GoM

The Grimoire of Marisa　(グリモワールオブマリサ)
ตำราเวทของมาริสะ　(กริมมัวร์ ออฟ มาริสะ)

.........................................................................................................................................................................................

ภายในหนังสือที่เรียกว่า "ตำราเวท" ของเธอมีอะไรอยู่กันแน่นะ ?

วางจำหน่ายวันที่ 28 เดือนกรกฎาคม ปี 2009
ก่อนหน้าการวางแผงของตัวเกมภาค 12 เพียงครึ่งเดือน

ภายในเล่มคือบันทึกข้อมูลเกี่ยวกับสเปลการ์ดของตัวละครโทโฮมากมายที่มาริสะได้ทำการบันทึกเอาไว้ในตำราเวทของเธอ
แม้จะพูดว่าข้อมูลแต่ที่จริงแล้วเป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวของเธอที่มีต่อสเปลการ์ดใบนั้นๆเท่านั้นเอง
อย่างไรก็ดี ข้อมูลจากหนังสือเล่มนี้จะช่วยให้เราเข้าใจรูปร่างหน้าตาที่แท้จริงของสเปลการ์ดแต่ละใบมากขึ้น
พร้อมกับลิ้มรสความหฤหรรษ์ที่มาริสะละเลงเอาไว้ในหนังสือที่ได้ชื่อว่าเป็นตำราเวทของเธอ


และตามธรรมเนียมของโทโฮ ทุกภาคจะต้องมีอักษรจากชื่อของตัวการก่อเรื่องอยู่ในชื่อภาค
สำหรับภาคนี้จัดว่าพิเศษหน่อยเพราะชื่อมันตรงตัวอยู่แล้วว่า มาริสะ เพราะงั้นก็ตามนั้นแหละ (ฮา)



ISBN : 4-7580-1152-4

จำนวน : 167 หน้า

สำนักพิมพ์ : อิฉิจินชา

ผู้แต่ง : ZUN as คิริซาเมะ มาริสะ

ภาพหน้าปก : อาซาอิ เกนจิ

ภาพประกอบ : โมริคิ ทาเคชิ

ภาพถ่ายประกอบช่วงปัจฉิมลิขิต : TOKIAME



สิ่งที่แถมมากับหนังสือ : CD 1 แผ่น ซึ่งภายในประกอบด้วย
1. Audio Track
　　　1. 魔法使いの憂鬱
　　　　　　มาโฮวทสึไคโนะยูวอุทสึ (ความหดหู่ของจอมเวท)
　　　2. スプートニク幻夜
　　　　　　สปุตนิคเกนยะ (คืนมายาแห่ง Sputnik)
2. Special Wall Papers (illustration : อาซาอิ เกนจิ) เป็นภาพหน้าปกของหนังสือเล่มนี้ มีหลายขนาดให้เลือกใช้


Tips :
- ความรู้สึกของมาริสะในระหว่างที่เขียนหนังสือเล่มนี้ ?
- คืนมายาแห่ง Sputnik เป็นเพลงประจำด่าน 4 ของเกมชูวโซวเกียคุ จากเซย์โฮวโปรเจคท์
- ชื่อหนังสือล้อชื่อเพลง the Grimoire of Alice
- สายคาดหน้าปกเขียนไว้ว่า "ในเวลาที่สามารถสนุกสนานกับอะไรก็ได้ บางทีอาจมองเห็นเสน่ห์ที่แท้จริงของสเปลการ์ดขึ้นมาก็เป็นได้"
- ปกด้านในเป็นรูปดาวหกแฉกสีทอง ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเวทมนตร์ จอมเวท แม่มด ฯลฯ
- วงแหวนรอบดาวเขียนไว้ว่า "The Grimoire of Marisa, A great work of spellcard playing system in Gensokyo."






.........................................................................................

คำโปรย
ห่ากระสุนเป็นเรื่อง Nonsense ในโลกที่ไม่มีกฎระเบียบ

 

สารบัญ (คลิกที่ชื่อหัวข้อเพื่ออ่าน) (หรือกดที่นี่เพื่อแสดงข้อความทั้งหมด)

　　คำนำ

ดวงดาวพาดผ่านท้องฟ้ายามราตรี ผีเสื้อร่ายรำตามกลิ่นดอกไม้ กระแสน้ำไหลลงสู่ที่ต่ำ หมอกหนาสุดสลัว

สิ่งที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติล้วนมีเหตุผลอะไรบางอย่าง
มนุษย์จึงคิดค้นหาสาเหตุที่จะใช้อธิบายเหตุการณ์เหล่านั้น

แล้วเหตุการณ์ที่มองเห็นในสายตาทั้งหมดก็จะตกเป็นของมนุษย์......มันน่าจะเป็นอย่างนั้น

ปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติได้ก่อให้เกิดการตีความที่แตกต่างกันไปตามสถานที่
สำหรับมนุษย์ผู้ชื่นชอบทฤษฎีที่เป็นเอกภาพนั้น การตีความทั้งหมดล้วนเป็นเพียงความผิดพลาด ยกเว้นแต่คำตอบที่ถูกต้องเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

แต่พวกโยวไคกลับคิดอย่างนี้
สิ่งที่เห็นอยู่ในสายตา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบนโลก แม้แต่ความคิดที่มีต่อสิ่งเหล่านั้น ทุกอย่างคือคำตอบที่ถูกต้อง
สาเหตุเป็นเพราะตัวโยวไคนั้นคือสิ่งที่ถือกำเนิดขึ้นมาจากแนวคิดที่ว่าโยวไคเป็นปรากฏการณ์ธรรมชาตินั่นเอง

ฉันเคยได้เห็นสมุดบันทึกของเทนกุเข้าโดยบังเอิญ
มันคือสมุดบันทึกที่เทนกุใช้จดบันทึกเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดขึ้นในสังคมเอาไว้

เทียบกับตัวฉันที่ชีวิตประจำวันจะเป็นยังไงก็ช่างมันอย่างแท้จริงแล้ว สมุดบันทึกเล่มนั้นถูกจดบันทึกด้วยมุมมองที่ต่างออกไปอย่างมาก
พลังในการสังเกตอันเฉียบแหลมของเทนกุกำลังสร้างโลกอันเป็นเอกเทศซึ่งก้าวข้ามโลกที่ฉันเข้าใจไปแล้ว

พวกเทนกุมองเห็นอะไรบางอย่างจากการจดบันทึกทุกเรื่องราวในชีวิตประจำวันที่จะเป็นยังไงก็ช่าง
ฉันคิดแบบนั้นเลยรวบรวมเหตุการณ์------หมายถึงสเปลการ์ดที่เคยมองว่ามันจะเป็นยังไงก็ช่างมาจนถึงตอนนี้ขึ้นมาเป็นหนังสือ

บางอย่างที่นึกขึ้นมาได้นั้นเป็นของที่เก่าแก่ยิ่งกว่าตอนที่ได้เห็นสมุดบันทึกของเทนกุเสียอีก
แต่การจดบันทึกแบบนี้อาจกลายเป็นคำใบ้ไปสู่เวทมนตร์แบบใหม่ก็เป็นได้

หนังสือเล่มนี้ถือกำเนิดขึ้นจากเรื่องราวดังที่เล่าไปข้างต้น
ตำราห่ากระสุนเวทมนตร์เพียงหนึ่งเดียวในเกนโซวเคียวที่เขียนขึ้นโดยมนุษย์
ที่แน่ๆคือฉันไม่ได้เลียนแบบหนังสือเวทมนตร์ที่อลิสกำลังเขียนอยู่นะโว้ย

ฉันอยากใช้เวทมนตร์ให้ได้มากกว่านี้
ไม่สิ หมายถึงมีแผนจะทำให้ได้น่ะ
และในอนาคตฉันก็จะถูกเรียกขานว่า จอมมหาเวท

ด้วยเหตุนี้จึงไม่คิดเสียดายความพยายามที่ลงทุนลงแรงไป เพราะท้ายที่สุดแล้วสมุดบันทึกเล่มนี้คงจะกลายเป็นสิ่งที่ชุบเลี้ยงตัวฉัน

แต่แหม ถ้ามันไม่เป็นแบบนั้น
ฉันก็แค่ตั้งชื่อหนังสือให้อลังการเกินตัวเช่น สมุดรวมภาพประวัติศาสตร์ห่ากระสุนมายา หรืออะไรสักอย่าง
แล้วเอาไปขายที่ห้องสมุดในราคาแพงๆก็พอ

มาริสะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ฮาคุเรย์ เรย์มุ

ยันต์ฝัน「ค่ายกลผนึกมาร」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : พบบ่อย, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สเปลการ์ดที่ใช้ยันต์จำกัดการเคลื่อนไหว
เหล่ายันต์จะพันธนาการมือเท้าและรัดให้ตายอย่างช้าๆ
　ยันต์ความเร็วสูงไม่ได้เล็งมาทางนี้จึงไม่ยากอย่างที่เห็น
ทำไมถึงไม่เล็งมาตรงๆกันนะ
　นอกเรื่องนิดหน่อย
ยันต์ที่เรย์มุใช้ผนึกมารเหล่านี้ถูกใช้เป็นกับดักที่ทำให้รู้สึกเหมือนอยากฉกมันฝรั่งแผ่นทอดกรอบจากถุงที่เขียนไว้ว่ามีขนมเต็มถุง
แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจเป็นพิเศษอยู่ในนั้นหรอก แค่กับดักธรรมดา



ยันต์ฝัน「เขตแดนซ้อนสอง」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : พบในเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่พลิกตลบห้วงมิติด้วยพลังมหัศจรรย์ที่น่าอิจฉาโคตรๆ
　แต่ถ้าอยู่ในห้วงมิติที่ถูกล้อมด้วยเขตแดนนั่น เวทมนตร์ของฉันเองก็ขยายขอบเขตขึ้นเหมือนกัน
　ฉันเคยลองถามเรย์มุแบบอ้อมๆแต่ก็ไม่ได้สาระอะไร
ดูเหมือนเขตแดนจะเป็นเส้นแบ่งอาณาเขตของวัตถุ แต่ถ้าซ้อนสองชั้นก็เท่ากับว่าเป็นโลกที่ไม่มีอาณาเขตน่ะสิ
รู้สึกว่าเธอจะสามารถกางเขตแดนสองชั้นได้ทุกหนทุกแห่ง ขอแค่หาช่องว่างระหว่างห้วงมิติที่ซ่อนอยู่ให้เจอได้ก็พอ
　สรุปว่ายัยนั่นเป็นคนอธิบายไม่เก่งเอาเสียเลย



อาณาเขต「เขตแดนห่ากระสุนซ้อนสอง」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : พบในเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับการแหกตา : ★★★★
　เขตแดนซ้อนสองแบบขยายให้ใหญ่ขึ้น คราวนี้ฉันเองก็ถูกกักเอาไว้ในเขตแดนด้วย
　แต่พูดตามตรง เขตแดนซ้อนสองจัดว่าแข็งแกร่งและน่ากลัวกว่า
จอมกลยุทธที่วางแผนมากเกินไปจนต้อนตัวเองไปสู่ที่ตายมันเป็นแบบนี้นี่แหละ



ไร้คำบรรยาย「มิโกะปริศนาที่บินอยู่บนฟ้า」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : หายาก, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดแห่งความสิ้นหวังที่เรย์มุปล่อยออกมาในสภาพจิตใต้สำนึก ปกติแล้วแทบไม่เคยเห็นเธอใช้ออกมาเลย
　เธอไม่มองมาทางนี้ในระหว่างใช้สเปลการ์ดเลย จึงจำเป็นต้องใช้กลยุทธ์ 36 เท่านั้น (หมายถึง หนี)
　การโจมตีเป็นแค่การโปรยกระสุนมั่วๆจนเกิดเป็นห่ากระสุนรอบทิศทางที่ไร้ช่องโหว่เท่านั้นเอง แต่ไม่ได้มองคู่ต่อสู้นี่นะ ช่วยไม่ได้
　คิดมานานแล้วล่ะว่าการไม่มองคู่ต่อสู้ในระหว่างทำศึกนี่มันมีข้อดีตรงไหน รู้สึกว่าจะมีแต่ข้อเสียว่ะ......



วิญญาณเทพ「ผนึกจินตนาการ ชั่วพริบตา」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : มาราธอนระยะไกล
　•　ระดับอ้างอิง : อ้างอิงไม่ได้เพราะมีแต่เรย์มุที่ทำได้
　ตัวเรย์มุเคลื่อนที่เป็นเส้นตรง แต่กลับถูกล้อมอย่างสมบูรณ์แบบตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้ พอนึกว่าบินผ่านไปข้างหลังก็โผล่มาอยู่ข้างหน้าแล้ว
　ลักษณะคล้ายเทนกุกับซาคุยะ แต่เทนกุแค่เร็วเฉยๆ ส่วนซาคุยะก็แค่เคลื่อนที่ในพริบตา
แต่ของเรย์มุไม่ได้กระจอกแบบนั้น ซึ่งฉันเองก็ไม่เข้าใจและไม่รู้ว่าจะอธิบายยังไงดีเหมือนกัน (ล้อบทพูดของเปอนาเรฟ เรื่องโจโจ้ ล่าข้ามศตวรรษ)
　เรย์มุเคยบอกว่า 『อาณาเขตที่ถูกล้อมด้วยเขตแดนตามปกติแล้วจะไม่สามารถมองเห็นได้ เลยรู้สึกเหมือนเห็นศัตรูหลายคน』
เป็นเพราะเกิด Loop ในโลก(อาณาเขต)ที่คับแคบงั้นเหรอ หรือจะคล้ายกับกระจกที่หันหน้าเข้าหากัน
　เรย์มุมีสเปลการ์ดแบบนี้อยู่มากมาย การที่เธอไม่เล็งยิงมาโดยตรงทำให้รู้สึกเหมือนโดนดูถูกชอบกล



วิญญาณเทพ「ผนึกจินตนาการ」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : พบบ่อย
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่จะทำให้เราถูกผนึกโดยไม่ยอมให้พูดถึงการคงอยู่ของตัวตนด้วยกระสุนแสงที่เพิกเฉยต่อกฎของฟิสิกส์
　ว่ากันว่าสามารถกำราบเหล่าโยวไคทุกชนิดได้อย่างเด็ดขาด
　ดูเหมือนแสงนั่นจะเป็นแสงอันทรงคุณค่าที่โยวไครังเกียจเป็นที่สุด แต่มนุษย์โดนเข้าก็เจ็บเหมือนกัน
　ว่าแต่ ผนึก นี่มันอะไรหว่า หมายถึงการปิดฝาหม้อรึเปล่านะ (ล้อท่าที่ใช้ผนึกจอมมารพิคโคโล่ในเรื่องดราก้อนบอล)



สมบัติ「ลูกแก้วเทพยักษ์หยินหยาง」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : มักใช้ในงานแสดงของงานเลี้ยง
　•　ขนาด : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างลูกแก้วหยินหยางขนาดยักษ์ที่ไม่รู้ว่าซ่อนเอาไว้ตรงไหน หนึ่งในท่าใช้กำลังที่หาดูได้ยากของเรย์มุ
　หากโดนลูกแก้วหยินหยางเข้าเป็นต้องเจ็บตัว เจ็บทางกายภาพเลยล่ะ เพราะมันคือลูกแก้วแข็งๆหนักๆธรรมดานี่เอง
　ที่สำคัญ ลูกแก้วยักษ์ของสเปลการ์ดใบนี้ทั้งหนักและร้อนก็จริง แต่ไม่มีผลในการทำให้มนุษย์ตัวแบนนะ (ล้อมุขตลกของการ์ตูนทั่วไป)



ท่าเทพ「ค่ายกลพันธนาการยักษ์แปดทิศ」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : ใช้บ่อยตอนโกรธ
　•　ความสนุกในการเล่นเป็นคนดู : ★★★★
　สเปลการ์ดที่ช่วงชิงอิสรภาพของร่างกายด้วยพลังมหัศจรรย์ ดูเหมือนจะเอาไว้ใช้พันธนาการยักษ์ แต่ก็ใช้พันธนาการมนุษย์ได้ด้วย
　เมื่อเริ่มใช้ท่านี้ออกมาครั้งหนึ่งแล้ว คู่ต่อสู้จะสูญเสียอิสรภาพอย่างสิ้นเชิงจนกว่าเรย์มุจะยอมหยุด
แต่ว่าเรย์มุเองก็ไม่สามารถขยับตัวได้เช่นกัน กลยุทธจึงง่ายมาก แค่ถอยห่างออกมาเฝ้าดูเฉยๆก็พอ
　ปัญหาใหญ่ที่สุดก็คือ จะทนอยู่นิ่งเฝ้ามองเรย์มุเซ่อซ่าที่ขยับตัวไม่ได้โดยไม่ทำอะไรกับเธอเลยได้เหรอ



「พรสวรรค์แห่งจินตนาการ」
　•　ผู้ใช้ : ฮาคุเรย์ เรย์มุ
　•　เชิงอรรถ : หายาก, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับกลยุทธ์ 36 : ★★★★★★★
　เรย์มุกลายสภาพเป็นมนุษย์ล่องหนที่ไม่ล่องหน ไม่สามารถสัมผัสตัวเธอได้เลยแม้แต่น้อย
　ดูเหมือนจะเป็นท่าไม้ตายขั้นสูงสุดของเรย์มุ แต่เป็นแค่การสาดห่ากระสุนที่พุ่งเข้าหาศัตรูโดยอัตโนมัติออกมาในขณะที่เธอหลับตาอยู่เท่านั้น
　ตอนแรกสุดมันไม่ได้เป็นสเปลการ์ดหรืออะไรทั้งนั้น ฉันเลยตั้งชื่อในฐานะสเปลการ์ดให้ แล้วเล่นกับมัน ถ้าไม่ทำอย่างนั้นก็ไม่มีโอกาสชนะเลย
　มีเพียงท่านี้เท่านั้นที่เป็นสเปลการ์ดที่ต้องใช้ความสามารถที่มีมาแต่เกิดของเรย์มุจึงจะใช้ออกมาได้ เพราะงั้นเลยเติมคำว่า พรสวรรค์ ลงในชื่อ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　รูเมีย

ยันต์ราตรี「Night Bird」
　•　ผู้ใช้ : รูเมีย
　•　เชิงอรรถ : พบในเหตุหมอกแดงวิปลาส
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่ใช้อ้างอิง
　ว่ากันว่าไม่สามารถมองเห็นนกได้ในความมืด
　รูเมียคือโยวไคแห่งความมืดที่แม้แต่แสงยังเลี่ยงได้ เธอคงไม่เคยเห็นนกเลยล่ะมั้ง มืดขนาดมองไม่เห็นนกเลยล่ะ
　สเปลการ์ดของเธอธรรมดาเกินไปจนไม่มีอะไรให้พูดถึงเป็นพิเศษเลย น่าเบื่อ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ริกเกิ้ล ไนท์บั๊ก

ยันต์หิ่งห้อย「ดาวตกปฐพี」
　•　ผู้ใช้ : ริกเกิ้ล ไนท์บั๊ก
　•　เชิงอรรถ : พบในเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สเปลการ์ดที่เห็นแสงหิ่งห้อยเป็นดาวตก แสงของหิ่งห้อยจะติดๆดับๆตามระยะเวลาที่แน่นอน เลยรับมือง่ายมาก
　ถึงจะเรียกว่าดาวตก แต่รู้สึกว่ามันลอยเอื่อยเกินไปหน่อย
　ถ้าเป็นดาวก็อยากให้มัน ฟิ้ว ! ไปเลยมากกว่าว่ะ



ยันต์ไต่ตอม「Little Bug Storm」
　•　ผู้ใช้ : ริกเกิ้ล ไนท์บั๊ก
　•　เชิงอรรถ : พบในเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส, Bug Type
　•　ระดับความรังเกียจ : ★★★
　แมลงฝูงใหญ่ยั้วเยี้ยอยู่ในสายตาจนมองอะไรแทบไม่เห็น
　ขยะแขยงสุดๆ
　สีที่ไม่เป็นระเบียบบดบังสายตาแบบนี้ขอเรียกว่า บั๊ก ละกัน สเปลจำพวก Bug Type



แมลงซ่อนพราง「จำศีลชั่วราตรีนิรันดร์」
　•　ผู้ใช้ : ริกเกิ้ล ไนท์บั๊ก
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นเป็นครั้งคราวในช่วงต้นฤดูใบไม้ผลิ, Bug Type
　•　ระดับความรังเกียจสุดๆ : ★★★★★
　สเปลการ์ดจำพวก Bug เต็มขั้น
　ทำไมพวกแมลงถึงไม่ยอมใช้ชีวิตเป็นดักแด้เรียบร้อยว่าง่ายไปตลอดกันนะ
　สเปลการ์ดใบนี้เป็นเหมือนการ Warming Up ของเหล่าแมลงที่ลืมตาตื่นขึ้นจากการจำศีล
　กล่าวคือ พลังแห่งธรรมชาติอันยิ่งใหญ่ แต่ไม่ใช่เวทมนตร์ที่ควรนำมาใช้อ้างอิงเท่าไหร่แฮะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　มิซึฮาชิ พาร์ซี่

ยันต์อิจฉา「Green-Eyed Monster」
　•　ผู้ใช้ : มิซึฮาชิ พาร์ซี่
　•　เชิงอรรถ : พบบนถนนที่เชื่อมไปยังโลกใต้พิภพ, รูปแบบทาสรับใช้ (Invisible)
　•　ความอิจฉา : ★★★
　สเปลที่ผลักดันให้รู้สึกร้อนรนเพราะต้องวิ่งหนีสัตว์ประหลาดที่ไม่รู้ร่างจริงแน่ชัด
　พอดูดีๆจะพบว่าพาร์ซี่ไม่ได้ขยับไปไหน และยกให้สัตว์ประหลาดจัดการหมดเลย สบายน่าดูแฮะ
　นี่เป็นสเปลรูปแบบทาสรับใช้ที่มองไม่เห็น ฉันเองก็รู้สึกอยากได้สเปลการ์ดแบบนี้สักใบเหมือนกัน
ถ้าฉันพัฒนาสเปลการ์ดรูปแบบทาสรับใช้ได้สำเร็จแล้วจะได้ทาสแบบไหนออกมากันนะ
อยากใช้ชีวิตโดยมีสายตาเฉียบคมในการมองหาทาสรับใช้จังเลยโว้ย



ปู่ดอกไม้บาน「ขี้เถ้าของชิโระ」
　•　ผู้ใช้ : มิซึฮาชิ พาร์ซี่
　•　เชิงอรรถ : หนึ่งในงานแสดงของงานเลี้ยง, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ความอิจฉา : ★★★★
　พอสาดขี้เถ้าที่ได้มาจากการเผาอะไรก็ไม่รู้ออกมาแล้วดอกไม้จะบานสะพรั่ง บานโดยไม่สนใจฤดูหรือสายพันธุ์ของต้นไม้
　ทุกคนมัวแต่ตกใจกับดอกไม้ที่งดงาม แต่ที่ควรตกใจจริงๆคือขี้เถ้าต่างหาก
　เอาไปซ่อนไว้ตรงไหนกันนะ น่าอิจฉาจริงๆ
　ส่วนการหลบกลีบดอกไม้ร่วงน่ะ ของกล้วยๆเฟ้ย



นกกระจอกลิ้นด้วน「ตะกร้าสานใบใหญ่กับตะกร้าสานใบเล็ก」
　•　ผู้ใช้ : มิซึฮาชิ พาร์ซี่
　•　เชิงอรรถ : เรื่องเล่าเก่าแก่, รูปแบบทาสรับใช้
　•　ความอิจฉา : ★★
　ท่าแยกร่างที่ทำให้มีพาร์ซี่ตัวปลอมโผล่ออกมา
　ร่างที่ตัวใหญ่กว่าคือตัวปลอม เรื่องแค่นี้แม้แต่พวกโยวเซย์ยังดูออกเลย
　แต่ฉันอยากเล่นกับร่างที่ตัวใหญ่มากกว่าว่ะ เพราะเมื่อเทียบกับเศษเงินในตะกร้าสานใบเล็กแล้ว โยวไคในตะกร้าสานใบใหญ่น่าจะมีอะไรที่ดีกว่า



ยันต์แค้น「ยามฉลูมาเยือน」
　•　ผู้ใช้ : มิซึฮาชิ พาร์ซี่
　•　เชิงอรรถ : พบได้บ่อยที่ศาลเจ้า
　•　ความอิจฉา : ไม่อิจฉา
　สเปลแห่งเคราะห์ร้ายที่น่าขยะแขยงแต่กลับมีลักษณะภายนอกที่งามตา
　เพลิงแห่งความอิจฉาที่ปล่อยออกมาจากตะปูห้าหุนแห่งความแค้นส่องประกายออกมาราวกับเป็นการประชดประชัน
　การลองทำพิธียามฉลูมาเยือนอาจจะน่าสนุกดีก็เป็นได้ ว่าแต่ฉันจะไปแค้นใครดีล่ะเนี่ย



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คาวาชิโระ นิโทริ

จมน้ำ「Trauma แห่งแสงระยิบระยับใต้น้ำ」
　•　ผู้ใช้ : คาวาชิโระ นิโทริ
　•　เชิงอรรถ : Trauma, รูปแบบจำกัดการคเลื่อนไหว
　•　ระดับความเครียด : ★★★
　จำไม่ได้ว่าเคยจมน้ำ แต่สเปลการ์ดใบนี้ทำให้นึกถึงภาพทิวทัศน์ใต้น้ำที่เคยเห็น
　อาจเป็นเพราะฉันปฏิเสธที่จะนึกถึงความทรงจำที่ว่าตัวเองเคยจมน้ำก็ได้
　ที่แน่ๆคือฉันไม่คิดจะเลียนแบบห่ากระสุนแบบนี้ เพราะมันทำให้ฉันหงุดหงิดเป็นบ้า



ยันต์น้ำ「Pororoca ของกัปปะ」
　•　ผู้ใช้ : คาวาชิโระ นิโทริ
　•　เชิงอรรถ : Pororoca......มันคืออะไรหว่า ?
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　ก็คือน้ำท่วมเฉียบพลันนั่นแหละ สเปลการ์ดใบนี้ก็แค่ทำให้น้ำกลายเป็นห่ากระสุนเท่านั้นเอง แต่มันก็เป็นสเปลการ์ดที่ยากเอาการอยู่
　มันเป็นสเปลการ์ดแนวใช้กำลังแบบที่ฉันชอบ แต่การเคลื่อนไหวของน้ำมันละเอียดเกินไปจนหลบยาก
　ถ้าจะเอามาใช้อ้างอิง ฉันเปลี่ยนน้ำให้กลายเป็นน้ำเดือดไปเลยดีกว่า ต้องแข็งแกร่งขึ้นแน่ๆ



กัปปะ「Cucumber ยักษ์」
　•　ผู้ใช้ : คาวาชิโระ นิโทริ
　•　เชิงอรรถ : หลังจากนี้กัปปะได้เอาไปทานอย่างเอร็ดอร่อย (ล้อรายการทำอาหารของญี่ปุ่น)
　•　ผัก : จำพวกแตง
　กัปปะชอบแตงกวา โดยแตงกวาเป็นผักจำพวกแตงที่มีน้ำเป็นส่วนประกอบค่อนข้างมาก
　งานเทศกาลที่เอามะเขือเทศมาขว้างปากันก็มี แต่ถ้าเป็นฉันจะเอามาแช่เย็นแล้วจิ้มเกลือกิน (ล้อเทศกาลในสเปน)
　ห่ากระสุนนี้ก็... เอาไปกินคู่กับมิโซะละกัน



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　เลตตี้ ไวท์รอค

ยันต์หนาวเย็น「Cold Snap」
　•　ผู้ใช้ : เลตตี้ ไวท์รอค
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นในช่วงปลายฤดูหนาว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★ (เฉพาะฤดูหนาว)
　หนาวโคตร หิมะในวันที่หนาวเย็นก็ละเอียดโคตร ส่วน Cold Snap หมายถึงคลื่นความหนาวเย็นน่ะ
　ในวันที่หนาวเย็นแบบนั้นคงทำได้แค่นอนที่โต๊ะอุ่นขาพลางชายตามองสุนัขที่ออกไปวิ่งเล่นนอกบ้านอย่างร่าเริงเท่านั้น
　แต่การเจอกับยัยนี่ในวันที่หนาวเย็นอย่างรุนแรงถือว่าเลวร้ายที่สุด อย่างมากก็ทำได้แค่เลียนแบบสุนัขให้ร่างกายอบอุ่นขึ้นเท่านั้นล่ะ
(ล้อเนื้อเพลงกล่อมเด็กของญี่ปุ่นที่มีชื่อว่า หิมะ)



ยันต์ฤดูหนาว「Flower Wither Away」
　•　ผู้ใช้ : เลตตี้ ไวท์รอค
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นได้ตั้งแต่ฤดูใบไม้ร่วงจนถึงฤดูหนาว
　•　ระดับอ้างอิง : ★ (เฉพาะฤดูหนาว)
　สเปลการ์ดที่ให้อารมณ์เหมือนดอกไม้ร่วงโรยอย่างพร้อมเพรียง
　ห่ากระสุนที่ร่วงโรยแบบนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรอก
　แต่......แพ้ทางความหนาวแฮะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　หง เหม่ยหลิง

ยันต์บุปผา「ตระการตาบุปผาหอมหวน」
　•　ผู้ใช้ : หง เหม่ยหลิง
　•　เชิงอรรถ : กลิ่นหอมดี, Fractal-Type
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดของผู้ดูแลสวนดอกไม้แห่งคฤหาสน์มารแดง ห่ากระสุนให้ภาพลักษณ์ของดอกไม้บาน ตรงข้ามกับเลตตี้
　อันที่จริงเป็นแค่สเปลการ์ดที่สร้างรูปแบบกระสุนเดิมๆครั้งแล้วครั้งเล่าโดยขยายขอบเขตให้กว้างขึ้นเรื่อยๆเท่านั้นเอง
　สเปลการ์ดแบบนี้ขอจำแนกไว้ว่าเป็น Fractal-Type ละกัน
　ห่ากระสุนลักษณะนี้หลบหลีกง่ายมาก เพราะห่ากระสุนชุดต่อมามีรูปแบบเหมือนเดิม วิธีการหลบจึงเหมือนเดิม แต่ห่ากระสุนของเธอก็สวยดีน้า



ยันต์บุปผา「ฝ่ามือดอกบัวแสงสี」
　•　ผู้ใช้ : หง เหม่ยหลิง
　•　เชิงอรรถ : รู้สึกเหมือนวัดอะไรสักอย่าง (เส้าหลิน ?)
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　ส่วนที่ลอยอยู่เหนือน้ำของดอกบัวนั้นสวยงามมาก แต่ส่วนที่อยู่ในนั้นที่ดูไม่จืดเลย
ซึ่งตรงจุดนั้นไม่ถูกแสดงออกมาให้เห็นในห่ากระสุน เลยไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่
แต่บางทีตัวเหม่ยหลิงที่อยู่ตรงกลางอาจสื่อถึงส่วนที่ดูไม่จืดซึ่งอยู่ใต้น้ำก็เป็นได้
　แต่ว่ารากบัวอร่อยดีนะ ลองสร้างเลเซอร์ที่มีภาพลักษณ์ของรากบัวดูเป็นไง ? ......คงเชยเกินไปล่ะมั้ง



ยันต์สีสัน「ไต้ฝุ่นหลากสี」
　•　ผู้ใช้ : หง เหม่ยหลิง
　•　เชิงอรรถ : พบในเหตุหมอกแดงวิปลาส, Bug Type
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　ห่ากระสุนดูคล้ายกับสายฝน
หากพูดถึงสิ่งที่ห่ากระสุนมักจะดูคล้ายคลึงก็ได้แก่ หิมะ สายฝน ดาวบนท้องฟ้า กลีบดอกไม้ เกลือชำระล้าง(ที่ใช้สาดก่อนประลองด้วยซูโม่)......
　ในบรรดานั้น สายฝนจัดว่าหลบได้ง่ายที่สุด หิมะรองลงมา เป็นเพราะมีทิศทางกระสุนที่แน่นอนนั่นล่ะนะ
　ว่ากันว่าสายฝนที่ยัยนี่ใช้เป็นเหมือนการส่ายฝักบัวรดน้ำดอกไม้ไปมา เอ่อ ที่จริงฉันเป็นคนพูดเองแหละ
　ราวกับเธอเชื่อว่าถ้าสาดน้ำหลากสีแล้วจะทำให้ดอกไม้บานอย่างมีสีสัน แต่มันเป็นอย่างนั้นแน่เหรอ ? ไว้คราวหน้าลองดูดีกว่า
　ถ้าดอกไม้สีรุ้งบานขึ้น การต่อสู้เหนือทุ่งดอกไม้สีรุ้งจะทำให้สามารถใช้เทคนิคการพรางกระสุนให้มองเห็นได้ยากได้
　จะว่าไปแล้ว ห่ากระสุนแบบนี้จัดว่าเป็น Bug Type แบบดั้งเดิมเลยล่ะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คอนปาคุ โยวมุ

ดาบนรกภูมิ「สองร้อยโยชน์ในพริบตา」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : มือเปล่าทำได้ยาก
　ห่ากระสุนแบบพิเศษที่ตัดห่ากระสุนได้
　ห่ากระสุนถูกสร้างขึ้นจากด้านหลังของเธอโดยตรง จะเรียกว่าทำให้รู้สึกเหมือนการแสดงสดเล็กน้อยดี
หรือเรียกว่าเธอเตรียมตัวมาไม่พอดี หรือเรียกว่าเธอเป่ายิ้งฉุบโดยออกทีหลังดี
แต่มันดูเหมือนการแสดงอะไรสักอย่างอย่างบอกไม่ถูก ขอเรียกว่า รูปแบบศิลปะการแสดง ละกัน
　อีกอย่าง กระสุนหลักดูเหมือนจะออกมาจากร่างครึ่งผีของโยวมุด้วย
ปล่อยห่ากระสุนได้เป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้ ไม่ใช่ว่าจริงๆแล้วร่างครึ่งผีคือร่างจริงของเธอหรอกเหรอ ?



ดาบมนุสสภูมิ「มายารู้แจ้ง」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　ให้ภาพลักษณ์ของการฟาดมนุษย์ที่รู้แจ้งแล้วและกำลังปีนสู่สวรรค์ให้ร่วงลงมา
　อย่างนี้นี่เอง พอถูกไล่ต้อนด้วยห่ากระสุนจากด้านหลังก็จะถูกบังคับให้บินขึ้นหน้า
　เป็นสเปลการ์ดที่ดื้อด้านน่ารำคาญเป็นบ้า



ดาบสวรรค์「ห้าลางมรณาแห่งเทวดา」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : หากสัมผัสแล้วความตายจะลอบเข้าหา, Bug Type
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่ใช้อ้างอิง
　ดูเหมือนจะเป็นลางที่ปรากฏขึ้นก่อนเทวดาตาย
　ลางทั้งห้าได้แก่
ไม่อยากกลับไปยังที่นั่งของตน มงกุฎดอกไม้เหนือศีรษะร่วงโรย เหงื่อไหลจากใต้รักแร้ เสื้อผ้าอาภรณ์เปื้อนฝุ่น เนื้อตัวเหม็นกลิ่นหญ้า
พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือการเกิดเรื่องน่าเบื่อน่ารำคาญขึ้นหลายอย่าง ผมยุ่ง เหงื่อไหล เสื้อเปื้อน มีกลิ่นตัว ประมาณนั้นล่ะ
　เป็นลางที่ทำให้นึกถึงคนรุ่นลุงชอบกล ต่อให้อยากหลีกเลี่ยงเรื่องเหล่านี้แค่ไหน แต่ถ้าเป็นมนุษย์ก็ต้องเจอกันทุกคนล่ะนะ
　พูดในทางกลับกัน ถ้าหลบเลี่ยงปรากฏการณ์เหล่านี้ได้ก็จะไม่ตายสินะ
งั้นต้องทำตัวให้สนุกสนานตลอดเวลา ทรงผมเป๊ะ อยู่ในที่เย็นสบายโดยไม่ต้องออกกำลังกาย เตรียมเสื้อผ้าสำรองไว้เสมอ และใช้น้ำหอม
อืม--- แบบนั้นคงไม่ตายแล้วล่ะมั้ง แต่สำหรับมนุษย์ล่ะจะเป็นยังไงบ้างน้อ
　เอาเป็นว่าห่ากระสุนนี้ประกอบด้วยการโจมตีเป็นเส้นตรงและเส้นโค้ง
จึงต้องมองให้รอบคอบแล้วหลบให้พ้นเท่านั้น แต่ก็จัดว่ายากเกินคาด
ไม่อยากถูกเล่นงานด้วยท่าพื้นๆแบบนี้เลยแฮะ......



ดาบหกภพ「มุ่งมั่นชั่วนิรันดร์」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : รู้สึกคล้ายกับซาคุยะอย่างบอกไม่ถูก
　•　ระดับอ้างอิง : เลียนแบบไม่ได้แต่เอาไว้ใช้ศึกษาได้
　สเปลการ์ดที่ฟันทุกสิ่งรอบตัวด้วยความเร็วขั้นสุดยอด
ตามปกติแล้วพอโยวมุตั้งท่าและทั้งสองฝ่ายต่างลับประสาทสัมผัสให้เฉียบคมจะรู้สึกเหมือนเห็นเวลาเดินช้าลง
แต่การโจมตีนี้ใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาเกินไปจนทำให้รักษาสมาธิเอาไว้ไม่ได้ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นสเปลที่ทำให้มีงานยุ่งตลอดเวลา
　เคยคิดว่าการพุ่งเข้ามาฟันด้วยความเร็วขนาดนั้นมันจะน่ากลัวมากกว่าไม่ใช่เหรอ
แต่พอคิดอย่างเยือกเย็นก็พบว่า ถ้าหลบการโจมตีนั้นได้ก็จะมองเห็นช่องโหว่ถึงตายของเธอได้เหมือนกัน
การฟันทุกอย่างรอบตัวโดยไม่แยกแยะแบบสเปลนี้จึงไร้ช่องโหว่มากกว่า



ดาบดาราสวรรค์「ราวกับนิพพานอันเงียบสงบ」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : แทบไม่เคยเห็น, ไร้เสียง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　พอโยวมุตั้งท่าแล้วลับประสาทสัมผัสให้เฉียบคม ปกติจะแค่รู้สึกว่าเวลาเดินช้าลง
แต่ถ้ามีสมาธิจริงๆ แม้แต่เสียงก็หายไปด้วย และแม้แต่สีสันก็สาบสูญไปด้วยเช่นกัน
　แล้วมันมีผลกระทบอะไรกับการหลบกระสุนงั้นเหรอ ?
ไม่มีเสียงแล้วหลบยากขึ้นงั้นเหรอ ไม่มีสีแล้วแยกแยะกระสุนได้ยากขึ้นงั้นเหรอ เอาไว้คราวหน้าลองดูดีกว่า
Monochrome Silent Spark



ดาบผ่าความสับสน「เรือนำทางหลุดพ้นฟาดฟัน」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ, ฆาตกรรมธรรมดา
　•　ระดับอ้างอิง : อยากใช้อ้างอิงเกินคาด
　สเปลการ์ดที่แค่ฟาดดาบลงมาเท่านั้น
　ตบมุขไปแล้วด้วยว่า แบบนั้นไม่ใช่ห่ากระสุนแล้วโว้ย---
　จะว่าไป เรือนำทางหลุดพ้น คือเรือที่ข้ามจากโลกแห่งความว้าวุ่นสับสนไปยังฮิกัน
ถ้างั้นชื่อท่านี้ก็แปลตรงตัวได้ว่า ฉันจะฟันแกให้ตายเลย สินะ



「ผ่าจันทราสะท้อนสายัณห์」
　•　ผู้ใช้ : คอนปาคุ โยวมุ
　•　เชิงอรรถ : มองเห็นได้เฉพาะคืนก่อนวันเพ็ญเท่านั้น
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่โจมตีเข้าใส่ด้วยความเร็วสูงในขณะที่สะท้อนแสงจันทร์ ทำให้สายตาพร่ามัวด้วยความเจิดจ้าที่เย็นยะเยือก
　หลังจากตั้งท่ารวบรวมพลังเป็นเวลานานก็จะฟาดฟันออกมาในพริบตาที่แสงจันทร์สั่นไหว
กระสุนแสงล้อมกรอบในชั่วพริบตา จึงเป็นท่าโจมตีแบบไม่แยกแยะที่น่าสะพรึงกลัว
　จุดอ่อนคือต้องใช้เวลานานในการรวบรวมพลังอันแข็งแกร่ง แค่เคลื่อนที่ในช่วงที่เธอกำลังรวบรวมพลังก็ไม่โดนแล้ว
เพราะงั้นแค่อย่าทำอะไรเซ่อซ่าจนโดนโยวมุเชือดเข้าโดยตรงก็พอ
　ว่าแต่แสงจันทร์ในวันขึ้น 14 ค่ำมีอะไรผสมอยู่กันแน่นะ แค่สัมผัสปลายดาบนิดเดียวก็มีคมดาบนับไม่ถ้วนออกมาปกคลุมผืนดินแล้ว
ฉันเองก็อยากวิจัยเกี่ยวกับสเปลการ์ดที่ใช้แสงจันทร์เหมือนกัน
　เลเซอร์แสงจันทร์... Moonlight Ray...... เอ๊ะ รู้สึกเหมือนเคยได้ยินสเปลการ์ดชื่อนี้จากไหนนะ คิดไปเองล่ะมั้ง
(ชื่อสเปลการ์ดของรูเมีย)



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　มิสเทีย โลเรไล

ตาบอดกลางคืน「บทเพลงของนกกระจอกราตรี」
　•　ผู้ใช้ : มิสเทีย โลเรไล
　•　เชิงอรรถ : บนถนนยามราตรีที่ไม่ค่อยมีผู้คน, รูปแบบจำกัดการมองเห็น
　•　ระดับความเครียด : ★★★★★★★
　ถนนนอกหมู่บ้านในยามที่ตะวันตกดินจนมืดมิด หากเผลอสัญจรผ่านทางในเวลากลางคืน อาจได้ยินเสียงเพลงพิศวงแสนหนวกหูเข้าก็เป็นได้
　นั่นคือสเปลการ์ดของมิสเทีย ห่ากระสุนชนิดพิเศษที่กว่าจะรู้สึกตัวก็ตอนที่ทัศนวิสัยเริ่มแคบลงแล้ว
ตัวห่ากระสุนไม่ได้มีจุดไหนที่ยากเป็นพิเศษ แต่การที่มองไม่เห็นจากระยะไกลทำให้น่ากลัวอยู่เหมือนกัน
　ในบรรดาสเปลการ์ดมากมาย ท่านี้เป็นแบบที่มีผลต่อการหลบของคู่ต่อสู้มากกว่าห่ากระสุน
คู่ต่อสู้จะถูกบังคับให้หลบหลีกอย่างยากลำบากในสภาพที่ได้รับความเครียดอย่างแรงราวกับอยู่ในหน้าฝน



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คางิยามะ ฮินะ

ยันต์แผล「Pain Flow」
　•　ผู้ใช้ : คางิยามะ ฮินะ
　•　เชิงอรรถ : ตรงแม่น้ำที่ไหลมาจากภูเขา
　•　ระดับอ้างอิง : มีเคราะห์เกินไปจนใช้อ้างอิงไม่ได้
　ระลอกคลื่นอันแสนเจ็บปวด ยัยนี่ชอบสะสมลางร้ายเอาไว้ในตัว แค่มาอยู่ใกล้ๆก็รู้สึกเหมือนมีเคราะห์ร้ายมาวนเวียนอยู่รอบตัวเราแล้ว
　แค่ยัยนี่ไปหมุนๆอยู่กลางน้ำก็ทำให้น้ำกระเซ็นออกมาอย่างแหลมคมแล้ว
เป็นสเปลการ์ดที่ใช้ประโยชน์จากลักษณะพิเศษของตัวเองได้ดีจริงๆ เลียนแบบไม่ได้เลย และไม่อยากเลียนแบบด้วย



ยันต์ตำหนิ「Broken Amulet」
　•　ผู้ใช้ : คางิยามะ ฮินะ
　•　เชิงอรรถ : ตรงแม่น้ำที่ไหลมาจากภูเขา
　•　ระดับการรีไซเคิล : ★★★★
　ห่ากระสุนที่เป็นแค่การขว้างเครื่องรางที่พังแล้วออกมา
เนื่องจากมันพังแล้วจึงกระจัดกระจายทันทีที่ขว้างออกมา เป็นสเปลการ์ดที่โปรยเศษซากออกมาอย่างไม่เป็นระเบียบนั่นเอง
　ไม่อยากโดนเลยจริงๆ เดี๋ยวซวย
　เรย์มุคงไม่เป็นไรล่ะมั้ง เพราะว่ามีเครื่องรางที่ไม่พังมากกว่าเครื่องรางที่พังแล้วของฮินะ ถึงจะมีอะไรเขียนอยู่เต็มไปหมดก็เถอะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คิสึเมะ

สยองขวัญ「ผีถังตก」
　•　ผู้ใช้ : คิสึเมะ
　•　เชิงอรรถ : เห็นได้ในช่วงเย็นของฤดูใบไม้ร่วงถึงฤดูหนาว
　•　ระดับอ้างอิง : ก็แค่ทำให้ตกใจเท่านั้นล่ะวะ
　สเปลการ์ดที่แค่จู่โจมอย่างกะทันหันจากด้านบนของต้นไม้หรือเพดานของโพรงถ้ำ ถ้าไม่โดนเล่นทีเผลอก็ไม่น่าตกใจเลยสักนิด



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คุโระดานิ ยามาเมะ

แมงมุม「รังแมงมุมในโพรงหิน」
　•　ผู้ใช้ : คุโระดานิ ยามาเมะ
　•　เชิงอรรถ : เหนียวหนึบ, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　รังแมงมุมขนาดใหญ่มักถูกสร้างอยู่ในที่มืดหรือที่แคบ ยัยนี่ก็พยายามวางกับดักโดยสร้างรังแมงมุมขึ้นเหมือนกัน
　แต่ว่ายัยนี่เป็นแมงมุมดิน ไม่ใช่แมงมุมธรรมดา จึงสร้างรังแมงมุมได้ในพริบตาและดึงเราเข้าไปหาเธอได้ในพริบตา
จัดเป็นรูปแบบศิลปะการแสดงที่คล้ายกับละครคาบุกิเป็นอย่างมาก (นัยถึงละครคาบุกิเรื่อง แมงมุมดิน)
　พวกแมลงนี่ลี้ลับดีแฮะ
(คำว่าแมลง(昆虫)ที่มาริสะใช้ นัยถึง แมลง (แมลงที่มี 6 ขา) ไม่ใช่ แมง (แมลงที่มี 8 ขา))



ยันต์มลพิษ「Filled Miasma」
　•　ผู้ใช้ : คุโระดานิ ยามาเมะ
　•　เชิงอรรถ : ทำลายสุขภาพ
　•　ความหดหู่ : ★★★★
　โพรงถ้ำน่ารังเกียจที่เต็มไปด้วยบรรยากาศเสียดแทง
　ขอแค่ไม่มียัยนี่อยู่ โพรงถ้ำก็คงไม่น่ารังเกียจขนาดนี้



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ยาคุโมะ รัน

ภูตรับใช้「งานเลี้ยงของสิบสองขุนพลเทพ」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ รัน
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ, รูปแบบทาสรับใช้
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลท่าใหญ่ของรูปแบบทาสรับใช้
　สเปลการ์ดขี้โกงที่ควบคุมทาส 12 ตัวจากระยะไกล ให้ตายสิ ฉันเองก็อยากได้ทาสที่ไม่ต้องคอยควบคุมด้วยตัวเองเหมือนกันโว้ย
　การโจมตีของทาสเหล่านี้ มองแวบแรกเหมือนเป็นการโจมตีเกรี้ยวกราดที่ไม่มีทางหลบได้
แต่พอมองดีๆจะพบว่าทาสแต่ละตัวแค่โจมตีอย่างเรียบง่ายซ้ำไปซ้ำมาเท่านั้นเอง แค่คอยระวังตัวที่หมุนติ้วๆอยู่ในกลุ่มนั้นก็ไม่มีอะไรน่ากลัวแล้ว



กระสุนภูตรับใช้「Ultimate Buddhist」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ รัน
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สวัสดิกะ 卍
　มันถูกบังคับให้หมุนรอบตัวรัน ราวกับการเต้น Folk Dance ในสวนของวัดเลย
พวกที่แข็งแกร่งมักจะมีสเปลการ์ดที่จำกัดการเคลื่อนไหวแบบนี้อย่างน้อย 1 แบบ
เป็นการแสดงออกว่ารับมือได้สบาย คล้ายกับฝ่ามือของพระโพธิสัตว์สินะ (ล้อตำนานไซอิ๋ว)
　รู้สึกว่าสวัสดิกะจะแสดงถึงขนหน้าอกของเทพเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ นึกแล้วว่าเทพเจ้านี่ต้องไม่ธรรมดา



「พันธะสัญญาของคอคคุริซัง」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ รัน
　•　เชิงอรรถ : ทาสรับใช้ที่มองไม่เห็น & รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　คอคคุริซังเป็นใครเดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง
　ดูเหมือนจะเป็นวิญญาณจิ้งจอก แต่พอถูกมนุษย์เรียกเชิญแล้วเกิดอารมณ์ดีเลยเริ่มทำตัวเลียนแบบเทพอินาริ
แต่มันเป็นเพียงวิญญาณที่ชื่นชอบการเล่นซน พอเบื่อก็จะสนุกสนานกับการหลอกให้มนุษย์กลัว
　ดูเหมือนมนุษย์ในหมู่บ้านกำลังนิยมเรียกเชิญคอคคุริซังมาทำนายดวงชะตา มีค่าพอจะลองอยู่เหมือนกัน อาจจับมาทำเป็นทาสได้ก็ได้



ภูตรับใช้「เซนคิโกะคิคุ้มภัย」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ รัน
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ, รูปแบบทาสรับใช้ที่มองไม่เห็น
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　นี่ก็ทาสรับใช้ที่มองไม่เห็น
　ท่าทางจิ้งจอกตัวนี้จะใช้ทาสบ่อยมาก แต่สิ่งที่น่าตกใจคือยัยนี่เองก็เป็นทาสของคนอื่นอยู่เหมือนกัน



ยอดมนุษย์「เอนโนะโอซึโนะทะยาน」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ รัน
　•　เชิงอรรถ : พบในโลกวิญญาณ, รูปแบบเสริมพลัง
　•　ระดับอ้างอิง : ตอนนี้คงไม่ไหว
　ท่าที่เสริมสมรรถนะร่างกายอย่างก้าวกระโดด ต้องแบบนี้แหละถึงรู้สึกว่าเป็นโยวไคหน่อย
　ดูเหมือนเอนโนะโอซึโนะจะเป็นจอมเวทในยุคอดีตกาลอันนานเนิ่น ต้องนับเป็นโคตรรุ่นพี่สินะ
　บินไปบนท้องฟ้าและสามารถใช้ทาสได้หลากหลาย สเปลการ์ดที่รันใช้ใบนี้บ่งบอกถึงภาพลักษณ์ของจอมเวทคนดังกล่าว
ดูเหมือนจะไม่ได้อัญเชิญมาจริงๆ แค่ช่วยเสริมสมรรถนะร่างกายตามภาพลักษณ์เท่านั้นเองเหรอ ไอ้โยวไคนี่



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　เชน

ยันต์เซียน「ไข่พญาวิหค」
　•　ผู้ใช้ : เชน
　•　เชิงอรรถ : พบบนถนนที่ไม่ค่อยมีผู้คนสัญจร
　•　ระดับอ้างอิง : สงสัยเรื่องไข่
　สเปลการ์ดที่ขว้างไข่นกใส่คู่ต่อสู้ การโจมตีสุดเรียบง่ายที่ก่อให้เกิดห่ากระสุนออกมาจากไข่
　แบบนี้น่าจะเรียกว่าพลังของไข่มากกว่าพลังของปิศาจแมวแฮะ สุดท้ายก็แค่แมวตัวหนึ่งสินะ



ยันต์ทะยาน「อิดะเทนทะยาน」
　•　ผู้ใช้ : เชน
　•　เชิงอรรถ : พบบนถนนที่ไม่ค่อยมีผู้คนสัญจร, รูปแบบเสริมพลัง
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่ไหวว่ะ
　ท่าที่เสริมสมรรถนะร่างกายอย่างก้าวกระโดด ท่าที่ทำให้ปิศาจแมวซึ่งว่องไวอยู่แล้วยิ่งว่องไวรวดเร็วมากขึ้นไปอีก
　Power UP อย่างไม่สมเหตุสมผลแบบนี้มนุษย์เลียนแบบไม่ได้แหงๆ



เทพยักษ์「จิโคะคุเทนคำราม」
　•　ผู้ใช้ : เชน
　•　เชิงอรรถ : พบบนถนนที่ไม่ค่อยมีผู้คนสัญจร
　•　ระดับอ้างอิง : ฝุ่นตลบ
　สเปลการ์ดที่ชูแขนขึ้นฟ้าแล้วส่งเสียงประหลาดออกมาจนรอบข้างสั่นสะเทือนจนฝุ่นที่สะสมตามจุดต่างๆร่ายรำขึ้นมา
　กลั้นหายใจเอาไว้จะดีกว่า ขืนหายใจเอาฝุ่นเข้าไปจะไม่ดีต่อสุขภาพ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คามิชิราซาวะ เคย์เนะ

ยันต์ชาติ「ไตรเทวภัณฑ์ -ดาบ-」
　•　ผู้ใช้ : คามิชิราซาวะ เคย์เนะ
　•　เชิงอรรถ : อุปกรณ์การสอนวิชาประวัติศาสตร์
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　ดูเหมือนจะใช้ในการสอนวิชาประวัติศาสตร์
　ดาบแห่งไตรเทวภัณฑ์ ดาบเมฆาสวรรค์ เพียงสะบัดดาบหนึ่งครั้งจะทำให้ต้นหญ้าโดยรอบไม่โตขึ้นมาอีกเลย
　สเปลการ์ดที่แสดงความโหดร้ายของดาบเล่มนั้นให้ปรากฏ แต่ดันกระจอกโคตรๆ



ยันต์ชาติ「ไตรเทวภัณฑ์ -มณี-」
　•　ผู้ใช้ : คามิชิราซาวะ เคย์เนะ
　•　เชิงอรรถ : อุปกรณ์การสอนวิชาประวัติศาสตร์
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　นี่ก็นำมาใช้ในการสอนวิชาประวัติศาสตร์อยู่บ่อยครั้ง เอาไว้เรียนรู้เป็นประสบการณ์
　มณีแห่งไตรเทวภัณฑ์ มณีงอแดงแปดคืบ คงคล้ายๆกับลูกแก้วหยินหยางล่ะมั้ง
　รูปทรงโค้งที่น่ารังเกียจนั่นเหมือนเคยเห็นที่ไหนน้า ที่แท้ก็คล้ายกับพวกผี(ยูวเรย์)นั่นเอง บางทีมณีงอพวกนี้อาจเป็นฟิกเกอร์ของผีก็ได้นะ



ยันต์ชาติ「ไตรเทวภัณฑ์ -กระจก-」
　•　ผู้ใช้ : คามิชิราซาวะ เคย์เนะ
　•　เชิงอรรถ : อุปกรณ์การสอนวิชาประวัติศาสตร์
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　นำมาใช้ในการสอนนักเรียนรุ่นโตเป็นครั้งคราว
　กระจกแห่งไตรเทวภัณฑ์ กระจกแปดคืบ ดูเหมือนจะเป็นรูปแบบลดคุณภาพของกระจกที่ใช้กันทั่วไป
　ความคมชัดในการสะท้อนต่ำ เลยสะท้อนได้ภาพที่ผิดเพี้ยนออกมา คงอยากบอกแบบนั้นล่ะมั้งน้า



ผลัดยุค「สะพานย้อนอิฉิโจว」
　•　ผู้ใช้ : คามิชิราซาวะ เคย์เนะ
　•　เชิงอรรถ : พบได้เป็นครั้งคราวที่หมู่บ้านมนุษย์, Fractal Type
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สะพานย้อนที่ว่ากันว่าชีวิตซึ่งสูญสิ้นไปแล้วจะกลับมาทางสะพานนี้ในชั่วระยะเวลาหนึ่ง ขนาดชีวิตยังกลับมาได้ ห่ากระสุนก็เลยกลับมาด้วย
　พอกลับไปยังอดีตมากๆเข้าก็เลยกลายเป็นห่ากระสุนที่ได้อารมณ์ประมาณนี้
　แต่ว่ามาสเตอร์สปาร์คของฉันยังน่าประทับใจไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะกลับไปในอดีตหรือมุ่งหน้าสู่อนาคตก็ตาม
กล่าวคือ ความเร็วของแสงได้ก้าวข้ามห้วงมิติและห้วงเวลาจนไม่เกิดความเปลี่ยนแปลงไงล่ะ กะแล้วเชียวว่าเลเซอร์ต้องแข็งแกร่งที่สุด
(มาริสะกล่าวได้ถูกต้องตามหลักการของทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ)



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โอโนะซึกะ โคมาจิ

เพลงมรณะ「ข้ามฝ่าหมอกหนาแปดชั้น」
　•　ผู้ใช้ : โอโนะซึกะ โคมาจิ
　•　เชิงอรรถ : โผล่มาได้แม้ไม่อยู่เหนือน้ำ, รูปแบบเฉพาะตัว (ล้อบทพูดของบอสใหญ่เกม Xexex)
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่คิดจะใช้อ้างอิง
　สเปลการ์ดที่พุ่งเข้าชนด้วยเรือที่มีผี(ยูวเรย์)จำนวนมากโดยสารอยู่
　หนังสือเล่มนี้บันทึกสเปลการ์ดมากมายเอาไว้เพื่อขยายขอบเขตของเวทมนตร์ของฉันให้กว้างขึ้น มิใช่เพื่อค้นคว้าหาวิธีรับมือ
แต่เอาผีมาใช้งานตามอำเภอใจแบบนี้ ไม่อยากเอามาใช้อ้างอิงอย่างแรง
　ที่สำคัญ ผีลอยอยู่ในอากาศ ไม่ได้นั่งเรือสักหน่อย ตกลงงานของยัยนี่คืออะไรกันแน่วะ ?



ยันต์แค้น「วิญญาณยึดติดอาลัยอาวรณ์」
　•　ผู้ใช้ : โอโนะซึกะ โคมาจิ
　•　เชิงอรรถ : ดูเหมือนวิญญาณจะแวะมาที่ริมน้ำ
　•　ความหดหู่ : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ทำให้มีผีตามมาสิง
　การถูกผีสิงคือสุดยอดแห่งความน่ารำคาญ ถ้าเป็นยุงก้นปล่องยังไล่ได้ แต่ผีมันทะลุผ่านมือได้เลยไล่ไม่ไป
　อื๋อ ? ทะลุได้แล้วสร้างความเสียหายได้ยังไงน่ะเหรอ
ความลับของความหดหู่ของผีถูกซ่อนอยู่ตรงนั้นไงล่ะ



คุณค่าแห่งมรณา「Price of Life」
　•　ผู้ใช้ : โอโนะซึกะ โคมาจิ
　•　เชิงอรรถ : คนดังในงานเลี้ยง, รูปแบบทาสรับใช้ (Invisible)
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดที่แสดงให้เห็นว่าชีวิตของคู่ต่อสู้สามารถเปลี่ยนเป็นเงินได้แค่ไหน
　ห่ากระสุนที่น่าสะพรึงกลัวซึ่งทำให้เราสั่นไหวเพราะมีเงินล้อมรอบกายแต่ต้องเจ็บตัวเพราะความงดงามของมัน
　แต่เรื่องที่สงสัยก็คือ ไม่ว่าจะให้ใครทำนายค่าเงินให้ เงินที่ได้ก็ไม่น่าจะแตกต่างกันมากเลยนี่หว่า ไม่ใช่ว่าแค่ถูกหยอกเล่นหรอกเหรอ ?
　ที่แน่ๆ หนึ่งชีวิตของมนุษย์น่ะ Priceless โว้ย



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　อาคิ ชิซึฮะ

ยันต์ใบไม้「ใบไม้ร่วงบ้าคลั่ง」
　•　ผู้ใช้ : อาคิ ชิซึฮะ
　•　เชิงอรรถ : สามารถเห็นได้เฉพาะช่วงสิ้นฤดูใบไม้ร่วง
　•　ระดับอ้างอิง : ทรมานใจในหลายๆความหมาย
　ใบไม้ร่วงนั่นแหละคือสเปลการ์ด ใบไม้ร่วงแลดูมืดมนต่างจากกลีบดอกไม้
　รู้สึกทรมานใจนิดหน่อย บ่อยครั้งที่ทำความสะอาดสวนแล้วรู้สึกหดหู่ขึ้นมา จึงเป็นสเปลการ์ดที่ไม่อยากเลียนแบบเลย



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　อาคิ มิโนริโกะ

ยันต์ฤดูใบไม้ร่วง「หัวใจของหญิงสาวกับท้องฟ้าฤดูใบไม้ร่วง」
　•　ผู้ใช้ : อาคิ มิโนริโกะ
　•　เชิงอรรถ : หัวใจของหญิงสาวที่พบเห็นได้ในช่วงต้นฤดูใบไม้ร่วง
　•　ระดับความเป็นหญิงสาว : ฉันไม่อ่อนไหวขนาดนั้นหรอกโว้ย
　สีและทิศทางของห่ากระสุนเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ
　ยอมรับว่าสภาพอากาศของฤดูใบไม้ร่วงนั้นเปลี่ยนแปลงง่าย แต่ไม่รู้ว่าหัวใจของหญิงสาวจะแปรเปลี่ยนง่ายรึเปล่า
　ตอนแรกดูเหมือนจะหลบง่าย แต่กระสุนหนาแน่นขึ้นทุกครั้งที่เปลี่ยนใจ แบบนี้มันหมายความว่ายังไงกันวะ



ผลผลิตอุดมสมบูรณ์「สัญญาของเทพแห่งธัญพืช」
　•　ผู้ใช้ : อาคิ มิโนริโกะ
　•　เชิงอรรถ : เห็นได้ในฤดูใบไม้ร่วงถึงฤดูหนาว
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　ให้ภาพลักษณ์ของพิธีกรรมที่ทำร่วมกับเทพเจ้าผู้มาเยือนในช่วงปีใหม่
　แสงแดดและสายฝนที่พอเหมาะ นั่นคือสิ่งที่ขาดไม่ได้สำหรับการกสิกรรม
เป็นห่ากระสุนที่เหม็นกลิ่นดินอย่างบอกไม่ถูก ซึ่งฉันไม่ได้มีรสนิยมแบบนั้นว่ะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ชาเมย์มารุ อายะ

ยันต์ทางแยก「แปดวิถีแห่งสวรรค์」
　•　ผู้ใช้ : ชาเมย์มารุ อายะ
　•　เชิงอรรถ : พบได้บ่อยครั้งเมื่อถูกขับไล่บนเส้นทางสู่ภูเขา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　ตอนแรกก็เป็นเส้นทางที่อันตรายอยู่แล้ว พอเทนกุโผล่มา ยิ่งอันตรายมากเข้าไปใหญ่
　เป็นห่ากระสุนที่มีภาพลักษณ์ของการอับจนหมดหนทาง แต่พอมองดีๆจะพบว่ามีเส้นทางอยู่ตรงกลาง
รู้สึกเหมือนตรงจุดนั้นคือเทนกุผู้มีหน้าที่หลักในการนำทางนั่นเอง (เพราะเทพแห่งการนำทางคือต้นแบบของเหล่าเทนกุ)
　แน่นอนว่าถ้าเป็นฉันก็ต้องยิงมาสเตอร์สปาร์คใส่ตรงกลางนั้นนั่นแหละ



เทพวายุ「ใบไม้พรางตัวเทพวายุ」
　•　ผู้ใช้ : ชาเมย์มารุ อายะ
　•　เชิงอรรถ : อายะมักใช้บ่อยๆตอนหนี
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่พรางตัวด้วยใบไม้จำนวนมหาศาล หนึ่งในวิชาภูตที่มีมาแต่โบราณ
　แต่ฉันคิดได้อย่างเดียวว่าการพรางตาแบบนี้ยิ่งทำให้ตำแหน่งที่อยู่ของอายะดูเด่นชัดขึ้น ปกติก็ชอบทำตัวเด่นอยู่แล้วด้วยล่ะนะ
　จะบอกว่าไม่มีช่องว่างให้เข้าใกล้อายะได้เลยก็ไม่ใช่เรื่องเกินเลยแต่อย่างใด จึงต้องพยายามหลบใบไม้ที่คมกริบจากระยะไกลแทน



「สายลมสยบมายา」
　•　ผู้ใช้ : ชาเมย์มารุ อายะ
　•　เชิงอรรถ : บินเร็วแหกกฎ, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ความเร็ว : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดซึ่งน่าจะเป็นที่สุดในเรื่องการบินไปบินมาด้วยความเร็วขั้นสุดยอด
　ความเร็วนี้ไม่ธรรมดาเลย จะบอกว่าทางนี้ไม่มีทางโจมตีเข้าเป้าเลยก็ไม่ใช่เรื่องเกินเลยแต่อย่างใด
ถ้าสามารถเคลื่อนที่ด้วยความเร็วขนาดนี้ได้โดยที่ไม่ต้องเสริมพลังอะไรเลยแบบนี้ คงสามารถทำอะไรได้ทุกอย่างเลยล่ะน้า
ไม่ต้องทำงานเอื่อยเฉื่อยอย่างนักข่าวหนังสือพิมพ์ก็ได้
　ห่ากระสุนนี้เอามาใช้อ้างอิงในการสร้างเวทมนตร์ไม่ได้เลยสักนิด รู้เพียงว่าการหลบหลีกต้องใช้ความพยายามอย่างเดียวเท่านั้น



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　อิบุคิ ซุยกะ

เทพยักษ์「Missing Purple Power」
　•　ผู้ใช้ : อิบุคิ ซุยกะ
　•　เชิงอรรถ : มักพบในงานเลี้ยง, รูปแบบเสริมพลัง (แอลกอฮอล์)
　•　ระดับอ้างอิง : ใครจะไปทำได้วะ
　พอเมาในงานเลี้ยงเป็นต้องขยายร่าง แต่ปกติก็เมาอยู่ตลอดอยู่แล้วนี่หว่า
　ของพรรค์นี้ไม่ใช่ห่ากระสุนแล้ว ใช้อ้างอิงไม่ได้เลยสักนิด เป็นแค่สัตว์ประหลาดธรรมดาเท่านั้นเอง



ยันต์ยักษ์「สังหารหมู่ที่ภูเขาโอโอเอยามะ」
　•　ผู้ใช้ : อิบุคิ ซุยกะ
　•　เชิงอรรถ : มักพบในงานเลี้ยง, เมาเหล้าถกเถียง
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่ล่ะ
　พอเมาในงานเลี้ยงเป็นต้องโดนจับทุ่มทุกที
　ก็บอกแล้วว่าไม่ใช่ห่ากระสุนหรืออะไรทั้งนั้น เจ็บโคตรเลยด้วย



สยองขวัญ「หมอกวงกตฟุ้งกระจาย」
　•　ผู้ใช้ : อิบุคิ ซุยกะ
　•　เชิงอรรถ : มักพบในงานเลี้ยง
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่น่าจะทำได้ว่ะ
　พอเมาในงานเลี้ยงเป็นต้องแสดงการสลายร่างเป็นหมอกให้คนอื่นดู
　สเปลการ์ดขี้โกงของยักษ์ที่ทำให้ทางนี้ไม่สามารถเล่นงานได้แม้แต่น้อย แต่ทางนั้นกลับโจมตีได้ตามใจชอบ
　ในระหว่างที่เป็นหมอกจะมองเห็นโลกนี้เป็นยังไงกันนะ
　ใช้อ้างอิงไม่ได้เช่นเคย



「ล้านอสูรท่องราตรี」
　•　ผู้ใช้ : อิบุคิ ซุยกะ
　•　เชิงอรรถ : มักพบในงานเลี้ยง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　ห่ากระสุนที่พอจะเรียกได้ว่าเป็นห่ากระสุนเพียงแบบเดียวของซุยกะ
　ทั้งที่มีแค่แบบเดียวแต่กลับโจมตีด้วยสิ่งของมากมายอย่างสมบูรณ์แบบ เป็นห่ากระสุนที่สมเป็นห่ากระสุนที่สุดในเกนโซวเคียว
　มันเป็นห่ากระสุนที่ใช้แต่ Power ล้วนๆจึงไม่มีกลยุทธหรืออะไรทั้งนั้น จะให้เลียนแบบก็ทำได้ยากเสียด้วย
　ทั้งที่ไม่ยอมใช้สเปลการ์ดที่สมกับเป็นสเปลการ์ด อุตส่าห์เห็นว่านานๆทีจะยอมใช้ออกมา ดันกลายเป็นสเปลการ์ดแหกกฎแบบนี้อีก
อย่างที่คิดเลยว่าพวกยักษ์นี่มันหลงยุคชัดๆ ไม่ได้เข้าใจวิธีการเล่นสเปลการ์ดซึ่งเป็นการละเล่นแบบใหม่ล่าสุดเอาเสียเลย



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โฮชิกุมะ ยูกิ

ยันต์ยักษ์「สิ่งเหนือธรรมชาติ」
　•　ผู้ใช้ : โฮชิกุมะ ยูกิ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่โลกใต้พิภพ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　ใช้ห่ากระสุนล้อมกรอบพื้นที่นั้นด้วยพละกำลังที่ผิดธรรมชาติ
　สิ่งที่น่าตกใจอย่างอัศจรรย์คือ มันเป็นห่ากระสุนที่เมตตาอย่างมากจนหลบได้ง่ายเกินคาดและสนุกสนาน
ถ้าสามารถกางห่ากระสุนแบบนี้ได้ก็สมควรที่จะถูกเล่าขานว่าเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติแล้วล่ะ



งานหนัก「พายุจากภูเขาโอโอเอยามะ」
　•　ผู้ใช้ : โฮชิกุมะ ยูกิ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่โลกใต้พิภพ, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　นี่แหละคือสเปลการ์ดที่พูดได้เต็มปากว่า ห่ากระสุนคือ Power
　ห่ากระสุนอันทรงพลังที่พัดกระหน่ำอย่างเกรี้ยวกราดราวกับกระแสลมจากภูเขา
ได้ต่อสู้กับห่ากระสุนที่เรียบง่ายแต่บ้าพลังแบบนี้มันช่างรู้สึกดีจริงๆเลยโว้ย
　แต่ว่ากระสุนลูกใหญ่แถมยังร้อนอีกต่างหาก ลมจากภูเขาก็เป็นลมร้อนชื้นๆเหมือนกันนี่นะ ถ้าเป็นสายลมที่สบายตัวกว่านี้ก็ดีสิ



ท่าไม้ตายจตุรเทพ「ท่าพิฆาตสามก้าว」
　•　ผู้ใช้ : โฮชิกุมะ ยูกิ
　•　เชิงอรรถ : ขาวจนน่าตกใจ, รูปแบบศิลปะการแสดง (ล้อคำโฆษณาของผงซักฟอก ATTACK)
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★★
　ไม่รู้หรอกนะว่าท่านี้มีหลักการยังไง
แต่ทุกครั้งที่ยูกิกระทืบเท้าลงไป ห่ากระสุนจะโผล่ออกมาในขอบเขตที่เธอเดินไปได้ในหนึ่งก้าวด้วยความหนาแน่นที่สูงมาก
　หากอยู่ในขอบเขตสามก้าวของเธอต้องตายคาที่แน่ๆ แต่สามก้าวของยูกิมันกว้างเกินไป กล่าวคือได้ตายคาที่แน่นอน ไม่ต้องห่วง
　แต่จุดที่วิเศษจริงๆก็คือการจัดวางห่ากระสุนให้สามารถสนุกไปกับมันได้ แสดงให้เห็นเลยว่าทั้งที่ต้องใช้แรงงานแต่เธอยังว่างพอจะเล่นสนุกได้
　น่าเสียดายที่มันเป็นท่าสุดมหัศจรรย์ของยักษ์จึงไม่น่าจะสามารถเลียนแบบได้
　แต่อย่างไรก็ดี พวกยักษ์เองก็มีอยู่มากมายหลายแบบเลยสินะ... หืม......



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ชิคิเอย์คิ ยามะซานาดู

ตัดสิน「สิบราชันย์พิพากษา」
　•　ผู้ใช้ : ชิคิเอย์คิ ยามะซานาดู
　•　เชิงอรรถ : ตายไปแล้วคงได้เห็นอีกครั้งล่ะมั้งน้า
　•　ความตื๊อ : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่นานๆจะได้เห็นสักครั้ง แต่คงเป็นเพราะยัยนี่ไม่ค่อยได้โผล่มาที่เกนโซวเคียวอยู่แล้วนั่นล่ะนะ
　ห่ากระสุน 10 ชุด (แบ่งกระสุนได้เป็น 4 แบบ) ถูกยิงออกมาตามลำดับอย่างต่อเนื่อง
　ห่ากระสุนที่ถูกแปลงให้เป็นรูปแบบอย่างยิ่งยวดทำให้ได้เห็นส่วนที่เป็นระบบของนรก
การพิพากษาถูกแปลงเป็นรูปแบบ หมายความว่ามาตรฐานในการพิพากษาก็คือตัวอย่างที่เกิดขึ้นในอดีตสินะ
　ถ้าอย่างนั้นคงพิพากษาฉันไม่ได้หรอก เพราะฉันเป็น The Only One ว่ะ



ตัดสิน「Guilty ・or ・Not-Guilty」
　•　ผู้ใช้ : ชิคิเอย์คิ ยามะซานาดู
　•　เชิงอรรถ : ขุมนรก or โลกวิญญาณที่แสนเรื่อยเปื่อย
　•　ระดับนรก : นรกของแท้
　การพิพากษาที่น่าสะพรึงกลัว ไม่สิ ห่ากระสุนต่างหาก
เป็นการพิพากษาแห่งขุมนรกที่ตัดสินว่ามีความผิดหรือไม่ด้วยการใช้กำลังแทบทั้งสิ้น ห่ากระสุนแห่งขุมนรกชัดๆ
　ยังไงก็เหอะ การใช้ Power เข้ากดดันแบบนี้มันขี้โกงนะ นอกจากฉันแล้ว ใครทำถือว่าขี้โกงทั้งนั้นแหละ
　ดูเหมือนห่ากระสุนพวกนี้ สีฟ้าหมายถึงไปได้ สีแดงหมายถึงจงหยุด สินะ นี่มันสัญญาณจราจรแห่งขุมนรกรึไง



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　เมดิซึน เมแลนคอลลี่

ยันต์พิษ「Poison Breath」
　•　ผู้ใช้ : เมดิซึน เมแลนคอลลี่
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบพิษจำกัดระบบประสาท
　•　ระดับอ้างอิง : การใช้พิษนี่มันออกจะ......
　สเปลการ์ดน่ารังเกียจ หากสัมผัสโดนแก๊สพิษที่เมดิซึนพ่นออกมาจะทำให้การเคลื่อนไหวทื่อลง
　เธอใช้วิธีการพ่นที่ทำให้ไม่สามารถหลบหมอกพิษได้ เพราะงั้นจึงต้องอดทนเท่านั้น



เพ้อคลั่ง「Into Delirium」
　•　ผู้ใช้ : เมดิซึน เมแลนคอลลี่
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบพิษจำกัดระบบประสาท
　•　ระดับอ้างอิง : สุขภาพเป็นสิ่งสำคัญ
　สเปลการ์ดที่โหดร้ายยิ่งกว่า Poison Breath
เพราะเป็นรูปแบบที่จำกัดขัดขวางการมองเห็นของฝ่ายเรา ห่ากระสุนส่วนใหญ่ถูกหมอกบังจนมองไม่เห็นเลย
　เวลาแบบนี้ต้องหลบด้วยตาแห่งจิตใจหรือโค่นเธอให้ได้ก่อนที่จะร่วงซะเองเท่านั้น
　ห่ากระสุนที่ขี้ขลาดแบบนี้ก็ไม่เลวนักหรอก ถ้าฉันเป็นคนเอามาใช้



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　สามพี่น้อง ปริซึมริเวอร์

ยันต์อึกทึก「Live Poltergeist」
　•　ผู้ใช้ : สามพี่น้องปริซึมริเวอร์
　•　เชิงอรรถ : เปิดแสดงสด(แบบคิดเงิน)ในลานกว้างหลายแห่ง
　•　ระดับเสียง : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดขี้ขลาดที่เข้ามาโจมตีพร้อมกันสามคน
โดยพื้นฐานแล้วสเปลการ์ดคือการประลองตัวต่อตัว แต่ทุกคนต่างใช้ผี(ยูวเรย์)หรือทาสรับใช้กันตามอำเภอใจเลยไม่ได้คิดมากอะไร
　ยัยพวกนี้แต่ละคนมีห่ากระสุนที่ค่อนข้างเฉพาะตัว แต่พอรวมตัวกันสามคนจะประสานงานกันอย่างดี
สมกับที่เป็นสามสาวพี่น้อง แต่หัวใจหลักในการบรรเลงของยัยพวกนี้กลับออกไปในแนวตัวใครตัวมัน
　ว่าแต่อาชีพหลักของยัยพวกนี้คืออะไรกันนะ......

ลูนาซ่า ปริซึมริเวอร์

บรรเลงเครื่องสาย「Guarneri del Gesù」
　•　ผู้ใช้ : ลูนาซ่า ปริซึมริเวอร์
　•　เชิงอรรถ : ใช้บ่อยเมื่อรีบร้อน, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับเสียง : ★★
　ห่ากระสุนที่โผล่มาใกล้ตัวอย่างกะทันหันจนน่าสะพรึงกลัว ดูเหมือนจะสร้างห่ากระสุนจากเสียงที่กำลังบรรเลงอยู่
　กำลังฟังเพลงเพลินๆแล้วเจออย่างนี้ ฉันไม่ชอบเลยว่ะ
　นักดนตรีดันทำให้ผู้ฟังเกิดความกลัวต่อเสียงเพลงแบบนี้ คิดอะไรอยู่กันแน่วะ......

เมแลง ปริซึมริเวอร์

วิญญาณเครื่องเป่า「Hino Phantasm」
　•　ผู้ใช้ : เมแลง ปริซึมริเวอร์
　•　เชิงอรรถ : ถึงไม่มีคู่ต่อสู้ก็ใช้ออกมา
　•　ระดับเสียง : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ซัดเราให้ปลิวด้วยลมหายใจที่ใช้เป่าเครื่องดนตรีทั้งหมด มันโบยบินไปรอบๆราวกับวิญญาณคนเป็นที่มีอิสระเสรี
　แต่ว่าเจ้าตัวไม่ได้สัมผัสทรัมเป็ตเลยสักนิด ถ้างั้นลมหายใจที่ลอยออกมานี่ของใครกันล่ะ ? วิญญาณลมหายใจที่ไม่ยึดติดทางโลกงั้นเหรอ.....

ลิริก้า ปริซึมริเวอร์

เครื่องดีดมรณะ「บรรเลงมรณะ Fazioli」
　•　ผู้ใช้ : ลิริก้า ปริซึมริเวอร์
　•　เชิงอรรถ : ใช้บ่อยเมื่อจะยั่วให้คนอื่นโกรธ
　•　ระดับเสียง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่แตกต่างจากพี่สาวทั้งสองคน เป็นห่ากระสุนที่เรียบง่ายสำหรับยัยนี่คนเดียว
　เรื่องนี้มีสาเหตุ นั่นคือการบรรเลงของยัยนี่น่าเบื่อ ไม่สิ ฝีมือสูงแต่เข้าไม่ถึงจิตใจ หรือจะเรียกว่าใส่ใจกับการบรรเลงมากเกินไปดีล่ะ......
　บางทีคงเป็นเพราะไม่มีจิตวิญญาณอยู่ในเครื่องดนตรีล่ะมั้ง ไม่ใช่เชิงเปรียบเทียบนะ หมายถึงดวงวิญญาณตรงๆเลยล่ะ
เป็นเพราะเอาแต่ดีดคีย์บอร์ดอย่างเดียวนั่นล่ะน้า



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ชิลโน่

ยันต์แช่แข็ง「Perfect Freeze」
　•　ผู้ใช้ : ชิลโน่
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นบ่อย, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　อุณหภูมิ : ★
　สุดยอดสเปลการ์ดเหนือความคาดหมายที่สามารถแช่แข็งห่ากระสุนทุกชนิดได้ในพริบตา
　หลังการแช่แข็ง น้ำที่ละลายจะเริ่มเคลื่อนไหวโดยกระเซ็นแบบสุ่มไปทั่ว
สิ่งที่จะเกิดขึ้นหลังการละลายนี้ไม่มีใครคาดเดาได้ แน่นอนว่าชิลโน่ก็เหมือนกัน
　กล่าวคือ ห่ากระสุนจะยากขึ้นหรือง่ายลง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับน้ำแข็ง จะว่าสุดยอดมันก็สุดยอดอยู่หรอก แต่คงเอามาใช้ไม่ได้จริงๆนั่นล่ะ



ยันต์แช่แข็ง「Minus K」
　•　ผู้ใช้ : ชิลโน่
　•　เชิงอรรถ : พบเป็นครั้งคราวเหนือทะเลสาบ
　•　อุณหภูมิ : ไม่อาจวัดค่าได้
　สเปลการ์ดที่แช่แข็งห่ากระสุนอย่างกะทันหันจนเกิดความแตกต่างของความหนาแน่นภายในกระสุนและเกิดรอยร้าวจนระเบิดออกมาอย่างแรง
　ใช้ห่ากระสุนน้อยที่สุดในการสร้างท่าโจมตีที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ถือว่าทำได้ไม่เลวเลย
　เพียงแต่ปริมาณของกระสุนช่วงก่อนระเบิดมีค่อนข้างน้อย ถ้าไปอยู่ใกล้ชิลโน่ก็แทบจะไม่โดนอะไรเลย
แต่เอาเถอะ สุดท้ายก็เป็นแค่ภูตล่ะนะ ถ้ารู้จักคิดถึงสมดุลระหว่างปริมาณกระสุนกับความหนาแน่นให้มากกว่านี้คงแข็งแกร่งขึ้นแน่ๆ......
　การคำนวณแบบนั้นจะให้ใครเป็นคนสอนเธอดีล่ะ
(ต่อจากบทของชิลโน่คือบทของเอย์ริน ล้อคำกล่าวที่ว่า คนบ้ากับอัจฉริยะห่างกันเพียงกระดาษกั้น)



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ยาโกะโคโระ เอย์ริน

ยันต์เทพ「เชื้อสายเทวดา」
　•　ผู้ใช้ : ยาโกะโคโระ เอย์ริน
　•　เชิงอรรถ : พบตอนเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　ช่วงชิงอิสรภาพของฉันด้วยเลเซอร์ที่สืบทอดวงศ์วานมานานหลายพันหลายหมื่นปี
　แสงพุ่งไปราวกับไม่มีวันสิ้นสุด แต่จริงๆแล้วมีว่ะ เพราะแสงจะเล็ดลอดออกสู่ภายนอกหรือถูกดูดซึมไปทีละน้อย
แต่เลเซอร์วงศ์วานนี้ดูท่าจะแผ่ขยายไปได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุด เพราะว่ามันถือกำเนิดเป็นเลเซอร์สายใหม่ขึ้นมาเรื่อยๆนั่นเอง
　ฉันตีความเอาเองว่าสิ่งนี้สื่อถึงการชอบทรมานตัวเองของเอย์ริน
　ยัยนั่นแทบจะไม่เข้ามาร่วมต่อสู้เลย จึงน่าเสียดายที่แทบไม่เคยเห็นสเปลการ์ดใบนี้



ฟื้นวิถี「เกมชีวิต -Life Game-」
　•　ผู้ใช้ : ยาโกะโคโระ เอย์ริน
　•　เชิงอรรถ : พบตอนเหตุราตรีนิรันดร์วิปลาส, รูปแบบจำกัดผสมผสาน
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดที่ทำให้ห่ากระสุนเกิดขึ้นรอบตัวอย่างกะทันหันแล้วหายไป
　ดูเหมือน Life Game จะเป็นการละเล่นที่จำลองความเป็นความตายของสิ่งมีชีวิต
ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่คงคล้ายกับการใส่แมลงลงไปในกล่องเลี้ยงแมลงแล้วสังเกตการเพิ่มจำนวนของมันล่ะมั้ง ?
　ดูเหมือนเอย์รินเคยกล่าวไว้ว่า 「หากพ่อแม่ไม่ยอมตายเสียที อาหารก็จะหมดลงจนต้องตายหมดทั้งบ้าน」 เห---



สาปสวรรค์「Apollo 13」
　•　ผู้ใช้ : ยาโกะโคโระ เอย์ริน
　•　เชิงอรรถ : ดูเหมือน 13 จะเป็นเลขอัปมงคลสำหรับผู้คน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　ดูเหมือนจะเป็นสเปลการ์ดที่สาปให้วัตถุบินทุกชนิดต้องร่วงลงมา
　ห่ากระสุนขยายตัวขึ้นในพริบตาและทำให้ต้องคอยระวังห่ากระสุนที่ส่องแสงแสบตาออกมาเรื่อยๆ
นี่คือการเผชิญหน้ากับสิ่งที่ไม่รู้จักสินะ (ล้อชื่อภาษาญี่ปุ่นของเรื่อง Close Encounter of the Third Kind)

　ฉันอยากวิจัยว่าจัดวางยังไงถึงได้รูปแบบอย่างนั้นออกมา
เคยมีข่าวลือว่าคำตอบของเธอคือสมการที่เรียบง่ายอย่างมาก...... แต่ฉันไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
　ดูเหมือนเอย์รินจะกล่าวไว้ว่า 「การคำนวณให้น้อยที่สุดจะทำลายวิชาวิศวกรรมการบินและอวกาศยานที่พัฒนาไปถึงจุดสูงสุด หืม---」



「กฎแห่งใยแมงมุมตาข่ายสวรรค์จับผีเสื้อ」
　•　ผู้ใช้ : ยาโกะโคโระ เอย์ริน
　•　เชิงอรรถ : พบตอนงานเทศกาล, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่ไหวล่ะมั้ง
　สเปลการ์ดที่เอย์รินเคยแสดงให้ดูในการละเล่น
　ช่วงชิงอิสรภาพโดยสมบูรณ์ ไม่ว่าจะอยู่ตรงไหนก็ถูกช่วงชิงอิสระไปจนสิ้น น่าสะพรึงกลัวจริงๆ
　แค่ขยับไม่ได้ยังไม่ยากเท่าไหร่ แต่ถ้าแค่เล่นกันยังขนาดนี้ รู้สึกเหมือนแพ้ไปแล้วเลยแฮะ
　ถ้ายิงมาสเตอร์สปาร์คได้มากมายขนาดนั้นก็ดีสิ



ยาลับ「กระต่ายมณีกลิ่นเซียน」
　•　ผู้ใช้ : ยาโกะโคโระ เอย์ริน
　•　เชิงอรรถ : พบตอนงานเทศกาล, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ถ้าพยายาม
　นี่ก็เป็นสเปลการ์ดที่เอย์รินเคยแสดงให้ดูในการละเล่น
　และนี่ก็เป็นสเปลการ์ดที่แทบจะขยับตัวไม่ได้อีกใบหนึ่ง ท่าทางยัยนี่จะชอบผนึกการเคลื่อนไหวของฉันซะเหลือเกิน
　แค่ช่วงแรกโอกาสชนะก็ริบหรี่ก็อยู่แล้ว แต่เอย์รินจะเปิดช่องว่างให้พอหลบได้ทุกครั้ง ถือว่าโชคดีว่ะที่ฉันไม่โง่
(ก่อนบทของเอย์รินคือบทของชิลโน่ ล้อคำกล่าวที่ว่า คนบ้ากับอัจฉริยะห่างกันเพียงกระดาษกั้น)



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ

ยันต์คลื่น「เนตรแดงสะกดจิต(Mind Shaker)」
　•　ผู้ใช้ : เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
　•　เชิงอรรถ : ไม่ดีต่อสายตา, รูปแบบจำกัดการมองเห็น
　•　ระดับสายตาเอียง : ★★★
　สเปลการ์ดที่ทำให้สายตาแย่ลงจนมองเห็นกระสุนเป็นสองชั้น
　เพื่อให้มองเห็นผิดเพี้ยนเลยจำเป็นต้องใช้ห่ากระสุนที่เรียบง่าย ซึ่งนั่นแหละคือจุดอ่อน
　อีกอย่าง ถึงมันจะมีสองชั้น แค่หลบสองครั้งก็พอแล้ว



ยันต์วิปริต「ปรับทัศน์หลอนลวงตา(Visionary Tuning)」
　•　ผู้ใช้ : เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
　•　เชิงอรรถ : บางทีอาจใช้ในการรักษาสายตา, รูปแบบจำกัดการมองเห็น
　•　ระดับสายตาเอียง : ★★★★★★
　ปรับแต่งการมองเห็นของมนุษย์ คล้ายกับการปรับระดับเสียงหรือการปรับความยาวคลื่นแสง
　หากจูนนิ่งผิดเพี้ยนก็จะมองเห็นภาพหลอนจนยิงไม่โดน หากปรับเข้าที่ก็จะมองเห็นภาพจริงเลยยิงโดน
　คลื่นไส้ว่ะ



ยันต์กระจาย「พระจันทร์แห่งความจริง(Invisible Full Moon)」
　•　ผู้ใช้ : เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
　•　เชิงอรรถ : ไม่มองสิ่งรำคาญตา, รูปแบบจำกัดการมองเห็น
　•　ระดับสายตาสั้น : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่มองไม่เห็นห่ากระสุนเลยแม้แต่น้อย
　ไม่ใช่แค่มองไม่เห็น ไม่โดนตัวกระสุนเลยด้วยซ้ำ......อ้าว แบบนี้ก็เท่ากับว่าหายไปอย่างสมบูรณ์เลยไม่ใช่เรอะ ?



ฝันคลั่ง「ความฝันอันบ้าคลั่ง (Dream World)」
　•　ผู้ใช้ : เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
　•　เชิงอรรถ : อย่างกับเห็นความฝัน, รูปแบบจำกัดการมองเห็น
　•　ระดับสายตาเอียง : ★★★★
　ห่ากระสุนมายาที่เรย์เซนเชี่ยวชาญ
　ห่ากระสุนแนวช่วงชิงอิสรภาพแบบเดียวกับอาจารย์ของเธอ
　เพียงแต่กรณีของยัยนี่ยังไม่สามารถผนึกการเคลื่อนไหวได้ในพริบตา จึงหลบง่ายอย่างกับฝันไปเลยว่ะ



กระสุนมายา「ภาพเหลื่อมมายา(Bluff Barrage)」
　•　ผู้ใช้ : เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
　•　เชิงอรรถ : แหกตา, รูปแบบจำกัดการมองเห็น
　•　ระดับภาพหลอน : ★★★★★
　ห่ากระสุนมายาที่แสนคุ้นเคย แม้จะไม่โดนตัว แต่ห่ากระสุนในสายตาก็กระจัดกระจายเป็นอย่างมาก
　ขอพูดให้ชัดๆเลยนะ ถ้ายิงไม่โดนก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอก (ล้อคำพูดของชาร์ จากเรื่องกันดั้ม)
　บางทีถ้าไม่พยายามใช้ความสามารถเกี่ยวกับภาพหลอน ยัยนี่อาจจะเก่งกว่านี้ก็ได้นะ ?



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โฮวไรซัน คางุยะ

สมบัติเทพ「Brilliant Dragon Barrette」
　•　ผู้ใช้ : โฮวไรซัน คางุยะ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าไปที่เรือนนิรันดร์จะได้เห็น, รูปแบบการใช้อุปกรณ์
　•　ระดับ Rare Item : ★★★★★
　ยัยนี่เป็นนักสะสมของหายากซึ่งมีความสุขเมื่อให้คนอื่นได้เห็นของหายากที่ตัวเองมีอยู่
แถมยังมีแต่ของที่ไม่เคยเห็นไม่เคยได้ยินทั้งนั้นเลย น่าอิจฉาโว้ย
　ดูเหมือนนี่จะเป็นส่วนหนึ่งของห่ากระสุนที่มังกรมีอยู่
　ส่องแสงสวยงามเอาการ อยากลองถามดูเหมือนกันว่าปกติแล้วเอาไปเก็บไว้ที่ไหน



สมบัติเทพ「Buddhist Diamond」
　•　ผู้ใช้ : โฮวไรซัน คางุยะ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าไปที่เรือนนิรันดร์จะได้เห็น, รูปแบบการใช้อุปกรณ์
　•　ระดับ Rare Item : ★★★★★
　บาตรที่สร้างจากเพชรซึ่งส่องแสงทอประกาย
　บาตรที่ไม่มีวันแตกสลายส่องแสงเจิดจ้าออกมาเป็นเลเซอร์อย่างไร้ระเบียบ
　แต่ฉันว่าคงไม่มีใครทำบุญให้กับพระที่มาเดินบิณฑบาตด้วยบาตรที่ทำจากเพชรหรอกนะ
　ว่าแต่เพชรก้อนใหญ่โตขนาดนี้ อยากลองถามดูเหมือนกันว่าปกติแล้วเอาไปเก็บไว้ที่ไหน



สมบัติเทพ「Salamander Shield」
　•　ผู้ใช้ : โฮวไรซัน คางุยะ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าไปที่เรือนนิรันดร์จะได้เห็น, รูปแบบการใช้อุปกรณ์
　•　ระดับ Rare Item : ★★★★
　โล่หนังที่ไหม้ไฟอยู่เสมอ ตอนไปตั้งแคมป์คงสะดวกน่าดูเลยแฮะ
　แต่ฉันมีอุปกรณ์ที่ปล่อยไฟได้รุนแรงกว่าอยู่แล้ว เลยไม่อิจฉาของหายากชิ้นนี้เท่าไหร่
　เจ้านี่ไม่ได้ปล่อยไฟรุนแรงมากนัก ห่ากระสุนที่เกิดจากการใช้อุปกรณ์ชิ้นนี้เลยไม่แข็งแกร่งพอที่จะเอามาใช้อ้างอิง



สมบัติเทพ「Life Spring Infinity」
　•　ผู้ใช้ : โฮวไรซัน คางุยะ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าไปที่เรือนนิรันดร์จะได้เห็น, รูปแบบการใช้อุปกรณ์
　•　ระดับ Rare Item : ★★★★★
　น้ำพุแห่งชีวิตที่ผุดขึ้นมาอย่างไม่สิ้นสุด ฉันเดาว่าคนที่สร้างอุปกรณ์ชิ้นนี้ขึ้นมาต้องเป็นยัยนั่นแน่ๆ
ใช่แล้ว ยัยคนที่ชื่นชอบการช่วงชิงอิสรภาพของผู้อื่นโดยใช้แสงแห่งชีวิต (นัยถึงเอย์ริน)
　ว่าแต่ ชีวิต เนี่ยส่องแสงได้สินะ



สมบัติเทพ「กิ่งมณีโฮวไร　-ดินแดนสีฝัน-」
　•　ผู้ใช้ : โฮวไรซัน คางุยะ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าไปที่เรือนนิรันดร์จะได้เห็น, รูปแบบการใช้อุปกรณ์(ออกแนว Bug เล็กน้อย)
　•　ระดับ Rare Item : ★★★★★★
　กิ่งไม้ที่กลายเป็นห่ากระสุนเจ็ดสี อันที่จริงจัดว่าเป็น Bug Type นิดหน่อย
　สเปลการ์ดใบนี้ถ้าให้พูดแบบชัดๆคือมันยากแบบแหกกฎเลยล่ะ ต้องเป็นอย่างนั้นแหงๆ เพราะมันดันมีอัญมณีตั้ง 7 ชิ้นแน่ะ
　คิดว่าถ้าเอาลูกแก้วหยินหยางมาสลับสักลูกก็คงไม่มีใครรู้...... แต่ปกติแล้วเอาไปเก็บไว้ที่ไหนกันน้า



สิ่งเรียกร้องที่เป็นไม่ได้ครั้งใหม่「เพดานผืนเดียวแห่งวัดคินคาคุ」
　•　ผู้ใช้ : โฮวไรซัน คางุยะ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าไปที่เรือนนิรันดร์จะได้เห็น, รูปแบบการใช้อุปกรณ์เชิง Bug Type
　•　ระดับ Rare Item : ★★★★★★★
　แผ่นไม้ที่มีขนาดใหญ่อย่างบ้าบอคอแตก มันน่ากลัวตรงที่บอกว่าเป็นแผ่นเดียวนี่แหละ นึกภาพไม่ออกเลยว่าตอนเป็นต้นไม้จะใหญ่ขนาดไหน
　เอาเพดานแบบนั้นติดตัวมาด้วยมันแหกกฎน้า แรงกดดันเหมือนเจอกำแพงขนาดใหญ่อย่างผิดปกติเลยล่ะ
แถมคางุยะดันยกเพดานนั่นขึ้นมาให้ทุกคนเห็นได้ด้วยสองมือของเธอ ช่างน่ากลัวจริงๆ
　ที่แน่ๆคือของหายากชิ้นนี้มันเกะกะเลยไม่อยากได้
　สุดท้ายแล้วสเปลการ์ดของคางุยะก็มีแต่พวกที่ใช้อุปกรณ์แบบพิเศษจนเอามาอ้างอิงไม่ได้
ยัยนี่แทบจะไม่ใช้ความสามารถของตัวเองในการประลองสเปลการ์ดเลยน้า คงไม่เข้ากับสเปลการ์ดล่ะมั้ง พวกชาวนครจันทราเนี่ย



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　อินาบะ เทอิ

กระต่ายเผ่น「Fluster Escape」
　•　ผู้ใช้ : อินาบะ เทอิ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าโชคดีจะได้เห็นที่ป่าไผ่หลงทาง
　•　ระดับความรวนเร : ★★★
　ฝูงกระต่ายวิ่งหนี
　แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงวิ่งช้านัก ทั้งที่กระต่ายเคยมีภาพลักษณ์ว่ารวดเร็วยิ่งกว่านี้
　ห่ากระสุนมีชีวิตที่น่ารังเกียจเพราะไม่วิ่งเป็นเส้นตรงเลยแม้แต่น้อย



「Ancient Duper」
　•　ผู้ใช้ : อินาบะ เทอิ
　•　เชิงอรรถ : ถ้าโชคดีจะได้เห็นที่ป่าไผ่หลงทาง
　•　ระดับอ้างอิง : ฉันไม่โกหก
　ได้ภาพลักษณ์จากการหลอกฉลามเพื่อข้ามทะเลในยุคโบราณ
　กระต่ายในยุคนั้นคงรวดเร็วน่าดูเลยนะ แล้วสมัยนี้ถอยหลังลงคลองรึไงหว่า
　ห่ากระสุนนี้ไม่มีทางอื่นนอกจากเข้าไปใกล้เทอิให้มากที่สุด กล่าวคือถ้าไม่ทุ่มสุดตัวเข้าไปเซ้าซี้เปิดโปงการโกหกก็แพ้แน่นอน
　รู้สึกหงุดหงิดที่ถูกช่วงชิงอิสรภาพโดยจำกัดการเคลื่อนไหว เรือนนิรันดร์มีแต่พวกที่ชอบสเปลการ์ดแนวนี้ทั้งนั้นเลยน้า



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คาเอนเบียว ริน (โอริน)

ยันต์แมว「Cat's Walk」
　•　ผู้ใช้ : โอริน
　•　เชิงอรรถ : ช่วงนี้แม้แต่บนพื้นพิภพก็พบเห็นได้, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับความอึดอัด : เหมือนมีเห็บเกาะอยู่เลย
　แมววิ่งไปวิ่งมาในสวน อ่านการเคลื่อนไหวของแมวไม่ได้เลยแฮะ แต่ว่าการเคลื่อนไหวของห่ากระสุนกลับสามารถอ่านได้ง่าย
　หากหลบอย่างใจเย็นก็ไม่มีอะไรให้พูดถึง แต่การเคลื่อนไหวของยัยนี่เหมือนแมวมากกว่าเชน เลยทำให้สับสนน่าดู



วิญญาณแค้น「Spleen Eater」
　•　ผู้ใช้ : โอริน
　•　เชิงอรรถ : รู้สึกเหมือนจะถูกจับกิน, รูปแบบทาสรับใช้ระเบิดตัวเอง
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่คิดจะใช้อ้างอิงว่ะ
　อัญเชิญวิญญาณอาฆาตที่โปรดปรานอารมณ์ความรู้สึกด้านลบ เช่น ความแค้นหรือความเจ้าอารมณ์ของมนุษย์
　Spleen หมายถึง ม้าม อวัยวะภายในอันที่เป็นสิงสถิตของอารมณ์ความรู้สึกของมนุษย์นั่นเอง
　พวกมันจะโผล่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้แล้วตรงเข้าจู่โจมมนุษย์ที่มีอารมณ์ความรู้สึกอย่างช้าๆ
หากถูกจู่โจมจะโดนกลืนกินอารมณ์ความรู้สึกด้านลบจนรู้สึกสบายใจ......งั้นเหรอ ?



ไถ่โทษ「ภูเขาเข็มแห่งอดีตนรกภูมิ」
　•　ผู้ใช้ : โอริน
　•　เชิงอรรถ : นรกของแท้
　•　ความเจ็บ : ★★★★★
　สเปลการ์ดบนยอดภูเขาเข็มจำนวนนับไม่ถ้วนกับวิญญาณที่เจ็บปวดทรมานเลยอาละวาด
　ภูเขาเข็มแบบนั้นต่อให้ไม่ใช่วิญญาณก็เจ็บ สเปลการ์ดใบนี้ทำให้ได้ลิ้มรสชาติของนรกที่สมกับเป็นนรก
　แถมโดนวิญญาณที่เจ็บปวดทรมานพุ่งชนก็เจ็บเหมือนกัน นี่มันนรกภูเขาเข็มรึไงฟะ



ภูตสาป「Zombie Fairy」
　•　ผู้ใช้ : โอริน
　•　เชิงอรรถ : คืนนี้ ซอมบี้ออกมาเต้นรำ, รูปแบบทาสรับใช้
　•　ความร่าเริง : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ดูคล้ายกับ......วิญญาณอาฆาตเข้าสิงศพของภูตแล้วฟื้นขึ้นมา
　อันที่จริงแล้วเป็นแค่พวกภูตอารมณ์ดีที่แสร้งทำเป็นซอมบี้แล้วแห่เข้ามารุมโจมตีเท่านั้นเอง
　รูปแบบทาสรับใช้ยุคดั้งเดิม ถ้าไม่มีพวกภูตอารมณ์ดีก็เริ่มท่านี้ไม่ได้



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　เรย์อุจิ อุทสึโฮะ (โอคูว)

ปรมาณูร้อน「Nuclear Fusion」
　•　ผู้ใช้ : เรย์อุจิ อุทสึโฮะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่ก้นบึ้งของใต้พิภพ, โคตรตระการตา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　ลูกไฟความร้อนสูง ห่ากระสุนแบบนี้แค่เฉี่ยวนิดเดียวไม่เป็นไรก็จริง
แต่ถ้าสัมผัสโดยตรงแม้แต่นิดเดียวคงเป็นอันตรายถึงชีวิตแน่ๆ เพราะงั้นต้องหลบให้ห่างเข้าไว้
　ฉันคิดว่าคงมีวิธีรับมือแค่วิธีเดียวคือต้องแม่นยำและกล้าเสี่ยงเท่านั้น
　ต่อให้เป็นเตาแปดวิถี Mini ก็คงให้กำเนิดความร้อนสูงแบบนี้ไม่ได้ล่ะน้า ปรมาณูหลอมรวมนี่มันสุดยอดไปเลยแฮะ



「Meltdown สวรรค์นรก」
　•　ผู้ใช้ : เรย์อุจิ อุทสึโฮะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่ก้นบึ้งของใต้พิภพ, โคตรสุดยอดตระการตา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　ในบรรดาห่ากระสุนของยัยนี่ทั้งหมด นี่คือสเปลการ์ดที่ก่อให้เกิดลูกไฟขั้นสูงสุด
　Meltdown มันคืออะไรหว่า ร้อนสุดยอดเลยแฮะ หวานจนต้องละลายเหมือนชื่อเลยล่ะมั้ง (ไม่ใช่ขนมหวานนะ)
　ปรมาณูหลอมรวมนี่มันสุดยอดไปเลยแฮะ Meltdown ได้ด้วย (แต่ตามทฤษฎีแล้ว...เป็นไปไม่ได้)



ยันต์ระเบิด「Mega Flare」
　•　ผู้ใช้ : เรย์อุจิ อุทสึโฮะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่ก้นบึ้งของใต้พิภพ, อันตราย
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่พัดลูกไฟความร้อนสูงให้ปลิวออกมาด้วยแรงระเบิด สิ่งที่อันตรายคือความเร็วของมัน
　โคตรชอบสเปลการ์ดแบบนี้เลย อุณหภูมิโคตรสูง โคตรร้อนเลย
　แต่ความหนาแน่นต่ำเลยรู้สึกว่ากระจอกไปหน่อยในการใช้โจมตี



ดาวเพลิง「Fixed Star」
　•　ผู้ใช้ : เรย์อุจิ อุทสึโฮะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่ก้นบึ้งของใต้พิภพ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　ท่านี้ให้ภาพลักษณ์เหมือนการเคลื่อนที่ของดวงดาวล่ะมั้ง
　แต่นั่นมันสิทธิบัตรของฉันนะโว้ย



「Subterranean Sun」
　•　ผู้ใช้ : เรย์อุจิ อุทสึโฮะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่ก้นบึ้งของใต้พิภพ, รูปแบบศิลปะการแสดง & จำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่สร้างพระอาทิตย์ขึ้นในใต้พิภพ
　ตัวยัยนี่เองกลายเป็นพระอาทิตย์ไปแล้ว แปลว่าฉันคือดาวเคราะห์งั้นเหรอ
　พระอาทิตย์ก่อให้เกิดแรงดึงดูดขึ้นได้แม้แต่ในใต้พิภพ ฉันเลยต้องสู้ไปพลาง โดนดึงให้ร่วงไปพลาง
　กล่าวคือฉันถูกโจมตีจากข้างล่าง จำได้ว่าเห็นภาพหลอนเหมือนกำลังถูกลากลงไปในขุมนรกเลย
ไม่สิ นี่มันใต้พิภพที่เคยเป็นขุมนรกนี่หว่า ถ้างั้นคงถือว่าพูดไม่ผิดเลยสักนิดสินะ
　บางทีอาจจะเคยมีพระอาทิตย์อยู่ในขุมนรกก็ได้มั้ง



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ยาซากะ คานาโกะ

เทศกาลเทพ「Expanded ・Onbashira」
　•　ผู้ใช้ : ยาซากะ คานาโกะ
　•　เชิงอรรถ : เทศกาลพิลึกหาใดเทียม
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　เทศกาลพิลึกที่ขว้างเสาไม้ขนาดใหญ่ออกมา
　สเปลการ์ดน่ารังเกียจที่บอกให้รู้ว่ากำลังออมมืออยู่
　รู้สึกเหมือนคานาโกะกำลังบอกว่า ถ้าหากเอาจริง ข้าจะขว้างออนบาชิระใส่แบบไม่มีช่องว่างให้หลบเลย
　แต่เอาเถอะ ฉันชอบตรงที่ยัยนั่นเข้าใจว่าสเปลการ์ดคือการละเล่นนี่ล่ะนะ


ธัญพืชที่ถูกลืม「Unremembered Crop」
　•　ผู้ใช้ : ยาซากะ คานาโกะ
　•　เชิงอรรถ : ต้องให้ความสำคัญกับธัญพืชสิ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　ข้าวถูกขว้างออกมา
　ดูเหมือนจะเป็นสเปลการ์ดที่ช่วยผลักดันคุณค่าของข้าวที่ถูกลืม แต่ก็ยากที่จะเข้าใจแฮะ
ข้าวในสมัยก่อนเคยเม็ดใหญ่กว่านี้งั้นเหรอ จะบอกว่าถึงมีจำนวนน้อยแต่ก็มีคุณค่างั้นเหรอ



ลี้ลับ「ยามาโต Torus」
　•　ผู้ใช้ : ยาซากะ คานาโกะ
　•　เชิงอรรถ : ก่อให้เกิดห้วงมิติพิศวง
　•　ระดับศาลเจ้า : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ปล่อยห่ากระสุนออกมาทางเดิมตลอดไม่ยอมหยุด
　เหมือนโลกกำลังวนลูป ว่าแต่ท่าโจมตีนี้รู้สึกจะคล้ายกับสเปลการ์ดของใครบางคน อ้อ ใช่แล้ว เรย์มุนั่นเอง
　เรย์มุแค่พุ่งเป็นเส้นตรงก็สามารถล้อมกรอบบริเวณรอบๆได้ ลักษณะเหมือนกันเปี๊ยบเลย
　ศาลเจ้าเป็นสถานที่ซึ่งมอบพลังแบบนั้นให้รึไงกันนะ มีแต่คำที่เกี่ยวข้องกับอาณาเขตอย่าง เขตแดน หรือ พื้นที่ศาลเจ้า ซะด้วยสิ



มังกรสวรรค์「ต้นกำเนิดแห่งสายฝน」
　•　ผู้ใช้ : ยาซากะ คานาโกะ
　•　เชิงอรรถ : ความลี้ลับของธรรมชาติอันยิ่งใหญ่
　•　ระดับอ้างอิง : สนใจมากแต่เอามาใช้อ้างอิงไม่ได้
　สเปลการ์ดที่แสดงให้เห็นว่า ฝนสร้างแม่น้ำ
　เคยคิดว่าแม่น้ำมันก็อยู่ตรงนั้นของมันอยู่แล้ว แต่จริงๆแล้วมันคือสิ่งที่เกิดจากน้ำฝนมารวมตัวกันอันเป็นความจริงที่รู้กันทั่วไปต่างหาก
　เมื่อฝนตกลงสู่ปฐพีก็จะไหลจากที่สูงลงสู่ที่ต่ำ กล่าวคือ ห่ากระสุนนี้อยากบอกว่าที่อยู่ของมนุษย์เป็นที่ต่ำสินะ



ยันต์เทพ「โอมิวาตาริที่ถูกเทพเดินผ่าน」
　•　ผู้ใช้ : ยาซากะ คานาโกะ
　•　เชิงอรรถ : ห่ากระสุนฮั้วสร้างถนน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดสร้างถนนของผู้รับเหมาก่อสร้าง
　ถนนสายนี้สวยงามแต่ไม่ยั่งยืน ในฐานะสเปลการ์ดจัดว่าเรียบง่าย กระจอก ไร้ซึ่งแรงกดดัน แต่ถนนสวยจนเผลออยากเข้าใกล้ขึ้นมาเลย
　แต่ถนนสายนี้คงไม่อนุญาตให้มนุษย์เดินล่ะมั้ง พอสัมผัสถึงได้เจ็บแบบนี้ เพราะงั้นมนุษย์จึงควรอยู่ห่างจากถนนสายนี้ให้มากเข้าไว้
　จะบอกว่าเป็นเทพเจ้าเลยใช้ชีวิตหรูหราได้สินะ ทั้งที่โยวไคส่วนใหญ่ไม่ต่างจากมนุษย์เพราะมีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าแท้ๆ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โมริยะ สุวะโกะ

เทพพื้นเมือง「ท่านมือยาวเท้ายาว」
　•　ผู้ใช้ : โมริยะ สุวะโกะ
　•　เชิงอรรถ : เทพเจ้ารูปร่างพิลึก, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับความพิลึก : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ปิดทางหนีด้วยพลังของเทพเจ้าที่มีมือเท้ายาวคล้ายกับโยวไค
　เทพพื้นเมืองนี่โดยสรุปแล้วก็คือเทพเจ้าของพวกบ้านนอกสินะ
การที่เทพเจ้าบ้านนอกมีรูปร่างพิลึกพิลั่นแบบนี้ ไม่ใช่ว่าจริงๆแล้วเป็นโยวไคที่แสร้งทำตัวเป็นเทพเจ้าหรอกเหรอ



อุปกรณ์เทพ「ห่วงเหล็กโมริยะ」
　•　ผู้ใช้ : โมริยะ สุวะโกะ
　•　เชิงอรรถ : ใหญ่ แต่บางกว่าที่คิด
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างห่วงเหล็กขนาดใหญ่โคตรออกมา
　ท่าโจมตีที่เรียบง่ายแต่บ้าพลังแบบนี้ฉันชอบนะ ถึงมันจะใหญ่เกินไปจนตกใจนิดหน่อยก็เถอะ
　แต่พอถามว่าห่วงเหล็กพวกนี้คืออะไร กลับได้คำตอบมาว่ามันคือ ฮูลาฮูป เทพพื้นเมืองนี่สุดยอดจริงๆแฮะ



ยันต์ต้นกำเนิด「หยกแห่งแม่น้ำที่น่ารังเกียจ」
　•　ผู้ใช้ : โมริยะ สุวะโกะ
　•　เชิงอรรถ : ว่ายน้ำได้สบายๆที่ศาลเจ้าบนภูเขา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　ดูเหมือนสถานที่ชื่ออิโตอิกาวะของโลกภายนอกจะมีหยกให้เก็บได้อยู่ แถมยังมีเรื่องเล่าขานแย่ๆด้วย......
　สเปลการ์ดใบนี้ให้ภาพลักษณ์เหมือนการไหลของแม่น้ำ แต่ห่ากระสุนไม่ได้ไหลเหมือนแม่น้ำ
ฉันคิดว่ามันแปลกๆตรงที่เดี๋ยวก็โดนกระแสน้ำพัด เดี๋ยวก็โดนกระแสน้ำต้าน
　หยกมีลักษณะพิเศษตรงที่ไม่แข็งแต่ทำลายได้ยาก ต่อให้ตกพื้นก็ไม่แตก และอันที่จริงแล้วฉันชอบหยกว่ะ



ล่ากบ「กบโดนงูกลืนเพราะปาก」
　•　ผู้ใช้ : โมริยะ สุวะโกะ
　•　เชิงอรรถ : พบได้ที่ศาลเจ้าบนภูเขา, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับเสียงร้อง: ★★★★★★★
　สเปลการ์ดตอบโต้ของกบที่ถูกงูกลืนกิน หรือจะเรียกว่าฝูงกบที่ส่งเสียงเอะอะดีล่ะ
　สเปลการ์ดใบนี้ เมื่อกบส่งเสียงออกมาก็จะเริ่มส่งเสียงต่อเนื่องกันเป็นลูกโซ่แล้วโจมตีใส่ผู้ที่อยู่ใกล้
ด้วยเหตุนี้จึงต้องรีบออกห่างจากกบก่อนที่พวกมันจะเริ่มส่งเสียงร้อง
　ที่น่าตลกก็คือ ยิ่งพยายามหลบยิ่งกระโจนเข้าสู่อ้อมแขนของสุวะโกะ
การทำให้รู้สึกเหมือนกบกลืนกินคนแบบนี้คือการตอบโต้ของกบที่ถูกงูกลืนกินงั้นเหรอ



「มหาสงครามสุวะ　～ ตำนานเทพพื้นเมือง vs ตำนานเทพภาคกลาง」
　•　ผู้ใช้ : โมริยะ สุวะโกะ
　•　เชิงอรรถ : เดี๋ยวเดะ ฉันเป็นมนุษย์ธรรมดานะ, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับความมั่ว : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่โยนฉันเข้าไปสู่สนามรบที่ไม่มีอยู่ในความทรงจำของฉัน สุดยอดตัวสร้างปัญหาเลย
　การต่อสู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับตัวเองเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าไม่หลบกระสุนลูกหลงให้ได้ตลอดรอดฝั่งก็ไม่มีทางชนะ
หรือจะเรียกว่าเป็นสเปลการ์ดที่ทำได้แค่หนีไปเรื่อยๆอย่างเดียวก็ว่าได้
　สนามรบแบบไหนงั้นเหรอ ก็มีวัชพืชโตขึ้นมาเรื่อยๆและมีคมมีดเหล็กคอยถางออกเรื่อยๆ แสดงถึงความหดหู่ของคนสวน......ล่ะมั้ง ?



ยันต์คำสาป「ท่านมิชากุจิ」
　•　ผู้ใช้ : โมริยะ สุวะโกะ
　•　เชิงอรรถ : พบได้ที่ศาลเจ้าบนภูเขา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สมกับเป็นเทพพื้นเมือง ซึ่งในความคิดของฉันก็คือโยวไคนั่นเอง
　ดูเหมือนเทพพื้นเมืององค์นี้จะควบคุมด้านกสิกรรมเป็นหลัก ภาพลักษณ์ของห่ากระสุนเลยเป็นธัญพืชที่พริ้วไหวไปตามสายลม
　งดงามด้วยความเรียบง่ายอันไร้ที่สิ้นสุด
แม้จะไม่แข็งแกร่งมากนัก แต่หากล้อเล่นกับเทพเจ้าองค์นี้ เธอจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แผ่นดินแห้งแล้ง ธัญพืชเหี่ยวเฉาลงทันตาเห็น
หากกลายเป็นแบบนั้นแล้ว สเปลการ์ดใบนี้คงกลายเป็นท่าโจมตีที่เกรี้ยวกราดกว่านี้แน่ๆเลยน้า
　อยากเห็นสเปลการ์ดแบบใหม่ๆอยู่เหมือนกัน สักวันหนึ่งต้องลองแหย่ให้โกรธดูซะแล้ว
ถึงแม้ว่าถ้าพืชผลทางการเกษตรแห้งเหี่ยวแล้วจะเดือดร้อนก็เถอะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　อลิส มาร์กาทรอยด์

ยันต์ฟ้าอ่อน「ตุ๊กตาฝรั่งเศสแห่งความเมตตา」
　•　ผู้ใช้ : อลิส มาร์กาทรอยด์
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นบ่อยเมื่อเจอยัยนี่, รูปแบบทาสรับใช้ศิลปะการแสดง
　•　จำนวนตุ๊กตา : ★★★★★★
　สเปลการ์ดของอลิสผู้ชอบใช้ทาสรับใช้ ห่ากระสุนส่วนใหญ่ถูกยิงออกมาจากตุ๊กตา
　ดวงตาสีฟ้า วิธีเพิ่มจำนวนกระสุนเก๋ไก๋ดี เรียกว่า France งั้นเหรอ ว่าแต่ France นี่มันเป็นสถานที่แบบไหนกันนะ
　ที่แน่ๆคือสเปลการ์ดใบนี้ใช้รูปแบบเดิมเสมอ จึงหลบไม่ยากเลย หลบได้สบายมากพอที่จะนึกภาพต่างประเทศที่ไม่เคยเห็นเลยล่ะ



ยันต์มืด「ตุ๊กตาลอนดอนสีหมอก」
　•　ผู้ใช้ : อลิส มาร์กาทรอยด์
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นบ่อยเมื่อเจอยัยนี่, รูปแบบทาสรับใช้ศิลปะการแสดง
　•　จำนวนตุ๊กตา : ★★★★★★★
　London เมืองแห่งหมอก แปลว่านี่คือตุ๊กตาต้องคำสาปที่ลอยอยู่ท่ามกลางหมอกนั่นงั้นเหรอ
　ห่ากระสุนมีความหนาแน่นสูงอย่างแท้จริงจึงหลบยากเล็กน้อย แต่ยังไม่เท่าไหร่หรอก
　ตุ๊กตาหมุนติ้วติ้วอยู่รอบตัวอลิส ยัยนี่มีสเปลการ์ดแบบนี้อยู่เยอะ คงเอาไว้ป้องกันตัวด้วยล่ะมั้ง
หรือเป็นเพราะมีตุ๊กตาหลายตัวเลยต้องควบคุมให้เคลื่อนไหวเรียบง่ายเอาไว้ก่อนกันแน่นะ
　แต่ยังไงก็เหอะ ยัยนี่ควบคุมตุ๊กตาได้คล่องแคล่วเป็นบ้าเลย



ยันต์สาป「Straw Doll Kamikaze」
　•　ผู้ใช้ : อลิส มาร์กาทรอยด์
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นบ่อยเมื่อเจอยัยนี่
　•　จำนวนตุ๊กตา : Many Many
　สเปลการ์ดที่ขว้างตุ๊กตาฟางต้องคำสาปออกมา
　พลังคำสาปอันเหลือล้นถูกทำให้กระจายออกมา จัดว่าค่อนข้างน่ากลัวเลยล่ะ ไม่ได้หลบยากอะไร แค่น่ากลัว เดี๋ยวจะซวยเอาได้
　ไม่อยากเข้าใกล้ตุ๊กตาฟางให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เลยหนีออกมาห่างๆ แต่ถ้าทำอย่างนั้นก็จะหลบไม่พ้น
　หรือว่านี่คือคำสาป



ยันต์แดง「Doll Mira Ceti」
　•　ผู้ใช้ : อลิส มาร์กาทรอยด์
　•　เชิงอรรถ : พบเห็นบ่อยเมื่อเจอยัยนี่
　•　จำนวนตุ๊กตา : ★★★★★
　สเปลการ์ดจำนวนน้อยนิดที่เจ้าตัวโจมตีอย่างเรียบง่ายเข้ามาเอง
　แต่พวกตุ๊กตาโจมตีเข้ามาด้วยห่ากระสุนที่ทรงพลังกว่าเหมือนทุกที
　ก็รู้อยู่ว่าเจ้าตัวมัวแต่ควบคุมตุ๊กตาเลยใช้เวทมนตร์แรงๆไม่ได้ แต่อย่างอลิสน่าจะใช้เวทมนตร์ที่ทรงพลังสุดๆได้น้า



เวทเชิดหุ่น「Return Inanimateness」
　•　ผู้ใช้ : อลิส มาร์กาทรอยด์
　•　เชิงอรรถ : ใช้บ่อย, รูปแบบทาสรับใช้ระเบิดตัวเอง
　•　ตุ๊กตาที่ขึ้นสวรรค์ : Full Price
　ระเบิดตุ๊กตาที่ทรงพลัง อาจเรียกได้ว่าเป็นตุ๊กตาระเบิดตัวเอง แต่ตัวอลิสที่เป็นคนควบคุมตุ๊กตาให้อุ้มระเบิดมานั่นแหละที่น่ากลัว
　มีความเป็นไปได้ที่ตุ๊กตาทุกตัวสามารถระเบิดได้ เลยรู้สึกกลัวจนเข้าใกล้ตุ๊กตาไม่ได้
　ปกติแล้วจะให้ทาสรับใช้ยิงกระสุน พอใช้เสร็จก็ทำให้ระเบิด ช่างอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมจริงๆ
ในฐานะจอมเวทก็อยากศึกษาเรียนรู้อยู่หรอก......แต่ฉันไม่คล่องแคล่วพอจะควบคุมตุ๊กตาซะด้วยสิน้า
　ให้ตายสิ อยากได้ทาสรับใช้ที่ยอมฟังคำสั่งทุกอย่างอย่างสมบูรณ์แบบจริงๆ
บางทีการหลอกภูตมาเป็นพวกอาจจะได้ผลดีก็ได้ ยังไงฉันก็คงจะไม่ทำให้พวกมันระเบิดอยู่แล้ว



「ผู้ลึกลับแห่งโรงละคร Grand Guignol」
　•　ผู้ใช้ : อลิส มาร์กาทรอยด์
　•　เชิงอรรถ : จัดวางกระสุนอย่างสมบูรณ์แบบ, รูปแบบทาสรับใช้ศิลปะการแสดง
　•　จำนวนตุ๊กตา : ★★★★★★★★★★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ปล่อยห่ากระสุนออกมาจากตุ๊กตาอย่างไร้ปรานี
　พอทำให้อลิสเอาจริงขึ้นมา เธอจะใช้สเปลการ์ดที่ประมาทไม่ได้แบบนี้
　แต่ว่านี่เป็นตัวอย่างชั้นดีของห่ากระสุนแหกตา เพราะเราแทบจะไม่จำเป็นต้องระวังห่ากระสุนความเร็วสูงส่วนใหญ่เลย
จึงสามารถตั้งใจหลบกระสุนให้พ้นได้ด้วยวิธีการหลบที่ชัดเจน
　อลิสเองก็คิดว่ามันเป็น 「ห่ากระสุนที่สร้างขึ้นเพื่อการละเล่นซึ่งดูแล้วไม่น่าจะหลบได้」 เลยได้ผลลัพธ์ออกมาแบบนี้ล่ะมั้ง
แต่ฉันว่ามันง่ายเกินไปนะ......



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　แพชูลี่ โนว์เลดจ์

ยันต์ไฟ「Agni Shine」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์พื้นฐาน, หนังสือไหม้
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดเกลียวไฟ ห่ากระสุนที่เรียบง่ายที่สุด
　ของแค่นี้ฉันเองก็ทำได้ แต่พอดูดีๆจะพบว่ามีช่องโหว่ระหว่างเกลียว ทำให้หลบได้ง่าย
　ฟังดูเหมือนทำได้ไม่ยาก แต่ท่าทางจะมีเคล็ดลับในการปล่อยไฟให้เกิดช่องโหว่ขึ้นอย่างเป็นจังหวะแฮะ



ยันต์น้ำ「Princess Undine」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์พื้นฐาน, หนังสือเปียก
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดสาดก้อนน้ำซึ่งพุ่งเป็นเส้นตรงเลยอ่านทางออกได้ง่าย
　เพราะงั้นเลยยิงเลเซอร์ออกมาล่ะมั้ง เพื่อปรับความยากให้มากขึ้น



ยันต์ไม้「Sylphae Horn」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์พื้นฐาน, หนังสือปลิว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดใบไม้ร่ายรำในสายลม
　เวทมนตร์จำพวกนี้ฉันเองก็เชี่ยวชาญเหมือนกัน
มันเป็นสเปลการ์ดแสนสบายที่ใช้ออกมาครั้งหนึ่งแล้ว แค่มองดูผลที่ตามมาก็พอ แต่ปัญหาคือฝ่ายเราไม่ได้ลงมือด้วยตัวเองโดยตรง



ยันต์ทอง「Metal Fatigue」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์พื้นฐาน, ไม่เกิดอะไรขึ้นกับหนังสือ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่ซัดกระสุนซึ่งสร้างจากโลหะออกมา
　กระสุนจะแตกเป็นลูกปรายกลางทาง ในโลกของห่ากระสุน พวกที่แตกแล้วยากขึ้นมีอยู่มากมาย
สาเหตุเป็นเพราะไม่ว่าเราจะโดนกระสุนแบบไหนเข้าไป แพ้ก็คือแพ้อยู่ดี



ยันต์ดิน「Lazy Trilithon」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์พื้นฐาน, หนังสือเปื้อน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่ซัดก้อนโคลนออกมา
　มันคือการเล่นสาดโคลนดีๆนี่เอง ถ้าโดนเข้าก็จะเปื้อนโคลนจนตัวเหม็นโคลนไปหมด



ยันต์จันทรา「Silent Selene」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ชั้นสูง, อ่านหนังสืออย่างเงียบงัน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่สาดแสงจันทร์ลงมาในแนวตั้งฉาก
　เวทมนตร์ธาตุที่ผ่านมาล้วนเข้าใจได้ง่าย แต่เฉพาะพระจันทร์กับพระอาทิตย์เท่านั้นที่ยังเป็นปริศนาว่าสังกัดธาตุใด



ยันต์ตะวัน「Royal Flare」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ชั้นสูง, คอแห้ง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　เวทมนตร์ที่ก่อให้เกิดการระเบิดของมวลแสง
　แม้ว่าจะหลบได้ยาก แต่ถ้าเตรียมวิธีหลบเอาไว้ดีๆก็จะรู้ว่าไม่ใช่สเปลการ์ดที่ยากเย็นแต่อย่างใด



ยันต์ไฟ & ดิน「Lava Cromlech」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ผสมผสาน, หนังสือเปื้อนไหม้ไฟ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่สาดก้อนโคลนและลูกไฟออกมาพร้อมกัน โคลนไหม้เหล่านั้นค่อนข้างอันตราย
　ดูเหมือนมือซ้ายและมือขวาจะใช้เวทมนตร์คนละชนิดกัน แต่น่าจะต้องร่ายอาคมนี่นา ทำยังไงถึงร่ายสองอาคมได้ในเวลาเดียวกันหว่า
(ล้อท่าประสานเวทในเรื่อง ได ตะลุยแดนเวทมนตร์)



ยันต์ไม้ & ไฟ「Forest Blaze」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ผสมผสาน, หนังสือไหม้ปลิว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดใบไม้กับลูกไฟ ต้องระวังใบไม้ที่ร่วงโรยลงมาโดนไฟแล้วกลายเป็นไฟป่า
　ใบไม้ปลิวว่อนไปมาด้วยตัวของมันเอง ถ้าเป็นแบบนี้น่าจะร่ายอาคมซ้ำซ้อนได้ง่าย ชักรู้สึกว่าขี้โกงขึ้นมาหน่อยแล้วสิ



ยันต์น้ำ & ไม้「Water Elf」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ผสมผสาน, หนังสือเปียกตากลม
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ซัดก้อนน้ำและมวลอากาศออกมา ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่ใช้ใบไม้



ยันต์ดิน & ทอง「Emerald Megalith」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ผสมผสาน, Emerald กับ Aquamarine เป็นหินที่ไม่แตกต่างกัน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างก้อนโคลนออกมาสร้างเป็นอัญมณี
　ไอ้ที่เรียกว่า วิชาเล่นแร่แปรธาตุ งั้นเหรอ ?



ยันต์จันทรา & ไม้「Satellite Himawari」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ผสมผสาน, ปลิวอย่างเงียบงัน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ดอกทานตะวันหมุนวนไปรอบๆคล้ายกับดวงจันทร์
　ใช้เซนส์แบบไหนถึงเอาดอกทานตะวันมาทำเป็นห่ากระสุนแบบนี้กันนะ
แต่แพชูลี่เคยบอกว่าอ้างอิงเรื่องดอกทานตะวันโคจรรอบโลกมาจากตำราเวทของโลกภายนอกซะด้วยสิ อืม---
(นั่นมันดาวเทียม Weather Satellite Himawari (ฮิมาวาริ = ทานตะวัน) ของญี่ปุ่นต่างหาก)



ยันต์ไฟน้ำไม้ทองดิน「ศิลานักปราชญ์」
　•　ผู้ใช้ : แพชูลี่ โนว์เลดจ์
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์ผสมผสาน, รูปแบบทาสรับใช้โดยมีหนังสือหลากหลาย
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ทำให้ธาตุพื้นฐานทั้งห้าของเวทมนตร์ตกผลึก แล้วใช้ให้ศิลาเหล่านั้นในการยิงเวทมนตร์
　แต่เป็นเพราะเรียกใช้เวทมนตร์หลายชนิดในเวลาเดียวกัน ห่ากระสุนที่ออกมาจากศิลาแต่ละก้อนจึงอ่อนแอ
บางทีคงทำได้แค่ยิงห่ากระสุนออกมาโดยอัตโนมัติเท่านั้นล่ะมั้ง
　อยากรู้วิธีการสร้างศิลาแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่ว่าจะอ่านหนังสือเล่มไหนก็ไม่เจอวิธีการสร้างที่เป็นรูปธรรมเลย
　ศิลานักปราชญ์ สิ่งที่รู้มาจากการอ่านหนังสือก็มีแค่
เปลี่ยนแร่ห่วยๆเป็นแร่ล้ำค่า ฟื้นพลังชีวิตให้ทุกคน(ล้อเกม Dragon Quest) ใช้ปรุงอาหารได้อร่อย(ล้อเกม Atelier Rorona) เท่านั้นเอง
แหม อยากลองทำเป็นบ้าเลยว่ะ ปิ่นโตห้าสีที่มีราดหน้าด้วยศิลานักปราชญ์



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　เรมิเลีย สคาร์เลท

ทัณฑ์สวรรค์「Star of David」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เวทมนตร์อัญเชิญปิศาจ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　ดาวแห่งดาวิด พื้นฐานในหมู่พื้นฐานสำหรับจอมเวท
　แต่วงเวทที่ยัยนี่ใช้นั้นไม่ธรรมดาเลย มันเป็นสัญลักษณ์ของปิศาจอย่างที่เห็นนี่ล่ะ
　เป็นการบอกว่าจะอัญเชิญพลังของปิศาจที่เธอจะใช้นับจากนี้ไปออกมาสินะ



คำสาป「คำสาปของ Vlad Tepes」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เลือดสุดยอด, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างมีดเปื้อนเลือดออกมา เขียนไว้แค่นี้คงดูเหมือนกระจอกสินะ
แต่หยดเลือดกลายเป็นห่ากระสุนแล้วพุ่งมาโจมตีได้นี่สิที่น่ากลัว
　เลือดจะเริ่มเคลื่อนไหวตามคำสั่งของเรมิเลีย ราวกับว่ามันมีความคิดเป็นของตัวเอง
　เลือดพวกนี้ต้องสุดยอดแหงๆ



ยันต์แดง「Scarlet Meister」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง
　•　ระดับความไร้ปรานี : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ยิงห่ากระสุนออกมาด้วยกำลัง เป็นอะไรที่โหดร้ายมาก
　แต่เดิมกระสุนของเรมิเลียก็มีขนาดใหญ่จนต้องหลบอย่างเดียวอยู่แล้ว แต่นี่ไม่รู้ว่าเป็นบ้าอะไรถึงได้โจมตีมาทุกทิศทางเลย
　แบบนี้ก็ต้องหลบอย่างสุดกำลังเท่านั้นน่ะสิ



「Red Magic」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เลือดสุดยอด, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่สาดอะไรสักอย่างที่มีเลือดหยดอยู่ออกมาเป็นจำนวนมาก
　ดูเหมือนแค่เลือดที่มีสารสกัดจากผีดูดเลือดก็สามารถกลายเป็นห่ากระสุนได้แล้ว เลือดเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง กลายเป็นสเปลการ์ดที่แข็งแกร่ง
　นึกแล้วเชียวว่าเลือดพวกนี้สุดยอดจริงๆ



ยันต์แดง「Bloody Magic Square」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เลือดโคตรสุดยอด, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่สาดมีดที่มีเลือดหยดอยู่ออกมาเป็นจำนวนมากอย่างไม่น่าเชื่อ
　อันที่จริงสาดเลือดออกมาตั้งแต่แรกเลยน่าจะแข็งแกร่งกว่านี้นะ ไม่สิ ให้ฉันสู้กับเลือดเลยยังอาจจะยากกว่านี้
　ให้ตายสิ เลือดพวกนี้เนี่ยสุดยอดไปเลยแฮะ



หอกเทวะ「Spear ・the ・Gungnir」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างห่ากระสุนออกมาด้วยความเร็วสูงสุดยอดจนห่ากระสุนกลายสภาพเป็นของแหลมคมคล้ายหอก
　แทนที่จะเรียกว่าโดนกระสุน ฉันรู้สึกว่าคำว่าโดนแทงน่าจะเหมาะกว่านะ ใช้แรงขว้างกระสุนจนเป็นอย่างนี้ได้ไงฟะ



ยันต์แดง「นครไร้ราตรี Red」
　•　ผู้ใช้ : เรมิเลีย สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : หายง่วงเลย
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่สร้างกางเขนขนาดยักษ์ด้วยอะไรสักอย่างที่เหมือนกับห่ากระสุน ดูคล้ายออร่าสีแดงที่กำลังลุกไหม้ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่ไฟ
　สัมผัสแล้วเจ็บ เจ็บเหมือนโดนห่ากระสุน
　ท่าโจมตียิ่งใหญ่แต่ไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นหากไม่เข้าใกล้ก็จะไม่อันตรายเลยสักนิด
เป็นสเปลการ์ดรูปแบบเดียวกับมาสเตอร์สปาร์คของฉัน
　มาสเตอร์สปาร์คคือไฟจากเตาแปดวิถี Mini แต่ท่านี้ของยัยนี่คือการรวบรวมพลังของรัตติกาล
ว่ากันว่าถ้ามองแล้วจะมีเลือดคั่งในตาจนนอนไม่หลับ
　ว่าแต่ ทำไมต้องเป็นกางเขนด้วยล่ะ
ดูเหมือนจะเป็นเพราะตั้งท่ากางแขนสองข้างเลยออกมาเป็นรูปร่างแบบนั้นเท่านั้นเอง ไม่ได้มีความหมายอะไรลึกซึ้งเป็นพิเศษ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ฟลังดร์ สคาร์เลท

ต้องห้าม「คาโกเมะคาโกเมะ」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　หน้าหลังมีแต่ห่ากระสุน นี่คือสเปลการ์ดที่ล้อมรอบด้วยห่ากระสุน
　จากนั้นปล่อยห่ากระสุนขนาดใหญ่เพื่อทลายห่ากระสุนที่ล้อมอยู่
เป็นรูปแบบของสเปลการ์ดที่หาดูได้ยากเพราะใช้การตัดกันระหว่างห่ากระสุนกับห่ากระสุน
　อันที่จริง พอห่ากระสุนตัดกับห่ากระสุนแล้วจะกลายเป็นการละเล่นที่ไม่อาจควบคุมได้ เลยน่ากลัวอยู่เหมือนกัน
แต่ก็สมกับที่เป็นน้องสาวผู้บ้าคลั่ง เธอไม่ได้ใส่ใจเรื่องแบบนั้นเลยแม้แต่น้อย
　แต่ก็ไม่ได้ยากเย็นสักเท่าไหร่ เธอออมมืออยู่รึไงนะ



ต้องห้าม「Four of a Kind」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง, รูปแบบทาสรับใช้
　•　ระดับการแยกร่าง : ★★★
　สเปลการ์ดที่แยกร่างแล้วยิงไม่ยั้ง ถ้าแยกร่างได้คงทำอะไรได้ทุกอย่างเลยสิน้า ฉันคิดอย่างนั้นพลางรู้สึกอยากได้ทาสรับใช้



ต้องห้าม「วงกตแห่งรัก」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหวแห่งความรัก
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดที่บังคับให้หลบตามวิธีจำเพาะ
ถึงมันจะแค่หมุนรอบตัวฟลังดร์ แต่ที่จริงแล้วต้องเคลื่อนไหวสวนทางกับห่ากระสุน มันเป็นกับดักแบบนั้นแหละ
　บังคับให้อีกฝ่ายหมุนสวนทางงั้นเหรอ คำว่าวงกตแห่งรักอธิบายเรื่องนี้ได้ดีทีเดียว



ต้องห้าม「Lævateinn」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง, รูปแบบหยุดก่อนถึงตัว
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดที่กวัดแกว่งดาบไฟขนาดใหญ่ไปทั่ว ไม่สิ พูดว่าดาบขนาดใหญ่ยังไม่ถูก มันเป็นดาบโคตรใหญ่ยักษ์เลยต่างหาก
　ถ้าแกว่งดาบพรรค์นั้นในบ้านต้องเป็นอันตรายแน่
　ต่อให้เป็นผีดูดเลือดก็ยังจัดว่าใหญ่เกินไปอยู่ดีล่ะมั้ง ถึงได้กวัดแกว่งไม่คล่องตัวเท่าไหร่ เลยหลบปลายดาบได้ง่าย
　แต่สิ่งที่น่าสะพรึงกลัวของดาบนั่นไม่ใช่ตัวดาบหรอก แต่เป็นกระสุนไฟที่เกิดจากการแกว่งดาบต่างหาก



กระสุนต้องห้าม「Catadioptric」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่ใช้กำแพงและกระสุนสะท้อนที่พึ่งพาพละกำลัง
　สมเป็นพี่น้องกันจริงๆ ห่ากระสุนคล้ายเรมิเลียเลย แต่ของฟลังดร์มีลูกเล่นเยอะไปหน่อย
　



กระสุนลับ「สุดท้ายก็ไม่มีใครอยู่เลยเหรอ?」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่คฤหาสน์มารแดง, รูปแบบทาสรับใช้ที่มองไม่เห็น
　•　ระดับการเล่นคนเดียว : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ว่า ถ้าฉันโดนเล่นงานก็จะไม่เหลือใคร
　อีกฝ่ายหายตัวไปแล้วโจมตีมาจากทางไหนก็ไม่รู้ น่ากลัวมาก
　แปลว่าการหลบห่ากระสุนต้องขึ้นอยู่กับการมองเห็นอีกฝ่ายเท่านั้นงั้นเหรอ
　ที่แน่ๆ อยากให้สอนวิธีหายตัวชะมัดเลยว่ะ



ต้องห้าม「การละเล่นต้องห้าม」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : กางเขนเต็มไปหมด
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดที่ขว้างกางเขนจำนวนมหาศาลออกมา
　ทำไมต้องเป็นกางเขนงั้นเหรอ ดูเหมือนจะเป็นเพราะที่บ้านของเธอมีอยู่เยอะแยะ
เป็นนักล่ากางเขนรึไงนะ หรือว่าเป็นของติดตัวของมนุษย์ที่กลายมาเป็นอาหารกันนะ



ต้องห้าม「Forbidden Fruit」
　•　ผู้ใช้ : ฟลังดร์ สคาร์เลท
　•　เชิงอรรถ : ต้องห้าม
　•　ระดับอ้างอิง : ต้องห้าม
　สเปลการ์ดความหนาแน่นสูงสุดยอด ระดับนี้ไม่ใช่การละเล่นแล้วโว้ย
　ตอนนี้ถูกสั่งห้ามไปแล้ว เป็นผลไม้ต้องห้าม(Forbidden Fruit)ของแท้เลยล่ะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　นางาเอะ อิคุ

ยันต์หนาม「ปลาหลังหนามเมฆสายฟ้า」
　•　ผู้ใช้ : นางาเอะ อิคุ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นในหมู่เมฆ, รูปแบบเฉพาะตัว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่เปลี่ยนตัวเองเป็นกระสุนขนาดใหญ่แล้วพุ่งเข้าชน
　การที่บุกทะลวงเข้ามาโดยไม่สนใจการโจมตีของฝ่ายเราจัดว่าเป็นท่าโจมตีที่เรียบง่ายแต่แข็งแกร่งเกินคาด
　สเปลการ์ดใบนี้ช่วยทำให้ฉันระลึกได้อีกครั้งว่า กระสุนแค่นัดเดียวก็แข็งแกร่งเกินพอ



ลูกแก้วแสง「นัยน์ตามังกรเปล่งแสง」
　•　ผู้ใช้ : นางาเอะ อิคุ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นในหมู่เมฆ
　•　ระดับอ้างอิง : ★
　สเปลการ์ดที่ให้ภาพลักษณ์ของมังกรที่โบยบินพลางเปล่งแสงออกจากดวงตา ท่ามกลางเมฆฝนฟ้าคะนอง
　ว่าแต่มังกรเขาบินวนไปวนมาแบบนี้เหรอ



โลกเมฆ「สวนสายฟ้าแห่งทะเลเมฆครึ้ม」
　•　ผู้ใช้ : นางาเอะ อิคุ
　•　เชิงอรรถ : ปล่อยให้เป็นไปตามสายฟ้า (ล้อวลี ปล่อยให้เป็นไปตามสายลม)
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่บุกทะลวงเข้าไปในหมู่เมฆฝนฟ้าคะนอง
　ต้องต่อสู้ท่ามกลางสายฟ้าแลบที่แล่นพล่านอย่างอิสระไปทั่ว
　สายฟ้าฟาดลงมาจากที่สูง แปลว่าถ้าทำตัวเด่นจะเป็นภัย(โดยสายฟ้า)สินะ



ปลามังกร「กระสุนข้ารับใช้แห่งวังมังกรแหวกว่าย」
　•　ผู้ใช้ : นางาเอะ อิคุ
　•　เชิงอรรถ : ตัวชาไปหมดเลยโว้ย
　•　ระดับการผ่อนคลายจากอาการเมื่อยบ่า : ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
　สเปลการ์ดที่ยิงกระสุนแสงหมุนวนจากรอบทิศทาง รู้สึกคล้ายปลาที่กำลังว่ายน้ำอย่างสงบ
　สเปลการ์ดใบนี้ไร้จุดบอด แต่เคลื่อนที่ช้าเลยไม่ค่อยน่ากลัวเท่าไหร่
　แต่ว่าสายฟ้านี่น่ากลัวแฮะ ถ้าทำได้ก็ไม่อยากโดนเลยว่ะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ฮินะนาอิ เทนชิ

ฟ้าดิน「ถึงจะชอบอาละวาดแต่ก็เป็นพระแม่ธรณีนะ」
　•　ผู้ใช้ : ฮินะนาอิ เทนชิ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นบนสวรรค์
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่น่าจะเลียนแบบได้
　สเปลการ์ดที่ทำให้เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงจนพื้นผิวขรุขระไปหมด
　พอเทนชิฟาดแก่นหินลงบนพื้นด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัว พื้นดินบริเวณอื่นจะผุดขึ้นมาราวกับเป็นปฏิกิริยาตอบโต้
　คงคล้ายๆกับตอนดึงลิ้นชักล่ะมั้ง พอปิดแรงๆแล้วชั้นอื่นกลับพุ่งออกมา ฉันจะเลียนแบบได้มั้ยนะ ? ไม่ล่ะ ไม่ไหวมั้ง ฉันไม่ตัวหนักขนาดนั้น



สัมผัสเทพ「หินสะกดธรณี」
　•　ผู้ใช้ : ฮินะนาอิ เทนชิ
　•　เชิงอรรถ : หินทับไหดอง
　•　ระดับอ้างอิง : ไปลุยกับลูกแก้วหยินหยางเลย
　ฉายแสงเพื่อสยบปฐพีที่สะบักสะบอม แล้วเปลี่ยนให้กลายเป็นแก่นหิน
　ฉันเองก็อยากนั่งบนแก่นหินแบบเทนชิบ้าง แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงนั่งไม่ได้
　มันเป็นเหมือนเมฆตีลังการึไงฟะ
(ชื่อเรียกเมฆของซุนหงอคงในตำนานไซอิ๋ว บ้างก็ว่าเป็นชื่อเรียกวิชาเซียนขี่เมฆ)



ฟ้าดิน「ปฐพีที่อยู่ห่างไกลจนมองเห็นโลกอยู่เบื้องล่าง」
　•　ผู้ใช้ : ฮินะนาอิ เทนชิ
　•　เชิงอรรถ : สถานที่ก่อสร้าง
　•　ระดับอ้างอิง : อ้างอิงไม่ไหวหรอก
　สเปลการ์ดที่ทำให้ผืนดินผุดพุ่งขึ้นมาอย่างไม่สิ้นสุด
　พอเทนชิปักดาบลงไปตรงไหน ผืนดินตรงนั้นก็จะพุ่งขึ้นมา และจะพุ่งขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงอวกาศในที่สุด
　น่าจะทำความเสียหายอย่างร้ายแรงให้กับมนุษย์ที่ไม่ถูกโรคกับที่สูง
　สเปลการ์ดของยัยนี่ส่วนมากไม่ใช่ห่ากระสุนแฮะ



「สวรรค์ชั้นมโนคติสีเพลิงของมนุษยชาติทั้งมวล」
　•　ผู้ใช้ : ฮินะนาอิ เทนชิ
　•　เชิงอรรถ : มีท่าที่รูปแบบคล้ายกันอยู่แล้ว
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　เลเซอร์พลังปราณขนาดมหึมาราวกับจะอัดให้จมดิน
　เป็นสเปลการ์ดที่ดูคล้ายกับมาสเตอร์สปาร์คของฉัน
แต่อันที่จริงแล้วนี่ไม่ใช่เลเซอร์ เป็นกลุ่มก้อนของกระสุนปราณที่มีความหนาแน่นสูงสุดยอดและมีความเร็วสูงสุดยอดต่างหาก
　กล่าวคือ ถ้าโดนต้องเจ็บโคตรแน่ๆ



ยันต์จิต「สภาวะไร้ซึ่งกิเลสตัณหาทั้งปวง」
　•　ผู้ใช้ : ฮินะนาอิ เทนชิ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นบนสวรรค์, รูปแบบเสริมพลัง
　•　ระดับความ Masochism : ★★★★★
　สเปลการ์ดแบบพิเศษมาก ทำให้ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดเลยแม้แต่น้อย
　ถึงจะพิเศษแต่ก็สะดวกสบาย อย่างตอนที่ต้องทนความเย็นในฤดูหนาว หรือตอนที่ต้องทำงานหนักเป็นเวลานาน



แผ่นดินไหว「กระบี่ทุกข์ก่อนสุขทีหลัง」
　•　ผู้ใช้ : ฮินะนาอิ เทนชิ
　•　เชิงอรรถ : จำเป็นต้องเตรียมรับมือภัยธรรมชาติ, เจ้าปัญหา
　•　ระดับการสร้างปัญหา : ★★★★★★
　สเปลการ์ดเจ้าปัญหาที่แทงผืนปฐพีสุดกำลัง แล้วจะก่อให้เกิดแผ่นดินไหวขึ้นเมื่ออีกฝ่ายเริ่มลืมเรื่องนี้ไปแล้ว
　ว่ากันว่าถึงภัยธรรมชาติชอบมาเยือนในเวลาที่หลงลืม สเปลการ์ดของยัยนี่เองก็แผลงฤทธิ์ตอนที่ลืมไปแล้วเช่นกัน
　หากเกิดแผ่นดินไหวขึ้นมาแล้วย่อมไม่มีทางหลีกเลี่ยง เพราะงั้นออกห่างจากแผ่นดินไว้ก่อนดีกว่า



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ไซเกียวจิ ยูยูโกะ

สิ้นถิ่นฐาน「สิ้นตัวตน」
　•　ผู้ใช้ : ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นในโลกวิญญาณที่แม้แต่ผียังหนีออกมา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สเปลการ์ดที่คอยผลักดันผี(ยูวเรย์)จำนวนมากที่คิดจะหนีออกไป
　ดูเหมือนยูยูโกะจะไม่ได้ควบคุมผีอยู่ พวกผีเลยแค่หนีออกมาเท่านั้นเอง ไม่น่าเข้าใกล้อย่างแรง



ระบำมรณะ「สรรพชีวิตล้วนมีวันดับ」
　•　ผู้ใช้ : ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นในโลกวิญญาณที่แม้แต่ผีเสื้อยังหนีออกมา
　•　ระดับอ้างอิง : ★★
　สเปลการ์ดที่มีผีเสื้อมากมายร่ายรำ
　เพราะยัยนี่เลยเห็นผีเสื้อเป็นแค่สิ่งมีชีวิตแห่งลางร้ายไปแล้วว่ะ



ทำนองลุ่มลึก「Repository of ฮิโรคาวะ」
　•　ผู้ใช้ : ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
　•　เชิงอรรถ : ตัวอ่อนของผีเสื้อคือหนอน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่มีผีเสื้อกำเนิดขึ้นราวกับระเบิดออกมา
　รู้สึกเหมือนเข้าใจสาเหตุที่ไปสุสานแล้วต้องเจอผีเสื้อบินไปบินมาบ่อยๆเลยว่ะ



「ผีเสื้อวิญญาณหวน」
　•　ผู้ใช้ : ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
　•　เชิงอรรถ : บางทีสิ่งที่มีรูปร่างเป็นผีเสื้ออาจเป็นมนุษย์ก็ได้
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ทำให้คืนชีพขึ้นมาด้วยพลังของผีเสื้อ
　มนุษย์หลับใหลชั่วนิรันดร์แล้วฝันว่าตัวเองกลายเป็นผีเสื้อ เมื่อลืมตาตื่นจากความฝันแห่งผีเสื้อก็จะกลับมาใช้ชีวิตตามปกติงั้นเหรอ
หรือว่าผีเสื้อที่นึกว่าเป็นความฝันนั่นกำลังหลับใหลชั่วนิรันดร์แล้วฝันว่าตัวเองกลายเป็นมนุษย์กันนะ
　ฝันผีเสื้อ คงให้ภาพลักษณ์ของชีวิตที่ไม่ยั่งยืนในโลกนี้ล่ะมั้ง
　ถึงจะสงสัยว่าผีเสื้อกลายเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็เหอะ
(ฝันผีเสื้อ มีที่มาจากจวงจื่อ ซึ่งเล่าว่าตนได้ฝันเห็นตนเองกลายเป็นผีเสื้อ จนแยกไม่ออกว่าเป็นฝันหรือความจริง)



วิจิตร「ไฟล่อแมลงสู่ความตาย」
　•　ผู้ใช้ : ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
　•　เชิงอรรถ : ผีเสื้อกลางคืน
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่เชื้อเชิญสู่ความตายอย่างช้าๆ
　ไฟล่อแมลง คือตะเกียงที่ใช้ประโยชน์จากนิสัยของแมลงกลางคืนที่ชอบมารวมตัวกันตรงแสงไฟ แล้วคุมขังทั้งหมดในคราวเดียว
　และนี่คือเรื่องจริงที่ได้รู้เป็นครั้งแรก
　ห่ากระสุนที่เคยคิดว่าเป็นผีเสื้อมาตลอด จริงๆแล้วมันเป็นผีเสื้อกลางคืนต่างหาก...... แล้วสองพวกนี้มันต่างกันตรงไหนล่ะ ?



ผีเสื้อมรณะ「ฝันกลางวันชั่วนิรันดร์」
　•　ผู้ใช้ : ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
　•　เชิงอรรถ : ตกลงว่าผีเสื้อเป็นมนุษย์จริงๆงั้นเหรอ
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★
　สเปลการ์ดที่ทำให้หลับใหลชั่วนิรันดร์แล้วได้เห็นฝันผีเสื้อ
　ดูเหมือนจะเป็นสเปลการ์ดขั้วตรงข้ามกับผีเสื้อวิญญาณหวน แต่ฉันแยกไม่ออกว่ะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ยาคุโมะ ยูคาริ

ภูตอสูร「ผีเสื้อมรณะทมิฬซ้อนสอง」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : เรียกผีเสื้อที่น่าขยะแขยงว่าผีเสื้อกลางคืนเลยดีกว่า
　•　ระดับลางร้าย : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ปล่อยผีเสื้อบินออกมาคล้ายของยูยูโกะ แต่น่ารังเกียจยิ่งกว่าของยูยูโกะหลายขั้น
　มันเป็นผีเสื้อที่มีภาพลักษณ์แตกต่างจากผีเสื้อในฝันแห่งการหลับใหลชั่วนิรันดร์ เพราะพวกมันถูกเชื้อเชิญมารวมตัวกันที่กลิ่นซากศพ
　น่าขยะแขยงว่ะ



เขตแดน「คำสาปแห่งความฝันและความเป็นจริง」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : คล้ายกับเวทมนตร์ผสมผสานงั้นเหรอ ?
　•　ระดับลางร้าย : ★★★★
　สเปลการ์ดที่ใช้ห่ากระสุนสองแบบคือ ความฝันที่ขยายตัวอย่างไม่สิ้นสุด และความเป็นจริงที่หดตัวอย่างกะทันหัน
　มันจะเป็นความฝันหรือความจริงก็ช่างเหอะ ถ้ายิงไม่โดนก็ไม่เกิดอะไรขึ้นหรอก (ล้อคำพูดของชาร์ จากเรื่องกันดั้ม)



เขตแดน「ตาข่ายแห่งแสงและความมืด」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : แสบตา
　•　ระดับลางร้าย : ★★
　สเปลการ์ดที่กลบฝันอีกฝ่ายด้วยตาข่ายแสงพิศวง
　ใช้พลังยังไงถึงยิงเลเซอร์ออกมาให้เป็นแบบนี้ได้นะ ......กระจกเหรอ ?



ภูตรับใช้「ยาคุโมะรัน」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบทาสรับใช้ขนานแท้
　•　ความโกง : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่จำเป็นต้องหลบรันไปพลาง หลบการโจมตีของยูคาริไปพลาง
　รู้สึกว่าแบบนี้มันเป็นการรุมสองต่อหนึ่งชัดๆ แต่คงคิดไปเองล่ะมั้ง



ท่าไม้ตายยูคาริ「เขตแดนห่ากระสุน」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : เกือบไม่ใช่การละเล่นแล้ว, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ไม่สามารถใช้อ้างอิงได้
　สเปลการ์ดที่บังคับให้หลบในพื้นที่ซึ่งถูกกั้นแยกด้วยห่ากระสุน ท่านี้น่ากลัวมาก
　เคยถูกขังอยู่ในพื้นที่แคบๆหลายครั้งก็จริง แต่น้อยครั้งที่ถูกขังด้วยห่ากระสุนแบบนี้
　สิ่งที่เรียกว่าห่ากระสุนนั้นมีแนวโน้มที่จะกระจายตัวออกหลังการยิง
เมื่อกระสุนกระจายไปในพื้นที่กว้าง ความหนาแน่นของกระสุนก็จะลดลงในเวลาเดียวกัน
　แต่พื้นที่ห่ากระสุนของยูคารินั้นแตกต่างออกไป ยิ่งเวลาผ่านไป ห่ากระสุนยิ่งหุบเข้ามา ทำให้ความหนาแน่นของกระสุนเพิ่มขึ้น
　ในการต่อสู้กับศัตรู การทำแบบนี้ถือว่าถูกต้องกว่า เหมือนกับการตีกรอบวงล้อมเพื่อไม่ให้เหยื่อหนีไปได้นั่นเอง
　ห่ากระสุนไม่ได้มีไว้สำหรับการต่อสู้จริง
แต่ยูคาริสร้างเส้นเขตแดนขึ้นระหว่างห่ากระสุนสำหรับการละเล่นกับห่ากระสุนสำหรับการต่อสู้จริง จนเกิดเป็นเขตแดน
นั่นแหละคือ เขตแดนห่ากระสุน
　แบบนี้คงเลียนแบบไม่ได้แฮะ......



ยันต์อาณาเขต「อาณาเขตระหว่างคลื่นกับอนุภาค」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : เคยเห็นที่โลกวิญญาณ, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่แผ่ขยายห่ากระสุนออกมาด้วยความเร็วสูงและความหนาแน่นสูง
　หากพูดถึงห่ากระสุน ย่อมหมายถึงอนุภาค แต่ถ้าเพิ่มความหนาแน่นเข้าไปก็จะเห็นเป็นคลื่นได้
　ในสภาวะอนุภาค มันเกาะกลุ่มกันทั้งหมดจนหลบได้ยาก แต่จะมีช่องว่างให้หลบอย่างแน่นอน
ในสภาวะคลื่น แม้จะมีความหนาแน่นสูงเป็นหย่อมๆ แต่หากมองในมุมกว้างก็จะเห็นช่องโหว่อยู่พอประมาณ จึงหลบได้ง่าย
　สิ่งที่น่ากลัวจริงๆคืออาณาเขตนั่น
เราสามารถอ่านเป้าหมายของห่ากระสุนได้จากชื่อของสเปลการ์ด



มายา「เครื่องจักรนิรันดร์ประเภทที่หนึ่ง」
　•　ผู้ใช้ : ยาคุโมะ ยูคาริ
　•　เชิงอรรถ : หายาก, รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★★
　สเปลการ์ดที่ยิงห่ากระสุนออกมาอย่างต่อเนื่องโดยอัตโนมัติ ดูเหมือนยูคาริจะไม่จำเป็นต้องเสริมพลังให้มันในระหว่างนั้นเลย
　เครื่องจักรนิรันดร์มีอยู่จริงๆด้วยแฮะ
　แต่รู้สึกว่าถ้าพยายามใช้พลังจากเครื่องจักรนิรันดร์แล้วสมดุลจะพลังทลายจนหยุดทำงานลง
　กล่าวคือไม่มีทางสร้างพลังไร้ขีดจำกัดได้ ยูคาริเคยบอกว่าในแง่ของการทำงานแล้วถือว่าปรมาณูหลอมรวมทำได้ดีกว่า
ปรมาณูหลอมรวมนี่มันสุดยอดไปเลยแฮะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โคเมย์จิ ซาโทริ

รำลึก「Terrible Souvenir」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ ซาโทริ
　•　เชิงอรรถ : วิชาสะกดจิต, รูปแบบจำกัดขนานแท้
　•　ความง่ายในการสะกดจิตให้ได้ผล : ★★★★★★
　หนึ่งในวิชาสะกดจิตเพื่อปลุก Trauma (แผลใจ) ให้ตื่นขึ้น
　ถูกทำให้ว้าวุ่นใจด้วยแสงที่สั่นไหวแล้วโดนกระสุนเอาง่ายๆ
　ว่ากันว่าเมื่อมนุษย์ใกล้ตาย จะนึกถึงความทรงจำทั้งหลายทั้งปวงขึ้นมา มันคงเป็นวิชาสะกดจิตที่ใช้ประโยชน์จากจุดนั้นล่ะมั้ง
　แม้แต่ความทรงจำเกี่ยวกับห่ากระสุนที่ปกติแล้วจะถูกผนึกไว้ในก้นบึ้งของความทรงจำก็ยังถูกปลุกให้ตื่นขึ้นด้วยวิชาสะกดจิต
　ยัยนี่สามารถอ่านใจได้ว่าตอนนี้กำลังคิดอะไรอยู่ แต่ไม่สามารถอ่านความทรงจำเก่าแก่ได้
จึงจำเป็นต้องใช้วิชาสะกดจิตเพื่อให้รู้ถึง Trauma ที่ซุกซ่อนอยู่ในใจ
　การส่องแสงใส่หน้าแล้วทำให้แสงสั่นไหวนั่นคงเป็นขั้นตอนสำหรับใช้อ่าน Trauma ที่ไม่มีใครต้องการสินะ
แบบนี้ก็ต้องถูกรังเกียจแหงๆอยู่แล้วล่ะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โคเมย์จิ โคอิชิ

สัญลักษณ์「บรรพชนลุกขึ้นยืนที่ข้างเตียงนอนยามฝัน」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : บรรพชนเยอะน่าดูเลยแฮะ
　•　ความยากในการลืมตาตื่น : ★★★★★
　ว่ากันว่าท่านบรรพชนมักปรากฏตัวในฝันเพื่อให้คำแนะนำ สเปลการ์ดใบนี้ทำให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นจริง
　ท่านบรรพชนไม่จำเป็นต้องมาพร้อมคำแนะนำเสมอไป
ท่านบรรพชนที่มายืนข้างเตียงนั่น แท้จริงแล้วคือรูปลักษณ์ชั่วคราวของจิตใจของตัวเองที่กำลังระแวดระวังภัยในสภาวะจิตใต้สำนึก
　โคอิชิทำการปลุกสิ่งที่เชื่อว่าเป็นจิตใต้สำนึกนั่นให้ตื่นขึ้น
　แต่อันที่จริงฉันเคยเห็นท่านบรรพชนตัวจริงมายืนอยู่ที่ข้างหมอนบ่อยๆนะ



สัญลักษณ์「ห่ากระสุน Paranoia」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบจำกัดผสมผสาน
　•　ความมืดในจิตใจ : ★★★
　สเปลการ์ดที่ปลุกภาพลักษณ์ที่ไม่มีอยู่แม้แต่ในความทรงจำของก้นบึ้งในจิตใจขึ้นมาแล้วทำให้กลุ้มใจด้วยห่ากระสุนความหนาแน่นสูงที่ไม่มีอยู่จริง
　ช่างเป็นสเปลการ์ดที่เหมาะเจาะกับพวกที่รู้สึกว่าน่าจะถูกห้อมล้อมด้วยห่ากระสุนอยู่เสมออย่างบอกไม่ถูกจริงๆ



ปฏิกิริยา「โยวไค Polygraph」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : ห้ามสั่นไหวนะ, รูปแบบจำกัดการเคลื่อนไหว
　•　ระดับความน่าเชื่อถือ : ★
　สเปลการ์ดพิศวงสุดเหลือเชื่อที่แปลงการสั่นไหวของอีกฝ่ายเป็นกราฟแล้วแสดงออกมา
　ดูเหมือน Polygraph จะหมายถึงเครื่องมือที่ใช้จับโกหก เป็นเครื่องมือที่ไม่เกี่ยวข้องกับคนที่ไม่โกหกสักเท่าไหร่
　ขอเขียนเพื่อเป็นเกียรติแก่ตัวเองสักหน่อย คือเจ้า Polygraph นี้ ถ้าทำให้มันตอบสนองรุนแรงก็จะหลบได้ง่ายมาก
บอกไว้ก่อนนะโว้ยว่าไม่ได้เป็นเพราะฉันพูดโกหก อย่าเข้าใจผิดเชียวล่ะ ?



จิตใต้สำนึก「Rorschach แห่งห่ากระสุน」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : หลบยากแปลกๆ, ศิลปะการแสดง Bug Type
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่จะเห็นกลุ่มก้อนของรอยทางผ่านของห่ากระสุนเป็นรูปอะไรสักอย่างซึ่งแตกต่างกันไปตามแต่ละคน
　พอถามเธอว่ามันเป็นรูปอะไร ดูเหมือนมันจะแค่สุ่มออกมาเป็นรูปร่างที่คล้ายจะมีความหมายอะไรสักอย่างเท่านั้นเอง
　ส่วนฉันเห็นเป็นแค่อาณานิคมของยุงก้นปล่องเท่านั้นเอง



สัญชาตญาณ「การปลดปล่อย Id」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : คิดอะไรอยู่กันนะ
　•　ความรู้สึกเป็นอิสระ : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่สาดห่ากระสุนหัวใจออกมาโดยจิตใต้สำนึก ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากโดนเลย
　หัวใจที่ลอยออกมาด้วยความเร็วสูงจะลดความเร็วลงเมื่อลอยไปได้ระยะทางหนึ่งแล้วเกิดความหนาแน่นขึ้น และไม่ยอมหดหายไป
　จะว่าไปแล้วดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่ากำลังปล่อยห่ากระสุนออกมา ไม่ได้มองด้วยซ้ำว่าทางนี้กำลังหลบห่ากระสุนอยู่
　เธอกำลังทำหน้าทะเล้นอยู่ แต่ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่กันแน่



อดกลั้น「Super-Ego」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : จริงจังนิดหน่อย, รูปแบบทำศึกต่อเนื่อง
　•　ความรู้สึกเป็นอิสระ : ★
　สเปลการ์ดที่เรียกคืนหัวใจซึ่งสาดกระจายไปรอบๆและไม่หดหายไป
นี่คือสเปลการ์ดที่หาดูได้ยากเพราะมาเป็นคู่กับ 「การปลดปล่อย Id」
　หากไม่มี 「การปลดปล่อย Id」 ก็ไม่สามารถใช้ 「Super-Ego」 ได้งั้นเหรอ หรือแค่ทำให้ความหนาแน่นน้อยลงเฉยๆกันนะ
　โคอิชิในตอนนี้กำลังทำสีหน้าจริงจังนิดหน่อย แต่สุดท้ายแล้วก็ไม่รู้เลยจริงๆว่าคิดอะไรอยู่กันแน่



「Philosophy ของผู้ถูกรังเกียจ」
　•　ผู้ใช้ : โคเมย์จิ โคอิชิ
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบศิลปะการแสดงของผู้ถูกรังเกียจ
　•　ความรู้สึกแปลกแยก : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดแบบพิเศษที่มีเฉพาะห่ากระสุนรอบตัวโคอิชิเท่านั้นที่เกรี้ยวกราดขึ้นมา
แถมโคอิชิยังปิดกั้นจิตใจจนมองไม่เห็นอะไรนอกจากห่ากระสุนกับช่องว่าง
　เธอถูกรังเกียจเพราะปรัชญาแนวคิดที่ว่าจะไม่สอดคล้องกับห่ากระสุนโดยรอบ
เธอปิดกั้นจิตใจแล้วไม่ยอมรับห่ากระสุนจึงทำให้กระสุนเกรี้ยวกราดขึ้น
　กล่าวคือแม้แต่ห่ากระสุนยังรังเกียจผู้ถูกรังเกียจ
ห่ากระสุนไม่ได้เป็นฝ่ายผิดแน่ๆ แต่ Philosophy (ปรัชญา) ของผู้ถูกรังเกียจกลับมองว่าการที่ตนถูกรังเกียจนั้นล้วนเป็นความผิดของห่ากระสุน
ไม่รู้จักยอมรับความผิดของตัวเองบ้างเลยรึไงนะ
　แล้วตัวฉันที่ถูกดึงมาพัวพันกับสเปลการ์ดของผู้ถูกรังเกียจเหล่านั้นก็ไม่ได้เจอกับอะไรเลย นอกจากความเดือดร้อนเพียงอย่างเดียว



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　อิซาโยอิ ซาคุยะ

ปรากฏการณ์มายา「Luna Clock」
　•　ผู้ใช้ : อิซาโยอิ ซาคุยะ
　•　เชิงอรรถ : เห็นบ่อย, มายากลไร้ทริค
　•　ความหนาแน่นของมีด : ★★★
　สเปลการ์ดที่หยุดเวลาแล้วจัดวางมีดอย่างไม่บันยะบันยัง
　ฉันไม่รู้หรอกว่าซาคุยะหยุดเวลาจริงๆรึเปล่า แต่มีดโผล่มาอย่างกะทันหัน บางทีซาคุยะอาจจะแค่เคลื่อนที่ในพริบตาก็ได้



ท่าลับของเมด「ตุ๊กตาฆาตกร」
　•　ผู้ใช้ : อิซาโยอิ ซาคุยะ
　•　เชิงอรรถ : เห็นบ่อย, มายากลไร้ทริค
　•　ความหนาแน่นของมีด : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างมีดออกมาแล้วเปลี่ยนทิศทางของมีดอย่างกะทันหัน พร้อมกับการเคลื่อนที่ในพริบตาของซาคุยะ



ว่างเปล่า「Inflation Square」
　•　ผู้ใช้ : อิซาโยอิ ซาคุยะ
　•　เชิงอรรถ : เห็นบ่อย, มายากลไร้ทริค
　•　ความหนาแน่นของมีด : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่หยุดเวลาแล้วจัดวางมีดอย่างไม่บันยะบันยัง
　ส่วนฉันเห็นเป็นแค่การถูกมีดจำนวนมหาศาลล้อมรอบตัวอย่างกะทันหันเท่านั้นเอง
　พอมาจินตนาการว่าต้องจัดวางมีดเยอะขนาดนี้ในระหว่างที่หยุดเวลาแล้วสนุกดีแฮะ
　ความหนาแน่นสูงจนแทบจะหลบไม่ได้ ซาคุยะเข้าสู่โหมดล่าสัตว์อย่างสมบูรณ์
　แต่ยังไงก็......อยากเห็นตอนที่กำลังจัดวางมีดในขณะที่หยุดเวลาสักครั้งจังเลย



「Deflation World」
　•　ผู้ใช้ : อิซาโยอิ ซาคุยะ
　•　เชิงอรรถ : หายาก, มีดไม่เปลี่ยนแปลงไปแม้ในอดีตหรืออนาคต
　•　ระดับการแหกตา : ★★★★★
　สเปลการ์ดพิศวงที่ทำให้อดีตและอนาคตของมีดที่ซัดออกมาปรากฏขึ้นในเวลาเดียวกัน
　แต่มีดพุ่งได้เป็นเส้นตรงเท่านั้น ทั้งอดีตและอนาคตเลยเรียงมาบนเส้นตรงอย่างเดียว
　แบบนี้ก็ไม่ต่างจากเลเซอร์เลยนี่หว่า



ยันต์เวลา「Tunnel Effect」
　•　ผู้ใช้ : อิซาโยอิ ซาคุยะ
　•　เชิงอรรถ : หายาก, มีดที่บินข้ามผ่านกาลเวลา
　•　ระดับการแหกตา : ★★
　สเปลการ์ดที่ทำให้อดีตและอนาคตของมีดที่ซัดออกมาปรากฏขึ้น คล้ายกับ Deflation World แต่ท่านี้เวลาไหลตรงข้ามกัน



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　โคจิยะ ซานาเอะ

วิชาลับ「Gray Thaumaturgy」
　•　ผู้ใช้ : โคจิยะ ซานาเอะ
　•　เชิงอรรถ : เปิดหูเปิดตา, รูปแบบทำศึกต่อเนื่อง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★★
　สเปลการ์ดแบบพิเศษซึ่งเป็นขั้นตอนเตรียมการสำหรับก่อให้เกิดปาฏิหาริย์นับจากนี้ไป
　ฉลาดมากที่เปลี่ยนพิธีเตรียมการให้กลายเป็นห่ากระสุน
　แบบนี้ก็หมายความว่า ถ้าฉันคิดจะใช้มหาเวท ไม่ว่ายังไงก็ต้องร่ายอาคมเป็นเวลานานจนเกิดช่องโหว่สินะ
ในเวลาแบบนั้น ถ้าเปลี่ยนการร่ายอาคมให้กลายเป็นสเปลการ์ดก็เท่ากับว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเลย



ปาฏิหาริย์「ดาวขาจรกลางวันแสกๆ」
　•　ผู้ใช้ : โคจิยะ ซานาเอะ
　•　เชิงอรรถ : เรื่องรังสีแกมม่าล่ะว่าไง
　•　ระดับปาฏิหาริย์ : ★★
　ดูเหมือนจะเป็นปาฏิหาริย์ที่เพิ่มความสว่างของดวงดาวเป็นอย่างมากในเวลากลางวัน
　การสร้างปาฏิหาริย์โดยใช้สเปลการ์ดหนึ่งใบนี่มันธรรมดาไปหน่อยนะ



แหวกทะเล「ปาฏิหาริย์ของ Moses」
　•　ผู้ใช้ : โคจิยะ ซานาเอะ
　•　เชิงอรรถ : ชาวประมงดีใจสุดขีด
　•　ระดับปาฏิหาริย์ : ★★★★★
　ดูเหมือนจะเป็นปาฏิหาริย์ที่ทำให้จับสัตว์น้ำได้อย่างง่ายดายด้วยการแหวกทะเลออก
　แต่ว่าเกนโซวเคียวไม่มีทะเล จึงเป็นได้เพียงภาพลักษณ์เท่านั้น



มหาปาฏิหาริย์「สายลมเทวะแห่งยาซากะ」
　•　ผู้ใช้ : โคจิยะ ซานาเอะ
　•　เชิงอรรถ : ลมหมุนที่ไม่กลายเป็นพายุอย่างสมบูรณ์
　•　ระดับปาฏิหาริย์ : ★★★★
　สเปลการ์ดที่แผ่ขยายสายลมออกมาโดยมีซานาเอะเป็นศูนย์กลาง
　ถ้าแค่สร้างลมขึ้นมา พวกเทนกุก็ทำได้...... แต่สายลมที่ซานาเอะสร้างขึ้นนั้นรวมตัวเป็นกลุ่มก้อนจนไม่มีช่องโหว่เลย
ส่วนของเทนกุจะรุนแรงแต่หละหลวมกว่า
　แต่รู้สึกว่าจะมีแต่ปาฏิหาริย์ธรรมดาๆเยอะไปหน่อยนะ



ปาฏิหาริย์「Miracle Fruits」
　•　ผู้ใช้ : โคจิยะ ซานาเอะ
　•　เชิงอรรถ : ผลไม้ว่ะ
　•　ระดับปาฏิหาริย์ : ★★★★
　ปาฏิหาริย์ที่ทำให้ของเปรี้ยวในโลกนี้กลายเป็นของหวาน ไอ้นี่แหละสุดยอด ค่อยรู้สึกว่าเป็นปาฏิหาริย์หน่อย
　แต่การเอาผลไม้แห่งปาฏิหาริย์นี่มาขว้างใส่คู่ต่อสู้มันยังไงๆอยู่นะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ฟุจิวาระ โนะ โมโคว

ไร้มรณา「วิหคเพลิง　-ปีกพญาวิหคเพลิงทะยานสวรรค์-」
　•　ผู้ใช้ : ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
　•　เชิงอรรถ : มีหนังสือที่เขียนว่ามีเด็กหนุ่มที่ใช้ท่านี้ได้อยู่ในโลกภายนอก (ล้อ อิกกิ จากเรื่องเซนต์เซย์ย่า)
　•　ระดับการเพิ่มอุณหภูมิ : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ร่อนนกย่างขนาดยักษ์ออกมา
　หากโบกมือลงมาทางใด นกจะบินไปทางนั้น หากกางแขนออกด้านข้าง นกจะบินเป็นพื้นที่กว้าง
เป็นสเปลการ์ดที่ดูทรงพลังและเท่ดี ฉันชอบว่ะ
　ถ้ามนุษย์แข็งแกร่งได้ถึงระดับนี้คงทำอะไรต่อมิอะไรได้หลายอย่างแน่
　สุดท้ายก็ได้ทานนกย่างอย่างเอร็ดอร่อยงั้นเหรอ แต่ฉันคิดว่านกย่างมันอร่อยตรงน้ำจิ้มนะ
(ยาคิโทริ แปลได้ทั้งไก่ย่างและนกย่าง แต่ดูจากสิ่งแวดล้อมในเกนโซวเคียวแล้ว น่าจะเป็นนกเสียมากกว่า)
(คาดว่าแค่แซวท่านกไฟว่าเป็นนกย่างเฉยๆ แล้วตอนจบค่อยพูดถึงเรื่องนกย่างที่เป็นของกิน หรือว่าขว้างนกย่างออกมาจริงๆกันนะ ?)



ผู้ไร้ชีพ「อู」
　•　ผู้ใช้ : ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
　•　เชิงอรรถ : มีหนังสือที่เขียนว่ามีวัยรุ่นที่ใช้ท่านี้ได้อยู่ในโลกภายนอก (ล้อตัวเอกในเรื่อง 3x3 Eyes)
　•　ระดับความเป็นอมตะ : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่สะบัดมือลงมาแล้วจะมีรอยเล็บวิ่งมาตามเส้นทางนั้น
　สเปลการ์ดของยัยนี่มีท่าแอคชั่นมากมายทำให้ดูเท่ดี แค่วางท่าใหญ่โตนิดหน่อยก็รู้สึกคึกคักขึ้นมาแล้วแฮะ



ไร้แตกดับ「หางนก Phoenix」
　•　ผู้ใช้ : ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
　•　เชิงอรรถ : ดูเหมือนจะเป็นยาชุบชีวิตที่ถูกใช้บ่อยครั้งที่โลกภายนอก (ล้อไอเทมในเกมตระกูล Final Fantasy)
　•　ราคา : พอเหมาะ
　สเปลการ์ดแห่งเปลวเพลิงที่รั่วไหลออกมาจากหางของวิหคเพลิงขนาดยักษ์
　รู้สึกว่าเปลวเพลิงเป็นกระสุนแห่งแสงที่อ่อนโยนมากกว่าความร้อนแฮะ แต่แน่นอนว่าถ้าโดนกระสุนก็ถือว่าแพ้อยู่ดี
　ว่าแต่ Phoenix มันเป็นนกที่มีหางยาวรึไงกันนะ



โฮวไร「ฟ้าใสลมใต้　-Fujiyama Volcano-」
　•　ผู้ใช้ : ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
　•　เชิงอรรถ : ค่อนข้างอันตรายถ้าไม่ระวัง
　•　ระดับอ้างอิง : ★★★★
　สเปลการ์ดที่สาดห่ากระสุนสีแดงออกมาระเบิด
　กระสุนระเบิดให้ภาพลักษณ์เหมือนภูเขาไฟระเบิด แต่จริงๆแล้วดูเหมือนจะใช้ภาพลักษณ์ของพระอาทิตย์ตกดิน
　สีแดงที่อยู่ตรงหน้าระเบิดออกจนทำให้บริเวณนั้นถูกปกคลุมด้วยสีแดง อารมณ์ประมาณนั้น
ถ้างั้นใช้ภาพลักษณ์ของภูเขาไฟระเบิดแทนน่าจะแข็งแกร่งกว่านี้นะ



「Possessed by Phoenix」
　•　ผู้ใช้ : ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบจำกัดขนานแท้สอดแทรกด้วยรูปแบบทาสรับใช้
　•　อุณหภูมิร่างกาย : 37.5℃ (มีไข้เล็กน้อย)
　สเปลการ์ดที่ Phoenix จะเข้ามาสิงแล้วโจมตีจากระยะประชิด
　สเปลการ์ดที่ทำให้ได้เรียนรู้ประสบการณ์แบบเดียวกับโมโคว
　นานๆทีมีปีกอยู่ที่หลังก็ไม่เลวเหมือนกันว่ะ



「Imperishable Shooting」
　•　ผู้ใช้ : ฟุจิวาระ โนะ โมโคว
　•　เชิงอรรถ : รูปแบบศิลปะการแสดง
　•　ความลึกของอารมณ์ความรู้สึก : ★★★★★★
　ห่ากระสุนขั้นสูงสุดที่ก่อให้เกิดการพังทลายและการเกิดใหม่ขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
　แม้ว่าจะแตกตัวออกมาจากรูปลักษณ์หนึ่ง สุดท้ายแล้วก็จะกลับไปสู่รูปลักษณ์เดิม และต้องหาหนทางหลบหลีกในระหว่างนั้นให้ได้
ฉันเรียกห่ากระสุนแบบนี้ว่า ห่ากระสุนจดจำรูปลักษณ์
　จัดว่าเป็นห่ากระสุนที่เหมาะกับโมโควผู้ตายแล้วฟื้นได้เรื่อยๆ เพราะห่ากระสุนเองก็ตายแล้วฟื้นเหมือนกัน และมันคงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าไปเรื่อยๆ
ทุกครั้งที่คืนชีพจะขังมนุษย์เอาไว้ในห่ากระสุน
แต่ถ้าไม่เตรียมช่องว่างไว้ให้หลบ ห่ากระสุนก็จะสูญเสียความหมายในการมีตัวตน (เพราะห่ากระสุนมีไว้ใช้ในการละเล่น ไม่ใช่การฆ่า)
หลังจากนั้นคงกลายเป็นสุสานที่มีแต่ผี(ยูวเรย์)อาศัยอยู่เท่านั้น
ทุกคนต่างคิดถึงเรื่องต่างๆในการสร้างสเปลการ์ดขึ้นมาสินะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　คิริซาเมะ มาริสะ

ยันต์เวท「Milky Way」
　•　ผู้ใช้ : ฉันเอง
　•　เชิงอรรถ : ไม่เหนื่อยขนาดนั้นหรอก
　•　ความถี่ในการใช้งาน : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ปล่อยสะเก็ดดาวให้ล่องลอยไปในบริเวณนั้น
　สเปลการ์ดที่มักจะถูกรังเกียจโดยคนที่อยู่รอบข้าง แต่จริงๆแล้วมีปัญหาตรงที่ความแข็งแกร่งไม่แน่นอน ขึ้นอยู่กับส่วนประกอบของดาวในอากาศ
　เลยใช้เป็นท่าปิดฉากไม่ได้



เวทดำ「Event Horizon」
　•　ผู้ใช้ : ฉันเอง
　•　เชิงอรรถ : เหนื่อย, รูปแบบทาสรับใช้
　•　ความถี่ในการใช้งาน : ★★★
　รูปแบบทาสรับใช้ของฉัน ดูท่าจะใช้ได้แค่ทาสรับใช้ที่หมุนไปรอบๆตัวเองแฮะ
　สเปลการ์ดใบนี้มันยากสุดๆเพราะฉันใช้ทาสรับใช้ที่เคลื่อนไหวได้ในรูปแบบจำกัดนี่แหละ
　ยังไม่เข้าขั้นสินะ



ยันต์รัก「Master Spark」
　•　ผู้ใช้ : ฉันเอง
　•　เชิงอรรถ : สนุกดี
　•　ความถี่ในการใช้งาน : ★★★★★★★
　สเปลการ์ดที่สอยคู่ต่อสู้ให้ร่วงด้วยอำนาจการยิงขั้นสุดยอด ท่านี้ใช้แล้วรู้สึกดีเลยเป็นท่าที่ใช้บ่อยที่สุด
　แต่ถึงจะรู้สึกดีก็มีข้อเสียตรงที่ช่องโหว่เต็มไปหมด เลยเป็นปัญหาว่าท่านี้ไม่สามารถทำให้ยากมากได้
　ที่แน่ๆคือตอนนี้ยิงเลเซอร์โดยการใช้เตาแปดวิถี Mini อยู่ แต่กำลังค้นคว้าวิจัยเพื่อพัฒนาให้ยิงมาสเตอร์สปาร์คแบบกระจายได้
　ถึงพลังทำลายจะต่ำลง แต่ยิงกระจายเป็นวงกว้างจะแข็งแกร่งกว่า เพราะว่านี่คือห่ากระสุนไงล่ะ



แสงพิฆาต「Shoot the Moon」
　•　ผู้ใช้ : ฉันเอง
　•　เชิงอรรถ : งั้นๆ
　•　ความถี่ในการใช้งาน : ★★
　สเปลการ์ดที่ขว้างห่ากระสุนออกไป เมื่อกระทบเป้าจะฉายแสงเลเซอร์เป็นเส้นตรงขึ้นไปยังท้องฟ้า
　อ้างอิงจากท่าที่ทำให้ตุ๊กตาระเบิดของอลิส แล้วเสริมเวทมนตร์ลงไปในกระสุนแสง
　ฉันไม่ใช่คนโหดร้ายเลยไม่จำเป็นต้องใช้สิ่งที่มีรูปร่างเป็นมนุษย์น่ะนะ



「Blazing Star」
　•　ผู้ใช้ : ฉันเอง
　•　เชิงอรรถ : กลายเป็นสายลม, รูปแบบเฉพาะตัว
　•　ความถี่ในการใช้งาน : ★★★★★
　สเปลการ์ดที่ยิงมาสเตอร์สปาร์คไปข้างหลังเพื่อใช้เป็นแรงขับเคลื่อนในการทะยานสู่ท้องฟ้า
　การบินด้วยความเร็วสูงสุดยอดนี่มันรู้สึกดีจริงๆว่ะ พวกเทนกุเองก็คงรู้สึกแบบนี้ล่ะมั้ง
　ถึงจะกลัวการพุ่งชนด้วยความเร็วสูงสุดยอดนิดหน่อยก็เถอะ......โดยเฉพาะเมื่ออยู่ในป่าหรือในอาคาร



ยันต์ดาว「Dragon Meteor」
　•　ผู้ใช้ : ฉันเอง
　•　เชิงอรรถ : สู่ดวงดาว
　•　ความถี่ในการใช้งาน : ★★
　สเปลการ์ดที่ยิงมาสเตอร์สปาร์คลงข้างล่างเพื่อลอยขึ้นไปในอากาศ
　การเล็งยิงจากตำแหน่งที่ปลอดภัยอย่างสมบูรณ์แบบนี่มันสนุกโคตรๆเลย
　ถึงแม้ว่าการยิงเลเซอร์ให้โดนจะเป็นเรื่องยากก็เถอะ แต่เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเหอะ
　ต่อให้แพ้ในศึกสเปลการ์ด ขอแค่รู้สึกดีก็ถือว่าชนะแล้ว เพราะมันเป็นการละเล่นไงล่ะ
การละเล่นไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เราสนุก แต่เราต้องสนุกกับมันด้วยตัวเอง
　ในเวลาที่สามารถสนุกสนานกับอะไรก็ได้ บางทีอาจมองเห็นเสน่ห์ที่แท้จริงของสเปลการ์ดขึ้นมาก็เป็นได้



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ปัจฉิมลิขิต (มาริสะ)

......โอ๊ะ น้ำชาเดือดขึ้นมาตอนที่รวบรวมสเปลการ์ดตัวอย่างไปได้ไม่กี่ใบ
สเปลการ์ดที่ฉันเคยเห็นยังมีอีกมากมายก่ายกอง แต่ตอนนี้พักผ่อนแล้วพินิจพิจารณาสักหน่อยดีกว่า

ถ้าไม่เรียบเรียงความคิดก็ไม่ได้เริ่มค้นคว้าวิจัยสักที
การรวบรวมข้อมูลมาปะติดปะต่อกันก็เป็นเรื่องสำคัญ แต่ถ้าไม่พินิจพิจารณาก็คงไม่เกิดสาระขึ้นแก่ตนเอง

อย่างแรกต้องอธิบายว่าสเปลการ์ดคืออะไรเสียก่อน
สเปลการ์ดคือการแสดงท่าไม้ตายให้อีกฝ่ายได้ชมโดยออมมือกันแต่พองามด้วยกฎที่เปลี่ยนการฆ่ากันให้กลายเป็นการละเล่น
การละเล่นนี้จะสะท้อนความสามารถ ความทรงจำ และแนวคิดของแต่ละคนออกมาอย่างเด่นชัด
ด้วยเหตุนี้เองจึงรู้สึกสนุกได้แม้เพียงได้รับชม

เพียงได้เห็นสเปลการ์ดก็จะเข้าใจคนผู้นั้น
ไม่ใช่คำกล่าวที่เกินเลยแต่อย่างใด

เอาล่ะ สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยเมื่อพูดถึงสเปลการ์ดก็คือ ความแตกต่างระหว่างห่ากระสุนรูปแบบศิลปะการแสดงกับรูปแบบอื่นๆ

รูปแบบศิลปะการแสดง คือสเปลการ์ดที่มุ่งเน้นไปที่การแสดงให้ผู้อื่นได้เห็น มากกว่าการโจมตี
ในหนังสือไม่ได้แบ่งแยกไว้อย่างละเอียด แต่โดยมากแล้วถ้าเป็นท่าที่อยู่คนเดียวโดยไม่มีฝ่ายรับกระสุนก็น่าจะใช้ออกมาได้
แบบนั้นฉันถือว่าเป็นรูปแบบศิลปะการแสดง

รูปแบบศิลปะการแสดงที่โดดเด่นอย่างเช่น 「เขตแดนห่ากระสุน」 หรือ 「Imperishable Shooting」
มักสะท้อนให้เห็นถึงความสามารถของเจ้าของสเปลการ์ดได้อย่างเด่นชัด เพราะงั้นแค่ได้ดูก็สนุกแล้ว
การที่มีห่ากระสุนแบบนี้ถือกำเนิดขึ้น ไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากการที่สเปลการ์ดเป็นการละเล่นนั่นเอง
หากเป็นการฆ่ากันอย่างแท้จริง ห่ากระสุนในรูปแบบศิลปะการแสดงอย่างนี้คงเป็นอะไรที่ Nonsense ไปเลย

ทีนี้มาลองดูห่ากระสุนแบบอื่นกันบ้างดีกว่า

รูปแบบทาสรับใช้ คือห่ากระสุนที่สั่งให้อะไรอย่างอื่นที่ไม่ใช่ตัวเองยิงออกมา
ตุ๊กตา ผี(ยูวเรย์) บางทีก็ใช้โยวไคตนอื่นที่เป็นทาสรับใช้

ส่วนมากเป็นสเปลการ์ดที่มีขอบเขตการโจมตีกว้างขวางและมีประสิทธิภาพเชิง Cost-Performance สูง
แต่ผู้ใช้สเปลการ์ดแบบนี้จำเป็นต้องมีทักษะสูง ฉันเองก็กำลังค้นคว้าวิจัยอยู่เหมือนกัน

รูปแบบจำกัด (Stress Type) คือห่ากระสุนที่ลดอิสระในการหลบของอีกฝ่ายลงอย่างมาก
แยกย่อยได้เป็นหลายแบบ เช่น จำกัดการมองเห็น จำกัดการเคลื่อนไหว หรือเอามารวมกันเป็นแบบจำกัดผสมผสาน

ด้วยเหตุนี้จึงมีการโจมตีที่เรียบง่ายเป็นส่วนมาก ถ้าอีกฝ่ายไม่ยอมแพ้ต่อแรงกดดันก็มักจะหลบได้ง่ายๆ

Bug Type คือห่ากระสุนที่สาดออกมาอย่างพอเหมาะโดยใช้สีที่เหมาะสม
ถ้าใช้สีมากเกินไปก็จะไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ พวกที่อ่อนแอนิยมใช้กัน

ห่ากระสุนรูปแบบอื่นยังมีอีกมากมายเช่น รูปแบบเสริมพลัง (Doping Type) ที่เสริมสมรรถนะทางร่างกายของตัวเองให้สูงขึ้น
หรืออย่าง Fractal Type ที่ห่ากระสุนมีรูปแบบชัดเจนตายตัว

การตั้งกฎอย่างสเปลการ์ดให้แก่ห่ากระสุนนั้นอาจดูเหมือนทำให้อิสรภาพลดลง แต่ที่จริงไม่ใช่อย่างนั้นหรอก
การที่ไม่ควบคุมอะไรเลย แปลว่าสามารถทำอะไรก็ได้ ดังนั้นแต่ละฝ่ายจึงใช้แต่วิธีที่สะดวกที่สุดโดยไม่ทำอะไรมากไปกว่านั้น

ถ้าหากปล่อยให้ทำตามใจ แค่ใช้ 『การโจมตีที่ใช้ง่ายที่สุดและได้ผลดีที่สุด』 ก็พอแล้ว

ถ้านำมาใช้กับห่ากระสุน แค่ยิงให้มีช่องว่างน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ หรือยิงกระสุนลูกใหญ่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ก็พอแล้ว
แต่แบบนั้นไม่ต้องเรียกว่าห่ากระสุน (ดันมาคุ) กันพอดี

กล่าวคือ ห่ากระสุนเป็นเรื่อง Nonsense ในโลกที่ไม่มีกฎระเบียบ

เอาล่ะ คงได้เห็นสเปลการ์ดของมนุษย์และโยวไคมากหน้าหลายตากันไปแล้ว
แต่ถ้าถามว่าสเปลการ์ดที่ฉันสนใจคือใบไหน เรื่องนี้อยากให้คุณผู้อ่านเก็บไปพินิจพิจารณากันเอาเอง
ที่สำคัญ ฉันยังไม่รู้เลยว่าหนังสือเล่มนี้จะมีการเผยแพร่ออกไปรึเปล่าน่ะนะ


คิริซาเมะ มาริสะ



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

　　ปัจฉิมลิขิต (ZUN)

ไฮ่ ผู้รับผิดชอบปัจฉิมลิขิต ZUN ครับ ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงที่อุดหนุนหนังสือเล่มนี้ครับ

จะว่ายังไงดีล่ะ เป็นหนังสือที่มีแต่ห่ากระสุนซึ่งหาดูได้ยากในโลกนี้เลยล่ะครับ
ซึ่งมันต้องหาดูได้ยากแหงๆอยู่แล้ว เพราะมันไม่มีในเกมอื่นนี่นา อะไรทำนองนั้นครับ

ต้องขออภัยสำหรับท่านที่คาดหวังว่าจะเป็นหนังสือบทสรุปเฉลยวิธีผ่านหรือหนังสือรวมข้อมูลด้วยนะครับ แต่นี่ไม่ใช่หนังสือจำพวกนั้น
ทั้งหนังสือบทสรุปเฉลยวิธีผ่านและหนังสือรวมข้อมูล ผมคิดว่าเดี๋ยวนี้ขอแค่มีอินเตอร์เนทก็หาได้อย่างจุใจแล้วล่ะครับ
(มาพูดอะไรอย่างนี้ในปัจฉิมลิขิตของสำนักพิมพ์ที่ชอบทำหนังสือบทสรุปเฉลยวิธีผ่านเกมหว่า......)

ขอแค่มีอินเตอร์เนทก็หาข้อมูลข่าวสารใหม่ๆได้อย่างสบายๆ
ให้พูดแบบสุดโต่งเลยก็คือกระแสในตอนนี้กลายเป็นว่า 「ข้อมูลที่มีอยู่ในอินเตอร์เนทล้วนมีประโยชน์มากกว่าทั้งสิ้น」

ถ้างั้นเสน่ห์ของหนังสือในยุคต่อจากนี้ไป โดยเฉพาะหนังสือที่เกี่ยวกับเกม มันจะอยู่ตรงไหนล่ะ
ผมคิดว่ามันน่าจะอยู่ตรงที่ 「การได้เป็นเจ้าของ」 ไม่ใช่เหรอ
แล้วหนังสือที่อยากได้เป็นเจ้าของก็ต้องไม่ใช่หนังสือที่อ่านแค่ครั้งเดียวก็พอ หรือหยิบมาอ่านแค่ตอนที่อยากตรวจสอบข้อมูลเท่านั้น
มันต้องเป็นหนังสือที่ 「ปกติแล้วจะอยู่ในชั้นหนังสือ แต่เพียงเหลียวมองเป็นครั้งคราวก็สุขใจ」 ไม่ใช่เหรอ

เพื่อก่อให้เกิดเสน่ห์แบบนั้นขึ้นมา
หนังสือเล่มนี้จึงตัดความมีประโยชน์ที่อ่านแล้วรู้สึกเหนื่อยอย่างบทสรุปเฉลยหรือข้อมูลเนื้อหาออกไปให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ
(แถมยังอลังการด้วยภาพสีล้วนๆ !)

ไม่ใช่หนังสือที่ต้องอ่านเพื่อเล่นเกม ไม่ใช่ข้อมูลเพื่อประโยชน์อะไรบางอย่าง เป็นแค่หนังสือที่มีไว้ในฐานะผู้โปรดปรานห่ากระสุนเท่านั้นเอง
ผมคิดว่า ...ถ้ากลายเป็นหนังสือแบบนั้นได้ก็คงจะดีน้า... น่ะครับ

ดูเหมือนช่วงนี้การถ่ายวิดีโอให้คนอื่นได้ดูวิธีผ่านเกมจะเป็นที่นิยม
(พวกที่ผิดลิขสิทธิ์ก็มีอยู่เยอะเหมือนกัน แต่ประเด็นนี้เอาไว้ทีหลัง......)

ที่สำคัญกว่านั้นคือการที่เราสามารถเฝ้าดูฝีมือของนักเล่นเกมจำนวนมากได้
นอกจากนี้ การรับฟังความคิดเห็นของผู้เล่นเพื่อใช้เป็นฟีดแบ็คในระหว่างพัฒนาเกมก็สามารถทำได้เช่นกัน

ทว่า นั่นคือกับดักอันหอมหวานที่ไม่ควรกระทำ

ความสนุกสนานที่ได้ดูฝีมือของนักเล่นเกมคนอื่นในร้านเกมหรือตอนที่เล่นเกมกับเพื่อน
นั่นล่ะคือสาเหตุที่ทำให้วิดีโอได้รับความนิยม

การดูวิธีเล่นผ่านเกมของคนอื่นด้วยสายตาที่แสวงหาประโยชน์ และวิดีโอที่บันทึกวิธีเล่นผ่านเกมเหล่านี้จะก่อให้เกิดผลกระทบต่อเกม
ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด อาจนำจุดจบมาสู่วัฒนธรรมการถ่ายวิดีโอก็เป็นได้

การมองหาแต่สิ่งที่น่าจะเป็นประโยชน์ หากมองแต่ในมุมนั้นอย่างเดียว ย่อมไม่มีทางรู้สึกได้ถึงสิ่งที่เป็นประโยชน์อย่างแท้จริง
ผมอยากให้ทุกท่านได้อ่านหนังสือเล่มนี้อย่างสนุกสนานเหมือนวิดีโอที่เป็นประโยชน์อย่างแท้จริง

มาริสะพยายามอย่างเอาเป็นเอาตายในการมองหาสิ่งที่น่าจะเป็นประโยชน์ก็จริง แต่เรื่องนั้นจะพลิกผันไปเป็นอย่างไรกันนะ


เจ้าอาวาสฮาคุเรย์ ZUN



(ผู้แปล : ประโยชน์ที่แท้จริงของเกมคือความสนุกสนาน ไม่ใช่การมุ่งแต่เอาชนะ เชื่อว่านี่คือสิ่งที่ผู้แต่งต้องการสื่อออกมา)
(ในบทนำ มาริสะแค่ต้องการสร้างสเปลการ์ดแบบใหม่เท่านั้น แต่ระหว่างที่เขียนหนังสือ เธอระลึกได้บ่อยครั้งว่าห่ากระสุนมีไว้เพื่อความสนุก)
(เข้าใจว่านั่นคือการ "พลิกผัน" ที่ผู้แต่งกล่าวถึงในบรรทัดสุดท้าย ส่วนจุดจบของวัฒนธรรมวิดีโอหมายถึงการที่มีแต่วิดีโอน่าเบื่อ)



　　[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]



.........................................................................................................................................................................................

PS. ท่านสามารถหาซื้อหรือสั่งซื้อหนังสือ The Grimoire of Marisa ได้ที่ร้านหนังสือญี่ปุ่นทั่วประเทศ อาทิเช่น ร้านคิโนะคุนิยะ ร้านโตเกียวโด
หรือดาวน์โหลดได้ที่ ลิงค์นี้
PS. ตัวอักษรสีเขียวที่มักอยู่ในวงเล็บนั้น เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมจากผู้แปล (เซเบอร์คุง) เอง จึงเรียนไว้ให้ทราบโดยทั่วกัน
PS. ข้อความทั้งหลายทั้งมวลที่อยู่ภายใต้หัวข้อ Tips นั้น เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมจากผู้แปล (เซเบอร์คุง) เอง จึงเรียนไว้ให้ทราบโดยทั่วกัน

.........................................................................................................................................................................................