะ มามิโซว
ดูเหมือนทานุกิที่ซาโดะกำลังอาละวาดนะ ?
กลับไปที่บ้านเกิดสักหน่อย
จะดีกว่ามั้ย ?
ชนะ โคโคโระ
ละครโนของเธออาจจะทำให้
อารมณ์ความรู้สึกสั่นไหวมากเกินไปก็ได้นะ
ชนะ คาเซน
ตั้งใจทำกิจกรรมของเซียนน่าดูเลยน้า
ชนะ คาเซน
ว่าแต่
(เธอช่วยจับตามองสุมิเระโกะ
เป็นการส่วนตัวอยู่สินะ
ถือว่าหายากสำหรับเธอนะ)
ชนะ โมโคว
ลองประสบการณ์เฉียดตายดูมั้ย ?
ข้ามอาณาเขตระหว่างความเป็นกับความตายไปน่ะ
(ภาษาอังกฤษเรียกว่า Near Death Experience)
ชนะ ชินเมียวมารุ
ปราสาทที่กำลังลอยกลับหัวนั่น
เมื่อไหร่จะทำให้มันร่วงลงมาเหรอ
(คำว่า 落城 ปราสาทแตก/พ่ายแพ้ ถ้าแปลตรงตัวจะกลายเป็น ปราสาทร่วง/ตก)
ชนะ สุมิเระโกะ
ยินดีต้อนรับสู่เกนโซวเคียว
ขอให้สนุกนะ
ชนะ อุดองเกะ
เลิกเป็นกระต่ายจันทราแล้วสินะ
งั้นขอพูดอีกครั้ง ยินดีต้อนรับสู่เกนโซวเคียว
ชนะ โดเรมี
ผู้ปกครองความฝัน...... ?
เธอเป็นสัตว์ประหลาดที่กินความฝันไม่ใช่เหรอ ?
ชนะ เทนชิ
ถูกขับไล่จากสวรรค์แล้วสินะ
ทำเรื่องงี่เง่าไปล่ะสิ
ชนะ ยูคาริ
ตัวฉันในความฝันเหรอ
น่าสงสารจังเลยนะ โลกแคบๆแบบนั้น
ชนะ โจะอง
ถ้าไม่โดนโกง
ฉันไม่มีทางแพ้หรอก !
ชนะ โจะอง
ยินดีด้วย
เธอเป็นผู้ที่ถูกรังเกียจที่สุดในเกนโซวเคียวแล้วนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................เหตุสิงสถิตสัมบูรณ์วิปลาส
กลายเป็นเรื่องยุ่งยากขึ้นมาแล้วสิ
ชนะ เรย์มุ
เหตุวิปลาสนี้
เธอจะคลี่คลายได้มั้ยนะ
ชนะ มาริสะ
เธอไม่คิดอยากจะ
ก้าวข้ามมนุษย์บ้างเหรอ ?
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
อาณาเขตระหว่าง
โยวไคกับมนุษย์
ของเธอมันคลุมเครือนะ
ชนะ เบียคุเรน
วัดเมียวเรนจิ
กำลังเล็ง Position เดียวกับ
ศาลเจ้าฮาคุเรย์อยู่เหรอ ?
ชนะ ฟุโตะ
สีที่เพิ่มดวงด้านชัยชนะคือสีอะไรเหรอ ?
เอามาแต้มตามตัวสักหน่อยดีมั้ยน้า─
ชนะ มิโกะ
เหนื่อยหน่อยนะ
การรวบรวมผู้สนับสนุน
กำลังไปได้สวยล่ะสิ
(เหนื่อยหน่อยนะ สำนวนที่ใช้แสดงความขอบคุณต่อผู้ที่ทำงานอะไรบางอย่างอยู่)
ชนะ นิโทริ
สิงสถิตสัมบูรณ์เทียม ?
อยากให้บอกกลไกการทำงานจัง
ชนะ โคอิชิ
พี่สาวของเธอเป็นห่วงอยู่นะ ?
เพราะเธอทำตัวอิสระมากเกินไป
ชนะ มามิโซว
ดูเหมือนทานุกิที่ซาโดะกำลังอาละวาดนะ ?
กลับไปที่บ้านเกิดสักหน่อย
จะดีกว่ามั้ย ?
ชนะ โคโคโระ
ละครโนของเธออาจจะทำให้
อารมณ์ความรู้สึกสั่นไหวมากเกินไปก็ได้นะ
ชนะ คาเซน
ตั้งใจทำกิจกรรมของเซียนน่าดูเลยน้า
ชนะ คาเซน
ว่าแต่
(เธอช่วยจับตามองสุมิเระโกะ
เป็นการส่วนตัวอยู่สินะ
ถือว่าหายากสำหรับเธอนะ)
ชนะ โมโคว
ลองประสบการณ์เฉียดตายดูมั้ย ?
ข้ามอาณาเขตระหว่างความเป็นกับความตายไปน่ะ
(ภาษาอังกฤษเรียกว่า Near Death Experience)
ชนะ ชินเมียวมารุ
ปราสาทที่กำลังลอยกลับหัวนั่น
เมื่อไหร่จะทำให้มันร่วงลงมาเหรอ
(คำว่า 落城 ปราสาทแตก/พ่ายแพ้ ถ้าแปลตรงตัวจะกลายเป็น ปราสาทร่วง/ตก)
ชนะ สุมิเระโกะ
ยินดีต้อนรับสู่เกนโซวเคียว
ขอให้สนุกนะ
ชนะ อุดองเกะ
เลิกเป็นกระต่ายจันทราแล้วสินะ
งั้นขอพูดอีกครั้ง ยินดีต้อนรับสู่เกนโซวเคียว
ชนะ โดเรมี
ผู้ปกครองความฝัน...... ?
เธอเป็นสัตว์ประหลาดที่กินความฝันไม่ใช่เหรอ ?
ชนะ เทนชิ
ถูกขับไล่จากสวรรค์แล้วสินะ
ทำเรื่องงี่เง่าไปล่ะสิ
ชนะ ยูคาริ
ตัวฉันในความฝันเหรอ
น่าสงสารจังเลยนะ โลกแคบๆแบบนั้น
ชนะ โจะอง
ถ้าไม่โดนโกง
ฉันไม่มีทางแพ้หรอก !
ชนะ โจะอง
ยินดีด้วย
เธอเป็นผู้ที่ถูกรังเกียจที่สุดในเกนโซวเคียวแล้วนะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
โจะอง
ชนะ ????
ตายจริง จะให้เงินเหรอ
ขอบใจนะ─
ชนะ ????
(ชิอง)
ให้ทานอะไรสักอย่างสิ─
ฉันหิวนะ─
ชนะ ????
(ชิอง)
ถ้าไม่ให้ทาน
เดี๋ยวจะกลายเป็นคิงบิมโบ้นะ
(ล้อชื่อ คิงบอมบี้ เทพยาจกในเกมรถไฟฟ้าโมโมทาโร่)
ชนะ ????
ต่อให้ไม่ไปยุ่งด้วย
เดี๋ยวก็จ่ายเงินมาอยู่ดี
เป็นคนที่ง่ายชะมัดเลยนะ
ชนะ เรย์มุ
(ชิอง)
พออยู่ใกล้เธอแล้ว
ก็เผลอคิดขึ้นมาว่า
การยากจนก็ไม่เลวล่ะมั้งน้า─
ชนะ มาริสะ
อ้าว ดูเหมือนจะพกของ
ที่น่าจะมีราคามาด้วยนี่นา
ขอเลยละกัน─
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เกลียดพระตรงที่เหม็นสาบความจนนี่แหละ
ชนะ เบียคุเรน
(ชิอง)
ดูนี่สิ
ฉันเหมือนพระเลยใช่มั้ยล่ะ ?
ทำทานให้ฉันบ้างสิ
ชนะ ฟุโตะ
(ชิอง)
ถ้าโดนฉันเข้าสิง
ก็ซื้อจานไม่ได้แล้วนะ
ชนะ มิโกะ
นี่─ นี่─ ขออะไรให้ฉันบ้างสิ─
โรงฝึกหรูหราจะตาย
คงหาเงินได้เยอะเลยล่ะสิ─ ?
ชนะ นิโทริ
พวกค้าขายไม่ซื่อสินะ
รู้สึกว่าเธอคล้ายฉันยังไงชอบกลแฮะ
ชนะ โคอิชิ
(ชิอง)
ดูเหมือนจะเป็นคนที่
ต่อให้ตัวเองยากจนก็ไม่ใส่ใจสิน้า
ชนะ มามิโซว
ยัยนี่ใช้ธนบัตรปลอมนี่นา─ !
ชนะ โคโคโระ
อารมณ์ความรู้สึกเกี่ยวข้องโดยตรง
กับสัมผัสด้านเงินตรา เธอมาจับคู่กับฉันมั้ย ?
ชนะ คาเซน
(ชิอง)
ยัยนี่สะสมเงิน
เอาไว้เยอะเกินคาดแฮะ
เซียนชั้นต่ำ
ชนะ โมโคว
ไม่ชอบพวกเหม็นสาบความจนเลยแฮะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
(ชิอง)
ค้อนนำโชค !?
ขอแค่มีเจ้านั่นก็เป็นมหาเศรษฐีเลยนะ
Gold Rush เลยนะ !
(Gold Rush (ตื่นทอง) หมายถึง การค้นพบสายแร่ทองคำซึ่งนำความร่ำรวยมาอย่างกะทันหัน)
(และล้อชื่อเกมโทโฮ 14.3 ภาคพิเศษ ห่ากระสุนอามาโนะจาคุ Gold Rush)
ชนะ สุมิเระโกะ
เอ๋ ? ทั้งเสื้อผ้าและกระเป๋าของฉัน
เป็นของเลียนแบบสินค้าแบรนด์เนม !?
บ้าน่า
ชนะ อุดองเกะ
ขายยาได้เงินมาเยอะเลยนะ
เป็นการค้าที่หาเงิน
จากผู้เดือดร้อนสินะ
ชนะ โดเรมี
อย่ามายุ่งกับโลกแห่งความฝัน ?
เพิ่งเคยได้ยินเรื่องแบบนั้นแฮะ
ชนะ เทนชิ
(ชิอง)
ยัยนี่......พลังของฉันจะ
ใช้ได้ผลรึเปล่านะ ?
ชนะ ยูคาริ
ดูเหมือนจะรวยล่ะ─ !
ช่วงชิงให้สิ้นเนื้อประดาตัวเลย─ !
ชนะ โจะอง
ตัวฉันอีกคนหนึ่ง !?
บ้าน่า
ชนะ โจะอง
(ชิอง)
หรือว่าจะเป็น ตัวฉันจากโลกแห่งความฝัน...... ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................ตายจริง จะให้เงินเหรอ
ขอบใจนะ─
ชนะ ????
(ชิอง)
ให้ทานอะไรสักอย่างสิ─
ฉันหิวนะ─
ชนะ ????
(ชิอง)
ถ้าไม่ให้ทาน
เดี๋ยวจะกลายเป็นคิงบิมโบ้นะ
(ล้อชื่อ คิงบอมบี้ เทพยาจกในเกมรถไฟฟ้าโมโมทาโร่)
ชนะ ????
ต่อให้ไม่ไปยุ่งด้วย
เดี๋ยวก็จ่ายเงินมาอยู่ดี
เป็นคนที่ง่ายชะมัดเลยนะ
ชนะ เรย์มุ
(ชิอง)
พออยู่ใกล้เธอแล้ว
ก็เผลอคิดขึ้นมาว่า
การยากจนก็ไม่เลวล่ะมั้งน้า─
ชนะ มาริสะ
อ้าว ดูเหมือนจะพกของ
ที่น่าจะมีราคามาด้วยนี่นา
ขอเลยละกัน─
ชนะ อิจิริน & อุนซัน
เกลียดพระตรงที่เหม็นสาบความจนนี่แหละ
ชนะ เบียคุเรน
(ชิอง)
ดูนี่สิ
ฉันเหมือนพระเลยใช่มั้ยล่ะ ?
ทำทานให้ฉันบ้างสิ
ชนะ ฟุโตะ
(ชิอง)
ถ้าโดนฉันเข้าสิง
ก็ซื้อจานไม่ได้แล้วนะ
ชนะ มิโกะ
นี่─ นี่─ ขออะไรให้ฉันบ้างสิ─
โรงฝึกหรูหราจะตาย
คงหาเงินได้เยอะเลยล่ะสิ─ ?
ชนะ นิโทริ
พวกค้าขายไม่ซื่อสินะ
รู้สึกว่าเธอคล้ายฉันยังไงชอบกลแฮะ
ชนะ โคอิชิ
(ชิอง)
ดูเหมือนจะเป็นคนที่
ต่อให้ตัวเองยากจนก็ไม่ใส่ใจสิน้า
ชนะ มามิโซว
ยัยนี่ใช้ธนบัตรปลอมนี่นา─ !
ชนะ โคโคโระ
อารมณ์ความรู้สึกเกี่ยวข้องโดยตรง
กับสัมผัสด้านเงินตรา เธอมาจับคู่กับฉันมั้ย ?
ชนะ คาเซน
(ชิอง)
ยัยนี่สะสมเงิน
เอาไว้เยอะเกินคาดแฮะ
เซียนชั้นต่ำ
ชนะ โมโคว
ไม่ชอบพวกเหม็นสาบความจนเลยแฮะ
ชนะ ชินเมียวมารุ
(ชิอง)
ค้อนนำโชค !?
ขอแค่มีเจ้านั่นก็เป็นมหาเศรษฐีเลยนะ
Gold Rush เลยนะ !
(Gold Rush (ตื่นทอง) หมายถึง การค้นพบสายแร่ทองคำซึ่งนำความร่ำรวยมาอย่างกะทันหัน)
(และล้อชื่อเกมโทโฮ 14.3 ภาคพิเศษ ห่ากระสุนอามาโนะจาคุ Gold Rush)
ชนะ สุมิเระโกะ
เอ๋ ? ทั้งเสื้อผ้าและกระเป๋าของฉัน
เป็นของเลียนแบบสินค้าแบรนด์เนม !?
บ้าน่า
ชนะ อุดองเกะ
ขายยาได้เงินมาเยอะเลยนะ
เป็นการค้าที่หาเงิน
จากผู้เดือดร้อนสินะ
ชนะ โดเรมี
อย่ามายุ่งกับโลกแห่งความฝัน ?
เพิ่งเคยได้ยินเรื่องแบบนั้นแฮะ
ชนะ เทนชิ
(ชิอง)
ยัยนี่......พลังของฉันจะ
ใช้ได้ผลรึเปล่านะ ?
ชนะ ยูคาริ
ดูเหมือนจะรวยล่ะ─ !
ช่วงชิงให้สิ้นเนื้อประดาตัวเลย─ !
ชนะ โจะอง
ตัวฉันอีกคนหนึ่ง !?
บ้าน่า
ชนะ โจะอง
(ชิอง)
หรือว่าจะเป็น ตัวฉันจากโลกแห่งความฝัน...... ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
