蓬莱人形 ～ Dolls in Pseudo Paradise
โฮวไรนิงเงียว (ตุ๊กตาโฮวไร) ～ เหล่าตุ๊กตาในสวรรค์จอมปลอม
.........................................................................................................................................................................................
แผ่นเพลงอัลบั้มแรกของค่ายเซี่ยงไฮ้อลิสเกนกาคุดัน !
วางจำหน่ายครั้งแรกในงาน Comic Market 62 วันที่ 11 เดือน 8 ปี 2002 พร้อมกับตัวเกมภาค 6
โดยวางจำหน่ายในรูปแบบแผ่น CD-R ซึ่งผลิตออกมาเพียง 70 แผ่นเท่านั้น
ต่อมาจึงทำเป็นแผ่นปั๊ม และนำมาขายอีกครั้งในงาน Comic Market 63
เพลงในแผ่นส่วนใหญ่เป็นเพลงเก่าที่เอามา Arrange ใหม่
ภายในปกมีเนื้อเรื่องให้อ่านเล่น
ซึ่งทำให้ผู้อ่านได้รู้จักเกนโซวเคียวมากขึ้น และมีการพูดถึงตัวละครหลายตัว ที่จะปรากฏตัวในอนาคต
.........................................................................................................................................................................................
รายชื่อเพลง
1．蓬莱伝説 ประพันธ์ในปี 2001 เป็นเพลงออริจินัล
โฮวไรเดนเซทสึ (ตำนานโฮวไร)
2．二色蓮花蝶 ～ Red and White ประพันธ์ในปี 2000 ให้เกม 秋霜玉 (เซย์โฮวโปรเจคท์)
นิอิรุเรนคะโฉว (ผีเสื้อดอกบัวสองสี) ～ เรด แอนด์ ไวท์ (แดงขาว)
(ในเกม 秋霜玉 นั้นเพลงนี้ชื่อ 二色蓮花蝶 ～ Ancients เป็นเพลงประจำตัวเรย์มุ ซึ่งเป็นบอสรับเชิญพิเศษ)
(คอมเมนท์จาก 秋霜玉 โดยท่าน ZUN ระบุว่า 二色 อ่านว่า นิอิรุ)
3．桜花之恋塚 ～ Japanese Flower ประพันธ์ในปี 2001 ให้เกม 稀翁玉 (เซย์โฮวโปรเจคท์)
ซาคุระบานะโนะโคอิซึคะ (เนินพิศวาสแห่งดอกซากุระ) ～ แจแพนนีส ฟลาวเวอร์ (ดอกไม้ญี่ปุ่น)
(恋塚 หมายถึง เนินที่ใช้ฝังร่างของบุคคลอันเป็นที่รัก)
(ในเกม 稀翁玉 นั้นเพลงนี้ชื่อ 桜花之恋塚 ～ Flower of Japan เป็นเพลงประจำตัวยูกะ)
4．明治十七年の上海アリス ประพันธ์ในปี 2001 เป็นเพลงออริจินัล (และนำมาใช้เป็นเพลงประจำตัวเหม่ยหลิงในภาค 6)
เมย์จิจูวนานะเนนโนะชางไฮอลิส (เซี่ยงไฮ้อลิสในปีเมย์จิที่สิบเจ็ด)
(ท่าน ZUN ระบุว่าเป็นเพลงออริจินัล เนื่องจากแต่งเพลงนี้ก่อนที่จะสร้างตัวเกมภาค 6 เสียอีก)
(1884 เป็นปีที่เกิดสงครามจีน-ฝรั่งเศส โดยจีนพ่ายแพ้ในปี 1885 และเสียเวียดนามให้แก่ฝรั่งเศส ทั้งยังโดนยึดเมืองเซี่ยงไฮ้ไป และนั่นก็ทำให้มีวัฒนธรรมตะวันตกหลั่งไหลเข้ามามากเช่นกัน ท่าน ZUN เคยกล่าวว่า เซียงไฮ้ในตอนนั้นเป็นเหมือนกับ 「เขตแดนแห่งตะวันออกและตะวันตก」 ซึ่งมีวัฒนธรรมหลากหลายให้ได้ชมอย่างน่าตื่นตาตื่นใจ และด้วยความชอบนี้เองที่ทำให้เกิดชื่อ เซี่ยงไฮ้อลิส อันเป็นชื่อเซอร์เคิล ตราบจนปัจจุบัน)
(ในปี 1884 นั้น ท่านปรมาจารย์ หวงเฟยหง มีอายุ 37 ปี)
(ท่าน ZUN กล่าวว่า การที่เมืองเซี่ยงไฮ้ถูกยึดไปโดยต่างชาตินั้น ทำให้เมืองนี้เหมาะสมกับชื่อ 魔都 เมืองปิศาจ
โดย 魔都 นี้ย่อมาจาก 「魔界都市 - 新宿 -」 (นครโลกปิศาจ -ชินจูกุ-) ซึ่งเป็นชื่อเรื่องสั้นเปิดตัวของอาจารย์ฮิเดยูกิ คิคุจิ)
(จากเนื้อหาในภาค 9 ทำให้รู้ว่าเกนโซวเคียวถูกปิดผนึกด้วยมหาเขตแดนฮาคุเรย์ในปี 1885)
5．東方怪奇談 ประพันธ์ในปี 1995 ให้เกม 東方霊異伝 (ภาคแรก)
โทวโฮวคิไคดัน (เรื่องราวสยองขวัญแห่งตะวันออก)
(เพลงนี้เป็นเพลงประกอบเกม เพลงแรกสุดนับแต่เกิดมา ที่ท่าน ZUN ประพันธ์ขึ้น)
(อาจด้วยเพราะเหตุนี้ ทำให้เกมในซีรี่ย์โทโฮโปรเจคท์ทุกภาค ต้องมีชื่อว่า 東方OOO เสมอ)
(และอาจเพราะท่าน ZUN คิดว่าภาค 5 คือภาคสุดท้ายแล้ว จึงเลือกเอาชื่อนี้มีใช้เป็นชื่อภาคเสียเลย) (แต่สุดท้ายก็กลับมาทำต่อ)
6．エニグマティクドール ประพันธ์ในปี 2001 ให้เกม 稀翁玉 (เซย์โฮวโปรเจคท์)
Enigmatic Doll (อีนิกมาติค ดอลล์) (ตุ๊กตาลึกลับ)
(ในเกม 稀翁玉 นั้นเพลงนี้ชื่อ エニグマティクドール ～ God Knows เป็นเพลงประจำตัวละครในเกมนั้นที่ชื่อ มิวส์)
7．サーカスレヴァリエ ประพันธ์ในปี 2001 เป็นเพลงออริจินัล
Circus Reverie (เซอร์คัส เรฟเวอรี) (จินตนาการแห่งละครสัตว์)
(ข้อมูลจากเวบไซต์ของท่าน ZUN ระบุว่าแต่งในปี 2001 และเป็นเพลงออริจินัล)
(หากแต่เพลงนี้ฟังแล้วน่าจะเป็นเพลงที่ Arrange มาจากเพลงเก่าเพลงหนึ่งมากกว่า)
(ในเกม 稀翁玉 นั้นเพลงนี้ชื่อ 機械サーカス ～ Reverie (ละครสัตว์จักรกล) เป็นเพลงประจำตัวละครในเกมนั้นที่ชื่อ แมรี่)
(ข้อมูลที่แสดงในที่นี้ ขอยึดท่าน ZUN เป็นหลัก)
8．人形の森 ประพันธ์ในปี 2001 เป็นเพลงออริจินัล
นิงเงียวโนะโมริ (ป่าตุ๊กตา)
9．Witch of Love Potion ประพันธ์ในปี 2001 ให้เกม トルテルマジック
วิทช์ ออฟ เลิฟ โพชั่น (แม่มดแห่งยาสเน่ห์)
10．リーインカーネイション ประพันธ์ในปี 1997 ให้เกม 東方夢時空 (ภาคสาม)
Reincarnation (รีอินคาร์เนชั่น) (การจุติใหม่)
(ในภาคสาม ใช้ชื่อเป็นภาษาอังกฤษเลย แต่เวอร์ชั่นนี้เขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น)
11．U.N.オーエンは彼女なのか? ประพันธ์ในปี 2002 ให้เกม 東方紅魔郷 (ภาคหก)
ยูน่าแนนซี่โอเวนวะคาโนะโจนาโนคะ ? (U.N. Owen คือเธออย่างนั้นรึ ?)
(U.N. Owen ยูน่า แนนซี่ โอเวน หรือเมื่อย่อแล้วดูคล้ายคำว่า Unknown เป็นตัวละครลึกลับที่เชิญคน 10 คนไปยังคฤหาสน์บนเกาะ ในเนื้อเรื่องนั้น แต่ละคนต่างถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร และตายในที่สุด โดยที่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าตัวจริงของ U.N Owen คือใคร หรือถึงรู้ก็สายไปเสียแล้ว)
12．永遠の巫女 ประพันธ์ในปี 1995 ให้เกม 東方霊異伝 (ภาคแรก)
เอย์เอนโนะมิโกะ (มิโกะแห่งนิรันดร์)
13．空飛ぶ巫女の不思議な毎日 ประพันธ์ในปี 2001 เป็นเพลงออริจินัล
โซระโทบุมิโคะโนะฟุชิกินะไมนิฉิ (แต่ละวันอันแสนมหัศจรรย์ของมิโกะที่บินไปบนท้องฟ้า)
.........................................................................................................................................................................................
蓬莱人形 ～ Dolls in Pseudo Paradise นั้นมีวางจำหน่ายอยู่สองครั้ง ซึ่งมีเนื้อหาสอดแทรกที่ต่างกัน
ในที่นี้ขอนำเสนอทั้งสองแบบ
โดยทางซ้ายมือคือเวอร์ชั่นแรก (C62) เล่าถึงผู้ซื่อสัตย์ทั้งแปด ที่พลัดหลงเข้ามาในเกนโซวเคียว
ส่วนทางด้านขวามือเป็นเวอร์ชั่นต่อมา (C63) เป็นเรื่องราวที่บ่นโดยใครสักคนหนึ่ง ซึ่งจะรู้ได้ว่าใครพูดก็ต้องดูจากบทพูดกันอีกที
|
เวอร์ชั่นแผ่น CD-R วางขายในงาน C62 |
เวอร์ชั่นแผ่นปั๊ม วางขายในงาน C63 |
Story
|
ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา พวกผมก็มีอยู่เพียงแปดคนเท่านั้นในหมู่บ้านซื่อสัตย์ |
มันคือความสัมพันธ์แบบใหม่ระหว่างมนุษย์กับโยวไค |
1．蓬莱伝説
|
ตัวผมผู้มีความอยากรู้อยากเห็นสูงที่สุดในกลุ่ม รีบมุ่งหน้าเข้าไปในส่วนลึกของป่าก่อนใครๆ |
ทั้งๆที่ไม่เคยพบว่ามีการใช้ยาอมตะในที่อื่นใด นอกจากที่องค์ปฐมจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ใช้เท่านั้น... คางุยะคิดอะไรอยู่กันแน่นะ ? ...หรือเธอจะหาของอย่างกิ่งมณีโฮวไรให้พบกันนะ (คาดว่าผู้พูดน่าจะเป็นเอย์ริน เนื่องจากเป็นยุคคางุยะยังไม่ได้ทานยาโฮวไร) |
2．二色蓮花蝶 ～ Red and White
| ในตอนเช้า ได้เห็นมิโกะสองสี ,แดงและขาว, ร่ายรำอยู่เหนือผิวสระน้ำ ตัวผมผู้ตื่นเช้าที่สุด ถูกการฟ้อนรำอันแสนดุดันไร้ปรานีนั้นสะกดสายตาไว้เป็นเวลานาน ไม่นานนัก ฝนก็เริ่มตกลงมา, เมื่อผมตั้งสติได้อีกครั้งก็พบว่ามิโกะได้หายตัวไปแล้ว (เรย์มุทำพิธีขอฝนเป็นด้วย) |
ดูเหมือนจะมีคนพิลึกๆพลัดหลงเข้ามาอีกแล้ว ต้องทำอะไรซักอย่างก่อนที่จะมาถึงศาลเจ้าล่ะนะ... อ๋า, เด็กสาวคนนั้น... ดูไม่เหมือนทั้งมนุษย์ทั้งโยวไคเลยแฮะ (เรย์มุ กำลังพูดถึง VIVIT จากเกมของเซย์โฮวซีรี่ย์ ที่หลงเข้ามาในเกนโซวเคียว) (VIVIT เป็นแอนดรอยด์เมด สำหรับใช้งานเอนกประสงค์) |
3．桜花之恋塚 ～ Japanese Flower
| ไม่รู้ว่าฝนจะหยุดตกเมื่อใด มิโกะเองก็หายตัวไปราวกับละลายไปในสายฝน ทั้งๆที่เธอเปียกปอนไปทั้งตัว ในขณะที่มัวแต่มองมิโกะเพลินๆ สายฝนก็ได้แปรเปลี่ยนไปเป็นพายุที่น่าสะพรึงกลัว ตัวผมผู้งดงามที่สุด ถูกตัวตลกจับตัวได้ และตัวตลกก็หายไปในพายุทั้งที่จับผมไว้อย่างนั้น, ผมจึงไม่สามารถกลับไปหาเพื่อนๆได้อีกต่อไปแล้ว ผู้ซื่อสัตย์เหลืออยู่ หกคน (ตัวตลกในบทนี้ ไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นใคร อาจเป็นยูกะก็ได้ หรืออาจเป็นอายะที่มีความสามารถควบคุมลมได้ หรืออาจเป็นตัวละครใหม่ที่ยังไม่เคยปรากฏตัวเลยก็เป็นได้) |
ป่านนี้(*ปิ๊บ*)ก็คงยังหลับใหลอยู่ใต้ต้นซากุระนั่นล่ะมั้ง กลีบดอกไม้ที่เคยแดงฉานปานนั้น ก็ค่อยๆจืดจางลงทุกปีๆ ในดินคงจะไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกแล้วล่ะมั้ง (ยูกะ กำลังพูดถึงเรื่องน่ากลัวอย่างหน้าตาเฉย) |
4．明治十七年の上海アリス
| ตกกลางคืน ทั้งหกคนได้จัดงานปาร์ตี้สไตล์ต่างชาติขึ้น ตัวผมผู้เยาว์วัยที่สุดนั้น ยังดื่มเหล้าไม่ได้ สูบฝิ่นก็ไม่ได้ จึงเบื่อสุดๆไปเลย ผมแอบปลีกตัวออกมาจากที่นั้นเพียงตัวคนเดียว และโชคร้าย ถูกตัวตลกจับตัวได้ในความมืด ผม... ถูกตัดคอลงอย่างง่ายดาย ไม่สามารถพบเจอเรื่องน่าเบื่อได้อีกเป็นครั้งที่สอง ผู้ซื่อสัตย์เหลืออยู่ ห้าคน (ในบทนี้ไม่สามารถระบุได้เลยว่าตัวตลกหมายถึงตัวละครใด เนื่องจากไม่มีจุดเด่นหรือเอกลักษณ์อะไรบ่งบอกได้เลย) |
ควันฝิ่นลอยยาวราวกับเมฆ, ล่องลอยไปตามถนนทุกแห่ง ฉันอยู่ในเขตปกครองพิเศษ(เซี่ยงไฮ้) ผู้คนเต้นรำตามจังหวะวอลทซ์ด้วยชุดเสื้อผ้าฉูดฉาดหลากสี เวทมนตร์อันนั้น(ฝิ่น)มาไม่ถึงที่นี่ (คำลงท้ายเสียงในวรรคสุดท้ายคือ わ ซึ่งมักใช้โดยสตรี ตัวละครที่พูดอยู่นี้ จึงอาจเป็นเหม่ยหลิง) |
5．東方怪奇談
| ผมวิ่งจนสุดลมหายใจ ตัวผมผู้ขี้ขลาดที่สุด เกิดกลัวสวนสวรรค์แห่งนี้เข้าให้เสียแล้ว ถึงจะคิดไว้แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้, แต่ไม่ว่าจะวิ่งเท่าไหร่ก็หาทางกลับไม่เจอ คนที่ผมคิดถึงก็ไม่อยู่แล้ว, มีชีวิตอยู่ต่อไปก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น, หลังจากรู้สึกสิ้นหวัง ผมก็ผูกเชือกเข้ากับกิ่งไม้หนาๆ และคอของตัวเอง ...ทำไมผมถึงรู้สึกตัวขึ้นมาได้...เชือกมันเปราะเกินไปหรือ ?... ตัวผมผู้ขี้ขลาดที่สุดได้ถือกำเนิดใหม่แล้ว ยังไงก็ไม่มีอะไรให้เสียอยู่แล้ว, ผมจึงตั้งใจจะลองเลียนแบบมนุษย์ดูอีกสักครั้ง |
「โยวไค?เป็นเรื่องผิดสามัญสำนึกสำหรับสมัยนี้เลยนะ」 แต่ว่า, ผมรู้ดี เหล่าโยวไคน่ะ ต่างรู้กันว่า หากทำให้มนุษย์คิดว่าเป็นแบบนั้นได้ล่ะก็ พวกมันก็จะสามารถใช้ชีวิตได้อย่างสงบสุข โยวไคนั้นยึดหลักความเป็นจริงอย่างสงบสุข มากกว่ามนุษย์มาโดยตลอด (หากดูจากคำที่ใช้แทนตัว ผู้พูดน่าจะเป็นผู้ชาย และไม่เกี่ยวข้องกับเกนโซวเคียวมากนัก อาจเป็นหนึ่งในผู้ซื่อสัตย์ หรืออาจเป็นท่าน ZUN เองก็ได้ (อ่านในปัจฉิมลิขิตของเวอร์ชั่น C62)) |
6．エニグマティクドール
| เมื่อลืมตาขึ้นมาก็พบว่าพวกผมทั้งห้าคนอยู่ในความมืด จากปากคำของพวกเราคนหนึ่ง ดูเหมือนว่าพวกผมจะถูกตัวตลกปริศนาลักพาตัวมา สี่คนเริ่มคิดแผนการหนีที่แสนอ่อนหัด ตัวผมผู้ฉลาดที่สุดมองว่า ถ้าพวกเค้าหยุดวางแผนอย่างนั้นเสียก็จะดีกว่า, แต่ไม่อาจพูดออกจากปากไปตรงๆได้ สี่คนปฏิบัติการตามแผนและจบลงด้วยความสำเร็จ ตรงข้ามกับการคาดการณ์ของหนึ่งคน และแล้วผมก็ไม่สามารถหนีไปได้อีกตลอดกาล ตอนที่ผมกำลังฆ่าเวลาอยู่ในความมืดอันแสนยาวนานนั้นเอง, จู่ๆก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งอยู่ข้างหลัง, แต่ผมก็ยอมปล่อยให้มันทำตามใจแล้วล่ะ แล้ววัตถุร้อนบางอย่างก็เลาะไปตามหลังของผม (ตัวตลกในบทนี้คือ รูเมีย อย่างไม่ต้องสงสัย) |
อ้อ เจ้าตุ๊กตานั่นน่ะ, ทั้งที่ไม่ว่ายังไงก็อยากทิ้งมันไปไวๆแท้ๆ แต่ดวงตาสีฟ้าอันนั้นน่ะสิ บางครั้งมันก็ถูกอีกาสีดำจิกเอาไปกินใช่มั้ยล่ะ ? ดวงตานั่นน่ะ เป็นของจริงนะ เพราะว่าฉันเป็นคนเอาตาดวงใหม่มาใส่ให้มันอยู่เสมอไงล่ะ (ผู้พูดคือ มิวส์ จากเกม 稀翁玉 แห่งเซย์โฮวโปรเจคท์) (เธอเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุที่มีอุปกรณ์อยู่ในมือสองชิ้นเสมอ คือ กางเขน และตุ๊กตา) |
7．サーカスレヴァリエ
| พวกผมประสบความสำเร็จในการหลบหนีอย่างงดงาม พวกเราชื่นชมกันเองว่า ช่างฉลาดอะไรอย่างนี้, และตัดสินใจเดินทางกลับไปยังที่พักซึ่งค้นพบในสวนสวรรค์แห่งนี้ ไม่มีใครคิดสงสัยแคลงใจในตัวของกันและกัน ทุกคนเป็นผู้ซื่อสัตย์... ทุกคนเข้ากันได้ดี... |
เอาล่ะ ต่อไปจะเป็นการแสดงของมนุษย์วิหค มนุษย์วิหค และมนุษย์จำพวกนี้เป็นของหายากในโลกที่พบได้แต่ในเกาะทางใต้อันแสนห่างไกลเท่านั้น มนุษย์วิหคตนนี้เป็นเด็กที่เกิดจากนกโกะคุราคุโฉว พ่อแม่ก็เสียชีวิตไปนานแล้ว จึงเป็นเด็กกำพร้าที่น่าสงสาร, คณะละครของเราจึงช่วยเหลือเอาไว้ ยอดเยี่ยมไปเลยใช่มั้ยล่ะ ? (ผู้พูดเป็นตัวประกอบ แต่มนุษย์วิหคนี้หมายถึงใคร ไม่อาจทราบได้แน่ชัด อาจเป็นฟุจิวาระ โนะ โมโคว ที่จะปรากฏตัวในภาค 8 ก็ได้ หรืออาจเป็น วิวิต ซึ่งก็คือ เด็กสาวมีปีกซึ่งเป็นต้นแบบของ VIVIT ก็ได้ เพราะผู้พูดนั้นโม้เหม็นเรื่องประวัติความเป็นมาเห็นๆ) (โกะคุราคุโฉว เป็นฉายาของนกวายุภักษ์ หรือนกการเวก พบมากในเกาะนิวกินี ขึ้นชื่อเรื่องการเต้นรำขอความรัก และเสียงร้องที่ไพเราะยิ่ง) |
8．人形の森
| สวรรค์แห่งนี้มีคฤหาสน์ตะวันตกที่เหมาะกับการอยู่อาศัยของพวกเราอยู่พอดี คฤหาสน์ตะวันตกเก่าแก่กลางป่าลึก ที่ต้อนรับพวกเราเสมอ ทุกครั้งจะมีอาหารเตรียมไว้ให้มากมาย แต่ก็ทานไปได้แค่ครึ่งเดียวทุกที พวกเราเหล่าผู้ซื่อสัตย์นั้นไม่รู้ตัวเลยว่าเมื่อใดกันที่เหลือกันอยู่เพียงครึ่งเดียว (ถึงบทนี้เหลืออยู่ 4 คน แต่เผลอทำอาหารสำหรับ 8 คนทุกที) |
ฝนไม่หยุดตก ฉันมองไม่เห็นพระอาทิตย์แม้สักครา เพราะหลงเข้ามาในบ้านหลังนี้ ผ่านไปกี่วันแล้วกันนะ เจ้าตุ๊กตาก็พูดอยู่ได้เรื่อยๆ ผมจึงตัดหัวตุ๊กตาทิ้ง... และดูเหมือนว่าฝนจะหยุดตกแล้ว (หากดูจากคำแทนตัวแล้วน่าจะเป็นผู้ชาย แต่ไม่อาจคาดเดาได้ว่าเป็นใคร) (บางทีอาจเป็นผู้ซื่อสัตย์ผู้ตื่นเช้าที่สุด ซึ่งจากการที่ตัดหัวตุ๊กตาในวันนี้ ทำให้โดนตัดหัวคืนในวันหน้า) |
9．Witch of Love Potion
| ตกบ่ายก็ได้เวลาน้ำชาเหมือนทุกที ปกติก็จะเป็นกาแฟที่มีเพียงรสขม แต่วันนี้กลับรู้สึกว่ามีรสหวานนิดหน่อย เป็นเพราะใส่ยาสเน่ห์－Love Potion－ลงไปนั่นเอง... ตัวผมผู้เป็นผู้ใหญ่ที่สุด ล้มหลับไปในขณะที่ได้ฝันว่ามีความรักอย่างมีความสุขกับตัวตลกที่แสนงดงาม ผู้ซื่อสัตย์เหลืออยู่ สามคน (เนื่องจากไม่สามารถระบุได้ว่ายาสเน่ห์ขวดนี้ ใครเป็นคนสร้าง จึงยากที่จะระบุว่ากินแล้วฝันเห็น(ตัวตลก)ใคร) |
ไม่น่าเป็นไปได้เลยเนอะ... แน่นอนว่าผมก็ไม่ได้บ้าด้วย ถ้าเล่าให้เพื่อนฟัง มีหวังถูกหัวเราะเยาะแน่ ไอ้การที่ร้านค้าตรงโน้นมียาสเน่ห์วางขายอยู่เนี่ย ดังนั้น ผมจึงไม่บอกใคร แล้วไปทุบกระปุกหมูออมสิน (หากดูจากคำแทนตัวแล้วน่าจะเป็นผู้ชาย คาดว่าเป็นเด็กในหมู่บ้านมนุษย์ของเกนโซวเคียว และร้านค้าที่ว่านี้อาจหมายถึงร้านโควรินโดว หรือบ้านของมาริสะซึ่งถูกเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า ร้านเวทมนตร์คิริซาเมะ) (บ้านคิริซาเมะของมาริสะนั้นอยู่ในป่าลึก ยากแก่การเข้าถึง จึงน่าจะเป็นร้านโควรินโดวมากกว่า) (โทวโฮวโควรินโดว เริ่มตีพิมพ์ตอนแรกในวันที่ 04/12/2003 หรือประมาณหนึ่งปีหลังจากที่เนื้อหาในบทนี้ถูกเผยแพร่ แสดงว่าท่าน ZUN วางโครงเรื่องไว้ล่วงหน้าค่อนข้างนานทีเดียว) |
10．リーインカーネイション
| ผมเห็นเพื่อนถูกฆาตกรรมด้วยพิษอย่างชัดเจน นั่นไม่น่าจะเป็นการฆ่าตัวตาย เพราะว่าผมเป็นคนเลือกกาแฟที่จะเอาไปส่งให้แต่ละห้องตามความเหมาะสมด้วยตนเองนี่นะ ผมตัดสินใจไม่บอกเรื่องการตายของเค้าให้อีกสองคนรู้ ตัวผมผู้มีความระแวดระวังสูงที่สุด ไม่หยิบอะไรเข้าปาก หากไม่ใช่อาหารที่ปรุงด้วยตัวเอง กระทั่งอีกสองคนหลับสนิท ผมก็ยังตั้งตาตื่นอย่างจริงจัง พวกเราลงกุญแจแต่ละห้องเอาไว้ ใช่แล้วล่ะ, ผมสงสัยหนึ่งในสองคนนั้น จู่ๆผมก็ได้ยินเสียงเหมือนตอกตะปูใส่ต้นไม้ แว่วมาจากที่ไหนซักแห่งใกล้ๆตัว ฝีมือของใครกันแน่นะ ? ... ใบหน้าของผมเริ่มบิดเพี้ยนด้วยความหวาดกลัวท่ามกลางความมืด ผมรู้สึกเจ็บที่มือเท้า ตามจังหวะเสียงตอกตะปูนั้น เจ็บราวกับโดนตอกด้วยตะปูยาวห้าหุนยังไงยังงั้น กำลังคิดอยู่ว่า คงต้องไปปรึกษาคนทรงสักหน่อย แต่ผมก็รู้สึกตัวจนได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมขยับตัวไม่ได้เพราะถูกตอกติดกับต้นไม้นั่นเอง ใครกำลังตอกผมเข้ากับต้นไม้กันแน่นะ ? และแล้ว ตะปูตัวสุดท้ายก็กระแทกเข้าที่กลางหน้าผาก ณ ตอนนั้นเองที่ผมเห็นใบหน้าผู้ร้ายตามที่คาดการณ์ไว้ หากแต่แสงสว่างดับสิ้นลง โดยที่ผมไม่มีแม้เวลาจะส่งเสียง ตัดฉากมาอีกด้านหนึ่ง เธอน่ะขี้ขลาดเกินไป ไม่เข้าใจคำที่ว่า ผู้ซื่อสัตย์มองคนโง่ รึไง ? เพราะมาใช้ชีวิตแบบคนเกษียณอายุเยี่ยงนี้[สัมผัสอันเฉียบคม]ในอดีตของเธอถึงได้ด้านชาไปแบบนี้รึ ? ไม่เคยคิดรำลึกถึงความพลุกพล่านของหมู่บ้าน ทรัพย์สินเงินทอง และความสุขบ้างเลยรึ ? ทั้งๆที่ผมแค่อยากจะกลับไปใช้ชีวิตแบบนั้นอีกครั้ง เป็นแก๊งโจรร่วมกับทุกคนเหมือนในอดีตเท่านั้นเอง ตัวผมซึ่งทำงานเสร็จไปอย่างหนึ่ง ก็ไปเตรียมอาหารเช้า และเฝ้ารอให้ฟ้าสาง (หุน เป็นหน่วยวัดความยาวของตะปู สำหรับญี่ปุ่นยาวเท่ากับ 3.03 cm ส่วนในจีนยาวเท่ากับ 3.33 cm) (ผู้ซื่อสัตย์มองคนโง่ เป็นสำนวนญี่ปุ่น หมายถึง การที่คนซื่อสัตย์ถูกเอารัดเอาเปรียบจากผู้อื่น กล่าวคือ สำหรับผู้ที่ฉลาดแกมโกงนั้น เมื่อให้ผู้ซื่อสัตย์ส่องกระจกดู ก็จะเห็นคนโง่อยู่ในกระจกนั่นเอง ดังนั้นสำหรับคนชั่ว ผู้ซื่อสัตย์ก็คือเหยื่อโง่คนนึง) (ในที่สุดก็เฉลยแล้วว่า ผู้ซื่อสัตย์ ที่ว่านี้ก็คือกลุ่มโจรที่ล้างมือจากวงการแล้วนั่นเอง) |
แต่แรกเริ่มเดิมที แค่มีคฤหาสน์แบบตะวันตกตั้งอยู่กลางป่าที่ไม่มีถนนก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์แล้ว ตัวเธอที่อาศัยอยู่ที่นั่นก็แทบจะไม่ออกเดินทางมาที่หมู่บ้านเลย แต่ว่าระยะนี้ก็มีการพบเห็นคนที่ดูคล้ายลูกสาวของเธอ ทำไมถึงรู้ว่าเป็นลูกสาวเหรอ ? ก็นั่นไง แบบว่าดูคล้ายกับตัวเธอสมัยที่ยังเป็นเด็ก มันก็แค่นั้นแหละ (ชาวบ้านกำลังพูดถึงอลิส) (บางทีอลิสคงใช้ให้ตุ๊กตาไปซื้อของ แต่นั่นก็แสดงว่าตุ๊กตาตัวนั้นมีขนาดใหญ่พอสมควรทีดียว) |
11．U.N.オーエンは彼女なのか?
| ตัวผมผู้ตื่นเช้าที่สุดรู้สึกว่าตัวเองหายใจติดขัด แฮมและไข่ที่ทานเข้าไปเมื่อเช้าคงถูกใส่อะไรบางอย่างลงไป ทำไมผมถึงได้โง่อย่างนี้นะ พวกเราหายไปทีละคนจนเหลือแค่สองแบบนี้แล้วยังไม่เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดอีก ทั้งหมดเป็นฝีมือของเจ้านั่นเอง รู้อย่างนี้น่าจะฆ่ามันทิ้งเสียตั้งแต่ตอนที่มันเริ่มเสียสติ แต่ถึงยังไง มันสายเกินไปเสียแล้วสินะ... พลันนั้น ผมรู้สึกว่าได้เห็นมิโกะที่เคยเห็นที่ไหนซักแห่ง มันเป็นภาพลวงตาของผมเองอย่างนั้นรึ ? ยิ่งไปกว่านั้น สีผมของเธอเป็นสีบลอนด์แบบนั้นด้วยเหรอ แลกกับชีวิตของผม, ขอให้ได้เห็นภาพลวงตานี้อีกสักครู่หนึ่งเถิด ... ปรากฏว่าคำขอของผมเป็นจริงแค่วรรคแรกเท่านั้น (ชื่อเพลงนี้ไม่ได้บ่งบอกถึงฟลังดร์ซึ่งเป็นเจ้าของเพลง หากแต่บ่งบอกถึงตัวฆาตกรลึกลับที่ปรากฏในเรื่องต่างหาก) (เนื่องจากฟลังดร์ไม่สามารถออกมานอกบ้านได้ จึงเชื่อกันว่าสาวชุดแดงผมบลอนด์นี้คือตุ๊กตาโฮวไร แต่ที่จริงแล้วอาจเป็นตัวละครที่ยังไม่เคยปรากฏตัวในเกมเลยก็เป็นได้ ซึ่งต้องลองอ่านในบทที่ 13 ข้างล่างนี้เพิ่มเติม) |
เธอยังขาดพลังจินตนาการนะ ถ้าคิดจะไปตกหลุมพรางก็ง่ายนิดเดียว หากเป็นคนร้ายที่มีพลังจินตนาการสูงมากอย่าง U.N. Owen ล่ะก็ มันคงคิดถึงเรื่องใช้เชือกรัดคอเธอเหมือนทำกิจวัตรก่อนอาหารมื้อเช้าด้วยซ้ำ (พลังจินตนาการ = ความสามารถในการจินตนาการ) (ก่อนอาหารมื้อเช้า เป็นสำนวน หมายถึงเรื่องที่ทำเป็นประจำ ไม่มีว่างเว้น ไม่เคยลืม) (ไม่สามารถระบุตัวผู้พูดได้เลย เนื่องจากไม่มีจุดเด่นอะไร เป็นคดีอะไรก็ไม่รู้ แต่รู้อย่างหนึ่งว่าผู้พูดมีอายุมากกว่าผู้ฟัง) |
12．永遠の巫女
| ตัวผมผู้เกิดใหม่มาจากตอนนั้น หลังมื้อเย็นเมื่อวานก็ถูกโจมตีด้วยความง่วงอย่างรุนแรง รู้สึกเจ็บปวดเหมือนหัวจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ออกเลย, รู้สึกเหมือนได้เห็นความฝันอันแสนยาวนาน ทั้งๆที่ถ้าหากไม่ต้องเห็นภาพความจริงที่ปรากฏตรงหน้า คงจะดีกว่านี้แท้ๆ... มันเรื่องอะไรกันเนี่ย คนหนึ่งถูกยาพิษในกาแฟ คนหนึ่งถูกตอกเข้ากับต้นไม้ และอีกคนหนึ่งถูกตัดหัว ผมเตรียมเชือกและเก้าอี้ พร้อมบนพึมพำเป็นครั้งสุดท้าย หากว่าจะต้องมีใครตายเป็นคนสุดท้าย คงเป็นใครอื่นมิได้นอกจากเจ้าคนที่ตายด้วยกาแฟนั่น สรุปว่ามันเป็นอย่างนั้นสินะ ? ต้องเป็นอย่างนั้นแน่เลย ในมื้อเย็นของผมเองก็ถูกใส่อะไรบางอย่างลงไปเหมือนกัน แต่เรื่องนั้นมันจะเป็นยังไงก็ช่าง ยังไงเสียตอนนี้ผมก็เหลือเพียงตัวคนเดียวแล้ว สิ่งอาลัยอาวรณ์ในโลกที่เต็มไปด้วยคำโกหกหลอกลวงแบบนี้ ก็ไม่มีแล้ว คราวนี้ผมใช้เชือกที่แข็งแรงทนทาน ผูกเข้ากับเพดาน แล้วเตะเก้าอี้สูงทิ้งไป คราวนี้แหละ ร่างกายของผมก็จะไม่ลงไปสัมผัสพื้นอีกเป็นครั้งที่สอง สุดท้าย ผู้ซื่อสัตย์ทั้งหมดก็หายไป (เป็นบทสุดท้ายที่ค่อนข้างวุ่นวาย ถ้าอ้างอิงจากคำพูดของผู้ตื่นเช้าที่สุด ก็แสดงว่าเจ้าผู้ขี้ขลาดที่สุดนี้มีอาการทางประสาท และหมดสติไปเมื่อวานพร้อมกับตื่นมาเป็นฆาตกรโหด วางยาพิษในกาแฟ ตอกตะปู และวางยาพิษในแฮม-ไข่ ส่วนเรื่องที่มันถูกวางยาในมื้อเย็นนั้น คงเป็นการโยนความผิดเพื่อเลี่ยงการยอมรับความผิดของตัวเองมากกว่า) |
วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย พรุ่งนี้ก็คงไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ ไม่ว่าใครก็ไม่มาที่นี่ทั้งมนุษย์ ทั้งเทพเจ้า โยวไคเหรอ ? อืม, มากันทุกวันนั่นล่ะ (เรย์มุเป็นผู้พูด) (ศาลเจ้าเพิ่งมีโยวไคมาเที่ยวมากมายในยุคของเรย์มุ จึงอาจสรุปได้ว่ามิโกะที่ปรากฏตัวในเนื้อหาแผ่นเพลงนี้คือเรย์มุ) |
13．空飛ぶ巫女の不思議な毎日
| มิโกะแห่งสรวงสวรรค์ ใช้ชีวิตในฤดูร้อนอันแสนสงบสุขที่ไม่ต่างไปจากทุกที ในฤดูร้อนวันหนึ่ง, บันทึกประจำวันของมิโกะถูกเขียนดังนี้ วันที่ ?? เดือน 8 ถ้าพูดถึงเหตุการณ์ที่พบในวันนี้ล่ะก็ คงเป็นเรื่องที่ได้พบกับสาวน้อยผมบลอนด์ผู้งดงามที่เดินมาจากทางที่เป็นที่ตั้งของคฤหาสน์ร้างกลางป่าน่ะนะ ฉันรู้สึกเหมือนจะนึกออกว่าเคยเห็นสาวน้อยคนนั้นที่ไหนสักแห่ง แต่ฉันก็ไม่คิดจะเอาหัวไปใช้กับเรื่องเล็กๆน้อยๆพรรค์นั้นซะด้วย เด็กสาวคนนั้นแลบลิ้นไปพลาง ผงกหัวไปพลางอย่างไร้จุดหมาย และมุ่งหน้าไปยังทางออกของสวนสวรรค์โดยที่หัวเราะดังลั่นไปด้วย... แปลกเด็กดีแท้หนอ จะว่าไปแล้ว เด็กสาวคนนั้นเป็นลูกสาวของใครสักคนในกลุ่มผู้ซื่อสัตย์ทั้งแปดนี่นะ แต่เรื่องนั้นมันจะเป็นยังไงก็ช่างเถอะ อ๊า~, วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันที่น่าเบื่อแฮะ... จำนวนมนุษย์ในสวนสวรรค์「เกนโซวเคียว」แห่งนี้ลดลงไปประมาณแปดคน ศพของเจ็ดคนก็ถูกเหล่าโยวไคงาบไปตามเคย เกนโซวเคียวสูญเสียผู้ซื่อสัตย์ไปตลอดกาล แต่นั่นก็เป็นเพียงการเปลี่ยนแปลงของตัวเลขเท่านั้น เรื่องพรรค์นั้นไม่ได้เป็นข่าวใหญ่อะไรเลย (คฤหาสน์ในเนื้อหานี้เป็นคฤหาสน์ร้าง จึงไม่น่าจะเกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ของอลิสสักเท่าใด) (พอมาถึงบทสุดท้าย ยิ่งมึนงงหนักกว่าเดิม เกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของสาวผมบลอนด์ชุดแดงในเรื่องนี้ บางทีเรย์มุอาจจะจำผิดไปเองก็ได้ หรืออาจพูดถูกก็ได้ว่าเป็นลูกสาวของผู้ซื่อสัตย์ และอันที่จริง ตุ๊กตา ก็ไม่น่าจะสามารถพูดได้ แต่ถ้าใช้วิธีพูดด้วยท้องก็น่าจะทำได้ ในบทที่ 8 ของ C63 เองก็มีตุ๊กตาที่พูดได้ และเรย์มุก็พูดว่าเหมือนเคยเห็นสาวน้อยคนนี้ที่ไหนซักแห่ง ซึ่งในบทที่10 ก็มีการพูดถึงว่าตุ๊กตามีหน้าตาคล้ายเจ้าของ) (บางทีตุ๊กตาโฮวไรในโทโฮนี้ อาจหมายถึงตุ๊กตาที่อยู่ในสเปล 「ผู้ลึกลับแห่งบทแกรนด์กิงอล」 (No.219 ภาค 8) ก็เป็นได้ ซึ่งมันเป็นตุ๊กตาที่ถูกประกอบขึ้นจากความคิดชั่วร้าย มันสามารถหลั่งน้ำตา ผมยาวขึ้น และอื่นๆสุดแต่จะคิด ดังนั้นมันก็น่าจะแลบลิ้นและหัวเราะได้ด้วย) (และชื่อภาคนี้คือ ตุ๊กตาโฮวไร จึงน่าจะมีตุ๊กตาตัวนี้ปรากฏตัวในเนื้อเรื่อง ซึ่งก็มีแต่สาวน้อยผมบลอนด์ชุดแดงนี้ที่ใกล้เคียงที่สุด และรูปบนหน้าปกก็เป็นรูปสาวน้อยสวมหมวกและชุดกระโปรง นั่งชันเข่า ถือกางเขนในมือขวา ชายกระโปรงซ้ายถูกตอกติดพื้นด้วยลิ่มหรือตะปู ... ซึ่งถ้ารู้ว่าเป็นลิ่มหรือตะปู ก็จะเดาขนาดตัวของเธอได้แม่นขึ้น) (แต่อย่าลืมว่า ผู้ซื่อสัตย์ก็ถูกเปรียบเป็น Dolls ในชื่อภาค ดังนั้น ตุ๊กตาโฮวไร จึงไม่จำเป็นต้องหมายถึงตุ๊กตาเสมอไป) (นอกจากนี้ยังมีเรื่องที่ว่า ผู้ตายมี 8 คนแต่บอกว่ามีศพถูกกินไปแค่ 7, แล้วอีกศพล่ะ ?) (บางทีศพที่แปดอาจกลายเป็นตุ๊กตาโฮวไรแขวนคอก็เป็นได้ แต่กระนั้นก็ไม่รู้อยู่ดีว่า ศพไหนกันแน่ที่ไม่ถูกกิน) (ดังนั้น ในที่นี้จะไม่ขอสรุปว่า สาวน้อยผมบลอนด์ชุดแดงนี้เป็นใคร(หรือเป็นอะไร)กันแน่ แต่ขอนำเสนอไอเดียต่างๆทิ้งไว้ตามที่กล่าวมาข้างต้น) |
ระยะนี้มีพวกที่ไม่มีความรู้เรื่องเวทมนตร์หรือโยวไคในปัจจุบันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆเลยนะ... ช่างน่าเศร้าจริงๆ (ผู้พูดอาจเป็นคนนอกเกนโซวเคียว หรือในเกนโซวเคียวก็ได้ เพราะพวกชาวบ้านในเกนโซวเคียวเองก็ไม่สันทัดด้านเวทมนตร์กันสักเท่าใดนัก) (ผู้พูดแสดงความเป็นห่วงชาวบ้าน จึงอาจเป็น ฮิเอดะ โนะ อาคิว ซึ่งในขณะนี้ (เดือน 12 ปี 2002) เธอมีอายุได้ 8 ปี 4 เดือน (แต่อายุความทรงจำประมาณ 1,344 ปีเลยเชียวนะ)) |
ปัจฉิมลิขิต
| ยินดีที่ได้รู้จักทุกท่านเป็นครั้งแรกแน่ๆครับ, ผม ZUN ครับ ผมใช้ชีวิตอยู่กับการแต่งเพลงมายาวนาน แต่เพิ่งเคยเผลอออกเป็นอัลบั้มเพลงมานี่ล่ะ ตัวเพลงข้างใน ที่จริงก็จะย้อนยุคหน่อยครับ เป็น Retro Love น่ะครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันเหมาะสมกับคน(ส่วนน้อย)ที่ชอบ Game Music แบบ Straight ของเมื่อสมัยนานมาแล้ว, ไม่ใช่ Game Music สไตล์ Dance แบบที่นิยมกันในปัจจุบัน นอกจากนี้ยังเป็นสไตล์สาวน้อยทั้งหมด จึงอยากให้ผู้ที่ชื่นชอบในแนวนี้ได้ลองฟังกันดูครับ จากนี้ไปก็คิดว่า อยากจะประพันธ์เพลงออริจินัลที่มีศิลปะแบบโบราณ ทั้งของตะวันออกและตะวันตกครับ จะว่าไปแล้ว ก็มีคนที่ได้ฟัง CD นี้แล้วไม่รู้ว่าทำไมจึงทำใจให้ผ่อนคลายไม่ได้อยู่เหมือนกัน นั่นน่ะเป็นเพราะเพลงที่ฟังมันหลุดออกจากสิ่งที่ได้ฟังตามปกติไป ก็เลยปรับตัวไม่ได้ไม่ใช่รึ หรือเพราะตุ๊กตาโฮวไรเป็น CD จำพวก「ไม่ได้มีไว้ดับกระหาย」ก็เป็นได้ ...แขวนคอ... 2002.8.11 ZUN (ลูกนอกสมรสแห่งหมู่บ้านซื่อสัตย์, ตัวผมผู้เป็นโรคกลัวความสูงที่สุด) |
ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆท่านครับ, ZUN เองครับ CD แผ่นนี้เป็นแบบปั๊มของตัวที่ได้ประกาศไว้ในงาน C62 โดยตัวเพลงนั้นเป็นเพลงยุคแรกๆที่ค่อนข้างเก่า มาเปิดฟังเองตอนนี้ยังก็รู้สึกอายตัวเองเหมือนกันครับ ส่วนใหญ่ในแผ่นก็เป็นเพลงที่ Arrange มาจากเพลงที่ใช้ในเกม Shooting ที่เคยสร้างเอาไว้ หากท่านสัมผัสได้ถึง "ความเป็น GameMusic แห่งยุค Arcade" ในสมัยก่อนได้ล่ะก็ เพียงเท่านี้ผมก็รู้สึกยินดีแล้วล่ะครับ นอกจากนี้ก็เหล่าผู้ที่ทิ้งญี่ปุ่นแล้วบินไปต่างประเทศกัน, ผมอยากให้ได้ฟังกันให้ได้เลย |
.........................................................................................................................................................................................
PS. ท่านสามารถหาซื้อหรือสั่งซื้อแผ่นเพลงนี้ได้ทั่วไปตามร้านโดจินชอปในญี่ปุ่น
หรือดาวน์โหลดได้ที่ ลิงค์นี้
PS. ตัวอักษรสีเขียวที่มักอยู่ในวงเล็บนั้น เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมจากผู้แปล (เซเบอร์คุง) เอง จึงเรียนไว้ให้ทราบโดยทั่วกัน
PS. ข้อความทั้งหลายทั้งมวลที่อยู่ภายใต้หัวข้อ Tips นั้น เป็นคำอธิบายเพิ่มเติมจากผู้แปล (เซเบอร์คุง) เอง จึงเรียนไว้ให้ทราบโดยทั่วกัน
.........................................................................................................................................................................................
