東方紺珠伝 ～ Legacy of Lunatic Kingdom.
โทวโฮวคันจุเดน(ตำนานมณีครามแห่งตะวันออก) ～ มรดกจากอาณาจักรวิกลจริต
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อของตัวละครเพื่อแสดงข้อความ*
Reimu's Story
มิโกะปริศนาที่บินไปบนท้องฟ้า
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
ในที่สุดทหารแห่งแดนพิสุทธ์ก็ปรากฏตัว
ความสมบูรณ์แบบไร้ที่ตินั่นปฏิเสธความเป็นและความตายของสิ่งมีชีวิต
กระสุนกระจาย : Homing Amulet
กระสุนรวมศูนย์ : Persuasion Needle
สเปลการ์ด : ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ」
ความสามารถของตัวละคร
โดดเด่นด้วยกระสุนโฮมมิ่งที่ติดตามศัตรู จุดกระทบมีขนาดค่อนข้างเล็ก
Stage 1
ชื่อด่าน : เครื่องสำรวจแห่งแดนพิสุทธิ์ (Eagle Rabbit)
สถานที่ : ตีนเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ยากลืมเลือน สีเขียวแสนอุ่นใจ)
เรย์มุ : อะไรเนี่ย
เรย์มุ : รุนแรงผิดจากทุกทีเลยแฮะ
??? : ต่อให้ไม่มาขวางก็จะยิง !
(เซย์รัน เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีฟ้าอ่อน
เซย์รัน
Seiran
เซย์รัน : [นี่เซย์รันพูด เข้าปะทะกับชาวพื้นพิภพที่ชื่นชอบการต่อสู้แล้ว]
เซย์รัน : [จากนี้จะดำเนินการชำระล้าง]
เรย์มุ : พูดคนเดียว ?
เรย์มุ : น่าขยะแขยงจัง
เซย์รัน : น่าเสียดายนะ
เซย์รัน : ชาวพื้นพิภพผู้มากด้วยมลทินเอ๋ย
(เปิดเพลง BGM : กระต่ายลงจอดแล้ว)
เซย์รัน : อีกไม่นานพื้นพิภพ(แผ่นดินนี้)ก็จะถูกชำระล้างแล้ว !
(เซย์รัน แพ้พ่าย)
เซย์รัน : อูยยย
เซย์รัน : เพราะเงี้ยถึงได้ไม่ชอบหน่วยรบภาคพื้นดิน―
เรย์มุ : อย่าบอกนะว่าเธอเป็นกระต่ายจันทราน่ะ ?
เรย์มุ : เมื่อกี้บอกว่าจะชำระล้างพื้นพิภพงั้นเหรอ......
เรย์มุ : สังหรณ์ใจไม่ดีสุดๆเลย
เรย์มุ : บอกตำแหน่งฐานที่มั่นของพวกเธอมา !
เรย์มุ : ไม่งั้นล่ะก็......
เซย์รัน : ปล่อยฉันไปเถอะ―
เซย์รัน : ขืนบอกไป ต้องโดนฆ่าแน่เลย― !
เซย์รัน : เรื่องที่ฐานทัพแนวหน้าอยู่ตรงทะเลสาบบนภูเขา
เซย์รัน : ขืนบอกไป ต้องโดนฆ่าแน่เลย― !
Stage 2
ชื่อด่าน : ฐานทัพแนวหน้าเหนือทะเลสาบ (Lunatic Front Line)
สถานที่ : ทะเลสาบแห่งภูเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสาบสะท้อนแสงจันทร์พิสุทธิ์)
เรย์มุ : ตรงนี้คือฐานทัพของกระต่ายจันทราตัวเมื่อกี้สินะ
??? : รออยู่นานแล้วจ้า―
(รินโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีส้มเข้ม
รินโกะ
Ringo
รินโกะ : ได้ยินจากเซย์รันแล้วล่ะ
รินโกะ : ว่าได้ต่อสู้กับคนที่น่าสนใจมา......
รินโกะ : อ้าว ?
รินโกะ : รู้สึกเหมือนเคยเห็นเธอมาก่อนแฮะ
เรย์มุ : แต่ฉันไม่รู้จักคนอย่างเธอหรอกนะ
รินโกะ : ......เมื่อก่อน เคยไปที่นครจันทราใช่มะ ?
เรย์มุ : อ่า มั้งนะ
(เปิดเพลง BGM : Pumpkin เดือนเก้า)
รินโกะ : ถ้างั้นก็น่าสนุกสิ
รินโกะ : น่าจะเล่นกันได้แบบไม่ต้องออมมือสินะ !
รินโกะ : จงตกใจกับวิถีแห่งดวงจันทร์(Lunatic)
รินโกะ : ที่ไม่ยอมให้โดนกระสุน(Miss)แม้แต่ครั้งเดียวเสียเถอะ !
(รินโกะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : ทั้งที่ยังเพิ่งเริ่มแท้ๆ
เรย์มุ : อยากให้ออมมือสักหน่อยนะ
รินโกะ : อ๋า พื้นพิภพเองก็มีคนที่แข็งแกร่งพอตัวอยู่เหมือนกันแฮะ
รินโกะ : ของกินก็มีหลากหลาย
รินโกะ : ฉันเองก็อยากเกิดบนพื้นพิภพเหมือนกันน้า
เรย์มุ : เอ่อ―
เรย์มุ : สถานการณ์ตอนนี้มันเป็นยังไงน่ะ
รินโกะ : พวกเรามาชำระล้างเกนโซวเคียวน่ะ
รินโกะ : แต่สำหรับกระต่ายจันทรา(หางแถว)อย่างพวกเราแล้ว
รินโกะ : เรื่องนั้นจะเป็นยังไงก็ช่างมันเหอะ
เรย์มุ : หา
รินโกะ : ลองไปที่นั่นดู
รินโกะ : แล้วพิจารณาด้วยตัวเองละกัน
รินโกะ : เอ้า ไปสู่นครจันทรา(Lunatic Kingdom) !
Tips :
- ภูเขาโยวไคมีทะเลสาบเพียงหนึ่งเดียว คือ ทะเลสาบของศาลเจ้าโมริยะ
Stage 3
ชื่อด่าน : เส้นแวงอพอลโล่ (Dreamful Path)
สถานที่ : เส้นทางเชื่อมต่อลับ
(เปิดเพลง BGM : มิโกะปริศนาที่บินไปในอวกาศ)
เรย์มุ : ดวงจันทร์อยู่ใกล้ขนาดนี้......
??? : นึกว่าใครเสียอีก
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
ผู้ปกครองความฝัน
โดเรมี สวีท
Doremy Sweet
โดเรมี : มิโกะแห่งเกนโซวเคียวไม่ใช่เหรอ
โดเรมี : กำลังฝันร้ายอย่างรุนแรงเลยสิน้า
โดเรมี : ......เอ๊ะ
โดเรมี : ตัวเป็นๆ !?
โดเรมี : อย่าบอกนะว่าตัวเป็นๆ !?
เรย์มุ : เอ่อ―
เรย์มุ : ตัวเป็นๆล่ะมั้ง ?
โดเรมี : หลุดเข้ามาในโลกแห่งความฝันด้วยตัวเป็นๆเนี่ยนะ
โดเรมี : คงติดกับดักอะไรสักอย่างเข้าล่ะมั้ง
เรย์มุ : กะ.. กับดักงั้นเหรอ ?
เรย์มุ : ฉันกำลังมุ่งหน้าสู่นครจันทรานะ......
โดเรมี : นครจันทรา......
โดเรมี : อะฮ้า อย่างนี้เองสินะ
(เปิดเพลง BGM : ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์)
โดเรมี : เอาสิ
โดเรมี : ฉันจะจัดการฝันวิปริตนั่นให้เอง
โดเรมี : ตอนนี้จงหลับเสียเถอะ
โดเรมี : เดี๋ยวฉันจะสร้างหวายอัน(ความฝัน)ของเธอขึ้นมาเอง
(โดเรมี สวีท แพ้พ่าย)
โดเรมี : ฝันร้ายที่มีมาจนถึงตอนนี้ได้รับการจัดการเรียบร้อยหมดแล้วจ้ะ
โดเรมี : จิตใจของเธอคงแข็งแกร่งจนประคองร่างเนื้อเอาไว้ได้สินะ
เรย์มุ : เธอเป็นใครน่ะ ?
โดเรมี : ฉันคือ บาคุ
โดเรมี : ผู้อาศัยในโลกแห่งความฝันจ้ะ
โดเรมี : เธอบอกว่าจะไปนครจันทราสินะ
โดเรมี : แถมไปแบบตัวเป็นๆด้วย
โดเรมี : ฝันร้ายที่เทียบไม่ได้กับที่เคยเห็นมากำลังรอเธออยู่ที่นั่น
โดเรมี : มันคือสิ่งที่ควรเรียกว่า ฝันวิปริต(Lunatic Dream) น่ะจ้ะ
โดเรมี : จงเตรียมใจไว้ให้พร้อมเถิด
โดเรมี : มนุษย์จากโลกแห่งความจริงที่กำลังฝันเอ๋ย
เรย์มุ : ......ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
เรย์มุ : แต่นี่แปลว่านครจันทรากับเกนโซวเคียวกำลังเชื่อมถึงกันด้วยโลกแห่งความฝันงั้นเหรอ ?
Tips :
- ชื่อด่าน ล้อชื่อดันเจี้ยน เส้นแวงอามาระ จากเกม ชินเมกามิเทนเซย์ 3
- หวายอัน นัยถึงเรื่องเล่าของจีนชื่อ ฝันแห่งหวายอัน(หนานเคอะ)
ซึ่งเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่เมาหลับใต้ต้นไม้แล้วฝันว่าได้ปกครองอาณาจักรแห่งหนึ่งนานถึง 20 ปี
ก่อนจะตื่นมาพบว่าอาณาจักรดังกล่าวเป็นเพียงจอมปลวกตรงโคนต้นไม้เท่านั้น
Stage 4
ชื่อด่าน : เมืองที่ความสงบนิ่งไม่มาเยือน (Lunatic Kingdom)
สถานที่ : นครจันทรา
(เปิดเพลง BGM : นครนิรันดร์เยือกแข็ง)
เรย์มุ : นี่เหรอนครจันทรา...... ?
เรย์มุ : ต่างจากที่เคยมาในสมัยก่อนน่าดูเลยแฮะ
เรย์มุ : อย่างกับว่าทั้งเมืองโดนแช่แข็งอยู่เลย
(คิชิน ซากุเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าผู้นำมาซึ่งปากพาจน
คิชิน ซากุเมะ
Kishin Sagume
ซากุเมะ : ............
เรย์มุ : เอ่อ―
ซากุเมะ : ......โฮ่ มนุษย์ ?
ซากุเมะ : ......
เรย์มุ : พูดไม่เป็นรึไง !
เรย์มุ : ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมนครจันทราถึงได้เป็นแบบนี้
เรย์มุ : แต่เธอคือคนที่บังคับบัญชาแผนการรุกรานเกนโซวเคียวล่ะสิ ?
ซากุเมะ : หืม เรื่องนั้นมันก็ใช่อยู่หรอก......
เรย์มุ : สารภาพแล้ว
เรย์มุ : สารภาพออกมาง่ายๆเลย
ซากุเมะ : ......หน้าที่ของเธอคืออะไร ?
ซากุเมะ : ......โอ๊ะ
ซากุเมะ : พูดมากไปเดี๋ยวแผนจะพังเอาได้
ซากุเมะ : ......
(เปิดเพลง BGM : Wheel of Fortune พลิกผัน)
เรย์มุ : เงียบไปอีกแล้วนะ
เรย์มุ : ช่างเถอะ ยังไงเรื่องที่ฉันต้องทำมีอยู่แค่อย่างเดียว
เรย์มุ : นั่นคือการโค่นเธอ เพื่อคลี่คลายเหตุวิปลาส !
(คิชิน ซากุเมะ แพ้พ่าย)
ซากุเมะ : เข้าใจเหตุผลที่เธอถูกส่งมาแล้วล่ะ
ซากุเมะ : ต้องเป็นหุ่นเชิดของท่านยาโกะโคโระแน่ๆเลย
ซากุเมะ : ในเมื่อแข็งแกร่งถึงขนาดนี้
ซากุเมะ : ถ้าเป็นเธอล่ะก็ ต้องทำได้แน่......
เรย์มุ : พอได้โจมตีแล้วก็พูดมากขึ้นมาทันทีเลยนะ
ซากุเมะ : ฉันชื่อ ซากุเมะ
ซากุเมะ : ฉันมีพลังที่ทำให้ทิศทางของโลกเปลี่ยนไปได้ด้วยคำพูดน่ะ
ซากุเมะ : เพราะงั้นตอนที่กำลังไปได้สวย จึงไม่ควรพูดมากเกินไป
ซากุเมะ : ที่เขาเรียกว่า ปากพาจน ไงล่ะ
เรย์มุ : เห― แล้วจู่ๆพูดจ้อแบบนี้ก็หมายความว่า
ซากุเมะ : จากนี้ไปหนทางใหม่จะเริ่มต้นขึ้นด้วยวิธีที่ออกแนวทำลายล้างล่ะมั้ง
ซากุเมะ : ฉันขอฝากไว้กับเธอแล้ว
ซากุเมะ : จากนี้ไปผู้ทำลายล้างคือเธอ
เรย์มุ : หา ?
เรย์มุ : คนที่บุกเกนโซวเคียวคือพวกเธอไม่ใช่เหรอ ?
เรย์มุ : ผู้ทำลายล้างคือพวกเธอต่างหาก
ซากุเมะ : สิ่งที่กำลังโดนรุกรานจริงๆคือนครจันทรา
ซากุเมะ : แถมยังรุกรานด้วยวิธีที่พวกเราชาวจันทราไม่สามารถยื่นมือเข้าไปยุ่งได้
ซากุเมะ : เลยมีการพิจารณาว่าจะย้ายไปอยู่ที่เกนโซวเคียวเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญพันธุ์น่ะ
ซากุเมะ : ถึงแม้ว่าเหล่าชาวจันทราจะไม่รู้เรื่องนั้นก็เถอะ
เรย์มุ : นครจันทราโดนรุกรานก็เลยมารุกรานเกนโซวเคียว ?
เรย์มุ : ฉวยโอกาสน่าดูเลยนะ
ซากุเมะ : แต่ชะตาดังกล่าวก็เพิ่งจะเริ่มพลิกผันไปเมื่อกี้นี้เอง
ซากุเมะ : การย้ายไปยังเกนโซวเคียวคงไม่สำเร็จแล้วล่ะ
ซากุเมะ : เพื่อแลกกับสิ่งนั้น ตัวเธอที่เป็นชาวพื้นพิภพต้องช่วยเหลือนครจันทราจ้ะ !
ซากุเมะ : เอาล่ะ ฉันพูดไปแล้วนะ
ซากุเมะ : เธอหนีจากชะตาไม่พ้นแล้วล่ะ
ซากุเมะ : ชะตาเริ่มพลิกผันแล้ว
ซากุเมะ : เอ้า จงมุ่งหน้าสู่ทะเลแห่งความเงียบ ฐานที่มั่นหลักของศัตรู !
Stage 5
ชื่อด่าน : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง (Clownish Moon)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ
(เปิดเพลง BGM : Voyage 38,000 กิโลเมตรอันแสนห่างไกล)
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ก๊ากฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า !
??? : เกิดเรื่องน่าสนใจขึ้นแล้วสินะ― !
??? : เหล่าโยวเซย์(ภูต)เอ๋ย มาเร่งความเร็วให้มากกว่านี้กันเถอะ !
??? : It's lunatic time― !
??? : ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความวิกลจริต !
(คลาวน์พีซ ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : มาถึงจุดที่รกร้างว่างเปล่าเอาการจนได้
เรย์มุ : ว่าแต่ ฉันเนี่ยนะต้องเป็นคนช่วยนครจันทรา ?
เรย์มุ : กลายเป็นเรื่องพิลึกยังไงชอบกลไปแล้วแฮะ
เรย์มุ : อีกอย่าง พวกภูตอยู่กันหนาแน่นกว่าที่เคยเห็นตามปกติยังไงชอบกล......
เรย์มุ : เจ้าพวกนี้มีอยู่ทุกที่เลยนะเนี่ย
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก
??? : อันที่จริง ดวงจันทร์เบื้องหน้า(Surface Moon)คือโลกที่ไร้ซึ่งชีวิต
??? : แม้แต่ภูตเองก็ถือกำเนิดไม่ได้หรอก
เรย์มุ : อ๊ะ คนเมื่อกี้นี่นา
เรย์มุ : แต่เท่าที่ดูเนี่ย เธอเองก็คล้ายภูตนะ
ภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ
Clownpiece
คลาวน์พีซ : ใช่แล้ว เค้าคือภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ : คลาวน์พีซ !
คลาวน์พีซ : เธอเป็นแขกคนแรกนับตั้งแต่ท่านสหายมอบแผ่นดินนี้ให้เลยล่ะ― !
เรย์มุ : มอบแผ่นดินให้ ?
เรย์มุ : ที่นี่คือที่ไหนกันแน่น่ะ ?
คลาวน์พีซ : ดวงจันทร์เบื้องหน้าน่ะ ด้านนอกของนครจันทรา
คลาวน์พีซ : น่าอยู่กว่านรกเยอะเลย
เรย์มุ : แหม่ ถ้าเทียบกับนรกแล้ว ที่ไหนก็สบายกว่าทั้งนั้นแหละ
คลาวน์พีซ : อ๊ะ จริงสิ
คลาวน์พีซ : ท่านสหายเคยบอกเอาไว้นี่นา
คลาวน์พีซ : ว่าไม่ต้องปรานี ถ้ามีใครออกมาจากนครจันทรา
เรย์มุ : เป็นแค่ภูตแท้ๆ
เรย์มุ : คิดว่าฉันเป็นใครกัน ?
คลาวน์พีซ : ไม่―รู้จัก
เรย์มุ : มิโกะแห่งฮาคุเรย์ที่แม้แต่เด็กร้องไห้ยังต้องเงียบไงล่ะ !
(เปิดเพลง BGM : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง)
คลาวน์พีซ : เค้าไม่ได้ร้องไห้สักหน่อย
คลาวน์พีซ : เค้าเป็นภูตแห่งขุมนรกนะ ?
คลาวน์พีซ : ถ้าจะว่าไปแล้ว เค้าเป็นฝ่ายทำให้คนร้องไห้นะ― ?
คลาวน์พีซ : นึกอะไรดีๆออกแล้ว
คลาวน์พีซ : ทำให้เธอร้องไห้แล้วค่อยทำให้เงียบดีกว่า
(คลาวน์พีซ แพ้พ่าย)
คลาวน์พีซ : แฮ่กแฮ่กแฮ่ก
เรย์มุ : รู้ผลแล้ว !
เรย์มุ : เธอแพ้แล้ว !
คลาวน์พีซ : ทะ.. ทำไม...... ?
คลาวน์พีซ : ทั้งที่ได้ยินมาว่า
คลาวน์พีซ : ตราบเท่าที่เผ่าภูตซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิตอย่างพวกเรายังคงครอบครองที่นี่
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราจะไม่สามารถทำอะไรได้เลยนี่นา
เรย์มุ : จะว่าไปแล้ว คนเมื่อกี้ก็พูดว่า 「ด้วยวิธีที่พวกเราชาวจันทราไม่สามารถยื่นมือเข้าไปยุ่งได้」 นี่นะ
คลาวน์พีซ : เธอ...... ไม่สิ ท่านเป็นใครกันแน่ ?
เรย์มุ : ไม่ได้ฟังที่พูดเมื่อกี้เหรอ ?
เรย์มุ : ชาวพื้นพิภพที่แม้แต่เด็กเงียบยังต้องร้องไห้ !
เรย์มุ : มิโกะแห่งฮาคุเรย์ ! นี่พูดครั้งที่สองแล้วนะ
คลาวน์พีซ : อืม จำได้แล้ว
คลาวน์พีซ : แล้ว มิโกะมาทำอะไรที่นี่ล่ะ ?
เรย์มุ : อะ เรื่องนั้น
เรย์มุ : แค่มาค้นหาพวกที่กำลังรุกรานเกนโซวเคียวน่ะ
เรย์มุ : แต่กลายเป็นการช่วยเหลือนครจันทราไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
คลาวน์พีซ : นึกแล้วเชียว เป็นพวกเดียวกับชาวจันทราจริงๆด้วย !
คลาวน์พีซ : แปลว่าเป็นศัตรูกับท่านสหายน่ะสิ
คลาวน์พีซ : ศัตรูของท่านสหายก็คือศัตรูของนายหญิง
คลาวน์พีซ : ศัตรูของนายหญิงก็คือศัตรูของเค้า !
คลาวน์พีซ : ......แต่ว่า ทำยังไงดีน้า
คลาวน์พีซ : พลังไม่เหลือแล้วซะด้วยสิ
เรย์มุ : เอาเป็นว่า ช่วยนำทางไปหาสหายคนนั้น?ให้หน่อยได้มั้ย
เรย์มุ : ฉันเริ่มไม่ค่อยเข้าใจจุดประสงค์ของตัวเองขึ้นมาแล้วสิ
Stage 6
ชื่อด่าน : มิอาจดำรงใต้ผืนฟ้าเดียวกัน (Pure Furies)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ (เบื้องหลัง)
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสะท้อนดาวบ้านเกิด)
|
Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ว่าจะเตรียมแผนการไว้สักแค่ไหน
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : ตอนนี้เธอ(ฉางเอ๋อ)อาศัยอยู่ที่ดาวดวงอื่น (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.1 |
Legacy (เคยตาย) (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ว่าจะเตรียมแผนการไว้สักแค่ไหน
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : ชาวจันทราเองก็ Miss อย่างโง่เง่าเอาการ (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.2 |
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa's Story
จอมเวทธรรมดาสามัญ
คิริซาเมะ มาริสะ
พาวเวอร์สโตนแห่งนครจันทรามีตัวตนมาตั้งแต่เมื่อใดก็ไม่รู้
และมันมีพลังที่สามารถทำให้วัฒนธรรมของเกนโซวเคียวปั่นป่วนได้
กระสุนกระจาย : Illusion Laser
กระสุนรวมศูนย์ : Magic Missile
สเปลการ์ด : ยันต์รัก「Master Spark」
ความสามารถของตัวละคร
ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ช้าหรือเร็วก็มีพลังทำลายสูงอย่างโดดเด่น ความเร็วในการเคลื่อนที่สูง เก็บไอเทมง่ายกว่าคนอื่น
Stage 1
ชื่อด่าน : เครื่องสำรวจแห่งแดนพิสุทธิ์ (Eagle Rabbit)
สถานที่ : ตีนเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ยากลืมเลือน สีเขียวแสนอุ่นใจ)
มาริสะ : มีพวกไม่คุ้นหน้ามาป้วนเปี้ยนเต็มไปหมดเลยแฮะ
??? : ช่วยไม่ได้เลยต้องยิง !
(เซย์รัน เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีฟ้าอ่อน
เซย์รัน
Seiran
เซย์รัน : [นี่เซย์รันพูด เข้าปะทะกับชาวพื้นพิภพที่ชื่นชอบการต่อสู้แล้ว]
เซย์รัน : [จากนี้จะดำเนินการชำระล้าง]
มาริสะ : อะไรของเธอน่ะ
มาริสะ : กำลังคุยกับใครอยู่เหรอ ?
เซย์รัน : ไม่จำเป็นต้องตอบ
(เปิดเพลง BGM : กระต่ายลงจอดแล้ว)
เซย์รัน : เพราะเธอจะสลายหายไปในไม่ช้าไงล่ะ !
(เซย์รัน แพ้พ่าย)
เซย์รัน : ชาวพื้นพิภพแข็งแกร่งชะมัดเลย―
เซย์รัน : ไม่เอาแล้ว―
เซย์รัน : ถึงจะเป็นเพราะฉันดวงไม่ดีที่เป่ายิ้งฉุบแพ้ก็เถอะ
มาริสะ : ชาวพื้นพิภพ งั้นเหรอ วิธีการเรียกแบบนั้น
มาริสะ : อย่าบอกนะว่าเธอเป็นกระต่ายจันทราน่ะ ?
เซย์รัน : ใช่แล้ว
เซย์รัน : ได้รับคำสั่งให้มาชำระล้างพื้นพิภพน่ะ
มาริสะ : อะฮ่า เพราะงั้นเอย์รินคนนั้นถึงได้ไหว้วานให้พวกฉันรับงานสินะ
Stage 2
ชื่อด่าน : ฐานทัพแนวหน้าเหนือทะเลสาบ (Lunatic Front Line)
สถานที่ : ทะเลสาบแห่งภูเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสาบสะท้อนแสงจันทร์พิสุทธิ์)
มาริสะ : การโจมตีของพวกโยวเซย์(ภูต)รุนแรงกว่าทุกทีแฮะ
มาริสะ : แบบนี้ยอมฟังที่เอย์รินพูดแต่โดยดีน่าจะดีกว่าสินะ
??? : รออยู่นานแล้วจ้า―
(รินโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีส้มเข้ม
รินโกะ
Ringo
รินโกะ : ได้ยินจากเซย์รันแล้วล่ะ
รินโกะ : ว่าได้ต่อสู้กับคนที่น่าสนใจมา......
มาริสะ : เธอก็เป็นกระต่ายจันทราเหรอ ?
มาริสะ : ได้ยินมาจากเอย์รินแล้วเฟ้ย
มาริสะ : ว่ามีคนจากดวงจันทร์บุกมาโจมตี
รินโกะ : นั่นสิน้า
รินโกะ : แต่แทนที่จะเรียกว่าบุกมาโจมตี
รินโกะ : ต้องเรียกว่าบุกมาชำระล้างต่างหากล่ะ
(เปิดเพลง BGM : Pumpkin เดือนเก้า)
รินโกะ : แต่ช่างเถอะ
รินโกะ : รีบทำงานแล้วไปพักผ่อนดีกว่า
รินโกะ : ชาวพื้นพิภพที่ยอมให้ Miss ได้
รินโกะ : คงไม่เข้าใจความเหนื่อยยากของพวกเราสินะ―
(รินโกะ แพ้พ่าย)
รินโกะ : ตายจริง แข็งแกร่งจัง
มาริสะ : โอ้ จู่ๆก็เล่นแรงเลยนะ
มาริสะ : แบบนี้นึกภาพออกเลยว่าต่อไปจะเป็นยังไง
รินโกะ : จากนี้ไปคิดจะทำอะไรเหรอ ?
มาริสะ : เอ๋
มาริสะ : หมายความว่าไง
รินโกะ : ก็แหม พื้นพิภพน่าจะใกล้โดนชำระล้างแล้วนี่นา......
มาริสะ : ฉันแค่พยายามยับยั้งการรุกรานของนครจันทราน่ะ
รินโกะ : ถ้าแข็งแกร่งขนาดนั้นก็ลองไปที่นั่นดูละกัน
รินโกะ : สู่นครจันทรา(Lunatic Kingdom) สรวงสวรรค์วิกลจริต
Tips :
- ภูเขาโยวไคมีทะเลสาบเพียงหนึ่งเดียว คือ ทะเลสาบของศาลเจ้าโมริยะ
Stage 3
ชื่อด่าน : เส้นแวงอพอลโล่ (Dreamful Path)
สถานที่ : เส้นทางเชื่อมต่อลับ
(เปิดเพลง BGM : มิโกะปริศนาที่บินไปในอวกาศ)
มาริสะ : น่าจะอยู่ที่ทะเลสาบมาจนถึงเมื่อกี้นี่นา......
มาริสะ : ที่นี่มันอะไรกัน
??? : ตายจริง
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
ผู้ปกครองความฝัน
โดเรมี สวีท
Doremy Sweet
โดเรมี : จอมเวทแห่งเกนโซวเคียวสินะ
โดเรมี : วันนี้ฝันแบบไหนเอ่ย......
โดเรมี : เอ๊ะ ตัวเป็นๆ !?
โดเรมี : อย่าบอกนะว่าตัวเป็นๆ !?
มาริสะ : ก็ยังเป็นๆล่ะนะ
โดเรมี : หลุดเข้ามาในโลกแห่งความฝันด้วยตัวเป็นๆเนี่ยนะ
โดเรมี : คงติดกับดักอะไรสักอย่างเข้าล่ะมั้ง
มาริสะ : กับดักงั้นเหรอ ?
มาริสะ : ตกลงว่าเป็นกับดักจริงๆสินะ
มาริสะ : ทั้งที่มองเห็นดวงจันทร์ขนาดใหญ่แบบนั้นอยู่แค่ตรงหน้าแท้ๆ
โดเรมี : มองเห็นดวงจันทร์ ?
โดเรมี : อะฮ้า อย่างนี้เองสินะ
(เปิดเพลง BGM : ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์)
โดเรมี : เอาสิ
โดเรมี : ฉันจะจัดการฝันวิปริตนั่นให้เอง
โดเรมี : ตอนนี้จงหลับเสียเถอะ
โดเรมี : เดี๋ยวฉันจะสร้างหวายอัน(ความฝัน)ของเธอขึ้นมาเอง
(โดเรมี สวีท แพ้พ่าย)
โดเรมี : ตายจริง ไม่หลับเหรอจ๊ะ ?
โดเรมี : ถ้าเป็นแบบนั้น
โดเรมี : จะติดอยู่ในความฝันตลอดไปนะจ๊ะ
มาริสะ : อือ― ภายในความฝันงั้นเหรอ
มาริสะ : ที่นี่น่ะ
โดเรมี : ใช่แล้วจ้ะ
โดเรมี : ตอนนี้เธออยู่ในความฝันด้วยตัวเป็นๆจ้ะ
มาริสะ : ไอ้ที่บอกว่าจะไปนครจันทรามันกลายเป็นอะไรไปแล้ววะเนี่ย......
โดเรมี : ความฝันของเธอคือการมุ่งหน้าไปสู่นครจันทราสินะจ๊ะ
โดเรมี : ถ้าไปต่อทั้งอย่างนี้
โดเรมี : อีกเดี๋ยวก็ถึงแล้วล่ะจ้ะ
มาริสะ : งั้นเหรอ
มาริสะ : ถ้างั้นก็ค่อยยังชั่วหน่อย
โดเรมี : ฉันไม่สามารถแนะนำให้เธอไม่ตื่นจากฝันร้ายนั่นได้......
โดเรมี : เพราะความฝันมันกัดกินจิตใจยิ่งกว่าความเป็นจริงจ้ะ
โดเรมี : ความฝันที่ถูกเตรียมไว้อย่างผิดธรรมชาติ มันอันตรายนะ
โดเรมี : ถึงแม้ว่าความฝันเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับในโรงเรียนแบบคราวก่อน
โดเรมี : มันจะเป็นผลดีต่อจิตใจก็เถอะน้า
มาริสะ : หา
โดเรมี : ความฝันกลายเป็นรูปธรรมน่ะจ้ะ
โดเรมี : เธอเองก็ได้รับรู้โดยร่างกายแล้วไม่ใช่เหรอจ๊ะ ?
โดเรมี : ด้วยตำนานเมือง(Occult Ball)น่ะ
Tips :
- ชื่อด่าน ล้อชื่อดันเจี้ยน เส้นแวงอามาระ จากเกม ชินเมกามิเทนเซย์ 3
- หวายอัน นัยถึงเรื่องเล่าของจีนชื่อ ฝันแห่งหวายอัน(หนานเคอะ)
ซึ่งเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่เมาหลับใต้ต้นไม้แล้วฝันว่าได้ปกครองอาณาจักรแห่งหนึ่งนานถึง 20 ปี
ก่อนจะตื่นมาพบว่าเป็นเพียงจอมปลวกตรงโคนต้นไม้เท่านั้น
- เรื่องลี้ลับในโรงเรียน นัยถึง Occult ที่มาริสะนำมาใช้ในภาค 14.5
Stage 4
ชื่อด่าน : เมืองที่ความสงบนิ่งไม่มาเยือน (Lunatic Kingdom)
สถานที่ : นครจันทรา
(เปิดเพลง BGM : นครนิรันดร์เยือกแข็ง)
มาริสะ : นครจันทรา......งั้นเหรอ ?
มาริสะ : แทบไม่มีเค้าลางของสิ่งที่ยังมีชีวิตเลยแฮะ
มาริสะ : ยกเว้นคนที่เจอเมื่อกี้
มาริสะ : หรือบางทีฉันอาจยังอยู่ในความฝันก็ได้
(คิชิน ซากุเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าผู้นำมาซึ่งปากพาจน
คิชิน ซากุเมะ
Kishin Sagume
ซากุเมะ : ............
มาริสะ : พูดถึงก็โผล่มาเลย
ซากุเมะ : ......โฮ่ มนุษย์ ?
ซากุเมะ : ......
มาริสะ : อะไรเล่า ไม่มีอัธยาศัยไมตรีเลยนะ
มาริสะ : มนุษย์ที่มาจากพื้นพิภพไงล่ะ
มาริสะ : ตกใจให้มากกว่านี้ก็ได้นะโว้ย ?
ซากุเมะ : ......
มาริสะ : กำลังพยายามทำอะไรกับเกนโซวเคียวเหรอ ?
มาริสะ : ทำไมถึงเจอแค่เธอคนเดียวในนครจันทราล่ะ ?
ซากุเมะ : ......ยังเร็วเกินไปที่จะพูด
(เปิดเพลง BGM : Wheel of Fortune พลิกผัน)
มาริสะ : งั้นเหรอ ถ้าไม่พูด ทางนี้จะลุยล่ะนะเฟ้ย
มาริสะ : เธอทำหน้าเหมือนรู้อะไรหลายๆอย่างซะด้วยสิ
(คิชิน ซากุเมะ แพ้พ่าย)
ซากุเมะ : เข้าใจเหตุผลที่เธอถูกส่งมาแล้วล่ะ
ซากุเมะ : ต้องเป็นหุ่นเชิดของท่านยาโกะโคโระแน่ๆเลย
ซากุเมะ : ในเมื่อแข็งแกร่งถึงขนาดนี้
ซากุเมะ : ถ้าเป็นเธอล่ะก็ ต้องทำได้แน่......
มาริสะ : อะไรกัน ก็พูดได้นี่นา
มาริสะ : การบุกโจมตีเกนโซวเคียวเป็นฝีมือของเธองั้นเหรอ ?
ซากุเมะ : ใช่แล้วจ้ะ
ซากุเมะ : แต่แผนการย้ายนครสู่เกนโซวเคียว
ซากุเมะ : เป็นแค่หลักประกันเท่านั้นจ้ะ
มาริสะ : ย้ายนคร งั้นเหรอ ?
ซากุเมะ : จริงๆแล้วถ้าไม่ต้องทำแบบนั้นก็จะดีที่สุดเลยล่ะน้า
ซากุเมะ : จะแช่แข็งนครจันทราเอาไว้อย่างนี้เรื่อยไปก็ไม่ได้เสียด้วยสิ
ซากุเมะ : แต่เอาเถอะ ช่วยไม่ได้น่ะนะ
มาริสะ : เหมือนฉันไม่เข้าใจที่เธอพูดเลยว่ะ
ซากุเมะ : สิ่งที่กำลังโดนรุกรานจริงๆคือนครจันทรา
ซากุเมะ : แถมยังรุกรานด้วยวิธีที่พวกเราชาวจันทราไม่สามารถยื่นมือเข้าไปยุ่งได้
ซากุเมะ : เลยมีการพิจารณาว่าจะย้ายไปอยู่ที่เกนโซวเคียวเพื่อหลีกเลี่ยงการสูญพันธุ์น่ะ
มาริสะ : นครจันทรากำลังโดนรุกรานงั้นเหรอ ?
ซากุเมะ : ใช่จ้ะ
ซากุเมะ : ถึงแม้ว่าเหล่าชาวจันทราจะไม่รู้เรื่องนั้นก็เถอะ
ซากุเมะ : แต่ฉันเป็นคนที่สามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตของโลกได้ด้วยคำพูด
ซากุเมะ : ตอนที่ตำนานเมืองนั่นแพร่กระจายออกไป
ซากุเมะ : การย้ายนครจะกลายเป็นความจริง แล้วสามารถเลี่ยงอันตรายไปได้
มาริสะ : เหมือนจะเข้าใจแต่ก็เหมือนจะไม่เข้าใจ
มาริสะ : เอาเป็นว่าอย่าดึงเกนโซวเคียวเข้าไปพัวพันสิ
มาริสะ : ฉันเดือดร้อนนะ
ซากุเมะ : ไม่จำเป็นต้องกังวลแล้วล่ะ
ซากุเมะ : ฉันเอ่ยปากพูดแล้ว ชะตาจึงเปลี่ยนไปอีกครั้งแล้ว
ซากุเมะ : การย้ายนครคงไม่กลายเป็นความจริงแล้วล่ะ
ซากุเมะ : ดังนั้นฉันจึงเดิมพันกับเธอ
ซากุเมะ : ไม่สามารถหลีกหนีได้อีกแล้ว
ซากุเมะ : ในที่สุดชะตาก็เริ่มเคลื่อนไหวไปในทางตรงข้าม
ซากุเมะ : เอ้า จงมุ่งหน้าสู่ทะเลแห่งความเงียบ ฐานที่มั่นหลักของศัตรู !
Tips :
- ตำนานเมืองนั่น นัยถึงตำนานเมืองที่ว่า
"นครจันทรามีอยู่จริง อยู่ตรงด้านหลังของดวงจันทร์ อเมริกาค้นพบแล้วปิดบังเอาไว้ และไม่ยอมไปสำรวจดวงจันทร์อีกเลย"
ซึ่งหากลือกันไปมากๆเข้า มันจะกลายเป็นความจริงขึ้นมาด้วยพลังของ "Occult Ball แห่งนครจันทรา"
Stage 5
ชื่อด่าน : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง (Clownish Moon)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ
(เปิดเพลง BGM : Voyage 38,000 กิโลเมตรอันแสนห่างไกล)
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ก๊ากฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า !
??? : เกิดเรื่องน่าสนใจขึ้นแล้วสินะ― !
??? : เหล่าโยวเซย์(ภูต)เอ๋ย มาเร่งความเร็วให้มากกว่านี้กันเถอะ !
??? : It's lunatic time― !
??? : ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความวิกลจริต !
(คลาวน์พีซ ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : เรียบเรียงข้อมูลสักหน่อยดีกว่า
มาริสะ : นครจันทราตกอยู่ในสภาพแช่แข็ง
มาริสะ : แล้วก็มีใครสักคนเมื่อกี้โผล่มาเพื่อปกป้องนคร
มาริสะ : แล้วก็บอกว่ามีคนที่กำลังรุกรานนครจันทราอยู่
มาริสะ : แล้วก็บอกว่าโดนรุกรานด้วยวิธีที่ชาวจันทราไม่สามารถยื่นมือเข้าไปยุ่งได้......
มาริสะ : สรุปว่าฉันโดนใช้ให้ช่วยเหลือนครจันทรางั้นเหรอ ?
มาริสะ : พอปะติดปะต่อเรื่องราวแล้ว
มาริสะ : เหมือนโดนเอย์รินหลอกใช้มาตั้งแต่แรกเลยแฮะ......
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ฝ่าเหล่าภูตที่ผ่านการอาบคบเพลิงมาได้เนี่ยนะ
??? : ฝีมือไม่เลวเลยนี่นา
มาริสะ : เธอเป็นใครน่ะ
ภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ
Clownpiece
คลาวน์พีซ : เค้าคือภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ : คลาวน์พีซ !
คลาวน์พีซ : เธอเป็นแขกคนแรกนับตั้งแต่ท่านสหายมอบแผ่นดินนี้ให้เลยล่ะ― !
มาริสะ : ภูตเรอะ......ชาวจันทราทำอะไรไม่ได้เพราะศัตรูพรรค์นี้เนี่ยนะ
คลาวน์พีซ : อ้าว ไม่กลัวเค้าเหรอ ?
คลาวน์พีซ : อ๊ะ จริงสิ
คลาวน์พีซ : ท่านสหายเคยบอกเอาไว้นี่นา
คลาวน์พีซ : ว่าจะทำอะไรก็ได้ ถ้ามีใครออกมาจากนครจันทรา
มาริสะ : เข้าใจแล้วล่ะว่าศัตรูที่ชาวจันทราพูดถึงก็คือเธอ
มาริสะ : เอาชนะอย่างสบายๆแล้วกลับไปแจ้งข่าวดีกว่า
มาริสะ : ถ้าช่วยนครจันทราได้
มาริสะ : ก็น่าจะช่วยเกนโซวเคียวได้
(เปิดเพลง BGM : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง)
คลาวน์พีซ : อ้าว―
คลาวน์พีซ : เค้าไม่น่ากลัวเลยเหรอ ?
คลาวน์พีซ : ไม่สิ ถ้าเป็นชาวจันทราก็น่าจะกลัวตัวตนของเค้านี่นา
คลาวน์พีซ : แต่จะเป็นยังไงก็ช่างมันละ
คลาวน์พีซ : จงแปดเปื้อนแล้วตกนรกไปซะ !
(คลาวน์พีซ แพ้พ่าย)
คลาวน์พีซ : แฮ่กแฮ่กแฮ่ก
คลาวน์พีซ : ทะ.. ทำไม...... ?
คลาวน์พีซ : ทั้งที่ได้ยินมาว่า
คลาวน์พีซ : ตราบเท่าที่เผ่าภูตซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิตอย่างพวกเรายังคงครอบครองที่นี่
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราจะไม่สามารถทำอะไรได้เลยนี่นา
มาริสะ : เรื่องนั้นน่ะน้า
มาริสะ : คงเป็นเพราะฉันไม่ใช่ชาวจันทรานั่นแหละ
คลาวน์พีซ : เธอ......ไม่สิ ท่าน
คลาวน์พีซ : หรือว่าจะเป็นชาวพื้นพิภพ !?
มาริสะ : ใช่แล้ว
มาริสะ : ใช้ชีวิตโดยหมอบคลานอยู่บนพื้นดินนั่นแหละ
คลาวน์พีซ : ทำไมชาวพื้นพิภพถึงมาอยู่ในที่แบบนี้...... ?
คลาวน์พีซ : ไม่เห็นเหมือนที่คุยกันไว้เลย
มาริสะ : ว่าแต่ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมชาวจันทราถึงทำอะไรไม่ได้เพราะภูตอย่างพวกเธอน่ะ
คลาวน์พีซ : เป็นเพราะชาวจันทราปฏิเสธความเป็นและความตายน่ะ
คลาวน์พีซ : การเกิด การตาย สิ่งเหล่านี้ถือว่าเป็นการแปดเปื้อน
คลาวน์พีซ : แต่พวกเราคือกลุ่มก้อนแห่งพลังชีวิต
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราจึงไม่อยากแตะต้องไงล่ะ
มาริสะ : มนุษย์เองก็ตายได้นะ ?
คลาวน์พีซ : แน่นอน ปกติแล้วก็ไม่ถึงกับปฏิเสธอย่างสมบูรณ์แบบหรอก
คลาวน์พีซ : แต่ตอนนี้พวกเราได้รับการทำให้บริสุทธิ์
คลาวน์พีซ : ด้วยพลังของท่านสหายน่ะ
คลาวน์พีซ : เพราะงั้นแค่แตะต้องนิดเดียวก็แปดเปื้อนเลย
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราคงไม่ชอบอยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ ?
มาริสะ : ......ยังมีอีกหลายอย่างที่ไม่เข้าใจ
มาริสะ : แต่แปลว่าเธอไม่น่าจะเป็นคนร้ายตัวจริงที่กำลังรุกรานนครจันทราสินะ
มาริสะ : ชัดเจนเลยว่ามีคนที่กำลังใช้ประโยชน์จากเธออยู่เบื้องหลัง
มาริสะ : ......เหมือนที่ฉันโดนเลย
Stage 6
ชื่อด่าน : มิอาจดำรงใต้ผืนฟ้าเดียวกัน (Pure Furies)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ (เบื้องหลัง)
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสะท้อนดาวบ้านเกิด)
|
Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ว่าจะเตรียมแผนการไว้สักแค่ไหน
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : ใช่แล้ว ฉันเองก็มีแต่ความโกรธที่เป็นแรงผลักดันจ้ะ (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.3 |
Legacy (เคยตาย) (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ว่าจะเตรียมแผนการไว้สักแค่ไหน
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : ชาวจันทราเองก็ Miss อย่างโง่เง่าเอาการ (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.4 |
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sanae's Story
สมมติเทพแห่งปาฏิหาริย์ผู้อาศัยอยู่บนภูเขา
โคจิยะ ซานาเอะ
แมงมุมโลหะปรากฏตัวขึ้นบนภูเขาโยวไค
ซึ่งเธอเห็นว่ามันเป็นยานสำรวจดาวอังคารนาม Curiosity
กระสุนกระจาย : Cobalt Spread
กระสุนรวมศูนย์ : Sky Serpent
สเปลการ์ด : ยันต์กบ「คางคกเจ้าเล่ห์」
ความสามารถของตัวละคร
ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ช้าหรือเร็วก็สามารถโจมตีเป็นวงกว้างได้ กระสุนรวมศูนย์เป็นแบบโฮมมิ่ง จึงตั้งสมาธิกับการหลบได้
Stage 1
ชื่อด่าน : เครื่องสำรวจแห่งแดนพิสุทธิ์ (Eagle Rabbit)
สถานที่ : ตีนเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ยากลืมเลือน สีเขียวแสนอุ่นใจ)
ซานาเอะ : จำได้ว่าอยู่แถวนี้นี่นา
ซานาเอะ : ของที่เหมือนกับเครื่องสำรวจนั่น
??? : ยิงแบบไม่มีลังเล !
(เซย์รัน เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีฟ้าอ่อน
เซย์รัน
Seiran
เซย์รัน : [นี่เซย์รันพูด เข้าปะทะกับชาวพื้นพิภพที่ชื่นชอบการต่อสู้แล้ว]
เซย์รัน : [จากนี้จะดำเนินการชำระล้าง]
ซานาเอะ : อื๋อ― ?
ซานาเอะ : หูแบบนั้น......กระต่ายเหรอ ?
เซย์รัน : พวกเราคือหน่วยสำรวจ(อีเกิ้ลรัฟวี่)แห่งกระต่ายจันทรา
(เปิดเพลง BGM : กระต่ายลงจอดแล้ว)
เซย์รัน : ผู้ขัดขวางจงสลายหายไปซะ !
(เซย์รัน แพ้พ่าย)
เซย์รัน : ไม่ไหวแล้ว―
เซย์รัน : ทำไมถึงไม่มีใครโผล่มาเป็นกองหนุนเลยล่ะ―
เซย์รัน : เพราะเงี้ยถึงได้โดนคนเขาพูดกันว่า
เซย์รัน : กระต่ายสมัยนี้เป็นขยะที่ไม่รู้จักเชื่อฟังคำสั่งไงเล่า―
ซานาเอะ : จะว่าไปแล้ว คุณเห็นเครื่องสำรวจ......
ซานาเอะ : เห็นของที่คล้ายแมงมุมจักรกลแถวนี้บ้างมั้ยคะ ?
เซย์รัน : หมายถึงเครื่องสำรวจพื้นพิภพสินะคะ
เซย์รัน : ถ้าเป็นเจ้านั่น ตอนนี้กำลังกลับไปยังฐานที่มั่นแล้วค่า―
เซย์รัน : อ๊ะ อย่าบอกใครนะว่าฉันเป็นคนพูดเรื่องนั้นน่ะ !
ซานาเอะ : อืมอืม งั้นไหนๆก็จะปิดเป็นความลับแล้ว
ซานาเอะ : ช่วยบอกตำแหน่งของฐานที่มั่นด้วยสิ......
Stage 2
ชื่อด่าน : ฐานทัพแนวหน้าเหนือทะเลสาบ (Lunatic Front Line)
สถานที่ : ทะเลสาบแห่งภูเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสาบสะท้อนแสงจันทร์พิสุทธิ์)
ซานาเอะ : ฐานที่มั่นอยู่ใกล้บ้านขนาดนี้เนี่ย
ซานาเอะ : มันเป็นจุดบอดที่คาดไม่ถึงเลยค่ะ
??? : รออยู่นานแล้วจ้า―
(รินโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีส้มเข้ม
รินโกะ
Ringo
รินโกะ : ได้ยินจากเซย์รันแล้วล่ะ
รินโกะ : ว่าได้ต่อสู้กับคนที่น่าสนใจมา......
ซานาเอะ : ทะเลสาบแห่งนี้อยู่ในพื้นที่ควบคุมดูแลของฉันนะ
ซานาเอะ : อย่าทำอะไรตามอำเภอใจได้มั้ย ?
รินโกะ : เธอรู้เหรอว่าพวกฉันเป็นใคร ?
(เปิดเพลง BGM : Pumpkin เดือนเก้า)
รินโกะ : พวกฉันคือหน่วยสำรวจ(อีเกิ้ลรัฟวี่)แห่งกระต่ายจันทรา
รินโกะ : พวกฉันไม่ฟังคำสั่งของพื้นพิภพที่แปดเปื้อนหรอก
(รินโกะ แพ้พ่าย)
รินโกะ : เห― ไม่เลวนี่
รินโกะ : แข็งแกร่งน่าดูเลยนะ
ซานาเอะ : กระต่ายจันทรา......
ซานาเอะ : พวกเดียวกับเรือนนิรันดร์สินะ
รินโกะ : พวกฉันเป็นทหารกระต่ายประจำการ
รินโกะ : น่าเสียดายนะ แต่ยัยพวกนั้นเป็นศัตรูต่างหากล่ะ
ซานาเอะ : หืม―......
ซานาเอะ : ถ้าง้านก็แปลว่า
ซานาเอะ : พวกคุณเป็นศัตรูของฉันสินะ ?
รินโกะ : ไม่ใช่ศัตรู
รินโกะ : ไม่ใช่มิตร
รินโกะ : ชาวพื้นพิภพช่วยทำงานเกี่ยวกับกระบวนการชำระล้างได้เป็นอย่างดีมากๆ
รินโกะ : ......ดูเหมือนจะเป็นงั้นนะ
รินโกะ : พวกหางแถว(กระต่าย)อย่างเราๆไม่ค่อยเข้าใจหรอก
ซานาเอะ : ไม่ค่อยเข้าใจ......สินะ
รินโกะ : เอ้า จะเอาไงต่อล่ะ ?
รินโกะ : ถ้าเธอต้องการ จะบุกต่อก็ได้นะ
รินโกะ : แต่ฉันถูกใจพื้นพิภพ(ที่นี่)เข้าซะแล้ว
รินโกะ : คงไม่ไปด้วยนะ
Tips :
- ภูเขาโยวไคมีทะเลสาบเพียงหนึ่งเดียว คือ ทะเลสาบของศาลเจ้าโมริยะ
- ถ้าง้านก็แปลว่า ...เป็นสำนวนวัยรุ่นที่กำลังนิยมในญี่ปุ่นช่วงนี้
Stage 3
ชื่อด่าน : เส้นแวงอพอลโล่ (Dreamful Path)
สถานที่ : เส้นทางเชื่อมต่อลับ
(เปิดเพลง BGM : มิโกะปริศนาที่บินไปในอวกาศ)
ซานาเอะ : อา ฉันกำลังบินอยู่ในอวกาศล่ะ
ซานาเอะ : กำลังบินอยู่จริงๆด้วย
??? : ตายจริง
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
ผู้ปกครองความฝัน
โดเรมี สวีท
Doremy Sweet
โดเรมี : ดูเหมือนกำลังฝันร้ายไม่ใช่เล่นเลยนะ
โดเรมี : ฉันจะช่วยกินฝันให้ก็แล้วกัน......เอ๊ะ
โดเรมี : ตัวเป็นๆนี่นา !?
โดเรมี : ฝันร้ายแบบมีร่างเนื้อ !?
ซานาเอะ : ฉันกำลังบินอยู่ในอวกาศที่ใฝ่ฝันมานานค่ะ
ซานาเอะ : ถ้านี่เป็นฝันร้าย แล้วอะไรคือฝันดีล่ะคะ ?
โดเรมี : ถ้าเศษเสี้ยวของฝันร้าย(ขยะอวกาศ)ชนใส่ตัวเป็นๆแล้วจะกลายเป็นเรื่องใหญ่นะ
โดเรมี : ต้องรีบส่งกลับไปยังความเป็นจริงทันที
โดเรมี : ต่อให้ส่งไปแค่ร่างเนื้ออย่างเดียวก็เถอะ
ซานาเอะ : เอ่อ― ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่
ซานาเอะ : แต่กระต่ายบอกว่าสามารถไปนครจันทราได้น่ะ
โดเรมี : นครจันทรา......
โดเรมี : อะฮ้า อย่างนี้เองสินะ
(เปิดเพลง BGM : ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์)
โดเรมี : เอาสิ
โดเรมี : ฉันจะจัดการฝันวิปริตนั่นให้เอง
โดเรมี : ตอนนี้จงหลับเสียเถอะ
โดเรมี : เดี๋ยวฉันจะสร้างหวายอัน(ความฝัน)ของเธอขึ้นมาเอง
(โดเรมี สวีท แพ้พ่าย)
โดเรมี : ฉันได้ทานฝันร้ายของเธออย่างเอร็ดอร่อยแล้วล่ะจ้ะ
โดเรมี : แต่ถ้าจะไปนครจันทราทั้งอย่างนี้ล่ะก็
โดเรมี : มันจะกลายเป็นฝันร้ายซึ่งร้ายกว่าที่เคยเจอมาหลายเท่า
โดเรมี : แล้วกัดกินจิตใจของเธอนะ
โดเรมี : มันคือฝันร้ายที่เรียกว่า ฝันวิปริตแห่งดวงจันทร์(Lunatic Dream) จ้ะ
โดเรมี : ถ้าเป็นตอนนี้ยังสามารถ [ลืมตาตื่นแล้วพบว่าแค่ฝันไป] ได้นะจ๊ะ......
โดเรมี : แต่ต่อให้ต้องเจอแบบนั้นก็จะไปต่อเหรอ ?
ซานาเอะ : ฉันรู้จักคำถามนั่น
ซานาเอะ : และรู้คำตอบนั่น
ซานาเอะ : ต่อให้เลือกตอบว่า ไม่ ก็จะถูกถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าไปชั่วนิรันดร์สินะคะ ?
ซานาเอะ : เพราะงั้นคำตอบคือ YES !
ซานาเอะ : ฉันจะบุกนครจันทราทั้งอย่างนี้แหละ !
โดเรมี : งั้นเหรอจ๊ะ......
โดเรมี : ถ้าอย่างนั้นก็ขอให้เธอฝันดี
ซานาเอะ : การสำรวจแบบมีมนุษย์ที่ไม่ได้ทำมานานเกิน 40 ปี นับตั้งแต่ยานอพอลโล่ 17 ลงจอด
ซานาเอะ : ทั้งที่โอกาสแบบนั้นมาอยู่ตรงหน้า
ซานาเอะ : ใครจะไปยอมให้มันกลายเป็นแค่ความฝันล่ะคะ !
Tips :
- ชื่อด่าน ล้อชื่อดันเจี้ยน เส้นแวงอามาระ จากเกม ชินเมกามิเทนเซย์ 3
- หวายอัน นัยถึงเรื่องเล่าของจีนชื่อ ฝันแห่งหวายอัน(หนานเคอะ)
ซึ่งเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่เมาหลับใต้ต้นไม้แล้วฝันว่าได้ปกครองอาณาจักรแห่งหนึ่งนานถึง 20 ปี
ก่อนจะตื่นมาพบว่าเป็นเพียงจอมปลวกตรงโคนต้นไม้เท่านั้น
Stage 4
ชื่อด่าน : เมืองที่ความสงบนิ่งไม่มาเยือน (Lunatic Kingdom)
สถานที่ : นครจันทรา
(เปิดเพลง BGM : นครนิรันดร์เยือกแข็ง)
ซานาเอะ : ดวงจันทร์มีอารยธรรมชั้นสูง
ซานาเอะ : NASA รู้เรื่องนี้แต่ปิดบังเอาไว้
ซานาเอะ : เคยมีตำนานเมืองแบบนั้นอยู่ด้วยนี่เนอะ
ซานาเอะ : พอมาเห็นแบบนี้แล้ว คงอดพูดถึงตำนานเมืองนั่นไม่ได้ล่ะน้า
(คิชิน ซากุเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าผู้นำมาซึ่งปากพาจน
คิชิน ซากุเมะ
Kishin Sagume
ซากุเมะ : ............
ซานาเอะ : หรือว่า ชาวจันทราเหรอคะ ?
ซากุเมะ : ......
ซานาเอะ : ขอโทษค่า―
ซานาเอะ : ฮัลโหล―
ซากุเมะ : ......
ซานาเอะ : (สงสัยคงหูไม่ดีล่ะมั้ง)
ซากุเมะ : ......ไม่ใช่อย่างนั้น
ซานาเอะ : หวา ตกใจหมดเลย
ซากุเมะ : แค่กำลังคิดว่าทำไมมนุษย์ถึงมาอยู่ที่นี่ได้เท่านั้นเอง
ซานาเอะ : คุณเป็นชาวจันทราสินะค้า
ซานาเอะ : ฉันมีเรื่องที่อยากถามอยู่เพียบเลยล่ะค่ะ
ซากุเมะ : ......
ซานาเอะ : (หรือว่าฉันกำลังโดนเมิน ?)
(เปิดเพลง BGM : Wheel of Fortune พลิกผัน)
ซากุเมะ : ......ไม่ใช่อย่างนั้น
ซากุเมะ : ฉันไม่สามารถพูดอะไรได้เพราะยังตัดสินชี้ชัดไม่เสร็จต่างหากล่ะ !
(คิชิน ซากุเมะ แพ้พ่าย)
ซานาเอะ : จู่โจมเข้าใส่อย่างกะทันหันแบบนี้มันเกินไปแล้วนะคะ !
ซากุเมะ : ต้องขออภัยที่ทำให้มันเป็นเหมือนการทดสอบ
ซากุเมะ : ฉันตัดสินได้แล้วล่ะ
ซากุเมะ : มาคุยถึงเรื่องราวทั้งหมดกันเถอะ
ซานาเอะ : เฮ้อ ถ้างั้นคุณกำลังพยายามทำอะไรกับเกนโซวเคียวเหรอคะ ?
ซากุเมะ : อย่างที่เห็นว่าตอนนี้นครจันทรากำลังโดนแช่แข็งเอาไว้จ้ะ
ซากุเมะ : นี่คือมาตรการป้องกันการรุกรานของศัตรูคนหนึ่ง......
ซากุเมะ : แต่ก็ตกอยู่ในสภาพที่ไม่อาจทำอะไรได้
ซากุเมะ : เพราะแผนการควบคุมแหล่งกำเนิดพลังชีวิตของศัตรูน่ะจ้ะ
ซากุเมะ : เพราะพวกเราชาวจันทราปฏิเสธความเป็นและความตาย......
ซานาเอะ : อืมอืม
ซากุเมะ : ครั้นจะแช่แข็งอย่างนี้เรื่อยไปก็ไม่ได้
ซากุเมะ : เลยคิดแผนการย้ายนครสู่เกนโซวเคียวขึ้นมา
ซากุเมะ : ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่หลักประกันเฉยๆก็เถอะ
ซานาเอะ : ย้ายนคร ?
ซานาเอะ : หมายความว่าไงคะ
ซากุเมะ : ย้ายบ้านไงล่ะ
ซากุเมะ : แต่ถ้าไม่ต้องทำแบบนั้นก็จะดีที่สุดเลยล่ะจ้ะ
ซานาเอะ : หืม อย่างนี้นี่เอง
ซานาเอะ : นครจันทราเองก็เดือดร้อนน่าดูเลยนะคะ
ซานาเอะ : เกนโซวเคียวเป็นสถานที่ที่น่าอยู่
ซานาเอะ : บางทีย้ายไปอาจจะดีก็ได้มั้ง
ซากุเมะ : งั้นเหรอจ๊ะ......
ซากุเมะ : ฉันคงประเมินผิดไปนิดหน่อยสินะ
ซากุเมะ : หลงนึกว่าเธอเป็นหุ่นเชิดของท่านยาโกะโคโระเสียอีก
ซานาเอะ : เอ่อ เรื่องนั้น แบบว่า
ซากุเมะ : แต่ว่าสายไปแล้วล่ะ
ซากุเมะ : ฉันชื่อซากุเมะ ผู้สามารถเปลี่ยนแปลงอนาคตของโลกได้ด้วยคำพูด
ซากุเมะ : ฉันพูดออกไปแล้ว ชะตาจึงเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง
ซากุเมะ : การย้ายนครคงไม่กลายเป็นความจริงแล้วล่ะ
ซากุเมะ : เหลือแค่ทางเดียวคือเดิมพันชะตาของนครจันทราไว้กับเธอ
ซากุเมะ : ไม่สามารถหลีกหนีได้อีกแล้ว
ซากุเมะ : ในที่สุดชะตาก็เริ่มเคลื่อนไหวไปในทางตรงข้าม
ซากุเมะ : เอ้า จงมุ่งหน้าสู่ทะเลแห่งความเงียบ ฐานที่มั่นหลักของศัตรู !
Stage 5
ชื่อด่าน : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง (Clownish Moon)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ
(เปิดเพลง BGM : Voyage 38,000 กิโลเมตรอันแสนห่างไกล)
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ก๊ากฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า !
??? : เกิดเรื่องน่าสนใจขึ้นแล้วสินะ― !
??? : เหล่าโยวเซย์(ภูต)เอ๋ย มาเร่งความเร็วให้มากกว่านี้กันเถอะ !
??? : It's lunatic time― !
??? : ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความวิกลจริต !
(คลาวน์พีซ ออกไปจากหน้าจอ)
ซานาเอะ : รู้สึกเหมือนเล่นตามน้ำจนมาถึงที่ที่เหลือเชื่อเข้าซะแล้วสิ― !
ซานาเอะ : แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อน
ซานาเอะ : สรุปว่าเรื่องที่คุยกันเมื่อกี้......
ซานาเอะ : คนที่ช่วยนครจันทราได้มีเพียงเธอเท่านั้น !
ซานาเอะ : สรุปแบบนี้ดีแล้วสินะ
ซานาเอะ : ฉันกลายเป็นที่พึ่งงั้นเหรอ ?
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ฝ่าเหล่าภูตที่ผ่านการอาบคบเพลิงมาได้เนี่ยนะ
??? : ฝีมือไม่เลวเลยนี่นา
ซานาเอะ : ฉันไม่แพ้หรอกค่ะ !
ซานาเอะ : เพราะฉันมีชะตาที่ต้องช่วยนครจันทราค่ะ !
??? : โฮะโฮ่ พูดออกมาเองน้า
ภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ
Clownpiece
คลาวน์พีซ : เค้าคือภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ : คลาวน์พีซ
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราคือศัตรูของท่านสหาย
คลาวน์พีซ : ศัตรูของท่านสหายก็คือศัตรูของนายหญิง
คลาวน์พีซ : ศัตรูของนายหญิงก็คือศัตรูของเค้า !
คลาวน์พีซ : ไม่ปรานีแน่นอน
ซานาเอะ : อ๊ะ เปล่านะ
ซานาเอะ : ฉันไม่ใช่ชาว......
คลาวน์พีซ : สายไปแล้ว―
คลาวน์พีซ : เค้าถูกสั่งมาว่าจะทำอะไรก็ได้―
คลาวน์พีซ : ถ้ามีใครออกมาจากนครจันทราน่ะ
(เปิดเพลง BGM : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง)
คลาวน์พีซ : คบเพลิงของเค้าน่ะน้า
คลาวน์พีซ : ใครได้อาบแสงของมันแล้วจะคลุ้มคลั่งน่ะ
คลาวน์พีซ : คลุ้มคลั่งในที่นี้
คลาวน์พีซ : หมายถึงการใช้พลังที่แท้จริงออกมาจนหมด
คลาวน์พีซ : เพราะงั้นเค้าจะจัดการเธอด้วยพาวเวอร์ที่น่าเหลือเชื่อเอง― !
(คลาวน์พีซ แพ้พ่าย)
คลาวน์พีซ : แฮ่กแฮ่กแฮ่ก
คลาวน์พีซ : ทะ.. ทำไม...... ?
คลาวน์พีซ : ทั้งที่ได้ยินมาว่า
คลาวน์พีซ : ตราบเท่าที่เผ่าภูตซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิตอย่างพวกเรายังคงครอบครองที่นี่
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราจะไม่สามารถทำอะไรได้เลยนี่นา
ซานาเอะ : ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่ชาว......
คลาวน์พีซ : เธอ......ไม่สิ ท่าน
คลาวน์พีซ : หรือว่าจะเป็นชาวพื้นพิภพ !?
ซานาเอะ : ใช่แล้ว
ซานาเอะ : ชาวพื้นพิภพน่ะ
คลาวน์พีซ : ทำไมชาวพื้นพิภพถึงมาอยู่ในที่แบบนี้...... ?
คลาวน์พีซ : ไม่เห็นเหมือนที่คุยกันไว้เลย
ซานาเอะ : นั่นสิน้า
ซานาเอะ : ฉันเองก็คิดว่ามันแปลกพิลึกอยู่เหมือนกันจ้ะ
ซานาเอะ : ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นผิวจันทร์......
ซานาเอะ : แต่ชั้นบรรยากาศมันเป็นยังไงก็ไม่รู้
ซานาเอะ : ทำไมเสียงถึงส่งผ่านได้ล่ะ ?
คลาวน์พีซ : อือ―
คลาวน์พีซ : ไม่ค่อยเข้าใจว่าพูดถึงเรื่องอะไรอ่ะ
ซานาเอะ : ผิวจันทร์ของจริงมันเป็นที่แบบนี้เหรอ
ซานาเอะ : หรือว่าฉันยังอยู่ในความฝันกันแน่
ซานาเอะ : หรือว่าการมีภูตอยู่ที่นี่ทำให้เกิดผลกระทบอะไรบางอย่าง......
ซานาเอะ : อ๊ะ อย่างนี้นี่เอง
ซานาเอะ : ภูตคือตัวแทนของธรรมชาติ......
ซานาเอะ : เลยเกิดชั้นบรรยากาศขึ้นเพราะภูต ?
คลาวน์พีซ : ว่าแต่ท่านมาทำอะไรที่นี่น่ะ ?
ซานาเอะ : เมื่อกี้คนที่ชื่อซากุเมะบอกว่า
ซานาเอะ : ให้ฉันมาช่วยเหลือนครจันทราจ้ะ !
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราคือศัตรูก็จริง
คลาวน์พีซ : แต่ชาวพื้นพิภพเป็นศัตรูรึเปล่าน้า
คลาวน์พีซ : ชักจะไม่เข้าใจขึ้นมาแล้วสิ
คลาวน์พีซ : เหนื่อยแล้วด้วย
คลาวน์พีซ : ง่วงชะมัด
คลาวน์พีซ : เค้ากลับได้รึยังอ่ะ ?
ซานาเอะ : (ถ้าภูตทำให้เกิดชั้นบรรยากาศขึ้นมาก็หมายความว่า ฉันยังมีชีวิตอยู่ได้เพราะภูต......)
ซานาเอะ : ห้ามหลับนะ !
ซานาเอะ : ถ้าเธอหลับแล้ว(ฉัน)จะตายนะ !
คลาวน์พีซ : เค้าจะพาไปหาท่านสหายละกัน
คลาวน์พีซ : เพราะงั้นปล่อยเค้าไปเถอะ―
Tips :
- ถ้าเธอหลับแล้วจะตายนะ ! ...เป็นมุขที่พบได้ทั่วไปในการประสบเหตุในสถานที่ซึ่งมีอากาศเย็นจัด
ถ้าทนความหนาวไม่ไหวแล้วหลับไปก็จะไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย แต่ในที่นี้คนที่จะตายคือซานาเอะต่างหาก (ฮา)
Stage 6
ชื่อด่าน : มิอาจดำรงใต้ผืนฟ้าเดียวกัน (Pure Furies)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ (เบื้องหลัง)
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสะท้อนดาวบ้านเกิด)
|
Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ว่าจะเตรียมแผนการไว้สักแค่ไหน
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : แต่ว่า ชัยชนะนั่นย่อมมาพร้อมกับฝันร้าย (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.5 |
Legacy (เคยตาย) (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ไม่ว่าจะเตรียมแผนการไว้สักแค่ไหน
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : ชาวจันทราเองก็ Miss อย่างโง่เง่าเอาการ (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.6 |
Tips :
- มาประลองกันอย่างตรงไปตรงมาดีกว่า ...บทพูดที่พบได้บ่อยๆในละครย้อนยุค
- แค่โดนเป็นบางครั้งเอง ...ประโยคนี้มีคำพ้องเสียง สามารถแปลอีกแบบได้เป็น แค่โดนกระสุนน่ะ
- ก็ฉันเป็นมนุษย์นี่ ...ล้อบทพูดอันโด่งดังของ ไอดะ มิทสึโอะ นักกวีชื่อดัง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Udonge's Story
กระต่ายจันทราแห่งโลกา
เรย์เซน อุดองเกอิน อินาบะ
การต่อต้านพลังของดวงจันทร์ ต้องใช้พลังของดวงจันทร์เท่านั้น
และยาของเอย์รินมีพลังที่ทำให้ได้ประสบกับอนาคต
กระสุนกระจาย : Lunatic Gun
กระสุนรวมศูนย์ : Mind Wave
สเปลการ์ด : 「ระลอกคลื่นขวางกั้น (Evil Undulation)」
ความสามารถของตัวละคร
กระสุนรวมศูนย์เป็นกระสุนทะลุทะลวง สเปลการ์ดประสิทธิภาพสูงใช้รับกระสุนศัตรูได้ถึง 3 ครั้ง แต่จุดกระทบจะใหญ่ขึ้น
Stage 1
ชื่อด่าน : เครื่องสำรวจแห่งแดนพิสุทธิ์ (Eagle Rabbit)
สถานที่ : ตีนเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ยากลืมเลือน สีเขียวแสนอุ่นใจ)
อุดองเกะ : ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึงจนได้สินะ
??? : ตายจริง
(เซย์รัน เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีฟ้าอ่อน
เซย์รัน
Seiran
เซย์รัน : ไม่ได้เจอตั้งนานแน่ะ― !
เซย์รัน : สบายดีรึเปล่า― ?
อุดองเกะ : แต่เธอยิงถล่มอย่างตระการตาน่าดูเลยนะ
เซย์รัน : แหม ก็มันเป็นงานนี่นา
เซย์รัน : เธอเข้าใจใช่มั้ยล่ะ ?
(เปิดเพลง BGM : กระต่ายลงจอดแล้ว)
เซย์รัน : เพราะงั้นยอมโดนเล่นงานอยู่ตรงนั้นแต่โดยดีเถอะ นะ ?
(เซย์รัน แพ้พ่าย)
เซย์รัน : เอ๋ ?
เซย์รัน : ทำไมฉันเป็นฝ่ายโดนเล่นงานล่ะ ?
อุดองเกะ : น่าเสียดายนะ แต่ฉันกลายเป็นกระต่ายโลกาแล้วล่ะ
อุดองเกะ : พูดง่ายๆคือเธอเป็นศัตรูของฉัน......
อุดองเกะ : ไม่สิ ไม่ใช่เธอ แต่เป็นคนที่อยู่สูงกว่านั้น
เซย์รัน : [เมย์เดย์ เมย์เดย์ เกิดเหตุฉุกเฉิน !]
อุดองเกะ : ใช่ใช่ แจ้งทุกคนด้วยเทเลพาธีแบบนั้นแหละดีแล้ว
อุดองเกะ : แจ้งพวกกระต่ายจันทราเอาแต่ใจพวกนั้น
Stage 2
ชื่อด่าน : ฐานทัพแนวหน้าเหนือทะเลสาบ (Lunatic Front Line)
สถานที่ : ทะเลสาบแห่งภูเขาโยวไค
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสาบสะท้อนแสงจันทร์พิสุทธิ์)
อุดองเกะ : อืม― รู้สึกได้ถึงสายลมที่น่าคิดถึงจากข้างบนแฮะ
??? : ที่บอกว่าทรยศนั่น เป็นเรื่องจริงเหรอคะ ?
(รินโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
อีเกิ้ลรัฟวี่สีส้มเข้ม
รินโกะ
Ringo
รินโกะ : กระต่ายจันทราต้องมารบกันเองเนี่ยนะ
อุดองเกะ : มั้งนะ
อุดองเกะ : แต่นี่ก็เป็นคำสั่งเหมือนกันน้า―
รินโกะ : คุณเองก็ลำบากน่าดูเลยน้า
รินโกะ : มาถึงพื้นพิภพแล้วก็ยังต้องทำงาน ทำงาน
รินโกะ : ข้อตกลงเรื่องการใช้แรงงานกระต่ายอย่างพวกเรานี่ไม่เคยพัฒนาขึ้นเลยน้า―
อุดองเกะ : มิชชั่นของฉัน จำเป็นต้องลอบเข้าไปในนครน่ะ
อุดองเกะ : เอ่อ เพราะงั้นขอใช้เส้นทางสักหน่อยละกัน
(เปิดเพลง BGM : Pumpkin เดือนเก้า)
รินโกะ : ฉันไม่สามารถบอกว่า "เอ้า เชิญเลย" ได้อยู่แล้วนี่ ?
รินโกะ : ระเบียบการปฏิบัติงานเขียนไว้ว่าให้กำจัดคนทรยศนะ
(รินโกะ แพ้พ่าย)
อุดองเกะ : ถึงสภาพแวดล้อมบนพื้นพิภพจะโหดร้าย
อุดองเกะ : แต่มันก็มีความเปลี่ยนแปลง เลยสนุกไปกับมันได้
อุดองเกะ : แต่แหม ถ้าเลือกได้ก็คงอยู่ที่นครล่ะนะ
รินโกะ : นั่นสิ ฉันเองก็อยากอาศัยอยู่บนพื้นพิภพน้า―
รินโกะ : ทิ้งงาน ทิ้งทุกอย่างไปให้หมดเลย
อุดองเกะ : เอาล่ะ ได้เวลาลอบเข้าไปยังนครจันทราที่ไม่ได้กลับไปเสียนานซะทีสินะ
รินโกะ : จริงสิ ขอเตือนไว้อย่างหนึ่งนะ
รินโกะ : ตอนนี้นครจันทราเริ่มผิดปกติเพราะคนบ้าคนหนึ่งน่ะ
รินโกะ : คิดว่าคงไม่เหลือเค้าเดิมของสรวงสวรรค์ในอดีตแล้วล่ะนะ
อุดองเกะ : โฮ่......
Tips :
- ภูเขาโยวไคมีทะเลสาบเพียงหนึ่งเดียว คือ ทะเลสาบของศาลเจ้าโมริยะ
Stage 3
ชื่อด่าน : เส้นแวงอพอลโล่ (Dreamful Path)
สถานที่ : เส้นทางเชื่อมต่อลับ
(เปิดเพลง BGM : มิโกะปริศนาที่บินไปในอวกาศ)
อุดองเกะ : ที่นี่คือเส้นทางหวายอันที่ 4 สินะ
อุดองเกะ : ......ถึงจะไม่ได้เจอมานานจนเกือบลืมไปแล้วก็เถอะ
??? : โอ๊ะ หยุดอยู่ตรงนั้นเลย
(โดเรมี สวีท เข้ามาในหน้าจอ)
ผู้ปกครองความฝัน
โดเรมี สวีท
Doremy Sweet
โดเรมี : เธอห้ามผ่านตรงนี้ไปนะ
โดเรมี : ฉันถูกกำชับมาว่าอย่างนี้น่ะ
โดเรมี : ไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอก็จริง
โดเรมี : แต่ฉันก็ต้องทำงานของฉันล่ะนะ
อุดองเกะ : บะ.. บาคุ งั้นเหรอ ?
อุดองเกะ : บ้าน่า......
อุดองเกะ : ทำไมโยวไคที่อันตรายที่สุดในความฝัน(ที่นี่)ถึงมาอยู่ตรงหน้าฉัน
โดเรมี : เรื่องนี้ฉันเองก็เข้าใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
โดเรมี : งานระดับนี้ฉันรับมาตามหน้าที่ซะมากกว่า
โดเรมี : เอาล่ะ เธอเป็นเด็กดี
โดเรมี : เพราะงั้นหลับให้สนิทแล้วลืมทุกอย่างไปให้หมดเลยนะจ๊ะ
อุดองเกะ : ลงทุนวางศัตรูเอาไว้บนเส้นทางเชื่อมต่อที่น่าจะมีแต่กระต่ายที่ใช้งานได้เนี่ยนะ
อุดองเกะ : เห็นได้ชัดเลยนี่นาว่าล่อลวงฉันหรือใครบางคน......
(เปิดเพลง BGM : ความฝันในคืนฤดูใบไม้ผลิอันเป็นนิรันดร์)
โดเรมี : อย่างที่เธอรู้ เส้นทางเชื่อมต่อระหว่างนครจันทรากับพื้นพิภพคือโลกแห่งจิตใจ
โดเรมี : ที่นี่คือโลกแห่งความฝัน(Dream World)
โดเรมี : อย่าคิดว่าจะต่อกรกับผู้กินและสร้างความฝันอย่างฉันได้นะ !
(โดเรมี สวีท แพ้พ่าย)
อุดองเกะ : ต่อให้สิ่งที่รออยู่ข้างหน้าคือฝันร้าย
อุดองเกะ : ฉันก็ต้องไป
อุดองเกะ : เพราะเป็นงานนั่นล่ะน้า
อุดองเกะ : ยังไงก็ต้องทำค่ะ
โดเรมี : งั้นเหรอจ๊ะ......
โดเรมี : ส่วนฉัน ถึงจะแค่คร่าวๆ แต่ก็ถือว่าทำงานแล้ว เลยหมดเรื่องแล้วล่ะจ้ะ
โดเรมี : แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ
โดเรมี : สำหรับกระต่ายนี่ถือว่าหาดูยากเอาการเลยน้า
โดเรมี : การที่ตั้งใจทำงานแบบนี้เนี่ย......
โดเรมี : เป็นเพราะมีสำนึกในหน้าที่งั้นเหรอ
อุดองเกะ : เอ่อ......ฉันเองก็ยังมีความวิกลจริตหลงเหลืออยู่ล่ะมั้งนะ
อุดองเกะ : ทั้งที่แดนมลทิน(โลก)น่าจะทำให้ความวิกลจริตของดวงจันทร์บรรเทาลงแท้ๆเชียวน้า
โดเรมี : ไม่หรอก สิ่งที่สัมผัสได้จากตัวเธอน่ะ
โดเรมี : ไม่ใช่ความวิกลจริตของดวงจันทร์แบบนั้นหรอก
โดเรมี : ถ้าให้บอกว่าเป็นแบบไหน
โดเรมี : คงเรียกว่าเหม็นสาบพื้นพิภพล่ะมั้ง......
โดเรมี : เหมือนมนุษย์ที่โอบกอดความฝันซึ่งถูกเตรียมไว้โดยใครบางคนแล้วแสดงบุคลิกเฉพาะตัวออกมา
โดเรมี : สรุปคือแปดเปื้อนไปแล้ว
โดเรมี : โดยแผ่นดินที่แปดเปื้อน
โดเรมี : ตัวเธอที่แปดเปื้อนคงมองเห็นนครจันทราเป็นเพียงสภาพแห่งความวิกลจริต(Lunatic)ล่ะนะ
โดเรมี : เธอต้องระวังตัวให้มากกว่าที่ควร
โดเรมี : และขอให้เธอฝันดี
Tips :
- ชื่อด่าน ล้อชื่อดันเจี้ยน เส้นแวงอามาระ จากเกม ชินเมกามิเทนเซย์ 3
- หวายอัน นัยถึงเรื่องเล่าของจีนชื่อ ฝันแห่งหวายอัน(หนานเคอะ)
ซึ่งเกี่ยวกับชายคนหนึ่งที่เมาหลับใต้ต้นไม้แล้วฝันว่าได้ปกครองอาณาจักรแห่งหนึ่งนานถึง 20 ปี
ก่อนจะตื่นมาพบว่าเป็นเพียงจอมปลวกตรงโคนต้นไม้เท่านั้น
Stage 4
ชื่อด่าน : เมืองที่ความสงบนิ่งไม่มาเยือน (Lunatic Kingdom)
สถานที่ : นครจันทรา
(เปิดเพลง BGM : นครนิรันดร์เยือกแข็ง)
อุดองเกะ : นี่มันอะไรกัน !?
อุดองเกะ : ทำไมถึงเย็นเฉียบขนาดนี้
อุดองเกะ : แถมไม่มีใครอยู่เลย......
(คิชิน ซากุเมะ เข้ามาในหน้าจอ)
นางฟ้าผู้นำมาซึ่งปากพาจน
คิชิน ซากุเมะ
Kishin Sagume
อุดองเกะ : อ๊ะ ท่านซากุเมะ......
อุดองเกะ : สถานการณ์นี้มันอะไรกัน
ซากุเมะ : ......กระต่าย ?
ซากุเมะ : ตอนนี้ชาวจันทราทุกคนน่าจะอพยพไปยังนครจันทราปลอมแล้วนี่นา
อุดองเกะ : นครจันทรา......ปลอม ?
อุดองเกะ : หรือว่าทุกคนอยู่ในโลกแห่งความฝัน
ซากุเมะ : เดาเก่งนะ
ซากุเมะ : ชาวจันทราทุกคนกำลังเข้าใจผิดว่าโลกแห่งความฝันคือนครที่แท้จริง
ซากุเมะ : แต่นั่นแหละคือฝันวิปริตแห่งนครจันทรา
อุดองเกะ : ท่านซากุเมะที่ปกติแล้วจะไม่พูดเลย
อุดองเกะ : กำลังพูดไม่ยอมหยุดแบบนี้
อุดองเกะ : แปลว่ากำลังเกิดเรื่องบางอย่างที่ไม่ปกติขึ้นจริงๆสินะ
ซากุเมะ : เธอคือกระต่ายที่ตกไปยังพื้นพิภพสินะ
ซากุเมะ : ตกไปตรงที่ของท่านยาโกะโคโระ
(เปิดเพลง BGM : Wheel of Fortune พลิกผัน)
ซากุเมะ : ไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าบาคุจะยอมปล่อยให้มาถึงที่นี่ได้......
ซากุเมะ : หรือว่าจะมีความเป็นไปได้บางอย่างงั้นเหรอ......
ซากุเมะ : ลองทดสอบดูละกัน
ซากุเมะ : พลังของเธอที่ตกไปสู่พื้นพิภพ !
(คิชิน ซากุเมะ แพ้พ่าย)
ซากุเมะ : เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว
ซากุเมะ : พอแล้วล่ะ
ซากุเมะ : เข้าใจเหตุผลที่ท่านยาโกะโคโระส่งเธอมาแล้ว
ซากุเมะ : ถ้าเป็นเธอคงช่วยกอบกู้นครจันทราได้ล่ะมั้ง
อุดองเกะ : เอ๋เอ๋เอ๋ ?
อุดองเกะ : กอบกู้นครจันทรา― ?
ซากุเมะ : ตอนนี้มีศัตรูคนหนึ่งกำลังพยายามรุกรานนครจันทราน่ะ
อุดองเกะ : รุกราน ?
ซากุเมะ : แถมยังเป็นพลังแห่งชีวิตที่พวกเราชาวจันทราไม่อาจทำอะไรได้
ซากุเมะ : เลยรีบแช่แข็งนครจันทราแล้วอพยพทุกคนออกไปน่ะ
ซากุเมะ : แต่ถ้าปล่อยไว้อย่างนี้ต่อไป จิตใจของชาวจันทราจะรับไม่ไหวเพราะฝันวิปริต
ซากุเมะ : เพราะงั้นเลยคิดว่าจะรีบย้ายนครไปยังเกนโซวเคียวโดยเร็วน่ะ
อุดองเกะ : หาาา !?
อุดองเกะ : ย้ายนคร !?
อุดองเกะ : หวา― น่าตกใจสุดๆเลยค่ะ
อุดองเกะ : แล้วกระต่ายจันทราที่ไปพื้นพิภพรู้เรื่องนี้......
ซากุเมะ : แน่นอนว่าไม่รู้จ้ะ
ซากุเมะ : บอกไปเพียงว่าให้สร้างบ้านพักตากอากาศของนครจันทราขึ้นบนพื้นพิภพน่ะ
อุดองเกะ : ......เบื้องบนของชาวจันทราเป็นแบบนี้ทุกทีเลย
อุดองเกะ : เอาแต่ปิดบังจนฉันไม่ชอบขึ้นมาซะแล้ว
อุดองเกะ : แต่ว่าทำไมถึงบอกเรื่องนั้นกับฉันล่ะ ?
ซากุเมะ : สาเหตุที่บอกเธอ
ซากุเมะ : ก็เพราะเธอกำลังเติมเต็มเงื่อนไขในการพิชิตศัตรูไงล่ะ
ซากุเมะ : ศัตรูมีพลังในการควบคุมแหล่งกำเนิดพลังชีวิต
ซากุเมะ : ชาวจันทรา(พวกเรา)ปฏิเสธความเป็นและความตาย
ซากุเมะ : ศัตรูที่ฉลาดแกมโกงคนนี้จึงเอาเรื่องนั้นมาใช้เป็นประโยชน์......
ซากุเมะ : แต่เธอคงไม่ปฏิเสธความเป็นและความตายแล้วสินะ
ซากุเมะ : เพราะทั้งร่างกายและจิตใจได้ตกไปสู่พื้นพิภพแล้ว
ซากุเมะ : เธอแปดเปื้อนแล้ว
ซากุเมะ : ดังนั้นถ้าเป็นเธอก็น่าจะไปถึงถิ่นของศัตรูได้จ้ะ
อุดองเกะ : ฟู่― เป็นเรื่องที่น่ากลัวจริงๆ
อุดองเกะ : ขอบคุณมากค่ะ
อุดองเกะ : ทั้งท่านเอย์รินและท่านคางุยะต่างก็รู้เรื่องนี้แต่แรก
อุดองเกะ : แล้วพยายามส่งฉันกับพวกมนุษย์มาที่นี่
อุดองเกะ : ไม่คิดถึงอันตรายที่คนอื่นต้องเจอบ้างเลยนะเนี่ย
ซากุเมะ : ฉันคุยเรื่องแผนการให้ฟังแล้ว
ซากุเมะ : เพราะงั้นคงไม่สามารถย้ายนครไปยังเกนโซวเคียวได้แล้วล่ะ
ซากุเมะ : ดังนั้นจึงเหลือแต่เธอเท่านั้นที่พึ่งพาได้
ซากุเมะ : เข้าใจใช่มั้ย ?
อุดองเกะ : เฮ้อ ในเมื่อท่านซากุเมะตรัสเช่นนั้น
อุดองเกะ : มันก็คงจะเป็นอย่างนั้นสินะคะ
อุดองเกะ : แกมบังคับด้วย
ซากุเมะ : ถ้าเข้าใจแล้วก็จงไปเสียเถิด !
ซากุเมะ : เอ้า จงมุ่งหน้าสู่ทะเลแห่งความเงียบ ฐานที่มั่นหลักของศัตรู !
ซากุเมะ : อาจเรียกได้ว่านี่คือ ราชโองการ
ซากุเมะ : จากส่วนที่เป็นเทพแดนสวรรค์ของฉัน......
Tips :
- เทพแดนสวรรค์ หมายถึง เทพเจ้าที่อาศัยอยู่บนแดนสวรรค์(ทาคามากะฮาระ)
Stage 5
ชื่อด่าน : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง (Clownish Moon)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ
(เปิดเพลง BGM : Voyage 38,000 กิโลเมตรอันแสนห่างไกล)
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ก๊ากฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า !
??? : เกิดเรื่องน่าสนใจขึ้นแล้วสินะ― !
??? : เหล่าโยวเซย์(ภูต)เอ๋ย มาเร่งความเร็วให้มากกว่านี้กันเถอะ !
??? : It's lunatic time― !
??? : ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่งความวิกลจริต !
(คลาวน์พีซ ออกไปจากหน้าจอ)
อุดองเกะ : ฝูงภูตอยู่นอกนคร...... ?
อุดองเกะ : นี่คือผู้บุกรุกที่ท่านซากุเมะพูดถึง ?
อุดองเกะ : ไม่สิ จริงอยู่ว่าภูตคือสัญลักษณ์ของมลทิน
อุดองเกะ : แต่เจ้าพวกนี้ไม่น่าจะมีสติปัญญาเพียงพอต่อการบุกรุก
อุดองเกะ : แถมชาวจันทราเองก็ไม่กลัวมลทินแค่ระดับของภูตด้วย......
อุดองเกะ : อ๊ะ ประเด็นนั้นยังไม่น่าสงสัยเท่าไหร่
อุดองเกะ : ต้องเป็นเรื่องที่มีภูตอยู่บนผิวจันทร์ได้ยังไงต่างหากสินะ
(คลาวน์พีซ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : เรื่องนั้นน่ะน้า
??? : มีบางส่วนที่พามาจากพื้นพิภพอยู่เหมือนกัน
??? : แต่เดิมทีผิวจันทร์เองก็มีอยู่นะ ภูตน่ะ
อุดองเกะ : หัวโจกของพวกภูตสินะ
อุดองเกะ : จริงอยู่ว่าแตกต่างจากภูตตนอื่นอย่างชัดเจน......
อุดองเกะ : แต่ชาวจันทราทำอะไรภูตพรรค์นี้ไม่ได้เนี่ยนะ......
??? : คิดว่าเค้าเป็นใครกัน
ภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ
Clownpiece
คลาวน์พีซ : เค้าคือภูตแห่งขุมนรก
คลาวน์พีซ : คลาวน์พีซ
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราคือศัตรูของท่านสหาย
คลาวน์พีซ : ศัตรูของท่านสหายก็คือศัตรูของนายหญิง
คลาวน์พีซ : ศัตรูของนายหญิงก็คือศัตรูของเค้า !
คลาวน์พีซ : ไม่ปรานีแน่นอน
อุดองเกะ : ยังมีจุดที่ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่......
อุดองเกะ : แต่ฉันเองก็ไม่ปรานีแน่นอน !
(เปิดเพลง BGM : Pierrot แห่งธงดาวลายขวาง)
คลาวน์พีซ : พลังงานของภูตที่ทำให้บริสุทธิ์แล้ว
คลาวน์พีซ : ว่ากันว่าเหนือชั้นกว่าเทพยักษ์อีกนะ
คลาวน์พีซ : มลทินแห่งความเป็นและความตายที่ชาวจันทรารังเกียจ
คลาวน์พีซ : จงกินเข้าไปให้เต็มอิ่ม
คลาวน์พีซ : จงตกสู่ขุมนรกในการตายครั้งแรกเสียเถอะ !
(คลาวน์พีซ แพ้พ่าย)
คลาวน์พีซ : แฮ่กแฮ่กแฮ่ก
อุดองเกะ : พลังที่มหาศาลนั่น......
อุดองเกะ : ไม่ใช่ภูตธรรมดาเลยนะ !?
คลาวน์พีซ : ทะ.. ทำไม...... ?
คลาวน์พีซ : ทั้งที่ได้ยินมาว่า
คลาวน์พีซ : ตราบเท่าที่เผ่าภูตซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งชีวิตอย่างพวกเรายังคงครอบครองที่นี่
คลาวน์พีซ : ชาวจันทราจะไม่สามารถทำอะไรได้เลยนี่นา
อุดองเกะ : นี่นี่ เธอได้ยินเรื่องนั้นมาจากใครเหรอ ?
คลาวน์พีซ : ท่านสหายของนายหญิงน่ะ
คลาวน์พีซ : ท่านผู้นั้นช่วยทำให้พลังของเหล่าภูตบริสุทธิ์ด้วยล่ะ
อุดองเกะ : ทำให้บริสุทธิ์ ?
อุดองเกะ : หมายความว่ายังไง......
คลาวน์พีซ : เค้าเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน
คลาวน์พีซ : แต่ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่สุดยอดเลยล่ะ
อุดองเกะ : หืม― ยัยนั่นกำลังหลอกให้เหล่าภูตทำอะไรบางอย่างอยู่งั้นเหรอ
อุดองเกะ : มันก็จริงที่เหล่าภูตบริเวณนี้ต่างแปดเปื้อนมลทินเต็มไปหมด
อุดองเกะ : ไม่สิ ตัวมลทินเองก็มีเลเวลสูงมากเลยทีเดียว
อุดองเกะ : ถ้าโดนโจมตีด้วยเลเวลระดับนี้ นครอาจตกสู่ความเสื่อมไปเลยก็ได้......
คลาวน์พีซ : เอ่อ― เธอ ไม่สิ ท่าน
คลาวน์พีซ : ทำไมถึงไม่สะทกสะท้านต่อมลทินของฉันเลยล่ะ
อุดองเกะ : ตัวฉัน...... กลายเป็นกระต่ายโลกาแล้วน่ะ
อุดองเกะ : หากแปดเปื้อนสักครั้งหนึ่งแล้ว คงไม่อาจกลับเป็นเหมือนเดิมได้อีก
อุดองเกะ : แต่ว่าเท่านี้ก็ชัดเจนแล้ว
อุดองเกะ : ท่านอาจารย์ส่งฉันมาเพื่อช่วยนครจันทรา
อุดองเกะ : แต่ว่า ศัตรูรู้จักจุดอ่อนถึงตายของชาวจันทราเป็นอย่างดี
อุดองเกะ : แถมมีความสามารถที่ใช้ประโยชน์จากจุดนั้นได้
อุดองเกะ : ใครกันนะ......
อุดองเกะ : ทั้งที่ท่านอาจารย์และท่านซากุเมะน่าจะรู้จัก แต่ไม่ยอมบอกกันเลยน้า
อุดองเกะ : แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว
อุดองเกะ : ยังไงก็ต้องทำตามความคาดหวังของท่านอาจารย์ให้ถึงที่สุดล่ะนะ !
Stage 6
ชื่อด่าน : มิอาจดำรงใต้ผืนฟ้าเดียวกัน (Pure Furies)
สถานที่ : ทะเลแห่งความเงียบ (เบื้องหลัง)
(เปิดเพลง BGM : ทะเลสะท้อนดาวบ้านเกิด)
|
Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : หมดสิ้นทุกหนทางจนต้องใช้กำลังฝ่าออกมางั้นหรือ
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : น่าสนุก......ถ้าจะบอกว่าชาวจันทราไม่รังเกียจฉันก็จงเข้ามาเลย (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.7 |
Legacy (เคยตาย) (จุนโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : หมดสิ้นทุกหนทางจนต้องใช้กำลังฝ่าออกมางั้นหรือ
จุนโกะ : ชื่อของฉันคือ จุนโกะ (เปิดเพลง BGM : Pure Furies ～ ที่อยู่ของหัวใจ)
จุนโกะ : แต่แผนที่ฉลาดก็คือแผนที่ฉลาด (จุนโกะ แพ้พ่าย) Ending No.8 |
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อของ Ending เพื่อแสดงข้อความ*
Ending No.01 Reimu โหมด Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice
เรือนนิรันดร์
เรือนที่ตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
คนของนครจันทราอาศัยอยู่ที่นี่ ซึ่งมีอีกชื่อหนึ่งว่า 「โรงพยาบาลแห่งความมืด」
เอย์ริน「ไม่ได้คิดจะหลอกหรอกนะจ๊ะ」
เรย์มุ「ถ้างั้นทำไมถึงกลายเป็นการช่วยเหลือนครจันทราไปได้ล่ะ」
เอย์ริน「การช่วยเหลือนครจันทราก็คือการช่วยเหลือเกนโซวเคียว ใช่มั้ยล่ะ ?」
เรย์มุ「เรื่องแบบนั้นพวกเธอก็จัดการกันเอาเองสิ โธ่」
เอย์ริน「ชาวจันทรารังเกียจมลทินเลยไม่อาจทำอะไรศัตรูในครั้งนี้ได้น่ะจ้ะ
ส่วนโยวไคที่เปี่ยมด้วยมลทินน่ะ แม้แต่มองให้เห็นยังทำไม่ได้ด้วยซ้ำ」
เอย์ริน「กล่าวคือ มีเพียงมนุษย์ที่สามารถทำอะไรได้น่ะจ้ะ」
เรย์มุ「......ถ้างั้นก็พูดแบบนั้นมาตั้งแต่แรกสิ」
เอย์ริน「ขอโทษด้วยนะ แต่ฉันคิดว่าถ้าบอกไปว่าทำเพื่อช่วยนครจันทรา
เธออาจจะไม่ยอมช่วยก็ได้น้า」
เรย์มุ「อึก......」
เอย์ริน「นั่นสินะ ถ้าบอกแบบนั้นไปตั้งแต่แรก
คนใจดีอย่างเธอคงยอมช่วยอยู่แล้วล่ะน้า」
เรย์มุทิ้งเรือนนิรันดร์เอาไว้เบื้องหลัง แม้ยังไม่หายข้องใจ
ระหว่างทางกลับ เธอถูกเรียกโดยกระต่ายโลกา
เทอิ「......นี่นี่ ศัตรูที่พยายามรุกรานนครจันทราน่ะ
เป็นคนแบบไหนเหรอ ?」
เรย์มุ「อย่ามาทำเป็นตีสนิทน่า」
เทอิ「เป็นคนแบบไหนเหรอ ?」
เรย์มุ「......ฟู่― เป็นคนเอาแต่ใจที่ชื่อว่า จุนโกะ น่ะ」
เทอิ「......หืม― แล้วเธอเป็นชาวจันทราเหรอ ? หรือว่าโยวไค ?」
เรย์มุ「เธอจะถามเรื่องพวกนั้นไปทำไมล่ะ」
เทอิ「เอาไว้ศึกษาอ้างอิงน่ะ แบบว่า อยากรู้จุดอ่อนของชาวจันทราเอาไว้สักหน่อยน่ะ」
เรย์มุ「เหรอ ไม่รู้หรอกนะว่าวางแผนอะไรเอาไว้ แต่ว่า......」
เรย์มุ「ยัยนั่นไม่ใช่ทั้งชาวจันทราและโยวไค
แต่เป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์ยิ่งกว่า หรือจะพูดให้ชัดๆว่าเป็นชินเรย์ดีล่ะ」
เทอิ「อย่างที่คิดเลยเหรอ ? เป็นพวกระดับนั้นสินะ」
เรย์มุ「อย่างที่คิดเอาไว้ ? หมายความว่าไงน่ะ ?」
เทอิ「ถ้าเป็นแบบนั้น แปลว่าพวกฉันเองก็มีโอกาสไงล่ะ ในฐานะเผ่าอินาบะ」
เรย์มุ「คิดจะประลองกับชาวจันทรางั้นเหรอ ? อย่าดีกว่านะ」
เรย์มุ「เธอทำได้แค่เต้นอยู่บนฝ่ามือเท่านั้นแหละ」
เทอิ「ใครบอกว่าจะประลองล่ะ ?
แค่จะทำการค้ากับพวกที่อยู่ในนครจันทราเท่านั้นแหละ」
ไม่รู้ว่ากระต่ายเปลือยกำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่
แต่เรย์มุแอบยิ้มอย่างรื่นเริงอยู่ในใจ
เพราะไม่ว่ากระต่ายเปลือยจะโดนชาวจันทราซ้อมจนน่วม
หรือเจรจาชนะจนการค้าขายไปได้สวย
ไม่ว่าแบบไหนก็น่าสนุกทั้งนั้น
และไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับชาวจันทราอยู่ดี
เธอคิดแบบนั้นอย่างจริงจัง
Ending No.01 พระผู้ช่วยให้รอดแห่งนครจันทรา
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Pointdevice Mode or No Miss Clear Ending
Tips :
- เทอิใช้คำว่า เผ่าอินาบะ ซึ่งเป็นคำใหม่ในโทโฮที่สามารถตีความได้หลายอย่าง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.02 Reimu โหมด Legacy (เคยตาย)
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าที่ตั้งอยู่ ณ สุดปลายตะวันออก
ซานาเอะ「เอ่อ― ยังมีกระต่ายจันทราอยู่บนภูเขาน่ะค่ะ......」
เรย์มุ「รู้แล้วน่า
แค่เกิดเรื่องเหนือความคาดหมายขึ้นมานิดหน่อยเท่านั้นแหละ」
ซานาเอะ「เรื่องเหนือความคาดหมาย ?」
เรย์มุ「ไอ้ที่บอกว่า จุดประสงค์คือป้องกันการรุกรานของนครจันทรา น่ะเป็นแค่เรื่องโกหก
จริงๆแล้วมีศัตรูที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นอยู่ด้วย......」
เรย์มุ「ยัยนั่นกำลังโจมตีนครจันทราอยู่
ฉันเลยถูกส่งไปเพื่อช่วยเหลือนครจันทราน่ะ
ดูเหมือนศัตรูจะอยู่ในที่ที่เข้าใกล้ไม่ได้ถ้าไม่ใช่ชาวพื้นพิภพน่ะ」
ซานาเอะ「อะฮ้า อย่างนี้นี่เอง เลยต้องใช้ 『ยามณีคราม』 สินะคะ ?
เข้าใจเหตุผลที่พยายามส่งพวกเราไปจนถึงขั้นต้องมอบยานั่นให้พวกเราแล้ว」
ซานาเอะ「เอ๊ะ แปลว่าพวกกระต่ายจันทราเองก็ใกล้จะยอมถอนกำลังกลับไปแล้วสินะคะ」
เรย์มุ「ไม่หรอก เรื่องนั้น แบบว่า
ฉันไม่ได้ใช้『ยามณีคราม』น่ะ......แผนการเลยเหมือนจะล้มเหลวล่ะมั้งน้า―」
ซานาเอะ「เอ๋ ?
ไม่ได้ใช้เหรอคะ ?」
เรย์มุ「ก็แหม ไม่รู้ว่าใส่อะไรลงไปบ้างนี่นา」
กระต่ายจันทราไม่ยอมหยุดสำรวจเกนโซวเคียว
ดูเหมือนพวกโยวไคไม่สามารถมองเห็นหรือสัมผัสได้ถึงตัวตนเหล่านั้น
แต่พวกกระต่ายจันทราก็ทำตัวเฉื่อยชาจนชวนให้สงสัยว่าตั้งใจรุกรานจริงๆรึเปล่า
ทว่า หลายวันต่อมา
ในที่สุดกระต่ายจันทราก็มาเยือนศาลเจ้า
เรย์มุ「โธ่ มาถึงศาลเจ้าจนได้」
รินโกะ「โฮ่โฮ่ ที่นี่คือศาลเจ้าของพื้นพิภพงั้นเหรอค้า
สะอาดสะอ้านน่าดูเลยน้า」
เรย์มุ「คำชมพิลึกนั่นมันอะไรน่ะ」
รินโกะ「ศาลเจ้าเป็นสถานที่ขึ้นชื่อนะคะ สำหรับกระต่ายจันทราอย่างพวกเรา」
เรย์มุ「โฮ่โฮ่ ทำไมล่ะ」
รินโกะ「ได้ยินจากกระต่ายที่เคยมาเมื่อสมัยก่อนน่ะ (นัยถึงกระต่ายในภาค SSiB)
ว่าเป็นสถานที่หายากเพราะเป็นศาลเจ้าที่มีมนต์ขลังแต่กลับมีโยวไคอยู่ด้วย」
รินโกะ「เลยอยากลองมาเที่ยวสักครั้งน่ะ― อยากเห็นโยวไคหลายๆแบบด้วย―」
เรย์มุ「ทำไมเรื่องแบบนั้นถึงไปถึงดวงจันทร์......
อีกอย่าง พวกเธอรังเกียจมลทินของพื้นพิภพไม่ใช่เหรอ ?」
เรย์มุ「โยวไคมีแต่มลทินล้วนๆเลยนะ」
รินโกะ「คนที่เดือดร้อนเรื่องการแปดเปื้อนอย่างจริงจังน่ะ มีแค่ชาวจันทราบางส่วนกับพวกขุนนางเท่านั้นแหละ―
หางแถวอย่างพวกเราน่ะ ไม่สนใจหรอก」
หลังจากนั้น พวกโยวไคและคนอื่นๆก็มาที่ศาลเจ้าตามปกติ
แต่ดูเหมือนตัวตนของกระต่ายจันทราจะเป็นที่ยอมรับไปตั้งนานแล้ว
ดูเหมือนการไม่เข้าใกล้ผู้แปดเปื้อน
จะเป็นหน้าที่ของรถสำรวจพื้นพิภพที่มาจากนครจันทราเสียมากกว่า
กล่าวคือ พวกเขาคงไม่อยากกระตุ้นโยวไคแห่งเกนโซวเคียว
แต่เดิมการรุกรานจากนครจันทราก็เป็นแค่แผนการของชาวจันทราที่ชื่อซากุเมะ
ซึ่งเธออาจจะไม่อยากทำสงครามกับพวกโยวไคอย่างจริงจังก็เป็นได้
Ending No.02 อยู่ร่วมกับกระต่ายจันทรา
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Ending แบบจบได้ด้วยกำลังของตัวเอง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.03 Marisa โหมด Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice
บ้านของมาริสะ
ณ ป่าเวทมนตร์ที่แม้แต่ในเกนโซวเคียวก็ยังจัดได้ว่ามีมลทินอย่างเหลือล้น
มาริสะ「แหม― รอดมาได้นี่ถือว่ามหัศจรรย์สุดๆเลยว่ะ―
นครจันทรามีศัตรูที่อันตรายอยู่ด้วยแฮะ
แต่ดูเหมือนนครจันทราจะรอดมาได้เพราะฉันน่ะนะ......」
มาริสะ「แต่การที่ฉันเป็นแค่ตัวหมากของชาวจันทรามาตั้งแต่ต้นเนี่ย
มันน่าหงุดหงิดชะมัดเลยว่ะ」
มาริสะ「แต่ก็ได้ยินเรื่องสำคัญมาจากยัยคนที่ชื่อซากุเมะนั่นแล้ว
การที่โลกทำให้ตำนานเมืองกลายเป็นรูปธรรมขึ้นมา
คือพลังของยัยนั่นนี่เอง」
มาริสะ「พาวเวอร์สโตนแห่งนครจันทรานี่
โชคดีจริงๆที่ปนเอาไว้กับพวกออคคัลท์บอล
ไม่นึกเลยว่าเจ้านี่จะมีพลังระดับปั่นป่วนเกนโซวเคียวได้」
(ในภาพ : นิ้ว―)
ยูคาริ「ขอรบกวนหน่อยน้า―」
มาริสะ「หวา ตกใจหมดเลย ! อย่าโผล่มากะทันหันสิ」
ยูคาริ「ไปนครจันทรามาใช่มั้ย ?」
มาริสะ「อืม ใช่ ไปช่วยนครจันทรามาน่ะ」
ยูคาริ「ตายจริง วิเศษไปเลย ซูเปอร์ฮีโร่เลยนะนั่น」
มาริสะ「ฮีโรอินต่างหากล่ะ แล้วตกลงมีธุระอะไร ?」
ยูคาริ「พาวเวอร์สโตนนั่น ขอดูหน่อยสิ」
มาริสะ「อ๊ะ นึกแล้วเชียวว่าต้องมายึดไป จะเอาไปทำลายงั้นเหรอ ?」
ยูคาริ「พูดอะไรอย่างนั้น ของสำคัญแบบนี้...ทำไมถึงคิดว่าจะทำแบบนั้นกับมันล่ะ ?」
มาริสะ「ก็แหม เจ้านี่เป็นไอเทมอันตรายที่ทำให้ตำนานเมืองกลายเป็นรูปธรรมได้นี่นา
แปลว่าตอนนี้มันกำลังปั่นป่วนเกนโซวเคียวไงล่ะ」
ยูคาริ「พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ ของแค่นี้ไม่ทำให้ปั่นป่วนอะไรหรอกนะ」
ยูคาริ「กลับกันต่างหาก ได้พลังภูตกับข้อมูลมากมายแบบนี้มาต้องถือว่าโชคดีไม่ใช่เหรอ
เท่านี้เกนโซวเคียวก็สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้มากยิ่งขึ้นไงล่ะ」
มาริสะ「อะไรนะ ? ความคิดไม่สมกับเป็นเธอเลยนะ」
มาริสะ「หลงนึกว่าเป็นคนที่คอยปกป้องเขตแดนและปฏิเสธความเปลี่ยนแปลงซะอีก......」
ยูคาริ「อุฮุฮุฮุ งั้นเหรอ ?
แล้วได้พบกับคนที่สร้างพาวเวอร์สโตนนี่รึเปล่า ?」
มาริสะ「อะ อืม......」
ยูคาริ「สมแล้วที่เป็นเธอ― ต้องให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ที่มีต่อยัยนั่นนะ
แย่จัง งานยุ่ง งานยุ่ง จนดีใจสุดๆเลย―」
มาริสะอ่านความคิดของยูคาริไม่ออกจนจับต้นชนปลายไม่ถูก
สุดท้ายเธอก็หายตัวไปโดยไม่ทำอะไรกับพาวเวอร์สโตน
ยูคาริพูดถึงการเปลี่ยนแปลงเกนโซวเคียว แต่ยูคาริปรากฏตัวขึ้นเพื่ออะไรกันล่ะ
มาริสะคิด
จุดประสงค์ของยูคาริคือการปกป้องเกนโซวเคียว
แต่นั่นแปลว่าเพื่อการนั้น
เธอไม่รังเกียจที่จะต้องรุกรานโลกภายนอกหรือนครจันทราไม่ใช่เหรอ
มาริสะคิดว่าคงไม่ใช่อย่างนั้น พลางจินตนาการแล้วมีสิ่งที่เย็นเยือกไหลผ่านไปตามสันหลัง
Ending No.03 มรดกจากนครจันทรา
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Pointdevice Mode or No Miss Clear Ending
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.04 Marisa โหมด Legacy (เคยตาย)
บ้านของมาริสะ
ณ ป่าเวทมนตร์ที่แม้แต่ในเกนโซวเคียวก็ยังจัดได้ว่ามีมลทินอย่างเหลือล้น
เรย์เซน「เอ๋ ? แผนการล้มเหลวเหรอคะ ?」
มาริสะ「ไม่รู้จะเรียกว่าล้มเหลวดีมั้ย
......เพราะฉันไม่ค่อยเข้าใจว่าเป็นแผนการแบบไหนมาตั้งแต่แรกแล้วซะด้วยสิ」
เรย์เซน「แผนการขับไล่กระต่ายจันทราไงคะ
เรื่องแค่นั้นก็น่าจะเข้าใจนี่นา ?
พลาดไปจริงๆที่มาไหว้วานคุณ」
มาริสะ「แต่แรกเริ่มเดิมที ทำไมถึงเอา『ยามณีคราม』มามอบให้ฉันล่ะ ?」
เรย์เซน「ไม่ใช่แค่คุณหรอก
เอาไปให้มนุษย์คนอื่นด้วย」
เรย์เซน「แต่มนุษย์คนอื่นบอกว่าไม่อยากใช้ยานั่น
เอาเถอะ มันอาจจะมีผลข้างเคียงจริงๆก็ได้นี่นะ......」
มาริสะ「มีด้วยเรอะ」
เรย์เซน「เพราะงั้นคนที่ยอมรับยาไปด้วยความยินดีเลยมีแค่คุณคนเดียว
ทั้งอย่างนั้นแล้วยังทำพลาดอีก น่าผิดหวังจริงๆเลย」
มาริสะ「เดี๋ยวก่อนสิ」
มาริสะ「จริงอยู่ว่าฉันรับยามา แต่ฉันไม่ได้ใช้นะ」
เรย์เซน「หา ?」
(ในภาพ : ไม่จริงน่า~)
เรย์เซน「บุกไปนครจันทราโดยไม่ใช้ยา
เลยล้มเหลวแล้วแพ้จนต้องหนีกลับมางั้นเหรอ ?」
มาริสะ「ไม่ได้หนีกลับมานะ ฉันบุกไปจนถึงท้ายที่สุดเลย」
เรย์เซน「รับยาไปด้วยความยินดีไม่ใช่เหรอ
แล้วยานั่นไปไหนซะล่ะ !」
มาริสะ「แบบว่า อุตส่าห์ได้ของหายากมาทั้งที
เลยเก็บเข้าไปในคอลเลคชั่นของล้ำค่าน่ะ
มันน่าเสียดายจนกินไม่ลงน่ะ」
เรย์เซน「เฮ้อ ท่านอาจารย์ มนุษย์สูญพันธุ์แน่แล้วค่ะ
แบบนี้คุยไปก็ป่วยการเปล่าค่ะ
โธ่ ท่าทางฉันต้องไปเองเท่านั้นสินะคะ......」
มาริสะ「อะไรกัน ถ้าเธอไปได้ก็ไปเองซะตั้งแต่แรกสิ」
เรย์เซน「ฉันเองก็ไม่อยากใช้ยานั่นเหมือนกันน่ะแหละ― !」
มาริสะไม่ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในนครจันทราออกมาทั้งหมด
เพราะคิดว่ายังไงก็มีเรื่องที่ไม่อาจเข้าใจ
ที่สำคัญคือเรย์เซนหลอกใช้เธอ
ทว่า พอได้พบกับเธอแล้วก็รู้สึกตัวว่ามันไม่ใช่อย่างนั้น
ดูเหมือนเธอเองก็ไม่รู้ความจริงเช่นกัน
คิดถูกที่ไม่ได้ใช้ยานั่น
เพราะคนที่รู้ความจริงมีแค่คนเดียว คือเอย์รินที่สร้างยานั่นขึ้นมา
มาริสะไม่อยากทำตามแผนการที่น่าสยดสยองแบบนั้นเลย
Ending No.04 การตัดสินใจของกระต่ายจันทรา
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Ending แบบจบได้ด้วยกำลังของตัวเอง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.05 Sanae โหมด Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice
ศาลเจ้าโมริยะ
เทียบกันแล้วต้องถือว่าเป็นศาลเจ้าใหม่ และมันตั้งอยู่บนภูเขาโยวไค
ซานาเอะ「『――ในตอนนั้นเอง ท่าไม้ตายสูงสุดของฉันได้กำจัดความชั่วร้าย
แล้วช่วยนครจันทราเอาไว้ได้สำเร็จ
ฉันจึงได้รับการบวงสรวงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดแห่งดวงจันทร์ด้วยประการฉะนี้』」
ซานาเอะ「อารมณ์ประมาณนี้ล่ะมั้ง
ที่เหลือก็แค่วาดภาพประกอบที่เข้าใจง่ายเอาไว้ก่อน」
คานาโกะ「......นี่คือหนังสือรายงานเรื่องราวในครั้งนี้ ?」
ซานาเอะ「ค่ะ วีรกรรมของฉันเองค่ะ」
คานาโกะ「หืม― เนื้อหาน่าทึ่งดีนะ แต่เป็นความจริงสักแค่ไหนกันน่ะ」
ซานาเอะ「เรื่องที่ไม่น่าเชื่อเหล่านั้นเป็นความจริงอยู่ 8 ส่วนค่ะ」 (วิธีคิดสัดส่วนแบบจีน 1 ส่วน = 10%)
คานาโกะ「คราวหน้าจงเขียนหนังสือรายงานที่เป็นความจริง 10 ส่วนมาซะนะ」
คานาโกะ「......อืมอืม
นครจันทราพยายามย้ายนครมาที่เกนโซวเคียว
แต่ว่านั่นเป็นเพราะนครจันทรากำลังโดนรุกราน เอ๊ะ นี่เรื่องจริงเหรอ ?」
ซานาเอะ「ค่ะ นั่นเป็นเรื่องจริงค่ะ」
คานาโกะ「ถ้านี่เป็นเรื่องจริง
เหตุผลที่ชาวจันทราไหว้วานให้เธอช่วยงานก็คือ......」
ซานาเอะ「คงเป็นเพราะฉันแข็งแกร่งล่ะมั้งคะ」
คานาโกะ「เป็นเพราะตัวเองไม่อาจทำอะไรกับศัตรูได้ สินะ」
คานาโกะ「......ซากุเมะที่พูดถึงนี่ หรือว่าจะเป็น」
ซานาเอะ「รู้จักด้วยเหรอคะ ? เธอเป็นคนพิลึกๆน่ะคะ」
คานาโกะ「อืม― ถ้าเป็นซากุเมะ(探女)นั่นก็แปลว่าชาวจันทรากับเทพแดนสวรรค์――」
คานาโกะพูดแบบนั้นแล้วเริ่มคิดอยู่ในใจคนเดียว
ดูเหมือนชาวจันทราจะเป็นวงศ์วานแห่งทวยเทพ
และคนเหล่านั้นเคยพยายามลงมายังพื้นพิภพโดยไม่เต็มใจนัก
นี่เกือบจะเกิดการจุตินัดดาสวรรค์(การส่งทวยเทพลงมาพิชิตโลก)ขึ้นอีกครั้งแล้วไม่ใช่เหรอ
แม้ทำไปโดยไม่รู้ตัว แต่ซานาเอะได้ยับยั้งเหตุการณ์ดังกล่าวไปแล้ว
ถ้าอย่างนั้นก็ควรค่าแก่การยกย่องสรรเสริญในฐานะเทพพื้นเมือง
นึกแล้วเชียว เด็กคนนี้มีสิ่งนั้นอยู่จริงๆด้วย คานาโกะคิดแบบนั้น
Ending No.05 คุณสมบัติในการเป็นเทพแดนพิภพ
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Pointdevice Mode or No Miss Clear Ending
Tips :
- เทพแดนสวรรค์ หมายถึง เทพเจ้าที่อาศัยอยู่บนแดนสวรรค์(ทาคามากะฮาระ)
- เทพแดนพิภพ (เทพแดนแคว้น) หมายถึง เทพเจ้าที่อาศัยอยู่บนพื้นพิภพ เรียกอีกอย่างว่า เทพพื้นเมือง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.06 Sanae โหมด Legacy (เคยตาย)
ศาลเจ้าโมริยะ
เทียบกันแล้วต้องถือว่าเป็นศาลเจ้าใหม่ และมันตั้งอยู่บนภูเขาโยวไค
(ในภาพ : ―แฮ่ก―แฮ่ก) (บนธง : ใจสู้ !!)
คานาโกะ「หลบของแค่นี้ก็ไม่ได้งั้นเหรอ !
ไปวิ่งรอบทะเลสาบ 1 รอบ !」
ซานาเอะ「ค่ะ ! ไปล่ะค่า―」
............หลายสิบนาทีต่อมา
คานาโกะ「ช้าไป― !
จะเริ่มห่ากระสุนชุดต่อไปล่ะนะ― !」
ซานาเอะ「แฮ่กแฮ่ก ให้ฉันได้พักสักหน่อยเถอะค่า―」
คานาโกะ「คิดว่าใจสู้แค่นั้นจะต่อกรกับชาวจันทราได้เหรอ !
อยากโดนเล่นงานสะบักสะบอมกลับมาอีกรึไง― !」
ซานาเอะ「แหม แบบนั้นไม่เอาด้วยล่ะค่ะ」
ซานาเอะ「แต่นี่ไม่ใช่ยุคที่กีฬาเป็นเรื่องของใจสู้แล้วนะคะ......」
คานาโกะ「เธอเนี่ยไม่เข้าใจซะเลยน้า !
เพราะไม่ใช่ยุคนั้นมันถึงได้สำคัญไงล่ะ― !」
คานาโกะ「หากพิจารณาให้ดีแล้ว ห่ากระสุนเป็นเรื่องของใจสู้ !
การที่หลบไม่ได้ก็เพราะใจสู้ยังไม่พอ ! ถ้าเข้าใจแล้วก็ตอบมา !」
ซานาเอะ「ค่า―」
(ในภาพ : อันตรายนะ อันตราย)
สุวะโกะ「ผลวิเคราะห์ออกมาแล้วล่ะ―」
คานาโกะ「เป็นไงบ้าง ?」
ซานาเอะ「แฮ่กแฮ่กแฮ่ก วิเคราะห์อะไรเหรอคะ ?」
สุวะโกะ「อะไรงั้นเหรอ ก็ต้องหมายถึง『ยามณีคราม』อยู่แล้วล่ะ
ฉันตรวจสอบยานี่ในระหว่างที่ซานาเอะไปดวงจันทร์น่ะ」
ซานาเอะ「แฮ่ก ฉันเลยต้องไปโดยที่ไม่ได้ใช้ยา」
สุวะโกะ「แต่ว่าคิดถูกแล้วล่ะที่ไม่ใช้
ยานี่มีความเป็นไปได้สูงที่จะมีผลข้างเคียงอย่างแรงเลยล่ะ」
คานาโกะ「โฮะโฮ่ ผลข้างเคียงแบบไหนล่ะ ?」
สุวะโกะ「ในขณะที่ประสบกับอนาคต มันมีผลในการชำระล้างอดีตไปด้วย
พอเอาไปทดสอบกับพวกชินเรย์พื้นเมืองเก่าแก่ก็......」
คานาโกะ「ทีเดียวจอด เลยสินะ」
สุวะโกะ「ใช่ ยานี่มีผลกระทบอย่างร้ายแรงต่อสิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่บนพื้นพิภพ」
ซานาเอะ「เอ๋ ? แปลว่าถ้าใช้มันแล้วฉันจะเป็นอันตรายเหรอคะ ?」
สุวะโกะ「ทีเดียวจอด......คงไม่ถึงขั้นนั้นหรอกมั้ง」
สุวะโกะ「ต่อให้ไม่ถึงขั้นนั้น บางทีอาจโดนชำระมลทินไปจนเกินจำเป็น
แล้วกลายเป็นมนุษย์ที่งดงามสุดๆไปเลยก็ได้นะ」
ซานาเอะ「? แบบนั้นก็ดีสิคะ」
ความแตกต่างระหว่างชาวพื้นพิภพกับชาวจันทราคือความแตกต่างระหว่างการแปดเปื้อนกับไม่แปดเปื้อน
เพราะชาวจันทราคือผู้ที่ทอดทิ้งพื้นพิภพอันโสมมไปอาศัยอยู่บนดวงจันทร์
มลทินที่ชาวจันทราพูดถึงก็คือการเกิดและการตาย
การสูญเสียมลทินไปย่อมหมายถึงการสูญเสียทั้งความเป็นและความตาย
เมื่อเป็นแบบนั้นย่อมไม่สามารถอาศัยอยู่บนพื้นพิภพที่เปี่ยมด้วยชีวิตได้
ยามณีครามช่วยเจือจางตัวตนที่อยู่ระหว่างความเป็นและความตาย มันทำแบบนั้นจริงๆ
เมื่อไม่ต้องคำนึงถึงเรื่องจำนวนชีวิตที่เหลืออยู่ ย่อมรู้สึกว่าการ Miss เป็นเรื่องเล็กน้อย
การใช้ยามณีครามต่อไปเรื่อยๆจึงอาจเป็นอันตรายได้
Ending No.06 ทฤษฎีใจสู้ห่ากระสุน
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Ending แบบจบได้ด้วยกำลังของตัวเอง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.07 Udonge โหมด Legacy (ไม่เคยตาย) หรือ Pointdevice
เรือนนิรันดร์
ป้อมปราการของเหล่าอดีตชาวจันทรา ซึ่งตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
เอย์ริน「ไม่ได้คิดจะหลอกหรอกนะ
การที่ไม่บอกว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงคือการช่วยนครจันทรา
เพราะต้องการให้เหล่ามนุษย์ยอมช่วยแก้ปัญหาให้ไงล่ะ」
เอย์ริน「อีกอย่าง ชาวจันทราส่วนใหญ่เองก็ไม่รู้เรื่องนี้ด้วย」
เรย์เซน「ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นสินะคะ
ได้ยินมาจากท่านซากุเมะน่ะค่ะ」
เอย์ริน「ได้พบกับเธออย่างปลอดภัยแล้วสินะ ดีจริงๆ
โชคดีนะที่เธอเป็นคนเฉลียวฉลาด」
เรย์เซน「แหม แต่ก็โดนโจมตีอยู่นะคะ ด้วยห่ากระสุนที่ดุเดือดมากเลย」
เรย์เซน「จริงสิ ฉันมีเรื่องที่อยากถามอยู่น่ะค่ะ......」
เอย์ริน「จ้ะ ฉันรู้ว่าเธออยากถามอะไร
เรื่องของจุนโกะสินะจ๊ะ ?」
(ในภาพ : เท้าชาแล้วค่ะ)
(ในแผนผัง)
เอย์ริน「เธอเกลียดชังคนคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในนครจันทราจ้ะ
สาเหตุมันเป็นเรื่องซับซ้อน แต่ว่า......
คนคนนั้นเป็นภรรยาของสามีของเธอน่ะจ้ะ」
เรย์เซน「อื๋อ ? ภรรยาของสามี ? หมายถึงตัวเองเหรอคะ ?」
เอย์ริน「สามีของเธอเป็นคนที่เคยฆ่าลูกชายของเธอในสมัยก่อน
ถึงแม้ว่าเธอจะล้างแค้นด้วยการฆ่าสามีคนนั้นไปแล้วก็เถอะ」
เรย์เซน「สามีฆ่าลูกชายของเธอ ? หมายความว่ายังไงเหรอคะ ?」
เอย์ริน「ผู้ที่มีพรสวรรค์และเป็นภรรยาโฉดของสามีคนนั้นก็คือ......
ฉางเอ๋อ คนนั้นนั่นแหละ」
เรย์เซน「เอ๋ ? ท่านฉางเอ๋อ ? ผู้ปกครองกระต่ายจันทราคนนั้น......」
เอย์ริน「จุนโกะเกลียดชังฉางเอ๋อเป็นอย่างมาก
หรือพูดให้ถูกคือเกลียดชังชาวจันทราที่ครอบครองฉางเอ๋อเอาไว้น่ะ」
เอย์ริน「การทดลองรุกรานนครจันทราล้วนโดนขับไล่ไปด้วยการประลองปัญญา
เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นเป็นระยะๆ
และแน่นอนว่ามีแค่ชาวจันทราเพียงนิดเดียวเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้จ้ะ」
เรย์เซน「เห― น่าตกใจมากเลยค่ะ
ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลที่พิเศษจนเกินไป
แต่แปลว่านครจันทราเองก็ต้องคอยรับการโจมตีอย่างลับๆมาตลอดสินะค้า」
เอย์ริน「เรื่องนี้ห้ามเล่าให้กระต่ายจันทราฟังนะ」
เรย์เซน「ถ้าไปถึงหูของท่านฉางเอ๋อแล้วจะเป็นเรื่องใหญ่สินะค้า」
เอย์ริน「เพราะกระต่ายจะถูกใช้ประโยชน์ในการโค่นอำนาจของฉางเอ๋อน่ะจ้ะ」
ครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ได้ปิดบังเรย์เซน
พอได้ฟังเรื่องนี้แล้ว กระต่ายจันทราธรรมดาที่ตกมาสู่พื้นพิภพอย่างเธอ
รู้สึกเหมือนได้เข้าไปใกล้ฝ่ายท่านอาจารย์มากขึ้นนิดหน่อย
ในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่า
คงไม่สามารถคบหากับพวกชาวจันทราเหมือนที่เคยทำมาได้อีกแล้ว
Ending No.07 ศัตรูของนครจันทรา
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Pointdevice Mode or No Miss Clear Ending
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.08 Udonge โหมด Legacy (เคยตาย)
เรือนนิรันดร์
ป้อมปราการของเหล่าอดีตชาวจันทรา ซึ่งตั้งอยู่ในป่าไผ่หลงทาง
(ในภาพ : เครียดจนหูอื้อเลย)
เรย์เซน「เฮ้อ― โดนดุจนได้―
คงกลับไปที่เรือนนิรันดร์ไม่ได้สักระยะล่ะน้า
ช่วยไม่ได้แฮะ ต้องนอนป่าสินะ......」
เรย์เซน「แล้วฉันนึกยังไงถึงไม่ใช้『ยามณีคราม』กันนะ
ปิศาจดลใจรึไงกันนะ」
เรย์เซน「จะว่าไปแล้ว ศัตรูคนนั้นเอ่ยชื่อของท่านฉางเอ๋อออกมาสินะ......
หรือว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงคือท่านฉางเอ๋อกันแน่น้า」
――ฉางเอ๋อ
นางฟ้าแห่งดวงจันทร์ที่ถูกจองจำอยู่ในนครจันทรา
และเป็นผู้ปกครองเหล่ากระต่ายจันทรา
???「เรย์เซนเอ๋ย
กลับมาเถิด」
(ในภาพ : รอดแล้ว―)
เรย์เซน「อ๊ะ ท่านคางุยะ......」
คางุยะ「ถึงเอย์รินจะพูดแบบนั้น แต่ก็ชมเชยที่เอาข้อมูลกลับมานะ
ถึงจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่ไม่ยอมใช้ยาก็เถอะ」
เรย์เซน「ฉันทราบแล้วล่ะค่ะว่าโกรธมาก แต่ก็ขอบพระคุณมากนะคะ」
คางุยะ「อีกอย่างนะ ดูเหมือนจะมีความจริงที่แม้แต่เอย์รินก็ไม่รู้อยู่นะ
ช่วยเล่าเรื่องนั้นให้ละเอียดขึ้นหน่อยสิ」
เรย์เซน「ความจริงที่ไม่รู้......หมายถึงเรื่องอะไรเหรอคะ」
คางุยะ「เธอบอกว่ามีภูตปรากฏตัวขึ้น
แล้วยัยนั่นก็บอกว่าจุนโกะเป็น「ท่านสหายของนายหญิง」นี่นา」
เรย์เซน「ค่ะ ใช่ค่ะ」
คางุยะ「เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกเลยนะว่าจุนโกะมีเพื่อนอยู่ด้วย
บางทีนั่นอาจจะเป็นไพ่ตายของจุนโกะก็ได้นะ」
คางุยะ「เกี่ยวกับเรื่องนั้น ช่วยเล่าให้ฉันฟังอย่างละเอียดได้มั้ย ?
เป็นภูตแบบไหน แล้วพูดออกมาว่ายังไง......」
เรย์เซนกลับไปยังเรือนนิรันดร์ด้วยความหวังดีของคางุยะ
ดูเหมือนเอย์รินจะหายโกรธแล้ว
เรย์เซนจึงเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับภูตตนนั้นเท่าที่ทำได้
แต่ก็ไม่มีใครทราบถึงตัวตนที่แท้จริง
ในขณะที่กำลังรู้สึกพรั่นพรึง ฝ่ายศัตรูกลับปรากฏตัวขึ้นซะอย่างนั้น
ซึ่งนั่นเป็นเรื่องในความฝัน (ไปต่อที่ Extra)
Ending No.08 จุดเริ่มต้นของฝันร้ายที่แท้จริง
ยินดีด้วยที่ All Clear !
Ending แบบจบได้ด้วยกำลังของตัวเอง
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
.........................................................................................................................................................................................
