東方封魔録 ～ The Story of Eastern Wonderland
โทวโฮวฟูวมะโรคุ (บันทึกผนึกมารแห่งตะวันออก) ～ เรื่องราวของดินแดนมหัศจรรย์แห่งตะวันออก
.........................................................................................................................................................................................
Story
(คอมเมนท์หรือเพิ่มเติมรายละเอียดโดยเซเบอร์ ด้วยสีเขียว)
東方封魔録
The Story of "HUMA"
in Eastern Wonderland
Stage 1
紫野 ～ Purple Dawn
ชิยะ (ทุ่งม่วง) ～ รุ่งอรุณสีม่วง
(ริกะ เข้ามาในฉาก)
เรย์มุ : พวกผีอยู่กันมหาศาลเลย
เกนจิอิ : นายท่าน ตรงโน้นมีคนน่าสงสัยอยู่ขอรับ
เรย์มุ : ศาลเจ้าของชั้นคงไปไม่รอดแล้วสินะ (น้ำตาซึม)
เกนจิอิ : ฮัลโหล ฟังอยู่รึเปล่าขอรับท่าน ?
เรย์มุ : มีอาราย ? ตาแก่หงำเหงือก
เกนจิอิ : (หงำเหงือก...) ตรงโน้นน่ะขอรับ
เรย์มุ : อะไรก๊าน มนุษย์นี่นา อย่างงี้แค่ทีเดียวก็จอด !
เกนจิอิ : เอ่อ... นายท่าน...
?? : ไม่ใช่"คนน่าสงสัย"นะคะ !! เพราะว่าผีที่อยู่ที่นี่ทั้งหมดชั้นเป็นคนสร้างเองไงล่ะ !!
เรย์มุ : ... (หงายโครม)
เรย์มุ : ตรงไหนที่ไม่น่าสงสัยล่ะเนี่ย !!
?? : ...ถ้ายังไงก็ช่วยยอมโดนสอยดีๆ ด้วย(สิ่งที่คิดว่าน่าจะเป็น)ผลงานสุดยอดของชั้น [รถถัง Flower] ทีนะคะ
เรย์มุ : นี่ รู้รึเปล่าว่าขออะไรอยู่กับใครน่ะ !!
?? : ไปล่ะนะค้า !!
(ริกะ แพ้)
?? : ร่วงแล้วค่า~ ขอลาไปก่อนนะค้า~ (ร้องไห้ ซิกซิก)
เรย์มุ : แหงอยู่แล้ว ก็เธอไม่ยอมฟังที่ชั้นพูดตะกี้นี่นา
เกนจิอิ : นายท่าน จะตามไปมั้ยขอรับ ?
เรย์มุ : ยังก่อน ดูเหมือนจะมีกับดัก
?? : ไม่ตามมาเหรอค้า~
เรย์มุ : เห็นมะ
เกนจิอิ : ???
ปล.ขอแถมรูปให้นิดหน่อย
ปกติ 
หงายโครม 
(ฮา)
............................................
Stage 2
雷獣 ～ Midnight Rainstorm
ไรจูว ～ พายุฝนยามค่ำ
(雷獣 ไรจูว โยวไคที่เชื่อกันว่าลงมาจากท้องฟ้าพร้อมกับสายฟ้า)
เรย์มุ : ได้กลิ่นอะไรบางอย่างนะ ตาแก่
เกนจิอิ : นายท่าน ตรงโน้นขอรับ
(เมย์ระ เข้ามาในฉาก)
?? : ดูออกแล้วสินะ...
เมย์ระ : ชั้นชื่อ เมย์ระ. ฮาคุเรย์น่ะชั้นขอรับไปละกัน
เรย์มุ : นี่ นี่ จู่ๆพูดอะไรออกมาน่ะ... แต่แบบนั้นก็ไม่เลวแฮะ
เมย์ระ : ? ง.. งั้นถ้าชั้นชนะล่ะก็ พลังแห่งฮาคุเรย์จะต้องเป็นของชั้นนะ !
เรย์มุ : อ๋า... ถ้างั้นชั้นไม่สู้ดีกว่า
เมย์ระ : !?
เรย์มุ : อ้าว ? มีอะไรรึ
เมย์ระ : ที่อยากได้น่ะไม่ใช่เธอ !! แต่เป็นพลังของเธอต่างหาก !! ยัยบ้า !!
เกนจิอิ : ...
เรย์มุ : พลังของชั้นเหรอ ? มันอะไรกันล่ะนั่น
เมย์ระ : อีกอย่าง ชั้นน่ะเป็นผู้หญิงนะ !! ขยะแขยงชะมัดเลย !!
เรย์มุ : งั้น☆ ถ้าชั้นชนะล่ะก็... ก็ ช่างมันเถอะ. ทางนั้นเองก็ดูเหมือนจะมีเงื่อนไขซะด้วยสิ...
เมย์ระ : ฟังคนอื่นเค้าพูดมั่งมั้ยเนี่ย !!
เรย์มุ : เอาน่า เอาน่า. ลุย ลุย
(ลุย ลุย เป็นคำพูดของตัวละครชื่อ รุ่นพี่โทซากะ จากเรื่อง'คิวเคียคุ โฉวจิน อา~รุ' ที่ลงในโชวเนนซันเดย์ช่วง 1985-1987)
เมย์ระ : ...รู้จักคำเก่าขนาดนั้นด้วยแฮะ
เรย์มุ : ชั้นได้ยินนะ
เมย์ระ : อือ... ไม่อยากแพ้เล้ย~
(เมย์ระ แพ้)
เรย์มุ : ชนะแล้ว. อ้าว.. อ้าวอ้าว ไม่ขยับซะแล้ว. ช่วยไม่ได้นะ จะฝังให้ละกัน
เกนจิอิ : นี่ นี่ (ไม่มีพลังอำนาจอะไรจะไปห้ามไหว)
เมย์ระ : ยอมแล้ว~
เรย์มุ : เสร็จกัน หนีไปจนได้ !!
เกนจิอิ : ฟู่... (โล่งอก)
เรย์มุ : ว่าแต่ เมย์ระซังเค้าอยากจะทำอะไรกันแน่นะ ?
เกนจิอิ : ไม่ได้ฟังอะไรเล~ย จริงๆสินะ
เรย์มุ : อุ...
(โดนเต่าแซวเลย)
............................................
Stage 3
紅夢 ～ Scarlet Dream
โควมุ (ความฝันสีชาด) ～ ความฝันสีชาด
เรย์มุ : ที่นี่มันที่ไหนกันแน่เนี่ย~
เกนจิอิ : ที่นี่คือเกนมุไค (โลกแห่งความเพ้อฝัน) ซึ่งเป็นช่องแคบรอยต่อระหว่างโลกของเรากับโลกปิศาจขอรับ
เกนจิอิ : แต่มันไม่ใช่อวกาศอย่างแน่นอน ดังนั้นจึงยังสามารถหายใจได้อยู่ขอรับ
เรย์มุ : ชั้นก็ไม่ได้กังวลเรื่องนั้นหรอกนะ แต่ว่า...
เกนจิอิ : ใช้เส้นทางนี้ก็จะไปถึงเรย์มาเดนได้เร็วที่สุดด้วยนะขอรับ
(靈魔殿 เรย์มาเดน - วังมารวิญญาณ ... เข้าใจว่าหมายถึงสถานที่ที่เรย์มุบุกไปตอนภาคแรก)
เรย์มุ : ศัตรูเพียบเลยอ่า~
เกนจิอิ : พูดอะไรอย่างนั้นล่ะขอรับ. แน่ะ... ศัตรูมากันแล้วขอรับ
เรย์มุ : เฮ้อ~
(บอส ตาย)
เรย์มุ : ฮ้า~ น่ากลัวชะมัดเลย~
เกนจิอิ : นายท่าน กรุณาอย่าส่งเสียงแปลกๆแบบนั้นขอรับ
เรย์มุ : เหวย~ รีบไปกันเต๊อะ~
(ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุนะ เกนจิอิเอ๋ย)
............................................
Stage 4
霊魔 ～ Revengeful Ghost
เรย์มะ (มารวิญญาณ) ～ ผีพยาบาท
เรย์มุ : รู้สึกได้ถึงความมุ่งร้ายอะไรซักอย่างที่รุนแรงมากๆเลย
เกนจิอิ : อืม... เป็นจิตที่กล้าแข็งมากซะด้วย. ท่าทางเราจะมาถึงทางเข้าไปหาตัวหัวหน้าแล้วกระมัง
เรย์มุ : แต่ว่า... จิตแบบนี้มันเหมือนเจอที่ไหนน้า...
เกนจิอิ : ว่าไงนะขอรับ ?
เรย์มุ : หรือว่าต้นเหตุของความวุ่นวายครั้งนี้คือ...
เกนจิอิ : อะไร ? อะไรเหรอขอรับ ?
เรย์มุ : !! มาแล้ว...
(มิมะ ปรากฏตัวที่กลางฉาก)
มิมะ : ไม่เจอกันนานนะ เรย์มุ
เรย์มุ : ว่าแล้วต้องเป็นเธอ มิมะ
เกนจิอิ : ว่าแล้ว ?
เรย์มุ : โทษที ดูเหมือนนายเพิ่งเคยเจอยัยนี่ครั้งแรกสินะ.
เรย์มุ : อ๊ะ เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ที่สำคัญกว่าก็คือ มิมะ !! เธอด้วยสินะที่เล่นงานศาลเจ้าของชั้น !
มิมะ : ศาลเจ้าสถุลพรรค์นั้นจะเป็นยังไงชั้นไม่สนใจหรอก
มิมะ : จุดประสงค์ของชั้นคือการล้างแค้นมนุษย์ชาติทั้งมวลต่างหาก
เรย์มุ : แหม... ความฝันยิ่งใหญ่ใช้ได้เลยนะ
เกนจิอิ : ...
เรย์มุ : แต่ว่า โทษฐานที่ทำให้ศาลเจ้าชั้นเละเทะน่ะมันโคตรยิ่งใหญ่เลยล่ะ
เรย์มุ : ชั้นจะผนึกเธอซะทีนี่และเดี๋ยวนี้เลย !!
มิมะ : หึหึ งั้นมาเจอกันเลย !!
มิมะ : ... ก็อยากจะพูดแบบนั้นหรอกนะ แต่ว่ามันต้องใช้เวลาอีกซักหน่อย กว่าการคืนชีพของชั้นจะสมบูรณ์
มิมะ : จนกว่าจะถึงตอนนั้นก็เล่นกับยัยนี่ไปก่อนละกัน, ไปก่อนนะ
(มิมะ ออกไปจากฉาก)
(มาริสะ ปรากฏตัวที่กลางฉาก)
เรย์มุ : อ๊ะ หนอย รอก่อน...
มาริสะ : โอเค, ที่นี่ปล่อยให้มาริสะจัดการเอง
เรย์มุ : เกะกะน่า !! หลบไป
มาริสะ : หึหึ ไม่ปล่อยให้ไปถึงตัวท่านมิมะได้หรอกน่า
มาริสะ : ท่านสั่งให้ชั้นมาเล่นกับเธอที่นี่แค่นิดหน่อยก็พอ
มาริสะ : แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ถ้าเค้าโค่นเธอได้ก็คงไม่เลวเนอะ...
เรย์มุ : อย่างเธอน่ะชั้นไม่แพ้หรอกน่า !
มาริสะ : ก๊ากฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
เกนจิอิ : นายท่านใจเย็นก่อน ศัตรูค่อนข้างแข็งแกร่งทีเดียวนะขอรับ
เรย์มุ : เย็นอยู่แล้วน่า, เดี๋ยวเดียวก็ชนะแล้ว
เกนจิอิ : (จะไม่เป็นไรจริงเหรอเนี่ย ?)
(มาริสะ แพ้)
มาริสะ : ท่านมิมะ ขอโทษค่า~
เรย์มุ : เอาล่ะ รีบไปกันเถอะ
เกนจิอิ : !! เขตแดนที่อยู่ถัดไปข้างหน้าหายไปแล้วขอรับ
เรย์มุ : แสดงว่าเตรียมตัวพร้อมแล้วสินะ งั้นรีบไปกันเลยอย่าชักช้า !!
กรณีที่ผู้เล่นทำการคอนทินิว
เกนจิอิ : แต่เกรงว่าความสามารถของท่านในตอนนี้จะต่อกรกับท่านมิมะไม่ไหวนะขอรับ
เรย์มุ : หมายความว่าไง ?
มาริสะ : ฮะฮะ "หมายความว่าไง"น่ะเหรอ ก็เธอเล่นใช้คอนทินิวไป xx ครั้งเลยนี่นา (x = จำนวนคอนทินิวที่ใช้จริงในเกม)
เรย์มุ : มาริสะ ! ยังอยู่อีกเหรอเนี่ย !!
เกนจิอิ : ถ้ายังไงก็ระวังตัวด้วยนะขอรับ
เรย์มุ : ค่~า (จ๋อย)
มาริสะ : คิกคิก
กรณีที่ผู้เล่นไม่ได้ใช้คอนทินิว
เกนจิอิ : ดูเหมือนท่านมิมะจะได้พลังอันแข็งแกร่งมาแล้วนะขอรับ
เกนจิอิ : ท่านเรย์มุคนเดียวอาจจะลำบากก็เป็นได้ ยังไงก็อย่าลืมว่ามีตาแก่คนนี้อยู่ล่ะครับ แล้วก็...
เรย์มุ : ?
เกนจิอิ : ถ้ายังไงก็ระวังตัวด้วยนะขอรับ
เรย์มุ : อืม...
(อันที่จริงตรงชื่อด่านนั้น ท่าน ZUN เว้นวรรคพลาดหลัง ～ แต่ขอแก้ไขให้เลยละกัน)
(มาริสะใช้คำว่า อาตาอิ เหมือนชิลโน่ในอนาคตออกมาครั้งนึงในบทสนทนา)
............................................
Stage 5
封魔 ～ 東方封魔録 and ...
ฟูวมะ (มารผนึก) ～ โทวโฮวฟูวมะโรคุ แอนด์ ... (บันทึกผนึกมารแห่งตะวันออก และ ...)
เรย์มุ : มิมะ !! ปรากฏตัวออกมาเดี๋ยวนี้นะ !!
มิมะ : หึ...
(มิมะ ปรากฏตัว)
เรย์มุ : คราวนี้ล่ะ จะเอาชนะให้ดู
กรณีที่ผู้เล่นทำการคอนทินิว
มิมะ : หึหึ มาช้าจังเลยนะ แล้วอย่างนี้จะเอาชนะชั้นได้เหรอ
มิมะ : ว่าแต่ เธอนี่แย่กว่าที่คิดไว้อีกนะเนี่ย ดูสารรูปสิ...
เรย์มุ : ?
มิมะ : เธอเองก็น่าจะรู้ตัวแล้วมั้ง... เรื่องลูกแก้วนั่น...
เรย์มุ : ตั้งแต่ตะกี้แล้ว มัวแต่พล่ามอะไรอยู่ได้ ทั้งที่ชั้นไม่ได้ยินซักนิด, รีบมาสู้กันได้แล้ว !!
มิมะ : เฮ้อ ช่างเถอะ ถึงแม้ว่าเธอน่าจะเคยได้ยินมาบ้างแล้วแต่ก็จะเล่าให้ฟังละกัน
มิมะ : ลูกแก้วหยินหยางน่ะ นอกจากเธอซึ่งมีเชื้อสายฮาคุเรย์แล้ว ไม่มีใครใช้มันได้ทั้งนั้น
เรย์มุ : อยากจะพูดอะไรกันแน่ ?
มิมะ : ดังนั้น ชั้นจะไม่เล่นเธอถึงตายหรอก
เรย์มุ : ยังจะมาล้อเล่นอะไรอีก !! อย่างเธอน่ะเดี๋ยวก็ถูกกำราบแล้ว !!
เกนจิอิ : นายท่าน... น่าจะไปฝึกฝนเพิ่มเติมอีกซักหน่อยนะขอรับ
เรย์มุ : กระทั่งตาแก่ก็ด้วย !! นี่มันบ้าอะไรเนี่ย !!
มิมะ : เกนจิอิน่ะ เค้ามองเห็นพลังของเธอน่ะสิ
เรย์มุ : ?!
มิมะ : เธอน่ะไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่เธอคิดไว้หรอกนะ...
เรย์มุ : โกหกน่า... นี่ตาแก่... ชั้นแข็งแกร่งออกนี่นา
เกนจิอิ : ท่านเรย์มุ ฝึกฝนอีกซักนิดเถอะขอรับ เอาให้เก่งขนาดที่สามารถมาถึงที่นี่ได้ในรวดเดียว...
เรย์มุ : หนวกหูน่า ! ชั้นโกรธแล้วนะ !! มิมะ ! แสดงให้ชั้นเห็นทีซิว่าชั้นไร้พลังจริงรึเปล่า
มิมะ : หึหึ ต้องอย่างนี้สิ. ดีแล้ว... มาสู้กันให้เต็มที่ไปเลย !!
(มิมะ แปลงร่าง)
มิมะ : เอาจริงล่ะนะ !!
(มิมะ แพ้)
มิมะ : อะฮะฮะ !! ช่างอ่อนแออะไรอย่างนี้
มิมะ : ขืนเล่นมากกว่านี้เจ้าได้ตายจริงแน่...
เรย์มุ : คิดจะหนีเหรอ !! หยุดเดี๋ยวนี้นะ !!
มิมะ : ไปก่อนล่ะนะ... เอาไว้แข็งแกร่งยิ่งกว่านี้แล้วค่อยมาเจอกันใหม่ละกัน
เรย์มุ : อ๊ะ...
ถ้าใช้ตัวละครเรย์มุแบบแรก = Bad End 1
ถ้าใช้ตัวละครเรย์มุแบบสอง = Bad End 2
ถ้าใช้ตัวละครเรย์มุแบบสาม = Bad End 3
............................................
กรณีผู้เล่นไม่ได้ใช้คอนทินิวเลย
มิมะ : หึหึ มาช้าจังเลยนะ แล้วอย่างนี้จะเอาชนะชั้นได้เหรอ
มิมะ : ...ถึงอย่างนั้น เธอก็คือผู้สืบทอดสายเลือดฮาคุเรย์อยู่ดี
เรย์มุ : ?
มิมะ : ดีจังเลยน้า~ พลังนั่น. ทีนี้ทั้งชั้นและลูกแก้วนั่นก็จะได้รับการเติมเต็มซักที
เรย์มุ : อยากจะพูดอะไรกันแน่ ?
มิมะ : ลูกแก้วหยินหยางน่ะ นอกจากเธอซึ่งมีเชื้อสายฮาคุเรย์แล้ว ไม่มีใครใช้มันได้ทั้งนั้น
มิมะ : ลูกแก้วหยินหยางน่ะ จะส่งผลกระทบต่อพลังของผู้ใช้มัน โดยมันจะดูดซับพลังของผู้ใช้เข้าไป
มิมะ : เมื่อดูดซับพลังมาได้อย่างพอเพียงแล้ว ลูกแก้วหยินหยางก็จะปลดปล่อยพลังออกมาเพียงหนึ่งครั้งเท่านั้น
มิมะ : พลังที่น่าสะพรึงกลัวนั้น สามารถก่อให้เกิดผลลัพธ์ได้ทั้งทางบวก และทางลบ
มิมะ : หลังจากนั้นมันก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม และเริ่มต้นดูดพลังอีกครั้ง...
(น่าสงสัยว่าถ้าอย่างนั้นเมื่อไหร่ถึงจะดูดจนเต็ม และถ้าปลดปล่อยออกมาจะทำให้เกิดอะไรขึ้นได้บ้าง...)
เรย์มุ : จะบอกว่าเป้าหมายของเธอคือพลังนั่น ยังงั้นสินะ...
มิมะ : มันเคยเป็นอย่างนั้น... แต่ตอนนี้จะเป็นยังไงก็ช่างมันแล้ว...
มิมะ : เฮ้อ... ไม่มีอะไรหรอก ช่างเถอะ...
(มีความลับอะไรกันแน่หนอ...)
มิมะ : ว่าแต่เธอน่ะ เรย์มุ ! เธอมาเพื่อกำจัดชั้นไม่ใช่รึไง ?
เรย์มุ : ...ใช่แล้ว คราวนี้ล่ะ จะผนึกให้อยู่หมัดเลย ในฐานะมิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์...
มิมะ : หึหึ ต้องอย่างนี้สิ. ดีแล้ว... มาสู้กันให้เต็มที่ไปเลย !!
(มิมะ แปลงร่าง)
มิมะ : เอาจริงล่ะนะ !!
(มิมะ แพ้)
มิมะ : อุ๊บ ! ไม่เลวนี่... ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็...
เรย์มุ : คิดจะหนีเหรอ !! อย่าหนีนะ !!
มิมะ : ฮึ่ม งั้นจะเอาจริงล่ะนะ !!
เรย์มุ : เมื่อกี้ก็เพิ่งพูดไปว่า "เอาจริงล่ะนะ !!" ไม่ใช่เหรอ
(มิมะ ฟื้น)
(มิมะ แพ้)
มิมะ : อึก !!... เป็นไปไม่ได้... ขนาดนี้... เลยเหรอเนี่ย... อ๊ากกกก
ถ้าใช้ตัวละครเรย์มุแบบแรก = Good End 1
ถ้าใช้ตัวละครเรย์มุแบบสอง = Good End 2
ถ้าใช้ตัวละครเรย์มุแบบสาม = Good End 3
