東方神霊廟 ～ Ten Desires.
โทวโฮวชินเรย์เบียว (ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพแห่งตะวันออก) ～ ความปรารถนาทั้งสิบ
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อของตัวละครเพื่อแสดงข้อความ*
Reimu's Story
「ชินเรย์ที่ไม่รู้ร่างจริงเพิ่มขึ้นมากเกินไปแบบนี้ก็แย่น่ะสิ !」
ความเดือดดาลระเบิดออกมาเพราะชินเรย์ที่ถือกำเนิดขึ้นไปทั่ว
Stage 1
ชื่อด่าน : สนุกได้, แม้วายชนม์
สถานที่ : โลกวิญญาณแห่งซากุระยามราตรี
ชินเรย์ผู้เลือนรางที่ล่องลอยปะปนไปกับซากุระนั้นคืออะไรกันแน่นะ
เพราะชินเรย์จะตื่นตัวเมื่อยามที่ใกล้วายชนม์เท่านั้น
(เปิดเพลง BGM : ซากุระยามราตรีแห่งวิญญาณคนตาย)
เรย์มุ : เอา---ล่ะ, ต้องโค่นหัวโจกของพวกยูวเรย์(ผี)สินะ !
??? : ตายจริง มีแขกเหรอ ?
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
วิญญาณผู้ไม่ทำตัวเรื่อยเปื่อย
ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
Saigyouzi Yuyuko
ยูยูโกะ : รอเดี๋ยวนะ
ยูยูโกะ : ขอไปเตรียมน้ำชาก่อน
เรย์มุ : ไม่ต้องไปก็ได้
เรย์มุ : เธอทำให้ยูวเรย์คลุ้มคลั่งขนาดนี้
เรย์มุ : บอกได้มั้ยว่าทำไปเพื่ออะไร ?
ยูยูโกะ : อื๋อ--- ?
ยูยูโกะ : เพื่ออะไรกันนะ ?
เรย์มุ : ควบคุมให้ดีๆหน่อยสิ !
เรย์มุ : มันน่าขยะแขยงนะ
ยูยูโกะ : นั่นสินะ, ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจก็เถอะ
(เปิดเพลง BGM : Ghost Lead)
ยูยูโกะ : ถ้าอยากตรวจสอบเรื่องเกี่ยวกับยูวเรย์ล่ะก็
ยูยูโกะ : จงโค่นฉันให้ได้เสียก่อน !
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ แพ้พ่าย)
ยูยูโกะ : แล้ว ?
ยูยูโกะ : ตกลงมันเรื่องอะไรเหรอ ?
เรย์มุ : แบบว่า, พวกวิญญาณที่ล่องลอยอยู่พวกนี้ ?
เรย์มุ : อะไรทำนองนั้นน่ะ
ยูยูโกะ : พวกนี้คือบุตรแห่งชินเรย์น่ะ
ยูยูโกะ : ความนึกคิดอันไร้แก่นสารที่ถือกำเนิดจากการอธิษฐานของมนุษย์
ยูยูโกะ : ถึงจะเป็นวิญญาณแต่ก็ไม่เกี่ยวข้องกับยูวเรย์หรอกนะ
เรย์มุ : งั้นเหรอ
เรย์มุ : หมายความว่าการมาที่โลกวิญญาณนี่จัดว่าพลาดเป้า ?
ยูยูโกะ : จะบอกใบ้ให้ละกัน
ยูยูโกะ : สุสานหลังวัดไม่น่าสงสัยเลย
เรย์มุ : หืม---
Stage 2
ชื่อด่าน : โยวไคที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
สถานที่ : เส้นทางสู่วัดเมียวเรนจิ
มุ่งหน้าสู่สุสานวัดเมียวเรนจิตามคำชี้แนะพิศวงของโบวเรย์ (วิญญาณ)
ผู้ที่รออยู่ที่นั่นจะมีความเกี่ยวข้องกับชินเรย์รึเปล่านะ
(เปิดเพลง BGM : ยินดีต้อนรับสู่วัดโยวไค)
เรย์มุ : วิญญาณมารวมตัวกันที่วัดมากกว่าที่โลกวิญญาณจริงๆนั่นล่ะ
เรย์มุ : ถึงอย่างนั้นก็ยังน่าแปลกอยู่ดีน้า
เรย์มุ : ยูยูโกะบอกว่าเป็น ชินเรย์ แต่ว่า......
เรย์มุ : ชินเรย์เนี่ยเป็นวิญญาณมากหน้าหลายตาที่โผล่ออกมาอย่างโกลาหลแบบนี้งั้นเหรอ ?
เรย์มุ : แบบนี้แทนที่จะเรียกว่าชินเรย์
เรย์มุ : มันก็แค่รูปลักษณ์ของเสียงแห่งจิตใจเท่านั้นเอง......
??? : อรุณสวัสดิ์ค่ะ
(คาโซะดานิ เคียวโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ต้องกล่าวคำทักทายให้เรียบร้อยนะ
เรย์มุ : เอ๊ะ, อ่า, อรุณสวัสดิ์ค่ะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ยามะบิโกะท่องบทสวด
คาโซะดานิ เคียวโกะ
Kasodani Kyouko
เคียวโกะ : หนึ่งในศีลของวัดเมียวเรนจิ
เคียวโกะ : 「การทักทายคือโอเอซิสแห่งจิตใจ」
เรย์มุ : จะว่าไปแล้ว วัดนี้เนี่ย
เรย์มุ : เป็นวัดโยวไคนี่นะ
เคียวโกะ : ใช่แล้ว
เคียวโกะ : วัดของโยวไคที่อ่อนโยนต่อโยวไค
เรย์มุ : ถ้างั้นก็ต้องกำราบให้สิ้นในบัดดลสินะ !
(เปิดเพลง BGM : สาวน้อยโยวไคที่หน้าประตู)
เคียวโกะ : ....
เคียวโกะ : กิจวัตรในยามเช้าคือ การทำความสะอาด การหุงข้าว
เคียวโกะ : และการสกัดกั้นข้าศึก
เคียวโกะ : เสียงกรีดร้องของมนุษย์จะต้องก้องสะท้อนไปทั่วเกนโซวเคียว !
(คาโซะดานิ เคียวโกะ แพ้พ่าย)
เคียวโกะ : โค่นฉันไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอก---
เรย์มุ : ก็เป็นโยวไคนี่นะ
เรย์มุ : ยังไงก็ต้องกำราบไว้ก่อนแหละ
เคียวโกะ : เธอมาทำอะไรล่ะ ?
เรย์มุ : อื๋อ ?
เรย์มุ : ตรวจสอบอะไรนิดหน่อยน่ะ
เรย์มุ : ดูเหมือนชินเรย์จะไม่ได้ไปรวมตัวกันที่อุโบสถนะ......
เรย์มุ : ที่น่าสงสัยคือสุสาน, สินะ
เรย์มุ : ชินเรย์ในสุสานเนี่ยน้า......
Tips :
- ชื่อด่านมาจากวลีที่ว่า เด็กน้อยที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
นัยถึงเด็กน้อยที่อาศัยในวัดและได้ยินบทสวดทุกวัน จนสามารถจำและท่องได้
ซึ่งเป็นการอุปมาว่าสิ่งแวดล้อมมีผลกระทบต่อผู้คนอย่างมาก
- มาจากวลีที่ว่า การทักทาย (あいさつ) คือความเป็นโอเอซิส (オアシスさ) แห่งจิตใจ ซึ่งประกอบด้วย
あ：あかるく (สดใส)
い：いつも (อยู่เสมอ)
さ：さわやかに (แจ่มใส)
つ：つづけて (ตลอดไป)
オ : おはようございます (อรุณสวัสดิ์ค่ะ)
ア : ありがとうございます (ขอบคุณมากค่ะ)
シ : しつれいしました (ขอประทานโทษค่ะ)
ス : すみません (ขอโทษค่ะ)
さ : さようなら (ลาก่อนค่ะ)
- ในระหว่างพูดคุยกับตัวเอก เธอยังคงท่องบทสวดไปด้วย ดังปรากฏอยู่ข้างศีรษะของเธอในภาพในเกม
บทสวด 2 ท่อนดังกล่าวมาจาก ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร ได้แก่
ぜーむーとーどーしゅー แปลว่า บทสวดที่ไม่อาจเทียบเทียม (ท่อนต่อไปคือ ขจัดทุกข์ภัยทั้งปวง เป็นสัจธรรมอันเที่ยงแท้แน่นอน)
ぎゃーてーぎゃーてー แปลว่า จงไปเถิด จงไปเถิด (ท่อนต่อไปคือ จงสละทางโลกไปสู่นิพพานเถิด)
Stage 3
ชื่อด่าน : สวรรค์เส้นตรง
สถานที่ : สุสานวัดเมียวเรนจิ
ผู้ที่อาศัยในสุสาน, เป็นคน หรือดวงวิญญาณ หรือโยวไคกันนะ
ทำไมวิญญาณที่ทุกคนเรียกว่าชินเรย์เหล่านี้จึงแห่กันมาที่สุสาน ?
(เปิดเพลง BGM : มาใช้ชีวิตในสุสานอันแสนวิเศษกันเถอะ)
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
เรย์มุ : อื๋อ, ถ้าจำไม่ผิดเธอคือ..
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ของที่ถูกลืมเจ้าปัญหา
ทาทาระ โคกาสะ
Tatara Kogasa
โคกาสะ : ในที่สุดก็มาจนได้
โคกาสะ : ข้างหน้านี้มีคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนกำลังเฝ้ายามอยู่อ่ะ---
โคกาสะ : โจมตียัยนั่นไปเท่าไหร่ก็แพ้เพราะ Time Over ตลอดเลย
โคกาสะ : นี่, ช่วยทำอะไรหน่อยสิ~
โคกาสะ : ขอร้องล่ะ
เรย์มุ : (โยวไคมาไหว้วานให้ทำการกำราบโยวไคเนี่ยนะ)
เรย์มุ : เข้าใจแล้ว
เรย์มุ : จะกำราบเธอไปซะด้วยกันเลยละกันนะ
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : อยู่ที่ไหนกันนะ ?
เรย์มุ : ยัยคนพิลึกที่ว่านั่น
เรย์มุ : เห็นบอกว่า "กำลังเฝ้ายามอยู่"
เรย์มุ : คอยปกป้องอะไรอยู่น้อ
??? : อย่า---เข้ามา---ใกล้นะ--- !
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ถัดจากนี้ไปไม่ใช่สถานที่ที่พวกเธอควรเข้าไปนะ !
เรย์มุ : หา ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ศพผู้ซื่อสัตย์
มิยาโกะ โยชิกะ
Miyako Yoshika
โยชิกะ : ..
โยชิกะ : พวกเราคือนักรบ (เจียงซือ) (ผีดิบจีน) ที่ถือกำเนิดขึ้นเพื่อปกป้องฮวงซุ้ยอันสูงส่ง
เรย์มุ : ซอมบี้ใช่มะ ?
โยชิกะ : ใช่แล้ว ซอมบี้ค่ะ---
เรย์มุ : (เป็นซอมบี้ที่สีหน้าดีเอาการเลยนะ)
โยชิกะ : เธอคือมนุษย์ที่มาเยี่ยมสุสานเหรอ ?
เรย์มุ : ฉันมาตรวจสอบเรื่องชินเรย์น่ะ
โยชิกะ : ชินเรย์ ?
โยชิกะ : อะไรล่ะนั่น ดูดง่ายรึเปล่า ?
เรย์มุ : อ้าว, เธอก็ไม่ใช่งั้นเหรอ ?
เรย์มุ : แปลกจริงน้า
(เปิดเพลง BGM : Rigid Paradise)
โยชิกะ : จะอะไรก็ช่าง, ฉันฟื้นขึ้นมาเพื่อคุ้มครองบริเวณนี้จากพวกคนในวัดนะ !
โยชิกะ : จงมาเป็นพวกเดียวกับเราเสียเถอะ !
โยชิกะ : ด้วยห่ากระสุนที่ตื่นขึ้นจากการหลับลึก !
(มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
โยชิกะ : โอ้ก--- !
โยชิกะ : เสร็จ---มัน---จน---ได้---
เรย์มุ : เอ้า พ่นออกมาซะ !
เรย์มุ : เธอกำลังปกป้องอะไรอยู่กันแน่ ?
โยชิกะ : อุ๊, อึก......
โยชิกะ : อุ, โอะ
เรย์มุ : อ้าว ?
เรย์มุ : ถึงเวลากลับลงดินแล้วเหรอ ?
โยชิกะ : ซอมบี้เป็นอมตะชั่วนิรันดร์ค่ะ !
โยชิกะ : ว่าแต่เธอเป็นใครน่ะ ?
เรย์มุ : ยังคุยไม่จบเลย
เรย์มุ : น่าสงสารชะมัด, แม้แต่ในหัวก็เน่าแล้วสินะ
เรย์มุ : ช่วยไม่ได้
เรย์มุ : ต้องไปต่อเท่านั้นล่ะนะ
(ฮาคุเรย์ เรย์มุ ออกไปจากหน้าจอ)
โยชิกะ : อา......ในที่สุด
โยชิกะ : ประตูของมหาสถานบวงสรวงก็ถูกเปิดออก......
Tips :
- เส้นตรง (Rigid) อาจนัยถึงความซื่อสัตย์ตรงไปตรงมาของโยชิกะ หรืออาจนัยถึงร่างกายที่เหยียดแข็งของเธอ
- อะไรล่ะนั่น ดูดง่ายรึเปล่า ? ล้อภาษาอินเตอร์เนทที่นิยมพูดกันในญี่ปุ่นว่า อะไรล่ะนั่น ? อร่อยรึเปล่า ?
- ล้อคำพูดของอดีต บก.หนังสือพิมพ์ทีมเบสบอลไจแอนท์ที่ว่า กองทัพยักษ์ของพวกเราเป็นอมตะชั่วนิรันดร์ครับ
Stage 4
ชื่อด่าน : ความปรารถนาที่เร่งให้เร็วขึ้น
สถานที่ : ถ้ำสู่มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ชินเรย์กลายเป็นเส้นสายที่ละเอียดอ่อนแล้วมุ่งสู่ด้านในของถ้ำ
มันเป็นทิวทัศน์ที่ไม่คิดว่าจะเป็นของโลกนี้เลย
(เปิดเพลง BGM : Desire Drive)
เรย์มุ : ไม่ผิดแน่
เรย์มุ : ชินเรย์กำลังมารวมตัวกันที่นี่ !
เรย์มุ : แถมยัง, เข้าใจได้ง่ายสุดๆไปเลย
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ตายจริง, เร็วจังนะ
เรย์มุ : เธอเป็นใคร ?
เรย์มุ : หรือว่า
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนมารทะลุกำแพง
เซย์กะ เนี้ยวเนี้ยว (ชิงเอ๋อ เหนียงเหนียง)
Seiga Nyan Nyan
เซย์กะ : ดูเหมือนเมื่อครู่เธอช่วยดูแลลูกน้องที่น่ารักของฉันนี่นา......
เรย์มุ : ลูกน้องที่น่ารัก ?
เรย์มุ : หมายถึงยัยเน่านั่นน่ะเหรอ ?
เซย์กะ : ใช่แล้ว, เน่าจนน่ารักเลยใช่มั้ยล่ะ ?
เรย์มุ : อย่างนี้นี่เอง
เรย์มุ : เธอเป็นคนควบคุมศพสินะ
เรย์มุ : จัดวางยามที่ไม่มีความหมายแบบนั้นเอาไว้ด้วยรสนิยมแย่ๆ
เรย์มุ : กำลังทำอะไรอยู่ที่นี่กันแน่
เซย์กะ : ไม่มีความหมาย......ด้วยรสนิยมแย่ๆ
เรย์มุ : ไม่มีความหมายเลยล่ะ ไม่มีความหมาย, ในหัวก็เน่าไปหมดแล้ว
เรย์มุ : ไม่ได้ช่วยพิทักษ์ประตูเลยสักนิดเดียว
เซย์กะ : นั่นน่ะไม่ใช่ว่าไม่มีความหมายหรอกน้า
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
โยชิกะ : ฮึบ
เซย์กะ : ดูสิ, เจียงซือของฉันมีความถึกเป็นจุดขายไงล่ะ
เรย์มุ : ......
เรย์มุ : ไม่เข้าใจที่ฉันบอกว่า โดนเล่นงานแล้วก็ไปพักผ่อนซะ สินะ
(เปิดเพลง BGM : หยวนเซี่ยนโบราณ)
เซย์กะ : เอ้าเอ้า, จะลุยอีกสักยกมั้ยคะ ?
เซย์กะ : กับสาวน้อยคนนี้ที่ดูดซับชินเรย์ที่มารวมตัวกันในฮวงซุ้ย
เรย์มุ : ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้นี่ !
เรย์มุ : เท่านี้ก็กระจ่างแล้ว !
เรย์มุ : ว่าความวุ่นวายเรื่องชินเรย์ครั้งนี้เป็นสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น !
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) & มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
เซย์กะ : สมกับเป็นมิโกะแห่งเกนโซวเคียว, เลยนะคะ
เซย์กะ : สามารถสร้างบาดแผลให้แก่ตัวฉันที่ผ่านการขัดเกลาด้วยวิชาเหลียนตัน(วิชาเล่นแร่แปรธาตุแบบจีน)ได้ด้วย
เรย์มุ : เอ้า, รีบหยุดชินเรย์ที่ผิดปกติพวกนี้สิ !
เซย์กะ : เรื่องชินเรย์ไม่ใช่ฝีมือของฉันหรอก
เรย์มุ : โกหก !
เรย์มุ : เธอซ่อนชินเรย์ที่มารวมตัวกันพวกนี้ไม่หมดหรอกนะ
เซย์กะ : ก็แหม, ท่านผู้นั้นกำลังจะคืนชีพนี่คะ......
เซย์กะ : ท่านผู้นั้นสามารถแบกรับความโลภจำนวนมากได้ค่ะ
เซย์กะ : ความโลภของมนุษย์ก็เลยมารวมตัวกัน
เรย์มุ : เธอจะบอกว่า สิ่งที่เหมือนกับจอมราชาแห่งความชั่วกำลังจะคืนชีพ งั้นเหรอ
เซย์กะ : จอมราชาแห่งความชั่ว ?
เซย์กะ : ไม่ค่ะ, ผิดแล้ว
เซย์กะ : จอมราชาแห่งความชั่วได้คืนชีพขึ้นมาแล้วค่ะ
เซย์กะ : เมื่อเร็วๆนี้เอง
เรย์มุ : อื๋อ ?
เซย์กะ : เจ้าพวกที่ตั้งวัดขึ้นตรงนี้เพื่อยับยั้งการคืนชีพของท่านผู้นั้น――
เซย์กะ : ――คือจอมราชาแห่งความชั่วตัวจริงค่ะ (หมายถึงพวกเบียคุเรน)
เซย์กะ : พวกมันสร้างวัดขึ้นเพื่อคุ้มครองโยวไคน่ะ
เซย์กะ : ท่านที่อยู่ข้างในนี้คือนักปราชญ์ผู้แบกรับอนาคตเอาไว้ค่ะ
เซย์กะ : ท่านผู้นั้นจะต้องทำให้โยวไคลดจำนวนลงได้อย่างแน่นอนค่ะ
เรย์มุ : หืม---
เรย์มุ : จะเป็นใครก็ช่างเถอะ
เรย์มุ : ยังไงฉันก็จะสู้อยู่ดี
เรย์มุ : เพราะไม่อยากให้ชุบชีวิตของแปลกๆขึ้นมาน่ะ
Tips :
- กล่าวคือ ฉากหลังที่เห็นเป็นเส้นสายสีขาวพุ่งไปข้างหน้าในด่านนี้ ก็คือชินเรย์ที่กำลังมุ่งหน้าสู่สถานบวงสรวงนั่นเอง
- ฉากหลังตอนสู้กับบอส เป็นรูปภาพจิตรกรรมจากวัดเฉิงหวง (城隍廟) ของประเทศจีน
Stage 5
ชื่อด่าน : สายเลือดของสิ่งที่แฝงเร้นอยู่ภายใน
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ซากโบราณถูกซ่อนอยู่ที่อีกฟากของประตู
เหล่าชินเรย์รู้ว่ามีอะไรหลับใหลอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ
(เปิดเพลง BGM : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ)
เรย์มุ : เป็นสุสานที่แปลกชะมัดเลยน้า
??? : อา, ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้วหรือ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ผู้ที่มาอวยพรแด่การคืนชีพของข้าเอ๋ย, เจ้าเป็นใครรึ
เรย์มุ : ไม่ได้มาอวยพรนะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนถอดวิญญาณแห่งญี่ปุ่นยุคโบราณ
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
Mononobe no Futo
ฟุโตะ : เอ๋ ?
ฟุโตะ : งั้นทำไมถึงชุบชีวิตข้าขึ้นมาล่ะ ?
เรย์มุ : ไม่รู้สิ
เรย์มุ : ฉันมายับยั้งการคืนชีพของพวกที่ไม่รู้ร่างจริงแน่ชัดอย่างเธอต่างหาก
ฟุโตะ : โฮ่
ฟุโตะ : อย่างนี้นี่เอง
ฟุโตะ : สรุปว่าเจ้าคือคู่ทดสอบสำหรับการคืนชีพที่สมบูรณ์สินะ ?
เรย์มุ : ไหงกลายเป็นแบบนั้นไปได้เนี่ย
เรย์มุ : พวกคนตายนี่หัวไม่ดีกันทุกคนเลยแฮะ
(เปิดเพลง BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
ฟุโตะ : ดีมาก !
ฟุโตะ : พอโค่นเจ้าและคืนชีพอย่างสมบูรณ์แบบแล้ว
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีเองก็คงจะสามารถจุติได้
ฟุโตะ : ไม่มีความแค้นอะไรกับเจ้าก็จริง
ฟุโตะ : แต่ขอใช้เจ้าเป็นเครื่องทดสอบการผสมผสานระหว่างวิชาลับแห่งโมโนโนเบะกับวิชาเต๋าหน่อยละกัน !
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
ฟุโตะ : อะ.. อะไรกันเนี่ย
ฟุโตะ : ความแข็งแกร่งของเจ้ามันคืออะไรกัน......
เรย์มุ : จบแค่นี้เหรอ ?
เรย์มุ : ไม่ได้เจ๋งสักเท่าไหร่เลยนี่
ฟุโตะ : พ่ายแพ้อย่างง่ายดายขนาดนี้
ฟุโตะ : ข้าหลับไปนานถึงหนึ่งพันสี่ร้อยปีเพื่ออะไรกันเนี่ย
เรย์มุ : (หลับอยู่แล้วทำไมถึงรู้จำนวนปีได้ล่ะ ?)
ฟุโตะ : หือ, สิ่งที่กำลังล่องลอยอยู่รอบๆนี่มัน......
ฟุโตะ : วิญญาณชั้นต่ำงั้นหรือ !
ฟุโตะ : แบบนี้ก็แสดงว่า......
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีถูกชุบชีวิตขึ้นมาแล้วสินะ !
ฟุโตะ : ไม่ใช่เวลามาทำแบบนี้แล้ว
ฟุโตะ : ขอตัวก่อนล่ะ
ฟุโตะ : เป็นการต่อสู้ที่ดี
ฟุโตะ : ข้าขอชื่นชม !
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ออกไปจากหน้าจอ)
เรย์มุ : อ๊ะ
เรย์มุ : คึกอยู่คนเดียว
เรย์มุ : แล้วเผ่นไปซะแล้ว
เรย์มุ : แล้วการต่อสู้ที่ดีอะไรของเขาล่ะนั่น
เรย์มุ : ตัวเองเป็นคนแพ้ไม่ใช่เหรอ
Stage 6
ชื่อด่าน : สร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
ชินเรย์มากมายมารวมตัวกันราวกับท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสว
และกำลังเฝ้าคอยอย่างเงียบงันว่าเธอผู้นั้นจะเปล่งเสียงออกมาเมื่อใด
(เปิดเพลง BGM : ท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสวแห่งความปรารถนาอันเล็กน้อย)
เรย์มุ : ชินเรย์มารวมตัวกันมากเกินไป จนดูเหมือนท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสวเลยนะ
เรย์มุ : จะว่ายังไงดีล่ะ......
เรย์มุ : ไม่รู้สึกถึงลางร้ายเท่าไหร่เลยแฮะ
เรย์มุ : ฉันพลาดเป้าเหรอเนี่ย ?
??? : ฉันได้ชมการกระทำทั้งหมดของเธอแล้วล่ะ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : เป็นมนุษย์ที่ยอดเยี่ยมจริงๆเลยนะจ๊ะ
??? : มีเรื่องที่ต้องศึกษาจากเธอมากมายทีเดียว
??? : ไม่สิ, ไม่เคยมีมนุษย์ที่ไม่ต้องศึกษาอะไรต่างหาก......
เรย์มุ : ดูอยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ ?
??? : ย้อนกลับไปดูตั้งแต่ก่อนเธอเกิดน่ะจ้ะ
เรย์มุ : อื๋อ ?
??? : เธอยึดการกำราบโยวไคเป็นอาชีพก็จริง
??? : แต่ก็ได้รับการยอมรับจากโยวไคนะ
??? : เธอไม่ใช่พวกเดียวกับเหล่านักบวชโยวไคที่พยายามจะยับยั้งการคืนชีพของฉันสินะ ?
เรย์มุ : เบียคุเรนน่ะเหรอ ?
เรย์มุ : ยัยนั่นเป็นศัตรูทางการค้า (ในแง่ของศาสนา) น่ะ
เรย์มุ : ที่สำคัญกว่านั้นคือ, มองย้อนไปถึงอดีต ที่ว่าเนี่ย หมายความว่ายังไงเหรอ ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
นักพรตเต๋าผู้ทรงธรรม
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
Toyosatomimi no Miko
มิโกะ : ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่, ฉันสามารถเข้าใจคำพูดของสิบคนได้ในเวลาเดียวกันน่ะจ้ะ
มิโกะ : การได้รับพลังศรัทธาในระหว่างที่หลับใหลไปยาวนาน ทำให้ตอนนี้สามารถฟังเสียงความโลภของมนุษย์ได้ด้วยจ้ะ
มิโกะ : ความโลภจะถ่ายทอดตัวตนที่แท้จริงของมนุษย์ออกมา
มิโกะ : หากเข้าใจความโลภทั้งสิบได้
มิโกะ : ก็จะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างของมนุษย์ได้
มิโกะ : ไม่ว่าจะในอดีต หรือปัจจุบัน
มิโกะ : หรือแม้แต่อนาคต......
มิโกะ : เดี๋ยวเธอก็คงจะพูดแบบนี้ล่ะสิ――
เรย์มุ : ไม่ไม่, หยุดเดี๋ยวสิ !
เรย์มุ : ให้ฉันได้พูดบ้างสิ !
เรย์มุ : อุตส่าห์มาจนถึงที่นี่แล้วนะ !
(เปิดเพลง BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator (นักปกครองที่แท้จริง))
มิโกะ : ――ไม่จำเป็นหรอก
มิโกะ : เพราะว่าฉันมองการกระทำของเธอออกหมดแล้ว
มิโกะ : ใช่แล้ว, เธอจะแยกเขี้ยวใส่ฉันสินะ
มิโกะ : โดยไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษ
เรย์มุ : ก็ตามนั้นแหละ
เรย์มุ : ถึงจะไม่มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษก็เถอะ !
มิโกะ : ฉันคอยเวลาที่มนุษย์จะปฏิเสธตัวตนของฉันและตัวฉันได้กลายเป็นตำนานมานานแล้ว !
มิโกะ : เอ้า ลองโค่นฉันให้ดูหน่อยซิ
มิโกะ : จากนั้นฉันก็จะกลายเป็นตำนานที่มีชีวิต !
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก ในสเปลการ์ด No.87-90)
โทจิโกะ : ลุยมันเลย !
ฟุโตะ : ให้ข้าจัดการเอง !
โทจิโกะ : เจ้าคนโง่เขลา !
ฟุโตะ : ไม่มีค่าพอให้เสวนา !
โทจิโกะ : ให้ตายสิ
ฟุโตะ : ยังหรอก ยัง !
โทจิโกะ : อีกแล้วเหรอคะ ?
ฟุโตะ : พอได้แล้วมั้ง ?
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก หลังจบสเปลการ์ด No.87-90)
มิโกะ : หมดเวลาหยอกล้อแล้ว !
Tips :
- ชื่อด่านมาจากบทแรกของ รัฐธรรมนูญสิบเจ็ดประการ ที่เขียนขึ้นโดยมกุฎราชกุมาร โชวโทะคุ
ซึ่งเขียนไว้ว่า จงศรัทธาในการไม่ทำความผิด แล้วสร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
- เดี๋ยวเธอก็คงจะพูดแบบนี้ล่ะสิ ล้อบทพูดของ โจเซฟ โจสตาร์ จากเรื่อง โจโจล่าข้ามศตวรรษ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa' Story
「วิญญาณแปลกๆมารวมตัวกันเยอะน่าดูเลยแฮะ, น่าสนใจชะมัดเลยว้อย !」
ร่างจริงของชินเรย์จิ๋วคือเสียงกระซิบแห่งความโลภของมนุษย์, และความโลภจะเรียกมนุษย์โลภมากให้เข้ามาหา
Stage 1
ชื่อด่าน : สนุกได้, แม้วายชนม์
สถานที่ : โลกวิญญาณแห่งซากุระยามราตรี
ชินเรย์ผู้เลือนรางที่ล่องลอยปะปนไปกับซากุระนั้นคืออะไรกันแน่นะ
เพราะชินเรย์จะตื่นตัวเมื่อยามที่ใกล้วายชนม์เท่านั้น
(เปิดเพลง BGM : ซากุระยามราตรีแห่งวิญญาณคนตาย)
มาริสะ : โลกวิญญาณตอนกลางคืนนี่น่าขยะแขยงไม่เคยเปลี่ยนเลยน้า
??? : ตายจริง มีแขกเหรอ ?
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
วิญญาณผู้ไม่ทำตัวเรื่อยเปื่อย
ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
Saigyouzi Yuyuko
ยูยูโกะ : รอเดี๋ยวนะ
ยูยูโกะ : ขอไปเตรียมน้ำชาก่อน
มาริสะ : เดี๋ยว, ไม่ต้องออกแรงขนาดนั้นก็ได้ว้อย
มาริสะ : แค่อยากถามเกี่ยวกับวิญญาณพิลึกๆพวกนี้เท่านั้นเอง
ยูยูโกะ : วิญญาณ ?
ยูยูโกะ : หมายถึงฉันเหรอ ?
(เปิดเพลง BGM : Ghost Lead)
ยูยูโกะ : ถ้าอยากตรวจสอบเกี่ยวกับตัวฉันล่ะก็
ยูยูโกะ : จงโค่นฉันให้ได้เสียก่อน !
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : เอาล่ะ, บอกมาตามสัญญาซะดีๆ
มาริสะ : วิญญาณที่คอยตามอยู่ไม่ห่างพวกนี้คืออะไรกันแน่ ?
ยูยูโกะ : พวกนั้นคือบุตรแห่งชินเรย์น่ะ
ยูยูโกะ : จิตวิญญาณแห่งความโลภของมนุษย์ไงล่ะ
ยูยูโกะ : ถึงจะเป็นวิญญาณแต่ก็ไม่เกี่ยวข้องกับยูวเรย์(ผี)หรอกนะ
มาริสะ : ความโลภงั้นเหรอ---, เอาเหอะ, รู้สึกแบบนั้นอยู่เหมือนกันว่ะ
มาริสะ : โทษทีที่มารบกวน
ยูยูโกะ : คิดจะไปที่ไหนต่อล่ะ ?
ยูยูโกะ : จะไปที่สุสานหลังวัดเหรอ ?
มาริสะ : โฮะโฮ่ ?
Stage 2
ชื่อด่าน : โยวไคที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
สถานที่ : เส้นทางสู่วัดเมียวเรนจิ
มุ่งหน้าสู่สุสานวัดเมียวเรนจิตามคำชี้แนะพิศวงของโบวเรย์ (วิญญาณ)
ผู้ที่รออยู่ที่นั่นจะมีความเกี่ยวข้องกับชินเรย์รึเปล่านะ
(เปิดเพลง BGM : ยินดีต้อนรับสู่วัดโยวไค)
มาริสะ : วัดนี้ตั้งขึ้นเพื่อโยวไคโดยสมบูรณ์เลยแฮะ
มาริสะ : เมื่อกี้ก็มีโยวไคทำความสะอาดอยู่
??? : อรุณสวัสดิ์ค่ะ
(คาโซะดานิ เคียวโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : อรุณสวัสดิ์ค่ะ !
มาริสะ : เอ้อ, อรุณสวัสดิ์
??? : เสียงเบาไปค่ะ !
มาริสะ : เธอนี่น่ารำคาญชะมัดเลยนะ
มาริสะ : ตั้งแต่เช้าเลย
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ยามะบิโกะท่องบทสวด
คาโซะดานิ เคียวโกะ
Kasodani Kyouko
เคียวโกะ : เฮะเฮะเฮะ, คิดจะปฏิเสธตัวตนของฉันอย่างสมบูรณ์เลยสินะ ?
(เปิดเพลง BGM : สาวน้อยโยวไคที่หน้าประตู)
เคียวโกะ : เห็นอย่างนี้ฉันก็เป็นเสียงสะท้อน (ยามะบิโกะ) นะ
เคียวโกะ : ข้อดีคือเสียงดัง แต่ดันถูกเธอปฏิเสธแบบนี้แล้วจะเป็นโยวไคได้ยังไงล่ะ !
(คาโซะดานิ เคียวโกะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : โดนโยวไคหาเรื่องแบบนี้
มาริสะ : แสดงว่าวันนี้ดวงไม่ดีเลยว่ะ
เคียวโกะ : 『แสดงว่าวันนี้ดวงไม่ดีเลยว่ะ』
มาริสะ : เสียงสะท้อน (ยามะบิโกะ), งั้นเรอะ
มาริสะ : ก็แค่เลียนเสียงแบบนกแก้วนกขุนทองเท่านั้นเองนี่นา ?
เคียวโกะ : ก็ทำแค่นั้นไงล่ะ
เคียวโกะ : เพราะงั้นอย่าแกล้งฉันเลยนะ
เคียวโกะ : แล้ว, จะไปที่ไหนล่ะ ?
มาริสะ : เห็นบอกว่าอยู่ที่สุสานหลังวัดน่ะน้า......
มาริสะ : ต้องมาอาละวาดในสุสานเนี่ยมันรู้สึกอนาถยังไงก็ไม่รู้ว่ะ
Tips :
- ชื่อด่านมาจากวลีที่ว่า เด็กน้อยที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
นัยถึงเด็กน้อยที่อาศัยในวัดและได้ยินบทสวดทุกวัน จนสามารถจำและท่องได้
ซึ่งเป็นการอุปมาว่าสิ่งแวดล้อมมีผลกระทบต่อผู้คนอย่างมาก
- ในระหว่างพูดคุยกับตัวเอก เธอยังคงท่องบทสวดไปด้วย ดังปรากฏอยู่ข้างศีรษะของเธอในภาพในเกม
บทสวด 2 ท่อนดังกล่าวมาจาก ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร ได้แก่
ぜーむーとーどーしゅー แปลว่า บทสวดที่ไม่อาจเทียบเทียม (ท่อนต่อไปคือ ขจัดทุกข์ภัยทั้งปวง เป็นสัจธรรมอันเที่ยงแท้แน่นอน)
ぎゃーてーぎゃーてー แปลว่า จงไปเถิด จงไปเถิด (ท่อนต่อไปคือ จงสละทางโลกไปสู่นิพพานเถิด)
Stage 3
ชื่อด่าน : สวรรค์เส้นตรง
สถานที่ : สุสานวัดเมียวเรนจิ
ผู้ที่อาศัยในสุสาน, เป็นคน หรือดวงวิญญาณ หรือโยวไคกันนะ
ทำไมวิญญาณที่ทุกคนเรียกว่าชินเรย์เหล่านี้จึงแห่กันมาที่สุสาน ?
(เปิดเพลง BGM : มาใช้ชีวิตในสุสานอันแสนวิเศษกันเถอะ)
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
มาริสะ : อื๋อ, ถ้าจำไม่ผิดเธอคือ..
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ของที่ถูกลืมเจ้าปัญหา
ทาทาระ โคกาสะ
Tatara Kogasa
โคกาสะ : อ๊ะ, มาได้จังหวะเหมาะเลยนะ
โคกาสะ : ข้างหน้านี้มีคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนกำลังเฝ้ายามอยู่อ่ะ---
โคกาสะ : โจมตียัยนั่นไปเท่าไหร่ก็แพ้เพราะ Time Over ตลอดเลย
โคกาสะ : นี่, ช่วยทำอะไรหน่อยสิ~
โคกาสะ : ขอร้องล่ะ
มาริสะ : โฮะโฮ่, ขนาดโยวไคยังรับมือไม่ไหวงั้นเหรอ ?
มาริสะ : น่าสนใจดีนี่นา
มาริสะ : ฉันจะกำจัดไปพร้อมๆกับเธอเลยละกัน
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : คนที่โคกาสะพูดถึงมันอยู่ที่ไหนหว่า ?
มาริสะ : อื๋อ, สายลมอุ่นๆนี่มัน......
??? : อย่า---เข้ามา---ใกล้นะ--- !
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ถัดจากนี้ไปไม่ใช่สถานที่ที่พวกเธอควรเข้าไปนะ !
มาริสะ : งั้นเหรอ ?
มาริสะ : งั้นต้องเป็นใครถึงจะควรเข้าไปล่ะ ?
??? : เอ......ใครดีหว่า ?
มาริสะ : กำลังปกป้องอะไรอยู่ล่ะ ?
??? : เอ......คุ้มครองอะไรน้อ......
มาริสะ : คุยไม่รู้เรื่องแฮะ
มาริสะ : สมองเน่าแล้วรึไง ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ศพผู้ซื่อสัตย์
มิยาโกะ โยชิกะ
Miyako Yoshika
โยชิกะ : ถึงจะเน่าก็ยังเป็นเจียงซือ (ผีดิบจีน) นะ
โยชิกะ : จริงสิ ! นึกออกแล้ว
โยชิกะ : พวกเราฟื้นขึ้นมาเพื่อคุ้มครองฮวงซุ้ยไงล่ะ !
มาริสะ : เจียงซือ ?
มาริสะ : เอ่อ, เน่าแล้วจริงๆเหรอเนี่ย
(เปิดเพลง BGM : Rigid Paradise)
โยชิกะ : ห้ามเธอเข้าไปในนี้นะ !
โยชิกะ : ถึงจะนึกเหตุผลไม่ออกก็เถอะ......
โยชิกะ : แต่ถ้ายอมมาเป็นพวกเดียวกับฉันล่ะก็ จะยอมให้เข้าไปนะ !
(มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
โยชิกะ : หนอยแน่--- !
โยชิกะ : เสร็จ---มัน---จน---ได้---
มาริสะ : อ๊า--- ไม่ไหวไม่ไหว
มาริสะ : มาสู้กับซอมบี้ในสุสานเนี่ยนะ
มาริสะ : อย่างกับหนังเกรดบีเลยแฮะ
โยชิกะ : ไม่ใช่หนังนะ ?
โยชิกะ : ฉันเป็นซอมบี้นะ ?
มาริสะ : แล้ว, เธอรู้อะไรเกี่ยวกับชินเรย์พวกนี้บ้างรึเปล่าล่ะ ?
โยชิกะ : ชินเรย์ ?
โยชิกะ : อะไรล่ะนั่น มีสารอาหารรึเปล่า ?
มาริสะ : (ฉันนี่โง่จริงๆที่คิดว่าจะคุยกับศพรู้เรื่อง)
มาริสะ : หลับอย่างสงบไปเหอะ
มาริสะ : เอเมน
โยชิกะ : เดี๋ยวพอ 22 นาฬิกาก็ตื่นแล้วล่ะ
มาริสะ : ไม่ต้องตื่นแล้วโว้ย !
Tips :
- เส้นตรง (Rigid) อาจนัยถึงความซื่อสัตย์ตรงไปตรงมาของโยชิกะ หรืออาจนัยถึงร่างกายที่เหยียดแข็งของเธอ
- อะไรล่ะนั่น มีสารอาหารรึเปล่า ? ล้อภาษาอินเตอร์เนทที่นิยมพูดกันในญี่ปุ่นว่า อะไรล่ะนั่น ? อร่อยรึเปล่า ?
Stage 4
ชื่อด่าน : ความปรารถนาที่เร่งให้เร็วขึ้น
สถานที่ : ถ้ำสู่มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ชินเรย์กลายเป็นเส้นสายที่ละเอียดอ่อนแล้วมุ่งสู่ด้านในของถ้ำ
มันเป็นทิวทัศน์ที่ไม่คิดว่าจะเป็นของโลกนี้เลย
(เปิดเพลง BGM : Desire Drive)
มาริสะ : โอ้, ในที่แบบนี้มีประตูที่ท่าทางจะมีนัยสำคัญอยู่
มาริสะ : ไม่เข้าไม่ได้แล้วโว้ย
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีต้อนรับ
??? : เธอก็ถูกชักนำมาเหรอ ?
มาริสะ : ถูกชักนำมาน่ะ
มาริสะ : โดยศพและวิญญาณพิลึก
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนมารทะลุกำแพง
เซย์กะ เนี้ยวเนี้ยว (ชิงเอ๋อ เหนียงเหนียง)
Seiga Nyan Nyan
เซย์กะ : ดูเหมือนเมื่อครู่เธอช่วยดูแลลูกน้องที่น่ารักของฉันนี่นา......
มาริสะ : บอสตัวเมื่อกี้น่ะเหรอ ?
มาริสะ : ทิ้งศพไว้แบบนั้นมันไม่น่าชื่นชมนะ
เซย์กะ : ทิ้งเอาไว้เหรอคะ ?
เซย์กะ : ไม่หรอก นั่นไม่ใช่การทิ้งนะคะ---
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
โยชิกะ : เรียกเหรอ ?
เซย์กะ : หากกลายเป็นศพไปครั้งหนึ่งแล้ว
เซย์กะ : จะไม่มีวันตายอีกไงล่ะ
โยชิกะ : โอ้ว~, เธอเป็นใครน่ะ ?
โยชิกะ : ตอนนี้กี่โมงแล้ว ?
มาริสะ : ......ยังเช้าอยู่โว้ย
เซย์กะ : ตื่นเช้า ตื่นเช้า
เซย์กะ : เด็กดี เด็กดี
(เปิดเพลง BGM : หยวนเซี่ยนโบราณ)
เซย์กะ : เอ้าเอ้า, จะลุยอีกสักยกมั้ยคะ ?
เซย์กะ : กับสาวน้อยคนนี้ที่ดูดซับชินเรย์ที่มารวมตัวกันในฮวงซุ้ย
มาริสะ : ช่วยไม่ได้แฮะ
มาริสะ : ถ้าอยากยิงขุนก็ต้องยิงม้าก่อนสินะ !
มาริสะ : เตรียมตัวเตรียมใจได้เลย !
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) & มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
เซย์กะ : ยอดเยี่ยมมาก
เซย์กะ : เธอน่ะ, ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาสินะ ?
มาริสะ : เป็นจอมเวทธรรมดาสามัญว่ะ
เซย์กะ : ไม่หรอก, ไม่ต้องถ่อมตัวก็ได้
เซย์กะ : สามารถสู้กับฉันได้ด้วยร่างเนื้อเนี่ยถือว่าสุดยอดเลยนะ
มาริสะ : ถ้างั้นก็เป็นจอมเวทธรรมดาสามัญขั้นสุดยอดละกัน
เซย์กะ : ว่าแต่, จุดประสงค์ของเธอคือ ?
มาริสะ : เอ... มันคืออะไรหว่า ?
มาริสะ : ใช่แล้ว ลักลอบขุด, ไม่สิ ตรวจสอบโบราณสถานน่ะ
มาริสะ : เพื่อการศึกษาด้านวิชาการ
มาริสะ : ชินเรย์ที่มารวมตัวกันก็น่าสนใจเหมือนกัน
มาริสะ : ในทางวิชาการน่ะ
เซย์กะ : ชินเรย์, งั้นสิน้า
เซย์กะ : เป็นวิญญาณชั้นต่ำที่มาขอพรว่าอยากจะเป็นชินเรย์ที่แท้จริงด้วยพลังของท่านผู้นั้นน่ะน้า
มาริสะ : หา ?
Tips :
- กล่าวคือ ฉากหลังที่เห็นเป็นเส้นสายสีขาวพุ่งไปข้างหน้าในด่านนี้ ก็คือชินเรย์ที่กำลังมุ่งหน้าสู่สถานบวงสรวงนั่นเอง
- ฉากหลังตอนสู้กับบอส เป็นรูปภาพจิตรกรรมจากวัดเฉิงหวง (城隍廟) ของประเทศจีน
Stage 5
ชื่อด่าน : สายเลือดของสิ่งที่แฝงเร้นอยู่ภายใน
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ซากโบราณถูกซ่อนอยู่ที่อีกฟากของประตู
เหล่าชินเรย์รู้ว่ามีอะไรหลับใหลอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ
(เปิดเพลง BGM : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ)
มาริสะ : อะไรวะที่นี่
มาริสะ : ทางเข้าอยู่ตรงไหนเนี่ย ?
??? : อา, ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้วหรือ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ผู้ที่มาอวยพรแด่การคืนชีพของข้าเอ๋ย, เจ้าเป็นใครรึ
มาริสะ : ยินดีด้วย
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนถอดวิญญาณแห่งญี่ปุ่นยุคโบราณ
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
Mononobe no Futo
ฟุโตะ : นามของข้าคือ โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
ฟุโตะ : การที่ข้าคืนชีพขึ้นมาก็แสดงว่ามีใครบางคนปรากฏตัวขึ้นเพื่อยับยั้งการคืนชีพของท่านมกุฎราชกุมารี
ฟุโตะ : อะไรทำนองนั้นสินะ ?
มาริสะ : งั้นเหรอ ?
มาริสะ : ฉันไม่ค่อยเข้าใจอ่ะ
ฟุโตะ : มันต้องเป็นเช่นนั้นแน่
ฟุโตะ : เพราะข้าหลับใหลไปเพื่อคุ้มครองฮวงซุ้ยแห่งนี้นั่นล่ะนะ
มาริสะ : หืม---
มาริสะ : ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่ดูเหมือนจะมีสมบัติหลับใหลอยู่สินะ
มาริสะ : ในฮวงซุ้ยแห่งนี้
(เปิดเพลง BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
ฟุโตะ : ความแตกแล้วสินะ
ฟุโตะ : ข้าคืนชีพขึ้นมาเพื่อคุ้มครองที่นี่จากพวกลักลอบขุดอย่างเธอไงล่ะ !
ฟุโตะ : การผสมผสานระหว่างวิชาลับแห่งโมโนโนเบะกับวิชาเต๋า
ฟุโตะ : จงสลักมันไว้บนร่างกายนั่นเสียเถอะ !
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
ฟุโตะ : อึ๊ก
ฟุโตะ : เจ้า, กำลังขัดเกลาอยู่หรือ ?
มาริสะ : เออ, เพื่อสุขภาพน่ะ
ฟุโตะ : งั้นหรือ, เป็นเพราะเพิ่งคืนชีพก็เลยยังใช้พลังได้ไม่คล่องสินะ
ฟุโตะ : แบบนี้ก็แพ้ก็ช่วยไม่ได้แฮะ
มาริสะ : (แก้ตัวน้ำขุ่นๆน่า......)
มาริสะ : (แต่ก็ไม่ได้เกลียดหรอกนะ)
มาริสะ : ถ้าอย่างนั้น
มาริสะ : ขอเข้าไปตรวจสอบข้างในนี่ล่ะนะ
ฟุโตะ : ไม่นะ, คอยเดี๋ยว
ฟุโตะ : หือ, สิ่งที่กำลังล่องลอยอยู่รอบๆนี่มัน......
ฟุโตะ : วิญญาณชั้นต่ำงั้นหรือ !?
ฟุโตะ : แบบนี้ก็แสดงว่า......
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีถูกชุบชีวิตขึ้นมาแล้วสินะ !
ฟุโตะ : ไม่ใช่เวลามาทำแบบนี้แล้ว
ฟุโตะ : ขอตัวก่อนล่ะ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ออกไปจากหน้าจอ)
มาริสะ : เฮ้ย เฮ้ย
มาริสะ : ทิ้งกันเลยเรอะ
มาริสะ : เอ้อ ช่างเหอะ
มาริสะ : แสดงว่า จะเข้าไปก็ได้ สินะ
Stage 6
ชื่อด่าน : สร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
ชินเรย์มากมายมารวมตัวกันราวกับท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสว
และกำลังเฝ้าคอยอย่างเงียบงันว่าเธอผู้นั้นจะเปล่งเสียงออกมาเมื่อใด
(เปิดเพลง BGM : ท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสวแห่งความปรารถนาอันเล็กน้อย)
มาริสะ : กว้างกว่าที่คิดอีกแฮะ
มาริสะ : เอาล่ะ, จะมีของมีค่าอะไรอยู่บ้างมั้ยนะ ?
??? : มีสิ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ที่นี่อุดมไปด้วยของล้ำค่าชนิดที่ไม่อาจหาสิ่งใดมาทดแทนได้เลยเชียวล่ะจ้ะ
มาริสะ : โอ๊ะ, โผล่มาจนได้แฮะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
นักพรตเต๋าผู้ทรงธรรม
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
Toyosatomimi no Miko
มิโกะ : จงมองดูรอบๆสิ
มิโกะ : แสงอันไร้แก่นสารที่เป็นดั่งท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสว
มิโกะ : ทั้งหมดนี่คือความโลภของมนุษย์ไงล่ะจ๊ะ
มิโกะ : หากมองจากความโลภเหล่านี้ก็จะเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างของมนุษย์
มิโกะ : ไม่ว่าจะอดีต ปัจจุบัน หรือแม้แต่อนาคต
มิโกะ : หากจะว่าไปแล้ว ฮวงซุ้ยแห่งนี้ก็คือ Akashic Record แห่งเกนโซวเคียว......
มาริสะ : รู้ทุกอย่างได้ด้วยความโลภ ?
มาริสะ : ในที่สุดก็เข้าใจแล้วโว้ย
มาริสะ : เธอเป็นคนรวบรวมชินเรย์สินะ ?
มิโกะ : ใช่แล้วจ้ะ
มิโกะ : ไม่สิ, ถ้าจะพูดให้ถูกก็ต้องจัดว่าผิดไปนิดหน่อย
มาริสะ : อ๋า ?
มิโกะ : ความโลภรู้สึกถึงการคืนชีพของฉันได้โดยสัญชาตญาณ แล้วมารวมตัวกันด้วยตนเองจ้ะ
มาริสะ : สะดวกขนาดนั้นเชียว......
(เปิดเพลง BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator (นักปกครองที่แท้จริง))
มิโกะ : ฉันมองเห็นความโลภทั้งสิบของเธอ จึงมองเห็นอดีตและอนาคตของเธอจ้ะ
มิโกะ : เธอจะโค่นฉันและทำการตรวจสอบฮวงซุ้ยแห่งนี้สินะ
มาริสะ : โฮ่, ให้โค่นก็ได้ใช่มะ ?
มิโกะ : ยังไงเธอก็ดูดซับความโลภเหล่านี้ไม่ได้อยู่ดี
มิโกะ : ความสามารถของฉันจำเป็นต่อการฟังและเข้าใจความโลภทั้งสิบในเวลาเดียวกันจ้ะ !
มิโกะ : เอ้า ลองโค่นฉันให้ดูหน่อยซิ
มิโกะ : และจงปลดปล่อยความโลภทั้งหมดของเธอออกมา !
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก ในสเปลการ์ด No.87-90)
โทจิโกะ : ลุยมันเลย !
ฟุโตะ : ให้ข้าจัดการเอง !
โทจิโกะ : เจ้าคนโง่เขลา !
ฟุโตะ : ไม่มีค่าพอให้เสวนา !
โทจิโกะ : ให้ตายสิ
ฟุโตะ : ยังหรอก ยัง !
โทจิโกะ : อีกแล้วเหรอคะ ?
ฟุโตะ : พอได้แล้วมั้ง ?
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก หลังจบสเปลการ์ด No.87-90)
มิโกะ : หมดเวลาหยอกล้อแล้ว !
Tips :
- ชื่อด่านมาจากบทแรกของ รัฐธรรมนูญสิบเจ็ดประการ ที่เขียนขึ้นโดยมกุฎราชกุมาร โชวโทะคุ
ซึ่งเขียนไว้ว่า จงศรัทธาในการไม่ทำความผิด แล้วสร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
- Akashic Record ชื่อเรียกบันทึกแห่งความรู้ทั้งมวลของเอกภพ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sanae's Story
「ไม่ว่าจะเป็นชินเรย์แบบไหน, ก็มีความสำคัญต่อศาลเจ้าค่ะ !」
ความโลภของมนุษย์เป็นอานิสงส์ที่สมเหตุสมผล, เพราะว่าศรัทธาก็คือความโลภของมนุษย์
Stage 1
ชื่อด่าน : สนุกได้, แม้วายชนม์
สถานที่ : โลกวิญญาณแห่งซากุระยามราตรี
ชินเรย์ผู้เลือนรางที่ล่องลอยปะปนไปกับซากุระนั้นคืออะไรกันแน่นะ
เพราะชินเรย์จะตื่นตัวเมื่อยามที่ใกล้วายชนม์เท่านั้น
(เปิดเพลง BGM : ซากุระยามราตรีแห่งวิญญาณคนตาย)
ซานาเอะ : มนุษย์ที่ยังมีชีวิตสามารถเข้ามาในโลกวิญญาณได้สบายๆแบบนี้มันจะดีเหรอเนี่ย
??? : ตายจริง มีแขกเหรอ ?
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
วิญญาณผู้ไม่ทำตัวเรื่อยเปื่อย
ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
Saigyouzi Yuyuko
ยูยูโกะ : รอเดี๋ยวนะ
ยูยูโกะ : ขอไปเตรียมน้ำชาก่อน
ซานาเอะ : อ๊ะ ไม่ต้องใส่ใจหรอกค่ะ
ซานาเอะ : แต่ว่า, มีธุระนิดหน่อยน่ะค่ะ
ยูยูโกะ : ขอประทานอภัยในยามวิกาลค่ะ
ยูยูโกะ : อย่างน้อยก็น่าจะพูดแบบนั้นสักหน่อยนะ ?
ซานาเอะ : จู่ๆชินเรย์ก็ผุดขึ้นมาค่ะ
ซานาเอะ : พอจะทราบอะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นบ้างมั้ยคะ ?
ยูยูโกะ : อื๋อ---
ยูยูโกะ : ชินเรย์งั้นสิน้า
ยูยูโกะ : อยากรู้อะไรเกี่ยวกับชินเรย์ล่ะ ?
ซานาเอะ : ขอความกรุณาด้วยค่ะ
(เปิดเพลง BGM : Ghost Lead)
ยูยูโกะ : ถ้างั้นก็มาประลองกัน !
ยูยูโกะ : ลองโค่นฉันให้ดูหน่อยซิ !
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ แพ้พ่าย)
ยูยูโกะ : ถ้างั้นก็, อยากรู้เรื่องอะไรของชินเรย์เหรอ ?
ซานาเอะ : (จำเป็นต้องสู้กันด้วยเหรอเนี่ย ?)
ยูยูโกะ : ว่าไง ?
ซานาเอะ : เอ่อ, แบบว่าทำไมถึงโผล่มาอย่างกะทันหัน
ซานาเอะ : คิดว่าถ้าเป็นคนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับวิญญาณเป็นอย่างดีน่าจะรู้น่ะค่ะ
ยูยูโกะ : อยากจะเอาไปใช้ประโยชน์ที่ศาลเจ้าสินะ ?
ยูยูโกะ : ฉันเองก็ไม่รู้อะไรหรอกนะ
ยูยูโกะ : ถึงจะเป็นวิญญาณ แต่ชินเรย์ที่ไปรวมตัวกันที่สุสานของวัดเนี่ยมันก็เกินไปหน่อย
ซานาเอะ : เอ๋ ?
Stage 2
ชื่อด่าน : โยวไคที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
สถานที่ : เส้นทางสู่วัดเมียวเรนจิ
มุ่งหน้าสู่สุสานวัดเมียวเรนจิตามคำชี้แนะพิศวงของโบวเรย์ (วิญญาณ)
ผู้ที่รออยู่ที่นั่นจะมีความเกี่ยวข้องกับชินเรย์รึเปล่านะ
(เปิดเพลง BGM : ยินดีต้อนรับสู่วัดโยวไค)
(คาโซะดานิ เคียวโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
(คาโซะดานิ เคียวโกะ แพ้พ่าย)
(คาโซะดานิ เคียวโกะ ออกไปจากหน้าจอ)
ซานาเอะ : เมื่อกี้ดันโค่นคนที่กำลังทำความสะอาดตอนเช้าไปซะแล้วสิ......
ซานาเอะ : แต่ทุกคนยังหลับกันอยู่
ซานาเอะ : งั้นก็ไม่มีปัญหา, ล่ะมั้ง !
??? : มีปัญหาสิ !
(คาโซะดานิ เคียวโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : เห็นเป็นมนุษย์เลยประมาทไปหน่อย
ซานาเอะ : อ๊ะ, ไม่เป็นไรสินะคะ
ซานาเอะ : ดีจังเลย ดีจัง
ซานาเอะ : ว่าแต่ ยามเช้าของวัดนี้เริ่มต้นเร็วน่าดูเลยนะคะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ยามะบิโกะท่องบทสวด
คาโซะดานิ เคียวโกะ
Kasodani Kyouko
เคียวโกะ : อ่านะ
เคียวโกะ : นี่ก็เป็นการทำวัตรเช้าอย่างหนึ่งน่ะ
เคียวโกะ : เพราะแบบนั้นเลยสามารถสวดมนต์ด้วยความจำล้วนๆได้แล้วล่ะ
ซานาเอะ : ดีจังเลยนะคะ
เคียวโกะ : และในขณะเดียวกัน
เคียวโกะ : การทำร้ายมนุษย์ก็เป็นการทำวัตรเช้าอย่างหนึ่ง
ซานาเอะ : เอ๋ ?
(เปิดเพลง BGM : สาวน้อยโยวไคที่หน้าประตู)
เคียวโกะ : ต้อนรับเช้าวันใหม่ของวัดด้วยเสียงกรีดร้องของมนุษย์ !
เคียวโกะ : ยอดไปเลยนะ !
(คาโซะดานิ เคียวโกะ แพ้พ่าย)
เคียวโกะ : เสร็จ---มัน---จน---ได้--- !
ซานาเอะ : เสียงดังอะไรอย่างนี้...... !
เคียวโกะ : ยามะบิโกะที่แสนโง่เขลา
เคียวโกะ : ยังฝึกฝนไม่เพียงพอนะเนี่ย !
ซานาเอะ : เอ่อ---
เคียวโกะ : อะไร ?
ซานาเอะ : คุณเป็นโยวไคเหรอคะ ?
เคียวโกะ : เอ๋ ?
ซานาเอะ : รอดไปที---
ซานาเอะ : นึกว่าสู้กับนักบวชเสียอีก
เคียวโกะ : (คิดว่านั่นคือการทำวัตรของสงฆ์จริงๆเหรอเนี่ย ?)
ซานาเอะ : เอาล่ะ เห็นบอกว่าอยู่ที่สุสานของวัดสินะ
ซานาเอะ : ไปกันเลย
Tips :
- ชื่อด่านมาจากวลีที่ว่า เด็กน้อยที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
นัยถึงเด็กน้อยที่อาศัยในวัดและได้ยินบทสวดทุกวัน จนสามารถจำและท่องได้
ซึ่งเป็นการอุปมาว่าสิ่งแวดล้อมมีผลกระทบต่อผู้คนอย่างมาก
- ในระหว่างพูดคุยกับตัวเอก เธอยังคงท่องบทสวดไปด้วย ดังปรากฏอยู่ข้างศีรษะของเธอในภาพในเกม
บทสวด 2 ท่อนดังกล่าวมาจาก ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร ได้แก่
ぜーむーとーどーしゅー แปลว่า บทสวดที่ไม่อาจเทียบเทียม (ท่อนต่อไปคือ ขจัดทุกข์ภัยทั้งปวง เป็นสัจธรรมอันเที่ยงแท้แน่นอน)
ぎゃーてーぎゃーてー แปลว่า จงไปเถิด จงไปเถิด (ท่อนต่อไปคือ จงสละทางโลกไปสู่นิพพานเถิด)
Stage 3
ชื่อด่าน : สวรรค์เส้นตรง
สถานที่ : สุสานวัดเมียวเรนจิ
ผู้ที่อาศัยในสุสาน, เป็นคน หรือดวงวิญญาณ หรือโยวไคกันนะ
ทำไมวิญญาณที่ทุกคนเรียกว่าชินเรย์เหล่านี้จึงแห่กันมาที่สุสาน ?
(เปิดเพลง BGM : มาใช้ชีวิตในสุสานอันแสนวิเศษกันเถอะ)
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
ซานาเอะ : อ้าว คุณคือ......
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ของที่ถูกลืมเจ้าปัญหา
ทาทาระ โคกาสะ
Tatara Kogasa
โคกาสะ : อ๊ะ, มาได้จังหวะเหมาะเลยนะ
โคกาสะ : ข้างหน้านี้มีคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนกำลังเฝ้ายามอยู่อ่ะ---
โคกาสะ : โจมตียัยนั่นไปเท่าไหร่ก็แพ้เพราะ Time Over ตลอดเลย
โคกาสะ : นี่, ช่วยทำอะไรหน่อยสิ~
โคกาสะ : ขอร้องล่ะ
ซานาเอะ : ตายจริง ?
ซานาเอะ : โยวไคทะเลาะกันเองงั้นเหรอ
ซานาเอะ : จังหวะเหมาะมาก !
ซานาเอะ : จะโค่นให้ราบเป็นหน้ากลองเลย !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
ซานาเอะ : โยวไคที่คุณโคกาสะพูดถึงเนี่ยอยู่ที่ไหนกันนะ ?
ซานาเอะ : ใช่โยวไครึเปล่านะ ?
ซานาเอะ : ถ้าอีกฝ่ายเป็นมนุษย์ ฉันไม่เอาด้วยน้า
??? : อย่า---เข้ามา---ใกล้นะ--- !
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ถัดจากนี้ไปไม่ใช่สถานที่ที่พวกเธอควรเข้าไปนะ !
ซานาเอะ : ออกมาแล้ว !
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ศพผู้ซื่อสัตย์
มิยาโกะ โยชิกะ
Miyako Yoshika
โยชิกะ : พวกเราคือนักรบ (เจียงซือ) (ผีดิบจีน) ที่ถือกำเนิดขึ้นเพื่อปกป้องฮวงซุ้ยอันสูงส่ง
ซานาเอะ : คะ.. เจียงซือ ?
โยชิกะ : ใช่แล้ว
โยชิกะ : หล่อเลี้ยงชีวิตด้วยดวงวิญญาณอันสูงศักดิ์ไงล่ะ
ซานาเอะ : เคยเห็นมาแล้วเลยรู้จักค่ะ
ซานาเอะ : เทนเทนน่ารักดีนะคะ
โยชิกะ : พูดถึงอะไรน่ะ ?
ซานาเอะ : อย่างนี้นี่เอง---, ก็เคยนึกอยู่ว่าช่วงนี้ไม่ได้ยินเรื่องเจียงซือเลย
ซานาเอะ : ที่แท้มาอยู่ในเกนโซวเคียว(สถานที่แบบนี้)น่ะเอง---
(เปิดเพลง BGM : Rigid Paradise)
โยชิกะ : ไม่รู้ว่าพูดเรื่องอะไรอยู่ แต่ถ้ารู้จักฉันก็น่าจะรู้สินะ !
โยชิกะ : หากโดนเล่นงานด้วยห่ากระสุนของพวกเราล่ะก็
โยชิกะ : เธอเองก็จะกลายเป็นเจียงซือไงล่ะ !
(มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
โยชิกะ : ก๊าซซซซซ !
โยชิกะ : เสร็จ---มัน---จน---ได้---
ซานาเอะ : (วันนี้ได้ยินบทพูดส่งท้ายบ่อยจังแฮะ)
โยชิกะ : แต่ว่า, ตราบเท่าที่โลกนี้ยังมีชีวิตอยู่
โยชิกะ : ซอมบี้จะไม่มีวันพินาศ
ซานาเอะ : เอ่อ---
ซานาเอะ : เอ่อ--- แต่ว่านะ---
โยชิกะ : อะไร ?
ซานาเอะ : เจียงซือกลายเป็นมายาแล้วก็จริง
ซานาเอะ : แต่ซอมบี้ยังได้รับความนิยมอยู่นะคะ ?
โยชิกะ : ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีแล้วล่ะ
โยชิกะ : อารมณ์ดีแล้วสิ, มีธุระอะไรล่ะ ?
ซานาเอะ : ขอผ่านตรงนี้ไปหน่อยได้มั้ยคะ ?
โยชิกะ : ช่วยไม่ได้นะ
โยชิกะ : ฉันจะไปนอนสักครู่ละกัน
ซานาเอะ : ......ลาก่อนค่ะ
ซานาเอะ : ถ้าคราวนี้ได้หลับไปตลอดกาลก็คงจะดีนะคะ
Tips :
- เส้นตรง (Rigid) อาจนัยถึงความซื่อสัตย์ตรงไปตรงมาของโยชิกะ หรืออาจนัยถึงร่างกายที่เหยียดแข็งของเธอ
- เทนเทน หมายถึง นางเอกในหนังผีดิบจีนเรื่อง 幽幻道士
Stage 4
ชื่อด่าน : ความปรารถนาที่เร่งให้เร็วขึ้น
สถานที่ : ถ้ำสู่มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ชินเรย์กลายเป็นเส้นสายที่ละเอียดอ่อนแล้วมุ่งสู่ด้านในของถ้ำ
มันเป็นทิวทัศน์ที่ไม่คิดว่าจะเป็นของโลกนี้เลย
(เปิดเพลง BGM : Desire Drive)
ซานาเอะ : ใต้วัดที่เพิ่งสร้างเสร็จ มีสิ่งก่อสร้างของต่างศาสนาแบบนี้อยู่ด้วย...... ?
ซานาเอะ : ชักกังวลแล้วสิ---
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีต้อนรับ
??? : ตายจริง, เธอเป็นมนุษย์สินะ
ซานาเอะ : คุณคนเมื่อกี้......
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนมารทะลุกำแพง
เซย์กะ เนี้ยวเนี้ยว (ชิงเอ๋อ เหนียงเหนียง)
Seiga Nyan Nyan
เซย์กะ : จากนี้ไปจะเป็นฮวงซุ้ยของนักพรตเต๋าผู้ยิ่งใหญ่
เซย์กะ : มนุษย์ต่างศาสนาไม่ควรเข้าไปนะ
ซานาเอะ : ตายจริง, นักพรตเต๋าที่ว่านี่,
ซานาเอะ : หมายความว่าเจียงซือตัวเมื่อกี้เป็นของคุณ ?
เซย์กะ : คาดการณ์ได้เก่งดีนะ
เซย์กะ : ตอนนี้เด็กคนนั้นไปอยู่ที่ไหนแล้วล่ะ ?
ซานาเอะ : (จะบอกยังไงดีว่า......)
ซานาเอะ : (สอยร่วงไปแล้ว)
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
โยชิกะ : อรุณสวัสดิ์ !
เซย์กะ : ตายจริง, มาอยู่ข้างๆทันทีเลยเหรอ
ซานาเอะ : อ้าว ?
ซานาเอะ : ยังมีชีวิตอยู่เหรอ ?
เซย์กะ : ศพไม่มีวันตายนะ
เซย์กะ : ยอดไปเลยใช่มั้ยล่ะ ?
(เปิดเพลง BGM : หยวนเซี่ยนโบราณ)
เซย์กะ : เอ้าเอ้า, จะลุยอีกสักยกมั้ยคะ ?
เซย์กะ : กับสาวน้อยคนนี้ที่ดูดซับชินเรย์ที่มารวมตัวกันในฮวงซุ้ย
ซานาเอะ : อ๊ะ, เอ, ถ้าทำได้ก็ขอผ่านดีกว่าค่ะ
เซย์กะ : น่าเสียดายนะคะ
เซย์กะ : แต่ดูเหมือนเด็กคนนี้จะมีความแค้นกับเธอซะด้วยสิ
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) & มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
เซย์กะ : ยอดเยี่ยมมาก
เซย์กะ : เธอน่ะ, ไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาสินะ ?
ซานาเอะ : รู้ด้วยเหรอคะ--- ?
เซย์กะ : แล้ว, มนุษย์อย่างเธอมีธุระอะไรกับมหาสถานบวงสรวงเหรอ ?
ซานาเอะ : เอ่อ---
ซานาเอะ : ตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้นเหรอคะ ?
เซย์กะ : เอ๋ ?
เซย์กะ : นะ.. นั่นสินะ
เซย์กะ : อีกเดี๋ยวท่านผู้สูงส่งท่านหนึ่งจะลืมตาตื่นน่ะ
เซย์กะ : วิญญาณเหล่านี้, ถูกชักนำให้มารวมตัวกันที่นี่เพราะบารมีของท่านผู้นั่นน่ะ
ซานาเอะ : เห อย่างนั้นเองเหรอคะ
เซย์กะ : ไม่ได้อยากถามเรื่องนั้นหรอกเหรอ ?
ซานาเอะ : ยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่น่ะค่ะ
ซานาเอะ : แต่ก่อนอื่นก็ต้องลุยไปยังอีกฟากของประตูล่ะค่ะ
เซย์กะ : งั้นเหรอ, จะเปลี่ยนศาสนาสินะคะ ?
เซย์กะ : ถ้าเป็นเธอล่ะก็ ต้องกลายเป็นเซียนที่ดีได้แน่นอนเลยล่ะค่ะ ?
ซานาเอะ : อืม---, ฉันไม่อยากเป็นเซียนค่ะ
Tips :
- กล่าวคือ ฉากหลังที่เห็นเป็นเส้นสายสีขาวพุ่งไปข้างหน้าในด่านนี้ ก็คือชินเรย์ที่กำลังมุ่งหน้าสู่สถานบวงสรวงนั่นเอง
- ฉากหลังตอนสู้กับบอส เป็นรูปภาพจิตรกรรมจากวัดเฉิงหวง (城隍廟) ของประเทศจีน
Stage 5
ชื่อด่าน : สายเลือดของสิ่งที่แฝงเร้นอยู่ภายใน
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ซากโบราณถูกซ่อนอยู่ที่อีกฟากของประตู
เหล่าชินเรย์รู้ว่ามีอะไรหลับใหลอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ
(เปิดเพลง BGM : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ)
ซานาเอะ : เกนโซวเคียวเนี่ยมหัศจรรย์ดีนะ---
ซานาเอะ : ยังมีสิ่งก่อสร้างแบบนี้ฝังอยู่ใต้ดินด้วย
??? : อา, ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้วหรือ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ผู้ที่มาอวยพรแด่การคืนชีพของข้าเอ๋ย, เจ้าเป็นใครรึ
ซานาเอะ : อ๊ะ, มีคนอยู่ด้วยล่ะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนถอดวิญญาณแห่งญี่ปุ่นยุคโบราณ
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
Mononobe no Futo
ฟุโตะ : ข้าถามว่าเป็นใครไงเล่า
ซานาเอะ : เอ่อ, ฉันคือเทพเจ้าแห่งเกนโซวเคียวค่ะ
ซานาเอะ : แล้วก็เลียนแบบการเป็นมิโกะอยู่ค่ะ
ฟุโตะ : เทพเจ้างั้นรึ ?
ฟุโตะ : งั้นหรือ, มารับข้าไปยังสวรรค์สินะ ?
ฟุโตะ : เป็นผลจากการที่ลองตายดูครั้งหนึ่งสินะ
ซานาเอะ : เปล่าค่ะ, ไม่ได้คิดจะทำแบบนั้นนะคะ
ฟุโตะ : ......แล้วมีธุระอะไรล่ะ ?
ซานาเอะ : เรื่องนั้นฉันเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกันค่ะ
ซานาเอะ : แค่รู้สึกถึงบรรยากาศน่ากังวลอย่างบอกไม่ถูก
ซานาเอะ : ก็เลยมาดูลาดเลานิดหน่อย......
(เปิดเพลง BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
ฟุโตะ : สรุปว่าเป็นเด็กหลง ? (ในแง่ของทิศทาง)
ฟุโตะ : ก็ดี
ฟุโตะ : มาตัดขาดความหลง(ในแง่ของทางธรรม)นั่นกันเถอะ
ฟุโตะ : ขอลองใช้เจ้าทดสอบการผสมผสานระหว่างวิชาลับแห่งโมโนโนเบะกับวิชาเต๋าหน่อยละกัน !
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
ฟุโตะ : อึ๊ก !
ฟุโตะ : เจ้าเป็นใครกันแน่ ?
ซานาเอะ : ก็บอกแล้วไงคะ ว่าเป็นเทพเจ้า แล้วก็......
ฟุโตะ : ช่างเถอะ
ฟุโตะ : เข้าใจเหตุผลที่ข้าคืนชีพขึ้นมาแล้วล่ะ
ฟุโตะ : ตัวข้าผู้เป็นองครักษ์แห่งจักรพรรดิถูกปลุกให้ตื่นขึ้นเพราะศัตรูที่ชั่วร้ายปรากฏตัวนั่นเอง
ฟุโตะ : เป็นอย่างนั้นใช่หรือไม่ ?
ซานาเอะ : คำว่า ศัตรูที่ชั่วร้าย เนี่ยมันเสียมารยาทนะ
ซานาเอะ : จะว่าไปแล้ว---, ชินเรย์พวกนี้คืออะไรเหรอ ?
ซานาเอะ : ฉันต้องตรวจสอบเรื่องนั้นน่ะ
ฟุโตะ : ชินเรย์งั้นเหรอ...... ?
ฟุโตะ : หือ, สิ่งที่กำลังล่องลอยอยู่รอบๆนี่มัน......
ฟุโตะ : วิญญาณชั้นต่ำงั้นหรือ !?
ฟุโตะ : แบบนี้ก็แสดงว่า......
ฟุโตะ : ท่านมกุฎราชกุมารีถูกชุบชีวิตขึ้นมาแล้วสินะ !
ฟุโตะ : ไม่ใช่เวลามาทำแบบนี้แล้ว
ฟุโตะ : ขอตัวก่อนล่ะ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ ออกไปจากหน้าจอ)
ซานาเอะ : เอ่อ---
ซานาเอะ : เข้าไปข้างในได้มั้ยคะ--- ?
ซานาเอะ : เข้าไปเลย เข้าไปเล้ย
Stage 6
ชื่อด่าน : สร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
ชินเรย์มากมายมารวมตัวกันราวกับท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสว
และกำลังเฝ้าคอยอย่างเงียบงันว่าเธอผู้นั้นจะเปล่งเสียงออกมาเมื่อใด
(เปิดเพลง BGM : ท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสวแห่งความปรารถนาอันเล็กน้อย)
ซานาเอะ : ชินเรย์เยอะสุดยอดเลย......
ซานาเอะ : คนเมื่อกี้บอกว่าเป็นวิญญาณชั้นต่ำสินะ
ซานาเอะ : ......อืม---
ซานาเอะ : คนเมื่อกี้ชื่อว่า โมโนโนเบะ, งั้นสิน้า
ซานาเอะ : เหมือนเคยได้ยินจากที่ไหนสักแห่งแฮะ......
??? : เครือตระกูลโมโนโนเบะล่มสลายไปแล้วล่ะ
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : เรื่องนั้นฉันเป็นพยานได้
ซานาเอะ : !?
??? : สมัยก่อน, เครือโมโนโนเบะกับฉันเป็นปรปักษ์ต่อกันด้วยเหตุผลทางศาสนาน่ะ
??? : ซึ่งเบื้องหน้าคือการต่อกรกันระหว่างชินโตกับศาสนาพุทธ......
ซานาเอะ : พูดถึงเรื่องอะไรอยู่น่ะ ?
??? : ว่ากันว่าฉันอยู่ฝ่ายศาสนาพุทธก็จริง
??? : แต่นั่นเป็นคำโกหกที่เตรียมเอาไว้เท่านั้น
ซานาเอะ : เอ่อ---
ซานาเอะ : คุณเป็นใครเหรอคะ ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
นักพรตเต๋าผู้ทรงธรรม
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
Toyosatomimi no Miko
มิโกะ : ฉันคือ โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
มิโกะ : ผู้คนเรียกขานว่า ราชาโชวโทะคุ
ซานาเอะ : ราชา, โชวโทะคุ !?
ซานาเอะ : ที่อยู่บนธนบัตรหมื่นเยนรุ่นเก่านั่นน่ะนะ ?
มิโกะ : (เรื่องของยุคไหนล่ะนั่น ?)
ซานาเอะ : ......อย่างนี้นี่เอง, เข้าใจแล้ว !
ซานาเอะ : เคยคิดว่าชินเรย์พวกนี้เกี่ยวพันกับศรัทธาอันยิ่งใหญ่
ซานาเอะ : แต่ถ้าผู้เป็นตำนานอย่างคุณคืนชีพขึ้นมาล่ะก็
ซานาเอะ : ยังไงซะ, ก็ต้องมารวมตัวกันอยู่แล้วสินะคะ---
ซานาเอะ : เอ๊ะ ถ้างั้นฉันก็เสียเปรียบด้านศรัทธาน่ะสิ
มิโกะ : ความโลภกำลังล้นเอ่อออกมาจากตัวเธอนะ
(เปิดเพลง BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator (นักปกครองที่แท้จริง))
มิโกะ : ฉันไม่มีเหตุผลที่จะต้องสู้กับเธอ
มิโกะ : 『สร้างอำนาจด้วยความสงบสุข』 ไงล่ะจ๊ะ
ซานาเอะ : แต่อุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้วทั้งที
ซานาเอะ : จะให้กลับไปมือเปล่าเนี่ยมันก็ออกจะ......
มิโกะ : เข้าใจแล้วจ้ะ
มิโกะ : แค่มองที่ความโลภในใจของเธอก็ไม่ต้องใช้คำพูดแล้ว
มิโกะ : อยากจะต่อสู้กับฉัน แล้วเอาชนะให้ได้ เพื่อสร้างผลงานใช่มั้ยล่ะ ?
ซานาเอะ : ใช่ค่ะ, แต่แหม, แบบว่า
มิโกะ : ไม่ต้องคิดมากหรอกจ้ะ
มิโกะ : เพราะมันเป็นประโยชน์ต่อการคืนชีพของฉันเช่นกัน
ซานาเอะ : ?
มิโกะ : เอ้า ลองโค่นฉันให้ดูหน่อยซิ
มิโกะ : สิ่งนั้นจะนำมาซึ่งความสงบสุขแก่โลกนี้ไงล่ะ !
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก ในสเปลการ์ด No.87-90)
โทจิโกะ : ลุยมันเลย !
ฟุโตะ : ให้ข้าจัดการเอง !
โทจิโกะ : เจ้าคนโง่เขลา !
ฟุโตะ : ไม่มีค่าพอให้เสวนา !
โทจิโกะ : ให้ตายสิ
ฟุโตะ : ยังหรอก ยัง !
โทจิโกะ : อีกแล้วเหรอคะ ?
ฟุโตะ : พอได้แล้วมั้ง ?
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก หลังจบสเปลการ์ด No.87-90)
มิโกะ : หมดเวลาหยอกล้อแล้ว !
Tips :
- ชื่อด่านมาจากบทแรกของ รัฐธรรมนูญสิบเจ็ดประการ ที่เขียนขึ้นโดยมกุฎราชกุมาร โชวโทะคุ
ซึ่งเขียนไว้ว่า จงศรัทธาในการไม่ทำความผิด แล้วสร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Youmu's Story
「ที่ดินบนโลกวิญญาณมีจำกัดนะ, ดังนั้นดวงวิญญาณที่เกินมาจะเชือดทิ้งให้หมด !」
มิอาจปล่อยชินเรย์จิ๋วปริศนาเอาไว้ได้ จึงต้องออกมาตรวจสอบ
Stage 1
ชื่อด่าน : สนุกได้, แม้วายชนม์
สถานที่ : โลกวิญญาณแห่งซากุระยามราตรี
ชินเรย์ผู้เลือนรางที่ล่องลอยปะปนไปกับซากุระนั้นคืออะไรกันแน่นะ
เพราะชินเรย์จะตื่นตัวเมื่อยามที่ใกล้วายชนม์เท่านั้น
(เปิดเพลง BGM : ซากุระยามราตรีแห่งวิญญาณคนตาย)
โยวมุ : อืม---
โยวมุ : ดูเหมือนพวกชินเรย์จะมุ่งหน้าไปทางหมู่บ้านนะ
??? : อ้าว โยวมุ ?
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
วิญญาณผู้ไม่ทำตัวเรื่อยเปื่อย
ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
Saigyouzi Yuyuko
ยูยูโกะ : จะไปที่ไหนในเวลาแบบนี้เหรอ ?
โยวมุ : อ๊ะ, ท่านยูยูโกะ
โยวมุ : กะว่าจะไปตรวจสอบเรื่องชินเรย์พวกนี้น่ะค่ะ
ยูยูโกะ : เอ๋ ?
ยูยูโกะ : ละเมออะไรออกมาน่ะ ?
โยวมุ : เอ๋ ?
โยวมุ : แต่มันกลายเป็นเรื่องใหญ่แล้วไม่ใช่เหรอคะ
ยูยูโกะ : พูดอะไรของเธอน่ะ ?
ยูยูโกะ : งงทั้งสองเรื่องเลย
(เปิดเพลง BGM : Ghost Lead)
ยูยูโกะ : ถ้าจะออกไปจากที่นี่ล่ะก็
ยูยูโกะ : จงโค่นฉันให้ได้เสียก่อน !
โยวมุ : ไม่มีเหตุผลเลยแฮะ---
(ไซเกียวจิ ยูยูโกะ แพ้พ่าย)
ยูยูโกะ : ตายจริง, ไม่เลวเลยนี่นา
ยูยูโกะ : ไปได้จ้ะ
โยวมุ : (เอ่อ, แค่แก้เบื่อสินะคะ)
ยูยูโกะ : มีอะไรเหรอ ?
โยวมุ : ท่านยูยูโกะมีความเห็นยังไงกับชินเรย์พวกนี้เหรอคะ ?
ยูยูโกะ : ตัวปัญหากำลังพยายามจะคืนชีพขึ้นมา, อะไรทำนองนั้น
ยูยูโกะ : แต่ฉันไม่คิดว่าที่สุสานหลังวัดจะมีความลับอะไรอยู่จ้ะ
โยวมุ : อื๋อ ?
โยวมุ : ถะ.. ถ้างั้นฉันไปล่ะค่ะ
ยูยูโกะ : อย่าลืมของฝากด้วยนะ---
Stage 2
ชื่อด่าน : โยวไคที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
สถานที่ : เส้นทางสู่วัดเมียวเรนจิ
มุ่งหน้าสู่สุสานวัดเมียวเรนจิตามคำชี้แนะพิศวงของโบวเรย์ (วิญญาณ)
ผู้ที่รออยู่ที่นั่นจะมีความเกี่ยวข้องกับชินเรย์รึเปล่านะ
(เปิดเพลง BGM : ยินดีต้อนรับสู่วัดโยวไค)
โยวมุ : วัดนี้มีโยวไคเยอะน่าดูเลย
โยวมุ : ชินเรย์พิลึกพวกนี้ก็เป็นฝีมือของพระในวัดงั้นเหรอ ?
โยวมุ : ยังคาใจไม่หายเลยแฮะ
??? : มันอันตรายนะ
(คาโซะดานิ เคียวโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : แกว่งดาบไปมาบนทางเข้าวัดได้ไง
โยวมุ : ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่คะ
โยวมุ : อีกฝ่ายเป็นโยวไคกับโยวเซย์นี่นา
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ยามะบิโกะท่องบทสวด
คาโซะดานิ เคียวโกะ
Kasodani Kyouko
เคียวโกะ : ห้ามฆ่าสัตว์ตัดชีวิตในวัดนะ--- !
โยวมุ : อ๊ะ, เปล่า, แบบว่า
โยวมุ : ไม่ได้ตั้งใจฟันให้ถึงตายนะ---
(เปิดเพลง BGM : สาวน้อยโยวไคที่หน้าประตู)
เคียวโกะ : แกว่งดาบไปมา แล้วฆ่าสัตว์ตัดชีวิตโดยไม่จำเป็น
เคียวโกะ : คนอย่างเธอจงต้องตายอยู่ตรงนี้เสียเถอะ !
(คาโซะดานิ เคียวโกะ แพ้พ่าย)
โยวมุ : โยวไคอย่างพวกเธอนี่ร่าเริงอยู่เสมอเลยน้า
โยวมุ : ว่าแต่, รู้อะไรเกี่ยวกับชินเรย์บ้างรึเปล่า ?
เคียวโกะ : ชินเรย์เนี่ยอะไรเหรอ ?
เคียวโกะ : ทานง่ายรึเปล่า ?
โยวมุ : ......นั่นสิน้า
โยวมุ : สิ่งที่รวบรวมชินเรย์แล้วจะได้ประโยชน์ น่าจะเป็นศาลเจ้ามากกว่า
โยวมุ : ไม่รู้สึกว่าจะเป็นฝีมือของโยวไคเลยน้า
โยวมุ : แต่ว่า, ต่อให้แปลงชินเรย์ที่ไม่มีร่างเนื้อให้กลายเป็นรูปธรรมขึ้นมา มันก็จะหายไปในทันทีอยู่ดี
โยวมุ : ถ้าอย่างนั้น, มันก็เป็นแค่ความโลภธรรมดาเท่านั้นเองนี่นา
Tips :
- ชื่อด่านมาจากวลีที่ว่า เด็กน้อยที่หน้าประตู, ท่องบทสวดที่ไม่เคยเรียน
นัยถึงเด็กน้อยที่อาศัยในวัดและได้ยินบทสวดทุกวัน จนสามารถจำและท่องได้
ซึ่งเป็นการอุปมาว่าสิ่งแวดล้อมมีผลกระทบต่อผู้คนอย่างมาก
- ชินเรย์เนี่ยอะไรเหรอ ? ทานง่ายรึเปล่า ? ล้อภาษาอินเตอร์เนทที่นิยมพูดกันในญี่ปุ่นว่า อะไรล่ะนั่น ? อร่อยรึเปล่า ?
- ในระหว่างพูดคุยกับตัวเอก เธอยังคงท่องบทสวดไปด้วย ดังปรากฏอยู่ข้างศีรษะของเธอในภาพในเกม
บทสวด 2 ท่อนดังกล่าวมาจาก ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร ได้แก่
ぜーむーとーどーしゅー แปลว่า บทสวดที่ไม่อาจเทียบเทียม (ท่อนต่อไปคือ ขจัดทุกข์ภัยทั้งปวง เป็นสัจธรรมอันเที่ยงแท้แน่นอน)
ぎゃーてーぎゃーてー แปลว่า จงไปเถิด จงไปเถิด (ท่อนต่อไปคือ จงสละทางโลกไปสู่นิพพานเถิด)
Stage 3
ชื่อด่าน : สวรรค์เส้นตรง
สถานที่ : สุสานวัดเมียวเรนจิ
ผู้ที่อาศัยในสุสาน, เป็นคน หรือดวงวิญญาณ หรือโยวไคกันนะ
ทำไมวิญญาณที่ทุกคนเรียกว่าชินเรย์เหล่านี้จึงแห่กันมาที่สุสาน ?
(เปิดเพลง BGM : มาใช้ชีวิตในสุสานอันแสนวิเศษกันเถอะ)
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โยวมุ : มีอะไรเหรอ ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ของที่ถูกลืมเจ้าปัญหา
ทาทาระ โคกาสะ
Tatara Kogasa
โคกาสะ : อ๊ะ, คนที่กำลังแกว่งดาบไปมาล่ะ
โคกาสะ : ตอนนี้จะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้นแหละ !
โคกาสะ : ข้างหน้านี้มีคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนกำลังเฝ้ายามอยู่อ่ะ---
โคกาสะ : โจมตียัยนั่นไปเท่าไหร่ก็แพ้เพราะ Time Over ตลอดเลย
โคกาสะ : นี่, ช่วยทำอะไรหน่อยสิ~
โคกาสะ : ขอร้องล่ะ
โยวมุ : โยวไคมาขอความช่วยเหลือเนี่ยนะ
โยวมุ : แปลกพิลึก
โคกาสะ : เฮะเฮะเฮะ---
โคกาสะ : แต่ว่า, ขอทดสอบหน่อยนะว่าแข็งแกร่งกว่าฉันรึเปล่า--- !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
โยวมุ : ท่านยูยูโกะบอกว่าจงไปที่สุสาน
โยวมุ : (หรืออาจจะไม่ได้บอกก็ได้แฮะ)
โยวมุ : ว่าแต่พวกยูวเรย์(ผี)ส่งเสียงเอะอะชะมัดเลย
??? : อย่า---เข้ามา---ใกล้นะ--- !
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ถัดจากนี้ไปไม่ใช่สถานที่ที่พวกเธอควรเข้าไปนะ !
โยวมุ : โผล่ออกมาแล้วสินะ
โยวมุ : ......เธอหมดลมหายใจแล้วนี่นา ?
โยวมุ : เผลอๆจะเน่าแล้วด้วย......
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
ศพผู้ซื่อสัตย์
มิยาโกะ โยชิกะ
Miyako Yoshika
โยชิกะ : พวกเราคือนักรบ (เจียงซือ) (ผีดิบจีน) ที่ถือกำเนิดขึ้นเพื่อปกป้องฮวงซุ้ยอันสูงส่ง
โยวมุ : เอ๋ ? คยฺอ ?
โยวมุ : อ๋อ, เจียงซือ สินะ
โยชิกะ : ใช่แล้ว, ถ้าเข้าใจแล้วก็จงไปซะ
โยชิกะ : หรือไม่ก็มาเป็นพวกเดียวกันซะ
โยวมุ : พวกเดียวกันงั้นเหรอคะ......
โยวมุ : น่าเสียดายนะ, แต่ฉันเองก็เป็นสิ่งที่คล้ายกันอยู่แล้วค่ะ
โยวมุ : แต่ว่าเธอยังมีห่วงอยู่ในโลกนี้ทั้งที่ตายไปแล้ว เลยต้องร่อนเร่ไปมาในโลกนี้งั้นเหรอ
โยวมุ : น่าสงสารจัง
โยวมุ : (เอ๊ะ ?)
โยวมุ : (รู้สึกว่าบางอย่างมันไม่เข้ากันแฮะ)
(เปิดเพลง BGM : Rigid Paradise)
โยชิกะ : พวกเราไม่ได้ตกค้างอยู่ในโลกนี้เพราะมีห่วงนะ !
โยชิกะ : ทุกอย่างเพื่อไม่ให้ท่านผู้นั้นต้องถูกพวกในวัดเหยียบย่ำอีกครั้งต่างหาก !
(มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
โยชิกะ : อะไรกันเนี่ย--- !
โยชิกะ : จะตาย---แล้ว--- !
โยวมุ : ค่าค่า, ตายแล้วค่ะ ตายแล้ว
โยวมุ : เจียงซือที่มียันต์แปะอยู่ แสดงว่ามีเจ้านายคอยบงการเธออยู่สินะ
โยชิกะ : งั้นหรอกเหรอ ?
โยวมุ : เมื่อกี้เธอเพิ่งส่งกลิ่นว่ามีเจ้านายอยู่นี่นา (สำนวนญี่ปุ่น หมายถึง บอกเป็นนัยๆ)
โยชิกะ : เอ๋ ? เหม็นงั้นเหรอ ?
โยชิกะ : เห็นอย่างนี้ก็ดูแลผิวอย่างดีน้า
โยวมุ : (Zombie Gag (มุขซอมบี้) ......)
โยวมุ : เอาล่ะ, ไปตามหาเจ้านายของเธอดีกว่า
โยวมุ : น่าจะมีเบาะแสอะไรอยู่บ้างล่ะนะ
โยชิกะ : เจ้านายของฉัน ??
โยชิกะ : อะไรหว่า......
โยชิกะ : หรือว่า, สงครามศาสนาที่น่าเศร้านั่นจะเกิดขึ้นอีกแล้วงั้นเหรอ !
โยชิกะ : ว่าแต่เธอเป็นใครน่ะ ?
Tips :
- เส้นตรง (Rigid) อาจนัยถึงความซื่อสัตย์ตรงไปตรงมาของโยชิกะ หรืออาจนัยถึงร่างกายที่เหยียดแข็งของเธอ
Stage 4
ชื่อด่าน : ความปรารถนาที่เร่งให้เร็วขึ้น
สถานที่ : ถ้ำสู่มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ชินเรย์กลายเป็นเส้นสายที่ละเอียดอ่อนแล้วมุ่งสู่ด้านในของถ้ำ
มันเป็นทิวทัศน์ที่ไม่คิดว่าจะเป็นของโลกนี้เลย
(เปิดเพลง BGM : Desire Drive)
โยวมุ : ที่นี่มัน......
โยวมุ : เรดาร์สัมผัสวิญญาณของฉันรู้สึกได้ !
โยวมุ : อืม, ที่นี่คือสุสานสินะ
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีต้อนรับ
??? : ตายจริง, เธอ......
โยวมุ : เมื่อกี้ก็เจอกันแล้วนี่คะ
โยวมุ : คุณเป็นใครเหรอคะ ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนมารทะลุกำแพง
เซย์กะ เนี้ยวเนี้ยว (ชิงเอ๋อ เหนียงเหนียง)
Seiga Nyan Nyan
เซย์กะ : ฉันคือ คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ)
เซย์กะ : ตอนนี้เป็นเซียนค่ะ
โยวมุ : เซียน......เอ่อ, สรุปว่า ?
เซย์กะ : เซียนก็คือเซียนค่ะ
เซย์กะ : ไม่แก่ อายุยืน, ฉลาด ชัดเจน, แข็งแกร่ง ไม่บุบสลาย
เซย์กะ : ดูเหมือนเธอเองก็คนแบบเดียวกันนี่นะ
เซย์กะ : ก้าวพ้นความเป็นความตายแล้วสินะ ?
โยวมุ : เอ่อ แบบว่า ฉันตายแล้วล่ะค่ะ
(มิยาโกะ โยชิกะ เข้ามาในหน้าจอ)
โยชิกะ : ตาย, งั้นเหรอ !
โยชิกะ : ตายไม่ได้นะ
โยชิกะ : แค่เธอเท่านั้นที่ตายไม่ได้
เซย์กะ : อ้าว, กลับมาเร็วจังนะ
โยวมุ : ชะอ้าว
โยวมุ : ฟื้นตัวเร็วจัง
เซย์กะ : ......อะไร อะไร ?
เซย์กะ : มีความแค้นกับยัยนี่ที่อยู่ตรงหน้างั้นเหรอ ?
(เปิดเพลง BGM : หยวนเซี่ยนโบราณ)
เซย์กะ : เอ้าเอ้า, จะลุยอีกสักยกมั้ยคะ ?
เซย์กะ : กับสาวน้อยคนนี้ที่ดูดซับชินเรย์ที่มารวมตัวกันในฮวงซุ้ย
โยวมุ : เธอเป็นเจ้านายของยัยนั่นสินะ !
โยวมุ : ช่วยทุ่นเวลาตามหาได้เยอะเลยล่ะ !
เซย์กะ : ทาสผู้ซื่อสัตย์ของข้าเอ๋ย
เซย์กะ : จงกำจัดผู้ที่พยายามขัดขวางการคืนชีพให้สิ้นซาก !
(คาคุ เซย์กะ (ฮั่ว ชิงเอ๋อ) & มิยาโกะ โยชิกะ แพ้พ่าย)
เซย์กะ : อ๋า อ๋า, ยอดเยี่ยมมากค่ะ
เซย์กะ : ฝีมือเยี่ยมสมกับที่เป็นชาวเกนโซวเคียวเลยนะคะ---
โยวมุ : แหม, ก็ฉันแข็งแกร่งนี่คะ
โยวมุ : อ๊ะ, มีเรื่องอยากถามคุณหน่อยค่ะ
โยวมุ : เกี่ยวกับชินเรย์ที่มารวมตัวกันที่นี่......
เซย์กะ : ไม่เป็นไร ไม่ต้องห่วง
เซย์กะ : การเตรียมพร้อมเสร็จสิ้นแล้วล่ะ
โยวมุ : เตรียมพร้อม ? อะไรเหรอ ?
เซย์กะ : วิญญาณที่เห็นว่าเป็นชินเรย์พวกนี้เป็นแค่ความโลภของประชาชนน่ะ
เซย์กะ : ถ้าปล่อยทิ้งเอาไว้เดี๋ยวก็หายไปเอง
เซย์กะ : ไม่ก่อปัญหาอะไรหรอก
โยวมุ : ......
เซย์กะ : อีกเดี๋ยวท่านผู้นั้นก็จะคืนชีพแล้ว
เซย์กะ : เทียบกับการคืนชีพหลังถูกประหารสามวันของศาสดาต่างศาสนาองค์นั้นแล้ว (นัยถึงพระเยซู)
เซย์กะ : น่าจะกลายเป็นสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างยิ่งใหญ่เลยล่ะ
โยวมุ : ไม่รู้หรอกนะว่ากำลังวางแผนอะไรอยู่
โยวมุ : แต่การชุบชีวิตให้คนตายเนี่ย นึกออกแต่เรื่องชั่วร้ายเท่านั้นแหละ !
โยวมุ : ......ฉันรู้สึกว่าอย่างนั้นอ่ะค่ะ
Tips :
- กล่าวคือ ฉากหลังที่เห็นเป็นเส้นสายสีขาวพุ่งไปข้างหน้าในด่านนี้ ก็คือชินเรย์ที่กำลังมุ่งหน้าสู่สถานบวงสรวงนั่นเอง
- ฉากหลังตอนสู้กับบอส เป็นรูปภาพจิตรกรรมจากวัดเฉิงหวง (城隍廟) ของประเทศจีน
- เรดาร์สัมผัสวิญญาณ อาจล้อเสาอากาศโยวไค จากการ์ตูนเรื่อง อสูรน้อยคิทาโร่
Stage 5
ชื่อด่าน : สายเลือดของสิ่งที่แฝงเร้นอยู่ภายใน
สถานที่ : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ
ซากโบราณถูกซ่อนอยู่ที่อีกฟากของประตู
เหล่าชินเรย์รู้ว่ามีอะไรหลับใหลอยู่ที่นี่อย่างนั้นหรือ
(เปิดเพลง BGM : มหาสถานบวงสรวงยุเมะโดโนะ)
โยวมุ : เป็นสุสานที่ใหญ่โตน่าดูเลยนะ
??? : อา, ในที่สุดวันนี้ก็มาถึงแล้วหรือ
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ผู้ที่มาอวยพรแด่การคืนชีพของข้าเอ๋ย, เจ้าเป็นใครรึ
โยวมุ : โอ๊ะ
โยวมุ : มีอะไรบางอย่างอยู่ด้วย
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
เซียนถอดวิญญาณแห่งญี่ปุ่นยุคโบราณ
โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ
Mononobe no Futo
ฟุโตะ : เจ้าน่ะ......ดูเหมือนจะไม่ใช่มนุษย์สินะ
โยวมุ : อุ๊, กลิ่นความตายลอยฉุยออกมาจากร่างของคุณเลยนะคะ
ฟุโตะ : เพราะว่าตายแล้วน่ะ
ฟุโตะ : เจ้าเองก็คล้ายกันมิใช่รึ ?
ฟุโตะ : เจ้าเองก็เป็นเซียนถอดวิญญาณ......รึเปล่า ?
โยวมุ : เอ, ไม่ใช่อ่ะค่ะ
ฟุโตะ : ......เอ๋ ?
ฟุโตะ : งะ.. งั้นเหรอ, ถ้างั้นก็เข้าใจผิดไปสินะ
ฟุโตะ : โทษที
โยวมุ : คุณเป็นเซียนถอดวิญญาณเหรอคะ......
โยวมุ : เป็นพวกเดียวกับเซียนมารเมื่อกี้สินะ
(เปิดเพลง BGM : เทวตำนานมหาเทพ)
ฟุโตะ : ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว, จะทำไม ?
โยวมุ : จะโค่นผู้ฝืนกฎธรรมชาติแล้วส่งคืนสู่ดินไงล่ะ !
ฟุโตะ : งั้นหรือ น่าเสียดายนะ
ฟุโตะ : นึกว่าเจ้าเป็นคนจำพวกเดียวกันเสียอีก
ฟุโตะ : ด้วยการผสมผสานระหว่างวิชาลับแห่งโมโนโนเบะกับวิชาเต๋า
ฟุโตะ : ถ้าคิดว่าจะส่งข้าคืนสู่ดินได้ก็ลองดู !
(โมโนโนเบะ โนะ ฟุโตะ แพ้พ่าย)
ฟุโตะ : อะไรกัน ?
ฟุโตะ : เจ้า, ไม่ใช่คนธรรมดานี่นา ?
โยวมุ : ค่าค่า, ไม่ใช่คนธรรมดาค่า---
ฟุโตะ : ข้าขอยอมรับนับถือว่าเจ้าเป็นเซียนที่เลื่องชื่อและแข็งแกร่งอย่างมาก
โยวมุ : ก็บอกว่าไม่ใช่เซียนไงล่ะคะ
ฟุโตะ : ไม่ต้องถ่อมตนหรอก
ฟุโตะ : เจ้าเองก็มาอวยพรแด่การคืนชีพของท่านมกุฎราชกุมารีใช่มั้ยล่ะ ?
โยวมุ : ......
โยวมุ : (ตามน้ำไปก่อนน่าจะดีกว่าแฮะ)
โยวมุ : นะ.. นั่นสินะ
โยวมุ : มาอวยพรค่ะ
ฟุโตะ : เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว
ฟุโตะ : หากได้รับการอวยพรจากผู้ที่แข็งแกร่งอย่างเจ้าล่ะก็ ต้องรับว่าเป็นเรื่องน่ายินดีอย่างที่สุด
ฟุโตะ : ถ้างั้นก็เชิญทางนี้......
Stage 6
ชื่อด่าน : สร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
สถานที่ : ฮวงซุ้ยวิญญาณเทพ
ชินเรย์มากมายมารวมตัวกันราวกับท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสว
และกำลังเฝ้าคอยอย่างเงียบงันว่าเธอผู้นั้นจะเปล่งเสียงออกมาเมื่อใด
(เปิดเพลง BGM : ท้องฟ้าที่หมู่ดาวสว่างไสวแห่งความปรารถนาอันเล็กน้อย)
โยวมุ : หลอกคนเมื่อกี้ว่า 「เป็นเซียนน่ะ」 ไปซะแล้ว
โยวมุ : แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ, เพิ่งเคยเจอสุสานที่อบอวลไปด้วยความมีชีวิตชีวาขนาดนี้เป็นครั้งแรก
โยวมุ : แล้วยังมีชินเรย์พวกนี้, ไม่สิ ดูเหมือนนี่จะเป็นแค่ความโลภที่กลายเป็นรูปธรรมเท่านั้น
โยวมุ : วิญญาณโลภ......วิญญาณชั้นต่ำซึ่งเป็นวิญญาณคนเป็น(จิตชั่วร้ายของมนุษย์ที่มีชีวิต)ชนิดหนึ่งสินะ
โยวมุ : คนที่ได้ประโยชน์จากการที่เจ้าพวกนี้มารวมตัวกันเนี่ย......
??? : ผิดแล้ว, พวกนี้แค่มารวมตัวกันด้วยตนเองเท่านั้น
(โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ความปรารถนาจะมารวมตัวกันที่ตัวฉันจ้ะ
??? : ไม่ว่าจะยุคไหน ไม่ว่าจะสมัยไหน
??? : เป็นเพราะเคยฟังคำร้องทุกข์ทั้งสิบในเวลาเดียวกันอยู่ทุกวันนั่นล่ะนะ
โยวมุ : ......
??? : ......อ้าว ?
??? : ความปรารถนาของเธอขาดไปสองอย่างนี่นา
??? : ความปรารถนาที่น่าจะมีอยู่สิบอย่าง กลับขาดความหลงใหลในชีวิต และความอิจฉาต่อความตายไป
โยวมุ : น่าเสียดายนะ, แต่ฉันตายไปครึ่งหนึ่งแล้วล่ะค่ะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
นักพรตเต๋าผู้ทรงธรรม
โทโยซาโตะมิมิ โนะ มิโกะ
Toyosatomimi no Miko
มิโกะ : งั้นเหรอจ๊ะ, เธอก็เป็นพวกเดียวกันสินะ ?
โยวมุ : เอ๋ ?
มิโกะ : นักพรตเต๋าที่มีเป้าหมายสุดท้ายอยู่ที่การไม่แก่ไม่ตายไง ?
มิโกะ : ไม่สิ, อาจจะเป็นเซียน หรือเซียนถอดวิญญาณแล้วก็ได้นี่นะ
โยวมุ : เปล่าค่ะ เปล่าค่ะ
โยวมุ : ฉันเพิ่งปฏิเสธการเป็นเซียนไปเมื่อกี้นี้เอง
มิโกะ : ไม่จำเป็นต้องปิดบังหรอก
มิโกะ : ฉันรู้หมดทุกอย่าง
มิโกะ : แค่มองความโลภของมนุษย์ก็รู้แล้วล่ะ
มิโกะ : แต่น่าเสียดายที่ความโลภของเธอไม่เพียงพอ ก็เลยไม่อาจเข้าใจได้อย่างสมบูรณ์
โยวมุ : แหม, ก็บอกว่าไม่ใช่ไงล่ะคะ---
(เปิดเพลง BGM : ตำนานโชวโทะคุ ～ True Administrator (นักปกครองที่แท้จริง))
มิโกะ : ถ้าเป็นพวกเดียวกันก็คงรู้สินะว่าจากนี้ไปจะเกิดอะไรขึ้น ?
โยวมุ : ไม่รู้ค่ะ !
มิโกะ : เหล่าผู้ฟื้นคืนชีพสู่การไม่แก่ไม่ตาย
มิโกะ : จะประลองเพื่อศึกษาเต๋าจากกันและกัน !
มิโกะ : เอ้า ลองโค่นฉันให้ดูหน่อยซิ !
มิโกะ : คืนชีพขึ้นมาในฐานะผู้ปกครองบ้านเมืองที่ไม่แก่ไม่ตายให้ดูหน่อยซิ !
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก ในสเปลการ์ด No.87-90)
โทจิโกะ : ลุยมันเลย !
ฟุโตะ : ให้ข้าจัดการเอง !
โทจิโกะ : เจ้าคนโง่เขลา !
ฟุโตะ : ไม่มีค่าพอให้เสวนา !
โทจิโกะ : ให้ตายสิ
ฟุโตะ : ยังหรอก ยัง !
โทจิโกะ : อีกแล้วเหรอคะ ?
ฟุโตะ : พอได้แล้วมั้ง ?
(บทพูดที่มีต่อตัวเอก หลังจบสเปลการ์ด No.87-90)
มิโกะ : หมดเวลาหยอกล้อแล้ว !
Tips :
- ชื่อด่านมาจากบทแรกของ รัฐธรรมนูญสิบเจ็ดประการ ที่เขียนขึ้นโดยมกุฎราชกุมาร โชวโทะคุ
ซึ่งเขียนไว้ว่า จงศรัทธาในการไม่ทำความผิด แล้วสร้างอำนาจด้วยความสงบสุข
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อของ Ending เพื่อแสดงข้อความ*
Ending No.01 Reimu's Good Ending
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
ดอกซากุระที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิด, ก็คงจะกระจายไปด้วยสายลมที่ทำให้รู้สึกดี
มาริสะ 「เห, เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นด้วยเหรอเนี่ย (ในระหว่างที่ฉันนอนหลับอยู่)」
เรย์มุ 「อีกฝ่ายแข็งแกร่งเอาเรื่องแต่ก็ไม่มีอะไรหรอก
เป็นแค่กลุ่มคนตกยุคเท่านั้นเอง」
มาริสะ 「(เทียบกับเกนโซวเคียวแล้วยังจัดว่าตกยุคเนี่ยน้า)
แล้ว, หลังจากนั้นยัยพวกนั้นเป็นยังไบ้างล่ะ ?」
เรย์มุ 「เห็นบอกว่าใต้วัดไม่น่าอยู่
ก็เลยจะย้ายฐานที่มั่นน่ะ」
มาริสะ 「เห, ไปอยู่ที่ไหนล่ะ
อยากเจอยัยพวกนั้นนิดหน่อยว่ะ」
เรย์มุ 「พวกนั้นไม่ได้บอกว่าจะย้ายไปที่ไหนน่ะ
ได้ยินมาแค่ว่า จะสร้างสถานปฏิบัติธรรมสำหรับเซียนโดยเฉพาะ น่ะ」
มาริสะ 「สถานที่สำหรับเซียนโดยเฉพาะ ? ที่ไหนล่ะนั่น, ภูเขางั้นเหรอ ?
(มีเซียนที่อาศัยบนภูเขาอยู่แล้วนี่นะ)」
เรย์มุ 「ก็บอกแล้วไง ? ว่าไม่รู้
อ๊า--- คราวหน้าจะเชิญฉันไปเที่ยวบ้างมั้ยน้า」
หลายวันต่อมา ณ ศาลเจ้าฮาคุเรย์
มิโกะปรากฏตัวขึ้นในขณะที่เรย์มุกำลังทำความสะอาดสวนเหมือนทุกที
(ในรูป : ฮึบ !)
มิโกะ 「ฮึบ」
เรย์มุ 「โอ๋」
มิโกะ 「อ๊ะ, วันก่อนขอบใจมากนะ」
เรย์มุ 「โอ๋ ?」
มิโกะ 「แหม, ต้องขออภัยที่มาทักทายหลังย้ายบ้านช้านะคะ
การต่อสู้เมื่อครั้งก่อนได้แสดงท่าทางไร้มารยาทออกไป ต้องขออภัยด้วยค่ะ
ยังไม่ถึงเวลาตื่นนอน, ความสามารถในการวินิจฉัยไตร่ตรองเลยทื่อไปหน่อยค่ะ」
เรย์มุ 「โอะ......」
มิโกะ 「เธอน่ะ, ไม่สิ คุณน่ะ, มีความสามารถอันไร้ขีดจำกัดซ่อนอยู่ในกายค่ะ
ฉันอยากจะมาขอโทษเรื่องวันก่อน และเชิญไปที่บ้านน่ะค่ะ」
เรย์มุ 「โอ๋ ?」
มิโกะ 「ว่าอย่างไรบ้างคะ ?」
เรย์มุ 「บะ.. บ้านของเธอ ? ที่ไหนล่ะนั่น ?」
มิโกะ 「ก็ตรงที่ฉันอยู่นี่ไงล่ะ」
เรย์มุ 「......เธอเป็นมดหรือตัวอ่อนแมลงเนี่ย !」
แน่นอนว่า, มิโกะไม่ใช่ทั้งมดและตัวอ่อนแมลง
พวกฟุโตะบอกว่าถ้าอยู่ใต้วัดซึ่งเป็นรังของโยวไคอย่างนี้ก็ไม่น่าอยู่เท่าไหร่
มิโกะจึงสร้างสถานปฏิบัติธรรมขึ้นมาในสถานที่ใหม่ แล้วย้ายไปอยู่ที่นั่น
ที่นั่นเป็นโลกที่กว้างขวางและมีพื้นที่ว่างอย่างไร้จำกัด ซึ่งถูกขนานนามว่า โลกเซียน
ด้วยเหตุนี้, พวกมิโกะจึงสามารถเดินทางไปยังที่แห่งใดก็ได้ในพริบตา
เรย์มุถูกเชิญไปดูสถานปฏิบัติธรรมดังกล่าว
เธอรู้สึกว่าเคยเห็นสิ่งก่อสร้าง อุปกรณ์ และเครื่องประดับเหล่านั้นจากที่ไหนสักแห่ง
ดวงจันทร์งั้นเหรอ, สวรรค์งั้นเหรอ......
Ending No.01 สิ่งที่อาศัยอยู่ในช่องว่าง ไม่ได้มีแค่มดอย่างเดียวนะ
ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.02 Reimu's Parallel Ending
ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ศาลเจ้าซึ่งตั้งอยู่ ณ ชายแดนทางตะวันออกของเกนโซวเคียว
ตอนนี้, มิใช่ศาลเจ้าเพียงหนึ่งเดียวของเกนโซวเคียวแล้ว
เรย์มุ 「อ๊า---, วันนี้ว่างจังเลยน้า
กินข้าวดีกว่า ! เอางั้นแหละ !」
『แกรกแกรก』
เรย์มุ 「หือ, เสียงอะไรบางอย่างมาจากกำแพง ?」
(ในรูป : เอ๋ !)
เซย์กะ 「ย้า」
เรย์มุ 「!?!?」
เซย์กะ 「การต่อสู้เมื่อครั้งก่อนยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ」
เรย์มุ 「ดะ.. ดะ.. เดี๋ยวสิ อย่าเจาะกำแพงสิ !」
เซย์กะ 「ไม่ต้องห่วง, ของแค่นี้, เดี๋ยวก็หายแล้วล่ะ」
(ในรูป : เอ้า ฉันยกอาภรณ์เทวาให้ ถึงจะเป็นของราคาถูกก็เถอะ... / ไม่เอา !)
เรย์มุ 「รูหายไปแล้ว......, เอ๋ อะไรเนี่ย ? มายากล ?」
เซย์กะ 「แล้วก็, ธุระที่มาที่นี่คือ
ดิฉัน, คาคุ เซย์กะ, อยากสอนวิชาเต๋าให้แก่คุณค่ะ」
เรย์มุ 「หา ?」
เซย์กะ 「พลังของคุณยอดเยี่ยมมากเลยค่ะ
ไม่น่าเชื่อเลยว่า, แม้แต่ท่านโทโยซาโตะมิมิก็ยังโค่นไม่ได้」
เรย์มุ 「ฉันไม่รู้จักเต๋าอะไรนั่นหรอก」
เซย์กะ 「พูดอะไรอย่างนั้นล่ะ, พลังที่เธอใช้อยู่ก็คือวิชาเต๋านะ」
เรย์มุ 「หา ?」
เซย์กะ 「ทั้งลูกแก้วหยินหยาง ทั้งยันต์ ทั้งการ Trance เข้าสู่โลกผี
สิ่งต่างๆเหล่านั้นล้วนเป็นพลังของเต๋าไม่ใช่เหรอคะ」
เรย์มุ 「จริงเหรอ ?」
เซย์กะ 「จริงค่ะ
แต่ที่ญี่ปุ่นอาจจะเรียกว่า องเมียวโดว ล่ะมั้งคะ......」
อันตราย ! เรย์มุกำลังถูกเซย์กะรุกประชิด
เซียนมารตนนี้กำลังวางแผนอะไรอยู่กันแน่นะ
แต่อันที่จริงแล้ว, เธอแค่ถูกครอบงำด้วยพลังของเรย์มุอย่างบริสุทธิ์ใจเท่านั้นเอง
เซียนมารตนนี้มักถูกชักจูงโดยพลังของมนุษย์ที่แข็งแกร่ง จนเป็นนิสัยไปแล้ว
และนี่ก็คือสาเหตุที่เธอพยายามเผยแผ่ลัทธิเต๋าให้แก่มิโกะนั่นเอง
Ending No.02 มันก็จริงที่ว่าท่าของเรย์มุนั้นไม่ใช่ของลัทธิชินโตน่ะนะ
นี่คือ Parallel Ending ! ยินดีด้วย !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.03 Marisa's Good Ending
(ในรูป : ง่วง--- / หิวจัง---)
มหาสถานบวงสรวง
ที่นั่นมีชินเรย์จิ๋ว (=ความโลภ) มารวมตัวกันเพื่อขอพรจากมิโกะอยู่เต็มไปหมด
มาริสะ 「แล้ว, เธออยากขออะไรล่ะ ?
ว่าไงนะ ? 『อยากกินของอร่อย ?』 ไปกินเห็ดซะสิ
『ปวดสะโพก ?』 มีร้านนวดดีๆอยู่นะ」
มาริสะ 「โว้ย, อย่างนี้ต้องทำยังไงถึงจะเข้าใจทั้งหมดได้ล่ะ」
มิโกะ 「ก็บอกแล้วไงจ๊ะ, ว่าถ้าไม่ฟังความโลภทั้งสิบพร้อมๆกัน มันก็ไม่มีความหมาย」
มาริสะ 「ฟังความโลภทั้งสิบพร้อมๆกัน......งั้นเหรอ」
(ในรูป : อยากหาเงิน / เฮ้ย หิวแล้วนะ / ระวังแท่งโลกผีหน่อยเซ่ / อยากเห็นฉากจบลับอ่ะ)
มาริสะ 「คอ......ง่วง......โดย......ในฝัน......พลัง......
เฮ้ย อย่าพูดพร้อมกันสิ !」
มิโกะ 「ความคิดของผู้คนจะเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลาจ้ะ
หากฟังไปตามลำดับ ผลลัพธ์ก็จะเปลี่ยนแปลงไป
ดังนั้นจึงต้องฟังพร้อมกัน เพื่อให้เห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงจ้ะ」
มาริสะ 「อย่าพูดอะไรที่เป็นไปไม่ได้เซ่, เฮ้ย」
มิโกะ 「ฉันว่ามันก็ง่ายออกน้า」
มาริสะ 「เธอน่ะ, ไม่ใช่คนธรรมดานี่นา......」
ชินเรย์ต้องการรับกุศลผลบุญจากการคืนชีพของมิโกะ จึงมารวมตัวกันโดยธรรมชาติ
ความโลภอันเล็กน้อย แต่แสดงถึงตัวตนที่แท้จริงของมนุษย์
นั่นล่ะคือร่างจริงของชินเรย์จิ๋ว
ชินเรย์จิ๋วที่มารวมตัวกันในฮวงซุ้ยเป็นสิ่งที่เกินมือของมาริสะ
เธอจึงเลิกสนใจฮวงซุ้ย แล้วกลับไปใช้ชีวิตตามปกติเหมือนทุกที
แล้วหลังจากนั้นชินเรย์จิ๋วเป็นยังไง, งั้นเหรอ ?
เมื่อมิโกะไปเยือนหมู่บ้านมนุษย์ พวกมันก็หายไปในทันที
ข่าวลือเกี่ยวกับมิโกะที่สามารถฟังและเข้าใจเรื่องราวของสิบคนได้ในเวลาเดียวกัน กลายเป็นประเด็นร้อนในหมู่ผู้คน
ส่วนมาริสะนั้นไม่เข้าใจจุดหมายปลายทางของชินเรย์จิ๋ว จึงเลิกสนใจไปแล้ว
ชินเรย์จิ๋วนั้นถูกดูดซับไปหมดแล้ว โดยชินเรย์ที่แท้จริงซึ่งมีนามว่า มิโกะ
Ending No.03 พริบตาที่ศรัทธาถือกำเนิดขึ้นจากความโลภหลากหลาย
ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.04 Marisa's Parallel Ending
ห้องของมาริสะ
การถ่ายเทอากาศไม่ดี, ข้าวของกองสูงจนมืดทึม
มาริสะมิได้อยู่ที่นั่น
แต่ว่า, ได้ยินเสียงประหลาดพิลึกแว่วมาจากข้างนอก
มาริสะ 「ฮึบ ! ฮ่า !」
มาริสะ 「ฟู่, ฝึกวิชาแต่เช้านี่รู้สึกดีชะมัดเลยว่ะ」
จะอธิบายให้ฟัง !
ทำไมมาริสะถึงได้มาเต้นด้วยท่าประหลาดตั้งแต่เช้างั้นหรือ
ที่จริงเป็นเพราะมาริสะได้ยินความลับของลัทธิเต๋าจากเซย์กะ
ความลับของลัทธิเต๋าคืออะไรงั้นหรือ ?
นั่นคือความไม่แก่ไม่ตาย
เป้าหมายสุดท้ายของลัทธิเต๋าคือความไม่แก่ไม่ตายนั่นเอง
เคยได้ยินมาจากอิบาระคาเซนแล้วก็จริง, แต่เพิ่งได้เห็นกับตาว่ามีมนุษย์ที่ (อ้างว่า) ไม่แก่ไม่ตาย คือ ฟุโตะและมิโกะ
มาริสะจึงหลงใหลลัทธิเต๋าเข้าอย่างจัง !
มาริสะ 「ไฮ่ย่า--- !
เอ, ฝึกวิชาแบบเต๋าก็อารมณ์ประมาณนี้ล่ะมั้ง ?」
มาริสะ 「อืม, ได้เหงื่อดีจริงๆ
แบบนี้ต้องไม่แก่ไม่ตายได้แน่ๆ」
ใช่แล้ว, ฝึกแบบนั้นไปก็ไม่มีวันไปถึงการไม่แก่ไม่ตายหรอก
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มาริสะได้ตื่นเช้าและออกกำลังกายจนมีสุขภาพดี
บางทีอาจมีอายุยืนขึ้นนิดหน่อยกระมัง
Ending No.04 ยังไงซะ, อีกเดี๋ยวก็เบื่อการฝึกวิชาแล้วล่ะ
นี่คือ Parallel Ending ! ยินดีด้วย !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.05 Sanae's Good Ending
(ในรูป : แถวๆนี้)
ศาลเจ้าโมริยะซึ่งตั้งอยู่บนภูเขา
ซากุระที่ตีนเขาร่วงโรยไปหมดแล้วก็จริง แต่บนภูเขายังไม่ถึงเวลานั้น
ซานาเอะก็เอาแต่หมกตัวอยู่ในห้องหลังกลับมาจากการต่อสู้
(ในรูป : จงร้องสิ ไอ้นกเวรนี่ ! / (ปกหนังสือ) : ชั้นประถมหก / ซานาเอะในชุดนอกเครื่องแบบ)
ซานาเอะ 「เอ---, โมโนโนเบะ โนะ โมริยะ พยายามปกป้องลัทธิชินโตที่มีมาแต่โบราณในญี่ปุ่น
จึงเป็นปรปักษ์กับเครือตระกูลโซะกะ ที่พยายามเผยแผ่ศาสนาพุทธจากแผ่นดินใหญ่อย่างกระตือรือร้น」
ซานาเอะ 「โมโนโนเบะ โนะ โมริยะ ทำการลบหลู่พระพุทธรูปจนเกิดอาเพศแก่เชื้อพระวงศ์
โซะกะ โนะ อุมาโกะ จึงโค่นล้มโมริยะด้วยเหตุผลนั้น, ทำให้เครือตระกูลโมโนโนเบะล่มสลาย」
ซานาเอะ 「ในศึกนั้นองค์ชายอุมะยาโดะ (เป็นอีกชื่อหนึ่งของ โชวโทะคุ) เองก็เข้าร่วมด้วยนี่นะ---
อืม---, เหมือนจะมีอะไรบางอย่างอยู่เบื้องหลังเลยน้า, โดยเฉพาะเรื่องอาเพศ
ไว้คราวหน้าลองถามคนพวกนั้นดูดีกว่า」
(เสียงของสุวะโกะ) 「ซานาเอะ---, ถึงเวลาทำอาหารของซานาเอะแล้วนะ---」
ซานาเอะ 「ค่า---, จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ---」
(ในรูป : ธนบัตรหมื่นเยนรุ่นเก่า / หน้าตาแบบนี้แหละ)
ซานาเอะ 「อ้าว ? นี่มันธนบัตรหมื่นเยนรุ่นเก่า......」
ซานาเอะ 「......นะ.. นี่มัน !?
หน้าหนวดเครานี่คือ มกุฎราชกุมาร โชวโทะคุ ? อ๊ะ, อ้าว ?」
ซานาเอะ 「นะ.. นั่นสินะ, ก็แหงอยู่แล้ว, ต้องหนวดเคราอยู่แล้วนี่นะ
ถ้างั้นก็เป็นคนละคนกันจริงๆเหรอ---
คนพวกนั้นเป็นใครกันแน่นะ」
(เสียงของสุวะโกะ) 「ข้าว ! ข้าว !」
ซานาเอะ 「ค่า ค่า」
ซานาเอะไม่ค่อยถนัดเรื่องประวัติศาสตร์ แต่เก่งวิทยาศาสตร์
เรื่องในครั้งนี้ทำให้เธอสนใจประวัติศาสตร์ยุคโบราณขึ้นมานิดหน่อย
แต่ว่า, การที่ย้ายเข้ามาอยู่ในเกนโซวเคียวทำให้ซานาเอะมีจุดอ่อนอย่างหนึ่ง
คือมิอาจล่วงรู้ทฤษฎีล่าสุดได้โดยง่าย
ใช่แล้ว, ปัจจุบันมีทฤษฎีที่เชื่อว่า เรื่องราวของมกุฎราชกุมารโชวโทะคุเป็นแค่เรื่องลวงโลก กำลังแพร่กระจายออกไปทีละน้อย
ซานาเอะคงจะสามารถทำความเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ในไม่ช้า
ว่าสิ่งนั้นได้นำอะไรบางอย่างมาสู่เกนโซวเคียว
Ending No.05 แต่แหม ก็แค่ศึกษาจากหนังสือเรียนของเด็กประถมเท่านั้นเอง
ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.06 Sanae's Parallel Ending
สถานปฏิบัติธรรมที่ถูกสร้างขึ้นบนพื้นที่ลับ
ตั้งอยู่ในโลกปิดตายที่ถูกสร้างขึ้นเพื่อเป็นที่อาศัยของพวกมิโกะ
จึงไม่อาจระบุได้ว่าที่นี่คือเกนโซวเคียวใช่หรือไม่
(ในรูป : ก็แค่ถูกหลอกเท่านั้นแหละ / (บนเสื้อ) : ซานาเอะ)
ซานาเอะ 「ไฮ่ย่า !」
ฟุโตะ 「เสียงดีทีเดียว」
ซานาเอะ 「ฮึบ ฮ่า !」
ฟุโตะ 「ท่าแบบนั้นแหละ !」
ซานาเอะเปลี่ยนศาสนาแล้ว
เธอถูกชักนำโดยผู้ที่มี Charisma (มนต์เสน่ห์/อำนาจบารมี) สูงอย่างเหลือล้น
ซานาเอะ 「ฮึบ ไฮ่ย่า--- !」
ฟุโตะ 「ฮึบ ไฮ่ย่ะ !」
ซานาเอะ 「การฝึกวิชาของลัทธิเต๋าเนี่ยก็อารมณ์ประมาณนี้สินะคะ ?」
ฟุโตะ 「ใช่แล้ว, ใช่อย่างแน่นอน, เอ้า ฝึกต่อ !」
ซานาเอะ 「ค่ะ !」
ซานาเอะคิดว่าการรวบรวมชินเรย์จิ๋ว (=ความโลภ) มีความเกี่ยวข้องกับศรัทธา
ทั้งการฝึกวิชาและการเปลี่ยนศาสนา, ล้วนเป็นไปเพื่อการนั้น
แต่ว่า, พอรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่า ตัวเองกำลังเป็นฝ่ายศรัทธาอยู่ต่างหาก
ซานาเอะเลือกทางผิดตรงไหนงั้นหรือ ?
ไม่สิ, นี่ไม่ใช่ความผิดพลาดหรอก
ลัทธิชินโตแห่งญี่ปุ่นมีความเกี่ยวข้องอย่างลึกซึ้งกับศาสนาพุทธและลัทธิเต๋าที่มาจากแผ่นดินใหญ่
หากไม่เข้าใจถึงเรื่องนั้นก็ย่อมไม่สามารถรวบรวมศรัทธาได้
นั่นล่ะคือความผิดพลาดของซานาเอะ
Ending No.06 เอาเถอะ, ดูเหมือนว่าอีกเดี๋ยวก็จะเปลี่ยนศาสนาอีกแล้ว
นี่คือ Parallel Ending ! ยินดีด้วย !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.07 Youmu's Good Ending
(ในรูป : ฤดูใบไม้ผลิแล้วจ้า---)
ตำหนักหยกขาว, เรือนแห่งโลกวิญญาณ
โยวมุกำลังรายงานเหตุการณ์ในครั้งนี้แก่ ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
แต่โยวมุไม่เข้าใจเหตุผลที่ชินเรย์ลดจำนวนลง
กระนั้นเธอก็ยังอยากจะเล่าวีรกรรมครั้งนี้ให้ยูยูโกะฟัง
(ในรูป : กรี๊ด)
ยูยูโกะ 「เอ๋--- ? ว่ายังไงนะจ๊ะ ?
มนุษย์เมื่อหนึ่งพันสี่ร้อยปีก่อนคืนชีพขึ้นมา ?
น่าอิจฉา---จังเลย---」
โยวมุ 「เอ๋ ? รู้สึกแบบนั้นเหรอคะ ?」
ยูยูโกะ 「รู้สึกแบบนั้นแหละจ้ะ
คืนชีพได้เชียวนะ ? วิเศษไปเลยนี่นา」
โยวมุ 「เอ่อ, ไม่รู้จะว่ายังไงดีน่ะค่ะ」
ยูยูโกะ 「แล้ว, เขาใช้เวทมนตร์แบบไหนล่ะ ?」
โยวมุ 「รู้สึกว่าจะเป็น วิชาที่เมื่อตายแล้วครั้งหนึ่งจะฟื้นขึ้นมาในฐานะผู้ไม่แก่ไม่ตาย
วิชาที่เรียกว่า เซียนถอดวิญญาณ น่ะค่ะ......」
ยูยูโกะ 「เซียนถอดวิญญาณ ! ฉันจะเอามั่ง !」
โยวมุ 「ท่านยูยูโกะรู้จักเหรอคะ ?」
ยูยูโกะ 「ไม่รู้จักแต่ทำได้ละกันน่า !」
(ในรูป : ฤดูใบไม้ผลิแล้วจ้า---)
หลังจากนั้นไม่นาน
โยวมุ 「ท่านยูยูโกะ, วิชาเซียนถอดวิญญาณเป็นอย่างไรบ้างคะ ?」
(ในรูป : (ที่หลังศีรษะ) ยูยูโกะ)
ยูยูโกะ 「เบื่อแล้วล่ะ」
โยวมุ 「หา」
ยูยูโกะ 「โยวมุ」
โยวมุ 「คะ」
ยูยูโกะ 「เก็บกวาดด้วยนะ」
โยวมุ 「ได้ค่ะ」
ยูยูโกะ 「การฟื้นคืนชีพมันยากจริงๆนั่นล่ะน้า」
โยวมุ 「......แหม, เอาไว้คราวหน้าลองตรวจสอบดูก่อนก็ได้นี่คะ ? เรื่องวิชาเซียนถอดวิญญาณ」
ยูยูโกะ 「เบื่อแล้วล่ะ ไม่ต้องหรอก, ราตรีสวัสดิ์」
ยูยูโกะเป็นเจ้าหญิงแห่งโบวเรย์ (วิญญาณ)
แต่ก็ไม่เคยลำบากอะไรเลยแม้แต่เรื่องเดียว, ได้นอนตามใจชอบ, ได้กินเหมือนมนุษย์
โยวมุไม่เข้าใจเลยว่าทำไมยูยูโกะถึงได้อยากจะฟื้นคืนชีพ
พูดถึงเรื่องที่ไม่เข้าใจ, ศัตรูในครั้งนี้เองก็เช่นกัน
พวกเธอทุกคนแสวงหาความไม่แก่ไม่ตาย
ความไม่แก่ไม่ตายมันมีเสน่ห์มากขนาดนั้นเลยเหรอ
ความแตกต่างระหว่างผู้ที่ไม่ตามหา กับผู้ที่ตามหาความไม่แก่ไม่ตาย
ผู้ที่อยู่ตรงจุดนั้น, เป็นผู้ที่มีความวิจิตรอย่างสูงสุด หรือไร้ความวิจิตร, กันแน่นะ
โยวมุมองใบหน้ายามหลับของยูยูโกะแล้วคิดไปพลางว่า, สายตาของสาวน้อยเหล่านั้นกำลังมองเห็นอะไรอยู่กันแน่นะ
Ending No.07 มีเจ้านายขี้เกียจแบบนี้ก็ลำบากแย่เลยนะ
ยินดีด้วยที่ All Clear ! สมแล้วล่ะนะ !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.08 Youmu's Parallel Ending
(ในรูป : ฤดูใบไม้ผลิแล้วจ้า---)
โลกวิญญาณ
หนึ่งในโลกที่เหล่าวิญญาณจะเดินทางมาหลังสิ้นชีวิต
กว้างใหญ่อย่างไร้ค่า, กว้างใหญ่จนเกินจำเป็น
(ในรูป : โฮ่โฮ่โฮ่ / หนวดปลอม / ร่างครึ่งผี)
ยูยูโกะ 「เกิดอะไรขึ้นน่ะ ?」
โยวมุ 「ท่านยูยูโกะ, ฉันรู้สึกตัวแล้วค่ะ」
ยูยูโกะ 「หมายถึงเรื่องที่ไม่ต้องทำความสะอาดสวนก็ได้น่ะเหรอ ? เพิ่งรู้ตัวเอาป่านนี้ ?」
โยวมุ 「......แบบว่า เอ่อ, ไม่ใช่แบบนั้นนะคะ」
ยูยูโกะ 「งั้นอะไรล่ะ ?」
โยวมุ 「จริงๆแล้วฉันเป็นเซียนค่ะ」
ยูยูโกะ 「เห ?」
โยวมุ 「ฉันเข้าใจได้จากการต่อสู้ในครั้งนี้ค่ะ, ฉันเป็นเซียนค่ะ」
ยูยูโกะ 「ตายจริง, ทำยังไงดีล่ะเนี่ย, โยวมุเพี้ยนเพราะอากาศของฤดูใบไม้ผลิแล้ว」
โยวมุ 「ฉันไม่ได้โกหกนะคะ
จะบินไปบนท้องฟ้าให้ดูเป็นหลักฐานค่ะ」
ยูยูโกะ 「อุ๊ย ขนาดยูยูโกะยังตกกะใจ」
โยวมุหลงนึกว่าตัวเองเป็นเซียนเพราะโดนล้างสมอง(?)หลายครั้ง
แน่นอนว่าเธอไม่น่าจะเป็นเซียนไปได้, และไม่ได้เพี้ยนเพราะอากาศของฤดูใบไม้ผลิด้วย
แค่คล้ายกับเป็นไข้ชั่วคราวเท่านั้น
ยูยูโกะรู้สึกสนุกกับท่าทางแบบนั้น, จึงเดินทางไปตรงนั้นตรงนี้ของเกนโซวเคียว แล้วเล่าไปทั่ว
พอไปตรงนั้นก็ว่า 「ดูสิจ๊ะ, โยวมุของฉันกลายเป็นเซียนแล้ว !」
พอมาตรงนี้ก็ว่า 「ดูสิดูสิ, เดี๋ยวจะแสดงพลังเหนือธรรมชาติให้ดูนะจ๊ะ」
เมื่อโยวมุคืนสติได้ แล้วนึกถึงเรื่องดังกล่าว ก็รู้สึกอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
เธอจึงตั้งใจว่า ชั่วชีวิตนี้จะไม่ซ่ากับยูยูโกะอีกแล้ว
Ending No.08 ใจร้ายจังเลยนะ, ท่านยูยูโกะ
นี่คือ Parallel Ending ! ยินดีด้วย !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.09 Reimu's Bad Ending
(ในรูป : ง่วง--- / หิวจัง---)
ฮวงซุ้ยที่มิโกะหลับใหลอยู่
แม้จะสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ได้แผลมาเต็มตัว
เรย์มุ 「อะไรเนี่ย, แข็งแกร่งจัง ! แบบนี้เกนโซวเคียวต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ !
ต้องรีบกลับไปแล้วพยายามไม่ให้ยัยพวกนี้ออกมาสู่ภายนอกได้......」
เรย์มุรีบร้อนกลับไปที่ศาลเจ้าเพื่อเตรียมมาตรการรับมือ
เธอเชื่อว่า ขอแค่มีมาตรการรับมือก็จะไม่มีทางพ่ายแพ้ !
Ending No.09 ยังฝึกฝนไม่เพียงพอนะ
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.10 Marisa's Bad Ending
(ในรูป : ง่วง--- / หิวจัง---)
ฮวงซุ้ยที่มิโกะหลับใหลอยู่
แม้จะสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ได้แผลมาเต็มตัว
มาริสะ 「ยัยนี่อันตรายชะมัด
ออร่าแตกต่างจากพวกที่เคยเจอมาจนถึงตอนนี้เลยว่ะ
หนีก่อนดีกว่า !」
มาริสะรู้สึกได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของพวกมิโกะ จึงหนีกลับมา
เจอครั้งแรกก็ถูกสั่งสอนว่าร้ายกาจขนาดนี้ เธอจึงเตรียมตัวสำหรับการเปิดศึกอีกครั้ง
Ending No.10 จดจำรูปแบบการโจมตีของศัตรูแล้วพยายามเข้า
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.11 Sanae's Bad Ending
(ในรูป : ง่วง--- / หิวจัง---)
ฮวงซุ้ยที่มิโกะหลับใหลอยู่
แม้จะสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ได้แผลมาเต็มตัว
ซานาเอะ 「ราชาโชวโทะคุงั้นเหรอคะ !
แบบนี้ก็เป็นคู่ต่อสู้ที่เกินมือฉันล่ะค่ะ」
ซานาเอะหวาดกลัวคู่ต่อสู้, จึงรีบหนีกลับมา
แต่เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ไล่ตามมา, ก็บังเกิดความคิดที่จะเปิดศึกอีกครั้ง
Ending No.11 ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็จะรอการท้าทายอีกครั้ง
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Ending No.12 Youmu's Bad Ending
(ในรูป : ง่วง--- / หิวจัง---)
ฮวงซุ้ยที่มิโกะหลับใหลอยู่
แม้จะสามารถเอาชนะได้ แต่ก็ได้แผลมาเต็มตัว
โยวมุ 「ก็แหม, อีกฝ่ายไม่มีความเกี่ยวข้องกับวิญญาณนี่นา
ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรอก
ฉันน่ะ, แค่ทำความสะอาดสวนก็พอแล้ว」
โยวมุปัดความรับผิดชอบ
แต่ว่า, ทำความสะอาดสวนไปเท่าไหร่ ก็ไม่รู้สึกพอใจเสียที
Ending No.12 เอ้า, คิดจะเปิดศึกอีกครั้งไม่ใช่เรอะ
จงตั้งเป้าไปที่การ Clear แบบ No Continue !
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
