東方星蓮船 ～ Undefined Fantastic Object.
โทวโฮวเซย์เรนเซน (เรือบัวดาวแห่งตะวันออก) ～ วัตถุมหัศจรรย์ที่ไม่แน่ชัด
.........................................................................................................................................................................................
Extra Stage's Back Story (คลิกเพื่ออ่าน)
เรย์มุกับซานาเอะกำลังคุยกันเรื่องพวกเบียคุเรนกับเรือลอยฟ้า
ทันใดนั้นมาริสะก็รีบร้อนบินเข้ามา
มาริสะ 「เรย์มุ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว !」
เรย์มุ 「เอะอะอะไรกันน่ะ」
ซานาเอะ 「เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอคะ ?」
มาริสะ 「UFO ที่บินว่อนไปทั่วเนี่ย มันมีอะไรบางอย่างติดอยู่จริงๆด้วยว่ะ ! เห็นกับตาเลยนะเฟ้ย !」
มาริสะพบว่ามีความลับอันน่าพิศวงซ่อนอยู่ในเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าที่มีรูปร่างเป็น UFO ซึ่งได้มาโดยบังเอิญ
เรย์มุ 「แต่ว่าเจ้า UFO นั่นมันก็คือเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าไม่ใช่เหรอ ?
เบียคุเรนบอกว่า เพราะเป็นยุ้งฉางที่บินไปบนท้องฟ้า ดังนั้นแม้เหลือเพียงเศษเสี้ยวก็ยังลอยขึ้นไปในอากาศได้ นี่นา」
มาริสะ 「เศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าน่ะ คืออันนี้ต่างหากล่ะ !」
มาริสะหยิบเศษไม้เก่าๆผุๆออกมาให้ดู
ซานาเอะ 「อะไรเหรอคะ ? เศษแผ่นผุๆนั่น」
มาริสะ 「นี่ไง」
พูดจบ, มาริสะก็ขว้างเศษไม้ใส่ซานาเอะ
ซานาเอะรีบร้อนจะรับไว้จึงยื่นมือไปบนฟ้า
แต่เศษไม้กลับชะงักอยู่กลางอากาศ และไม่ยอมตกลงมาเลย
ซานาเอะ 「ลอยอยู่ในอากาศ... ...?」
เรย์มุ 「ดูเหมือนว่าเจ้านี่จะคล้ายกับเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้ามากกว่า UFO นะ
แต่พวกเบียคุเรนบอกว่า UFO คือเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้านะ... ...
แล้วมันยังไงกันล่ะเนี่ย ? เจ้าเศษไม้ลอยฟ้านี่」
มาริสะ 「จริงๆแล้วฉันลองแงะเจ้า UFO ลำเล็กนี่ออกมาดูน่ะ」
เรย์มุ 「ก็เลยเจอเจ้านี่อยู่ข้างในสินะ ?」
มาริสะส่ายหน้า
มาริสะ 「ผิดแล้วผิดแล้ว
สิ่งที่ถูกใส่อยู่ข้างในคืองูตัวเล็กต่างหาก
ที่สำคัญคือ มันเป็นงูที่กลายร่างจากงูเป็นนกได้ !
แถมพอเอาเจ้าสิ่งมีชีวิตนี่ออกมา, UFO ก็กลายเป็นเศษไม้ทันทีเลย」
ซานาเอะ 「ไม่เข้าใจความหมายที่อยากจะสื่อเลยค่ะ
แล้ว, ถ้างั้นเจ้างูนั่นไปไหนเสียแล้วล่ะคะ ?」
มาริสะ 「งูมันหนีขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วอ่ะ」
ซานาเอะ 「ท้องฟ้า... ...?」
มาริสะ 「ตกใจมากเหมือนกัน ก็เลยลองไปถามเบียคุเรนดูอีกครั้งหนึ่ง
『เศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้ามันคืออะไรกันแน่』
『ทำไมถึงมีรูปร่างเป็น UFO ล่ะ』
ถามไปแบบนี้แล้ว คิดว่าเธอจะตอบว่ายังไง ?」
เรย์มุ 「ว่ายังไงล่ะ ?」
มาริสะ 「『รูป UFO ที่ว่านี่มันมีรูปร่างยังไงเหรอคะ ? นี่มันก็แค่เศษไม้ธรรมดานี่นา』
ท่าทางยัยพวกนั้นจะมองไม่เห็นว่าเป็น UFO นะ
คงจะมองเห็นเป็นเศษไม้ลอยได้แบบนั้นตั้งแต่แรกเลยล่ะ」
ซานาเอะ 「???」
มาริสะ 「สรุปก็คือ คนที่มองเห็นเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าเป็น UFO น่ะมีแต่พวกเราเท่านั้น」
เรย์มุกับซานาเอะพูดไม่ออก
ซานาเอะ 「วิธีการมองต่างกันไปตามแต่ละคนอย่างนี้มัน... ...」
เรย์มุ 「... ...แล้วมันหมายความว่ายังไง ?」
มาริสะ 「ฉันเองก็ไม่รู้อะไรมากไปกว่านี้เหมือนกัน
แต่รู้สึกว่าจะมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่เบื้องหลังว่ะ
อะไรสักอย่างที่ไม่รู้ตัวตนที่แท้จริง」
ทั้งสามจึงแงะ UFO อีกครั้ง แล้วไล่ตามงูที่หนีไป เพื่อไล่ล่าปริศนาดังกล่าว
วัตถุบินที่ไม่อาจระบุร่างจริง
สิ่งนั้นมันคืออะไรกันแน่นะ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
*กดที่ชื่อตัวละครเพื่อแสดงข้อความ*
Reimu A
สถานที่ : ท้องฟ้ายามราตรี
ชื่อด่าน : วัตถุบินมายาที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
(เปิดเพลง BGM : ความโรแมนติคของUFOในท้องฟ้ายามค่ำคืน)
จงไล่ตามเบาะแสของ UFO !
(รูปแบบเน้นพลังโจมตีรวมศูนย์ที่จุดเดียว)
「งูประหลาดเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ใน UFO หนีออกไปแล้ว !」
จงติดตั้งเข็มสุดแกร่งไว้ที่ด้านหน้า แล้วเปิดโปงร่างจริงของ UFO !
Shot : 「Persuasion Needle」
Spell Card : ยันต์ฝัน「ยันต์กำราบมารเริงรำ」
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โคกาสะ : แค้นนัก--- !
โคกาสะ : เมื่อวันก่อนพลาดไปหน่อย
โคกาสะ : จะทำให้คนตกใจ มันต้องเป็นกลางคืนสินะ !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : เมฆลอยมาแล้ว
เรย์มุ : คลาดสายตาจนได้---, เจ้างูตัวเล็กนั่น
เรย์มุ : แต่ดูเหมือนว่าแถวนี้จะเป็นเขตที่ UFO ออกมาบ่อยๆซะด้วย, ผู้ต้องสงสัยต้องอยู่แถวนี้แน่
เรย์มุ : อื๋อ ? ได้ยินเสียงร้องของอะไรบางอย่างแฮะ
เรย์มุ : นก ? ไม่สิ เสียงร้องนี่มัน หรือว่า... ...!
(โฮวจูว นุเอะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีด้วย ที่ปลดปล่อยฮิจิริได้
??? : ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ายุ้งฉางลอยฟ้าจะถูกรวบรวมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคแบบนี้
เรย์มุ : เสียงร้องอัปมงคลนี่ ! โยวไคปริศนาที่ว่ากันว่าไม่อาจระบุร่างจริงที่แน่ชัดได้มาแต่โบราณกาล
เรย์มุ : เสียงร้องของนุเอะ !
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
สาวน้อยมายาโบยบินที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
โฮวจูว นุเอะ
Houjuu Nue
นุเอะ : เป็นคำตอบที่ถูกต้อง
นุเอะ : แหม่ พอมานึกดูว่าเธอไปช่วยนักบวชคนนั้นจนถึงโลกปิศาจ
นุเอะ : ก็ยังนึกไม่ถึงอยู่ดีว่าเธอจะแงะ UFO มายาที่ไม่มีอยู่จริงแล้วไล่ตามฉันมาแบบนี้ ช่างน่าตกใจจริงๆ
เรย์มุ : ออกมาจนได้นะ เจ้าโยวไคโบยบินปริศนา
นุเอะ : ฉันแทบจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้ามนุษย์เลยนะ ?
นุเอะ : เป็นเพราะเธอเที่ยวดมกลิ่นไปทั่วจนเกินไปนั่นล่ะ
นุเอะ : ไม่ธรรมดา สมกับที่เป็นมนุษย์ที่เดินทางไปจนถึงโลกปิศาจแล้วกลับมาได้อย่างกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
เรย์มุ : UFO นั่นมันคืออะไรกันแน่
นุเอะ : ฉันติดเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดไว้บนยุ้งฉางลอยฟ้าน่ะ
นุเอะ : เมล็ดนั่นมีพลังที่จะเปลี่ยนร่างให้มองเห็นเป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ในหัวของผู้มอง
นุเอะ : กล่าวคือ UFO ที่เธอมองเห็นนั้นเป็นผลมาจากพลังจินตนาการของเธอเองไงล่ะ
เรย์มุ : งั้นเหรอ ? แต่การที่มองเห็นต่างกันไปตามแต่ละบุคคลนี่มันก็เชื่อในทันทีได้ยากอยู่นะ
นุเอะ : อ้าวเหรอ ? แต่ว่าน้า... ...
นุเอะ : ทุกคนต่างก็บรรยายถึงรูปลักษณ์ของฉันอย่างซี้ซั้วมั่วแหลก แล้วเล่าขานกันเป็นทอดๆไปไม่ใช่รึ ?
เรย์มุ : ถ้าพูดถึงนุเอะ ก็ต้องหัวเป็นแมว ตัวเป็นไก่ หางเป็นงูน่ะนะ
นุเอะ : ใช่ ใช่, ทั้งๆที่ฉันไม่เคยโผล่ไปให้มนุษย์คนที่พูดแบบนั้นมันได้เห็นตัวเลยสักครั้งแท้ๆ
นุเอะ : ทุกคนล้วนบรรยายต่างๆกันออกไป ฉันก็เลยกลายเป็นโยวไคที่มีรูปลักษณ์คลุมเครือสุดๆ
นุเอะ : ฉันเลยเดือดร้อนสุดๆของที่สุดเลยล่ะ, ไม่สิ มันก็น่าขอบคุณอยู่เหมือนกันนะ
เรย์มุ : น่าขอบคุณ ?
นุเอะ : มันทำให้ฉันสามารถปลุกเร้าความหวาดกลัวของมนุษย์ได้ ในฐานะโยวไคที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดเป็นจุดขายไงล่ะ
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ต่างดาวยุคเฮย์อัน)
นุเอะ : เอาล่ะ ต้องรีบฝังเธอที่รู้ตัวจริงของฉัน แล้วกลับไปสู่สภาพที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดตามเดิมล่ะนะ
เรย์มุ : หือ จะลุยสินะ !
เรย์มุ : งั้นจงแสดงให้ดูหน่อยซิว่าโยวไคที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดที่ถูกเล่าขานกันมาช้านานมันจะแน่สักแค่ไหน !
นุเอะ : มนุษย์ผู้หลงลืมความน่าสะพรึงกลัวของยามราตรีเอ๋ย ! จงหวาดกลัววัตถุบินที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดจนตายไปซะ !!
(โฮวจูว นุเอะ แพ้พ่าย)
นุเอะ : ปะ.. เป็นไปไม่ได้... ถึงจะหลับมายาวนานแค่ไหนก็เถอะ แต่การที่ถูกสาวน้อยพรรค์นี้เล่นงานเข้าให้นี่มัน... ...
เรย์มุ : ถึงจะเป็นโยวไคในตำนาน แต่โดยปกติแล้วพวกที่ไม่อยากเปิดเผยรูปลักษณ์เนี่ย สุดท้ายแล้วก็ไม่เท่าไหร่น่ะนะ
เรย์มุ : เพราะว่าอ่อนแอเลยต้องทำอะไรหลบๆซ่อนๆไม่ใช่รึไง ?
นุเอะ : ที่ซ่อนตัวมาจนถึงตอนนี้ก็เพราะว่าถูกกักขังอยู่ใต้พิภพต่างหาก
นุเอะ : สมัยก่อนเคยถูกเล่นงานโดยมนุษย์ที่ไม่มีหัวใจน่ะ
เรย์มุ : เคยทำเรื่องชั่วร้ายอะไรเอาไว้ใช่มั้ยล่ะ ?
นุเอะ : ฉันแค่ทำให้กลัวเท่านั้นเอง
นุเอะ : มันเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงชีวิตโยวไค เพราะงั้นก็ช่วยไม่ได้นี่นา
เรย์มุ : ไม่ว่าใครก็เกลียดสิ่งน่ากลัวทั้งนั้นแหละ
เรย์มุ : โยวไคพรรค์นั้นจะถูกกำราบก็เป็นเรื่องธรรมดาล่ะ
นุเอะ : แต่ก็เล่นเกมทดสอบความกล้ากันนี่นา
นุเอะ : ถึงจะกลั๊วกลัวแต่ก็ชอบไม่ใช่เหรอ ?
เรย์มุ : น.. นั่นก็ส่วนนั่น นี่ก็ส่วนนี่สิ
นุเอะ : เฮ้อ--- ตัวจริงของฉันโดนมิโกะที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดล่วงรู้เข้าให้ซะแล้ว
นุเอะ : จากนี้ไปจะทำยังไงดีน้า
เรย์มุ : ก่อนอื่นก็นำเอาเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดที่โปรยไปทั่วๆกลับมาซะ
เรย์มุ : พอทำอย่างนั้นแล้วพวกเบียคุเรนก็จะรวบรวมเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าที่กระจัดกระจายไปกลับมาได้ง่ายขึ้น จริงมั้ย ?
นุเอะ : ทำไมฉันต้องช่วยเหลือนักบวชด้วยล่ะ... ...
เรย์มุ : ก็นักบวชนั่นเป็นพวกเดียวกับโยวไคไม่ใช่เรอะ ?
นุเอะ : เอ๋ ?
เรย์มุ : โดยเฉพาะโยวไคที่ถูกมนุษย์ผนึกเอาไว้อย่างเธอ
นุเอะ : เบียคุเรนเป็นคนแบบนั้นเหรอเนี่ย
นุเอะ : แต่ฉันเผลอขัดขวางความพยายามในการช่วยเหลือของพวกมุราสะไปซะแล้ว
นุเอะ : คนที่โปรยยุ้งฉางลอยฟ้าไปบนพื้นพิภพก็คือฉันเอง, ป่านนี้แล้วไม่มีหน้าไปพบทุกคนได้หรอก
เรย์มุ : ทำตามที่ชอบเถอะ, คราวนี้จะไม่ผนึกละกันนะ
เรย์มุ : แต่ถึงจะพูดว่า คราวนี้ ก็เถอะ
เรย์มุ : ยังไงฉันไม่ใช่พวกเดียวกับเธอนะ
นุเอะ : หืม... ดีเหมือนกัน เพราะฉันเองก็สนุกกับการทำให้มนุษย์หวาดกลัวอยู่ดี
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Reimu B
สถานที่ : ท้องฟ้ายามราตรี
ชื่อด่าน : วัตถุบินมายาที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
(เปิดเพลง BGM : ความโรแมนติคของUFOในท้องฟ้ายามค่ำคืน)
จงไล่ตามเบาะแสของ UFO !
(รูปแบบเน้น Anti-Pattern ด้วยกระสุนติดตามขั้นสุดยอด)
「งูประหลาดเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ใน UFO หนีออกไปแล้ว !」
จงเปิดโปงร่างจริงของ UFO ด้วยยันต์ Homing !
Shot : 「Homing Amulet」
Spell Card : ยันต์วิญญาณ「ผนึกจินตนาการ」
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โคกาสะ : แค้นนัก--- !
โคกาสะ : เมื่อวันก่อนพลาดไปหน่อย
โคกาสะ : จะทำให้คนตกใจ มันต้องเป็นกลางคืนสินะ !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
เรย์มุ : เมฆลอยมาแล้ว
เรย์มุ : คลาดสายตาจนได้---, เจ้างูตัวเล็กนั่น
เรย์มุ : เอาเถอะ ยังไงแถวนี้ก็มี UFO มากเป็นพิเศษ, ถ้าจำเป็นจริงๆค่อยลองแงะดูอีกทีก็ได้
เรย์มุ : อื๋อ ? ได้ยินเสียงร้องของอะไรบางอย่างแฮะ
เรย์มุ : นก ? ไม่สิ เสียงร้องนี่มัน หรือว่า... ...!
(โฮวจูว นุเอะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีด้วย ที่ปลดปล่อยฮิจิริได้
??? : ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ายุ้งฉางลอยฟ้าจะถูกรวบรวมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคแบบนี้
เรย์มุ : เสียงร้องอัปมงคลนี่ ! โยวไคปริศนาที่ว่ากันว่าไม่อาจระบุร่างจริงที่แน่ชัดได้มาแต่โบราณกาล
เรย์มุ : เสียงร้องของนุเอะ !
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
สาวน้อยมายาโบยบินที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
โฮวจูว นุเอะ
Houjuu Nue
นุเอะ : เป็นคำตอบที่ถูกต้อง
นุเอะ : แหม่ พอมานึกดูว่าเธอไปช่วยนักบวชคนนั้นจนถึงโลกปิศาจ
นุเอะ : ก็ยังนึกไม่ถึงอยู่ดีว่าเธอจะแงะ UFO มายาที่ไม่มีอยู่จริงแล้วไล่ตามฉันมาแบบนี้ ช่างน่าตกใจจริงๆ
เรย์มุ : งูเปลี่ยนร่างกับ UFO ปริศนานั่นเป็นฝีมือของนุเอะสินะ
นุเอะ : เป็นการแสดงที่สนุกดีใช่มะ ?
นุเอะ : แต่ว่านะ คนที่เห็นเศษเสี้ยวของสมบัติลอยฟ้านั่นเป็น UFO ก็มีแต่มนุษย์อย่างพวกเธอนั่นล่ะ
นุเอะ : บางคนเห็นเป็นเศษไม้ บางคนเห็นเป็นนก บ้างก็เป็นสัตว์
นุเอะ : คนที่เห็นเป็นห่ากระสุนก็คงมีมั้งนะ
นุเอะ : แหม่ พลังจินตนาการของมนุษย์นี่มันน่าตกใจจริงๆ
เรย์มุ : มีจุดประสงค์อะไรล่ะ ? แล้วนี่เธอตามไปจนถึงโลกปิศาจเลยเหรอ ?
นุเอะ : ตายจริง รู้ตัวด้วยเหรอเนี่ย ?
เรย์มุ : มีลูกแก้วแสงประหลาดๆตามมาอยู่ตลอด ก็ต้องรู้สึกว่ามันแปลกๆอยู่แล้วล่ะ
นุเอะ : เป็นเพราะรู้สึกสนใจในตัวเธอขึ้นมานิดหน่อยน่ะนะ
เรย์มุ : แล้ว... จุดประสงค์ล่ะ ?
นุเอะ : ฉันแค่อยากทำให้มนุษย์หวาดกลัวเท่านั้นแหละ ดังนั้นจึงปกคลุมพื้นพิภพด้วยหวาดกลัวที่ไม่รู้ร่างจริงไงล่ะ
นุเอะ : ไม่ได้ขึ้นมาบนพื้นพิภพเสียนาน ก็ต้องสนุกให้เต็มที่จนกว่าร่างจริงจะถูกเปิดเผยใช่มั้ยล่ะ
เรย์มุ : ไม่ได้ขึ้นมาบนพื้นพิภพเสียนาน... หมายความว่า เธอเองก็เป็นโยวไคใต้พิภพงั้นเหรอ ?
นุเอะ : เมื่อก่อนตอนที่ร่างจริงถูกเปิดเผยนี่ลำบากสุดๆเลยล่ะ เพราะไม่มีใครกลัวรูปลักษณ์แบบนี้
นุเอะ : แล้วก็ถูกจับขังไว้ใต้พิภพจนได้
เรย์มุ : การเปิดใต้พิภพทิ้งไว้นี่มันแย่จริงๆเลยนะ... ...พวกโยวไคที่น่าขยะแขยงทยอยกันออกมาได้เรื่อยๆ
นุเอะ : การถูกกักขังในที่แคบๆมืดๆแบบนั้นน่ะ พอกันที !
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ต่างดาวยุคเฮย์อัน)
นุเอะ : เอาล่ะ จะปิดปากเธอที่รู้ตัวจริงของฉันอย่างเต็มกำลังล่ะนะ !
เรย์มุ : หือ จะลุยสินะ !
เรย์มุ : งั้นจงแสดงให้ดูหน่อยซิว่าโยวไคในตำนานที่เคยถูกผนึกเอาไว้มันจะแน่สักแค่ไหน !
นุเอะ : มนุษย์ผู้หลงลืมความน่าสะพรึงกลัวของยามราตรีเอ๋ย ! จงหวาดกลัววัตถุบินที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดจนตายไปซะ !!
(โฮวจูว นุเอะ แพ้พ่าย)
นุเอะ : ปะ.. เป็นไปไม่ได้... ถึงจะหลับมายาวนานแค่ไหนก็เถอะ แต่การที่ถูกสาวน้อยพรรค์นี้เล่นงานเข้าให้นี่มัน... ...
เรย์มุ : อ่อนแอ๊ อ่อนแอ... เอาละ มาโดนผนึกอีกครั้งมะ
เรย์มุ : คราวนี้เอาเป็นที่ไหนดีนะ, ไปอยู่ที่ฮคไคแทนเบียคุเรนดีมั้ย ?
เรย์มุ : ถ้าเป็นที่นั่นคงกลับมาง่ายๆไม่ได้แน่นอนเลยล่ะ
นุเอะ : ไม่อยากถูกผนึกแล้วอ่า---
เรย์มุ : ... ...ล้อเล่นน่ะ ล้อเล่น
เรย์มุ : เดี๋ยวนี้เหล่าโยวไคล้วนได้รับอิสระบนพื้นพิภพนะ
เรย์มุ : แน่นอนว่าเป็นการแลกเปลี่ยนกับการกำราบโยวไคได้อย่างอิสระน่ะนะ
นุเอะ : งั้นเหรอ ?
นุเอะ : ไม่ถูกผนึกเพียงเพราะเป็นโยวไคแล้วเหรอ ? ถึงสังหารหมู่มนุษย์เป็นจำนวนมากก็ไม่ถูกเนรเทศแล้วเหรอ ?
เรย์มุ : ยังโดนอยู่
นุเอะ : เอ๋--- งั้นก็ไม่มีความหมายเลยน่ะสิ
เรย์มุ : เอาน่ะ ที่จริงแล้วนักบวชที่เป็นพวกเดียวกับโยวไคเขาสร้างวัดเอาไว้นะ
นุเอะ : นักบวชที่ว่า หมายถึงเบียคุเรนน่ะเหรอ ?
เรย์มุ : ใช่, คิดว่าถ้าเป็นยัยนั่นล่ะก็ ต่อให้เป็นนุเอะก็คงยินดีช่วยเหลือแน่นอน
เรย์มุ : ต่อให้เธอเป็นที่รังเกียจของมนุษย์ก็เถอะนะ
นุเอะ : เบียคุเรนเป็นคนแบบนั้นเหรอเนี่ย... เสร็จกัน
เรย์มุ : เอ๋ ?
นุเอะ : เผลอขัดขวางความพยายามในการช่วยเหลือของพวกมุราสะไปซะแล้ว
นุเอะ : คนที่โปรยยุ้งฉางลอยฟ้าไปบนพื้นพิภพก็คือฉันเอง, ถ้าไม่ถูกโกรธก็คงดีหรอก... ...
เรย์มุ : คงจะถูกตำหนิอย่างแรงเลยล่ะมั้ง ?
นุเอะ : ก่อนที่เบียคุเรนจะรู้ตัว ฉันไปเก็บกู้พวกอสูรรับใช้ที่น่ารักกลับมาก่อนดีกว่า
เรย์มุ : ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะเป็นคนรายงานให้เขาฟังเอง, ทั้งเรื่องจริงและเรื่องเท็จน่ะนะ
นุเอะ : ไอ้ปิศาจนี่...
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa A
สถานที่ : ท้องฟ้ายามราตรี
ชื่อด่าน : วัตถุบินมายาที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
(เปิดเพลง BGM : ความโรแมนติคของUFOในท้องฟ้ายามค่ำคืน)
จงไล่ตามเบาะแสของ UFO !
(รูปแบบโจมตีตลอดเวลา & ทะลุทะลวงไร้ขีดจำกัด)
「งูประหลาดเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ใน UFO หนีออกไปแล้ว !」
จงเปิดโปงร่างจริงของ UFO ด้วยแสงแห่งเวทมนตร์ขั้นสูงสุดที่ไม่เป็นรองใคร !
Shot : 「Illusion Laser」
Spell Card : ยันต์รัก「Master Spark」
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โคกาสะ : แค้นนัก--- !
โคกาสะ : เมื่อวันก่อนพลาดไปหน่อย
โคกาสะ : จะทำให้คนตกใจ มันต้องเป็นกลางคืนสินะ !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : หายไปไหนแล้วหว่า ?
มาริสะ : เดี๋ยวก็แปลงร่างเป็นนก เดี๋ยวก็เป็นสัตว์... ...ไอ้นั่นที่อยู่ใน UFO มันคืออะไรกันแน่วะเนี่ย ?
มาริสะ : แต่ไม่ว่ายังไงก็รู้สึกว่าต้องเป็นฝีมือของโยวไคที่ไม่เกี่ยวข้องกับพวกเบียคุเรนแน่
มาริสะ : อื๋อ ? อะไรเนี่ย เจ้าเสียงร้องที่น่าพิศวงนี่... ...
มาริสะ : เสียงร้องที่คล้ายกับทั้งสัตว์ นก และเด็กทารกนี่มัน... ...หรือว่า !
(โฮวจูว นุเอะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีด้วย ที่ปลดปล่อยฮิจิริได้
??? : ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ายุ้งฉางลอยฟ้าจะถูกรวบรวมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคแบบนี้
มาริสะ : เพิ่งเคยได้ยินเป็นครั้งแรกว่ะ เสียงร้องของโยวไคที่มีร่างจริงไม่แน่ชัด
มาริสะ : นุเอะ ! ร่างจริงของลูกแก้วแสงคือเธอเองสินะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
สาวน้อยมายาโบยบินที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
โฮวจูว นุเอะ
Houjuu Nue
นุเอะ : เป็นคำตอบที่ถูกต้อง
นุเอะ : แหม่ พอมานึกดูว่าเธอไปช่วยนักบวชคนนั้นจนถึงโลกปิศาจ
นุเอะ : ก็ยังนึกไม่ถึงอยู่ดีว่าเธอจะแงะ UFO มายาที่ไม่มีอยู่จริงแล้วไล่ตามฉันมาแบบนี้ ช่างน่าตกใจจริงๆ
มาริสะ : อ้าว ?
มาริสะ : นุเอะเนี่ย มันต้องหัวเป็นลิง ตัวเป็นทานุกิ มือเท้าเป็นเสือ หางเป็นงู ไม่ใช่เหรอ ?
นุเอะ : เมื่อกี้เธอพูดเองไม่ใช่รึไง ว่าเป็นโยวไคที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดน่ะ
มาริสะ : อ้อ ก็พูดไว้น่ะนะ
นุเอะ : ถ้ามีร่างจริงไม่แน่ชัดแล้วจะรู้รูปลักษณ์ได้ยังไงกันล่ะ
มาริสะ : ก็มันเล่าขานกันมาแต่โบราณ... ...
นุเอะ : ฉันน่ะแทบจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้ามนุษย์เลยนะ
นุเอะ : เพราะฉันรู้ดีว่า การที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดมันคือสิ่งที่ทำให้มนุษย์หวาดกลัวได้ดีที่สุด
มาริสะ : แต่ก็ถูกฉันรู้ร่างจริงจนได้ว่ะ
นุเอะ : เป็นเพราะเธอเที่ยวดมกลิ่นไปทั่ว ตามเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดที่ติดอยู่กับยุ้งฉางลอยฟ้ามานั่นแหละ
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ต่างดาวยุคเฮย์อัน)
นุเอะ : ฉันคิดว่าคงต้องทำอะไรสักอย่างก่อนที่จะเกิดรอยด่างในความมีร่างจริงไม่แน่ชัดของตัวเองแล้วล่ะนะ
มาริสะ : หืม จะเอาเรอะ ?
มาริสะ : เอาไว้โค่นเธอแล้วจะถามให้ละเอียดเลยว้อย ว่า UFO มันคืออะไรกันแน่ !
นุเอะ : มนุษย์ผู้พึ่งพาความรู้จนเลิกจินตนาการเอ๋ย ! จงหวาดกลัววัตถุบินที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดจนตายไปซะ !!
(โฮวจูว นุเอะ แพ้พ่าย)
นุเอะ : ปะ.. เป็นไปไม่ได้... ที่ฉันจะโดนเจ้ามนุษย์ที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดนี่... !
มาริสะ : โอ๋, ดูเหมือนว่าคนที่หวาดกลัวร่างจริงไม่แน่ชัดจะเป็นเธอเองนะนี่
นุเอะ : แล้วจุดประสงค์ของเธอคืออะไร ? คิดจะกักขังฉันอีกครั้งงั้นเหรอ ?
มาริสะ : กักขัง ? อ้อ ฉันไม่สนใจเรื่องแบบนั้นหรอกโว้ย
มาริสะ : ที่สำคัญกว่าคือเจ้า UFO นี่ต่างหาก UFO เนี่ย, ดูเหมือนว่าพวกเบียคุเรนจะมองไม่เห็นเป็น UFO นะ
มาริสะ : มันเป็นยังไงของมันกันแน่ ?
นุเอะ : นั่นคือเศษเสี้ยวของสมบัติลอยฟ้าที่ถูกติดเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดลงไปน่ะ
นุเอะ : เมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัด เป็นสิ่งที่แยกออกมาจากร่างกายของฉัน
นุเอะ : มันจะทำให้คำจำกัดความของวัตถุนั้นๆผิดเพี้ยนไป แล้วถูกเชื่อว่าเป็นสิ่งที่คล้ายกับของที่อยู่ในความรู้ของผู้มองแทน
มาริสะ : หมายความว่ายังไง ?
นุเอะ : พอเธอมองเห็นวัตถุบินที่ยังไม่มีคำจำกัดความ ก็จะเชื่อว่ามันเป็น UFO ทรงจานกลม
นุเอะ : ดังนั้นเธอจึงมองเห็นเป็น UFO ได้อย่างเดียว
มาริสะ : โฮะโฮ่ ? ฉันเชื่อว่า UFO กำลังมาเยือนโลกซะด้วยสิ
นุเอะ : ด้วยความคิดนั้นทำให้มองเห็นเป็น UFO ไงล่ะ
นุเอะ : บางคนเห็นเป็นเศษไม้ บางคนเห็นเป็นนก หรือสัตว์, บางที... คนที่เห็นเป็นห่ากระสุนก็คงมีมั้งนะ
มาริสะ : แล้วทำแบบนี้ไปเพื่อจุดประสงค์อะไรล่ะ ?
นุเอะ : อยากจะขัดขวางพวกมุราสะน่ะ, เอาให้ปั่นป่วนโกลาหลจนไม่ว่าเรื่องอะไรก็ทำไม่สำเร็จน่ะ
นุเอะ : แต่ยุ้งฉางลอยฟ้าก็ถูกรวบรวมโดยความกระตือรือร้นอย่างแรงของเธอ
นุเอะ : ฉันเลยหันมาสนใจเธอแทน เลยช่วยเหลือบ้างเป็นบางครั้ง
มาริสะ : ช่วยเหลือ... งั้นเหรอ ?
นุเอะ : เอาน่ะ สุดท้ายแล้วไปทำอย่างนั้นกับมนุษย์ก็ย่อมจะถูกโค่นเอาน่ะนะ
นุเอะ : เอาล่ะ มนุษย์เอ๋ย, จะต้มจะแกงก็เชิญทำตามใจชอบได้เลย !
นุเอะ : อ๊ะ แต่เรื่องการกักขังไว้ในใต้พิภพนี่ขอเหอะนะ
มาริสะ : จะต้มจะแกงก็ไม่น่ากินเลยแฮะ ยัยนี่
มาริสะ : เอาเถอะ ก็สนุกดีน่ะนะ วันนี้ฉันไปก่อนล่ะ
มาริสะ : ถ้าไงก็ขอแบ่งเจ้าเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดนั่นเป็นการตอบแทนละกัน
นุเอะ : เอ๋ ? มันก็ได้อยู่หรอก---
มาริสะ : สำเร็จแล้วว้อย, อ้าว ไม่ใช่งูเหรอ เป็นลูกแก้วแสงแบบนี้เหรอเนี่ย
มาริสะ : นึกว่าเมล็ดที่ว่ามันจะเป็นงูที่เคยอยู่ใน UFO ซะอีก
นุเอะ : เป็นของแบบเดียวกันค่ะ
นุเอะ : เป็นเพราะคุณเชื่อว่ามันคือเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัด ก็เลยเห็นรูปร่างต่างไปจากเดิมน่ะ
มาริสะ : หืม--- น่าสนใจจริงว้อย
มาริสะ : ที่เหลือก็ปล่อยให้ตัวจริงของ UFO เป็นความลับต่อเรย์มุไปก่อน
มาริสะ : เอาเจ้าเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดนี่ไปเล่นสักระยะดีกว่า
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Marisa B
สถานที่ : ท้องฟ้ายามราตรี
ชื่อด่าน : วัตถุบินมายาที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
(เปิดเพลง BGM : ความโรแมนติคของUFOในท้องฟ้ายามค่ำคืน)
จงไล่ตามเบาะแสของ UFO !
(รูปแบบเน้นขอบเขตการโจมตีกว้างขั้นสุดยอด)
「งูประหลาดเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ใน UFO หนีออกไปแล้ว !」
จงเปิดโปงร่างจริงของ UFO ด้วยเวทมนตร์รอบทิศทางที่แข็งแกร่งแม้กระทั่งด้านหลัง !
Shot : 「Super Short Wave」
Spell Card : ยันต์เวท「Ultimate Short Wave」
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โคกาสะ : แค้นนัก--- !
โคกาสะ : เมื่อวันก่อนพลาดไปหน่อย
โคกาสะ : จะทำให้คนตกใจ มันต้องเป็นกลางคืนสินะ !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
มาริสะ : หายไปไหนแล้วหว่า ?
มาริสะ : การไล่ตามสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กแบบนั้นมันเป็นไปไม่ได้มั้งนะ
มาริสะ : เอาเถอะ แถวนี้เป็นเขตที่ UFO ปรากฏออกมาบ่อยๆ ถ้าจำเป็นจริงๆค่อยลองแงะดูอีกทีก็ได้
มาริสะ : อื๋อ ? อะไรเนี่ย เจ้าเสียงร้องที่น่าพิศวงนี่... ...
มาริสะ : นก... ...ไม่ใช่สิ, สัตว์ก็ไม่ใช่, มันอะไรหว่า ?
(โฮวจูว นุเอะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีด้วย ที่ปลดปล่อยฮิจิริได้
??? : ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ายุ้งฉางลอยฟ้าจะถูกรวบรวมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคแบบนี้
มาริสะ : เธอ... ...เคยปรากฏตัวที่ภายในเรือกับที่โลกปิศาจนี่นา
มาริสะ : โยวไคโบยบินที่ไม่รู้ร่างจริง, รู้จักโยวไคลักษณะแบบนั้นรึเปล่า ?
มาริสะ : เป็นโยวไคจำพวกนุเอะใช่มั้ยหว่า ?
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
สาวน้อยมายาโบยบินที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
โฮวจูว นุเอะ
Houjuu Nue
นุเอะ : เป็นคำตอบที่ถูกต้อง
นุเอะ : แหม่ พอมานึกดูว่าเธอไปช่วยนักบวชคนนั้นจนถึงโลกปิศาจ
นุเอะ : ก็ยังนึกไม่ถึงอยู่ดีว่าเธอจะแงะ UFO มายาที่ไม่มีอยู่จริงแล้วไล่ตามฉันมาแบบนี้ ช่างน่าตกใจจริงๆ
มาริสะ : โอ๊ะ โอ๋ ?
มาริสะ : เป็นนุเอะจริงๆเหรอเนี่ย
นุเอะ : เธอเป็นมนุษย์ที่น่าสนใจนะ
นุเอะ : ไม่กลัวสิ่งที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดรึไง ?
มาริสะ : กลัว ?
มาริสะ : เวลาเจอสิ่งที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดมันต้องรู้สึกตื่นเต้นไม่ใช่เหรอ
นุเอะ : หืม--- หนุ่มสาวนี่มันดีจังนะ
มาริสะ : แหะแหะ ก็ประมาณนั้นแหละ
นุเอะ : ขืนเป็นอย่างนี้ การที่ฉันโปรยเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดมันก็ให้ผลตรงกันข้ามน่ะสิ
มาริสะ : เมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัด ?
นุเอะ : ไหนๆก็โปรยเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าไปบนพื้นพิภพแล้ว เลยตั้งใจว่าจะทำให้มนุษย์อย่างพวกเธอหวาดกลัวไปพร้อมๆกันเลยแท้ๆ
มาริสะ : อ๊ะ หมายถึง UFO เหรอ ? เจ้าเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดที่ว่านั่น
นุเอะ : คนที่เห็นยุ้งฉางลอยฟ้าเป็น UFO น่ะมีแต่มนุษย์ส่วนหนึ่งอย่างพวกเธอเท่านั้นแหละ
นุเอะ : ความจริงมันเป็นวัตถุที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดซึ่งไม่ทราบรูปลักษณ์เท่านั้น
นุเอะ : จะรับรู้ว่ามันเป็นอะไร ก็ขึ้นอยู่กับความรู้ของบุคคลนั้นๆ
มาริสะ : โห---
มาริสะ : ไม่ค่อยเข้าใจเลยแฮะ
นุเอะ : เอาเถอะ เอาเถอะ ว่าแต่เธอตามหาฉันเพื่ออะไรล่ะ ? ทำไมถึงไล่ตาม UFO มา ?
มาริสะ : อ๋อ ก็แค่ความอยากรู้อยากเห็นที่มีต่อร่างจริงอันไม่แน่ชัดน่ะ
นุเอะ : ขืนเป็นอย่างนี้ ตัวตนของฉันก็ไม่มีความหมายน่ะสิ
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ต่างดาวยุคเฮย์อัน)
นุเอะ : ฉันคือ นุเอะ โยวไคแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัด, และต้นกำเนิดของพลังของฉันก็คือการมีร่างจริงที่ไม่แน่ชัดนี่แหละ
มาริสะ : หืม จะเอาเรอะ ?
มาริสะ : ไม่รู้ว่าเป็นยังไงแต่ไม่อยากแพ้เธอที่เป็นนุเอะเลยว่ะ
นุเอะ : ผู้เยาว์วัยที่ทำอะไรด้วยความอยากรู้อยากเห็นเอ๋ย ! จงดีดดิ้นด้วยวัตถุบินที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดจนตายไปซะ !!
(โฮวจูว นุเอะ แพ้พ่าย)
นุเอะ : ปะ.. เป็นไปไม่ได้... ถึงจะหลับมายาวนานแค่ไหนก็เถอะ แต่การที่ถูกสาวน้อยพรรค์นี้เล่นงานเข้าให้นี่มัน... ...
มาริสะ : โอ้ ชนะเสียที
มาริสะ : ฉันยังไม่ค่อยเข้าใจเรื่องราวเท่าไหร่, เธอทำอะไรมาบ้างนะ ?
นุเอะ : ที่ผ่านมา... ...ฉันถูกกักขังอยู่ในใต้พิภพมาอย่างยาวนาน
มาริสะ : ไปทำเรื่องชั่วร้ายไว้ล่ะสิ
นุเอะ : พอมาถึงต้นปีนี้ โลกใต้พิภพก็ได้รับการปลดปล่อยโดยไม่ทราบสาเหตุ
นุเอะ : แล้วพวกมุราสะที่ถูกกักขังอยู่ในที่เดียวกันกับฉันก็คึกคักขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
นุเอะ : เห็นบอกว่า ถ้ายุ้งฉางลอยฟ้าก็ได้รับการปลดปล่อยจากใต้พิภพด้วยล่ะก็ อาจจะสามารถชุบชีวิตฮิจิริได้ น่ะนะ
มาริสะ : ชุบไปแล้วล่ะ
นุเอะ : ฉันอภัยให้ไม่ได้ที่พวกมุราสะไม่นับรวมฉันเป็นพวกเดียวกัน ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือการที่พวกเขาท่าทางสนุกสนานกันมาก
นุเอะ : ดังนั้นก็เลยชิงลงมือก่อนโดยโปรยเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้าไปบนพื้นพิภพ
นุเอะ : ในฐานะวัตถุบินแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดซึ่งไม่มีรูปลักษณ์น่ะนะ
มาริสะ : นั่นคือเหตุผลที่มองเห็นเป็น UFO สินะ
นุเอะ : เอาล่ะ จบเรื่องแล้ว, เธอก็จะจับฉันผนึกสินะ ?
มาริสะ : ผนึก ?
นุเอะ : สมัยก่อน พอร่างจริงถูกมนุษย์ล่วงรู้เข้า ไม่นานก็ถูกจับตัว แล้วกักขังไว้ในใต้พิภพเลย
มาริสะ : อ๋อ ฉันไม่มีความคิดแบบนั้นหรอกว่ะ
มาริสะ : แต่ก็มีมนุษย์ที่โคตรจะชอบการผนึกอยู่นะ
มาริสะ : แต่ฉันก็ไม่เข้าใจเหตุผลที่เธอกับพวกเบียคุเรนเข้ากันไม่ได้อยู่ดีแฮะ
นุเอะ : เข้ากันไม่ได้ ? ไม่หรอก พวกมุราสะเป็นคนดีนะ
นุเอะ : แต่พอเริ่มพูดว่าจะอยู่ฝ่ายมนุษย์นั่นแหละ ที่ทำให้ฉันไม่พอใจ
มาริสะ : ฝ่ายมนุษย์เหรอ.. ? หมายถึง ฝ่ายเบียคุเรนนั่นน่ะเหรอ ?
นุเอะ : พวกมุราสะเองก็ถูกกักขังอยู่ในใต้พิภพมาอย่างยาวนานเหมือนกัน ก็เลยสงบศึกไปแล้วล่ะ
มาริสะ : เธอต้องเข้าใจอะไรผิดแน่เลย
มาริสะ : ยัยนักบวชเบียคุเรนนั่นเป็นจอมเขมือบยอดนักชิมตัวแม่เลยนะเว้ย
มาริสะ : ชอบพูดว่าโยวไคต่างหากที่สมควรได้รับความช่วยเหลือ แล้วต่อสู้กับมนุษย์นะโว้ย
มาริสะ : ผลสุดท้ายก็สร้างวัดสำหรับป้อนเหยื่อให้เหล่าโยวไคในอาณัติซะงั้น
นุเอะ : เอ๋ ? นักบวช ? หมายความว่าไง ?
มาริสะ : ให้ความช่วยเหลือโยวไคอย่างเธอนี่มันโคตรสุดยอดเลยไม่ใช่รึไงวะ
นุเอะ : อะไรกันเนี่ย... ...ฉันไปขัดขวางมนุษย์แบบนั้นเข้า
มาริสะ : เอ้อ ลองไปพบดูสักครั้งก็ดีนะว้อย, อยู่แค่ใกล้ๆหมู่บ้านมนุษย์นี่เอง
นุเอะ : ไม่ล่ะ ฉันไปพบไม่ได้หรอก
นุเอะ : ถ้าเจอพวกมุราสะเข้าก็คงความแตกว่าฉันเคยไปขัดขวางพวกเขาเอาไว้
นุเอะ : ที่สำคัญ, มันจะเกิดรอยด่างในความมีร่างจริงไม่แน่ชัดของตัวฉันน่ะสิ
มาริสะ : งั้นเหรอ แต่ฉันตั้งใจว่าจะแพร่งพรายให้ทุกคนรู้แต่แรกแล้วนะ
มาริสะ : เรื่องตัวจริงของนุเอะ
นุเอะ : อ๋าาา
Tips :
- จอมเขมือบยอดนักชิม เป็นชื่อภาษาไทยของมังกะเรื่อง 喰わせモン! (ลิขสิทธิ์โดยวิบูลย์กิจ) ซึ่งอาจแปลตรงตัวได้ว่า พวกที่ทำอาหารให้คนอื่นแดก
มาริสะคงนำคำนี้มาใช้เพื่อแกล้งแซวปนโกหกว่าเบียคุเรนตั้งวัดเพื่อจับมนุษย์ให้โยวไคกินในวัด
แต่บางทีผู้แต่งอาจจะไม่ได้ตั้งใจคิดล้อเรื่องดังกล่าวก็ได้ เท็จจริงอย่างไรจึงมีแต่ผู้แต่งเท่านั้นที่ทราบ
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sanae A
สถานที่ : ท้องฟ้ายามราตรี
ชื่อด่าน : วัตถุบินมายาที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
(เปิดเพลง BGM : ความโรแมนติคของUFOในท้องฟ้ายามค่ำคืน)
จงไล่ตามเบาะแสของ UFO !
(รูปแบบติดตาม & รวมศูนย์จุดเดียว)
「งูประหลาดเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ใน UFO หนีออกไปแล้ว !」
จงเปิดโปงร่างจริงของ UFO ด้วยพลังเทพแห่งงูผู้ไล่กัดปิศาจไม่ยอมปล่อย !
Shot : 「Sky Serpent」
Spell Card : ยันต์งู「พญางูยุคเทพ」
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โคกาสะ : แค้นนัก--- !
โคกาสะ : เมื่อวันก่อนพลาดไปหน่อย
โคกาสะ : จะทำให้คนตกใจ มันต้องเป็นกลางคืนสินะ !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
ซานาเอะ : อืม--- ทั้งๆที่มีรูปร่างเป็นนกมาจนถึงเมื่อกี้แท้ๆ, ตอนนี้กลายเป็นสัตว์บินได้ไปแล้ว... ...
ซานาเอะ : ยังไงกันแน่นะ ? เจ้าสิ่งมีชีวิตนั่น
ซานาเอะ : ถึงจะคิดขึ้นมาแวบแรกว่าต้องเป็น Alien ไม่ผิดแน่เพราะมันอยู่ใน UFO แบบนั้นก็เถอะ
ซานาเอะ : ... ... ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแฮะ... ...
ซานาเอะ : คล้ายนก คล้ายสัตว์ คล้ายทารก... ...คล้ายเสียงโหยหวน คล้ายเสียงหัวเราะ
(โฮวจูว นุเอะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีด้วย ที่ปลดปล่อยฮิจิริได้
??? : ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ายุ้งฉางลอยฟ้าจะถูกรวบรวมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคแบบนี้
ซานาเอะ : อ๊ะ ค้นพบวัตถุเรืองแสงปริศนา !
ซานาเอะ : คุณคือ Alien ที่นั่งอยู่ใน UFO สินะ !
??? : น่าเสียดายนะ
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
สาวน้อยมายาโบยบินที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
โฮวจูว นุเอะ
Houjuu Nue
นุเอะ : แต่ฉันคือนุเอะ โยวไคที่มีจุดขายตรงร่างจริงที่ไม่แน่ชัดต่างหาก
ซานาเอะ : อ้าว... แต่จะว่าไปแล้วก็พูดภาษาญี่ปุ่นนี่นะ
นุเอะ : ก็บอกว่าไม่ใช่ Alien ไงคะ
นุเอะ : หรือยังไงดี ? กลัว Alien มากกว่าฉันเหรอ ?
ซานาเอะ : คุณเป็นใครคะ ?
นุเอะ : ก็บอกว่านุเอะไงเล่า
ซานาเอะ : นุเอะ... ...? เหมือนจะเคยได้ยินที่ไหนสักแห่ง
นุเอะ : ตายจริง ฉันออกจะมีชื่อเสียงไม่ใช่เหรอ
ซานาเอะ : เอาเถอะ ถ้าไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวก็ต้องกำราบเท่านั้นล่ะค่ะ, เอ๊ะ แล้วตกลง UFO มันคืออะไรเหรอ ?
นุเอะ : UFO ก็คือผลิตผลของจินตนาการที่เกิดจากความรู้ของเธอไงล่ะ
ซานาเอะ : เห ? แต่ว่าฉันเห็นเยอะแยะเลยนะ ?
ซานาเอะ : ต้องเป็น UFO ทรงจานกลมแบบโบราณไม่ผิดแน่ค่ะ
นุเอะ : ไอ้ที่โบราณน่ะคือจิตใจของเธอต่างหาก
นุเอะ : แต่ทั้งๆที่เป็นมนุษย์โบราณ กลับไม่รู้จักฉันซะนี่... ...น่าเศร้าจังนะ
ซานาเอะ : ช่างมันเถอะค่ะ, ถ้าเป็นโยวไค ยังไงก็ต้องกำราบอยู่ดี !
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ต่างดาวยุคเฮย์อัน)
นุเอะ : ขอบใจนะที่ไม่รู้ร่างจริงของฉัน
นุเอะ : แต่ จิตใจของฉันมันจะหิวกระหายถ้าไม่ทำให้เธอหวาดกลัวน่ะ
ซานาเอะ : ฉันจะไม่ตกใจให้กับโยวไคอีกต่อไปแล้วค่ะ !
นุเอะ : มนุษย์ผู้หลงลืมความน่าสะพรึงกลัวของโยวไคเอ๋ย ! จงหวาดกลัววัตถุบินที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดจนตายไปซะ !!
(โฮวจูว นุเอะ แพ้พ่าย)
นุเอะ : ปะ.. เป็นไปไม่ได้... ถึงจะหลับมายาวนานแค่ไหนก็เถอะ แต่การที่ถูกสาวน้อยพรรค์นี้เล่นงานเข้าให้นี่มัน... ...
ซานาเอะ : ก็บอกแล้วไงคะว่า ฉันจะไม่แพ้ให้กับโยวไคอีกต่อไปแล้วค่ะ !
นุเอะ : ฉันเองก็ฝีมือตกแล้วมั้งน้า, มนุษย์บนพื้นพิภพก็คงไม่หวาดกลัวต่อยามราตรีแล้วด้วย
นุเอะ : ช่วยไม่ได้นะ จะต้มจะแกงก็เชิญเลย
ซานาเอะ : เอ๊ะ ฉันไม่ได้สู้เพื่อจับคุณไปต้มยำทำแกงนะคะ
ซานาเอะ : แค่ตั้งใจจะมาตรวจสอบว่า
ซานาเอะ : UFO พวกนั้นคืออะไรกันแน่ และทำไมพวกเบียคุเรนถึงมองไม่เห็นเป็น UFO น่ะค่ะ
นุเอะ : หืม ฉันคือโยวไคแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัด ผู้เอาเมล็ดแห่งร่างจริงที่ไม่แน่ชัดไปติดไว้กับยุ้งฉางลอยฟ้าน่ะ
นุเอะ : เมล็ดนั่นมีพลังที่จะเปลี่ยนร่างให้มองเห็นเป็นสิ่งที่สามารถเข้าใจได้ในหัวของผู้มอง
นุเอะ : เธอเชื่อว่าวัตถุลอยได้ที่ไม่รู้ร่างจริงแน่ชัดคือ UFO ดังนั้นจึงมองเห็นเป็น UFO ไงล่ะ
นุเอะ : ส่วนพวกที่รู้จักยุ้งฉางลอยฟ้า ก็จะมองเห็นเป็นเศษเสี้ยวของยุ้งฉางลอยฟ้านั่นเอง
ซานาเอะ : งั้นก็หมายความว่า UFO คือภาพฉายที่อยู่ในหัวสินะ ? แล้วทำไมต้องทำเรื่องแบบนั้นด้วยล่ะ ?
นุเอะ : มันเป็นแผนการที่สามารถทำให้มนุษย์หวาดกลัวและขัดขวางพวกมุราสะได้ในเวลาเดียวกันน่ะ
นุเอะ : แต่เธอก็ไม่กลัวเลย
นุเอะ : แถมสุดท้ายยังกลายเป็นช่วยเหลือพวกมุราสะด้วยพลังของเธออีกต่างหาก
ซานาเอะ : UFO น่ะเป็นที่หลงใหลของมนุษยชาตินะคะ ?
ซานาเอะ : เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนกลัวค่ะ
นุเอะ : มนุษย์ในตอนนี้ไม่กลัววัตถุบินที่ไม่รู้ร่างจริงแน่ชัดแล้วสินะ
ซานาเอะ : ใช่ค่ะ เป็นยุคที่ต่อให้มีร่มโบราณบินได้ก็ไม่น่าตกใจแล้วค่ะ
นุเอะ : ช่วยไม่ได้นะ ถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะก็ สู้เปิดเผยร่างจริงแล้วอาละวาดไปเลยยังจะน่ากลัวซะกว่าล่ะมั้ง
ซานาเอะ : อ๊ะ ถ้าทำแบบนั้นจะถูกกำราบอย่างจริงจังนะคะ ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
Sanae B
สถานที่ : ท้องฟ้ายามราตรี
ชื่อด่าน : วัตถุบินมายาที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
(เปิดเพลง BGM : ความโรแมนติคของUFOในท้องฟ้ายามค่ำคืน)
จงไล่ตามเบาะแสของ UFO !
(รูปแบบระเบิดวงกว้าง & พลังทำลายสูง)
「งูประหลาดเปลี่ยนร่างได้ที่อยู่ใน UFO หนีออกไปแล้ว !」
จงเปิดโปงร่างจริงของ UFO ด้วยพลังเทพแห่งกบผู้ตามโค่นศัตรูแม้ตัวตาย !
Shot : 「Cobalt Spread」
Spell Card : ยันต์กบ「คางคกเจ้าเล่ห์」
(ทาทาระ โคกาสะ เข้ามาในหน้าจอ)
โคกาสะ : แค้นนัก--- !
โคกาสะ : เมื่อวันก่อนพลาดไปหน่อย
โคกาสะ : จะทำให้คนตกใจ มันต้องเป็นกลางคืนสินะ !
(ทาทาระ โคกาสะ แพ้พ่าย)
ซานาเอะ : อืม--- ทั้งๆที่มีรูปร่างเป็นนกมาจนถึงเมื่อกี้แท้ๆ, ตอนนี้กลายเป็นสัตว์บินได้ไปแล้ว... ...
ซานาเอะ : ยังไงกันแน่นะ ? เจ้าสิ่งมีชีวิตนั่น
ซานาเอะ : ถึงจะคิดขึ้นมาแวบแรกว่าต้องเป็น Alien ไม่ผิดแน่เพราะมันอยู่ใน UFO แบบนั้นก็เถอะ
ซานาเอะ : ... ... ได้ยินเสียงอะไรบางอย่างแฮะ... ...
ซานาเอะ : เสียงที่ไม่อาจเข้าใจ... ...หรือว่าจะเป็น เสียงของ Alien ?
(โฮวจูว นุเอะ เข้ามาในหน้าจอ)
??? : ยินดีด้วย ที่ปลดปล่อยฮิจิริได้
??? : ไม่น่าเชื่อเลยนะว่ายุ้งฉางลอยฟ้าจะถูกรวบรวมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่เชี่ยวชาญการกำราบโยวไคแบบนี้
ซานาเอะ : อ๊ะ ค้นพบวัตถุเรืองแสงปริศนา !
ซานาเอะ : นี่คือการพบเจอมนุษย์ต่างดาวของจริงสินะ---
??? : Alien นี่มันอะไรน่ะ ?
ซานาเอะ : อ้าว... ภาษาญี่ปุ่นแฮะ, Alien สมัยนี้เขา Bilingual (พูด-เขียนได้สองภาษา) กันแล้วสินะ
ซานาเอะ : Alien นั้นหมายถึงคนจากต่างแดนที่ไม่ค่อยมีใครพบเห็นค่ะ
ซานาเอะ : แต่โดยทั่วไปแล้วจะใช้บ่งชี้ถึงมนุษย์ต่างดาวน่ะ เพราะว่าเดี๋ยวนี้ไม่มีมนุษย์ที่แปลกแยกแล้วน่ะค่ะ
??? : หืม--- หมายความว่า Alien ที่ว่านั่นก็มีร่างจริงที่ไม่แน่ชัดสินะ ?
ซานาเอะ : ไม่หรอกค่ะ, ดูเหมือนว่า Alien เองก็ถูกคัดแยกตัวจริงอย่างผิดคาดนะคะ ?
ซานาเอะ : ถูกแบ่งไว้เสร็จสรรพ เช่น Little Greys, Oranges หรืออย่างมนุษย์ดาวศุกร์
??? : งั้นมนุษย์ก็ไม่กลัว Alien สินะ
ซานาเอะ : ค่ะ คิดว่าอยากเจอด้วยซ้ำนะคะ, ก็ได้แต่หวังว่า SETI จะประสบความสำเร็จล่ะค่ะ
??? : SETI ?
ซานาเอะ : แล้ว... คุณเป็นใคร ?
(SETI ย่อมาจาก Search for Extra-Terrestrial Intelligence หรือในชื่อไทยคือ การค้นหาสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาจากต่างดาว)
(แสดงชื่อและฉายาของบอส)
สาวน้อยมายาโบยบินที่ไม่สามารถระบุเอกลักษณ์
โฮวจูว นุเอะ
Houjuu Nue
นุเอะ : ฉันคือนุเอะ โยวไคที่มีจุดขายตรงร่างจริงที่ไม่แน่ชัด
นุเอะ : สามารถทำให้มนุษย์หวาดกลัวได้ด้วยการที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดน่ะ
ซานาเอะ : นุเอะ... ...อย่างกับเคยได้ยินที่ไหนสักแห่งเลยนะ
ซานาเอะ : อ๊ะ หรือว่าจะเป็นสัตว์ประหลาดที่ชอบโผล่มาบ่อยๆในเกมนะ
ซานาเอะ : รู้สึกว่า... ...หัวเป็นเสือ, มือเท้าเป็นงู... ...รึเปล่านะ ?
นุเอะ : งูมันมีมือเท้าซะที่ไหนล่ะ
ซานาเอะ : สรุปไปว่าตัวจริงของนุเอะคือ Alien จะดีมั้ยนะ
นุเอะ : หืม ถ้าคำว่า Alien มันสะดวกกว่าก็ใช้ไปเถอะ
ซานาเอะ : ไชโย ! ทีนี้ก็สามารถอวดคนอื่นได้แล้วว่าเคยเจอ UFO มาก่อน
นุเอะ : ไม่กลัวเหรอ ?
ซานาเอะ : เอาล่ะ เดี๋ยวฉันจะไปตามเทนกุมาค่ะ มาถ่ายรูปที่ระลึกด้วยกันมั้ยคะ ?
(เปิดเพลง BGM : มนุษย์ต่างดาวยุคเฮย์อัน)
นุเอะ : ทำยังไงก็ไม่กลัวสินะ
นุเอะ : แต่ จิตใจของฉันมันจะหิวกระหายถ้าไม่ทำให้เธอหวาดกลัวน่ะนะ
ซานาเอะ : เอาล่ะเอาล่ะ ต้องแต่งตัวแล้ว
นุเอะ : มนุษย์ผู้หลงใหลในสิ่งลี้ลับเอ๋ย ! จงหวาดกลัววัตถุบินที่มีร่างจริงไม่แน่ชัดจนตายไปซะ !!
(โฮวจูว นุเอะ แพ้พ่าย)
นุเอะ : ปะ.. เป็นไปไม่ได้... ถึงจะหลับมายาวนานแค่ไหนก็เถอะ แต่การที่ถูกสาวน้อยพรรค์นี้เล่นงานเข้าให้นี่มัน... ...
ซานาเอะ : สรุปว่านั่ง UFO มาที่เกนโซวเคียวนี่จริงๆสินะคะ ?
นุเอะ : มะ.. ไม่นะ นั่นมัน คือว่า
ซานาเอะ : มาจากดาวดวงไหนเหรอคะ ? ต้องมีวิทยาการชั้นสูงแน่ๆเลยสินะคะ ?
นุเอะ : เอ่อ ไม่ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก
ซานาเอะ : น่าชื่นชมจังเลยค่ะ
นุเอะ : มนุษย์ต่างดาวเนี่ยนะ ?
ซานาเอะ : ค่ะ ก็แหม นับจากมนุษย์ไปเยือนดวงจันทร์ก็ผ่านมา 40 ปีแล้วแท้ๆ แต่จนป่านนี้แล้วยังไปดาวอังคารไม่ได้เลยด้วยซ้ำนี่คะ
ซานาเอะ : ถึงจะมีคำกล่าวว่า ศตวรรษที่ 21 คือ ศตวรรษแห่งอวกาศ ก็เถอะ
ซานาเอะ : แต่โลกภายนอกในตอนนี้คุยกันแต่เรื่องปกป้องสิ่งแวดล้อมบ้างล่ะ มาตรการทางเศรษฐกิจบ้างล่ะ
ซานาเอะ : อย่างกับคนบ้าเลย, มีแต่คนที่ไม่สามารถพิจารณาได้ว่าตนเองเกิดมาเพื่ออะไร
นุเอะ : เห---
ซานาเอะ : เทียบกันแล้ว เกนโซวเคียวนั้นเต็มไปด้วยความฝันเลยล่ะ
นุเอะ : แม้กระทั่งการที่โยวไคอย่างฉันพยายามกินมนุษย์น่ะนะ ?
ซานาเอะ : ตรง ・นั้น ・แหละ, ใช่เลย
ซานาเอะ : เหตุการณ์ Eccentric (แปลกประหลาด) แบบนี้มีแต่ที่นี่เท่านั้นแหละ
ซานาเอะ : การเจอ Alien ก็มีแต่ที่เกนโซวเคียวเหมือนกัน---
ซานาเอะ : เอ้า มาถ่ายรูปที่ระลึกด้วยกันมั้ยคะ ?
ซานาเอะ : น่า, มาด้วยกันเถอะค่ะ
นุเอะ : (ยังคิดว่าฉันเป็น Alien อยู่อีก) เฮ้อ เอางั้นก็ได้
ซานาเอะ : ไม่ตามมาฉันทิ้งไว้ที่นี่นะคะ--- ?
[กดที่ข้อความนี้เพื่อซ่อนบทความ]
.........................................................................................................................................................................................
