東方萃夢想 ～ Immaterial and Missing Power.
โทวโฮวซุยมุโซว (ชุมนุมจินตนาการแห่งตะวันออก) ～ พลังที่สูญหายไร้ตัวตน
.........................................................................................................................................................................................
แนะนำตัวละคร
○ มิโกะผู้เลิศล้ำแห่งสรวงสวรรค์
ฮาคุเรย์ เรย์มุ
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ที่อยู่ : ศาลเจ้าฮาคุเรย์
ความสามารถ : บินไปบนท้องฟ้า
คุณมิโกะแห่งศาลเจ้าฮาคุเรย์ที่เราคุ้นเคยกันดี
ใช้ชีวิตไปวันๆตามสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงนั้นๆโดยไม่คิดอะไรให้เปลืองสมอง
ถ้าพูดถึงการกระทำที่ดูสมเป็นคุณมิโกะล่ะก็ มันคือการเตรียมพร้อมอยู่เสมอโดยนั่งชมท้องฟ้าตรงเฉลียงไปพลาง จิบน้ำชาไปพลางนั่นเอง
เธอเป็นคนที่มีระบบความคิดเรียบง่ายอย่างมาก ยามที่โกรธก็โกรธ ยามที่หัวเราะก็หัวเราะ
ด้วยนิสัยที่ไม่ปิดบังอะไรนี้เองที่ทำให้เธอเป็นที่ชื่นชอบของทั้งมนุษย์และโยวไค
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้มีผู้คนหลากหลายมารวมตัวกันที่ศาลเจ้าเป็นประจำ
รู้สึกว่าเธอขาดการฝึกฝน ทั้งในแง่ของวิชายุทธ์และวิชาอาคม (หรือจะพูดว่า แทบไม่ฝึกเลยก็ได้)
แต่ด้วย Sense อันมากล้นที่ติดตัวมาแต่เกิดของเธอก็สามารถชดเชยเรื่องนั้นได้อย่างหมดสิ้น
เธอจึงแข็งแกร่งอย่างมาก, มากจนนึกว่าไม่ใช่มนุษย์เสียแล้ว
ถึงจะวาร์ปบ้าง ยิงกระสุนติดตามบ้าง แต่จริงๆแล้วตัวเธอก็ตั้งใจว่าจะโจมตีใส่ตรงๆนั่นแหละ
คุณมิโกะจอมขี้โกง
Tips :
- ในภาคนี้ใช้คำว่า วิชายุทธ์ แทนความหมายถึงพวกเพลงหมัด เพลงดาบ ฯลฯ ส่วนวิชาอาคมนั้นก็หมายถึงพวกเวทมนตร์ และอาคมต่างๆ
○ จอมเวทธรรมดาสามัญ
คิริซาเมะ มาริสะ
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ที่อยู่ : บ้านคิริซาเมะในป่าเวทมนตร์
ความสามารถ : ใช้เวทมนตร์
คุณจอมเวทธรรมดาสามัญ
วันๆเอาแต่หมกตัวค้นคว้าเวทมนตร์อยู่ในบ้าน ซึ่งตั้งอยู่ในป่าเวทมนตร์ที่ไม่ค่อยมีผู้คนย่างกรายเข้าใกล้
แม้จะมีนิสัยเสียตรงที่เกลียดความพ่ายแพ้ แต่ก็เป็นคนที่ตรงไปตรงมาโดยสันดาน
ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็ต้องเจอเรื่องวุ่นวายตลอด แต่ที่จริงแล้วส่วนใหญ่จะเป็นตัวเธอเองนั่นแหละที่ก่อเรื่อง
เหตุผลหนึ่งที่มาเก็บตัวอยู่ในป่าก็คือ มันเป็นที่ที่ผู้คนไม่เข้าใกล้นั่นเอง
เธอไม่อยากให้มีใครมารบกวนการค้นคว้าวิจัย และเวลาที่อยากเจอใครล่ะก็ เธอจะเป็นฝ่ายไปหาเอง
ว่าไปแล้วเธอก็เหมือนกับโทรศัพท์มือถือที่โทรออกได้อย่างเดียวนั่นล่ะ
และในทางกลับกัน เธอชอบไปก่อกวนตามที่ต่างๆ ไม่ว่าที่ไหนก็ตาม
แม้เธอจะมี Speed และ Power แต่ก็ไม่ชำนาญวิชายุทธ์เอาเสียเลย
ถึงจะเคลื่อนไหวได้รวดเร็วแต่ท่วงท่ากลับอืดอาดอย่างช่วยไม่ได้
แต่การเอา Power ไปลงที่เวทมนตร์ก็ชดเชยส่วนนั้นได้อย่างเกินพอเลยทีเดียว
○ เมดแห่งคฤหาสน์มารแดง
อิซาโยอิ ซาคุยะ
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์
ที่อยู่ : คฤหาสน์มารแดง
ความสามารถ : ควบคุมเวลา
คุณเมดซึ่งทำงานและอาศัยอยู่ในคฤหาสน์มารแดง
หัวหน้าเมดผู้จัดการงานที่เมดน่าจะต้องทำทุกชนิดได้อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าจะเป็นการทำอาหาร, ทำความสะอาด, ซักรีด, ดูแลเด็ก และปามีด
แม้จะเป็นคนที่ดูแล้วสมบูรณ์แบบอย่างสง่างามก็ตามที แต่บางครั้งก็ทำอะไรหลุดๆให้เห็นอยู่เหมือน
ถึงจะเชื่อกันว่า การที่เธอทำงานได้อย่างรวดเร็วและสมบูรณ์แบบนั้นเป็นเพราะเธอหยุดเวลาแล้วทำงานก็เถอะ... ...
เธอเชี่ยวชาญวิชายุทธ์ และดูเหมือนจะเชี่ยวชาญยิ่งกว่าวิชาประหลาดที่ใช้ในการดันมาคุเสียอีก
ด้วยเหตุนี้เธอจึงเอามีดซัดมาใช้ในการดันมาคุด้วย
และเพราะเธอชื่นชอบวิชามายากลที่ไม่ต้องใช้ทริคของตัวเอง จึงนำมาประยุกต์ใช้ในการต่อสู้อย่างจริงจัง
ซึ่งตรงจุดนี้ล่ะที่ทำให้รู้สึกว่ามันชักจะหลุดๆไปหน่อย
○ เพลงดาบคู่แห่งชีวิต
คอนปาคุ โยวมุ
เผ่าพันธุ์ : ลูกครึ่งมนุษย์กับยูวเรย์(ผี)
ที่อยู่ : ตำหนักหยกขาวซึ่งตั้งอยู่ในโลกวิญญาณ
ความสามารถ : ใช้วิชาดาบ
คนสวนซึ่งทำงานและอาศัยอยู่ในตำหนักหยกขาว
สาวน้อยครึ่งวัยกลางคน(คนที่ยังไม่โตเป็นผู้ใหญ่เต็มที่)ซึ่งเป็นทั้ง ครึ่งคนครึ่งผี ครึ่งเป็นครึ่งตาย ครึ่งความจริงครึ่งลวงตา แต่ว่ามีดาบสองเล่ม
เธอเป็นคนขยันขันแข็งและทุ่มเทกับทุกเรื่องอย่างสุดชีวิต แต่มักจะได้ผลตอบแทนน้อยอยู่เสมอ
หากเทียบกับบรรดาตัวละครที่มีอยู่มากมายในเกนโซวเคียวแล้ว, จัดว่าเธอเป็นคนที่เถรตรงมากจนเกินไปจนถูกแกล้งหยอกเล่นได้ง่าย
วิชายุทธ์นับว่าล้ำเลิศอย่างยิ่งสำหรับเด็กวัยนี้ ส่วนวิชาอาคมก็ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน, อันที่จริงก็จัดว่าสมดุลดี
เธอใช้ดาบฮาคุโรวเคนและดาบโรวคันเคนที่ว่ากันว่าตีขึ้นโดยโยวไค
และสามารถฟันขาดได้ทั้งศัตรู วิญญาณ ห่ากระสุน หรือแม้แต่ความกลุ้มกังวลของผู้คน
สิ่งที่ตัดไม่ขาดนั้นมีเพียงน้อยนิดเท่านั้น
โรวคันเคน(ดาบยาว)นั้นสามารถสังหารผี 10 ตนได้ในดาบเดียว ส่วนฮาคุโรวเคนนั้นว่ากันว่าสามารถฟันความว้าวุ่นสับสนในใจของมนุษย์ได้
และแน่นอนว่า ดาบทั้งสองเล่มนี้สามารถฟันมนุษย์มีชีวิตให้บาดเจ็บถึงตายได้
○ หอสมุดใหญ่ไม่เคลื่อนที่
แพชูลี่ โนว์เลดจ์
เผ่าพันธุ์ : แม่มด
ที่อยู่ : คฤหาสน์มารแดง
ความสามารถ : ควบคุมและใช้เวทมนตร์ (โดยเฉพาะเวทวิญญาณ)
แม่มดผู้อาศัยในคฤหาสน์มารแดง
เธอไม่ได้แพ้แสงแดดเหมือนอย่างเจ้าของคฤหาสน์นี้ แต่ก็แทบจะไม่ออกมาข้างนอกเลย
ห้องสมุดที่เป็นแหล่งอาศัยใช้ชีวิตก็ไม่มีแสงแดดเข้าถึงเช่นกัน ทั้งนี้เพราะเธอเกรงว่าหนังสือจะเสียหายเมื่อถูกแสงแดด
แต่นั่นก็ทำให้บรรยากาศในห้องสมุดไม่ดีเอาเสียเลย สุขภาพของเธอจึงแย่ลงตามไปด้วย
เธอไม่ใช่คนกระตือรือร้น และมักจะทำอะไรตามที่ตัวเองคิด
แต่ก็เป็นคนที่มีอยากรู้อยากเห็นสูง พอเจอเรื่องที่เกี่ยวกับความรู้เธอก็จะกระตือรือร้นขึ้นมาทันที
เธอมักจะทำอะไรโดยอ้างอิงหนังสือล้วนๆ แต่ก็ยังทำผิดพลาดให้เห็นได้อยู่บ่อยๆ
เธอมีทักษะความคล่องแคล่วเป็นอย่างมาก แต่กลับไม่มีความรู้เรื่องวิชายุทธ์เอาซะเลย
จึงแทบจะไม่ต่อยหรือเตะศัตรูโดยตรงเลย แต่จะใช้เวทมนตร์อันหลากหลายและทรงพลังที่เรียนรู้มาอย่างลึกซึ้งแทน
เธอคิดว่าถ้าจะซัดศัตรูล่ะก็ ใช้เวทมนตร์แล้วสบายกว่าเยอะ
งานอดิเรกลับๆของเธอคือการเลือกใช้เวทมนตร์ให้เข้ากับวันนั้นๆของสัปดาห์ แต่ไม่มีใครรู้เรื่องนี้สักคน
○ ผู้เชิดตุ๊กตาเจ็ดสี
อลิส มาร์กาทรอยด์
เผ่าพันธุ์ : จอมเวท
ที่อยู่ : บ้าน(ไม่มีชื่อจำเพาะ)ที่ตั้งอยู่ในป่าเวทมนตร์
ความสามารถ : ควบคุมและใช้เวทมนตร์
คุณจอมเวทบริสุทธิ์
แม้จะมีรูปลักษณ์เหมือนมนุษย์แทบทุกประการ แต่ก็มิใช่มนุษย์, อาจเรียกได้ว่าเป็น มนุษย์ภูตชนิดหนึ่ง
ในบ้านของเธอเรียงรายไปด้วยตุ๊กตาจำนวนมหาศาลจนคับแคบไปหมดและยังแลดูน่าสะพรึงกลัว
นานๆครั้งก็จะมีมนุษย์หลงเข้ามาที่นี่ และไม่พ้นต้องหวาดกลัวกันไปเสียทุกราย
บ้านตุ๊กตาสุดวิปลาสซึ่งตั้งอยู่ในป่าที่น่าพรั่นสะพรึง
จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่ว่าใครก็อยากจะหนีออกมาจากบ้านหลังนั้น แม้ว่าตัวป่าจะน่ากลัวเพียงไรก็ตาม
อลิสเป็นคนที่ไม่สนใจแยแสผู้อื่น และหลงใหลในเวทมนตร์ได้ง่าย
แม้เธอจะชอบแสดงให้เห็นว่าเข้มแข็ง แต่ก็มีด้านที่ขี้ขลาดอ่อนแออยู่เหมือนกัน
ด้านวิชายุทธ์นั้นธรรมดาอย่างมาก ทั้งท่าทางการเคลื่อนไหวของร่างกาย และการใช้เวทมนตร์ล้วนอยู่ในเกณฑ์ของมนุษย์ธรรมดา
เธอมีความคล่องแคล่วค่อนข้างสูง สามารถควบคุมตุ๊กตาให้เคลื่อนไหวราวกับมีชีวิตได้ทีละเป็นจำนวนมาก
แม้แต่ในเกนโซวเคียวก็ต้องจัดว่าความคล่องแคล่วของเธอนี้เป็นดาวดวงเด่นเลยทีเดียว
○ ปิศาจแดง
เรมิเลีย สคาร์เลท
เผ่าพันธุ์ : ผีดูดเลือด (แวมไพร์)
ที่อยู่ : คฤหาสน์มารแดง
ความสามารถ : ควบคุมชะตา
จ้าวแห่งคฤหาสน์มารแดง
แม้จะดูเยาว์วัย แต่ความจริงเธอเป็นผีดูดเลือดที่มีชีวิตอยู่มานานจนอายุเกิน 500 ปีแล้ว
เธอแพ้แสงแดด จึงจำเป็นต้องใช้ร่มกันแดดเมื่อออกมาเดินเล่นในเวลากลางวัน
นิสัยเหมือนเด็กๆ ชอบพูดเอาแต่ได้ตามใจตัวเอง นึกอยากพูดอะไรก็พูดออกมา ทั้งนี้เพราะมีเมดที่คอยทำงานตามคำสั่งทุกอย่างอยู่นั่นเอง
นอกจากนี้ยังมีพลังแข็งแกร่งสุดหยั่งคาด จึงสร้างความเดือดร้อนให้คนรอบข้างได้เป็นอย่างดี
ความสามารถทางร่างกายสุดโกง
ทั้ง Speed ที่รวดเร็วจนตามองไม่ทัน Power ที่มากจนบดขยี้หินผาได้ และยังมีพลังเวทที่ควบคุมปิศาจได้ตามต้องการ
เธอจึงไม่สนใจเทคนิคที่ต้องใช้สมองเลย
แม้ว่าจะแพ้แสงอาทิตย์ แต่ก็มีร่างเนื้อที่ทนทายาด
หากเหลือค้างคาวเพียงตัวหนึ่ง ก็สามารถคืนชีพขึ้นมาได้ทุกเมื่อ
เวลาเป็นศัตรูก็ต้องนับว่าน่ากลัวมาก แต่ก็ไม่อยากได้เป็นพวกสักเท่าไหร่เหมือนกัน
○ วิญญาณบริสุทธิ์ไร้เดียงสา
ไซเกียวจิ ยูยูโกะ
เผ่าพันธุ์ : โบวเรย์(วิญญาณ)
ที่อยู่ : ตำหนักหยกขาวซึ่งตั้งอยู่ในโลกวิญญาณ
ความสามารถ : ควบคุมความตาย
สาวน้อยวิญญาณผู้ใช้ชีวิตอย่างเฉื่อยชาในโลกวิญญาณโดยไม่นิพพาน
เธอนึกไม่ออกว่าตัวเองเสียชีวิตมาตั้งแต่เมื่อไร เพราะเรื่องมันผ่านมานานเกินไปแล้ว
บางทีอาจเป็นเพราะมีห่วงอยู่ในโลกมนุษย์ เธอจึงไม่อาจนิพพานได้
เธอเป็นคนที่ยากจะคาดเดาได้ว่าคิดอะไรอยู่ในใจ และยังชอบก่อเรื่องวุ่นวายพอสมควร
โยวมุที่เป็นคนเอาจริงเอาจังจึงถูกคุณหนูคนนี้ปั่นหัวเล่นอยู่ร่ำไป
แต่อันที่จริงแล้วเธอเป็นพวกชาตินิยมที่รักประเทศนี้ซึ่งอยู่นอกเกนโซวเคียวจากใจเลยทีเดียว
ไม่ว่าจะเป็นตอนที่ยังมีชีวิตหรือตอนที่ตายแล้ว เธอก็ไม่รู้วิชายุทธ์เลยแม้แต่นิดเดียว เพียงแค่ล่องลอยไปตามประสาวิญญาณเท่านั้น
ยามที่เคลื่อนไหว ก็จะเคลื่อนไหวทั้งร่างกายอย่างอ่อยช้อยงดงาม ซึ่งโดยมากจะเคลื่อนไหวเป็นแนวโค้ง
ไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่กันแน่ แต่การโจมตีที่ไม่เล็งอะไรเลยของเธอมันทำให้รู้สึกว่าจะโดนเข้าให้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เหมือนกัน
Tips :
- 天衣無縫 เทนอิมุโฮว อาจแปลตรงตัวได้ว่า อาภรณ์สวรรค์ไร้มลทิน และเป็นสำนวนหมายถึง บริสุทธิ์ไร้เดียงสา
- ห่วง ... ศัพท์ศาสนา หมายถึง ความอาลัยอาวรณ์ที่ตัดไม่ขาด ทำให้วิญญาณไม่เป็นสุข ไม่สามารถไปสู่สุคติได้
○ อาณาเขตมายา
ยาคุโมะ ยูคาริ
เผ่าพันธุ์ : โยวไค
ที่อยู่ : ไม่แน่ชัด
ความสามารถ : ควบคุมอาณาเขต
โยวไคแห่งเกนโซวเคียว
เป็นโยวไคที่น่าพิศวงอย่างแปลกประหลาดตรงตามอักษร (โยวไค 妖怪 = 妖 + 怪 ซึ่งทั้งสองอักษรแปลได้ว่า น่าพิศวง, น่าสงสัย, แปลกประหลาด)
แม้จะลือกันว่าเธออาศัยอยู่ในเรือนที่ตั้งอยู่ ณ พรมแดนเกนโซวเคียว แต่ก็ยังไม่มีผู้ใดที่รู้จักสถานที่นั้น
ไม่รู้ว่าเหตุใดเธอจึงรู้เรื่องของโลกภายนอกเป็นอย่างดี จึงเป็นโยวไคไม่น่าไว้วางใจและน่าสงสัยเป็นอย่างมาก
เป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจลักษณะนิสัยของเธอ แต่ไม่ว่าใครก็ยอมรับว่าจะต้องมีส่วนที่ไม่ดีอยู่แน่ๆ
ทุกคนต่างคิดว่า ถ้าทำได้ล่ะก็ขออย่าได้มาเจอะเจอกันเลยดีกว่า
โดยทั่วไปแล้วเธอจะไม่ประมือกับใครตรงๆ เว้นแต่พวกที่แข็งแกร่งระดับเดียวกับเรย์มุเท่านั้น
วิชายุทธ์และการเคลื่อนไหวของเธอนั้นต่างจากมาตรฐานของมนุษย์
จะว่าเร็วก็ไม่เร็ว จะว่าช้าก็ไม่ช้า, แค่จะคาดคะเนว่ารุนแรงหรือเบาหวิวก็ยังไม่อาจกระทำได้
สมมติว่าเกิดชนะเธอขึ้นมาได้ก็ยังน่าหงุดหงิดอยู่ดี เพราะพฤติกรรมของยูคาริที่ดูเหมือนกำลังเล่นสนุกอยู่นั่นเอง
แต่กระนั้นก็ตามที, ไม่มีใครอีกแล้วที่จะผูกพันรักมั่นต่อเกนโซวเคียวอย่างจริงใจได้เทียบเท่ายูคาริ
○ ความฝัน, มายา, และร้อยอสูรท่องราตรีที่มารวมตัวกัน
อิบุคิ ซุยกะ
เผ่าพันธุ์ : ยักษ์
ที่อยู่ : ดินแดนที่ว่ากันว่าเป็นที่อาศัยของยักษ์ (ปัจจุบันตั้งอยู่ที่ไหนสักแห่งในเกนโซวเคียว)
ความสามารถ : ควบคุมความหนาแน่นและความเจือจาง
เธอกล่าวว่าตนเองเป็นยักษ์, ซึ่งเล่ากันว่าไม่มียักษ์อยู่จริงในเกนโซวเคียว
โดยทั่วไปแล้วพวกยักษ์นั้นร่าเริงสดใส ชอบดื่มเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ และแน่นอนว่าโปรดปรานงานเลี้ยงเป็นที่สุด
และยังชื่นชอบการต่อสู้เอาชัยอย่างจริงจังกับมนุษย์เป็นอย่างมาก
ดังนั้นไม่ว่าเรื่องอะไรก็สามารถเอามาแข่งขันกันได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นการประลองกำลังหรือการแข่งดื่มเหล้าก็ตาม
หากพบมนุษย์ที่ถูกใจ ก็จะชวนให้สู้กันด้วยกติกาที่มนุษย์เป็นฝ่ายตั้งขึ้น
และเมื่อประลองชนะ ก็จะลักพาตัวมนุษย์คนนั้นไป
พวกยักษ์คิดว่าสนุกดีจึงทำอย่างนั้นเรื่อยมา แต่มนุษย์หาได้รู้จักวิธีการสนุกแบบนั้นไม่
ทั้งนี้เพราะมนุษย์ไม่สามารถต่อกรกับยักษ์ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นด้านใดแง่ไหนก็ตาม
จริงอยู่ว่า ถ้าหากมนุษย์แข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะยักษ์ได้ มันก็อาจจะกลายเป็นเรื่องสนุกสำหรับทั้งสองฝ่ายได้ แต่มนุษย์ก็ไม่ทำอย่างนั้น
ไม่เพียงเท่านั้น, มนุษย์ยังใช้แผนการขี้ขลาด หลอกจับตัวพวกยักษ์ทั้งหมดในคราเดียวอีกด้วย
การที่ยักษ์ลักพาตัวมนุษย์นั้นเป็นเหมือนสัญลักษณ์แห่งความหวาดกลัวของมนุษย์ ทั้งยังเป็นเหตุผลในการคงอยู่ของยักษ์อีกด้วย
ความหวาดกลัวนั้นเคยเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับมนุษย์ แต่ทว่า... ...มนุษย์ได้ทำลายสิ่งนั้นลงจนหมดสิ้นเพื่อความสะดวกของพวกตน
เล่าขานกันมาว่า เป็นเพราะการล่ายักษ์อย่างขี้ขลาดของมนุษย์เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พวกยักษ์จึงตัดสินใจทอดทิ้งมนุษย์เหล่านั้นไปตลอดกาล และย้ายถิ่นฐานไปยังสถานที่ที่มนุษย์ไม่สามารถย่างกรายไปถึงได้
นับแต่นั้นมา ก็ไม่มีผู้ใดพบเห็นยักษ์อีกเลย
เธอกล่าวว่าตนเองเป็นยักษ์ดังกล่าวข้างต้น
อันที่จริงเธอก็ร่าเริงสดใส ชอบดื่มเหล้า ทั้งยังชอบงานเลี้ยงถึงขนาดจัดงานขึ้นทุกๆสามวัน
ส่วนเรื่องที่ว่า ทำไมถึงได้ก่อเรื่องเช่นนี้ขึ้นในครั้งนี้ จะไม่กล่าวถึงในที่นี้ เนื่องจากมีกล่าวไว้ในเกมอยู่แล้ว
แต่ความจริงก็คือ เป็นเพราะเธออยากจะกอบกู้ความไว้เนื้อเชื่อใจระหว่างมนุษย์กับยักษ์ให้กลับคืนมา
แล้วทำไมถึงได้ทำพลาดอย่างนั้นหรือ... ...?
นั่นก็ต้องตามไปดูในตอนสุดท้ายของเกมกันล่ะ
ลักษณะนิสัยก็ตามที่ได้กล่าวไปในข้างต้นแล้ว คือ ร่าเริงสดใส ชอบดื่มเหล้า และบริสุทธิ์ไร้เดียงสาอย่างมาก
เมื่ออยู่ที่ในที่คับคั่งจอแจก็จะทำให้ที่นั่นสนุกครึกครื้นขึ้น แต่หากอยู่กันแค่สองคนตามลำพังนานๆ เธอก็จะค่อยๆกวนใจเรามากขึ้นเรื่อยๆ
หรืออาจพูดได้ว่า เธอมีความเป็นเด็กอย่างมาก
ความสามารถของเธอคือการควบคุมความหนาแน่นและความเจือจาง
ไม่ว่าสิ่งใดเธอก็สามารถรวบรวมหรือแยกห่างออกจากกันได้
หากรวบรวมความคิดของมนุษย์ ก็สามารถก่อให้เกิดงานเลี้ยงได้
หากแยกตัวเองออก ก็สามารถเปลี่ยนสภาพตนเองให้กลายเป็นหมอกได้
หมอกภูตในเรื่องคราวนี้ก็คือตัวเธอที่เจือจางอย่างมากนั่นเอง
ความสามารถนี้เป็นเพียงการควบคุมให้สิ่งที่อยู่ในบริเวณนั้นอยู่แล้วเกิดการรวบรวมหรือแยกห่างเท่านั้น มิได้ก่อให้เกิดพลังใหม่ๆขึ้นมาแต่อย่างใด
แต่ก็สามารถทำให้สสารเดิมเปลี่ยนแปลงไปเป็นสสารใหม่ได้ด้วยความสามารถในการรวบรวม
ฟังดูใกล้เคียงกับความสามารถในการสร้างสรรค์แบบพิเศษเลยทีเดียว
คงกล่าวได้เพียงว่า สมกับเป็นพลังของยักษ์ที่สาบสูญไปแล้วจริงๆ
ด้วยความสามารถทางร่างกายที่ยอดเยี่ยมอย่างยิ่ง ทั้งพละกำลัง ความเร็ว และพลังอาคม ล้วนเหนือล้ำยิ่งกว่ามนุษย์ธรรมดาอย่างมาก
จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของเธอคือ การเข้าถึงตัวฝ่ายตรงข้าม แต่เธอก็มีวิธีสารพัดที่จะชดเชยตรงส่วนนั้น
เธอโปรดปรานการประลองกับมนุษย์เป็นที่สุด และถึงเธอจะเมาเหล้าอยู่ก็ยังแข็งแกร่งจนเกินไปอยู่ดี
หรืออาจจะพูดได้อีกอย่างว่า ยิ่งเมายิ่งแกร่ง
แต่จะว่าไปก็ไม่เคยเห็นตอนที่เธอไม่เมาเลย
Tips :
- จุดอ่อนของซุยกะที่ท่าน ZUN พูดอ้อมค้อมไปนั้นก็คือ ตัวเล็ก แขนขาสั้น นั่นเอง
○ สาวน้อยชาวจีน
หง เหม่ยหลิง
Tips :
- ตัวละครแถมพิเศษประจำภาคนี้
- ไม่มีบทใน Story Mode ไม่มีประวัติข้อมูลหรือบทแนะนำตัวละครแต่อย่างใด เป็นแค่ตัวแถมที่มีให้เลือกเล่นในโหมด VS เท่านั้น
.........................................................................................................................................................................................
