東方求聞口授 ～ Symposium of Post-mysticism.
โทวโฮวกุมอนคุจุ (ใคร่รู้คำสอนแห่งตะวันออก) ～ งานประชุมสัมมนาแห่งยุคหลังความเชื่อทางศาสนา
.........................................................................................................................................................................................
สาวน้อยที่แม้แต่วิญญาณอาฆาตยังหวาดกลัว
{โคเมย์จิ ซาโทริ Komeiji Satori }
ความสามารถ : อ่านใจ
ความอันตราย : สูงมาก
ความเป็นมิตรต่อมนุษย์ : ไม่มี
สถานที่หลักในการทำกิจกรรม : วังวิญญาณพิภพ
ท่ามกลางอดีตขุมนรกที่เต็มไปด้วยผู้ถูกรังเกียจ ยังมีโยวไคที่ถูกรังเกียจจากพวกเดียวกันเองจนต้องแยกกลุ่มออกมา นั่นคือ ซาโทริ
เธอไม่ใส่ใจเรื่องการสนิทสนมกับมนุษย์หรือโยวไคและหนีมายังอดีตขุมนรก แต่สุดท้ายแม้แต่โยวไคในอดีตขุมนรกก็ยังรังเกียจเธอ
สาเหตุมาจากความสามารถในการอ่านใจของเธอ
เพราะไม่ว่าใครก็คงไม่อยากโดนอีกฝ่ายอ่านใจหรอก
การอ่านใจไม่ได้ทำให้การสนทนาเป็นไปอย่างเปิดเผยจริงใจ แต่ทำให้การสนทนาไม่สามารถดำเนินต่อไปได้
เธอจึงเอาแต่เก็บตัวอยู่ในวังวิญญาณพิภพที่อยู่ในอดีตขุมนรก และละทิ้งการติดต่อสื่อสารกับผู้อื่นอย่างสมบูรณ์
วังวิญญาณพิภพไม่มีแขก
ไม่มีใครที่ตั้งใจไปเยี่ยมเยือนเธอแม้สักคน
แต่เธอเป็นที่ชื่นชอบของเหล่าสัตว์ที่ไม่อาจพูดคุย
การอ่านใจจึงเป็นความสามารถอันยอดเยี่ยมไร้สิ่งทัดเทียมสำหรับสัตว์
วังวิญญาณพิภพเลยกลายเป็นที่อาศัยของสัตว์จำนวนมาก(*1)
*1 [ฮาคุเรย์ เรยมุ กล่าวไว้ว่า 『แค่จับมาเป็นทาสตามอำเภอใจเท่านั้นแหละ』]
เธอสามารถอ่านใจของดวงวิญญาณที่ไม่อาจพูดคุยได้เช่นกัน
ด้วยเหตุนี้ แม้แต่วิญญาณอาฆาตยังพยายามหลีกเลี่ยงตัวเธอ
วิญญาณอาฆาตไม่เหมือนกับพวกสัตว์ที่อยากถ่ายทอดสิ่งที่ตัวเองคิดออกมาเป็นคำพูด
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าสาเหตุเป็นเพราะ 「สิ่งมีชีวิตที่ใช้คำพูดได้ทุกชนิดล้วนมีเบื้องหน้าเบื้องหลัง」
เธอใช้ประโยชน์จากการที่วิญญาณอาฆาตหวาดกลัวตัวเธอ ในการเข้าควบคุมเหล่าวิญญาณอาฆาตที่ยังเหลืออยู่ในซากนรกมอดไหม้
เพราะไม่ว่าใครก็ไม่สามารถปิดบังเธอได้ จึงไม่มีผู้ใดต่อต้านเธอ
อนึ่ง วังวิญญาณพิภพตั้งอยู่เหนือซากนรกมอดไหม้พอดี
เธอมีน้องสาว
{โอรินในฐานะสัตว์เลี้ยง}
คาเอนเบียว ริน คือหนึ่งในเหล่าสัตว์เลี้ยงของเธอ
ดูเหมือนจะถูกเรียกว่า โอริน
โอรินสามารถสนทนากับวิญญาณอาฆาตได้ ซาโทริจึงมอบหมายให้เธอเป็นมือขวา
ดังที่กล่าวไปก่อนหน้านี้ว่าวิญญาณอาฆาตโหยหาการติดต่อสื่อสารด้วยการสนทนา จึงเชื่องกับโอริน มิใช่ซาโทริ
ผู้ที่คอยควบคุมวิญญาณอาฆาตในความเป็นจริงจึงกลายเป็นโอริน
ถึงจะบอกว่าควบคุม แต่ก็ทำได้แค่เลี้ยงแบบปล่อยเลยตามเลยและเฝ้าดูการเพิ่ม-ลดจำนวนเท่านั้นเอง
{โอคูวในฐานะสัตว์เลี้ยง}
เรย์อุจิ อุทสึโฮะ เองก็เป็นหนึ่งในเหล่าสัตว์เลี้ยงของเธอ
เธอถูกเรียกว่า โอคูว
อีกานรกที่ถือกำเนิดในนรก คือตัวตนที่ทนต่อความร้อนของซากนรกมอดไหม้ได้อย่างสบายๆ
ซาโทริใช้ประโยชน์จากเรื่องนั้นและมอบหมายให้เธอควบคุมอุณหภูมิของซากนรกมอดไหม้
โอคูวเป็นพวกสมองนก (หมายถึง โง่)
แต่เชื่อกันว่างานใช้แรงที่ไม่ซับซ้อนแบบนี้ให้เลือกใช้ผู้ที่ไร้ปัญญาจะเหมาะสมกว่า
เธอสนิทสนมกับโอรินเป็นอย่างมาก
สัตว์เลี้ยงทุกตัวต่างหลงใหลในตัวซาโทริ ทำให้พวกมันมีความสามัคคีสูง
{วังวิญญาณพิภพ}
คฤหาสน์ของเธอซึ่งคอยควบคุมซากนรกมอดไหม้
ติดตั้งระบบสร้างความอบอุ่นใต้พื้นอย่างสมบูรณ์
มีเพียงสองพี่น้องโคเมย์จิที่อาศัยอยู่ในนี้ มันจึงกว้างขวางเกินไป(*2)
แถมยังไม่มีแขกอีกต่างหาก
*2 [ขุมนรกกว้างขวางมากเมื่อเทียบกับพื้นพิภพ อดีตขุมนรกเองก็มิใช่ข้อยกเว้น]
ซาโทริแทบไม่มีการเคลื่อนไหวแม้อยู่ในวังวิญญาณพิภพ ดูเหมือนเธอจะอ่านเขียนหนังสืออยู่ในห้องของตัวเอง
รู้สึกว่าเธอจะชอบเรื่องราวที่เต็มไปด้วยการบรรยายทางจิตวิทยามากเป็นพิเศษ
ดูเหมือนการอ่านเขียนหนังสือจะเป็นการทดลองที่น่าตื่นเต้นสำหรับผู้อ่านใจได้
ในบรรดาเรื่องราวที่ไม่ทราบผู้แต่งแน่ชัด บางทีอาจเป็นหนังสือที่เธอเขียนขึ้นก็เป็นได้
นอกจากนี้ ภายในวังวิญญาณพิภพคือที่อาศัยของสัตว์เลี้ยงส่วนใหญ่
จึงมีสภาพคล้ายกับสวนสัตว์
{มาตรการรับมือ}
แม้ว่าจะเป็นโยวไคที่น่าสะพรึงกลัวแต่นับว่าโชคดีที่เธอไม่เป็นฝ่ายเข้ามาใกล้
หากบังเอิญพบเจอเธอ การเผชิญหน้ากันโดยตรงจะปลอดภัยกว่าการลงมือทำอะไรด้วยแผนการโง่ๆ
ความสามารถในการต่อสู้ไม่แน่ชัด
แต่เชื่อกันว่าคงไม่แข็งแกร่งมากนักเนื่องจากเธอเอาแต่เก็บตัวมาตลอด
.........................................................................................................................................................................................
กลับไปที่สารบัญของหนังสือเล่มนี้
